Скачайте и установите необходимые шрифты, чтобы санскрит отображался во всей его красе Прочтите Транслитерация (2) (русский), чтобы полностью понять систему транслитерации |
Vāstavāhantāpravacanam - Дискурс об Истинном Я
Prathamakhaṇḍam - Первая часть
|
|
Введение
В этом Писании заключена огромная часть знаний Гуруджи о Шиваизме Трики и индийской философии. Кроме того, это значительная часть наследия Гуруджи для всего человечества. Это введение могло бы содержать краткое изложение всех тем, затронутых автором, но это не обязательно, поскольку темы четко указаны в приведенных выше ссылках. Ссылки были созданы не самим Гуруджи, а его любимым учеником Робертом Bhāskara. Гуруджи написал этот текст на очень простом санскрите, который любой новичок в этом священном языке мог бы понять без проблем. Он также даёт нам подробный пословный перевод, чтобы смысл его Учения был предельно ясен. В конечном счёте, потребовалось много времени и огромных усилий, чтобы написать всё это настолько ясно, насколько это возможно. Пусть наш Славный Parabhairava всегда пребывает в Своих Священных Учениях!
Имея в виду вышеизложенное, сейчас читайте Vāstavāhantāpravacanam и испытывайте Высшее Наслаждение, дорогой Śiva.
Важно: Все, что находится в скобках и выделено курсивом в переводе, было добавлено мной, чтобы придать конкретной фразе или предложению законченный смысл. В свою очередь, всё, что находится между двойным дефисом (--...--), представляет собой уточнение дополнительной информации, также добавленной мной.
Vāstavāhantāpravacanam (Дискурс об Истинном Я)
Вступительный афоризм
अथ मोक्षाय वास्तवाहन्ताप्रवचनं वरेण्यगब्रिएल्प्रदीपकेन विरचितं श्रीत्रिकमूलस्वोपदेशसङ्ग्रहम्॥१॥
Atha mokṣāya vāstavāhantāpravacanaṁ vareṇyagabrielpradīpakena viracitaṁ śrītrikamūlasvopadeśasaṅgraham||1||
Здесь начинается (atha) "Дискурс об Истинном Я" (vāstava-ahantā-pravacanam), который был написан (viracitam) возвышенным Габриэлем Pradīpaka (vareṇya-gabriel-pradīpakena) (и) является сборником его учений, основанных на достопочтимом Шиваизме Трики (śrī-trika-mūla-sva-upadeśa-saṅgraham), для (достижения) Освобождения (mokṣāya)||1||
Глава 1. Природа Истинного Я
Сущностные характеристики Истинного Я
वास्तवाहन्ता चित्तापेक्षया साक्ष्यात्मका॥२॥
Vāstavāhantā cittāpekṣayā sākṣyātmakā||2||
Истинное Я (vāstava-ahantā) имеет природу Свидетеля (sākṣi-ātmakā) в отношении ума (citta-apekṣayā)||2||
अयं परमसाक्षी प्रकाशविमर्शमयः सर्वभूतेषु हिरण्यस्तम्भ इवास्ते॥३॥
Ayaṁ paramasākṣī prakāśavimarśamayaḥ sarvabhūteṣu hiraṇyastambha ivāste||3||
Этот (ayam) Высший Свидетель (parama-sākṣī), состоящий из Света и Сознания (того Света) (prakāśa-vimarśa-mayaḥ), пребывает (āste), подобно (iva) золотой опоре (hiraṇya-stambhaḥ), во всех существах (sarva-bhūteṣu)||3||
सुकृतिषु च दुष्कृतिषु चैव स समं तथावस्थितः॥४॥
Sukṛtiṣu ca duṣkṛtiṣu caiva sa samaṁ tathāvasthitaḥ||4||
Он (saḥ) остаётся (avasthitaḥ) таким (tathā) в одинаковой степени (samam) как в добродетельных людях, так и в злодеях (sukṛtiṣu ca duṣkṛtiṣu ca eva)||4||
पूर्णाहन्तैव परमसाक्षिणो हृदयम्॥५॥
Pūrṇāhantaiva paramasākṣiṇo hṛdayam||5||
Совершенное Я-Сознание (pūrṇā-ahantā eva) (является) Ядром (hṛdayam) Высшего Свидетеля (parama-sākṣiṇaḥ)||5||
तस्य मुख्यलक्षणं स्वातन्त्र्यमेव न तु सर्वज्ञत्वं सर्वकर्तृत्वं च॥६॥
Tasya mukhyalakṣaṇaṁ svātantryameva na tu sarvajñatvaṁ sarvakartṛtvaṁ ca||6||
Его (tasya) главной характеристикой (mukhya-lakṣaṇam) (является) Абсолютная Свобода (svātantryam eva), а не (na tu) всеведение (sarvajñatvam) и (ca) всемогущество (sarvakartṛtvam)||6||
सर्वज्ञत्वसर्वकर्तृत्वयोरन्यत्र पर्यवस्थितत्वात्स्वातन्त्र्यं तु तस्मिनेव स्थितम्॥७॥
Sarvajñatvasarvakartṛtvayoranyatra paryavasthitatvātsvātantryaṁ tu tasmineva sthitam||7||
Потому что всеведение и всемогущество можно найти (sarvajñatva-sarvakartṛtvayoḥ... paryavasthitatvāt) в другом месте (anyatra), но (tu) Абсолютная Свобода (svātantryam) находится неизменно (sthitam) только (eva) в Нём (tasmin)||7||
स पञ्चकृतिकरस्तद्यथा सृष्टिः स्थितिः संहारस्तिरोधानं चानुग्रहो नूनम्॥८॥
Sa pañcakṛtikarastadyathā sṛṣṭiḥ sthitiḥ saṁhārastirodhānaṁ cānugraho nūnam||8||
Он (saḥ), на самом деле (nūnam), (является) Исполнителем пяти Актов/Действий (pañca-kṛti-karaḥ), а именно (tadyathā): проявления (sṛṣṭiḥ), поддержания (sthitiḥ), изъятия/удаления (saṁhāraḥ), сокрытия (tirodhānam) и (ca) Милости (anugrahaḥ)||8||
Сокрытие и Милость
पञ्चकृतीनां तासां तिरोधानानुग्रहौ हि गरिष्ठौ॥९॥
Pañcakṛtīnāṁ tāsāṁ tirodhānānugrahau hi gariṣṭhau||9||
Среди этих пяти Актов (pañca-kṛtīnāṁ tāsām) сокрытие и Милость (tirodhāna-anugrahau) (являются), несомненно (hi), наиболее важными (gariṣṭhau)||9||
वास्तवाहन्तायाः स्वात्मवत्सर्वेषु वसत्या अपि तथापि ते न तां विमृशन्ति॥१०॥
Vāstavāhantāyāḥ svātmavatsarveṣu vasatyā api tathāpi te na tāṁ vimṛśanti||10||
Хотя Истинное Я пребывает (vāstava-ahantāyāḥ... vasatyāḥ api) в каждом (sarveṣu) как их собственная Самость (sva-ātma-vat), несмотря на это (tathā api) они (te) не осознают (na... vimṛśanti) Его (tām)||10||
सास्य परमसाक्षिणः पूर्वोक्ता कृतिस्तिरोधानाख्या॥११॥
Sāsya paramasākṣiṇaḥ pūrvoktā kṛtistirodhānākhyā||11||
Это (sā) вышеупомянутый (pūrva-uktā) Акт (kṛtiḥ) того Высшего Свидетеля (asya parama-sākṣiṇaḥ) называется сокрытием (tirodhāna-ākhyā)||11||
तिरोधानमेतत्सर्वभुतान्युद्दिश्यास्योदासीनतैव॥१२॥
Tirodhānametatsarvabhutānyuddiśyāsyodāsīnataiva||12||
Это (etad) сокрытие (tirodhānam) (является) безусловно (eva) Его (asya) Беспристрастием (udāsīnatā) по отношению ко (uddiśya) всем существам (sarva-bhutāni)||12||
तेषां पुनरेकं भाग्यवद्भूतं सद्यः सम्यक्तं विमृशति॥१३॥
Teṣāṁ punarekaṁ bhāgyavadbhūtaṁ sadyaḥ samyaktaṁ vimṛśati||13||
Так или иначе (punar), среди них (teṣām) одно (ekam) удачливое существо (bhāgyavat-bhūtam) вдруг (sadyas) полностью осознаёт (samyak... vimṛśati) Его (tam)||13||
योऽस्याहैतुकी करुणा स एव पञ्चमकृतिरनुग्रहोऽस्ति॥१४॥
Yo'syāhaitukī karuṇā sa eva pañcamakṛtiranugraho'sti||14||
Это (saḥ) есть (asti) действительно (eva) Милость (anugrahaḥ) —пятый Акт (pañcama-kṛtiḥ)—, которая (yaḥ) (является) Его (asya) Беспричинным (ahaitukī) Состраданием (karuṇā)||14||
परमसाक्षिणस्तथा विमर्शनस्यान्यनाम मोक्षः॥१५॥
Paramasākṣiṇastathā vimarśanasyānyanāma mokṣaḥ||15||
Другим именем (anya-nāma) для осознания (vimarśanasya) Высшего Свидетеля (parama-sākṣiṇaḥ), таким образом (tathā), (является) Освобождение (mokṣaḥ)||15||
मोक्षो वास्तवाहन्ताया अनुग्रहेणैकान्तेन वर्तते न त्वभ्यासेन कियदपि प्रयत्नस्तीव्रो भवेत्॥१६॥
Mokṣo vāstavāhantāyā anugraheṇaikāntena vartate na tvabhyāsena kiyadapi prayatnastīvro bhavet||16||
Освобождение (mokṣaḥ) случается (vartate) исключительно (ekāntena) благодаря Милости (anugraheṇa) Истинного Я (vāstava-ahantāyāḥ), а не (na tu) благодаря практикам (abhyāsena), впрочем (kiyān api), могут быть и (bhavet) интенсивные (tīvraḥ) усилия (prayatnaḥ)||16||
अस्य तिरोधानादयुतशो मूढक्रमिकोत्पत्तिरस्ति॥१७॥
Asya tirodhānādayutaśo mūḍhakramikotpattirasti||17||
Посредством Его сокрытия (asya tirodhānāt) происходит (asti) последовательное порождение mūḍha-s --букв. омрачённых людей, глупцов и т.д., т.e. существ, находящихся под властью Moha, или Māyā, Заблуждения-- (mūḍha-kramika-utpattiḥ) мириадами (ayutaśas)||17||
सर्वे ते मूढाः सम्यक्स्वाहङ्कारैकीकृता हि॥१८॥
Sarve te mūḍhāḥ samyaksvāhaṅkāraikīkṛtā hi||18||
Все (sarve) эти (te) mūḍha-s --а именно, омрачённые люди, глупцы и т.д.-- (mūḍhāḥ), на самом деле, полностью отождествлены со своим эго (samyak sva-ahaṅkāra-ekīkṛtāḥ hi)||18||
Глава 2. Природа эго и Спаситель
Рабство
अहङ्कारोऽखिलेनानृतमूलः॥१९॥
Ahaṅkāro'khilenānṛtamūlaḥ||19||
Эго (ahaṅkāraḥ) полностью (akhilena) основано на лжи (anṛta-mūlaḥ)||19||
मुख्यानृतं नरत्वमेव॥२०॥
Mukhyānṛtaṁ naratvameva||20||
Главной ложью (mukhya-anṛtam) (является) индивидуальность --т.e. состояние nara, или ограниченной личности-- (naratvam eva)||20||
अनृतानि प्रसभजनकानि प्रसभश्चैव बह्वनृतजनकः॥२१॥
Anṛtāni prasabhajanakāni prasabhaścaiva bahvanṛtajanakaḥ||21||
Ложь (anṛtāni) порождает насилие (prasabha-janakāni), а (ca eva) насилие (prasabhaḥ) порождает много лжи (bahu-anṛta-janakaḥ)||21||
तत्सर्वं बन्ध इत्येकशब्देनैव सङ्क्षेपत उदितम्॥२२॥
Tatsarvaṁ bandha ityekaśabdenaiva saṅkṣepata uditam||22||
Всё (sarvam) это (tad) можно подытожить (saṅkṣepatas uditam) одним словом (eka-śabdena eva): "Рабство (bandhaḥ iti)"||22||
Препятствия на пути к духовному возвышению
आत्मरक्षणादृते प्रसभो निखिलेन निरर्थकः॥२३॥
Ātmarakṣaṇādṛte prasabho nikhilena nirarthakaḥ||23||
Насилие (prasabhaḥ) полностью (nikhilena) бесполезно (nirarthakaḥ) за исключением (ṛte) самообороны (ātma-rakṣaṇāt)||23||
तस्मादुत्कर्षाय प्रसभो हेयः॥२४॥
Tasmādutkarṣāya prasabho heyaḥ||24||
По этой причине (tasmāt) для (духовного) возвышения (utkarṣāya) необходимо отказаться (heyaḥ) от насилия (prasabhaḥ)||24||
ग्लानिकोपशोकादिदुरवस्थाश्चैव हेया अप्येतासां निरर्थकत्वात्॥२५॥
Glānikopaśokādiduravasthāścaiva heyā apyetāsāṁ nirarthakatvāt||25||
Также (ca eva) следует отказаться от (heyāḥ) плохих состояний, таких как депрессия, гнев, печаль и т.д. (glāni-kopa-śoka-ādi-dus-avasthāḥ), поскольку они также бесполезны (apyetāsām nirarthakatvāt)||25||
किमिति तासां निरर्थकत्वम्। यतस्ताः सर्वा अवस्था नावहत्यः क्वापि॥२६॥
Kimiti tāsāṁ nirarthakatvam| Yatastāḥ sarvā avasthā nāvahatyaḥ kvāpi||26||
Почему (kim iti) они бесполезны (tāsām nirarthakatvam)? Потому что (yatas) все (sarvāḥ) эти (tāḥ) состояния (avasthāḥ) ведут (āvahatyaḥ) в никуда (na... kvāpi)||26||
Объекты и Высший Субъект
गमनं क्वापि वास्तवाहन्तोपलब्धिलक्षणमोक्षगमनार्थमेव॥२७॥
Gamanaṁ kvāpi vāstavāhantopalabdhilakṣaṇamokṣagamanārthameva||27||
Акт движения (gamanam) куда-то (kvāpi) означает путь к Освобождению, характеризующемуся осознанием Истинного Я (vāstava-ahantā-upalabdhi-lakṣaṇa-mokṣa-gamana-artham eva)||27||
दुरवस्थात्यागार्थं किं मया कर्तव्यम्। तासां चेत्यत्वस्योपलब्धिरिति प्रतिवचनम्॥२८॥
Duravasthātyāgārthaṁ kiṁ mayā kartavyam| Tāsāṁ cetyatvasyopalabdhiriti prativacanam||28||
Что (kim) я должен сделать (mayā kartavyam), чтобы отказаться от плохих состояний (dus-avasthā-tyāga-artham)? Ответ таков (iti prativacanam): "Осознать (upalabdhiḥ), что они являются объектами (tāsām cetyatvasya)"||28||
वास्तवाहन्ता परग्राहकरूपा न तु चेत्यमात्रेत्युपलब्धिस्तारिका॥२९॥
Vāstavāhantā paragrāhakarūpā na tu cetyamātretyupalabdhistārikā||29||
Осознание того, что (iti upalabdhiḥ) Истинное Я (vāstava-ahantā) — это Высший Субъект (para-grāhaka-rūpā), а не (na tu) простой объект (cetya-mātrā), (является) Спасителем (tārikā)||29||
अहङ्कारोऽतिशब्दकारो यद्यपि ग्राह्यमेव तथापि॥३०॥
Ahaṅkāro'tiśabdakāro yadyapi grāhyameva tathāpi||30||
Эго (ahaṅkāraḥ), хотя (yadi api) оно и производит много шума (ati-śabdakāraḥ), (является), несмотря на это (tathā api), объектом (grāhyam eva)||30||
तेनैव तथाहि मम यशस्विकुलं विद्यते सुख्यातगायकोऽस्मीत्याद्यहङ्कारविषयकोऽभिमानो हेयः॥३१॥
Tenaiva tathāhi mama yaśasvikulaṁ vidyate sukhyātagāyako'smītyādyahaṅkāraviṣayako'bhimāno heyaḥ||31||
Именно по этой причине (tena eva) следует отказаться от (heyaḥ) тщеславия (abhimānaḥ), связанного с эго (ahaṅkāra-viṣayakaḥ) —например (tathāhi): "Я принадлежу (mama... vidyate) к известной семье (yaśasvi-kulam)", "Я (asmi) очень известный певец (su-khyāta-gāyakaḥ)" и т.д. (iti ādi)—||31||
वास्तवाहन्तालाभोऽवास्तवाहन्तावर्धनद्वारेणाशक्यः॥३२॥
Vāstavāhantālābho'vāstavāhantāvardhanadvāreṇāśakyaḥ||32||
Обретение Истинного Я (vāstava-ahantā-lābhaḥ) невозможно (aśakyaḥ) при увеличении фиктивного "я" (a-vāstava-ahantā-vardhana-dvāreṇa)||32||
प्रत्युत तथाहि विश्वात्माहं शिवोऽहमित्यादि शुद्धविकल्पं योगी शरणं प्रपद्येत॥३३॥
Pratyuta tathāhi viśvātmāhaṁ śivo'hamityādi śuddhavikalpaṁ yogī śaraṇaṁ prapadyeta||33||
Напротив (pratyuta), yogī (yogī) должен обрести прибежище (śaraṇam prapadyeta) в чистой мысли (śuddha-vikalpam) —например (tathāhi): "Я (являюсь) (aham) Самостью вселенной (viśva-ātmā)", "Я (есть) (aham) Śiva (śivaḥ)" и т.д. (iti ādi)—||33||
यस्माज्जराव्याधिमृत्य्वात्मकत्रयं देहस्य चरमशरणं तस्माद्देहविषयकोऽभिमानो हेयः॥३४॥
Yasmājjarāvyādhimṛtyvātmakatrayaṁ dehasya caramaśaraṇaṁ tasmāddehaviṣayako'bhimāno heyaḥ||34||
Поскольку (yasmāt) триада, состоящая из старости, болезни и смерти (jarā-vyādhi-mṛtyu-ātmaka-trayam) (является) последним прибежищем (carama-śaraṇam) тела (dehasya), поэтому (tasmāt) тщеславие (abhimānaḥ), относящееся к телу (deha-viṣayakaḥ), должно быть отброшено (heyaḥ)||34||
Глава 3. Группа из трёх реальностей
Описание трёх реальностей
लौकिकवस्तु चालौकिकवस्तु च मिश्रवस्तु चैवेति वस्तुत्रिकम्॥३५॥
Laukikavastu cālaukikavastu ca miśravastu caiveti vastutrikam||35||
Группа из трёх реальностей такова (iti vastu-trikam): обычная реальность (laukika-vastu), необычная реальность (alaukika-vastu) и (ca... ca... ca eva) смешанная реальность (miśra-vastu)||35||
लौकिकवस्तु गृहजनकार्यखेलानीतिविद्याविद्यावेश्मगमनख्यातिलाभादिबहुप्रसिद्धसाधारणार्थमयम्॥३६॥
Laukikavastu gṛhajanakāryakhelānītividyāvidyāveśmagamanakhyātilābhādibahuprasiddhasādhāraṇārthamayam||36||
Обычная реальность (laukika-vastu) состоит из множества известных обыкновенных вещей, таких как фамилия, работа, спорт, политика, посещение школы, достижение известности и пр. (gṛhajana-kārya-khelā-nītividyā-vidyāveśma-gamana-khyāti-lābha-ādi-bahu-prasiddha-sādhāraṇa-artha-mayam)||36||
लौकिकवस्तु नैकान्ततो वास्तवाहन्तामावहत्कथञ्चन। प्रत्युतावास्तवाहन्तावर्धनकुर्वाणमेव॥३७॥
Laukikavastu naikāntato vāstavāhantāmāvahatkathañcana| Pratyutāvāstavāhantāvardhanakurvāṇameva||37||
Обычная реальность (laukika-vastu), сама по себе (ekāntatas), вообще не ведёт (na... āvahat kathañcana) к Истинному Я (vāstava-ahantām). Напротив (pratyuta), она увеличивает фиктивное "я" (a-vāstava-ahantā-vardhana-kurvāṇam eva)||37||
अलौकिकवस्तु भैरवागमशिवसूत्रादिपरभैरवशास्त्रेभ्यश्च गुरुमुखाच्चागतमुपदेशावस्थाद्योघम्॥३८॥
Alaukikavastu bhairavāgamaśivasūtrādiparabhairavaśāstrebhyaśca gurumukhāccāgatamupadeśāvasthādyogham||38||
Необычная реальность (alaukika-vastu) состоит из множества учений, состояний и т.п. (upadeśa-avasthā-ādi-ogham), приходящих (āgatam) из Писаний Parabhairava, таких как Bhairavāgama-s, Śivasūtra-s и т.д. (bhairava-āgama-śiva-sūtra-ādi-para-bhairava-śāstrebhyaḥ), а также (ca... ca) из уст Гуру (guru-mukhāt)||38||
अलौकिकवस्त्वेकान्ततो वास्तवाहन्तोपार्जनमवास्तवाहन्ताध्वंसलक्षणमावहदवश्यम्॥३९॥
Alaukikavastvekāntato vāstavāhantopārjanamavāstavāhantādhvaṁsalakṣaṇamāvahadavaśyam||39||
Необычная реальность (alaukika-vastu), на самом деле (avaśyam), сама по себе (ekāntatas), ведёт (āvahat) к обретению Истинного Я (vāstava-ahantā-upārjanam), характеризуемого исчезновением фиктивного "я" (a-vāstava-ahantā-dhvaṁsa-lakṣaṇam)||39||
मिश्रवस्त्वादावलौकिकवस्तु भूतवदेव पश्चात्तु लौकिकवस्तुतां गतवत्॥४०॥
Miśravastvādāvalaukikavastu bhūtavadeva paścāttu laukikavastutāṁ gatavat||40||
Смешанная реальность (miśra-vastu) была (bhūtavat eva) вначале (ādau) необычной реальностью (alaukika-vastu), но (tu) впоследствии (paścāt) превратилась в обычную (laukika-vastutām gatavat)||40||
बहुवर्षशतेभ्यः परं विकृतधर्मशास्त्रादीनीति। मिश्रवस्तुनः सद्दृष्टान्त एषः॥४१॥
Bahuvarṣaśatebhyaḥ paraṁ vikṛtadharmaśāstrādīnīti| Miśravastunaḥ saddṛṣṭānta eṣaḥ||41||
"Религии, писания и т.д., которые были искажены (vikṛta-dharma-śāstra-ādīni) спустя (param) много столетий (bahu-varṣaśatebhyaḥ... iti)". (Всё) это (eṣaḥ) (является) хорошим примером (sat-dṛṣṭāntaḥ) смешанной реальности (miśra-vastunaḥ)||41||
मिश्रवस्तु न वास्तवाहन्तामावहत्किञ्चनापि त्ववास्तवाहन्तावर्धकरम्॥४२॥
Miśravastu na vāstavāhantāmāvahatkiñcanāpi tvavāstavāhantāvardhakaram||42||
Смешанная реальность (miśra-vastu) вообще не ведёт (na... āvahat kiñcana) к Истинному Я (vāstava-ahantām), а скорее (api tu), она увеличивает фиктивное "я" (a-vāstava-ahantā-vardha-karam)||42||
ममैतद्धर्मोऽस्तीति। अवाहन्ताहन्तायाः सद्दृष्टान्तोऽयम्॥४३॥
Mamaitaddharmo'stīti| Avāhantāhantāyāḥ saddṛṣṭānto'yam||43||
"Я принадлежу (mama... asti) к этой религии (etad-dharmaḥ... iti)". Это (ayam) (является) хорошим примером (sat-dṛṣṭāntaḥ) фиктивного "я" (a-vāhanta-ahantāyāḥ)||43||
प्रकाशितवास्तवाहन्त्वः स्वतन्त्रयोगी कथं मिश्रवस्त्वात्मकधर्माश्रितो भवेत्। अशक्यमेतत्॥४४॥
Prakāśitavāstavāhantvaḥ svatantrayogī kathaṁ miśravastvātmakadharmāśrito bhavet| Aśakyametat||44||
Как (katham) может свободный Yogī, в котором раскрыто Истинное Я, быть (prakāśita-vāstava-ahantvaḥ svatantrayogī... bhavet) последователем религии, состоящей из смешанной реальности (miśra-vastu-ātmaka-dharma-āśritaḥ)? Это (etad) невозможно (aśakyam)||44||
विशेषधर्मो यद्यपि जनस्येषदुपकुर्यात्तथाप्यशेषतो बन्धं नापनयत्येव॥४५॥
Viśeṣadharmo yadyapi janasyeṣadupakuryāttathāpyaśeṣato bandhaṁ nāpanayatyeva||45||
Хотя (yadi api) отдельная религия (viśeṣa-dharmaḥ) может помочь (upakuryāt) людям (janasya) в некоторой степени (īṣat), тем не менее (tathā api), она не устраняет (na apanayatyeva) полностью (aśeṣatas) рабство/оковы (bandham)||45||
जनस्य मुख्यकष्टं स्ववास्तवाहन्तोपप्लव्यज्ञानविशिष्टो बन्ध एव न तु भोजनवारिधनादिरहितत्वम्॥४६॥
Janasya mukhyakaṣṭaṁ svavāstavāhantopaplavyajñānaviśiṣṭo bandha eva na tu bhojanavāridhanādirahitatvam||46||
Главной проблемой (mukhya-kaṣṭam) людей (janasya) (является) рабство (bandhaḥ eva), характеризуемое непреодолимым неведением об их собственном Истинном Я (sva-vāstava-ahantā-upaplavi-ajñāna-viśiṣṭaḥ), а не (na tu) недостаток еды, воды, денег и пр. (bhojana-vāri-dhana-ādi-rahitatvam)||46||
Инструктаж о правильном образе жизни
सर्वप्रधाना वास्तवाहन्ता शिष्टञ्चाधिक्यमिव दत्तम्॥४७॥
Sarvapradhānā vāstavāhantā śiṣṭañcādhikyamiva dattam||47||
Истинное Я (vāstava-ahantā) проявляется в первую очередь (sarva-pradhānā), а (ca) остальное (śiṣṭam) даётся (dattam) в качестве дополнения (ādhikyam iva)||47||
सहस्रवर्षद्वयं पुरैतत्तदुपदेशोऽन्यथाभिषिक्तत्रात्रैव ख्रीष्टेनोक्तम्॥४८॥
Sahasravarṣadvayaṁ puraitattadupadeśo'nyathābhiṣiktatrātraiva khrīṣṭenoktam||48||
Два тысячелетия назад (sahasravarṣa-dvayam purā) это самое учение (etad-tad-upadeśaḥ) было произнесено (uktaḥ) другим способом (anyathā) Христом, Помазанником Божьим (abhiṣikta-trātrā eva khrīṣṭena) --а именно, Он сказал: "Ищите же прежде Царства Божия и правды Его, и это всё приложится вам"--||48||
अशेषेण स्पष्टमुत्थापनञ्च तदध्यापनं लोकाः पुनर्भूयिष्टमस्मिनल्पबुद्धयः॥४९॥
Aśeṣeṇa spaṣṭamutthāpanañca tadadhyāpanaṁ lokāḥ punarbhūyiṣṭamasminalpabuddhayaḥ||49||
Это наставление (tad-adhyāpanam) — совершенно ясное и воодушевляющее (aśeṣeṇa spaṣṭam utthāpanam ca), однако (punar) люди (lokāḥ), по большей части (bhūyiṣṭam), не понимают его --букв. они в этом мало, что понимают-- (asmin alpa-buddhayaḥ)||49||
मूढास्ते सर्वप्रधानानि भोजनवारिधनादीनि कुर्वाणाः पश्चाच्च वास्तवाहन्तारूपदेवः स चेत्तैः स्म्रितः॥५०॥
Mūḍhāste sarvapradhānāni bhojanavāridhanādīni kurvāṇāḥ paścācca vāstavāhantārūpadevaḥ sa cettaiḥ smritaḥ||50||
Те (te) mūḍha-s --т.е. омрачённые люди, глупцы и т.д.-- (mūḍhāḥ) помещают на первое место еду, воду, деньги и т.д. (sarva-pradhānāni bhojana-vāri-dhana-ādīni kurvāṇāḥ), а (ca) затем (paścāt) (идёт) Бог, чьей природой является Истинное Я (vāstava-ahantā-rūpa-devaḥ), если (cet) они могут вспомнить Его (saḥ... taiḥ smritaḥ)||50||
तेषां जिवितानामन्ते ते सर्वे भोजनवारिधनाद्यार्थास्तेभ्यः खल्वपहृता यन्न महदाश्चर्यमेव॥५१॥
Teṣāṁ jivitānāmante te sarve bhojanavāridhanādyārthāstebhyaḥ khalvapahṛtā yanna mahadāścaryameva||51||
В конце (ante) их жизней (teṣām jivitānām) все (sarve) эти (te) вещи, такие как еда, вода, деньги и пр. (bhojana-vāri-dhana-ādya-arthāḥ), несомненно, отбираются (khalu apahṛtāḥ) у них (tebhyaḥ), что (yad) совершенно неудивительно (na... mahat-āścaryam eva)||51||
Глава 4. Таинства после смерти
Возможности mūḍha-s
तद्देहपातात्परं मूढास्त एवैकादशदिनपर्यन्तमृत्युशून्यतां गच्छन्ति॥५२॥
Taddehapātātparaṁ mūḍhāsta evaikādaśadinaparyantamṛtyuśūnyatāṁ gacchanti||52||
После (param) падения --смерти-- их тел (tad-deha-pātāt) те самые mūḍha-s --т.е. омрачённые люди, глупцы и т.д.-- (mūḍhāḥ te eva) входят в пустоту смерти на одиннадцать дней (ekādaśa-dina-paryanta-mṛtyu-śūnyatām gacchanti)||52||
ब्रह्मानुसारेण यमेन मृत्युदेवेन चित्रगुप्ताख्यलेखकोपकृतेनैव मृतमूढास्ते सर्वे परीक्षणीयाः॥५३॥
Brahmānusāreṇa yamena mṛtyudevena citraguptākhyalekhakopakṛtenaiva mṛtamūḍhāste sarve parīkṣaṇīyāḥ||53||
Согласно ведической литературе (brahma-anusāreṇa), всех (sarve) этих (te) mūḍha-s --т.е. омрачённых людей, глупцов и т.д.--, которые умерли (mṛta-mūḍhāḥ), тщательно исследует (parīkṣaṇīyāḥ) Yama, бог смерти, при содействии секретаря по имени Citragupta (yamena mṛtyu-devena citragupta-ākhya-lekhaka-upakṛtena eva)||53||
चण्डकालपुरुषाभिधानाभ्यां साहाय्यकराभ्यामप्युपकृतः श्रीयमः॥५४॥
Caṇḍakālapuruṣābhidhānābhyāṁ sāhāyyakarābhyāmapyupakṛtaḥ śrīyamaḥ||54||
Почтенному Yama (śrī-yamaḥ) также помогают (api upakṛtaḥ) два ассистента (sāhāyyakarābhyām) по имени Caṇḍa и Kālapuruṣa (caṇḍa-kāla-puruṣa-abhidhānābhyām)||54||
चित्रगुप्तो यमलेखको जनसर्वशुभाशुभसाक्ष्यात्मकपुस्तकं दधाति॥५५॥
Citragupto yamalekhako janasarvaśubhāśubhasākṣyātmakapustakaṁ dadhāti||55||
Citragupta (citraguptaḥ), секретарь Yama (yama-lekhakaḥ), имеет (dadhāti) книгу, содержащую записи/доказательства хороших и плохих поступков людей (jana-sarva-śubha-aśubha-sākṣya-ātmaka-pustakam)||55||
श्रीमद्यमाद्विचारं लब्ध्वा मृतमूढस्ते सर्वे पितृलोकं वा नरकं वा भूर्लोकमपि वा पुनर्याताः॥५६॥
Śrīmadyamādvicāraṁ labdhvā mṛtamūḍhaste sarve pitṛlokaṁ vā narakaṁ vā bhūrlokamapi vā punaryātāḥ||56||
Получив (labdhvā) приговор (vicāram) от почтенного Yama (śrīmat-yamāt), все (sarva) эти (te) mūḍha-s --т.е. сбитые с толку люди, глупцы и т.д.--, которые умерли (mṛta-mūḍhāḥ), направляются (yātāḥ) в мир предков (pitṛ-lokam), ад (narakam) или (vā... vā... vā) же (api) назад (punar) в земной мир (bhūr-lokam)||56||
पितृलोकमेवेता धार्मिकमूढास्ते स्वशुभकर्मसमाहारतः॥५७॥
Pitṛlokamevetā dhārmikamūḍhāste svaśubhakarmasamāhārataḥ||57||
Благочестивые mūḍha-s (dhārmika-mūḍhāḥ te), на самом деле (eva), отправляются (itāḥ) в мир предков (pitṛ-lokam), благодаря совокупности своих добродетельных поступков (sva-śubha-karma-samāhārataḥ)||57||
स्वाशुभकर्मसमाहाराद्भयानकाधोलोकं नरकमेवाधार्मिकमूढास्ते वर्जिताः॥५८॥
Svāśubhakarmasamāhārādbhayānakādholokaṁ narakamevādhārmikamūḍhāste varjitāḥ||58||
Нечестивые mūḍha-s (adhārmika-mūḍhāḥ te), из-за совокупности их плохих поступков (sva-aśubha-karma-samāhārāt), перемещаются (varjitāḥ) в Naraka (narakam eva), ужасающие адские области (bhayānaka-adholokam)||58||
धार्मिकाधर्मिकत्वमिश्रतावृत्तेर्मृतमूढबहुत्वं भूर्लोकं पुनरागतं नूनम्॥५९॥
Dhārmikādharmikatvamiśratāvṛttermṛtamūḍhabahutvaṁ bhūrlokaṁ punarāgataṁ nūnam||59||
Имея смесь благочестивых и нечестивых поступков (dhārmika-adharmikatva-miśratā-vṛtteḥ), большинство умерших mūḍha-s (mṛta-mūḍha-bahutvam), на самом деле (nūnam), возвращаются (punar āgatam) в земной мир (bhūr-lokam)||59||
योगभ्रष्टाद्युत्कृष्टजनो वरेण्यदेवलोकानेव नीत आतिवाहिकैः॥६०॥
Yogabhraṣṭādyutkṛṣṭajano vareṇyadevalokāneva nīta ātivāhikaiḥ||60||
Люди высшего качества, начиная с тех, кто пал из Йоги (yoga-bhraṣṭa-ādi-utkṛṣṭa-janaḥ), направляются (nītaḥ) в великолепные миры богов (vareṇya-deva-lokān eva) с помощью Ātivāhika-s (ātivāhikaiḥ)||60||
अत एव मृत्योः पश्चान्मूढात्मकजनबहुत्वं देवलोकान्गमिष्यत्येवेति साधारणमतिरशेषासत्यमवश्यम्॥६१॥
Ata eva mṛtyoḥ paścānmūḍhātmakajanabahutvaṁ devalokāngamiṣyatyeveti sādhāraṇamatiraśeṣāsatyamavaśyam||61||
Именно по этой причине (atas eva) обычное убеждение (sādhāraṇa-matiḥ), что (iti) большинство людей, являющихся mūḍha-s --т.е. омрачёнными людьми, глупцами и т.д.-- (mūḍha-ātmaka-jana-bahutvam), отправятся (gamiṣyati eva) после (paścāt) смерти (mṛtyoḥ) в миры богов --т.e. Небеса-- (deva-lokān), в действительности (avaśyam), (является) полным обманом (aśeṣa-asatyam)||61||
Значимость тонкой границы
यो जातो मरणीयो निश्चितं योऽजातस्तु सोऽनन्तकालं वृत्त्वासिष्यते नात्र संशयः॥६२॥
Yo jāto maraṇīyo niścitaṁ yo'jātastu so'nantakālaṁ vṛttvāsiṣyate nātra saṁśayaḥ||62||
То, что (yaḥ) рождено (jātaḥ), бесспорно (niścitam) обречено на смерть (maraṇīyaḥ), но (tu) То (saḥ), что (yaḥ) (является) Нерождённым (ajātaḥ), сохранит (āsiṣyate) существование (vṛttvā) навсегда (ananta-kālam), и в этом нет сомнений (na atra saṁśayaḥ)||62||
मूढानामपि स्ववास्तवाहन्त्वममरमेव तद्यथा मृते देहे न म्रियत एतद्ध्रुवम्॥६३॥
Mūḍhānāmapi svavāstavāhantvamamarameva tadyathā mṛte dehe na mriyata etaddhruvam||63||
Даже (api) в случае mūḍha-s (mūḍhānām), их собственное Истинное Я (sva-vāstava-ahantvam) бессмертно (amaram eva), а именно (tad-yathā), Оно (etad), несомненно (dhruvam), не (na) умирает (mriyate) при смерти тела (mṛte dehe)||63||
मूढा यतः स्वप्नजागरयोः प्रान्तमजानन्तस्ते सर्वे ततो मृत्युजीवितयोः प्रान्तमप्यजानन्तः॥६४॥
Mūḍhā yataḥ svapnajāgarayoḥ prāntamajānantaste sarve tato mṛtyujīvitayoḥ prāntamapyajānantaḥ||64||
Поскольку (yatas) mūḍha-s (mūḍhāḥ) не знают (ajānantaḥ) границы (prāntam) между бодрствованием и сном (svapna-jāgarayoḥ), следовательно (tatas), все они (te sarve) также не знают (api ajānantaḥ) границы (prāntam) между жизнью и смертью (mṛtyu-jīvitayoḥ)||64||
मृत्युजीवितयोः सूक्ष्मप्रान्तापेक्षया तदज्ञानान्मूढास्त एव प्रयाणकाले चिदानन्दमयपरमशिवात्मकस्वाहन्तत्वमवगाहितुमशक्ताः॥६५॥
Mṛtyujīvitayoḥ sūkṣmaprāntāpekṣayā tadajñānānmūḍhāsta eva prayāṇakāle cidānandamayaparamaśivātmakasvāhantatvamavagāhitumaśaktāḥ||65||
Из-за своего неведения (tad-ajñānāt) в отношении тонкой границы (sūkṣma-prānta-apekṣayā) между жизнью и смертью (mṛtyu-jīvitayoḥ) те самые mūḍha-s (mūḍhāḥ te eva) в момент смерти (prayāṇa-kāle) не способны (aśaktāḥ) слиться (avagāhitum) со своим собственным Истинным Я, являющимся Высшим Śiva, исполненным Сознания и Блаженства (cit-ānanda-maya-parama-śiva-ātmaka-sva-ahantatvam)||65||
संसरन्त्येव तेनैव मूढास्ते पितृलोकं वा नरकं वा भूर्लोकं पुनर्वा श्रीयमेच्छया॥६६॥
Saṁsarantyeva tenaiva mūḍhāste pitṛlokaṁ vā narakaṁ vā bhūrlokaṁ punarvā śrīyamecchayā||66||
Именно по этой причине (tena eva) эти (te) mūḍha-s (mūḍhāḥ) трансмигрируют (saṁsaranti eva) по воле почтенного Yama (śrī-yama-icchayā) в мир предков (pitṛlokam), ад (narakam) или (vā... vā... vā) вновь (punar) в земной мир (bhūr-lokam)||66||
Расширение тонкой границы
अख्यातिदाहिदावाग्निरुद्धा योगिनः केचित्स्वप्नजागरयोः मध्यदशाया विस्तारः कथं शक्यत इति पृच्छन्ति॥६७॥
Akhyātidāhidāvāgniruddhā yoginaḥ kecitsvapnajāgarayoḥ madhyadaśāyā vistāraḥ kathaṁ śakyata iti pṛcchanti||67||
Осаждённые горящим лесным пожаром изначального неведения (akhyāti-dāhi-dāvāgni-ruddhāḥ), некоторые (kecid) yogī-s (yoginaḥ) спрашивают (pṛcchanti): "Как (katham) возможно расширение среднего состояния между бодрствованием и сном (svapna-jāgarayoḥ madhya-daśāyāḥ vistāraḥ... śakyate iti)?"||67||
तथाहि विकल्पद्वययोः श्वासप्रश्वासयोश्चैव मध्यदशायां ध्यानेनैव। इति त्रिकदर्शनबुधैरुपदिष्टम्॥६८॥
Tathāhi vikalpadvayayoḥ śvāsapraśvāsayoścaiva madhyadaśāyāṁ dhyānenaiva| Iti trikadarśanabudhairupadiṣṭam||68||
Например (tathāhi), посредством медитации (dhyānena eva) на среднее состояние (madhya-daśāyām) между двумя мыслями (vikalpa-dvayayoḥ), а также (ca eva) между вдохом и выдохом (śvāsa-praśvāsayoḥ). Этому учат мудрецы философии Трики (iti trika-darśana-budhaiḥ upadiṣṭam)||68||
तद्वस्तुनोर्मध्यदशाया विस्तारेणैव स्वप्नजागरयोर्मध्यदशाया विस्तारो युगपद्विद्यते॥६९॥
Tadvastunormadhyadaśāyā vistāreṇaiva svapnajāgarayormadhyadaśāyā vistāro yugapadvidyate||69||
С расширением (vistāreṇa eva) среднего состояния (madhya-daśāyāḥ) между двуми вещами --т.e. между двумя мыслями или вдохом/выдохом-- (tad-vastunoḥ) спонтанно (yugapad), происходит (vidyate) расширение (vistāraḥ) промежуточного состояния (madhya-daśāyāḥ) между бодрствованием и сном (svapna-jāgarayoḥ)||69||
तदवस्थयोर्मध्यदशाया विस्तारेण च स्वप्नजागरयोः प्रान्तस्योपलब्धिर्निरायासा भवेत्॥७०॥
Tadavasthayormadhyadaśāyā vistāreṇa ca svapnajāgarayoḥ prāntasyopalabdhirnirāyāsā bhavet||70||
А (ca) с расширением (vistāreṇa) промежутка (madhya-daśāyāḥ) между двумя состояниями --а именно, бодрствованием и сном-- (tad-avasthayoḥ) восприятие (upalabdhiḥ) границы (prāntasya) между бодрствованием и сном (svapna-jāgarayoḥ) становится (bhavet) лёгким (nirāyāsā)||70||
अस्यां सिद्धायामुपलब्ध्यां सत्यां प्रयाणकाले मृत्युजीवितयोः सूक्ष्मप्रान्तस्योपलब्धिः सुसुकरापि भवेत्॥७१॥
Asyāṁ siddhāyāmupalabdhyāṁ satyāṁ prayāṇakāle mṛtyujīvitayoḥ sūkṣmaprāntasyopalabdhiḥ susukarāpi bhavet||71||
Когда это восприятие достигает совершенства (asyām siddhāyām upalabdhyām satyām), восприятие (upalabdhiḥ) тонкой границы (sūkṣma-prāntasya) между жизнью и смертью (mṛtyu-jīvitayoḥ) становится (bhavet) в момент смерти (prayāṇa-kāle) также очень лёгким (su-sukarā api)||71||
मरणसमयेऽस्यां प्रयुक्तायामुपलब्ध्यां सत्यां परमशिवरूपवास्तवाहन्तायामवगाहनं सुलभमवश्यम्॥७२॥
Maraṇasamaye'syāṁ prayuktāyāmupalabdhyāṁ satyāṁ paramaśivarūpavāstavāhantāyāmavagāhanaṁ sulabhamavaśyam||72||
Когда это восприятие применяется (asyām prayuktāyām upalabdhyām satyām) во время умирания (maraṇa-samaye), погружение (avagāhanam) в Истинное Я, которое есть Высший Śiva (parama-śiva-rūpa-vāstava-ahantāyām), несомненно, легко осуществимо (sulabham avaśyam)||72||
Глава 5. Два вида неведения
Интеллектуальное неведение
मूढानुसारतः स्थूलशरीराभावादेव मृत्युरपायरूपः शोके हेतुश्चैव॥७३॥
Mūḍhānusārataḥ sthūlaśarīrābhāvādeva mṛtyurapāyarūpaḥ śoke hetuścaiva||73||
По мнению mūḍha-s --т.е. омрачённых людей, глупцов и т.д.-- (mūḍha-anusārataḥ), из-за отсутствия грубого тела --т.e. физического-- (sthūla-śarīra-abhāvāt eva) смерть (mṛtyuḥ) является потерей (apāya-rūpaḥ) и (ca eva) причиной для (hetuḥ) печали (śoke)||73||
तैरेवं मतमेवाख्यातिद्वितीयाकृतिरूपबौद्धाज्ञानतस्तेषां स्वस्थूलशरीरसमीकरणत्वात्॥७४॥
Tairevaṁ matamevākhyātidvitīyākṛtirūpabauddhājñānatasteṣāṁ svasthūlaśarīrasamīkaraṇatvāt||74||
Они так думают (taiḥ evam matam eva), потому что отождествляют себя со своими грубыми телами (teṣām sva-sthūla-śarīra-samīkaraṇatvāt) из-за интеллектуального неведения, которое является вторым аспектом изначального неведения (akhyāti-dvitīya-ākṛti-rūpa-bauddha-ajñānatas)||74||
मृत्युणैव यस्मात्स्थूलदेहक्षयो भवति तस्मात्तत्काले जनक्षयोऽपीति सम्यगसत्यमिदम्॥७५॥
Mṛtyuṇaiva yasmātsthūladehakṣayo bhavati tasmāttatkāle janakṣayo'pīti samyagasatyamidam||75||
"Поскольку (yasmāt) грубое тело разрушается (sthūla-deha-kṣayaḥ bhavati) смертью (mṛtyuṇā eva), поэтому (tasmāt) личность также уничтожается (jana-kṣayaḥ api) в тот момент (tad-kāle)", это --утверждение-- (idam) (является) полностью (samyak) неверным (asatyam)||75||
उपलब्धानुपलब्धवास्तवाहन्त्वसारो जनश्च स्वातन्त्र्यानन्दधारारूपामरपरमशिवसारं वास्तवाहन्त्वञ्चैव॥७६॥
Upalabdhānupalabdhavāstavāhantvasāro janaśca svātantryānandadhārārūpāmaraparamaśivasāraṁ vāstavāhantvañcaiva||76||
Человек (janaḥ), по сути, является Истинным Я, независимо от того, осознал он Его или нет (upalabdha-anupalabdha-vāstava-ahantvasāraḥ), а (ca... ca eva) Истинное Я (vāstava-ahantvam), по сути, — это Бессмертный Высший Śiva, являющийся Потоком Абсолютной Свободы и Блаженства (svātantrya-ānanda-dhārā-rūpa-amara-parama-śiva-sāram)||76||
अत एव तज्जनस्य क्षयः प्रयाणसमये कथं तर्हि भवेदिति। अशक्यमिदमेव॥७७॥
Ata eva tajjanasya kṣayaḥ prayāṇasamaye kathaṁ tarhi bhavediti| Aśakyamidameva||77||
В связи с этим (atas eva) "Как (katham) тогда (tarhi) могло произойти (bhavet) разрушение (kṣayaḥ) этой личности (tad-janasya... iti) во время умирания (prayāṇa-samaye)?". Это (idam) невозможно (aśakyam... eva)!||77||
निर्मलरूपसर्वप्रियस्वतन्त्रपरमशिवात्मवास्तवाहन्त्वस्य न क्षयः कर्हिचित्स्यात्॥७८॥
Nirmalarūpasarvapriyasvatantraparamaśivātmavāstavāhantvasya na kṣayaḥ karhicitsyāt||78||
Никогда не происходит (na... karhicid syāt) разрушения (kṣayaḥ) Истинного Я, являющегося Свободным Высшим Śiva, который всеми любим и чья природа Безупречна (nirmala-rūpa-sarva-priya-svatantra-parama-śiva-ātma-vāstava-ahantvasya)||78||
जनसद्भावमुद्दिश्य तेषां सर्वेषामभिमानामपनयार्थेन स्वस्थूलशरीरसमीकरणमेवापनीयेत। कथं तु॥७९॥
Janasadbhāvamuddiśya teṣāṁ sarveṣāmabhimānāmapanayārthena svasthūlaśarīrasamīkaraṇamevāpanīyeta| Kathaṁ tu||79||
Чтобы удалить (apanaya-arthena) все эти ошибочные представления (teṣām sarveṣām abhimānām) касательно (uddiśya) истинного существа человека (jana-sadbhāvam), необходимо действительно устранить (eva apanīyeta) отождествление с собственным грубым телом (sva-sthūla-śarīra-samīkaraṇam). Но (tu) как (katham)?||79||
स्वस्थूलदेहसमीकरणापनयार्थमख्यातिद्वितीयाकृतिरूपबौद्धाज्ञानमपनीयेतैव। कथं तु॥८०॥
Svasthūladehasamīkaraṇāpanayārthamakhyātidvitīyākṛtirūpabauddhājñānamapanīyetaiva| Kathaṁ tu||80||
Для устранения отождествления со своим грубым телом (sva-sthūla-deha-samīkaraṇa-apanaya-artham) следует, безусловно, удалить (apanīyeta eva) интеллектуальное неведение, являющееся вторым аспектом изначального неведения (akhyāti-dvitīya-ākṛti-rūpa-bauddha-ajñānam). Но (tu) как (katham)?||80||
स्वबुद्ध्यामज्ञानमिदं भैरवागमशिवसूत्रादिपरभैरवशास्त्राणां सन्तताध्ययनेन केवलमपनेतुं शक्यतेऽवश्यम्॥८१॥
Svabuddhyāmajñānamidaṁ bhairavāgamaśivasūtrādiparabhairavaśāstrāṇāṁ santatādhyayanena kevalamapanetuṁ śakyate'vaśyam||81||
Это (idam) неведение (ajñānam) в собственном интеллекте (sva-buddhyām), несомненно (avaśyam), можно устранить только (kevalam apanetum śakyate) постоянным/подробным изучением (santata-adhyayanena) Писаний Parabhairava, таких как Bhairavāgama-s, Śivasūtra-s и т.д. (bhairava-āgama-śiva-sūtra-ādi-parabhairava-śāstrāṇām)||81||
Неведение в отношении Самости
अख्यातिप्रथमाकृतिरूपपौरुषाज्ञानञ्च मानुष्यप्रयत्नेभ्य एव नापनेतुं शक्यते कियदपि सोत्साहा एते भवेयुः॥८२॥
Akhyātiprathamākṛtirūpapauruṣājñānañca mānuṣyaprayatnebhya eva nāpanetuṁ śakyate kiyadapi sotsāhā ete bhaveyuḥ||82||
А (ca) неведение о Самости, являющееся первым аспектом изначального неведения (akhyāti-prathama-ākṛti-rūpa-pauruṣa-ajñānam), не может быть устранено (na apanetum śakyate) человеческими усилиями (mānuṣya-prayatnebhyaḥ eva), однако (kiyat api) они --т.e. человеческие усилия-- (ete) могут быть (bhaveyuḥ) напряжёнными (sotsāhāḥ)||82||
पुरुषापेक्षयाज्ञानमिदमर्चनीयपरमशिवप्रसादेन केवलमपनेतुं शक्यते। सन्देहो नात्रास्ति॥८३॥
Puruṣāpekṣayājñānamidamarcanīyaparamaśivaprasādena kevalamapanetuṁ śakyate| Sandeho nātrāsti||83||
Это (idam) неведение (ajñānam) относительно Самости (puruṣa-apekṣayā) может быть устранено только (kevalam apanetum śakyate) по Милости Восхитительного Śiva (arcanīya-parama-śiva-prasādena). Нет никаких сомнений в этом (sandehaḥ na atra asti)||83||
Глава 6. Достижение Освобождения
Настоящая причина Освобождения
अज्ञानद्वयेऽशेषेणापनीते सति सा परमशिवोपलब्धिचमत्कारमयप्रतापवत्प्राप्तिर्मोक्षसञ्ज्ञिता वर्तते नूनम्॥८४॥
Ajñānadvaye'śeṣeṇāpanīte sati sā paramaśivopalabdhicamatkāramayapratāpavatprāptirmokṣasañjñitā vartate nūnam||84||
Когда оба вида неведения полностью устранены (ajñāna-dvaye aśeṣeṇa apanīte sati), несомненно (nūnam), имеет место (vartate) то (sā) великолепное достижение, полное Изумления из-за Осознания Высшего Śiva (parama-śiva-upalabdhi-camatkāra-maya-pratāpavat-prāptiḥ), называемое Освобождением --т.e. то восхитительное достижение...-- (mokṣa-sañjñitā nūnam)||84||
अत एवातिप्रीतपरमशिवानुग्रहश्च परभैरवशास्त्रसन्तताध्ययनं यत्परेशानुग्रहापन्नान्यरूपमपि चैव मोक्षे केवलहेतू निःसन्देहेन॥८५॥
Ata evātiprītaparamaśivānugrahaśca parabhairavaśāstrasantatādhyayanaṁ yatpareśānugrahāpannānyarūpamapi caiva mokṣe kevalahetū niḥsandehena||85||
В связи с этим (atas eva) Милость возлюбленного Высшего Śiva (ati-prīta-parama-śiva-anugrahaḥ) вместе с (ca... ca eva) постоянным/подробным изучением Писаний Parabhairava (parabhairava-śāstra-santata-adhyayanam) —которое (yad) (является) также (api) другой формой, принимаемой Милостью Всевышнего Владыки (para-īśa-anugraha-āpanna-anya-rūpam)— являются, несомненно, единственными двумя причинами (kevala-hetū niḥsandehena) Освобождения (mokṣe)||85||
शुद्धचित्ताप्त्यर्थेन ब्रह्मचर्यशाकभक्षणप्राणायामासनाभ्यासादिक्रिया न कथञ्चन मोक्षविषयकाः॥८६॥
Śuddhacittāptyarthena brahmacaryaśākabhakṣaṇaprāṇāyāmāsanābhyāsādikriyā na kathañcana mokṣaviṣayakāḥ||86||
Действия такого рода, как воздержание, вегетарианство, практика prāṇāyāma, позы и т.д. (brahmacarya-śāka-bhakṣaṇa-prāṇāyāma-āsana-abhyāsa-ādi-kriyāḥ) для достижения чистого ума (śuddha-citta-āpti-arthena), не имеют никакого отношения к Освобождению (na kathañcana mokṣa-viṣayakāḥ)||86||
चित्तदेहयोर्हितकारकास्ताः सर्वाः क्रिया भवेयुः कः परन्तु मोक्षेणेदृक्क्रियाणां सम्बन्ध इति नास्त्येव॥८७॥
Cittadehayorhitakārakāstāḥ sarvāḥ kriyā bhaveyuḥ kaḥ parantu mokṣeṇedṛkkriyāṇāṁ sambandha iti nāstyeva||87||
Все (sarvāḥ) эти (tāḥ) виды деятельности (kriyāḥ) могут быть (bhaveyuḥ) полезными/пригодными (hita-kārakāḥ) для ума и тела (citta-dehayoḥ), однако (parantu) "какая (kaḥ) связь (имеется) (sambandhaḥ) между Освобождением и такой деятельностью (mokṣeṇa īdṛk-kriyāṇām... iti)?", никакой (na asti eva)!||87||
समाधावेव परमेश्वरानुग्रहस्पर्शोपकारकास्ताः सर्वास्तीव्रध्यानगभीरपूजादयः क्रिया भवेयुः॥८८॥
Samādhāveva parameśvarānugrahasparśopakārakāstāḥ sarvāstīvradhyānagabhīrapūjādayaḥ kriyā bhaveyuḥ||88||
Все (sarvāḥ) эти (tāḥ) виды деятельности (kriyāḥ), такие как интенсивная медитация, глубокое поклонение и т.п. (tīvra-dhyāna-gabhīra-pūjā-ādayaḥ), могут способствовать контакту с Милостью Всевышнего Владыки (parama-īśvara-anugraha-sparśa-upakārakāḥ) в samādhi --т.e. глубоком трансе-- (samādhau eva)||88||
धारपर्यन्तानुग्रहसङ्कीर्णेन साक्षात्परमेशेन सद्गुरुणा दीक्षितो योगी यदि तु तस्य ताः पूर्वोक्ताः ध्यानपूजादयः क्रिया निष्प्रयोजना भवेयुः॥८९॥
Dhāraparyantānugrahasaṅkīrṇena sākṣātparameśena sadguruṇā dīkṣito yogī yadi tu tasya tāḥ pūrvoktāḥ dhyānapūjādayaḥ kriyā niṣprayojanā bhaveyuḥ||89||
Но (tu) если (yadi) yogī (yogī) инициирован (dīkṣitaḥ) истинным Гуру (sat-guruṇā), который является персонификацией Всевышнего Господа (sākṣāt-parama-īśena) (и) который наполнен Милостью до краёв (dhāra-paryanta-anugraha-saṅkīrṇena), те (tāḥ) вышеупомянутые (pūrva-uktāḥ) виды деятельности (kriyāḥ), такие как интенсивная медитация, глубокое поклонение и т.п.(dhyāna-pūjā-ādayaḥ), становятся (bhaveyuḥ) излишними (niṣprayojanāḥ) для него (tasya)||89||
गुरुरूपं पूजाध्याने गुरुनामजप इत्यादयः क्रिया वस्तुतः स्वभावेन योगिनि खलु वर्तिष्यन्ते॥९०॥
Gururūpaṁ pūjādhyāne gurunāmajapa ityādayaḥ kriyā vastutaḥ svabhāvena yogini khalu vartiṣyante||90||
На самом деле (vastutas), виды деятельности (kriyāḥ), (такие как) поклонение и медитация (pūjā-dhyāne) на форму Гуру (guru-rūpam), повторение имени Гуру (guru-nāma-japaḥ) и т.д. (ityādayaḥ), непременно произойдут (khalu vartiṣyante) в yogī (yogini) спонтанно (svabhāvena)||90||
व्यापकरूपेण यत्सर्वं नरेण मोक्षलाभार्थं कृतं सम्यग्निरर्थकमसंशयम्॥९१॥
Vyāpakarūpeṇa yatsarvaṁ nareṇa mokṣalābhārthaṁ kṛtaṁ samyagnirarthakamasaṁśayam||91||
Вообще говоря (vyāpaka-rūpeṇa), всё (sarvam), что (yad) делает ограниченный индивидуум (nareṇa... kṛtam) для достижения Освобождения (mokṣa-lābha-artham), является, без сомнения, совершенно бесполезным (samyak nirarthakam asaṁśayam)||91||
तन्नरे प्रकाशमाने परमेश्वरे पुनस्तर्हि तस्य क्रियाः सार्थकतां गच्छन्ति॥९२॥
Tannare prakāśamāne parameśvare punastarhi tasya kriyāḥ sārthakatāṁ gacchanti||92||
Однако (punar), когда Всевышний Господь являет Себя (prakāśamāne parama-īśvare) тому ограниченному индивидууму (tad-nare), тогда (tarhi) его (tasya) деятельность (kriyāḥ) становится значимой (sārthakatām gacchanti)||92||
Сила Гуру
गुरुरूपं यन्त्ररत्नमेव गुरुनाम मन्त्ररत्नमित्याद्येतद्बहुवारं बहुप्रकारं प्रतिपादितम्॥९३॥
Gururūpaṁ yantraratnameva gurunāma mantraratnamityādyetadbahuvāraṁ bahuprakāraṁ pratipāditam||93||
"Форма Гуру (guru-rūpam) — это наилучшая из yantra-s (yantra-ratnam eva), имя Гуру (guru-nāma) — наилучшая из мантр (mantra-ratnam) и т.д. (iti-ādi)", это (etad) было подтверждено (pratipāditam) много раз (bahu-vāram) разными способыми (bahu-prakāram)||93||
शिवे क्रुद्धे गुरुस्त्राता गुरौ क्रुद्धे शिवो न हीत्येतद्गुरुगीतायां स्पष्टमुक्तं कोऽस्यार्थस्तु॥९४॥
Śive kruddhe gurustrātā gurau kruddhe śivo na hītyetadgurugītāyāṁ spaṣṭamuktaṁ ko'syārthastu||94||
"(Когда) Śiva (śive) гневается (kruddhe), Гуру (guruḥ) (является) Защитником (trātā), (но когда) Гуру (gurau) гневается (kruddhe), Śiva (śivaḥ), безусловно (hi iti), не является (Защитником) (na)", это (etad) чётко сказано (spaṣṭam uktam) в Gurugītā (guru-gītāyām), но (tu) что (kaḥ) это (asya) означает (arthaḥ)?||94||
त्रिकदर्शनानुसारेण किन्तु गुरुशिवयोरशेषमेकत्वमस्ति। तदा किमिति श्रीगुरुगितायां तद्दार्ढ्येनोदितम्॥९५॥
Trikadarśanānusāreṇa kintu guruśivayoraśeṣamekatvamasti| Tadā kimiti śrīgurugitāyāṁ taddārḍhyenoditam||95||
В конце концов (kintu), согласно философии Трики (trika-darśana-anusāreṇa), имеется (asti) полное/совершенное (aśeṣam) единство (ekatvam) между Гуру и Śiva (guru-śivayoḥ). Тогда (tadā) почему (kim iti) имеется такое твёрдое утверждение (tad dārḍhyena uditam) в почтенной Gurugītā (śrī-guru-gitāyām)?||95||
कार्यतो यतः शिवात्सबलतरो गुरुस्तथाहि तस्य बलाच्छिवप्रकाशनाज्ञापकत्वात्॥९६॥
Kāryato yataḥ śivātsabalataro gurustathāhi tasya balācchivaprakāśanājñāpakatvāt||96||
Потому что (yatas) на практике (kāryatas) Гуру (guruḥ) более могущественен (sabalataraḥ), чем Śiva (śivāt), поскольку, например, Он --т.e. Гуру-- может силой приказать Śiva раскрыть Себя (balāt... tathāhi tasya... śiva-prakāśana-ājñāpakatvāt)||96||
स्वहृष्टस्वरूपात्परमेश्वरः सदा शिष्यचित्तात्पश्चाद्गुप्तत्वे प्रवणो यत्संसारजनकमेव॥९७॥
Svahṛṣṭasvarūpātparameśvaraḥ sadā śiṣyacittātpaścādguptatve pravaṇo yatsaṁsārajanakameva||97||
Из-за своей игривой природы (sva-hṛṣṭa-svarūpāt) Всевышний Владыка (parama-īśvaraḥ) всегда склонен (sadā... pravaṇaḥ) прятаться (guptatve) за (paścāt) умом ученика (śiṣya-cittāt), что (yad) порождает Трансмиграцию (saṁsāra-janakam eva)||97||
एकदा त्वहैतुकीदयामयो गुरुः शिष्येऽस्मिन्परमशिवः प्रकाश्यतामिति वदति गुर्विच्छा च परमेश्वरेण न प्रतिरोद्धुं शक्यते॥९८॥
Ekadā tvahaitukīdayāmayo guruḥ śiṣye'sminparamaśivaḥ prakāśyatāmiti vadati gurvicchā ca parameśvareṇa na pratiroddhuṁ śakyate||98||
Но (tu) однажды (ekadā) Гуру (guruḥ), полный беспричинного Сострадания (ahaitukī-dayā-mayaḥ), говорит (vadati): "Пусть Высший Śiva раскроется (parama-śivaḥ prakāśyatām) в этом ученике (śiṣye asmin... iti)!", и (ca) Всевышний Господь (parama-īśvareṇa) не сможет (na... śakyate) противостоять (pratiroddhum) Воле Гуру (guru-icchā)||98||
तच्छिष्यस्तदा सद्योऽनन्तदुःखसङ्कीर्णसंसारातीतस्थितावस्थोपलक्षितमोक्षतां गतो नात्र सन्देहः॥९९॥
Tacchiṣyastadā sadyo'nantaduḥkhasaṅkīrṇasaṁsārātītasthitāvasthopalakṣitamokṣatāṁ gato nātra sandehaḥ||99||
Тогда (tadā) тот ученик (tad-śiṣyaḥ) немедленно (sadyas) достигает Освобождения, характеризующегося Состоянием, находящимся за пределами Трансмиграции —которая наполнена бесконечной болью— (ananta-dukha-saṅkīrṇa-saṁsāra-atīta-sthita-avasthā-upalakṣita-mokṣatām gataḥ), и нет никаких сомнений (na... sandehaḥ) в этом (atra)||99||
गुरुपरमेश्वरयोरेतद्दिव्यद्वैताद्वैतपदं परमार्थज्ञैरुपलब्धमेव न तु मनुष्यजातिबहुमतभूतैरसङ्ख्यमूढैरवश्यम्॥१००॥
Guruparameśvarayoretaddivyadvaitādvaitapadaṁ paramārthajñairupalabdhameva na tu manuṣyajātibahumatabhūtairasaṅkhyamūḍhairavaśyam||100||
Это божественное состояние двойственности/недвойственности (etad-divya-dvaita-advaita-padam) между Гуру и Всевышним (guru-parama-īśvarayoḥ) понятно только (upalabdham eva) Знающим Высшую Реальность (parama-artha-jñaiḥ), а, конечно, не (na tu... avaśyam) бесчисленным mūḍha-s --а именно, омрачённым людям, глупцам и т.п.-- (asaṅkhya-mūḍhaiḥ), которые составляют большинство человечества (manuṣyajāti-bahumata-bhūtaiḥ)||100||
Глава 7. Жизнь и смерть mūḍha-s
Жалкая жизнь mūḍha-s
योगीन्द्रमीड्यं भवरोगवैद्यं श्रीमद्गुरुं नित्यमहं नमामीति श्रीगुरुगीतायां परमपूजायाः सद्धृदयं स्पष्टमुक्तम्॥१०१॥
Yogīndramīḍyaṁ bhavarogavaidyaṁ śrīmadguruṁ nityamahaṁ namāmīti śrīgurugītāyāṁ paramapūjāyāḥ saddhṛdayaṁ spaṣṭamuktam||101||
В священной Gurugītā (śrī-guru-gītāyām) была ясно упомянута (spaṣṭam uktam) истинная суть (sat-hṛdayam) высшего поклонения (parama-pūjāyāḥ): "Я (aham) поклоняюсь (namāmi) вечному (nityam) (и) достопочтенному Гуру (śrīmat-gurum), (кто) является главой Yogī-s (yogi-indram), достойным похвалы (īḍyam) (и) исцелителем болезни, (называемой) трансмиграционным существованием (bhava-roga-vaidyam... iti)"||101||
मुढाः सर्वे प्रत्युत श्रीमद्गुरुं विहाय स्वदेहान्परदेहानन्यमूढानां चित्तानि नृत्यमित्याद्यन्यत्किमपि पूजयन्ति॥१०२॥
Muḍhāḥ sarve pratyuta śrīmadguruṁ vihāya svadehānparadehānanyamūḍhānāṁ cittāni nṛtyamityādyanyatkimapi pūjayanti||102||
Все (sarve) mūḍha-s (mūḍhāḥ), напротив (pratyuta), поклоняются (pūjayanti) любым другим вещам (anyat kim api), кроме достопочтенного Гуру (śrīmat-gurum vihāya): (Они поклоняются) своим собственным телам (sva-dehān), телам других (para-dehān), умам (cittāni) других mūḍha-s (anya-mūḍhānām), танцам (nṛtyam) и пр. (iti-ādi)||102||
तैर्यत्कार्यमज्ञात्वा मूढा एतेऽयथार्थसङ्ख्यायां पणं कृत्वोपचारेणान्ते सर्वं हारयन्ति॥१०३॥
Tairyatkāryamajñātvā mūḍhā ete'yathārthasaṅkhyāyāṁ paṇaṁ kṛtvopacāreṇānte sarvaṁ hārayanti||103||
Не зная (ajñātvā), что им следует делать (taiḥ yad kāryam), эти (ete) mūḍha-s (mūḍhāḥ), сделав ставку (paṇaṁ kṛtvā) на неверный номер (ayathārtha-saṅkhyāyām), метафорически говоря (upacāreṇa), в конце (ante) теряют (hārayanti) всё (sarvam)||103||
अगाधमूर्खतामूलकानर्थककामतृप्तौ तद्यौवनं सर्वं व्यर्थं कृत्वा मूढा एते ते जरातामितास्तन्मूर्खतां तु धारयन्ति॥१०४॥
Agādhamūrkhatāmūlakānarthakakāmatṛptau tadyauvanaṁ sarvaṁ vyarthaṁ kṛtvā mūḍhā ete te jarātāmitāstanmūrkhatāṁ tu dhārayanti||104||
Потратив всю свою молодость (tad-yauvanam sarvam vyartham kṛtvā) на удовлетворение тщетных желаний, коренящихся в неизмеримой глупости (agādha-mūrkhatā-mūlaka-anarthaka-kāma-tṛptau), эти самые (ete te) mūḍha-s (mūḍhāḥ) приходят (itāḥ) к старости (jarātām), но (tu) сохраняют (dhārayanti) свою глупость (tad-mūrkhatām)||104||
जरायामपि तन्मूर्खत्वं धारयन्तो मूढा एते पुनर्निरर्थककामतर्पयन्नासिसिषन्ते स्वदेहचित्तादिवैकल्यात्तु नातिकृपणं सिध्यन्ति॥१०५॥
Jarāyāmapi tanmūrkhatvaṁ dhārayanto mūḍhā ete punarnirarthakakāmatarpayannāsisiṣante svadehacittādivaikalyāttu nātikṛpaṇaṁ sidhyanti||105||
Те (ete) mūḍha-s (mūḍhāḥ), которые сохраняют (dhārayantaḥ) свою глупость (tad-mūrkhatvam) даже (api) в старости (jarāyām), хотят продолжать (āsisiṣante) снова (punar) удовлетворять пустые желания (nirarthaka-kāma-tarpayan), но (tu) из-за неполноценности их тел, умов и пр. (sva-deha-citta-ādi-vaikalyāt) они с треском терпят неудачу --т.e. mūḍha-s с треском терпят неудачу-- (na atikṛpaṇam sidhyanti)||105||
जरायाः सर्वव्याधिभारेण सहागताया अपि तथापि वृद्धो मूढः स्वस्य प्रचण्डाज्ञानादिन्द्रियविषयान्कामयनेव तिष्ठति॥१०६॥
Jarāyāḥ sarvavyādhibhāreṇa sahāgatāyā api tathāpi vṛddho mūḍhaḥ svasya pracaṇḍājñānādindriyaviṣayānkāmayaneva tiṣṭhati||106||
Хотя старость пришла (jarāyāḥ... āgatāyāḥ api) со всем (её) бременем болезней (sarva-vyādhi-bhāreṇa saha), несмотря на это (tathā api) старый (vṛddhaḥ) mūḍha (mūḍhaḥ) сохраняет (tiṣṭhati) желанные (kāmayan eva) объекты чувств (indriya-viṣayān) из-за своего безудержного неведения (svasya pracaṇḍa-ajñānāt)||106||
हा हन्त परन्तु स विस्मृतवान्यन्मृत्युरनिवार्यतया तस्योपरि कूर्दितुं सज्ज उत्क्रोश इव स्वामिषस्योपरि॥१०७॥
Hā hanta parantu sa vismṛtavānyanmṛtyuranivāryatayā tasyopari kūrdituṁ sajja utkrośa iva svāmiṣasyopari||107||
Но (parantu) увы (hā hanta)!, он забыл (sa vismṛtavān), что (yad) смерть (mṛtyuḥ) неминуемо (anivāryatayā) готова (sajjaḥ) прыгнуть (kūrditum) на него (tasya upari), подобно (iva) орлу (utkrośaḥ) на свою добычу (sva-āmiṣasya upari)||107||
यद्यपि स सर्वतो व्याधिभिर्वेदनाभिश्च बाधितस्तथापि म्रियमाणो मूढः केवलं जीवितुमिच्छति यदज्ञानस्य चिह्नम्॥१०८॥
Yadyapi sa sarvato vyādhibhirvedanābhiśca bādhitastathāpi mriyamāṇo mūḍhaḥ kevalaṁ jīvitumicchati yadajñānasya cihnam||108||
Даже если (yadi api) он (saḥ) осаждён (bādhitaḥ) болезнями (vyādhibhiḥ) и (ca) болью (vedanābhiḥ) со всех сторон (sarvatas), всё равно (tathā api) умирающий (mriyamāṇaḥ) mūḍha (mūḍhaḥ) просто (kevalam) хочет (icchati) жить (jīvitum), что (yad) (является) признаком (cihnam) неведения (ajñānasya)||108||
असङ्ख्यविषयानां पङ्के परिभ्रमन्सम्पूर्णजीवनात्पश्चान्मूधः प्रयाणकाले स्ववास्तवाहन्त्वं जीवनमेवास्तीति ज्ञातुमसमर्थः॥१०९॥
Asaṅkhyaviṣayānāṁ paṅke paribhramansampūrṇajīvanātpaścānmūdhaḥ prayāṇakāle svavāstavāhantvaṁ jīvanamevāstīti jñātumasamarthaḥ||109||
После того, как (paścāt) всю жизнь (sampūrṇa-jīvanāt) провалялся (paribhraman) в грязи (paṅke) из бесчисленных объектов (asaṅkhya-viṣayānām), mūḍha (mūdhaḥ), во время смерти (prayāṇa-kāle), не способен (asamarthaḥ) осознать (jñātum), что (iti) его собственное Истинное Я (sva-vāstava-ahantvam) и есть (asti) Сама Жизнь (jīvanam eva)||109||
Смерть mūḍha-s
तस्य शरीरं त्यक्त्वा सामान्यमूढः प्रायः पृथिव्यामस्यामन्यशरीरे बलात्प्रत्यागम्यते कालरेखायामस्यामन्यस्यां वा॥११०॥
Tasya śarīraṁ tyaktvā sāmānyamūḍhaḥ prāyaḥ pṛthivyāmasyāmanyaśarīre balātpratyāgamyate kālarekhāyāmasyāmanyasyāṁ vā||110||
Покинув (tyaktvā) своё (tasya) тело (śarīram), обычный mūḍha (sāmānya-mūḍhaḥ), как правило, вынужден вернуться (prāyas... balāt pratyāgamyate) в другое тело (anya-śarīre) в этот земной мир (pṛthivyām asyām) в этой же временной шкале (kāla-rekhāyām asyām) или (vā) в другой (anyasyām)||110||
साधारणमूढस्यानतिधार्मिकाधार्मिकत्वात्स पितृलोकं नरकं वा न गमिष्यति किं पुनर्देवलोकान्॥१११॥
Sādhāraṇamūḍhasyānatidhārmikādhārmikatvātsa pitṛlokaṁ narakaṁ vā na gamiṣyati kiṁ punardevalokān||111||
Поскольку обычный mūḍha не очень благочестив, а также не очень нечестив (sādhāraṇa-mūḍhasya anati-dhārmika-adhārmikatvāt), он (saḥ) не направляется (na gamiṣyati) в миры предков (pitṛ-lokam) или (vā) в ад (narakam), не говоря уже о (kim punar) мирах богов (deva-lokān)||111||
मूढो यदि केवलमेकशरीरातपरं सञ्चरति यथा कोऽपि यः स्वजीर्णवासांस्यवमुच्यापराणि परिदधाति तर्ह्यन्ये मूढाः किमित्येतावद्रुदन्ति ॥११२॥
Mūḍho yadi kevalamekaśarīrātaparaṁ sañcarati yathā ko'pi yaḥ svajīrṇavāsāṁsyavamucyāparāṇi paridadhāti tarhyanye mūḍhāḥ kimityetāvadrudanti ||112||
Если (yadi) mūḍha (mūḍhaḥ) просто (kevalam) перемещается (sañcarati) из одного тела (eka-śarīrāt) в другое (тело) (aparam), подобно тому как (yathā) кто-то (kaḥ api), кто (yaḥ), сняв (avamucya) свою старую одежду (sva-jīrṇa-vāsāṁsi), надевает (paridadhāti) другую (одежду) (aparāṇi), тогда (tarhi) почему (kim iti) другие mūḍha-s столько плачут (anye mūḍhāḥ... etāvat... rudanti)?||112||
मूढाणामपि मृत्योः समये शोकस्य कारणं नास्ति यतः स्वातन्त्र्यपूर्णपरमशिवसारगुरुः सर्वेषु तेषाममरात्मत्वेनावस्थितः॥११३॥
Mūḍhāṇāmapi mṛtyoḥ samaye śokasya kāraṇaṁ nāsti yataḥ svātantryapūrṇaparamaśivasāraguruḥ sarveṣu teṣāmamarātmatvenāvasthitaḥ||113||
Даже (api) в случае mūḍha-s --т.е. омрачённых людей, глупцов и пр.-- (mūḍhāṇām) нет (na asti) причины (kāraṇam) для печали (śokasya) во время (samaye) смерти (mṛtyoḥ), потому что (yatas) Гуру, являющийся по сути Высшим Śiva, наполненным Абсолютной Свободой (svātantrya-pūrṇa-parama-śiva-sāra-guruḥ), присутствует (avasthitaḥ) в каждом (sarveṣu) как их собственная Бессмертная Самость (teṣām amara-ātmatvena)||113||
Доказательство существования Бессмертной Самости
स्वविशालाज्ञानस्य समुद्रे भ्रमन्तः संशयवातबलेन प्रेरिताश्च सर्वेष्वस्यामरात्मनोऽस्तित्वस्य प्रमाणानि केचिन्मूढाः पृच्छन्ति॥११४॥
Svaviśālājñānasya samudre bhramantaḥ saṁśayavātabalena preritāśca sarveṣvasyāmarātmano'stitvasya pramāṇāni kecinmūḍhāḥ pṛcchanti||114||
Блуждающие (bhramantaḥ) в океане (samudre) своего огромного неведения (sva-viśāla-ajñānasya) и (ca) побуждаемые (preritāḥ) силой ветра сомнений (saṁśaya-vāta-balena), некоторые (kecid) mūḍha-s (mūḍhāḥ) спрашивают (pṛcchanti) о доказательствах (pramāṇāni) Существования (astitvasya) этой Бессмертной Самости (asya amara-ātmanaḥ) в каждом (существе) (sarveṣu)||114||
दम्भस्योग्रमृगमारुह्य तेषामपि सर्वेषां प्रियस्यामरात्मनोऽस्तित्वापेक्षया दृढप्रमाणानि मूढा एते याचन्ते॥११५॥
Dambhasyogramṛgamāruhya teṣāmapi sarveṣāṁ priyasyāmarātmano'stitvāpekṣayā dṛḍhapramāṇāni mūḍhā ete yācante||115||
Оседлав (āruhya) свирепое животное (ugra-mṛgam) высокомерия (dambhasya), эти (ete) mūḍha-s (mūḍhāḥ) требуют (yācante) веских доказательств (dṛḍha-pramāṇāni) относительно существования (astitva-apekṣayā) этой Бессмертной Самости, которая является сокровенной (priyasya amara-ātmanaḥ) для всех (sarveṣām), даже (api) для них самих (teṣām)||115||
अमरात्मास्तिवं दार्शयितुं जीवनाद्भुतस्यासङ्ख्याकाशगङ्गानां स्थूलशरीरनामकाश्रद्धेययन्त्रस्येत्यादीनामुल्लेखोऽशेषेण निष्प्रयोजनः॥११६॥
Amarātmāstivaṁ dārśayituṁ jīvanādbhutasyāsaṅkhyākāśagaṅgānāṁ sthūlaśarīranāmakāśraddheyayantrasyetyādīnāmullekho'śeṣeṇa niṣprayojanaḥ||116||
Чтобы доказать (dārśayitum) существование Бессмертной Самости (amara-ātma-astivam), нет необходимости упоминать (ullekhaḥ aśeṣeṇa niṣprayojanaḥ) чудо жизни (jīvana-adbhutasya), бесчисленные галактики (asaṅkhya-ākāśagaṅgānām), невероятную машину, называемую грубым телом (sthūla-śarīra-nāmaka-aśraddheya-yantrasya) и пр. (iti-ādīnām)||116||
यूयं सर्वे यदि सन्त्येव तदा परमेश्वरसारामरात्मावश्यमेवास्त्यपीति त्वया केवलं तानभिमानिमूढान्वक्तव्यं किमत्र॥११७॥
Yūyaṁ sarve yadi santyeva tadā parameśvarasārāmarātmāvaśyamevāstyapīti tvayā kevalaṁ tānabhimānimūḍhānvaktavyaṁ kimatra||117||
Вы только должны сказать (tvayā kevalam... vaktavyam) этим высокомерным mūḍha-s (tān abhimāni-mūḍhān): "Если (yadi) все вы (yūyam sarve) существуете (santi eva), тогда (tadā) Бессмертная Самость, чьей сущностью является Всевышний Господь (parama-īśvara-sāra-amara-ātmā), также (api iti), несомненно (avaśyam eva), существует (asti)". Что (ещё можно сказать) об этом (kim atra)?||117||
मूढास्ते सर्वे तद्वाक्यस्य वास्तविकार्थं चिन्तयन्तु विवादञ्च कुर्वन्त्वलमनेन॥११८॥
Mūḍhāste sarve tadvākyasya vāstavikārthaṁ cintayantu vivādañca kurvantvalamanena||118||
Пусть все эти mūḍha-s думают и спорят (mūḍhāḥ te sarve... cintayantu vivādam ca kurvantu) об истинном значении (vāstavika-artham) этой фразы (tad-vākyasya)! Достаточно (alam) об этом (anena)||118||
Глава 8. Начальный путь искателя
Особый mūḍha
एकदा योऽल्पकोष्ठे निरुद्धः पशुरिव दुःखानुभवे सम्पूर्णजीवनं यापितवानेव स्वजीवनस्य वास्तविकार्थस्य लक्ष्यस्य च विषये चिन्तयितुमेकमूढः सहसारभते॥११९॥
Ekadā yo'lpakoṣṭhe niruddhaḥ paśuriva duḥkhānubhave sampūrṇajīvanaṁ yāpitavāneva svajīvanasya vāstavikārthasya lakṣyasya ca viṣaye cintayitumekamūḍhaḥ sahasārabhate||119||
Однажды (ekadā) один mūḍha (eka-mūḍhaḥ), который (yaḥ) провёл (yāpitavān eva) всю (свою) жизнь (sampūrṇa-jīvanam), страдая (duḥkha-anubhave) как (iva) животное (paśuḥ), заточённое (niruddhaḥ) в небольшом замкнутом пространстве (alpa-koṣṭhe), вдруг (sahasā) начинает (ārabhate) думать (cintayitum) об (viṣaye) истинном смысле (vāstavika-arthasya) и (ca) цели (lakṣyasya) своей собственной жизни (sva-jīvanasya)||119||
बहुचिन्तनानन्तरं सोऽन्त उपलभते यज्जीवनस्य वास्तविकार्थो लक्ष्यञ्च लौकिकवस्तुना व्याख्यातुं न शक्येते न च मिश्रवस्तुनापि॥१२०॥
Bahucintanānantaraṁ so'nta upalabhate yajjīvanasya vāstavikārtho lakṣyañca laukikavastunā vyākhyātuṁ na śakyete na ca miśravastunāpi||120||
После долгих размышлений (bahu-cintana-anantaram) он (sa), наконец (ante), осознаёт (upalabhate), что (yad) истинный смысл (vāstavika-arthaḥ) и (ca) цель (lakṣya) жизни (jīvanasya) не могут быть (na śakyete) объяснены (vyākhyātum) обычной реальностью (laukika-vastunā) или (ca) даже (api) смешанной реальностью (na... miśra-vastunā)||120||
एतेनाकस्मिकप्रकाशनेन स्तब्धः सोऽलाघवेन विनिर्गममार्गमन्वेष्टुमारभतेऽन्ते च तत्प्राप्नोति॥१२१॥
Etenākasmikaprakāśanena stabdhaḥ so'lāghavena vinirgamamārgamanveṣṭumārabhate'nte ca tatprāpnoti||121||
Ошеломлённый (stabdhaḥ) этим внезапным откровением (etena ākasmika-prakāśanena), он (saḥ) серьёзно (alāghavena) начинает (ārabhate) искать (anveṣṭum) выход (vinirgama-mārgam) и (ca), наконец (ante), находит (prāpnoti) его (tad)||121||
स च स्वामरात्मानुग्रहेणावगच्छति यदलौकिकवस्त्वेव स्वस्य जीवनस्य वास्तविकार्थं लक्ष्यं च व्याख्यातुं शक्नोति॥१२२॥
Sa ca svāmarātmānugraheṇāvagacchati yadalaukikavastveva svasya jīvanasya vāstavikārthaṁ lakṣyaṁ ca vyākhyātuṁ śaknoti||122||
И (ca) он (saḥ), по Милости своей собственной Бессмертной Самости (sva-amara-ātma-anugraheṇa), узнаёт (avagacchati), что (yad) только (eva) необычная реальность (alaukika-vastu eva) может (śaknoti) объяснить (vyākhyātum) истинный смысл (vāstavika-artham) и (ca) цель (lakṣyam) его жизни (svasya jīvanasya)||122||
स उत्कृष्टप्रकारपुरुषसत्त्वस्य महारहस्यमनुभवितुं समारभते यत्तस्य भावानां परिवर्तनं करोति॥१२३॥
Sa utkṛṣṭaprakārapuruṣasattvasya mahārahasyamanubhavituṁ samārabhate yattasya bhāvānāṁ parivartanaṁ karoti||123||
Он (saḥ) начинает (samārabhate) познавать на опыте (anubhavitum) Великую Тайну (mahā-rahasyam) существования человека высшей категории (utkṛṣṭa-prakāra-puruṣa-sattvasya), что (yad) трансформирует (parivartanam karoti) его эмоции (tasya bhāvānām)||123||
तेन महारहस्येन दिवारात्रं प्रविष्टो विशेषमूढोऽयं तस्योत्कृष्टपुरुषस्यान्वेषण सोत्साहं प्रवर्ततेऽवश्यम्॥१२४॥
Tena mahārahasyena divārātraṁ praviṣṭo viśeṣamūḍho'yaṁ tasyotkṛṣṭapuruṣasyānveṣaṇa sotsāhaṁ pravartate'vaśyam||124||
День и ночь (divārātram) проникнутый (praviṣṭaḥ) этой Великой Тайной (tena mahā-rahasyena), тот (ayam) особый mūḍha (viśeṣa-mūḍhaḥ) решительно вовлечён (sotsāham pravartate) в поиск (anveṣaṇe) этой высшей личности (tasya utkṛṣṭa-puruṣasya)||124||
स्वान्वेषणस्यारम्भ एव सोऽस्मिञ्जलमवसिञ्चतामसद्गुरुत्वस्य समुद्रतरङ्गानां गर्जताडनमाप्नोति॥१२५॥
Svānveṣaṇasyārambha eva so'smiñjalamavasiñcatāmasadgurutvasya samudrataraṅgānāṁ garjatāḍanamāpnoti||125||
В самом начале (ārambhe eva) своего поиска (sva-anveṣaṇasya) он (saḥ) получает (āpnoti) ревущий удар (garja-tāḍanam) от океанских волн (samudra-taraṅgānām) ложных/лживых гуру (a-sat-gurutvasya), которые --т.e. эти волны-- забрызгивают его (asmin jalam avasiñcatām)||125||
ये तच्छिष्यबन्धादृते सर्वं चोरयन्त्येवासद्गुरवोऽज्ञानीस्वल्पदृग्धूर्तमूर्खाद्यात्मको मूढसमूहो भवन्ति॥१२६॥
Ye tacchiṣyabandhādṛte sarvaṁ corayantyevāsadguravo'jñānīsvalpadṛgdhūrtamūrkhādyātmako mūḍhasamūho bhavanti||126||
Ложные гуру (a-sat-guravaḥ), которые (ye) крадут (corayanti eva) всё (sarva), кроме (ṛte) рабства своих учеников (tad-śiṣya-bandhāt), являются (bhavanti) группой mūḍha-s (mūḍha-samūhaḥ), состоящей из невежественных, очень недальновидных людей, жуликов, глупцов и т.д. (ajñānī-su-alpadṛk-dhūrta-mūrkha-ādya-ātmakaḥ)||126||
Маленький механизм в тонком сердце искателя
एतद्विशेषमूढस्य सत्ययथार्थसाधकत्वात्तत्सूक्ष्महृदय एकाल्पयन्त्रं सद्गुरूनाकर्षदसद्गुरून्निरस्यच्च वर्तते॥१२७॥
Etadviśeṣamūḍhasya satyayathārthasādhakatvāttatsūkṣmahṛdaya ekālpayantraṁ sadgurūnākarṣadasadgurūnnirasyacca vartate||127||
Так как тот особый mūḍha является подлинным искателем Истины (etad-viśeṣa-mūḍhasya satya-yathārtha-sādhakatvāt), в его тонком сердце (tad-sūkṣma-hṛdaye) имеется (vartate) один маленький механизм (eka-alpa-yantram), который привлекает (ākarṣat) истинных Гуру (sat-gurūn) и (ca) отвергает (nirasyat) ложных гуру (a-sat-gurūn)||127||
एतदल्पयन्त्रं यदा सदोषं तदानेनासद्गुरुनामकमूर्खबृहद्गण आकर्षित एव॥१२८॥
Etadalpayantraṁ yadā sadoṣaṁ tadānenāsadgurunāmakamūrkhabṛhadgaṇa ākarṣita eva||128||
Когда (yadā) этот маленький механизм (etad-alpa-yantram) неисправен (sadoṣam), тогда (tadā) он привлекает (anena... ākarṣitam eva) огромную толпу идиотов, называемых ложными гуру (a-sat-guru-nāmaka-mūrkha-bṛhat-gaṇaḥ)||128||
अनेन हेतुना तेऽज्ञानिनोऽसद्गुरवोऽनेकानां साधकानां नौकान्मज्जयितुमेव शक्ताः॥१२९॥
Anena hetunā te'jñānino'sadguravo'nekānāṁ sādhakānāṁ naukānmajjayitumeva śaktāḥ||129||
Из-за этого (anena hetunā) те (te) невежественные (ajñāninaḥ) ложные гуру (a-sat-guravaḥ) способны (śaktāḥ) потопить (majjayitum eva) лодки (naukān) многих искателей (anekānām sādhakānām)||129||
एतदल्पयन्त्रं कदाचित्साधकस्य सूक्ष्महृदयेऽतिगूढं नानात्वमाप्तम्॥१३०॥
Etadalpayantraṁ kadācitsādhakasya sūkṣmahṛdaye'tigūḍhaṁ nānātvamāptam||130||
Иногда (kadācid) этот маленький механизм (etad-alpa-yantram) становится таинственно множественным (atigūḍham nānātvam āptam) в утончённом сердце (sūkṣma-hṛdaye) искателя (sādhakasya)||130||
एतन्नानाल्पयन्त्रस्य कारणात्तत्साधको ये मोक्षं नावहन्ति तेषां द्वित्वसङ्कीर्णविषयानां समूहेऽनुरक्तो भवति॥१३१॥
Etannānālpayantrasya kāraṇāttatsādhako ye mokṣaṁ nāvahanti teṣāṁ dvitvasaṅkīrṇaviṣayānāṁ samūhe'nurakto bhavati||131||
Из-за этого множественного маленького механизма (etad-nānā-alpa-yantrasya kāraṇāt) тот искатель (tad-sādhakaḥ) начинает интересоваться (anuraktaḥ bhavati) группой (samūhe) вещей, наполненных двойственностью (dvitva-saṅkīrṇa-viṣayānām), которые --т.e. вещи, наполненные двойственностью-- (ye... teṣām) не (na) ведут (āvahanti) к Освобождению (mokṣam)||131||
तेषां पूर्वोक्तानां द्वित्वसङ्कीर्णविषयानां दृष्टान्ताः केचिदधुना मम व्याख्यानं स्पष्टतरमपि कर्तुम्॥१३२॥
Teṣāṁ pūrvoktānāṁ dvitvasaṅkīrṇaviṣayānāṁ dṛṣṭāntāḥ kecidadhunā mama vyākhyānaṁ spaṣṭataramapi kartum||132||
Теперь (adhunā) несколько (kecid) примеров (dṛṣṭāntāḥ) тех вышеупомянутых вещей, наполненных двойственностью (teṣām pūrva-uktānām dvitva-saṅkīrṇa-viṣayānām), для того, чтобы сделать (kartum) моё (mama) объяснение (vyākhyānam) ещё (api) яснее (spaṣṭataram)||132||
ख्रीष्टस्यालौकिकविमान आगमनं सुच्यग्रस्तम्भानां महारहस्यमटलाण्टिसाख्यमहाद्वीपस्य सूक्ष्मस्थानं हिमालय अत्यन्तं दूरसंस्थे प्रदेशे कस्यचिद्रहस्यमयस्य ऋषिसेरुपस्थितिरित्यादयः॥१३३॥
Khrīṣṭasyālaukikavimāna āgamanaṁ sucyagrastambhānāṁ mahārahasyamaṭalāṇṭisākhyamahādvīpasya sūkṣmasthānaṁ himālaya atyantaṁ dūrasaṁsthe pradeśe kasyacidrahasyamayasya ṛṣiserupasthitirityādayaḥ||133||
Прибытие (āgamanam) Христа (khrīṣṭasya) на инопланетном (космическом) корабле (alaukika-vimāne), великая тайна (mahā-rahasyam) пирамид (sucyagrastambhānām), точное местоположение (sūkṣma-sthānam) континента, известного как Атлантида (aṭalāṇṭis-ākhya-mahā-dvīpasya), наличие (upasthitiḥ) некоего таинственного мудреца (kasyacid rahasya-mayasya ṛṣiseḥ) в очень отдалённом районе (atyantam dūrasaṁsthe pradeśe) Гималаев (himālaye) и т.п. (iti-ādayaḥ)||133||
एते सर्वे विषया अतीव विनोदका रहस्यपूर्णाश्च दृश्येरंस्ते किन्तु श्वासावरोधकदासत्वान्मुक्तिं नावहन्ति॥१३४॥
Ete sarve viṣayā atīva vinodakā rahasyapūrṇāśca dṛśyeraṁste kintu śvāsāvarodhakadāsatvānmuktiṁ nāvahanti||134||
Все (sarve) эти (ete) вещи (viṣayā) могут выглядеть (dṛśyeran) очень (atīva) занимательными (vinodakāḥ) и (ca) загадочными (rahasya-pūrṇāḥ), но (kintu) они (te) не (na) ведут (āvahanti) к Освобождению (muktim) от удушающего рабства (śvāsāvarodhaka-dāsatvāt)||134||
तैर्द्वित्वपूर्णविषयैः पीडितस्वचित्ता नानाल्पयन्त्रयुताः साधकास्तेषु सर्वेषु विषयेषु स्वेषां बहुमूल्यजीवनानि व्ययीकुर्वन्ति॥१३५॥
Tairdvitvapūrṇaviṣayaiḥ pīḍitasvacittā nānālpayantrayutāḥ sādhakāsteṣu sarveṣu viṣayeṣu sveṣāṁ bahumūlyajīvanāni vyayīkurvanti||135||
(Поскольку) их ум занят (pīḍita-sva-cittāḥ) теми вопросами, полными двойственности (taiḥ dvitva-pūrṇa-viṣayaiḥ), искатели (sādhakāḥ), имеющие множественные маленькие механизмы (nānā-alpa-yantra-yutāḥ), теряют (vyayīkurvanti) свои (sveṣām) драгоценные жизни (bahumūlya-jīvanāni) на все эти вещи (teṣu sarveṣu viṣayeṣu)||135||
Природа контакта между Гуру и учеником
साधके बन्धनान्मोक्षक्रियाप्रसङ्गस्यारम्भार्थं सद्गुरोः सच्छिष्यस्य च वास्तविकसंस्पर्शः खल्वावश्यकः॥१३६॥
Sādhake bandhanānmokṣakriyāprasaṅgasyārambhārthaṁ sadguroḥ sacchiṣyasya ca vāstavikasaṁsparśaḥ khalvāvaśyakaḥ||136||
Для начала (ārambha-artham) процесса Освобождения (mokṣa-kriyāprasaṅgasya) от рабства (bandhanāt) в искателе (sādhake), безусловно, необходим (khalu āvaśyakaḥ) настоящий контакт (vāstavika-saṁsparśaḥ) между подлинным Гуру и подлинным учеником (sat-guroḥ sat-śiṣyasya ca) ||136||
प्राचीनकाल उन्नतशिल्पकलाविज्ञानाभावाद्गुरुशिष्ययोः संस्पर्शः शारीरिकोऽथवा चित्तद्वारा वा॥१३७॥
Prācīnakāla unnataśilpakalāvijñānābhāvādguruśiṣyayoḥ saṁsparśaḥ śārīriko'thavā cittadvārā vā||137||
В древние времена (prācīna-kāle) из-за отсутствия передовых технологий (unnata-śilpakalāvijñāna-abhāvāt) контакт (saṁsparśaḥ) между Гуру и учеником (guru-śiṣyayoḥ) (был) физическим (śārīrikaḥ) или (athavā... vā) посредством ума --а именно, телепатическим-- (citta-dvārā)||137||
आधुनिककाले शिल्पकलाविज्ञानस्य महाविकासेनैव चित्तद्वारेण संस्पर्शो निष्प्रयोजनो नूनमपिनाम च शारीरिकसंस्पर्शस्याप्यावश्यकता नास्ति॥१३८॥
Ādhunikakāle śilpakalāvijñānasya mahāvikāsenaiva cittadvāreṇa saṁsparśo niṣprayojano nūnamapināma ca śārīrikasaṁsparśasyāpyāvaśyakatā nāsti||138||
В наше время (adhunika-kāle) из-за интенсивного развития (mahā-vikāsena eva) технологий (śilpakalāvijñānasya) контакт (saṁsparśaḥ) посредством ума (citta-dvāreṇa), действительно (nūnam), (стал) ненужным (niṣprayojanaḥ), и (ca), пожалуй (apināma), также (api) нет (na asti) необходимости (āvaśyakatā) в физическом контакте (śārīrika-saṁsparśasya)||138||
Пятикратный контакт согласно философии Трики
त्रिकदर्शने गुरुशिष्ययोः संस्पर्श उक्ते बुधैः सम्बन्ध इति शब्दः संस्पर्शपदात्प्रति प्रयुक्तः॥१३९॥
Trikadarśane guruśiṣyayoḥ saṁsparśa ukte budhaiḥ sambandha iti śabdaḥ saṁsparśapadātprati prayuktaḥ||139||
В философии Трики (trika-darśane), когда упоминается контакт между Гуру и учеником (guru-śiṣyayoḥ saṁsparśe ukte), мудрецы используют (budhaiḥ... prayuktaḥ) слово (śabdaḥ) "sambandha" --тесная связь-- (sambandhaḥ iti) вместо (prati) термина "saṁsparśa" --букв. контакт-- (saṁsparśa-padāt)||139||
तैरेतैर्बुधैः प्रकाशितानां पञ्चसम्बन्धानां नामान्येतानि महानन्तरालो दिव्यो दिव्यादिव्योऽदिव्यश्चेति॥१४०॥
Tairetairbudhaiḥ prakāśitānāṁ pañcasambandhānāṁ nāmānyetāni mahānantarālo divyo divyādivyo'divyaśceti||140||
Имена (nāmāni) пяти контактов (pañca-sambandhānām), раскрытых (prakāśitānām) теми самыми мудрецами (taiḥ etaiḥ budhaiḥ), таковы (etāni) : "Великий (mahān), промежуточный (antarālaḥ), божественный (divyaḥ), смешение божественного и небожественного (divya-adivyaḥ) и (ca) небожественный (adivyaḥ... iti)"||140||
विश्वस्य सृष्तेरारभे गुरुशिष्ययोः शिवसदाशिवयोर्महासम्बन्धोऽभवत्॥१४१॥
Viśvasya sṛṣterārabhe guruśiṣyayoḥ śivasadāśivayormahāsambandho'bhavat||141||
Вначале (ārabhe) вселенского проявления (viśvasya sṛṣteḥ) имел место (abhavat) великий контакт (mahā-sambandhaḥ) между Гуру и учеником (guru-śiṣyayoḥ) —Śiva был Гуру, а Sadāśiva был учеником (śiva-sadāśivayoḥ)—||141||
ततो गुरुशिष्ययोः सदाशिवानन्तभट्टारकयोरन्तरालसम्बन्ध आसीत्॥१४२॥
Tato guruśiṣyayoḥ sadāśivānantabhaṭṭārakayorantarālasambandha āsīt||142||
Затем (tatas) произошёл (āsīt) промежуточный контакт (antarāla-sambandhaḥ) между Гуру и учеником (guru-śiṣyayoḥ) —Sadāśiva был Гуру, а Anantabhaṭṭāraka был учеником (sadāśiva-anantabhaṭṭārakayoḥ)—||142||
ततः परं गुरुशिष्ययोरनन्तभट्टारकश्रीकण्ठनाथयोर्दिव्यसम्बन्धोऽविद्यत॥१४३॥
Tataḥ paraṁ guruśiṣyayoranantabhaṭṭārakaśrīkaṇṭhanāthayordivyasambandho'vidyata||143||
После этого (tatas param) произошёл (avidyata) божественный контакт (divya-sambandhaḥ) между Гуру и учеником (guru-śiṣyayoḥ) —Anantabhaṭṭāraka был Гуру, а Śrīkaṇṭhanātha был учеником (anantabhaṭṭāraka-śrīkaṇṭhanāthayoḥ)—||143||
पश्चाद्गुरुशिष्ययोः श्रीकण्ठनाथसनत्कुमारयोर्दिव्यादिव्यसम्बन्धोऽभवत्॥१४४॥
Paścādguruśiṣyayoḥ śrīkaṇṭhanāthasanatkumārayordivyādivyasambandho'bhavat||144||
Впоследствии (paścāt) имел место (abhavat) божественно-небожественный контакт (divya-adivya-sambandhaḥ) между Гуру и учеником (guru-śiṣyayoḥ) —Śrīkaṇṭhanātha был Гуру, а Sanātkumāra был учеником (śrīkaṇṭhanātha-sanatkumārayoḥ)—||144||
तदनन्तरं गुरुशिष्ययोः सनत्कुमारमनुष्ययोरदिव्यसम्बन्ध आसीदेव॥१४५॥
Tadanantaraṁ guruśiṣyayoḥ sanatkumāramanuṣyayoradivyasambandha āsīdeva||145||
Затем (tad-anantaram) произошёл (āsīt eva) небожественный контакт (adivya-sambandhaḥ) между Гуру и учеником (guru-śiṣyayoḥ) —Sanātkumāra был Гуру, а человек был учеником (sanatkumāra-manuṣyayoḥ)—||145||
मत्प्रियत्रिकगुरोर्लक्ष्मणजूभट्टारकस्य मते तत्पञ्चमसम्बन्धो बहुवारमभवद्दुर्वासस्त्र्यम्बकनाथयोश्च तेषामन्तिमः॥१४६॥
Matpriyatrikagurorlakṣmaṇajūbhaṭṭārakasya mate tatpañcamasambandho bahuvāramabhavaddurvāsastryambakanāthayośca teṣāmantimaḥ||146||
По мнению (mate) моего дорогого Гуру Трики, почтенного Lakṣmaṇa Joo (mat-priya-trika-guroḥ lakṣmaṇajū-bhaṭṭārakasya), этот пятый контакт (tad-pañcama-sambandhaḥ) случался (abhavat) много раз (bahu-vāram), (и) последним (antimaḥ) из них (teṣām) между Durvāsās и Tryambakanātha (durvāsas-tryambakanāthayoḥ ca)||146||
तस्य पुण्यवचनानुसारमपि महासम्बन्धादूर्ध्वमपि तिष्ठन्परसम्बन्धोऽयं गुरुशिष्ययोः पूर्णैकत्वे सति वर्तते॥१४७॥
Tasya puṇyavacanānusāramapi mahāsambandhādūrdhvamapi tiṣṭhanparasambandho'yaṁ guruśiṣyayoḥ pūrṇaikatve sati vartate||147||
Согласно его священным словам (tasya puṇya-vacana-anusāram api), этот (ayam) Высший Контакт (para-sambandhaḥ), который (tiṣṭhan) даже (api) выше (ūrdhvam) великого контакта (mahā-sambandhāt), случается (vartate), когда наступает совершенное единство (pūrṇa-ekatve sati) между Гуру и учеником (guru-śiṣyayoḥ)||147||
लक्ष्मणजूपादैरुक्तमपि यदस्य परसम्बन्धस्य कृते शिष्येण स्वगुरावेतद्व्यवहारे वा दोषं नान्वेष्टव्यमवश्यम्॥१४८॥
Lakṣmaṇajūpādairuktamapi yadasya parasambandhasya kṛte śiṣyeṇa svagurāvetadvyavahāre vā doṣaṁ nānveṣṭavyamavaśyam||148||
Достопочтимый Lakṣmaṇa Joo даже сказал (lakṣmaṇajū-pādair uktam api), что (yad) для того, чтобы этот Высший Контакт случился (asya para-sambandhasya kṛte), ученик не должен искать (śiṣyeṇa... na anveṣṭavyam) (какой-либо) недостаток (doṣam) в своём Гуру (sva-gurau), или (vā) в его поведении (etad-vyavahāre)||148||
Представления искателя о своём Гуру
अधुना स्वसूक्ष्महृदये सम्यगल्पयन्त्रेण सम्पन्नस्य तद्विशेषमूढस्य कथां प्रति पुनरागच्छामि॥१४९॥
Adhunā svasūkṣmahṛdaye samyagalpayantreṇa sampannasya tadviśeṣamūḍhasya kathāṁ prati punarāgacchāmi||149||
Сейчас (adhunā) я возвращаюсь (punar āgacchāmi) к (prati) истории (kathām) того особого mūḍha (tad-viśeṣa-mūḍhasya), обладающего (sampannasya) верным маленьким механизмом (samyak-alpa-yantreṇa) в его собственном тонком сердце (sva-sūkṣma-hṛdaye)||149||
एवं स विशेषमूढः सत्साधकभूतः शीघ्रमेवानपेक्षितदर्शनं सद्गुरुं प्राप्नोति॥१५०॥
Evaṁ sa viśeṣamūḍhaḥ satsādhakabhūtaḥ śīghramevānapekṣitadarśanaṁ sadguruṁ prāpnoti||150||
Итак (evam), особый mūḍha (saḥ viśeṣa-mūḍhaḥ), который стал настоящим искателем (sat-sādhaka-bhūtaḥ), быстро (śīghram eva) находит (prāpnoti) подлинного Гуру (sat-gurum), чья внешность неожиданна --т.e. Гуру выглядит не так, как ожидал искатель-- (anapekṣita-darśanam)||150||
मम कल्पनाशीलमनसः कल्पकं पवित्रपुरुषस्य मद्गुरोर्दर्शनं भवत्विति स साधकोऽमन्यत॥१५१॥
Mama kalpanāśīlamanasaḥ kalpakaṁ pavitrapuruṣasya madgurordarśanaṁ bhavatviti sa sādhako'manyata||151||
Искатель (saḥ sādhakaḥ) думает (amanyata): "Пусть облик моего Гуру —святого человека— соответствует стандарту (kalpakam pavitra-puruṣasya mat-guroḥ darśanam bhavatu) моего воображения (mama kalpanāśīla-manasaḥ... iti)!"||151||
वर्णावेतौ भारतवर्षे स्वामिभिरेव केवलं भ्रियन्त इत्यजानन्सः कल्पितवान्यत्स्वगुरुः कौङ्कुमं वा सुवर्णगैरिकवर्णं वा वसनं धारयेत्॥१५२॥
Varṇāvetau bhāratavarṣe svāmibhireva kevalaṁ bhriyanta ityajānansaḥ kalpitavānyatsvaguruḥ kauṅkumaṁ vā suvarṇagairikavarṇaṁ vā vasanaṁ dhārayet||152||
Он представлял (saḥ kalpitavān), что (yad) его Гуру (sva-guruḥ) будет носить (dhārayet) одеяние (vasanam) шафранового цвета (kauṅkumam), либо (vā... vā) цвета охры (suvarṇagairika-varṇam), не зная (ajānan), что (iti) в Индии (bhārata-varṣe) те (etau) два цвета (varṇau) носят только (kevalam bhriyante) svāmī-s --т.е. монахи-- (svāmibhiḥ eva)||152||
मम गुरोरतिसुन्दरवदने दीर्घश्मश्रु च स्वशिरस्युष्णीषोऽपि चैवास्त्विति सोऽपि कल्पितवान्॥१५३॥
Mama guroratisundaravadane dīrghaśmaśru ca svaśirasyuṣṇīṣo'pi caivāstviti so'pi kalpitavān||153||
Он также вообразил (saḥ api kalpitavān): "Пусть будет (astu) на прекрасном лице (ati-sundara-vadane) моего Гуру (mama guroḥ) длинная борода (dīrgha-śmaśru), а также (ca... api ca eva) тюрбан (uṣṇīṣaḥ) на голове (sva-śirasi... iti)!"||153||
मम गुरुरस्थूलशरीरेणातिभेदकदृष्ट्या च युतोऽवश्यमेवेति स चैवं कल्पयन्नास्त॥१५४॥
Mama gururasthūlaśarīreṇātibhedakadṛṣṭyā ca yuto'vaśyameveti sa caivaṁ kalpayannāsta||154||
И (ca) он (saḥ) продолжил (āsta) воображать (kalpayan) таким образом (evam): "Мой (mama) Гуру (guruḥ), несомненно (avaśyam eva), имеет стройное тело и проницательный взгляд (asthūla-śarīreṇa ati-bhedaka-dṛṣṭyā ca yutaḥ... iti)"||154||
मम गुरुहस्तेषु रुद्राक्षमाला च तस्य सुकुमारग्रीवे च स्रक्स्त इत्यधिककल्पना च तत्साधकस्य मनस्यागता॥१५५॥
Mama guruhasteṣu rudrākṣamālā ca tasya sukumāragrīve ca sraksta ityadhikakalpanā ca tatsādhakasya manasyāgatā||155||
И (ca) ещё больше воображения (adhika-kalpanā) пришло (āgatā) на ум (manasi) искателя (tad-sādhakasya): "В руках у моего Гуру (mama guru-hasteṣu) имеются (staḥ) чётки, сделанные из семян rudrākṣa (rudrākṣa-mālā), а (ca... ca) вокруг его нежной шеи (tasya su-kumāra-grīve... iti) гирлянда (srak) "||155||
मम गुरोः पादपद्माभ्यामूर्ध्वं पुष्पाणि तिष्ठन्ति तयोश्चाधो हिरण्यखचिते पादुक इति स्वमनःसृष्टिभिः प्रहर्षितः साधक एवमप्यकल्पयत्॥१५६॥
Mama guroḥ pādapadmābhyāmūrdhvaṁ puṣpāṇi tiṣṭhanti tayoścādho hiraṇyakhacite pāduka iti svamanaḥsṛṣṭibhiḥ praharṣitaḥ sādhaka evamapyakalpayat||156||
Восхищённый (praharṣitaḥ) своими собственными умственными изобретениями (sva-manaḥsṛṣṭibhiḥ), искатель (sādhakaḥ) вообразил (akalpayat) даже (api) такое (evam): "На верхней поверхности (ūrdhvam) стоп моего Гуру, прекрасных как лотос (mama guroḥ pāda-padmābhyām), находятся (tiṣṭhanti) цветы (kamala-puṣpāṇi), а (ca) под (adhas) ними (tayoḥ) (имеются) две pādukā-s --букв. обувь-- (pāduke), инкрустированные золотом (hiraṇya-khacite... iti)"||156||
मम गुरुः खलु शाकाहारी च ब्रह्मचारी च स्वशुभकर्मविकल्पयोर्हेतवेऽशेषं शुद्धचित्तेन सम्पन्नश्चेति स साधकोऽप्येवं कल्पितवान्॥१५७॥
Mama guruḥ khalu śākāhārī ca brahmacārī ca svaśubhakarmavikalpayorhetave'śeṣaṁ śuddhacittena sampannaśceti sa sādhako'pyevaṁ kalpitavān||157||
Этот искатель (saḥ sādhakaḥ) также (api) вообразил (kalpitavān) следующее (evam): "Мой (mama) Гуру (guruḥ) (является), несомненно (khalu), вегетарианцем (śākāhārī), соблюдающим целомудрие (brahmacārī), и (ca... ca... ca) имеет полностью чистый ум (aśeṣam śuddha-cittena sampannaḥ), благодаря (hetave) его добрым деяниям и мыслям (sva-śubha-karma-vikalpayoḥ... iti)"||157||
मद्गुरुर्नूनं पतञ्जलिऋषिणोपदिष्टौ यमनियमावशिथिलमनुवर्तत इति स मनस्येतां कल्पनामपि निर्मितवान्॥१५८॥
Madgururnūnaṁ patañjaliṛṣiṇopadiṣṭau yamaniyamāvaśithilamanuvartata iti sa manasyetāṁ kalpanāmapi nirmitavān||158||
Он также сформировал (sa... api nirmitavān) в (своём) уме (manasi) следующее представление (etām kalpanām): "Мой Гуру (mad-guruḥ), несомненно (nūnam), строго (aśithilam) следует (anuvartate) Yama-s и Niyama-s (yama-niyamau), (которым) учил (upadiṣṭau) мудрец Patañjali (patañjali-ṛṣiṇā... iti)"||158||
Aṣṭāṅgayoga
अहिंसासत्यास्तेयब्रह्मचर्यापरिग्रहाः शौचसन्तोषतपःस्वाध्यायेश्वरप्रणिधानानि चेतीमौ पतञ्जलिनिरूपितदशयमनियमावेव॥१५९॥
Ahiṁsāsatyāsteyabrahmacaryāparigrahāḥ śaucasantoṣatapaḥsvādhyāyeśvarapraṇidhānāni cetīmau patañjalinirūpitadaśayamaniyamāveva||159||
Те (imau) десять Yama-s и Niyama-s --т.e. Ограничений и Правил--, сформулированных Patañjali (patañjali-nirūpita-daśa-yama-niyamau eva), таковы: "Ненасилие --непричинение вреда--, правдивость, отказ от воровства, воздержание --пребывание в Brahma-- (и) необладание --отказ от жадности/скупости-- (ahiṁsā-satya-asteya-brahmacarya-aparigrahāḥ), а также (ca) чистота, удовлетворённость, аскетизм, или самодисциплина, изучение и декламация Священных Писаний (и) преданность (Всевышнему) Владыке (śauca-santoṣa-tapas-svādhyāya-īśvara-praṇidhānāni... iti)"||159||
मम गुरुः खल्वहिंसाया मूर्तरूप एव सन् लघुतममशकमपि हिंसितुमसमर्थोऽस्तीत्यहिंसादिप्रतियमनियमापेक्षया स चाविरामं कल्पयन्नास्त॥१६०॥
Mama guruḥ khalvahiṁsāyā mūrtarūpa eva san laghutamamaśakamapi hiṁsitumasamartho'stītyahiṁsādipratiyamaniyamāpekṣayā sa cāvirāmaṁ kalpayannāsta||160||
И (ca) он продолжил (sa... āsta) воображать (kalpayan), не останавливаясь (avirāmam), в отношении каждой ямы и ниямы, начиная с ahiṁsā --т.е. с непричинения вреда-- (ahiṁsā-ādi-prati-yama-niyama-apekṣayā): "Мой (mama) Гуру (guruḥ), действительно (khalu), будучи (san) самим олицетворением (mūrta-rūpaḥ eva) ahiṁsā (ahiṁsāyāḥ), не способен (asamarthaḥ) нанести вред (hiṁsitum) даже (api) самому маленькому комару (laghutama-maśakam... iti)"||160||
यथा मम गुरुणा सत्यमशेषेणाचरितं तथा स स्वप्नेष्वप्यनृतं वक्तुं शक्तो न कदाचिद्भवेदिति स व्यग्रं स्वकल्पनाशीलचित्तेऽधिकवस्तूनि सृजन्नास्त॥१६१॥
Yathā mama guruṇā satyamaśeṣeṇācaritaṁ tathā sa svapneṣvapyanṛtaṁ vaktuṁ śakto na kadācidbhavediti sa vyagraṁ svakalpanāśīlacitte'dhikavastūni sṛjannāsta||161||
С большим волнением (vyagram) он (saḥ) продолжил (āsta) порождать (sṛjan) больше вещей (adhika-vastūni) в своём одарённом воображением уме (sva-kalpanāśīla-citte): "Поскольку (yathā) мой Гуру полностью практикует правдивость (mama guruṇā satyam aśeṣeṇa ācaritam), поэтому (tathā) он (saḥ) никогда не сможет (śakto na kadācid bhavet) сказать (vaktum) ложь (anṛtam) даже (api) во сне (svapneṣu... iti)"||161||
मद्गुरुः स्वानिन्द्ययोगवृत्तस्य कारणात्कञ्चित्किञ्चिन्मोषितुमखिलेनासमर्थो भवतीति साधकोऽयञ्च स्वकल्पनायै स्वतन्त्रतां ददन्नास्त॥१६२॥
Madguruḥ svānindyayogavṛttasya kāraṇātkañcitkiñcinmoṣitumakhilenāsamartho bhavatīti sādhako'yañca svakalpanāyai svatantratāṁ dadannāsta||162||
И (ca) этот (ayam) искатель (sādhakaḥ) продолжал (āsta) давать волю (svatantratām dadan) своему воображению (sva-kalpanāyai): "Мой Гуру (mad-guruḥ) совершенно (akhilena...bhavati) не способен (asamarthaḥ) украсть (moṣitum) что бы то ни было (kiñcid) у кого-то (kañcid) из-за (kāraṇāt) своего безупречного йогического поведения (sva-anindya-yoga-vṛttasya... iti)"||162||
मम गुरुर्निखिलेन ब्रह्मचर्यलीनः सन्स स्त्रीणां विषये चिन्तयितुमपि न शक्नोतीति ततश्च स कल्पितवान्॥१६३॥
Mama gururnikhilena brahmacaryalīnaḥ sansa strīṇāṁ viṣaye cintayitumapi na śaknotīti tataśca sa kalpitavān||163||
А (ca) затем (tatas) он представил (saḥ kalpitavān): "Мой (mama) Гуру (guruḥ), будучи (san) полностью поглощённый целибатом (nikhilena brahmacarya-līnaḥ), не может (saḥ... na śaknoti) даже (api) подумать (cintayitum) о женщинах (strīṇām viṣaye... iti)"||163||
मम गुरुर्नूनमत्यन्तं मितव्ययिजीवनं यापयत्येव तस्मिंश्च जीवने यन्न केवलमतिजीवनस्य कृते न किञ्चिदस्तीति ततः परं स चिन्तितवान्॥१६४॥
Mama gururnūnamatyantaṁ mitavyayijīvanaṁ yāpayatyeva tasmiṁśca jīvane yanna kevalamatijīvanasya kṛte na kiñcidastīti tataḥ paraṁ sa cintitavān||164||
После этого (tatas param) он подумал (saḥ cintitavān): "Мой (mama) Гуру (guruḥ), наверняка (nūnam), ведёт (yāpayati eva) чрезмерно скромный образ жизни (atyantam mitavyayi-jīvanam), и (ca) в этой жизни (tasmin... jīvane) нет ничего (na kiñcid asti), что (yad) не было бы предназначено (na) исключительно (kevalam) для (kṛte) выживания (atijīvanasya... iti)"||164||
शौचस्य स्वनित्याभ्यासस्य हेतोर्मद्गुरुः खल्वन्तर्बहिश्च सर्वथा स्वच्छ इति स साधको मनोरथानेवाश्रित्यास्त॥१६५॥
Śaucasya svanityābhyāsasya hetormadguruḥ khalvantarbahiśca sarvathā svaccha iti sa sādhako manorathānevāśrityāsta||165||
Искатель (saḥ sādhakaḥ) продолжает питать (āśritya āsta) фантазии (manorathān): "Благодаря (hetoḥ) его постоянной практике (sva-nitya-abhyāsasya) чистоты (śaucasya), мой Гуру (mad-guruḥ), действительно (khalu), (является) полностью (sarvathā) чистым (svacchaḥ) внутри (antar) и (ca) снаружи (bahis... iti)"||165||
परमेश्वरस्य बलैरानीतं यत्किञ्चित्तस्य पुरत आगच्छति मम गुरुस्तेन सर्वदा सन्तुष्ट इति स्वमानसिकसृष्टिभिः पूर्णतया मत्तः स एवं चिन्तयन्नास्त॥१६६॥
Parameśvarasya balairānītaṁ yatkiñcittasya purata āgacchati mama gurustena sarvadā santuṣṭa iti svamānasikasṛṣṭibhiḥ pūrṇatayā mattaḥ sa evaṁ cintayannāsta||166||
Полностью (pūrṇatayā) одурманенный (mattaḥ) своими собственными творениями (sva-mānasika-sṛṣṭibhiḥ), он (saḥ) продолжает думать (cintayan āsta) таким образом (evam): "Мой (mama) Гуру (guruḥ) всегда полностью удовлетворён (sarvadā santuṣṭaḥ) всем, что (yad kiñcid... tena) предстаёт (āgacchati) перед ним (tasya puratas), принесённым (ānītam) Силами (balaiḥ) Всевышнего Владыки (parama-īśvarasya... iti)"||166||
कृच्छ्रचान्द्रायणसान्तपनादितीव्रतपांसि कुर्वन्मम गुरुः सर्वदिनं मौनमाचरति निश्चयेनेति तदनन्तरं तस्य मनस्येष विकल्प आगतः॥१६७॥
Kṛcchracāndrāyaṇasāntapanāditīvratapāṁsi kurvanmama guruḥ sarvadinaṁ maunamācarati niścayeneti tadanantaraṁ tasya manasyeṣa vikalpa āgataḥ||167||
Сразу после этого (tad-anantaram) ему на ум (tasya manasi) пришла (āgataḥ) эта (eṣaḥ) мысль (vikalpaḥ): "Совершая (kurvan) строгие аскезы, такие как kṛcchra, cāndrāyaṇa, sāntapana и т.д. (kṛcchra-cāndrāyaṇa-sāntapana-ādi-tīvra-tapāṁsi), мой (mama) Гуру (guruḥ), несомненно (niścayena), весь день (sarva-dinam... iti) соблюдает (ācarati) (обет) молчания (maunam)"||167||
मम गुरुरेव स्पष्टतया संसारान्मोक्षमावहत्सु शास्त्रेषु च ॐप्रणवस्य जपे च सर्वथा निमग्नो दीर्घकालमपि यापयतीति स चैवं कल्पनां कुर्वन्नास्त॥१६८॥
Mama gurureva spaṣṭatayā saṁsārānmokṣamāvahatsu śāstreṣu ca om̐praṇavasya jape ca sarvathā nimagno dīrghakālamapi yāpayatīti sa caivaṁ kalpanāṁ kurvannāsta||168||
И (ca) он (saḥ) продолжает фантазировать (kalpanām kurvan āsta) так (evam): "Мой (mama) Гуру (guruḥ eva), очевидно (spaṣṭatayā), проводит (yāpayati) много времени (dīrgha-kālam api), полностью (sarvathā) погружаясь (nimagnaḥ) в Писания (śāstreṣu), которые ведут к (āvahatsu) Освобождению (mokṣam) от Трансмиграции (saṁsārāt), а также (ca... ca) в начитывание (jape) Praṇava Om̐ (om̐-praṇavasya... iti)"||168||
मद्गुरुर्भगवद्भक्तौ कृत्स्नशो लीनस्तिष्ठञ्छ्रीव्यासोपदेशमाश्रयमाणश्च तस्य सर्वकर्माणि परमगुरावर्पयतीति तस्यान्यमनोरथ आसीत्॥१६९॥
Madgururbhagavadbhaktau kṛtsnaśo līnastiṣṭhañchrīvyāsopadeśamāśrayamāṇaśca tasya sarvakarmāṇi paramagurāvarpayatīti tasyānyamanoratha āsīt||169||
У него была и другая фантазия (tasya anya-manorathaḥ āsīt): "Мой Гуру (mad-guruḥ), оставаясь (tiṣṭhan) полностью (kṛtsnaśas) погружённым (līnaḥ) в преданность Господу (bhagavat-bhaktau) и (ca) следуя (āśrayamāṇaḥ) учению досточтимого Vyāsa (śrī-vyāsa-upadeśam), подносит (arpayati) все свои действия (tasya sarva-karmāṇi) Высшему Гуру (parama-gurau... iti)"||169||
गुरुर्मम यद्यपि मुख्यतया स्वसमाधीनां कृते पद्मासनं प्रयुञ्जानस्तथापि सोऽवश्यमेव वीरभद्रस्वस्तिकदण्डसोपाश्रयपर्यङ्कक्रौञ्चनिषदनहस्तिनिषदनोष्ट्रनिषदनसमसंस्थानासनेषु निपुणतामाप्नुवान्यथोदात्तव्यासेन निर्दिष्टमितीदानीं तत्साधकस्य कल्पनाशीलमन आसनविषयं प्रत्यगच्छत्॥१७०॥
Gururmama yadyapi mukhyatayā svasamādhīnāṁ kṛte padmāsanaṁ prayuñjānastathāpi so'vaśyameva vīrabhadrasvastikadaṇḍasopāśrayaparyaṅkakrauñcaniṣadanahastiniṣadanoṣṭraniṣadanasamasaṁsthānāsaneṣu nipuṇatāmāpnuvānyathodāttavyāsena nirdiṣṭamitīdānīṁ tatsādhakasya kalpanāśīlamana āsanaviṣayaṁ pratyagacchat||170||
Сейчас (idānīm) богатый воображением ум (kalpanāśīla-manas) этого искателя (tad-sādhakasya) переместился (agacchat) в (prati) сферу поз (āsana-viṣayam): "Хотя (yadi api) мой (mama) Гуру (guruḥ), главным образом (mukhyatayā), использует (prayuñjānaḥ) padmāsana (padma-āsana) для (kṛte) своих samādhi-s, или трансов (sva-samādhīnām), несмотря на это (tathā api) он (saḥ), конечно (avaśyam eva), владеет (nipuṇatām āpnuvān) позами: vīra, bhadra, svastika, daṇḍa, sopāśraya, paryaṅka, krauñcaniṣadana, hastiniṣadana, uṣṭraniṣadana и samasaṁsthāna (vīra-bhadra-svastika-daṇḍa-sopāśraya-paryaṅka-krauñcaniṣadana-hastiniṣadana-uṣṭraniṣadana-samasaṁsthāna-āsaneṣu), как (yathā) указывал (nirdiṣṭam) прославленный Vyāsa (udātta-vyāsena... iti)"||170||
मद्गुरोः सर्वासनराजत्वात्स प्रयत्नशैथिल्यानन्तसमापत्त्योराचार्योऽप्यस्तीति स्वचित्ताविष्कारैरभिभूतस्तस्यैष विकल्प आसीत्॥१७१॥
Madguroḥ sarvāsanarājatvātsa prayatnaśaithilyānantasamāpattyorācāryo'pyastīti svacittāviṣkārairabhibhūtastasyaiṣa vikalpa āsīt||171||
Ошеломлённый (abhibhūtaḥ) своими собственными творениями ума (sva-citta-āviṣkāraiḥ), у него появилась мысль (tasya eṣaḥ vikalpaḥ āsīt): "Поскольку мой Гуру — Царь всех поз (mad-guroḥ sarva-āsana-rājatvāt), он (saḥ) также (api) является (asti) Мастером (ācāryaḥ) расслабления усилий и погружения в бесконечность --т.e. в бесконечное пространство вокруг-- (prayatna-śaithilya-ananta-samāpattyoḥ... iti)"||171||
यथा पतञ्जलिऋषिणा सूचितं यतो मम गुरुः सर्वासनेषु निपुणः संस्तस्मात्स शीतोष्णादिद्वन्द्वानां विषये सम्यगनवरोध्यः सनपीति कार्त्स्न्येन स्वसमृद्धकल्पनारामः स उक्तवान्॥१७२॥
Yathā patañjaliṛṣiṇā sūcitaṁ yato mama guruḥ sarvāsaneṣu nipuṇaḥ saṁstasmātsa śītoṣṇādidvandvānāṁ viṣaye samyaganavarodhyaḥ sanapīti kārtsnyena svasamṛddhakalpanārāmaḥ sa uktavān||172||
Полностью (kārtsnyena) восхищённый своим богатым воображением (sva-samṛddha-kalpanā-ārāmaḥ), он сказал (sa uktavān): "Как (yathā) указано (sūcitam) мудрецом Patañjali (patañjali-ṛṣiṇā), поскольку (yatas) мой (mama) Гуру (guruḥ) искусен (san... nipuṇaḥ) во всех позах (sarva-āsaneṣu), поэтому (tasmāt) он (saḥ) также (san... api) полностью (samyak) неуязвим --букв. не принуждаемый, или не скованный-- (anavarodhyaḥ) в отношении (viṣaye) пар противоположностей, таких как холод и тепло, и т.д. (śīta-uṣṇa-ādi-dvandvānām... iti)"||172||
श्वासप्रश्वसयोर्गतिविच्छेदस्य प्राणायामस्य वाह्याभ्यन्तरस्तम्भात्मकवृत्तित्रयं विस्तरेण मम गुरुर्नूनं जानातीति स्वकल्पनायामेकाग्रः स साधक उद्घोषितवान्॥१७३॥
Śvāsapraśvasayorgativicchedasya prāṇāyāmasya vāhyābhyantarastambhātmakavṛttitrayaṁ vistareṇa mama gururnūnaṁ jānātīti svakalpanāyāmekāgraḥ sa sādhaka udghoṣitavān||173||
Сосредоточенный (ekāgraḥ) на своём воображении (sva-kalpanāyām), этот искатель провозгласил (saḥ sādhakaḥ udghoṣitavān): "Мой (mama) Гуру (guruḥ), конечно же (nūnam), знает (jānāti) в подробностях (vistareṇa) три действия —внешнее, внутреннее и подавление/приостановка— (vāhya-ābhyantara-stambha-ātmaka-vṛtti-trayam) Prāṇāyāma (prāṇāyāmasya) —т.е. приостановку потока (gati-vicchedasya) вдоха и выдоха (śvāsa-praśvasayoḥ... iti) —"||173||
मद्गुरुरप्यवश्यमेव यं श्रीमद्व्यासानुसारेण श्वासप्रश्वासाक्षेपपूर्वकं क्रमेणोभयोर्गत्यभावरूपं रहस्यमयं चतुर्थप्राणायामं जानातीति स्वचिन्तास्ववस्थितः स एवं चिन्तयन्नतिष्ठत्॥१७४॥
Madgururapyavaśyameva yaṁ śrīmadvyāsānusāreṇa śvāsapraśvāsākṣepapūrvakaṁ krameṇobhayorgatyabhāvarūpaṁ rahasyamayaṁ caturthaprāṇāyāmaṁ jānātīti svacintāsvavasthitaḥ sa evaṁ cintayannatiṣṭhat||174||
Занятый (avasthitaḥ) своими мыслями (sva-cintāsu), он (saḥ) продолжал (atiṣṭhat) думать (cintayan) так (evam): "Мой Гуру (mad-guruḥ), несомненно (avaśyam eva), знает (jānāti) даже (api) таинственную (rahasya-mayam) четвёртую Prāṇāyāma (caturtha-prāṇāyāmam), которая (yam), по словам почтенного Vyāsa (śrīmat-vyāsa-anusāreṇa... iti), после преодоления вдоха и выдоха (śvāsa-praśvāsa-ākṣepa-pūrvakam) представляет собой постепенное отсутствие (krameṇa... gati-abhāva-rūpam) их обоих --и вдоха, и выдоха-- (ubhayoḥ)"||174||
पतञ्जलिऋषिर्दर्शितवान्यत्प्राणायामाभ्यासात्क्षीयते प्रकाशावरणम्। अनेन हेतुना गुरोर्मम स्वबुद्धिसत्त्वप्रकाश आमूलं कर्मरहितः स्यादिति तदनन्तरं स इत्थं चिन्तितवान्॥१७५॥
Patañjaliṛṣirdarśitavānyatprāṇāyāmābhyāsātkṣīyate prakāśāvaraṇam| Anena hetunā gurormama svabuddhisattvaprakāśa āmūlaṁ karmarahitaḥ syāditi tadanantaraṁ sa itthaṁ cintitavān||175||
Сразу после этого (tad-anantaram) он подумал (saḥ... cintitavān) так (ittham): "Мудрец Patañjali объяснял (patañjali-ṛṣiḥ darśitavān), что (yad) благодаря практике Prāṇāyāma (prāṇāyāma-abhyāsāt) вуаль над Prakāśa --т.e. 'над откровением истинного знания'-- (prakāśa-āvaraṇam) ослабевает (kṣīyate). Следовательно (anena hetunā), мой Гуру обладает (guroḥ mama... syāt) светом своего собственного Buddhisattva (sva-buddhi-sattva-prakāśaḥ), полностью (āmūlam) лишённого Кармы (karmarahitaḥ... iti)"||175||
पतञ्जलिऋषिर्निश्चितवानपि यत्प्राणायामाभ्यासेन धारणासु मानसिकयोग्यताया विकासोऽपि स्यात्। तर्हि मद्गुरुर्ध्रुवं सर्वासां धारणानां राजेति ततः परं स इदमब्रवीत्॥१७६॥
Patañjaliṛṣirniścitavānapi yatprāṇāyāmābhyāsena dhāraṇāsu mānasikayogyatāyā vikāso'pi syāt| Tarhi madgururdhruvaṁ sarvāsāṁ dhāraṇānāṁ rājeti tataḥ paraṁ sa idamabravīt||176||
Затем (tatas param) он (saḥ) сказал (abravīt) так (idam): "Мудрец Patañjali даже установил (patañjali-ṛṣiḥ niścitavān api), что (yad) через практику Prāṇāyāma (prāṇāyāma-abhyāsena) также (api) происходит (syāt) развитие (vikāsaḥ) ментальных способностей (mānasika-yogyatāyāḥ) для dhāraṇā-s, или практик концентрации (dhāraṇāsu). Тогда (tarhi) мой Гуру (mad-guruḥ) (является), безусловно (dhruvam), Царём (rājā) всех dhāraṇā-s (sarvāsām dhāraṇānām... iti)"||176||
पतञ्जलिऋषिरुक्तवानपि यत्स्वविषयासम्प्रयोगे चित्तस्य स्वरूपानुकार इवेन्द्रियाणां प्रत्याहारः। अत एव मम गुरोर्मनो मधुकरराजवत्स्याद्यदन्यैर्भृङ्गैरिन्द्रियप्रतिनिधिभिर्निकटतयानुसृतमिति तन्मुखादधिकवचनानि बहिरागतवन्ति॥१७७॥
Patañjaliṛṣiruktavānapi yatsvaviṣayāsamprayoge cittasya svarūpānukāra ivendriyāṇāṁ pratyāhāraḥ| Ata eva mama gurormano madhukararājavatsyādyadanyairbhṛṅgairindriyapratinidhibhirnikaṭatayānusṛtamiti tanmukhādadhikavacanāni bahirāgatavanti||177||
Больше слов (adhika-vacanāni) вылетело (bahis āgatavanti) из его уст (tad-mukhāt): "Мудрец Patañjali также сказал (patañjali-ṛṣiḥ uktavān api), что (yad) Pratyāhāra, или Отстранённость (pratyāhāraḥ) indriya-s --5 Jñānendriya-s, или сил восприятия, и 5 Karmendriya-s, или сил действия-- (indriyāṇām) (является), как бы (iva), следованием сущностной природе (svarūpa-anukāraḥ) ума (cittasya) (теми самыми indriya-s), когда они отделены от их (соответствующих) объектов (sva-viṣaya-asamprayoge). По этой причине (atas eva) ум (manas) моего Гуру (mama guroḥ) будет (syāt) как пчелиная матка madhukararāja-vat), за которой (yad) внимательно следуют (nikaṭatayā anusṛtam) другие пчёлы, представляющие indriya-s (anyaiḥ bhṛṅgaiḥ indriya-pratinidhibhiḥ... iti)"||177||
यस्मान्मम गुरुस्तीव्रचित्तैकाग्र्येण स्वमनः सर्वतो निरुद्धवान्तस्मात्सर्वाणीन्द्रियाणि स्वयमेव निरुद्धतामगच्छनिति पश्चात्ततः स साधको वचनान्यिमानि समाक्षिप्तवान्॥१७८॥
Yasmānmama gurustīvracittaikāgryeṇa svamanaḥ sarvato niruddhavāntasmātsarvāṇīndriyāṇi svayameva niruddhatāmagacchaniti paścāttataḥ sa sādhako vacanānyimāni samākṣiptavān||178||
Позже (paścāt tatas) искатель добавил (saḥ sādhakaḥ... samākṣiptavān) эти (imāni) слова (vacanāni): "Поскольку (yasmāt) мой Гуру остановил (mama guruḥ... niruddhavān) полностью (sarvatas) свой ум (sva-manas) благодаря интенсивной ментальной концентрации (tīvra-citta-aikāgryeṇa), поэтому (tasmāt) все (sarvāṇi) indriya-s (indriyāṇi) были пресечены (niruddhatām agacchan) автоматически (svayam eva... iti)"||178||
स्वतेजोवत्कल्पनायामत्यन्तमानन्दितः साधकोऽयं सरलचित्तजातानन्तमानसिकसृष्टीनां महावेगवत्सागरेऽनिर्दिष्टसन्धानं नौभ्रमणं कुर्वन्नास्त॥१७९॥
Svatejovatkalpanāyāmatyantamānanditaḥ sādhako'yaṁ saralacittajātānantamānasikasṛṣṭīnāṁ mahāvegavatsāgare'nirdiṣṭasandhānaṁ naubhramaṇaṁ kurvannāsta||179||
Всецело (atyantam) наслаждаясь (ānanditaḥ) своим живым воображением (sva-tejovat-kalpanāyām), тот (ayam) искатель (sādhakaḥ) продолжал (āsta) бесцельно (a-nirdiṣṭa-sandhānam) плавать (naubhramaṇam kurvan) в великом взволнованном океане (mahā-vegavat-sāgare) бесконечных ментальных творений, рождённых чистосердечным умом (sarala-citta-jāta-ananta-mānasika-sṛṣṭīnām)||179||
आध्यात्मिकनिर्दोषतास्रगाच्छादितो मालायां गुलिकावदनेकविकल्पयुक्तनिष्कपटचित्तश्चैष साधकः प्रियगुरुविषये एवं चिन्तितवान्॥१८०॥
Ādhyātmikanirdoṣatāsragācchādito mālāyāṁ gulikāvadanekavikalpayuktaniṣkapaṭacittaścaiṣa sādhakaḥ priyaguruviṣaye evaṁ cintitavān||180||
Одетый в гирлянду духовной невинности (ādhyātmika-nirdoṣatā-srak-ācchāditaḥ), и (ca) с простодушным умом, наполненным множеством мыслей (aneka-vikalpa-yukta-niṣkapaṭa-cittaḥ) подобно бусинкам (gulikā-vat) в чётках (mālāyām), тот (eṣaḥ) искатель думал (sādhakaḥ... cintitavān) таким образом (evam) о своём любимом Гуру (priya-guru-viṣaye)||180||
पतञ्जलिमुनिर्विरचितवान्यद्देशबन्धश्चित्तस्य धारणा। अत एव यतो मद्गुरुः सर्वपक्षेषु मानसिकैकाग्र्यापेक्षया पूर्णनिपुणतां धारयति ततः स धारणागुरुरपीति वक्तुं शक्यत इति॥१८१॥
Patañjalimunirviracitavānyaddeśabandhaścittasya dhāraṇā| Ata eva yato madguruḥ sarvapakṣeṣu mānasikaikāgryāpekṣayā pūrṇanipuṇatāṁ dhārayati tataḥ sa dhāraṇāgururapīti vaktuṁ śakyata iti||181||
"Мудрец Patañjali написал (patañjali-muniḥ viracitavān), что (yad) dhāraṇā, или концентрацией (dhāraṇā) (называется) фиксация ума в одной точке (deśa-bandhaḥ... cittasya). Именно по этой причине (atas eva), поскольку (yatas) мой Гуру (mad-guruḥ) совершенно искусен (pūrṇa-nipuṇatām dhārayati) в концентрации ума (mānasika-aikāgrya-apekṣayā) во всех (её) аспектах (sarva-pakṣeṣu), поэтому (tatas) можно сказать (vaktum śakyate), что (it) он (saḥ) также (является) (api) dhāraṇā-Гуру (dhāraṇā-guruḥ... iti)"||181||
नाभिचक्रहृदयपुण्डरिकमूर्धज्योतिर्नासिकाग्रजिह्वाग्रदेहवाह्यदेशवाह्यविषयेषु चित्तस्य वृत्तिमात्रेण बन्धः स्यादित्यधुना श्रीमद्व्यासस्योपदेशाधारितेन तत्साधकेन धारणादेशा वर्णिताः॥१८२॥
Nābhicakrahṛdayapuṇḍarikamūrdhajyotirnāsikāgrajihvāgradehavāhyadeśavāhyaviṣayeṣu cittasya vṛttimātreṇa bandhaḥ syādityadhunā śrīmadvyāsasyopadeśādhāritena tatsādhakena dhāraṇādeśā varṇitāḥ||182||
Сейчас (adhunā) точки концентрации (dhāraṇā-deśāḥ) описываются (varṇitāḥ) тем искателем (tad-sādhakena) с помощью учения (upadeśa-ādhāritena) почтенного Vyāsa (śrīmat-vyāsasya): "Фиксация --т.е. концентрация-- (bandhaḥ) только vṛtti-s, или ментальных модификаций (cittasya vṛtti-mātreṇa) должна быть (syāt) (либо) на пупочной чакре, (либо) на лотосе сердца, (либо) на (лучезарном) свете в голове, (либо) на кончиках носа или языка, (либо) на внешних пятнах тела, (либо) на внешнем объекте (nābhi-cakra-hṛdaya-puṇḍarika-mūrdha-jyotis-nāsikā-agra-jihvā-agra-deha-vāhya-deśa-vāhya-viṣayeṣu... iti)"||182||
स पश्चात्साधकः स्वगुरुलाभस्य श्रेष्ठदृष्टिकोणस्य कृते दृढेच्छया तेषु तेषु देशेषु धारणायामास्थितवांस्ततः सोऽवदत्॥१८३॥
Sa paścātsādhakaḥ svagurulābhasya śreṣṭhadṛṣṭikoṇasya kṛte dṛḍhecchayā teṣu teṣu deśeṣu dhāraṇāyāmāsthitavāṁstataḥ so'vadat||183||
После этого (paścāt) тот искатель (saḥ... sādhakaḥ) с непоколебимым желанием (dṛḍha-icchayā) приступил (āsthitavān) к dhāraṇā, или концентрации (dhāraṇāyām) на каждой из этих точек (teṣu teṣu deśeṣu), чтобы иметь (kṛte) лучшее представление (śreṣṭha-dṛṣṭi-koṇasya) о достижениях своего Гуру (sva-guru-lābhasya). Потом (tatas) он (saḥ) сказал (avadat)||183||
पतञ्जलिऋषिर्दर्शितवान्यद्धारणायां वशीकृतायां प्रत्ययैकतानता ध्यानं सती समानद्रव्यस्यासङ्ख्यबिन्दुयुक्ता तैलधारेवेति॥१८४॥
Patañjaliṛṣirdarśitavānyaddhāraṇāyāṁ vaśīkṛtāyāṁ pratyayaikatānatā dhyānaṁ satī samānadravyasyāsaṅkhyabinduyuktā tailadhāreveti||184||
"Мудрец Patañjali показал (patañjaliṛṣiḥ darśitavān), что (yad) после освоения dhāraṇā (dhāraṇāyām vaśīkṛtāyām) непрерывный поток схожих модификаций ума (pratyaya-ekatānatā) представляет собой (satī) медитацию (dhyānam), подобную (iva) потоку масла (taila-dhārā), состоящему из бесчисленных капель (asaṅkhya-bindu-yuktā) одного и того же вещества --т.e. масла-- (samāna-dravyasya... iti)"||184||
पतञ्जलेर्मते च समाधिस्तदेवार्थमात्रनिर्भासं स्वरूपशून्यमिव सनर्थाद्ध्येयस्य तादृशी कान्तिर्यत् प्रत्ययात्मकस्वरूपोऽनुपस्थित इव। श्रीव्यासानुसारेणेत्यर्थ इति॥१८५॥
Patañjalermate ca samādhistadevārthamātranirbhāsaṁ svarūpaśūnyamiva sanarthāddhyeyasya tādṛśī kāntiryat pratyayātmakasvarūpo'nupasthita iva| Śrīvyāsānusāreṇetyartha iti||185||
"И (ca) по мнению (mate) Patañjali (patañjaleḥ), samādhi, или транс (samādhiḥ) является (san) именно (eva) тем (состоянием) (tad), в котором сияет только объект (концентрации) (artha-mātra-nirbhāsam), (а) самость как бы отсутствует (sva-rūpa-śūnyam... iva), то есть (arthāt) яркость (kāntiḥ) объекта медитации (dhyeyasya) такая (tādṛśī), что (yad) самость, чья природа — это pratyaya, или мысль (pratyaya-ātmaka-sva-rūpaḥ), кажется отсутствующей (anupasthitaḥ iva). Таково значение (iti-arthaḥ) согласно почтенному Vyāsa (śrī-vyāsa-anusāreṇa... iti)"||185||
पूज्यपतञ्जलिरब्रवीद्यत्त्रयमेकत्र संयमः सन्। मद्गुरोर्धारणाध्यानसमाधिविषयकुशलत्वाच्च स संयमोद्देशेनाप्यजित इति॥१८६॥
Pūjyapatañjalirabravīdyattrayamekatra saṁyamaḥ san| Madgurordhāraṇādhyānasamādhiviṣayakuśalatvācca sa saṁyamoddeśenāpyajita iti||186||
"Восхитительный Patañjali (pūjya-patañjaliḥ) сказал (abravīt), что (yad) (вышеупомянутая) триада --т.e. dhāraṇā, dhyāna и samādhi, или концентрация, медитация и транс-- (trayam), (применяемая) на одном объекте (ekatra), называется (sat) saṁyama (saṁyamaḥ). А (ca) поскольку мой гуру — эксперт в сферах dhāraṇā, dhyāna и samādhi (mad-guroḥ dhāraṇā-dhyāna-samādhi-viṣaya-kuśalatvāt), он (saḥ) (является) непревзойдённым (ajitaḥ) даже (api) в отношении saṁyama (saṁyama-uddeśena... iti)"||186||
पतञ्जलिमुनिरप्युक्तवान्यत्तज्जयात्प्रज्ञालोकः। अत एव मद्गुरोः संयमराजत्वात्प्रज्ञालोकोऽसौ तस्मिन्महता तेजसा विराजतेऽवश्यमिति॥१८७॥
Patañjalimunirapyuktavānyattajjayātprajñālokaḥ| Ata eva madguroḥ saṁyamarājatvātprajñāloko'sau tasminmahatā tejasā virājate'vaśyamiti||187||
"Мудрец Patañjali также сказал (patañjalimuniḥ api uktavān), что (yad) через завоевание этого --т.e. saṁyama-- (tad-jayāt) (пробуждается) Свет Мудрости (prajñā-ālokaḥ). Поэтому (atas eva), поскольку мой Гуру является Царём saṁyama (mad-guroḥ saṁyama-rājatvāt), этот (asau) Свет Мудрости (prajñā-ālokaḥ) действительно (avaśyam iti) сияет (virājate) в нём (tasmin) с великим блеском (mahatā tejasā)"||187||
प्रमुखेण पतञ्जलिनाप्युक्तं यत्तस्य भूमिषु विनियोगः। अर्थान्मम गुरोः सम्प्रज्ञातासम्प्रज्ञातयोगयोरतिनिपुणत्वात्स सम्प्रज्ञातयोगे ग्राह्यग्रहणग्रहीतृसमापत्तिविवेकख्यात्याख्येषु चतसृषु भूमिषु संयमं विनियुक्तवानिति॥१८८॥
Pramukheṇa patañjalināpyuktaṁ yattasya bhūmiṣu viniyogaḥ| Arthānmama guroḥ samprajñātāsamprajñātayogayoratinipuṇatvātsa samprajñātayoge grāhyagrahaṇagrahītṛsamāpattivivekakhyātyākhyeṣu catasṛṣu bhūmiṣu saṁyamaṁ viniyuktavāniti||188||
"Выдающийся Patañjali также провозглашал (pramukheṇa patañjalinā api uktam), что (yad) (должно быть) применение (viniyogaḥ) этого --т.e. saṁyama-- (tasya) к ступеням (практики Samprajñātayoga) (bhūmiṣu). То есть (arthāt), поскольку мой Гуру чрезвычайно искусен в Samprajñātayoga и Asamprajñātayoga (mama guroḥ samprajñāta-asamprajñāta-yogayoḥ ati-nipuṇatvāt), в Samprajñātayoga он применил (saḥ samprajñāta-yoge... viniyuktavān) saṁyama (saṁyamam) к четырём ступеням (catasṛṣu bhūmiṣu), называемым Grāhyasamāpatti, Grahaṇasamāpatti, Grahītṛsamāpatti и Vivekakhyāti (grāhya-grahaṇa-grahītṛ-samāpatti-viveka-khyāti-ākhyeṣu... iti)"||188||
संयमस्य विनियोगेन मम गुरुर्नूनं स्वयोगसूत्रेषु पतञ्जलिऋषिणा याः सूचिता अतीतानागतसर्वभूतरुतपूर्वजातिपरचित्तापरान्तसूक्ष्मव्यवहितविप्रकृष्टभुवनताराव्यूहकायव्यूहज्ञानहस्तिबलान्तर्धानक्षुत्पिपासानिवृत्तिचित्तसंविदादीरनेकसिद्धीः प्राप्तवानिति॥१८९॥
Saṁyamasya viniyogena mama gururnūnaṁ svayogasūtreṣu patañjaliṛṣiṇā yāḥ sūcitā atītānāgatasarvabhūtarutapūrvajātiparacittāparāntasūkṣmavyavahitaviprakṛṣṭabhuvanatārāvyūhakāyavyūhajñānahastibalāntardhānakṣutpipāsānivṛtticittasaṁvidādīranekasiddhīḥ prāptavāniti||189||
"Применяя (viniyogena) saṁyama (saṁyamasya), мой Гуру несомненно получил (mama guruḥ nūnam... prāptavān) много сверхъестественных сил (aneka-siddhīḥ), которые (yāḥ) были показаны (sūcitāḥ) мудрецом Patañjali (patañjali-ṛṣiṇā) в его Yogasūtra-s --Афоризмах о Йоге-- (sva-yoga-sūtreṣu), (таких, как) знание прошлого и будущего (atītānāgata... jñāna), знание (смысла, скрытого в) звуках, (издаваемых) всеми существами (sarva-bhūta-ruta... jñāna), знание предыдущих рождений (pūrva-jāti... jñāna), знание умов других (para-citta... jñāna), знание последней цели --т.e. смерти-- (aparānta... jñāna), знание тонких (вещей, объектов), скрытых от взгляда (или) удалённых (sūkṣma-vyavahita-viprakṛṣṭa... jñāna), знание миров (bhuvana... jñāna), знание расположения звёзд (tārā-vyūha... jñāna), знание строения и склонностей тела (kāya-vyūha... jñāna), силу слона (hasti-bala), невидимость (antardhāna), прекращение голода и жажды (kṣut-pipāsā-nivṛtti), знание ума (citta-saṁvid) и пр. (ādīḥ... iti)"||189||
सम्प्रज्ञातयोगभूमिचतुष्टयं सम्पादयित्वा मद्गुरुर्विवेकख्यात्या सहितोऽसम्प्रज्ञातयोगे प्रविष्टवान्यथा कोऽपि योऽल्पनौकामादाय विशालसमुद्रे प्रविशतीति॥१९०॥
Samprajñātayogabhūmicatuṣṭayaṁ sampādayitvā madgururvivekakhyātyā sahito'samprajñātayoge praviṣṭavānyathā ko'pi yo'lpanaukāmādāya viśālasamudre praviśatīti||190||
"Завершив (sampādayitvā) четыре ступени Samprajñātayoga (samprajñāta-yoga-bhūmi-catuṣṭayam), мой Гуру (mad-guruḥ), рука обо руку (sahitaḥ) с различающим знанием (viveka-khyātyā), углубился (praviṣṭavān) в Asamprajñātayoga (asamprajñāta-yoge) подобно (yathā) тому (kaḥ api), кто (yaḥ), взяв (ādāya) маленькую лодку (alpa-naukām), углубляется (praviśati) в безбрежный океан (viśāla-samudre... iti)"||190||
तारकं विहाय मद्गुरुर्धर्ममेघमाप्तवान्प्रसङ्ख्यानेऽप्यकुसीदस्य सर्वथा विवेकख्यातेर्धर्ममेघः समाधिरिति श्रीपतञ्जलिना निर्दिष्टमिवेति॥१९१॥
Tārakaṁ vihāya madgururdharmameghamāptavānprasaṅkhyāne'pyakusīdasya sarvathā vivekakhyāterdharmameghaḥ samādhiriti śrīpatañjalinā nirdiṣṭamiveti||191||
"После полного отказа от (vihāya) Tāraka --т.e. интуитивного знания, также называемого Vivekajaṁ jñānam-- (tārakam), мой Гуру (mad-guruḥ) достиг (āptavān) Dharmamegha --букв. Облака Добродетели-- (dharma-megham), как (iva) указывал (nirdiṣṭam) почтенный Patañjali (śrī-patañjalinā): 'Тот, кто, достигнув различающего знания (viveka-khyāteḥ) в высшей степени и во все времена (sarvathā), не проявляет интереса (akusīdasya) даже (api) к (тому) всеведению, являющемуся результатом Vivekajaṁ jñānam, или Знания, возникающего из различения (prasaṅkhyāne), (испытывает вид) samādhi, или совершенной концентрации (samādhiḥ), (известной как) Dharmamegha (dharma-meghaḥ... iti... iti)'"||191||
धर्ममेघात्क्लेशकर्मनिवृत्तिः पतञ्जलिपादैर्यथोपदिष्टम्। अर्थादविद्यास्मितारागद्वेषाभिनिवेशात्मकपञ्चक्लेशानाञ्च कर्माशयात्मककर्मणाञ्चोपशमो भवेदिति॥१९२॥
Dharmameghātkleśakarmanivṛttiḥ patañjalipādairyathopadiṣṭam| Arthādavidyāsmitārāgadveṣābhiniveśātmakapañcakleśānāñca karmāśayātmakakarmaṇāñcopaśamo bhavediti||192||
"Как (yathā) учил (upadiṣṭam) досточтимый Patañjali (patañjali-pādaiḥ), вследствие Dharmamegha (dharma-meghāt) происходит прекращение Омрачений и действий (kleśa-karma-nivṛttiḥ). То есть (arthāt) происходит (bhavet) прекращение (upaśamaḥ) пяти Омрачений —состоящих из неведения (в форме неправильного представления о Реальности), эгоизма (в форме ошибочного отождествления Самости с интеллектом), привязанности, отвращения и страха смерти, (который возникает из-за невежественного цепляния за жизнь) (avidyā-asmitā-rāga-dveṣa-abhiniveśa-ātmaka-pañca-kleśānām)— и (ca... ca) действий, состоящих из karmāśaya-s (karmāśaya-ātmaka-karmaṇām... iti)"||192||
तदा सर्वावरणमलापेतस्य ज्ञानस्यानन्त्याज्ज्ञेयमल्पमिति पतञ्जलिभट्टारक एतत्समाक्षिप्तवान्। तद्यथा सात्त्विकज्ञाने सर्वावरणमलापेते ज्ञेयं ग्राह्यं वाल्पं सम्पद्यते यथाकाशे खद्योतः श्रीव्यासानुसारत इति॥१९३॥
Tadā sarvāvaraṇamalāpetasya jñānasyānantyājjñeyamalpamiti patañjalibhaṭṭāraka etatsamākṣiptavān| Tadyathā sāttvikajñāne sarvāvaraṇamalāpete jñeyaṁ grāhyaṁ vālpaṁ sampadyate yathākāśe khadyotaḥ śrīvyāsānusārata iti||193||
"Благочестивый Patañjali добавил это (patañjali-bhaṭṭārakaḥ etad samākṣiptavān): "Тогда (tadā) из-за бесконечности (ānantyāt) знания (jñānasya), свободного от всех скрытых загрязнений (sarva-āvaraṇa-mala-apetasya), познаваемые (jñeyam) (кажутся) немногочисленными (alpam iti)". А именно (tad yathā), когда саттвическое знание свободно от скрывающих загрязнений (sāttvika-jñāne sarva-āvaraṇa-mala-apete), по мнению досточтимого Vyāsa (śrī-vyāsa-anusāratas iti), познаваемых (jñeyam), или (vā) объектов (grāhyam) становится (sampadyate) мало (alpam) подобно (yathā) светлячку (khadyotaḥ) в небе (ākāśe)"||193||
पुरुषार्थशून्यानां गुणानां प्रतिप्रसवः कैवल्यं स्वरूपप्रतिष्ठा वा चितिशक्तिरिति श्रीमत्पतञ्जलिना यथा निश्चितम्। अत एव मम गुरुः कैवल्ये पुरुषमुक्तौ दृढतया स्थितो यत्र कार्यकारणत्वेन कार्यं कुर्वतां गुणानां निवृत्तिः स्यात्। एतदेव व्यासपादैर्निरूपितमिति॥१९४॥
Puruṣārthaśūnyānāṁ guṇānāṁ pratiprasavaḥ kaivalyaṁ svarūpapratiṣṭhā vā citiśaktiriti śrīmatpatañjalinā yathā niścitam| Ata eva mama guruḥ kaivalye puruṣamuktau dṛḍhatayā sthito yatra kāryakāraṇatvena kāryaṁ kurvatāṁ guṇānāṁ nivṛttiḥ syāt| Etadeva vyāsapādairnirūpitamiti||194||
"Как (yathā) было установлено досточтимым Patañjali в качестве заключения (śrīmat-patañjalinā yathā niścitam): 'Полное Освобождение (kaivalyam), или (vā) Сила Сознания (citi-śaktiḥ), что заключёно в собственной природе (sva-rūpa-pratiṣṭhā), (появляется, когда) guṇa-s --т.e. качества Prakṛti-- возвращаются к своему первоначальному источнику --т.е. к Prakṛti--, поскольку они не имеют (дальнейшей) цели исполнения для Puruṣa (puruṣa-artha-śūnyānām guṇānām pratiprasavaḥ... iti)'. Следовательно (atas eva), мой (mama) Гуру (guruḥ) пребывает (sthitaḥ) неизменно (dṛḍhatayā) в Kaivalya (kaivalye) —в состоянии Освобождения Puruṣa (puruṣa-muktau)—, в котором (yatra) имеет место (syāt) прекращение (nivṛttiḥ) guṇa-s, которые работают (kāryam kurvatām guṇānām) как причина и следствие (kārya-kāraṇatvena). Именно это (etad eva) было прокомментировано (nirūpitam) уважаемым Vyāsa (vyāsa-pādaiḥ... iti)"||194||
स साधक इदानीं स्वविस्तृतकल्पनाया आनन्दमत्तः सन्पतञ्जलेरष्टाङ्गयोगे तद्गुरोर्लाभापेक्षया ध्यानासक्तोऽभवत्सहसा परन्तु स्वचेतस्यश्रद्धेयसंशयोऽयमुदितवान्॥१९५॥
Sa sādhaka idānīṁ svavistṛtakalpanāyā ānandamattaḥ sanpatañjaleraṣṭāṅgayoge tadgurorlābhāpekṣayā dhyānāsakto'bhavatsahasā parantu svacetasyaśraddheyasaṁśayo'yamuditavān||195||
Сейчас (idānīm) этот искатель (sa sādhakaḥ), пребывая в экстазе (ānandamattaḥ san) из-за своего обширного воображения (sva-vistṛta-kalpanāyāḥ), стал (abhavat) заниматься медитацией (dhyāna-āsaktaḥ) на достижения (lābha-apekṣayā) своего Гуру (tad-guroḥ) в Восьмиричной Йоге Patañjali (patañjaleḥ aṣṭa-aṅga-yoge), но (parantu) внезапно (sahasā) в его уме (sva-cetasi) возникло (uditavān) это (ayam) невероятное сомнение (aśraddheya-saṁśayaḥ)||195||
यथा मद्गुरुस्तथैव कैवल्यं प्राप्तवान्यद्यपि मम कृते गुणा निरन्तरं कार्यं कुर्वन्नासीरंस्तथापि तस्य कृते ते पुनर्न हि। फलतश्च तस्य बुद्धिरन्तर्धानमिता न च पुनरागमिष्यति यथा तस्य सर्वेन्द्रियाणीति स एवं चिन्तितवान्॥१९६॥
Yathā madgurustathaiva kaivalyaṁ prāptavānyadyapi mama kṛte guṇā nirantaraṁ kāryaṁ kurvannāsīraṁstathāpi tasya kṛte te punarna hi| Phalataśca tasya buddhirantardhānamitā na ca punarāgamiṣyati yathā tasya sarvendriyāṇīti sa evaṁ cintitavān||196||
Он подумал так (saḥ evam cintitavān): "Поскольку (yathā) мой Гуру (mad-guruḥ) достиг (prāptavān) Kaivalya (kaivalyam) таким образом (tathā eva), хотя (yadi api) guṇa-s (guṇāḥ) постоянно (nirantaram) продолжают (āsīran) работать (kāryam kurvan) для меня (mama kṛte), однако (tathā api) они (te) больше (punar) не (работают) (na hi) у него (tasya kṛte). А (ca), следовательно (phalatas), его (tasya) интеллект (buddhiḥ) исчез (antardhānam itā) и (ca) больше (punar) не вернётся (na... āgamiṣyati), как и (yathā) все его чувства (tasya sarva-indriyāṇi iti)"||196||
गुरुर्मम कथं मां पाठयिष्यति स चेत्सर्वकालं गुणातीतो निरस्तबुद्धिरित्यादिप्रकारेणैतदसम्भवमेवेत्यत एव स मनस्ययुक्ताभासरूपं प्रश्नंइमं विचारितवान्॥१९७॥
Gururmama kathaṁ māṁ pāṭhayiṣyati sa cetsarvakālaṁ guṇātīto nirastabuddhirityādiprakāreṇaitadasambhavamevetyata eva sa manasyayuktābhāsarūpaṁ praśnaṁimaṁ vicāritavān||197||
Поэтому (atas eva) он (saḥ) обдумывал (vicāritavān) этот (imam) парадоксальный (ayuktābhāsarūpam) вопрос (praśnam) в (своём) уме (manasi): "Как (katham) мой Гуру будет учить меня (guruḥ mama katham māṁ pāṭhayiṣyati), если (ced) он (saḥ) всё время (находится) (sarva-kālam) вне guṇa-s (guṇa-atītaḥ), без своего интеллекта (nirasta-buddhiḥ) и т.д. (ityādiprakāreṇa)? Это (etad) невозможно (asambhavam eva iti)!"||197||
अपिनाम मम गुरुरन्यस्य कस्यचिद्भारतीयदर्शनस्यानुसारेण मुक्तोऽभवदिति सङ्कल्पमिममाप्त्वा स येषां विषये तस्य किञ्चिज्ज्ञानमासीत्तानि सर्वाणि दर्शनानि भ्रमितुमारब्धवान्॥१९८॥
Apināma mama gururanyasya kasyacidbhāratīyadarśanasyānusāreṇa mukto'bhavaditi saṅkalpamimamāptvā sa yeṣāṁ viṣaye tasya kiñcijjñānamāsīttāni sarvāṇi darśanāni bhramitumārabdhavān||198||
После получения (āptvā) этой (imam) идеи (saṅkalpam): "Может быть (apināma) мой (mama) Гуру (guruḥ) стал Освобождённым (muktaḥ abhavat) в соответствии с (anusāreṇa) какой-то (kasyacid) другой (anyasya) Индийской философией (bhāratīya-darśanasya... iti)", он (saḥ) начал (ārabdhavān) продвигаться (bhramitum) через все те философии (tāni sarvāṇi darśanāni), (о которых) у него были некоторые знания (yeṣām viṣaye tasya kiñcid jñānam āsīt)||198||
अस्य साधकमात्रत्वान्न तु सिद्धगुरुत्वं स्वभ्रमणं पूर्वमीमांसां चाद्वैतविशिष्टाद्वैतद्वैतवेदान्तात्मकं त्रिगुणमुत्तरमीमांसां चेति महादार्शनिकशाखाद्वयं केवलं समावेशयिष्यति॥१९९॥
Asya sādhakamātratvānna tu siddhagurutvaṁ svabhramaṇaṁ pūrvamīmāṁsāṁ cādvaitaviśiṣṭādvaitadvaitavedāntātmakaṁ triguṇamuttaramīmāṁsāṁ ceti mahādārśanikaśākhādvayaṁ kevalaṁ samāveśayiṣyati||199||
Поскольку он всего лишь искатель (asya sādhaka-mātratvāt), а не (na tu) совершенный Гуру (asya... siddha-gurutvam), его тур (sva-bhramaṇam) будет включать только (kevalam samāveśayiṣyati) две большие философские ветви (mahā-dārśanika-śākhā-dvayam): "Pūrvamīmāṁsā (pūrvamīmāṁsām) и (ca... ca) тройственную (triguṇam) Uttaramīmāṁsā (uttaramīmāṁsām), состоящую из недвойственной, ограниченно-недвойственной и двойственной Vedānta-s (advaita-viśiṣṭādvaita-dvaita-vedānta-ātmakam... iti)"||199||
Pūrvamīmāṁsā
यतो हि मम गुरुः खलु वैदिकसंस्कारविशेषज्ञः संस्तत एव सोऽवश्यं जैमिनिर्षिप्रतिष्ठापितपूर्वमीमांसाख्यप्रसिद्धदर्शनस्यानुसरणं कृत्वा मुक्तोऽभवदित्यधुना स साधक एतदुक्तवान्॥२००॥
Yato hi mama guruḥ khalu vaidikasaṁskāraviśeṣajñaḥ saṁstata eva so'vaśyaṁ jaiminirṣipratiṣṭhāpitapūrvamīmāṁsākhyaprasiddhadarśanasyānusaraṇaṁ kṛtvā mukto'bhavadityadhunā sa sādhaka etaduktavān||200||
Сейчас (adhunā) искатель (saḥ sādhakaḥ) сказал (uktavān) так (etad): "Поскольку (yatas hi) мой (mama) Гуру (guruḥ), конечно (khalu), знает различные виды ведических ритуалов (vaidika-saṁskāra-viśeṣajñaḥ san), следовательно (tatas eva), он (saḥ), несомненно (avaśyam), стал освобождённым (muktaḥ abhavat) после того, как последовал (anusaraṇam kṛtvā) знаменитой философии под названием Pūrvamīmāṁsā, основанной провидцем Jaimini (jaimini-ṛṣi-pratiṣṭhāpita-pūrvamīmāṁsā-ākhya-prasiddha-darśanasya... iti)"||200||
धर्ममूलकर्मसंस्कारकरणाच्च जैमिनिर्षिविरचितमीमांसासूत्रपठनाच्चैव मद्गुरुः कर्मणस्तत्फलेभ्यश्च मोक्षमधिगतवानिति ततः स उक्तवान्॥२०१॥
Dharmamūlakarmasaṁskārakaraṇācca jaiminirṣiviracitamīmāṁsāsūtrapaṭhanāccaiva madguruḥ karmaṇastatphalebhyaśca mokṣamadhigatavāniti tataḥ sa uktavān||201||
Затем (tatas) он (saḥ) сказал (uktavān): "Выполняя ритуалы и действия, основанные на Дхарме (dharma-mūla-karma-saṁskāra-karaṇāt), и (ca... ca eva) читая/изучая Mīmāṁsāsūtra-s, написанные провидцем Jaimini (jaimini-ṛṣi-viracita-mīmāṁsā-sūtra-paṭhanāt), мой Гуру (mad-guruḥ) достиг (adhigatavān) Освобождения (mokṣam) от действий (karmaṇaḥ) и (ca) их плодов (tad-phalebhyaḥ... iti)"||201||
श्रीमद्वेदानामर्थवादविध्यात्मकब्राह्मणमन्त्रमयप्रथमखण्डे निपुणो मद्गुरुरस्ति तस्मै नमो नम इति स स्वगुरुमेवं प्रशंसिव आस्त॥२०२॥
Śrīmadvedānāmarthavādavidhyātmakabrāhmaṇamantramayaprathamakhaṇḍe nipuṇo madgururasti tasmai namo nama iti sa svagurumevaṁ praśaṁsiva āsta||202||
Он (saḥ) продолжает (āsta) превозносить (praśaṁsivas) своего Гуру (sva-gurum) таким образом (evam): "Повторяющиеся приветствия (namaḥ namaḥ) моему Гуру, который (mad-guruḥ... tasmai) знаком с (nipuṇaḥ... asti) первой частью почтенных Veda-s, которая --т.е. первая часть-- состоит из (разделов) Мантры и Brāhmaṇa, (а последняя) содержит (подразделы) Vidhi и Arthavāda (śrīmat-vedānām arthavāda-vidhi-ātmaka-brāhmaṇa-mantra-maya-prathama-khaṇḍe... iti)!"||202||
Введение в Uttaramīmāṁsā
अपिनामाथवा मम गुरुरारण्यकात्परं लङ्घयित्वोपनिषन्मूलोत्तरमीमांसाद्वारेण मुक्तोऽभवदिति स इदानीं सहसा स्वमनस्येकसंशयातवदत्॥२०३॥
Apināmāthavā mama gururāraṇyakātparaṁ laṅghayitvopaniṣanmūlottaramīmāṁsādvāreṇa mukto'bhavaditi sa idānīṁ sahasā svamanasyekasaṁśayātavadat||203||
Сейчас (idānīm), из-за сомнения (eka-saṁśayāt) в своём уме (sva-manasi), он (saḥ) внезапно (sahasā) вымолвил (avadat): "Или (athavā) возможно (apināma) мой (mama) Гуру (guruḥ), перешагнув через Āraṇyaka (āraṇyakāt param laṅghayitvā), стал Освобождённым (muktaḥ abhavat) благодаря Uttaramīmāṁsā, основанной на Upaniṣad-s (upaniṣad-mūla-uttaramīmāṁsā-dvāreṇa... iti)"||203||
ततः परं स इतरेतरं शङ्कररामानुजमध्वाचार्यैः प्रतिष्ठापितेषूत्तरमीमांसारूपिष्वद्वैतविशिष्टाद्वैतद्वैतात्मकेषु त्रिषु मध्यकालीनवेदान्तेषु प्रत्येकस्मिन्मोक्षं प्राप्य स्वगुरुं कल्पयितुमारब्धवानेव॥२०४॥
Tataḥ paraṁ sa itaretaraṁ śaṅkararāmānujamadhvācāryaiḥ pratiṣṭhāpiteṣūttaramīmāṁsārūpiṣvadvaitaviśiṣṭādvaitadvaitātmakeṣu triṣu madhyakālīnavedānteṣu pratyekasminmokṣaṁ prāpya svaguruṁ kalpayitumārabdhavāneva||204||
После этого (tatas param) он (saḥ) начал (ārabdhavān eva) представлять (kalpayitum), что его Гуру (sva-gurum) достигает (prāpya) Освобождения (mokṣam) в каждой (pratyekasmin) из трёх средневековых Vedānta-s (triṣu madhyakālīna-vedānteṣu), состоящих из Advaita, Viśiṣṭādvaita и Dvaita (advaita-viśiṣṭādvaita-dvaita-ātmakeṣu), образующих Uttaramīmāṁsā (uttaramīmāṁsā-rūpiṣu), (и которые были) основаны соответственно (itaretaram... pratiṣṭhāpiteṣu) Śaṅkarācārya, Rāmānujācārya и Madhvācārya (śaṅkara-rāmānuja-madhva-ācāryaiḥ)||204||
Advaitavedānta
उपनिषद्भगवद्गीतावेदान्तसूत्रयुक्तं त्रिवेदान्तमूलं प्रस्थानत्रयमखिलेनाध्ययनं कृत्वा मम गुरुर्यं प्रख्यातशङ्कराचार्येण स्थापितं महाद्वैतवादं प्रविष्टवानिति स साधकश्चिन्तितवान्॥२०५॥
Upaniṣadbhagavadgītāvedāntasūtrayuktaṁ trivedāntamūlaṁ prasthānatrayamakhilenādhyayanaṁ kṛtvā mama gururyaṁ prakhyātaśaṅkarācāryeṇa sthāpitaṁ mahādvaitavādaṁ praviṣṭavāniti sa sādhakaścintitavān||205||
Искатель (saḥ sādhakaḥ) подумал (cintitavān): "Полностью (akhilena) изучив (adhyayanam kṛtvā) Prasthānatraya (prasthāna-trayam) —основу трёх Vedānta-s (tri-vedānta-mūlam)—, составленную из Upaniṣad-s, Bhagavadgītā и Vedāntasūtra-s (upaniṣad-bhagavadgītā-vedāntasūtra-yuktam), мой (mama) Гуру (guruḥ) углубился (praviṣṭavān) в великое недвойственное учение (mahā-advaita-vādam), которое (yam) было основано (sthāpitam) знаменитым Śaṅkarācārya (prakhyāta-śaṅkarācāryeṇa... iti)"||205||
ब्रह्म सत्यं जगन्मिथ्या जीवो ब्रह्मैव नापरश्चेत्येतद्वाक्यमूलकाद्वैतवेदान्तो मम यदि स्मृतिलोपोऽसञ्जात इत्यथ स इदं समाक्षिप्तवान्॥२०६॥
Brahma satyaṁ jaganmithyā jīvo brahmaiva nāparaścetyetadvākyamūlakādvaitavedānto mama yadi smṛtilopo'sañjāta ityatha sa idaṁ samākṣiptavān||206||
Затем (atha) он (saḥ) добавил (samākṣiptavān) это (idam): "Если моя память мне не изменяет (mama yadi smṛti-lopaḥ asañjātaḥ), Advaitavedānta основана на следующих положениях (etad-vākya-mūlaka-advaita-vedāntaḥ): 'Brahma (brahma) (есть) Истина (satyam)', 'Вселенная (jagat) иллюзорна (mithyā)' и (ca) 'Индивидуальная душа (jīvaḥ) есть не кто иной (na aparaḥ), как Brahma (brahma eva... iti... iti)'"||206||
शारीरकभाष्याख्यवेदान्तसूत्रकीर्तितवृत्त्यात्मबोधविवेकचूडामण्युपदेशसाहस्र्यादिश्रीशङ्कराचार्यविरचितमहाशात्राणि मद्गुरुः खलु पठितत्वानिति तेनाधुनोदितम्॥२०७॥
Śārīrakabhāṣyākhyavedāntasūtrakīrtitavṛttyātmabodhavivekacūḍāmaṇyupadeśasāhasryādiśrīśaṅkarācāryaviracitamahāśātrāṇi madguruḥ khalu paṭhitatvāniti tenādhunoditam||207||
Сейчас (adhunā) он сказал (tena... uditam): "Мой Гуру (mad-guruḥ), несомненно (khalu), читал/изучал (paṭhitatvān) великие писания, составленные досточтимым Śaṅkarācārya, такие как знаменитые комментарии на Vedāntasūtra-s, называемые Śārīrakabhāṣya, Ātmabodha, Vivekacūḍāmaṇi, Upadeśasāhasrī и т.д. (śārīrakabhāṣya-ākhya-vedāntasūtra-kīrtita-vṛtti-ātmabodha-vivekacūḍāmaṇi-upadeśasāhasrī-ādi-śrī-śaṅkarācārya-viracita-mahā-śātrāṇi... iti)"||207||
गौडपादविरचितमाण्डूक्यकारिकाः सम्पूर्णतया पठित्वा मम गुरुरस्पर्शयोगविज्ञतां गतो नूनमिति तदा स सद्य आर्यगौडपादं स्मृतवान्॥२०८॥
Gauḍapādaviracitamāṇḍūkyakārikāḥ sampūrṇatayā paṭhitvā mama gururasparśayogavijñatāṁ gato nūnamiti tadā sa sadya āryagauḍapādaṁ smṛtavān||208||
Тогда (tadā) он внезапно вспомнил (sa sadyas... smṛtavān) благородного Gauḍapāda (ārya-gauḍapādam): "Полностью прочитав/изучив (sampūrṇatayā paṭhitvā) Māṇḍūkyakārikā-s, написанные Gauḍapāda (gauḍapāda-viracita-māṇḍūkyakārikāḥ), мой (mama) Гуру (guruḥ), без сомнения (nūnam), стал знатоком Asparśayoga (asparśayoga-vijñatām gataḥ... iti)"||208||
वास्तविकब्रह्म यद्यपि सर्वथा सर्वक्रियाहीनं तथापि महाकुहककार्या मायाया हेतोः क्रियापूर्णमिव दृश्यत इति स एवमद्वैतवेदान्तदृष्त्या विश्वं प्रत्यवक्॥२०९॥
Vāstavikabrahma yadyapi sarvathā sarvakriyāhīnaṁ tathāpi mahākuhakakāryā māyāyā hetoḥ kriyāpūrṇamiva dṛśyata iti sa evamadvaitavedāntadṛṣtyā viśvaṁ pratyavak||209||
Он (saḥ) так (evam) описал (avak) вселенную (viśvam prati) с точки зрения Advaitavedānta (advaita-vedānta-dṛṣtyā): "Хотя (yadi api) Истинный Brahma (vāstavika-brahma) полностью лишён всякой деятельности (sarvathā sarva-kriyā-hīnam), несмотря на это (tathā api) Он выглядит (dṛśyate) так, как будто (iva) полон деятельности (kriyā-pūrṇam) из-за (hetoḥ) Māyā (māyāyāḥ), Великой Фокусницы (mahā-kuhakakāryāḥ... iti)"||209||
अनिर्वचनीया च ज्ञाननिवर्त्या चानादिश्चावरणाविक्षेपे च ब्रह्मजीवसंस्था चैव भावरूपा चेति येऽद्वैतवेदान्ते विशारदैर्ज्ञाता मायायाः षड्गुणा इमे स्युरिति ततः स मायां प्रतीदं कथितवान्॥२१०॥
Anirvacanīyā ca jñānanivartyā cānādiścāvaraṇāvikṣepe ca brahmajīvasaṁsthā caiva bhāvarūpā ceti ye'dvaitavedānte viśāradairjñātā māyāyāḥ ṣaḍguṇā ime syuriti tataḥ sa māyāṁ pratīdaṁ kathitavān||210||
После (tatas) он (saḥ) сказал (kathitavān) это (idam) о Māyā (māyām prati): "Māyā обладает (māyāyāḥ... syuḥ) этими (ime) шестью качествами (ṣaṭ-guṇāḥ), которые (ye) известны (jñātāḥ) тем, кто сведущ в (viśāradaiḥ) Advaitavedānta (advaita-vedānte): '(1) Неописуемая (anirvacanīyā), (2) аннулируемая правильным Знанием (jñāna-nivartyā), (3) безначальная (anādiḥ), (4) вуалирующая и проецирующая (āvaraṇā-vikṣepe), (5) находящаяся либо в Брахме, либо в индивидуальной душе (brahma-jīva-saṁsthā) и (ca... ca... ca... ca... ca eva... ca) (6) существующая (bhāva-rūpā... iti)'"||210||
सम्पत्तिश्रवणमनननिदिध्यासनरूपाश्चतुर्भूमीर्निर्वाहयित्वा मद्गुरुरद्वैतवेदान्ते मोक्षमष्टवानिति ततः स साधकोऽस्योल्लेखं कृतवान्॥२११॥
Sampattiśravaṇamanananididhyāsanarūpāścaturbhūmīrnirvāhayitvā madgururadvaitavedānte mokṣamaṣṭavāniti tataḥ sa sādhako'syollekhaṁ kṛtavān||211||
Затем (tatas) искатель (saḥ sādhakaḥ) упомянул это (asya ullekham kṛtavān): "Пройдя через (nirvāhayitvā) четыре стадии (catur-bhūmīḥ): sampatti, śravaṇa, manana и nididhyāsana (sampatti-śravaṇa-manana-nididhyāsana-rūpāḥ), мой Гуру (mad-guruḥ) достиг (aṣṭavān) Освобождения (mokṣam) в Advaitavedānta (advaitavedānte... iti)"||211||
विवेकविरागषड्विधसम्पत्तिमुमुक्षुत्वात्मका सम्पत्तिः साधनचतुष्टयाख्यापीति साधकेनाधुना प्रथमभूमिः सङ्क्षेपेण वर्णिता॥२१२॥
Vivekavirāgaṣaḍvidhasampattimumukṣutvātmakā sampattiḥ sādhanacatuṣṭayākhyāpīti sādhakenādhunā prathamabhūmiḥ saṅkṣepeṇa varṇitā||212||
Сейчас (adhunā) искателем (sādhakena) кратко описывается (saṅkṣepeṇa varṇitā) первая стадия (prathama-bhūmiḥ): "Sampatti (sampattiḥ), называемая также четверичная sādhana (sādhana-catuṣṭaya-ākhyā api), состоит из различения, отречения/беспристрастности, шестикратного достижения и желания Освобождения (viveka-virāga-ṣaḍvidha-sampatti-mumukṣutva-ātmakā... iti)"||212||
नित्यानित्यवस्तुविवेकात्मको विवेक इति ततः परं प्रथमसाधनस्य विषय एवं स चिन्तितवान्॥२१३॥
Nityānityavastuvivekātmako viveka iti tataḥ paraṁ prathamasādhanasya viṣaya evaṁ sa cintitavān||213||
После этого (tatas param) он (saḥ) подумал (cintitavān) таким образом (evam) о (viṣaye) первой sādhana (prathama-sādhanasya): "Различение (vivekaḥ) состоит в способности различать вечную Реальность и преходящую (nitya-anitya-vastu-viveka-ātmakaḥ... iti)"||213||
इहामुत्रार्थफलभोगविरागात्मकं वैराग्यमिति द्वितीयसाधनमित्थमिदानीं स वर्णितवान्॥२१४॥
Ihāmutrārthaphalabhogavirāgātmakaṁ vairāgyamiti dvitīyasādhanamitthamidānīṁ sa varṇitavān||214||
Теперь (idānīm) он (saḥ) описывает (varṇitavān) вторую sādhana (dvitīya-sādhanam) таким образом (ittham): "Отречение/беспристрастность (vairāgyam) заключается в отречении/беспристрастности по отношению к наслаждению плодами своих деяний в этом мире и в следующем (iha-amutra-artha-phala-bhoga-virāga-ātmakam... iti)"||214||
अमूः सर्वा अवश्यं परिभाषाः साधकेन दत्ता न स्वकॢप्तय आसनपितु सदानन्दपादैर्विरचितस्य वेदान्तसारस्य स्वतीव्राध्ययनस्य फलानि। ततः स स्ववर्णनं कुर्वन्नास्त॥२१५॥
Amūḥ sarvā avaśyaṁ paribhāṣāḥ sādhakena dattā na svakḷptaya āsanapitu sadānandapādairviracitasya vedāntasārasya svatīvrādhyayanasya phalāni| Tataḥ sa svavarṇanaṁ kurvannāsta||215||
Конечно (avaśyam), все (sarvāḥ) эти (amūḥ) определения (paribhāṣāḥ), данные (dattāḥ) искателем (sādhakena), были не (na... āsan) его собственными изобретениями (sva-kḷptayaḥ), а скорее (api tu) плодами (phalāni) его интенсивного изучения (sva-tīvra-adhyayanasya) Vedāntasāra (vedānta-sārasya), написанного (viracitasya) почтенным Sadānanda (sadānanda-pādaiḥ). Далее (tatas) он продолжил своё описание (sa sva-varṇanam kurvan āsta)||215||
शमदमोपरतितितिक्षासमाधानश्रद्धारूपाषट्कसम्पत्त्यात्मका षड्विधसम्पत्तिरिति स तृतीयसाधनापेक्षयैवं मतवान्॥२१६॥
Śamadamoparatititikṣāsamādhānaśraddhārūpāṣaṭkasampattyātmakā ṣaḍvidhasampattiriti sa tṛtīyasādhanāpekṣayaivaṁ matavān||216||
Он (saḥ) размышлял (matavān) таким образом (evam) относительно третьей sādhana (tṛtīya-sādhana-apekṣayā): "Шестикратное достижение (ṣaḍvidha-sampattiḥ) состоит из шести сокровищ: (1) контроля над внутренним физическим органом, (2) контроля над Jñānendriya-s и Karmendriya-s, (3) изъятия (тех indriya-s) --или также это может означать отказ от действий, прописанных в писаниях--, (4) стойкости --т.e. способности переносить противоположности--, (5) сосредоточенности, или внимания, и (6) веры (śama-dama-uparati-titikṣā-samādhāna-śraddhā-rūpā-ṣaṭka-sampatti-ātmakā... iti)"||216||
अहम्मानवेदनावरोधपारिमित्यदुःखादिसङ्कीर्णसम्सारान्मुक्तो भवितुमवार्येच्छा मुमुक्षुत्वं स्यादित्यथ तस्य चतुर्थसाधनविषये एषा चिन्तासीत्॥२१७॥
Ahammānavedanāvarodhapārimityaduḥkhādisaṅkīrṇasamsārānmukto bhavitumavāryecchā mumukṣutvaṁ syādityatha tasya caturthasādhanaviṣaye eṣā cintāsīt||217||
Затем (atha) у него возникла (tasya... āsīt) такая (eṣā) мысль (cintā) касательно четвёртой sādhana (caturtha-sādhana-viṣaye): "Желание Освобождения (mumukṣutvam) — это (syāt) непреодолимое желание (avārya-icchā) стать (bhavitum) свободным (muktaḥ) от Трансмиграции, наполненной тщеславием, страданиями, препятствиями, ограничениями, болью и т.д. (ahammāna-vedanā-avarodha-pārimitya-duḥkha-ādi-saṅkīrṇa-samsārāt... iti)"||217||
इदानीमद्वैतवेदान्तदर्शने श्रावणमनननिदिध्यासनरूपशेषभूमय एकैकशोऽनेन परमतत्त्वात्यभिलाष्यन्वेष्ट्रा सुगम्यसंस्कृतेन कतिपयैर्वचनैर्वर्णयिष्यन्ते॥२१८॥
Idānīmadvaitavedāntadarśane śrāvaṇamanananididhyāsanarūpaśeṣabhūmaya ekaikaśo'nena paramatattvātyabhilāṣyanveṣṭrā sugamyasaṁskṛtena katipayairvacanairvarṇayiṣyante||218||
Сейчас (idānīm) через определённое количество утверждений (katipayaiḥ vacanaiḥ) этим страстным искателем Высшей Истины (anena parama-tattva-atyabhilāṣi-anveṣṭrā) будут описаны (varṇayiṣyante) на простом санскрите (sugamya-saṁskṛtena) одна за другой (ekaikaśas) остальные стадии śravaṇa, manana и nididhyāsana (śrāvaṇa-manana-nididhyāsana-rūpa-śeṣa-bhūmayaḥ) философии Advaitavedānta (advaita-vedānta-darśane)||218||
उपनिषद्वेदान्तसूत्राद्वैतवेदान्तशास्त्रेत्यादिषु दत्तानामुपदेशानामाकर्णनेन सह श्रवणस्य सम्बन्धोऽस्ति। येन सर्वान्संशयान्दूरीकर्तुं सारभुताच्चासारभूतं चालनेनेव चालयितुं शक्यत इति साधकोऽवदत्॥२१९॥
Upaniṣadvedāntasūtrādvaitavedāntaśāstretyādiṣu dattānāmupadeśānāmākarṇanena saha śravaṇasya sambandho'sti| Yena sarvānsaṁśayāndūrīkartuṁ sārabhutāccāsārabhūtaṁ cālaneneva cālayituṁ śakyata iti sādhako'vadat||219||
Искатель (sādhakaḥ) сказал (avadat): " (Стадия) Śravaṇa связана (śravaṇasya sambandhaḥ asti) с актом слушания (ākarṇanena saha) учений, данных (dattānām upadeśānām) в Upaniṣad-s, Vedāntasūtra-s, писаниях Advaitavedānta и т.д. (upaniṣad-vedāntasūtra-advaita-vedānta-śāstra-iti-ādiṣu). Благодаря (yena) чему возможно (śakyate) устранить (dūrīkartum) все сомнения (sarvān saṁśayān) и (ca) отсеять (cālayitum) —как будто (iva) через сито (cālanena)— несущественное (a-sārabhūtam) от существенного (sārabhutāt... iti)"||219||
स्वप्रियगुरोः प्राप्तानां सर्वशिक्षानां विषये शोकप्रमोदहीनेनोद्योगिशिष्येन गभीरचिन्तनं मननं सामान्यतो भवेदिति एष धीरसाधक इदमप्युक्तवान्॥२२०॥
Svapriyaguroḥ prāptānāṁ sarvaśikṣānāṁ viṣaye śokapramodahīnenodyogiśiṣyena gabhīracintanaṁ mananaṁ sāmānyato bhavediti eṣa dhīrasādhaka idamapyuktavān||220||
Этот (eṣaḥ) серьёзный искатель (dhīra-sādhakaḥ) упомянул (uktavān) также (api) это (idam): "Вообще говоря (sāmānyatas), (стадия) manana (mananam) была бы (bhavet) глубоким размышлением (gabhīra-cintanam) прилежного ученика (udyogi-śiṣyena) —лишённого печали и радости (śoka-pramoda-hīnena)— в отношении (viṣaye) всех учений (sarva-śikṣānām), которые он получил (prāptānām) от своего любимого Гуру (sva-priya-guroḥ... iti)"||220||
प्रज्ञानं ब्रह्मेत्ययमात्मा ब्रह्मेत्यहं ब्रह्मास्मीति तत्त्वमसीति प्रतिचतुर्वेदनिष्कर्षितचतुर्मुख्यमहावाक्यार्थं गभीरध्यानं निदिध्यासनं स्यादित्यन्तेऽन्तिमभूमिं स व्यदधात्॥२२१॥
Prajñānaṁ brahmetyayamātmā brahmetyahaṁ brahmāsmīti tattvamasīti praticaturvedaniṣkarṣitacaturmukhyamahāvākyārthaṁ gabhīradhyānaṁ nididhyāsanaṁ syādityante'ntimabhūmiṁ sa vyadadhāt||221||
Наконец (ante), он (saḥ) занялся (vyadadhāt) последней стадией (antima-bhūmim): "Nididhyāsana (nididhyāsanam) будет (syāt) глубокой медитацией (gabhīra-dhyānam) на смысл четырёх главных великих положений, извлечённых из каждой из четырёх Veda-s (prati-catur-veda-niṣkarṣita-catur-mukhya-mahā-vākya-artham), (а именно на:) (1) Интуитивное/спонтанное Знание (prajñānam) (является) Брахмой (brahma iti)', (2) Эта (ayam) Ātmā (ātmā) (есть) Брахма (brahma iti)', (3) 'Я (aham) есть (asmi) Брахма (brahma... iti)', (и) (4) ты (tvam) есть (asi iti... iti) То (tad)'"||221||
अहं ब्रह्मास्मीति महावाक्ये प्रथमपुरुषोऽहङ्कारं सूचयन्। अत एव तत्रासङ्गतिः स्यात्। तत्त्वमसीति महावाक्येऽपि तथैव किञ्चिद्भवेद्यतः कथं परिमितजीवस्त्वं तदपरिमितब्रह्म स्यादिति सहसा साधकस्यैष संशय आसीत्॥२२२॥
Ahaṁ brahmāsmīti mahāvākye prathamapuruṣo'haṅkāraṁ sūcayan| Ata eva tatrāsaṅgatiḥ syāt| Tattvamasīti mahāvākye'pi tathaiva kiñcidbhavedyataḥ kathaṁ parimitajīvastvaṁ tadaparimitabrahma syāditi sahasā sādhakasyaiṣa saṁśaya āsīt||222||
Внезапно (sahasā) у искателя возникло (sādhakasya... āsīt) это (eṣaḥ) сомнение (saṁśayaḥ): "В великом утверждении (mahā-vākye) 'Я (aham) есть (asmi) Брахма (brahma... iti)', первое лицо (prathama-puruṣaḥ) означает (sūcayan) эго (ahaṅkāram). Из-за этого (atas eva) здесь было бы (tatra... syāt) несоответствие (asaṅgatiḥ). Нечто (kiñcid) подобное (tathā eva) также (api) происходит (bhavet) в великом утверждении (mahā-vākye) 'ты (tvam) есть (asi iti... iti) То (tad)', потому что (yatas) как (katham) (можешь) ты (tvam), ограниченное живое существо (parimita-jīvaḥ), быть (syāt) Тем (tad), Безграничным Брахмой (aparimita-brahma... iti)?"||222||
लक्षणयासङ्गतिरसौ निराकृता मम यदि स्मृतिलोपोऽसञ्जातो यत्र केवललक्षितलक्षणे वा जहलजहल्जहलजहल्लक्षणा वा सारोपाभिधाव्यञ्जनालक्षणा अपि वेति लक्षणैवं वर्गीकृता स्यादन्वयव्यतिरेकस्य च विनियोगमपि कर्तुं शक्यत इति तदा स इत्थं चिन्तितवान्॥२२३॥
Lakṣaṇayāsaṅgatirasau nirākṛtā mama yadi smṛtilopo'sañjāto yatra kevalalakṣitalakṣaṇe vā jahalajahaljahalajahallakṣaṇā vā sāropābhidhāvyañjanālakṣaṇā api veti lakṣaṇaivaṁ vargīkṛtā syādanvayavyatirekasya ca viniyogamapi kartuṁ śakyata iti tadā sa itthaṁ cintitavān||223||
Затем (tadā) он (saḥ) подумал (cintitavān) так (ittham): "Если моя память мне не изменяет (mama yadi smṛti-lopaḥ asañjātaḥ), это (asau) несоответствие (asaṅgatiḥ) устраняется (nirākṛtā) с помощью lakṣaṇā, или предполагаемого значения (lakṣaṇayā), где (yatra) lakṣaṇā (lakṣaṇā) может быть (syāt) классифицирована (vargīkṛtā) таким образом (evam): '(1) простой подтекст и (2) подтекст близкий к подразумеваемому (kevala-lakṣita-lakṣaṇe), или (vā) (1) эксклюзивный подтекст, (2) неэксклюзивный подтекст и (3) эксклюзивно/неэксклюзивный подтекст (jahal-ajahal-jahal-ajahal-lakṣaṇāḥ), или даже (api vā) (1) размещение двух слов в наложении, одно в переносном смысле, а второе в правильном смысле, (2) правильный смысл и (3) смысл, наводящий на размышления (sāropā-abhidhā-vyañjanā-lakṣaṇāḥ). Также (ca... iti) возможно (śakyate) даже использовать (viniyogam api kartum) anvayavyatireka, или положительное и отрицательное сочетание (anvayavyatirekasya)"||223||
इदानीं लक्षनान्वयव्यतिरेकयोस्तां सर्वां सङ्कीर्णतामपसारयित्वाद्वैतवेदान्तदर्शने स्वगुरुलब्धे मुक्तिप्रकारेऽखिलेन लीनः संश्च स साधकोऽन्तेऽत्रैतदुक्तवान्॥२२४॥
Idānīṁ lakṣanānvayavyatirekayostāṁ sarvāṁ saṅkīrṇatāmapasārayitvādvaitavedāntadarśane svagurulabdhe muktiprakāre'khilena līnaḥ saṁśca sa sādhako'nte'traitaduktavān||224||
Сейчас (idānīm), отбросив в сторону (apasārayitvā) всю эту сложность (tām sarvām saṅkīrṇatām) lakṣaṇā и anvayavyatireka (lakṣanā-anvayavyatirekayoḥ), и (ca) будучи (san) полностью (akhilena) поглощённым (līnaḥ) типом Освобождения, достигнутого его Гуру (sva-guru-labdhe mukti-prakāre) в философии Advaitavedānta (advaita-vedānta-darśane), тот искатель (saḥ sādhakaḥ), наконец (ante), сказал (uktavān) так (etad) об этом (atra)||224||
एवं ब्रह्मण उपर्यध्यासमात्रं विश्वमिदमवगत्य यथाध्यासेन रज्जुः सर्पं मिथ्या मन्तुं शक्यते मद्गुरुरद्वैतवेदान्ते सम्पूर्णजीवन्मुक्तिं प्राप्तवानिति॥२२५॥
Evaṁ brahmaṇa uparyadhyāsamātraṁ viśvamidamavagatya yathādhyāsena rajjuḥ sarpaṁ mithyā mantuṁ śakyate madgururadvaitavedānte sampūrṇajīvanmuktiṁ prāptavāniti||225||
"Таким образом (evam), осознав (avagatya), что эта вселенная (viśvam idam) является просто суперпозицией (adhyāsa-mātram) на Брахму (brahmaṇaḥ upari) —также как (yathā) при наложении (adhyāsena), (когда) верёвка (rajjuḥ) может быть ошибочно (принята) (mithyā mantum śakyate) за змею (sarpam)—, мой Гуру (mad-guruḥ) обрёл (prāptavān) полное Освобождение при жизни (sampūrṇa-jīvat-muktim) в Advaitavedānta (advaita-vedānte... iti)"||225||
Viśiṣṭādvaitavedānta
अपिनाम पुनर्मद्गुरुरद्वैतवेदान्तस्थाने विशिष्टाद्वैतवेदान्तमार्गमनुसृतवान्। यद्येवं तर्हि स जीवन्मुक्तिं प्राप्तुं न शक्तवान्यतो वेदान्तस्यैतादृशप्रकारे मृत्योरनन्तरं मुक्तिरागच्छतीति॥२२६॥
Apināma punarmadgururadvaitavedāntasthāne viśiṣṭādvaitavedāntamārgamanusṛtavān| Yadyevaṁ tarhi sa jīvanmuktiṁ prāptuṁ na śaktavānyato vedāntasyaitādṛśaprakāre mṛtyoranantaraṁ muktirāgacchatīti||226||
"Тем не менее (punar), может быть (apināma), мой Гуру (mad-guruḥ) следует (anusṛtavān) пути Viśiṣṭādvaitavedānta (viśiṣṭa-advaita-vedānta-mārgam) вместо Advaitavedānta (advaita-vedānta-sthāne). Если (yadi) так (evam), тогда (tarhi) он (saḥ) не мог (na śaktavān) достичь (prāptum) Освобождения при жизни (jīvat-muktiṁ), поскольку (yatas) в таком типе (etādṛśa-prakāre) Vedānta (vedāntasya) Освобождение (muktiḥ) приходит (āgacchati) непосредственно после (anantaram) смерти (mṛtyoḥ... iti)"||226||
अनेन प्रकाशनेन स्तब्धः स साधकः शीघ्रमेवेश्वरश्चिदचिच्चेत्येतत्प्रति महारामानुजस्थापितावधारणानि तथैव च श्रीभाष्यञ्च वेदार्थसङ्ग्रहश्च वेदान्तसारश्चेति रामानुजपादविरचितमुख्यपुस्तकत्रयस्य तस्य मते नामपत्रकाणि स्मर्तुमारब्धवान्। ततः स इदमुक्तवान्॥२२७॥
Anena prakāśanena stabdhaḥ sa sādhakaḥ śīghrameveśvaraścidaciccetyetatprati mahārāmānujasthāpitāvadhāraṇāni tathaiva ca śrībhāṣyañca vedārthasaṅgrahaśca vedāntasāraśceti rāmānujapādaviracitamukhyapustakatrayasya tasya mate nāmapatrakāṇi smartumārabdhavān| Tataḥ sa idamuktavān||227||
Поражённый (stabdhaḥ) этим открытием (anena prakāśanena), искатель (saḥ sādhakaḥ) быстро (śīghram eva) начал (ārabdhavān) вспоминать (smartum) понятия, установленные великим Rāmānuja (mahā-rāmānuja-sthāpita-avadhāraṇāni), о 'Господе, индивидууме и материи' (īśvaraḥ cit acit ca iti etat prati), а также (tathā eva ca) названия (nāmapatrakāṇi), по его мнению (tasya mate), трёх основных книг, написанных досточтимым Rāmānuja (rāmānuja-pāda-viracita-mukhya-pustaka-trayasya), т.e. 'Śrībhāṣya (śrībhāṣyam), Vedārthasaṅgraha (vedārthasaṅgrahaḥ) и (ca... ca... ca) Vedāntasāra (vedāntasāraḥ... iti). После (tatas) он (saḥ) сказал (uktavān) это (idam)||227||
श्रीरामानुजं विहायास्मिन्दर्शनेऽन्ये ग्रन्थकारा आसंस्तथाहि यामुनाचार्याल्वार्सीडुसुदर्शनसूरिवेदान्तदेशिकेत्यादयः। ते नालायिरदिव्यप्रबन्धसिद्धित्रयागमप्रामाण्यश्रुतप्रकाशिकातत्त्वटिकेत्यादीनि महापुस्तकानि विरचितवन्त इति॥२२८॥
Śrīrāmānujaṁ vihāyāsmindarśane'nye granthakārā āsaṁstathāhi yāmunācāryālvārsīḍusudarśanasūrivedāntadeśiketyādayaḥ| Te nālāyiradivyaprabandhasiddhitrayāgamaprāmāṇyaśrutaprakāśikātattvaṭiketyādīni mahāpustakāni viracitavanta iti||228||
"Помимо почтенного Rāmānuja (śrī-rāmānujam vihāya) были и (āsan) другие (anye) авторы (granthakārāḥ) в этой философии (asmin darśane) —например (tathāhi), Yāmunācārya, Ālvārs, Īḍu, Sudarśanasūri, Vedāntadeśika и т.д. (yāmunācārya-ālvārs-īḍu-sudarśanasūri-vedāntadeśika-iti-ādayaḥ)—. Они (te) написали (viracitavantaḥ) великие книги (mahā-pustakāni) такие, как Nālāyiradivyaprabandha, Siddhitraya, Āgamaprāmāṇya, Śrutaprakāśikā, Tattvaṭīkā и т.д. (nālāyiradivyaprabandha-siddhitraya-āgamaprāmāṇya-śrutaprakāśikā-tattvaṭikā-iti-ādīni... iti)"||228||
श्रीमद्विष्णुना समीकृतं ब्रह्म प्रति मद्गुरुणा प्रबलभक्तेर्विकास आसीत्। सोऽवश्यमेव श्रीवैष्णवसम्प्रदायेन यथोक्तां शरणागतिमनुसृत्यैवं कृतवान्यद्यपि श्रीकृष्णचैतन्यमहाप्रभूपदेशप्रेरितश्रीगौडीयवैष्णवसम्प्रदायेन दत्तस्तदन्यप्रकारोऽप्यस्तीति॥२२९॥
Śrīmadviṣṇunā samīkṛtaṁ brahma prati madguruṇā prabalabhaktervikāsa āsīt| So'vaśyameva śrīvaiṣṇavasampradāyena yathoktāṁ śaraṇāgatimanusṛtyaivaṁ kṛtavānyadyapi śrīkṛṣṇacaitanyamahāprabhūpadeśapreritaśrīgauḍīyavaiṣṇavasampradāyena dattastadanyaprakāro'pyastīti||229||
"Моему Гуру пришлось развить очень сильную преданность (mad-guruṇā prabala-bhakteḥ vikāsaḥ āsīt) к (prati) Брахме (brahma), отождествлённому (samīkṛtam) с благоприятным Viṣṇu (śrīmat-viṣṇunā). Он (saḥ), несомненно (avaśyam eva), сделал (kṛtavān) так (evam), следуя (anusṛtya) śaraṇāgati --букв. приближению для защиты-- (śaraṇa-āgatim), как заявлено (yathā-uktām) почтенной (устной) традицией Vaiṣṇava (śrī-vaiṣṇava-sampradāyena), даже если (yadi api) существует (asti) также (api) другая версия этого --т.e. śaraṇāgati-- (tad-anya-prakāraḥ), данная (dattaḥ) почтенной (устной) Бенгальской традицией Vaiṣṇava, вдохновлённой учением прославленного Kṛṣṇacaitanyamahāprabhu (śrī-kṛṣṇa-caitanya-mahā-prabhu-upadeśa-prerita-śrī-gauḍīya-vaiṣṇava-sampradāyena... iti)"||229||
साधकोऽधुना स्वदृढस्मृतिमाश्रित्य पूज्यवैष्णवसम्प्रदायानुसारेण शरणागतिं प्रथमं वर्णयितुं प्रस्थितवान्स एवमुक्तवान्॥२३०॥
Sādhako'dhunā svadṛḍhasmṛtimāśritya pūjyavaiṣṇavasampradāyānusāreṇa śaraṇāgatiṁ prathamaṁ varṇayituṁ prasthitavānsa evamuktavān||230||
Сейчас (adhunā) искатель (sādhakaḥ), обратившись (āśritya) к своей крепкой памяти (sva-dṛḍha-smṛtim), приготовился (prasthitavān) описывать (varṇayitum) вначале (prathamam) śaraṇāgati (śaraṇa-āgatim), согласно уважаемой (устной) традиции Vaiṣṇava (pūjya-vaiṣṇava-sampradāya-anusāreṇa). Он (saḥ) сказал (uktavān) так (evam)||230||
आनुकूल्यस्य सङ्कल्पः प्रातिकूल्यविवर्जनम्।
रक्षिष्यतीति विश्वासो गोप्तृत्वे वरणं तथा॥
आत्मनिक्षेपकार्पण्ये षड्विधा शरणागतिः।...॥१.२६-२७॥
इति यथा श्रीश्रीप्रपन्नजीवनामृत उक्तमिति॥२३१॥
Ānukūlyasya saṅkalpaḥ prātikūlyavivarjanam|
Rakṣiṣyatīti viśvāso goptṛtve varaṇaṁ tathā||
Ātmanikṣepakārpaṇye ṣaḍvidhā śaraṇāgatiḥ|...||1.26-27||
iti yathā śrīśrīprapannajīvanāmṛta uktamiti||231||
"Как (yathā) было высказано (uktam) в самом почтенном Prapannajīvanāmṛta (śrī-śrī-prapanna-jīvana-amṛte):
'Шестиричная (ṣaḍvidhā) śaraṇāgati (śaraṇa-āgatiḥ) (составлена из): (1) определённой решимости (принятия только того,) что является благоприятным/подходящим (ānukūlyasya saṅkalpaḥ), (2) акта воздержания от того, что неблагоприятно/неподходяще (prātikūlya-vivarjanam), (3) уверенности, что (Господь) защитит (rakṣiṣyati iti viśvāsaḥ), (4) акта принятия (Господней) опеки (goptṛtve varaṇam), а также (tathā) (5 и 6) акта вверения (самого) себя на попечение (Господа) и нищеты духа (ātma-nikṣepa-kārpaṇye... iti... iti)||1.26-27||'"||231||
कृष्णकार्ष्णगसद्भक्तिप्रपन्नत्वानुकूलके।
कृत्यत्वनिश्चयश्चानुकूल्यसङ्कल्प उच्यते॥३.१॥
इति तस्मिनेव शास्त्रे श्रीलभक्तिरक्षकश्रीधरदेवगोस्वामिमहाराजेन निबन्ध्रा निगदितमिति॥२३२॥
Kṛṣṇakārṣṇagasadbhaktiprapannatvānukūlake|
Kṛtyatvaniścayaścānukūlyasaṅkalpa ucyate||3.1||
iti tasmineva śāstre śrīlabhaktirakṣakaśrīdharadevagosvāmimahārājena nibandhrā nigaditamiti||232||
"Именно в этом писании (tasmin eva śāstre) (его) автором, выдающимся Bhaktirakṣakaśrīdharadevagosvāmimahārāja (śrīla-bhaktirakṣakaśrīdharadevagosvāmimahārājena nibandhrā), было сформулировано (nigaditam):
'И (ca) убеждённость в выполнении (kṛtyatva-niścayaḥ) (всего), что благоприятно для истинной преданности и подчинения Kṛṣṇa и (Его) преданному (kṛṣṇa-kārṣṇaga-sat-bhakti-prapannatva-ānukūlake), называется (ucyate) определённой решимостью (принятия только того), что является благоприятным/подходящим (ānukūlya-saṅkalpaḥ... iti... iti)||3.1||'"||232||
भगवद्भक्तयोर्भक्तेः प्रपत्तेः प्रतिकूलके।
वर्ज्यत्वे निश्चयः प्रातिकूल्यवर्जनमुच्यते॥४.१॥
इति तत्रैवोक्तमपीति॥२३३॥
Bhagavadbhaktayorbhakteḥ prapatteḥ pratikūlake|
Varjyatve niścayaḥ prātikūlyavarjanamucyate||4.1||
iti tatraivoktamapīti||233||
"Там же (tatra eva) также было выражено (uktam api):
'Убеждение (niścayaḥ) в отношении воздержания от того (varjyatve), что неблагоприятно/непригодно (pratikūlake) для подчинения и преданности (bhakteḥ prapatteḥ) Господу и (Его) преданному (bhagavat-bhaktayoḥ), называется (ucyate) актом воздержания от того, что неблагоприятно/неподходяще (prātikūlya-varjanam... iti... iti)||4.1||'"||233||
रक्षिष्यति हि मां कृष्णो भक्तानां बान्धवश्च सः।
क्षेमं विधास्यतीति यद्विश्वासोऽत्रैव गृह्यते॥५.१॥
इति श्रीश्रीप्रपन्नजीवनामृतेऽप्येतदुपन्यस्तमिति॥२३४॥
Rakṣiṣyati hi māṁ kṛṣṇo bhaktānāṁ bāndhavaśca saḥ|
Kṣemaṁ vidhāsyatīti yadviśvāso'traiva gṛhyate||5.1||
iti śrīśrīprapannajīvanāmṛte'pyetadupanyastamiti||234||
"В самом почтенном Prapannajīvanāmṛta (śrī-śrī-prapanna-jīvana-amṛte) также было высказано (api... upanyastam) это (etad):
«Прямо здесь (atra eva) упоминается (gṛhyate... iti... iti) уверенность (viśvāsaḥ), что (yad) 'Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), действительно (hi), защитит (rakṣiṣyati) меня (mām), и (ca) Он (saḥ), друг (bāndhavaḥ) преданных (bhaktānām), обеспечит (мне) благополучие и мир (kṣemam vidhāsyati iti)'||5.1||»"||234||
हे कृष्ण पाहि मां नाथ कृपयात्मगतं कुरु।
इत्येवं प्रार्थनं कृष्णं प्राप्तुं स्वामिस्वरूपतः॥
गोप्तृत्वे वरणं ज्ञेयं भक्तैर्हृद्यतरं परम्।
प्रपत्त्येकार्थकत्वेन तदङ्गित्वेन तत्स्मृतम्॥६.१-२॥
इति तस्मिनेव ग्रन्थे निबन्ध्रैतदप्युपपादितमिति॥२३५॥
He kṛṣṇa pāhi māṁ nātha kṛpayātmagataṁ kuru|
Ityevaṁ prārthanaṁ kṛṣṇaṁ prāptuṁ svāmisvarūpataḥ||
Goptṛtve varaṇaṁ jñeyaṁ bhaktairhṛdyataraṁ param|
Prapattyekārthakatvena tadaṅgitvena tatsmṛtam||6.1-2||
iti tasmineva granthe nibandhraitadapyupapāditamiti||235||
"Это (etad) также было представлено (api upapāditam) в этой самой книге (tasmin eva granthe) (её) автором (nibandhrā):
«'O (he) Kṛṣṇa (kṛṣṇa), защити меня (pāhi mām), o Господь (nātha), из сострадания (kṛpayā), заставь (меня) быть в Самости (ātma-gatam kuru iti)', таким образом (evam), высшая (param) (и) самая красивая (hṛdyataram) молитва (prārthanam) для достижения (prāptum) Kṛṣṇa (kṛṣṇam), (как своего собственного) Мастера по природе (svāmi-svarūpatas), известна (jñeyam) преданным (bhaktaiḥ), как акт принятия опеки (Господа) (goptṛtve varaṇam). Сказано (tad... smṛtam), что имеется только одно значение, а именно, подчинение (prapatti-eka-arthakatvena), (и) что оно является главным в этом --в шести составляющих śaraṇāgati-- (tad-aṅgitvena... iti... iti)||6.1-2||»"||235||
कृष्णायार्पितदेहस्य निर्ममस्यानहङ्कृतेः।
मनसस्तत्स्वरूपत्वं स्मृतमात्मनिवेदनम्॥७.४॥
इत्यधुना श्रीलभक्तिरक्षकश्रीधरदेवगोस्वामिमहाराजेनात्मनिक्षेप आत्मनिवेदनाख्योऽपि निरूपित इति॥२३६॥
Kṛṣṇāyārpitadehasya nirmamasyānahaṅkṛteḥ|
Manasastatsvarūpatvaṁ smṛtamātmanivedanam||7.4||
ityadhunā śrīlabhaktirakṣakaśrīdharadevagosvāmimahārājenātmanikṣepa ātmanivedanākhyo'pi nirūpita iti||236||
"Сейчас (adhunā) знаменитым Bhaktirakṣakaśrīdharadevagosvāmimahārāja (śrīla-bhaktirakṣakaśrīdharadevagosvāmimahārājena) определяется (nirūpitaḥ) ātmanikṣepa --т.e. акт вверения (самого) себя на попечение (Господа)-- (ātma-nikṣepaḥ), также (api) называемый ātmanivedana (ātma-nivedana-ākhyaḥ):
'Говорят, что (smṛtam) Ātmanivedana (ātma-nivedanam) — это (tad) природа (sva-rūpatvam) того, чьё тело было предложено (arpita-dehasya) Kṛṣṇa (kṛṣṇāya), (и) чей ум (manasaḥ) свободен от мирских связей --букв. nirmama означает лишённый "mama", или "моего", т.e. лишённый понятия «это моё»-- (nirmamasya) (и) от эго --также «от самомнения»-- (an-ahaṅkṛteḥ... iti... iti)||7.4||'"||236||
भगवन् रक्ष रक्षैवमार्तभावेन सर्वतः।
असमोर्द्ध्वदयासिन्धोर्हरेः कारुण्यवैभवम्॥
स्मरतां च विशेषेण निजातिशोच्यनीचताम्।
भक्तानामार्तिभावस्तु कार्पण्यं कथ्यते बुधैः॥८.१-२॥
इति कार्पण्यमिदानीं निबन्ध्रा वर्णितमिति॥२३७॥
Bhagavan rakṣa rakṣaivamārtabhāvena sarvataḥ|
Asamorddhvadayāsindhorhareḥ kāruṇyavaibhavam||
Smaratāṁ ca viśeṣeṇa nijātiśocyanīcatām|
Bhaktānāmārtibhāvastu kārpaṇyaṁ kathyate budhaiḥ||8.1-2||
iti kārpaṇyamidānīṁ nibandhrā varṇitamiti||237||
"Сейчас (idānīm) автором (nibandhrā) описывается (varṇitam) kārpaṇya, или нищета духа (kārpaṇyam):
«'O Господь (bhagavan), защити, защити (rakṣa rakṣa)', (моление) таким образом (evam) с чувством страдания (ārta-bhāvena), kārpaṇya (kārpaṇyam), как говорят (kathyate) мудрецы (budhaiḥ), является эмоцией страдания (ārti-bhāvaḥ tu) в случае преданных (bhaktānām), которые помнят (smaratām) во всех отношениях (sarvatas) Славу/Величие Сострадания (kāruṇya-vaibhavaṁ) Hari (hareḥ) —который является непревзойдённым и возвышенным Океаном Сострадания (asama-ūrddhva-dayā-sindhoḥ)—, и (ca) (которые) особенно (помнят) (viśeṣeṇa) своё крайне прискорбное низкое положение (nija-ati-śocya-nīcatām... iti... iti)||8.1-2||»"||237||
शरणागतेः षड्घटकान्वर्णयित्वा साधको भक्तिप्रपत्त्योर्विकासाय दृढमूलाधारस्य साधनसप्तकस्य व्याख्यानं प्रविष्टवान्। स एवमुक्तवान्॥२३८॥
Śaraṇāgateḥ ṣaḍghaṭakānvarṇayitvā sādhako bhaktiprapattyorvikāsāya dṛḍhamūlādhārasya sādhanasaptakasya vyākhyānaṁ praviṣṭavān| Sa evamuktavān||238||
Описав (varṇayitvā) шесть составляющих (ṣaṭ-ghaṭakān) śaraṇāgati (śaraṇa-āgateḥ), искатель (sādhakaḥ) обратился (praviṣṭavān) к объяснению (vyākhyānam) совокупности семи sādhana-s (sādhana-saptakasya), что является прочным фундаментом (dṛḍha-mūla-ādhārasya) развития (vikāsāya) преданности и подчинения (bhakti-prapattyoḥ). Он (saḥ) сказал (uktavān) так (evam)||238||
विवेकविमोकाभ्यासक्रियाकल्याणानवसादानुद्धर्षा इत्येतन्मम प्रियगुरुणाचरितं साधनसप्तकं विशिष्टाद्वैतवेदान्ते मुक्तिदातृभक्तिप्रपत्तिस्वप्राप्त्याख्यगृहस्येष्टकान्यासं कृतवानिति॥२३९॥
Vivekavimokābhyāsakriyākalyāṇānavasādānuddharṣā ityetanmama priyaguruṇācaritaṁ sādhanasaptakaṁ viśiṣṭādvaitavedānte muktidātṛbhaktiprapattisvaprāptyākhyagṛhasyeṣṭakānyāsaṁ kṛtavāniti||239||
"'Viveka, vimoka, abhyāsa, kriyā, kalyāṇa, anavasāda и anuddharṣa (viveka-vimoka-abhyāsa-kriyā-kalyāṇa-anavasāda-anuddharṣāḥ iti)', эта (etad) совокупность семи sādhana-s (sādhana-saptakam), соблюдаемая (ācaritam) моим любимым Guru (priya-guruṇā), заложила фундамент (iṣṭakānyāsam kṛtavān) здания, называемого его достижением преданности и подчинения, которые дают Освобождение (mukti-dātṛ-bhakti-prapatti-sva-prāpti-ākhya-gṛhasya) в Viśiṣṭādvaitavedānta (viśiṣṭa-advaita-vedānte... iti)"||239||
भक्त्यनुयायिनो भक्ताः प्रपत्तिअनुयायिनस्तु प्रपन्ना इत्युच्यन्ते। भक्तेर्दुर्लभायाः पुनः पुनरभ्यस्तव्याया अपि प्रपत्तिः सर्वैरतीव सुलभैकवारमेव च क्रियते। इदानीं स साधकः साधनसप्तकं प्रति स्वप्रवचनं प्रवृत्तवान्॥२४०॥
Bhaktyanuyāyino bhaktāḥ prapattianuyāyinastu prapannā ityucyante| Bhakterdurlabhāyāḥ punaḥ punarabhyastavyāyā api prapattiḥ sarvairatīva sulabhaikavārameva ca kriyate| Idānīṁ sa sādhakaḥ sādhanasaptakaṁ prati svapravacanaṁ pravṛttavān||240||
Последователи bhakti --преданности-- (bhakti-anuyāyinaḥ) (называются) bhakta-s --т.e. преданными-- (bhaktāḥ), а (tu) последователи prapatti --сдачи/подчинения-- (prapatti-anuyāyinaḥ) зовутся (ucyante) prapanna-s --т.e. людьми, которые сдались/подчинились-- (prapannāḥ iti). Хотя bhakti достичь трудно, и её надо практиковать снова и снова (bhakteḥ durlabhāyāḥ punar punar abhyastavyāyāḥ api), prapatti (prapattiḥ) достичь чрезвычайно легко (atīva sulabhā) каждому (sarvaiḥ), и (ca) она выполняется (kriyate) только один раз (eka-vāram eva). Сейчас (idānīm) искатель (saḥ sādhakaḥ) продолжил (pravṛttavān) рассуждение (sva-pravacanam) о совокупности семи sādhana-s (sādhana-saptakam prati)||240||
आहारशुद्धौ सत्त्वशुद्धिः सत्त्वशुद्धौ ध्रुवस्मृतिरिति स्थित्यान्नविषये विवेक इति प्रथमसाधनं विवेकाह्वयमिति॥२४१॥
Āhāraśuddhau sattvaśuddhiḥ sattvaśuddhau dhruvasmṛtiriti sthityānnaviṣaye viveka iti prathamasādhanaṁ vivekāhvayamiti||241||
"Первый (тип) sādhana (prathama-sādhanam), называемый viveka (viveka-āhvayam), (— это) различение (vivekaḥ) в еде (anna-viṣaye... iti), согласно правилу (sthityā): 'Когда есть чистота в еде (āhāra-śuddhau), есть чистота в уме (sattva-śuddhiḥ), когда ум чист (sattva-śuddhau), памятование (Господа) стабильно/постоянно (dhruva-smṛtiḥ iti... iti)'"||241||
कामक्रोधविषये मुक्तिरिति द्वितीयसाधनं विमोकाह्वयमिति॥२४१॥
Kāmakrodhaviṣaye muktiriti dvitīyasādhanaṁ vimokāhvayamiti||242||
"Второй (тип) sādhana (dvitīya-sādhanam), называемый vimoka (vimoka-āhvayam), (— это) свобода (muktiḥ) касательно желания и гнева (kāma-krodha-viṣaye... iti... iti)"||242||
परमात्मरूपान्तर्व्यापिविषये निरन्तरध्यानमिति तृतीयसाधनं विवेकविमोकमूलकाभ्यासाह्वयमिति॥२४३॥
Paramātmarūpāntarvyāpiviṣaye nirantaradhyānamiti tṛtīyasādhanaṁ vivekavimokamūlakābhyāsāhvayamiti||243||
"Третий (тип) sādhana (tṛtīya-sādhanam), называемый abhyāsa —который возникает из viveka и vimoka—(viveka-vimoka-mūlaka-abhyāsa-āhvayam), (— это) постоянная медитация (nirantara-dhyānam) по отношению к обитателю, т.e. на Paramātmā (paramātma-rūpa-antarvyāpi-viṣaye... iti... iti)"||243||
ब्रह्मपितृदैवभूतनारायणनामकपञ्चमहायज्ञात्मकं चतुर्थसाधनं क्रियोच्यते च यथाशक्ति क्रियत इति॥२४४॥
Brahmapitṛdaivabhūtanārāyaṇanāmakapañcamahāyajñātmakaṁ caturthasādhanaṁ kriyocyate ca yathāśakti kriyata iti||244||
"Четвёртый (тип) sādhana (caturtha-sādhanam), состоящий из пяти великих жертвоприношений, именуемых brahma --изучение Брахмы, или ведической литературы--, pitṛ --подношение еды и т.д. предкам--, daiva --совершение огненных жертвоприношений богам--, bhūta --подношение еды другим существам, например, животным-- и nārāyaṇa --гостепримство по отношению к гостям-- (brahma-pitṛ-daiva-bhūta-nārāyaṇa-nāmaka-pañca-mahā-yajña-ātmakam), называется (ucyate) kriyā (kriyā) и (ca) выполняется (kriyate) в соответствии со вашими способностями (yathāśakti... iti)"||244||
सत्यार्जवदयादानाहिंसात्मकं पञ्चमसाधनं कल्याणमुच्यत इति॥२४५॥
Satyārjavadayādānāhiṁsātmakaṁ pañcamasādhanaṁ kalyāṇamucyata iti||245||
"Пятый (тип) sādhana (pañcama-sādhanam), состоящий из правдивости, честности/прямоты, сострадания, милосердия и непричинения вреда (satya-ārjava-dayā-dāna-ahiṁsā-ātmakam), называется (ucyate) kalyāṇa (kalyāṇam... iti)"||245||
विषादावसन्नतामुक्तिरूपकं षष्ठसाधनमनवसादनामकमिति॥२४६॥
Viṣādāvasannatāmuktirūpakaṁ ṣaṣṭhasādhanamanavasādanāmakamiti||246||
"Шестой (тип) sādhana (ṣaṣṭha-sādhanam), известный как anavasāda (anavasāda-nāmakam), — это свобода от отчаяния и уныния (viṣāda-avasannatā-mukti-rūpakam... iti)"||246||
अतिसन्तोषासन्तोषयोरन्तरालरूपपरमहर्षमुक्तिमयं सप्तमसाधनमनुद्धर्षाभिधानमिति॥२४७॥
Atisantoṣāsantoṣayorantarālarūpaparamaharṣamuktimayaṁ saptamasādhanamanuddharṣābhidhānamiti||247||
"Седьмой (тип) sādhana (saptama-sādhanam), называемый anuddharṣa (anuddharṣa-abhidhānam), состоит из свободы от экзальтации, которая --а именно, свобода от экзальтации, или anuddharṣa-- является промежутком --т.e. средней точкой-- (antarāla-rūpa-paramaharṣa-mukti-mayam) между чрезмерным удовлетворением и неудовлетворением (ati-santoṣa-asantoṣayoḥ... iti)"||247||
विशिष्टाद्वैतवेदान्तस्य स्वज्ञानेनापि च स्वगुरुं प्रत्यगाधप्रेम्णा चाशेषेण मत्त इदानीमस्मिन्गुर्वर्थदर्शने विश्वोत्पत्तिविज्ञानयोर्विषये साधको वक्तुमारब्धवान्॥२४८॥
Viśiṣṭādvaitavedāntasya svajñānenāpi ca svaguruṁ pratyagādhapremṇā cāśeṣeṇa matta idānīmasmingurvarthadarśane viśvotpattivijñānayorviṣaye sādhako vaktumārabdhavān||248||
Полностью (aśeṣeṇa) одурманенный (mattaḥ) своим собственным знанием (sva-jñānena) о Viśiṣṭādvaitavedānta (viśiṣṭa-advaita-vedāntasya), а также (api ca... ca) глубокой любовью (agādha-premṇā) к своему Гуру (sva-gurum prati), теперь (idānīm) искатель (sādhakaḥ) начал (ārabdhavān) говорить (vaktum) о космогонии и космологии (viśva-utpatti-vijñānayoḥ viṣaye) в этой важной философии (asmin gurvartha-darśane)||248||
मया पूर्वोक्तवदस्मिन्वेदान्तप्रकार ईश्वरश्चिदचिच्चेति वास्तवत्वत्रयं श्रीमद्रामानुजेन प्रतिपादितम्। तेषां प्रथमवास्तवत्वमीश्वरशब्दितं परव्यूहविभवान्तर्याम्यर्चानामकपञ्चाकृत्यात्मकमिति॥२४९॥
Mayā pūrvoktavadasminvedāntaprakāra īśvaraścidacicceti vāstavatvatrayaṁ śrīmadrāmānujena pratipāditam| Teṣāṁ prathamavāstavatvamīśvaraśabditaṁ paravyūhavibhavāntaryāmyarcānāmakapañcākṛtyātmakamiti||249||
"Как я говорил ранее (mayā pūrva-ukta-vat), в этом виде Vedānta (asmin vedānta-prakāre) были постулированы (pratipāditam) три реальности (vāstavatva-trayam) досточтимым Rāmānuja (śrīmat-rāmānujena): Господь, индивидуумы и материя (īśvaraḥ cit acit ca iti)'. Из них (teṣām) первая реальность (prathama-vāstavatvam), известная как Господь (īśvara-śabditam), состоит из пяти аспектов, называемых Para, Vyūha, Vibhava, Antaryāmī и Arcā --а именно, высший, эманация, воплощение, обитатель и священный идол, соотвественно-- (para-vyūha-vibhava-antaryāmi-arcā-nāmaka-pañca-ākṛti-ātmakam iti)"||249||
पर ऐश्वर्यशक्तिबलज्ञानतेजस्वीर्यनामधेयषड्धर्मयुतः सगुणब्रह्माभिधानोऽपीश्वरोऽवश्यमिति॥२५०॥
Para aiśvaryaśaktibalajñānatejasvīryanāmadheyaṣaḍdharmayutaḥ saguṇabrahmābhidhāno'pīśvaro'vaśyamiti||250||
"В Para (pare) Господь (īśvaraḥ), также (api) известный как Брахма с атрибутами (saguṇa-brahma-abhidhānaḥ), имеет, на самом деле, шесть качеств, именуемых Господством, Могуществом, Силой, Знанием, Великолепием и Мужеством (aiśvarya-śakti-bala-jñāna-tejas-vīrya-nāmadheya-ṣaṭ-dharma-yutaḥ... avaśyam iti)"||250||
ईश्वराच्च चत्वारो वासुदेवसङ्कर्षणप्रद्युम्नानिरुद्धनामानो व्यूहा आविष्क्रियन्त इति॥२५१॥
Īśvarācca catvāro vāsudevasaṅkarṣaṇapradyumnāniruddhanāmāno vyūhā āviṣkriyanta iti||251||
"А (ca) из Господа (īśvarāt) проявляются (āviṣkriyante iti) четыре (catvāraḥ) Vyūha-s (vyūhāḥ), называемые Vāsudeva, Saṅkarṣaṇa, Pradyumna и Aniruddha (vāsudeva-saṅkarṣaṇa-pradyumna-aniruddha-nāmānaḥ)"||251||
अधुना साधकः सर्वदा स्वेष्टगुरुं स्मरन्प्रत्येकं व्युहान्स्वस्वधर्मोपव्यूहैः सह वर्णयितुं प्रवृत्तवानेव॥२५२॥
Adhunā sādhakaḥ sarvadā sveṣṭaguruṁ smaranpratyekaṁ vyuhānsvasvadharmopavyūhaiḥ saha varṇayituṁ pravṛttavāneva||252||
Сейчас (adhunā) искатель (sādhakaḥ), помнящий (smaran) всё время (sarvadā) своего драгоценного Гуру (sva-iṣṭa-gurum), продолжил (pravṛttavān eva) описывать (varṇayitum) каждый из Vyūha-s (pratyekam vyuhān) вместе с (saha) их соответствующими качествами и subvyūha-s --также называемыми "vyūhāntara-s"-- (sva-sva-dharma-upavyūhaiḥ)||252||
वासुदेवो नाम प्रथमव्यूहः पुरुषसञ्ज्ञोऽपि तुरीयप्रतिनिधिर्भूतः सत्ययुगसम्बद्ध ईश्वरस्य षड्धर्मयुक्तश्च केशवो माधवो नारायणश्चेति तस्योपव्यूहा इति॥२५३॥
Vāsudevo nāma prathamavyūhaḥ puruṣasañjño'pi turīyapratinidhirbhūtaḥ satyayugasambaddha īśvarasya ṣaḍdharmayuktaśca keśavo mādhavo nārāyaṇaśceti tasyopavyūhā iti||253||
"Первый Vyūha (prathama-vyūhaḥ), именуемый (nāma) Vāsudeva (vāsudevaḥ) —также (api) известный как Puruṣa --Космическая Личность-- (puruṣa-sañjñaḥ)—, олицетворяет Turīya --или также Turya, четвёртое состояние сознания-- (turīya-pratinidhiḥ bhūtaḥ), ассоциируется с Satyayuga --веком истины, золотым веком-- (satya-yuga-sambaddhaḥ), обладает шестью качествами (ṣaṭ-dharma-yuktaḥ) Господа (īśvarasya), а (ca) его (tasya) subvyūha-s (upavyūhāḥ) (являются) 'Keśava (keśavaḥ), Mādhava (mādhavaḥ) и (ca) Nārāyaṇa (nārāyaṇaḥ... iti... iti)'"||253||
वासुदेवात्सङ्कर्षणो नाम द्वितीयव्यूहो व्योमसञ्ज्ञोऽपि विश्वसंहर्ता शास्त्रप्रस्तावको यः सुषुप्तिप्रतिनिधिर्भूतस्त्रेतायुगसम्बद्धो ज्ञानबले इतीश्वरस्य द्विधर्मयुक्तश्च गोविन्दो विष्णुर्मधुसूदनश्चेति तस्योपव्यूहा इति॥२५४॥
Vāsudevātsaṅkarṣaṇo nāma dvitīyavyūho vyomasañjño'pi viśvasaṁhartā śāstraprastāvako yaḥ suṣuptipratinidhirbhūtastretāyugasambaddho jñānabale itīśvarasya dvidharmayuktaśca govindo viṣṇurmadhusūdanaśceti tasyopavyūhā iti||254||
"От Vāsudeva (vāsudevāt) (происходит) второй Vyūha (dvitīya-vyūhaḥ), называемый (nāma) Saṅkarṣaṇa (saṅkarṣaṇaḥ) —также (api) известный как Vyoma --Эфир-- (vyoma-sañjñaḥ)—, разрушитель вселенной (viśva-saṁhartā), проповедник писаний (śāstra-prastāvakaḥ), кто (yaḥ) олицетворяет глубокий сон (suṣupti-pratinidhiḥ bhūtaḥ), ассоциируется с Tretāyuga --веком триад, серебряным веком-- (tretā-yuga-sambaddhaḥ), обладает двумя качествами (dvi-dharma-yuktaḥ) Господа (īśvarasya) —а именно, Знанием и Силой (jñāna-bale iti)—, а (ca) его (tasya) subvyūha-s (upavyūhāḥ) (являются) 'Govinda (govindaḥ), Viṣṇu (viṣṇuḥ) и (ca) Madhusūdana (madhusūdanaḥ... iti... iti)'"||254||
सङ्कर्षणात्प्रद्युम्नो नाम तृतीयव्यूहो नादसञ्ज्ञोऽपि विश्वसष्टा सर्वधर्मप्रवर्तको यः स्वप्नप्रतिनिधिर्भूतो द्वापरयुगसम्बद्ध ऐश्वर्यवीर्ये इतीश्वरस्य द्विधर्मयुक्तश्च त्रिविक्रमो श्रीधरो वामनश्चेति तस्योपव्यूहा इति॥२५५॥
Saṅkarṣaṇātpradyumno nāma tṛtīyavyūho nādasañjño'pi viśvasaṣṭā sarvadharmapravartako yaḥ svapnapratinidhirbhūto dvāparayugasambaddha aiśvaryavīrye itīśvarasya dvidharmayuktaśca trivikramo śrīdharo vāmanaśceti tasyopavyūhā iti||255||
"От Saṅkarṣaṇa (saṅkarṣaṇāt) (происходит) третий Vyūha (tṛtīya-vyūhaḥ), называемый (nāma) Pradyumna (pradyumnaḥ) —также (api) известный как Nāda --Звук-- (nāda-sañjñaḥ)—, создатель вселенной (viśva-saṣṭā), тот, кто вводит все религиозные обязанности (sarva-dharma-pravartakaḥ), кто (yaḥ) олицетворяет сон со сновидениями (svapna-pratinidhiḥ bhūtaḥ), ассоциируется с Dvāparayuga --веком с номером два (на двух ногах), бронзовым веком-- (dvāpara-yuga-sambaddhaḥ), обладает двумя качествами (dvi-dharma-yuktaḥ) Господа (īśvarasya) —а именно, Господством и Мужеством (aiśvarya-vīrye iti)—, а (ca) его (tasya) subvyūha-s (upavyūhāḥ) (являются) 'Trivikrama (trivikramaḥ), Śrīdhara (śrīdharaḥ) и (ca) Vāmana (vāmanaḥ... iti... iti)'"||255||
प्रद्युम्नादनिरुद्धो नाम चतुर्थव्यूहो हंससञ्ज्ञोऽपि विश्वपालको मुक्त्युपदेशविस्तारी सर्वविभवकारणो यो जाग्रत्प्रतिनिधिर्भूतः कलियुगसम्बद्धः शक्तितेजसी इतीश्वरस्य द्विधर्मयुक्तश्च हृषिकेशो पद्मनाभो दामोदरश्चेति तस्योपव्यूहा इति॥२५६॥
Pradyumnādaniruddho nāma caturthavyūho haṁsasañjño'pi viśvapālako muktyupadeśavistārī sarvavibhavakāraṇo yo jāgratpratinidhirbhūtaḥ kaliyugasambaddhaḥ śaktitejasī itīśvarasya dvidharmayuktaśca hṛṣikeśo padmanābho dāmodaraśceti tasyopavyūhā iti||256||
"От Pradyumna (pradyumnāt) (происходит) четвёртый Vyūha (caturtha-vyūhaḥ), именуемый (nāma) Aniruddha (aniruddhaḥ) —также (api) известный как Haṁsa --Лебедь-- (haṁsa-sañjñaḥ)—, защитник вселенной (viśva-saṣṭā), тот, кто распространяет учение об Освобождении (mukti-upadeśa-vistārī), причине всех божественных воплощений (sarva-vibhava-kāraṇaḥ), кто (yaḥ) олицетворяет бодрствование (jāgrat-pratinidhiḥ bhūtaḥ), ассоциируется с Kaliyuga --веком раздоров, железным веком-- (kali-yuga-sambaddhaḥ), обладает двумя качествами (dvi-dharma-yuktaḥ) Господа (īśvarasya) —а именно, Могуществом и Великолепием (śakti-tejasī iti)—, а (ca) его (tasya) subvyūha-s (upavyūhāḥ) (являются) 'Hṛṣīkeśa (hṛṣikeśaḥ), Padmanābha (padmanābhaḥ) и (ca) Dāmodara (dāmodaraḥ... iti... iti)'"||256||
अनिरुद्धाद्दश विभावा अवतारप्रोक्ता अपि मत्स्यः कूर्मो वराहो नृसिंहो वामनः परशुरामो रामचन्द्रः कृष्णो बुद्धश्च कल्किरिति क्रमेणेमानि तेषां नामानीति॥२५७॥
Aniruddhāddaśa vibhāvā avatāraproktā api matsyaḥ kūrmo varāho nṛsiṁho vāmanaḥ paraśurāmo rāmacandraḥ kṛṣṇo buddhaśca kalkiriti krameṇemāni teṣāṁ nāmānīti||257||
"От Aniruddha (aniruddhāt) (происходят) десять (daśa) vibhava-s, или божественных инкарнаций (vibhāvāḥ) —также (api) называемые avatāra-s (avatāra-proktāḥ)—. Их (teṣām) имена (nāmāni) последовательно (krameṇa) такие (imāni): '(1) Matsya (matsyaḥ), (2) Kūrma (kūrmaḥ), (3) Varāha (varāhaḥ), (4) Nṛsiṁha (nṛsiṁhaḥ), (5) Vāmana (vāmanaḥ), (6) Paraśurāma (paraśurāmaḥ), (7) Rāmacandra (rāmacandraḥ), (8) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), (9) Buddha (buddhaḥ) и (ca) (10) Kalki (kalkiḥ iti... iti)'"||257||
मत्स्यः कूर्मो वराहो नृसिंहो वामनः परशुरामो रामचन्द्रो बलभद्रः कृष्णश्च कल्किरिति क्रमेणैव दशावतारमालां भिन्नरूपेणान्ये व्यवस्थापयन्त इति॥२५८॥
Matsyaḥ kūrmo varāho nṛsiṁho vāmanaḥ paraśurāmo rāmacandro balabhadraḥ kṛṣṇaśca kalkiriti krameṇaiva daśāvatāramālāṁ bhinnarūpeṇānye vyavasthāpayanta iti||258||
"Другие (anye) классифицируют (vyavasthāpayantaḥ) по-другому (bhinna-rūpeṇa) группу из десяти avatāra-s (daśa-avatāra-mālām) в последовательности (krameṇa eva... iti): '(1) Matsya (matsyaḥ), (2) Kūrma (kūrmaḥ), (3) Varāha (varāhaḥ), (4) Nṛsiṁha (nṛsiṁhaḥ), (5) Vāmana (vāmanaḥ), (6) Paraśurāma (paraśurāmaḥ), (7) Rāmacandra (rāmacandraḥ), (8) Balabhadra (balabhadraḥ), (9) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) и (ca) (10) Kalki (kalkiḥ iti)'"||258||
मत्स्यः कूर्मो वराहो नृसिंहो वामनः परशुरामो रामचन्द्रो बलभद्रो बुद्धश्च कल्किरिति क्रमेण दशावतारशृङ्खलं व्यवस्थापितुमप्यन्यप्रकारोऽस्तीति॥२५९॥
Matsyaḥ kūrmo varāho nṛsiṁho vāmanaḥ paraśurāmo rāmacandro balabhadro buddhaśca kalkiriti krameṇa daśāvatāraśṛṅkhalaṁ vyavasthāpitumapyanyaprakāro'stīti||259||
"Имеется (asti) также (api) другой способ (anya-prakāraḥ) классификации (vyavasthāpitum) группы из десяти avatāra-s (daśa-avatāra-śṛṅkhalam) в последовательности (krameṇa... iti): '(1) Matsya (matsyaḥ), (2) Kūrma (kūrmaḥ), (3) Varāha (varāhaḥ), (4) Nṛsiṁha (nṛsiṁhaḥ), (5) Vāmana (vāmanaḥ), (6) Paraśurāma (paraśurāmaḥ), (7) Rāmacandra (rāmacandraḥ), (8) Balabhadra (balabhadraḥ), (9) Buddha (buddhaḥ) и (ca) (10) Kalki (kalkiḥ iti)'"||259||
इहसमये स साधको विभवानां विषय उपदेशादप्रतिमहर्षपूर्णहृदयेनैकैकमवतारान्संक्षेपेण वर्णयितुं प्रवृत्तवानेव॥२६०॥
Ihasamaye sa sādhako vibhavānāṁ viṣaya upadeśādapratimaharṣapūrṇahṛdayenaikaikamavatārānsaṁkṣepeṇa varṇayituṁ pravṛttavāneva||260||
Сейчас (ihasamaye) искатель (saḥ sādhakaḥ), с сердцем, полным несравненного восторга (apratima-harṣa-pūrṇa-hṛdayena) от учения (upadeśāt) о vibhava-s, или божественных инкарнациях (vibhavānām viṣaye), продолжил (pravṛttavān eva) описывать (varṇayitum) кратко (saṁkṣepeṇa) каждого из avatāra-s (ekaikam avatārān)||260||
वैवस्वताख्यस्य सप्तममनोर्यमभ्रातुः श्राद्धदेवनामधेयस्यापि राज्ये भूर्लोको भ्रष्टो भूत्वा महाभूतसम्प्लवेनावमृष्टो वैवस्वतश्च स्वयं स्वकुटुम्बेन सह सप्तऋषयः केचित्पशव इत्यादयो रज्जुप्रभूतश्रीशेषसहायेन शृङ्गमत्स्यरूपेण भगवता विष्णुना त्राताः। सर्वाण्यन्यानि तु भूतान्यखिलेनानश्यन्तेति॥२६१॥
Vaivasvatākhyasya saptamamanoryamabhrātuḥ śrāddhadevanāmadheyasyāpi rājye bhūrloko bhraṣṭo bhūtvā mahābhūtasamplavenāvamṛṣṭo vaivasvataśca svayaṁ svakuṭumbena saha saptaṛṣayaḥ kecitpaśava ityādayo rajjuprabhūtaśrīśeṣasahāyena śṛṅgamatsyarūpeṇa bhagavatā viṣṇunā trātāḥ| Sarvāṇyanyāni tu bhūtānyakhilenānaśyanteti||261||
"Во время правления (rājye) седьмого Manu (saptama-manoḥ), брата Yama --бога смерти-- (yama-bhrātuḥ), называемого Vaivasvata (vaivasvata-ākhyasya) —также (api) известного как Śrāddhadeva (śrāddhadeva-nāmadheyasya)— , земля (bhūr-lokaḥ), ставшая (bhūtvā) испорченной (bhraṣṭaḥ), была сметена (avamṛṣṭaḥ) огромным потопом (mahā-bhūtasamplavena), и (ca) сам (svayam) Vaivasvata (vaivasvataḥ) вместе со (saha) своей семьёй (sva-kuṭumbena), семью Провидцами (sapta-ṛṣayaḥ), некоторыми (kecid) животными (paśavaḥ) и т.д. (iti-ādayaḥ) были спасены (trātāḥ) Господом Viṣṇu (bhagavatā viṣṇunā) в образе рогатой Рыбы (śṛṅga-matsya-rūpeṇa) с помощью достопочтенного Śeṣa, превратившегося в верёвку (rajju-prabhūta-śrī-śeṣa-sahāyena). Однако (tu) все (sarvāṇi) остальные (anyāni) живые существа (bhūtāni) были полностью уничтожены (akhilena anaśyanta iti)"||261||
भगवान्विष्णुः स्वपृष्ठेन मन्दरपर्वतं वहितुं कूर्म इव प्रादुर्भूतोऽपि। क्षीरसमुद्रस्य मन्थनार्थं स पर्वतो मन्थनदण्डवदयुज्यत शिवस्य च सर्पो वासुकिनामको मन्थगुणीकृतः। कूर्मस्य च पृष्ठे मन्दरगिरिः परिभ्रमन्मथनमेव युगपद्देवैरसुरैश्च कृतम्। अन्ते तत्क्षीरसागराद्धालाहलविषरत्नामृतेत्यादयो भिन्नार्था उद्भवितुमारब्धवन्त इति॥२६२॥
Bhagavānviṣṇuḥ svapṛṣṭhena mandaraparvataṁ vahituṁ kūrma iva prādurbhūto'pi| Kṣīrasamudrasya manthanārthaṁ sa parvato manthanadaṇḍavadayujyata śivasya ca sarpo vāsukināmako manthaguṇīkṛtaḥ| Kūrmasya ca pṛṣṭhe mandaragiriḥ paribhramanmathanameva yugapaddevairasuraiśca kṛtam| Ante tatkṣīrasāgarāddhālāhalaviṣaratnāmṛtetyādayo bhinnārthā udbhavitumārabdhavanta iti||262||
"Также (api) Господь (bhagavān) Viṣṇu (viṣṇuḥ) явился (prādurbhūtaḥ) в образе (iva) Черепахи (kūrmaḥ), чтобы нести (vahitum) Гору Mandara (mandara-parvatam) на Своей спине (sva-pṛṣṭhena). Чтобы пахтать Молочный океан (kṣīra-samudrasya manthana-artham), эта Гора (saḥ parvataḥ) использовалась (ayujyata) как маслобойка (manthana-daṇḍa-vat), а (ca) Змея (sarpaḥ) Шивы (śivasya) по имени Vāsuki (vāsuki-nāmakaḥ) стала верёвкой для взбивания (mantha-guṇī-kṛtaḥ). И (ca) во время вращения горы Mandara (mandara-giriḥ paribhraman) на спине (pṛṣṭhe) Черепахи (kūrmasya) сам процесс пахтания (manthanam eva) осуществлялся (kṛtam) богами (devaiḥ) и (ca) демонами (asuraiḥ) одновременно (yugapad). В заключение (ante), из Молочного Океана (tad-kṣīra-sāgarāt... iti) начали (ārabdhavantaḥ) возникать (udbhavitum) различные объекты (bhinna-arthāḥ), такие как яд, (известный как) Hālāhala, драгоценные камни, Нектар и т.д. (hālāhala-viṣa-ratna-amṛta-iti-ādayaḥ)"||262||
हिरण्याक्षाख्यासुरापहृतायां गर्भोदकतद्बलवदसुरगूढायां भूदेव्यां तस्याः परित्राणाय भगवान्विष्णुर्वराहरूपेण प्रादुर्भूतवान्। वराहः सुचिरप्रयुद्धानन्तरेऽमुमसुरं हत्वा तत्समुद्राद्भूदेवीं निष्कृष्य स्वदंष्ट्रयोरुपर्युत्थाप्य स्वस्थाने तां पुनः स्थापितवानिति॥२६३॥
Hiraṇyākṣākhyāsurāpahṛtāyāṁ garbhodakatadbalavadasuragūḍhāyāṁ bhūdevyāṁ tasyāḥ paritrāṇāya bhagavānviṣṇurvarāharūpeṇa prādurbhūtavān| Varāhaḥ suciraprayuddhānantare'mumasuraṁ hatvā tatsamudrādbhūdevīṁ niṣkṛṣya svadaṁṣṭrayoruparyutthāpya svasthāne tāṁ punaḥ sthāpitavāniti||263||
"Когда богиня Земли была украдена демоном по имени Hiraṇyākṣa и спрятана тем могущественным демоном в Первозданном Океане (hiraṇyākṣa-ākhya-asura-apahṛtāyām garbha-udaka-tad-balavat-asura-gūḍhāyām bhū-devyām), Господь (bhagavān) Viṣṇu (viṣṇuḥ) явился (prādurbhūtavān) в образе Вепря (varāha-rūpeṇa), чтобы спасти её (tasyāḥ paritrāṇāya). Вепрь (varāhaḥ), убив (hatvā) этого (amum) демона (asuram) после очень долгой борьбы (sucira-prayuddha-anantare), вытащил богиню Земли (bhū-devīm niṣkṛṣya) из того Океана (tad-samudrāt), поднял (её) (utthāpya) на своих клыках (sva-daṁṣṭrayoḥ upari) (и) поместил (sthāpitavān) её (tām) снова (punar) на её место (sva-sthāne... iti)"||263||
हिरण्यकशिपुनामा शक्तिशाल्यसुरो बहुवारं विष्णुमहाभक्तं प्रह्लादाभिधानं स्वपुत्रं हन्तुं व्यवसितवान्। ततः परं भगवान्विष्णुरेव स्तम्भान्नृसिंहरूपेणाविर्भूतवान्। हिरण्यकशिपुं चान्यान्बहून्दुष्टासुरान्हत्वा धर्मं नृसिंहः पूर्वस्थितिमानीतवानेवेति॥२६४॥
Hiraṇyakaśipunāmā śaktiśālyasuro bahuvāraṁ viṣṇumahābhaktaṁ prahlādābhidhānaṁ svaputraṁ hantuṁ vyavasitavān| Tataḥ paraṁ bhagavānviṣṇureva stambhānnṛsiṁharūpeṇāvirbhūtavān| Hiraṇyakaśipuṁ cānyānbahūnduṣṭāsurānhatvā dharmaṁ nṛsiṁhaḥ pūrvasthitimānītavāneveti||264||
"Могущественный демон (śaktiśāli-asuraḥ), известный как Hiraṇyakaśipu (hiraṇyakaśipu-nāmā), пытался (vyavasitavān) много раз (bahu-vāram) убить (hantum) своего собственного сына (sva-putram) по имени Prahlāda (prahlāda-abhidhānam) —который был великим преданным Viṣṇu (viṣṇu-mahā-bhaktam)—. После этого (tatas param) Сам Господь Viṣṇu (bhagavān viṣṇuḥ eva) появился (āvirbhūtavān) из столба (stambhāt) в образе Человека-Льва (nṛsiṁha-rūpeṇa). Убив (hatvā) Hiraṇyakaśipu (hiraṇyakaśipum) и (and) многих (bahūn) других (anyān) злых демонов (duṣṭa-asurān), Человек-Лев (nṛsiṁhaḥ) восстановил (pūrva-sthitim ānītavān eva) Дхарму (dharmam... iti)"||264||
यतः सर्वासुरजातिर्नृसिंहक्रोधेनाशेषतो विनशितुं तर्जिता ततः प्रह्लादो ब्रह्मणा प्रेरितो श्रीमन्नृसिंहस्य सम्मुखे तं शामयितुं स्तोत्राणि गीतवान्। तथाहि स प्रार्थनामियामुक्तवानिति॥२६५॥
Yataḥ sarvāsurajātirnṛsiṁhakrodhenāśeṣato vinaśituṁ tarjitā tataḥ prahlādo brahmaṇā prerito śrīmannṛsiṁhasya sammukhe taṁ śāmayituṁ stotrāṇi gītavān| Tathāhi sa prārthanāmiyāmuktavāniti||265||
"Поскольку (yatas) всему роду демонов (sarva-asura-jātiḥ) угрожало (tarjitā) полное уничтожение (aśeṣatas vinaśitum) из-за гнева Человека-Льва (nṛsiṁha-krodhena), Prahlāda (tatas prahlādaḥ), побуждаемый (preritaḥ) Brahmā (brahmaṇā), пел (gītavān) гимны (stotrāṇi) перед (sammukhe) достопочтенным Человеком-Львом (śrīmat-nṛsiṁhasya), чтобы умилостивить Его (tam śāmayitum). Например (tathāhi), он (saḥ) произнёс (uktavān) эту (iyām) молитву (prārthanām... iti)"||265||
नमस्ते नरसिंहाय प्रह्लादाह्लाददायिने।
हिरण्यकशिपोर्वक्षःशिलाटङ्कनखालये॥
इतो नृसिंहः परतो नृसिंहो यतो यतो यामि ततो नृसिंहः।
बहिर्नृसिंहो हृदये नृसिंहो नृसिंहमादिं शरणं प्रपद्य इति॥२६६॥
Namaste narasiṁhāya prahlādāhlādadāyine|
Hiraṇyakaśiporvakṣaḥśilāṭaṅkanakhālaye||
Ito nṛsiṁhaḥ parato nṛsiṁho yato yato yāmi tato nṛsiṁhaḥ|
Bahirnṛsiṁho hṛdaye nṛsiṁho nṛsiṁhamādiṁ śaraṇaṁ prapadya iti||266||
"«Приветствую (namas) Тебя (te), Человек-Лев (narasiṁhāya), кто доставляет радость Prahlāda (prahlāda-āhlāda-dāyine), (и) чьи ряды когтей (подобны) резцам на камнеподобной груди (vakṣas-śilā-ṭaṅka-nakha-ālaye) Hiraṇyakaśipu (hiraṇyakaśipoḥ). Человек-Лев (nṛsiṁhaḥ) (находится) здесь (itas), Человек-Лев (nṛsiṁhaḥ) (находится) вон там (paratas). Куда бы (yatas yatas) я ни пошёл (yāmi), Человек-Лев (nṛsiṁhaḥ) (пребывает) там (tatas). Человек-Лев (nṛsiṁhaḥ) (находится) снаружи (bahis), Человек-Лев (nṛsiṁhaḥ) (пребывает) в сердце (hṛdaye). Я принимаю прибежище (śaraṇam prapadye) в изначальном Человеке-Льве (nṛsiṁham ādim... iti)»"||266||
दैत्यपतिर्महाबलिः प्रह्लादपौत्रो विरोचनपुत्रश्चेन्द्रदेवं पराजितवांस्ततः पश्चाद्भगवान्विष्णुरिन्द्रस्य शक्तिं पुनः स्थापयितुं वामनरूपेण प्रादुर्भूतः। एकदा वामनो युवब्राह्मणाकृतिः स्थानं गतवान्यत्र बलिः स्वगुरुश्च यज्ञमकुरुताम्। यतो बलिर्ब्राह्मणेभ्यो भैक्षाणि दत्तवांस्ततोऽहं तव कथं साहाय्यं करोमीति स वामनं शीघ्रं पृष्टवानिति॥२६७॥
Daityapatirmahābaliḥ prahlādapautro virocanaputraścendradevaṁ parājitavāṁstataḥ paścādbhagavānviṣṇurindrasya śaktiṁ punaḥ sthāpayituṁ vāmanarūpeṇa prādurbhūtaḥ| Ekadā vāmano yuvabrāhmaṇākṛtiḥ sthānaṁ gatavānyatra baliḥ svaguruśca yajñamakurutām| Yato balirbrāhmaṇebhyo bhaikṣāṇi dattavāṁstato'haṁ tava kathaṁ sāhāyyaṁ karomīti sa vāmanaṁ śīghraṁ pṛṣṭavāniti||267||
"После того, как великий Бали (mahā-baliḥ... tatas paścāt), повелитель демонов (daitya-pati) —внук Prahlāda (prahlāda-pautraḥ) и (ca) сын Virocana (virocana-putraḥ)—, победил (parājitavān) бога Индру (indra-devam), Господь (bhagavān) Viṣṇu (viṣṇuḥ) появился (prādurbhūtaḥ) в образе Карлика (vāmana-rūpeṇa), чтобы вернуть власть Индры (indrasya śaktim punaḥ sthāpayitum). Однажды (ekadā) Карлик (vāmanaḥ), принявший облик молодого brāhmaṇa --т.е. священника-- (yuva-brāhmaṇa-ākṛtiḥ), отправился (gatavān) к месту (sthānam), где (yatra) Бали (baliḥ) и (ca) его Гуру (sva-guruḥ) выполняли (akurutām) жертвоприношение (yajñam). Поскольку (yatas) Бали (baliḥ) раздавал (dattavān) милостыню (bhaikṣāṇi) brāhmaṇa-s (brāhmaṇebhyaḥ), он (saḥ) быстро (śīghram) спросил (pṛṣṭavān) Карлика (vāmanam): 'Как (katham) я могу помочь (aham... sāhāyyam karomi) тебе (tava... iti... iti)?'"||267||
अहं धनं नेच्छाम्यपि तु याहं पदत्रयेण व्याप्तुं शक्तः केवलं तां भूमिमिच्छामीति वामनोऽवदत्। बलिस्तस्मै तद्दातुमुपगतवान्। तर्हि वामनः श्रीत्रिविक्रमातिबृहद्रूपं गृहीत्वा रोदसीं पदद्वयेन व्याप्तवान्। ततो बलेरभ्यर्थनया त्रिविक्रमो दैत्यपतेः शिरस्येव तृतीयपदन्यासं कृतवांस्तं च पातालं प्रत्यधोऽप्रेरयत्। एवमिन्द्रश्चान्ये सर्वे देवाः स्वर्गं प्रतिलब्धवन्त इति॥२६८॥
Ahaṁ dhanaṁ necchāmyapi tu yāhaṁ padatrayeṇa vyāptuṁ śaktaḥ kevalaṁ tāṁ bhūmimicchāmīti vāmano'vadat| Balistasmai taddātumupagatavān| Tarhi vāmanaḥ śrītrivikramātibṛhadrūpaṁ gṛhītvā rodasīṁ padadvayena vyāptavān| Tato balerabhyarthanayā trivikramo daityapateḥ śirasyeva tṛtīyapadanyāsaṁ kṛtavāṁstaṁ ca pātālaṁ pratyadho'prerayat| Evamindraścānye sarve devāḥ svargaṁ pratilabdhavanta iti||268||
"Карлик (vāmanaḥ) сказал (avadat): 'Я (aham) не (na) хочу (icchāmi) богатства (dhanam), но скорее (api tu), я хочу (icchāmi) только (kevalam) землю (tām bhūmim), которую (yā) я (aham) смогу (śaktaḥ) охватить (vyāptum) тремя шагами (pada-trayeṇa... iti)'. Бали (baliḥ) согласился (upagatavān) дать (dātum) ему (tasmai) это (tad). Тогда (tarhi), Карлик (vāmanaḥ), приняв (gṛhītvā) гигантскую форму почтенного Trivikrama (śrī-trivikrama-atibṛhat-rūpam), охватил (vyāptavān) небеса и землю (rodasīm) двумя шагами (pada-dvayena). После этого (tatas), по просьбе Бали (baleḥ abhyarthanayā), Trivikrama (trivikrama) сделал (свой) третий шаг (tṛtīya-pada-nyāsam kṛtavān) на самую голову (śirasi eva) повелителя демонов (daitya-pateḥ) и (ca) столкнул его вниз (tam... adhas aprerayat) в Pātāla --нижние миры-- (pātālam prati). Таким образом (evam), Индра (indraḥ) и (ca) все (sarve) другие (anye) боги (devāḥ) восстановили (pratilabdhavantaḥ) небеса (svargam... iti)"||268||
तत्पञ्चावतारकथाभिः पुलकितः साधकस्तेषां प्रत्येकं ध्यातुमारब्धवान्प्रथमं मत्स्यं ततः कूर्मं ततो वराहं ततो नृसिंहमन्ते च वामनं स ध्यातवान्। तदनन्तरं स परशुरामाख्यान्यविष्ण्ववतारस्य विषये सङ्क्षेपेण वक्तुं सज्जोऽभवत्॥२६९॥
Tatpañcāvatārakathābhiḥ pulakitaḥ sādhakasteṣāṁ pratyekaṁ dhyātumārabdhavānprathamaṁ matsyaṁ tataḥ kūrmaṁ tato varāhaṁ tato nṛsiṁhamante ca vāmanaṁ sa dhyātavān| Tadanantaraṁ sa paraśurāmākhyānyaviṣṇvavatārasya viṣaye saṅkṣepeṇa vaktuṁ sajjo'bhavat||269||
Восхищённый (pulakitaḥ) историями тех пяти avatāra-s (tad-pañca-avatāra-kathābhiḥ), искатель (sādhakaḥ) начал (ārabdhavān) медитировать (dhyātum) на каждого из них (teṣām pratyekam). Сначала (prathamam) он медитировал (saḥ dhyātavān) на Matsya --Рыбу-- (matsyam), потом (tatas) на Kūrma --Черепаху-- (kūrmam), затем (tatas) на Varāha --Вепря-- (varāham), после этого (tatas) на Nṛsiṁha --Человека-Льва-- (nṛsiṁham) и (ca) под конец (ante) на Vāmana --Карлика-- (vāmanam). Сразу после этого (tad-anantaram), он (saḥ) был готов (sajjaḥ abhavat) кратко рассказать (saṁkṣepeṇa vaktum) о другом avatāra Viṣṇu по имени Paraśurāma (paraśurāma-ākhya-anya-viṣṇu-avatārasya viṣaye)||269||
सप्तर्ष्यन्यतमजमदग्निनामकस्वपितुर्मृत्युं कार्तवीर्यार्जुनराजे सहस्रबाह्वाख्येऽपि प्रतिकर्तुं श्रीमत्परशुरामो भगवता विष्णुना गृहीताकृतिर्ब्राह्मणो विश्वामित्रर्षिदत्तत्रेययोः शिष्यः शिवपूजकश्च तस्य राज्ञः शिरश्छिन्नवांश्चेक्ष्वाकुवंशस्य नृपान्विहायान्यान्सर्वान्राज्ञः स्वपरशुनाहन्। एवं सर्वाननियन्त्रणान्क्षत्रियान्निर्मूल्य भूमौ धर्मं परशुरामः पूर्वदशामानीतवानिति॥२७०॥
Saptarṣyanyatamajamadagnināmakasvapiturmṛtyuṁ kārtavīryārjunarāje sahasrabāhvākhye'pi pratikartuṁ śrīmatparaśurāmo bhagavatā viṣṇunā gṛhītākṛtirbrāhmaṇo viśvāmitrarṣidattatreyayoḥ śiṣyaḥ śivapūjakaśca tasya rājñaḥ śiraśchinnavāṁścekṣvākuvaṁśasya nṛpānvihāyānyānsarvānrājñaḥ svaparaśunāhan| Evaṁ sarvānaniyantraṇānkṣatriyānnirmūlya bhūmau dharmaṁ paraśurāmaḥ pūrvadaśāmānītavāniti||270||
"Чтобы отомстить (pratikartum) царю Kārtavīryārjuna (kārtavīryārjuna-rāje) —также (api) известному как Sahasrabāhu (sahasrabāhu-ākhye)— за смерть (mṛtyum) своего отца по имени Jamadagni, который был одним из семи Провидцев (sapta-ṛṣi-anyatama-jamadagni-nāmaka-sva-pituḥ), досточтимый Paraśurāma --Rāma с топором-- (śrīmat-paraśurāmaḥ) —форма, принятая (gṛhīta-ākṛtiḥ) Господом Viṣṇu (bhagavatā viṣṇunā)—, brāhmaṇa (brāhmaṇaḥ), ученик (śiṣyaḥ) Dattatreya и Провидца Viśvāmitra (viśvāmitra-ṛṣi-dattatreyayoḥ) и (ca) поклонник Śiva (śiva-pūjakaḥ) отрубил (chinnavān) голову (śiras) этому царю (tasya rājñaḥ) и (ca) убил (ahan) своим топором (sva-paraśunā) всех (sarvān) других (anyān) царей (rājñaḥ) за исключением (vihāya) царей (nṛpān) линии Ikṣvāku (ikṣvāku-vaṁśasya). Таким образом (evam), искоренив (nirmūlya) всех (sarvān) деспотичных (aniyantraṇān) kṣatriya-s (kṣatriyān), Paraśurāma (paraśurāmaḥ) восстановил (pūrva-daśām ānītavān) Дхарму (dharmam) на Земле (bhūmau... iti)"||270||
परशुरामो भार्गव इति प्रसिद्धोऽपि स्वपित्राज्ञया रेणुकानामिकायाः स्वमातुरविचलिततया शीर्षछेदमकरोत्। स महालक्ष्म्यादत्ताकृतेर्धरण्याः पतिरपि। परशुरामश्च ब्रह्म वैष्णवं च पाशुपतमित्यस्त्रत्रयस्य धारकोऽपि। स पाण्डवकौरवाणां गुरोर्द्रोणाचार्यस्य गुरुरपि। सोऽपिच चिरञ्जीवी वा दीर्घायुर्यो वा श्रीकल्क्यागमे कलियुगपर्यन्ते विष्णोर्दशमावतारस्य गुरुरिव पुनः प्रभविष्यतीति॥२७१॥
Paraśurāmo bhārgava iti prasiddho'pi svapitrājñayā reṇukānāmikāyāḥ svamāturavicalitatayā śīrṣachedamakarot| Sa mahālakṣmyādattākṛterdharaṇyāḥ patirapi| Paraśurāmaśca brahma vaiṣṇavaṁ ca pāśupatamityastratrayasya dhārako'pi| Sa pāṇḍavakauravāṇāṁ gurordroṇācāryasya gururapi| So'pica cirañjīvī vā dīrghāyuryo vā śrīkalkyāgame kaliyugaparyante viṣṇordaśamāvatārasya gururiva punaḥ prabhaviṣyatīti||271||
"Paraśurāma (paraśurāmaḥ), также (api) известный (prasiddhaḥ) как 'Bhārgava' --букв. потомок Bhṛgu-- (bhārgavaḥ iti), без колебаний (avicalitatayā) обезглавивший (śīrṣachedam akarot) свою собственную мать (sva-mātuḥ) по имени Reṇukā (reṇukā-nāmikāyāḥ) по приказу своего отца (sva-pitṛ-ājñayā). Он (saḥ) (является) также (api) мужем (patiḥ) Dharaṇī (dharaṇyāḥ) в форме, которую приняла Mahālakṣmī (mahālakṣmī-ādatta-ākṛteḥ). И (ca) Paraśurāma (paraśurāmaḥ) (— это) также (api) обладатель (dhārakaḥ) трёх видов оружия (astra-trayasya) —тех Brahmā, Viṣṇu и Śiva (brahma vaiṣṇavam ca pāśupatam iti)—. Он (saḥ) (был) даже (api) Гуру (guruḥ) Droṇācārya (droṇācāryasya) —Гуру (guroḥ) Pāṇḍava-s и Kaurava-s (pāṇḍava-kauravāṇām)—. Более того (apica), он (saḥ) (является) cirañjīvī (cirañjīvī), или (vā... vā) долгожителем (dīrghāyus), который (yaḥ) появится (punar prabhaviṣyati) как (iva) Гуру (guruḥ) десятого avatāra (daśama-avatārasya) Viṣṇu (viṣṇoḥ... iti), когда почтенный Kalki прибудет (śrī-kalki-āgame) в конце Kaliyuga (kali-yuga-paryante)"||271||
अवतारान्तरं भगवान्रामचन्द्रोऽयोध्यायां जातो लक्ष्मणभरतशत्रुघ्नानां भ्राता दशरथराजपुत्रो यस्य लीलाः श्रीमद्रामायणे वाल्मीकिना वर्णिताः। स एव मारीचखरदूषणनामकान्राक्षसान्रावणस्य राक्षसराजस्य सहकारिणोऽहन्। स्वभ्राता च लक्ष्मणाख्यः शूर्पणखाया नासिकां कर्णौ चाछिनद्रावणो रामचन्द्रस्य पत्न्याः सीताया अपहरणं कर्तुं निश्चितवानित्यस्य सर्वस्य च फलमिति॥२७२॥
Avatārāntaraṁ bhagavānrāmacandro'yodhyāyāṁ jāto lakṣmaṇabharataśatrughnānāṁ bhrātā daśaratharājaputro yasya līlāḥ śrīmadrāmāyaṇe vālmīkinā varṇitāḥ| Sa eva mārīcakharadūṣaṇanāmakānrākṣasānrāvaṇasya rākṣasarājasya sahakāriṇo'han| Svabhrātā ca lakṣmaṇākhyaḥ śūrpaṇakhāyā nāsikāṁ karṇau cāchinadrāvaṇo rāmacandrasya patnyāḥ sītāyā apaharaṇaṁ kartuṁ niścitavānityasya sarvasya ca phalamiti||272||
"Следующий avatāra (avatāra-antaram) (— это) Господь (bhagavān) Rāmacandra (rāmacandraḥ), родившийся (jātaḥ) в Ayodhyā (ayodhyāyām), брат (bhrātā) Lakṣmaṇa, Bharata и Śatrughna (lakṣmaṇa-bharata-śatrughnānām), сын царя Daśaratha (daśaratha-rāja-putraḥ), чьё --т.e. Rāmacandra-- (yasya) Времяпровождение (līlāḥ) было описано (varṇitāḥ) Vālmīki (vālmīkinā) в почтенной Rāmāyaṇa (śrīmat-rāmāyaṇe). Он сам (saḥ eva) убил (ahan) демонов, известных как Mārīca, Khara и Dūṣaṇa (mārīca-khara-dūṣaṇa-nāmakān rākṣasān) —спутников (sahakāriṇaḥ) Rāvaṇa (rāvaṇasya), царя демонов (rākṣasa-rājasya)—. А (ca) его собственный брат (sva-bhrātā) по имени Lakṣmaṇa (lakṣmaṇa-ākhyaḥ) отрезал (achinat) нос (nāsikām) и (ca) уши (karṇau) у Śūrpaṇakhā (śūrpaṇakhāyāḥ), (и как) результат (phalam) всего этого (asya sarvasya), тот (iti) Rāvaṇa (rāvaṇaḥ) решил (niścitavān) похитить (apaharaṇam kartuṁ) Sītā (sītāyāḥ), жену (patnyāḥ) Rāmacandra (rāmacandrasya... iti)"||272||
रावणेन स्वभार्यापहरणानन्तरं रामचन्द्रस्तां सर्वस्मिन्वनेऽन्विष्टवान्। तस्मिनन्वेषे जटायुना सोऽमिलत्। पक्ष्ययं च रामचन्द्रमुक्तवान्यत्तस्य पत्नी रावणेनापहृता। ततो रामचन्द्रः कबन्धासुरं च सुग्रीवाग्रजं वानरसेनापतिं वालिं च मारितवान्। ततो रामचन्द्रः सिंहासने सुग्रीवं पुनः स्थापितवान्। तस्मिन्प्रक्रमे स सुग्रीवस्य सेनापतिं हनुमन्तं मिलितवान्। हनुमान्रामचन्द्रस्य महाभक्तान्यतमो भविष्यति। एतस्मिंस्तु समये लङ्कायां रावणः स्वपत्नीत्वंआप्तुं सीतां विश्वासं कारयितुं व्यवसितवानिति॥२७३॥
Rāvaṇena svabhāryāpaharaṇānantaraṁ rāmacandrastāṁ sarvasminvane'nviṣṭavān| Tasminanveṣe jaṭāyunā so'milat| Pakṣyayaṁ ca rāmacandramuktavānyattasya patnī rāvaṇenāpahṛtā| Tato rāmacandraḥ kabandhāsuraṁ ca sugrīvāgrajaṁ vānarasenāpatiṁ vāliṁ ca māritavān| Tato rāmacandraḥ siṁhāsane sugrīvaṁ punaḥ sthāpitavān| Tasminprakrame sa sugrīvasya senāpatiṁ hanumantaṁ militavān| Hanumānrāmacandrasya mahābhaktānyatamo bhaviṣyati| Etasmiṁstu samaye laṅkāyāṁ rāvaṇaḥ svapatnītvaṁāptuṁ sītāṁ viśvāsaṁ kārayituṁ vyavasitavāniti||273||
"Rāmacandra (rāmacandraḥ) после того, как Rāvaṇa похитил его жену (rāvaṇena sva-bhāryā-apaharaṇa-anantaram), искал (anviṣṭavān) её (tām) по всему лесу (sarvasmin vane). Во время (своего) поиска (tasmin anveṣe) он (saḥ) встретил (amilat) Jaṭāyu (jaṭāyunā). И (ca) эта (ayam) птица (pakṣī) сказала (uktavān) Rāmacandra (rāmacandram), что (yad) его (tasya) жена (patnī) была похищена (apahṛtā) Rāvaṇa (rāvaṇena). После этого (tatas) Rāmacandra (rāmacandraḥ) убил (māritavān) демона Kabandha (kabandha-asuram) и (ca... ca) Vāli (vālim) —предводителя обезьян (vānara-senāpatim) (и) старшего брата Sugrīva (sugrīva-agrajam)—. Затем (tatas) Rāmacandra (rāmacandraḥ) вновь (punar) поместил (sthāpitavān) Sugrīva (sugrīvam) на трон (siṁhāsane). В процессе (tasmin prakrame) он (saḥ) встретил (militavān) Hanumān (hanumantam), командира (senāpatim) Sugrīva (sugrīvasya). Hanumān (hanumān) станет (bhaviṣyati) одним из великих преданных (mahā-bhakta-anyatamaḥ) Rāmacandra (rāmacandrasya). А (tu) тем временем (etasmin... samaye) на Laṅkā (laṅkāyām), Rāvaṇa (rāvaṇaḥ) пытался (vyavasitavān) убедить (viśvāsam kārayitum) Sītā (sītām) стать (āptum) его собственной женой (sva-patnītvam)"||273||
समुद्रं प्राप्य रामचन्द्रो हनुमता सह स्वमहावानरसेनया च रावणराज्यं लङ्कानामकं प्रति तर्तुं सज्जा अभवन्। तत्कर्तुं परन्तु तैर्दीर्घसेतुर्निर्मातव्यः। नलस्य नेतृत्वे वानरसेना प्लवमानशिलाभिः सेतुनिर्माणं कर्तुं शक्तवती यतस्तासु शिलास्वेव श्रीरामस्य नाम लिखितमासीत्। ततः पश्चाद्रावणस्यैव भ्रात्रन्यतमस्य विभीषणस्य साहाय्येन रामचन्द्रो लङ्कामाक्रान्तवांस्तदनन्तरं च स स्वयं रावणमहन्। ततः परं रामचन्द्रः स्वपत्न्या उद्धारं कृतवान्। अन्ते स लङ्कासिंहासने विभीषणं स्थापयित्वा सीतया सहायोध्यां प्रति प्रस्थितवानिति॥२७४॥
Samudraṁ prāpya rāmacandro hanumatā saha svamahāvānarasenayā ca rāvaṇarājyaṁ laṅkānāmakaṁ prati tartuṁ sajjā abhavan| Tatkartuṁ parantu tairdīrghaseturnirmātavyaḥ| Nalasya netṛtve vānarasenā plavamānaśilābhiḥ setunirmāṇaṁ kartuṁ śaktavatī yatastāsu śilāsveva śrīrāmasya nāma likhitamāsīt| Tataḥ paścādrāvaṇasyaiva bhrātranyatamasya vibhīṣaṇasya sāhāyyena rāmacandro laṅkāmākrāntavāṁstadanantaraṁ ca sa svayaṁ rāvaṇamahan| Tataḥ paraṁ rāmacandraḥ svapatnyā uddhāraṁ kṛtavān| Ante sa laṅkāsiṁhāsane vibhīṣaṇaṁ sthāpayitvā sītayā sahāyodhyāṁ prati prasthitavāniti||274||
"Достигнув (prāpya) океана (samudram), Rāmacandra (rāmacandraḥ) вместе с (saha) Hanumān (hanumatā) и (ca) его огромной армией обезьян (sva-mahā-vānara-senayā) приготовились (sajjāḥ abhavan) переправиться (tartum) в царство Rāvaṇa под названием Laṅkā (rāvaṇa-rājyaṁ laṅkā-nāmakam prati). Однако (parantu), чтобы сделать (kartum) это (tad), они должны были построить длинный мост (taiḥ dīrgha-setuḥ nirmātavyaḥ). Под руководством (netṛtve) Nala (nalasya) армия обезьян (vānara-senā) смогла (śaktavatī) построить мост (setu-nirmāṇam kartum) из плавающих камней (plavamāna-śilābhiḥ), потому что (yatas) имя (nāma) досточтимого Rāma (śrī-rāmasya) было (āsīt) написано (likhitam) на тех самых камнях (tāsu śilāsu eva). После этого (tatas paścāt) с помощью (sāhāyyena) Vibhīṣaṇa (vibhīṣaṇasya) —одного из братьев (bhrātṛ-anyatamasya) самого Rāvaṇa (rāvaṇasya eva)— Rāmacandra (rāmacandraḥ) атаковал (ākrāntavān) Laṅkā (laṅkām), и (ca) сразу после этого (tad-anantaram) он (saḥ) сам (svayam) убил (ahan) Rāvaṇa (rāvaṇam). Затем (tatas param) Rāmacandra (rāmacandraḥ) спас (uddhāram kṛtavān) свою жену (sva-patnyāḥ). В заключение (ante), он (saḥ), посадив (sthāpayitvā) Vibhīṣaṇa (vibhīṣaṇam) на трон Laṅkā (laṅkā-siṁhāsane), отправился (prasthitavān) в Ayodhyā (ayodhyām prati) вместе с Sītā (sītayā saha... iti)"||274||
अयोध्यायां सीतामानेतुं रामचन्द्रः कुबेरस्य पुष्पकविमानमुपायुङ्क्त हनुमान्सुग्रीवश्च रामस्य भ्राता लक्ष्मणाख्यस्तेन सह यात्रां कृतवन्तः। अयोध्यां प्राप्य रामस्तस्मै स्वपादुकानि आनेत्रा भ्रात्रा भरताख्येन स्वागतमक्रियत। हनुमांश्छत्रधारणः शत्रुघ्नो रामचन्द्रस्य धनुरिषुधी चावहद्यावत्सीतैव तीर्थजलयुक्तं पात्रं वहितवती। अङ्गदः खड्गग्राही जाम्बवांश्च सुवर्णफलकी। तदनन्तरं रामचन्द्रः सर्वैः स्वबन्धुभिः सह पुनर्मिलितवान्। अन्ततो स्वगुरुर्वसिष्ठर्षीरामचन्द्रमयोध्याराजत्वेन सिंहासने स्थापितवानिति॥२७५॥
Ayodhyāyāṁ sītāmānetuṁ rāmacandraḥ kuberasya puṣpakavimānamupāyuṅkta hanumānsugrīvaśca rāmasya bhrātā lakṣmaṇākhyastena saha yātrāṁ kṛtavantaḥ| Ayodhyāṁ prāpya rāmastasmai svapādukāni ānetrā bhrātrā bharatākhyena svāgatamakriyata| Hanumāṁśchatradhāraṇaḥ śatrughno rāmacandrasya dhanuriṣudhī cāvahadyāvatsītaiva tīrthajalayuktaṁ pātraṁ vahitavatī| Aṅgadaḥ khaḍgagrāhī jāmbavāṁśca suvarṇaphalakī| Tadanantaraṁ rāmacandraḥ sarvaiḥ svabandhubhiḥ saha punarmilitavān| Antato svagururvasiṣṭharṣīrāmacandramayodhyārājatvena siṁhāsane sthāpitavāniti||275||
"Чтобы перевезти (ānetum) Sītā (sītām) (обратно) в Ayodhyā (ayodhyāyām), Rāmacandra (rāmacandraḥ) использовал (upāyuṅkta) колесницу Puṣpaka (puṣpaka-vimānam) Куберы (Kubera) (kuberasya). Hanumān (hanumān), Sugrīva (sugrīvaḥ) и (ca) брат (bhrātā) Рамы (Rāma) (rāmasya) по имени Lakṣmaṇa (lakṣmaṇa-ākhyaḥ) путешествовали (yātrām kṛtavantaḥ) с ним (tena saha). Достигнув (prāpya) Ayodhyā (ayodhyām), Rāma (rāmaḥ) был встречен (svāgatam akriyata) (своим) братом (bhrātrā) Bharata (bharata-ākhyena), который принёс (ānetrā) ему (tasmai) его --т.е. Рамы-- деревянные туфли (sva-pādukāni). Hanumān (hanumān) нёс зонтик (chatra-dhāraṇaḥ), Śatrughna (śatrughnaḥ) держал (avahat) лук Rāma (rāmacandrasya dhanus) и (ca) два колчана (iṣudhī), а (yāvat) сама Sītā (sītā eva) несла (vahitavatī) сосуд (pātram), содержащий воду священных мест (tīrtha-jala-yuktam). Aṅgada (aṅgadaḥ) держал меч (khaḍga-grāhī), а (ca) Jāmbavān (jāmbavān) золотой щит (suvarṇa-phalakī). Сразу после этого (tad-anantaram) Rāmacandra (rāmacandraḥ) встретился (militavān) вновь (punar) со всеми своими родственниками (sarvaiḥ sva-bandhubhiḥ saha). И наконец (antatas), его собственный Гуру (sva-guruḥ), Провидец Vasiṣṭha (vasiṣṭha-rṣiḥ), утвердил (sthāpitavān) Rāmacandra (rāmacandram) на троне (siṁhāsane) как царя Ayodhyā (ayodhyā-rājatvena... iti)"||275||
रघुनन्दनो दाशरथीरघूद्वहो रघुपुङ्गवो रघुवरो रघुनाथोऽहल्याशापशमनो राघवो रावणारीरावणजिद्दशास्यजिन्मखत्राता जानकीवल्लभो जितामित्रो रामभद्रो विश्वामित्रप्रियो जामदग्न्यमहादर्पदलनो दूषणत्रिशिरोहन्ता धन्वी पितृभक्तो जयन्तत्राणवरदश्चित्रकूटसमाश्रयः सुमित्रापुत्रसेवितो मृतवानरजीवनः सुग्रीवेप्सितराज्यदश्च दशग्रीवशिरोहर इतीमानि रामचन्द्रस्यान्यानि कानिचिन्नामानीति॥२७६॥
Raghunandano dāśarathīraghūdvaho raghupuṅgavo raghuvaro raghunātho'halyāśāpaśamano rāghavo rāvaṇārīrāvaṇajiddaśāsyajinmakhatrātā jānakīvallabho jitāmitro rāmabhadro viśvāmitrapriyo jāmadagnyamahādarpadalano dūṣaṇatriśirohantā dhanvī pitṛbhakto jayantatrāṇavaradaścitrakūṭasamāśrayaḥ sumitrāputrasevito mṛtavānarajīvanaḥ sugrīvepsitarājyadaśca daśagrīvaśirohara itīmāni rāmacandrasyānyāni kānicinnāmānīti||276||
"Таковы (imāni) некоторые (kānicid) другие (anyāni) имена (nāmāni) Rāmacandra (rāmacandrasya): Сын Raghu --прадед Rāmacandra-- (raghu-nandanaḥ), сын Daśaratha (dāśarathiḥ), потомок Raghu (raghu-udvahaḥ), отпрыск Raghu (raghu-puṅgavaḥ), лучший из Raghu-s (raghu-vara), повелитель Raghu-s (raghu-nāthaḥ), избавитель от проклятия Ahalyā (ahalyā-śāpa-śamanaḥ), названный в честь рода Raghu (rāghavaḥ), враг Раваны (Rāvaṇa) (rāvaṇa-ariḥ), победитель Раваны (Rāvaṇa) (rāvaṇa-jit), победитель имеющего десять уст --т.e. Раваны (Rāvaṇa)-- (daśa-āsya-jit), защитник жертвоприношения (Viśvāmitra) (makha-trātā), возлюбленный Jānakī --Jānakī — это одно из имён Sītā-- (jānakī-vallabhaḥ), тот, кто победил своих врагов (jita-amitraḥ), самый благоприятный (rāma-bhadraḥ), дорогой для Viśvāmitra (viśvāmitra-priyaḥ), тот, кто уничтожил великое высокомерие сына Jamadagni (jāmadagnya-mahā-darpa-dalanaḥ), убийца Dūṣaṇa и Triśirās (dūṣaṇa-triśiras-hantā), вооружённый луком (dhanvī), преданный (своему) отцу (pitṛ-bhaktaḥ), тот, кто даровал благо спасти Jayanta (jayanta-trāṇa-vara-daḥ), тот, кто укрылся в (лесу) Citrakūṭa (citrakūṭa-samāśrayaḥ), тот, кому служит сын Sumitrā --т.e. Lakṣmaṇa-- (sumitrā-putra-sevitaḥ), оживляющий мёртвых обезьян (mṛta-vānara-jīvanaḥ), податель царства, (которого) желает Sugrīva (sugrīva-īpsita-rājya-daḥ), и (ca) убийца того, у кого десять шей и десять голов --т.е. Rāvaṇa-- (daśa-grīva-śiras-haraḥ iti... iti)"||276||
रामचन्द्रनामसु सर्वथैकाग्रः सन्साधकोऽवगच्छद्यत्पूर्वावतारस्य परशुरामस्यान्यानि कानिचिन्नामानि स नोक्तवान्। अतोऽधुनाविलम्ब्य तानि सर्वाणि नामानि तेन वक्ष्यमाणान्येव॥२७७॥
Rāmacandranāmasu sarvathaikāgraḥ sansādhako'vagacchadyatpūrvāvatārasya paraśurāmasyānyāni kānicinnāmāni sa noktavān| Ato'dhunāvilambya tāni sarvāṇi nāmāni tena vakṣyamāṇānyeva||277||
Будучи (san) полностью (sarvathā) сосредоточенным (ekāgraḥ) на именах Rāmacandra (rāmacandra-nāmasu), искатель (sādhakaḥ) осознал (avagacchat), что (yad) он (saḥ) не упомянул (na uktavān) некоторые (kānicid) другие (anyāni) имена (nāmāni) Paraśurāma (paraśurāmasya) —предыдущего avatāra (pūrva-avatārasya)—. Поэтому (atas) сейчас (adhunā), без промедления (avilambya), им (tena) будут упомянуты (vakṣyamāṇāni eva) все (sarvāṇi) эти (tāni) имена (nāmāni)||277||
परशुरामकः कोङ्कणासुतो भृगुपतिः परशुधरः पर्शुरामो जमदग्निजो रेणुकातनयो मातृप्राणदो ब्रह्मराशि रैणुकेयो न्यक्षो जमदग्निसुतो न्यस्तदण्डः स्वामिजङ्घी कार्तवीर्यारिर्जामदग्न्यः खण्डपरशुर्मातृकच्छिदः क्षत्रान्तकः क्रौञ्चारिश्च सह्याद्रिवासीतीमानि परशुरामस्यान्यानि कानिचिन्नामानीति॥२७८॥
Paraśurāmakaḥ koṅkaṇāsuto bhṛgupatiḥ paraśudharaḥ parśurāmo jamadagnijo reṇukātanayo mātṛprāṇado brahmarāśi raiṇukeyo nyakṣo jamadagnisuto nyastadaṇḍaḥ svāmijaṅghī kārtavīryārirjāmadagnyaḥ khaṇḍaparaśurmātṛkacchidaḥ kṣatrāntakaḥ krauñcāriśca sahyādrivāsītīmāni paraśurāmasyānyāni kānicinnāmānīti||278||
"Таковы (imāni) некоторые (kānicid) другие (anyāni) имена (nāmāni) Paraśurāma (paraśurāmasya): Rāma с топором (paraśu-rāmakaḥ), сын Koṅkaṇā (koṅkaṇā-sutaḥ), владыка рода Bhṛgu (bhṛgu-patiḥ), тот, кто держит топор (paraśu-dharaḥ), Parśurāma --то же значение, что и Paraśurāma, т.e. Rāma с топором-- (parśurāmaḥ), рождённый от Jamadagni (jamadagni-jaḥ), сын Reṇukā (reṇukā-tanayaḥ), тот, кто даёт жизнь (своей) матери (mātṛ-prāṇa-daḥ), Raiṇukeya --то же значение, что и Reṇukātanaya, т.e. сын Reṇukā-- (raiṇukeyaḥ), буйвол (nyakṣaḥ), сын Jamadagni (jamadagni-sutaḥ), тот, кто положил посох (nyasta-daṇḍaḥ), тот, чьи ноги как у царя (svāmi-jaṅghī), враг Kārtavīrya (kārtavīrya-ariḥ), Jāmadagnya --то же значение, что и Jamadagnisuta, т.e. сын Jamadagni-- (jāmadagnyaḥ), тот, кто разрубает топором (своих врагов) на куски (khaṇḍa-paraśuḥ), тот, кто отрубает (голову своей) матери (mātṛka-chidaḥ), тот, является причиной смерти kṣatra-s, или членов kṣatriya/касты воинов (kṣatra-antakaḥ), враг горы Krauñca (krauñca-ariḥ), и (ca) тот, кто обитает в Sahyādri (sahyādri-vāsī... iti... iti)"||278||
तदा स साधको भक्तिपूर्णहृदयेन स्वगण्डयोरश्रुपातेन च भगवतो विष्णोस्तानि सर्वाणि परमनामानि ध्यायन्स्थितवान्। तद्ध्यानानन्तरं स कृष्णाख्यस्य परावतारस्य विषये वक्तुं सज्ज आसीत्। एवमुक्त्वारब्धवान्॥२७९॥
Tadā sa sādhako bhaktipūrṇahṛdayena svagaṇḍayoraśrupātena ca bhagavato viṣṇostāni sarvāṇi paramanāmāni dhyāyansthitavān| Taddhyānānantaraṁ sa kṛṣṇākhyasya parāvatārasya viṣaye vaktuṁ sajja āsīt| Evamuktvārabdhavān||279||
Затем (tadā) этот искатель (sa sādhakaḥ) с сердцем, полным преданности (bhakti-pūrṇa-hṛdayena), и (ca) со слезами, катящимися по его щекам (sva-gaṇḍayoḥ aśru-pātena), оставался (sthitavān), медитируя (dhyāyan) на все (sarvāṇi) эти (tāni) высочайшие имена (parama-nāmāni) Господа Viṣṇu (bhagavataḥ viṣṇoḥ). Сразу после медитации (tad-dhyāna-anantaram) он (saḥ) был (āsīt) готов (sajjaḥ) говорить (vaktum) о (viṣaye) следующем avatāra (para-avatārasya) по имени Kṛṣṇa (kṛṣṇa-ākhyasya). Он начал (ārabdhavān) говорить (uktvā) так (evam)||279||
वसुदेवस्य रोहिणीदेवक्याख्ये द्वे भार्य आस्ताम्। देवक्या अष्टौ बालका आसंस्तेषां बालकानां च कृष्णोऽष्टम आसीत्। देवक्याः पितृव्यपुत्र उग्रसेनसुतं मथुराराजः कंसो देवैर्विज्ञापितो यत्तद्बालकान्यतमस्तं मारयिष्यति। अत एव कंसो वसुदेवं देवकीं च स्वप्रासादे निरुद्धं कृत्वा प्रथमषड्बालकान्हतवान्। सप्तमपुत्रो बलराम इत्यख्यायत। एकतस्तस्य रोहिणीगर्भे देवकीगर्भात्सङ्क्रमणत्वाद्बलरामोऽत्यजीवत्। कृष्णोऽन्यतोऽष्टमपुत्रोऽर्धरात्रे जातः कंसस्तु तन्न ज्ञात्वा तं मारयितुं न शक्तवानिति॥२८०॥
Vasudevasya rohiṇīdevakyākhye dve bhārya āstām| Devakyā aṣṭau bālakā āsaṁsteṣāṁ bālakānāṁ ca kṛṣṇo'ṣṭama āsīt| Devakyāḥ pitṛvyaputra ugrasenasutaṁ mathurārājaḥ kaṁso devairvijñāpito yattadbālakānyatamastaṁ mārayiṣyati| Ata eva kaṁso vasudevaṁ devakīṁ ca svaprāsāde niruddhaṁ kṛtvā prathamaṣaḍbālakānhatavān| Saptamaputro balarāma ityakhyāyata| Ekatastasya rohiṇīgarbhe devakīgarbhātsaṅkramaṇatvādbalarāmo'tyajīvat| Kṛṣṇo'nyato'ṣṭamaputro'rdharātre jātaḥ kaṁsastu tanna jñātvā taṁ mārayituṁ na śaktavāniti||280||
"У Vasudeva было две жены (vasudevasya... dve bhārye āstām): Rohiṇī и Devakī (rohiṇī-devakī-ākhye). У Devakī было восемь детей (devakyāḥ aṣṭau bālakāḥ āsan), и (ca) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) был (āsīt) восьмым (aṣṭamaḥ) их этих детей (teṣām bālakānām). Kaṁsa (kaṁsaḥ), двоюродный брат (pitṛvyaputraḥ) Devakī (devakyāḥ), сын Ugrasena (ugrasena-sutam) (и) царя Mathurā (mathurārājaḥ), был проинформирован (vijñāpitaḥ) богами (devaiḥ), что (yad) один из этих детей (tad-bālaka-anyatamaḥ) убьёт (mārayiṣyati) его (tam). Поэтому (atas eva) Kaṁsa (kaṁsaḥ), заперев (niruddham kṛtvā) Vasudeva (vasudevam) и (ca) Devakī (devakīm) в своём собственном дворце (sva-prāsāde), убил (hatavān) первых шестерых детей (prathama-ṣaṭ-bālakān). Седьмого сына (saptama-putraḥ) звали (akhyāyata) Balarāma (balarāmaḥ iti). С одной стороны (ekatas), Balarāma (balarāmaḥ) выжил (atyajīvat), потому что был перенесён (tasya... saṅkramaṇatvāt) из лона Devakī (devakī-garbhāt) в лоно Rohiṇī (rohiṇī-garbhe). С другой стороны (anyatas), Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), восьмой сын (aṣṭama-putraḥ), был рождён (jātaḥ) в полночь (ardharātre), но (tu) Kaṁsa (kaṁsaḥ), не (na) зная (jñātvā) этого (tad), не (na) смог (śaktavān) убить (mārayitum) его (tam... iti)"||280||
कृष्णजन्मानन्तरं स्वपिता वसुदेवस्तं गृहीत्वा देवैरनुग्रहितः प्रासादरक्षकाणां निरीक्षणं परिहर्य मथुरानगरद्वारैर्यमुनानद्यास्तीरं प्रति पलायितुमप्रभवत्। तत्रैव शेषः सहस्रशीर्षसर्पो यो भगवतो विष्णोः शय्यास्ति वसुदेवस्य कृष्णस्य च रक्षणार्थं स्वशीर्षाणि विस्तारितवान्। किञ्च यमुनैव तान्सुरक्षिततया नदीमतारयत्। एवं कृत्वा वसुदेवो नन्दं गोपालकं तस्य पत्नीं यशोदाख्यां चाप्राप्नोत्। यथा सा सद्य एव बालकमजनयत्तथैव वसुदेवो मौनेन तं बालकं गृहीत्वा तस्य स्थाने कृष्णमस्थापयत्। तत्सर्वं कृत्वा वसुदेवस्तद्गोपालकबालकेन सह कंसप्रासादे कारागारं प्रत्यागतवानिति॥२८१॥
Kṛṣṇajanmānantaraṁ svapitā vasudevastaṁ gṛhītvā devairanugrahitaḥ prāsādarakṣakāṇāṁ nirīkṣaṇaṁ pariharya mathurānagaradvārairyamunānadyāstīraṁ prati palāyitumaprabhavat| Tatraiva śeṣaḥ sahasraśīrṣasarpo yo bhagavato viṣṇoḥ śayyāsti vasudevasya kṛṣṇasya ca rakṣaṇārthaṁ svaśīrṣāṇi vistāritavān| Kiñca yamunaiva tānsurakṣitatayā nadīmatārayat| Evaṁ kṛtvā vasudevo nandaṁ gopālakaṁ tasya patnīṁ yaśodākhyāṁ cāprāpnot| Yathā sā sadya eva bālakamajanayattathaiva vasudevo maunena taṁ bālakaṁ gṛhītvā tasya sthāne kṛṣṇamasthāpayat| Tatsarvaṁ kṛtvā vasudevastadgopālakabālakena saha kaṁsaprāsāde kārāgāraṁ pratyāgatavāniti||281||
"Сразу после рождения Kṛṣṇa (kṛṣṇa-janma-anantaram) Vasudeva (vasudevaḥ), его отец (sva-pitā), взял (gṛhītvā) его (tam), (и), пользуясь благосклонностью (anugrahitaḥ) богов (devaiḥ), избежав (pariharya) бдительности (nirīkṣaṇam) дворцовой стражи (prāsāda-rakṣakāṇām), смог (aprabhavat) сбежать (palāyitum) к (prati) берегам (tīram) реки Yamunā (yamunā-nadyāḥ). Там же (tatra eva) Śeṣa (śeṣaḥ), тысячеглавый змей (sahasra-śirṣa-sarpaḥ), кто (yaḥ) является (asti) ложем (śayyā) Господа Viṣṇu (bhagavataḥ viṣṇoḥ), вытянул (vistāritavān) свои головы (sva-śirṣān) для защиты (rakṣaṇā-artham) Vasudeva (vasudevasya) и (ca) Kṛṣṇa (kṛṣṇasya). Более того (kiñca), сама Yamunā (yamunā eva) позволила им безопасно пересечь (tānsurakṣitatayā... atārayat) реку (nadīm). Сделав это (evam kṛtvā), Vasudeva (vasudevaḥ) нашёл (aprāpnot) пастуха (gopālakam) Nanda (nandam) и (ca) его (tasya) жену (patnīm) по имени Yaśodā (yaśodā-ākhyām). Поскольку (yathā) она (sā) только что родила (sadyas eva... ajanayat) ребёнка (bālakam), поэтому (tathā eva) Vasudeva (vasudevaḥ) тихо (maunena) взял (gṛhītvā) того (tam) ребёнка (bālakaṁ) (и) положил (asthāpayat) на его место (tasya sthāne) Kṛṣṇa (kṛṣṇam). Выполнив (kṛtvā) всё (sarvam) это (tad), Vasudeva (vasudevaḥ) вернулся (pratyāgatavān) в темницу (kārāgāram) во дворец Kaṁsa (kaṁsa-prāsāde) вместе с (saha) ребёнком того пастуха (tad-gopālaka-bālakena.... iti)"||281||
ततः परं कृष्णस्यान्तर्धानं ज्ञात्वा कंसस्तमन्वेष्टुमाश्चर्यौजोयुतान्पुम्बालकान्सर्वांश्च हन्तुं केभ्यश्चिदसुरेभ्य आज्ञापयत्समकाले च यतो वसुदेवदेवक्यौ च कंसस्य कृते भयहेतुर्नास्तां ततः स तौ मुक्तवान्। तदनन्तरं नन्दो नाम गोपालको यशोदासहितो रोहिणीबलरामाभ्यां च सह व्रजाख्यं ग्राममगच्छत्। ग्रामेऽस्मिन्नेव च कृष्णबलरामौ साकं स्वचरित्राण्यारब्धवन्तौ। तस्मै स्वविषयुक्तस्तनोपहरणेन सा तं मारयितुम्व्यवसितवतीति कारणतोऽस्मात्प्रथमं कृष्णः पूतनानामधेयप्रसिद्धासुरीं मारितवान्। व्रज एव च कृष्णस्य पालकमाता यशोदा बालककृष्णस्य शरीरं परितो दामं बद्धवती ततश्च तं बृहत्काष्ठमयपात्रे बद्धवती कृष्णस्तु महाबलेन तत्पात्रं वृक्षद्वयं प्रत्याकृष्टवानाघातेन च तावुन्मूलितवानिति॥२८२॥
Tataḥ paraṁ kṛṣṇasyāntardhānaṁ jñātvā kaṁsastamanveṣṭumāścaryaujoyutānpumbālakānsarvāṁśca hantuṁ kebhyaścidasurebhya ājñāpayatsamakāle ca yato vasudevadevakyau ca kaṁsasya kṛte bhayaheturnāstāṁ tataḥ sa tau muktavān| Tadanantaraṁ nando nāma gopālako yaśodāsahito rohiṇībalarāmābhyāṁ ca saha vrajākhyaṁ grāmamagacchat| Grāme'sminneva ca kṛṣṇabalarāmau sākaṁ svacaritrāṇyārabdhavantau| Tasmai svaviṣayuktastanopaharaṇena sā taṁ mārayitumvyavasitavatīti kāraṇato'smātprathamaṁ kṛṣṇaḥ pūtanānāmadheyaprasiddhāsurīṁ māritavān| Vraja eva ca kṛṣṇasya pālakamātā yaśodā bālakakṛṣṇasya śarīraṁ parito dāmaṁ baddhavatī tataśca taṁ bṛhatkāṣṭhamayapātre baddhavatī kṛṣṇastu mahābalena tatpātraṁ vṛkṣadvayaṁ pratyākṛṣṭavānāghātena ca tāvunmūlitavāniti||282||
"Затем (tatas param), узнав, что Kṛṣṇa исчез (kṛṣṇasya antardhānam jñātvā), Kaṁsa (kaṁsaḥ) приказал (ājñāpayat) некоторым демонам (kebhyaścid asurebhyaḥ) найти (anveṣṭum) его (tam), а также (ca) убить (hantum) всех детей мужского пола, обладавших исключительной силой (āścarya-ojas-yutān pum-bālakān sarvān), и (ca), наряду с этим (samakāle), поскольку (yatas) Vasudeva и Devakī (vasudeva-devakyau) не представляли (na āstām) опасности (bhayahetuḥ) для Kaṁsa (kaṁsasya kṛte), то (tatas) он (saḥ) освободил их (tau muktavān). После этого (tad-anantaram) пастух (gopālakaḥ) по имени Nanda (nandaḥ nāma), сопровождаемый Yaśodā (yaśodā-sahitaḥ), а также (ca) вместе с (saha) Rohiṇī и Balarāma (rohiṇī-balarāmābhyām) отправились (agacchat) в деревню (grāmam), называемую Vraja (vraja-ākhyam). И (ca) именно в этой деревне (grāme asmin eva) Kṛṣṇa и Balarāma (kṛṣṇa-balarāmau) начали (ārabdhavantau) вместе (sākam) свои приключения (sva-caritrāṇi). Вначале (prathamam) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) убил (māritavān) знаменитую демоницу, известную как Pūtanā (pūtanā-nāmadheya-prasiddha-asurīm), потому что --букв. по этой причине-- (kāraṇataḥ asmāt) она (sā) пыталась (vyavasitavatī) убить (mārayitum) его (tam), предлагая ему свою отравленную грудь (tasmai sva-viṣa-yukta-stana-upaharaṇena... iti). А (ca) в самой (деревне) Vraja (vraje eva) Yaśodā (yaśodā), приёмная мать (pālakamātā) Kṛṣṇa (kṛṣṇasya), обвязала (baddhavatī) верёвку (dāmam) вокруг (paritas) тела (śarīram) мальчика Kṛṣṇa (bālaka-kṛṣṇasya), а (ca) затем (tatas) привязала (baddhavatī) его (tam) к большой деревянной чаше (bṛhat-kāṣṭhamaya-pātre), но (tu) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), с огромной силой (mahā-balena), протащил (ākṛṣṭavān) эту чашу (tad-pātram) в направлении (prati) двух деревьев (vṛkṣa-dvayam) и (ca) выкорчевал (unmūlitavān) их (tau) ударом (āghātena... iti)"||282||
नन्दस्य कुटुम्बमिदानीं व्रजाद्वृन्दावनं गतवत्। ग्रामेऽस्मिन्यमुनातीर एव कृष्णस्य च कालियाभिधानघोरसर्पस्य च समाघातोऽभवत्। कालिये कूर्दित्वा कृष्णस्तत्सर्पं प्रचण्डतया ताडयित्वा समुद्रं प्रति प्रस्थातुं तमाज्ञापितवान्। एककाले बलरामः स्वयमेव तदल्पभ्रातृद्वयं मारयितुमिच्छतीं धेनुकाख्यामसुरीं हत्वा स्वलीलासु तैर्गोपालकैः सम्मिलितुं युवगोपालकरूपं धारितवन्तं प्रलम्बाख्यमसुरं मारितवान्। ततः पश्चात्कृष्ण इन्द्रं देवं क्रुद्धं कर्तुमिन्द्रस्याराधनार्थं यज्ञांस्त्यक्तुं तस्य स्थाने च गोवर्धनपर्वतं पूजयितुं स्वपालकपितरं नन्दमवदत्। तदेन्द्रोऽतिक्रुद्धो ग्रामे प्रबलं धारासारमपातयत्कृष्णस्तु सप्तदिवसान्यावत्स्वकनिष्ठाङ्गुलेरुपरि छत्रमिव गोवर्धनपर्वतं धारयित्वा सर्वाञ्जनान्पशूंश्च रक्षितवान्। इति दृष्ट्वा शक्रः कृष्णं स्तोतुं स्वस्वर्गादवतरदिति॥२८३॥
Nandasya kuṭumbamidānīṁ vrajādvṛndāvanaṁ gatavat| Grāme'sminyamunātīra eva kṛṣṇasya ca kāliyābhidhānaghorasarpasya ca samāghāto'bhavat| Kāliye kūrditvā kṛṣṇastatsarpaṁ pracaṇḍatayā tāḍayitvā samudraṁ prati prasthātuṁ tamājñāpitavān| Ekakāle balarāmaḥ svayameva tadalpabhrātṛdvayaṁ mārayitumicchatīṁ dhenukākhyāmasurīṁ hatvā svalīlāsu tairgopālakaiḥ sammilituṁ yuvagopālakarūpaṁ dhāritavantaṁ pralambākhyamasuraṁ māritavān| Tataḥ paścātkṛṣṇa indraṁ devaṁ kruddhaṁ kartumindrasyārādhanārthaṁ yajñāṁstyaktuṁ tasya sthāne ca govardhanaparvataṁ pūjayituṁ svapālakapitaraṁ nandamavadat| Tadendro'tikruddho grāme prabalaṁ dhārāsāramapātayatkṛṣṇastu saptadivasānyāvatsvakaniṣṭhāṅgulerupari chatramiva govardhanaparvataṁ dhārayitvā sarvāñjanānpaśūṁśca rakṣitavān| Iti dṛṣṭvā śakraḥ kṛṣṇaṁ stotuṁ svasvargādavataraditi||283||
"Теперь (idānīm) семья (kuṭumbam) Nanda (nandasya) переехала (gatavat) из Vraja (vrajāt) во Vṛndāvana (vṛndāvanam). В этой деревне (grāme asmin) на берегу самой реки Yamunā (yamunā-tīre eva) произошла (abhavat) схватка (samāghātaḥ) между Kṛṣṇa (kṛṣṇasya) и (ca... ca) ужасной змеёй по имени Kāliya (kāliya-abhidhāna-ghora-sarpasya). Прыгнув (kūrditvā) на Kāliya (kāliye), Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) сильно избил эту змею (tad-sarpam pracaṇḍatayā tāḍayitvā) (и) приказал (ājñāpitavān) ей (tam) отправиться (prasthātum) к океану (samudram prati). В то же время (ekakāle) сам (svayam eva) Balarāma (balarāmaḥ), убив (hatvā) демоницу, известную как Dhenukā (dhenukā-ākhyām asurīm), которая хотела (icchatīm) убить (mārayitum) этих двух младших братьев (tad-alpa-bhrātṛ-dvayam), ликвидировал (māritavān) демона, известного как Pralamba (pralamba-ākhyam asuram), принявшего (dhāritavantam) форму молодого пастуха (yuva-gopālaka-rūpam), чтобы примкнуть к (sammilitum) этим пастухам (taiḥ gopālakaiḥ) во время их игр (sva-līlāsu). После этого (tatas paścāt) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), чтобы разгневать (kruddham... kartum) бога (devam) Indra (indram), велел (avadat) Nanda (nandam) —своему приёмному отцу (sva-pālakapitaram)— отказаться от (tyaktum) жертвоприношений (yajñān) в честь Indra (indrasya ārādhana-artham), а (ca) вместо этого (tasya sthāne) поклоняться (pūjayitum) холму Govardhana (govardhana-parvatam). Затем (tadā) крайне раздражённый (atikruddhaḥ) Indra (indraḥ) обрушил (apātayat) интенсивный (prabalam) поток дождя (dhārāsāram) на деревню (grāme), но (tu) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), удерживая (dhārayitvā) холм Govardhana (govardhana-parvatam) в качестве (iva) зонтика (chatram) на своём маленьком пальце/мизинце (sva-kaniṣṭhāṅguleḥ upari) в течение семи дней (sapta-divasān yāvat), защитил (rakṣitavān) всех людей и животных (sarvān janān paśūn ca). Увидев всё это --буквально увидев это-- (iti dṛṣṭvā), Śakra --одно из имён Indra-- (śakraḥ) спустился (avatarat) со своих небес (sva-svargāt) для восхваления (stotum) Kṛṣṇa (kṛṣṇam... iti)"||283||
कृष्णः प्रौढः भूत्वा सुन्दरतरुणोऽभवत्। तदा स गोपीभिः सह स्वलीलाः कर्तुमारब्धवान्राधा कृष्णस्य प्रिया सती। कृष्णस्तर्हि मुरलीधररूपेणाविर्भूतः। ततश्च स रासाख्यं मण्डलनृत्यं निर्मितवान्यत्र राधाकृष्णौ केन्द्रेऽवस्थितावन्याः सर्वा गोप्यश्च तयोः परितो मण्डलं कृतवत्यः। सुखकाला एते किन्तु समाप्ता यतो वृषभरूपेणारिष्टोऽश्वरूपेण केशी कालनेमिरित्यादयः कंसेनानेकासुराः सम्प्रेषिताः। ते सर्वे च कृष्णेन शीघ्रं हताः। ततः कंसोऽक्रूरनामकं दूतं प्रेषितवान्। किमिति। मथुरां कंसनगरं प्रति कृष्णबलरामावाक्रष्टुम्। तौ भ्रातरौ निमन्त्रणं स्वीकृत्यान्ते तन्नगरं गतवन्तौ। मथुराद्वार एव कृष्णः कंसस्य रजकं मारितवान्यतः स तमवमानितवान्। तदनन्तरं कृष्णोऽस्य रजकस्य पीतवस्त्राण्यादाय तानि परिधाय नगरं प्रविष्टवानिति॥२८४॥
Kṛṣṇaḥ prauḍhaḥ bhūtvā sundarataruṇo'bhavat| Tadā sa gopībhiḥ saha svalīlāḥ kartumārabdhavānrādhā kṛṣṇasya priyā satī| Kṛṣṇastarhi muralīdhararūpeṇāvirbhūtaḥ| Tataśca sa rāsākhyaṁ maṇḍalanṛtyaṁ nirmitavānyatra rādhākṛṣṇau kendre'vasthitāvanyāḥ sarvā gopyaśca tayoḥ parito maṇḍalaṁ kṛtavatyaḥ| Sukhakālā ete kintu samāptā yato vṛṣabharūpeṇāriṣṭo'śvarūpeṇa keśī kālanemirityādayaḥ kaṁsenānekāsurāḥ sampreṣitāḥ| Te sarve ca kṛṣṇena śīghraṁ hatāḥ| Tataḥ kaṁso'krūranāmakaṁ dūtaṁ preṣitavān| Kimiti| Mathurāṁ kaṁsanagaraṁ prati kṛṣṇabalarāmāvākraṣṭum| Tau bhrātarau nimantraṇaṁ svīkṛtyānte tannagaraṁ gatavantau| Mathurādvāra eva kṛṣṇaḥ kaṁsasya rajakaṁ māritavānyataḥ sa tamavamānitavān| Tadanantaraṁ kṛṣṇo'sya rajakasya pītavastrāṇyādāya tāni paridhāya nagaraṁ praviṣṭavāniti||284||
"Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), повзрослев (prauḍhaḥ bhūtvā), превратился в (abhavat) прекрасного юношу (sundara-taruṇaḥ). В это время (tadā) он (saḥ) начал (ārabdhavān) развлекаться (sva-līlāḥ kartum) с gopī-s --пастушками или доярками-- (gopībhiḥ saha), находясь с (satī) Rādhā (rādhā), любимицей (priyā) Kṛṣṇa (kṛṣṇasya). Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) в то время (tarhi) проявлялся (āvirbhūtaḥ) в образе флейтиста (muralīdhara-rūpeṇa). И (ca) после этого (tatas) он (saḥ) придумал (nirmitavān) кругообразный танец (maṇḍala-nṛtyam), называемый Rāsa (rāsa-ākhyam), где (yatra) Rādhā и Kṛṣṇa (rādhā-kṛṣṇau) были (avasthitau) в центре (kendre), а (ca) все (sarvāḥ) остальные (anyāḥ) gopī-s (gopyaḥ) образовывали (kṛtavatyaḥ) круг (maṇḍalam) вокруг (paritas) их обоих (tayoḥ). Однако (kintu) эти (ete) счастливые времена (sukha-kālāḥ) подошли к концу (samāptāḥ), потому что (yatas) много демонов (aneka-asurāḥ) было послано (sampreṣitāḥ) Kaṁsa (kaṁsena), (такие как) Ariṣṭa (ariṣṭaḥ) в форме быка (vṛṣabha-rūpeṇa), Keśī (keśī) в форме лошади (aśva-rūpeṇa), Kālanemi (kālanemiḥ) и т.д. (iti-ādayaḥ). И (ca) все они (te sarve) были быстро убиты (śīghram hatāḥ) Kṛṣṇa (kṛṣṇena). После этого (tatas) Kaṁsa (kaṁsaḥ) послал (preṣitavān) гонца (dūtam) по имени Akrūra (akrūra-nāmakam). Зачем (kim iti)? Чтобы заманить (ākraṣṭum) Kṛṣṇa и Balarāma (kṛṣṇa-balarāmau) в Mathurā (mathurām... prati) —город Kaṁsa (kaṁsa-nagaram)—. Эти два брата (tau bhrātarau), приняв (svīkṛtya) приглашение (nimantraṇaṁ), наконец (ante), отправились (gatavantau) в этот город (tad-nagaram). У самых ворот Mathurā (mathurā-dvāre eva) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) убил (māritavān) мойщика (rajakam) Kaṁsa (kaṁsasya), потому что (yatas) он --т.e. the мойщик-- (saḥ) оскорбил (avamānitavān) его --т.e. Kṛṣṇa-- (tam). Сразу после этого (tad-anantaram) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) взял (ādāya) жёлтые одежды (pīta-vastrāṇi) того мойщика (asya rajakasya), надел их (tāni paridhāya) (и) вошёл (praviṣṭavān) в город (nagaram... iti)"||284||
मथुरायां क्रियमाणेषु क्रीडासु कृष्णश्चाणूरनामधेयं कंसस्य मल्लयोधं तदनन्तरं च कंसं स्वयं हत्वा कंसपितरमुग्रसेनं मथुरासिंहासने स्थापितवान्। ततः कृष्णः सान्दीपनेः शिष्यो भूत्वा पञ्चजनाख्यं राक्षसमहन्। मथुरायां कृष्णवाससमये स कालयवन इति नाम्ना राजाक्रमितो यस्य महती सेनासीत्। एतत्सङ्कटस्य निवारणाय कृष्णो द्वारकेति नाम दुर्गपुरं निर्मितवान्। ततः स मथुरायाः सर्वान्निवासिनोऽस्मिन्नूतने दुर्गेऽसङ्क्रामयत्। कस्मिंश्चिद्दिने कृष्णो निःशस्त्रो नगरं त्यक्त्वा कालयवनेनान्वधाव्यत। ततः कृष्णो गुहायां शरणं यातो यत्र मुचुकुन्दो मनुष्यराजः सुप्त आसीत्। कालयवनो गुहामपि प्रविश्य मुचुकुन्दस्य क्रुद्धदृष्ट्या भस्मसादक्रियत। एतत्सर्वं कृत्वा कृष्णो द्वारकां प्रत्यागतवान्। तदनन्तरं कृष्णेन प्रसेनस्य स्यमन्तकनामकं रत्नमपहृतमित्यभिशंसनं कृतम्। वस्तुतः किन्तु वने प्रसेनस्य मृत्योर्हेतवे मणिरनष्यत। ततः परं तद्रत्नं सिंहेनागृह्यत। सिंहोऽयं चाचिरेण ऋक्षराजेन जाम्बवतामार्यत। जाम्बवांश्च स्वगुहां प्रति रत्नमावहत्। ततः कृष्णस्तत्र जाम्बवन्तं प्राप्य तमयुध्यत महाऋक्षं जित्वा तस्माद्रत्नमादत्त। न केवलं जाम्बवान्कृष्णेन जितो यावत्स कृष्णाय स्वदारिकां जाम्बवतीं प्रदत्तवानिति॥२८५॥
Mathurāyāṁ kriyamāṇeṣu krīḍāsu kṛṣṇaścāṇūranāmadheyaṁ kaṁsasya mallayodhaṁ tadanantaraṁ ca kaṁsaṁ svayaṁ hatvā kaṁsapitaramugrasenaṁ mathurāsiṁhāsane sthāpitavān| Tataḥ kṛṣṇaḥ sāndīpaneḥ śiṣyo bhūtvā pañcajanākhyaṁ rākṣasamahan| Mathurāyāṁ kṛṣṇavāsasamaye sa kālayavana iti nāmnā rājākramito yasya mahatī senāsīt| Etatsaṅkaṭasya nivāraṇāya kṛṣṇo dvāraketi nāma durgapuraṁ nirmitavān| Tataḥ sa mathurāyāḥ sarvānnivāsino'sminnūtane durge'saṅkrāmayat| Kasmiṁściddine kṛṣṇo niḥśastro nagaraṁ tyaktvā kālayavanenānvadhāvyata| Tataḥ kṛṣṇo guhāyāṁ śaraṇaṁ yāto yatra mucukundo manuṣyarājaḥ supta āsīt| Kālayavano guhāmapi praviśya mucukundasya kruddhadṛṣṭyā bhasmasādakriyata| Etatsarvaṁ kṛtvā kṛṣṇo dvārakāṁ pratyāgatavān| Tadanantaraṁ kṛṣṇena prasenasya syamantakanāmakaṁ ratnamapahṛtamityabhiśaṁsanaṁ kṛtam| Vastutaḥ kintu vane prasenasya mṛtyorhetave maṇiranaṣyata| Tataḥ paraṁ tadratnaṁ siṁhenāgṛhyata| Siṁho'yaṁ cācireṇa ṛkṣarājena jāmbavatāmāryata| Jāmbavāṁśca svaguhāṁ prati ratnamāvahat| Tataḥ kṛṣṇastatra jāmbavantaṁ prāpya tamayudhyata mahāṛkṣaṁ jitvā tasmādratnamādatta| Na kevalaṁ jāmbavānkṛṣṇena jito yāvatsa kṛṣṇāya svadārikāṁ jāmbavatīṁ pradattavāniti||285||
"Во время игр, проводимых (kriyamāṇeṣu krīḍāsu) в Mathurā (mathurāyām), Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), убив (hatvā) боксёра Kaṁsa (kaṁsasya mallayodham), известного как Cāṇūra (cāṇūra-nāmadheyam), а (ca) затем и (tad-anantaram) самого (svayam) Kaṁsa (kaṁsam), посадил (sthāpitavān) Ugrasena (ugrasenam) —отца Kaṁsa (kaṁsa-pitaram)— на трон Mathurā (mathurā-siṁhāsane). Потом (tatas) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), став (bhūtvā) учеником Sāndīpani (sāndīpaneḥ śiṣyaḥ), убил (ahan) демона (rākṣasam) по имени Pañcajana (pañcajana-ākhyam). Во время пребывания Kṛṣṇa (kṛṣṇa-vāsa-samaye) в Mathurā (mathurāyām), он (saḥ) был атакован (ākramitaḥ) царём (rājā), чьё имя было (nāmnā) Kālayavana (kālayavanaḥ iti), имевшего огромную армию (yasya mahatī senā āsīt). Чтобы предотвратить эту опасность (etad-saṁkaṭasya nivāraṇāya), Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) построил (nirmitavān) укреплённый город (durga-puram), известный как Dvārakā (dvārakā iti nāma). Затем (tatas) он (saḥ) переселил (asaṅkrāmayat) всех жителей (sarvān nivāsinaḥ) Mathurā (mathurāyāḥ) в эту новую крепость (asmin nūtane durge). В некий день (kasmincid dine) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), покинувшего (tyaktvā) город (nagaram) безоружным (niḥśastraḥ), преследовал (anvadhāvyata) Kālayavana (kālayavanena). Тогда (tatas) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) укрылся (śaraṇaṁ yātaḥ) в пещере (guhāyām), где (yatra) спал (suptaḥ... āsīt) Mucukunda (mucukundaḥ), царь людей (manuṣya-rājaḥ). После того, как Kālayavana тоже вошёл в пещеру (kālayavanaḥ guhām api praviśya), он был превращён в пепел (bhasmasāt akriyata) гневным взглядом Mucukunda (mucukundasya kruddha-dṛṣṭyā). Совершив всё это (etad sarvam kṛtvā), Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) вернулся (pratyāgatavān) в Dvārakā (dvārakām). Потом (tad-anantaram) было обвинение (abhiśaṁsanam kṛtam), что (iti) драгоценность Prasena (prasenasya... ratnam), называемая Syamantaka (syamantaka-nāmakam), была похищена (apahṛtam) Kṛṣṇa (kṛṣṇena). Тем не менее (kintu), на самом деле (vastutas), драгоценный камень (maṇiḥ) был потерян (anaṣyata) в лесу (vane) из-за смерти Prasena (prasenasya mṛtyoḥ hetave). После этого (tatas param) тот драгоценный камень (tad-ratnam) был подобран (agṛhyata) львом (siṁhena). И (ca) вскоре (acireṇa) тот (ayam) лев (siṁhaḥ) был убит (amāryata) Jāmbavān (jāmbavatā) —царём медведей (ṛkṣa-rājena)—. И (ca) Jāmbavān (jāmbavān) принёс (āvahat) драгоценность (ratnam) в свою пещеру (sva-guhām prati). Впоследствии (tatas) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), найдя (prāpya) Jāmbavān (jāmbavantam) там (tatra), сражался (ayudhyata) против него (tam), (и), победив (jitvā) великого медведя (mahā-ṛkṣam), забрал у него драгоценный камень (tasmāt ratnam ādatta). Jāmbavān (jāmbavān) не (na) только (kevalam) потерпел поражение (jitaḥ) от Kṛṣṇa (kṛṣṇena), но даже (yāvat) он (saḥ) отдал свою собственную дочь, Jāmbavatī, в жёны (sva-dārikām jāmbavatīm pradattavān) Kṛṣṇa (kṛṣṇāya... iti)"||285||
तेषां सर्वेषां वृत्तानां पश्चात्कृष्णः शत्राजित्पुत्र्याः सत्यभामायाश्च भीष्मकपुत्र्या रुक्मिण्याश्च पाणिमगृह्णत्। आभ्यां भार्याभ्यामृते कृष्णस्यान्याः परःषोडशसहस्रं भार्या आसन्यासां तस्याशीतिसहस्राधिकलक्षः सन्तानान्यभवन्। कस्मिंश्चिद्दिवस इन्द्रो नरकाख्यस्य राक्षसस्य प्रजापीडनं कृष्णस्य ज्ञापयितुं द्वारकानगरमागच्छत्। तर्हि कृष्णो नरकस्य नगरं गत्वा न केवलं स नरकं मारितवान्यावन्मुरनामकं राक्षसमन्यमप्यहन्। तदनन्तरं कृष्णः स्वपत्न्या सत्यभामया सहेन्द्रस्वर्गमगच्छत्। स्वर्गस्य नन्दने परिभ्राम्यन्कृष्णो स्वभार्यया प्रेरितः पारिजातवृक्षमपाहरन्। अतः परं शच्याख्यया स्वभार्यया प्रेरित इन्द्रस्तद्वृक्षं पुनर्लब्धुमनिश्चिनोत्। एवमिन्द्रश्च देवाश्च कृष्णं सम्मुखीभूय तेन पराजिता अभवन्। ततः कृष्णस्तदिष्टवृक्षं द्वारकानगरं नीतवान्। एतत्सर्वं कृत्वान्यत्किमपि घटितम्। उशा शोणितपुरराजस्य बाणासुरस्य कन्या कृष्णस्य पौत्रेऽनिरुद्धेऽनुरागवत्यभवत्। चित्रलेखोशासखी सिद्धिद्वारेण कृष्णप्रासादादनिरुद्धोपहरणं कृत्वा शोणितपुरे तमावहत्। तदा बलरामश्च प्रद्युम्नाख्योऽनिरुद्धस्य पिता चानिरुद्धस्योद्धाराय शोणितपुरं गतवन्तौ। शिवः कार्तिकेयश्च बाणं सहायत्वमकुरुतां परन्तु युद्धे निखिलेन पराजितौ। कृष्णोऽन्ते बाणं युद्धं कृत्वा तस्य बाहून्सर्वानछिनत्। तदनन्तरं पौण्ड्रको वाराणसीराजस्य साहाय्येन कृष्णपदं स्वीकृतवान्। तदर्थं कृष्णो गरुडारूढः पौण्ड्रकं च तं राजानं चाक्रान्तवान्। तौ पराजित्य कृष्णः स्वसुदर्शनचक्रस्य तेजसा काशीमदहत्। देवैराहूतः सनन्ते कृष्णो यादवान्स्वकुटुम्बमशेषेणाहन्। तेषु वृत्तेषु बलरामो मृतः स्वमुखाच्छेष उद्भूतः। कृष्ण एव लुब्धकेन यदृच्छया मारितः। तदनन्तरं स स्वपरमलोकं प्रत्यागतवान्। तथैव पाण्डवकौरवयोर्युद्धेऽसङ्ख्यवृत्तानि तानि सर्वाणि यत्र कृष्णस्य सान्निध्योपदेशौ सर्वशोऽवश्यावास्तां श्रीमहाभारते कथितानीति॥२८६॥
Teṣāṁ sarveṣāṁ vṛttānāṁ paścātkṛṣṇaḥ śatrājitputryāḥ satyabhāmāyāśca bhīṣmakaputryā rukmiṇyāśca pāṇimagṛhṇat| Ābhyāṁ bhāryābhyāmṛte kṛṣṇasyānyāḥ paraḥṣoḍaśasahasraṁ bhāryā āsanyāsāṁ tasyāśītisahasrādhikalakṣaḥ santānānyabhavan| Kasmiṁściddivasa indro narakākhyasya rākṣasasya prajāpīḍanaṁ kṛṣṇasya jñāpayituṁ dvārakānagaramāgacchat| Tarhi kṛṣṇo narakasya nagaraṁ gatvā na kevalaṁ sa narakaṁ māritavānyāvanmuranāmakaṁ rākṣasamanyamapyahan| Tadanantaraṁ kṛṣṇaḥ svapatnyā satyabhāmayā sahendrasvargamagacchat| Svargasya nandane paribhrāmyankṛṣṇo svabhāryayā preritaḥ pārijātavṛkṣamapāharan| Ataḥ paraṁ śacyākhyayā svabhāryayā prerita indrastadvṛkṣaṁ punarlabdhumaniścinot| Evamindraśca devāśca kṛṣṇaṁ sammukhībhūya tena parājitā abhavan| Tataḥ kṛṣṇastadiṣṭavṛkṣaṁ dvārakānagaraṁ nītavān| Etatsarvaṁ kṛtvānyatkimapi ghaṭitam| Uśā śoṇitapurarājasya bāṇāsurasya kanyā kṛṣṇasya pautre'niruddhe'nurāgavatyabhavat| Citralekhośāsakhī siddhidvāreṇa kṛṣṇaprāsādādaniruddhopaharaṇaṁ kṛtvā śoṇitapure tamāvahat| Tadā balarāmaśca pradyumnākhyo'niruddhasya pitā cāniruddhasyoddhārāya śoṇitapuraṁ gatavantau| Śivaḥ kārtikeyaśca bāṇaṁ sahāyatvamakurutāṁ parantu yuddhe nikhilena parājitau| Kṛṣṇo'nte bāṇaṁ yuddhaṁ kṛtvā tasya bāhūnsarvānachinat| Tadanantaraṁ pauṇḍrako vārāṇasīrājasya sāhāyyena kṛṣṇapadaṁ svīkṛtavān| Tadarthaṁ kṛṣṇo garuḍārūḍhaḥ pauṇḍrakaṁ ca taṁ rājānaṁ cākrāntavān| Tau parājitya kṛṣṇaḥ svasudarśanacakrasya tejasā kāśīmadahat| Devairāhūtaḥ sanante kṛṣṇo yādavānsvakuṭumbamaśeṣeṇāhan| Teṣu vṛtteṣu balarāmo mṛtaḥ svamukhāccheṣa udbhūtaḥ| Kṛṣṇa eva lubdhakena yadṛcchayā māritaḥ| Tadanantaraṁ sa svaparamalokaṁ pratyāgatavān| Tathaiva pāṇḍavakauravayoryuddhe'saṅkhyavṛttāni tāni sarvāṇi yatra kṛṣṇasya sānnidhyopadeśau sarvaśo'vaśyāvāstāṁ śrīmahābhārate kathitānīti||286||
"После всех этих событий (teṣām sarveṣām vṛttānām paścāt) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) женился на (pāṇim agṛhṇat) Satyabhāmā (satyabhāmāyāḥ) —дочери Śatrājit (śatrājit-putryāḥ)— и (ca) Rukmiṇī (rukmiṇyāḥ) —дочери Bhīṣmaka (bhīṣmaka-putryāḥ)—. Помимо этих двух жён (ābhyām bhāryābhyām ṛte) у Kṛṣṇa было ещё более шестнадцати тысяч жён (kṛṣṇasya anyāḥ paraḥ-ṣoḍaśa-sahasram bhāryāḥ āsan), родивших ему сто восемьдесят тысяч детей (yāsām tasya āśīti-sahasra-adhika-lakṣaḥ santānāni abhavan). В определённый день (kasmincid divase) Indra (indraḥ) пришёл (āgacchat) в город Dvārakā (dvārakā-nagaram), чтобы сообщить (jñāpayitum) Kṛṣṇa (kṛṣṇasya) о тирании (prajāpīḍanam) демона по имени Naraka (naraka-ākhyasya rākṣasasya). Тогда (tarhi) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), отправившись (gatvā) в город (nagaram) к Naraka (narakasya), убил (saḥ... māritavān) не только (na kevalam) Naraka (narakam), но (yāvat) даже убил (api ahan) другого (anyam) демона (rākṣasam), известного как Mura (mura-nāmakam). Сразу после этого (tad-anantaram) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) отправился (agacchat) в рай Indra (indra-svargam) вместе со своей женой Satyabhāmā (sva-patnyā satyabhāmayā saha). Прогуливаясь (paribhrāmyan) в райском саду (svargasya... nandane), Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), подуждаемый (preritaḥ) своей женой (sva-bhāryayā), украл (apāharan) дерево Pārijāta (pārijāta-vṛkṣam). После этого (atas param) Indra (indraḥ) по наущению (preritaḥ) своей жены (sva-bhāryayā) по имени Śacī (śacī-ākhyayā) решил (aniścinot) вернуть обратно (punar labdhum) это дерево (tad-vṛkṣam). Таким образом (evam), Indra (indraḥ) и (ca... ca) боги (devāḥ) противостояли (sammukhībhūya) Kṛṣṇa (kṛṣṇam), (но) были (abhavan) побеждены (parājitāḥ) им (tena). После этого (tatas) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) принёс (nītavān) это ценное дерево (tad-iṣṭa-vṛkṣam) в город Dvārakā (dvārakā-nagaram). Сделав (kṛtvā) всё (sarvam) это (etad), кое-что ещё (anyat kimapi) произошло (ghaṭitam). Uśā (uśā), дочь (kanyā) демона Bāṇa, царя Śoṇitapura (śoṇitapura-rājasya bāṇa-asurasya), влюбилась (anurāgavatī abhavat) в Aniruddha (aniruddhe) —внука (pautre) Kṛṣṇa (kṛṣṇasya)—. Citralekhā (citralekhā), друг Uśā (uśā-sakhī), похитив Aniruddha (aniruddha-upaharaṇaṁ kṛtvā) из дворца Kṛṣṇa (kṛṣṇa-prāsādāt), принёс (āvahat) его (tam) в Śoṇitapura (śoṇitapure) с помощью сверхъестественных сил (siddhidvāreṇa). Затем (tadā) Balarāma (balarāmaḥ) и (ca... ca) отец (pitā) Aniruddha (aniruddhasya) по имени Pradyumna (pradyumna-ākhyaḥ) отправились (gatavantau) в Śoṇitapura (śoṇitapuraṁ), чтобы спасти Aniruddha (aniruddhasya uddhārāya). Śiva (śivaḥ) и (ca) Kārtikeya (kārtikeyaḥ) помогали (sahāyatvam akurutām) Bāṇa (bāṇam), но (parantu) они были полностью повержены (nikhilena parājitau) в битве (yuddhe). Наконец (ante), Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) в бою с (yuddham kṛtvā) Bāṇa (bāṇam) отрубил (achinat) все его руки (tasya bāhūn sarvān). Позже (tad-anantaram) Pauṇḍraka (pauṇḍrakaḥ), с помощью (sāhāyyena) царя Vārāṇasī (vārāṇasī-rājasya), присвоил (svīkṛtavān) положение Kṛṣṇa (kṛṣṇa-padam). По этой причине (tadartham) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ), восседая на Garuḍa (garuḍa-ārūḍhaḥ), атаковал (ākrāntavān) Pauṇḍraka (pauṇḍrakam) и (ca... ca) того царя (tam rājānam). Победив (parājitya) их обоих (tau), Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) сжёг (adahat) Kāśī --другое название Vārāṇasī-- (kāśīm) сиянием (tejasā) своего диска Sudarśana (sva-sudarśana-cakrasya). В конце (ante), будучи (san) призванным (āhūtaḥ) богами (devaiḥ), Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) полностью (aśeṣeṇa) уничтожил (ahan) Yādava-s (yādavān) —свою собственную семью (sva-kuṭumbam)—. Во время этих событий (teṣu vṛtteṣu) Balarāma (balarāmaḥ) умер (mṛtaḥ), (и) Śeṣa (śeṣaḥ) возник (udbhūtaḥ) из его рта (sva-mukhāt). Сам Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ eva) был случайно убит (yadṛcchayā māritaḥ) охотником (lubdhakena). Сразу после этого (tad-anantaram) он (saḥ) вернулся (pratyāgatavān) в свой высший мир (sva-parama-lokam). Подобным образом (tathā eva), все эти бесчисленные события (asaṅkhya-vṛttāni tāni sarvāṇi) в войне (yuddhe) между Pāṇḍava-s и Kaurava-s (pāṇḍava-kauravayoḥ) —где (yatra) присутствие и учение (sānnidhya-upadeśau) Kṛṣṇa (kṛṣṇasya) были (āstām) абсолютно (sarvaśas) необходимыми (avaśyau)— излагаются (kathitāni) в почтенном (писании) Mahābhārata (śrī-mahābhārate... iti)"||286||
कृष्णलीलाया एतत्सङ्क्षिप्तवर्णनात्पश्चात्साधको गाढध्यानसमाविष्टः। तदनन्तरं स भगवतः कृष्णस्य कानिचिन्नामानि पाठयितुमुपक्रान्तवान्॥२८७॥
Kṛṣṇalīlāyā etatsaṅkṣiptavarṇanātpaścātsādhako gāḍhadhyānasamāviṣṭaḥ| Tadanantaraṁ sa bhagavataḥ kṛṣṇasya kānicinnāmāni pāṭhayitumupakrāntavān||287||
После (paścāt) этого краткого описания (etad-saṅkṣipta-varṇanāt) времяпровождения Kṛṣṇa (kṛṣṇa-līlāyāḥ) искатель (sādhakaḥ) вошёл в глубокую медитацию (gāḍha-dhyāna-samāviṣṭaḥ). Сразу после этого (tad-anantaram) он (saḥ) начал (upakrāntavān) декламировать (pāṭhayitum) некоторые (kānicid) имена (nāmāni) Господа Kṛṣṇa (bhagavataḥ kṛṣṇasya)||287||
नीलमाधवः श्यामसुन्दरो यादवो यदुनाथः कुकुराधिनाथो दयानिधिर्वासुदेवो वसुदेवभूर्देवकीनन्दनो देवकीपुत्रो देवकीसूनुर्दैवकीनन्दनः श्रीवत्सभृच्छ्रीवत्सलाञ्छनः श्रीवत्साङ्को नन्दकुमारो नन्दनन्दनो नन्दकी नन्दात्मजः पूतनाहा पूतनारिः पूतनासूदनो दामोदरो यमलार्जुनहा कालियजिदुपेन्द्र इन्द्रानुज इन्द्रावरजो गोवर्धनधरो गिरिधरो गोविन्दो गोपालो गोपेन्द्रो गोपेशः केशवः केशी केशः केशटो हृषीकेशो जनार्द्दनोऽच्युतोऽनन्तो दैत्यारिर्वंशीधरो मुरलीधरो गोपनीनाथो राधाकान्तो राधावल्लभो राधानाथोऽरिष्टसूदनः रुक्मिणिपतिः केशिहा केशिसूदनः कालनेमिहा कालनेमिरिपुः कालनेमिशत्रुः कालनेम्यरिः पीताम्बरश्चाणूरजित्कंसारातिर्मथुरेशः कंसजित्कंसहा कंसारिः पाञ्चजन्यधरः कालयवनजिद्द्वारकेशो द्वारकनाथो जाम्बवतीपतिर्नरकजिन्नरकान्तको मुरहा मुरारिर्मुररिपुः पौण्ड्रकजिच्चक्रधरश्चक्री चक्रपाणिश्चक्रहस्तश्चक्रवांस्चक्रभृच्छङ्खी शङ्खभृद्धमो वनमाली मालः कौस्तुभवक्षाः कौस्तुभलक्षणो माधवो मधुजिन्मधुरिपुर्मधुभिन्मधुमथनो गुरुडध्वजस्तार्क्ष्यध्वजस्तार्क्ष्यनायको यवनारिः पार्थसारथिर्जगन्नाथः पुरुषोत्तमो मनोहरो जगदीशो मोहनो नवनीततस्करः कंसहन्ता राधिकेशो घृणी कृशाङ्गो प्रतापी सलीलो गिरिपूजको दयालुश्चेति भगवतः कृष्णस्येमानि कानिचिदसङ्ख्यनाम्नामिति॥२८८॥
Nīlamādhavaḥ śyāmasundaro yādavo yadunāthaḥ kukurādhinātho dayānidhirvāsudevo vasudevabhūrdevakīnandano devakīputro devakīsūnurdaivakīnandanaḥ śrīvatsabhṛcchrīvatsalāñchanaḥ śrīvatsāṅko nandakumāro nandanandano nandakī nandātmajaḥ pūtanāhā pūtanāriḥ pūtanāsūdano dāmodaro yamalārjunahā kāliyajidupendra indrānuja indrāvarajo govardhanadharo giridharo govindo gopālo gopendro gopeśaḥ keśavaḥ keśī keśaḥ keśaṭo hṛṣīkeśo janārddano'cyuto'nanto daityārirvaṁśīdharo muralīdharo gopanīnātho rādhākānto rādhāvallabho rādhānātho'riṣṭasūdanaḥ rukmiṇipatiḥ keśihā keśisūdanaḥ kālanemihā kālanemiripuḥ kālanemiśatruḥ kālanemyariḥ pītāmbaraścāṇūrajitkaṁsārātirmathureśaḥ kaṁsajitkaṁsahā kaṁsāriḥ pāñcajanyadharaḥ kālayavanajiddvārakeśo dvārakanātho jāmbavatīpatirnarakajinnarakāntako murahā murārirmuraripuḥ pauṇḍrakajiccakradharaścakrī cakrapāṇiścakrahastaścakravāṁscakrabhṛcchaṅkhī śaṅkhabhṛddhamo vanamālī mālaḥ kaustubhavakṣāḥ kaustubhalakṣaṇo mādhavo madhujinmadhuripurmadhubhinmadhumathano guruḍadhvajastārkṣyadhvajastārkṣyanāyako yavanāriḥ pārthasārathirjagannāthaḥ puruṣottamo manoharo jagadīśo mohano navanītataskaraḥ kaṁsahantā rādhikeśo ghṛṇī kṛśāṅgo pratāpī salīlo giripūjako dayāluśceti bhagavataḥ kṛṣṇasyemāni kānicidasaṅkhyanāmnāmiti||288||
"Некоторые (kānicid) из бесчисленных имён (asaṅkhya-nāmnām) Господа Kṛṣṇa (bhagavataḥ kṛṣṇasya) таковы (imāni): Синий потомок Madhu (nīla-mādhavaḥ), тёмный и прекрасный (śyāma-sundaraḥ), потомок Yadu (yādavaḥ), повелитель Yādava-s --по сути, Kukura-s были ветвью рода Yadu-- (yadu-nāthaḥ kukura-adhināthaḥ), сокровище сострадания (dayā-nidhiḥ), потомок Vasudeva (vāsudevaḥ), сын Vasudeva (vasudevabhūḥ), сын Devakī (devakī-nandanaḥ devakī-putraḥ devakī-sūnuḥ daivakī-nandanaḥ), носящий знак śrīvatsa (śrīvatsa-bhṛt), имеющий знак śrīvatsa (śrīvatsa-lāñchanaḥ śrīvatsa-aṅkaḥ), сын Nanda (nanda-kumāraḥ nanda-nandanaḥ... nanda-ātmajaḥ), обладатель меча Nanda (nandakī), тот, кто убивает Pūtanā (pūtanā-hā), враг Pūtanā (pūtanā-ariḥ), убийца Pūtanā (pūtanā-sūdanaḥ), имеющий верёвку вокруг талии (dāma-udaraḥ), разрушитель двух деревьев Arjuna (yamala-arjuna-hā), победитель Kāliya (kāliya-jit), младший брат Indra (upa-indraḥ indra-anujaḥ indra-avarajaḥ), держащий Govardhana (govardhana-dharaḥ), держащий гору (giri-dharaḥ), доставляющий/защитник коров (go-vindaḥ), пастушок (go-pālaḥ), вождь пастухов (gopa-indraḥ gopa-īśaḥ), имеющий много/длинных/красивых волос (keśavaḥ keśī keśaḥ keśaṭaḥ), повелитель чувств (hṛṣīka-īśaḥ), возбуждающий людей (jana-ardanaḥ), нетленный/вечный (acyutaḥ), бесконечный (anantaḥ), враг daitya-s --демонов-- (daitya-ariḥ), держащий флейту --т.e. флейтист-- (vaṁśī-dharaḥ muralī-dharaḥ), повелитель пастушек (gopī-nāthaḥ), любовник Rādhā (rādhā-kāntaḥ), возлюленный Rādhā (rādhā-vallabhaḥ), повелитель Rādhā (rādhā-nāthaḥ), убийца Ariṣṭa (ariṣṭa-sūdanaḥ), муж Rukmiṇī (rukmiṇi-patiḥ), тот, кто убивает Keśī (keśi-hā), убийца Keśī (keśisūdanaḥ), тот, кто убивает Kālanemi (kālanemi-hā), враг Kālanemi (kālanemi-ripuḥ kālanemi-śatruḥ kālanemi-ariḥ), одетый в жёлтые одежды (pīta-ambaraḥ), победитель Cāṇūra (cāṇūra-jit), враг Kaṁsa (kaṁsa-ārātiḥ... kaṁsa-ariḥ), владыка Mathurā (mathurā-īśaḥ), победитель Kaṁsa (kaṁsa-jit), тот, кто убивает Kaṁsa (kaṁsa-hā), держатель раковины Pāñcajanya (pāñcajanya-dharaḥ), победитель Kālayavana (kālayavana-jit), владыка Dvārakā --также иногда пишущаяся как Dvāraka-- (dvārakā-īśaḥ dvāraka-nāthaḥ), муж Jāmbavatī (jāmbavatī-patiḥ), победитель Naraka (naraka-jit), разрушитель Naraka (naraka-antakaḥ), тот, кто убивает Mura (mura-hā), враг Mura (mura-ariḥ mura-ripuḥ), победитель Pauṇḍraka (pauṇḍraka-jit), носитель диска (cakra-dharaḥ cakrī... cakravān cakra-bhṛt), имеющий диск в своей руке (cakra-pāṇiḥ cakra-hastaḥ), носитель раковины (śaṅkhī śaṅkha-bhṛt), тот, кто дует (в раковину) (dhamaḥ), носитель гирлянды лесных (цветов) (vana-mālī), носитель гирлянды (mālaḥ), имеющий украшенную грудь драгоценным камнем Kaustubha (kaustubha-vakṣāḥ), тот, чей знак — драгоценный камень Kaustubha (kaustubha-lakṣaṇaḥ), потомок Madhu (mādhavaḥ), победитель Madhu (madhu-jit), враг Madhu (madhu-ripuḥ), убийца Madhu (madhu-bhid), разрушитель Madhu (madhu-mathanaḥ), имеющий Garuḍa на своём знамени (guruḍa-dhvajaḥ tārkṣya-dhvajaḥ), вождь Garuḍa (tārkṣya-nāyakaḥ), враг Yavana-s --букв. враг варваров-- (yavana-ariḥ), возничий Arjuna (pārtha-sārathiḥ), защитник мира (jagat-nāthaḥ), лучший из мужчин (puruṣa-uttamaḥ), обворожительный --букв. Крадущий сердце-- (manas-haraḥ), владыка мира (jagat-īśaḥ), вводящий в заблуждение (mohanaḥ), воришка масла (navanīta-taskaraḥ), убийца Kaṁsa (kaṁsa-hantā), владыка маленькой Rādhā (rādhikā-īśaḥ), милосердный (ghṛṇī), имеющий стройное тело (kṛśa-aṅgaḥ), могущественный (pratāpī), игривый (salīlaḥ), поклонник горы (giri-pūjakaḥ) и (ca) сострадательный (dayāluḥ... iti)"||288||
इदानीं च भगवतः कृष्णस्य जीवने विषयं समाप्य स साधको बुद्धशब्दितस्य विष्णोर्नवमावतारस्य कथां यथासम्भवं सङ्क्षेपेण व्याख्यातुमप्रवर्तत॥२८९॥
Idānīṁ ca bhagavataḥ kṛṣṇasya jīvane viṣayaṁ samāpya sa sādhako buddhaśabditasya viṣṇornavamāvatārasya kathāṁ yathāsambhavaṁ saṅkṣepeṇa vyākhyātumapravartata||289||
А (ca) теперь (idānīm), завершив (samāpya) рассказ (viṣayam) о жизни (jīvane) Господа Kṛṣṇa (bhagavataḥ kṛṣṇasya), искатель (saḥ sādhakaḥ) приступил (apravartata) к изложению (vyākhyātum), как можно более сжато (yathāsambhavam saṅkṣepeṇa), истории (kathām) девятого аватара Viṣṇu (viṣṇoḥ navama-avatārasya) по имени Buddha (buddha-śabditasya)||289||
सिद्धार्थो गौतमनामकोऽपि वा बुद्धनामकोऽपि वा लुम्बिनीनगरे जातः किन्तु स कपिलवस्तुपुरे वर्धितः। सिद्धार्थस्य पिता शाक्यगोत्रस्य प्रमुख आसीत्। तस्य जन्मनः पूर्वं ब्राह्मणैर्भविष्यकथनं कृतं यत्सिद्धार्थो महानृपतिर्महर्षिर्वा भवेत्। ततः सिद्धार्थस्य पिता तस्य तपस्वितं निवारयितुं तं स्वप्रासादे निरुद्धमकरोद्। एवं सिद्धार्थो विलासित्वैः परिवेष्टितोऽवर्धत। ततः स गोपां व्यवहद्यस्याः पुत्रोऽभवत्। सिद्धार्थस्यान्तस्तु किञ्चिदपि प्रासादं त्यक्तुं रात्रौ तं प्रेरितवान्। किमिति। कपिलवस्तुनि स्वनगरे वास्तवत्वं द्रष्टुम्। तथैव स रोगिणं च वृद्धं च शवं चापद्यत। स तत्क्षणमेवावागच्छद्यद्भूतानि सर्वाणि रोगजरामृत्य्वधीनानि। अवगमादस्मात्स्वजीवनं सर्वथा परिवर्तितम्। अतस्तत्प्रासादं त्यक्त्वा तपस्विजीवनं स प्रारभतेति॥२९०॥
Siddhārtho gautamanāmako'pi vā buddhanāmako'pi vā lumbinīnagare jātaḥ kintu sa kapilavastupure vardhitaḥ| Siddhārthasya pitā śākyagotrasya pramukha āsīt| Tasya janmanaḥ pūrvaṁ brāhmaṇairbhaviṣyakathanaṁ kṛtaṁ yatsiddhārtho mahānṛpatirmaharṣirvā bhavet| Tataḥ siddhārthasya pitā tasya tapasvitaṁ nivārayituṁ taṁ svaprāsāde niruddhamakarod| Evaṁ siddhārtho vilāsitvaiḥ pariveṣṭito'vardhata| Tataḥ sa gopāṁ vyavahadyasyāḥ putro'bhavat| Siddhārthasyāntastu kiñcidapi prāsādaṁ tyaktuṁ rātrau taṁ preritavān| Kimiti| Kapilavastuni svanagare vāstavatvaṁ draṣṭum| Tathaiva sa rogiṇaṁ ca vṛddhaṁ ca śavaṁ cāpadyata| Sa tatkṣaṇamevāvāgacchadyadbhūtāni sarvāṇi rogajarāmṛtyvadhīnāni| Avagamādasmātsvajīvanaṁ sarvathā parivartitam| Atastatprāsādaṁ tyaktvā tapasvijīvanaṁ sa prārabhateti||290||
"Siddhārtha (siddhārthaḥ) —также именуемый Gautama, или Buddha (gautama-nāmakaḥ api vā buddha-nāmakaḥ api vā)— родился (jātaḥ) в городе Lumbinī (lumbinī-nagare), но (kintu) воспитывался (vardhitaḥ) в городе Kapilavastu (kapilavastu-pure). Отец (pitā) Siddhārtha (siddhārthasya) был (āsīt) членом (pramukhaḥ) клана Śākya (śākya-gotrasya). Ещё до (pūrvam) его рождения (tasya janmanaḥ) brāhmaṇa-s предсказали (brāhmaṇaiḥ bhaviṣyakathanam kṛtam), что (yad) Siddhārtha (siddhārthaḥ) станет (bhavet) великим монархом (mahā-nṛpatiḥ), либо (vā) великим мудрецом (mahā-ṛṣiḥ). Тогда (tatas) отец (pitā) Siddhārtha (siddhārthasya), чтобы помешать (nivārayitum) ему стать аскетом (tasya tapasvitam), держал (niruddham akarot) его (tam) запертым (niruddham) в своём дворце (sva-prāsāde). Таким образом (evam), Siddhārtha (siddhārthaḥ) вырос (avardhata) в окружении (pariveṣṭitaḥ) роскоши (vilāsitvaiḥ). После этого (tatas) он (saḥ) женился на (vyavahat) Gopā (gopām), от которой (yasyāḥ) у него родился сын --букв. был сын-- (putraḥ abhavat). Но (tu) что-то (kiñcidapi) внутри (antar) Siddhārtha (siddhārthasya) побуждало (preritavān) его (tam) покинуть (tyaktum) дворец (prāsādam) ночью (rātrau). Зачем (kim iti)? Увидеть (draṣṭum) реальность (vāstavatvam) в Kapilavastu (kapilavastuni), его городе (sva-nagare). Так (tathā eva) он (saḥ) столкнулся (āpadyata) с больным человеком (rogiṇam), старым человеком (vṛddham) и (ca... ca... ca) трупом (śavam). Он (saḥ) тотчас же (tatkṣaṇam eva) понял (avāgacchat), что (yad) все живые существа (bhūtāni sarvāṇi) подвержены болезням, старости и смерти (roga-jarā-mṛtyu-adhīnāni). Благодаря этому пониманию (avagamāt asmāt) его жизнь (sva-jīvanam) полностью (sarvathā) перевернулась --т.e. она изменилась-- (parivartitam). По этой причине (atas), покинув (tyaktvā) тот дворец (tad-prāsādam), он (saḥ) начал (prārabhata) жизнь аскета (tapasvi-jīvanam... iti)"||290||
सिद्धार्थस्याराडकालामश्चोद्रकरामपुत्र इति गुरू द्वावभवतां स तु तावत्यजद्यतस्ताभ्यां मोक्षं नाप्तवान्। सिद्धार्थः षड्वर्षान्यावत्तीव्रं तपश्चैकाग्रतां चाचरितवान्येन स्वशरीरं बहु कृशतां गतम्। यथा तेन सर्वेण तापस्येनापि सिद्धार्थो मुक्तिं लब्धुं नाशङ्कत तथा पुनरशितुं च तपस्त्यक्तुं च निश्चितवान्। एतत्सिद्धार्थस्य नवजीवनमारब्धवद्ग्रामवासिन्याः साहाय्येन या तस्मै क्षीरं च मधु चोपाहरत्। तदनन्तरं नैरञ्जनानद्यां स्नात्वा ततो बोधितरुं प्रति प्रस्थाय तस्योऽध उपाविशत्। सिद्धार्थेन शास्त्राणां सर्वेषामधीतानामपि तथापि स मोक्षं न प्राप्नोत्। स स्तम्भवद्दृढस्तत्र षड्दिनपर्यन्तं ध्यायनतिष्ठत्। सत्यमन्ते स उपलब्धवान्। सप्ताहसप्तकं यावत्तत्र प्रबोधितावस्थायामवातिष्ठत्। अस्मात्प्रबोधनात्सिद्धार्थो बुद्धो वा शाक्यमुनिर्वेति नाम्ना प्रसिद्धोऽभवत्। आदौ बुद्धस्य स्वावस्थाविषयेऽवक्तुकामस्यापि तथाप्युपदेष्टुं बुद्धं ब्रह्मैव प्रत्ययमकारयदिति कथ्यत इति॥२९१॥
Siddhārthasyārāḍakālāmaścodrakarāmaputra iti gurū dvāvabhavatāṁ sa tu tāvatyajadyatastābhyāṁ mokṣaṁ nāptavān| Siddhārthaḥ ṣaḍvarṣānyāvattīvraṁ tapaścaikāgratāṁ cācaritavānyena svaśarīraṁ bahu kṛśatāṁ gatam| Yathā tena sarveṇa tāpasyenāpi siddhārtho muktiṁ labdhuṁ nāśaṅkata tathā punaraśituṁ ca tapastyaktuṁ ca niścitavān| Etatsiddhārthasya navajīvanamārabdhavadgrāmavāsinyāḥ sāhāyyena yā tasmai kṣīraṁ ca madhu copāharat| Tadanantaraṁ nairañjanānadyāṁ snātvā tato bodhitaruṁ prati prasthāya tasyo'dha upāviśat| Siddhārthena śāstrāṇāṁ sarveṣāmadhītānāmapi tathāpi sa mokṣaṁ na prāpnot| Sa stambhavaddṛḍhastatra ṣaḍdinaparyantaṁ dhyāyanatiṣṭhat| Satyamante sa upalabdhavān| Saptāhasaptakaṁ yāvattatra prabodhitāvasthāyāmavātiṣṭhat| Asmātprabodhanātsiddhārtho buddho vā śākyamunirveti nāmnā prasiddho'bhavat| Ādau buddhasya svāvasthāviṣaye'vaktukāmasyāpi tathāpyupadeṣṭuṁ buddhaṁ brahmaiva pratyayamakārayaditi kathyata iti||291||
"Siddhārtha имел (siddhārthasya... abhavatām) двух Guru-s (gurū dvau): «Arāḍakālāma (arāḍakālāmaḥ) и (ca) Udrakarāmaputra (udrakarāmaputraḥ iti)», но (tu) он (saḥ) покинул (atyajat) их (tau), поскольку (yatas) не достиг (na āptavān) Освобождения (mokṣam) с ними (tābhyām). Siddhārtha (siddhārthaḥ) практиковал (ācaritavān) интенсивные (tīvram) аскезы (tapas) и (ca... ca) концентрацию (ekāgratām) в течение шести лет (ṣaṭ-varṣān yāvat), из-за чего (yena) его тело (svaśarīram) стало очень истощённым (bahu kṛśatām gatam). Поскольку (yathā) Siddhārtha (siddhārthaḥ) не смог (na aśaṅkata) достичь (labdhum) Освобождения (muktim) даже (api) посредством всего этого аскетизма (tena sarveṇa tāpasyena), он решил (tathā... niścitavān) снова (punar) кушать (aśitum) и (ca... ca) отказался от (tyaktum) аскез (tapas). Так (etad) началась (ārabdhavat) новая жизнь (nava-jīvanam) для Siddhārtha (siddhārthasya) с помощью (sāhāyyena) деревенской жительницы (grāma-vāsinyāḥ), которая (yā) предложила (upāharat) ему (tasmai) молоко (kṣīram) и (ca... ca) мёд (madhu). Сразу после этого (tad-anantaram) он омылся (snātvā) в реке Nairañjanā (nairañjanā-nadyām), затем (tatas) отправился (prasthāya) к дереву Мудрости (bodhi-tarum prati) (и) сел (upāviśat) под ним (tasya adhas). Хотя Siddhārtha изучил все писания (siddhārthena śāstrāṇām sarveṣām adhītānām api), он (saḥ) так и (tathā api) не достиг (na prāpnot) Освобождения (mokṣam). Он (saḥ), непоколебимый (dṛḍhaḥ) как столб (stambha-vat), продолжал (atiṣṭhat) медитировать (dhyāyan) там (tatra) в течение шести дней (ṣaṭ-dina-paryantam). Наконец (ante), он (saḥ) осознал (upalabdhavān) Истину (satyam) и оставался (avātiṣṭhat) там (tatra) семь недель (saptāha-saptakam yāvat) в Пробуждённом Состоянии (prabodhita-avasthāyām). После Пробуждения (asmāt prabodhanāt) Siddhārtha (siddhārthaḥ) стал известен (prasiddhaḥ abhavat) под именем (nāmnā) Будды (buddhaḥ) или (vā... vā) Śākyamuni (śākyamuniḥ... iti). Хотя вначале Будда не хотел говорить о своём Состоянии (ādau buddhasya sva-avasthā-viṣaye avaktukāmasya api), тем не менее (tathā api), говорят (kathyate), что (iti) сам Brahmā (brahmā eva) убедил (pratyayam akārayat) Будду (buddham) учить (upadeṣṭum... iti)"||291||
तदा बुद्धो दुःखसमुदयनिरोधमार्गात्मकानि चतुरार्यसत्यान्यवक्। दुःखं संसारस्य सारवल्लक्षणम्। समुदयो यत्तद्दुःखं जनयत्कारणं स्यात्तद्यथा तृष्णा। निरोधः संसारोत्पादकस्य तादृशदुःखस्य रोधः। मार्गश्चार्याष्टाङ्गमार्गो यो दुःखनिरोधं नयति। आर्याष्टाङ्गमार्गोऽयं चाष्टसम्यङ्मार्गनामकोऽपि। एष सम्यग्दृष्टिः सम्यक्सङ्कल्पः सम्यग्वाक्सम्यक्कर्मान्तः सम्यगाजीवः सम्यग्व्यायामः सम्यक्स्मृतिश्च सम्यक्समाधिरित्याकृत्यष्टकेन युक्तोऽस्ति। बुद्ध एकान्नपञ्चाशद्वर्षपर्यन्तमध्यापितवान्भारते ग्रामादन्यग्रामं चरन्। बुद्धस्य कीर्तिः प्रसरती राजानोऽन्ये च धनिनो निवृत्त्यर्थमुद्यानानामारामानां च दातृतामाप्ताः। यद्यपि बुद्ध इमानि सर्वाणि दानानि स्वीकृतवांस्तथापि स भिक्षुरिव जीवन्नतिष्ठत्। बुद्धः प्रायो मध्याह्नाशनानन्तरमपाठयत्। अन्ते बुद्धोऽशीतिवर्षीयः सन्कुशिनगरे स्वदेहमत्यज्यत्। बुद्धो म्रियमाणः सर्वस्यानित्यत्वं समागतभिक्षून्स्मारयित्वोपदेशेषु शरणं गन्तुमर्हथेति तानुपन्यस्तवानिति॥२९२॥
Tadā buddho duḥkhasamudayanirodhamārgātmakāni caturāryasatyānyavak| Duḥkhaṁ saṁsārasya sāravallakṣaṇam| Samudayo yattadduḥkhaṁ janayatkāraṇaṁ syāttadyathā tṛṣṇā| Nirodhaḥ saṁsārotpādakasya tādṛśaduḥkhasya rodhaḥ| Mārgaścāryāṣṭāṅgamārgo yo duḥkhanirodhaṁ nayati| Āryāṣṭāṅgamārgo'yaṁ cāṣṭasamyaṅmārganāmako'pi| Eṣa samyagdṛṣṭiḥ samyaksaṅkalpaḥ samyagvāksamyakkarmāntaḥ samyagājīvaḥ samyagvyāyāmaḥ samyaksmṛtiśca samyaksamādhirityākṛtyaṣṭakena yukto'sti| Buddha ekānnapañcāśadvarṣaparyantamadhyāpitavānbhārate grāmādanyagrāmaṁ caran| Buddhasya kīrtiḥ prasaratī rājāno'nye ca dhanino nivṛttyarthamudyānānāmārāmānāṁ ca dātṛtāmāptāḥ| Yadyapi buddha imāni sarvāṇi dānāni svīkṛtavāṁstathāpi sa bhikṣuriva jīvannatiṣṭhat| Buddhaḥ prāyo madhyāhnāśanānantaramapāṭhayat| Ante buddho'śītivarṣīyaḥ sankuśinagare svadehamatyajyat| Buddho mriyamāṇaḥ sarvasyānityatvaṁ samāgatabhikṣūnsmārayitvopadeśeṣu śaraṇaṁ gantumarhatheti tānupanyastavāniti||292||
"Тогда (tadā) Будда (buddhaḥ) произнёс (avak) четыре благородные истины (catur-ārya-satyāni), состоящие из duḥkha, samudaya, nirodha и mārga (duḥkha-samudaya-nirodha-mārga-ātmakāni). Duḥkha, или страдание (duḥkham) (является) сущностной (sāravat) характеристикой (lakṣaṇam) Saṁsāra --т.e. Трансмиграции, полной мучений-- (saṁsārasya). Samudaya (samudayaḥ) есть (syāt) причина (kāraṇam), которая (yad) порождает (janayat) это страдание (tad-duḥkham), а именно (tadyathā), жажда --т.e. страстное желание-- (tṛṣṇā). Nirodha (nirodhaḥ) (является) прекращением (rodhaḥ) этого страдания (tādṛśa-duḥkhasya), создающего Saṁsāra (saṁsāra-utpādakasya). И (ca) mārga, или путь (mārgaḥ) (— это) благородный восьмиричный путь (ārya-aṣṭāṅga-mārgaḥ), который (yaḥ) ведёт (nayati) к nirodha, или прекращению страдания (duḥkha-nirodham). А (ca) этот (ayam) благородный восьмиричный путь (ārya-aṣṭāṅga-mārgaḥ) также (api) зовётся Aṣṭasamyaṅmārga --букв. путь восьми правильных (аспектов)-- (aṣṭa-samyak-mārga-nāmakaḥ). Он (eṣaḥ) снабжён (yuktaḥ... asti) восемью аспектами (ākṛti-aṣṭakena): «Правильной точкой зрения (samyak-dṛṣṭiḥ), правильной мыслью (samyak-saṅkalpaḥ), правильной речью (samyak-vāk), правильным действием (samyak-karmāntaḥ), правильным средством к существованию --или правильным образом жизни-- (samyak-ājīvaḥ), правильным усилием (samyak-vyāyāmaḥ), правильным вниманием --или правильной памятью-- (samyak-smṛtiḥ) и (ca) правильной концентрацией (samyak-samādhiḥ iti)». Будда (buddhaḥ) учил (adhyāpitavān) на протяжении сорока девяти лет (ekānnapañcāśat-varṣa-paryantam) в Индии (bhārate), переезжая (caran) из одной деревни (grāmāt) в другую деревню (anya-grāmam). По мере распространения славы Будды (buddhasya kīrtiḥ prasaratī), цари (rājānaḥ) и (ca) другие (anye) богатые люди (dhaninaḥ) становились дарителями (dātṛtām āptāḥ) парков (udyānānām) и (ca) садов (ārāmānām) для проведения ретритов/уединений (nivṛtti-artham). Хотя (yadi api) Будда (buddhaḥ) принял (svīkṛtavān) все (sarvāṇi) те (imāni) пожертвования (dānāni), тем не менее (tathā api), он продолжал жить (jīvan atiṣṭhat) как (iva) нищий (bhikṣuḥ). Будда (buddhaḥ) обычно (prāyas) учил (apāṭhayat) после обеда (madhyāhna-aśana-anantaram). Наконец (ante), Будда (buddhaḥ) оставил (atyajat) своё тело (sva-deham) в Kuśinagara (kuśinagare), когда ему было восемьдесят лет (aśīti-varṣīyaḥ san). Умирая (mriyamāṇaḥ), Будда (buddhaḥ) напомнил (smārayitvā) собравшимся нищим (samāgata-bhikṣūn) о непостоянстве (anityatvam) всего (sarvasya) (и) предложил (upanyastavān) им (tān): «Пожалуйста, примите прибежище (śaraṇam gantum arhatha) в учениях (upadeśeṣu... iti... iti)»"||292||
केचिद्वदन्ति यद्बुद्धः खलु विष्णोर्नवमावतार आसीदन्ये तु तन्निरस्यन्ति। जगत्यस्मिन्यत्र भ्रमाख्या माता राज्यकारिणी सर्वदान्यश्लोकविरुद्ध एकश्लोकः स्यात्। अत एव क्षमाविकासः करणीयः। बुद्धः किन्तु सर्वप्राणिनः प्रति करुणाया अवतारोऽभवत्। यथा स वैदिकयज्ञेषु पशुवधविरुद्धः। एवं बुद्धोपदेशा अशेषेणाहिंसामूला अलमनेन। स साधको विष्णोरवतारान्निरूपयन्स्थातुं सज्जः। इदानीमेवाविलम्बेन स विष्णोर्दशमावतारस्य कल्केर्विषये वक्तुमुपक्रंस्यते॥२९३॥
Kecidvadanti yadbuddhaḥ khalu viṣṇornavamāvatāra āsīdanye tu tannirasyanti| Jagatyasminyatra bhramākhyā mātā rājyakāriṇī sarvadānyaślokaviruddha ekaślokaḥ syāt| Ata eva kṣamāvikāsaḥ karaṇīyaḥ| Buddhaḥ kintu sarvaprāṇinaḥ prati karuṇāyā avatāro'bhavat| Yathā sa vaidikayajñeṣu paśuvadhaviruddhaḥ| Evaṁ buddhopadeśā aśeṣeṇāhiṁsāmūlā alamanena| Sa sādhako viṣṇoravatārānnirūpayansthātuṁ sajjaḥ| Idānīmevāvilambena sa viṣṇordaśamāvatārasya kalkerviṣaye vaktumupakraṁsyate||293||
Кто-то (kecid) говорит (vadanti), что (yad) Будда (buddhaḥ), безусловно (khalu), был (āsīt) девятым avatāra (navama-avatāraḥ) Viṣṇu (viṣṇoḥ), но (tu) другие (anye) отвергают (nirasyanti) это (tad). В мире (jagati asmin), где (yatra) царит (rājya-kāriṇī) мать (mātā) по имени 'путаница/смятение' (bhrama-ākhyā), всегда (sarvadā) имеется (syāt) одна строфа (eka-ślokaḥ), противостоящая другой строфе (anya-śloka-viruddhaḥ). По этой причине (atas eva) следует развивать терпение (kṣamā-vikāsaḥ karaṇīyaḥ). В любом случае (kintu), Будда (buddhaḥ) был (abhavat) avatāra (avatāraḥ) сострадания (karuṇāyāḥ) в отношении (prati) всех живых существ (sarva-prāṇinaḥ). Например (yathā), он (saḥ) был против убийства животных (paśu-vadha-viruddhaḥ) во время ведических жертвоприношений (vaidika-yajñeṣu). Таким образом (evam), учение Будды (buddha-upadeśāḥ) полностью основано на непричинении вреда --широко известном, как 'ненасилие'-- (aśeṣeṇa ahiṁsā-mūlāḥ), ну, достаточно об этом (alam anena). Искатель (saḥ sādhakḥaḥ) готов (sajjaḥ) продолжить (sthātum) описание (nirūpayan) avatāra-s (avatārān) Viṣṇu (viṣṇoḥ). Прямо сейчас (и) без промедления (idānīm eva avilambena), он (saḥ) начнёт (upakraṁsyate) говорить (vaktum) о Kalki (kalkeḥ viṣaye), десятом avatāra (daśama-avatārasya) Viṣṇu (viṣṇoḥ)||293||
कल्किर्विष्णोरन्तिमावतारः शम्भलशब्दिते ग्रामे विष्णुयशनामकब्राह्मणकुटुम्बे द्वात्रिंशत्सहस्राधिकचतुर्लक्षसंवत्सरसंस्थितस्य कल्याख्यवर्तमानयुगस्यान्ते प्रादुर्भविष्यति। तस्मिन्कालेऽधर्मानुयायिभिर्जगच्छासितं भविष्यति। कल्किर्दुष्टानां विनाशाय जगतो नूतनयुगेऽर्थात्सत्ययुगे प्रक्षेपणाय चोद्भविष्यति। कल्किः श्वेताश्वारूढो केतुतारावज्ज्वलत्खड्गहस्त आगमिष्यति। कल्केरश्वः स्वपादप्रहरेण पृथिवीं कम्पयिष्यत्यगाधगाम्भीर्ये च जगद्धारककच्छपं पातयिष्यति। तत्सर्वं कृत्वा देवाः पृथिवीं पूर्वशुद्धिदशामानेष्यन्तीति॥२९४॥
Kalkirviṣṇorantimāvatāraḥ śambhalaśabdite grāme viṣṇuyaśanāmakabrāhmaṇakuṭumbe dvātriṁśatsahasrādhikacaturlakṣasaṁvatsarasaṁsthitasya kalyākhyavartamānayugasyānte prādurbhaviṣyati| Tasminkāle'dharmānuyāyibhirjagacchāsitaṁ bhaviṣyati| Kalkirduṣṭānāṁ vināśāya jagato nūtanayuge'rthātsatyayuge prakṣepaṇāya codbhaviṣyati| Kalkiḥ śvetāśvārūḍho ketutārāvajjvalatkhaḍgahasta āgamiṣyati| Kalkeraśvaḥ svapādaprahareṇa pṛthivīṁ kampayiṣyatyagādhagāmbhīrye ca jagaddhārakakacchapaṁ pātayiṣyati| Tatsarvaṁ kṛtvā devāḥ pṛthivīṁ pūrvaśuddhidaśāmāneṣyantīti||294||
"Kalki (kalki), последний avatāra (antima-avatāraḥ) Viṣṇu (viṣṇoḥ), появится (prādurbhaviṣyati) в деревне (grāme), называемой Śambhala (śambhala-śabdite), в семье brāhmaṇa по имени Viṣṇuyaśa (viṣṇuyaśa-nāmaka-brāhmaṇa-kuṭumbe) в конце (ante) нынешней юги --т.e. эпохи--, именуемой Kali (kali-ākhya-vartamāna-yugasya), длящейся черыреста тридцать две тысячи лет (dvātriṁśat-sahasra-adhika-catur-lakṣa-saṁvatsara-saṁsthitasya). В то время (tasmin kāle) миром (jagat) будут (bhaviṣyati) управлять (śāsitam) последователи adharma (adharma-anuyāyibhiḥ). Kalki (kalkiḥ) явится (udbhaviṣyati), чтобы уничтожить нечестивцев (duṣṭānām vināśāya) и (ca) ввергнуть мир в новую югу, т.е. в Satyayuga (jagataḥ nūtana-yuge arthāt satya-yuge prakṣepaṇāya). Kalki (kalkiḥ) придёт (āgamiṣyati) верхом на белом коне (śveta-aśva-āruḍhaḥ) (и) с мечом, ярким, как комета, в его руке (ketutārā-vat-jvalat-khaḍga-hastaḥ). Лошадь Kalki (kalkeḥ aśvaḥ) будет сотрясать (kampayiṣyati) землю (pṛthivīm) своими копытами (sva-pādaprahareṇa) и (ca) заставит черепаху, поддерживающую мир, упасть (jagat-dhāraka-kacchapam pātayiṣyati) в бездонные глубины (agādha-gāmbhīrye). Сделав (kṛtvā) всё это (tad sarvam), боги (devāḥ) вернут землю (pṛthivīm... āneṣyanti) в её прежнее состояние чистоты (pūrva-śuddhi-daśām... iti)"||294||
इदानीं भगवतो विष्णोर्दशावतारान्वर्णितुं समाप्य साधकोऽल्पकालं चिन्तयन्नतिष्ठत्सहसा तु सोऽवागच्छद्यत्केचिद्बलभद्रं बलरामनामकमपि विष्णोः प्रामाणिकावतारमवगच्छन्ति। तदनुरूपेण साधको बलभद्रस्य विषये सत्वरं वक्तुमुपक्रान्तवान्॥२९५॥
Idānīṁ bhagavato viṣṇordaśāvatārānvarṇituṁ samāpya sādhako'lpakālaṁ cintayannatiṣṭhatsahasā tu so'vāgacchadyatkecidbalabhadraṁ balarāmanāmakamapi viṣṇoḥ prāmāṇikāvatāramavagacchanti| Tadanurūpeṇa sādhako balabhadrasya viṣaye satvaraṁ vaktumupakrāntavān||295||
Теперь (idānīm), закончив (samāpya) описание (varṇitum) десяти avatāra-s (daśa-avatārān) Viṣṇu (viṣṇoḥ), искатель (sādhakaḥ) оставался (atiṣṭhat) задумчивым (cintayan) в течение некоторого времени (alpa-kālam), но (tu) внезапно (sahasā) он (saḥ) осознал (avāgacchat), что (yad) некоторые (kecid) верят (avagacchanti), что Balabhadra (balabhadram) —также (api) именуемый Balarāma (balarāma-nāmakam)— является аутентичным avatāra (prāmāṇika-avatāram) Viṣṇu (viṣṇoḥ). Соответственно (tad-anurūpeṇa), искатель (sādhakaḥ) начал (upakrāntavān) торопливо (satvaram) говорить (vaktum) о Balabhadra (balabhadrasya viṣaye)||295||
यदा भगवत्कृष्णस्यैव विषयेऽवचं बलभद्रकथाया विषये वस्तूनि बहून्यख्यापयमधुना परन्तु बलरामस्य जीवनं प्रति वस्तून्यन्यानि कानिचन संयोजयिष्यामि। बलभद्रः ककुद्मिराजकन्यां रेवतीं विवाहितवान्। तस्योल्मुको निशठश्च नाम्नी द्वौ पुत्रावास्तां शशिरेखा नाम पुत्री चासीत्। बलरामस्य प्रीतिपात्रशस्त्रं हलम्। महायुद्धकाले स तटस्थित आसीत्। तद्विग्रहस्यान्ते तु स भीमेन युद्धविधिभेदने भीमस्यातीवाक्रुध्यत्। किं घटितमिति। दुर्योधनोरुं स्वगदया भीमोऽभनक्। कृष्णः पुनस्तमशमयत्। कृष्णस्यान्तर्धानं दृष्ट्वा बलरामोऽम्रियतेति कथ्यते। कथं। स केवलं ध्यातुमुपविष्टवानिच्छातश्च स्वमर्त्यदेहमत्यज्यदिति॥२९६॥
Yadā bhagavatkṛṣṇasyaiva viṣaye'vacaṁ balabhadrakathāyā viṣaye vastūni bahūnyakhyāpayamadhunā parantu balarāmasya jīvanaṁ prati vastūnyanyāni kānicana saṁyojayiṣyāmi| Balabhadraḥ kakudmirājakanyāṁ revatīṁ vivāhitavān| Tasyolmuko niśaṭhaśca nāmnī dvau putrāvāstāṁ śaśirekhā nāma putrī cāsīt| Balarāmasya prītipātraśastraṁ halam| Mahāyuddhakāle sa taṭasthita āsīt| Tadvigrahasyānte tu sa bhīmena yuddhavidhibhedane bhīmasyātīvākrudhyat| Kiṁ ghaṭitamiti| Duryodhanoruṁ svagadayā bhīmo'bhanak| Kṛṣṇaḥ punastamaśamayat| Kṛṣṇasyāntardhānaṁ dṛṣṭvā balarāmo'mriyateti kathyate| Kathaṁ| Sa kevalaṁ dhyātumupaviṣṭavānicchātaśca svamartyadehamatyajyaditi||296||
"Когда (yadā) я говорил (avacam) о самом Господе Kṛṣṇa (bhagavat-kṛṣṇasya eva viṣaye), я рассказал (akhyāpayam) много (bahūni) вещей (vastūni) из истории Balabhadra (balabhadra-kathāyāḥ viṣaye), но (parantu) сейчас (adhunā) я добавлю (saṁyojayiṣyāmi) некоторые (kānicana) другие (anyāni) вещи (vastūni), касающиеся (prati) жизни (jīvanam) Balarāma (balarāmasya). Balabhadra (balabhadraḥ) женился на (vivāhitavān) Revatī (revatīm), дочери царя Kakudmi (kakudmi-rāja-kanyām). Он имел (tasya... āstām... āsīt) двух (dvau) сыновей (putrau) по имени (nāmnī) Ulmuka (ulmukaḥ) и (ca) Niśaṭha (niśaṭhaḥ), и (ca) дочь (putrī) по имени (nāma) Śaśirekhā (śaśirekhā). Любимым оружием (prītipātra-śastram) Balarāma (balarāmasya) (был) плуг (halam). Во время Великой Войны --т.e. войны между Pāṇḍava-s и Kaurava-s-- (mahā-yuddha-kāle) он (saḥ) оставался нейтральным (taṭasthitaḥ āsīt). В конце (ante) этого конфликта (tad-vigrahasya) он (saḥ) очень рассердился (atīva akrudhyat) на Bhīma (bhīmasya) из-за нарушения правил войны (yuddha-vidhi-bhedane). Что (kim) случилось (ghaṭitam iti)? Bhīma (bhīmaḥ) разбил (abhanak) бедро Duryodhana (duryodhana-ūrum) своим жезлом (sva-gadayā). Однако (punar) Kṛṣṇa (kṛṣṇaḥ) успокоил его (tam aśamayat). Говорят, что (iti kathyate) Balarāma (balarāmaḥ) умер (amriyata), увидев (dṛṣṭvā) исчезновение (antardhānam) Kṛṣṇa (kṛṣṇasya). Как (katham)? Он (saḥ) просто (kevalam) сел (upaviṣṭavān) в медитацию (dhyātum) и (ca) покинул (atyajyat) своё смертное тело (sva-martya-deham... iti) по своей воле (icchātas)"||296||
इदानीमीश्वरस्य परव्यूहविभवाख्याकृतीः सम्यग्विवृत्य साधकोऽन्तर्याम्यर्चानामके चतुर्थपञ्चमाकृती संक्षेपेण व्याख्यातुं सज्जोऽस्ति। तत्कृत्वा समासतोऽपि विशिष्टाद्वैतवेदान्तस्य प्रतिष्ठापकस्य रामानुजस्य मते मोक्षं स वर्णयिष्यति॥२९७॥
Idānīmīśvarasya paravyūhavibhavākhyākṛtīḥ samyagvivṛtya sādhako'ntaryāmyarcānāmake caturthapañcamākṛtī saṁkṣepeṇa vyākhyātuṁ sajjo'sti| Tatkṛtvā samāsato'pi viśiṣṭādvaitavedāntasya pratiṣṭhāpakasya rāmānujasya mate mokṣaṁ sa varṇayiṣyati||297||
Сейчас (idānīm), полностью описав (samyak vivṛtya) аспекты Господа, известные как Para, Vyūha и Vibhava (īśvarasya para-vyūha-vibhava-ākhya-ākṛtīḥ), искатель (sādhakaḥ) готов (sajjaḥ... asti) кратко объяснить (saṁkṣepeṇa vyākhyātum) четвёртый и пятый аспекты (caturtha-pañcama-ākṛtī), называемые Antaryāmī и Arcā (antaryāmi-arcā-nāmake). Сделав (kṛtvā) это (tad), он (saḥ) опишет (varṇayiṣyati), также лаконично (samāsatas api), Освобождение (mokṣam), согласно Rāmānuja (rāmānujasya), основателя (pratiṣṭhāpakasya) Viśiṣṭādvaitavedānta (viśiṣṭa-advaita-vedāntasya)||297||
ईश्वरस्य चतुर्थाकृतिरन्तर्यामीत्युच्यते। अन्तर्यामी भगवान्स्वयं चिदिति नाम्ना प्रसिद्धानां सर्वेषां जीवानामन्तर्निवसनचिदिति नाम्ना प्रकृत्यामन्तश्चामरात्मेव। एवं चिज्जीवानां विश्वम्। प्रत्येकस्य प्राणिनोऽन्तर्द्वे वस्तुनी स्तः। एकं वस्तु सामान्येन बद्धावस्थायां जीवोऽपरं च वस्त्वन्तर्यामी कदाचित्परमात्माख्योऽपि। बद्धजीवे संसारे स्वकर्मणां तिक्तफलं खादत्यन्तर्यामी तस्य सर्वस्याविकृतसाक्षीव तिष्ठत्यर्थादमरान्तर्यामी सर्वदा कर्मातीतः। किञ्च बद्धान्विहाय जीवा नित्याश्च मुक्ताः। नित्यजीवाः शाश्वतं मुक्ताश्च सम्सारे न कदाचिदासंस्तथाहि गरुडः। मुक्तजीवास्तु सम्सार आसन्किन्तु ते निस्तीर्णाः। पर्यन्त ईश्वरस्य पञ्चमाकृतिरर्चेत्युच्यते। जीवेनेश्वरस्य निरायासप्रत्यक्षपूजार्थमीश्वरो विग्रहरूपेण दृश्यते येन भक्तहृदयेषु प्रमोदो वर्धते। मोक्षविषये रामानुजस्य मते भक्तिप्रपत्ती मुख्योपाये। मुक्तिः परन्तु मृत्युकाले प्राप्यते। एवं विशिष्टाद्वैतवेदान्तः करणीयमिव जीवन्मुक्तिं न मन्यते। प्राप्तमुक्तिर्जीव यस्मिनीश्वरः स्वपराकृत्यां विष्णुलोके वैकुण्ठे निवसन्यत्र ब्रह्मैवाभौतिकचक्षुभिस्तज्जीवेन द्रष्टुशक्यम्। स सायुज्यं वेश्वरेण सहैकतां वापि भुङ्क्ते। एतत्त्वीश्वरोऽहमिति रूपेणेश्वरेण निखिलैक्यं न संसूचयत्यत एव विशिष्टाद्वैतमिति नाम। पुनरपि वैकुण्ठे द्रव्यमचिदपि तु शुद्धसत्त्वरूपेण। शुद्धसत्त्वमिदं नित्यमशेषेण रजस्तमोविहीनमीश्वरेच्छाधीनं च। भौतिकविश्वेऽत्र परन्त्वचिन्मिश्रसत्त्वरूपेण यस्मिन्रजस्तमःसत्त्वात्मकगुणत्रयं विद्यते। इत्थं मुक्तजीवो वैकुण्ठे निवसंस्तिष्ठति सर्वदानन्दं भुङ्क्ते च यावद्भगवद्विष्णुं सेवयति। एषामत्युत्तमविषयाणामनेन संक्षिप्तव्याख्यानेन महारामानुजेन प्रतिष्ठापितस्य श्रीविशिष्टाद्वैतवेदान्तस्य विषये मद्विवरणं समापयामि। भगवतो विष्णोः सर्वेभ्यः सद्भक्तेभ्यः कुशलं भवत्विति॥२९८॥
Īśvarasya caturthākṛtirantaryāmītyucyate| Antaryāmī bhagavānsvayaṁ ciditi nāmnā prasiddhānāṁ sarveṣāṁ jīvānāmantarnivasanaciditi nāmnā prakṛtyāmantaścāmarātmeva| Evaṁ cijjīvānāṁ viśvam| Pratyekasya prāṇino'ntardve vastunī staḥ| Ekaṁ vastu sāmānyena baddhāvasthāyāṁ jīvo'paraṁ ca vastvantaryāmī kadācitparamātmākhyo'pi| Baddhajīve saṁsāre svakarmaṇāṁ tiktaphalaṁ khādatyantaryāmī tasya sarvasyāvikṛtasākṣīva tiṣṭhatyarthādamarāntaryāmī sarvadā karmātītaḥ| Kiñca baddhānvihāya jīvā nityāśca muktāḥ| Nityajīvāḥ śāśvataṁ muktāśca samsāre na kadācidāsaṁstathāhi garuḍaḥ| Muktajīvāstu samsāra āsankintu te nistīrṇāḥ| Paryanta īśvarasya pañcamākṛtirarcetyucyate| Jīveneśvarasya nirāyāsapratyakṣapūjārthamīśvaro vigraharūpeṇa dṛśyate yena bhaktahṛdayeṣu pramodo vardhate| Mokṣaviṣaye rāmānujasya mate bhaktiprapattī mukhyopāye| Muktiḥ parantu mṛtyukāle prāpyate| Evaṁ viśiṣṭādvaitavedāntaḥ karaṇīyamiva jīvanmuktiṁ na manyate| Prāptamuktirjīva yasminīśvaraḥ svaparākṛtyāṁ viṣṇuloke vaikuṇṭhe nivasanyatra brahmaivābhautikacakṣubhistajjīvena draṣṭuśakyam| Sa sāyujyaṁ veśvareṇa sahaikatāṁ vāpi bhuṅkte| Etattvīśvaro'hamiti rūpeṇeśvareṇa nikhilaikyaṁ na saṁsūcayatyata eva viśiṣṭādvaitamiti nāma| Punarapi vaikuṇṭhe dravyamacidapi tu śuddhasattvarūpeṇa| Śuddhasattvamidaṁ nityamaśeṣeṇa rajastamovihīnamīśvarecchādhīnaṁ ca| Bhautikaviśve'tra parantvacinmiśrasattvarūpeṇa yasminrajastamaḥsattvātmakaguṇatrayaṁ vidyate| Itthaṁ muktajīvo vaikuṇṭhe nivasaṁstiṣṭhati sarvadānandaṁ bhuṅkte ca yāvadbhagavadviṣṇuṁ sevayati| Eṣāmatyuttamaviṣayāṇāmanena saṁkṣiptavyākhyānena mahārāmānujena pratiṣṭhāpitasya śrīviśiṣṭādvaitavedāntasya viṣaye madvivaraṇaṁ samāpayāmi| Bhagavato viṣṇoḥ sarvebhyaḥ sadbhaktebhyaḥ kuśalaṁ bhavatviti||298||
"Четвёртый аспект (caturtha-ākṛtiḥ) Господа (īśvarasya) называется (iti ucyate) Antaryāmī --обычно переводимый как 'обитатель', хотя дословный перевод — 'внутренний контролёр'-- (antar-yāmī). Antaryāmī (antar-yāmī) (— это) Сам (svayam) Господь (bhagavān), обитающий (nivasan) как бессмертная Самость (amara-ātmā iva) внутри (antar) всех jīva-s --т.e. всех живых существ-- (sarveṣām jīvānām), известная (prasiddhānām) под именем Cit (cit iti nāmnā), а также (ca) внутри (antar) Prakṛti (prakṛtyām) под именем Acit (acit iti nāmnā). Поэтому (evam) Cit (cit) (является) вселенной (viśvam) jīva-s (jīvānām). Внутри (antar) каждого живого существа (pratyekasya prāṇinaḥ) находятся (staḥ) две (dve) сущности (vastunī). Одна (ekam) сущность (vastu) (есть) jīva (jīvaḥ) —обычно (sāmānyena) в связанном состоянии (baddha-avasthāyām)—, а (ca) другая (aparam) сущность (vastu) (— это) Antaryāmī (antar-yāmī) —также иногда именуемый Paramātmā (kadācid parama-ātma-ākhyaḥ api)—. В то время как связанный jīva ест горькие плоды своих деяний в Saṁsāra (baddha-jīve saṁsāre sva-karmaṇām tikta-phalam khādati), Antaryāmī (antar-yāmī) пребывает (tiṣṭhati), как (iva) неизменный Свидетель (avikṛta-sākṣī) всего этого (tasya sarvasya), то есть (arthāt) вечный Antaryāmī (amara-antaryāmī) находится всегда вне Кармы (sarvadā karma-atītaḥ). Более того (kiñca), помимо baddha-s, или связанных (baddhān vihāya), jīva-s (jīvāḥ) (могут быть) nitya-s, или вечными (nityāḥ) и (ca) mukta-s, или освобождёнными (muktāḥ). Jīva-s, являющиеся nitya-s (nitya-jīvāḥ), вечно освобождены (śāśvatam muktāḥ) и (ca) никогда не были (na kadācid āsan) в Saṁsāra (samsāre), например (tathāhi), Garuḍa (garuḍaḥ). Однако (tu), jīva-s, являющиеся mukta-s (mukta-jīvāḥ), были (āsan) в Saṁsāra (samsāre), но (kintu) они (te) спаслись (nistīrṇāḥ). Наконец (paryante), пятый аспект (pañcama-ākṛtiḥ) Господа (īśvarasya) называется (iti ucyate) Arcā (arcā). Чтобы jīva мог поклоняться Господу напрямую с лёгкостью (jīvena īśvarasya nirāyāsa-pratyakṣa-pūjā-artham), Господь (īśvaraḥ) появляется (dṛśyate) в форме идолов (vigraha-rūpeṇa), благодаря чему (yena) преумножается (vardhate) радость (pramodaḥ) в сердцах преданных (bhakta-hṛdayeṣu). Что касается Освобождения (mokṣa-viṣaye), то, по мнению (mate) Rāmānuja (rāmānujasya), главными средствами являются (mukhya-upāye) преданность и подчинение (bhakti-prapattī). Тем не менее (parantu), Освобождение (muktiḥ) достигается (prāpyate) в момент смерти (mṛtyu-kāle). Поэтому (evam) Viśiṣṭādvaitavedānta (viśiṣṭa-advaita-vedāntaḥ) не считает (na manyate) Освобождение при жизни (jīvat-muktim), как (iva) возможное для достижения (karaṇīyam). jīva (jīvaḥ), который достиг Освобождения (prāpta-muktiḥ), обитает (nivasan) в Vaikuṇṭha (vaikuṇṭhe) —в мире Viṣṇu (viṣṇuloke), в котором (yasmin) Господь (īśvaraḥ) (пребывает) в Своём аспекте Para (sva-para-ākṛtyām)—, где (yatra) Сам Brahma (brahma eva) может быть увиден (draṣṭuśakyam) этим jīva (tad-jīvena) через нефизические глаза (abhautika-cakṣubhiḥ). Он (saḥ) также (api) наслаждается (bhuṅkte) sāyujya (sāyujyam), или (vā... vā) единением (ekatām) с Господом (īśvareṇa saha). Но (tu) это (etad) не подразумевает (na saṁsūcayati) полного единства (nikhila-aikyam) с Господом (īśvareṇa) в форме (rūpeṇa): 'Я (aham) (есть) Господь (īśvaraḥ... iti)', отсюда (ata eva) имя (nāma) Viśiṣṭādvaita --а именно, Ограниченная Недвойственность, или Особая Недвойственность-- (viśiṣṭa-advaitam iti). Более того (punar api), в Vaikuṇṭha (vaikuṇṭhe) материя (dravyam) (является) также (api) Acit (acit), но (tu) в форме śuddhasattva (śuddhasattva-rūpeṇa). Этот (idam) śuddhasattva (śuddhasattvam) вечен (nityam), полностью (aśeṣeṇa) лишён rajas и tamas (rajas-tamas-vihīnam) и (ca) подчиняется Воле Господа (īśvara-icchā-adhīnam). Здесь (atra), в материальной вселенной (bhautika-viśve), Acit (acit), однако (parantu), (находится) в форме miśrasattva (miśrasattva-rūpeṇa), где (yasmin) присутствует (vidyate) триада guṇa-s, состоящая из rajas, tamas и sattva (rajas-tamas-sattva-ātmaka-guṇa-trayam). Таким образом (ittham), освобождённый jīva (mukta-jīvaḥ) продолжает жить (nivasan tiṣṭhati) в Vaikuṇṭha (vaikuṇṭhe) и (ca) наслаждается (bhuṅkte) блаженством (ānandam) вечно (sarvadā), пока (yāvat) служит (sevayati) Господу Viṣṇu (bhagavat-viṣṇum). Этим кратким объяснением (anena saṁkṣipta-vyākhyānena) этих трансцендентных тем (eṣām atyuttama-viṣayāṇām) я заканчиваю (samāpayāmi) мой трактат (mad-vivaraṇaṁ) о досточтимом (учении) Viśiṣṭādvaitavedānta (śrī-viśiṣṭa-advaita-vedāntasya viṣaye), основанном (pratiṣṭhāpitasya) великим Rāmānuja (mahā-rāmānujena). Да пребудет (bhavatu) благополучие (kuśalam) со всеми истинными преданными (sarvebhyaḥ sat-bhaktebhyaḥ) Господа Viṣṇu (bhagavataḥ viṣṇoḥ... iti)!"||298||
Dvaitavedānta
अधुना साधकः स्वगुरवेऽन्यां सम्भाव्यतां चिन्तितवानपिनाम स्वगुरुः श्रीमध्वप्रतिष्ठापितद्वैतवेदान्तनिष्ठोऽभवत्। यद्येवं तर्हि स साधकोऽमन्यत यत्स्वगुरुरवश्यमेव मध्वेनैव विरचितानि सर्वाणि शास्त्राणि तथैव द्वैतवेदान्तस्यान्यानि बहुप्रभावपुस्तकान्यपठत्। ततः स तेषां शास्त्राणां नामानि ख्यातुं प्रारभत॥२९९॥
Adhunā sādhakaḥ svagurave'nyāṁ sambhāvyatāṁ cintitavānapināma svaguruḥ śrīmadhvapratiṣṭhāpitadvaitavedāntaniṣṭho'bhavat| Yadyevaṁ tarhi sa sādhako'manyata yatsvagururavaśyameva madhvenaiva viracitāni sarvāṇi śāstrāṇi tathaiva dvaitavedāntasyānyāni bahuprabhāvapustakānyapaṭhat| Tataḥ sa teṣāṁ śāstrāṇāṁ nāmāni khyātuṁ prārabhata||299||
Сейчас (adhunā) искатель (sādhakaḥ) подумал (cintitavān) о другой возможности (anyām sambhāvyatām) для своего Гуру (sva-gurave): возможно (apināma) его Гуру (sva-guruḥ) стал (abhavat) полностью предан Dvaitavedānta --т.е. Двойственной Vedānta--, основанной уважаемым Madhva (śrī-madhva-pratiṣṭhāpita-dvaita-vedānta-niṣṭhaḥ). Если это так (yadi evam), то (tarhi) искатель (saḥ sādhakaḥ) подумал (amanyata), что (yad) его Гуру (sva-guruḥ), наверняка (avaśyam eva), прочитал (apaṭhat) все (sarvāṇi) писания (śāstrāṇi), составленные (viracitāni) самим Madhva (madhvena eva), а также (tathā eva) другие (anyāni) важные книги (bahuprabhāva-pustakāni) Dvaitavedānta (dvaita-vedāntasya). После этого (tatas) он (saḥ) начал (prārabhata) упоминать (khyātum) названия (nāmāni) этих писаний (teṣām śāstrāṇām)||299||
दशप्रकरणमनुव्याख्यानमणुभाष्यं तात्पर्यनिर्णयो विष्णुतत्त्वविनिर्णयो ऋग्भाष्यं च मायावादखण्डनमित्यानन्दतीर्थनामकेनापि मध्वेनैव विरचितानि शास्त्राणीमानि कानिचित्। किञ्च न्यायामृतं तर्कताण्डवं चन्द्रिका न्यायसुधा प्रमेयदीपिका तत्त्वप्रकाशिका न्यायदीपिका न्यायसुधापरिमळ्एत्यादीनि जयतीर्थव्यासतीर्थराघवेन्द्राद्यन्यनिबन्धृभिर्विरचितानि पुस्तकानीमानीति॥३००॥
Daśaprakaraṇamanuvyākhyānamaṇubhāṣyaṁ tātparyanirṇayo viṣṇutattvavinirṇayo ṛgbhāṣyaṁ ca māyāvādakhaṇḍanamityānandatīrthanāmakenāpi madhvenaiva viracitāni śāstrāṇīmāni kānicit| Kiñca nyāyāmṛtaṁ tarkatāṇḍavaṁ candrikā nyāyasudhā prameyadīpikā tattvaprakāśikā nyāyadīpikā nyāyasudhāparimaḻetyādīni jayatīrthavyāsatīrtharāghavendrādyanyanibandhṛbhirviracitāni pustakānīmānīti||300||
"Некоторые (kānicid) писания (śāstrāṇi), написанные (viracitāni) самим Madhva (madhvena eva) —также (api) именуемые Ānandatīrtha (ānandatīrtha-nāmakena)—, таковы (imāni): 'Daśaprakaraṇa (daśaprakaraṇam), Anuvyākhyāna (anuvyākhyānam), Aṇubhāṣya (aṇubhāṣyam), Tātparyanirṇaya (tātparyanirṇayaḥ), Viṣṇutattvavinirṇaya (viṣṇutattvavinirṇayaḥ), Ṛgbhāṣya (ṛgbhāṣyam) и (ca) Māyāvādakhaṇḍana (māyāvādakhaṇḍanam iti)'. Кроме того (kiñca), другими авторами, такими как: Jayatīrtha, Vyāsatīrtha, Rāghavendra и т.д. (jayatīrtha-vyāsatīrtha-rāghavendra-ādi-anya-nibandhṛbhiḥ), были написаны (viracitāni) такие (imāni) книги (pustakāni): 'Nyāyāmṛta (nyāyāmṛtam), Tarkatāṇḍava (tarkatāṇḍavam), Candrikā (candrikā), Nyāyasudhā (nyāyasudhā), Prameyadīpikā (prameyadīpikā), Tattvaprakāśikā (tattvaprakāśikā), Nyāyadīpikā (nyāyadīpikā), Nyāyasudhāparimaḻā (nyāyasudhāparimaḻā) и т.д. (iti-ādīni... iti)'"||300||
प्रत्यक्षमनुमानं चागम इति द्वैतवेदान्ते प्रमाणत्रयमिदम्। किञ्चैकतो द्रव्यं गुणः कर्म सामान्यं विशेषो विशिष्टोऽंशी शक्तिः सादृश्यं चाभाव इति दशप्रमेयाणि विद्यन्ते। अन्यतो ब्रह्म लक्ष्मीर्जीवोऽव्याकृताकाशं प्रकृतिश्च गुणत्रयमिति द्रव्यं षड्विभागयुतं मम यदि स्मृतिलोपोऽसञ्जातो यतो विषयोऽयमतीव विषमश्च गहन इति॥३०१॥
Pratyakṣamanumānaṁ cāgama iti dvaitavedānte pramāṇatrayamidam| Kiñcaikato dravyaṁ guṇaḥ karma sāmānyaṁ viśeṣo viśiṣṭo'ṁśī śaktiḥ sādṛśyaṁ cābhāva iti daśaprameyāṇi vidyante| Anyato brahma lakṣmīrjīvo'vyākṛtākāśaṁ prakṛtiśca guṇatrayamiti dravyaṁ ṣaḍvibhāgayutaṁ mama yadi smṛtilopo'sañjāto yato viṣayo'yamatīva viṣamaśca gahana iti||301||
"В Dvaitavedānta (dvaita-vedānte) это (idam) (является) триадой из трёх pramāṇa-s --т.e. средств достоверного познания-- (pramāṇa-trayam): «Прямое восприятие (pratyakṣam), умозаключение/логический вывод (anumānam) и (ca) проявленное писание (āgamaḥ iti) ». Кроме того (kiñca), с одной стороны (ekatas), имеются (vidyante) десять prameya-s --которые должны быть удостоверены тремя pramāṇa-s-- (daśa-prameyāṇi): «Субстанция (dravyam), атрибут (guṇaḥ), действие (karma), универсальность (sāmānyam), индивидуальность (viśeṣaḥ), пригодный (viśiṣṭaḥ), целое --содержащее части-- (aṁśī), сила (śaktiḥ), сходство (sādṛśyam) и (ca) отрицание --т.e. несуществование-- (abhāvaḥ iti)». С другой стороны (anyatas), dravya, или субстанция (dravyam) наделена шестью классификациями (ṣaṭ-vibhāga-yutam): «Brahma (brahma), Lakṣmī (lakṣmīḥ), jīva (jīvaḥ), неделимое/неизменённое пространство (avyākṛta-ākāśam), Prakṛti (prakṛtiḥ) и (ca) группа из трёх guṇa-s --а именно, sattva, rajas и tamas-- (guṇa-trayam iti)», если мне не изменяет память (mama yadi smṛti-lopaḥ asañjātaḥ), поскольку (yatas) эта (ayam) тема (viṣayaḥ) чрезвычайно (atīva) сложна (viṣamaḥ) и (ca) глубока (gahanaḥ iti)"||301||
मध्वदर्शने ब्रह्म विष्णुः स्याल्लक्ष्मीश्च तस्य पत्नी। अन्यच्च विष्णुर्लक्ष्मीश्च जीवाश्चेतनाः प्राकृतिस्त्वचेतना। किञ्च तद्द्रव्याणि विभजितुमन्यप्रकारोऽस्ति तद्यथा ब्रह्म स्वतन्त्रं जीवाः प्रकृतिर्लक्ष्मीरपि च परतन्त्राः। ब्रह्म च विष्ण्वाख्योऽपि पौरुषेयः किन्तु भौतिकशरीराद्विहीनं मनुष्यरूपसदृशाद्यस्मात्कस्माच्चिद्रूपाच्च। विष्णुः शुभगुणैः पूर्णः। तस्य प्रसादद्वारेण जीवो मरणकाले मोक्षं लब्धुं शक्तः। विष्णोर्विभवाः सन्तीति मध्वोऽभ्युपगच्छेदपि। यद्यपि लक्ष्मीः समानेत्युच्यते तथापि सा पूर्वोक्तमिव परतन्त्रैव न तु विष्णुवत्स्वतन्त्रावश्यम्। मुक्तियोग्या नित्यसंसारिणश्च तमोयोग्या इति त्रिवर्गात्मका बद्धजीवा असङ्ख्या भवेयुः। द्वैतवेदान्ते नित्यसंसारीणां तमोयोग्यानां च सन्निधिरस्य दर्शनस्याद्वितीयं लक्षणं पुनरपि मम यदि स्मृतिलोपोऽसञ्जातः। प्रकृतिर्विश्वस्योपादानकारणं निरन्तरं च विष्णोरिच्छाश्रया। पर्यन्ते द्वैतवेदान्ते विष्णुर्जीवाः प्रकृतिश्च सन्तः परन्तु परस्परं नित्यं व्यतिरिक्ताः सन्तीति॥३०२॥
Madhvadarśane brahma viṣṇuḥ syāllakṣmīśca tasya patnī| Anyacca viṣṇurlakṣmīśca jīvāścetanāḥ prākṛtistvacetanā| Kiñca taddravyāṇi vibhajitumanyaprakāro'sti tadyathā brahma svatantraṁ jīvāḥ prakṛtirlakṣmīrapi ca paratantrāḥ| Brahma ca viṣṇvākhyo'pi pauruṣeyaḥ kintu bhautikaśarīrādvihīnaṁ manuṣyarūpasadṛśādyasmātkasmāccidrūpācca| Viṣṇuḥ śubhaguṇaiḥ pūrṇaḥ| Tasya prasādadvāreṇa jīvo maraṇakāle mokṣaṁ labdhuṁ śaktaḥ| Viṣṇorvibhavāḥ santīti madhvo'bhyupagacchedapi| Yadyapi lakṣmīḥ samānetyucyate tathāpi sā pūrvoktamiva paratantraiva na tu viṣṇuvatsvatantrāvaśyam| Muktiyogyā nityasaṁsāriṇaśca tamoyogyā iti trivargātmakā baddhajīvā asaṅkhyā bhaveyuḥ| Dvaitavedānte nityasaṁsārīṇāṁ tamoyogyānāṁ ca sannidhirasya darśanasyādvitīyaṁ lakṣaṇaṁ punarapi mama yadi smṛtilopo'sañjātaḥ| Prakṛtirviśvasyopādānakāraṇaṁ nirantaraṁ ca viṣṇoricchāśrayā| Paryante dvaitavedānte viṣṇurjīvāḥ prakṛtiśca santaḥ parantu parasparaṁ nityaṁ vyatiriktāḥ santīti||302||
"В философии Madhva (madhva-darśane) Brahma (brahma) — это (syāt) Viṣṇu (viṣṇuḥ), и (ca) Lakṣmī (lakṣmīḥ) (является) Его (tasya) супругой (patnī). Кроме того (anyat ca), Viṣṇu (viṣṇuḥ), Lakṣmī (lakṣmīḥ) и (ca) jīva-s (jīvāḥ) (являются) одушевлёнными/чувствующими (cetanāḥ), но (tu) Prakṛti (prakṛtiḥ) не одушевлена (acetanā). Более того (kiñca), имеется (asti) другой способ (anya-prakāraḥ) разделения (vibhajitum) этих сущностей (tad-dravyāṇi), а именно (tad yathā), Brahma (brahma) Свободен (svatantram), в то время как (ca) jīva-s (jīvāḥ), Prakṛti (prakṛtiḥ) и даже (api ca) Lakṣmī (lakṣmīḥ) (являются) зависимыми (paratantrāḥ). И (ca) Brahma (brahma) —также (api) именуемый Viṣṇu (viṣṇu-ākhyaḥ)— персонифицирован (pauruṣeyaḥ), но (kintu) лишён (vihīnam) материального тела (bhautika-śarīrāt) и (ca) какой бы то ни было формы (yasmāt kasmāt-cid rūpāt), подобной человеческой форме (manuṣya-rūpa-sadṛśāt). Viṣṇu (viṣṇuḥ) полон (pūrṇaḥ) благоприятных качеств (śubha-guṇaiḥ). Благодаря Его Милости (tasya prasāda-dvāreṇa) jīva (jīvaḥ) может (śaktaḥ) достичь (labdhum) Освобождения (mokṣam) в момент смерти (maraṇa-kāle). Madhva (madhvaḥ) также (api) признаёт (abhyupagacchet), что (iti) Viṣṇu имеет vibhava-s, или инкарнации (viṣṇoḥ vibhavāḥ santi). Хотя (yadi api) Lakṣmī (lakṣmīḥ) считается (iti ucyate) равной (Viṣṇu) (samānā), тем не менее (tathā api), она (sā), как (iva) было сказано ранее (pūrva-uktam), (является), конечно (eva), зависимой (paratantrā), а не (na tu) Свободной (svatantrā) как Viṣṇu (viṣṇu-vat), в действительности (avaśyam). Связанные jīva-s (baddha-jīvāḥ) —состоящие из трёх групп (tri-varga-ātmakāḥ): «достойные Освобождения (mukti-yogyāḥ), вечные saṁsārī-s (nitya-saṁsāriṇaḥ) и (ca) заслуживающие тьмы (tamas-yogyāḥ iti)»— бесчисленны (asaṅkhyāḥ... bhaveyuḥ). В Dvaitavedānta (dvaita-vedānte) наличие (sannidhiḥ) (jīva-s, являющихся) вечными saṁsārī-s (nitya-saṁsārīṇām) и (ca) заслуживающими тьмы (tamas-yogyānām), (является) уникальной (advitīyam) характеристикой (lakṣaṇam) этой философской системы (asya darśanasya), опять же (punar api), если мне не изменяет память (mama yadi smṛti-lopaḥ asañjātaḥ). Prakṛti (prakṛtiḥ) (— это) материальная причина (upādāna-kāraṇam) вселенной (viśvasya) и (ca) постоянно (nirantaram) зависит от Воли (icchā-āśrayā) Viṣṇu (viṣṇoḥ). Наконец (paryante), в Dvaitavedānta (dvaita-vedānte) Viṣṇu (viṣṇuḥ), jīva-s (jīvāḥ) и (ca) Prakṛti (prakṛtiḥ) реальны (santaḥ), но (parantu) вечно (nityam... santi) отделены (vyatiriktāḥ) друг от друга (parasparam... iti)"||302||
(१) वैराग्यम् (२) ज्ञानम् (३) माहात्म्यज्ञानम् (४) निष्कामकर्म (५) भक्तिः (६) प्रसाद इति द्वैतवेदान्ते मोक्षप्राप्त्यर्थं षड्भूमिका इति॥३०३॥
(1) Vairāgyam (2) jñānam (3) māhātmyajñānam (4) niṣkāmakarma (5) bhaktiḥ (6) prasāda iti dvaitavedānte mokṣaprāptyarthaṁ ṣaḍbhūmikā iti||303||
"В Dvaitavedānta (dvaita-vedānte) шестью стадиями (ṣaṭ-bhūmikāḥ) достижения Освобождения (mokṣa-prāpti-artham) (являются): «(1) Отречение (1 vairāgyam), (2) знание (2 jñānam), (3) знание о Величии/Великодушии (Господа) (3 māhātmya-jñānam), (4) действие без желания (4 niṣkāma-karma), (5) преданность (5 bhaktiḥ) (и) (6) Благоволение/Милость (6 prasādaḥ iti... iti)"||303||
वैराग्ये भक्तो बाह्यार्थेषूदासीनो भवति यतस्तेषु केषुचित्सत्सौख्यं न निवसतीति सोऽवगच्छति। सर्वेन्द्रियसुखानि भौतिकदेहेऽभिलाषं च दिव्यदेहेऽपि वा स परित्यजति। सरलमितव्ययिजीवितं यत्सन्तुष्टिपूर्णं सोऽतिवाहयति। भगवद्गीतायां श्रीकृष्णोपदिष्टमिव कर्मयोगाभ्यासेन वैराग्यमेतत्समासाद्यमिति॥३०४॥
Vairāgye bhakto bāhyārtheṣūdāsīno bhavati yatasteṣu keṣucitsatsaukhyaṁ na nivasatīti so'vagacchati| Sarvendriyasukhāni bhautikadehe'bhilāṣaṁ ca divyadehe'pi vā sa parityajati| Saralamitavyayijīvitaṁ yatsantuṣṭipūrṇaṁ so'tivāhayati| Bhagavadgītāyāṁ śrīkṛṣṇopadiṣṭamiva karmayogābhyāsena vairāgyametatsamāsādyamiti||304||
"В vairāgya, или отречении (vairāgye) преданный (bhaktaḥ) становится (bhavati) индифферентным (udāsīnaḥ) к внешним объектам (bāhya-artheṣu), потому что (yatas) он (saḥ) осознаёт (avagacchati), что (iti) истинное счастье (sat-saukhyam) не находится (na nivasati) ни в одном из них (teṣu kasmin-cid). Он (saḥ) полностью отказывается (parityajati) от всех чувственных удовольствий (sarva-indriya-sukhāni) и (ca) желаний (abhilāṣam) для материального тела (bhautika-dehe), или (vā) даже (api) для божественного тела (divya-dehe). Он (saḥ) ведёт (ativāhayati) простую скромную жизнь (sarala-mitavyayi-jīvitam), которая (yad) полна удовлетворения (santuṣṭi-pūrṇam). Это (etad) отречение (vairāgyam) достижимо (samāsādyam) благодаря практике Karmayoga (karma-yoga-abhyāsena), как (iva) учил досточтимый Kṛṣṇa (śrī-kṛṣṇa-upadiṣṭam) в Bhagavadgītā (bhagavat-gītāyām... iti)"||304||
ज्ञानभूमीकायां स्वगुरोरोष्ठाभ्यां परमेश्वरेण स्वनित्यसम्बन्धं ज्ञातुं भक्त आरभत इति॥३०५॥
Jñānabhūmīkāyāṁ svaguroroṣṭhābhyāṁ parameśvareṇa svanityasambandhaṁ jñātuṁ bhakta ārabhata iti||305||
"На стадии jñāna, или знания (jñāna-bhūmīkāyām) преданный (bhaktaḥ) начинает (ārabhate) узнавать (jñātum) о вечных отношениях (sva-nitya-sambandham) с Всевышним Господом (parama-īśvareṇa... iti) из уст (oṣṭhābhyām) своего Гуру (sva-guroḥ)"||305||
महात्म्यज्ञानभूमिकायां भक्तः शास्त्राण्यधीते यत्र स परमेश्वरस्य वर्णनानि प्राप्नोति। तद्वर्णनेभ्यश्च भक्तो भगवद्विष्णोर्महत्तामवगच्छतीति॥३०६॥
Mahātmyajñānabhūmikāyāṁ bhaktaḥ śāstrāṇyadhīte yatra sa parameśvarasya varṇanāni prāpnoti| Tadvarṇanebhyaśca bhakto bhagavadviṣṇormahattāmavagacchatīti||306||
"На стадии māhātmyajñāna, или знания о Величии/Великодушии (Господа) (mahātmya-jñāna-bhūmikāyām) преданный (bhaktaḥ) изучает (adhīte) писания (śāstrāṇi), где (yatra) он (saḥ) находит (prāpnoti) описания (varṇanāni) Всевышнего Владыки (parama-īśvarasya). И (ca) благодаря этим описаниям (tad-varṇanebhyaḥ) преданный (bhaktaḥ) осознаёт (avagacchati) Возвышенное Состояние (mahattām) Господа Viṣṇu (bhagavat-viṣṇoḥ... iti)"||306||
निष्कामकर्मभूमिकायां भक्तो भगवतोऽहङ्कृतिहीनां प्रीतिमत्सेवामाचरति। भक्तः स्वसेवाफलभिर्न क्लिश्यतेऽपितु परमेश्वराय तत्सेवां सविनयं स समर्पयति। किञ्च कर्मण्येवाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन मा कर्मफलहेतुर्भूर्मा ते सङ्गोऽस्त्वकर्मणीति भगवद्गीतायां श्लोकः २.४७ तद्भक्ताभ्यासस्य हृदयं स्यादिति॥३०७॥
Niṣkāmakarmabhūmikāyāṁ bhakto bhagavato'haṅkṛtihīnāṁ prītimatsevāmācarati| Bhaktaḥ svasevāphalabhirna kliśyate'pitu parameśvarāya tatsevāṁ savinayaṁ sa samarpayati| Kiñca karmaṇyevādhikāraste mā phaleṣu kadācana mā karmaphalaheturbhūrmā te saṅgo'stvakarmaṇīti bhagavadgītāyāṁ ślokaḥ 2.47 tadbhaktābhyāsasya hṛdayaṁ syāditi||307||
"На стадии niṣkāmakarma, или действия без желания (niṣkāma-karma-bhūmikāyām) преданный (bhaktaḥ) использует (ācarati) любящее служение (prītimat-sevām) —лишённое эгоизма (ahaṅkṛti-hīnām)— Господу (bhagavataḥ). Преданный (bhaktaḥ) не (na) беспокоится (kliśyate) о плодах своего служения (sva-sevā-phalabhiḥ), а скорее (api tu) он (saḥ) смиренно (savinayam) предлагает (samarpayati) это служение (tad-sevām) Всевышнему Господу (parama-īśvarāya). Кроме того (kiñca), строфа (ślokaḥ) 2.47 (2.47) из Bhagavadgītā (bhagavat-gītāyām) —«(У) тебя (te) (есть) право (adhikāraḥ) только (eva) на действие (karmaṇi), (но) никогда (mā... kadācana) на (его) плоды (phaleṣu). Не (mā) становись (bhūḥ) причиной плода действия (karma-phala-hetuḥ), (и пусть) привязанность (saṅgaḥ) к бездействию (akarmaṇi) (также) не будет (mā... astu) твоей (te... iti)!»— является (syāt) сердцем (hṛdayam) практики того преданного (tad-bhakta-abhyāsasya... iti)"||307||
भक्तिभूमिकेयं पूर्वभूमिकाः साधयित्वा भक्त एव स्वभावत आन्दोलनविहीनचित्तावस्थालक्षणं भक्तिदशां नीयते। भक्तिर्दिवारात्रमीश्वरे शुद्धप्रेम। नानाभक्त्यवस्थाश्च वर्गीकर्तुं विविधप्रकाराः स्युः परन्तु भक्तेर्हृदयं सम्पूर्णप्रपत्तिरर्थादीश्वरस्य परिपूर्णवश्यता यया भक्तहृदयेऽन्तर्भक्तिः स्रवती। किमत्र। स तत्स्वयमेवानुभवेदिति॥३०८॥
Bhaktibhūmikeyaṁ pūrvabhūmikāḥ sādhayitvā bhakta eva svabhāvata āndolanavihīnacittāvasthālakṣaṇaṁ bhaktidaśāṁ nīyate| Bhaktirdivārātramīśvare śuddhaprema| Nānābhaktyavasthāśca vargīkartuṁ vividhaprakārāḥ syuḥ parantu bhakterhṛdayaṁ sampūrṇaprapattirarthādīśvarasya paripūrṇavaśyatā yayā bhaktahṛdaye'ntarbhaktiḥ sravatī| Kimatra| Sa tatsvayamevānubhavediti||308||
"Стадия преданности (bhakti-bhūmikā) такова (iyam): Выполнив (sādhayitvā) предыдущие стадии (pūrva-bhūmikāḥ), преданный (bhaktaḥ eva) приводится (nīyate) спонтанно (svabhāvatas) к состоянию преданности (bhakti-daśām), характеризующемуся ментальным состоянием, лишённым колебаний (āndolana-vihīna-citta-avasthā-lakṣaṇam). Преданность (bhaktiḥ) (— это) чистая любовь (śuddha-prema) к Господу (īśvare) днём и ночью (divārātram). И (ca) существуют (syuḥ) различные способы (vividha-prakārāḥ) классификации (vargīkartum) многочисленных состояний преданности (nānā-bhakti-avasthāḥ), но (parantu) сердцем (hṛdayam) преданности (bhakteḥ) (является) полная сдача (sampūrṇa-prapattiḥ), то есть (arthāt), полное подчинение (paripūrṇa-vaśyatā) Господу (īśvarasya), благодаря чему (yayā) преданность (bhaktiḥ) течёт (sravatī) в (antar) сердце преданного (bhakta-hṛdaye). Что (kim) (ещё можно сказать) об этом (atra)? Он (saḥ) должен испытать (anubhavet) это (tad) сам (svayam eva... iti)"||308||
प्रसादभूमिकेयं द्वैतवेदान्तानुसारेण केवलमीश्वरप्रसादः पूर्वपञ्चभूमिकासम्पन्नाय भक्ताय मोक्षप्रदस्तादृशसौभाग्यवद्भक्ताय। दत्ते पूर्वोक्तानुग्रहे स मुक्तिं लभत इति॥३०९॥
Prasādabhūmikeyaṁ dvaitavedāntānusāreṇa kevalamīśvaraprasādaḥ pūrvapañcabhūmikāsampannāya bhaktāya mokṣapradastādṛśasaubhāgyavadbhaktāya| Datte pūrvoktānugrahe sa muktiṁ labhata iti||309||
"Стадия Благоволения (prasāda-bhūmikā) такова (iyam): Согласно Dvaitavedānta (dvaita-vedānta-anusāreṇa), только (kevalam) Благоволение Господа (īśvara-prasādaḥ) дарует Освобождение (mokṣa-pradaḥ) преданному (bhaktāya), достигшему пяти предыдущих стадий (pūrva-pañca-bhūmikā-sampannāya). Когда вышеупомянутая Милость даётся (datte pūrva-ukta-anugrahe) такому удачливому преданному (tādṛśa-saubhāgyavat-bhaktāya), он (saḥ) достигает (labhate) Освобождения (muktim... iti)"||309||
मुक्तिर्मृत्योः परं भवेन्न तु जीविते। मृत्वा मुक्तभक्त आतिवाहिकैर्ब्रह्मलोकं प्रति नीयते। कल्पान्ते भक्तो ब्रह्मा च वैकुण्ठं विष्णुलोकं प्रविशतः। मुक्तिप्राप्तिकाले भक्त आनन्दतारतम्यचतुष्कमनुभवेत् (१) सालोक्यं विष्णुप्रदेशे वसनम् (२) सामीप्यं भगवतः समीपस्थानम् (३) सारूप्यं भगवतः समानरूपताप्राप्तिस्तथा (४) सायुज्यं विष्णुना गाढसंयोग इति॥३१०॥
Muktirmṛtyoḥ paraṁ bhavenna tu jīvite| Mṛtvā muktabhakta ātivāhikairbrahmalokaṁ prati nīyate| Kalpānte bhakto brahmā ca vaikuṇṭhaṁ viṣṇulokaṁ praviśataḥ| Muktiprāptikāle bhakta ānandatāratamyacatuṣkamanubhavet (1) sālokyaṁ viṣṇupradeśe vasanam (2) sāmīpyaṁ bhagavataḥ samīpasthānam (3) sārūpyaṁ bhagavataḥ samānarūpatāprāptistathā (4) sāyujyaṁ viṣṇunā gāḍhasaṁyoga iti||310||
"Освобождение (muktiḥ) происходит (bhavet) после смерти (mṛtyoḥ param), а не (na tu) в течение жизни (jīvite). После смерти (mṛtvā) Ātivāhika-s (ātivāhikaiḥ) приводят (nīyate) освобождённого преданного (mukta-bhaktaḥ) в мир Brahmā (brahma-lokam prati). В конце Кальпы (kalpa-ante) преданный (bhaktaḥ) и (ca) Brahmā (brahmā) входят (praviśataḥ) в Vaikuṇṭha (vaikuṇṭham) —мир Viṣṇu (viṣṇu-lokam)—. Во время достижения Освобождения (mukti-prāpti-kāle) преданный (bhaktaḥ) испытывает (anubhavet) четыре уровня Блаженства (ānanda-tāratamya-catuṣkam): (1) Sālokya (1 sālokyam), (или) пребывание (vasanam) в сфере Viṣṇu (viṣṇu-pradeśe), (2) Sāmīpya (2 sāmīpyam), (или) нахождение рядом с (samīpasthānam) Господом (bhagavataḥ), (3) Sārūpya (3 sārūpyam), (или) обретение сходства формы (samānarūpatā-prāptiḥ) с Господом (bhagavataḥ), и (tathā) (4) Sāyujya (4 sāyujyam), (или) тесный союз (gāḍha-saṁyogaḥ) с Viṣṇu (viṣṇunā... iti)"||310||
Глава 9. Искатель встречает своего Гуру
Встреча
तद्दीर्घव्याख्यानन्तरं साधको ब्रह्मनिवसनिव तूष्णीमभवत्। एतद्गहनध्यानात्पश्चात्साधकः प्रथमोपदेशं दीक्षामपिवा प्राप्तुं स्वगुरोर्निवासं प्रति गतवान्। प्रथमवारं स्वगुरुं दृष्ट्वा तस्य दर्शनमनपेक्षितमासीदर्थात्साधकेन कल्पितवद्गुरुर्नादृश्यत। गुरुः सरलपत्रवाहकरूप उष्णीषवसनधार्मिकचिह्नमालादिविवर्जितः। प्राथमिकव्याघातमतिक्रम्य साधकोऽचिन्तयद्यत्स्वगुरुरवश्यमेव साङ्ख्ययोगस्योपदेशानुसरणं वंशं सम्बध्येत पूर्वमीमांसाया वा वेदान्तत्रयस्य वा। अत एव स्वगुरुं नमस्कृत्य स साधकस्तस्य वंशं तमपृच्छत्॥३११॥
Taddīrghavyākhyānantaraṁ sādhako brahmanivasaniva tūṣṇīmabhavat| Etadgahanadhyānātpaścātsādhakaḥ prathamopadeśaṁ dīkṣāmapivā prāptuṁ svagurornivāsaṁ prati gatavān| Prathamavāraṁ svaguruṁ dṛṣṭvā tasya darśanamanapekṣitamāsīdarthātsādhakena kalpitavadgururnādṛśyata| Guruḥ saralapatravāhakarūpa uṣṇīṣavasanadhārmikacihnamālādivivarjitaḥ| Prāthamikavyāghātamatikramya sādhako'cintayadyatsvagururavaśyameva sāṅkhyayogasyopadeśānusaraṇaṁ vaṁśaṁ sambadhyeta pūrvamīmāṁsāyā vā vedāntatrayasya vā| Ata eva svaguruṁ namaskṛtya sa sādhakastasya vaṁśaṁ tamapṛcchat||311||
После своего длинного объяснения (dīrgha-vyākhyā-anantaram) искатель (sādhakaḥ) оставался в молчании (tūṣṇīm abhavat), как если бы (iva) он пребывал в Brahma (brahma-nivasan). После (paścāt) этой глубокой медитации (etad-gahana-dhyānāt) искатель (sādhakaḥ) отправился (gatavān) в обитель (nivāsam) своего Гуру (sva-guroḥ), чтобы получить (prāptum) первое учение (prathama-upadeśam) или возможно (apivā) инициацию (dīkṣām). Увидев (dṛṣṭvā) своего Гуру (sva-gurum) в первый раз (prathama-vāram), его (tasya) внешность (darśanam) оказалась (āsīt) неожиданной (anapekṣitam), то есть (arthāt) Гуру (guruḥ) выглядел не так (na adṛśyata), как себе представлял (kalpita-vat) искатель (sādhakena). Гуру (guruḥ) выглядел как простой почтальон (sarala-patravāhaka-rūpaḥ) без тюрбана, мантии, религиозных знаков, чёток и пр. (uṣṇīṣa-vasana-dhārmika-cihna-mālā-ādi-vivarjitaḥ). Преодолев (atikramya) первоначальный шок (prāthamika-vyāghātam), искатель (sādhakaḥ) подумал (acintayat), что (yad) его Гуру (sva-guruḥ) наверняка (avaśyam eva) будет принадлежать (sambadhyeta) к линии передачи (vaṁśam), следующей учениям (upadeśa-anusaraṇam) Sāṅkhyayoga (sāṅkhya-yogasya) или (vā) Pūrvamīmāṁsā (pūrva-mīmāṁsāyāḥ) или (vā) трёх Vedānta-s (vedānta-trayasya). Вот почему (atas eva), произнеся почтительное приветствие (namaskṛtya) своему Гуру (sva-gurum), тот искатель (saḥ sādhakaḥ) спросил (apṛcchat) его (tam) о его линии передачи (tasya vaṁśam)||311||
साधकः पृष्टवान् - गुरुजीर्मां वक्तुमर्हसि किं दर्शनं त्वद्वंशेनानुसृतमिति। तस्मै गुरुः प्रत्यवक्त्रिकदर्शनमिति। तर्हि साधकोऽवदत्किं त्रिकमिति। गुरुः प्रत्यवदत्त्रिकमेकं चतुर्णां शैवदर्शनानामिति। इदानीं साधकः सविनयं स्वगुरुमार्थयत त्वं तद्विषयापेक्षया सविस्तरं वक्तुमर्हसीति। एवं गुरुर्विस्तृततरां व्याख्यां कृतवान्॥३१२॥
Sādhakaḥ pṛṣṭavān - Gurujīrmāṁ vaktumarhasi kiṁ darśanaṁ tvadvaṁśenānusṛtamiti| Tasmai guruḥ pratyavaktrikadarśanamiti| Tarhi sādhako'vadatkiṁ trikamiti| Guruḥ pratyavadattrikamekaṁ caturṇāṁ śaivadarśanānāmiti| Idānīṁ sādhakaḥ savinayaṁ svagurumārthayata tvaṁ tadviṣayāpekṣayā savistaraṁ vaktumarhasīti| Evaṁ gururvistṛtatarāṁ vyākhyāṁ kṛtavān||312||
Искатель (sādhakaḥ) спросил (pṛṣṭavān): «Gurujī (gurujīḥ), не могли бы вы любезно сказать мне (mām vaktum arhasi), какой (kim) философии (darśanam) следует (anusṛtam) ваша линия передачи (tvad-vaṁśena... iti)?». Гуру (guruḥ) ответил (pratyavak) ему (tasmai): «Философии Трики (trika-darśanam iti)». Тогда (tarhi) искатель (sādhakaḥ) сказал (avadat): «Что (kim) (означает) Трика (trikam iti)?». Гуру (guruḥ) ответил (pratyavadat): «Трика (trikam) (— это) одна (ekam) из четырёх Śaiva --т.e. shaivite-- философий (caturṇām śaiva-darśanānām iti)». Теперь (idānīm) искатель (sādhakaḥ) смиренно (savinayam) попросил (ārthayata) своего Гуру (sva-gurum): «Не могли бы вы поговорить подробней (tvam... savistaram vaktum arhasi) об этой теме (tad-viṣaya-apekṣayā... iti)?». Поэтому (evam) Гуру (guruḥ) дал подробное объяснение (vistṛtatarām vyākhyām kṛtavān)||312||
गुरुरिदानीमिदमुक्तवान् - अहं प्रथमं त्रिकस्य मुख्यलक्षणानि वर्णयिष्यामि। ततः परं वीरः शिवाद्वैतं शैवसिद्धान्तश्च नाम्नामन्येषां त्रयाणां शैवदर्शनानां विषये लघुवर्णनं करिष्यामि। त्रिकस्य मुख्यधर्माणां परिसङ्ख्यानाय गुरुणा गब्रिएल्प्रदीपकेन विरचितं त्रिकमुख्यमतानीति नाम पुस्तकं प्रयोक्ष्याम्यहम्। तदनन्तरं स्वश्लोकानधिकृत्य गब्रिएल्प्रदीपकस्य व्याख्यया सञ्चारितः संस्तस्योपदेशानुद्दिश्य मम व्याख्यानं दास्यामीति। ततो गुरुस्त्रिकविषये कथयितुमारब्धवान्॥३१३॥
Gururidānīmidamuktavān - Ahaṁ prathamaṁ trikasya mukhyalakṣaṇāni varṇayiṣyāmi| Tataḥ paraṁ vīraḥ śivādvaitaṁ śaivasiddhāntaśca nāmnāmanyeṣāṁ trayāṇāṁ śaivadarśanānāṁ viṣaye laghuvarṇanaṁ kariṣyāmi| Trikasya mukhyadharmāṇāṁ parisaṅkhyānāya guruṇā gabrielpradīpakena viracitaṁ trikamukhyamatānīti nāma pustakaṁ prayokṣyāmyaham| Tadanantaraṁ svaślokānadhikṛtya gabrielpradīpakasya vyākhyayā sañcāritaḥ saṁstasyopadeśānuddiśya mama vyākhyānaṁ dāsyāmīti| Tato gurustrikaviṣaye kathayitumārabdhavān||313||
Сейчас (idānīm) Гуру (guruḥ) сказал (uktavān) это (idam): "Вначале (prathamam) я (aham) опишу (varṇayiṣyāmi) главные характеристики (mukhya-lakṣaṇāni) Трики (trikasya). После этого (tatas param) я сделаю (kariṣyāmi) краткое описание (laghu-varṇanam) трёх других философий Śaiva (anyeṣām trayāṇām śaiva-darśanānām... viṣaye), называемых (nāmnām) Vīra (vīraḥ), Śivādvaita (śivādvaitam) и (ca) Śaivasiddhānta (śaivasiddhāntaḥ). Для того, чтобы перечислить (parisaṅkhyānāya) главные характеристики (mukhya-dharmāṇām) Трики (trikasya), я (aham) буду использовать (prayokṣyāmi) книгу (pustakam) под названием (nāma) «Основные Принципы Шиваизма Трики (trika-mukhya-matāni iti)», написанную (viracitam) Гуру Габриэлем Pradīpaka (guruṇā gabriel-pradīpakena). Сразу после этого (tad-anantaram), воодушевлённый (sañcāritaḥ san) объяснением Габриэля Pradīpaka (gabriel-pradīpakasya vyākhyayā), я буду давать (dāsyāmi) моё (mama) объснение (vyākhyānam) своих Учений (tasya upadeśān uddiśya... iti), ссылаясь на (adhikṛtya) его строфы (sva-ślokān)". Затем (tatas) Гуру (guruḥ) начал (ārabdhavān) говорить (kathayitum) о Трике (trika-viṣaye)||313||
Глава 10. Основные Принципы Шиваизма Трики
Parabhairava
परभैरवश्च विश्वात्मैव न नानात्मानो यथैव देवी।
द्वैताख्या दर्शने निर्बध्नात्येवापि तु परमात्मैकाकी॥१॥
इति प्रथमश्लोकोऽयं त्रिकमुख्यमतेष्विति॥३१४॥
Parabhairavaśca viśvātmaiva na nānātmāno yathaiva devī|
Dvaitākhyā darśane nirbadhnātyevāpi tu paramātmaikākī||1||
iti prathamaśloko'yaṁ trikamukhyamateṣviti||314||
"Это (ayam) первая строфа (prathama-ślokaḥ) в Trikamukhyamatāni (trika-mukhya-mateṣu):
«Parabhairava (para-bhairavaḥ ca) (— это) Самость вселенной (viśva-ātmā eva). Имеются не (na) многочисленные 'я' (nānā-ātmānaḥ), как (yathā eva) настаивает при (nirbadhnāti eva) проявлении (darśane) богиня (devī), называемая 'двойственностью' (dvaita-ākhyā), а только лишь (api tu) единственная (ekākī) Высшая Самость (parama-ātmā... iti... iti)||1||»"||314||
परभैरवः परमशिवोऽस्ति परन्तु श्रीमद्व्यासवर्णितपौराणिकशिवस्य भैरवस्य च मध्ये मा भूत्सम्भ्रमो भ्रान्तं वा प्रथमशब्दं प्रयोक्ष्ये। कोऽस्ति पौराणिकशिवः। स प्रसिद्धतपस्वी यस्य ग्रीवे सर्पो यश्चन्द्रशेखरश्चन्द्रमुकुटो वा यः शिवलोके निवसतीत्यादि। परभैरवः परमार्थोऽस्ति न तु पौराणिकदेवः। अनेनारम्भादेव सुस्पष्टेन भवितव्यम्। यो भरणो रवणो वमनश्च विश्वं स भैरव इति भैरवशब्दस्यार्थोऽयं श्लोकविशेषेण। किञ्च न नानात्मानः सन्ति। इह नानदेहचित्तव्यक्तित्वादिकं भवति न त्वात्मानः। केवलमेकात्मा भिन्नभूमिका नाटयन्। ततोऽहं मद्दृढोक्तेर्विषये पूर्णतार्किकसमर्थनं दास्यामि। एवं च नानात्मापेक्षया विविधद्वैतदर्शनानि यदुपन्यस्यन्ति तदसत्यमात्रम्। अत एव यद्द्वैतनामका देवी दृष्ट्यां निर्बध्नाति तत्सर्वथासत्यमिति सुदृढवितर्कणद्वारेणाहमसंशयं साधयिष्यामीति॥३१५॥
Parabhairavaḥ paramaśivo'sti parantu śrīmadvyāsavarṇitapaurāṇikaśivasya bhairavasya ca madhye mā bhūtsambhramo bhrāntaṁ vā prathamaśabdaṁ prayokṣye| Ko'sti paurāṇikaśivaḥ| Sa prasiddhatapasvī yasya grīve sarpo yaścandraśekharaścandramukuṭo vā yaḥ śivaloke nivasatītyādi| Parabhairavaḥ paramārtho'sti na tu paurāṇikadevaḥ| Anenārambhādeva suspaṣṭena bhavitavyam| Yo bharaṇo ravaṇo vamanaśca viśvaṁ sa bhairava iti bhairavaśabdasyārtho'yaṁ ślokaviśeṣeṇa| Kiñca na nānātmānaḥ santi| Iha nānadehacittavyaktitvādikaṁ bhavati na tvātmānaḥ| Kevalamekātmā bhinnabhūmikā nāṭayan| Tato'haṁ maddṛḍhokterviṣaye pūrṇatārkikasamarthanaṁ dāsyāmi| Evaṁ ca nānātmāpekṣayā vividhadvaitadarśanāni yadupanyasyanti tadasatyamātram| Ata eva yaddvaitanāmakā devī dṛṣṭyāṁ nirbadhnāti tatsarvathāsatyamiti sudṛḍhavitarkaṇadvāreṇāhamasaṁśayaṁ sādhayiṣyāmīti||315||
"Parabhairava (para-bhairavaḥ) — это (asti) Paramaśiva (parama-śivaḥ), но (parantu) я буду использовать (prayokṣye) первое слово (prathama-śabdam), чтобы не было (mā bhūt) путаницы (sambhramaḥ) или (vā) ошибки (bhrāntam) между (madhye) пураническим Śiva, описанным почтенным Vyāsa (śrīmat-vyāsa-varṇita-paurāṇika-śivasya), и (ca) Bhairava (bhairavasya). Кто (kaḥ) есть (asti) пуранический Śiva (paurāṇika-śivaḥ)? Он (saḥ) (—) известный аскет (prasiddha-tapasvī), на чьей шее (yasya grīve) (находится) змея (sarpaḥ), кто (yaḥ) (есть) Candraśekhara (candra-śekharaḥ) или (vā) лунный гребень (candra-mukuṭaḥ), кто (yaḥ) живёт (nivasati) в Śivaloka --в мире Śiva-- (śiva-loke) и т.д. (iti-ādi). Parabhairava (para-bhairavaḥ) является (asti) Высшей Реальностью (parama-arthaḥ), а не (na tu) пураническим богом (paurāṇika-devaḥ). Это должно быть ясно (anena... suspaṣṭena bhavitavyam) с самого начала (ārambhāt eva). Акростически (ślokaviśeṣeṇa) значение (arthaḥ) слова 'Bhairava' (bhairava-śabdasya) таково (ayam): «Он (saḥ) (есть) Bhairava (bhairavaḥ), кто (yaḥ) поддерживает (bharaṇaḥ), удаляет (ravaṇaḥ) и (ca) проявляет (vamanaḥ) вселенную (viśvam... iti)». Кроме того (kiñca), нет (na... santi) множественных 'я' (nānā-ātmānaḥ). Здесь --в этом мире-- (iha) имеется (bhavati) множество тел, умов, личностей и т.д. (nāna-deha-citta-vyaktitva-ādikam), но отсутствуют (na tu) 'я' (ātmānaḥ). Только (kevalam) единственная Самость --Высшее Я-- (eka-ātmā) играет (nāṭayan) различные роли (bhinna-bhūmikāḥ). Позже (tatas) я дам (aham... dāsyāmi) полную аргументированную поддержку/обоснование (pūrṇa-tārkika-samarthanam) касательно своего утверждения (mad-dṛḍha-ukteḥ viṣaye). Таким образом (evam ca), что касается многочисленных 'я' (nānā-ātma-apekṣayā), то, что (yad) высказывают (upanyasyanti) различные двойственные философии (vividha-dvaita-darśanāni), является просто ошибочным (tad asatya-mātram). По этому поводу (atas eva), я докажу (aham... sādhayiṣyāmi) без сомнения (asaṁśayam) посредством веских аргументов (sudṛḍha-vitarkaṇa-dvāreṇa), что (iti) совершенно неверно (tad sarvathā asatyam) то, на чём (yad) настаивает при (nirbadhnāti) проявлении (dṛṣṭyām... iti) богиня (devī), называемая двойственностью (dvaita-nāmakā)"||315||
Śiva и Śakti
स परमशिवः शिवशक्तिमयः शक्तिश्चाहंविमर्श एव च।
नामत एव स्वशक्तितस्तु शिवो वेत्ति हि स्वसुप्रभसत्ताम्॥
शिवः प्रकाशपरिकीर्तितश्च विशेषकलानुसारेण नाम।
शक्तिश्च विमर्शोक्ता परिभाषादृष्त्या श्रीत्रिकशास्त्रेष्वपि॥
एष प्रकाश इत्थं ज्योतिः सर्वत्र व्यापकं विमर्शः।
तज्ज्योतिषश्च वै चेतनत्वमेव महायोग्यनुरूपतोऽपि॥
शिवस्य शक्त्या न विशेषस्ते तत्तापाग्नीव केवलमस्मात्।
अध्यायार्थाय पृथक्तु व्याक्रियेत एवात्र च नहि विमतिः॥२-५॥
इति द्वितीयश्लोकात्पञ्चमश्लोकपर्यन्तं श्लोकचतुष्कमेतदिति॥३१६॥
Sa paramaśivaḥ śivaśaktimayaḥ śaktiścāhaṁvimarśa eva ca|
Nāmata eva svaśaktitastu śivo vetti hi svasuprabhasattām||
Śivaḥ prakāśaparikīrtitaśca viśeṣakalānusāreṇa nāma|
Śaktiśca vimarśoktā paribhāṣādṛṣtyā śrītrikaśāstreṣvapi||
Eṣa prakāśa itthaṁ jyotiḥ sarvatra vyāpakaṁ vimarśaḥ|
Tajjyotiṣaśca vai cetanatvameva mahāyogyanurūpato'pi||
Śivasya śaktyā na viśeṣaste tattāpāgnīva kevalamasmāt|
Adhyāyārthāya pṛthaktu vyākriyeta evātra ca nahi vimatiḥ||2-5||
iti dvitīyaślokātpañcamaślokaparyantaṁ ślokacatuṣkametaditi||316||
"Набор из четырёх строф (śloka-catuṣkam) от второй строфы (dvitīya-ślokāt) до пятой (pañcama-śloka-paryantam) таков (etad):
«Он (saḥ) —Paramaśiva (parama-śivaḥ)— состоит из Śiva и Śakti (śiva-śakti-mayaḥ), а (ca) Śakti (śaktiḥ) (является), конечно (eva ca), Я-Сознанием (aham-vimarśaḥ), и в действительности (tu), именно (nāmatas eva) благодаря своей собственной Śakti (sva-śaktitaḥ), Śiva (śivaḥ) знает о (vetti hi) Своём Сияющем Существовании (sva-suprabha-sattām). В Писаниях досточтимого Шиваизма Трики (śrī-trika-śāstreṣu api) Śiva (śivaḥ), на самом деле (nāma), технически зовётся Prakāśa (prakāśa-parikīrtitaḥ ca viśeṣakalānusāreṇa), а (ca) Śakti (śaktiḥ) технически (paribhāṣā-dṛṣtyā) именуется Vimarśa (vimarśa-uktā). Таким образом (ittham), согласно Великим Yogī-s (mahā-yogi-anurūpatas api), этот (eṣaḥ) Prakāśa (prakāśaḥ) (является) Светом (jyotis), проникающим (vyāpakam) повсюду (sarvatra), (а) Vimarśa (vimarśaḥ) (— это), безусловно (ca vai), Осознание (cetanatvam eva) этого Света (tad-jyotiṣaḥ). Нет никакой разницы (na viśeṣaḥ) между Śiva и Śakti (śivasya śaktyāḥ). Они (te) подобны (iva) огню и его жару (tad-tāpa-agnī). По этой причине (asmāt) они объясняются (vyākriyete eva) отдельно (pṛthak tu) только (kevalam) ради (их) изучения (adhyāya-arthāya), и (ca) в этом (atra... iti... iti) нет (nahi) противоречия (vimatiḥ)||2-5||»"||316||
परभैरवः प्रकाशविमर्शमयो यत्र शिवो भैरवः सञ्छक्तिश्च भैरवी सती। भैरवपरभैरवयोः पारिभाषिकविशेषोऽस्ति। विशेषमेनमधुना व्याख्यास्यामि परम इति संस्कृते परशब्दस्यार्थः। अत एव परभैरवे पर इति शब्दः परमशिवे च परम इति शब्दः पर्यायौ। एतस्य किमर्थः। भैरवः शिवो वा यः प्रथमतत्त्वेऽवस्थितो विश्वोत्तीर्णः परन्तु परभैरवः परमशिवो वा विश्वोत्तीर्णो विश्वमयश्च। पृथग्विचारितो भैरवः कल्पनायामद्वैतवेदान्तब्रह्मणि सदृशः किन्त्वत्र त्रिके भैरवस्य शक्तिर्भैरवी वा विद्यते। अर्थाद्भैरवः प्रवृत्तौ शङ्कराचार्येण प्रतिष्ठापितस्य दर्शनस्य शक्तिहीनषण्ढभ्रमवन्न भवति। एष त्रिकाद्वैतवेदान्तयोर्महाविशेषः। शक्तेर्भैरव्या वा नामान्यत्स्पन्दः। एवं भैरवस्य स्वभावः प्रकाशो ज्योतिर्वा स परन्तु स्वातन्त्र्येण वा भैरव्या वा सम्पन्नोऽर्थाद्भैरवः स्वात्मानं स्वभैरव्या विस्तारमपि विश्वं च खलु चेतयते। एषा च भैरवी शक्तिर्वा परा परापरापरा चेति त्रिधा विभिन्ना। एतत् कारणानामेकं येन मयोपदिष्टं दर्शनमिदं त्रिकमित्यभिधीयत इति॥३१७॥
Parabhairavaḥ prakāśavimarśamayo yatra śivo bhairavaḥ sañchaktiśca bhairavī satī| Bhairavaparabhairavayoḥ pāribhāṣikaviśeṣo'sti| Viśeṣamenamadhunā vyākhyāsyāmi parama iti saṁskṛte paraśabdasyārthaḥ| Ata eva parabhairave para iti śabdaḥ paramaśive ca parama iti śabdaḥ paryāyau| Etasya kimarthaḥ| Bhairavaḥ śivo vā yaḥ prathamatattve'vasthito viśvottīrṇaḥ parantu parabhairavaḥ paramaśivo vā viśvottīrṇo viśvamayaśca| Pṛthagvicārito bhairavaḥ kalpanāyāmadvaitavedāntabrahmaṇi sadṛśaḥ kintvatra trike bhairavasya śaktirbhairavī vā vidyate| Arthādbhairavaḥ pravṛttau śaṅkarācāryeṇa pratiṣṭhāpitasya darśanasya śaktihīnaṣaṇḍhabhramavanna bhavati| Eṣa trikādvaitavedāntayormahāviśeṣaḥ| Śakterbhairavyā vā nāmānyatspandaḥ| Evaṁ bhairavasya svabhāvaḥ prakāśo jyotirvā sa parantu svātantryeṇa vā bhairavyā vā sampanno'rthādbhairavaḥ svātmānaṁ svabhairavyā vistāramapi viśvaṁ ca khalu cetayate| Eṣā ca bhairavī śaktirvā parā parāparāparā ceti tridhā vibhinnā| Etat kāraṇānāmekaṁ yena mayopadiṣṭaṁ darśanamidaṁ trikamityabhidhīyata iti||317||
"Parabhairava (para-bhairavaḥ) состоит из Prakāśa и Vimarśa (prakāśa-vimarśa-mayaḥ), где (yatra) Śiva (śivaḥ) есть (san) Bhairava (bhairavaḥ), а (ca) Śakti (śaktiḥ) есть (satī) Bhairavī (bhairavī). Имеется (asti) техническая разница (pāribhāṣika-viśeṣaḥ) между Bhairava и Parabhairava (bhairava-para-bhairavayoḥ). Сейчас (adhunā) я объясню (vyākhyāsyāmi) эту (enam) разницу (viśeṣam). Значение (arthaḥ) слова 'Para' (para-śabdasya) на санскрите (saṁskṛte) — это 'Parama' --т.e. Высший/Вседержитель-- (paramaḥ iti). Поэтому (atas eva) слово (śabdaḥ) 'para' (paraḥ iti) в Parabhairava (para-bhairave) и (ca) слово (śabdaḥ) 'parama' (paramaḥ iti) в Paramaśiva (parama-śive) (являются) синонимами (paryāyau). Что это значит (etasya kim arthaḥ)? Bhairava (bhairavaḥ), или (vā) Śiva (śivaḥ), который (yaḥ) пребывает (avasthitaḥ) в первой категории --из 36 категорий вселенского проявления-- (prathama-tattve), превосходит вселенную (viśva-uttīrṇaḥ), но (parantu) Parabhairava (para-bhairavaḥ), или (vā) Paramaśiva (parama-śivaḥ) превосходит вселенную (viśva-uttīrṇaḥ), а также (ca) имманентно присутствует во вселенной (viśva-mayaḥ). Bhairava (bhairavaḥ), рассматриваемый отдельно (pṛthak-vicāritaḥ), в теории (kalpanāyām) подобен (sadṛśaḥ) Brahma в Advaitavedānta (advaita-vedānta-brahmaṇi), однако (kintu) здесь (atra) —в Трике (trike)— Bhairava имеет (bhairavasya... vidyate) Śakti (śaktiḥ), или (vā) Bhairavī (bhairavī). То есть (arthāt), на практике (pravṛttau) Bhairava (bhairavaḥ) не (na bhavati) похож на евнуха Брахму, лишённого Śakti (śakti-hīna-ṣaṇḍha-bhrama-vat), из философии (darśanasya), основанной (pratiṣṭhāpitasya) Śaṅkarācārya (śaṅkarācāryeṇa). В этом (eṣaḥ) (есть) великая разница (mahā-viśeṣaḥ) между Трикой и Advaitavedānta (trika-advaita-vedāntayoḥ). Другое (anyat) имя (nāma) Śakti (śakteḥ), или (vā) Bhairavī (bhairavyāḥ) (— это) Spanda (spandaḥ). Таким образом (evam), сущностной природой (svabhāvaḥ) Bhairava (bhairavasya) (является) Prakāśa (prakāśaḥ), или (vā) Свет (jyotis), но (parantu) Он (saḥ) наделён (sampannaḥ) Абсолютной Свободой (svātantryeṇa), или (vā... vā) Bhairavī (bhairavyā), то есть (arthāt), Bhairava (bhairavaḥ) (является), несомненно (khalu), осознающим (cetayate) Самого Себя (sva-ātmānam) и (ca) вселенную (viśvam), которая, на самом деле, есть расширение (vistāram api) Его Bhairavī (sva-bhairavyāḥ). И (ca) эта (eṣā) Bhairavī (bhairavī), или (vā) Śakti (śaktiḥ) разделена (vibhinnā) на три (tridhā): «Parā --Высшая-- (parā), Parāparā --Высшая-не-Высшая-- (parā-aparā) и (ca) Aparā --Не-высшая-- (aparā... iti)». Это (etad) одна (ekam) из причин (kāraṇānām), почему (yena) эта (idam) философия (darśanam), которой я обучаю (mayā upadiṣṭam), называется (abhidhīyate) 'Трика' --а именно, Тройная, или Тройственная-- (trikam iti... iti)"||317||
अभिनवगुप्ताख्येन महामाहेश्वरेण परापराशक्त्योः सूक्ष्मविशेषस्य कृतस्यापि मम यदि स्मृतिलोपोऽसञ्जातस्तथापि सामान्यतया परा पराशक्तिरस्त्येव। किञ्च परापरा परापराशक्तिरपरैवापराशक्तिश्च। पराशक्तावेकतोऽहंविमर्शो यः स्वातन्त्र्यमप्रतिहतेच्छा चैतन्याख्योऽपि च तिष्ठेत्। पराशक्तौ सादिग्राह्यत्वेन भासते। परापराशक्तावपरतो विश्वस्य सृष्तिस्थितिसंहारक्रमः प्रकटितः। परापराशक्तिश्चेच्छाज्ञानयोर्मिश्रणयुक्ता दर्पण एव यस्मिन्नादिग्राह्यं प्रतिबिम्बितम्। अन्ततोऽपराशक्तिरिच्छाज्ञानक्रियामिश्रणा प्रतिबिम्बितादिग्राह्यधारिकार्थात्सा स्फुरदानन्दिविश्वधारिका। एतद्बिम्बप्रतिबिम्बवादमस्मानानयेत्। अत्र तद्वादं विस्तराद्विवरितुमशक्तोऽहम्। अन्यथा ममातिविस्तीर्णा व्याख्या स्यात्। आदिग्राह्यं बिम्बनामकमपीति मया निर्दिष्टव्यम्। पराशक्तिश्चादिध्वनिं सृजेत्। आदिध्वनेरस्मात्समस्तो ध्वनिशब्दसमूह उद्भवेत्। फलतः पराशक्तिवद्भासमानोऽहंविमर्शोऽयं विश्वे सर्वध्वनिशब्दानां प्रभवोऽवश्यम्। पराशक्तिः सदा वर्तमाने परापराशक्तिर्भविष्येऽपराशक्तिश्चातीत इति॥३१८॥
Abhinavaguptākhyena mahāmāheśvareṇa parāparāśaktyoḥ sūkṣmaviśeṣasya kṛtasyāpi mama yadi smṛtilopo'sañjātastathāpi sāmānyatayā parā parāśaktirastyeva| Kiñca parāparā parāparāśaktiraparaivāparāśaktiśca| Parāśaktāvekato'haṁvimarśo yaḥ svātantryamapratihatecchā caitanyākhyo'pi ca tiṣṭhet| Parāśaktau sādigrāhyatvena bhāsate| Parāparāśaktāvaparato viśvasya sṛṣtisthitisaṁhārakramaḥ prakaṭitaḥ| Parāparāśaktiścecchājñānayormiśraṇayuktā darpaṇa eva yasminnādigrāhyaṁ pratibimbitam| Antato'parāśaktiricchājñānakriyāmiśraṇā pratibimbitādigrāhyadhārikārthātsā sphuradānandiviśvadhārikā| Etadbimbapratibimbavādamasmānānayet| Atra tadvādaṁ vistarādvivaritumaśakto'ham| Anyathā mamātivistīrṇā vyākhyā syāt| Ādigrāhyaṁ bimbanāmakamapīti mayā nirdiṣṭavyam| Parāśaktiścādidhvaniṁ sṛjet| Ādidhvanerasmātsamasto dhvaniśabdasamūha udbhavet| Phalataḥ parāśaktivadbhāsamāno'haṁvimarśo'yaṁ viśve sarvadhvaniśabdānāṁ prabhavo'vaśyam| Parāśaktiḥ sadā vartamāne parāparāśaktirbhaviṣye'parāśaktiścātīta iti||318||
"Хотя великий преданный Господа по имени Abhinavagupta проводил тонкую разницу между Parā и Parāśakti (abhinavagupta-ākhyena mahā-māheśvareṇa parā-parāśaktyoḥ sūkṣma-viśeṣasya kṛtasya api), однако (tathā api), если мне не изменяет память (mama yadi smṛti-lopaḥ asañjātaḥ), в основном (sāmānyatayā), Parā (parā) — это (asti eva) Parāśakti (parā-śaktiḥ). Кроме того (kiñca), Parāparā (parā-aparā) (является) Parāparāśakti (parā-aparā-śaktiḥ), а (ca) Aparā (aparā eva) (— это) Aparāśakti (aparā-śaktiḥ). С одной стороны (ekatas), в Parāśakti (parā-śaktau) пребывает (tiṣṭhet) Я-Сознание (aham-vimarśaḥ) —которое (yaḥ) (является) Абсолютной Свободой (svātantryam), Непреодолимой Волей (apratihata-icchā) и (ca) тем, что также зовётся Caitanya (caitanya-ākhyaḥ api)—. В Parāśakti (parā-śaktau) Она (sā) сияет (bhāsate) как изначальный объект (ādi-grāhyatvena). С другой стороны (aparatas), в Parāparāśakti (parā-aparā-śaktau) проявляется (prakaṭitaḥ) последовательность проявления, поддержания и растворения (sṛṣti-sthiti-saṁhāra-kramaḥ) вселенной (viśvasya). И (ca) Parāparāśakti (parā-aparā-śaktiḥ), состоящая из смеси (miśraṇa-yuktā) Воли и Знания (icchā-jñānayoḥ), (— это) само зеркало (darpaṇaḥ eva), где (yasmin) отражается (pratibimbitam) изначальный объект (ādi-grāhyam). Наконец (antatas), Aparāśakti (aparā-śaktiḥ), представляющая собой смесь Воли, Знания и Действия (icchā-jñāna-kriyā-miśraṇā), содержит отражённый изначальный объект (pratibimbita-ādi-grāhya-dhārikā), то есть (arthāt), Она (sā) содержит вибрирующую и исполненную блаженства вселенную (sphurat-ānandi-viśva-dhārikā). Это (etad) приводит (ānayet) нас (asmān) к учению об объекте и его отражении (bimba-pratibimba-vādam). Здесь (atra) я не могу (aśaktaḥ aham) раскрыть (vivaritum) это учение (tad-vādam) подробно (vistarāt). Иначе (anyathā) моё (mama) объяснение (vyākhyā) было бы (syāt) весьма обширным (ati-vistīrṇā). Я должен отметить (mayā nirdiṣṭavyam), что (iti) изначальный объект (ādi-grāhyam) также называется 'bimba' (bimba-nāmakam api). Parāśakti (parā-śaktiḥ ca) испускает (sṛjet) изначальный звук (ādi-dhvanim). Из этого изначального звука (ādi-dhvaneḥ asmāt) возникает (udbhavet) вся (samastaḥ) совокупность звуков и слов (dhvani-śabda-samūhaḥ). Следовательно (phalataḥ), это (ayam) Я-Сознание (aham-vimarśaḥ), сияющее (bhāsamānaḥ) как Parāśakti (parā-śakti-vat), (является), на самом деле (avaśyam), источником (prabhavaḥ) всех звуков и слов (sarva-dhvani-śabdānām) во вселенной (viśve). Parāśakti (parā-śaktiḥ) (пребывает) всегда (sadā) в настоящем (vartamāne), Parāparāśakti (parā-aparā-śaktiḥ) в будущем (bhaviṣye) и (ca) Aparāśakti (aparā-śaktiḥ) в прошлом (atīte iti)"||318||
साधकोऽपृच्छत् - पराशक्तिः सदा वर्तमाने परापराशक्तिर्भविष्येऽपराशक्तिश्चातीत इति तस्योपदेशस्य कोऽअर्थ इति॥३१९॥
Sādhako'pṛcchat - Parāśaktiḥ sadā vartamāne parāparāśaktirbhaviṣye'parāśaktiścātīta iti tasyopadeśasya ko'artha iti||319||
Искатель (sādhakaḥ) спросил (apṛcchat): "«Parāśakti (parā-śaktiḥ) (пребывает) всегда (sadā) в настоящем (vartamāne), Parāparāśakti (parā-aparā-śaktiḥ) в будущем (bhaviṣye) и (ca) Aparāśakti (aparā-śaktiḥ) в прошлом (atīte iti)», что (kaḥ) означает (arthaḥ) это учение (tasya upadeśasya... iti)?"||319||
गुरुः प्रत्यवक् - यथा मया पूर्वमुक्तं मद्व्याख्यामतिविस्तीर्णां नेच्छामि। तथाप्यधुना तस्योपदेशस्य सारं तुभ्यं दास्यामि। सावधानं श्रोतुमर्हस्यादिग्राह्यमर्थात्पराशक्तिगृहीतं रूपं सर्वदा वर्तमाने न तु कदाचिदतीते भविष्ये वा। तेन किं विवक्षामि। यत्सदा वर्तमाने स्वपरपदे परमेश्वरः। तस्मादिहैवेदानीमेव च तं निर्विघ्नं साक्षात्कर्तुं शक्तस्त्वम्। अपरं तु तस्य बिम्बस्यादिग्राह्यस्य प्रतिबिम्बं त्वयाधुना गृहीतं विश्वमेव। विश्वं चेदं सततमतीते तिष्ठति तद्यथा यत्त्वया दृष्टं श्रुतं घ्रातमास्वादितं स्पृष्तं च तत्सर्वमपराशक्तिरूपमनवरतमतीते। अन्ततो यत्र बिम्बः प्रतिबिम्बितो मुकुरः परापराशक्तिरूपो न दृश्यते। किमिति। तस्य भविष्येऽवस्थितत्वात्। रहस्यपूर्णेऽस्मिन्विषयेऽत्यन्तं सविस्तरं न गत्वा यत्त्वामापाततो वक्तुं शक्तोऽहं तत्सर्वमिति॥३२०॥
Guruḥ pratyavak - Yathā mayā pūrvamuktaṁ madvyākhyāmativistīrṇāṁ necchāmi| Tathāpyadhunā tasyopadeśasya sāraṁ tubhyaṁ dāsyāmi| Sāvadhānaṁ śrotumarhasyādigrāhyamarthātparāśaktigṛhītaṁ rūpaṁ sarvadā vartamāne na tu kadācidatīte bhaviṣye vā| Tena kiṁ vivakṣāmi| Yatsadā vartamāne svaparapade parameśvaraḥ| Tasmādihaivedānīmeva ca taṁ nirvighnaṁ sākṣātkartuṁ śaktastvam| Aparaṁ tu tasya bimbasyādigrāhyasya pratibimbaṁ tvayādhunā gṛhītaṁ viśvameva| Viśvaṁ cedaṁ satatamatīte tiṣṭhati tadyathā yattvayā dṛṣṭaṁ śrutaṁ ghrātamāsvāditaṁ spṛṣtaṁ ca tatsarvamaparāśaktirūpamanavaratamatīte| Antato yatra bimbaḥ pratibimbito mukuraḥ parāparāśaktirūpo na dṛśyate| Kimiti| Tasya bhaviṣye'vasthitatvāt| Rahasyapūrṇe'sminviṣaye'tyantaṁ savistaraṁ na gatvā yattvāmāpātato vaktuṁ śakto'haṁ tatsarvamiti||320||
Гуру (guruḥ) ответил (pratyavak): "Как (yathā) я сказал (mayā... uktam) ранее (pūrvam), я не хочу, чтобы (na icchāmi) моё объяснение (mad-vyākhyām) было очень обширным (ati-vistīrṇām). Тем не менее (tathā api), сейчас (adhunā) я изложу (dāsyāmi) тебе (tubhyam) суть (sāram) этого учения (tasya upadeśasya). Пожалуйста, слушай (śrotum arhasi) с вниманием (sāvadhānam)!: Изначальный объект (ādi-grāhyam), то есть (arthāt), форма (rūpam), принимаемая Parāśakti (parā-śakti-gṛhītam), (существует) всегда (sarvadā) в настоящем времени (vartamāne) и никогда (na tu kadācid) в прошлом (atīte) или (vā) в будущем (bhaviṣye). Что (kim) я хочу сказать (vivakṣāmi) этим (tena)? Что (yad) Всевышний Владыка (parama-īśvaraḥ) в своём Высочайшем Состоянии (sva-para-pade) (пребывает) всегда (sadā) в настоящем (vartamāne). Поэтому (tasmāt) прямо здесь (iha eva) и (ca) прямо сейчас (idānīm eva) ты можешь (śaktaḥ tvam), несомненно (nirvighnam), осознать (sākṣātkartum) Его (tam). Но (tu), кроме того (aparam), отражение (pratibimbam) того bimba (tasya bimbasya), (или) изначального объекта (ādi-grāhyasya) (является) самой вселенной (viśvam eva), которую ты воспринимаешь (tvayā... gṛhītam) сейчас (adhunā). А (ca) эта (idam) вселенная (viśvam) непрерывно (satatam) остаётся (tiṣṭhati) в прошлом (atīte), а именно (tad-yathā), всё то, что (yad... tad sarvam) ты видишь, слышишь, обоняешь, испытываешь на вкус и осязаешь (tvayā dṛṣṭam śrutam ghrātam āsvāditam spṛṣtam ca), чьей природой является Aparāśakti (aparā-śakti-rūpam), (находится) постоянно (anavaratam) в прошлом (atīte). Наконец (antatas), зеркало (mukuraḥ) —чьей природой является Parāparāśakti (parā-aparā-śakti-rūpaḥ)—, где (yatra) отражается (pratibimbitaḥ) bimba (bimbaḥ), не видно --т.е. его не видно-- (na dṛśyate). Почему (kim iti)? Потому что оно находится (tasya... avasthitatvāt) в будущем (bhaviṣye). Это всё (yad... tad sarvam), что я могу (śaktaḥ aham) сказать (vaktum) тебе (tvām) сейчас (āpātatas), не вдаваясь в (na gatvā) чрезмерные подробности (atyantam savistaram) об этой загадочной теме (rahasya-pūrṇe asmin viṣaye... iti)"||320||
साधकोऽवदत् - मत्कृते विषयोऽयमधुना किञ्चित्स्पष्टतरो बहु धन्यवादः। तर्हि गुरुजीस्त्रिकमुख्यमतानां विषये कथयन्नासितुमर्हसीति॥३२१॥
Sādhako'vadat - Matkṛte viṣayo'yamadhunā kiñcitspaṣṭataro bahu dhanyavādaḥ| Tarhi gurujīstrikamukhyamatānāṁ viṣaye kathayannāsitumarhasīti||321||
Искатель (sādhakaḥ) сказал (avadat): "Сейчас (adhunā) эта (ayam) тема (viṣayaḥ) немного яснее (kiñcid-spaṣṭataraḥ) для меня (matkṛte), спасибо большое (bahu dhanyavādaḥ). Тогда (tarhi) Gurujī (gurujīḥ), пожалуйста, продолжайте говорить (kathayan āsitum arhasi) об основных принципах (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-matānām viṣaye... iti)"||321||
गुरुरध्यापयन्नास्त - अद्वैतवेदान्ते परमतत्त्वं यत्ते ब्रह्मेति नाम कुर्वन्ति यत्त्रिके भैरव इत्युच्यते शक्तेर्विहीनम्। ते भ्रान्ता एव। तथाहि शक्तिरहितस्य ब्रह्मणो भैरवस्य वाहंविमर्षो न स्यादर्थात्स स्वसत्त्वं न जानीयात्। अनर्थकमेवेदं यतः कथमिवेदमेव तद्यथा जीवाः स्वास्तित्वं जानन्ति ब्रह्म तु तन्न जानातीति। तदखिलेनानुपपन्नमवश्यं सर्वदृष्टिभ्यः। पश्चात्तत्पक्षवधायाद्वैतवेदान्तविषयेऽधिकं वक्ष्यामि। परमार्थस्य च हृदयं सच्चिदानन्दं नास्ति यथाद्वैतवेदान्तेनोक्तमपि तु चिदानन्दं केवलम्। किमिति। सतः परमार्थत्वादर्थात्परमार्थस्य पृथग्गुणत्वेन सदित्यस्योच्चारणं निष्प्रयोजनम्। विश्वसृष्टौ षट्त्रिंशत्तत्त्वानीति त्रिक उपदिश्यते। पारमेश्वरी शक्तिर्नित्यं विश्वोन्मेषं विश्वविस्तारं तथा च विश्वनिमेषं विश्वलयं करोति। विश्वस्य विस्तारे तत्त्वानि सर्वाणि भासन्ते विश्वस्य लये च तत्त्वानि सर्वाणि परमार्थ एव तिष्ठन्ति। तद्वत्परभैरवोन्मेषः परभैरवविस्तारस्तथा च परभैरवनिमेशः परभैरवलयः स्याताम्। तर्हि विश्वोन्मेषे परभैरवनिमेषो विश्वनिमेषे च परभैरवोन्मेष एवार्थाद्विश्वविस्तारे त्वं परमेश्वरमेव ग्रहीतुं विरमसि विश्वलये परन्तु त्वं परमेश्वरं सुष्पष्टतया गृह्णासि। परमेश्वरस्य यदि वोन्मेषनिमेषौ प्रथमं निरीक्षितौ तर्हि परमेश्वरे लीने निगूढे विश्वं भासते परमेश्वरस्य परन्तु प्रकाशने तदा विश्वं विश्वत्वेन नह्याभासतेऽपि तु परमेश्वरत्वेनैवेति॥३२२॥
Gururadhyāpayannāsta - Advaitavedānte paramatattvaṁ yatte brahmeti nāma kurvanti yattrike bhairava ityucyate śaktervihīnam| Te bhrāntā eva| Tathāhi śaktirahitasya brahmaṇo bhairavasya vāhaṁvimarṣo na syādarthātsa svasattvaṁ na jānīyāt| Anarthakamevedaṁ yataḥ kathamivedameva tadyathā jīvāḥ svāstitvaṁ jānanti brahma tu tanna jānātīti| Tadakhilenānupapannamavaśyaṁ sarvadṛṣṭibhyaḥ| Paścāttatpakṣavadhāyādvaitavedāntaviṣaye'dhikaṁ vakṣyāmi| Paramārthasya ca hṛdayaṁ saccidānandaṁ nāsti yathādvaitavedāntenoktamapi tu cidānandaṁ kevalam| Kimiti| Sataḥ paramārthatvādarthātparamārthasya pṛthagguṇatvena sadityasyoccāraṇaṁ niṣprayojanam| Viśvasṛṣṭau ṣaṭtriṁśattattvānīti trika upadiśyate| Pārameśvarī śaktirnityaṁ viśvonmeṣaṁ viśvavistāraṁ tathā ca viśvanimeṣaṁ viśvalayaṁ karoti| Viśvasya vistāre tattvāni sarvāṇi bhāsante viśvasya laye ca tattvāni sarvāṇi paramārtha eva tiṣṭhanti| Tadvatparabhairavonmeṣaḥ parabhairavavistārastathā ca parabhairavanimeśaḥ parabhairavalayaḥ syātām| Tarhi viśvonmeṣe parabhairavanimeṣo viśvanimeṣe ca parabhairavonmeṣa evārthādviśvavistāre tvaṁ parameśvarameva grahītuṁ viramasi viśvalaye parantu tvaṁ parameśvaraṁ suṣpaṣṭatayā gṛhṇāsi| Parameśvarasya yadi vonmeṣanimeṣau prathamaṁ nirīkṣitau tarhi parameśvare līne nigūḍhe viśvaṁ bhāsate parameśvarasya parantu prakāśane tadā viśvaṁ viśvatvena nahyābhāsate'pi tu parameśvaratvenaiveti||322||
Гуру (guruḥ) продолжил (āsta) учить (adhyāpayan): "В Advaitavedānta (advaita-vedānte) Высший Принцип (parama-tattvam) —который (yad) они зовут (te... nāma kurvanti) «Brahma (brahma iti)», (и) который (yad) в Трике (trike) зовётся (ucyate) «Bhairava (bhairavaḥ iti)»— лишён (vihīnam) Śakti (śakteḥ). Они (te) ошибаются (bhrāntāḥ eva)! Например (tathāhi), Brahma, или Bhairava без Śakti не имел бы (śakti-rahitasya brahmaṇaḥ bhairavasya vā... na syāt) Я-Сознания (aham-vimarṣaḥ), то есть (arthāt), Он (saḥ) не знал бы о (na jānīyāt) Своём собственном существовании (sva-sattvam). Это (idam) абсурд (anarthakam eva), потому что (yatas) как такое возможно (katham iva idam eva)?, а именно (tad-yathā): «Живые существа (jīvāḥ) знают (jānanti) о своём собственном существовании (sva-astitvam), а (tu) Brahma (brahma) не знает этого --т.e. Он не знает о Своём собственном существовании-- (tad na jānāti iti)». Это (tad) полный (akhilena) абсурд (anupapannam avaśyam) со всех точек зрения (sarva-dṛṣṭibhyaḥ)! Позже (paścāt) я буду говорить (vakṣyāmi) больше (adhikam) об Advaitavedānta (advaita-vedānta-viṣaye), чтобы опровергнуть их аргументы (tad-pakṣa-vadhāya). И (ca) ядром (hṛdayam) Наивысшей Реальности (parama-arthasya) является не (na asti) Saccidānanda --т.e. Sat-Cit-Ānanda, а именно, Бытие-Сознание-Блаженство-- (sat-cit-ānandam), как (yathā) утверждалось (uktam) в Advaitavedānta (advaita-vedāntena), а вернее (api tu), только (kevalam) Cidānanda (cit-ānandam). Почему (kim iti)? Потому что Sat --Бытие/Существование-- является Наивысшей Реальностью (sataḥ parama-arthatvāt), т.e. (arthāt) провозглашение (uccāraṇam) Sat (sat iti asya) как отдельного атрибута (pṛthak-guṇatvena) Наивысшей Реальности (parama-arthasya) не является необходимым (niṣprayojanam). В Трике (trike) учат (upadiśyate), что (iti) (имеется) тридцать шесть категорий (ṣaṭtriṁśat-tattvāni) в проявлении вселенной (viśva-sṛṣṭau). Śakti --т.e. Сила-- (śaktiḥ) Всевышнего Владыки (pārameśvarī) постоянно (nityam) порождает (karoti) Unmeṣa вселенной (viśva-unmeṣam) —вселенское расширение (viśva-vistāram)—, а также (tathā ca) Nimeṣa вселенной (viśva-nimeṣam) —вселенское поглощение (viśva-layam)—. Когда происходит расширение (vistāre) вселенной (viśvasya), все (sarvāṇi) категории (tattvāni) сияют (bhāsante), а (ca) когда имеет место поглощение/всасывание (laye) вселенной (viśvasya), все (sarvāṇi) категории (tattvāni) в действительности (eva) пребывают (tiṣṭhanti) в Наивысшей Реальности (parama-arthe). Более того (tadvat), имеет место (syātām) Unmeṣa Parabhairava (para-bhairava-unmeṣaḥ) —расширение Parabhairava (para-bhairava-vistāraḥ)—, а также (tathā ca) Nimeṣa Parabhairava (para-bhairava-nimeśaḥ) —поглощение Parabhairava (para-bhairava-layaḥ)—. Далее (tarhi), когда имеет место Unmeṣa вселенной (viśva-unmeṣe), (происходит) Nimeṣa Parabhairava (para-bhairava-nimeṣaḥ), а (ca) когда происходит Nimeṣa вселенной (viśva-nimeṣe), (имеет место) Unmeṣa Parabhairava (para-bhairava-unmeṣaḥ eva), то есть (arthāt), когда происходит расширение вселенной (viśva-vistāre), ты (tvam) перестаёшь (viramasi) воспринимать (grahītum) Высшего Господа (parama-īśvaram eva), но (parantu) когда имеет место поглощение вселенной (viśva-laye), ты (tvam) воспринимаешь (gṛhṇāsi) Всевышнего (parama-īśvaram) очень ясно (su-spaṣṭatayā). Или, если (yadi vā) в первую очередь рассматривать (prathamam nirīkṣitau) Unmeṣa и Nimeṣa (unmeṣa-nimeṣau) Всевышнего Владыки (parama-īśvarasya), то (tarhi), когда Всевышний поглощается (и) скрывает Себя (parama-īśvare līne nigūḍhe), вселенная (viśvam) сияет (bhāsate), однако (parantu), когда происходит раскрытие (prakāśane) Высшего Господа (parama-īśvarasya), тогда (tadā) вселенная (viśvam) сияет не (nahi ābhāsate) как вселенная (viśvatvena), а (api tu) как Всевышний (parama-īśvaratvena eva iti)"||322||
इदानीं मदुपदेशस्याधिकधारणाय तस्य श्रीतन्त्रालोके श्रीमदभिनवगुप्तपादैर्विरचितौ १.५२ च १.५४ चेति श्लोकावुदाहरिष्यामि।
ज्ञेयस्य हि परं तत्त्वं यः प्रकाशात्मकः शिवः।
नह्यप्रकाशरूपस्य प्राकाश्यं वस्तुतापि वा॥
इति प्रथमः श्लोकोऽयम्। किञ्च
प्रकाशो नाम यश्चायं सर्वत्रैव प्रकाशते।
अनपह्नवनीयत्वात्किं तस्मिन्मानकल्पनैः॥
इति द्वितीयः श्लोकोऽयम्। अधुना मम व्याख्या मया पूर्वोक्तमिव भैरवशब्दः शिवशब्दान्मह्यमधिकं रोचते। महामाहेश्वरस्य प्रथमोदाहृतश्लोकस्य विषये भैरवः प्रकाशो ज्योतिर्वेति कीर्तितः। प्रकाशोऽयं विश्वस्य परमतत्त्वम्। यदि स प्रकाशो न स्यात्तर्हि विश्वं न कथञ्चन स्यादकस्यचिदाविर्भावत्वात्। विश्वे जीवा ग्राह्याणि च प्रभूय आसते यतः स सर्वाधाररूपः प्रकाशः। द्वितीयोदाहृतश्लोके श्रीमदभिनवगुप्तेनोक्तमिव तस्य प्रकाशयुक्तस्वरूपोऽपह्नोतुमशक्तः। अपरञ्च यथा तत्रभवताभिनवगुप्तेन सुष्पष्टतयोक्तं प्रकाशोऽयं सर्वत्रैव प्रकाशते। तस्माद्भैरवः किमिति प्रश्नाय। भैरवो यत्सदा सर्वत्र सर्वकालं तदिति प्रतिवचनम्। मानकल्पनैश्च प्रकाशमानः स्वयम्भूरनपह्नवनीयः। भैरवस्यान्यन्नाम पूर्वसिद्धः सर्वेषु तस्य वास्तवाहन्त्वात्। अत एव सर्ववादा वास्तवाहन्तायामस्यां विश्राम्यन्ति। किमिति। यतस्तस्योपस्थितिं विना वादास्ते सर्वे निराधाराः स्युः। एवमियं यदि वास्तवाहन्ता पूर्वंअसिद्धा यदि सादृढा तर्हि न किञ्चित्सेद्धुं शक्यतेऽकस्यचित्प्रादुर्भावत्वादिति॥३२३॥
Idānīṁ madupadeśasyādhikadhāraṇāya tasya śrītantrāloke śrīmadabhinavaguptapādairviracitau 1.52 ca 1.54 ceti ślokāvudāhariṣyāmi|
Jñeyasya hi paraṁ tattvaṁ yaḥ prakāśātmakaḥ śivaḥ|
Nahyaprakāśarūpasya prākāśyaṁ vastutāpi vā||
iti prathamaḥ śloko'yam| Kiñca
Prakāśo nāma yaścāyaṁ sarvatraiva prakāśate|
Anapahnavanīyatvātkiṁ tasminmānakalpanaiḥ||
iti dvitīyaḥ śloko'yam| Adhunā mama vyākhyā mayā pūrvoktamiva bhairavaśabdaḥ śivaśabdānmahyamadhikaṁ rocate| Mahāmāheśvarasya prathamodāhṛtaślokasya viṣaye bhairavaḥ prakāśo jyotirveti kīrtitaḥ| Prakāśo'yaṁ viśvasya paramatattvam| Yadi sa prakāśo na syāttarhi viśvaṁ na kathañcana syādakasyacidāvirbhāvatvāt| Viśve jīvā grāhyāṇi ca prabhūya āsate yataḥ sa sarvādhārarūpaḥ prakāśaḥ| Dvitīyodāhṛtaśloke śrīmadabhinavaguptenoktamiva tasya prakāśayuktasvarūpo'pahnotumaśaktaḥ| Aparañca yathā tatrabhavatābhinavaguptena suṣpaṣṭatayoktaṁ prakāśo'yaṁ sarvatraiva prakāśate| Tasmādbhairavaḥ kimiti praśnāya| Bhairavo yatsadā sarvatra sarvakālaṁ taditi prativacanam| Mānakalpanaiśca prakāśamānaḥ svayambhūranapahnavanīyaḥ| Bhairavasyānyannāma pūrvasiddhaḥ sarveṣu tasya vāstavāhantvāt| Ata eva sarvavādā vāstavāhantāyāmasyāṁ viśrāmyanti| Kimiti| Yatastasyopasthitiṁ vinā vādāste sarve nirādhārāḥ syuḥ| Evamiyaṁ yadi vāstavāhantā pūrvaṁasiddhā yadi sādṛḍhā tarhi na kiñcitseddhuṁ śakyate'kasyacitprādurbhāvatvāditi||323||
"Сейчас (idānīm) для оказания дополнительной поддержки (adhika-dhāraṇāya) моему учению (mad-upadeśasya) я процитирую (udāhariṣyāmi) две строфы (ślokau) —1.52 и 1.54 (1.52 ca 1.54 ca iti)—, написанные (viracitau) почтеннейшим Abhinavagupta (śrīmat-abhinavagupta-pādaiḥ) в его священной Tantrāloka (tasya śrī-tantrāloke). Первая (prathamaḥ) строфа (ślokaḥ) такая (ayam):
«Высшим (param) Принципом (tattvam) познаваемого --вселенной-- (jñeyasya) (является), несомненно (hi), Śiva (śivaḥ), кто (yaḥ) есть (осознающий) Свет (prakāśa-ātmakaḥ). Если бы Он был лишён (осознающего) Света (aprakāśa-rūpasya), не было бы вообще (nahi) чего-либо освещаемого (prākāśyam) или (vā) даже (api) чего-либо реального --букв. реальности-- (vastutā... iti)».
Кроме того (kiñca), это (ayam) вторая (dvitīyaḥ) строфа (ślokaḥ):
«И (ca) то (ayam), что (yaḥ) называется (nāma) (осознающим) Светом (prakāśaḥ), является очевидным (prakāśate) повсюду (sarvatra eva). Поскольку Его невозможно отрицать (anapahnavanīyatvāt), то какое (kim) ментальное изобретение, или мнение (māna-kalpanaiḥ) (эффективно) в отношении Его (tasmin... iti) --а именно, какое изобретение ума может быть полезно, чтобы доказать или опровергнуть Его --Свет--?--?».
Сейчас (adhunā) моё (mama) объяснение (vyākhyā). Как (iva) я сказал ранее (mayā pūrva-uktam), я предпочитаю (mahyam adhikam rocate) слово 'Bhairava' (bhairava-śabdaḥ) слову 'Śiva' (śiva-śabdāt). Касательно (viṣaye) первой процитированной строфы (prathama-udāhṛta-ślokasya) Великого Преданного Великого Господа --т.e. Abhinavagupta-- (mahā-māheśvarasya), Bhairava (bhairavaḥ) упомянут (kīrtitaḥ) как 'Prakāśa, или (осознающий) Свет (prakāśaḥ jyotis vā iti). Этот (ayam) Prakāśa (prakāśaḥ) (является) Высшим Принципом (parama-tattvam) вселенной (viśvasya). Если бы (yadi) Он (saḥ) не был (na syāt) Prakāśa, (или осознающим Светом) (prakāśaḥ), тогда (tarhi) вообще не было бы никакой вселенной (viśvam na kathañcana syāt), потому что ничего не могло бы появиться (akasyacid āvirbhāvatvāt). Живые существа (jīvāḥ) и (ca) объекты (grāhyāṇi) вселенной (viśve) продолжают (āsate) появляться (prabhūya), потому что yatas) Он (saḥ) (есть) Prakāśa (prakāśaḥ), являющийся опорой всего (sarva-ādhāra-rūpaḥ). Как (iva) упомянуто (uktam) почтенным Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptena) во второй процитированной строфе (dvitīya-udāhṛta-śloke), Его (tasya) светоносную сущностную природу (prakāśayukta-svarūpaḥ) невозможно (aśaktaḥ) отрицать (apahnotum). Кроме того (aparañca), как (yathā) очень чётко установлено Его Милостью, Abhinavagupta (tatrabhavatā abhinavaguptena su-spaṣṭatayā uktam), этот (ayam) Prakāśa, (или осознающий Свет) (prakāśaḥ) очевиден (prakāśate) повсюду (sarvatra eva). Следовательно (tasmāt), на вопрос (praśnāya): Что (kim) (есть) Bhairava (bhairavaḥ... iti)?' Ответ (prativacanam) (такой): 'Bhairava (bhairavaḥ) (— это) То (tad), что (yad) (находится) повсеместно (sarvatra) во все времена (sarva-kālam... iti)'. И (ca) нельзя отрицать (anapahnavanīyaḥ) светоносного (prakāśamānaḥ) Самосуществующего (svayambhūḥ) с помощью ментальных изобретений, или мнений (māna-kalpanaiḥ). Другое (anyat) имя (nāma) Bhairava (bhairavasya) (—) Pūrvasiddha --т.e. Тот, кто доказан в первую очередь-- (pūrva-siddhaḥ), поскольку Он есть Истинное Я (tasya vāstava-ahantvāt) в каждом (sarveṣu). По этой причине (atas eva) все учения (sarva-vādāḥ) опираются (viśrāmyanti) на Истинное Я (vāstava-ahantāyām asyām). Почему (kim iti)? Потому что (yatas) без (vinā) Его (tasya) присутствия (upasthitim) все (sarve) эти (te) учения (vādāḥ) были бы лишены поддержки (nirādhārāḥ syuḥ). Таким образом (evam), если бы (yadi) это (iyam) Истинное Я (vāstava-ahantā) не было бы доказано (a-siddhā) в первую очередь (pūrvam), если бы (yadi) Оно (sā) не было бы непоколебимым (a-dṛḍhā), тогда (tarhi) ничего нельзя было бы доказать (na kiñcid seddhum śakyate), покольку ничего бы не появилось (akasyacid prādurbhāvatvāt iti)"||323||
तस्य देवातिदेवस्य परबोधस्वरूपिणः।
विमर्शः परमा शक्तिः सर्वज्ञा ज्ञानशालिनी॥
इति श्रीस्वच्छन्दतन्त्रस्यास्मिञ्छ्लोके शिवः शक्तिं विमर्शं वापि ख्यापयति। सङ्क्षेपेण विमर्शो भैरवस्यैवास्ति। यथा मया पूर्वमुक्तं भैरवीति शक्तेरन्यन्नाम। इत्थं भैरवो भैरवी च सम्पूर्णतयैकवस्त्वग्निरिव तत्तापश्च। तयोरध्ययनार्थं ते तत्त्वे वियुज्येते यत एवं तयोः सुकरतरोऽवगमस्तावदीषत्। अन्ते किन्तु सर्वं प्रत्यक्षस्य सम्बन्धिनेव। किमिति। यतो भैरवभैरवीविषये सकलाव्यवहारिकवादं सम्यक्तव जानतोऽपि तथापि यदि त्वयि न परमार्थस्यास्य वास्तविकानुभवोऽस्ति तदाश्रेष्ठावस्थावश्यम्। सर्ववादस्य शिक्षा परभैरवस्य प्रकाशविमर्शात्मकभैरवभैरवीमयस्यान्त्यानुभवमानयेदेव। एषा सम्यक्प्रक्रिया स्यादिति॥३२४॥
Tasya devātidevasya parabodhasvarūpiṇaḥ|
Vimarśaḥ paramā śaktiḥ sarvajñā jñānaśālinī||
iti śrīsvacchandatantrasyāsmiñchloke śivaḥ śaktiṁ vimarśaṁ vāpi khyāpayati| Saṅkṣepeṇa vimarśo bhairavasyaivāsti| Yathā mayā pūrvamuktaṁ bhairavīti śakteranyannāma| Itthaṁ bhairavo bhairavī ca sampūrṇatayaikavastvagniriva tattāpaśca| Tayoradhyayanārthaṁ te tattve viyujyete yata evaṁ tayoḥ sukarataro'vagamastāvadīṣat| Ante kintu sarvaṁ pratyakṣasya sambandhineva| Kimiti| Yato bhairavabhairavīviṣaye sakalāvyavahārikavādaṁ samyaktava jānato'pi tathāpi yadi tvayi na paramārthasyāsya vāstavikānubhavo'sti tadāśreṣṭhāvasthāvaśyam| Sarvavādasya śikṣā parabhairavasya prakāśavimarśātmakabhairavabhairavīmayasyāntyānubhavamānayedeva| Eṣā samyakprakriyā syāditi||324||
"Śiva (śivaḥ) также (api) упоминает (khyāpayati) Śakti (śaktim), или (vā) Vimarśa (vimarśam) в этой строфе (asmin śloke) уважаемого Svacchandatantra (śrī-svacchanda-tantrasya):
«(Я)-Сознание (vimarśaḥ), (или) Высшая (paramā) Сила (śaktiḥ), которая всеведуща (sarvajñā), т.e. наполнена знанием (jñāna-śālinī), принадлежит Тому (tasya), кто является величайшим Богом среди богов (deva-ati-devasya), (и) чья природа есть Высочайшее Сознание (para-bodha-svarūpiṇaḥ... iti)».
В целом (saṅkṣepeṇa), Vimarśa (vimarśaḥ) принадлежит только Bhairava (bhairavasya eva asti)! Как (yathā) я сказал (mayā... uktam) ранее (pūrvam), другое (anyat) имя (nāma) Śakti (śakteḥ) — это Bhairavī (bhairavī iti). Таким образом (ittham), Bhairava (bhairavaḥ) и (ca) Bhairavī (bhairavī) (являются) всецело (sampūrṇatayā) одной Реальностью (eka-vastu), подобно (iva) огню (agniḥ) и (ca) его жару (tad-tāpaḥ). Эти (te) два Принципа (tattve) разделены (viyujyete), чтобы их изучать (tayoḥ adhyayana-artham), потому что (yatas) так их легче понять (evam tayoḥ su-karataraḥ avagamaḥ), по крайней мере (tāvat), в небольшой степени (īṣat). Тем не менее (kintu), в конечном счёте (ante), всё (sarvam) связано (sambandhin eva) с непосредственным восприятием (pratyakṣasya). Почему (kim iti)? Потому что (yatas), хотя ты полностью знаешь (samyak tava jānataḥ api) всё теоретическое учение (sakala-avyavahārika-vādam) касательно Bhairava и Bhairavī (bhairava-bhairavī-viṣaye), несмотря на это (tathā api), если (yadi) у тебя нет настоящего переживания (tvayi...na... vāstavika-anubhavaḥ asti) этой Высшей Реальности (parama-arthasya asya), тогда (tadā) ситуация (avasthā), конечно, не самая лучшая (a-śreṣṭhā... avaśyam). Изучение (śikṣā) всех учений (sarva-vādasya) должно привести (ānayet eva) к финальному переживанию (antya-anubhavam) Parabhairava (para-bhairavasya) —Того, кто состоит из Bhairava и Bhairavī, чьей природой являются Prakāśa и Vimarśa (prakāśa-vimarśa-ātmaka-bhairava-bhairavī-mayasya). Это (eṣā) было бы (syāt) правильной процедурой (samyak-prakriyā... iti)"||324||
Всевышний Господь и нара (nara)
परमशिवश्च स्वतन्त्र एवाशेषं नानात्माभावत्वात्।
नरोऽपि तेनैक्यं सम्प्राप्तः परमेश्वरवत्स्वच्छन्दः सः॥६॥
इति षष्ठश्लोकोऽयं त्रिकमुख्यमतेष्विति॥३२५॥
Paramaśivaśca svatantra evāśeṣaṁ nānātmābhāvatvāt|
Naro'pi tenaikyaṁ samprāptaḥ parameśvaravatsvacchandaḥ saḥ||6||
iti ṣaṣṭhaśloko'yaṁ trikamukhyamateṣviti||325||
"Это (ayam) шестая строфа (ṣaṣṭha-ślokaḥ) в Trikamukhyamatāni (trika-mukhya-mateṣu):
«Paramaśiva (paramaśivaḥ ca) полностью (aśeṣam) Свободен (svatantraḥ eva). Поскольку нет множественных 'я' (nānā-ātma-abhāvatvāt), nara, или ограниченный индивидуум (naraḥ... saḥ), будучи единым (aikyam samprāptaḥ) с Ним (tena), (является) Свободным (svacchandaḥ) как Всевышний Владыка (parama-īśvara-vat... iti... iti)||6||»"||325||
चितिसङ्कोचात्मा चेतनोऽपि सङ्कुचितविश्वमयः॥४॥
इति श्रीप्रत्यभिज्ञाहृदये चतुर्थसूत्रे पूजनीयतमैः क्षेमराजपादैर्विरचितमेतत्। अधुना चितिः शक्तेरन्यन्नाम। एवं चेतनो नराख्योऽपि मलात्तस्मिंश्चितिसङ्कोचत्वाद्भैरव इव स्वदेहवद्सङ्कुचितविश्वमयः। एष भैरवनरयोः केवलविशेषः। तत्सूक्ष्मविशेषात्परं तु परमेश्वरो नरश्च सदा वस्त्वेकं यतो विश्वं भोक्तुं परमेश्वरो नरतां गतः। तस्माद्भैरव एव स्वमहत्तां परित्यज्य पारिमित्यमालिङ्गति। त्रिके पुरुष इति नरस्य नामापरम्। विश्वसृष्टौ च पुरुषो द्वादशतत्त्वम्। किञ्च
चिद्वत्तच्छक्तिसङ्कोचान्मलावृतः संसारी॥९॥
इति स्वप्रत्यभिज्ञाहृदयस्य नवमसूत्रे क्षेमराजपादैरेव मम पूर्वोपदेशो दृढीक्रितः। अतिगुरुसङ्कोचस्य परमेश्वरेणानुभूतस्यापि तथापि स नापरतां कदाचिदाप्तः। नरत्वेऽपि भगवान्सृष्टिस्थितिसंहारतिरोधानानुग्रहात्मकानि पञ्चकृत्यानि खलु कुर्वन्नास्ते सङ्कुचितरीत्या त्विति॥३२६॥
Citisaṅkocātmā cetano'pi saṅkucitaviśvamayaḥ||4||
iti śrīpratyabhijñāhṛdaye caturthasūtre pūjanīyatamaiḥ kṣemarājapādairviracitametat| Adhunā citiḥ śakteranyannāma| Evaṁ cetano narākhyo'pi malāttasmiṁścitisaṅkocatvādbhairava iva svadehavadsaṅkucitaviśvamayaḥ| Eṣa bhairavanarayoḥ kevalaviśeṣaḥ| Tatsūkṣmaviśeṣātparaṁ tu parameśvaro naraśca sadā vastvekaṁ yato viśvaṁ bhoktuṁ parameśvaro naratāṁ gataḥ| Tasmādbhairava eva svamahattāṁ parityajya pārimityamāliṅgati| Trike puruṣa iti narasya nāmāparam| Viśvasṛṣṭau ca puruṣo dvādaśatattvam| Kiñca
Cidvattacchaktisaṅkocānmalāvṛtaḥ saṁsārī||9||
iti svapratyabhijñāhṛdayasya navamasūtre kṣemarājapādaireva mama pūrvopadeśo dṛḍhīkritaḥ| Atigurusaṅkocasya parameśvareṇānubhūtasyāpi tathāpi sa nāparatāṁ kadācidāptaḥ| Naratve'pi bhagavānsṛṣṭisthitisaṁhāratirodhānānugrahātmakāni pañcakṛtyāni khalu kurvannāste saṅkucitarītyā tviti||326||
"В четвёртом афоризме (caturtha-sūtre) почтенного Pratyabhijñāhṛdaya (śrī-pratyabhijñāhṛdaye) было написано (viracitam) восхитительнейшим Kṣemarāja (pūjanīyatamaiḥ kṣemarāja-pādaiḥ) это (etad):
«Индивидуальный воспринимающий (cetanaḥ), в котором происходит сжатие Citi (citi-saṅkoca-ātmā), также (api) имеет вселенную в качестве своего тела, но в сжатом виде (saṅkucita-viśva-mayaḥ iti)||4||»
Сейчас (adhunā) Citi (citiḥ) (— это) другое (anyat) имя (nāma) Śakti (śakteḥ). Итак (evam), cetana --индивидуальный воспринимающий-- (cetanaḥ), также (api) именуемый nara --ограниченным индивидуумом-- (nara-ākhyaḥ), поскольку в нём происходит сжатие Citi (tasmin... citi-saṅkocatvāt) из-за mala, или загрязнения (malāt), имеет вселенную как своё собственное тело, подобно Bhairava, но в сжатом виде (bhairavaḥ iva sva-deha-vat-saṅkucita-viśva-mayaḥ). Это (eṣaḥ) (является) единственной разницей (kevala-viśeṣaḥ) между Bhairava и nara (bhairava-narayoḥ). Но (tu) за пределами (param) этой тонкой разницы (tad-sūkṣma-viśeṣāt) Всевышний Владыка (parama-īśvaraḥ) и (ca) nara (naraḥ) (являются) всегда (sadā) одной (ekam) Реальностью (vastu), потому что (yataḥ) Высший Господь (parama-īśvaraḥ) становится nara (naratām gataḥ), чтобы наслаждаться (bhoktum) вселенной (viśvam). Следовательно (tasmāt), Сам Bhairava (bhairavaḥ eva), отказавшись от (parityajya) Своего собственного Величия (sva-mahattām), принимает (āliṅgati) ограничение (pārimityam). В Трике (trike) другое (aparam) имя (nāma) nara (narasya) — это 'Puruṣa' (puruṣaḥ iti). И (ca) во вселенском проявлении (viśva-sṛṣṭau) Puruṣa (puruṣaḥ) (является) двенадцатой категорией (dvādaśa-tattvam). Кроме того (kiñca), моё (mama) предыдущее учение (pūrva-upadeśaḥ) подтверждается (dṛḍhīkritaḥ) почтенным Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ eva) в девятом афоризме (navama-sūtre) его Pratyabhijñāhṛdaya (sva-pratyabhijñāhṛdayasya):
«Тот --т.e. 'Самость'-- (tad), кто наполнен Сознанием (citvat), (становится) трансмиграционной душой (saṁsārī), покрытой mala (mala-āvṛtaḥ), из-за (Его) сжатия Śakti, или Силы (śakti-saṅkocāt... iti)||9||»
Несмотря на очень сильное сжатие, испытываемое (atiguru-saṅkocasya... anubhūtasya api) Всевышним (parama-īśvareṇa), Он (saḥ), однако (tathā api), никогда не (na... kadācid) становится ничем другим (aparatām... āptaḥ). Даже (api) в состоянии nara (naratve), Господь (bhagavān) продолжает (āste), на самом деле (khalu), выполнять (kurvan) пять Актов --Творения-- (pañca-kṛtyāni) —состоящих из проявления, поддержания и растворения вселенной, плюс сокрытия собственной природы и Милости/Раскрытия (sṛṣṭi-sthiti-saṁhāra-tirodhāna-anugraha-ātmakāni)—, но (tu) в сжатом/ограниченном виде (saṅkucita-rītyā... iti)"||326||
साधकोऽपृच्छत् - सृष्टिः स्थितिः संहारश्च मया सम्यगवगतास्तिरोधानानुग्रहाविति विषयः परन्तु मम कृते न सुष्पष्टः। तस्माद्गम्भीरं तन्मां व्याख्यातुमर्हेरिति॥३२७॥
Sādhako'pṛcchat - Sṛṣṭiḥ sthitiḥ saṁhāraśca mayā samyagavagatāstirodhānānugrahāviti viṣayaḥ parantu mama kṛte na suṣpaṣṭaḥ| Tasmādgambhīraṁ tanmāṁ vyākhyātumarheriti||327||
Искатель (sādhakaḥ) спросил (apṛcchat): "Я прекрасно понимаю (mayā samyak avagatāḥ) проявление, поддержание и растворение вселенной (sṛṣṭiḥ sthitiḥ saṁhāraḥ ca), но (parantu) тема (viṣayaḥ) 'сокрытия собственной природы и Милости (tirodhāna-anugrahau iti)' мне (mama kṛte) не совсем понятна (na su-spaṣṭaḥ). Поэтому (tasmāt) не могли бы вы объяснить мне (mām... vyākhyātum arheḥ) это (tad) подробней (gambhīram... iti)?"||327||
गुरुः प्रत्यवक् - विषयोऽयं पश्चात्त्रिकमुख्यमतेषु व्याख्यात इदानीं तु सङ्क्षेपतस्त्वां तद्यथाशक्ति स्पष्टं व्याख्यातुं यतिष्ये। तिरोधानस्यार्थो भैरवस्य स्वभावस्य वा स्वरूपस्य वा गोपनम्। परमेश्वरः स्वस्वभावावरणक्रीडानिपुणः। प्रथममाणवमालेन स तत्कुर्वाणः। आणवमलं च तस्येच्छाशक्तिसङ्कोचनमात्रमेव। एतत्सङ्कोचनद्वारेण च सोऽपूर्णत्वमनुभवितुमुपक्रामति। एष सर्वपारिमित्यानां प्रारम्भो यानि स स्वेच्छया ग्रहीष्यति। ततो मायीयमलमुत्पदिष्यत एव यत्सर्वत्र द्वैतं वप्स्यति। ततः कार्ममलं प्रभविष्यति यद्कर्ताहमिति निःसत्यं भैरवमनुभाविष्यति यदा केवलं स्वशक्तेर्भैरवीनामिकाया अपि कर्तृत्वम्। तन्मलत्रयमर्जित्वा परमेश्वरो माया कला विद्या रागः कालो नियतिश्चेति नाम कञ्चुकषट्कं प्राप्तुं सज्जः। मायान्यपञ्चकञ्कुकानां माता स्यादिव। अपरञ्च कला विद्या रागः कालो नियतिश्च क्रमशो भैरवस्य क्रियाज्ञानेच्छानन्दचिदात्मकपञ्चशक्तीनां सङ्कोचनानि। पारिमित्यार्ज्जनस्य तस्य समाप्तेः पश्चाद्यद्यप्यन्यतामेव भैरवो न कदाचिद्गतस्तथापि स नरत्वमाप्त इवेति॥३२८॥
Guruḥ pratyavak - viṣayo'yaṁ paścāttrikamukhyamateṣu vyākhyāta idānīṁ tu saṅkṣepatastvāṁ tadyathāśakti spaṣṭaṁ vyākhyātuṁ yatiṣye| Tirodhānasyārtho bhairavasya svabhāvasya vā svarūpasya vā gopanam| Parameśvaraḥ svasvabhāvāvaraṇakrīḍānipuṇaḥ| Prathamamāṇavamālena sa tatkurvāṇaḥ| Āṇavamalaṁ ca tasyecchāśaktisaṅkocanamātrameva| Etatsaṅkocanadvāreṇa ca so'pūrṇatvamanubhavitumupakrāmati| Eṣa sarvapārimityānāṁ prārambho yāni sa svecchayā grahīṣyati| Tato māyīyamalamutpadiṣyata eva yatsarvatra dvaitaṁ vapsyati| Tataḥ kārmamalaṁ prabhaviṣyati yadkartāhamiti niḥsatyaṁ bhairavamanubhāviṣyati yadā kevalaṁ svaśakterbhairavīnāmikāyā api kartṛtvam| Tanmalatrayamarjitvā parameśvaro māyā kalā vidyā rāgaḥ kālo niyatiśceti nāma kañcukaṣaṭkaṁ prāptuṁ sajjaḥ| Māyānyapañcakañkukānāṁ mātā syādiva| Aparañca kalā vidyā rāgaḥ kālo niyatiśca kramaśo bhairavasya kriyājñānecchānandacidātmakapañcaśaktīnāṁ saṅkocanāni| Pārimityārjjanasya tasya samāpteḥ paścādyadyapyanyatāmeva bhairavo na kadācidgatastathāpi sa naratvamāpta iveti||328||
Гуру (guruḥ) ответил (pratyavak): "Эта (ayam) тема (viṣayaḥ) (будет) объяснена (vyākhyāta) позже (paścāt) в Trikamukhyamatāni (trika-mukhya-mateṣu), но (tu) сейчас (idānīm) я постараюсь (yatiṣye) объяснить (vyākhyātum) её (tad) тебе (tvām) ясно (spaṣṭam) вкратце (saṅkṣepatas), насколько смогу (yathāśakti). Значение (arthaḥ) tirodhāna (tirodhānasya) (— это) сокрытие (gopanam) svabhāva, или svarūpa --т.е. сущностной природы-- (svabhāvasya vā svarūpasya vā) Bhairava (bhairavasya). Всевышний (parama-īśvaraḥ) умело играет, чтобы скрыть Свою собственную сущностную природу (sva-svabhāva-āvaraṇa-krīḍā-nipuṇaḥ). Он (saḥ) делает (kurvāṇaḥ) это (tad) сначала (prathamam) благодаря Āṇavamala (āṇava-mālena). А (ca) Āṇavamala (āṇava-malam) — это просто сжатие Его Силы Воли (tasya icchā-śakti-saṅkocana-mātram eva). И (ca) из-за этого сжатия (etad-saṅkocana-dvāreṇa) Он (saḥ) начинает (upakrāmati) испытывать (anubhavitum) отсутствие Полноты (apūrṇatvam). Это (eṣaḥ) (является) отправной точкой (prārambhaḥ) всех ограничений (sarva-pārimityānām), которые --т.е. те ограничения-- (yāni) Он (saḥ) примет (grahīṣyati) по Своей Свободной Воле (sva-icchayā). После этого (tatas) появится (utpadiṣyate eva) Māyīyamala (māyīya-malam), которая (yad) распространит (vapsyati) повсюду (sarvatra) двойственность (dvaitam). Потом (tatas) возникнет (prabhaviṣyati) Kārmamala (kārma-malam), которая (yad) заставит Бхайраву ложно чувствовать (niḥsatyam bhairavam anubhāviṣyati), что 'Я являюсь делателем (kartā aham iti)', хотя (yadā) делание (kartṛtvam) принадлежит только Его Śakti (kevalam... sva-śakteḥ) —также (api) именуемой Bhairavī (bhairavī-nāmikāyāḥ)—. После обретения (arjitvā) этих трёх mala-s (tad-mala-trayam) Высший Господь (parama-īśvaraḥ) готов (sajjaḥ) получить (prāptum) шесть оболочек (kañcuka-ṣaṭkam), называемых (nāma) 'Māyā (māyā), Kalā (kalā), Vidyā (vidyā), Rāga (rāgaḥ), Kāla (kālaḥ) и (ca) Niyati (niyatiḥ... iti)'. Māyā (māyā) будет (syāt), как бы (iva), матерью (mātā) других пяти оболочек (anya-pañca-kañkukānām). Кроме того (aparañca), Kalā (kalā), Vidyā (vidyā), Rāga (rāgaḥ), Kāla (kālaḥ) и (ca) Niyati (niyatiḥ) (являются), соответственно (kramaśas), сжатием (saṅkocanāni) пяти Сил: Действия, Знания, Воли, Блаженства и Сознания (kriyā-jñāna-icchā-ānanda-cit-ātmaka-pañca-śaktīnām). После (paścāt) завершения (samāpteḥ) этого обретения ограничений (pārimitya-arjjanasya tasya), хотя (yadi api) Bhairava (bhairavaḥ) никогда не (na kadācid) становится чем-то другим (anyatām eva... gataḥ), Он (saḥ), так сказать (iva iti), делается nara --т.e. ограниченным индивидуумом-- (naratvam āptaḥ)"||328||
केवलं भैरव एव कृत्यानि करोति। अन्यानि सर्वाणि भूतानि कर्माण्येव कुर्वन्ति। सृष्टिस्थितिसंहारतिरोधानरूपाणि प्रथमचतुष्कृत्यानि सदा बध्नन्त्यर्थात्तानि सर्वाणि बन्धं जनयन्ति। यदि तस्य सर्वकृत्यानि केवलं पूर्वोक्तानि कृत्यानि चत्वारि स्युस्तर्ह्यस्मात्कारागारान्न कोऽपि कदाचन पलायितुं शक्नुयात्। दिष्ट्या परमेश्वरोऽनुग्रहकृत्यमपि करोति येन स स्वस्वभावं शनैः शनैरतिप्रकर्षेण वा प्रकाशयति। जीवेषु भूयिष्ठं प्रकाशनमेतज्जन्मसहस्रपर्यन्तं क्रमेणैवात्यन्तं भवति। कतिचिद्धन्येषु तु भैरवस्तस्य सर्ववैभवे तीव्ररूपेणात्मानमेव प्रकाशयति। विदेहमुक्ता जीवन्मुक्ताश्चेति भाग्यवज्जीवा एते। (१) अर्चनीयो भगवान्भैरवः स्वयं यः सर्वेषामात्मा (२) चतुष्षष्टिरद्वैतानि भैरवागमानि शिवसूत्रैः सह (३) मानुषगुरुर्यः परमेश्वरमूर्तिरित्यनुग्रहप्रभवत्रयमेतत्। मानुषगुरोश्च मुख्यकार्यं स्वशिष्यान्प्रेरणं स्थानानि तानि प्रति येषु भैरवानुग्रहोऽतिप्रचुरः। तत्स्वामिना लक्ष्मणजूभट्टारकेणातीव स्पष्टं व्याख्यातम्। अधिकानुग्रहं त्वयि प्राप्नुवति तदा शीघ्रतरो मोक्षो वर्तते। एतत्सुखावगम्यमेवेति॥३२९॥
Kevalaṁ bhairava eva kṛtyāni karoti| Anyāni sarvāṇi bhūtāni karmāṇyeva kurvanti| Sṛṣṭisthitisaṁhāratirodhānarūpāṇi prathamacatuṣkṛtyāni sadā badhnantyarthāttāni sarvāṇi bandhaṁ janayanti| Yadi tasya sarvakṛtyāni kevalaṁ pūrvoktāni kṛtyāni catvāri syustarhyasmātkārāgārānna ko'pi kadācana palāyituṁ śaknuyāt| Diṣṭyā parameśvaro'nugrahakṛtyamapi karoti yena sa svasvabhāvaṁ śanaiḥ śanairatiprakarṣeṇa vā prakāśayati| Jīveṣu bhūyiṣṭhaṁ prakāśanametajjanmasahasraparyantaṁ krameṇaivātyantaṁ bhavati| Katiciddhanyeṣu tu bhairavastasya sarvavaibhave tīvrarūpeṇātmānameva prakāśayati| Videhamuktā jīvanmuktāśceti bhāgyavajjīvā ete| (1) arcanīyo bhagavānbhairavaḥ svayaṁ yaḥ sarveṣāmātmā (2) catuṣṣaṣṭiradvaitāni bhairavāgamāni śivasūtraiḥ saha (3) mānuṣagururyaḥ parameśvaramūrtirityanugrahaprabhavatrayametat| Mānuṣagurośca mukhyakāryaṁ svaśiṣyānpreraṇaṁ sthānāni tāni prati yeṣu bhairavānugraho'tipracuraḥ| Tatsvāminā lakṣmaṇajūbhaṭṭārakeṇātīva spaṣṭaṁ vyākhyātam| Adhikānugrahaṁ tvayi prāpnuvati tadā śīghrataro mokṣo vartate| Etatsukhāvagamyameveti||329||
"Только (kevalam) Сам Bhairava (bhairavaḥ eva) совершает (karoti) Акты --творения-- (kṛtyāni). Все другие существа (anyāni sarvāṇi bhūtāni) выполняют (kurvanti) действия (karmāṇi eva). Первые четыре Акта (prathama-catur-kṛtyāni), (известные как) проявление, поддержание и растворение вселенной плюс сокрытие собственной сущностной природы (sṛṣṭi-sthiti-saṁhāra-tirodhāna-rūpāṇi), всегда (sadā) связывают (badhnanti), то есть (arthāt), все они (tāni sarvāṇi) порождают (janayanti) рабство (bandham). Если бы (yadi) все Его Акты (tasya sarva-kṛtyāni) были (syuḥ) только (kevalam) четырьмя (catvāri) вышеупомянутыми (pūrva-uktāni) Актами (kṛtyāni), тогда (tarhi) никто не (na kaḥ api) смог бы (śaknuyāt) никогда (na... kadācana) вырваться (palāyitum) из этой тюрьмы (asmāt kārāgārāt). К счастью (diṣṭyā), Всевышний Владыка (parama-īśvaraḥ) также (api) совершает (karoti) Акт Милости, или Anugraha (anugraha-kṛtyam), в котором (yena) Он (saḥ) раскрывает (prakāśayati) —очень постепенно (śanaiḥ śanaiḥ) или (vā) очень интенсивно (ati-prakarṣeṇa)— Свою собственную сущностную природу (sva-svabhāvam). В большинстве живых существ (jīveṣu bhūyiṣṭham) это (etad) раскрытие (prakāśanam) происходит (bhavati) очень постепенно (krameṇa eva atyantam) в течение тысяч рождений (janma-sahasra-paryantam). Но (tu) немногим счастливчикам (katicid-dhanyeṣu) Bhairava (bhairavaḥ) интенсивно (tīvra-rūpeṇa) раскрывает (prakāśayati) Себя (ātmānam eva) во всём Своём Величии (tasya sarva-vaibhave). Благословенными живыми существами (являются) (bhāgyavat-jīvāḥ) эти (ete): 'Освобождённые, покидающие свои тела после достижения Освобождения (videha-muktāḥ), и (ca) Освобождённые, сохраняющие свои тела после достижения Освобождения (jīvat-muktāḥ... iti)'. Такова (etad) триада источников Милости (anugraha-prabhava-trayam): '(1) Сам (1... svayam) восхитительный (arcanīyaḥ) Господь (bhagavān) Bhairava (bhairavaḥ), который (yaḥ) (есть) Самость (ātmā) каждого (sarveṣām), (2) шестьдесят четыре (2 catuṣṣaṣṭiḥ) недвойственные (advaitāni) Bahairavāgama-s, или Проявленные Писания, составленные Самим Bhairava (bhairava-āgamāni), вместе с Śivasūtra-s --также составленными Bhairava-- (śiva-sūtraiḥ saha), (3) человеческий Гуру (3 mānuṣa-guruḥ), который (yaḥ) является персонификацией Всевышнего Господа (parama-īśvara-mūrtiḥ iti). А (ca) основной деятельностью (mukhya-kāryam) человеческого Гуру (mānuṣa-guroḥ) (является) подталкивание (preraṇam) своих учеников (sva-śiṣyān) к (prati) тем (tāni) 'местам' (sthānāni), где (yeṣu) чрезвычайно изобильна (ati-pracuraḥ) Милость Bhairava (bhairava-anugrahaḥ). Это (tad) было очень чётко объяснено (atīva spaṣṭam vyākhyātam) достопочтеннейшим Svāmī Lakṣmaṇa Joo (svāminā lakṣmaṇajū-bhaṭṭārakeṇa). Чем больше ты получаешь Милости (adhika-anugraham tvayi prāpnuvati), тем (tadā) быстрее (śīghra-taraḥ) происходит (vartate) Освобождение (mokṣaḥ). Это (etad) легко понять (sukha-avagamyam eva iti)!"||329||
त्वया चतुष्षष्टिरद्वैतानि भैरवागमान्युक्तानि तत्किमिति साधकः पृष्टवान्। गुरुः प्रत्यवक्सत्ययुगादौ स्वच्छन्दनाथरूपेण भैरवेणैव तानि पुण्याद्वैततन्त्राणि चतुष्षष्टिः प्रकाशितानि। तथाहि प्रसिद्धं श्रीमालिनीविजयतन्त्रं भैरवागममेव। एतत्प्रति वक्ष्यामि तु यदा ते त्रिकाख्यानं कथयिष्यामीति॥३३०॥
Tvayā catuṣṣaṣṭiradvaitāni bhairavāgamānyuktāni tatkimiti sādhakaḥ pṛṣṭavān| Guruḥ pratyavaksatyayugādau svacchandanātharūpeṇa bhairaveṇaiva tāni puṇyādvaitatantrāṇi catuṣṣaṣṭiḥ prakāśitāni| Tathāhi prasiddhaṁ śrīmālinīvijayatantraṁ bhairavāgamameva| Etatprati vakṣyāmi tu yadā te trikākhyānaṁ kathayiṣyāmīti||330||
Искатель (sādhakaḥ) спросил (pṛṣṭavān): "Вы упомянули (tvayā... uktāni) шестьдесят четыре (catuṣṣaṣṭiḥ) недвойственные (advaitāni) Bahairavāgama-s, или Проявленные Писания, составленные Bhairava (bhairava-āgamāni). Что (kim) это (tad... iti)?". Гуру (guruḥ) ответил (pratyavak): "Они (tāni) (являются) шестьюдесятью четырьмя (catuṣṣaṣṭiḥ) священными недвойственными Тантрами (puṇya-advaita-tantrāṇi), явленными (prakāśitāni) в начале Satyayuga (satya-yuga-ādau) Самим Bhairava (bhairaveṇa eva) в форме Svacchandanātha (svacchandanātha-rūpeṇa). Например (tathāhi), хорошо известная (prasiddham) почтенная Mālinīvijayatantra (śrī-mālinīvijayatantram) (относится) безусловно к (eva) Bhairavāgama (bhairava-āgamam). Так или иначе (tu), я буду говорить (vakṣyāmi) об этом (etad prati), когда (yadā) буду рассказывать об (te... kathayiṣyāmi) истории Трики (trika-ākhyānam iti)"||330||
त्रिकमुख्यमतेषु षष्ठश्लोकं व्याख्यानासे - अथ प्रत्यभिज्ञाहृदये
तथापि तद्वत्पञ्चकृत्यानि करोति॥१०॥
इति दशमसूत्रमिदम्
आभासनरक्तिविमर्शनबीजावस्थापनविलापनतस्तानि॥११॥
इत्येकादशसूत्रमिदं च। अधुना स्वपुस्तके गुरुर्गब्रिएल्प्रदीपकः तत्सूत्रद्वयमुदाहरति। अत्र नरोऽणुनामकोऽपि। अणुश्चायं खलु संसारी - नरे परमेश्वरः पञ्चकृत्यान्निरन्तरं कुर्वनित्युपदेशापेक्षया एष सामान्यतो दर्शनैरन्यैर्नोक्तस्त्रिके तूक्त एव। इदानीं त्रिकमुख्यमतकारस्य साहाय्येन भैरवेण कृतानि तत्कृत्यानि प्रत्येकं व्याख्यास्यामीति॥३३१॥
Trikamukhyamateṣu ṣaṣṭhaślokaṁ vyākhyānāse - Atha pratyabhijñāhṛdaye
Tathāpi tadvatpañcakṛtyāni karoti||10||
iti daśamasūtramidam
Ābhāsanaraktivimarśanabījāvasthāpanavilāpanatastāni||11||
ityekādaśasūtramidaṁ ca| Adhunā svapustake gururgabrielpradīpakaḥ tatsūtradvayamudāharati| Atra naro'ṇunāmako'pi| Aṇuścāyaṁ khalu saṁsārī - Nare parameśvaraḥ pañcakṛtyānnirantaraṁ kurvanityupadeśāpekṣayā eṣa sāmānyato darśanairanyairnoktastrike tūkta eva| Idānīṁ trikamukhyamatakārasya sāhāyyena bhairaveṇa kṛtāni tatkṛtyāni pratyekaṁ vyākhyāsyāmīti||331||
"Я продолжаю объяснять (vyākhyān āse) шестую строфу (ṣaṣṭha-ślokam) из Trikamukhyamatāni (trika-mukhya-mateṣu). Более того (atha), в Pratyabhijñāhṛdaya (pratyabhijñā-hṛdaye) десятым афоризмом (является) (daśama-sūtram) это (idam):
«Даже (tathā-api) (в этом ограниченном состоянии индивидуальная душа) выполняет (karoti) пять Актов --также можно перевести как 'Функций'-- (pañca-kṛtyāni) подобно тому (как это делает Высшая Самость) (tad-vat... iti)||10||»,
а (ca) это (idam) одиннадцатый афоризм (ekādaśa-sūtram):
«Те (пять Актов) (tāni) (могут быть объяснены) посредством (этих пяти терминов): Ābhāsana --Акт проявления--, Rakti --наслаждение--, Vimarśana --Акт переживания себя как Самости--, Bījāvasthāpana --Акт посева семян-- (и) Vilāpana --растворение-- (ābhāsana-rakti-vimarśana-bījāvasthāpana-vilāpanatas... iti)||11||».
Сейчас (adhunā) Гуру (guruḥ) Габриэль Pradīpaka (gabriel-pradīpakaḥ) процитировал (udāharati) эту (tad) пару афоризмов (sūtra-dvayam) в своей книге (sva-pustake). Здесь (atra) nara (naraḥ) также назван aṇu --букв. атомом-- (aṇu-nāmakaḥ api). И (ca) этот (ayam) aṇu (aṇuḥ) (является) безусловно (khalu) трансмиграционной душой (saṁsārī). Касательно Учения (upadeśa-apekṣayā), что (iti) в nara (nare) Всевышний Владыка (parama-īśvaraḥ) постоянно (nirantaram) совершает (kurvan) пять Актов (pañca-kṛtyāni), оно --т.е. это учение-- (eṣaḥ) обычно (sāmānyatas) не (na) упоминается (uktaḥ) другими философиями (darśanaiḥ anyaiḥ), но (tu) в Трике (trike) оно действительно упоминается (uktaḥ eva). Сейчас (idānīm) с помощью (sāhāyyena) автора Trikamukhyamatāni (trika-mukhya-mata-kārasya) я объясню (vyākhyāsyāmi), одно за другим (pratyekam), те Акты (tad-kṛtyāni), совершаемые (kṛtāni) Bhairava (bhairaveṇa... iti)"||331||
आभासनमिन्द्रियाणां पुरतः सर्वस्य सर्जनमर्थाच्छ्रूयमाणस्य स्पृश्यमानस्य दृश्यमानस्य रस्यमानस्य घ्रियमाणस्य च सर्वस्य। रक्तिश्च कञ्चित्कालं तत्सर्वं धारणे रतिरेव। विमर्शनं चाकस्मिकचमत्कारो य उद्भवति संह्रियमाणे धारिते तस्मिन्। ततो बीजावस्थापनं वर्तत एव धारितसृष्टसंहारानन्तरं संशयभयासक्त्यादिसंस्कारजनने। क्रमोऽयं स्वरूपमेव गूहति यतः स संसारबीजं वपति। यदा किन्तु त्वं सद्गुरुणा सुशिक्षितस्तदा हठपाकक्रमेणालङ्ग्रासयुक्त्या च तत्सर्वं चिदग्निसाद्भावमापदयितुं जानासि। तस्मात्तत्क्रमयुक्तिभ्यां बीजावस्थापनमखिलेन नाशयसि। विलापनाख्यमिदम्। तव स्वरूपस्यैव प्रकाशनमिदम्। एवं सङ्कुचितरूपेण नरे परमेश्वरकृतपञ्चकृत्यविषये सङ्क्षिप्तवर्णनमिदं स्यात्। एतत्सर्वं श्रीमत्क्षेमराजेन स्वप्रत्यभिज्ञाहृदयस्य वृत्तौ विस्तराद्व्याख्यातम्। वाक्पारिमित्यैः सर्वैस्तस्योदात्तोपदेशान्सङ्क्षेप्तुं व्यवसितवानहमिति॥३३२॥
Ābhāsanamindriyāṇāṁ purataḥ sarvasya sarjanamarthācchrūyamāṇasya spṛśyamānasya dṛśyamānasya rasyamānasya ghriyamāṇasya ca sarvasya| Raktiśca kañcitkālaṁ tatsarvaṁ dhāraṇe ratireva| Vimarśanaṁ cākasmikacamatkāro ya udbhavati saṁhriyamāṇe dhārite tasmin| Tato bījāvasthāpanaṁ vartata eva dhāritasṛṣṭasaṁhārānantaraṁ saṁśayabhayāsaktyādisaṁskārajanane| Kramo'yaṁ svarūpameva gūhati yataḥ sa saṁsārabījaṁ vapati| Yadā kintu tvaṁ sadguruṇā suśikṣitastadā haṭhapākakrameṇālaṅgrāsayuktyā ca tatsarvaṁ cidagnisādbhāvamāpadayituṁ jānāsi| Tasmāttatkramayuktibhyāṁ bījāvasthāpanamakhilena nāśayasi| Vilāpanākhyamidam| Tava svarūpasyaiva prakāśanamidam| Evaṁ saṅkucitarūpeṇa nare parameśvarakṛtapañcakṛtyaviṣaye saṅkṣiptavarṇanamidaṁ syāt| Etatsarvaṁ śrīmatkṣemarājena svapratyabhijñāhṛdayasya vṛttau vistarādvyākhyātam| Vākpārimityaiḥ sarvaistasyodāttopadeśānsaṅkṣeptuṁ vyavasitavānahamiti||332||
"Ābhāsana (ābhāsanam) (— это) проявление (sarjanam) всего (sarvasya), что находится перед (puratas) чувствами (indriyāṇām), то есть (arthāt), всего (sarvasya), что слышится (śrūyamāṇasya), соприкасается (spṛśyamānasya), видится (dṛśyamānasya), вкушается (rasyamānasya) и (ca) обоняется (ghriyamāṇasya). А (ca) Rakti (raktiḥ) (является) удовольствием (ratiḥ eva) в поддержании (dhāraṇe) всего (sarvam) этого (tad) какое-то время (kañcid kālam). Vimarśana (vimarśanam ca) (— это) внезапное camatkāra, или изумление (ākasmika-camatkāraḥ), которое (yaḥ) возникает (udbhavati), когда то, что поддерживалось, удаляется (saṁhriyamāṇe dhārite tasmin). После этого (tatas) сразу после удаления того, что было проявлено и сохранялось (dhārita-sṛṣṭa-saṁhāra-anantaram), происходит (vartate eva) Bījāvasthāpana (bīja-avasthāpanam), когда возникают впечатления сомнения, страха, привязанности и т.д. (saṁśaya-bhaya-āsakti-ādi-saṁskāra-janane). Этот (ayam) процесс (kramaḥ) скрывает (gūhati) сущностную природу (svarūpam eva), потому что (yatas) он --т.е. процесс-- (saḥ) сеет (vapati) семя Saṁsāra (saṁsāra-bījam). Однако (kintu), когда (yadā) ты (tvam) хорошо проинструктирован (su-śikṣitaḥ) истинным Гуру (sat-guruṇā), тогда (tadā) ты знаешь (jānāsi), как свести (āpadayitum) всё (sarvam) это (tad) к тождественности с Огнём Сознания (cit-agni-sāt-bhāvam) с помощью процесса haṭhapāka (haṭhapāka-krameṇa) и (ca) посредством механизма alaṅgrāsa (alaṅgrāsa-yuktyā). Следовательно (tasmāt), с помощью процесса и этого механизма (tad-krama-yuktibhyām) ты полностью разрушаешь (akhilena nāśayasi) Bījāvasthāpana (bīja-avasthāpanam). Это (idam) называется Vilāpana (vilāpana-ākhyam). Это (idam) (является) Раскрытием (prakāśanam) твоей сущностной природы (tava svarūpasya eva). Итак (evam), это (idam) было (syāt) кратким описанием (saṅkṣipta-varṇanam) Пяти Актов, совершаемых Всевышним Владыкой (parama-īśvara-kṛta-pañca-kṛtya-viṣaye), (имеющим место) в сжатом виде (saṅkucita-rūpeṇa) в nara --т.е. в ограниченном индивидууме-- (nare). Всё (sarvam) это (etad) было объяснено (vyākhyātam) подробно (vistarāt) почтенным Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājena) в комментарии (vṛttau) его собственного (Писания) Pratyabhijñāhṛdaya (sva-pratyabhijñāhṛdayasya). При всей ограниченности речи (vāk-pārimityaiḥ sarvaiḥ) я постарался (vyavasitavān aham) резюмировать (saṅkṣeptum) его благородные/возвышенные Учения (tasya udātta-upadeśān... iti)"||332||
हठपाकक्रममलङ्ग्रासयुक्तिं च त्वयोक्तं तत्किमिति साधकोऽपृच्छत्। गुरुः प्रत्यवक् - प्रमुखक्षेमराजः स्वप्रत्यभिज्ञाहृदये तन्नाव्याख्यात्परमेश्वरं तु धन्यं वदामि यज्जैदेवसिङ्घ्नामकः प्रसिद्धभाषान्तरकारी तत्स्तोकं व्याख्यातवानेव। अधुना तस्योपदेशान्सङ्क्षेपिष्यामि। हठपाकक्रमो द्विप्रशमयोरन्यतमः। प्रशमशब्दस्त्रिके पारिभाषिकशब्दो यस्यार्थः परग्राहकसाद्भावं विश्वमुपलभ्यमानं समग्रमापत्तिरस्ति। प्रथमप्रशमः शान्त्याख्यो द्वितीयप्रशमस्तु हठपाकाख्यः। शान्तिप्रशमः क्रमिकप्रक्रिया हठपाकः परन्त्वक्रमिकप्रक्रियापि तु दृढः साग्रहश्च। अपरञ्चालं ग्रासश्चेत्यलङ्ग्रासशब्दः। अलमर्थः परिपूर्णरूपतया निःसंस्कारतया। ग्रासार्थश्च ग्रसनं सन्दर्भेऽस्मिंस्तु ग्रासार्थः स्वात्मसात्करणम्। तत्सर्वं महाभाषान्तरकृताव्याखीयत। तथापि हठपाकक्रममलङ्ग्रासयुक्तिं च करणार्थमुन्नतशिष्येण त्वया भवितव्यम्। मम मते हठपाकालङ्ग्रासौ त्रिके नूतनशिष्यानां कृते न स्याताम्। त्वं चेदधिकविज्ञप्तिमिच्छस्युदात्ताभिनवगुप्तेन विरचिते श्रीतन्त्रालोके श्लोकान् ३.२६०-२६४ पठितुमर्हसि। अभिनवगुप्तस्य मते हठपाकोऽलङ्ग्रासश्च पर्यायौ। शान्तिप्रशम एकतो यथा स्वतन्त्रालोकविवेके श्रीमज्जयरथेन सूचितो मधुरपाकक्रमो मृत्युसमये मोक्षफलदः। हठपाकोऽन्यतो बलात्कारेणार्थात्प्रयत्नेन कृतः। एष परमेश्वरसाद्भावमचिरेण सर्वमापादयति। अत एव हठपाकक्रमो जीवन्मुक्तिदोऽवश्यम्। हठपाकश्च शाम्भवपदे तद्यथा शाम्भवोपाये वर्तते। तेन यथा पूर्वं मयोक्तमेष केवलमुच्चशिष्यानां कृत एव न त्वारम्भकानां कृत इति॥३३३॥
Haṭhapākakramamalaṅgrāsayuktiṁ ca tvayoktaṁ tatkimiti sādhako'pṛcchat| Guruḥ pratyavak - Pramukhakṣemarājaḥ svapratyabhijñāhṛdaye tannāvyākhyātparameśvaraṁ tu dhanyaṁ vadāmi yajjaidevasiṅghnāmakaḥ prasiddhabhāṣāntarakārī tatstokaṁ vyākhyātavāneva| Adhunā tasyopadeśānsaṅkṣepiṣyāmi| Haṭhapākakramo dvipraśamayoranyatamaḥ| Praśamaśabdastrike pāribhāṣikaśabdo yasyārthaḥ paragrāhakasādbhāvaṁ viśvamupalabhyamānaṁ samagramāpattirasti| Prathamapraśamaḥ śāntyākhyo dvitīyapraśamastu haṭhapākākhyaḥ| Śāntipraśamaḥ kramikaprakriyā haṭhapākaḥ parantvakramikaprakriyāpi tu dṛḍhaḥ sāgrahaśca| Aparañcālaṁ grāsaścetyalaṅgrāsaśabdaḥ| Alamarthaḥ paripūrṇarūpatayā niḥsaṁskāratayā| Grāsārthaśca grasanaṁ sandarbhe'smiṁstu grāsārthaḥ svātmasātkaraṇam| Tatsarvaṁ mahābhāṣāntarakṛtāvyākhīyata| Tathāpi haṭhapākakramamalaṅgrāsayuktiṁ ca karaṇārthamunnataśiṣyeṇa tvayā bhavitavyam| Mama mate haṭhapākālaṅgrāsau trike nūtanaśiṣyānāṁ kṛte na syātām| Tvaṁ cedadhikavijñaptimicchasyudāttābhinavaguptena viracite śrītantrāloke ślokān 3.260-264 paṭhitumarhasi| Abhinavaguptasya mate haṭhapāko'laṅgrāsaśca paryāyau| Śāntipraśama ekato yathā svatantrālokaviveke śrīmajjayarathena sūcito madhurapākakramo mṛtyusamaye mokṣaphaladaḥ| Haṭhapāko'nyato balātkāreṇārthātprayatnena kṛtaḥ| Eṣa parameśvarasādbhāvamacireṇa sarvamāpādayati| Ata eva haṭhapākakramo jīvanmuktido'vaśyam| Haṭhapākaśca śāmbhavapade tadyathā śāmbhavopāye vartate| Tena yathā pūrvaṁ mayoktameṣa kevalamuccaśiṣyānāṁ kṛta eva na tvārambhakānāṁ kṛta iti||333||
Искатель (sādhakaḥ) спросил (apṛcchat): "Вы упомянули (tvayā uktam) процесс haṭhapāka (haṭhapāka-kramam) и (ca) механизм alaṅgrāsa (alaṅgrāsa-yuktim). Что (kim) это (tad... iti)?". Гуру (guruḥ) ответил (pratyavak): "Выдающийся Kṣemarāja (pramukha-kṣemarājaḥ) не объясняет (na avyākhyāt) это (tad) в своём Pratyabhijñāhṛdaya (sva-pratyabhijñāhṛdaye), но (tu) я благодарен (dhanyam vadāmi) Всевышнему (parama-īśvaram), что (yad) известный переводчик (prasiddha-bhāṣāntarakārī) по имени Jaideva Singh (jaideva-siṅgh-nāmakaḥ) немного (stokam) объяснил (vyākhyātavān eva) это (tad). Сейчас (adhunā) я обобщу (saṅkṣepiṣyāmi) его (tasya) Учение (upadeśān). Процесс haṭhapāka (haṭhapāka-kramaḥ) является одним (anyatamaḥ) из двух praśama-s (praśamayoḥ). Слово praśama (praśama-śabdaḥ) (— это) технический термин (pāribhāṣika-śabdaḥ) в Трике (trike), чьё (yasya) значение (arthaḥ) — (asti) приведение/сведение (āpattiḥ) всей (samagram) воспринимаемой (upalabhyamānam) вселенной (viśvam) к тождественности с Высшим Воспринимающим' (para-grāhaka-sāt-bhāvam). Первый praśama (prathama-praśamaḥ) называется śānti (śānti-ākhyaḥ), а (tu) второй praśama (dvitīya-praśamaḥ) зовётся haṭhapāka (haṭhapāka-ākhyaḥ). śānti-praśama (śānti-praśamaḥ) (является) постепенной процедурой (kramika-prakriyā), однако (parantu) haṭhapāka (haṭhapākaḥ) является не постепенной процедурой (a-kramika-prakriyā), а скорее (api tu) упорной/устойчивой (dṛḍhaḥ) и (ca) постоянной (sāgrahaḥ). Кроме того (aparañca), слово alaṅgrāsa (alaṅgrāsa-śabdaḥ) (состоит из) alam (alam) и (ca) grāsa (grāsaḥ... iti). Значение alam (alam-arthaḥ) (— это) 'полностью совершенный (paripūrṇa-rūpatayā), когда никакие saṁskāra-s, или отпечатки не могут остаться' (nis-saṁskāratayā). А (ca) значение grāsa (grāsa-arthaḥ) (—) 'глотательный' (grasanam), но (tu) в этом контексте (sandarbhe asmin) значение grāsa (grāsa-arthaḥ) (будет) 'приведение (всего) к тождеству с собственной Самостью' (sva-ātma-sāt-karaṇam). Всё (sarvam) это (tad) было раъяснено (avyākhīyata) великим переводчиком (mahā-bhāṣāntarakṛtā). Тем не менее (tathā api), чтобы быть способным выполнять (karaṇa-artham) процесс haṭhapāka (haṭhapāka-kramam) и (ca) механизм alaṅgrāsa (alaṅgrāsa-yuktim), тебе необходимо стать продвинутым учеником (unnata-śiṣyeṇa tvayā bhavitavyam). По моему мнению (mama mate), haṭhapāka и alaṅgrāsa (haṭhapāka-alaṅgrāsau) не предназначены (na syātām) для новых учеников (nūtana-śiṣyānām) в Трике (trike). Если (ced) ты (tvam) хочешь (icchasi) больше информации (adhika-vijñaptim), прочитай, пожалуйста (paṭhitum arhasi), строфы (ślokān) 3.260-264 (3.260-264) в почтенном (Писании) Tantrāloka (śrī-tantrāloke), написанном (viracite) знаменитым Abhinavagupta (udātta-abhinavaguptena). Согласно Abhinavagupta (abhinavaguptasya mate), haṭhapāka (haṭhapākaḥ) и (ca) alaṅgrāsa (alaṅgrāsaḥ) являются синонимами (paryāyau). С одной стороны (ekatas), śānti-praśama (śānti-praśamaḥ), как (yathā) указано (sūcitaḥ) уважаемым Jayaratha (śrīmat-jayarathena) в его Tantrālokaviveka (sva-tantrāloka-viveke), (является) приятным процессом усвоения --т.e. усвоения saṁskāra-s, или отпечатков-- (madhura-pāka-kramaḥ), который дарует плод Освобождения (mokṣa-phala-daḥ) в момент смерти (mṛtyu-samaye). С другой стороны (anyatas), haṭhapāka (haṭhapākaḥ) выполняется (kṛtaḥ) силой (balāt), через kāra (kāreṇa), то есть (arthāt), через усилие (prayatnena). Он (eṣaḥ) приводит (āpādayati) всё (sarvam) быстро (acireṇa) к тождеству со Всевышним Господом (parama-īśvara-sāt-bhāvam). В связи с этим (atas eva), процесс haṭhapāka (haṭhapāka-kramaḥ), безусловно, даёт Освобождение при жизни (jīvat-mukti-daḥ avaśyam). И (ca) haṭhapāka (haṭhapākaḥ) происходит (vartate) на уровне Śambhu --т.e. Bhairava-- (śāmbhava-pade), а именно (tad-yathā), в Śāmbhavopāya --т.e. в средстве/методе Śambhu-- (śāmbhava-upāye). Следовательно tena), как (yathā) я сказал (mayā uktam) ранее (pūrvam), он --т.e. haṭhapāka-- (eṣaḥ) (подходит) только (kevalam) для (kṛte eva) возвышенных учеников (ucca-śiṣyānām), а не (na tu) для (kṛte) начинающих (ārambhakānām... iti)"||333||
नरे पञ्चकृत्यानि कः करोति नरो वा भैरवो वैतदाकुलत्वकरं मन्य इति सहसा साधकः पृष्टवान्। गुरुः शीघ्रं प्रत्यवक् - भैरवनरयोर्वस्तुतो नास्ति भेदः। तयोर्भेदोऽस्तीति चिन्ता त्रिकेऽज्ञानमित्युच्यते। यदा त्वं महता भगवता स्वैक्यं न जानासि तदा संसार्यस्येवार्थात्कोऽप्येकस्माच्छरीरादन्यस्मिञ्छरीर एकस्माद्विकल्पादन्यस्मिन्विकल्प इत्यादि संसरन्। त्वयि भैरवतामुपलभमाने तदा संसारः खलु समाप्तः। किमिति। आणवमलस्य संसारमूलस्य विनाशत्वात्। नरो यद्यत्रैवेदानीमेव भैरव एव न स्यात्तर्हि स मुक्तिकाले न कदाचिदपि भैरवतामाप्नुयात्। समासतो नरः सर्वदा मुक्तस्तत्तु नाद्यापि जानाति। छलमेतद्भैरवेणैव विभूत्या कृतम्। यतश्च नरः सारतो भैरवस्ततः स स्वतः परमेश्वरवत्स्वतन्त्र एव। नरश्च संसारान्मोक्षप्राप्तिक्षणेऽवश्यमेतदवगच्छत्युपलभते च। एतत्कियताप्यंशेनावगन्तुं भैरवमधुना कन्दुकवन्मनसा कल्पयितुमर्हसि। एष केवलं नियतं दृष्टान्तः। इत्थं त्वन्मुक्तिक्षणे तत्कन्दुकं प्राप्नोषि तत्कन्दुकम्। प्राप्य तु त्वं तत्कन्दुकाद्भ्रंशितुं शक्नुयाः कोऽप्यथवा त्वां तन्मोषितुं शक्नुयाः। मोक्षो यदि क्षणिक एतावान्स्यात्तर्हि मुक्तिं प्राप्तुं प्रयत्नानेतावतः कर्तुं किं प्रयोजनम्। भैरवो न कथञ्चन ग्राह्यः कन्दुक इवेति प्रतिवचनम्। भैरवः परग्राहकः। एवं भैरव आदावेव नरोऽस्ति। नरोऽन्यथा नरत्वं त्यक्तुमशक्त एव भैरवे च पुनर्विलयितुमशक्तः। नरे चाहन्ता भैरवे पुर्णाहन्तया समाना। भैरवस्य तु कञ्चुकषट्कमलत्रयात्मकेन छलेन हेतुना स्थूलोऽहं कर्मणोऽस्य कर्ताहमस्मात्प्रदेशादहं पतिरहमित्याद्यसङ्ख्यविकल्पा दृश्यन्ते। तत्सर्वं च नरस्याज्ञानं सबलीकरोति। एवं नरो विस्मरति यत्स स्वतन्त्रभैरव एव। मोक्षकाले भैरवानुग्रहेण विकल्पसमुद्रं विशालं लङ्घयित्वाणवमलात्परं प्रकाशराज्यं प्रविशसि। क्षणे तस्मिंस्त्वमवगच्छसि यत्तवाहन्ता वस्तुतो भैरवस्य पुर्णाहन्ता या न कदाचित्केनचिद्वाच्येन स्पृष्टा। उपलब्धिरियं च न केवलं बुद्धिविषयवितर्कोऽपि तु चमत्कारपूर्णो वास्तविकोऽनुभव इति यथा गुरुर्गब्रिएल्प्रदीपक एव स्वत्रिकमुख्यमतेषु षष्ठश्लोकवृत्तेरन्ते निर्दिशति। वाढं मया त्वत्प्रश्नोऽसङ्क्षेपतः प्रतिभाषित एव। इदानीं कथं भैरवो बन्धस्यामिषतां संसारितां च यात इत्येतद्व्याख्यास्यामीति॥३३४॥
Nare pañcakṛtyāni kaḥ karoti naro vā bhairavo vaitadākulatvakaraṁ manya iti sahasā sādhakaḥ pṛṣṭavān| Guruḥ śīghraṁ pratyavak - Bhairavanarayorvastuto nāsti bhedaḥ| Tayorbhedo'stīti cintā trike'jñānamityucyate| Yadā tvaṁ mahatā bhagavatā svaikyaṁ na jānāsi tadā saṁsāryasyevārthātko'pyekasmāccharīrādanyasmiñcharīra ekasmādvikalpādanyasminvikalpa ityādi saṁsaran| Tvayi bhairavatāmupalabhamāne tadā saṁsāraḥ khalu samāptaḥ| Kimiti| Āṇavamalasya saṁsāramūlasya vināśatvāt| Naro yadyatraivedānīmeva bhairava eva na syāttarhi sa muktikāle na kadācidapi bhairavatāmāpnuyāt| Samāsato naraḥ sarvadā muktastattu nādyāpi jānāti| Chalametadbhairaveṇaiva vibhūtyā kṛtam| Yataśca naraḥ sārato bhairavastataḥ sa svataḥ parameśvaravatsvatantra eva| Naraśca saṁsārānmokṣaprāptikṣaṇe'vaśyametadavagacchatyupalabhate ca| Etatkiyatāpyaṁśenāvagantuṁ bhairavamadhunā kandukavanmanasā kalpayitumarhasi| Eṣa kevalaṁ niyataṁ dṛṣṭāntaḥ| Itthaṁ tvanmuktikṣaṇe tatkandukaṁ prāpnoṣi tatkandukam| Prāpya tu tvaṁ tatkandukādbhraṁśituṁ śaknuyāḥ ko'pyathavā tvāṁ tanmoṣituṁ śaknuyāḥ| Mokṣo yadi kṣaṇika etāvānsyāttarhi muktiṁ prāptuṁ prayatnānetāvataḥ kartuṁ kiṁ prayojanam| Bhairavo na kathañcana grāhyaḥ kanduka iveti prativacanam| Bhairavaḥ paragrāhakaḥ| Evaṁ bhairava ādāveva naro'sti| Naro'nyathā naratvaṁ tyaktumaśakta eva bhairave ca punarvilayitumaśaktaḥ| Nare cāhantā bhairave purṇāhantayā samānā| Bhairavasya tu kañcukaṣaṭkamalatrayātmakena chalena hetunā sthūlo'haṁ karmaṇo'sya kartāhamasmātpradeśādahaṁ patirahamityādyasaṅkhyavikalpā dṛśyante| Tatsarvaṁ ca narasyājñānaṁ sabalīkaroti| Evaṁ naro vismarati yatsa svatantrabhairava eva| Mokṣakāle bhairavānugraheṇa vikalpasamudraṁ viśālaṁ laṅghayitvāṇavamalātparaṁ prakāśarājyaṁ praviśasi| Kṣaṇe tasmiṁstvamavagacchasi yattavāhantā vastuto bhairavasya purṇāhantā yā na kadācitkenacidvācyena spṛṣṭā| Upalabdhiriyaṁ ca na kevalaṁ buddhiviṣayavitarko'pi tu camatkārapūrṇo vāstaviko'nubhava iti yathā gururgabrielpradīpaka eva svatrikamukhyamateṣu ṣaṣṭhaślokavṛtterante nirdiśati| Vāḍhaṁ mayā tvatpraśno'saṅkṣepataḥ pratibhāṣita eva| Idānīṁ kathaṁ bhairavo bandhasyāmiṣatāṁ saṁsāritāṁ ca yāta ityetadvyākhyāsyāmīti||334||
Искатель (sādhakaḥ) вдруг (sahasā) спросил (pṛṣṭavān): "Кто (kaḥ) совершает (karoti) Пять Актов (pañca-kṛtyāni) в nara --т.e. в ограниченном существе-- (nare), nara (naraḥ) или (vā... vā) Bhairava (bhairavaḥ)?, это вызывает путаницу во мне (etad ākulatva-karam manye iti)". Гуру (guruḥ) быстро (śīghram) ответил (pratyavak): "По сути (vastutas), нет (na asti) разницы (bhedaḥ) между Bhairava и nara (bhairava-narayoḥ). Акт размышления о том (cintā), что (iti) имеется (asti) различие (bedhaḥ) между ними (tayoḥ) зовётся (ucyate) 'неведением' (ajñānam iti) в Трике (trike). Когда (yadā) ты (tvam) не знаешь (na jānāsi), что ты един (sva-aikyam) с Великим Господом (mahatā bhagavatā), тогда (tadā) ты являешься (asi eva) трансмиграционной душой (saṁsārī), то есть (arthāt), тем (kaḥ api), кто переселяется (saṁsaran) из одного тела (ekasmāt śarīrāt) в другое тело (anyasmin śarīre), от одной мысли --vikalpa-- (ekasmāt vikalpāt) к другой (мысли) (anyasmin vikalpe) и т.д. (iti-ādi). Когда ты осознаёшь, что ты есть Bhairava --букв. Когда ты реализуешь Bhairavahood-- (tvayi bhairavatām upalabhamāne), тогда (tadā) Saṁsāra, или Трансмиграция (saṁsāraḥ) непременно (khalu) закончивается (samāptaḥ). Почему (kim iti)? Потому что Āṇavamala, корень Saṁsāra, уничтожается (āṇava-malasya saṁsāra-mūlasya vināśatvāt). Если бы (yadi) nara (naraḥ) не был (na syāt) Самим Bhairava (bhairavaḥ eva) прямо здесь (atra eva) (и) прямо сейчас (idānīm eva), тогда (tarhi) он (saḥ) никогда не стал бы Bhairava (na kadācid api bhairavatām āpnuyāt) в момент Освобождения (mukti-kāle). В целом (samāsatas), nara (naraḥ) всегда (sarvadā) освобождённый (muktaḥ), но (tu) он до сих пор этого не знает (na adya api jānāti). Это (etad) (является) обманом (chalam), великолепно (vibhūtyā) придуманным (kṛtam) Самим Bhairava (bhairaveṇa eva). И (ca) поскольку (yatas) nara (naraḥ) (— это) по существу (sāratas) Bhairava (bhairavaḥ), поэтому (tatas) он (saḥ) естественно/спонтанно (svatas) Свободен (svatantraḥ eva) подобно Всевышнему Владыке (parama-īśvara-vat). И (ca) nara (naraḥ) понимает (avagacchati) и (ca) осознаёт (upalabhate) это (etad) в момент достижения Освобождения (mokṣa-prāpti-kṣaṇe avaśyam) от Saṁsāra (saṁsārāt). Чтобы понять (avagantum) это (etad) в какой-то степени (kiyatā api aṁśena), представь, пожалуйста (manasā kalpayitum arhasi), что Bhairava (bhairavam) сейчас (adhunā) подобен мячу (kanduka-vat). Это (eṣaḥ), конечно (niyatam), только (kevalam) пример (dṛṣṭāntaḥ). Таким образом (ittham), в момент Освобождения (tvat-mukti-kṣaṇe) ты получаешь (prāpnoṣi) этот мяч (tad-kandukam). Но (tu), получив (prāpya) этот мяч (tad-kandukam), ты (tvam) можешь (śaknuyāḥ) потерять (bhraṁśitum) этот мяч (tad-kandukāt), или (athavā) кто-то (kaḥ api) может (śaknuyāḥ) украсть (moṣitum) его (tad) у тебя (tvām). Если бы (yadi) Освобождение (mokṣaḥ) было (syāt) таким же (etāvān) эфемерным (kṣaṇikaḥ), тогда (tarhi) какая (kim) польза (prayojanam) от совершения (kartum) стольких (etāvataḥ) усилий (prayatnān) по достижению (prāptum) Освобождения (muktim)? Ответ (таков) (prativacanam): «Bhairava (bhairavaḥ) — это вовсе не (na kathañcana) объект (grāhyaḥ), подобный (iva) мячу (kandukaḥ... iti)!». Bhairava (bhairavaḥ) (есть) Высший Субъект (para-grāhakaḥ). Таким образом (evam), Bhairava (bhairava) является (asti) nara (naraḥ) с самого начала (ādau eva). В противном случае (anyathā), nara (naraḥ) не смог бы (aśaktaḥ eva) отказаться от (tyaktum) состояния nara (naratvam) и (ca) не смог бы (aśaktaḥ) слиться (vilayitum) вновь (punar) с Bhairava (bhairave). А (ca) 'Я' (ahantā) в nara (nare) равнозначно (samānā) совершенному 'Я' (purṇa-ahantayā) в Bhairava (bhairave). Но (tu) из-за обмана Bhairava (bhairavasya... chalena hetunā), состоящего из шести kañcuka-s и трёх mala-s (kañcuka-ṣaṭka-mala-traya-ātmakena), появляются (dṛśyante) многочисленные vikalpa-s --т.е. мысли-- (asaṅkhya-vikalpāḥ), (такие как:) «Я (aham) толстый (sthūlaḥ), я (am) исполнитель (kartā) этих действий (karmaṇaḥ asya), я (a ham) из этой страны (asmāt pradeśāt), я (aham) муж (patiḥ) и т.д. (iti-ādi)». Всё это (tad sarvam ca) укрепляет (sabalīkaroti) неведение (ajñānam) nara (narasya). Поэтому (evam) nara (naraḥ) забывает (vismarati), что (yad) он (saḥ) (является) Самим Свободным Bhairava (svatantra-bhairavaḥ eva). В момент Освобождения (mokṣa-kāle), перепрыгнув через (laṅghayitvā) огромный (viśālam) океан vikalpa-s (vikalpa-samudram) благодаря Милости Bhairava (bhairava-anugraheṇa), ты входишь (praviśasi) в Царство Света (prakāśa-rājyam) за пределами (param) Āṇavamala (āṇava-malāt). В этот момент (kṣaṇe tasmin) ты (tvam) осознаёшь (avagacchasi), что (yad) твоё (tava) 'Я' (ahantā) (— это) поистине (vastutas) совершенное 'Я' (purṇa-ahantā) Bhairava (bhairavasya), которое --т.e. совершенное 'Я' Bhairava-- (yā) никогда не затрагивалось никакими утверждениями (na kadācid kenacid vācyena spṛṣṭā). Как (yathā) сам Гуру Габриэль Pradīpaka (guruḥ gabriel-pradīpakaḥ eva) указывает (nirdiśati) в конце (ante) комментария к шестой строфе (ṣaṣṭha-śloka-vṛtteḥ) в своей (книге) "Основные Принципы (Шиваизма) Трики" (sva-trika-mukhya-mateṣu): «Это (iyam ca) осознание (upalabdhiḥ) является не (na) простой интеллектуальной спекуляцией (kevalam buddhi-viṣaya-vitarkaḥ), а (api tu) подлинным (vāstavikaḥ) Опытом (anubhavaḥ), полным Изумления (camatkāra-pūrṇaḥ... iti)». Очень хорошо! (vāḍham), я подробно ответил на (mayā... asaṅkṣepataḥ pratibhāṣitaḥ eva) твой вопрос (tvat-praśnaḥ). Теперь (idānīm) я собираюсь объяснить (vyākhyāsyāmi) это (etad): «Как (katham) Bhairava (bhairavaḥ) стал жертвой рабства и трансмиграционной душой (bandhasya āmiṣatām saṁsāritām ca yātaḥ iti... iti)?»"||334||
Объяснение mala-s
नरः पुनर्बन्धमनुभवति वस्तुतो मलेन मलमिदं परन्तु।
नैव नरस्य बहिर्गतमप्यत्र च विषये सन्देहो नास्ति हि॥
स्पाष्टार्थतः परमेश्वर एव मायाशक्त्या नरो खलु भवति।
ततो मलमिदं सर्वमिव श्रीपरभैरवात्समुत्पद्यते तु॥७-८॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु सप्तमश्लोकादष्टमश्लोकपर्यन्तं श्लोकद्वयमेतदिति॥३३५॥
Naraḥ punarbandhamanubhavati vastuto malena malamidaṁ parantu|
Naiva narasya bahirgatamapyatra ca viṣaye sandeho nāsti hi||
Spāṣṭārthataḥ parameśvara eva māyāśaktyā naro khalu bhavati|
Tato malamidaṁ sarvamiva śrīparabhairavātsamutpadyate tu||7-8||
iti trikamukhyamateṣu saptamaślokādaṣṭamaślokaparyantaṁ ślokadvayametaditi||335||
"Об этом (etad) (имеется) пара строф (śloka-dvayam) в 'Основных Принципах Шиваизма Трики' (trika-mukhya-mateṣu): с седьмой строфы (saptama-ślokāt) по восьмую (aṣṭama-śloka-paryantam):
«Однако (punar) ограниченный индивидуум (naraḥ) испытывает (anubhavati), на самом деле (vastutas), рабство (bandham) из-за mala, или загрязнения (malena). Тем не менее (parantu), это (idam) загрязнение, или mala (malam) вовсе не находится (na eva) снаружи (bahirgatam api) ограниченного индивидуума (narasya), и (ca) нет никаких (na asti hi) сомнений (sandehaḥ) в этом предмете обсуждения (atra... viṣaye). Другими словами (spāṣṭa-arthataḥ), Сам (eva) Всевышний Господь (parama-īśvaraḥ) с помощью Māyāśakti (māyā-śaktyā) действительно (khalu) становится (bhavati) ограниченным индивидуумом (naraḥ). Следовательно (tatas), это (idam) загрязнение, или mala (malam), подобно (iva) всему (остальному) (sarvam), возникает (samutpadyate tu) из Величественного Parabhairava (śrī-para-bhairavāt... iti... iti)||7-8||»"||335||
भैरवः स्वमलं स्वीकृत्य स्वेच्छया नरतामाप्तः। न कोऽपि बलेन तं स्वतन्त्रं किञ्चित्कारयितुं शक्तस्तस्याथवा स्वातन्त्र्यं खण्ड्येत यथा महाभिनवगुप्तपादा वच्युः। मलं सर्वदान्तरस्थमर्थात्तन्न कदाचिद्बाह्यकारकानुबद्धम्। एवं त्वद्दुःखस्य कारणं त्वय्यन्तरेव। एष बन्धाख्यश्चोपप्लवः परमेश्वरस्य वस्तुतो दिव्यविलासः। अत एवास्माद्बन्धान्मोक्षो महता भगवता कृतोऽपि। भैरवं प्राप्तुं तव क्वचिद्गमनेन प्रयोजनं नास्ति। किमिति। यतः स त्वमस्ति त्वं च सोऽप्यस्येव। भैरवः स्वमायाशक्तिद्वारेण स्वद्वैतनिर्माणशक्त्या पारिमित्यपूर्णनरतामाप्तः। पारिमित्यानां तेषां मध्ये च कानिचिदनर्थकानि। किञ्च मायाशक्तिर्न मायातत्त्वमपि तु महेश्वरस्य स्वातन्त्र्यमेव। सङ्क्षेपेण मलमेतन्न भिन्नं किञ्चिद्यद्भैरवेऽध्यस्तमपि तु मलं तत्त्वतः सङ्कोचं गृभ्णत्यः स्वशक्तय एव। मलं परमार्थतस्त्रयं तद्यथा स्वेच्छाशक्तेः सङ्कोचमाणवमलं स्वज्ञानशक्तेः सङ्कोचं मायीयमलं स्वक्रियाशक्तेश्च सङ्कोचं कार्ममलम्। एतत्सुखावगम्यमेवेति॥३३६॥
Bhairavaḥ svamalaṁ svīkṛtya svecchayā naratāmāptaḥ| Na ko'pi balena taṁ svatantraṁ kiñcitkārayituṁ śaktastasyāthavā svātantryaṁ khaṇḍyeta yathā mahābhinavaguptapādā vacyuḥ| Malaṁ sarvadāntarasthamarthāttanna kadācidbāhyakārakānubaddham| Evaṁ tvadduḥkhasya kāraṇaṁ tvayyantareva| Eṣa bandhākhyaścopaplavaḥ parameśvarasya vastuto divyavilāsaḥ| Ata evāsmādbandhānmokṣo mahatā bhagavatā kṛto'pi| Bhairavaṁ prāptuṁ tava kvacidgamanena prayojanaṁ nāsti| Kimiti| Yataḥ sa tvamasti tvaṁ ca so'pyasyeva| Bhairavaḥ svamāyāśaktidvāreṇa svadvaitanirmāṇaśaktyā pārimityapūrṇanaratāmāptaḥ| Pārimityānāṁ teṣāṁ madhye ca kānicidanarthakāni| Kiñca māyāśaktirna māyātattvamapi tu maheśvarasya svātantryameva| Saṅkṣepeṇa malametanna bhinnaṁ kiñcidyadbhairave'dhyastamapi tu malaṁ tattvataḥ saṅkocaṁ gṛbhṇatyaḥ svaśaktaya eva| Malaṁ paramārthatastrayaṁ tadyathā svecchāśakteḥ saṅkocamāṇavamalaṁ svajñānaśakteḥ saṅkocaṁ māyīyamalaṁ svakriyāśakteśca saṅkocaṁ kārmamalam| Etatsukhāvagamyameveti||336||
"Bhairava (bhairavaḥ), приняв (svīkṛtya) Свои собственные mala --т.e. Его собственные загрязнения-- (sva-malam), добровольно становится nara (sva-icchayā naratām āptaḥ). Никто не (na kaḥ api) может (śaktaḥ) силой (balena) заставить Его, Свободного, делать (tam svatantram... kārayitum) что-либо (kiñcid), иначе (athavā) Его (tasya) Абсолютная Свобода (svātantryam) была бы разрушена (khaṇḍyeta), как (yathā) сказал бы (vacyuḥ) достопочтенный Abhinavagupta (mahā-abhinavagupta-pādāḥ). mala --загрязнение-- (malam) всегда внутреннее (sarvadā antarastham), то есть (arthāt) оно (tad) никогда не связано с внешними факторами (na kadācid bāhya-kāraka-anubaddham). Таким образом (evam), причина (kāraṇam) твоей боли (tvat-duḥkhasya) находится полностью внутри (antar eva) тебя (tvayi). И (ca) эта (eṣaḥ) беда (upaplavaḥ), известная как рабство (bandha-ākhyaḥ), (является), на самом деле (vastutas), Божественной Игрой (divya-vilāsaḥ) Всевышнего Господа (parama-īśvarasya). Поэтому (atas eva) Освобождение (mokṣaḥ) от этого рабства (asmāt bandhāt) также выполняется (kṛtaḥ api) Великим Господом (mahatā bhagavatā). Чтобы найти (prāptum) Bhairava (bhairavam), тебе не требуется идти (tava... gamanena prayojanam na asti) куда-то (kvacid). Почему? (kim iti) Потому что (yatas) Он (saḥ) есть (asti) Ты (tvam), и (ca) Ты (tvam) есть (asi eva) Он (sa api)! С помощью Свой собственной Māyāśakti (sva-māyā-śakti-dvāreṇa) —посредством Своей собственной Силы создавать двойственность (sva-dvaita-nirmāṇa-śaktyā)— Bhairava (bhairavaḥ) становится nara, полным ограничений (pārimitya-pūrṇa-naratām āptaḥ). И (ca) в числе (madhye) тех ограничений (pārimityānām teṣām) некоторые (kānicid) абсурдны (anarthakāni). Более того (kiñca), Māyāśakti (māyā-śaktiḥ) — это не (na) Māyātattva (māyā-tattvam), а (api tu) Сама Абсолютная Свобода (svātantryam eva) Великого Господа (mahā-īśvarasya). Короче говоря (saṅkṣepeṇa), это (etad) mala (malam) не является чем-то (na... kiñcid) отличным (bhinnam), наложенным (yad... adhyastam) поверх Bhairava (bhairave), но скорее (api tu) mala (malam) (является) поистине (tattvatas) Самими Его Силами (sva-śaktayaḥ eva), принявшими на себя (gṛbhṇatyaḥ) сжатие (saṅkocam). mala (mala) (— это), по сути (paramārthatas), триада (trayam), а именно (tad-yathā): Āṇavamala (āṇava-malam) — сжатие (saṅkocam) Его собственной Силы Воли (sva-icchā-śakteḥ), Māyīyamala (māyīya-malam) — сжатие (saṅkocam) Его собственной Силы Знания (sva-jñāna-śakteḥ), и (ca) Kārmamala (kārma-malam) — сжатие (saṅkocam) Его собственной Силы Действия (sva-kriyā-śakteḥ). Это (etad), конечно, легко для понимания (sukha-avagamyam eva iti)"||336||
भैरवतत्त्वतः सद्विद्यातत्त्वपर्यन्तं प्रथमपञ्चतत्त्वानि महेश्वरस्वातन्त्र्यस्य राज्यं सन्ति। तत्र सम्पूर्णमैक्यं विद्यते। ततः पञ्चमतत्त्वस्य षष्ठतत्त्वस्य च मध्य आणवमलं नाम प्रत्यूहोऽस्ति। प्रत्यूहेनानेन दिव्यलोकं विभिद्यते भौतिकलोकाद्यत्र बन्धस्य भिन्नपरिमाणानि स्युः। त्रिके च मोक्षप्राप्तिर्भैरवस्वातन्त्र्यप्राप्तिं संसूचयत्यर्थान्मुक्तिक्षणे पञ्चमतत्त्वं प्रविश्य प्रथमतत्त्वं द्वितीयतत्त्वं चार्थाद्भैरवं भैरवीं चारोहसि। प्रवेशोऽयं सदा श्रीमद्भैरवस्यानुग्रहेण क्रियते न त्वन्यथा। ये मोक्षं प्राप्तुं नरेण क्रियमाणाः प्रयत्नाः सर्व आणवमलपदे ते विरमन्त्यर्थान्नरेण कृताः प्रयत्नाः सर्वे तमधिकतया विज्ञानाकलनाम्नो प्रमातुरवस्थां प्रति क्षिपन्ति। विज्ञानाकलावस्थायां भैरवोऽहमिति नरो जानाति तस्मिंस्तु क्रियाशक्तेरभावस्तद्यथात्र नरश्चलितुमशक्त इति यावदिति॥३३७॥
Bhairavatattvataḥ sadvidyātattvaparyantaṁ prathamapañcatattvāni maheśvarasvātantryasya rājyaṁ santi| Tatra sampūrṇamaikyaṁ vidyate| Tataḥ pañcamatattvasya ṣaṣṭhatattvasya ca madhya āṇavamalaṁ nāma pratyūho'sti| Pratyūhenānena divyalokaṁ vibhidyate bhautikalokādyatra bandhasya bhinnaparimāṇāni syuḥ| Trike ca mokṣaprāptirbhairavasvātantryaprāptiṁ saṁsūcayatyarthānmuktikṣaṇe pañcamatattvaṁ praviśya prathamatattvaṁ dvitīyatattvaṁ cārthādbhairavaṁ bhairavīṁ cārohasi| Praveśo'yaṁ sadā śrīmadbhairavasyānugraheṇa kriyate na tvanyathā| Ye mokṣaṁ prāptuṁ nareṇa kriyamāṇāḥ prayatnāḥ sarva āṇavamalapade te viramantyarthānnareṇa kṛtāḥ prayatnāḥ sarve tamadhikatayā vijñānākalanāmno pramāturavasthāṁ prati kṣipanti| Vijñānākalāvasthāyāṁ bhairavo'hamiti naro jānāti tasmiṁstu kriyāśakterabhāvastadyathātra naraścalitumaśakta iti yāvaditi||337||
"Первые пять категорий (prathama-pañca-tattvāni) —начиная с категории Bhairava (bhairava-tattvatas) вплоть до категории Sadvidyā (sadvidyā-tattva-paryantam)— являются (santi) Царством (rājyam) Абсолютной Свободы Великого Господа (mahā-īśvara-svātantryasya). Там (tatra) имеет место (vidyate) полное (sampūrṇam) единство (aikyam). После этого (tatas) между (madhye) пятой категорией (pañcama-tattvasya) и (ca) шестой (ṣaṣṭha-tattvasya) появляется (asti) барьер (pratyūhaḥ), именуемый (nāma) Āṇavamala (āṇava-malam). Посредством этого барьера (pratyūhena anena) божественный мир (divya-loka) отделяется (vibhidyate) от материального мира (bhautika-lokāt), где (yatra) имеются (syuḥ) разные степени (bhinna-parimāṇāni) рабства (bandhasya). И (ca) в Трике (trike) достижение Освобождения (mokṣa-prāptim) подразумевает (saṁsūcayati) обретение Абсолютной Свободы Bhairava (bhairava-svātantrya-prāptiḥ), то есть (arthāt) в момент Освобождения (mukti-kṣaṇe), после проникновения (praviśya) в пятую категорию (pañcama-tattvam), ты продвигаешься (ārohasi) в первую (prathama-tattvam) и (ca) вторую категории (dvitīya-tattvam), то есть (arthāt) в Bhairava (bhairavam) и (ca) в Bhairavī (bhairavīm). Это (ayam) проникновение (praveśaḥ) всегда выполняется (sadā... kryate) по Милости (anugraheṇa) Великолепного Bhairava (śrīmat-bhairavasya), а не (na tu) иначе (anyathā). Все (sarve) усилия (prayatnāḥ... te), которые (ye) делает (kriyamāṇāḥ) nara (nareṇa) для достижения (prāptum) Освобождения (mokṣam), пресекаются (viramanti) на стадии Āṇavamala (āṇava-mala-pade), то есть (arthāt) все (sarve) усилия (prayatnāḥ), предпринимаемые (kṛtāḥ) nara (nareṇa), повергают (kṣipanti) его (tam), в лучшем случае (adhikatayā), в состояние (avasthām prati) познающего (pramātuḥ), называемого Vijñānākala (vijñāna-akala-nāmnaḥ). В состоянии Vijñānākala (vijñāna-akala-avasthāyām) nara (naraḥ) знает (jānāti): 'Я (aham) (есть) Bhairava (bhairavaḥ... iti)', но (tu) в нём (tasmin) отсутствует (abhāvaḥ) Сила Действия (kriyā-śakteḥ), а именно (tad-yathā), nara (naraḥ) не может (aśaktaḥ) двигаться (calitum), таково значение (iti yāvat iti)"||337||
पञ्चमतत्त्वस्य षष्ठतत्त्वस्य च मध्ये महामाया या कृत्रिमतत्त्वविशेषास्ति। महामायाया अस्याः परामहामायेत्यपरामहामायेति च द्वावंशौ वर्तेते। विज्ञानाकला अपरामहामायायां निवसन्ति परामहामायायां तु विद्येश्वरा वसन्ति ये शिखण्डी श्रीकण्ठस्त्रिमूर्तिरेकरुद्र एकनेत्रः शिवोत्तमः सूक्ष्मोऽनन्तश्चेति ज्ञायन्ते। अधुना किन्तु विद्येश्वराणां विषयेऽधिकं न वक्ष्यामि। एवं विज्ञानाकलावस्थाप्राप्तिः शाम्भवोपायप्रवेशं निर्दिशति। शाक्तोपाय आणवोपायश्चेत्यभिहितौ द्वावुपायावन्यौ स्तः। मम मते शाम्भवोपायो महाशिष्याभिप्रेतोपायः शाक्तोपाय आणवोपायश्च परन्तु दारुणकलियुगेऽस्मिन्भूयिष्ठं शिष्याभिप्रेतौ। वाढमलमनेन। इदानीं मलत्रयं गाढं व्याख्यास्यामीति॥३३८॥
Pañcamatattvasya ṣaṣṭhatattvasya ca madhye mahāmāyā yā kṛtrimatattvaviśeṣāsti| Mahāmāyāyā asyāḥ parāmahāmāyetyaparāmahāmāyeti ca dvāvaṁśau vartete| Vijñānākalā aparāmahāmāyāyāṁ nivasanti parāmahāmāyāyāṁ tu vidyeśvarā vasanti ye śikhaṇḍī śrīkaṇṭhastrimūrtirekarudra ekanetraḥ śivottamaḥ sūkṣmo'nantaśceti jñāyante| Adhunā kintu vidyeśvarāṇāṁ viṣaye'dhikaṁ na vakṣyāmi| Evaṁ vijñānākalāvasthāprāptiḥ śāmbhavopāyapraveśaṁ nirdiśati| Śāktopāya āṇavopāyaścetyabhihitau dvāvupāyāvanyau staḥ| Mama mate śāmbhavopāyo mahāśiṣyābhipretopāyaḥ śāktopāya āṇavopāyaśca parantu dāruṇakaliyuge'sminbhūyiṣṭhaṁ śiṣyābhipretau| Vāḍhamalamanena| Idānīṁ malatrayaṁ gāḍhaṁ vyākhyāsyāmīti||338||
"Между (madhye) пятой категорией (pañcama-tattvasya) и (ca) шестой (ṣaṣṭha-tattvasya) (находится) Mahāmāyā (mahā-māyā), которая (yā) является (asti) своего рода псевдо-категорией (kṛtrima-tattva-viśeṣā). Эта Mahāmāyā имеет (mahāmāyāyāḥ asyāḥ... vartete) две части (dvau aṁśau): 'Parāmahāmāyā' (parā-mahā-māyā iti) и (ca) 'Aparāmahāmāyā' (aparā-mahā-māyā iti). Vijñānākala-s (vijñāna-akalāḥ) обитают (nivasanti) в Aparāmahāmāyā (aparā-mahā-māyāyām), но (tu) Vidyeśvara-s (vidyā-īśvarāḥ) —те, кто (ye) известен как (jñāyante) 'Śikhaṇḍī, Śrīkaṇṭha, Trimūrti, Ekarudra, Ekanetra, Śivottama, Sūkṣma и Ananta' (śikhaṇḍī śrīkaṇṭhaḥ trimūrtiḥ ekarudraḥ ekanetraḥ śivottamaḥ sūkṣmaḥ anantaḥ ca iti)— пребывают (vasanti) в Parāmahāmāyā (parā-mahā-māyāyām). Сейчас (adhunā), тем не менее (kintu), я не буду говорить (na vakṣyāmi) больше (adhikam) о Vidyeśvara-s (vidyeśvarāṇām viṣaye). Таким образом (evam), достижение состояния Vijñānākala (vijñāna-akala-avasthā-prāptiḥ) знаменует (nirdiśati) вход в Śāmbhavopāya --т.e. метод Śambhu, а именно, Bhairava-- (śāmbhava-upāya-praveśam). Есть и (staḥ) другие (anyau) два (dvau) метода (upāyau), называемые (abhihitau) Śāktopāya (śākta-upāyaḥ) и (ca) Āṇavopāya (āṇava-upāyaḥ). По моему мнению (mama mate), Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyaḥ) — это средство, предназначенное для великих учеников (mahā-śiṣya-abhipreta-upāyaḥ), а (parantu) Śāktopāya (śākta-upāyaḥ) и (ca) Āṇavopāya (āṇava-upāyaḥ) предназначены для большинства учеников (bhūyiṣṭham śiṣya-abhipretau) в этот ужасный (период) Kaliyuga (dāruṇa-kali-yuge asmin). Очень хорошо (vāḍham), хватит об этом (alam anena)! Теперь (idānīm) я объясню (vyākhyāsyāmi) подробно (gāḍham... iti) триаду mala-s (mala-trayam)"||338||
ज्ञानं बन्धः॥१.२॥
इति शिवसूत्रेषु १.२ भैरवो विरचितवान्। ज्ञानमत्र सङ्कुचितज्ञानं भैरवस्येच्छाशक्तेर्विशालसङ्कोचः। एवं यत्पूर्वं पूर्णत्वमासीत्तदधुना पूर्णत्वाभावोऽस्ति। अत एव स्वमायाशक्त्या भैरव आणवमलं जनयति। महामायाख्यं कृत्रिमतत्त्वं केवलं भैरवस्य स्वातन्त्र्यस्य प्रकटीकरणम्। न किञ्चिन्मलमस्ति यत्सहसा भैरवमाक्रम्य तं घोरबन्धस्यास्य विधिपरिग्रहतामापयत्। नैतत्सत्यमेव। भैरव एवात्यन्तबन्धं तं स्वेच्छया स्वीकृतवानिति सत्यमेतदेव। भैरवस्यानघचैतन्यं वितिमिराकाश इव भैरवनाम्न उच्चतमप्रमातुः प्रलयाकलसकलात्मकमायाप्रमातृपर्यन्तम्। आमेतत्सर्वं नवीनं सङ्करीकृतमिव च लक्ष्यते सुखावगम्यं तु। शक्त्याख्यस्य द्वितीयतत्त्वस्य सदाशिवाख्यस्य तृतीयतत्त्वस्य च मध्येऽनाश्रितशिवाख्याचिरदशा स्थिता। कथमचिरदशैषोत्पद्यते। सोत्पद्यते यतो भैरवः स्वविभवहानेर्भयाद्विश्वस्य सृष्टिं शङ्कते। शक्तिः किन्तु स्वविभवहानिविषये तस्य संशयं छिनत्ति। प्रत्युतैव भगवन्विश्वसृष्ट्या त्वद्विभवः खलु दृढीकरणीय इति सा तमिदं वाक्यं वक्ति। तथापि भैरव एवं शङ्कमाने विश्वं तस्मिन्निषेधति तदा शून्यं समुत्पद्यते। अनाश्रितशिव इत्येतच्छून्यमिति॥३३९॥
Jñānaṁ bandhaḥ||1.2||
iti śivasūtreṣu 1.2 bhairavo viracitavān| Jñānamatra saṅkucitajñānaṁ bhairavasyecchāśakterviśālasaṅkocaḥ| Evaṁ yatpūrvaṁ pūrṇatvamāsīttadadhunā pūrṇatvābhāvo'sti| Ata eva svamāyāśaktyā bhairava āṇavamalaṁ janayati| Mahāmāyākhyaṁ kṛtrimatattvaṁ kevalaṁ bhairavasya svātantryasya prakaṭīkaraṇam| Na kiñcinmalamasti yatsahasā bhairavamākramya taṁ ghorabandhasyāsya vidhiparigrahatāmāpayat| Naitatsatyameva| Bhairava evātyantabandhaṁ taṁ svecchayā svīkṛtavāniti satyametadeva| Bhairavasyānaghacaitanyaṁ vitimirākāśa iva bhairavanāmna uccatamapramātuḥ pralayākalasakalātmakamāyāpramātṛparyantam| Āmetatsarvaṁ navīnaṁ saṅkarīkṛtamiva ca lakṣyate sukhāvagamyaṁ tu| Śaktyākhyasya dvitīyatattvasya sadāśivākhyasya tṛtīyatattvasya ca madhye'nāśritaśivākhyāciradaśā sthitā| Kathamaciradaśaiṣotpadyate| Sotpadyate yato bhairavaḥ svavibhavahānerbhayādviśvasya sṛṣṭiṁ śaṅkate| Śaktiḥ kintu svavibhavahāniviṣaye tasya saṁśayaṁ chinatti| Pratyutaiva bhagavanviśvasṛṣṭyā tvadvibhavaḥ khalu dṛḍhīkaraṇīya iti sā tamidaṁ vākyaṁ vakti| Tathāpi bhairava evaṁ śaṅkamāne viśvaṁ tasminniṣedhati tadā śūnyaṁ samutpadyate| Anāśritaśiva ityetacchūnyamiti||339||
"В Śivasūtra-s 1.2 (śiva-sūtreṣu 1.2) Bhairava (bhairavaḥ) написал (viracitavān):
«(Ограниченное, или обусловленное) знание (jñānam) (есть) рабство (bandhaḥ iti)||1.2||».
Здесь (atra) jñāna, или знание (jñānam) (является ограниченным, или обусловленным) знанием (saṅkucita-jñānam), (и это) массивное сжатие (viśāla-saṅkocaḥ) Силы Воли (icchā-śakteḥ) Bhairava (bhairavasya). Итак (evam), То, что (yad) ранее (pūrvam) было (āsīt) Полнотой (pūrṇatvam), теперь (adhunā) — это (tad... asti) отсутствие Полноты (pūrṇatva-abhāvaḥ). Следовательно (atas eva) с помощью Своей собственной Māyāśakti (sva-māyā-śaktyā) Bhairava (bhairavaḥ) порождает (janayati) Āṇavamala (āṇava-malam). Псевдо-таттва (kṛtrima-tattvam), именуемая Mahāmāyā (mahā-māyā-ākhyam), (является) всего лишь (kevalam) проявлением (prakaṭīkaraṇam) Абсолютной Свободы (svātantryasya) Bhairava (bhairavasya). Нет никакого mala (na kiñcid malam asti), которое (yad) внезапно (sahasā), напав на (ākramya) Bhairava (bhairavam), заставило Его соблюдать законы (tam... vidhi-parigrahatām āpayat) этого ужасного рабства (ghora-bandhasya asya). Это (etad) не (na) правда (satyam eva)! Правда (satyam) такова (etad): Сам Bhairava (bhairavaḥ eva), по Своей собственной Воле (sva-icchayā), принял ( svīkṛtavān) это (tam) тяжкое рабство (atyanta-bandham... iti). Изначальное Сознание (anagha-caitanyam) Bhairava (bhairavasya) подобно (iva) ясному небу (vitimira-ākāśaḥ) от Высочайшего Познающего (uccatama-pramātuḥ) по имени Bhairava (bhairava-nāmnaḥ) до Māyāpramātā, состоящей из Pralayākala и Sakala (pralayākala-sakala-ātmaka-māyāpramātṛ-paryantam). Да (ām), всё (sarvam) это (etad) (является) новым (navīnam) и (ca) выглядит (lakṣyate) как будто (iva) сложным (saṅkarīkṛtam), но (tu) это легко понять (sukha-avagamyam). Между (madhye) второй категорией (dvitīya-tattvasya), известной как Śakti (śakti-ākhyasya), и (ca) третьей категорией (tṛtīya-tattvasya), известной как Sadāśiva (sadāśiva-ākhyasya), имеется (sthitā) временная фаза (acira-daśā), называемая Anāśritaśiva (anāśritaśiva-ākhyā). Как (katham) возникает эта временная фаза (acira-daśā eṣā utpadyate)? Она (sā) возникает (utpadyate) потому, что (yatas) Bhairava (bhairavaḥ) сомневается (śaṅkate) относительно проявления (sṛṣṭim) вселенной (viśvasya), поскольку Он боится потерять Своё собственное Великолепие (sva-vibhava-hāneḥ bhayāt). Однако (kintu) Śakti (śaktiḥ) устраняет (chinatti) Его (tasya) сомнение (saṁśayam) касательно потери Его Великолепия (sva-vibhava-hāni-viṣaye). Она (sā) произносит для (vakti) Него (tam) эту (idam) речь (vākyam): «Напротив (pratyuta eva)!, Господь (bhagavan), Твоё Великолепие (tvat-vibhavaḥ) будет непременно вновь подтверждено (khalu dṛḍhīkaraṇīyaḥ) проявлением вселенной (viśva-sṛṣṭyā... iti)!». Так или иначе (tathā api), когда Bhairava сомневается таким образом, отвергая вселенную (bhairave evam śaṅkamāne viśvam tasmin niṣedhati), тогда (tadā) порождается (samutpadyate) пустота (śūnyam). Эта (etad) пустота (śūnyam) (зовётся) 'Anāśritaśiva' (anāśrita-śivaḥ iti)"||339||
प्रलयाकलः सकलश्च सुषुप्तेः स्वप्नस्य जाग्रतश्च प्रमातारौ। भैरवतः सकलपर्यन्तं प्रमातारः सर्वे त्वमेव परमार्थतः स्युः। तर्हि किमाणवमलं प्रवृत्ताउ। अपूर्णोऽहमिति मन्यता। अर्थाद्भैरवो नाहमिति मन्यता। नरस्य पारिमित्यानामन्येषां सर्वेषामारम्भ आणवमलम्। आणवमलस्य पौरुषबौद्धाज्ञानाख्यावाकृतिद्वयमस्ति। आत्मति देहप्राणाद्यात्मकानात्माभिमानः पौरुषाज्ञानमनात्मति चात्माभिमानो बौद्धाज्ञानम्। एतच्छ्रीशिवसूत्रविमर्शिन्यां क्षेमराजपादैः साकल्येन व्याख्यातम्।
स्वातन्त्र्यहानिर्बोधस्य स्वातन्त्र्यस्याप्यबोधता।
द्विधाणवं मलमिदं स्वस्वरूपापहानित इति॥३.२.४॥
श्रीश्वरप्रत्यभिज्ञायां ३.२.४ श्रीमदुत्पलदेवानुसारेण। तस्मादाणवमलस्याप्यवस्थाद्वयं स्यात् (१) बोधसम्पन्ना स्वातन्त्र्यविहीना त्ववस्था (२) स्वातन्त्र्यसम्पन्ना बोधविहीना त्ववस्था। बोधे च सत्यर्थात्त्वयि भैरवतामाप्न्वति स्वातन्त्र्याभावे त्वर्थात्त्वयि चलितुमशक्ते तदा सा विज्ञानाकलो नाम प्रमातुरवस्था। अपरञ्च विपरीतस्थितावर्थाद्बोधेऽसत्यर्थात्त्वयि न भैरवतामाप्न्वति स्वातन्त्र्यभावे त्वर्थात्त्वयि चलितुं शक्ते सा सकलो नाम प्रमातुरवस्था। प्रलयाकलाख्ये प्रमातरि च बोधविहीनावस्थास्ति सकलवच्च स्वातन्त्र्यमपि भवत्येवात्र तु निगूढं स्वातन्त्र्यं प्रलयाकलस्य सुषुप्तौ निमग्नत्वात्। अत एव नाणवमले द्वे स्तोऽपि त्वेकाणवमलमाकृतिद्वययुतम्। एवं विज्ञानाकलश्च प्रलयाकलश्च सकलश्च ते सर्व आणवमलवशाः। इत्यर्थ इति॥३४०॥
Pralayākalaḥ sakalaśca suṣupteḥ svapnasya jāgrataśca pramātārau| Bhairavataḥ sakalaparyantaṁ pramātāraḥ sarve tvameva paramārthataḥ syuḥ| Tarhi kimāṇavamalaṁ pravṛttāu| Apūrṇo'hamiti manyatā| Arthādbhairavo nāhamiti manyatā| Narasya pārimityānāmanyeṣāṁ sarveṣāmārambha āṇavamalam| Āṇavamalasya pauruṣabauddhājñānākhyāvākṛtidvayamasti| Ātmati dehaprāṇādyātmakānātmābhimānaḥ pauruṣājñānamanātmati cātmābhimāno bauddhājñānam| Etacchrīśivasūtravimarśinyāṁ kṣemarājapādaiḥ sākalyena vyākhyātam|
Svātantryahānirbodhasya svātantryasyāpyabodhatā|
Dvidhāṇavaṁ malamidaṁ svasvarūpāpahānita||3.2.4||
iti śrīśvarapratyabhijñāyāṁ 3.2.4 śrīmadutpaladevānusāreṇa| Tasmādāṇavamalasyāpyavasthādvayaṁ syāt (1) bodhasampannā svātantryavihīnā tvavasthā (2) svātantryasampannā bodhavihīnā tvavasthā| Bodhe ca satyarthāttvayi bhairavatāmāpnvati svātantryābhāve tvarthāttvayi calitumaśakte tadā sā vijñānākalo nāma pramāturavasthā| Aparañca viparītasthitāvarthādbodhe'satyarthāttvayi na bhairavatāmāpnvati svātantryabhāve tvarthāttvayi calituṁ śakte sā sakalo nāma pramāturavasthā| Pralayākalākhye pramātari ca bodhavihīnāvasthāsti sakalavacca svātantryamapi bhavatyevātra tu nigūḍhaṁ svātantryaṁ pralayākalasya suṣuptau nimagnatvāt| Ata eva nāṇavamale dve sto'pi tvekāṇavamalamākṛtidvayayutam| Evaṁ vijñānākalaśca pralayākalaśca sakalaśca te sarva āṇavamalavaśāḥ| Ityartha iti||340||
"Pralayākala (pralaya-akalaḥ) и (ca) Sakala (sa-kalaḥ) (являются) познающими (pramātārau) в глубоком сне (suṣupteḥ), сне со сновидениями (svapnasya) и бодрствовании (jāgrataḥ). Все (sarve) познающие (pramātāraḥ), начиная с Bhairava (bhairavatas) и заканчивая Sakala (sa-kala-paryantam), — это (syuḥ) Ты сам (tvam eva) в высшем смысле (parama-arthataḥ). В таком случае (tarhi) что (kim) (такое) Āṇavamala (āṇavamalam) на практике (pravṛttau)? (Это) утверждение (manyatā): «Я (aham) не Полон/не Совершенен (apūrṇaḥ... iti)». Другими словами (arthāt), (это является) утверждением (manyatā): «Я (aham) не (есть) (na) Bhairava (bhairavaḥ... iti)». Āṇavamala (āṇava-malam) (—) отправная точка (ārambhaḥ) всех других ограничений (pārimityānām anyeṣām sarveṣām) nara (narasya). Āṇavamala имеет (āṇavamalasya... asti) два аспекта (ākṛti-dvayam), называемых неведением о Самости и интеллектуальным неведением (pauruṣa-bauddha-ajñāna-ākhyau). Неведение о Самости (pauruṣa-ajñānam) (— это) ошибочное представление Самости как не-Самости/не-Я, состоящей из тела, жизненной энергии и т.д. (ātmati deha-prāṇa-ādi-ātmaka-anātma-abhimānaḥ), а (ca) интеллектуальное неведение (bauddha-ajñānam) ошибочно считает не-Я Самостью/Высшим Я (anātmati ātma-abhimānaḥ). Это (etad) было великолепно объяснено (sākalyena vyākhyātam) восхитительным Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ) в досточтимом (Писании) Śivasūtravimarśinī (śrī-śiva-sūtra-vimarśinyām). Согласно знаменитому Utpaladeva (śrīmat-utpaladeva-anusāreṇa) в уважаемой Īśvarapratyabhijñā 3.2.4 (śrī-īśvara-pratyabhijñāyām 3.2.4):
«Это (idam) Āṇavamala (āṇavam malam) появляется двумя способами (dvidhā): (1) Как состояние знания (bodhasya) без свободы (svātantrya-hāniḥ), (или) же (api) (2) как состояние, лишённое знания (abodhatā), но наделённое свободой (svātantryasya). (Оба аспекта) появляются из-за ослабления (осознания) в отношении своей собственной сущностной природы (sva-svarūpa-apahānitaḥ iti)».
Следовательно (tasmāt), имеется (syāt) также (api) пара состояний (avasthā-dvayam) Āṇavamala (āṇava-malasya): (1) Состояние (avasthā), наделённое знанием (bodha-sampannā), но (tu) лишённое свободы (svātantrya-vihīnā), (2) состояние (avasthā), наделённое свободой (svātantrya-sampannā), но (tu) лишённое знания (bodha-vihīnā). И (ca) когда имеется знание (bodhe... sati), то есть (arthāt), когда ты осознаёшь, что ты есть Bhairava (bhairavatām āpnvati), но (tu) нет свободы (svātantrya-abhāve), то есть (arthāt), когда ты не можешь двигаться (tvayi calitum aśakte), тогда (tadā) это (sā) состояние (avasthā) познающего (pramātuḥ) называется (nāma) Vijñānākala (vijñāna-akalaḥ). Кроме того (aparañca), в противоположной ситуации (viparīta-sthitau), то есть (arthāt), когда отсутствует знание (bodhe asati), а именно (arthāt), когда ты не осознаёшь, что являешься Bhairava (tvayi na bhairavatām āpnvati), но (tu) имеется свобода (svātantrya-bhāve), то есть (arthāt), когда ты можешь двигаться (tvayi calitum śakte), это (sā) состояние (avasthā) познающего (pramātuḥ) зовётся (nāma) Sakala (sa-kalaḥ). А (ca) у познающего (pramātari) по имени Pralayākala (pralaya-akala-ākhye) имеется (asti) состояние, лишённое знания (bodha-vihīna-avasthā), и (ca) также (api) имеется (bhavati eva) свобода (svātantryam), как у Sakala (sa-kala-vat), но (tu) здесь (atra) свобода (svātantryam) (находится) в скрытом состоянии (nigūḍham), поскольку Pralayākala погружён в глубокий сон (pralaya-akalasya suṣuptau nimagnatvāt). Поэтому (atas eva) нет (na... staḥ) двух (dve) Āṇavamala-s (āṇava-male), а вернее (api tu) (имеется) одно Āṇavamala (eka-āṇava-malam), но с двумя аспектами (ākṛti-dvaya-yutam). Таким образом (evam), Vijñānākala (vijñāna-akalaḥ), Pralayākala (pralaya-akalaḥ) и (ca... ca... ca) Sakala (sa-kalaḥ), все они (te sarve), находятся под властью Āṇavamala (āṇava-mala-vaśāḥ). Таково значение (iti arthaḥ iti)"||340||
किं प्रवृत्तावात्मति देहप्राणाद्यात्मकानात्माभिमानः पौरुषाज्ञानमित्यस्यार्थ इति साधको गुरुमपृच्छत्। गुरुः शीघ्रं प्रत्यवक् - आत्मन एकः सतोऽप्यात्मा बहुतामित इत्यस्य विषये कृतनिश्चयस्त्वमर्थात्त्वं पश्यसि द्वैतं यत्र केवलं सम्यगैक्यमस्ति। इदानीं विषयमिमं विषयानन्यानपि चोद्दिश्य वचन्नासिष्येऽहमिति॥३४१॥
Kiṁ pravṛttāvātmati dehaprāṇādyātmakānātmābhimānaḥ pauruṣājñānamityasyārtha iti sādhako gurumapṛcchat| Guruḥ śīghraṁ pratyavak - Ātmana ekaḥ sato'pyātmā bahutāmita ityasya viṣaye kṛtaniścayastvamarthāttvaṁ paśyasi dvaitaṁ yatra kevalaṁ samyagaikyamasti| Idānīṁ viṣayamimaṁ viṣayānanyānapi coddiśya vacannāsiṣye'hamiti||341||
Искатель (sādhakaḥ) спросил (apṛcchat) Гуру (gurum): "Что (kim) означает это (asya arthaḥ) неведение о Самости (pauruṣa-ajñānam) (в качестве) ошибочного представления Самости как не-Самости/не-Я, состоящей из тела, жизненной энергии и т.д. (ātmati deha-prāṇa-ādi-ātmaka-anātma-abhimānaḥ... iti), на практике (pravṛttau)?". Гуру (guruḥ) быстро (śīghram) ответил (pratyavak): "Хотя Самость одна (ātmanaḥ ekaḥ sataḥ api), ты (tvam) убеждён (kṛtaniścayaḥ), что Самость становится множественной (ātmā bahutām itaḥ iti asya viṣaye), то есть (arthāt) ты (tvam) видишь (paśyasi) двойственность (dvaitam), где (yatra) существует (asti) только (kevalam) полное (samyak) Единство (aikyam). Сейчас (idānīm) я продолжу (āsiṣye aham) говорить (vacan) на (uddiśya) эту (imam) тему (viṣayam), а (ca) также (api) другие (anyān) темы (viṣayān... iti... iti)"||341||
अत एवैकत आत्माहमित्येतद्विषये कृतनिश्चयो विज्ञानाकलोऽर्थात्साक्षाद्भैरवोऽहमित्येतत्सोऽवगच्छति। स परन्त्वभ्युपगन्तुमशक्तो यदात्मा न कदाचित्किञ्चिदभवत्। तस्य स्थाने विज्ञानाकल उपलभते यद्भैरवो बहुतां यातस्तद्यथा यद्भैरवोऽनात्माभवत्। प्रस्तुतलाघवार्थं यथा सूक्ष्मताभिः सर्वाभिराभिः शिष्यबुद्धयो बहु दुःखं न प्राप्नुयुरहं प्रायो वदामि यत्पौरुषाज्ञानं वर्तते भैरवे तस्मिन्नेव नराभिमन्यमानेऽर्थान्नरोऽत्रानात्मैव। अन्यतो देहप्राणादयोऽहमिति कृतनिश्चयौ प्रलयाकलः सकलश्च। तेन किं विवक्षामि। यत्तथाहि तावसितुं निवर्तेते हतं शरीरं चेद्यदि वा प्राणश्चलितुं निवर्तते इत्यादि। सुखावगम्यमेतत्। प्रलयाकलसकलाख्यप्रमात्रोरुभयोः स्वस्वभावविषये न काचिद्बुद्धिरस्ति। अल्पग्रहेऽस्मिन्विश्वसङ्गीतेऽशेषेण तुच्छे मानुशाः प्रायश एवमर्थात्प्रलयाकलाश्च सकलाश्चेति॥३४२॥
Ata evaikata ātmāhamityetadviṣaye kṛtaniścayo vijñānākalo'rthātsākṣādbhairavo'hamityetatso'vagacchati| Sa parantvabhyupagantumaśakto yadātmā na kadācitkiñcidabhavat| Tasya sthāne vijñānākala upalabhate yadbhairavo bahutāṁ yātastadyathā yadbhairavo'nātmābhavat| Prastutalāghavārthaṁ yathā sūkṣmatābhiḥ sarvābhirābhiḥ śiṣyabuddhayo bahu duḥkhaṁ na prāpnuyurahaṁ prāyo vadāmi yatpauruṣājñānaṁ vartate bhairave tasminneva narābhimanyamāne'rthānnaro'trānātmaiva| Anyato dehaprāṇādayo'hamiti kṛtaniścayau pralayākalaḥ sakalaśca| Tena kiṁ vivakṣāmi| Yattathāhi tāvasituṁ nivartete hataṁ śarīraṁ cedyadi vā prāṇaścalituṁ nivartate ityādi| Sukhāvagamyametat| Pralayākalasakalākhyapramātrorubhayoḥ svasvabhāvaviṣaye na kācidbuddhirasti| Alpagrahe'sminviśvasaṅgīte'śeṣeṇa tucche mānuśāḥ prāyaśa evamarthātpralayākalāśca sakalāśceti||342||
"Следовательно (atas eva), с одной стороны (ekatas), Vijñānākala (vijñāna-akalaḥ) убеждён (kṛtaniścayaḥ) в следующем (etad-viṣaye): «Я (aham) (есть) Самость (ātmā... iti)», то есть (arthāt) он (saḥ) осознаёт (avagacchati) это (etad): «Я (aham) (есть) Bhairava (bhairavaḥ) очевидно (sākṣāt... iti)». Однако (parantu) Он (saḥ) не может (aśakta) признать (abhyupagantum), что (yad) Самость (ātmā) никогда не становилась ничем (na kadācid kiñcid abhavat). Вместо этого (tasya sthāne) Vijñānākala (vijñāna-akalaḥ) воспринимает (upalabhate), что (yad) Bhairava (bhairavaḥ) стал множественным (bahutām yātaḥ), а именно (tad-yathā), тот (yad) Bhairava (bhairavaḥ) стал (abhavat) не-Самостью (an-ātmā). Для упрощения предмета обсуждения (prastuta-lāghava-artham), чтобы интеллекты учеников (yathā... śiṣya-buddhayaḥ) не сильно страдали (bahu duḥkham na prāpnuyuḥ) со всеми этими тонкостями (sūkṣmatābhiḥ sarvābhiḥ ābhiḥ), я (aham) обычно (prāyas) говорю (vadāmi), что (yad) неведение о Самости (pauruṣa-ajñānam) имеет место (vartate), когда Bhairava ошибочно думает, что он — nara (bhairave tasmin eva nara-abhimanyamāne), то есть (arthāt) nara (naraḥ) (является) здесь (atra) не-Самостью (an-ātmā eva). С другой стороны (anyatas), Pralayākala (pralaya-akalaḥ) и (ca) Sakala (sakalaḥ) убеждены (kṛtaniścayau), что (iti): «Я (aham) (является) телом, жизненной энергией и т.д. (deha-prāṇa-ādayaḥ)». Что (kim) я имею в виду (vivakṣāmi) под этим (tena)? Что (yad), например (tathā hi), они оба (tau) прекращают (nivartete) существование (asitum), если (ced) тело умирает (hatam śarīram), или (vā) если (yadi) прекращается (calitum... nivartate) дыхание (prāṇaḥ) и т.д. (iti-ādi). Это (etad) легко понять (sukha-avagamyam). Два познающих, именуемых Pralayākala и Sakala, не имеют представления (pralaya-akala-sa-kala-ākhya-pramātroḥ ubhayoḥ... na kācid buddhiḥ asti) о своей собственной сущностной природе (sva-svabhāva-viṣaye). На этой маленькой планете (alpa-grahe asmin), которая совершенно незначительна (aśeṣeṇa tucche) во вселенском концерте (viśva-saṅgīte), люди (mānuśāḥ) (являются) в основном (prāyaśas) таковыми (evam), то есть (arthāt) Pralayākala-s (pralaya-akalāḥ) и (ca) Sakala-s (sa-kalāḥ)"||342||
त्रिके शिष्यस्य प्रयत्नानामन्तिमभूमिर्विज्ञानाकलदशेति कथ्यते। पर्यन्तादस्मात्परं प्रयत्नद्वारेण प्रगन्तुं सोऽशक्तः। एवमितः सर्वं भैरवानुग्रहेण सर्वथा नियन्त्रितम्। अनुग्रहेऽस्मिञ्छिष्यं प्रकाशराज्यं प्रवेशयति स प्रथमं सद्विद्यानामकपञ्चमतत्त्वे मन्त्रावस्थां प्रविशति। यदा शिष्यो मन्त्रो भवति स परप्रमातुः प्रमेयस्य च मध्येऽर्थाद्भैरवस्य भैरव्याख्यस्वशक्तिविस्तारात्मविश्वस्य च मध्य ऐक्यमुपलभते। मन्त्रावस्था च दिव्या न तु भौतिका। अत एव सा परमेश्वरस्य विभवसङ्कीर्णा। मन्त्रावस्थायाः शिष्यो महायोगिभूतो भैरवप्रसादेनेश्वरसदाशिवाख्योच्चतत्त्व आरोहति। ईश्वरो नाम चतुर्थतत्त्वं प्राप्य महायोगी मन्त्रेश्वरावस्थायां स्थितः सदाशिवो नाम तृतीयतत्त्वं प्राप्य च महायोगी मन्त्रमहेश्वरावस्थां प्राप्नोति। तथाहि च मन्त्रमहेश्वरावस्थायां दृढं स्थितो महायोगी सर्वभूतानामनुग्रहप्रभवो भूत्वा विश्वं मम देहमित्येतदनुभवति। तस्य परमतत्त्वं प्रति मार्गः परन्तु नाद्य यावत्समाप्तो महायोगिनोऽन्ते भैरवभैरवीमयपरभैरवावस्थाप्रवेशत्वात्। इयं महेश्वरस्य स्वातन्त्र्यस्य प्राप्तिरियं श्रीत्रिकानुसारेण मुक्तिरित्युच्यत इति॥३४३॥
Trike śiṣyasya prayatnānāmantimabhūmirvijñānākaladaśeti kathyate| Paryantādasmātparaṁ prayatnadvāreṇa pragantuṁ so'śaktaḥ| Evamitaḥ sarvaṁ bhairavānugraheṇa sarvathā niyantritam| Anugrahe'smiñchiṣyaṁ prakāśarājyaṁ praveśayati sa prathamaṁ sadvidyānāmakapañcamatattve mantrāvasthāṁ praviśati| Yadā śiṣyo mantro bhavati sa parapramātuḥ prameyasya ca madhye'rthādbhairavasya bhairavyākhyasvaśaktivistārātmaviśvasya ca madhya aikyamupalabhate| Mantrāvasthā ca divyā na tu bhautikā| Ata eva sā parameśvarasya vibhavasaṅkīrṇā| Mantrāvasthāyāḥ śiṣyo mahāyogibhūto bhairavaprasādeneśvarasadāśivākhyoccatattva ārohati| Īśvaro nāma caturthatattvaṁ prāpya mahāyogī mantreśvarāvasthāyāṁ sthitaḥ sadāśivo nāma tṛtīyatattvaṁ prāpya ca mahāyogī mantramaheśvarāvasthāṁ prāpnoti| Tathāhi ca mantramaheśvarāvasthāyāṁ dṛḍhaṁ sthito mahāyogī sarvabhūtānāmanugrahaprabhavo bhūtvā viśvaṁ mama dehamityetadanubhavati| Tasya paramatattvaṁ prati mārgaḥ parantu nādya yāvatsamāpto mahāyogino'nte bhairavabhairavīmayaparabhairavāvasthāpraveśatvāt| Iyaṁ maheśvarasya svātantryasya prāptiriyaṁ śrītrikānusāreṇa muktirityucyata iti||343||
"В Трике (trike) заключительной стадией (antima-bhūmiḥ) усилий (prayatnānām) ученика (śiṣyasya) называется (kathyate) «состояние Vijñānākala (vijñāna-akala-daśā iti)». Выше (param) этой точки (paryantāt asmāt) он (saḥ) не может (aśaktaḥ) продвигаться (pragantum) с помощью усилий (prayatna-dvāreṇa). Таким образом (evam), с этого момента (itas) всё (sarvam) полностью контролируется (sarvathā niyantritam) Милостью Bhairava (bhairava-anugraheṇa). Когда эта Милость позволяет ученику войти в царство Света (anugrahe asmin śiṣyam prakāśa-rājyam praveśayati), вначале (prathamam) он (saḥ) входит (praviśati) в состояние Мантры (mantra-avasthām) в пятой категории, называемой Sadvidyā (sadvidyā-nāmaka-pañcama-tattve). Когда (yadā) ученик (śiṣyaḥ) становится (bhavati) Мантрой (mantraḥ), он (saḥ) воспринимает (upalabhate) единство (aikyam) между (madhye) Высшим Субъектом (para-pramātuḥ) и (ca) объектом (prameyasya), то есть (arthāt) между (madhye) Bhairava (bhairavasya) и (ca) вселенной, которая является расширением Его Śakti, или Силы, именуемой Bhairavī (bhairavī-ākhya-sva-śakti-vistāra-ātma-viśvasya). И (ca) состояние Мантры (mantra-avasthā) является божественным (divyā), а не (na tu) материальным (bhautikā). По этой причине (atas eva) оно --т.e. состояние Мантры-- (sā) наполнено Великолепием (vibhava-saṅkīrṇā) Всевышнего Господа (parama-īśvarasya). Из состояния Мантры (mantra-avasthāyāḥ) ученик (śiṣyaḥ), ставший Великим Yogī (mahā-yogi-bhūtaḥ), по Милости Bhairava (bhairava-prasādena) восходит (ārohati) в две высшие категории, называемые Īśvara и Sadāśiva (īśvara-sadāśiva-ākhya-ucca-tattve). Достигнув (prāpya) четвёртой категории (caturtha-tattvam), известной как Īśvara (īśvaraḥ nāma), Великий Yogī (mahā-yogī) помещает себя (sthitaḥ) в состояние Mantreśvara (mantra-īśvara-avasthāyām), а (ca) достигнув (prāpya) третьей категории (tṛtīya-tattvam), известной как Sadāśiva (sadāśivaḥ nāma), Великий Yogī (mahā-yogī) достигает (prāpnoti) состояния Mantramaheśvara (mantra-mahā-īśvara-avasthām). И (ca), например (tathā hi), прочно (dṛḍham) утвердившись (sthitaḥ) в состоянии Mantramaheśvara (mantra-mahā-īśvara-avasthāyām), Великий Yogī (mahā-yogī), став (bhūtvā) Источником Милости (anugraha-prabhavaḥ) для всех живых существ (sarva-bhūtānām), испытывает (anubhavati) это (etad): «Вселенная (viśvam) (— это) Моё (mama) Тело (deham iti)». Тем не менее (parantu), его (tasya) путешествие (mārgaḥ) к Высшей Истине (parama-tattvam prati) ещё не завершено (na adya yāvat samāptaḥ), потому что Великий Yogī, в конце концов, входит в состояние Parabhairava, которое состоит из Bhairava и Bhairavī (mahā-yoginaḥ ante bhairava-bhairavī-maya-para-bhairava-avasthā-praveśatvāt). Согласно уважаемой Трике (śrī-trika-anusāreṇa), это (iyam) (является) достижением (prāptiḥ) Абсолютной Свободы (svātantryasya) Великого Господа (mahā-īśvarasya), и это (iyam) называется (ucyate) «Освобождением» (muktiḥ iti... iti)"||343||
दुर्दैवादाणवमलादृते मायीयमलं च कार्ममलं चेति मले द्वेऽन्ये भवतः
योनिवर्गः कलाशरीरम्॥१.३॥
इति शिवसूत्रेषु १.३। भैरवो मले ते परमगहनं वर्णयति। योनिर्माया वर्गश्च कलाख्यसप्तमतत्त्वात्पृथिव्याख्यषट्त्रिंशतत्त्वपर्यन्तं तत्त्वानि सर्वाणि। तद्वर्गगृहीतरूपं मायीयमलम्। तच्च यस्य कलाशरीरं कार्ममलम्। तत्सूत्रविषये विमर्शिनीनामकस्ववृत्तौ क्षेमराजः प्रख्यातो बन्धशब्दः पूर्वसूत्रागत इति निर्दिशति। एवं मायेयमक्रमेण वा क्रमेण वा भौतिकविश्वस्य कारणम्। सङ्क्षेपेण सैव द्वैतप्रसारेऽस्मिन्सर्वस्मिन्स्पष्टहेतुः। अस्यास्तत्त्वेषु तेषु निवसन्ति भुवनान्युद्भवन्ति। भुनवेषु तेष्वन्तश्चास्या अपि भूतानि सर्वाण्युत्पद्यन्ते। अपरञ्च कार्ममलं कर्मसत्कात्रपेक्षयाज्ञानं जनयतीति॥३४४॥
Durdaivādāṇavamalādṛte māyīyamalaṁ ca kārmamalaṁ ceti male dve'nye bhavataḥ
Yonivargaḥ kalāśarīram||1.3||
iti śivasūtreṣu 1.3| Bhairavo male te paramagahanaṁ varṇayati| Yonirmāyā vargaśca kalākhyasaptamatattvātpṛthivyākhyaṣaṭtriṁśatattvaparyantaṁ tattvāni sarvāṇi| Tadvargagṛhītarūpaṁ māyīyamalam| Tacca yasya kalāśarīraṁ kārmamalam| Tatsūtraviṣaye vimarśinīnāmakasvavṛttau kṣemarājaḥ prakhyāto bandhaśabdaḥ pūrvasūtrāgata iti nirdiśati| Evaṁ māyeyamakrameṇa vā krameṇa vā bhautikaviśvasya kāraṇam| Saṅkṣepeṇa saiva dvaitaprasāre'sminsarvasminspaṣṭahetuḥ| Asyāstattveṣu teṣu nivasanti bhuvanānyudbhavanti| Bhunaveṣu teṣvantaścāsyā api bhūtāni sarvāṇyutpadyante| Aparañca kārmamalaṁ karmasatkātrapekṣayājñānaṁ janayatīti||344||
"К сожалению (durdaivāt), помимо (ṛte) Āṇavamala (āṇava-malāt) имеются (bhavataḥ) другие (anye) два (dve) mala-s (male): «Māyīyamala (māyīya-malam) и (ca... ca) Kārmamala (kārma-malam... iti)». В Śivasūtra-s I.3 (śivasūtreṣu 1.3):
«Источник (и её) потомство (yoni-vargaḥ) (наряду с) тем, чья форма есть деятельность (kalā-śarīram iti), (также являются рабством)||1.3||»,
Bhairava (bhairavaḥ) очень загадочно (parama-gahanam) описывает (varṇayati) те (te) два mala-s (male). Источником (yoniḥ) (является) Māyā (māyā), а (ca) потомство (vargaḥ) (— это) все (sarvāṇi) категории (tattvāni) от седьмой таттвы, называемой Kalā (kalā-ākhya-saptama-tattvāt), до тридцать шестой, называемой Pṛthivī (pṛthivī-ākhya-ṣaṭtriṁśa-tattva-paryantam). Форма, которую приняло это потомство (tad-varga-gṛhīta-rūpam), (есть) Māyīyamala (māyīya-malam). А (ca) то (tad), чьей (yasya) формой, или телом является деятельность (kalā-śarīram), (называется) Kārmamala (kārma-malam). В своём комментарии, именуемом Vimarśinī (vimarśinī-nāmaka-sva-vṛttau), на этот афоризм (tad-sūtra-viṣaye) прославленный (prakhyātaḥ) Kṣemarāja (kṣemarājaḥ) указывает (nirdiśati), что (iti) слово 'bandha', или 'рабство' (bandha-śabdaḥ) приходит из предыдущего афоризма (pūrva-sūtra-āgataḥ). Таким образом (evam), эта (iyam) Māyā (māyā) (является) непосредственно --без последовательности-- (akrameṇa) или (vā... vā) в последовательности (krameṇa) причиной (kāraṇam) материальной вселенной (bhautika-viśvasya). В двух словах (saṅkṣepeṇa), она сама --а именно, Māyā-- (sā eva) (является) очевидной причиной (spaṣṭa-hetuḥ) всего этого распространения двойственности (dvaita-prasāre asmin sarvasmin). Из неё (asyāḥ) возникают (udbhavanti) миры (bhuvanāni), находящиеся (nivasanti) в тех категориях (tattveṣu teṣu). А (ca) внутри (antar) этих миров (bhunaveṣu teṣu) также (api) из неё (asyāḥ) появляются (utpadyante) все живые существа (bhūtāni sarvāṇi). Более того (aparañca), Kārmamala (kārma-malam) порождает (janayati) неведение (ajñānam) относительно истинного исполнителя действий (karma-sat-kātṛ-apekṣayā... iti)"||344||
किं मायीयकार्माख्ये मले प्रयत्नेनाभिभवितुं शक्येत इति साधकोऽधुना गुरुमेतदपिप्रच्छिषत्। गुरुः प्रत्यवक् - आं तत्करणीयं कर्तुं सुदुर्लभं तु। मायीयमलराज्यस्य नाशार्थं त्वन्मनसि सर्वदा सर्वस्यैकतां त्वया स्मर्तव्यम्। मायीयमलेन कृतद्वैतनित्यप्रसाराभिभवितुं वृत्त्यानया पर्याप्तं बलवत्या भवितव्यम्। कार्ममलं चातितर्तुं प्रत्येकं कर्मणि त्वयान्ते सम्यगेतेनावगन्तव्यं यद्वास्तविककर्ता न कश्चिन्नरोऽपि तु शक्तिर्भैरवीनामकापि भैरवैकतायुक्ता। अत एव मलयोरनयोरतिक्रमणार्थं त्वयात्युन्नतयोगिना भवितव्यम्। सामान्यतस्तु मले ते भैरवस्य करुणाद्वारेणाभिभूते। कार्ममलं च जन्मनि सुखदुःखानुभवे च कारणमपि। अपरञ्च कार्ममलं मनोभावान्नियच्छति। तथाहीदानीं त्वं भक्तोऽसि पञ्चदशभ्यः सार्धपलद्वयादनन्तरं तु त्वं राक्षसोऽसि पञ्चदशभ्योऽन्येभ्यः सार्धपलद्वयादनन्तरं च त्वमीश्वरदूतोऽसि पर्यन्ते च पञ्चदशभ्योऽन्येभ्यः सार्धपलद्वयात्परं पूर्वं त्वन्मनसि स्थितं तत्सर्वं विस्मृतस्त्वं भवसि। एवं कार्ममलं वञ्चयितुमुपायोऽन्यः स्वमनोभावानां नियन्त्रणसमन्वितः। तत्सर्वं परन्तु स्पष्टमतिदुष्करम्। तस्माद्भूयिष्ठं कार्ममलं परभैरवानुग्रहेणातिक्रान्तम्। वाढमनेनालमिति॥३४५॥
Kiṁ māyīyakārmākhye male prayatnenābhibhavituṁ śakyeta iti sādhako'dhunā gurumetadapipracchiṣat| Guruḥ pratyavak - Āṁ tatkaraṇīyaṁ kartuṁ sudurlabhaṁ tu| Māyīyamalarājyasya nāśārthaṁ tvanmanasi sarvadā sarvasyaikatāṁ tvayā smartavyam| Māyīyamalena kṛtadvaitanityaprasārābhibhavituṁ vṛttyānayā paryāptaṁ balavatyā bhavitavyam| Kārmamalaṁ cātitartuṁ pratyekaṁ karmaṇi tvayānte samyagetenāvagantavyaṁ yadvāstavikakartā na kaścinnaro'pi tu śaktirbhairavīnāmakāpi bhairavaikatāyuktā| Ata eva malayoranayoratikramaṇārthaṁ tvayātyunnatayoginā bhavitavyam| Sāmānyatastu male te bhairavasya karuṇādvāreṇābhibhūte| Kārmamalaṁ ca janmani sukhaduḥkhānubhave ca kāraṇamapi| Aparañca kārmamalaṁ manobhāvānniyacchati| Tathāhīdānīṁ tvaṁ bhakto'si pañcadaśabhyaḥ sārdhapaladvayādanantaraṁ tu tvaṁ rākṣaso'si pañcadaśabhyo'nyebhyaḥ sārdhapaladvayādanantaraṁ ca tvamīśvaradūto'si paryante ca pañcadaśabhyo'nyebhyaḥ sārdhapaladvayātparaṁ pūrvaṁ tvanmanasi sthitaṁ tatsarvaṁ vismṛtastvaṁ bhavasi| Evaṁ kārmamalaṁ vañcayitumupāyo'nyaḥ svamanobhāvānāṁ niyantraṇasamanvitaḥ| Tatsarvaṁ parantu spaṣṭamatiduṣkaram| Tasmādbhūyiṣṭhaṁ kārmamalaṁ parabhairavānugraheṇātikrāntam| Vāḍhamanenālamiti||345||
Сейчас (adhunā) искатель (sādhakaḥ) захотел спросить (apipracchiṣat) Гуру (gurum) об этом (etad): "Возможно ли эти mala-s, именуемые Māyīya и Kārma (kim māyīya-kārma-ākhye male... śakyete), преодолеть (abhibhavitum) посредством усилий (prayatnena... iti)?". Гуру (guruḥ) ответил (pratyavak): "Да! (ām) Это (tad) возможно сделать (karaṇīyam), но (tu) невероятно сложно осуществить (kartum su-durlabham). Чтобы разрушить (nāśa-artham) царство Māyīyamala (māyīya-mala-rājyasya), ты всегда должен помнить в уме (tvat-manasi sarvadā... tvayā smartavyam) о единстве (ekatām) всего (sarvasya). Такое отношение должно быть достаточно устойчивым (vṛttyā anayā paryāptam balavatyā bhavitavyam), чтобы победить постоянное распространение двойственности, осуществляемое (kṛta-dvaita-nitya-prasāra-abhibhavitum) посредством Māyīyamala (māyīya-malena). А (ca) чтобы выйти за пределы (atitartum) Kārmamala (kārma-malam) в каждом действии (pratyekam karmaṇi), ты должен, наконец, полностью понять это (tvayā ante samyak etena avagantavyam): "Что (yad) истинным исполнителем действия (vāstavika-kartā) является не nara (na kaścid naraḥ), но, точнее (api tu), Śakti (śaktiḥ) —также (api) называемая Bhairavī (bhairavī-nāmakā)—, являющаяся единой с Bhairava (bhairava-ekatā-yuktā)". По этой причине (atas eva), чтобы преодолеть (atikramaṇa-artham) те два mala-s (malayoḥ anayoḥ), ты должен быть очень возвышенным Yogī (tvayā ati-unnata-yoginā bhavitavyam). Но (tu) в основном (sāmānyatas) те mala-s (male te) преодолеваются (abhibhūte) благодаря Состраданию (karuṇā-dvāreṇa) Bhairava (bhairavasya). И (ca) Kārmamala (kārma-malam) (является) также (api) причиной (kāraṇam) рождения (janmani) и (ca) переживания удовольствия и боли (sukha-duḥkha-anubhave). Более того (aparañca), Kārmamala (kārma-malam) контролирует (niyacchati) настроение (manas-bhāvān). Например (tathā hi), сейчас (idānīm) ты (tvam) — (asi) преданный (bhaktaḥ), но (tu) спустя пятнадцать минут --букв. пятнадцать раз по 2.5 pala-s, где 2.5 pala-s соответствуют 1 минуте-- (pañcadaśabhyaḥ sārdha-pala-dvayāt) ты (tvam) — (asi) демон (rākṣasaḥ), а (ca) сразу после (anantaram) других пятнадцати минут (pañcadaśabhyaḥ anyebhyaḥ sārdha-pala-dvayāt) ты (tvam) ведёшь себя как (asi) ангел --букв. посланник Господа-- (īśvara-dūtaḥ), а (ca) в конце (paryante), после (param) других пятнадцати минут (pañcadaśabhyaḥ anyebhyaḥ sārdha-pala-dvayāt), ты (tvam) забываешь обо --букв. ты становишься забывшим обо-- (vismṛtaḥ... bhavasi) всём (sarvam) том (tad), что было (sthitam) в твоём уме (tvat-manasi) ранее (pūrvam). Таким образом (evam), другой (anyaḥ) способ (upāyaḥ) обмануть (vañcayitum) Kārmamala (kārma-malam) связан с контролем (niyantraṇa-samanvitaḥ) собственных настроений (sva-manas-bhāvānām). Однако (parantu) всё (sarvam) это (tad), очевидно (spaṣṭam), очень сложно для выполнения (ati-duṣkaram). Поэтому (tasmāt), по большей части (bhūyiṣṭham), Kārmamala (kārma-malam) преодолевается (atikrāntam) благодаря Милости Высшего Bhairava (para-bhairava-anugraheṇa). Очень хорошо! (vāḍham), достаточно (alam) об этом (anena... iti)"||345||
Пять Главных Сил Господа
शिव एव नाक्रियो हि पुरोक्तवदपि त्वहन्तात्मशक्तियुक्तः।
सः श्रीमत्पञ्चशक्तियुतः समासत एष च सुप्रभभगवान्॥९॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु नवमश्लोकोऽयमिति॥३४६॥
Śiva eva nākriyo hi puroktavadapi tvahantātmaśaktiyuktaḥ|
Saḥ śrīmatpañcaśaktiyutaḥ samāsata eṣa ca suprabhabhagavān||9||
iti trikamukhyamateṣu navamaśloko'yamiti||346||
"Это (ayam) девятая строфа (navama-ślokaḥ) Основных Принципов (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«Как было заявлено ранее (purā-ukta-vat), Сам (eva) Śiva (śivaḥ), несомненно, является не (na... hi) пассивным (akriyaḥ), а, правильнее (сказать) (api tu) наделённым Śakti, являющейся (Его) Я-Сознанием (ahantā-ātma-śakti-yuktaḥ saḥ). Короче говоря (samāsatas), этот (eṣaḥ ca) ярко сияющий Господь (suprabha-bhagavān) наделён достопочтенными и великолепными пятью Силами (śrīmat-pañca-śakti-yutaḥ... iti... iti)||9||»"||346||
भैरवस्य शक्तिर्भैरवीनामकापि तस्याहमस्मीत्यर्थात्तस्याहंविमर्शः। भैरवः शाश्वतं भैरवीयुतः। शक्तिरेषा बहुरूपा भवति तथाहि ये त्वया सम्बद्धो जनः सर्वस्ते शक्तेरस्या नानारूपाणि यानि च ग्राह्याणि सर्वाणि त्वां परितस्तान्यपि शक्तेरस्या नानारूपाणि। तव शक्तेर्हृदयं त्वय्यहमस्मीत्यस्ति। सर्वजनो ग्राह्याणि सर्वाणि च त्वां परित्यक्तुं शक्नुयुः शक्तिहृदयं परन्तु न कदाचित्तत्कर्तुं शक्तं यतस्त्वं सारतः परभैरवः। परभैरवोऽयं सर्वस्मिञ्जीवितोऽमरः। यदा त्वं तदवगच्छसि तदा त्वं तद्वदमरोऽपि भवसि यतस्त्वं सर्वदा सोऽस्येव न तु नर इति॥३४७॥
Bhairavasya śaktirbhairavīnāmakāpi tasyāhamasmītyarthāttasyāhaṁvimarśaḥ| Bhairavaḥ śāśvataṁ bhairavīyutaḥ| Śaktireṣā bahurūpā bhavati tathāhi ye tvayā sambaddho janaḥ sarvaste śakterasyā nānārūpāṇi yāni ca grāhyāṇi sarvāṇi tvāṁ paritastānyapi śakterasyā nānārūpāṇi| Tava śakterhṛdayaṁ tvayyahamasmītyasti| Sarvajano grāhyāṇi sarvāṇi ca tvāṁ parityaktuṁ śaknuyuḥ śaktihṛdayaṁ parantu na kadācittatkartuṁ śaktaṁ yatastvaṁ sārataḥ parabhairavaḥ| Parabhairavo'yaṁ sarvasmiñjīvito'maraḥ| Yadā tvaṁ tadavagacchasi tadā tvaṁ tadvadamaro'pi bhavasi yatastvaṁ sarvadā so'syeva na tu nara iti||347||
"Śakti (śaktiḥ) —также (api) называемая Bhairavī (bhairavī-nāmakā)—, (принадлежащая) Bhairava (bhairavasya), (является) Его (tasya) 'Я (aham) Есть (asmi iti)', то есть (arthāt) Его (tasya) Я-Сознанием (aham-vimarśa). Bhairava (bhairavaḥ) вечно наделён Bhairavī (śāśvatam bhairavī-yutaḥ). Эта (eṣā) Śakti (śaktiḥ) становится (bhavati) многообразной, или разнообразной (bahu-rūpā). Например (tathā hi), все (sarvaḥ) люди (janaḥ), кто (ye... te) связан (sambaddhaḥ) с тобой (tvayā), (являются) различными формами (nānā-rūpāṇi) той Śakti (śakteḥ asyāḥ), и (ca) также (api) все (sarvāṇi) объекты (grāhyāṇi), которые (yāni... tāni) (находятся) вокруг тебя (tvām paritas), (являются) различными формами (nānā-rūpāṇi) той Śakti (śakteḥ asyāḥ). Ядро (hṛdayam) Твоей Śakti (tava śakteḥ) — это (asti) 'Я (aham) Есть (asmi iti)' в Тебе (tvayi). Все люди (sarva-janaḥ) и (ca) все (sarvāṇi) объекты (grāhyāṇi) могут (śaknuyuḥ) покинуть (parityaktum) тебя (tvām), но (parantu) Ядро Śakti (śakti-hṛdayam) никогда не может этого сделать (na kadācid tad kartum śaktam), потому что (yatas) Ты (tvam) по сути (—) (sāratas) Высший Bhairava (para-bhairavaḥ). Этот (ayam) Высший Bhairava (para-bhairavaḥ), кто есть Жизнь (jīvitaḥ) во всём (sarvasmin), (является) Бессмертным (amaraḥ). Когда (yadā) ты (tvam) осознаёшь (avagacchasi) это (tad), тогда (tadā) Ты (tvam) также (api) становишься (bhavasi) Бессмертным (amaraḥ) как Он (tad-vat), поскольку (yatas) Ты (tvam) — это (asi) всегда (sarvadā) Он (saḥ... eva), а не (na tu) nara --т.е. ограниченная личность-- (naraḥ iti)"||347||
यथा मया पूर्वमुक्तं शक्तिर्बहुरूपा। आदौ सा पञ्चमुख्यशक्तयो भवति तद्यथा चिच्छक्तिरानन्दशक्तिरिच्छाशक्तिर्ज्ञानशक्तिः क्रियाशक्तिश्च। प्रथमपञ्चतत्त्वेषु निवसतीनां पञ्चमुख्यशक्तीनां तासां विषये त्वया केनचिदवगन्तव्यं पञ्चतत्त्वानीमानि पञ्चशक्तिसहितानि महेश्वरस्य मनसिजविश्वं स्युः। मायाख्यषष्ठतत्त्वादिपृथिव्याख्यषट्त्रिंशतत्त्वान्तभौतिकविश्वमिवेदं नैव स्यात्। एवं भैरवस्य पञ्चमुख्यशक्तिविस्तारमात्रं मनसिजविश्वम्। श्रीषट्त्रिंशत्तत्त्वसन्दोहे श्लोकचतुष्टयेन पञ्चतत्त्वानीमान्यमृतानन्दनाथमुनिना वर्णितानि
यदयमनुत्तरमूर्तिर्निजेच्छयाखिलमिदं जगत्स्रष्टुम्।
पस्पन्दे स स्पन्दः प्रथमः शिवतत्त्वमुच्यते तज्ज्ञैः॥१॥
इति प्रथमश्लोकेऽस्मिनमृतानन्दनाथपादैः परभैरवोऽनुत्तरमूर्तिरित्यभिधीयते। परभैरवेच्छया विश्वं प्रभवति। प्रथमं स प्रकाशात्मकप्रथमतत्त्वात्मकभैरवरूपेण स्पन्दितवाञ्छ्लोकस्यास्य विषये श्रीराजानकानन्दविरचितवृत्तेरन्तिमांशमुदाहरिष्याम्यधुनाहम्
अनुत्तरमूर्तेर्भगवतः परमेश्वरस्य प्रकाशघनस्वात्मैकात्म्येनावस्थितं विश्वं सिसृक्षोर्दर्पणनगरवत्स्वेच्छयैव स्वात्मन्याद्या प्रोन्मिमीलयिषावस्था शिवतत्त्वव्यपदेश्या पञ्चशक्तिनिर्भरत्वात्स्वातन्त्र्याच्चिदादिप्राधान्येन क्रमशः शुद्धाध्वनि तत्त्वसृष्ट्यवभासनं मायाविद्यादेः संवित्प्रकाशघनपरमशिवाद्व्यतिरेकानतिरेकविकल्पैरुपहतत्वात्स्वातन्त्र्यमेव केवलं विश्वोत्पत्तिसंहरणादौ मूर्धाभिषिक्तम् - तत्तदनन्तशक्तिनिचयानां क्रोडीकारित्वाद्वक्ष्यमाणेऽपि तत्तद्रूपोपग्रहणे स्वातन्त्र्यामुक्तत्वान्न प्राच्यस्वभावापायः॥१॥
इतीत्थमिदानीं तस्य सर्वस्य विस्तारेण व्याख्याने व्यासक्तो भविष्यामीति॥३४८॥
Yathā mayā pūrvamuktaṁ śaktirbahurūpā| Ādau sā pañcamukhyaśaktayo bhavati tadyathā cicchaktirānandaśaktiricchāśaktirjñānaśaktiḥ kriyāśaktiśca| Prathamapañcatattveṣu nivasatīnāṁ pañcamukhyaśaktīnāṁ tāsāṁ viṣaye tvayā kenacidavagantavyaṁ pañcatattvānīmāni pañcaśaktisahitāni maheśvarasya manasijaviśvaṁ syuḥ| Māyākhyaṣaṣṭhatattvādipṛthivyākhyaṣaṭtriṁśatattvāntabhautikaviśvamivedaṁ naiva syāt| Evaṁ bhairavasya pañcamukhyaśaktivistāramātraṁ manasijaviśvam| Śrīṣaṭtriṁśattattvasandohe ślokacatuṣṭayena pañcatattvānīmānyamṛtānandanāthamuninā varṇitāni
Yadayamanuttaramūrtirnijecchayākhilamidaṁ jagatsraṣṭum|
Paspande sa spandaḥ prathamaḥ śivatattvamucyate tajjñaiḥ||1||
iti prathamaśloke'sminamṛtānandanāthapādaiḥ parabhairavo'nuttaramūrtirityabhidhīyate| Parabhairavecchayā viśvaṁ prabhavati| Prathamaṁ sa prakāśātmakaprathamatattvātmakabhairavarūpeṇa spanditavāñchlokasyāsya viṣaye śrīrājānakānandaviracitavṛtterantimāṁśamudāhariṣyāmyadhunāham
Anuttaramūrterbhagavataḥ parameśvarasya prakāśaghanasvātmaikātmyenāvasthitaṁ viśvaṁ sisṛkṣordarpaṇanagaravatsvecchayaiva svātmanyādyā pronmimīlayiṣāvasthā śivatattvavyapadeśyā pañcaśaktinirbharatvātsvātantryāccidādiprādhānyena kramaśaḥ śuddhādhvani tattvasṛṣṭyavabhāsanaṁ māyāvidyādeḥ saṁvitprakāśaghanaparamaśivādvyatirekānatirekavikalpairupahatatvātsvātantryameva kevalaṁ viśvotpattisaṁharaṇādau mūrdhābhiṣiktam - Tattadanantaśaktinicayānāṁ kroḍīkāritvādvakṣyamāṇe'pi tattadrūpopagrahaṇe svātantryāmuktatvānna prācyasvabhāvāpāyaḥ||1||
itītthamidānīṁ tasya sarvasya vistāreṇa vyākhyāne vyāsakto bhaviṣyāmīti||348||
"Как (yathā) я сказал (mayā... uktam) ранее (pūrvam), Śakti (śaktiḥ) многообразна (bahu-rūpā). Вначале (ādau) Она (sā) становится (bhavati) пятью Основными Силами (pañca-mukhya-śaktayaḥ), а именно (tad-yathā), Силой Сознания (cit-śaktiḥ), Силой Блаженства (ānanda-śaktiḥ), Силой Воли (icchā-śaktiḥ), Силой Знания (jñāna-śaktiḥ) и (ca) Силой Действия (kriyā-śaktiḥ). Ты должен понять кое-что (tvayā kenacid avagantavyam) в отношении (viṣaye) тех (tāsāṁ) пяти Основных Сил (pañca-mukhya-śaktīnām), которые находятся (nivasatīnām) в первых пяти категориях (prathama-pañca-tattveṣu): Эти (imāni) пять категорий (pañca-tattvāni), вместе с пятью Силами (pañca-śakti-sahitāni), образуют (syuḥ) идеальную вселенную (manasija-viśvam) Великого Господа (mahā-īśvarasya). Это (idam) совершенно не (na eva syāt) похоже на (iva) материальную вселенную, начинающуюся в шестой категории, именуемой Māyā, и заканчивающуюся в тридцать шестой, называемой Pṛthivī (māyā-ākhya-ṣaṣṭha-tattva-ādi-pṛthivī-ākhya-ṣaṭtriṁśa-tattva-anta-bhautika-viśvam). Таким образом (evam), идеальная вселенная (manasija-viśvam) является лишь экспансией пяти Основных Сил (pañca-mukhya-śakti-vistāra-mātram) Bhairava (bhairavasya). В почтенном Ṣaṭtriṁśattattvasandoha (śrī-ṣaṭtriṁśattattvasandohe) эти (imāni) пять категорий (pañca-tattvāni) описаны (varṇitāni) мудрецом Amṛtānandanātha (amṛtānandanātha-muninā) в четырёх строфах (śloka-catuṣṭayena):
«Этот самый (yad ayam) Anuttaramūrti --букв. Тот, чья форма является Высшей Реальностью-- (anuttara-mūrtiḥ), согласно Его собственному Желанию (nija-icchayā) проявить (sraṣṭum) весь (akhilam) этот (idam) мир (jagat), завибрировал (paspande). Те, кто знает этого (Anuttaramūrti) (tad-jñaiḥ iti), называют (ucyate) эту (saḥ) первую (prathamaḥ) Вибрацию (spandaḥ) Śiva-таттвой --т.е. категорией, называемой Śiva-- (śiva-tattvam)||1||».
В этой первой строфе (prathama-śloke asmin) выдающийся Amṛtānandanātha (amṛtānandanātha-pādaiḥ) называет (abhidhīyate) Parabhairava (para-bhairavaḥ) 'Anuttaramūrti --а именно, Тем, чья форма является Высшей Реальностью--' (anuttara-mūrtiḥ iti). Вселенная (viśvam) появляется (prabhavati) по Воле Parabhairava (para-bhairava-icchayā). Вначале (prathamam) Он (saḥ) вибрировал (spanditavān) в форме Bhairava, который является первой категорией, то есть Светом (prakāśa-ātmaka-prathama-tattva-ātmaka-bhairava-rūpeṇa). Сейчас (adhunā) я процитирую (udāhariṣyāmi... aham) последнюю часть (antima-aṁśam) комментария, написанного досточтимым Rājānakānanda (śrī-rājānakānanda-viracita-vṛtteḥ) на эту строфу (ślokasya asya viṣaye):
«Вселенная (viśvam), (возникающая) из Того, кто желает проявить (её) (sisṛkṣoḥ) в Его собственной Самости (sva-ātmani) (и) в соответствии с Его собственной Волей, или Желанием (sva-icchayā eva), подобная городу, (отражённому) в зеркале (darpaṇa-nagara-vat), пребывает (avasthitam) в единстве, или тождестве с Его Сущностью, т.е. с компактной массой Света (prakāśa-ghana-sva-ātma-aikātmyena) Всевышнего Владыки (parama-īśvarasya), (также называемого) Bhagavān --Благоприятным-- (bhagavataḥ), или Anuttaramūrti --Тем, чья форма является Высшей Реальностью-- (anūttara-mūrteḥ). Первое (ādyā) состояние, которое (Он) желает проявить (pronmimīlayiṣa-avasthā), известно, как Śiva-таттва, или категория, называемая Śiva (śiva-tattva-vyapadeśyā). Поскольку (Он) наполнен пятью Śakti-s, или Силами (pañca-śakti-nirbharatvāt), благодаря (Его) Абсолютной Свободе (svātantryāt), излучение таттв, или категорий в чистом курсе становится постепенно проявленным (kramaś... śuddha-adhvani tattva-sṛṣṭi-avabhāsanam) главным образом как Cit и т.д. (cit-ādi-prādhānyena). (Тогда), поскольку Она --т.e. Абсолютная Свобода, или Svātantrya-- поражена, или затруднена (upahatatvāt) мыслями о несовершенстве (и) отделённости (vyatireka-anatireka-vikalpaiḥ) от Paramaśiva --Высшего Śiva--, или компактной массы Света (и) Сознания (saṁvid-prakāśa-ghana-parama-śivāt) из-за Māyā --шестой таттвы, или категории--, Vidyā --восьмой таттвы-- и т.д. (māyā-vidyā-ādeḥ), только (kevalam) Svātantrya --Абсолютная Свобода Господа, т.e. Его божественная Śakti-- (svātantryam) действительно (eva) (заслуживает того, чтобы быть) возведённой на трон как Высшая (Сила) (mūrdha-abhiṣiktam) в проявлении (и) растворении вселенной и т.д. (viśva-utpatti-saṁharaṇa-ādau). (Другими словами, Svātantrya, или Абсолютная Свобода Господа заслуживает такой позиции), поскольку Она --Абсолютная Свобода-- является Повелителем (kroḍī-kāritvāt) различного (и) бесчисленного множества śakti-s, или сил (tad-tad-ananta-śakti-nicayānām). Ввиду того, что (Он) облачён в Svātantrya, или Абсолютную Свободу (svātantrya-āmuktatvāt), (поэтически говоря,) не происходит никакого (na) отступления от (Его) первоначальной сущностной природы (prācya-svabhāva-apāyaḥ) даже (api) в (Его) акте принятия различных форм (tad-tad-rūpa-upagrahaṇe), который --т.e. Его акт принятия всех тех форм-- будет описан далее (vakṣyamāṇe)||1||».
Таким образом (ittham), теперь (idānīm) я обращусь (vyāsaktaḥ bhaviṣyāmi) к объяснению (vyākhyāne) всего этого (tasya sarvasya) в подробностях (vistāreṇa... iti)"||348||
विश्वस्यागाधपरभैरवात्समुत्थानत्वात्तस्मात्तत्सदा परभैरवैक्ययुक्तम्। एतत्सुखावगम्यम्। विश्वशब्देन यत्त्वां परितस्तत्सर्वमिति विवक्षामि। असङ्ख्याकाशगङ्गानक्षत्रग्रहादिरूपेण विश्वं न जनस्य व्यावहारिकसङ्कल्पः। अत एव यदि विश्वं परभैरवैकतायुतं तर्हि किमर्थं बहुयोगिनः शत्रुवद्विश्वं युध्यमानाः। ते जनः कोऽप्याध्यात्मिकप्रगमनमवरुणद्धि समग्ररूपेणाथवा विश्वं कथञ्चिदाध्यात्मिकताविरुद्धं विश्वमथवा तस्य नियमाश्च सर्वदा विघ्नः स्युरित्याद्येवं कृत्वा। किमर्थं ते तत्कुर्वाणा यदि विश्वमन्ते परभैरवो महेश्वरोऽस्ति। तेषामाचारस्य कारणद्वयं स्यात्। प्रथमकारणमेतत्त्रिकदर्शने प्रस्तावितसत्यमुद्दिश्य ते भूयिष्ठमज्ञानिनः। द्वितीयकारणमेतद्योगारम्भकाध्यापनार्थं विश्वस्य परभैरवस्य सतोऽपि तथापि तैः सत्संसर्गं शरणेन प्रपदितव्यं न त्वसत्संसर्गम्। एतत्केवलं योगारम्भकानां कृते सत्यं ये विशालद्वैते जीवन्तः। यथा यथा योग्यद्वैतं प्रति गच्छति तथा तथा स स्वतन्त्रतरो भविष्यति ततश्च सदसत्संसर्गविषये तदुपदेशस्तस्य कृते लघुर्भविष्यति। आरम्भे परन्तु सामान्यत आध्यात्मिकमार्गे संवत्सरान्काञ्चिद्यावत्सदसत्संसर्गापेक्षयोपदेशो बह्वर्थो यद्यपि तत्परमसत्यं नास्त्यादौ परभैरवः शिव इति वा भैरव इति वाख्यं प्रथमतत्त्वमुत्सृजति। तस्य विश्वव्यक्तेः प्रथमपञ्चतत्त्वानि समग्रतया शुद्धाध्वेत्यभिधीयन्ते यद्यप्यहं वदेयं यत् सदाशिवनामकतृतीयतत्त्वादिसद्विद्यानामकपञ्चमतत्त्वान्तसच्छुद्धाध्वा यतः प्रथमं तत्त्वद्वयं परभैरव एवाखिलेन विश्वरहितः। अध्वायं शुद्धस्तस्मिन्पूर्णाद्वैतत्वादर्थादत्र पूर्णैकतास्ति। यद्यपि च तृतीयतत्त्वाद्विश्वं दृश्यते तथापि सर्वदा परभैरवैक्यविश्वम्। फलतो यत्तृतीयचतुर्थपञ्चमतत्त्वेषु प्रकटं विश्वं तन्न सत्यतो भौतिकविश्वमिव विश्वं मया पूर्वं यथोक्तमपि तु तत्परभैरवस्य विभवस्य प्रसार एव स्यादिति॥३४९॥
Viśvasyāgādhaparabhairavātsamutthānatvāttasmāttatsadā parabhairavaikyayuktam| Etatsukhāvagamyam| Viśvaśabdena yattvāṁ paritastatsarvamiti vivakṣāmi| Asaṅkhyākāśagaṅgānakṣatragrahādirūpeṇa viśvaṁ na janasya vyāvahārikasaṅkalpaḥ| Ata eva yadi viśvaṁ parabhairavaikatāyutaṁ tarhi kimarthaṁ bahuyoginaḥ śatruvadviśvaṁ yudhyamānāḥ| Te janaḥ ko'pyādhyātmikapragamanamavaruṇaddhi samagrarūpeṇāthavā viśvaṁ kathañcidādhyātmikatāviruddhaṁ viśvamathavā tasya niyamāśca sarvadā vighnaḥ syurityādyevaṁ kṛtvā| Kimarthaṁ te tatkurvāṇā yadi viśvamante parabhairavo maheśvaro'sti| Teṣāmācārasya kāraṇadvayaṁ syāt| Prathamakāraṇametattrikadarśane prastāvitasatyamuddiśya te bhūyiṣṭhamajñāninaḥ| Dvitīyakāraṇametadyogārambhakādhyāpanārthaṁ viśvasya parabhairavasya sato'pi tathāpi taiḥ satsaṁsargaṁ śaraṇena prapaditavyaṁ na tvasatsaṁsargam| Etatkevalaṁ yogārambhakānāṁ kṛte satyaṁ ye viśāladvaite jīvantaḥ| Yathā yathā yogyadvaitaṁ prati gacchati tathā tathā sa svatantrataro bhaviṣyati tataśca sadasatsaṁsargaviṣaye tadupadeśastasya kṛte laghurbhaviṣyati| Ārambhe parantu sāmānyata ādhyātmikamārge saṁvatsarānkāñcidyāvatsadasatsaṁsargāpekṣayopadeśo bahvartho yadyapi tatparamasatyaṁ nāstyādau parabhairavaḥ śiva iti vā bhairava iti vākhyaṁ prathamatattvamutsṛjati| Tasya viśvavyakteḥ prathamapañcatattvāni samagratayā śuddhādhvetyabhidhīyante yadyapyahaṁ vadeyaṁ yat sadāśivanāmakatṛtīyatattvādisadvidyānāmakapañcamatattvāntasacchuddhādhvā yataḥ prathamaṁ tattvadvayaṁ parabhairava evākhilena viśvarahitaḥ| Adhvāyaṁ śuddhastasminpūrṇādvaitatvādarthādatra pūrṇaikatāsti| Yadyapi ca tṛtīyatattvādviśvaṁ dṛśyate tathāpi sarvadā parabhairavaikyaviśvam| Phalato yattṛtīyacaturthapañcamatattveṣu prakaṭaṁ viśvaṁ tanna satyato bhautikaviśvamiva viśvaṁ mayā pūrvaṁ yathoktamapi tu tatparabhairavasya vibhavasya prasāra eva syāditi||349||
"Поскольку вселенная возникла (viśvasya... samutthānatvāt) из непостижимого Parabhairava (agādha-para-bhairavāt), поэтому (tasmāt) она (tad) всегда (sadā) едина с Parabhairava (para-bhairava-aikya-yuktam). Это (etad) легко понять (sukha-avagamyam). Под словом вселенная (viśva-śabdena) я имею ввиду (vivakṣāmi) 'всё (sarvam) то (tad), что (yad) находится вокруг тебя (tvām paritas... iti)'. Вселенная (viśvam) в виде бесчисленных галактик, звёзд, планет и т.д. (asaṅkhya-ākāśagaṅgā-nakṣatra-graha-ādi-rūpeṇa) не является (na) практической концепцией (vyāvahārika-saṅkalpaḥ) для человека (janasya). В связи с этим (atas eva), если (yadi) вселенная (viśvam) едина с Parabhairava (para-bhairava-ekatā-yutam), тогда (tarhi) почему (kimartham) многие yogī-s (bahu-yoginaḥ) борются со (yudhyamānāḥ) вселенной (viśvam), как будто она — их враг (śatru-vat)? Они (te) думают так (evam kṛtvā): "Некоторые (kaḥ api) люди (janaḥ) блокируют (avaruṇaddhi) духовный прогресс (ādhyātmika-pragamanam), или (athavā) вселенная (viśvam) в целом (samagra-rūpeṇa) почему-то противостоит духовности (kathañcid ādhyātmikatā-viruddham), или (athavā) вселенная (viśvam) и (ca) её (tasya) законы (niyamāḥ) всегда (sarvadā) являются (syuḥ) препятствием (vighnaḥ) и т.п. (iti-ādi)". Почему (kimartham) они делают (te... kurvāṇāḥ) это (tad), если (yadi) вселенная (viśvam) является (asti) в конечном счёте (ante) Parabhairava --Высшим Bhairava-- (para-bhairavaḥ), Великим Владыкой (mahā-īśvaraḥ)? Имеется две причины (kāraṇa-dvayam syāt) для их поведения (teṣām ācārasya). Первая причина (prathama-kāraṇam) такова (etad): "Они (te) в основном (bhūyiṣṭham) невежественны (ajñāninaḥ) касательно (uddiśya) истины, относящейся (prastāvita-satyam) к философии Трики (trika-darśane)". Вторая причина (состоит в) (dvitīya-kāraṇam) этом (etad): "Для обучения новичков Йоге (yoga-ārambhaka-adhyāpana-artham), хотя вселенная — это Parabhairava (viśvasya para-bhairavasya sataḥ api), тем не менее (tathā api), им необходимо принять прибежище (taiḥ... śaraṇena prapaditavyam) в благой компании (sat-saṁsargam), а не (na tu) в дурной компании (a-sat-saṁsargam). Это (etad) (важно) только (kevalam) для новичков в Йоге (yoga-ārambhakānām kṛte), которые (ye) живут (jīvantaḥ) в сплошной двойственности (viśāla-dvaite). Чем больше (yathā yathā) yogī (yogī) продвигается (gacchati) вперёд (prati) к недвойственности (advaitam), тем свободнее (tathā tathā svatantra-taraḥ) он (saḥ) становится (bhaviṣyati), а (ca) следовательно (tatas), это учение (tad-upadeśaḥ) о благой и дурной компании (sat-asat-saṁsarga-viṣaye) станет (bhaviṣyati) неважным (laghuḥ) для него (tasya kṛte). Но (parantu) в начале (ārambhe) духовного пути (ādhyātmika-mārge), в основном (sāmānyatas) в течение нескольких лет (saṁvatsarān kāñcid yāvat), учение (upadeśaḥ) о благой и дурной компании (sat-asat-saṁsarga-apekṣayā) очень важно (bahvarthaḥ), даже если (yadi api) оно (tad) не является (na asti) Высшей Истиной (parama-satyam). Parabhairava (para-bhairavaḥ) вначале (ādau) излучает (utsṛjati) первую категорию (prathama-tattvam) , называемую (ākhyam) 'Śiva' (śivaḥ iti), или (vā... vā) 'Bhairava' (bhairavaḥ iti). Первые пять категорий (prathama-pañca-tattvāni) Его вселенского проявления (tasya viśva-vyakteḥ) именуют (abhidhīyante), в основном (samagratayā), 'чистым курсом' (śuddha-adhvā iti), хотя (yadi api) я (aham) сказал бы (vadeyam), что (yad) истинный чистый курс начинается в третьей категории, известной как Sadāśiva, и заканчивается пятой категорией, известной как Sadvidyā (sadāśiva-nāmaka-tṛtīya-tattva-ādi-sadvidyā-nāmaka-pañcama-tattva-anta-sat-śuddha-adhvā), потому что (yatas) первые две категории (prathamam tattva-dvayam) (— это) Сам Parabhairava (para-bhairavaḥ eva), который полностью свободен от вселенной (akhilena viśva-rahitaḥ). Этот (ayam) курс (adhvā) (является) чистым (śuddhaḥ), поскольку он наполнен недвойственностью (tasmin pūrṇa-advaitatvāt), то есть (arthāt) эдесь (atra) имеется (asti) полное единство (pūrṇa-ekatā). И (ca) хотя (yadi api) вселенная (viśvam) появляется (dṛśyate) с третьей категории (tṛtīya-tattvāt), несмотря на это (tathā api) вселенная всегда находится в единстве с Parabhairava (sarvadā para-bhairava-aikya-viśvam). В результате (phalatas), вселенная (viśvam), которая (yad) проявляется (prakaṭam) в третьей, четвёртой и пятой категориях (tṛtīya-caturtha-pañcama-tattveṣu), в действительности является не (tad na satyatas) вселенной (viśvam), подобно (iva) материальной вселенной (bhautika-viśvam), как (yathā) я сказал (mayā... uktam) ранее (pūrvam), а скорее (api tu), она (tad) является (syāt) расширением (prasāraḥ eva) Величия (vibhavasya) Parabhairava (para-bhairavasya... iti)"||349||
ईश्वर एष च चिदानन्देच्छाज्ञानक्रियाशक्त्याख्यपञ्चशक्तिपरिपूर्णः। अत्र प्रख्यातामृतानन्दनाथविरचितैतत्प्रथमश्लोकविषये स्ववृत्तेरन्तिमांशे श्रीमद्राजानकानन्दो वक्रोक्त्या सूचयति यच्चिच्छक्तिः शिवाख्येन वा भैरवाख्येन वा प्रथमतत्त्वेन सम्बद्धा। परभैरवस्य स्वातन्त्र्यशक्तिविषये नानामतानि सन्ति। त्वं वक्तुं शक्नुया यत्स्वातन्त्र्यशक्तिरस्ति स्वचिच्छक्तिर्वा स्वानन्दशक्तिर्वा स्वेच्छाशक्तिरपि वा। सर्वथा चिच्छक्तिर्वानन्दशक्तिर्वेव प्रथमं प्रादुर्भूतैषा स्वातन्त्र्यशक्तिरादिशक्तिर्मम मते। त्रिके महत्तमनिर्देष्टॄणां महाभिनवगुप्तानां मते स्वातन्त्र्यशक्तिरानन्दशक्तिरूपा। तदनन्तरं स्वातन्त्र्यशक्तिरिच्छाज्ञानक्रियाशक्त्यात्मकशक्तित्रये विभिद्यते। तेन मुक्त्यन्तिमभूमिकायां महायोगीच्छाज्ञानक्रियाशक्तीनां स्वातन्त्र्यशक्तिरूपेणैकीकरणमनुभवति। फलतश्चिच्छक्तिश्चानन्दशक्तिश्चेति मुख्यशक्ती मम विनते मते। तथापि श्रीमदभिनवगुप्तानां मतं त्रिके सर्वदा गरिष्ठमिति॥३५०॥
Īśvara eṣa ca cidānandecchājñānakriyāśaktyākhyapañcaśaktiparipūrṇaḥ| Atra prakhyātāmṛtānandanāthaviracitaitatprathamaślokaviṣaye svavṛtterantimāṁśe śrīmadrājānakānando vakroktyā sūcayati yaccicchaktiḥ śivākhyena vā bhairavākhyena vā prathamatattvena sambaddhā| Parabhairavasya svātantryaśaktiviṣaye nānāmatāni santi| Tvaṁ vaktuṁ śaknuyā yatsvātantryaśaktirasti svacicchaktirvā svānandaśaktirvā svecchāśaktirapi vā| Sarvathā cicchaktirvānandaśaktirveva prathamaṁ prādurbhūtaiṣā svātantryaśaktirādiśaktirmama mate| Trike mahattamanirdeṣṭṝṇāṁ mahābhinavaguptānāṁ mate svātantryaśaktirānandaśaktirūpā| Tadanantaraṁ svātantryaśaktiricchājñānakriyāśaktyātmakaśaktitraye vibhidyate| Tena muktyantimabhūmikāyāṁ mahāyogīcchājñānakriyāśaktīnāṁ svātantryaśaktirūpeṇaikīkaraṇamanubhavati| Phalataścicchaktiścānandaśaktiśceti mukhyaśaktī mama vinate mate| Tathāpi śrīmadabhinavaguptānāṁ mataṁ trike sarvadā gariṣṭhamiti||350||
"И (ca) этот (eṣaḥ) Господь (īśvaraḥ) наполнен пятью Силами, именуемыми Сознанием, Блаженством, Волей, Знанием и Действием (cit-ānanda-icchā-jñāna-kriyā-śakti-ākhya-pañca-śakti-paripūrṇaḥ). Здесь (atra), в последней части (antima-aṁśe) своего комментария (sva-vṛtteḥ) к той первой строфе, написанной знаменитым Amṛtānandanātha (prakhyāta-amṛtānandanātha-viracita-etad-prathama-śloka-viṣaye), прославленный Rājānakānanda (śrīmat-rājānakānandaḥ) заявил (vakra-uktyā sūcayati), что (yad) Сила Сознания (cit-śaktiḥ) связана (sambaddhā) с первой категорией (prathama-tattvena), называемой Śiva (śiva-ākhyena), или (vā... vā) Bhairava (bhairava-ākhyena). Существует (santi) множество мнений (nānā-matāni) о Силе Абсолютной Свободы (svātantrya-śakti-viṣaye) Parabhairava (para-bhairavasya). Ты (tvam) мог бы (śaknuyāḥ) сказать (vaktum), что (yad) Сила Абсолютной Свободы (svātantrya-śaktiḥ) — это (asti) Его Сила Сознания (sva-cit-śaktiḥ), или (vā) Его Сила Блаженства (sva-ānanda-śaktiḥ), или (vā) даже (api) Его Сила Воли (sva-icchā-śaktiḥ). Однако (sarvathā), по моему мнению (mama mate), эта (eṣā) Сила Абсолютной Свободы (svātantrya-śaktiḥ) (является) Изначальной Силой (ādi-śaktiḥ), которая сначала проявляется (prathamam prādurbhūtā) как (iva) Сила Сознания (cit-śaktiḥ) или (vā... vā) (как) Сила Блаженства (ānanda-śaktiḥ). По мнению (mate) Великого Abhinavagupta (mahā-abhinavaguptānām), являющегося высшим авторитетом (mahattama-nirdeṣṭṝṇām) в Трике (trike), Сила Абсолютной Свободы (svātantrya-śaktiḥ) является Силой Блаженства (ānanda-śakti-rūpā). Сразу после этого (tad-anantaram) Сила Абсолютной Свободы (svātantrya-śaktiḥ) разделяется на (vibhidyate) триаду Сил, состоящих из Сил Воли, Знания и Действия (icchā-jñāna-kriyā-śakti-ātmaka-śakti-traye). Вот почему (tena) на последнем этапе Освобождения (mukti-antima-bhūmikāyām) Великий Yogī (mahā-yogī) переживает (anubhavati) объединение (ekīkaraṇam) Сил Воли, Знания и Действия (icchā-jñāna-kriyā-śaktīnām) в виде Силы Абсолютной Свободы (svātantrya-śakti-rūpeṇa). Поэтому (phalatas), по моему скромному мнению (mama vinate mate), две Главные Силы (mukhya-śaktī) (— это) 'Сила Сознания (cit-śaktiḥ) и (ca... ca) Сила Блаженства (ānanda-śaktiḥ... iti)'. Тем не менее (tathā api), мнение (matam) почтенного Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptānām) является всегда самым важным (sarvadā gariṣṭham) в Трике (trike... iti)"||350||
ततः स्वातन्त्र्यशक्तिरियं स्वेच्छया नानाविधेनात्मानं परिच्छेत्तुं व्यवस्यति। तत्सर्वं कर्तुं सा मायाशक्तिरूपमापद्यत आणवमायीयकार्माख्यानां मलानां त्रिकं मायानामकषष्ठतत्त्वं कलाविद्यारागकालनियतिनामककञ्चुकरूपपञ्चतत्त्वानि च प्रकटयति च। परभैरवं नरेण परिणमयितुं मायाशक्तिरेतत्सर्वं करोति। राजानकानन्दानुसारेणार्थाद्वृत्तिकारस्य मते
स्वातन्त्र्यमेव केवलं विश्वोत्पत्तिसंहरणादौ मूर्धाभिषिक्तम्
इति। किमिति। अस्याः परभैरवान्निर्गतशक्तिसमूहमुख्यशक्तित्वात्। किञ्चान्यच्च ब्रूयां यत्स्वातन्त्र्यशक्तिः प्रधानशक्तिरस्ति यतो हि दिव्यदृष्टेरल्पप्रभाववराकात्मनो नरस्य रूपमापत्त्यै सा स्वमहत्त्वमपि प्रादुस्त्यजति। कोऽन्यस्तत्कर्तुं शक्नुयात्। परभैरवस्वातन्त्र्यशक्तिं विहाय न परः कोऽपि शक्तः। अपरञ्च यथा श्रीमद्राजानकानन्देनोक्तम्
अपि तत्तद्रूपोपग्रहणे स्वातन्त्र्यामुक्तत्वान्न प्राच्यस्वभावापायः
इति। अर्थान्नानाभूमिकाभिनयेऽपि। इयर्थः। सङ्क्षेपेणापरिमेयविश्वव्यक्तेः पश्यतः परभैरवो न कदाचित्स्वस्य सारादङ्गुलसहस्रतममेकमपि चलित इति॥३५१॥
Tataḥ svātantryaśaktiriyaṁ svecchayā nānāvidhenātmānaṁ paricchettuṁ vyavasyati| Tatsarvaṁ kartuṁ sā māyāśaktirūpamāpadyata āṇavamāyīyakārmākhyānāṁ malānāṁ trikaṁ māyānāmakaṣaṣṭhatattvaṁ kalāvidyārāgakālaniyatināmakakañcukarūpapañcatattvāni ca prakaṭayati ca| Parabhairavaṁ nareṇa pariṇamayituṁ māyāśaktiretatsarvaṁ karoti| Rājānakānandānusāreṇārthādvṛttikārasya mate
Svātantryameva kevalaṁ viśvotpattisaṁharaṇādau mūrdhābhiṣiktam
iti| Kimiti| Asyāḥ parabhairavānnirgataśaktisamūhamukhyaśaktitvāt| Kiñcānyacca brūyāṁ yatsvātantryaśaktiḥ pradhānaśaktirasti yato hi divyadṛṣṭeralpaprabhāvavarākātmano narasya rūpamāpattyai sā svamahattvamapi prādustyajati| Ko'nyastatkartuṁ śaknuyāt| Parabhairavasvātantryaśaktiṁ vihāya na paraḥ ko'pi śaktaḥ| Aparañca yathā śrīmadrājānakānandenoktam
Api tattadrūpopagrahaṇe svātantryāmuktatvānna prācyasvabhāvāpāyaḥ
iti| Arthānnānābhūmikābhinaye'pi| Iyarthaḥ| Saṅkṣepeṇāparimeyaviśvavyakteḥ paśyataḥ parabhairavo na kadācitsvasya sārādaṅgulasahasratamamekamapi calita iti||351||
"После этого (tatas) эта (iyam) Сила Абсолютной Свободы (svātantrya-śaktiḥ), Её собственная Воля (sva-icchayā), решает (vyavasyati) ограничить (paricchettum) Себя (ātmānam) различными способами (nānā-vidhena). Чтобы сделать (kartum) всё (sarvam) это (tad), Она (sā) принимает (āpadyate) форму Māyāśakti (māyā-śakti-rūpam) и (ca) проявляет (prakaṭayati) триаду (trikam) mala-s (malānām), называемых Āṇava, Māyīya и Kārma (āṇava-māyīya-kārma-ākhyānām), шестую категорию, именуемую Māyā (māyā-nāmaka-ṣaṣṭha-tattvam), и (ca) пять категорий в виде оболочек, называющихся Kalā, Vidyā, Rāga, Kāla и Niyati (kalā-vidyā-rāga-kāla-niyati-nāmaka-kañcuka-rūpa-pañca-tattvāni). Māyāśakti (māyā-śaktiḥ) делает (karoti) всё (sarvam) это (etad), чтобы трансформировать (pariṇamayitum) Parabhairava (para-bhairavam) в nara --ограниченное существо-- (nareṇa). Согласно Rājānakānanda (rājānakānanda-anusāreṇa), то есть (arthāt)по мнению (mate) комментатора (vṛtti-kārasya):
«Только (kevalam) Svātantrya --Абсолютная Свобода Господа, т.е. Его божественная Śakti-- (svātantryam) действительно (eva) (заслуживает) возведения на трон как Высшей (Силы) (mūrdha-abhiṣiktam) в проявлении (и) растворении вселенной и т.д. (viśva-utpatti-saṁharaṇa-ādau... iti)».
Почему? (kim iti) Потому что Она — Главная Сила среди многочисленных сил, испускаемых Parabhairava (asyāḥ para-bhairavāt nirgata-śakti-samūha-mukhya-śaktitvāt). Кроме того (kiñca), я бы добавил (anyat ca brūyām), что (yad) Сила Абсолютной Свободы (svātantrya-śaktiḥ) является (asti) Основной Силой (pradhāna-śaktiḥ), потому что (yatas hi) Она (sā), приняв (āpattyai) форму (rūpam) nara (narasya), ничтожного и жалкого --существа-- (alpaprabhāva-varāka-ātmanaḥ) с божественной точки зрения (divya-dṛṣṭeḥ), отказывается (tyajati), очевидно (prādus), от Своего собственного Величия (sva-mahattvam api). Кто (kaḥ) ещё (anyaḥ) мог бы (śaknuyāt) сделать (kartum) это (tad)? Кроме Силы Абсолютной Свободы Parabhairava (para-bhairava-svātantrya-śaktim vihāya) никто другой не (na paraḥ kaḥ pi) смог бы (śaktaḥ). Более того (aparañca), как (yathā) сказал досточтимый Rājānakānanda (śrīmat-rājānakānandena uktam):
«Так как (Он) облачён в Svātantrya, или Абсолютную Свободу (svātantrya-āmuktatvāt), (поэтически говоря,) нет (na) ухода от (Его) предшествующей сущностной природы (prācya-svabhāva-apāyaḥ) даже (api) в (Его) акте принятия различных форм (tad-tad-rūpa-upagrahaṇe)».
То есть (arthāt) даже (api) после того, как сыграно множество ролей (nānā-bhūmikā-abhinaye). Таково значение (iti arthaḥ). В общем (saṅkṣepeṇa), несмотря на неизмеримое вселенское проявление (aparimeya-viśva-vyakteḥ paśyatas), Parabhairava (para-bhairavaḥ) никогда не (na kadācid) отходит (calitaḥ) от Своей собственной Сущности (svasya sārāt) даже (api) на одну (ekam) тысячную долю ширины пальца (aṅgula-sahasratamam... iti)"||351||
इदानीममृतानन्दनाथपादाः स्वषट्त्रिंशत्तत्त्वसन्दोहे द्वितीयश्लोकद्वारेण शक्तिनामधेयद्वितीयतत्त्वस्य प्रकटीकरणं वर्णयन्ति -
इच्छा सैव स्वच्छा सन्ततसमवायिनी सति शक्तिः।
सचराचरस्य जगतो बीजं निखिलस्य निजनिलीनस्य॥२॥
इति। अत एव शक्तिः केवलं सा स्वच्छेच्छा या सततं बहु भवति। तस्यां विश्वं सर्वं निगूढं यथा बीजे महावृक्षो निगूढः। तस्य वृत्तेरन्तिमांशे श्रीमद्राजानकानन्द इदं वक्ति
परमेश्वर एव हि स्वैश्वर्योच्छलत्तया पूर्णाहन्ताचमत्कारतारतम्येन शक्तिदशामधिशेत इत्यत्रानन्दशक्तिप्राधान्यम्॥२॥
इति। एवं शक्त्याह्वद्वितीयतत्त्व आनन्दशक्तिप्रधानत्वम्। किमर्थम्। एतत्तत्त्वे पूर्णाहन्ताचमत्कारनानामात्रास्तित्वात्। इत्थं शक्तिः शिवस्याहंविमर्षः। अहंविमर्शोऽयं च सूक्ष्मनित्यस्पन्दः। एतत्सूक्ष्मनित्यस्पन्दाच्च त्वया लक्षितं विश्वं सर्वमुद्भवति। यदा मुक्त्यन्तिमभूमिकायां योग्यन्ते शक्तिमग्नस्तदा स परमचमत्कारमनुभवति तस्य प्रत्यक्षपरभैरवात्मकस्वसत्स्वरूपतावगतित्वात्। तत्काले योगी स्वयं मयाधुनैव कथितानि वस्तून्येतानि सर्वाण्यनुभवत्येव। तस्यैतावच्चमत्कारो यत्स नित्यं स्वस्थूलशरीरं त्यक्त्वा न तस्मिन्मनो दधाति। परन्तु मुक्तयोगी यदि देहं धारयिष्यति वा त्यक्ष्यति वा तत्सर्वं परभैरवेणैव व्यवसितम्। न किञ्चिदन्यद्भूतं सूक्ष्मदिव्यप्रक्रमस्यास्य मध्ये स्थातुं शक्तमिति॥३५२॥
Idānīmamṛtānandanāthapādāḥ svaṣaṭtriṁśattattvasandohe dvitīyaślokadvāreṇa śaktināmadheyadvitīyatattvasya prakaṭīkaraṇaṁ varṇayanti -
Icchā saiva svacchā santatasamavāyinī sati śaktiḥ|
Sacarācarasya jagato bījaṁ nikhilasya nijanilīnasya||2||
iti| Ata eva śaktiḥ kevalaṁ sā svacchecchā yā satataṁ bahu bhavati| Tasyāṁ viśvaṁ sarvaṁ nigūḍhaṁ yathā bīje mahāvṛkṣo nigūḍhaḥ| Tasya vṛtterantimāṁśe śrīmadrājānakānanda idaṁ vakti
Parameśvara eva hi svaiśvaryocchalattayā pūrṇāhantācamatkāratāratamyena śaktidaśāmadhiśeta ityatrānandaśaktiprādhānyam||2||
iti| Evaṁ śaktyāhvadvitīyatattva ānandaśaktipradhānatvam| Kimartham| Etattattve pūrṇāhantācamatkāranānāmātrāstitvāt| Itthaṁ śaktiḥ śivasyāhaṁvimarṣaḥ| Ahaṁvimarśo'yaṁ ca sūkṣmanityaspandaḥ| Etatsūkṣmanityaspandācca tvayā lakṣitaṁ viśvaṁ sarvamudbhavati| Yadā muktyantimabhūmikāyāṁ yogyante śaktimagnastadā sa paramacamatkāramanubhavati tasya pratyakṣaparabhairavātmakasvasatsvarūpatāvagatitvāt| Tatkāle yogī svayaṁ mayādhunaiva kathitāni vastūnyetāni sarvāṇyanubhavatyeva| Tasyaitāvaccamatkāro yatsa nityaṁ svasthūlaśarīraṁ tyaktvā na tasminmano dadhāti| Parantu muktayogī yadi dehaṁ dhārayiṣyati vā tyakṣyati vā tatsarvaṁ parabhairaveṇaiva vyavasitam| Na kiñcidanyadbhūtaṁ sūkṣmadivyaprakramasyāsya madhye sthātuṁ śaktamiti||352||
"Сейчас (idānīm) досточтимый Amṛtānandanātha (amṛtānandanātha-pādāḥ) в своём Ṣaṭtriṁśattattvasandoha (sva-ṣaṭtriṁśattattvasandohe) описывает (varṇayanti) проявление (prakaṭīkaraṇam) второй категории под названием Śakti (śakti-nāmadheya-dvitīya-tattvasya) посредством второй строфы (dvitīya-śloka-dvāreṇa):
«Śakti --вторая таттва-- (śaktiḥ) — это (satī) именно (eva) та (sā) очень прозрачная (svacchā) Воля (icchā), (которая) постоянно многочисленная (santata-samavāyinī). (Она является) Семенем (bījam) всего мира (jagataḥ... nikhilasya), объемлющим (всё), что движется, неподвижно (sacara-acarasya) (и) сокрыто в Ней Самой (nija-nilīnasya iti)||2||».
В связи с этим (atas eva) Śakti (śaktiḥ) (есть) исключительно (kevalam) та (sā) очень прозрачная (svacchā) Воля (icchā), которая (yā) постоянно (satatam) становится (bhavati) множеством (bahu). Вся вселенная (viśvam sarvam) сокрыта (nigūḍham) в Ней (tasyām) точно также, как (yathā) большое дерево (mahā-vṛkṣaḥ) скрыто (nigūḍhaḥ) в семени (bīje). В последней части (antima-aṁśe) своего комментария (tasya vṛtteḥ), почтенный Rājānakānanda (rājānakānandaḥ) сказал (vakti) это (idam):
«Несомненно (hi), (это) именно (eva) Всевышний Владыка (parama-īśvaraḥ), (который,) проявляя Свою Высшую Власть и Превосходство (sva-aiśvarya-ucchalattayā) в виде различных степеней Изумления и Восторга в Совершенном Я-Сознании (pūrṇa-ahantā-camatkāra-tāratamyena), пребывает (adhiśete) в Состояния Śakti, или Силы (śakti-daśām). Таким образом (iti), здесь --в Śakti-таттве, или второй категории-- (atra)(имеется) преобладание Силы Блаженства (ānanda-śakti-prādhānyam iti)||2||».
Итак (evam), во второй категории, именуемой Śakti (śakti-āhva-dvitīya-tattve), преобладает Сила Блаженства (ānanda-śakti-pradhānatvam). Почему? (kimartham) Потому что в этой категории имеются разные степени Изумления и Восторга в Совершенном Я-Сознании (etad-tattve pūrṇa-ahantā-camatkāra-nānā-mātra-astitvāt). Таким образом (ittham), Śakti (śaktiḥ) (— это) Я-Сознание (aham-vimarṣaḥ) Śiva (śivasya). И (ca) это (ayam) Я-Сознание (aham-vimarṣaḥ) (является) непрерывной тонкой Вибрацией (sūkṣma-nitya-spandaḥ). А (ca) из этой непрерывной тонкой Вибрации (etad-sūkṣma-nitya-spandāt) возникает (udbhavati) вся (sarvam) вселенная (viśvam), которую ты воспринимаешь (tvayā lakṣitam). Когда (yadā) на последней стадии Освобождения (mukti-antima-bhūmikāyām) Yogī (yogī), наконец (ante), погружается в Śakti (śakti-magnaḥ), тогда (tadā) он (saḥ) испытывает (anubhavati) Высшее Изумление и Восторг (parama-camatkāram), так как он осознаёт, что его истинная идентичность есть Parabhairava персонально (tasya pratyakṣa-para-bhairava-ātmaka-sva-sat-svarūpatā-avagatitvāt). В тот момент (tad-kāle) сам (svayam) Yogī (yogī) переживает (anubhavati eva) все (sarvāṇi) эти (etāni) реальности (vastūni), о которых я говорю прямо сейчас (mayā adhunā eva kathitāni). Его (tasya) Изумление и Восторг (camatkāraḥ) настолько велики (etāvat), что (yad) он (saḥ), навсегда (nityam) оставив (tyaktvā) своё грубое тело (sva-sthūla-śarīram), не беспокоится (na... manas dadhāti) о нём (tasmin). Тем не менее (parantu), сохранить (dhārayiṣyati) ли (yadi), или (vā... vā) оставить (tyakṣyati) тело (deham) освобождённыму Yogī (mukta-yogī), всё (sarvam) это (tad) решается (vyavasitam) Самим Parabhairava (para-bhairavena eva). Никакое другое (na kiñcit anyat) живое существо (bhūtam) не может (śaktam) вмешиваться (madhye sthātum) в этот тонкий и божественный процесс (sūkṣma-divya-prakramasya asya... iti)"||352||
षट्त्रिंशत्तत्त्वसन्दोहे तृतीयश्लोके श्रीमदमृतानन्दनाथः सदाशिवनामधेयतृतीयतत्त्वस्य स्वभावं दर्शयति
स्वेच्छाशक्त्युद्गीर्णं जगदात्मतया समाच्छाद्य।
निवसन्स एव निखिलानुग्रहनिरतः सदाशिवोऽभिहितः॥३॥
इति। प्रथमं परभैरवस्य स्वातन्त्र्यशक्तिरिच्छाशक्तिप्रभूतेयं चेच्छाशक्तिर्निखिलविश्वं सृजति। तथापि भगवतोऽश्रद्धेयस्वरूपोऽर्थादहन्ता विश्वमाच्छादयति। अत्र परमेश्वर एतदनुभवत्यहमिदमित्यर्थादहं विश्वमिदमिति। तत इदन्ताविषयेऽहन्तायाः प्राधान्यमर्थाद्विश्वविषये। यत इच्छाहन्तया सम्बध्यते ततो यस्मिन्निच्छाप्राधान्यमेतत्तत्त्व इदन्तांशादहन्तांशोऽतिरिच्यते। एतदविस्मयजनकमेव। किञ्चात्र भैरवात्माहन्ताप्राधान्यादतः सदासिवाख्यतृतीयतत्त्वमेतन्निखिलेन सर्वभूतेभ्यो दिव्यानुग्रहदानपरम्। इदानीमेतच्छ्लोकापेक्षया श्रीमद्राजानकानन्दस्य सर्ववृत्तिः परमगहनप्रस्तुतेऽस्मिन्प्रकाशं क्षेप्स्यति
तस्यैव परमेश्वरस्य स्वस्वातन्त्र्योद्भासितस्य विश्वस्य विशुद्ध-संविन्मात्राधिकरण्येन स्वात्मन्येव समुल्लासनात्सदित्याख्यानात्सदाशिवतत्त्वावस्था तत्र प्रोन्मीलितमात्रचित्रकल्पतयेदमंशस्यास्फुटत्वादिच्छाप्राधान्यमतः स भाविनः समस्तभावराशेः सम्यग्बहिरवबिभासयिषालक्षणक्रीडारसिकत्वादनुग्रहनिरतस्तद्भूमिकां गृह्णातीत्यतो निवसन्नित्युक्तम्॥३॥
इति। स्वान्तन्त्र्यशक्तिरिच्छारूपेणेदन्तामर्थाज्जगत्सर्वमसृजत्। सादाशिवनामकं तृतीयतत्त्वं सन्नामकमपि। किमिति। सदाशिवस्य महेश्वरविभववत्स्वातन्त्र्यशक्तिप्रथमाङ्कुरत्वात्। अनेन हेतुना विश्वमहन्तासम्मुखैकतेजस्व्याश्चर्यवदस्फुटं दृश्यते। एवं चेहेदन्तामहन्तोपग्रसति। अहमिदमित्यत्रानुभवो यथा पूर्वोक्तः। सादशिवः समासतोऽत्यन्तं प्रसन्नस्तेनैव कृताणि वस्तूनि सर्वाण्यवलोकयन् स्वस्मादुद्भूतेभ्यः सर्वभूतेभ्योऽनुग्रहदातृभूमिकां गृह्णातीति॥३५३॥
Ṣaṭtriṁśattattvasandohe tṛtīyaśloke śrīmadamṛtānandanāthaḥ sadāśivanāmadheyatṛtīyatattvasya svabhāvaṁ darśayati
Svecchāśaktyudgīrṇaṁ jagadātmatayā samācchādya|
Nivasansa eva nikhilānugrahanirataḥ sadāśivo'bhihitaḥ||3||
iti| Prathamaṁ parabhairavasya svātantryaśaktiricchāśaktiprabhūteyaṁ cecchāśaktirnikhilaviśvaṁ sṛjati| Tathāpi bhagavato'śraddheyasvarūpo'rthādahantā viśvamācchādayati| Atra parameśvara etadanubhavatyahamidamityarthādahaṁ viśvamidamiti| Tata idantāviṣaye'hantāyāḥ prādhānyamarthādviśvaviṣaye| Yata icchāhantayā sambadhyate tato yasminnicchāprādhānyametattattva idantāṁśādahantāṁśo'tiricyate| Etadavismayajanakameva| Kiñcātra bhairavātmāhantāprādhānyādataḥ sadāsivākhyatṛtīyatattvametannikhilena sarvabhūtebhyo divyānugrahadānaparam| Idānīmetacchlokāpekṣayā śrīmadrājānakānandasya sarvavṛttiḥ paramagahanaprastute'sminprakāśaṁ kṣepsyati
Tasyaiva parameśvarasya svasvātantryodbhāsitasya viśvasya viśuddha-saṁvinmātrādhikaraṇyena svātmanyeva samullāsanātsadityākhyānātsadāśivatattvāvasthā tatra pronmīlitamātracitrakalpatayedamaṁśasyāsphuṭatvādicchāprādhānyamataḥ sa bhāvinaḥ samastabhāvarāśeḥ samyagbahiravabibhāsayiṣālakṣaṇakrīḍārasikatvādanugrahaniratastadbhūmikāṁ gṛhṇātītyato nivasannityuktam||3||
iti| Svāntantryaśaktiricchārūpeṇedantāmarthājjagatsarvamasṛjat| Sādāśivanāmakaṁ tṛtīyatattvaṁ sannāmakamapi| Kimiti| Sadāśivasya maheśvaravibhavavatsvātantryaśaktiprathamāṅkuratvāt| Anena hetunā viśvamahantāsammukhaikatejasvyāścaryavadasphuṭaṁ dṛśyate| Evaṁ cehedantāmahantopagrasati| Ahamidamityatrānubhavo yathā pūrvoktaḥ| Sādaśivaḥ samāsato'tyantaṁ prasannastenaiva kṛtāṇi vastūni sarvāṇyavalokayan svasmādudbhūtebhyaḥ sarvabhūtebhyo'nugrahadātṛbhūmikāṁ gṛhṇātīti||353||
"В третьей строфе (tṛtīya-śloke) в Ṣaṭtriṁśattattvasandoha (ṣaṭtriṁśattattvasandohe) досточтимый Amṛtānandanātha (śrīmat-amṛtānandanāthaḥ) показывает (darśayati) природу (svabhāvam) третьей категории, называемой Sadāśiva (sadāśiva-nāmadheya-tṛtīya-tattvasya):
«Он (saḥ eva), полностью покрывающий (samāchādya) Самостью мир (jagat) --т.е. покрывающий его частью 'Aham', или 'Я'-- (ātmatayā), (который был) излучён Его собственной Icchāśakti --Силой Воли-- (sva-icchā-śakti-udgīrṇam), известен как (abhihitaḥ) Sadāśiva --третья таттва, или категория-- (sadāśivaḥ), кто пребывает (nivasan) совершенно посвящённым дарованию божественной Милости (nikhila-anugraha-nirataḥ... iti)||3||».
Во-первых (prathamam), Сила Абсолютной Свободы (svātantrya-śaktiḥ) Parabhairava (para-bhairavasya) становится Силой Воли (icchā-śakti-prabhūtā), и (ca) эта (iyam) Сила Воли (icchā-śaktiḥ) излучает/проявляет (sṛjati) всю вселенную (nikhila-viśvam). Так или иначе (tathā api), невероятная сущностная природа (aśraddheya-svarūpaḥ) Господа (bhagavataḥ), то есть (arthāt) 'Я' (ahantā), покрывает (ācchādayati) вселенную (viśvam). Здесь (atra) Всевышний Господь (parama-īśvaraḥ) испытывает (anubhavati) это (etad): 'Я (aham) (есть) Это (idam iti)'. Другими словами (arthāt), 'Я (aham) (есть) эта (idam) вселенная (viśvam... iti)'. По этой причине (tatas) (происходит) преобладание (prādhānyama) 'Я' (ahantāyāḥ) над 'Это' (idantā-viṣaye), то есть (arthāt) над вселенной (viśva-viṣaye). Поскольку (yatas) Воля (icchā) связана (sambadhyate) с 'Я' (ahantayā), то (tatas) в этой категории (etad-tattve), где (yasmin) (имеется) преобладание Воли (icchā-prādhānyam), часть 'Я' (ahantā-aṁśaḥ) преобладает (atiricyate) над частью 'Это' (idantā-aṁśāt). Это (etad) не удивительно (avismayajanakam eva)! Кроме того (kiñca), из-за преобладания здесь 'Я', являющегося Bhairava (atra...bhairava-ātma-ahantā-prādhānyāt... atas), эта (etad) третья категория, называемая Sadāśiva (sadāsiva-ākhya-tṛtīya-tattvam), полностью посвящена дарованию божественной Милости (nikhilena... divya-anugraha-dāna-param) всем живым существам (sarva-bhūtebhyaḥ). Сейчас (idānīm) полный комментарий (sarva-vṛttiḥ) почтенного Rājānakānanda (śrīmat-rājānakānandasya) на эту строфу (etad-śloka-apekṣayā) прольёт (kṣepsyati) свет (prakāśam) на эту глубоко загадочную тему (parama-gahana-prastute asmin):
«Вселенная (viśvasya) действительно (eva) возникает из Его Абсолютной Свободы (sva-svātantrya-udbhāsitasya), а именно, (из Svātantrya, или Абсолютной Свободы) этого Всевышнего Владыки (tasya... parama-īśvarasya). (Это) состояние, (называемое) Sadāśiva-таттвой --третьей категорией-- (sadāśiva-tattva-avasthā), (также) известно под именем (ākhyānāt) 'Sat', или 'Бытие' --в смысле 'Существования'-- (sat iti), потому что (это первый) акт сияния (samullāsanāt) (такой вселенной) в Его собственной Самости (sva-ātmani eva) посредством Силы Того, что является лишь полностью Чистым Сознанием (viśuddha-saṁvid-mātra-adhikaraṇyena). Там --т.е. в Sadāśiva-- (tatra) (имеется) преобладание Icchā, или Воли (icchā-prādhānyam) из-за состояния нечёткости (asphuṭatvāt) в части (aṁśasya) 'Idam', или 'Это' --вселенной-- (idam), что предстаёт как яркое чудо, (созданное из) всего, что было развёрнуто (Svātantrya, или Абсолютной Свободой) (pronmīlita-mātra-citra-kalpatayā). Следовательно (atas), Он --т.e. Sadāśiva-- (saḥ), (будучи) полностью (samyak) посвящённым дарованию божественной Милости (anugraha-nirataḥ) всему множеству живых существ (samasta-bhūta-rāśeḥ), которые вот-вот придут к существованию (bhāvinaḥ), поскольку Он любит игру в созерцание того, что (Сам) пожелал проявить (avabibhāsayiṣa-ālakṣaṇa-krīḍā-rasikatvāt) во вне (bahis), принимает (в игре) (gṛhṇāti) эту часть, или роль (tad-bhūmikām... iti) (Спасителя). Поэтому (iti atas) (в строфе) сказано (uktam): 'кто пребывает' (nivasan iti)||3||».
Сила Абсолютной Свободы (svāntantrya-śaktiḥ) в форме Силы Воли (icchā-rūpeṇa)проявила (asṛjat) (часть) 'Это' (idantām), т.e. (arthāt) всю (sarvam) вселенную (jagat). Третья категория (tṛtīya-tāttvam), называемая Sadāśiva (sādāśiva-nāmakam), также известна как Sat (sat-nāmakam api). Почему? (kim iti) Потому что Sadāśiva — это первый росток Великолепной Силы Абсолютной Свободы Великого Господа (sadāśivasya mahā-īśvara-vibhavavat-svātantrya-śakti-prathama-aṅkuratvāt). По этой причине (anena hetunā) вселенная (viśvam) предстаёт (dṛśyate) неотчётливо (asphuṭam) как одно сверкающее чудо перед (частью) 'Я' (ahantā-sammukha-eka-tejasvi-āścarya-vat). Таким образом (evam ca), здесь (iha) 'Я' (ahantā) затмевает (upagrasati) 'Это' (idantām). Как (yathā) я сказал ранее (pūrva-uktaḥ), переживание (anubhavaḥ) здесь (atra) (такое): 'Я (aham) (есть) Это (idam iti)'. Короче говоря (samāsatas), Sadāśiva (sādaśivaḥ), чрезвычайно (atyantam) довольный (prasannaḥ) тем, что Он созерцает (avalokayan) все вещи (vastūni sarvāṇi), которые Он Сам создал (tena eva kṛtāṇi), принимает на Себя (gṛhṇāti) роль Дарителя Милости (anugraha-dātṛ-bhūmikām) всем живым существам (sarva-bhūtebhyaḥ), которые возникли (udbhūtebhyaḥ) из Него Самого (svasmāt... iti)"||353||
षट्त्रिंशत्तत्त्वसन्दोहे चतुर्थश्लोके श्रीमदमृतानन्दनाथो ज्ञानक्रियाशक्तिसहिते ईश्वराख्यचतुर्थतत्त्वं च सद्विद्याख्यपञ्चमतत्त्वं च वर्णयति
विश्वं पञ्चात्पश्यनिदन्तया निखिलमीश्वरो जातः।
सा भवति शुद्धविद्या येदन्ताहन्तयोरभेदमतिः॥४॥
इति। ईश्वरनामकचतुर्थतत्त्वे भैरव एतदनुभवतीदमहमित्यर्थाद्विश्वमिदमहमिति। फलतोऽत्राहन्ताविषये विश्वस्य प्राधान्यम्। इह भैरवः स्वात्मनस्तेन सृष्टमाश्चर्यमालक्ष्याभिप्लुतः। यतो भूमिकायामस्यां जगतः प्राधान्यं ततो ज्ञानशक्तेः प्रधानता। सद्विद्येति पञ्चमतत्त्वमाख्याम्यहं न तु शुद्धविद्येति यथा पण्डितैः कैश्चित्कृतम्। किमिति। यतः शुद्धविद्या परभैरवस्यानिवार्येच्छारूपाप्यर्थात्तस्य स्वातन्त्र्यशक्तिः। सद्विद्यातत्त्वेऽहमहमिदमिदमिति भैरवस्यानुभवोऽयम्। फलतोऽहन्ताया वेदन्ताया वा प्राधान्यं नास्ति तद्यथाहन्तेदन्तयोस्तुल्यतैवास्ति। भूमिकायामस्यामहन्ताया इदन्तां चेदन्ताया अहन्तां च सततगमनत्वात्क्रियाशक्तेः प्राधान्यमिति॥३५४॥
Ṣaṭtriṁśattattvasandohe caturthaśloke śrīmadamṛtānandanātho jñānakriyāśaktisahite īśvarākhyacaturthatattvaṁ ca sadvidyākhyapañcamatattvaṁ ca varṇayati
Viśvaṁ pañcātpaśyanidantayā nikhilamīśvaro jātaḥ|
Sā bhavati śuddhavidyā yedantāhantayorabhedamatiḥ||4||
iti| Īśvaranāmakacaturthatattve bhairava etadanubhavatīdamahamityarthādviśvamidamahamiti| Phalato'trāhantāviṣaye viśvasya prādhānyam| Iha bhairavaḥ svātmanastena sṛṣṭamāścaryamālakṣyābhiplutaḥ| Yato bhūmikāyāmasyāṁ jagataḥ prādhānyaṁ tato jñānaśakteḥ pradhānatā| Sadvidyeti pañcamatattvamākhyāmyahaṁ na tu śuddhavidyeti yathā paṇḍitaiḥ kaiścitkṛtam| Kimiti| Yataḥ śuddhavidyā parabhairavasyānivāryecchārūpāpyarthāttasya svātantryaśaktiḥ| Sadvidyātattve'hamahamidamidamiti bhairavasyānubhavo'yam| Phalato'hantāyā vedantāyā vā prādhānyaṁ nāsti tadyathāhantedantayostulyataivāsti| Bhūmikāyāmasyāmahantāyā idantāṁ cedantāyā ahantāṁ ca satatagamanatvātkriyāśakteḥ prādhānyamiti||354||
"В четвёртой строфе (caturtha-śloke) Ṣaṭtriṁśattattvasandoha (ṣaṭtriṁśattattvasandohe) почтенный Amṛtānandanātha (śrīmat-amṛtānandanāthaḥ) описывает (varṇayati) четвёртую категорию, именуемую Īśvara (īśvara-ākhya-caturtha-tattvam), и (ca... ca) пятую категорию, называемую Sadvidyā (sadvidyā-ākhya-pañcama-tattvam), сопровождаемые Силой Знания и Силой Действия (jñāna-kriyā-śakti-sahite):
«После того (paścāt), когда Он --Всевышний Владыка-- видит (paśyan) всю (nikhilam) вселенную (viśvam) как 'Idam', или 'Это' (idantayā) --т.e. когда 'Idam' преобладает над 'Aham', или 'Я'--, рождается (jātaḥ) Īśvara-таттва --четвёртая категория-- (īśvaraḥ). Śuddhavidyā-таттва --пятая категория-- (śuddhavidyā) является (bhavati) той (sā), которая (yā) (характеризуется) восприятием единства (abheda-matiḥ) между состояниями Aham, или Я-тостью (и) Idam, или 'Это' --вселенной-- (idantā-ahantayoḥ... iti)».
В четвёртой категории, называемой Īśvara (īśvara-nāmaka-caturtha-tattve), Bhairava (bhairavaḥ) испытывает (anubhavati) следующее (etad): 'Это (idam) (есть) Я (aham iti)', то есть (arthāt): 'Эта (idam) вселенная (viśvam) (есть) Я (aham iti)'. В результате (phalatas), здесь (atra) вселенная доминирует (viśvasya prādhānyam) над 'Я' (ahantā-viṣaye). Bhairava (bhairavaḥ) здесь (iha) ошеломлён (abhiplutaḥ), созерцая (ālakṣya) чудо (āścaryam), излучаемое (sṛṣṭam) Им Самим (tena) из Его собственной Самости (sva-ātmanaḥ). Поскольку (yatas) на этой стадии (bhūmikāyām asyām) преобладает вселенная (jagataḥ prādhānyam), поэтому (tatas) (происходит) преобладание (pradhānatā) Силы Знания (jñāna-śakteḥ). Я (aham) называю (ākhyāmi) пятую категорию (pañcama-tattvam) 'Sadvidyā' (sadvidyā iti), а не (na tu) 'Śuddhavidyā' (śuddhavidyā iti), как (yathā) это делают некоторые учёные (paṇḍitaiḥ kaiścid kṛtam). Почему? (kim iti) Потому что (yatas) Śuddhavidyā (śuddhavidyā) является также Непреодолимой Волей (nivārya-icchā-rūpā api) Parabhairava (para-bhairavasya), т.e. (arthāt) Его (tasya) Силой Абсолютной Свободы (svātantrya-śaktiḥ). В категории Sadvidyā (sadvidyā-tattve) переживание (anubhavaḥ) Bhairava (bhairavasya) таково (ayam): 'Я (aham) (есть) Я (aham), (и) Это (idam) (есть) Это (idam iti)'. Следовательно (phalatas), нет (na asti) преобладания (prādhānyam) 'Я' (ahantāyāḥ) или (vā... vā) 'Это' (idantāyāḥ), а именно (tad-yathā), имеется (asti) равновесие (tulyatā eva) между 'Я' и 'Это' (ahantā-idantayoḥ). Поскольку на этом этапе происходит постоянное движение от 'Я' к 'Это' и от 'Это' к 'Я' (bhūmikāyām asyām ahantāyāḥ idantām ca idantāyāḥ ahantām ca satata-gamanatvāt), преобладает Сила Действия (kriyā-śakteḥ prādhānyam iti)"||354||
साधकः पृष्टवान् - गुरो त्रिकमुख्यमतानां विषये त्वया व्याख्याप्रवर्तनात्प्राङ्ममैकसंशयः। जानाम्यहं यत्त्वमेतत्पूर्वकाले व्याख्याः परन्तु यत्त्वं पुनर्मह्यमेतद्व्याख्यासि तद्रोचयेयमहम् - शिवनामकभैरवस्य च परमशिवनामकपरभैरवस्य च मध्ये को विशेष इति। गुरुः पुनः साधकायैतद्व्याख्यातुमङ्गीकृतवान्। तस्मा एतत्सोऽवक् - परभैरवः स्पष्टं भैरवोऽस्ति तयोस्तु सूक्ष्मान्तरं भवति। प्रथमं यथा मया पूर्वोक्तम् - परभैरवः शिवशक्तिमयोऽर्थाद्भैरवभैरवीमयः। भैरवः प्रथमतत्त्वे निवसन्निखिलेन च विश्वोत्तीर्णः। भैरवश्च न कदाचित्काञ्चिद्विकृतिं व्रजति भैरव्याश्च स नैव कदाचित्काञ्चिद्दिव्यक्रीडां भजते। अस्य कोऽर्थः। यस्मिन्कस्मिंश्चित्प्रकारे नरे भैरवी व्यवहरति तेन सर्वेण भैरवोऽखिलेनानुपहतः। अत एव त्वन्मोक्षसमये त्वमवगच्छसि यत्तव स्वभावो न कदाचिद्विकृतो मिषतां संवत्सराणां सर्वेषां येषु नरः स्वशरीरे न्यवसदित्यादिप्रकारेण। भैरवो दुःखातीतो यच्च स न कदाचन तप्यते। त्वं यदि महेश्वरात्साहाय्यमिच्छसि तर्हि त्वं न तस्मिन्भैरवं प्रार्थयेथा यतः स नापि जानाति यत्त्वमसि। परभैरवस्य तु भैरवभैरव्यात्मकत्वात्स न केवलं विश्वोत्तीर्णो विश्वमयोऽपि। किमिति। यतो हि भैरवो विश्वोत्तीर्णो भैरवी च विश्वमयी। अत एव यदि त्वं महेश्वरात्साहाय्यमिच्छसि तर्हि त्वं प्रार्थयेथास्तस्मिन्परभैरवं यस्य भैरवी शक्तिनामकापि सर्वत्र कर्णयुता। कोऽपि चेद्घोरतमे नरके दुःखमनुभवंस्त्राहि त्राहीत्युत्क्रोशंश्च तदा परभैरवस्तं श्रोष्यति स च यथेष्टं तं दुःखान्मोचयिष्यति। अनेनालम्। अधुनाहं त्रिकमुख्यमतानि विवृण्वन्नास इति॥३५५॥
Sādhakaḥ pṛṣṭavān - Guro trikamukhyamatānāṁ viṣaye tvayā vyākhyāpravartanātprāṅmamaikasaṁśayaḥ| Jānāmyahaṁ yattvametatpūrvakāle vyākhyāḥ parantu yattvaṁ punarmahyametadvyākhyāsi tadrocayeyamaham - Śivanāmakabhairavasya ca paramaśivanāmakaparabhairavasya ca madhye ko viśeṣa iti| Guruḥ punaḥ sādhakāyaitadvyākhyātumaṅgīkṛtavān| Tasmā etatso'vak - Parabhairavaḥ spaṣṭaṁ bhairavo'sti tayostu sūkṣmāntaraṁ bhavati| Prathamaṁ yathā mayā pūrvoktam - Parabhairavaḥ śivaśaktimayo'rthādbhairavabhairavīmayaḥ| Bhairavaḥ prathamatattve nivasannikhilena ca viśvottīrṇaḥ| Bhairavaśca na kadācitkāñcidvikṛtiṁ vrajati bhairavyāśca sa naiva kadācitkāñciddivyakrīḍāṁ bhajate| Asya ko'rthaḥ| Yasminkasmiṁścitprakāre nare bhairavī vyavaharati tena sarveṇa bhairavo'khilenānupahataḥ| Ata eva tvanmokṣasamaye tvamavagacchasi yattava svabhāvo na kadācidvikṛto miṣatāṁ saṁvatsarāṇāṁ sarveṣāṁ yeṣu naraḥ svaśarīre nyavasadityādiprakāreṇa| Bhairavo duḥkhātīto yacca sa na kadācana tapyate| Tvaṁ yadi maheśvarātsāhāyyamicchasi tarhi tvaṁ na tasminbhairavaṁ prārthayethā yataḥ sa nāpi jānāti yattvamasi| Parabhairavasya tu bhairavabhairavyātmakatvātsa na kevalaṁ viśvottīrṇo viśvamayo'pi| Kimiti| Yato hi bhairavo viśvottīrṇo bhairavī ca viśvamayī| Ata eva yadi tvaṁ maheśvarātsāhāyyamicchasi tarhi tvaṁ prārthayethāstasminparabhairavaṁ yasya bhairavī śaktināmakāpi sarvatra karṇayutā| Ko'pi cedghoratame narake duḥkhamanubhavaṁstrāhi trāhītyutkrośaṁśca tadā parabhairavastaṁ śroṣyati sa ca yatheṣṭaṁ taṁ duḥkhānmocayiṣyati| Anenālam| Adhunāhaṁ trikamukhyamatāni vivṛṇvannāsa iti||355||
Искатель (sādhakaḥ) спросил (pṛṣṭavān): "О Гуру (guro), прежде чем (prāk) вы продолжите объяснять (tvayā vyākhyā-pravartanāt) Основные Принципы (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-matānām viṣaye), у меня есть одно сомнение (mama eka-saṁśayaḥ). Я (aham) знаю (jānāmi), что (yad) вы (tvam) уже (pūrvakāle) объясняли (vyākhyāḥ) это --более конкретно, в 317-- (etad), однако (parantu) я бы хотел (tad rocayeyam aham), чтобы вы объяснили мне это снова (yad tvam punar mahyam etad vyākhyāsi): В чём (kaḥ) разница (viśeṣaḥ) между Bhairava, (также) именуемым Śiva, и Parabhairava, (также) называемом Paramaśiva (śiva-nāmaka-bhairavasya ca parama-śiva-nāmaka-para-bhairavasya ca madhye... iti)?". Гуру (guruḥ) согласился (aṅgīkṛtavān) объяснить (vyākhyātum) это (etad) искателю (sādhakāya) вновь (punar). Он (saḥ) сказал (avak) ему (tasmai) это (etad): "Parabhairava (para-bhairavaḥ) — это (asti), очевидно (spaṣṭam), Bhairava (bhairavaḥ), но (tu) имеется (bhavati) тонкая разница (sūkṣma-antaram) между ними (tayoḥ). Во-первых (prathamam), как (yathā) я уже говорил (mayā pūrva-uktam), Parabhairava (para-bhairavaḥ) состоит из Śiva и Śakti (śiva-śakti-mayaḥ), т.e. (arthāt) Он состоит из Bhairava и Bhairavī (bhairava-bhairavī-mayaḥ). Bhairava (bhairavaḥ) пребывает (nivasan) в первой категории (prathama-tattve) и (ca) является полностью трансцендентным --а именно, Он находится вне вселенной-- (nikhilena... viśva-uttīrṇaḥ). Bhairava (bhairavaḥ ca) никогда (na kadācid) не претерпевает никаких изменений (kāñcid vikṛtim vrajati), и (ca) Он (saḥ) никогда не (na eva kadācid) участвует ни в какой божественной Игре (kāñcid divya-krīḍām bhajate) Bhairavī (bhairavyāḥ). Что это значит (asya kaḥ arthaḥ)? Каким бы образом (yasmin kasmin-cid prakāre) Bhairavī (bhairavī) не вела себя (vyavaharati) по отношению к nara --ограниченному существу-- (nare), Bhairava (bhairavaḥ) совершенно не подвержен (akhilena anupahataḥ) всему этому (tena sarveṇa). По этой причине (atas eva), в момент своего Освобождения (tvat-mokṣa-samaye) ты (tvam) осознаёшь (avagacchasi), что (yad) твоя (tava) сущностная природа (svabhāvaḥ) никогда не (na kadācid) менялась (vikṛtaḥ), несмотря на все годы (miṣatām saṁvatsarāṇām sarveṣām), в течение которых (yeṣu) nara (naraḥ) обитал (nyavasat) в своём теле (sva-śarīre) и т.д. (iti-ādi-prakāreṇa). Bhairava (bhairavaḥ) находится за пределами боли (duḥkha-atītaḥ), то есть (yad ca) Он (saḥ) никогда не (na kadācana) страдает (tapyate). Если (yadi) ты (tvam) нуждаешься в (icchasi) помощи (sāhāyyam) Великого Господа (mahā-īśvarāt), тогда (tarhi) тебе (tvam) не следует просить (na... prārthayethāḥ) Bhairava (bhairavam) об этом (tasmin), поскольку (yatas) Он (saḥ) даже не знает (na api jānāti), что (yad) ты (tvam) существуешь (asi). Впрочем (tu), поскольку Parabhairava состоит из Bhairava и Bhairavī (para-bhairavasya... bhairava-bhairavī-ātmakatvāt), Он (saḥ) не только (na kevalam) трансцендентен (viśva-uttīrṇaḥ), но также и (api) имманентен (viśva-mayaḥ). Почему? (kim iti) Потому что (yatas hi) Bhairava (bhairavaḥ) трансцендентен (viśva-uttīrṇaḥ), а (ca) Bhairavī (bhairavī) имманентна (viśva-mayī). Поэтому (atas eva), если (yadi) ты (tvam) хочешь (icchasi) помощи (sāhāyyam) от Великого Господа (mahā-īśvarāt), то (tarhi) тебе следует просить (prārthayethāḥ)об этом (tasmin) Parabhairava (para-bhairavam), чья --т.e. Его (Parabhairava)-- (yasya) Bhairavī (bhairavī), также (api) называемая Śakti (śakti-nāmakā), повсюду (sarvatra) имеет уши (karṇa-yutā). Если (ced) кто-то (kaḥ api) переживает (anubhavan) боль (duḥkham) в самом ужасном аду (ghoratame narake) и (ca) кричит (utkrośan): 'Помогите, помогите! (trāhi trāhi iti)', тогда (tadā) Parabhairava (para-bhairavaḥ) услышит (śroṣyati) его (tam), и (ca) если захочет (yathā-iṣṭam), Он (saḥ) освободит (mocayiṣyati) его (tam) от страдания (duḥkhāt). Достаточно (alam) об этом (anena)! Сейчас (adhunā) я (aham) продолжу (āse) объяснение (vivṛṇvan) Основных Принципов (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-matāni... iti)"||355||
इदानीं षट्त्रिंशत्तत्त्वसन्दोहे चतुर्थश्लोकविषये श्रीमद्राजानकानन्दस्य सम्पूर्णवृत्तिः
एवं क्रमावभासनाद्विश्वस्य शुद्धसंविन्मात्राधिकरण एव स्फुटतया परामृश्यमानस्याहमंशेऽभिषेचनात्स एव परमेश्वर ईश्वरतत्त्वदशामधिश्रयत्यत्र वेद्यजातस्य स्फुटावभासनाज्ज्ञानशक्त्युद्रेकः। आन्तरदशाया उद्रिक्तत्वात्सदाशिवावस्था बहिर्भावपरतोद्रेकात्त्वीश्वरावस्थेत्यनयोर्विशेषः। प्ररूढभेदस्येदन्तांशस्य समधृततुलापुटन्यायेनाहमंशस्फुरणायां शुद्धविद्यातत्त्वम्। अत्र विश्वस्य स्फुटतरं परामर्शनात्क्रियाशक्तिः प्रधाना। इयति च शुद्धस्वातन्त्र्यमेव तत्तद्वैचित्र्येण प्रस्फुरतीति शुद्धोऽध्वा॥४॥
इति। अधुनैतत्सर्वं विस्तरेण व्याख्यास्याम्यहमिति॥३५६॥
Idānīṁ ṣaṭtriṁśattattvasandohe caturthaślokaviṣaye śrīmadrājānakānandasya sampūrṇavṛttiḥ
Evaṁ kramāvabhāsanādviśvasya śuddhasaṁvinmātrādhikaraṇa eva sphuṭatayā parāmṛśyamānasyāhamaṁśe'bhiṣecanātsa eva parameśvara īśvaratattvadaśāmadhiśrayatyatra vedyajātasya sphuṭāvabhāsanājjñānaśaktyudrekaḥ| Āntaradaśāyā udriktatvātsadāśivāvasthā bahirbhāvaparatodrekāttvīśvarāvasthetyanayorviśeṣaḥ| Prarūḍhabhedasyedantāṁśasya samadhṛtatulāpuṭanyāyenāhamaṁśasphuraṇāyāṁ śuddhavidyātattvam| Atra viśvasya sphuṭataraṁ parāmarśanātkriyāśaktiḥ pradhānā| Iyati ca śuddhasvātantryameva tattadvaicitryeṇa prasphuratīti śuddho'dhvā||4||
iti| Adhunaitatsarvaṁ vistareṇa vyākhyāsyāmyahamiti||356||
"Сейчас (idānīm) полный комментарий (sampūrṇa-vṛttiḥ) почтенного Rājānakānanda (śrīmat-rājānakānandasya) на четвёртую строфу (caturtha-śloka-viṣaye) в Ṣaṭtriṁśattattvasandoha (ṣaṭtriṁśattattvasandohe):
«Таким образом (evam), проявляя последовательность (таттв, или категорий) (krama-avabhāsanāt), тот (saḥ) самый (eva) Всевышний Владыка (parama-īśvaraḥ), опирается (adhiśrayati) на состояние Īśvara-таттвы --четвёртой категории-- (īśvara-tattva-daśām), изливая (abhiṣecanāt) вселенную (viśvasya), которая (здесь --в категории, именуемой Īśvara--) постигается, или воспринимается --букв. ментально ухватывается, рассматривается и т.п.-- (parāmṛśyamānasya) отчётливо (sphuṭatayā), в часть 'Aham', или 'Я' (aham-aṁśe), которая (действует как) вместилище, состоящее единственно из чистого Сознания (śuddha-saṁvid-mātra-adhikaraṇe eva). В этой (категории) --т.e. в Īśvara-- (atra) (имеет место) преобладание Силы Знания (jñāna-śakti-udrekaḥ) из-за отчётливого проявления (sphuṭa-avabhāsanāt) того, что появляется (в форме) объекта --т.e. вселенной-- (vedya-jātasya). Из-за возвышения (udriktatvāt) внутреннего состояния (āntara-daśāyāḥ), (возникает) уровень, (известный как) Sadāśiva-таттва --the third category-- (sadāśiva-avasthā). Однако (tu) стадия, (называемая) Īśvara-таттвой --четвёртой категорией-- (īśvara-avasthā), (появляется) из-за преобладания внешнего состояния в (своей) высшей степени (bahis-bhāva-paratā-udrekāt). В этом разница (iti... viśeṣaḥ) между этими двумя (таттвами, или категориями) (anayoḥ). Śuddhavidyā-таттва --пятая категория-- (śuddha-vidyā-tattva) (проявляется) посредством должного уравновешивания гирь на (двух) чашах весов (samadhṛta-tulā-puṭa-nyāyena), (метафорически говоря), т.е. (с одной стороны,) часть 'Idam', или 'Это' (idantā-aṁśasya), которая стала всё более отличаться (к настоящему времени от части 'Aham', или 'Я') (prarūḍha-bhedasya), (а с другой стороны,) сверкающее расширение части 'Aham', или 'Я' (aham-aṁśa-sphuraṇāyām). В этой (пятой таттве, или категории) (atra) Сила Действия (kriyā-śaktiḥ) является главной (pradhānā), так как существует более отчётливое восприятие, или постижение (sphuṭataram parāmarśanāt) вселенной (viśvasya). А (ca) (поскольку) только чистая Абсолютная Свобода, или Svātantrya (eva... śuddha-svātantryam) пульсирует и сверкает (prasphurati) внутри (курса), включающего (первые пять таттв) (iyati), как многообразное различие (tad-tad-vaicitryeṇa), (такой) курс (adhvā) (является), таким образом (iti), чистым (śuddhaḥ... iti)||4||».
Сейчас (adhunā) я (aham) буду объяснять (vyākhyāsyāmi) всё (sarvam) это (etad) подробно (vistareṇa... iti)"||356||
ईश्वराख्यचतुर्थतत्त्व इदमर्थाद्विश्वं यथाशब्दमहमंशेऽभिषिक्तम्। अहन्ताद्भुतविश्वस्य पात्रमात्रा। यत एतत्तथा यतस्तत्त्वेऽस्मिन्विश्वं तत्स्फुटावभासनात्प्रभवत्यत्र ज्ञानशक्तेरपि प्राधान्यम्। पूर्वतत्त्वे यच्च सदाशिवतत्त्वेऽहन्ता श्रीराजानकानन्देनान्तरदशेत्यभिहितेदन्ताया अतिरिच्यते। तस्माद्विपरीतमीश्वरतत्त्व इदन्ता श्रीराजानकानन्देन बहिर्भाव इत्यभिहिताहन्ताया अतिरिच्यते। अन्यतः सद्विद्याख्यपञ्चमतत्त्वेऽहन्तेदन्तयोः पूर्णसाम्यं तुलाद्विपुटस्थापित इव। नाहन्ताया न चेदन्तायाः प्राधान्यम्। इह क्रियाशक्तेरपि प्रधानता। किमर्थम्। मम मतेऽहन्ताया इदन्तां चेदन्ताया अहन्तामान्दोलनत्वात्। श्रीमद्राजानकानन्दस्य मते तु विश्वस्य स्फुटतरं परामर्शनात्। अपरञ्च स्वातन्त्र्यशक्तेरत्र प्रथमेषु पञ्चतत्त्वेषु राज्ञीरूपत्वाच्छुद्धोऽध्वायमर्थतः प्रथमेषु पञ्चतत्त्वेष्वहन्तेदन्तयोरैक्यत्वात्सतो निश्चितं शुद्धोऽध्वायम्। पश्चान्मायानामकषष्ठतत्त्वात्पृथिवीनामकषट्त्रिंशतत्त्वपर्यन्तमशुद्धोऽध्वात्र। किमर्थम्। द्वैतस्यैकताभावस्य पदेऽस्मिन्राज्ञीरूपत्वात्॥३५७॥
Īśvarākhyacaturthatattva idamarthādviśvaṁ yathāśabdamahamaṁśe'bhiṣiktam| Ahantādbhutaviśvasya pātramātrā| Yata etattathā yatastattve'sminviśvaṁ tatsphuṭāvabhāsanātprabhavatyatra jñānaśakterapi prādhānyam| Pūrvatattve yacca sadāśivatattve'hantā śrīrājānakānandenāntaradaśetyabhihitedantāyā atiricyate| Tasmādviparītamīśvaratattva idantā śrīrājānakānandena bahirbhāva ityabhihitāhantāyā atiricyate| Anyataḥ sadvidyākhyapañcamatattve'hantedantayoḥ pūrṇasāmyaṁ tulādvipuṭasthāpita iva| Nāhantāyā na cedantāyāḥ prādhānyam| Iha kriyāśakterapi pradhānatā| Kimartham| Mama mate'hantāyā idantāṁ cedantāyā ahantāmāndolanatvāt| Śrīmadrājānakānandasya mate tu viśvasya sphuṭataraṁ parāmarśanāt| Aparañca svātantryaśakteratra prathameṣu pañcatattveṣu rājñīrūpatvācchuddho'dhvāyamarthataḥ prathameṣu pañcatattveṣvahantedantayoraikyatvātsato niścitaṁ śuddho'dhvāyam| Paścānmāyānāmakaṣaṣṭhatattvātpṛthivīnāmakaṣaṭtriṁśatattvaparyantamaśuddho'dhvātra| Kimartham| Dvaitasyaikatābhāvasya pade'sminrājñīrūpatvāt||357||
"В четвёртой категории, именуемой Īśvara (īśvara-ākhya-caturtha-tattve), Idam, или Это (idam) —то есть (arthāt) вселенная (viśvam)— буквально вливается (yathāśabdam... abhiṣiktam) в часть Aham, или Я (aham-aṁśe). Aham, или Я (ahantā) — это попросту вместилище (pātra-mātrā) изумительной вселенной (adbhuta-viśvasya). Поскольку (yatas) это (etad) так (tathā) —поскольку (yatas) вселенная (viśvam) преобладает (prabhavati) в этой категории (tattve asmin) из-за её отчётливого проявления (tad-sphuṭa-avabhāsanāt)—, здесь (atra) также преобладает Сила Знания (jñāna-śakteḥ api prādhānyam). В предыдущей категории (pūrva-tattve), то есть (yad ca) в категории Sadāśiva (sadāśiva-tattve), Aham, или Я (ahantā) —называемый (abhihitā) досточтимым Rājānakānanda (śrī-rājānakānandena) 'внутренним состоянием' (āntara-daśā iti)— превалирует (atiricyate) над Idam, или Это (idantāyāḥ). В противоположность (viparītam) этому (tasmāt), в категории Īśvara (īśvara-tattve) Idam, или Это (idantā) —называемый (abhihitā) почтенным Rājānakānanda (śrī-rājānakānandena) 'внешним состоянием' (bahis-bhāvaḥ iti)— преобладает (atiricyate) над Aham, или Я (ahantāyāḥ). С другой стороны (anyatas), в пятой таттве, называемой Sadvidyā (sadvidyā-ākhya-pañcama-tattve), (существует) полное равновесие (pūrṇa-sāmyam) между Aham и Idam (ahantā-idantayoḥ), как если бы (iva) они были помещены на две чашки весов (tulā-dvi-puṭa-sthāpite). Ни Aham, ни Idam не являются преобладающими (na ahantāyāḥ na ca idantāyāḥ prādhānyam). Здесь (iha) также имеется преобладание (api pradhānatā) Силы Действия (kriyā-śakteḥ). Почему? (kimartham) По моему мнению (mama mate), потому что происходит колебание (āndolanatvāt) от Aham (ahantāyāḥ) к Idam (idantām) и (ca) от Idam (idantāyāḥ) к Aham (ahantām). Но (tu) по мнению (mate) выдающегося Rājānakānanda (śrīmat-rājānakānandasya), потому что имеется более отчётливое представление, или восприятие (sphuṭataram parāmarśanāt) вселенной (viśvasya). Кроме того (aparañca), поскольку Сила Абсолютной Свободы является царицей (svātantrya-śakteḥ... rājñī-rūpatvāt) здесь (atra) —в первых пяти категориях (prathameṣu pañca-tattveṣu)—, этот (ayam) курс (adhvā) (считается) чистым (śuddhaḥ), то есть (arthatas), так как имеет место единство (aikyatvāt sataḥ) между Aham и Idam (ahantā-idantayoḥ) в первых пяти категориях (prathameṣu pañca-tattveṣu), этот (ayam) курс (adhvā), несомненно (niścitam), чистый (śuddhaḥ). Впоследствии (paścāt), от шестой категории, называемой Māyā (māyā-nāmaka-ṣaṣṭha-tattvāt), до тридцать шестой, называемой Pṛthivī (pṛthivī-nāmaka-ṣaṭtriṁśa-tattva-paryantam), здесь (atra) курс (adhvā) (считается) нечистым (aśuddhaḥ). Почему? (kimartham) Потому что на этом этапе царицей является двойственность, или отсутствие единства (dvaitasya ekatā-abhāvasya... pade asmin... rājñī-rūpatvāt)"||357||
Āṇavamala
परभैरवेण सहजैक्यं गृह्णाने नरे च भन्दनकारि तु।
मलं गतमेव निवृत्तितां शाश्वतं विलोमक्रमेण वा वै॥१०॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु दशमश्लोकोऽयमिति॥३५८॥
Parabhairaveṇa sahajaikyaṁ gṛhṇāne nare ca bhandanakāri tu|
Malaṁ gatameva nivṛttitāṁ śāśvataṁ vilomakrameṇa vā vai||10||
iti trikamukhyamateṣu daśamaśloko'yamiti||358||
"Это (ayam) десятая строфа (daśama-ślokaḥ) в Основных Принципах (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«Когда ограниченный человек осознаёт (своё) естественное единство с Parabhairava (parabhairaveṇa sahaja-aikyam gṛhṇāne nare ca), mala, или загрязнение (malam) —т.е. то, что приносит рабство (bhandana-kāri tu)— исчезает (gatam eva nivṛttitām) навсегда (śāśvatam), или (vā) наоборот (vilomakrameṇa... vai iti... iti)||10||»"||358||
परभैरवसाद्भवति मायाया वशे नरे तदा केवलं निवृत्तितां गतमाणवमलम्। विलोमक्रमेण वार्थान्निवृत्तितामाणवमले गते नरः परभैरवसाद्भवन्। परभैरवेण चैक्यं परभैरवसाद्भव एव। श्रीतन्त्रालोके १.२३-२५ चाभिनवगुप्तपादैरेतत्प्रस्तुतस्यास्य विषय उक्तम्
मलमज्ञानमिच्छन्ति संसाराङ्कुरकारणम्।
इति प्रोक्तं तथा च श्रीमालिनीविजयोत्तरे॥२३॥
विशेषणेन बुद्धिस्थे संसारोत्तरकालिके।
सम्भावनां निरस्यैतदभावे मोक्षमब्रवीत्॥२४॥
अज्ञानमिति न ज्ञानाभावश्चातिप्रसङ्गतः।
स हि लोष्टादिकेऽप्यस्ति न च तस्यास्ति संसृतिः॥२५॥
इति। इदानीमेतद्व्याख्यास्याम्यहमिति॥३५९॥
Parabhairavasādbhavati māyāyā vaśe nare tadā kevalaṁ nivṛttitāṁ gatamāṇavamalam| Vilomakrameṇa vārthānnivṛttitāmāṇavamale gate naraḥ parabhairavasādbhavan| Parabhairaveṇa caikyaṁ parabhairavasādbhava eva| Śrītantrāloke 1.23-25 cābhinavaguptapādairetatprastutasyāsya viṣaya uktam
Malamajñānamicchanti saṁsārāṅkurakāraṇam|
Iti proktaṁ tathā ca śrīmālinīvijayottare||23||
Viśeṣaṇena buddhisthe saṁsārottarakālike|
Sambhāvanāṁ nirasyaitadabhāve mokṣamabravīt||24||
Ajñānamiti na jñānābhāvaścātiprasaṅgataḥ|
Sa hi loṣṭādike'pyasti na ca tasyāsti saṁsṛtiḥ||25||
iti| Idānīmetadvyākhyāsyāmyahamiti||359||
"Когда ограниченный индивидуум, являющийся субъектом Māyā, становится Parabhairava (para-bhairava-sāt-bhavati māyāyāḥ vaśe nare), тогда (tadā) Āṇavamala (āṇavamalam) просто (kevalam) исчезает (nivṛttitām gatam). Или (vā) наоборот (vilomakrameṇa), то есть (arthāt), когда Āṇavamala исчезает (nivṛttitām āṇavamale gate), nara, или ограниченный индивидуум (naraḥ) становится Parabhairava (para-bhairava-sāt-bhavan). И (ca) единство (aikyam) с Parabhairava (para-bhairaveṇa) (означает, что nara) становится Parabhairava (para-bhairava-sāt-bhavaḥ eva). В почтенной Tantrāloka (śrī-tantrāloke 1.23-25 ca), прославленный Abhinavagupta сказал так (abhinavagupta-pādaiḥ etad... uktam) об этой обсуждаемой теме (prastutasya asya viṣaye):
«В досточтимой Mālinīvijayottaratantra --в последней половине строфы 1.23-- (śrī-mālinīvijayottare) говорится (proktam) так (tathā ca) : 'Они --мудрецы-- утверждают (icchanti), что mala (malam) — это неведение (ajñānam) (и) причина ростка Saṁsāra --Трансмиграции, полной скорби-- (saṁsāra-aṅkura-kāraṇam iti)' --и это неведение зовётся Āṇavamala--. Отвергнув (nirasya) мнение, или предположение (sambhāvanām), что (неведение), пребывающее в интеллекте (buddhi-sthe) —которое появляется после Трансмиграции (saṁsāra-uttara-kālike)—, наделено этой характеристикой, или клеймом --т.е. что bauddhājñāna, или интеллектуальное неведение является причиной ростка Трансмиграции-- (viśeṣaṇena), (Śiva) сказал (abravīt), (что) Освобождение (mokṣam) (будет иметь место) при отсутствии этого --т.е. при отсутствии paruṣājñāna (неведения о Самости/Высшем Я), являющегося истинной причиной ростка Трансмиграции-- (tad-abhāve). 'Неведение' --т.е. Āṇavamala-- (ajñānam iti) не является (полным) отсутствием знания (jñāna-abhāvaḥ ca), (потому что, если бы это было так), то это было бы неоправданным преувеличением этого правила --букв. обобщение было бы чрезмерным-- (atiprasaṅgataḥ). Потому что (hi), на самом деле (api), это (тотальное неведение) (saḥ) имеется (asti) в комке земли и т.д. (loṣṭa-ādike), но там нет (na ca... asti) Трансмиграции (saṁsṛtiḥ) в этом случае --в случае с комком земли и т.п.-- (tasya... iti)||1.23-25||».
Сейчас (idānīm) я (aham) буду объяснять (vyākhyāsyāmi) это (etad... iti)"||359||
श्रीमालिनीविजयोत्तरतन्त्रे श्लोकः १.२३ श्रीमदभिनवगुप्तेनापूर्णमुदाहृतः। श्लोके तस्मिन्नाणवमलं संसारमूलमिव निर्दिष्टम्। किञ्च पौरुषबौद्धाज्ञानाख्याकृतिद्वययुतमाणवमलम्। मोक्षो मुख्यशः पौरुषाज्ञानापनयनं संसूचयति। बौद्धाज्ञानं चेत्पौरुषाज्ञानस्थानेऽपनीतं तर्हि मुक्तिर्नास्ति। एवं बौद्धाज्ञानापनयनगुरुता का। यतो बौद्धाज्ञानेऽपनीते जीवन्मुक्तिः स्थिरतामिता। यदि केवलं पौरुषाज्ञानमपनीतं तदा स्थिरमोक्षानुभवार्थं देहमरणं त्वया प्रतीक्षितव्यम्। तथापि मोक्षकारणं सदा पौरुषाज्ञानापनयनम्। परन्तु पौरुषाज्ञानं किम्। सङ्क्षेपतः पूर्वं मयोक्तमिवात्मा बहुतां गत इत्यस्य विनिश्चयः पौरुषाज्ञानम्। इदानीं सम्भावनानि सर्वाणि विस्तरेण वर्णयिष्यामीति॥३६०॥
Śrīmālinīvijayottaratantre ślokaḥ 1.23 śrīmadabhinavaguptenāpūrṇamudāhṛtaḥ| Śloke tasminnāṇavamalaṁ saṁsāramūlamiva nirdiṣṭam| Kiñca pauruṣabauddhājñānākhyākṛtidvayayutamāṇavamalam| Mokṣo mukhyaśaḥ pauruṣājñānāpanayanaṁ saṁsūcayati| Bauddhājñānaṁ cetpauruṣājñānasthāne'panītaṁ tarhi muktirnāsti| Evaṁ bauddhājñānāpanayanagurutā kā| Yato bauddhājñāne'panīte jīvanmuktiḥ sthiratāmitā| Yadi kevalaṁ pauruṣājñānamapanītaṁ tadā sthiramokṣānubhavārthaṁ dehamaraṇaṁ tvayā pratīkṣitavyam| Tathāpi mokṣakāraṇaṁ sadā pauruṣājñānāpanayanam| Parantu pauruṣājñānaṁ kim| Saṅkṣepataḥ pūrvaṁ mayoktamivātmā bahutāṁ gata ityasya viniścayaḥ pauruṣājñānam| Idānīṁ sambhāvanāni sarvāṇi vistareṇa varṇayiṣyāmīti||360||
"Строфа 1.23 (ślokaḥ 1.23) из почтенной Mālinīvijayottaratantra (śrī-mālinīvijayottaratantre) была частично процитирована (apūrṇam udāhṛtaḥ) выдающимся Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptena). В этой строфе (śloke tasmin) Āṇavamala (āṇava-malam) обозначается (nirdiṣṭam) как (iva) корень Saṁsāra (saṁsāra-mūlam). Кроме того (kiñca), Āṇavamala (āṇava-malam) имеет два аспекта, называемых неведением в отношении Самости и интеллектуальным неведением (pauruṣa-bauddha-ajñāna-ākhya-ākṛti-dvaya-yutam). Освобождение (mokṣaḥ) подразумевает (saṁsūcayati), главным образом (mukhyaśas), устранение неведения в отношении Самости (pauruṣa-ajñāna-apanayanam). Если (ced) интеллектуальное неведение (bauddha-ajñānam) удалено (apanītam) вместо неведения в отношении Самости (pauruṣa-ajñāna-sthāne), тогда (tarhi) Освобождения (muktiḥ) не происходит (na asti). Таким образом (evam), в чём (kā) (заключается) важность устранения интеллектуального неведения (bauddha-ajñāna-apanayana-gurutā)? В том, что (yatas), когда интеллектуальное неведение устранено (bauddha-ajñāne apanīte), Освобождение при жизни (jīvat-muktiḥ) становится устойчивым (sthiratām itā). Если (yadi) удалено (apanītam) только (kevalam) неведение в отношении Самости (pauruṣa-ajñānam), тогда (tadā), чтобы насладиться стабильным Освобождением (sthira-mokṣa-anubhava-artham, тебе придётся ждать (tvayā pratīkṣitavyam) смерти тела (deha-maraṇam). Так или иначе (tathā api), причиной Освобождения (mokṣa-kāraṇam) всегда (является) устранение неведения в отношении Самости (sadā pauruṣa-ajñāna-apanayanam). Впрочем (parantu), что (kim) (означает) неведение в отношении Самости (pauruṣa-ajñānam)? Короче говоря (saṅkṣepataḥ), как (iva) я сказал (mayā uktam) ранее (pūrvam), неведением в отношении Самости (pauruṣa-ajñānam) (является) полное убеждение (viniścayaḥ) в этом (asya): 'Самость (ātmā) стала множественной (bahutām gataḥ iti)'. Сейчас (idānīm) я буду описывать (varṇayiṣyāmi) подробно (vistareṇa) все (sarvāṇi) возможности (sambhāvanāni... iti)"||360||
शिष्यस्य सम्भावनानीमानि पञ्च (१) पौरुषबौद्धाज्ञानेऽनपनीते। शिष्योऽयं नरमात्रोऽद्यापि। (२) पौरुषाज्ञानमनपनीतं बौद्धाज्ञानमपनीतं च। शिष्योऽयममुक्तः पण्डितस्तु। एवं स न नरमात्रः। किमिति। तस्य परभैरवशास्त्रविषय उचितज्ञानत्वात्। स पुनरमुक्तस्तस्मिन्पौरुषाज्ञानावस्थितित्वात्। अत एव तस्य मुख्यार्थो गुरोः प्रसादतो वा समाधौ परभैरवस्यानुग्रहेण वा पौरुषाज्ञानापनयनम्। (३) पौरुषाज्ञानमपनीतं बौद्धाज्ञानमनपनीतं च। शिष्योऽयं मुक्त एवापण्डितस्तु। एवं स न स्पष्टं नरमात्रः। यद्यपि शिष्योऽयं मुक्तस्तथापि स स्थिरमोक्षमनुभवितुमशक्तः। किमिति। तस्मिन्बौद्धाज्ञानावस्थितित्वात्। अत एव तस्य मुख्यार्थः परभैरवशास्त्राध्ययनाद्बौद्धाज्ञानापनयनम्। शिष्योऽयं चेत्स्वबौद्धाज्ञानमपनेतुमशक्तः स देहमृत्य्वनन्तरं स्थिरमोक्षमनुभविष्यति तस्य च भाव्यजन्म न भविष्यति। अपरञ्च स इच्छानुसारं लोकमिमं पुनरागन्तुं शक्तः। (४) पौरुषाज्ञानमपनीतं बौद्धाज्ञानमपनीतं च। शिष्योऽयं मुक्त एव पण्डितोऽपि च। स च न स्पष्टं नरमात्रो अपि तु महायोगी जीवन्मुक्तोऽर्थाच्छिष्योऽयमधुनैवात्रैव स्थिरमोक्षमनुभवत्यर्थतस्तस्य मरणं प्रतीक्षितुमावश्यकता नास्ति। स्थूलदेहे च किञ्चित्कालं यावज्जीवित्वा तत्त्यक्त्वा भौतिकशरीरस्याभावात्पूर्णतरमोक्षमप्यनुभवति। तस्य च भाव्यजन्म न भविष्यति। अपरञ्च तस्य मुक्तत्वात्स इच्छानुसारं लोकमिमं पुनरागन्तुं शक्तः। (५) मुक्तानां विशेषवर्गः स्यात्। ते विदेहमुक्ता अभिधीयन्ते। किमर्थम्। यतस्ते सद्यस्तीव्रतमाच्छक्तिपातात्स्वस्थूलदेहांस्त्यजन्ति। प्रस्तुतमिदमिदानीं सुस्पष्टमेवेति॥३६१॥
Śiṣyasya sambhāvanānīmāni pañca (1) pauruṣabauddhājñāne'napanīte| Śiṣyo'yaṁ naramātro'dyāpi| (2) Pauruṣājñānamanapanītaṁ bauddhājñānamapanītaṁ ca| Śiṣyo'yamamuktaḥ paṇḍitastu| Evaṁ sa na naramātraḥ| Kimiti| Tasya parabhairavaśāstraviṣaya ucitajñānatvāt| Sa punaramuktastasminpauruṣājñānāvasthititvāt| Ata eva tasya mukhyārtho guroḥ prasādato vā samādhau parabhairavasyānugraheṇa vā pauruṣājñānāpanayanam| (3) Pauruṣājñānamapanītaṁ bauddhājñānamanapanītaṁ ca| Śiṣyo'yaṁ mukta evāpaṇḍitastu| Evaṁ sa na spaṣṭaṁ naramātraḥ| Yadyapi śiṣyo'yaṁ muktastathāpi sa sthiramokṣamanubhavitumaśaktaḥ| Kimiti| Tasminbauddhājñānāvasthititvāt| Ata eva tasya mukhyārthaḥ parabhairavaśāstrādhyayanādbauddhājñānāpanayanam| Śiṣyo'yaṁ cetsvabauddhājñānamapanetumaśaktaḥ sa dehamṛtyvanantaraṁ sthiramokṣamanubhaviṣyati tasya ca bhāvyajanma na bhaviṣyati| Aparañca sa icchānusāraṁ lokamimaṁ punarāgantuṁ śaktaḥ| (4) Pauruṣājñānamapanītaṁ bauddhājñānamapanītaṁ ca| Śiṣyo'yaṁ mukta eva paṇḍito'pi ca| Sa ca na spaṣṭaṁ naramātro api tu mahāyogī jīvanmukto'rthācchiṣyo'yamadhunaivātraiva sthiramokṣamanubhavatyarthatastasya maraṇaṁ pratīkṣitumāvaśyakatā nāsti| Sthūladehe ca kiñcitkālaṁ yāvajjīvitvā tattyaktvā bhautikaśarīrasyābhāvātpūrṇataramokṣamapyanubhavati| Tasya ca bhāvyajanma na bhaviṣyati| Aparañca tasya muktatvātsa icchānusāraṁ lokamimaṁ punarāgantuṁ śaktaḥ| (5) Muktānāṁ viśeṣavargaḥ syāt| Te videhamuktā abhidhīyante| Kimartham| Yataste sadyastīvratamācchaktipātātsvasthūladehāṁstyajanti| Prastutamidamidānīṁ suspaṣṭameveti||361||
"Пять (pañca) возможностей (sambhāvanāni) для ученика (śiṣyasya) таковы (imāni) : (1) Неведение в отношении Самости и интеллектуальное неведение (1 pauruṣa-bauddha-ajñāne) не устранены (anapanīte). Этот (ayam) ученик (śiṣyaḥ) является всё ещё лишь nara, или ограниченной личностью (nara-mātraḥ adyāpi). (2) Неведение в отношении Самости (2 pauruṣa-ajñānam) не уничтожено (anapanītam), а (ca) интеллектуальное неведение (bauddha-ajñānam) устранено (apanītam). Этот (ayam) ученик (śiṣyaḥ) не освобождён (amuktaḥ), но (tu) является учёным (paṇḍitaḥ). Поэтому (evam) он (saḥ) не совсем nara, или ограниченная личность (na nara-mātraḥ). Почему? (kim iti) Потому что он обладает надлежащими знаниями (tasya... ucita-jñānatvāt) о Писаниях Parabhairava (para-bhairava-śāstra-viṣaye). Однако (punar) он (saḥ) не освобождён (amuktaḥ), поскольку в нём сохраняется неведение в отношении Самости (tasmin pauruṣa-ajñāna-avasthititvāt). В связи с этим (atas eva) его (tasya) главная цель (mukhya-arthaḥ) (— это) устранение неведения в отношении Самости (pauruṣa-ajñāna-apanayanam) посредством Милости (prasādatas) Гуру (guroḥ) или (vā... vā) через Милость (anugraheṇa) Parabhairava (para-bhairavasya) в трансе (samādhau). (3) Неведение в отношении Самости (3 pauruṣa-ajñānam) устранено (apanītam), а (ca) интеллектуальное неведение (bauddha-ajñānam) не удалено (anapanītam). Этот (ayam) ученик (śiṣyaḥ) освобождён (muktaḥ eva), но (tu) он не является учёным (apaṇḍitaḥ). Таким образом (evam), он (saḥ) очевидно (spaṣṭam) (уже) не (na) простой nara, или ограниченный индивидуум (nara-mātraḥ). Хотя (yadi api) этот (ayam) ученик (śiṣyaḥ) освобождён (muktaḥ), даже в этом случае (tathā api) он (saḥ) не может (aśaktaḥ) наслаждаться (anubhavitum) устойчивым Освобождением (sthira-mokṣam). Почему? (kim iti) Поскольку в нём сохраняется интеллектуальное неведение (tasmin bauddha-ajñāna-avasthititvāt). В связи с этим (atas eva) его (tasya) главная цель (mukhya-arthaḥ) (—) устранение интеллектуального неведения (bauddha-ajñāna-apanayanam) путём изучения Писаний Parabhairava (para-bhairava-śāstra-adhyayanāt). Если (ced) этот (ayam) ученик (śiṣyaḥ) не сможет (aśaktaḥ) удалить (apanetum) своё интеллектуальное неведение (sva-bauddha-ajñānam), он (saḥ) будет наслаждаться (anubhaviṣyati) стабильным Освобождением (sthira-mokṣam) сразу после смерти (своего) тела (deha-mṛtyu-anantaram), и (ca) у него (tasya) не будет (na bhaviṣyati) будущего рождения (bhāvya-janma). Более того (aparañca), он (saḥ) сможет (śaktaḥ) вернуться (punar āgantum) в этот мир (lokam imam) по своей воле (icchā-anusāram). (4) Неведение в отношении Самости (4 pauruṣa-ajñānam) устранено (apanītam), и (ca) интеллектуальное неведение (bauddha-ajñānam) удалено (apanītam). Этот (ayam) ученик (śiṣyaḥ) является освобождённым (muktaḥ eva), а (ca) также (api) учёным (paṇḍitaḥ). И (ca) он (saḥ), очевидно (spaṣṭam), — не (na) просто nara, или ограниченная личность (nara-mātraḥ), но (api tu) Великий Yogī (mahā-yogī) (и) освобождённый при жизни (jīvat-muktaḥ), то есть (arthāt) этот (ayam) ученик (śiṣyaḥ) наслаждается (anubhavati) стабильным Освобождением (sthira-mokṣam) прямо сейчас (adhunā eva) (и) прямо здесь (atra eva), т.e. (arthatas) ему не нужно ждать смерти (tasya maraṇam pratīkṣitum āvaśyakatā na asti). И (ca), прожив (jīvitvā) в грубом теле (sthūla-dehe) какое-то время (kiñcid-kālam), он покидает его --грубое тело-- (tad tyaktvā) (и) наслаждается (anubhavati) ещё более полным Освобождением (pūrṇatara-mokṣam api) из-за отсутствия (abhāvāt) материального тела (bhautika-śarīrasya). И (ca) не будет (na bhaviṣyati) будущего рождения (bhāvya-janma) для него (tasya). Более того (aparañca), т.к. он освобождён (tasya muktatvāt), он (saḥ) сможет (śaktaḥ) вернуться (punar āgantum) в этот мир (lokam imam) по своему желанию (icchā-anusāram). (5) Существует (5... syāt) особая группа (viśeṣa-vargaḥ) освобождённых (muktānām). Они (te) зовутся (abhidhīyante) Videhamukta-s (vi-deha-muktāḥ). Почему? (kimartham) Потому что (yatas) они (te) покидают (tyajanti) свои грубые тела (sva-sthūla-dehān) немедленно (sadyas) из-за наиболее интенсивной Śaktipāta --букв. нисхождения Силы-- (tīvra-tamāt śakti-pātāt). Эта (idam) тема (prastutam) теперь очень ясна (idānīm su-spaṣṭam eva iti)!"||361||
आणवमलं च न समग्रज्ञानाभावोऽर्थात्समग्राज्ञानम्। किमिति। यतो यद्येवं संसारो न स्यात्। तथाहि शिला न संसरत्येव। यच्छिलायाः शतोत्तरमज्ञानं भवति तत्सा न कदाचित्संसरति। इत्थं यतो भूतानि संसरन्ति ततस्तेष्वज्ञानमसमग्रम्। एतत्सुखावगम्यमेव। श्रीतन्त्रालोके १.३६-४२ एतदभिनवगुप्तपादैरुक्तम्
ज्ञानाज्ञानस्वरूपं यदुक्तं प्रत्येकमप्यदः।
द्विधा पौरुषबौद्धत्वभिदोक्तं शिवशासने॥३६॥
तत्र पुंसो यदज्ञानं मलाख्यं तज्जमप्यथ।
स्वपूर्णचित्क्रियारूपशिवतावरणात्मकम्॥३७॥
सङ्कोचिदृक्क्रियारूपं तत्पशोरविकल्पितम्।
तदज्ञानं न बुद्ध्यंशोऽध्यवसायाद्यभावतः॥३८॥
अहमित्थमिदं वेद्मीत्येवमध्यवसायिनी।
षट्कञ्चुकाबिलाणूत्थप्रतिबिम्बनतो यदा॥३९॥
धीर्जायते तदा तादृग्ज्ञानमज्ञानशब्दितम्।
बौद्धं तस्य च तत्पौंस्नं पोषणीयं च पोष्टृ च॥४०॥
क्षीणे तु पशुसंस्कारे पुंसः प्राप्तपरस्थितेः।
विकस्वरं तद्विज्ञानं पौरुषं निर्विकल्पकम्॥४१॥
विकस्वराविकल्पात्मज्ञानौचित्येन यावता।
तद्बौद्धं यस्य तत्पौंस्नं प्राग्वत्पोष्यं च पोष्टृ च॥४२॥
इति। अधुनैतत्सर्वं श्रीमदभिनवगुप्तेनोक्तं सङ्क्षेपेण व्याख्यास्यामीति॥३६२॥
Āṇavamalaṁ ca na samagrajñānābhāvo'rthātsamagrājñānam| Kimiti| Yato yadyevaṁ saṁsāro na syāt| Tathāhi śilā na saṁsaratyeva| Yacchilāyāḥ śatottaramajñānaṁ bhavati tatsā na kadācitsaṁsarati| Itthaṁ yato bhūtāni saṁsaranti tatasteṣvajñānamasamagram| Etatsukhāvagamyameva| Śrītantrāloke 1.36-42 etadabhinavaguptapādairuktam
Jñānājñānasvarūpaṁ yaduktaṁ pratyekamapyadaḥ|
Dvidhā pauruṣabauddhatvabhidoktaṁ śivaśāsane||36||
Tatra puṁso yadajñānaṁ malākhyaṁ tajjamapyatha|
Svapūrṇacitkriyārūpaśivatāvaraṇātmakam||37||
Saṅkocidṛkkriyārūpaṁ tatpaśoravikalpitam|
Tadajñānaṁ na buddhyaṁśo'dhyavasāyādyabhāvataḥ||38||
Ahamitthamidaṁ vedmītyevamadhyavasāyinī|
Ṣaṭkañcukābilāṇūtthapratibimbanato yadā||39||
Dhīrjāyate tadā tādṛgjñānamajñānaśabditam|
Bauddhaṁ tasya ca tatpauṁsnaṁ poṣaṇīyaṁ ca poṣṭṛ ca||40||
Kṣīṇe tu paśusaṁskāre puṁsaḥ prāptaparasthiteḥ|
Vikasvaraṁ tadvijñānaṁ pauruṣaṁ nirvikalpakam||41||
Vikasvarāvikalpātmajñānaucityena yāvatā|
Tadbauddhaṁ yasya tatpauṁsnaṁ prāgvatpoṣyaṁ ca poṣṭṛ ca||42||
iti| Adhunaitatsarvaṁ śrīmadabhinavaguptenoktaṁ saṅkṣepeṇa vyākhyāsyāmīti||362||
"И (ca) Āṇavamala (āṇava-malam) — это не (na) полное отсутствие знаний (samagra-jñāna-abhāvaḥ), а именно (arthāt), полное неведение (samagra-ajñānam). Почему? (kim iti) Потому что (yatas), если бы это было так (yadi evam), не было бы (na syāt) Saṁsāra, или Трансмиграции (saṁsāraḥ). Например (tathāhi), камень (śilā) не перерождается (na saṁsarati eva)! Поскольку (yad) камень обладает (śilāyāḥ... bhavati) стопроцентным (śata-uttaram) неведением (ajñānam), поэтому (tad) он (sā) никогда не (na kadācid) перерождается (saṁsarati). Таким образом (ittham), так как (yatas) живые существа (bhūtāni) трансмигрируют (saṁsaranti), следовательно (tatas), неведение (ajñānam) в них (teṣu) не является полным (asamagram). Это (etad) легко понять (sukha-avagamyam eva)! В достопочтенной Tantrāloka 1.36-42 (śrī-tantrāloke 1.36-42) прославленным Abhinavagupta (abhinavagupta-pādaiḥ) было сказано (uktam) это (etad):
«Эта (adas) природа знания и неведения (jñāna-ajñāna-svarūpam), которая (yad) упоминалась (uktam), (является) даже (api) двойной (dvidhā) для всего --для знания и для неведения-- (pratyekam). В Писаниях Śiva (śiva-śāsane) это описывается посредством имён pauruṣa и bauddha --связанных с Самостью и интеллектом-- (pauruṣa-bauddhatva-bhidā-uktam) --т.е. имеется два вида неведения (pauruṣājñāna и bauddhājñāna - неведение в отношении Самости/ Высшего Я и интеллектуальное неведение) и два вида знания (pauruṣajñāna и bauddhajñāna - знание о Самости и интеллектуальное знание)--. Короче говоря --в тех четырёх видах знания и неведения-- (tatra), неведение (ajñānam), называемое (Āṇava)mala (mala-ākhyam), которое (yad) принадлежит ограниченному существу --Puruṣa-- (puṁsaḥ), хотя и (api atha) рождено от Того --от Śiva-- (tad-jam), скрывает состояние Śiva, т.е. Сознание и Действие —которые совершенны и полны сами по себе— (sva-pūrṇa-cit-kriyā-rūpa-śivatā-āvaraṇa-ātmakam). Оно является сжатием восприятия и деятельности (saṅkoci-dṛk-kriyā-rūpam), лишено всякой vikalpa --т.е. оно вне сомнений-- (avikalpitam) (и) принадлежит ограниченному существу (tad-paśoḥ). Это неведение (tad-ajñānam) не является (na) частью интеллекта --т.е. не относится к интеллекту-- (buddhi-aṁśaḥ) из-за отсутствия способности к детерминированию и т.д. (adhyavasāya-ādi-abhāvataḥ). Когда (yadā) появляется (jāyate) интеллект (dhīḥ), который определяет (adhyavasāyinī) так (evam): 'Я (aham) знаю (vedmi) это (idam) таким образом (ittham... iti)', из-за отражения, исходящего от Puruṣa --категории 12--, смешанного с шестью оболочками --Māyā, Kalā, Vidyā, Rāga, Kāla и Niyati, категориями с 6 по 11-- (ṣaṭ-kañcuka-ābila-aṇu-uttha-pratibimbanataḥ), тогда (tadā) такое знание (tādṛk-jñānam) называется неведением (ajñāna-śabditam), имеющим отношение к интеллекту (bauddham) --т.е. bauddhājñāna--. И (ca) это (bauddhājñāna) (tasya) питается (pauruṣājñāna) и питает pauruṣājñāna (tad-pauṁsnaṁ poṣaṇīyaṁ ca poṣṭṛ ca). Но (tu) когда (все) накопленные отпечатки ограниченного существа уничтожаются (kṣīṇe... paśu-saṁskāre) из-за достижения Пурушей (Puruṣa) Высшего Состояния (puṁsaḥ prāpta-para-sthiteḥ), то это знание (tad-vijñānam) (называется) pauruṣajñāna --знание о Самости-- (pauruṣam), (полностью) расширенное (vikasvaram) (и) лишенное vikalpa-s (nirvikalpakam). (И) это (знание в таком интеллекте) (tad) (называется) bauddhajñāna --интеллектуальное знание-- (bauddham) ввиду того, что (yāvatā) оно вмещает --т.е. соответствует-- (вышеупомянутое) знание, которое (полностью) расширено и лишено vikalpa-s (vikasvara-avikalpa-ātma-jñāna-aucityena). (И) как и раньше --как в случае pauruṣājñāna и bauddhājñāna-- (prāk-vat), это (bauddhajñāna) (yasya) питается (pauruṣajñāna) и питает pauruṣajñāna (tad-pauṁsnam... poṣyaṁ ca poṣṭṛ ca iti)||1.36-42||».
Теперь (adhunā) я буду объяснять (vyākhyāsyāmi) кратко (saṅkṣepeṇa) всё то (etad sarvam), о чём было сказано (uktam) почтенным Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptena... iti)"||362||
यथा पौरुषबौद्धाख्याज्ञानद्वयमस्ति तथैव पौरुषबौद्धाख्यज्ञानद्वयमस्ति। अपरे च पूर्वाभ्यां विरुद्धे। अज्ञानस्य भेदद्वयमाणवमलस्याकृतिद्वयं यद्विश्वप्रपञ्चाय शिवावस्थामावृणोति। सङ्कोचिदृक्क्रियात्मकमाणवमलं चाविकल्पितम्। अत एवाणवमलमिदं विकल्पद्वारेणातिक्रन्तुं न शक्यते। एवमाणवमलमपूर्णत्वमिहैवाधुनैव न कोऽपि चेदं शङ्कते। पौरुषाज्ञानं च न बुद्धाववस्थितमध्यवसायाद्यभावादर्थादहमित्थमिदं वेद्मीत्येवमध्यवसायिनी बुद्धिर्नात्र स्यात्। अत एव न कश्चिद्बुद्धिविषयप्रत्यत्नः पौरुषाज्ञानमपनेतुं समर्थः। परभैरवानुग्रहः केवलं तत्कर्तुं समर्थः। अपरञ्च किं बौद्धाज्ञानम्। देहप्राणाद्यात्मकेऽनात्मन्यात्माभिमान एव। अभिमानोऽयं च षट्कञ्चुकाबिलाणोर्बुद्धिस्थितः। एवं बौद्धाज्ञानं कपटज्ञानम्। तथाह्यहमित्थमिदं वेद्मीत्य्यथा पूर्वं मयोक्तम्। इह लोकेऽस्मिन्बौद्धाज्ञानं कपटमतसमूहमूलम्। कपटज्ञानादस्मात्त्वं परमार्थं नोपलभसेऽपि तु त्वन्मनःकल्पना। यथा त्वद्बुद्धौ कपटज्ञानमेतदुत्थितं तथा त्वद्बुद्धिः परमेश्वरस्य च परमेश्वरदेहात्मनो विश्वस्य च विषय उचितं वितर्कयितुमकल्पा। बौद्धाज्ञानं च पौरुषाज्ञानेन पोषणीयं च पौरुषाज्ञानं पोष्टृ च। परभैरवशास्त्रधीराध्यायाद्बौद्धाज्ञानमशेषेणापनीतम्। परभैरवस्यानुग्रहेण तु त्वमन्ततो मोक्षमाप्नोसि। कलेऽस्मिंस्त्वं निर्विकल्परूपं विकस्वरज्ञानमपि प्राप्नोसि। विशेषज्ञानमेतत्पौरुषज्ञानमित्यभिधीयते। यतश्च त्वं परभैरवशास्त्रधीराध्ययनरूपमुद्गरेण खड्गमिव त्वद्बुद्धिमप्यघटयस्ततस्त्वया बौद्धज्ञानमप्यधिगतम्। पौरुषज्ञानस्य च बौद्धज्ञानस्य च द्विगुणप्राप्तिद्वारेण त्वज्जीवन्मुक्तिर्दृढं भवति। बौद्धज्ञानं च पौरुषज्ञानेन पोषणीयं च पौरुषज्ञानं पोष्टृ चेति॥३६३॥
Yathā pauruṣabauddhākhyājñānadvayamasti tathaiva pauruṣabauddhākhyajñānadvayamasti| Apare ca pūrvābhyāṁ viruddhe| Ajñānasya bhedadvayamāṇavamalasyākṛtidvayaṁ yadviśvaprapañcāya śivāvasthāmāvṛṇoti| Saṅkocidṛkkriyātmakamāṇavamalaṁ cāvikalpitam| Ata evāṇavamalamidaṁ vikalpadvāreṇātikrantuṁ na śakyate| Evamāṇavamalamapūrṇatvamihaivādhunaiva na ko'pi cedaṁ śaṅkate| Pauruṣājñānaṁ ca na buddhāvavasthitamadhyavasāyādyabhāvādarthādahamitthamidaṁ vedmītyevamadhyavasāyinī buddhirnātra syāt| Ata eva na kaścidbuddhiviṣayapratyatnaḥ pauruṣājñānamapanetuṁ samarthaḥ| Parabhairavānugrahaḥ kevalaṁ tatkartuṁ samarthaḥ| Aparañca kiṁ bauddhājñānam| Dehaprāṇādyātmake'nātmanyātmābhimāna eva| Abhimāno'yaṁ ca ṣaṭkañcukābilāṇorbuddhisthitaḥ| Evaṁ bauddhājñānaṁ kapaṭajñānam| Tathāhyahamitthamidaṁ vedmītyyathā pūrvaṁ mayoktam| Iha loke'sminbauddhājñānaṁ kapaṭamatasamūhamūlam| Kapaṭajñānādasmāttvaṁ paramārthaṁ nopalabhase'pi tu tvanmanaḥkalpanā| Yathā tvadbuddhau kapaṭajñānametadutthitaṁ tathā tvadbuddhiḥ parameśvarasya ca parameśvaradehātmano viśvasya ca viṣaya ucitaṁ vitarkayitumakalpā| Bauddhājñānaṁ ca pauruṣājñānena poṣaṇīyaṁ ca pauruṣājñānaṁ poṣṭṛ ca| Parabhairavaśāstradhīrādhyāyādbauddhājñānamaśeṣeṇāpanītam| Parabhairavasyānugraheṇa tu tvamantato mokṣamāpnosi| Kale'smiṁstvaṁ nirvikalparūpaṁ vikasvarajñānamapi prāpnosi| Viśeṣajñānametatpauruṣajñānamityabhidhīyate| Yataśca tvaṁ parabhairavaśāstradhīrādhyayanarūpamudgareṇa khaḍgamiva tvadbuddhimapyaghaṭayastatastvayā bauddhajñānamapyadhigatam| Pauruṣajñānasya ca bauddhajñānasya ca dviguṇaprāptidvāreṇa tvajjīvanmuktirdṛḍhaṁ bhavati| Bauddhajñānaṁ ca pauruṣajñānena poṣaṇīyaṁ ca pauruṣajñānaṁ poṣṭṛ ceti||363||
"Подобно тому, как (yathā) существует (asti) два вида неведения, называемых '(неведением) в отношении Самости' и 'интеллектуальным (неведением)' (pauruṣa-bauddha-ākhya-ajñāna-dvayam), точно также (tathā eva) существует (asti) два вида знания, называемых '(знанием) о Самости' и 'интеллектуальным (знанием)' (pauruṣa-bauddha-ākhya-jñāna-dvayam). И (ca) последние (apare) противоположны (viruddhe) первым (pūrvābhyām). Два вида (bheda-dvayam) неведения (ajñānasya) (являются) двумя аспектами (ākṛti-dvayam) Āṇavamala (āṇava-malasya), которые (yad) скрывают (āvṛṇoti) Состояние Śiva (śiva-avasthām) при разворачивании вселенной (viśva-prapañcāya). А (ca) Āṇavamala (āṇava-malam) сокращает восприятие и деятельность (saṅkoci-dṛk-kriyā-ātmakam), (и) там отсутствует любая vikalpa, или мысль --т.e. это бесспорно-- (avikalpitam). По этой причине (atas eva), эту (idam) Āṇavamala (āṇava-malam) невозможно (na śakyate) преодолеть (atikrantum) с помощью vikalpa (vikalpa-dvāreṇa). Так (evam), Āṇavamala (āṇava-malam) (— это) отсутствие Полноты (apūrṇatvam) прямо здесь (iha eva) (и) прямо сейчас (adhunā eva), и (ca) никто не (na kaḥ api) сомневается (śaṅkate) в этом (idam). А (ca) неведение в отношении Самости (pauruṣa-ajñānam) не находится (na... avasthitam) в интеллекте (buddhau) из-за отсутствия способности определения и т.д. (adhyavasāya-ādi-abhāvāt), то есть (arthāt) здесь (atra) отсутствует (na... syāt) интеллект (buddhiḥ), определяющий (adhyavasāyinī) таким образом (evam): 'Я (aham) знаю (vedmi) это (idam) так (ittham... iti)'. По этой причине (atas eva) никакие интеллектуальные усилия не (na kaścid buddhi-viṣaya-pratyatnaḥ) могут (samarthaḥ) уничтожить (apanetum) неведение в отношении Самости (pauruṣa-ajñānam). Только (kevalam) Милость Parabhairava (para-bhairava-anugrahaḥ) может (samarthaḥ) сделать (kartum) это (tad). Кроме того (aparañca), что (kim) (такое) интеллектуальное неведение (bauddha-ajñānam)? Это ошибочное представление о том, что не-Самость --не-я--, состоящая из тела, жизненной энергии и пр., является Самостью --Я-- (deha-prāṇa-ādi-ātmake anātmani ātma-abhimānaḥ eva)! И (ca) это (ayam) ошибочное представление (abhimānaḥ) пребывает в интеллекте (buddhi-sthitaḥ) ограниченной личности, сбитой с толку шестью оболочками (ṣaṭ-kañcuka-ābila-aṇoḥ). Таким образом (evam), интеллектуальное неведение (bauddha-ajñānam) (— это) ложное знание (kapaṭa-jñānam). Например (tathā hi), как (yathā) я сказал (mayā uktam) ранее (pūrvam): 'Я (aham) знаю (vedmi) это (idam) так (ittham... iti)'. Здесь (iha), в этом мире (loke asmin), интеллектуальное неведение (bauddha-ajñānam) является корнем множества ложных мнений (kapaṭa-mata-samūha-mūlam). Из-за этого ложного знания (kapaṭa-jñānāt asmāt) ты (tvam) воспринимаешь (upalabhase) не (na) Высшую Реальность (parama-artham), а, скорее (api tu), своё воображение (tvat-manaḥkalpanā). Поскольку (yathā) это (etad) ложное знание (kapaṭa-jñānam) активно (utthitam) в твоём интеллекте (tvat-buddhau), то (tathā) твой интеллект (tvat-buddhiḥ) не пригоден (akalpā) для правильного размышления (ucitam vitarkayitum) о (viṣaye) Всевышнем Господе (parama-īśvarasya) и (ca... ca) вселенной (viśvasya), которая является Телом Всевышнего Владыки (parama-īśvara-deha-ātmanaḥ). И (ca) интеллектуальное неведение (bauddha-ajñānam) питается (poṣaṇīyam) неведением в отношении Самости (pauruṣa-ajñānena) и (ca... ca) питает (poṣṭṛ) неведение о Самости (pauruṣa-ajñānam). Интеллектуальное неведение (bauddha-ajñānam) полностью устраняется (aśeṣeṇa apanītam) через серьёзное и постоянное изучение Писаний Parabhairava (para-bhairava-śāstra-dhīra-adhyāyāt). Но (tu) благодаря Милости (anugraheṇa) Parabhairava (para-bhairavasya), ты (tvam) в конечном счёте (antatas) достигнешь (āpnosi) Освобождения (mokṣam). В это время (kale asmin) ты (tvam) также получишь (api prāpnosi) обширное знание (vikasvara-jñānam), лишённое любой vikalpa, или мысли (nirvikalpa-rūpam). Это (etad) специальное знание (viśeṣa-jñānam) называется (abhidhīyate) 'Знанием о Самости' (pauruṣa-jñānam iti). А (ca) поскольку (yatas) ты (tvam) также выковал (api aghaṭayaḥ) свой интеллект (tvat-buddhim), как если бы это был меч (khaḍgam iva), молотом серьёзного и упорного изучения Писаний Parabhairava (para-bhairava-śāstra-dhīra-adhyayana-rūpa-mudgareṇa), следовательно (tatas), ты также получил интеллектуальное знание (tvayā bauddha-jñānam api adhigatam). Благодаря двойному достижению (dviguṇa-prāpti-dvāreṇa) знания о Самости (pauruṣa-jñānasya) и (ca... ca) интеллектуального знания (bauddha-jñānasya), твоё Освобождение при жизни (tvat-jīvat-muktiḥ) становится (bhavati) устойчивым (dṛḍham). И (ca) интеллектуальное знание (bauddha-jñānam) питается (poṣaṇīyam) знанием о Самости (pauruṣa-jñānena) и (ca... ca) питает (poṣṭṛ) знание о Самости (pauruṣa-jñānam... iti)"||363||
अन्ततः श्रीतन्त्रालोके १.४९-५१ एतदभिनवगुप्तपादैर्व्याख्यातम्
देहसद्भावपर्यन्तमात्मभावो यतो धियि।
देहान्तेऽपि न मोक्षः स्यात्पौरुषाज्ञानहानितः॥४९॥
बौद्धाज्ञाननिवृत्तौ तु विकल्पोन्मूलनाद्ध्रुवम्।
तदैव मोक्ष इत्युक्तं धात्रा श्रीमन्निशाटने॥५०॥
विकल्पयुक्तचित्तस्तु पिण्डपाताच्छिवं व्रजेत्।
इतरस्तु तदैवेति शास्त्रस्यात्र प्रधानतः॥५१॥
इति। अत्र यच्छ्रीमदभिनवगुप्तेनोक्तं पूर्वं मयोदाहृतमपि। अहम्परन्तु श्रीमदभिनवगुप्तोपदेशान्व्याख्यान्प्रस्तुतमिदं पुनः कथयिष्यामि। दीक्षानन्तरमपि यत्र परभैरवानुग्रहेण पौरुषाज्ञानमपनीतं बुद्धावज्ञानं सदास्ते। बौद्धाज्ञानमिदम्। किमर्थमेतद्भवति। यतो दीक्षायाः प्राक्शिष्येण परभैरवशास्त्रधीराध्ययनं नासीच्छिष्येण। यदि तु दीक्षायाः पश्चात्तस्य जीवनस्य शेषभागे बौद्धाज्ञानमनपनीतं तदा स स्थिरमोक्षमनुभवितुमशक्तः। यद्येवं स केवलं देहपातात्स्थिरमोक्षमनुभविष्यति। यदि तस्मिन्परन्त्वज्ञानद्वयं सर्वथोन्मूलितं तर्हि जीवन्मुक्तिर्वर्तते। बौद्धज्ञानविभवोऽयं यत्तद्यावज्जीवं स्थिरमुक्तिमनुभवितुं शिष्याय क्षमतां ददाति। अपरञ्च शिष्यश्चेत्कस्यचित्पुत्रोऽहमरोग्यहं कस्यचित्पिताहं मद्दृढमतमिदमित्यादि चिन्तयन्नास्ते तदा तत्तद्बुद्धौ बौद्धाज्ञानसन्निधिं निर्दिशति। फलतो यथा पूर्वं मयोक्तं स स्थिरमोक्षानुभवार्थे स्वदेहस्य मरणं प्रतीक्षितुमर्हति। अत एव जीवन्मुक्तिप्राप्त्यर्थाय बौद्धज्ञानगुर्वर्थत्वात्परभैरवशास्त्राणामत्र प्राधान्यमिति॥३६४॥
Antataḥ śrītantrāloke 1.49-51 etadabhinavaguptapādairvyākhyātam
Dehasadbhāvaparyantamātmabhāvo yato dhiyi|
Dehānte'pi na mokṣaḥ syātpauruṣājñānahānitaḥ||49||
Bauddhājñānanivṛttau tu vikalponmūlanāddhruvam|
Tadaiva mokṣa ityuktaṁ dhātrā śrīmanniśāṭane||50||
Vikalpayuktacittastu piṇḍapātācchivaṁ vrajet|
Itarastu tadaiveti śāstrasyātra pradhānataḥ||51||
iti| Atra yacchrīmadabhinavaguptenoktaṁ pūrvaṁ mayodāhṛtamapi| Ahamparantu śrīmadabhinavaguptopadeśānvyākhyānprastutamidaṁ punaḥ kathayiṣyāmi| Dīkṣānantaramapi yatra parabhairavānugraheṇa pauruṣājñānamapanītaṁ buddhāvajñānaṁ sadāste| Bauddhājñānamidam| Kimarthametadbhavati| Yato dīkṣāyāḥ prākśiṣyeṇa parabhairavaśāstradhīrādhyayanaṁ nāsīcchiṣyeṇa| Yadi tu dīkṣāyāḥ paścāttasya jīvanasya śeṣabhāge bauddhājñānamanapanītaṁ tadā sa sthiramokṣamanubhavitumaśaktaḥ| Yadyevaṁ sa kevalaṁ dehapātātsthiramokṣamanubhaviṣyati| Yadi tasminparantvajñānadvayaṁ sarvathonmūlitaṁ tarhi jīvanmuktirvartate| Bauddhajñānavibhavo'yaṁ yattadyāvajjīvaṁ sthiramuktimanubhavituṁ śiṣyāya kṣamatāṁ dadāti| Aparañca śiṣyaścetkasyacitputro'hamarogyahaṁ kasyacitpitāhaṁ maddṛḍhamatamidamityādi cintayannāste tadā tattadbuddhau bauddhājñānasannidhiṁ nirdiśati| Phalato yathā pūrvaṁ mayoktaṁ sa sthiramokṣānubhavārthe svadehasya maraṇaṁ pratīkṣitumarhati| Ata eva jīvanmuktiprāptyarthāya bauddhajñānagurvarthatvātparabhairavaśāstrāṇāmatra prādhānyamiti||364||
"Наконец (antatas), в почтенной Tantrāloka 1.49-51 (śrī-tantrāloke 1.49-51) именитый Abhinavagupta объяснил это (etad abhinavagupta-pādaiḥ vyākhyātam):
«Однако (yatas) (даже после получения инициации,) пока существует (физическое) тело (deha-sadbhāva-paryantam), (там сохраняется) Я-тость в (сфере) интеллекта --а именно, bauddhājñāna-- (ātma-bhāvaḥ... dhiyi) --это является возможным ходом событий, если ученик не развивает bauddhajñāna, или интеллектуальное знание через изучение недвойственных писаний Śiva--. (Но даже в этом случае, bauddhājñāna) не (сохраняется) (na), когда (физическое) тело отпадает --т.е. во время смерти-- (deha-ante api), (и тогда) имеет место (syāt) Освобождение (mokṣaḥ) из-за исчезновения pauruṣājñāna --неведения в отношении Самости-- (pauruṣa-ajñāna-hānitaḥ). Однако (tu), когда bauddhājñāna исчезает --т.е. уничтожается, пока тело ещё живо-- (bauddha-ajñāna-nivṛttau), то поскольку мысль, или vikalpa непоколебимо выкорчевана, или уничтожена --и pauruṣājñāna также разрушено-- (vikalpa-unmūlanāt dhruvam), тогда (tadā eva) (имеет место) Освобождение (mokṣaḥ). Так было сказано (iti uktam) Творцом --т.е. Śiva-- (dhātrā) в почтенном Niśāṭanatantra (śrīmat-niśāṭane). Тем не менее (tu), тот, чей ум занят vikalpa --например, 'я — толстый, я — больной, я — здоровый, я — богатый' и т.п.-- (vikalpa-yukta-cittaḥ), (даже если он был инициирован, и его pauruṣājñāna было уничтожено,) достигнет (vrajet) Śiva (śivam), когда его физическое тело падёт --во время смерти-- (piṇḍa-pātāt). Но (tu) другой --тот, кто обладает и интеллектуальным знанием, и знанием Самости, т.е. bauddhajñāna и pauruṣajñāna-- (itaraḥ), (получает Освобождение) в тот момент (и прямо там) --т.е. ему не надо ждать смерти физического тела-- (tadā eva). Таким образом (iti), здесь (atra) имеется огромное превосходство, или преобладание (pradhānataḥ) Писаний (śāstrasya... iti) (над его собственным индивидуальным опытом в samādhi, или трансе)||1.49-51||».
Здесь (atra) то, что (yad) сказал почтенный Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptena uktam), также упоминалось (udāhṛtam api) мной (mayā) ранее --в 361-- (pūrvam). Тем не менее (parantu), пока я объясняю (vyākhyān) учение прославленного Abhinavagupta (śrīmat-abhinavagupta-upadeśān), я буду говорить (aham... kathayiṣyāmi) вновь (punar) об этой теме (prastutam idam). Даже (api) после инициации (dīkṣā-anantaram), когда (yatra) неведение в отношении Самости (pauruṣa-ajñānam) было искоренено (apanītam) Милостью Parabhairava (parabhairava-anugraheṇa), в интеллекте (buddhau) продолжает существовать (sat āste) неведение (ajñānam). Это (idam) (мы говорит об) интеллектуальном неведении (bauddha-ajñānam). Почему (kimartham) так происходит (etad bhavati)? Потому что (yatas) до (prāk) инициации (dīkṣāyāḥ), отсутствовало (na āsīt) серьёзное изучение Писаний Parabhairava (para-bhairava-śāstra-dhīra-adhyayanam) со стороны ученика (śiṣyeṇa). Но (tu) если (yadi) после (paścāt) инициации (dīkṣāyāḥ) в течение оставшейся части (śeṣa-bhāge) своей жизни (tasya jīvanasya) ученик не устранил интеллектуальное неведение (śiṣyeṇa... bauddha-ajñānam anapanītam), тогда (tadā) он (saḥ) не может (aśaktaḥ) наслаждаться (anubhavitum) стабильным Освобождением (sthira-mokṣam). Если это так (yadi evam), он (saḥ) будет наслаждаться (kevalam... anubhaviṣyati) стабильным Освобождением (sthira-mokṣam) только после падения тела (deha-pātāt). Однако (parantu), если (yadi) в нём (tasmin) оба вида неведения (ajñāna-dvayam) полностью искоренены (sarvathā unmūlitam), тогда (tarhi) имеет место (vartate) Освобождение при жизни (jīvat-muktiḥ). Великолепие интеллектуального знания (состоит в) (bauddha-jñāna-vibhavaḥ) том (ayam), что (yad) оно (tad) позволяет (kṣamatām dadāti) ученику (śiṣyāya) в процессе жизни (yāvat jīvam) наслаждаться (anubhavitum) стабильным Освобождением (sthira-muktim). Более того (aparañca), если (ced) ученик (śiṣyaḥ) продолжает думать (cintayan āste): 'Я (aham) (являюсь) сыном (putraḥ) кого-то (kasyacid)', 'Я (aham) здоров (arogī)', 'Я (aham) (являюсь) отцом (pitā) кого-то (kasyacid)', 'Это (idam) (—) моё твёрдое убеждение (mad-dṛḍha-matam)' и т.д. (iti-ādi), тогда (tadā) это (tad) указывает на (nirdiśati) наличие интеллектуального неведения (bauddha-ajñāna-sannidhim) в его интеллекте (tad-buddhau). Поэтому (phalatas), как (yathā) я сказал (mayā uktam) ранее (pūrvam), чтобы насладиться стабильным Освобождением (sthira-mokṣa-anubhava-arthe), он (saḥ) вынужден (arhati) ждать (pratīkṣitum) смерти (maraṇam) своего собственного тела (sva-dehasya). По этой причине (atas eva), из-за важности интеллектуального знания (bauddha-jñāna-gurvarthatvāt) для достижения Освобождения при жизни (jīvat-mukti-prāpti-arthāya), здесь (говорится о) (atra) преобладании (prādhānyam) Писаний Parabhairava (para-bhairava-śāstrāṇām... iti)"||364||
Puruṣa, или ограниченная личность
यतो नरः परमेशात्मा सारतस्ततः सृजति जगत्सर्वम्।
स स्वग्रीवेऽतिसुगन्धिस्रक्वदेव जपमालेवाथवा हि॥११॥
इति त्रिकमुख्यमतेष्वेकादशश्लोकोऽयमिति॥३६५॥
Yato naraḥ parameśātmā sāratastataḥ sṛjati jagatsarvam|
Sa svagrīve'tisugandhisrakvadeva japamālevāthavā hi||11||
iti trikamukhyamateṣvekādaśaśloko'yamiti||365||
"Это (ayam) одиннадцатая строфа (ekādaśa-ślokaḥ) в основных Принципах (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«Поскольку (yatas) ограниченный индивидуум (naraḥ) в существе своём является Всевышним Господом (parama-īśa-ātmā sāratas), то (tatas) он (saḥ) проявляет (sṛjati) всю (sarvam) вселенную (jagat), подобно очень ароматной гирлянде (ati-sugandhi-srak-vat eva) или (athavā hi) чёткам для japa (japa-mālā iva) вокруг своей шеи (sva-grīve... iti...iti)||11||»"||365||
श्रीप्रत्यभिज्ञाहृदये चतुर्थसूत्रेण -यत्पूर्वं मयोदाहृतम्- तत्सदृशं किञ्चित्क्षेमराजपादैरुक्तम्। किञ्च तच्छाश्त्रे पञ्चमसूत्रमपि संयोजयिष्याम्यहम्। सूत्र उभे विशेषेण पञ्चमसूत्रं तवाध्यात्मिकमार्गे सारवती स्तः। कोऽपि चेच्छ्रीप्रत्यभिज्ञाहृदये पञ्चमसूत्रमवगन्तुं शक्तस्तर्हि स विज्ञानाकलावस्थामतिशीघ्रं प्राप्स्यति। पश्चात्तु विषयोऽयं मया वक्ष्यते। अधुना द्वे सूत्रे
चितिसङ्कोचात्मा चेतनोऽपि सङ्कुचितविश्वमय॥४॥
इति।
चितिरेव चेतनपदादवरूढा चेत्यसङ्कोचिनी चित्तम्॥५॥
इति। द्वे सूत्र इमे सहगामिनी। किमिति। अपवादादस्मात् - कथं नरः स्वदेहवत्सङ्कुचितविश्वमयः स्यात्स यदि विकल्पमयः। सङ्क्षेपेण - नरो यदि पुरुषाख्योऽपि विकल्पपूर्णचित्तयुतः कथं स निर्विकल्परूपः परभैरवः स्यात्। अपवादोऽयं विशदो विशदतरं तु श्रीमत्प्रत्यभिज्ञाहृदये पञ्चमसूत्ररूपेणापवादस्य तादृशस्योत्तरं यन्नरचित्तं चितिरेव। का चितिः। सा भैरव्येवार्थाद्भैरवशक्तिः। इदानीं श्रीमत्क्षेमराजेन विरचितपञ्चमसूत्रगभीरवृत्तिं समासतो मद्वचनैर्व्याख्यास्याम्यहमिति॥३६६॥
Śrīpratyabhijñāhṛdaye caturthasūtreṇa -yatpūrvaṁ mayodāhṛtam- tatsadṛśaṁ kiñcitkṣemarājapādairuktam| Kiñca tacchāśtre pañcamasūtramapi saṁyojayiṣyāmyaham| Sūtra ubhe viśeṣeṇa pañcamasūtraṁ tavādhyātmikamārge sāravatī staḥ| Ko'pi cecchrīpratyabhijñāhṛdaye pañcamasūtramavagantuṁ śaktastarhi sa vijñānākalāvasthāmatiśīghraṁ prāpsyati| Paścāttu viṣayo'yaṁ mayā vakṣyate| Adhunā dve sūtre
Citisaṅkocātmā cetano'pi saṅkucitaviśvamaya||4||
iti|
Citireva cetanapadādavarūḍhā cetyasaṅkocinī cittam||5||
iti| Dve sūtra ime sahagāminī| Kimiti| Apavādādasmāt - Kathaṁ naraḥ svadehavatsaṅkucitaviśvamayaḥ syātsa yadi vikalpamayaḥ| Saṅkṣepeṇa - Naro yadi puruṣākhyo'pi vikalpapūrṇacittayutaḥ kathaṁ sa nirvikalparūpaḥ parabhairavaḥ syāt| Apavādo'yaṁ viśado viśadataraṁ tu śrīmatpratyabhijñāhṛdaye pañcamasūtrarūpeṇāpavādasya tādṛśasyottaraṁ yannaracittaṁ citireva| Kā citiḥ| Sā bhairavyevārthādbhairavaśaktiḥ| Idānīṁ śrīmatkṣemarājena viracitapañcamasūtragabhīravṛttiṁ samāsato madvacanairvyākhyāsyāmyahamiti||366||
"В уважаемом Pratyabhijñāhṛdaya (śrī-pratyabhijñāhṛdaye) в четвёртом афоризме (caturtha-sūtreṇa) —который (yad) цитировался мной (mayā udāhṛtam) ранее (pūrvam) --в 326--— знаменитым Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ) было сказано (uktam) нечто (kiñcid) похожее на это --на то, что говорил Габриэль Pradīpaka в строфе 11 в Основных Принципах (Шиваизма) Трики-- (tad-sadṛśam). Кроме того (kiñca), я также добавлю (api saṁyojayiṣyāmi aham) пятый афоризм (pañcama-sūtram) из того Писания --Pratyabhijñāhṛdaya-- (tad-śāśtre). Оба афоризма (sūtre ubhe), особенно (viśeṣeṇa) пятый афоризм (pañcama-sūtram), являются (staḥ) жизненно важными (sāravatī) на твоём духовном пути (tava ādhyātmika-mārge). Если (ced) кто-то (kaḥ api) сможет (śakta) понять (avagantum) пятый афоризм (pañcama-sūtram) почтенного Pratyabhijñāhṛdaya (śrī-pratyabhijñāhṛdaye), тогда (tarhi) он/а (saḥ) очень быстро (ati-śīghram) достигнет (prāpsyati) состояния Vijñānākala (vijñānākala-avasthām). Но (tu) эта (ayam) тема (viṣayaḥ) будет обсуждаться (vakṣyate) мной (mayā) позже (paścāt). Сейчас (adhunā) два афоризма (dve sūtre):
«Индивидуальный воспринимающий (cetanaḥ), в котором происходит сжатие Citi (citi-saṅkoca-ātmā), также (api) имеет вселенную в качестве своего тела, но в сжатом виде (saṅkucita-viśva-mayaḥ iti)||4||»,
«Это Сама Citi (citiḥ... eva), нисходя (avarūḍhā) с уровня Чистого Сознания (cetana-padāt), сжимает Себя, (принимая форму) объекта, или познаваемого (cetya-saṅkocinī); (и это также Citi, которая) становится умом (cittam iti)||5||».
Эти (ime) два (dve) афоризма (sūtre) работают вместе (saha-gāminī). Почему? (kim iti) Из-за этого возражения (apavādāt asmāt): "Как (katham) мог nara --ограниченный индивидуум-- иметь вселенную в качестве своего тела, но в сжатом виде (naraḥ sva-deha-vat saṅkucita-viśva-mayaḥ syāt), если (yadi) он (saḥ) состоит из vikalpa --т.e. ментальных флуктуаций-- (vikalpa-mayaḥ)?" Суммируя (saṅkṣepeṇa): Если (yadi) nara (naraḥ), именуемый также puruṣa (puruṣa-ākhyaḥ api), наделён умом, полным vikalpa-s (vikalpa-pūrṇa-citta-yutaḥ), как (katham) он (saḥ) (является) Parabhairava (para-bhairavaḥ... syāt), чья природа — это nirvikalpa --т.е. лишённый vikalpa-- (nirvikalpa-rūpaḥ)? Это (ayam) возражение (apavādaḥ) блестящее (viśadaḥ), но (tu) более блестящим (viśada-taram) является ответ (uttaram) на такое возражение (apavādasya tādṛśasya) в виде пятого афоризма (pañcama-sūtra-rūpeṇa) досточтимого Pratyabhijñāhṛdaya (śrīmat-pratyabhijñāhṛdaye), что (yad) ум nara (nara-cittam) (— это) Сама Citi (citiḥ eva). Что (kā) (такое) Citi (citiḥ)? Она (sā) (является) Самой Bhairavī (bhairavī eva), т.e. (arthāt) Śakti, или Силой Bhairava (bhairava-śaktiḥ). Теперь (idānīm), кратко (samāsato) (и) своими словами (mad-vacanaiḥ), я объясню (vyākhyāsyāmi aham) глубокий комментарий к пятому афоризму, написанный прославленным Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājena viracita-pañcama-sūtra-gabhīra-vṛttim... iti)"||366||
एतद्विषयापेक्षया मम मतमिदम् - चित्ते सम्भावनद्वयं चित्प्राधान्यं वा सङ्कोचप्राधान्यं वा चिच्छक्तिरूपा चिद्वसति प्रथमतत्त्वे यस्मिन्प्रकाशप्रधानत्वम्। अत्रारोहणार्थं द्वौ प्रकारौ - सहजारोहणं परभैरवानुग्रहप्रेरितं च समाधिद्वारेणारोहणं प्रत्यत्नप्रेरितं च। सहजमार्गे चित्ते चित्प्रधानत्वे प्रकाशप्रधानत्वे च तर्हि तस्य प्रमाता विज्ञानाकलनामको यो मायाख्यषट्तत्त्वस्याणवमलस्य च मध्येऽपरामहामायायामवस्थितः। तदनन्तरं त्वयि प्रकाशविमर्शप्राधान्यत्वे तदवस्थायाः प्रमाता मन्त्रनामको यः पञ्चमतत्त्वे सद्विद्याख्येऽवस्थितः। ततः परं चित्सङ्कोचोऽल्पीभवंस्त्वं चतुर्थतत्त्वे मन्त्रेश्वरावस्थां च तृतीयतत्त्वे मन्त्रमहेश्वरावस्थां च स्वभावतोऽधिगच्छसि। प्रक्रमेऽस्मिंस्तव चित्तस्य प्रसारो वर्तते शक्तिरिव तत्सहजावस्थाधिगमनपर्यन्तम्। अस्मिन्वर्तमाने त्वं भैरवो भवसि। समाधिना परन्तु सति प्रयत्नेऽधिरोहणं क्रमकं न त्वतिशीघ्रम्। तस्माच्चितिरेव चिन्मात्रपदादवरुह्य चित्तमभवत्। श्रीप्रत्यभिज्ञाहृदये पञ्चमसूत्रमिदमाध्यात्मिकमार्गासृक्। किमर्थम्। यतस्त्वं यदि तत्सम्यगवगच्छसि तर्हि त्वं शाक्तोपायपारं गच्छसि मोक्षदेहल्यां शाम्भवोपाये विज्ञानाकलावस्थायामवरोहसि च। शाक्तोपायश्च शाम्भवोपायश्च पश्चान्मया वक्ष्येत इति॥३६७॥
Etadviṣayāpekṣayā mama matamidam - Citte sambhāvanadvayaṁ citprādhānyaṁ vā saṅkocaprādhānyaṁ vā cicchaktirūpā cidvasati prathamatattve yasminprakāśapradhānatvam| Atrārohaṇārthaṁ dvau prakārau - Sahajārohaṇaṁ parabhairavānugrahapreritaṁ ca samādhidvāreṇārohaṇaṁ pratyatnapreritaṁ ca| Sahajamārge citte citpradhānatve prakāśapradhānatve ca tarhi tasya pramātā vijñānākalanāmako yo māyākhyaṣaṭtattvasyāṇavamalasya ca madhye'parāmahāmāyāyāmavasthitaḥ| Tadanantaraṁ tvayi prakāśavimarśaprādhānyatve tadavasthāyāḥ pramātā mantranāmako yaḥ pañcamatattve sadvidyākhye'vasthitaḥ| Tataḥ paraṁ citsaṅkoco'lpībhavaṁstvaṁ caturthatattve mantreśvarāvasthāṁ ca tṛtīyatattve mantramaheśvarāvasthāṁ ca svabhāvato'dhigacchasi| Prakrame'smiṁstava cittasya prasāro vartate śaktiriva tatsahajāvasthādhigamanaparyantam| Asminvartamāne tvaṁ bhairavo bhavasi| Samādhinā parantu sati prayatne'dhirohaṇaṁ kramakaṁ na tvatiśīghram| Tasmāccitireva cinmātrapadādavaruhya cittamabhavat| Śrīpratyabhijñāhṛdaye pañcamasūtramidamādhyātmikamārgāsṛk| Kimartham| Yatastvaṁ yadi tatsamyagavagacchasi tarhi tvaṁ śāktopāyapāraṁ gacchasi mokṣadehalyāṁ śāmbhavopāye vijñānākalāvasthāyāmavarohasi ca| Śāktopāyaśca śāmbhavopāyaśca paścānmayā vakṣyeta iti||367||
"Это (idam) моё (mama) мнение (matam) касательно этой темы (etad-viṣaya-apekṣayā) — В уме (citte) (существует) две возможности (sambhāvana-dvayam), (когда) преобладает Cit (cit-prādhānyam) или (vā... vā) преобладает ограничение (saṅkoca-prādhānyam). Cit (cit), природой которой является Сила Сознания (cit-śakti-rūpā), находится (vasati) в первой категории (prathama-tattve), в которой (yasmin) преобладает Prakāśa (prakāśa-pradhānatvam). Здесь (atra) (имеются) два пути (dvau prakārau), чтобы возвыситься (ārohaṇa-artham): Естественное возвышение (sahaja-ārohaṇam), побуждаемое Милостью Parabhairava (para-bhairava-anugraha-preritam), и (ca... ca) возвышение (ārohaṇam) посредством samādhi, или транса (samādhi-dvāreṇa), побуждаемое усилием (prayatna-preritam). На естественном пути (sahaja-mārge), когда в уме преобладают Cit и Prakāśa (citte cit-pradhānatve prakāśa-pradhānatve ca), в этом случае (tarhi) познавший (pramātā) это (tasya) зовётся Vijñānākala (vijñāna-akala-nāmakaḥ), который (yaḥ) пребывает (avasthitaḥ) в нижней Mahāmāyā (aparā-mahā-māyāyām) —между шестой категорией, называемой Māyā, и Āṇavamala (māyā-ākhya-ṣaṭ-tattvasya āṇavamalasya ca madhye). После этого (tad-anantaram), когда в тебе преобладают Prakāśa и Vimarśa (prakāśa-vimarśa-prādhānyatve... tvayi), познающий (pramātā) этого состояния (tad-avasthāyāḥ) зовётся Mantra (mantra-nāmakaḥ), который (yaḥ) пребывает (avasthitaḥ) в пятой категории (pañcama-tattve), известной как Sadvidyā (sad-vidyā-ākhye). Затем (tatas param), по мере уменьшения ограничения Cit (cit-saṅkocaḥ alpībhavan), ты (tvam) естественно/спонтанно (svabhāvatas) достигаешь (adhigacchasi) состояния Mantreśvara (mantra-īśvara-āvasthām) в четвёртой категории (caturtha-tattve) и (ca... ca) состояния Mantramaheśvara (mantra-mahā-īśvara-avasthām) в третьей категории (tṛtīya-tattve). В этом процессе (prakrame asmin) происходит (vartate) расширение (prasāraḥ) твоего ума (tava cittasya) до тех пор, пока (этот ум не) достигнет своего естественного состояния (tad-sahaja-avasthā-adhigamana-paryantam) как (iva) Śakti (śaktiḥ). Когда это случается (asmin vartamāne), ты (tvam) становишься (bhavasi) Bhairava (bhairavaḥ). Тем не менее (parantu), когда прикладывается усилие (sati prayatne) посредством samādhi, или транса (samādhinā), возвышение (adhirohaṇam) происходит постепенно (kramakam), а не (na tu) очень быстро (ati-śīghram). Поэтому (tasmāt) только Сама Citi (citiḥ eva), после нисхождения (avaruhya) со стадии Чистого Сознания (cit-mātra-padāt), становится (abhavat) умом (cittam). Этот (idam) пятый афоризм (pañcama-sūtram) досточтимого Pratyabhijñāhṛdaya (śrī-pratyabhijñāhṛdaye) (является) кровью духовного пути (ādhyātmika-mārga-asṛk). Почему? (kimartham) Потому что (yatas), если (yadi) ты (tvam) полностью понимаешь это (tad samyak avagacchasi), тогда (tarhi) ты (tvam) пересекаешь Śāktopāya (śākta-upāya-pāram gacchasi) и (ca) попадаешь (avarohasi) в состояние Vijñānākala (vijñāna-akala-avasthāyām), в Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāye), что является порогом Освобождения (mokṣa-dehalyām). О Śāktopāya (śākta-upāyaḥ) и (ca... ca) Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyaḥ) я буду говорить (mayā vakṣyete) позже (paścāt... iti)"||367||
यस्मात्सर्वमयो जीवः सर्वभावसमुद्भवात्।
तत्संवेदनरूपेण तादात्म्यप्रतिपत्तितः॥३॥
तस्माच्छब्दार्थचिन्तासु न सावस्था न या शिवः।
भोक्तैव भोग्यभावेन सदा सर्वत्र संस्थितः॥४॥
इति तानि सर्वाणि वस्तूनि पूर्वं मयोक्तानि स्पन्दकारिकायाम् २.३-४ वसुगुप्तपादैर्व्याख्यातान्यपि। यदि त्वं ते द्वे कारिके सम्यगवगच्छसि तर्हि मोक्षस्तव हस्ततले भविष्यतीति॥३६८॥
Yasmātsarvamayo jīvaḥ sarvabhāvasamudbhavāt|
Tatsaṁvedanarūpeṇa tādātmyapratipattitaḥ||3||
Tasmācchabdārthacintāsu na sāvasthā na yā śivaḥ|
Bhoktaiva bhogyabhāvena sadā sarvatra saṁsthitaḥ||4||
iti tāni sarvāṇi vastūni pūrvaṁ mayoktāni spandakārikāyām 2.3-4 vasuguptapādairvyākhyātānyapi| Yadi tvaṁ te dve kārike samyagavagacchasi tarhi mokṣastava hastatale bhaviṣyatīti||368||
"Все (sarvāṇi) эти (tāni) вещи (vastūni), упомянутые мной (mayā uktāni) ранее (pūrvam), были также объяснены (vyākhyātāni api) почтенным Vasugupta (vasugupta-pādaiḥ) в Spandakārikā-s 2.3-4 (spanda-kārikāyām 2.3-4):
«Поскольку (yasmāt) индивидуальная душа (jīvaḥ) идентична (mayaḥ) всем (sarva), так как все сущности возникают (sarva-bhāva-samudbhavāt) (из неё, и) поскольку она обладает чувством, или восприятием (pratipattitaḥ) тождественности (tādātmya) (с этими сущностями) благодаря знанию (saṁvedanarūpeṇa) их всех (tad), поэтому (tasmāt) не существует (na) состояния (sā avasthā), которое (yā) не являлось бы (na) Śiva (śivaḥ), (будь то) в слове (śabda), объекте (artha) (или) мысли --cintā-- (cintāsu). Сам (eva) воспринимающий (bhoktā) всегда (sadā) (и) везде (sarvatra) остаётся (saṁsthitaḥ) в виде (bhāvena) воспринимаемого (bhogya)||3-4||».
Если (yadi) ты (tvam) полностью понимаешь (samyak avagacchasi) эти две kārikā-s (te dve kārike), тогда (tarhi) Освобождение (mokṣaḥ) будет (bhaviṣyati) на ладони твоей руки (tava hasta-tale... iti)"||368||
स्वस्पन्दनिर्णये दीर्घवृत्तिद्वारेण श्रीमत्क्षेमराजः कारिके द्वे ते व्याख्यातवानधुना मया तद्वृत्तेर्महांश उदाहृतः
यतो जीवो ग्राहकः सर्वमयः शिववद्विश्वरूपस्तेन हेतुना शब्देषु वाचकेष्वर्थेषु वाच्येषु चिन्तासु विकल्पज्ञानादिरूपास्वादिमध्यान्तरूपा सावस्था नास्ति या शिवो न भवति सर्वमेव शिवस्वरूपमित्यर्थः। यतश्चैवमतो भोक्तैव चिदात्मा ग्राहको भोग्यभावेन देहनीलादिरूपेण सदा नित्यं सर्वत्र विचित्रतत्त्वभुवनादिपदे सम्यगनूनाधिकतया स्थितो न तु भोग्यं नाम किञ्चिद्भोक्तुर्भिन्नमस्ति। जीव इत्युपक्रम्य शिव इत्युपसंहारेण जीवशिवयोर्वास्तवो न कोऽपि भेदः- इति देहाद्यवस्थासु न कासुचिदप्यपूर्णमन्यता मन्तव्यापि तु चिद्घनशिवस्वभावतैवेति भङ्ग्योपदिशति। यथोक्तं शरीरमपि ये षट्त्रिंशत्तत्त्वमयं शिवरूपतया पश्यन्त्यर्चयन्ति च ते सिद्ध्यन्ति घटादिकमपि तथाभिनिविश्य पश्यन्त्यर्चयन्ति च तेऽपीति नास्त्यत्र विवाद इति श्रीप्रत्यभिज्ञाटीकायाम्। भट्टश्रीवामनेनाप्युक्तम्
आलम्ब्य संविदं यस्मात्संवेद्यं न स्वभावतः।
तस्मात्संविदितं सर्वमिति संविन्मयो भवेत्॥
इति। कस्माज्जीवः सर्वमय इत्यत्र हेतुः सर्वभावानां समुद्भवादुत्पत्तिहेतुत्वादपादानभावप्रधानश्च निर्देशः।
प्रमातृमितिमानमेयमयभेदजातस्य ते विहार इह हेतुतां समुपयाति यस्मात्त्वयि।
निवृत्तविवृत्तौ क्वचित्तदपयाति तेनाधुना नयेन पुनरीक्ष्यते जगति जातुचित्केनचित्॥
इति श्रीज्ञानगर्भस्तोत्रोक्तनीत्या संविद्येव प्रसृतायां जगतः सद्भावात्सर्वभावसमुद्भवत्वं जीवस्य। यतश्च जीवादेवोदयति विश्वमतोऽयं सर्वमयो विश्वशक्तिरिति यावत्। निर्णीतं चैतद्द्वितीयसूत्रवृत्तौ। सर्वमयत्वे हेत्वन्तरमाह तत्संवेदन इत्यर्धेन। तस्य सर्वस्य नीलसुखादेर्यत्संवेदनं प्रकाशस्तेन रूपेण स्वभावेन तादत्म्यप्रतिपत्तेः सर्वमयत्वस्योपलम्भादिति।
इति॥३६९॥
Svaspandanirṇaye dīrghavṛttidvāreṇa śrīmatkṣemarājaḥ kārike dve te vyākhyātavānadhunā mayā tadvṛttermahāṁśa udāhṛtaḥ
Yato jīvo grāhakaḥ sarvamayaḥ śivavadviśvarūpastena hetunā śabdeṣu vācakeṣvartheṣu vācyeṣu cintāsu vikalpajñānādirūpāsvādimadhyāntarūpā sāvasthā nāsti yā śivo na bhavati sarvameva śivasvarūpamityarthaḥ| Yataścaivamato bhoktaiva cidātmā grāhako bhogyabhāvena dehanīlādirūpeṇa sadā nityaṁ sarvatra vicitratattvabhuvanādipade samyaganūnādhikatayā sthito na tu bhogyaṁ nāma kiñcidbhokturbhinnamasti| Jīva ityupakramya śiva ityupasaṁhāreṇa jīvaśivayorvāstavo na ko'pi bhedaḥ— Iti dehādyavasthāsu na kāsucidapyapūrṇamanyatā mantavyāpi tu cidghanaśivasvabhāvataiveti bhaṅgyopadiśati| Yathoktaṁ śarīramapi ye ṣaṭtriṁśattattvamayaṁ śivarūpatayā paśyantyarcayanti ca te siddhyanti ghaṭādikamapi tathābhiniviśya paśyantyarcayanti ca te'pīti nāstyatra vivāda iti śrīpratyabhijñāṭīkāyām| Bhaṭṭaśrīvāmanenāpyuktam
Ālambya saṁvidaṁ yasmātsaṁvedyaṁ na svabhāvataḥ|
Tasmātsaṁviditaṁ sarvamiti saṁvinmayo bhavet||
iti| Kasmājjīvaḥ sarvamaya ityatra hetuḥ sarvabhāvānāṁ samudbhavādutpattihetutvādapādānabhāvapradhānaśca nirdeśaḥ|
Pramātṛmitimānameyamayabhedajātasya te vihāra iha hetutāṁ samupayāti yasmāttvayi|
Nivṛttavivṛttau kvacittadapayāti tenādhunā nayena punarīkṣyate jagati jātucitkenacit||
iti śrījñānagarbhastotroktanītyā saṁvidyeva prasṛtāyāṁ jagataḥ sadbhāvātsarvabhāvasamudbhavatvaṁ jīvasya| Yataśca jīvādevodayati viśvamato'yaṁ sarvamayo viśvaśaktiriti yāvat| Nirṇītaṁ caitaddvitīyasūtravṛttau| Sarvamayatve hetvantaramāha tatsaṁvedana ityardhena| Tasya sarvasya nīlasukhāderyatsaṁvedanaṁ prakāśastena rūpeṇa svabhāvena tādatmyapratipatteḥ sarvamayatvasyopalambhāditi|
Iti||369||
"В своём Spandanirṇaya (sva-spanda-nirṇaye) почтенный Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) объяснил (vyākhyātavān) те две kārikā-s (kārike dve te) в длинном комментарии (dīrgha-vṛtti-dvāreṇa). Сейчас (adhunā) я цитирую (mayā... udāhṛtaḥ) большую часть (maha-aṁśaḥ) этого комментария (tad-vṛtteḥ):
«Поскольку (yatas) индивидуальная душа (jīvaḥ) —воспринимающий/познающий (на стадии таттвы 12, или Puruṣa) (grāhakaḥ)— тождественна (mayaḥ) со всем (sarva) —(поскольку он) имеет вселенную в качестве своей формы (viśva-rūpaḥ) также, как имеет Śiva (śiva-vat)—, поэтому --букв. из-за этого-- (tena hetunā) не существует (na asti) состояния (sā avasthā), которое (yā) не (na) является (bhavati) Śiva (śivaḥ), (будь то) (rūpā) в начале, середине или конце (ādi-madhya-anta), (или будь то) в словах (śabdeṣu) —в обозначении звуков, т.е. в словах (vācakeṣu)—, в объектах (artheṣu) —в том, что обозначается словами (vācyeṣu)— (или) в мыслях (cintāsu) —в тех, чья природа — знание, передаваемое через ментальные флуктуации и т.д. (vikalpa-jñāna-ādi-rūpāsu). Смысл таков, что (iti arthaḥ) (абсолютно) всё (sarvam eva) обладает природой Śiva (śiva-sva-rūpam). И (ca) поскольку (yatas) это так (evam), следовательно (atas) сам воспринимающий (bhoktā eva), чья сущность является Сознанием (cit-ātmā) —т.е. познающий на стадии таттвы 12, или Puruṣa (grāhakaḥ)—, всегда (sadā) —постоянно (nityam)— (и) везде (sarvatra) —в разных состояниях (vicitra... pade) таттв, bhuvana и т.д. --категорий проявления, миров и т.д.-- (tattva-bhuvana-ādi)— полностью (samyak) —ни больше ни меньше (anūna-adhikatayā)— остаётся (sthitaḥ) в виде (bhāvena) воспринимаемого/переживаемого (bhogya) —в форме (rūpeṇa) тела (deha), синего цвета (nīla) и т.д. (ādi)—; а не (na tu) так, что то, что называется (nāma) 'воспринимаемым' --т.е. объектами-- (bhogyam), является (asti) чем-то (kiñcid) отличным и отдельным (bhinnam) от воспринимающего/познающего (bhoktuḥ). Начиная с (upakramya) 'jīva' --индивидуальной души-- (jīvaḥ iti) (и) заканчивая (upasaṁhāreṇa) Śiva (śivaḥ iti), нет (na kaḥ api) действительной (vāstavaḥ) разницы (bhedaḥ) между jīva и Śiva (jīva-śivayoḥ). Итак (iti), (Vasugupta) косвенно учит, что (iti bhaṅgyā upadiśati) не следует придерживаться --букв. не следует думать-- (na... mantavyā) понятия (manyatā) несовершенства --отсутствия Полноты-- (apūrṇa) в любых (na kāsucid api) состояниях (avasthāsu), (таких как) тело и пр. (deha-ādi), но скорее (api tu) (следует держать в уме представление о том, что) собственная сущностная природа (sva-bhāvatā eva) — это Śiva (śiva), или компактная масса (ghana) Сознания (cit). Как (yathā) было сказано (uktam) (Utpaladeva) в его уважаемом комментарии на (его собственную) Īśvarapratyabhijñā (śrī-pratyabhijñā-ṭīkāyām): 'Те (te), кто (ye) видят --считают-- (paśyanti) даже (api) тело (śarīram), содержащее (mayam) тридцать шесть (ṣaṭ-triṁśat) категорий --таттв-- (tattva), как имеющее форму/природу Śiva (śiva-rūpatayā), и (ca) почитают (его) (arcayanti), достигают Совершенства --успешны в достижении Освобождения-- (siddhyanti); а (ca) также (api) те (te), (кто) видят --полагают-- (paśyanti) даже (api) горшок и т.д. (ghaṭa-ādikam), прибегая к подобному отношению --т.е. что это Śiva-- (tathā abhiniviśya), и (ca) почитают (его) (arcayanti... iti), (также достигают Совершенства); нет (na asti) разногласий (vivādaḥ) по этому поводу (atra... iti)'.
Это же было высказано (api uktam) Bhaṭṭaśrīvāmana (bhaṭṭaśrīvāmanena):
'Поскольку (yasmāt) объект становится известным (saṁvedyam) через обращение к (ālambya) Чистому Сознанию --Paramaśiva-- (saṁvidam), (а) не (na) сам по себе (sva-bhāvataḥ), поэтому (tasmāt) всё (sarvam) (существует как) известное (saṁviditam). Таким образом (iti), (человек) должен стать (bhavet) тождественным (mayaḥ) Чистому Сознанию (saṁvid... iti)'.
Почему (kasmāt) (сказано, что) индивидуальная душа --ограниченный воспринимающий, или познающий-- (jīvaḥ) тождественна (mayaḥ) всему (sarva... iti)? Причина (hetuḥ) этого (atra) (в следующем:) Потому что сущности возникают из неё --букв. поскольку она является источником, или первопричиной всех сущностей-- (sarva-bhāvānām samudbhavāt) —т.е. поскольку она есть причина (hetutvāt) продуцирования (всех сущностей) (utpatti)—. И (ca) это означает --букв. знак-- (nirdeśaḥ), что смысл, передаваемый абстрактным существительным в аблативе, является преобладающим (apādāna-bhāva-pradhānaḥ) (в этом контексте).
'Твоё --или старое Твой-- (te) времяпровождение (vihāraḥ) здесь --в этом мире-- (iha) становится причиной (hetutām samupayāti) всей совокупности (jātasya) разделений (maya-bheda) познающего (с объектами), состояния познания, но без каких бы то ни было объектов, знания и познаваемого (pramātṛ-miti-māna-meya). Потому что (yasmāt) когда Твоё расширение --т.е. времяпровождение/игра-- прекращается (tvayi... nivṛtta-vivṛttau), это --а именно, вся совокупность разделений познающего (с объектами), состояния познания и познаваемого-- (tad) куда-то (kvacid) исчезает (apayāti). Теперь (adhunā) Он, возможно (jātucid), воспринимается (īkṣyate) кем-то (kenacid... iti) в этом мире (jagati) снова (punar) так --букв. таким образом-- (tena... nayena)'.
Согласно (этому) наставлению (nītyā), упомянутому (ukta) в гимне (stotra) почтенного Jñānagarbha (śrī-jñānagarbha), индивидуальная душа — это источник, или первопричина всех сущностей --букв. в случае индивидуальной души (имеется) состояние происхождения, или источника всех сущностей-- (sarva-bhāva-samudbhavatvaṁ jīvasya), потому что существование (sadbhāvāt) мира (jagataḥ) (может случаться только) при (её) преобладании (prasṛtāyām) как (iva) Чистого Сознания (saṁvidyā). Смысл заключается в том, что (iti yāvat), поскольку (yatas ca) вселенная (viśvam) возникает (udayati) только (eva) из индивидуальной души (jīvāt), по этой причине (atas) она --индивидуальная душа-- (ayam) идентична (mayaḥ) всему (sarva) (и) обладает всеми силами (viśva-śaktiḥ). Этот (вопрос) (etad) был (уже) прояснён (nirṇītam) в комментарии (vṛttau) на второй афоризм (dvitīya-sūtra). (Vasugupta) выразил (āha) другую (antaram) причину (hetu) тождества со всем (со стороны индивидуальной души) (sarva-mayatve) посредством (второй) половины (афоризма 3) (ardhena): '(из-за) знания (saṁvedana...) их всех (tad... iti)'. (Другими словами, индивидуальная душа, или ограниченная личность идентична всему, так как все сущности происходят из неё, и) поскольку она обладает чувством, или восприятием (pratipattitaḥ) тождественности (tādātmya) (с этими сущностями) —т.е. из-за (её) обретения/восприятия (upalambhāt) идентичности (mayatvasya) со всеми (этими сущностями) (sarva)— из-за знания (saṁvedanam... tena rūpeṇa) —из-за того, чья природа (sva-bhāvena) является Светом (prakāśaḥ)— этого --букв. которого-- (yad) —а именно, (из-за знания) всего этого --всех сущностей-- (tasya sarvasya), т.е. синего, удовольствия и т.п. (nīla-sukha-ādeḥ... iti... iti)»"||369||
इदानीं श्रीमत्क्षेमराजविरचितान्गभीरोपदेशान्मद्वचनैर्व्याख्यातुं व्यवसिष्यामि। जीवो नरनामकोऽपि यः पुरुषाख्यद्वादशतत्त्वे निवसन् सर्वमय एव। किमिति। यतः सः शिववद्विश्वरूपः। अत एव नास्ति सावस्था या शिवो न भवत्यादिमध्यान्तरूपा शब्देषु वाचकेष्वर्थेषु वाच्येषु चिन्तास्वथवार्थैस्तैः सम्बद्धविकल्पेषु। सर्वं शिवोऽर्थाद्भैरवः। उपदेशोऽयं श्रीत्रिकशासने बह्वर्थः। त्वं सर्वदा तद्दृष्टौ निर्बध्नीयाः। फलतो जीव एव चिदात्मा भोग्यभावेन स्थितः। भैरवस्तत्त्वभुवनादिपद एवं करोति। स तं परित इव देहनीलादिरूपेण सर्वार्थभावेनावस्थितः। भैरवस्त्वमेव च। तस्माद्भैरवस्य जीवस्य च मध्ये न विशेष इति॥३७०॥
Idānīṁ śrīmatkṣemarājaviracitāngabhīropadeśānmadvacanairvyākhyātuṁ vyavasiṣyāmi| Jīvo naranāmako'pi yaḥ puruṣākhyadvādaśatattve nivasan sarvamaya eva| Kimiti| Yataḥ saḥ śivavadviśvarūpaḥ| Ata eva nāsti sāvasthā yā śivo na bhavatyādimadhyāntarūpā śabdeṣu vācakeṣvartheṣu vācyeṣu cintāsvathavārthaistaiḥ sambaddhavikalpeṣu| Sarvaṁ śivo'rthādbhairavaḥ| Upadeśo'yaṁ śrītrikaśāsane bahvarthaḥ| Tvaṁ sarvadā taddṛṣṭau nirbadhnīyāḥ| Phalato jīva eva cidātmā bhogyabhāvena sthitaḥ| Bhairavastattvabhuvanādipada evaṁ karoti| Sa taṁ parita iva dehanīlādirūpeṇa sarvārthabhāvenāvasthitaḥ| Bhairavastvameva ca| Tasmādbhairavasya jīvasya ca madhye na viśeṣa iti||370||
"Сейчас (idānīm) я попытаюсь (vyavasiṣyāmi) объяснить (vyākhyātum) своими словами (mad-vacanaiḥ) глубокое учение (gabhīra-upadeśān), написанное знаменитым Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarāja-viracitān). Индивидуальная душа (jīvaḥ) —также называемая nara, или ограниченной личностью (nara-nāmakaḥ api)—, которая (yaḥ) пребывает (nivasan) в двенадцатой категории, известной как Puruṣa (puruṣa-ākhya-dvādaśa-tattve), тождественна всему (sarva-mayaḥ eva). Почему? (kim iti) Потому что (yatas), подобно Śiva (śiva-vat), её формой является вселенная (saḥ... viśva-rūpaḥ). Из-за этого (atas eva) отсутствует состояние (na asti sā avasthā), которое (yā) не было бы (na bhavati) Śiva (śivaḥ), будь то в начале, середине или конце (ādi-madhya-anta-rūpā), в словах (śabdeṣu) —в обозначении звуков (vācakeṣu)—, в объектах (artheṣu), обозначенных (этими словами) (vācyeṣu), или (athavā) в мыслях (cintāsu) —т.e. в vikalpa-s, связанных (sambaddha-vikalpeṣu) с теми объектами (arthaiḥ taiḥ). Всё (sarvam) (есть) Śiva (śivaḥ), то есть (arthāt) Bhairava (bhairavaḥ). Это (ayam) Учение (upadeśaḥ) в уважаемой системе Трики (śrī-trika-śāsane) очень важно (bahvarthaḥ). Тебе (tvam) всегда следует упорствовать (sarvadā... nirbadhnīyāḥ) в этой точке зрения (tad-dṛṣṭau). В результате (phalatas), сама индивидуальная душа (jīvaḥ eva), сущностью которой является Сознание (cit-ātmā), пребывает (sthitaḥ) в форме переживаемого --т.e. в форме познаваемого-- (bhogya-bhāvena). Bhairava (bhairavaḥ) поступает (karoti) так (evam) в состояниях категорий, миров и т.д. (tattva-bhuvana-ādi-pade). Он (saḥ) остаётся (avasthitaḥ), как бы (iva), в форме всех объектов (sarva-artha-bhāvena) —в форме тела, синего цвета и пр. (deha-nīla-ādi-rūpeṇa)—, которые находятся вокруг Него (tam paritas). И (ca) Ты (tvam) (есть) Bhairava (bhairavaḥ... eva)! Следовательно (tasmāt), нет разницы (na viśeṣaḥ) между Bhairava и индивидуальной душой (bhairavasya jīvasya ca madhye... iti)"||370||
श्रीक्षेमराजानुसारेण जीवस्वभावः शिव एवेति वसुगुप्तपादा अविवक्षत्। त्रिके धीरशिष्येषु सर्वेष्वद्वैतवृत्तिरियं स्थिरा स्यात्। श्रीमदुत्पलदेवो शरीरस्योपयोगेन दृष्टान्तद्वारेणोपदेशमिमं दृढीकरोति। सङ्क्षेपेण त्वच्छरीरं यदि षट्त्रिंशत्तत्त्वमयं भैरवरूपतया पश्यस्यर्चयसि च त्वं सिध्यस्यर्थान्मोक्षं प्राप्नोसि। न केवलमेवं घटादिकमपि यदि दिव्यदृष्ट्यानया पश्यस्यर्चयसि च त्वं खलु संसारान्मुक्तिमाप्नोसि। यतः परभैरवस्य भागे भागे पूर्णपरभैरवोऽस्ति ततस्त्वं चेत्तद्भावेन यं कञ्चिच्चेत्यमर्चयसि तर्हि त्वमन्ते मोक्षमधिगमिष्यसि तत्र तच्चेत्ये पुर्णपरभैरवसन्निधेः। शिवदृष्टिरिति दिव्यदृष्टेस्तस्या नामान्यदेव। मनसि तव वृत्तान्तेषु सर्वेषु शिवदृष्टिं धारयेः। गुरोर्मुख्योपदेशोऽयमिति॥३७१॥
Śrīkṣemarājānusāreṇa jīvasvabhāvaḥ śiva eveti vasuguptapādā avivakṣat| Trike dhīraśiṣyeṣu sarveṣvadvaitavṛttiriyaṁ sthirā syāt| Śrīmadutpaladevo śarīrasyopayogena dṛṣṭāntadvāreṇopadeśamimaṁ dṛḍhīkaroti| Saṅkṣepeṇa tvaccharīraṁ yadi ṣaṭtriṁśattattvamayaṁ bhairavarūpatayā paśyasyarcayasi ca tvaṁ sidhyasyarthānmokṣaṁ prāpnosi| Na kevalamevaṁ ghaṭādikamapi yadi divyadṛṣṭyānayā paśyasyarcayasi ca tvaṁ khalu saṁsārānmuktimāpnosi| Yataḥ parabhairavasya bhāge bhāge pūrṇaparabhairavo'sti tatastvaṁ cettadbhāvena yaṁ kañciccetyamarcayasi tarhi tvamante mokṣamadhigamiṣyasi tatra taccetye purṇaparabhairavasannidheḥ| Śivadṛṣṭiriti divyadṛṣṭestasyā nāmānyadeva| Manasi tava vṛttānteṣu sarveṣu śivadṛṣṭiṁ dhārayeḥ| Gurormukhyopadeśo'yamiti||371||
"Согласно досточтимому Kṣemarāja (śrī-kṣemarāja-anusāreṇa), выдающийся Vasugupta (vasugupta-pādāḥ) имел в виду (avivakṣat): 'Сущностная природа индивидуальной души (jīva-svabhāvaḥ) (— это) Сам Śiva (śivaḥ eva iti)'. В Трике (trike) это (iyam) недвойственное отношение (advaita-vṛttiḥ) должно быть (syāt) постоянным (sthirā) у всех серьёзных учеников (dhīra-śiṣyeṣu sarveṣu). Почтенный Utpaladeva (śrīmat-utpaladevaḥ) подтверждает (dṛḍhīkaroti) это (imam) учение (upadeśam) посредством примера (dṛṣṭānta-dvāreṇa), использующего тело (śarīrasya upayogena). Короче говоря (saṅkṣepeṇa), если (yadi) ты видишь, или рассматриваешь (paśyasi) своё собственное тело (tvad-śarīram), состоящее из тридцати шести таттв (ṣaṭtriṁśat-tattva-mayam), имеющим форму/природу Bhairava (bhairava-rūpatayā) и (ca) почитаешь (его) (arcayasi), ты (tvam) достигаешь Совершенства --ты успешен-- (sidhyasi), то есть (arthāt) ты достигаешь (prāpnosi) Освобождения (mokṣam). Мало того (na kevalam evam), если (yadi) ты видишь, или рассматривашь (paśyasi) даже горшок и т.п. (ghaṭa-ādikam api) с этой божественной точки зрения (divya-dṛṣṭyā anayā) и (ca) почитаешь (его) (arcayasi), ты (tvam), несомненно (khalu), достигаешь (āpnosi) Освобождения (muktim) от Saṁsāra (saṁsārāt). Поскольку (yatas) в каждой части (bhāge bhāge) Parabhairava (para-bhairavasya) присутствует (asti) полный Parabhairava (pūrṇa-para-bhairavaḥ), то (tatas) если (ced) ты (tvam) почитаешь (arcayasi) любой объект (yam kañcid cetyam) с этим отношением (tad-bhāvena), тогда (tarhi) ты (tvam), наконец, обретёшь (ante... adhigamiṣyasi) Освобождение (mokṣam) из-за присутствия полного Parabhairava (purṇa-para-bhairava-sannidheḥ) там (tatra), в том объекте (tad-cetye). Другое (anyat eva) название (nāma) этой божественной точки зрения (divya-dṛṣṭeḥ tasyāḥ) — точка зрения 'Śiva' (śiva-dṛṣṭiḥ iti). Тебе следует удерживать (dhārayeḥ) точку зрения Śiva (śiva-dṛṣṭim) в своём уме (manasi tava) при любых обстоятельствах (vṛttānteṣu sarveṣu). Это (ayam) (является) главным Учением (mukhya-upadeśaḥ) Гуру (guroḥ... iti)"||371||
कस्माज्जीवः सर्वमय इत्यत्र हेतुः सर्वभावानां समुद्भवादुत्पत्तिहेतुत्वादपादानभावप्रधानश्च निर्देश इतीह यदर्च्यैः क्षेमराजैरुक्तमपण्डितानां कृते तत् सम्भ्रमजनकं भवेत्। क्व सम्भ्रमः। अत्रापादानभावप्रधानश्च निर्देश इति सम्भ्रममूलमिदम्। अधुना मम व्याख्या - भाववाचको वाचकांस्त्वेति वा तलिति वा तद्धितौ योजयित्वा निर्मितः। तथाहि गुरुत्वं गुरुता रूपत्वं रूपता सर्वज्ञत्वमित्यादि। श्रीक्षेमराजस्य वृत्तौ समुद्भव इति शब्दः पञ्चम्यां विभक्तावाख्यातस्तद्यथा समुद्भवादिति। अपादानार्थोऽत्र न प्रायिकोऽर्थाद्यथा स वनादगच्छदित्यपि त्वपादानभाववाचकवत्तद्यथा समुद्भवत्वादिति। तस्मात्सर्वभावसमुद्भवादित्युक्तेरस्या अर्थोऽयम् - यतो स सर्वभावानां समुद्भव इति। इदानीं समग्रवैयाकरणसम्भ्रमोऽपसारित इति॥३७२॥
Kasmājjīvaḥ sarvamaya ityatra hetuḥ sarvabhāvānāṁ samudbhavādutpattihetutvādapādānabhāvapradhānaśca nirdeśa itīha yadarcyaiḥ kṣemarājairuktamapaṇḍitānāṁ kṛte tat sambhramajanakaṁ bhavet| Kva sambhramaḥ| Atrāpādānabhāvapradhānaśca nirdeśa iti sambhramamūlamidam| Adhunā mama vyākhyā - Bhāvavācako vācakāṁstveti vā taliti vā taddhitau yojayitvā nirmitaḥ| Tathāhi gurutvaṁ gurutā rūpatvaṁ rūpatā sarvajñatvamityādi| Śrīkṣemarājasya vṛttau samudbhava iti śabdaḥ pañcamyāṁ vibhaktāvākhyātastadyathā samudbhavāditi| Apādānārtho'tra na prāyiko'rthādyathā sa vanādagacchadityapi tvapādānabhāvavācakavattadyathā samudbhavatvāditi| Tasmātsarvabhāvasamudbhavādityukterasyā artho'yam - Yato sa sarvabhāvānāṁ samudbhava iti| Idānīṁ samagravaiyākaraṇasambhramo'pasārita iti||372||
"«Почему (kasmāt) (сказано, что) индивидуальная душа --ограниченный воспринимающий, или познающий-- (jīvaḥ) тождественна (mayaḥ) всему (sarva... iti)? Причина (hetuḥ) этого (atra) (в следующем:) Потому что сущности возникают из неё --букв. поскольку она является источником, или первопричиной всех сущностей-- (sarva-bhāvānām samudbhavāt) —т.е. поскольку она есть причина (hetutvāt) продуцирования (всех сущностей) (utpatti)—. И (ca) это означает --букв. знак-- (nirdeśaḥ), что смысл, передаваемый абстрактным существительным в аблативе, является преобладающим (apādāna-bhāva-pradhānaḥ) (в этом контексте)»: Здесь (iha) то, что (yad... tad) сказал почитаемый Kṣemarāja (arcyaiḥ kṣemarājaiḥ uktam), может привести к путанице (sambhrama-janakam bhavet) не-учёных/не филологов (apaṇḍitānām kṛte). Где (kva) путаница (sambhramaḥ)? Здесь (atra) этот (idam) корень путаницы (sambhrama-mūlam): «И (ca) это означает --букв. знак-- (nirdeśaḥ), что смысл, передаваемый абстрактным существительным в аблативе (в Отложительном падеже), является преобладающим (apādāna-bhāva-pradhānaḥ) (в этом контексте)». Теперь (adhunā) моё (mama) объяснение (vyākhyā): Абстрактное существительное (bhāva-vācakaḥ) образуется (nirmitaḥ) путём добавления (yojayitvā) к существительным (vācakān) аффиксов taddhita (taddhitau) 'tva' (tva iti) или (vā... vā) 'tal' (tal iti). Например (tathāhi): 'Гуру-состояние (guru-tvam guru-tā), состояние обладания формой (rūpa-tvam rūpa-tā), всеведением (sarvajña-tvam) и т.д. (iti-ādi). В комментарии (vṛttau) досточтимого Kṣemarāja (śrī-kṣemarājasya) слово (śabdaḥ) 'samudbhava' (samudbhavaḥ iti) склоняется (ākhyātaḥ) в пятом падеже --т.e. в Аблативе/Отложительном-- (pañcamyām vibhaktau), а именно: (tadyathā) 'samudbhavāt' (samudbhavāt iti). Смысл аблатива (apādāna-arthaḥ) здесь (atra) не обычен (prāyikaḥ), то есть (arthāt), например (yathā), 'он (saḥ) пришёл (agacchat) из/от леса (vanāt... iti)', а скорее (api tu) как абстрактное существительное, склоняющееся в аблативе (apādāna-bhāvavācaka-vat), а именно (tadyathā): 'samudbhavatvāt' (samudbhavatvāt iti). Следовательно (tasmāt), значением (arthaḥ) этой фразы (ukteḥ asyāḥ) 'sarvabhāvasamudbhavāt' (sarva-bhāva-samudbhavāt iti) (является) это (ayam): 'Поскольку/Потому что (yatas) он --т.e. индивидуальная душа-- (saḥ) (является) источником, или первопричиной (samudbhavaḥ) всех сущностей (sarva-bhāvānām... iti)'. Теперь (idānīm) вся грамматическая путаница (samagra-vaiyākaraṇa-sambhramaḥ) исчезла (apasāritaḥ iti)"||372||
प्रमातृमितिमानमेयमयभेदजातस्य ते विहार इह हेतुतां समुपयाति यस्मात्त्वयि।
निवृत्तविवृत्तौ क्वचित्तदपयाति तेनाधुना नयेन पुनरीक्ष्यते जगति जातुचित्केनचित्॥
इति श्रीज्ञानगर्भ उद्धृतवाक्येन प्रमाता मितिर्मानं मेयं चौच्यन्त। मितिः प्रमितिश्च मानं प्रमाणं च मेयं प्रमेयं च। प्रमाता प्रमेयैः सह ग्राहक एव। प्रमितिः प्रमेयविहीनं ज्ञानत्वमर्थाज्ज्ञानस्य कृतौ कृतावेकदशास्ति यत्र प्रमातृप्रमाणप्रमेयमयभेदजातं यथाशब्दं पच्यते। अत एव प्रमितिः परप्रमातुरवस्थैव। प्रमातृप्रमितिप्रमाणप्रमेयात्मकपदचतुष्टयं वर्तते महेश्वरस्य प्रसारेऽर्थाद्बहु भवितुं क्रीडत्यस्मिन्। तस्य विहारस्यावसाये तु तं तत्पदचतुष्टयं पुनरागच्छति। सर्वं च तं पुनरागन्तुं शक्तं यतस्तत्तस्मादुद्भूतं तस्मिन्नवस्थितं च। महेश्वरस्तेन प्रकारेण कतिपयैः सौभाग्यवद्भिर्मुक्तैर्महात्मभिः केवलमीक्ष्यते। जगच्चासितुं केवलं शक्तं परप्रमातृसन्निधौ। कोऽर्थी प्रमेयराशिना परप्रमातृविरहितेन। तत एव संविद्येव प्रसृतायां जगतः सद्भावादिति क्षेमराजपादैरुक्तमिति॥३७३॥
Pramātṛmitimānameyamayabhedajātasya te vihāra iha hetutāṁ samupayāti yasmāttvayi|
Nivṛttavivṛttau kvacittadapayāti tenādhunā nayena punarīkṣyate jagati jātucitkenacit||
iti śrījñānagarbha uddhṛtavākyena pramātā mitirmānaṁ meyaṁ caucyanta| Mitiḥ pramitiśca mānaṁ pramāṇaṁ ca meyaṁ prameyaṁ ca| Pramātā prameyaiḥ saha grāhaka eva| Pramitiḥ prameyavihīnaṁ jñānatvamarthājjñānasya kṛtau kṛtāvekadaśāsti yatra pramātṛpramāṇaprameyamayabhedajātaṁ yathāśabdaṁ pacyate| Ata eva pramitiḥ parapramāturavasthaiva| Pramātṛpramitipramāṇaprameyātmakapadacatuṣṭayaṁ vartate maheśvarasya prasāre'rthādbahu bhavituṁ krīḍatyasmin| Tasya vihārasyāvasāye tu taṁ tatpadacatuṣṭayaṁ punarāgacchati| Sarvaṁ ca taṁ punarāgantuṁ śaktaṁ yatastattasmādudbhūtaṁ tasminnavasthitaṁ ca| Maheśvarastena prakāreṇa katipayaiḥ saubhāgyavadbhirmuktairmahātmabhiḥ kevalamīkṣyate| Jagaccāsituṁ kevalaṁ śaktaṁ parapramātṛsannidhau| Ko'rthī prameyarāśinā parapramātṛvirahitena| Tata eva saṁvidyeva prasṛtāyāṁ jagataḥ sadbhāvāditi kṣemarājapādairuktamiti||373||
"«Твоё (te) времяпровождение (vihāraḥ) здесь --в этом мире-- (iha) становится причиной (hetutām samupayāti) всей совокупности (jātasya) разделений на (maya-bheda) познающего (с объектами), состояние познания, но без каких-либо объектов, знание и познаваемое (pramātṛ-miti-māna-meya). Потому что (yasmāt), когда Твоё расширение --т.e. времяпровождение/игра-- прекращается (tvayi... nivṛtta-vivṛttau), это --а именно, вся совокупность разделений на познающего (с объектами), состояние познания, но без каких-либо объектов, знание и познаваемое-- (tad) уходит (apayāti) куда-то (kvacid). Теперь (adhunā), возможно (jātucid), кем-то (kenacid... iti) в этом мире (jagati) Он воспринимается (īkṣyate) снова (punar) таким --букв. таким образом-- (tena... nayena)».
В цитате досточтимого Jñānagarbha (śrī-jñānagarbha uddhṛtavākyena) были упомянуты (aucyanta) pramātṛ (pramātā), miti (mitiḥ), māna (mānam) и (ca) meya (meyam). Miti (mitiḥ) (— это) pramiti, или состояние познания, но без каких-либо объектов (pramitiḥ), māna (mānam) (— это) pramāṇa, или знание (pramāṇam) и (ca... ca... ca) meya (meyam) (— это) prameya, или познаваемое (prameyam). Pramātṛ (pramātā) (— это) познающий, или воспринимающий (grāhakaḥ eva) с объектами (prameyaiḥ saha). Pramiti (pramitiḥ) (— это) состояние познания (jñānatvam) без каких-либо объектов (prameya-vihīnam), то есть (arthāt) в каждом акте (kṛtau kṛtau) познания (jñānasya) имеется (asti) одно Состояние (eka-daśā), где (yatra) вся совокупность разделений на познающего (без объектов), знание и познаваемое (pramātṛ-pramāṇa-prameya-maya-bheda-jātam) буквально переваривается (yathāśabdam pacyate). В связи с этим (atas) pramiti (pramitiḥ) (является), на самом деле, Состоянием (avasthā eva) Высшего Познающего (para-pramātuḥ). Набор из четырёх стадий, состоящий из pramātā, pramiti, pramāṇa и prameya (pramātṛ-pramiti-pramāṇa-prameya-ātmaka-pada-catuṣṭayam), существует (vartate), когда Великий Господь расширяется (mahā-īśvarasya prasāre), то есть (arthāt), когда Он играет (krīḍati asmin), чтобы стать (bhavitum) множеством (bahu). По завершению (avasāye) Его Игры (vihārasya) этот набор из четырёх состояний (tad-pada-catuṣṭayam) возвращается (punar āgacchati) к Нему (tam). И (ca) всё (sarvam) может (śaktam) вернуться (punar āgantum) к Нему (tam), поскольку (yatas) оно (tad) возникло (udbhūtam) из Него (tasmāt) и (ca) пребывает (avasthitam) в Нём (tasmin). Великий Владыка (mahā-īśvaraḥ) воспринимается только (kevalam īkṣyate) так (tena prakāreṇa) немногими удачливыми освобождёнными Высокодуховными существами (katipayaiḥ saubhāgyavadbhiḥ muktaiḥ mahātmabhiḥ). А (ca) мир --т.e. вселенная-- (jagat) может (śaktam) существовать (asitum) только (kevalam) в присутствии Высшего Познающего (para-pramātṛ-sannidhau). Какая польза (kaḥ arthī) в куче познаваемых/объектов (prameya-rāśinā), лишённых Высшего Познающего (para-pramātṛ-virahitena)? По этой причине (tatas eva) восхитительный Kṣemarāja сказал (kṣemarāja-pādaiḥ uktam): «Потому что существование (sadbhāvāt) мира (jagataḥ) (может произойти только) при (его) преобладании (prasṛtāyām) как (iva) Чистого Сознания (saṁvidyā... iti... iti)»"||373||
तस्माज्जीवः सर्वमयः सर्वभावसमुद्भवत्वात्। तत्संवेदनरूपेण तादात्म्यप्रतिपत्तित इति श्रीमद्वसुगुप्तानुसारेण द्वितीयकारणमिदं येन जीवः सर्वमयः। एतत्सुखावगम्यमेव। किमिति। शृणु जीवो ग्राहकः स्वज्ञानेनैकतायुक्तस्तज्ज्ञानमथवान्यस्य स्यात्। तस्य ज्ञानं च ज्ञेयैरेकतायुक्तं ग्रहणमथवा न वर्तेत। अत एव जीवो ग्राहकः सर्वभावात्मज्ञेयैरेकतायुक्तः। एवं यज्जीवः सर्वभावाञ्जानाति तत्स बलात्तैः सर्वैरेकतायुक्तः। किमर्थम्। तेषाम् सर्वेषाम् स्ववेदनादेव। तस्य सर्वस्य हेतोर्जीवः सारतः परभैरव एव। फलतः स जीवो नरनामकोऽपि सृजति जगत्सर्वं स्वग्रीवेऽतिसुगन्धिस्रक्वज्जपमालेवाथवा नूनमिति॥३७४॥
Tasmājjīvaḥ sarvamayaḥ sarvabhāvasamudbhavatvāt| Tatsaṁvedanarūpeṇa tādātmyapratipattita iti śrīmadvasuguptānusāreṇa dvitīyakāraṇamidaṁ yena jīvaḥ sarvamayaḥ| Etatsukhāvagamyameva| Kimiti| Śṛṇu jīvo grāhakaḥ svajñānenaikatāyuktastajjñānamathavānyasya syāt| Tasya jñānaṁ ca jñeyairekatāyuktaṁ grahaṇamathavā na varteta| Ata eva jīvo grāhakaḥ sarvabhāvātmajñeyairekatāyuktaḥ| Evaṁ yajjīvaḥ sarvabhāvāñjānāti tatsa balāttaiḥ sarvairekatāyuktaḥ| Kimartham| Teṣām sarveṣām svavedanādeva| Tasya sarvasya hetorjīvaḥ sārataḥ parabhairava eva| Phalataḥ sa jīvo naranāmako'pi sṛjati jagatsarvaṁ svagrīve'tisugandhisrakvajjapamālevāthavā nūnamiti||374||
"Следовательно (tasmāt), индивидуальная душа (jīvaḥ) идентична всем (sarva-mayaḥ), поскольку все сущности возникают (из неё) (sarva-bhāva-samudbhavatvāt). Согласно уважаемому Vasugupta (śrīmat-vasugupta-anusāreṇa), это (idam) (является) второй причиной (dvitīya-kāraṇam), почему (yena) индивидуальная душа (jīvaḥ) идентична всем (sarva-mayaḥ): «Из-за того, что она имеет чувство или восприятие идентичности (tādātmya-pratipattitaḥ) (с этими сущностями) благодаря знанию их всех (tad-saṁvedana-rūpeṇa... iti)». Это (etad) легко понять (sukha-avagamyam eva). Почему? (kim iti) Слушай (śṛṇu): Индивидуальная душа (jīvaḥ) —воспринимающий (grāhakaḥ)— едина (ekatā-yuktaḥ) со своим знанием --т.e. со своим восприятием-- (sva-jñānena), иначе (athavā) это знание (tad-jñānam) принадлежало бы другому (anyasya syāt). И (ca) её (tasya) знание (jñānam) едино (ekatā-yuktam) с познаваемыми, или объектами (jñeyaiḥ), иначе (athavā) не произошло бы (na varteta) восприятия (grahaṇam). По этой причине (atas eva) индивидуальная душа (jīvaḥ) —воспринимающий (grāhakaḥ)— едина (ekatā-yuktaḥ) с познаваемыми/объектами, т.e. со всеми сущностями (sarva-bhāva-ātma-jñeyaiḥ). Таким образом (evam), поскольку (yad) индивидуальная душа (jīvaḥ) знает (jānāti) все сущности (sarva-bhāvān), следовательно (tad) она (saḥ) вынуждена быть единой (balāt... ekatā-yuktaḥ) со всеми ними (taiḥ sarvaiḥ). Почему (kimartham)? Благодаря своему знанию (sva-vedanāt) их всех (teṣām sarveṣām... eva)! Из-за всего этого (tasya sarvasya hetoḥ) индивидуальная душа (jīvaḥ) (является) по сути (sārataḥ) Самим Parabhairava (para-bhairavaḥ eva). В результате (phalatas) индивидуальная душа (saḥ jīvaḥ), также именуемая nara --т.е. ограниченная личность-- (nara-nāmakaḥ api), проявляет (sṛjati) всю (sarvam) вселенную (jagat), на самом деле (nūnam iti), как очень ароматную гирлянду (ati-sugandhi-srak-vat) или (athavā) как чётки для japa --т.е. для повторения мантры-- (japa-mālā iva) вокруг своей шеи (sva-grīve)!"||374||
Блаженный Источник вселенной
यज्जगदिदं परभैरवाहंविमर्शात्मकशक्तिस्फरणमेव।
तच्छ्रीमहेश्वराविरतानन्दादुत्थितं न तु शोकतः किल॥११॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु द्वादशश्लोकोऽयमिति॥३६५॥
Yajjagadidaṁ parabhairavāhaṁvimarśātmakaśaktispharaṇameva|
Tacchrīmaheśvarāviratānandādutthitaṁ na tu śokataḥ kila||12||
iti trikamukhyamateṣu dvādaśaśloko'yamiti||375||
"Это (ayam) двенадцатая строфа (dvādaśa-ślokaḥ) в Основных Принципах (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«Поскольку (yad) эта (idam) вселенная (jagat) (является) пульсирующим расширением Śakti, являющейся Я-Сознанием Parabhairava (parabhairava-ahaṁ-vimaśa-ātmaka-śakti-spharaṇam eva), то (tad) она поистине (kila) возникает из непрекращающегося Восторга почтенного Великого Господа (śrī-mahā-īśvara-avirata-ānandāt utthitam), а не (na tu) из скорби (śokataḥ... iti)||12||»||375||
परभैरवशक्तेर्विश्वं सर्वमुत्थितम्। सत्यमेवेदं श्रीस्पन्दकारिकायाम् १.१ वसुगुप्तपादैरुक्तम्
यस्योन्मेषनिमेषाभ्यां जगतः प्रलयोदयौ।
तं शक्तिचक्रविभवप्रभवं शङ्करं स्तुमः॥१॥
इति। श्रीस्पन्दनिर्णये १.१ सत्यमेवेदं क्षेमराजैः पूजार्हैर्वक्रोक्त्या व्याख्यातम्
ततश्च यस्य सम्बन्धिन्याः स्वरूपनिमेषात्मनः कार्योन्मेषप्रधानायाः शक्तेर्हेतोर्जगतो विश्वस्य शिवादेर्धरण्यन्तस्योदयोऽभेदसारतानिमज्जनसतत्त्वो नानावैचित्र्यशाली भेदरूपः सर्गः स्वरूपोन्मेषात्मनश्च बाह्यतानिमेषप्रधानायाः शक्तेर्जगतः प्रलयोऽभेदमयतोदयात्मा विचित्रभेदरूपतासंहार इति प्रलयोऽप्युदयरूप उदयोऽपि च प्रलयरूप इति व्याख्येयम्।
इति। इति॥३७६॥
Parabhairavaśakterviśvaṁ sarvamutthitam| Satyamevedaṁ śrīspandakārikāyām 1.1 vasuguptapādairuktam
Yasyonmeṣanimeṣābhyāṁ jagataḥ pralayodayau|
Taṁ śakticakravibhavaprabhavaṁ śaṅkaraṁ stumaḥ||1||
iti| Śrīspandanirṇaye 1.1 satyamevedaṁ kṣemarājaiḥ pūjārhairvakroktyā vyākhyātam
Tataśca yasya sambandhinyāḥ svarūpanimeṣātmanaḥ kāryonmeṣapradhānāyāḥ śakterhetorjagato viśvasya śivāderdharaṇyantasyodayo'bhedasāratānimajjanasatattvo nānāvaicitryaśālī bhedarūpaḥ sargaḥ svarūponmeṣātmanaśca bāhyatānimeṣapradhānāyāḥ śakterjagataḥ pralayo'bhedamayatodayātmā vicitrabhedarūpatāsaṁhāra iti pralayo'pyudayarūpa udayo'pi ca pralayarūpa iti vyākhyeyam|
iti| Iti||376||
"Вся (sarvam) вселенная (viśvam) возникла (utthitam) из Śakti, или Силы Parabhairava (para-bhairava-śakteḥ). Эта (idam) самая истина (satyam eva) была упомянута (uktam) почитаемым Vasugupta (vasugupta-pādaiḥ) в досточтимых Spandakārikā-s 1.1 (śrī-spandakārikāyām 1.1):
«Мы восхваляем (stumaḥ) того (tam) Śaṅkara --эпитет Шивы-- (śaṅkaram), который является источником, или причиной (prabhavam) великолепной (vibhava) группы (cakra) сил (śakti), (и) чьим (yasya) открытием (и) закрытием (Его) глаз (unmeṣa-nimeṣābhyām) (совершается) растворение и появление (pralaya-udayau) мира (jagataḥ)||1||»
Эта (idam) же самая истина (satyam eva) была косвенно объяснена (vakroktyā vyākhyātam) восхитительным Kṣemarāja (kṣemarājaiḥ pūjārhaiḥ) в досточтимом Spandanirṇaya 1.1 (śrī-spandanirṇaye 1.1):
«По этой причине (tataḥ ca) это (iyam) (было бы) объяснением (vyakhyā) (первой части афоризма):
'Из (Его) Силы, или Śakti (śakteḥ), (действующей как) Причина (hetoḥ) (и) тесно связанной (sambandhinyāḥ) с Ним --т.е. с Śiva-- (yasya), (происходит) возникновение (udayaḥ) мира (jagataḥ), (или) вселенной (viśvasya), которая (вселенная) начинается (ādeḥ) с Śiva (śiva) (и) заканчивается (antasya) в элементе земли (dharaṇī), когда Она --т.е. Śakti-- показывает преобладание (pradhānāyāḥ) в отображении (unmeṣa) Творения (kārya), (и в то же самое время) скрывает (nimeṣa-ātmanaḥ) Его собственную --т.е. Śiva-- сущностную природу (sva-rūpa). (Эта) Эманация, или Манифестация (sargaḥ), основанная на многообразии и различии (bheda-rūpaḥ), (является), в действительности (satattvaḥ), поглощением (nimajjana) сущностного (sāratā) единства (с Śiva) (abheda) (и) наполнена (śālī) многочисленным (nānā) разнообразием (vaicitrya). В свою очередь (ca), из (той же самой) Силы, или Śakti (śakteḥ) (происходит) растворение (pralayaḥ) мира (jagataḥ), когда Она --т.е. Śakti-- показывает преобладание (pradhānāyāḥ) в поглощении (nimeṣa) того, что является внешним (bāhyatā), (и в то же самое время) раскрывает (unmeṣa-ātmanaḥ) Его собственную --т.е. Śiva-- сущностную природу (sva-rūpa). (Это растворение, или pralaya) является проявлением (udaya-ātmā) единства (abhedamayatā) (и) удалением (saṁhāraḥ) того, что состоит (rūpatā) из множества (vicitra) различий (bheda). Таким образом (iti), pralaya, или растворение (pralayaḥ) (— это) также (api) udaya, или проявление (udaya-rūpaḥ), а (ca) udaya, или проявление (udayaḥ) (является) также (api) pralaya, или растворением (pralaya-rūpaḥ... iti... iti)'»"||376||
प्रथमकारिकायाः प्रथमांशोऽयम्
यस्योन्मेषनिमेषाभ्यां जगतः प्रलयोदयौ।
इति। एवं विश्वं तस्य शक्तेरुद्भवति शक्तावस्यां चानन्दशक्तिप्राधान्यम्। तस्मान्महेश्वराविरतानन्दाद्विश्वं जायते हि। भैरवाख्यप्रथमतत्त्वादिपृथिव्याख्यषट्त्रिंशत्तत्त्वान्तरूपं विश्वम्। यदा शक्तिर्विश्वविस्तारनिरता तदा सा युगपद्भैरवस्वरूपतिरोधाननिरतापि। सङ्क्षेपेण विश्वोदयाय भैरवस्वरूपनिमज्जनेन भवितव्यम्। प्रत्युत यदा शक्तिर्विश्वप्रलयनिरता तदा सा युगपद्भैरवस्वभावोन्मज्जननिरता। इत्थं भेदोन्मज्जनमभेदनिमज्जनं संसूचयति विलोमक्रमेण चाभेदोन्मज्जनं भेदनिमज्जनम्। एतत्सुखावगम्यमेव। तेन भैरवाहंविमर्शरूपाया आनन्दिन्याः शक्तेरुद्भूय विश्वं सततं परप्रमोदादुन्मज्जति न तु कदाचिच्छोकतो यथा काश्चिद्द्वैतदृष्टयः स्थापयितुं यतन्ते॥३७७॥
Prathamakārikāyāḥ prathamāṁśo'yam
Yasyonmeṣanimeṣābhyāṁ jagataḥ pralayodayau|
iti| Evaṁ viśvaṁ tasya śakterudbhavati śaktāvasyāṁ cānandaśaktiprādhānyam| Tasmānmaheśvarāviratānandādviśvaṁ jāyate hi| Bhairavākhyaprathamatattvādipṛthivyākhyaṣaṭtriṁśattattvāntarūpaṁ viśvam| Yadā śaktirviśvavistāraniratā tadā sā yugapadbhairavasvarūpatirodhānaniratāpi| Saṅkṣepeṇa viśvodayāya bhairavasvarūpanimajjanena bhavitavyam| Pratyuta yadā śaktirviśvapralayaniratā tadā sā yugapadbhairavasvabhāvonmajjananiratā| Itthaṁ bhedonmajjanamabhedanimajjanaṁ saṁsūcayati vilomakrameṇa cābhedonmajjanaṁ bhedanimajjanam| Etatsukhāvagamyameva| Tena bhairavāhaṁvimarśarūpāyā ānandinyāḥ śakterudbhūya viśvaṁ satataṁ parapramodādunmajjati na tu kadācicchokato yathā kāściddvaitadṛṣṭayaḥ sthāpayituṁ yatante||377||
"Это (ayam) первая часть (prathama-aṁśaḥ) первой kārikā (prathama-kārikāyāḥ):
«Мы восхваляем (stumaḥ) того (tam) Śaṅkara --эпитет Śiva-- (śaṅkaram), который является источником, или причиной (prabhavam) великолепной (vibhava) группы (cakra) сил (śakti), (и) чьим (yasya) открытием (и) закрытием (Его) глаз (unmeṣa-nimeṣābhyām) (совершается) растворение и появление (pralaya-udayau) мира (jagataḥ... iti)»
Таким образом (evam), вселенная (viśvam) возникает (udbhavati) из Его Śakti, или Силы (tasya śakteḥ), и (ca) в этой Śakti (śaktau asyām) (имеется) преобладание Силы Блаженства (ānanda-śakti-prādhānyam). Поэтому (tasmāt) вселенная (viśvam), несомненно, рождается (jāyate hi) из непрекращающейся Радости Всевышнего Господа (mahā-īśvara-avirata-ānandāt). Вселенная (viśvam) начинается с первой категории, именуемой Bhairava, и заканчивается в тридцать шестой категории, называемой элементом земли (bhairava-ākhya-prathama-tattva-ādi-pṛthivī-ākhya-ṣaṭtriṁśat-tattva-anta-rūpam). Когда (yadā) Śakti (śaktiḥ) глубоко занята расширением вселенной (viśva-vistāra-niratā), тогда (tadā) Она (sā) одновременно (yugapad) глубоко занята сокрытием сущностной природы Bhairava (bhairava-svarūpa-tirodhāna-niratā api). В общем (saṅkṣepeṇa), для возникновения вселенной (viśva-udayāya) должно произойти опускание сущностной природы Bhairava (bhairava-svarūpa-nimajjanena bhavitavyam). И наоборот (pratyuta), когда (yadā) Śakti (śaktiḥ) полностью занята растворением вселенной (viśva-pralaya-niratā), тогда (tadā) Она (sā) одновременно (yugapad) полностью занята проявлением сущностной природы Bhairava (bhairava-svabhāva-unmajjana-niratā). Таким образом (ittham), возникновение двойственности (bheda-unmajjanam) подразумевает (saṁsūcayati) опускание единства --т.e. недвойственности-- (abheda-nimajjanam), и (ca) наоборот (vilomakrameṇa), возникновение единства (abheda-unmajjanam) (подразумевает) опускание двойственности (bheda-nimajjanam). Это (etad) легко понять (sukha-avagamyam eva)! По этой причине (tena), возникая (udbhūya) из Блаженной Śakti (ānandinyāḥ śakteḥ), которая является Я-Сознанием Bhairava (bhairava-aham-vimarśa-rūpāyāḥ), вселенная (viśvam) постоянно (satatam) появляется (unmajjati) из Высшей Радости (para-pramodāt) и никогда (na tu kadācid) из печали (śokatas), как (yathā) некоторые (kāścid) двойственные точки зрения (dvaita-dṛṣṭayaḥ) пытаются (yatante) утверждать (sthāpayitum)"||377||
Понимание ума
चित्तं यस्माच्छक्त्यात्मकं क्रमेणैव च सङ्कोचानन्तरम्।
तस्मात्तु चित्तसम्बोधः शक्तिरूपवत्प्रोत्साहित एव हि॥१३॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु त्रयोदशश्लोकोऽयमिति॥३७८॥
Cittaṁ yasmācchaktyātmakaṁ krameṇaiva ca saṅkocānantaram|
Tasmāttu cittasambodhaḥ śaktirūpavatprotsāhita eva hi||13||
iti trikamukhyamateṣu trayodaśaśloko'yamiti||378||
"Это (ayam) тринадцатая строфа (trayodaśa-ślokaḥ) в Основных Принципах (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«Так как (yasmāt) ум (cittam) — это Śakti (śakti-ātmakam) после последовательных сжатий (krameṇa eva ca saṅkoca-anantaram), то (tasmāt tu) рекомендуется (protsāhitaḥ eva hi) понимание ума (citta-sambodhaḥ) как формы Śakti (śakti-rūpa-vat... iti... iti)||13||»"||378||
यत्त्वं चित्तमित्याख्यासि तद्भैरवशक्तिर्गुरुसङ्कोचयुता भैरवश्च त्वमेवास्ति। इदानीमेतत्प्रकरणविषयेऽधिकं प्रवक्तुं पुनः श्रीप्रत्यभिज्ञाहृदये पञ्चमसूत्रमुदाहरिष्यामि
चितिरेव चेतनपदादवरूढा चेत्यसङ्कोचिनी चित्तम्॥५॥
इति। पञ्चमसूत्रमेतच्छुद्धविज्ञानाकलावस्थाप्राप्तयेऽतिप्रयोजनार्हम्। मोक्षप्राप्त्याः पूर्वं त्वया शुद्धविज्ञानाकलावस्थामाप्तव्यम्। शक्तेरतिगुरुसङ्कोचस्य वृत्तस्यापि तथापि चित्तसारः शक्तिरेव सन्नास्ते। अत एव चित्तनिरोधः न त्रिकशासने प्रोत्साहितः। योगः श्रीपतञ्जलिनैवं निरूपितः
योगश्चित्तवृत्तिनिरोधः॥२॥
इति। पृच्छाम्यहं तु कथं पराशक्तिं निरोद्धुं शक्नुया इत्येतदशक्यमेव। तस्मात्तस्य स्थाने चित्तं शक्तिरेवेवोपलभ्येत। शक्तिवच्चित्तमुपलभ्य त्वं मायानामकमातृकासमुद्रात्परं गच्छसि विज्ञानाकलावस्थां च सुखेन प्राप्नोस्येव। तेन श्रीप्रत्यभिज्ञाहृदये पञ्चमसूत्रमेतदाध्यात्मिकमार्गासृक्। त्वया विज्ञानाकलावस्थेऽधिगते तदा मुक्तिस्तव हस्ततले। एतत्सर्वमुपायव्याख्यायां मया पुनर्वक्ष्यत इति॥३७९॥
Yattvaṁ cittamityākhyāsi tadbhairavaśaktirgurusaṅkocayutā bhairavaśca tvamevāsti| Idānīmetatprakaraṇaviṣaye'dhikaṁ pravaktuṁ punaḥ śrīpratyabhijñāhṛdaye pañcamasūtramudāhariṣyāmi
Citireva cetanapadādavarūḍhā cetyasaṅkocinī cittam||5||
iti| Pañcamasūtrametacchuddhavijñānākalāvasthāprāptaye'tiprayojanārham| Mokṣaprāptyāḥ pūrvaṁ tvayā śuddhavijñānākalāvasthāmāptavyam| Śakteratigurusaṅkocasya vṛttasyāpi tathāpi cittasāraḥ śaktireva sannāste| Ata eva cittanirodhaḥ na trikaśāsane protsāhitaḥ| Yogaḥ śrīpatañjalinaivaṁ nirūpitaḥ
Yogaścittavṛttinirodhaḥ||2||
iti| Pṛcchāmyahaṁ tu kathaṁ parāśaktiṁ niroddhuṁ śaknuyā ityetadaśakyameva| Tasmāttasya sthāne cittaṁ śaktirevevopalabhyeta| Śaktivaccittamupalabhya tvaṁ māyānāmakamātṛkāsamudrātparaṁ gacchasi vijñānākalāvasthāṁ ca sukhena prāpnosyeva| Tena śrīpratyabhijñāhṛdaye pañcamasūtrametadādhyātmikamārgāsṛk| Tvayā vijñānākalāvasthe'dhigate tadā muktistava hastatale| Etatsarvamupāyavyākhyāyāṁ mayā punarvakṣyata iti||379||
"Это (tad) (есть) Śakti, или Сила Bhairava (bhairava-śaktiḥ), снабжённая сильным сжатием/ограничением (guru-saṅkoca-yutā), которое (yad) ты (tvam) называешь (ākhyāsi): 'Ум (cittam iti)'; а (ca) Bhairava (bhairavaḥ) — это (asi) Ты Сам (tvam eva). Сейчас (idānīm), чтобы сказать (pravaktum) больше (adhikam) об этой теме (etad-prakaraṇa-viṣaye), я процитирую (udāhariṣyāmi) снова (punar) пятый афоризм (pañcama-sūtram) в досточтимом Pratyabhijñāhṛdaya (śrī-pratyabhijñāhṛdaye):
«Это Сама Citi (citiḥ... eva), нисходя (avarūḍhā) с уровня Чистого Сознания (cetana-padāt), сжимает Себя, (принимая форму) объекта, или познаваемого (cetya-saṅkocinī); (и это также Citi, которая) становится умом (cittam... iti)||5||»
Этот (etad) пятый афоризм (pañcama-sūtram) чрезвычайно важен (atiprayojanārham) для достижения состояния чистого Vijñānākala (śuddha-vijñānākala-avasthā-prāptaye). Прежде чем достичь Освобождения (mokṣa-prāptyāḥ pūrvam), ты должен достичь состояния чистого Vijñānākala (tvayā śuddha-vijñānākala-avasthām āptavyam). Хотя случилось очень сильное сокращение Śakti (śakteḥ ati-guru-saṅkocasya vṛttasya api), тем не менее (tathā api), сущностью ума (citta-sāraḥ) продолжает оставаться (san āste) только Śakti (śaktiḥ eva). По этой причине (atas eva) контроль/подавление ума (citta-nirodhaḥ) не поощряется (na... protsāhitaḥ) в системе Трики (trika-śāsane). Уважаемым Patañjali (śrī-patañjalinā) йога (yogaḥ) обозначается (nirūpitaḥ) так (evam):
«Йога (yogaḥ) — это обуздание/подавление модификаций ума (citta-vṛtti-nirodhaḥ... iti)||2||»
Но (tu) я (aham) спрашиваю (pṛcchāmi): 'Как (katham) мог бы ты (śaknuyāḥ) контролировать/подавлять (niroddhum) Высшую Śakti (parā-śaktim... iti)? Это (etad) невозможно (aśakyam)! Следовательно (tasmāt), вместо этого --т.e. вместо контроля/подавления ума-- (tasya sthāne), ум (cittam) следует воспринимать (upalabhyeta) как (iva) Саму Śakti (śaktiḥ eva). Воспринимая (upalabhya) ум (cittam) как Śakti (śakti-vat), ты (tvam) пересекаешь (param gacchasi) океан Mātṛkā, именуемый Māyā (māyā-nāmaka-mātṛkā-samudrāt), и (ca) с легкостью (sukhena) обретаешь (prāpnosi eva) состояние Vijñānākala (vijñānākala-avasthām). По этой причине (tena) этот (etad) пятый афоризм (pañcama-sūtram) в досточтимом Pratyabhijñāhṛdaya (śrī-pratyabhijñāhṛdaye) является кровью духовного пути (ādhyātmika-mārga-asṛk). Когда ты обретаешь состояние Vijñānākala (tvayā vijñānākala-avasthe adhigate), тогда (tadā) Освобождение (muktiḥ) оказывается на твоей ладони (tava hasta-tale). Обо всём (sarvam) этом (etad) снова (punar) будет говориться (vakṣyate) мной (mayā) при объяснении средств/методов (upāya-vyākhyāyām... iti)"||379||
Последнее прибежище для ума
यथा च राजा सुखितां न प्राप्तोऽयोग्यासन एवोपविश्य।
तथैव चित्तं नाह्लादतां व्रजितमर्थान् भुक्त्वा निश्चितं तु॥१४॥
तत एव च चित्तं परमानन्दतामितं केवलं यदैव हि।
परमशिवविलीनं तु त्रिकेऽपि तत्तावन्मुक्तिर्मोक्षो वा॥१५॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु चतुर्दशश्लोकात्पञ्चदशश्लोकपर्यन्तं श्लोकद्वयमेतदिति॥३८०॥
Yathā ca rājā sukhitāṁ na prāpto'yogyāsana evopaviśya|
Tathaiva cittaṁ nāhlādatāṁ vrajitamarthān bhuktvā niścitaṁ tu||14||
Tata eva ca cittaṁ paramānandatāmitaṁ kevalaṁ yadaiva hi|
Paramaśivavilīnaṁ tu trike'pi tattāvanmuktirmokṣo vā||15||
iti trikamukhyamateṣu caturdaśaślokātpañcadaśaślokaparyantaṁ ślokadvayametaditi||380||
"Это (etad) пара строф (śloka-dvayam) из Основных Принципов (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu) с четырнадцатой строфы (caturdaśa-ślokāt) до пятнадцатой (pañcadaśa-śloka-paryantam):
«Подобно тому, как (yathā ca) царь (rājā) не доволен (sukhitām na prāptaḥ) сидением (upaviśya) на несоответствующем троне (ayogya-āsane eva), так же (tathā eva) ум (cittam) определённо не может найти счастья (na āhlādatām vrajitam... niścitaṁ tu) в наслаждении (bhuktvā) объектами (arthān)||14||
По этой причине (tatas eva ca) ум (cittam) может обрести Высшее Наслаждение (parama-ānandatām itam), только (kevalam) когда (yadā eva hi) растворяется в Paramaśiva (paramaśiva-vilīnam tu). В Шиваизме Трики (trike api) это (tad) (является) истинным (tāvat) Освобождением (muktiḥ), или (vā) Раскрепощением (mokṣaḥ...iti... iti)||15||»"||380||
अधुना तुभ्यं कथा। राज्ञः कस्यचिद्गुहायां निवसन्गुरुरभवत्। एकदा राजा स्वगुरुं द्रष्टुमजिगमिषत्। गुहायां राज्ञ्यागते तत्र गुरुर्नासीत्। तस्य स्थाने गुरोः शिष्यो गुहायामभवत्। शिष्येणानेन राजा कथितो यद्गुरुरचिरेणागच्छेत्। इत्थं शिष्यस्तत्र शिलायां राजानमासनार्थमनिमन्त्रयत्। राजा तस्य निमन्त्रणमगृह्णात्सौख्येन च स शिलायां तस्यामौपविशदेव। तदनन्तरे तु स औत्तिष्ठद्गुहायां च परिभ्रमितुमारब्धवान्। राजा चिरकालं तत्कुर्यन्नास्त यावद्गुरुरन्त आगच्छत्। एवं चरन्तं राजानं दृष्ट्वा गुरुरिदं शिष्यमपृच्छत्
- किं त्वया राज्ञ आसनं प्रदत्तम्।
- आम् - प्रत्यवक्शिष्यः।
- क्व।
- शिलायां तस्याम्।
- हन्त स राजैव। राज्ञ आसनरूपेण शिला न त्वया प्रदातव्यैव। तस्य कृत आसनमुत्तमं त्वया सज्जीकर्तव्यमत्रास्माकं कतिपयैर्विषयैः।
- के विषयाः।
- शुष्कतृणं ग्रहीतुं शिलायां च तत्स्थापयितुमर्हसि। अकर्कशकम्बलौ तावानेतुं शुष्कतृणस्योपरि च तत्स्थापयितुमर्हसि।
- कृतम्। किमन्यत्।
- अधुना धूपं कञ्चिद्दग्धुमर्हसि। तस्य प्रासादे राजा सुगन्धाभिज्ञः।
- कृतम्। किमन्यत्।
- इदानीं सानुनयं राजानं तत्रासनाय निमन्त्रयितुमर्हसि। भवच्छब्दं प्रयोक्तुमर्हसि न तु त्वम्।
एवं शिष्यः परिभ्राम्यन्तं राजानं प्रत्यगच्छत्तं चावक्
- भवनत्रासितुमर्हति।
राजा प्रत्यवक्
- अहो चरमम्।
अधुना कथाया अस्या अर्थम्व्याख्यास्यामीति॥३८१॥
Adhunā tubhyaṁ kathā| Rājñaḥ kasyacidguhāyāṁ nivasangururabhavat| Ekadā rājā svaguruṁ draṣṭumajigamiṣat| Guhāyāṁ rājñyāgate tatra gururnāsīt| Tasya sthāne guroḥ śiṣyo guhāyāmabhavat| Śiṣyeṇānena rājā kathito yadgururacireṇāgacchet| Itthaṁ śiṣyastatra śilāyāṁ rājānamāsanārthamanimantrayat| Rājā tasya nimantraṇamagṛhṇātsaukhyena ca sa śilāyāṁ tasyāmaupaviśadeva| Tadanantare tu sa auttiṣṭhadguhāyāṁ ca paribhramitumārabdhavān| Rājā cirakālaṁ tatkuryannāsta yāvadgururanta āgacchat| Evaṁ carantaṁ rājānaṁ dṛṣṭvā gururidaṁ śiṣyamapṛcchat
- Kiṁ tvayā rājña āsanaṁ pradattam|
- Ām - Pratyavakśiṣyaḥ|
- Kva|
- Śilāyāṁ tasyām|
- Hanta sa rājaiva| Rājña āsanarūpeṇa śilā na tvayā pradātavyaiva| Tasya kṛta āsanamuttamaṁ tvayā sajjīkartavyamatrāsmākaṁ katipayairviṣayaiḥ|
- Ke viṣayāḥ|
- Śuṣkatṛṇaṁ grahītuṁ śilāyāṁ ca tatsthāpayitumarhasi| Akarkaśakambalau tāvānetuṁ śuṣkatṛṇasyopari ca tatsthāpayitumarhasi|
- Kṛtam| Kimanyat|
- Adhunā dhūpaṁ kañciddagdhumarhasi| Tasya prāsāde rājā sugandhābhijñaḥ|
- Kṛtam| Kimanyat|
- Idānīṁ sānunayaṁ rājānaṁ tatrāsanāya nimantrayitumarhasi| Bhavacchabdaṁ prayoktumarhasi na tu tvam|
Evaṁ śiṣyaḥ paribhrāmyantaṁ rājānaṁ pratyagacchattaṁ cāvak
- Bhavanatrāsitumarhati|
Rājā pratyavak
- Aho caramam|
Adhunā kathāyā asyā arthamvyākhyāsyāmīti||381||
"Сейчас (adhunā) история (kathā) для тебя (tubhyam). У некого царя был Гуру, живший в пещере (rājñaḥ kasyacid guhāyām nivasan guruḥ abhavat). Однажды (ekadā) царь (rājā) захотел навестить (draṣṭum ajigamiṣat) своего Гуру (sva-gurum). Когда царь прибыл в пещеру (guhāyām rājñi āgate), Гуру (guruḥ) там (tatra) не было (na āsīt). Вместо этого (tasya sthāne) в пещере (guhāyām) находился (abhavat) ученик (śiṣyaḥ) Гуру (guroḥ). Ученик (śiṣyeṇa anena) сказал (kathitaḥ) царю (rājā), что (yad) Гуру (guruḥ) скоро (acireṇa) придёт (āgacchet). Таким образом (ittham), ученик (śiṣyaḥ) пригласил (animantrayat) царя (rājānam) посидеть (āsana-artham) там (tatra) на камне (śilāyām). Царь (rājā) принял (agṛhṇāt) его (tasya) приглашение (nimantraṇam), и (ca) он (saḥ) весело (saukhyena) сел (aupaviśat) на камень (śilāyāṁ tasyām... eva). Но (tu) вскоре после этого (tad-anantare) он (saḥ) встал (auttiṣṭhat) и (ca) начал (ārabdhavān) передвигаться взад вперёд (paribhramitum) по пещере (guhāyām). Царь (rājā) продолжал (āsta) делать (kuryan) так (tad) долгое время (cirakālam), пока (yāvat) наконец (ante) не прибыл (āgacchat) Гуру (guruḥ). Увидев (dṛṣṭvā) царя (rājānam), передвигающегося (carantam) таким образом (evam), Гуру (guruḥ) спросил (apṛcchat) ученика (śiṣyam) это (idam):
— Ты предложил (kim tvayā... pradattam) место для сидения (āsanam) царю (rājñe)?
— Да (ām) - Ответил (pratyavak) ученик (śiṣyaḥ).
—Где (kva)?
— На камне (śilāyām tasyām).
— О нет (hanta), он (saḥ) (же) царь (rājā eva)! Ты не можешь предлагать камень (śilā na tvayā pradātavyā) в качестве сидения (āsana-rūpeṇa) царю (rājñe... eva)! Ты должен был подготовить лучшее место (āsanam uttamam tvayā sajjīkartavyam) для него (tasya kṛte) из наших немногочисленных вещей (atra āsmākam katipayaiḥ viṣayaiḥ).
— Каких (ke) вещей (viṣayāḥ)?
— Пожалуйста, возьми сухую траву (śuṣka-tṛṇam grahītu... arhasi) и (ca) положи (sthāpayitum) её (tad) на камень (śilāyām). Пожалуйста, принеси (ānetum... arhasi) те (tau) два мягких одеяла (akarkaśa-kambalau) и (ca) положи (sthāpayitum) это (tad) поверх (upari) сухой травы (śuṣka-tṛṇasya).
— Готово (kṛtam)! Что ещё (kim anyat)?
— Теперь (adhunā), пожалуйста, зажги (dagdhum arhasi) немного (kañcid) благовоний (dhūpam). В своём дворце (tasya prāsāde) царь (rājā) использует (для запаха) духи (sugandha-abhijñaḥ).
— Готово (kṛtam)! Что ещё (kim anyat)?
— Сейчас (idānīm), пожалуйста, очень вежливо пригласи (sānunayam... nimantrayitum arhasi) царя (rājānam) сесть (āsanāya) там (tatra). Пожалуйста, используй (prayoktum arhasi) слово 'bhavān' --почтительное 'вы', которое можно перевести как 'Ваше Высочество'-- (bhavat-śabdam), а не (na tu) 'tvam' --обычное 'ты'-- (tvam).
Таким образом (evam), ученик (śiṣyaḥ) подошёл (agacchat) к царю, который ходил взад и вперед (paribhrāmyantam rājānam), и (ca) сказал (avak) ему (tam):
— Ваше Высочество --я должен использовать здесь 'bhavan' (звательный падеж), а не 'bhavān' (именительный падеж), и 'bhavān' относится к третьему лицу единственного числа-- (bhavan), пожалуйста, присядьте (āsitum arhati) здесь (atra).
Король (rājā) ответил (pratyavak):
— О (aho), наконец (caramam)!
Сейчас (adhunā) я объясню (vyākhyāsyāmi) значение (artham) этой истории (kathāyāḥ asyāḥ... iti)"||381||
त्वच्चित्तं तथैव राजा त्वं च तज्जडशिष्य इव। केष्वासनेषु तव चित्तमासनार्थं निमन्त्रितम् - शरीरेषु कुले धने ख्यातिषु पणजेयेषु सुखेषु वंशे वश इत्यादिषु। सङ्क्षेपेणासनानि तव ग्राह्याणि। चित्तापेक्षया ग्राह्याणि तानि सर्वाणि शिलाः। अत एव चित्तं किञ्चित्कालं शिलासु तासूपविष्टं तदनन्तरं तूत्तिष्ठति पूर्ववद्गमनागमनं कुर्यन्नास्ते च। प्रक्रमोऽयं सामान्यतो यावज्जीवं सन्तिष्ठति। चित्तं तु पराशक्तिः शिलाभिस्ताभिः पूर्णतृप्तिमाप्तुमशक्तं च। पराशक्तिः शक्तिमतैव पूर्णतृप्तिं प्राप्नोति। कः शक्तिमान्। स शिवो भैरवाख्योऽपि। त्वं यदि पृच्छसि शिवो वा परमशिवो वेति - पुरा शिवस्य भैरवनामकस्यापि परमशिवस्य परभैरवनामकस्यापि च मध्ये पारिभाषिकविशेषमिममव्याख्याम्। तस्माद्यथा राजायोग्यासन उपविश्य सुखितां नाधिगतस्तथा चित्तं तवार्थान्भुक्त्वा सदाह्लादतां व्रजितुमशक्तम्। तत एव यदा त्वमेकाभिलाषं तोषयसि तदा त्वया तदभिलाषस्य पुनः पुनस्तुष्टिः कर्तव्या। किमिति। तस्य चित्तायोग्यासनत्वादेव। यतश्चित्तं पूर्णतृप्तितामगतं ततः पुनः परिभ्रमितुमुपक्रमते। परभैरवे केवलं त्वच्चित्तं विश्रामयसि यदि तु तर्हि तत्पुनर्न परिभ्राम्यति। एवं परभैरवे विलीने चित्ते तन्मोक्षः। इदानीं मुक्तिप्रक्रमं व्याख्यास्यामीति॥३८२॥
Tvaccittaṁ tathaiva rājā tvaṁ ca tajjaḍaśiṣya iva| Keṣvāsaneṣu tava cittamāsanārthaṁ nimantritam - Śarīreṣu kule dhane khyātiṣu paṇajeyeṣu sukheṣu vaṁśe vaśa ityādiṣu| Saṅkṣepeṇāsanāni tava grāhyāṇi| Cittāpekṣayā grāhyāṇi tāni sarvāṇi śilāḥ| Ata eva cittaṁ kiñcitkālaṁ śilāsu tāsūpaviṣṭaṁ tadanantaraṁ tūttiṣṭhati pūrvavadgamanāgamanaṁ kuryannāste ca| Prakramo'yaṁ sāmānyato yāvajjīvaṁ santiṣṭhati| Cittaṁ tu parāśaktiḥ śilābhistābhiḥ pūrṇatṛptimāptumaśaktaṁ ca| Parāśaktiḥ śaktimataiva pūrṇatṛptiṁ prāpnoti| Kaḥ śaktimān| Sa śivo bhairavākhyo'pi| Tvaṁ yadi pṛcchasi śivo vā paramaśivo veti - Purā śivasya bhairavanāmakasyāpi paramaśivasya parabhairavanāmakasyāpi ca madhye pāribhāṣikaviśeṣamimamavyākhyām| Tasmādyathā rājāyogyāsana upaviśya sukhitāṁ nādhigatastathā cittaṁ tavārthānbhuktvā sadāhlādatāṁ vrajitumaśaktam| Tata eva yadā tvamekābhilāṣaṁ toṣayasi tadā tvayā tadabhilāṣasya punaḥ punastuṣṭiḥ kartavyā| Kimiti| Tasya cittāyogyāsanatvādeva| Yataścittaṁ pūrṇatṛptitāmagataṁ tataḥ punaḥ paribhramitumupakramate| Parabhairave kevalaṁ tvaccittaṁ viśrāmayasi yadi tu tarhi tatpunarna paribhrāmyati| Evaṁ parabhairave vilīne citte tanmokṣaḥ| Idānīṁ muktiprakramaṁ vyākhyāsyāmīti||382||
"Твой ум (tvat-cittam) подобен (tathā eva) царю (rājā), а (ca) ты (tvam) — как (iva) тот глупый ученик (tad-jaḍa-śiṣyaḥ). На какие сиденья твой ум приглашён посидеть (keṣu āsaneṣu tava cittam āsana-artham nimantritam)?: На тела (śarīreṣu), семью (kule), деньги (dhane), титулы (khyātiṣu), награды (paṇajeyeṣu), удовольствия (sukheṣu), происхождение (vaṁśe), силу (vaśe) и пр. (iti-ādiṣu). Резюмируя (saṅkṣepeṇa), твои (tava) сиденья (āsanāni) (— это) объекты (grāhyāṇi). Все (sarvāṇi) те (tāni) объекты (grāhyāṇi) (являются) камнями (śilāḥ) по отношению к уму (citta-apekṣayā). По этой причине (atas eva) ум (cittam) ненадолго (kiñcitkālam) присаживается (upaviṣṭam) на те камни (śilāsu tāsu), но (tu) сразу после этого (tad-anantaram) он вскакивает (uttiṣṭhati) и (ca) продолжает (āste) двигаться взад и вперёд (gamana-agamanam kuryan) как прежде (pūrva-vat). Этот (ayam) процесс (prakramaḥ) обычно (sāmānyatas) длится (santiṣṭhati) в течение всей жизни (yāvat jīvam). Но (tu) ум (cittam) (— это) Высшая Śakti (parā-śaktiḥ), и (ca) он не может (aśaktam) получить (āptum) Полного Удовлетворения (pūrṇa-tṛptim) от тех камней (śilābhiḥ tābhiḥ). Высшая Śakti (parā-śaktiḥ) находит (prāpnoti) Полное Удовлетворение (pūrṇa-tṛptim) только с Обладателем Śakti (śaktimatā eva). Кто (kaḥ) Обладатель Śakti (śaktimān)? Он (saḥ) (является) Śiva (śivaḥ), также именуемым Bhairava (bhairava-ākhyaḥ api). Если (yadi) ты (tvam) спросишь (pṛcchasi): 'Śiva (śivaḥ) или (vā... vā) Paramaśiva (parama-śivaḥ... iti)?'. Ранее (purā) я объяснял (avyākhyām) техническую разницу (pāribhāṣika-viśeṣam imam) между (madhye) Śiva (śivasya) —также именуемым Bhairava (bhairava-nāmakasya api)— и (ca) Paramaśiva (parama-śivasya) —также именуемым Parabhairava (para-bhairava-nāmakasya api)— --см. 317--. Следовательно (tasmāt), также как (yathā) царь (rājā) не может найти счастья (sukhitām na adhigataḥ), сидя (upaviśya) на неподходящем сидении (ayogya-āsane), так и (tathā) твой (tava) ум (cittam) не может (aśaktam) обрести Истинного Счастья (sat-āhlādatām vrajitum) в наслаждении (bhuktvā) объектами (arthān). В связи с этим (tatas eva), когда (yadā) ты (tvam) удовлетворяешь (toṣayasi) одно желание (eka-abhilāṣam), после (tadā) тебе приходится удовлетворять это желание снова и снова (tvayā tad-abhilāṣasya punaḥ punar tuṣṭiḥ kartavyā). Почему (kim iti)? Потому что ум имеет неподходящее место (tasya citta-ayogya-āsanatvāt eva). А так как (yatas) ум (cittam) не получает Полного Удовлетворения (pūrṇa-tṛptitām agatam), поэтому (tatas) он начинает (upakramate) блуждать (paribhramitum) снова (punar). Но (tu) если (yadi) ты заставляешь свой ум покоиться (tvat-cittam viśrāmayasi) только (kevalam) на Parabhairava (para-bhairave), то (tarhi) он --т.e. ум-- (tad) больше (punar) не блуждает (na paribhrāmyati). Таким образом (evam), когда ум растворяется (vilīne citte) в Parabhairava (para-bhairave), тогда (tad) (происходит) Освобождение (mokṣaḥ). Сейчас (idānīm) я буду объяснять (vyākhyāsyāmi) процесс Освобождения (mukti-prakramam... iti)"||382||
परभैरवस्यानुग्रहेण मायाब्धिं तीर्त्वा योगी विज्ञानाकलावस्थायामवरोहति। निर्विकल्पकशान्तदशायां स्वचित्तस्य स्थितिस्तस्य योगिनः केवलप्रयत्नः। एतत्स्वभावतो न्यूनाधिक्यं वर्तते। किमिति। परभैरवे चित्तस्य पूर्वविश्रान्तेः। निर्विकल्पत्वे कतिचित्कालं स्थित्वाणवमलमुद्घाट्यते मोक्षश्च घटते। श्रीतन्त्रलोके १.१५५-१५६ एतदभिनवगुप्तपादैरुक्तम्
मोक्षो हि नाम नैवान्यः स्वरूपप्रथनं हि सः।
स्वरूपं चात्मनः संविन्नान्यत्तत्र तु याः पुनः॥१५५॥
क्रियादिकाः शक्तयस्ताः संविद्रूपाधिका नहि।
असंविद्रूपतायोगाद्धर्मिणश्चानिरूपणात्॥१५६॥
इति। एवं मुक्तिः संविदात्ममहेश्वररूपस्वभावप्रथनमेव। संविदि संविदेकतायुक्ताः सर्वशक्तयः। किमिति। (१) यतो न किञ्चिदस्ति यत्संविन्नास्ति। (२) यतो शक्तय इमा धर्मिणः स्वधर्मैकतायुक्ताः। त्रिकानुरूपेण मुक्तिविषये सङ्क्षिप्तयथार्थनिर्वचनमिदम्। तस्मात्स्वरूपप्रथन आणवमलपारं गतौ तन्मोक्षः। श्रीतन्त्रालोके १.२३२ मोक्षविषय एतच्छ्रीमदभिनवगुप्तैरुक्तम्
सम्यग्ज्ञानं च मुक्त्येककारणं स्वपरस्थितम्।
यतो हि कल्पनामात्रं स्वपरादिविभूतयः॥२३२॥
इति। परभैरवोऽहमिति सम्यग्ज्ञानमिदमर्थात्परमज्ञानमेव। महेश्वरतादात्म्येनैव मुक्तिर्वर्तते। सम्यग्ज्ञानं गुरौ वा शिष्ये वा स्थितम्। किमर्थम्। स्वपरादिविभूतीनां काल्पनिकत्वादेव। अत एव शिष्ये मुक्तिमाप्नुवति गुरुः पुनस्तत्प्राप्नोति। अभिनवगुप्तपादानां दुर्ज्ञेयोपदेशस्य मद्व्याख्येयमिति॥३८३॥
Parabhairavasyānugraheṇa māyābdhiṁ tīrtvā yogī vijñānākalāvasthāyāmavarohati| Nirvikalpakaśāntadaśāyāṁ svacittasya sthitistasya yoginaḥ kevalaprayatnaḥ| Etatsvabhāvato nyūnādhikyaṁ vartate| Kimiti| Parabhairave cittasya pūrvaviśrānteḥ| Nirvikalpatve katicitkālaṁ sthitvāṇavamalamudghāṭyate mokṣaśca ghaṭate| Śrītantraloke 1.155-156 etadabhinavaguptapādairuktam
Mokṣo hi nāma naivānyaḥ svarūpaprathanaṁ hi saḥ|
Svarūpaṁ cātmanaḥ saṁvinnānyattatra tu yāḥ punaḥ||155||
Kriyādikāḥ śaktayastāḥ saṁvidrūpādhikā nahi|
Asaṁvidrūpatāyogāddharmiṇaścānirūpaṇāt||156||
iti| Evaṁ muktiḥ saṁvidātmamaheśvararūpasvabhāvaprathanameva| Saṁvidi saṁvidekatāyuktāḥ sarvaśaktayaḥ| Kimiti| (1) Yato na kiñcidasti yatsaṁvinnāsti| (2) Yato śaktaya imā dharmiṇaḥ svadharmaikatāyuktāḥ| Trikānurūpeṇa muktiviṣaye saṅkṣiptayathārthanirvacanamidam| Tasmātsvarūpaprathana āṇavamalapāraṁ gatau tanmokṣaḥ| Śrītantrāloke 1.232 mokṣaviṣaya etacchrīmadabhinavaguptairuktam
Samyagjñānaṁ ca muktyekakāraṇaṁ svaparasthitam|
Yato hi kalpanāmātraṁ svaparādivibhūtayaḥ||232||
iti| Parabhairavo'hamiti samyagjñānamidamarthātparamajñānameva| Maheśvaratādātmyenaiva muktirvartate| Samyagjñānaṁ gurau vā śiṣye vā sthitam| Kimartham| Svaparādivibhūtīnāṁ kālpanikatvādeva| Ata eva śiṣye muktimāpnuvati guruḥ punastatprāpnoti| Abhinavaguptapādānāṁ durjñeyopadeśasya madvyākhyeyamiti||383||
Переправившись (tīrtvā) через океан Māyā (māyā-abdhim) благодаря Милости (anugraheṇa) Parabhairava (para-bhairavasya), Yogī (yogī) приземляется (avarohati) в состоянии Vijñānākala (vijñāna-akala-avasthāyām). Единственное усилие (kevala-prayatnaḥ) этого Yogī (tasya yoginaḥ) (— это) пребывание (sthitiḥ) его ума (sva-cittasya) в умиротворённом состоянии, лишённом vikalpa-s --т.e. ментальных флуктуаций-- (nirvikalpaka-śānta-daśāyām). Это (etad) происходит (vartate) более или менее (nyūnādhikyam) спонтанно (svabhāvatas). Почему (kim iti)? Из-за предыдущего умиротворения (pūrva-viśrānteḥ) ума (cittasya) в Parabhairava (para-bhairave). Оставаясь (sthitvā) какое-то время (katicitkālam) в состоянии, свободном от vikalpa-s (nirvikalpatve), Āṇavamala (āṇava-malam) открывается (udghāṭyate), и (ca) случается (ghaṭate) Освобождение (mokṣaḥ). Знаменитый Abhinavagupta сказал так (etad abhinavaguptapādaiḥ uktam) в досточтимом Tantrāloka 1.155-156 (śrī-tantraloke 1.155-156):
«Нет сомнений, что то (hi), что известно как (nāma) Освобождение (mokṣaḥ... saḥ), (есть), на самом деле (hi), не что иное, как (na eva anyaḥ) раскрытие своей собственной сущностной природы (sva-rūpa-prathanam) ! И (ca) эта сущностная природа (sva-rūpam... ātmanaḥ) (— это) не что иное, как (na anyat) Сознание (saṁvid). Там --в собственной сущностной природе-- (tatra) Kriyāśakti и пр. --т.е. Kriyāśakti, Jñānaśakti и Icchāśakti-- (kriyā-ādikāḥ śaktayaḥ tāḥ) вновь (punar) не являются (nahi) чем-то отличным от Сознания --они не являются чем-то дополнительным-- (saṁvid-rūpa-ādhikāḥ), потому что не может существовать ничего, что не является Сознанием (asaṁvid-rūpatā-yogāt), и (ca) потому что нет определения (anirūpaṇāt) чего-то или кого-то, имеющего качества (dharmiṇaḥ... iti), (отличного от самих качеств) --т.е. качества и тот, кто обладает этими качествами, являются одной и той же реальностью--||155-156||»
Таким образом (evam), Освобождение (muktiḥ) (— это) раскрытие своей сущностной природы, которая является Великим Господом, кто есть Сознание (saṁvid-ātma-mahā-īśvara-rūpa-svabhāva-prathanam eva)! В Сознании (saṁvidi) все Силы (sarva-śaktayaḥ) едины с Сознанием (saṁvid-ekatā-yuktāḥ). Почему (kim iti)? (1) Потому что (1 yatas) нет ничего (na kiñcid asti), что (yad) не является (na asti) Сознанием (saṁvid). (2) Потому что (2 yatas) эти (imāḥ) Силы (śaktayaḥ) —обладающие качествами (dharmiṇaḥ)— едины со своими собственными качествами (sva-dharma-ekatā-yuktāḥ). Это (idam) (является) кратким и точным определением (saṅkṣipta-yathārtha-nirvacanam) Освобождения (mukti-viṣaye), согласно Трике (trika-anurūpeṇa). Поэтому (tasmāt), когда происходит раскрытие своей сущностной природы (svarūpa-prathane), когда Āṇavamala преодолевается (āṇava-mala-pāram gatau), это (tad) (есть) Освобождение (mokṣaḥ). Прославленный Abhinavagupta говорил так (etad śrīmat-abhinavaguptaiḥ uktam) об Освобождении (mokṣa-viṣaye) в досточтимом Tantrāloka 1.232 (śrī-tantraloke 1.232):
«Правильное Знание (samyak-jñānam ca), как единственная причина Освобождения (mukti-eka-kāraṇam), пребывает в себе или другом --т.е. в ученике или Гуру-- (sva-para-sthitam), потому что (yatas hi) расширения, называемые собой, другим и т.д. (sva-para-ādi-vibhūtayaḥ), являются просто воображением (kalpanā-mātram... iti)||232||»
Этим (idam) Правильным Знанием (samyak-jñānam), то есть (arthāt) Высшим Знанием (parama-jñānam eva), (является): 'Я (aham) (есть) Parabhairava (para-bhairavaḥ... iti)'. Освобождение (muktiḥ) имеет место (vartate) благодаря отождествлению с Великим Господом (mahā-īśvara-tādātmyena eva). Правильное Знание (samyak-jñānam) пребывает (sthitam) в Гуру (gurau) или (vā... vā) в ученике (śiṣye). Почему (kimartham)? Потому что расширения, называемые собой, другим и т.д., являются воображаемыми (sva-para-ādi-vibhūtīnām kālpanikatvāt eva). По этой причине (atas eva), когда ученик достигает Освобождения (śiṣye muktim āpnuvati), Гуру (guruḥ) получает (prāpnoti) это --а именно, Освобождение-- (tad) вновь (punar). Это (iyam) (является) моим объяснением (mad-vyākhyā) загадочного Учения (durjñeya-upadeśasya... iti) выдающегося Abhinavagupta (abhinavagupta-pādānām)"||383||
Природа vikalpa-s
विकल्पसमुदयतोऽनन्तदुःखमयबन्धोऽदर्शयदात्मानम्।
विकल्पनिखिलनिवृत्तेरनन्तनिर्वृतिमयमुक्तिः प्रभविष्यति॥१६॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु षोडशश्लोकोऽयमिति॥३८४॥
Vikalpasamudayato'nantaduḥkhamayabandho'darśayadātmānam|
Vikalpanikhilanivṛtteranantanirvṛtimayamuktiḥ prabhaviṣyati||16||
iti trikamukhyamateṣu ṣoḍaśaśloko'yamiti||384||
"Это (ayam) шестнадцатая строфа (ṣoḍaśa-ślokaḥ) в Основных Принципах (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«Рабство, полное бесконечной боли (ananta-duḥkha-maya-bandhaḥ), в действительности, появилось (adarśayat ātmānam) из-за появления vikalpa-s --ментальных колебаний-- (vikalpa-samudayatas); при полном исчезновении vikalpa-s (vikalpa-nikhila-nivṛtteḥ) откроется (prabhaviṣyati) Освобождение, полное бесконечного Восторга (ananta-nirvṛti-maya-muktiḥ... iti... iti)||16||»"||384||
श्रीस्पन्दकारिकायाम् ३.१४-१६ एतत्प्रख्यातैर्वसुगुप्तैरुक्तम्
परामृतरसापायस्तस्य यः प्रत्ययोद्भवः।
तेनास्वतन्त्रतामेति स च तन्मात्रगोचरः॥१४॥
स्वरूपावरणे चास्य शक्तयः सततोत्थिताः।
यतः शब्दानुवेधेन न विना प्रत्ययोद्भवः॥१५॥
सेयं क्रियात्मिका शक्तिः शिवस्य पशुवर्तिनी।
बन्धयित्री स्वमार्गस्था ज्ञाता सिद्ध्युपपादिका॥१६॥
इति। कारिकात्रयस्य स्पष्टीकरणार्थं स्वस्पन्दनिर्णये कारिकानां तासां विषये क्षेमराजपादैर्व्याख्यानस्यांशानुदाहरिष्यामि। श्रीमत्क्षेमराजः प्रथमकारिकाविषय एतद्व्याख्याति
तस्य पशोर्यः प्रत्ययानां लौकिकशास्त्रीयविकल्पानां तदधिवासितानां भिन्नार्थज्ञानानां विकल्पानामप्युद्भवः विनाशाघ्रात उत्पादः स परस्यामृतरसस्य चिद्घनस्यानन्दप्रसरस्यापायो निमज्जनम्। उदितेषु भिन्नार्थेषु प्रत्ययेषु चिद्भूमिः स्थिताप्यपरामृश्यमानत्वादस्थितेव लक्ष्यते तत एवमुक्तम्। तेन च प्रत्ययोद्भवेनायमस्वतन्त्रतामेति तद्वशः सम्पद्यते।
इति। अधुनोद्धृतवाक्यमिदं व्याख्यास्यामीति॥३८५॥
Śrīspandakārikāyām 3.14-16 etatprakhyātairvasuguptairuktam
Parāmṛtarasāpāyastasya yaḥ pratyayodbhavaḥ|
Tenāsvatantratāmeti sa ca tanmātragocaraḥ||14||
Svarūpāvaraṇe cāsya śaktayaḥ satatotthitāḥ|
Yataḥ śabdānuvedhena na vinā pratyayodbhavaḥ||15||
Seyaṁ kriyātmikā śaktiḥ śivasya paśuvartinī|
Bandhayitrī svamārgasthā jñātā siddhyupapādikā||16||
iti| Kārikātrayasya spaṣṭīkaraṇārthaṁ svaspandanirṇaye kārikānāṁ tāsāṁ viṣaye kṣemarājapādairvyākhyānasyāṁśānudāhariṣyāmi| Śrīmatkṣemarājaḥ prathamakārikāviṣaya etadvyākhyāti
Tasya paśoryaḥ pratyayānāṁ laukikaśāstrīyavikalpānāṁ tadadhivāsitānāṁ bhinnārthajñānānāṁ vikalpānāmapyudbhavaḥ vināśāghrāta utpādaḥ sa parasyāmṛtarasasya cidghanasyānandaprasarasyāpāyo nimajjanam| Uditeṣu bhinnārtheṣu pratyayeṣu cidbhūmiḥ sthitāpyaparāmṛśyamānatvādasthiteva lakṣyate tata evamuktam| Tena ca pratyayodbhavenāyamasvatantratāmeti tadvaśaḥ sampadyate|
iti| Adhunoddhṛtavākyamidaṁ vyākhyāsyāmīti||385||
"В досточтимых Spandakārikā-s 3.14-16 (śrī-spanda-kārikāyām 3.14-16) знаменитый Vasugupta сказал это (etad prakhyātaiḥ vasuguptaiḥ uktam):
«Возникновение (udbhavaḥ) идей (pratyaya), которое (происходит) (yaḥ) в том (paśu, или ограниченном существе) (tasya), (подразумевает) утрату (apāyaḥ) Сока (rasa) Высшего (para) Нектара Бессмертия (amṛta). Из-за этого (tena) (такое обусловленное существо) становится зависимым (asvatantratām eti). Это (появление идей) (saḥ ca) имеет свою сферу влияния (gocaraḥ) в Tanmātra-s --тонких аспектах всех вещей-- (tanmātra)||14||
Силы (śaktayaḥ) всегда (satata) готовы (utthitāḥ) скрывать, или маскировать (āvaraṇe) сущностную природу (sva-rūpa) этого (ограниченного существа) (ca asya), потому что (yatas) не бывает (na) возникновения (udbhavaḥ) идей (pratyaya) без (vinā) смешения (anuvedhena) слов (śabda)||15||
Эта (iyam) самая (sā) Сила, или Śakti (śaktiḥ) Шивы (śivasya), чьей природой (ātmikā) является деятельность (kriyā), пребывает (vartinī) в paśu, или ограниченном существе (paśu) (и) связывает (его) (bandhayitrī). (Однако, когда Śakti) узнаётся, или осознаётся (jñātā), как пребывающая (в вышеупомянутом paśu) (sthā) в качестве пути (mārga) к своей собственной Самости (sva), это приводит (upapādikā) к успеху (siddhi... iti)||16||»
Чтобы прояснить (spaṣṭīkaraṇa-artham) три kārikā-s (kārikā-trayasya), я процитирую (udāhariṣyāmi) часть (aṁśān) объяснения (vyākhyānasya) замечательного Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ) о тех kārikā-s (kārikānām tāsām viṣaye) в его Spandanirṇaya (sva-spandanirṇaye). Прославленный Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) объясняет (vyākhyāti) то, что касается первой kārikā (prathama-kārikā-viṣaye), так (etad):
«Возникновение (udbhavaḥ) идей (pratyayānām) —а именно, мыслей (vikalpānām), относящихся к миру или Писаниям (laukika-śāstrīya), а также (api) мыслей (vikalpānām), являющихся познанием (jñānānām), связанным с различными объектами (bhinna-artha), ароматизированным --познанием-- (adhivāsitānām) ими --посредством таких идей-- (tad)—, которое (имеет место) (yaḥ) в этом paśu, или ограниченном существе (tasya paśoḥ), (является) чем-то, что появляется (utpādaḥ) (и) пахнет (āghrātaḥ) уничтожением (vināśa). Оно --такое возникновение идей и т.д.-- (saḥ) (подразумевает) потерю (apāyaḥ) (или) погружение в мир --т.е. растворение-- (nimajjanam) Сока Высшего Нектара Бессмертия --согласно Kṣemarāja, значение составного слова 'Parāmṛtarasāpāyaḥ' в афоризме означает 'утрату Высшего Сока Нектара Бессмертия', но по моему мнению — это 'утрата Сока Высшего Нектара Бессмертия', обе интерпретации (и Kṣemarāja, и моя верны)-- (parasya amṛta-rasasya), т.е. потока (prasarasya) Блаженства (ānanda) компактной массы (ghanasya) Сознания (cit).
Хотя (api) Состояние Сознания --Состояние Śiva, Состояние компактной массы Сознания-- (cit-bhūmiḥ) существует (sthitā) в возникающих идеях (uditeṣu... pratyayeṣu), связанных с разными объектами (bhinna-artheṣu), поскольку Оно, безусловно, не понимается, или не воспринимается (aparāmṛśyamānatvāt), то показывается (lakṣyate) как (iva) несуществующее (asthitā). Поэтому (tatas) было сказано (uktam) так (evam) (в афоризме, т.е. что происходит исчезновение Сока Высшего Нектара Бессмертия —или иначе, по словам Kṣemarāja, Высшего Сока Нектара Бессмертия—).
И (ca) из-за этого (tena), т.е. из-за возникновения идей (pratyaya-udbhavena), он (ayam) становится зависимым --букв. переходит в состояние, в котором нет свободы-- (asvatantratām eti), (то есть) он попадает под их влияние --таких идей-- (tad-vaśaḥ sampadyate... iti).»
Теперь (adhunā) я объясню (vyākhyāsyāmi) этот (idam) отрывок (uddhṛtavākyam... iti)"||385||
नरे पशुनामकेऽपि तदधिवासितानां भिन्नार्थज्ञानानां प्रत्ययानां विकल्पनामकानामप्युद्भवो दुर्गन्धरूप उत्पादोऽर्थाद्विनाशाघ्रातः। भिन्नार्थज्ञानानि न केवलं बाह्यार्थानि प्रति ज्ञानानि यावन्मोक्षमृषाभिमानभरितानां दर्शनानामन्येषां शास्त्रसङ्युक्तान्यर्थानि प्रति ज्ञानानि। कस्य विनाशः। विनाशस्त्वय्यानन्ददशाया एव। परामृतरसः स्वात्मसहजातप्रमोदो नष्टस्तद्यथा परभैरवात्मकचिद्घनस्य समग्रानन्दप्रसरः निमज्जितः। तस्य स्थाने त्वमनन्तविकल्पजालमधिगच्छसि। परभैरव आत्मानं गोपितुं क्रीडतीत्यपायशब्दस्यास्यार्थो न तु परभैरवः स्थानान्तरमसन्निवृत्त्यै गतः। परभैरवः स्थानन्तरं गन्तुमशक्तः। किमिति। तस्य चिद्घनत्वादेव। परभैरवोऽत्यन्तविकल्पावल्यपेक्षया खलु साक्षी। परभैरवस्तु भैरवशक्त्या जनितागाधाज्ञानान्नरेणापरामृष्टः। यन्नरः परभैरवावस्थां परामर्ष्टुमशकितस्तत्तस्मिन्परभैरवावस्थास्थितेव लक्ष्यते। तन्मात्राणि चार्थाणां सर्वेषां सामान्यलक्षणानि। तस्मात्प्रत्ययोद्भवस्तन्मात्रगोचर इत्युक्तेरस्या अर्थः सोऽर्थगोचर इति। एवं त्वं परभैरववत्प्रारम्भे स्वतन्त्रो यद्यपि पारतन्त्र्यलक्षणबन्धतामाप्तः। कोऽर्थस्तस्य। तथाहि धनेन विनाहं न किञ्चिदस्तीति स्थूलोऽहमिति कृशोऽहमिति त्वया विनाहं वसितुमशक्त इति मम मतमिदमित्यादि त्वं पूर्वोक्तप्रत्ययाधिनो भवसि। अपरञ्च यतः परमेश्वरास्तित्वं तवास्तित्वेन सिद्धं ततोऽधरदृष्तियुतबुद्धिजातनास्तिक्यमूला मूर्खप्रत्ययास्ते मारक इव त्वया त्यक्तव्या इति॥३८६॥
Nare paśunāmake'pi tadadhivāsitānāṁ bhinnārthajñānānāṁ pratyayānāṁ vikalpanāmakānāmapyudbhavo durgandharūpa utpādo'rthādvināśāghrātaḥ| Bhinnārthajñānāni na kevalaṁ bāhyārthāni prati jñānāni yāvanmokṣamṛṣābhimānabharitānāṁ darśanānāmanyeṣāṁ śāstrasaṅyuktānyarthāni prati jñānāni| Kasya vināśaḥ| Vināśastvayyānandadaśāyā eva| Parāmṛtarasaḥ svātmasahajātapramodo naṣṭastadyathā parabhairavātmakacidghanasya samagrānandaprasaraḥ nimajjitaḥ| Tasya sthāne tvamanantavikalpajālamadhigacchasi| Parabhairava ātmānaṁ gopituṁ krīḍatītyapāyaśabdasyāsyārtho na tu parabhairavaḥ sthānāntaramasannivṛttyai gataḥ| Parabhairavaḥ sthānantaraṁ gantumaśaktaḥ| Kimiti| Tasya cidghanatvādeva| Parabhairavo'tyantavikalpāvalyapekṣayā khalu sākṣī| Parabhairavastu bhairavaśaktyā janitāgādhājñānānnareṇāparāmṛṣṭaḥ| Yannaraḥ parabhairavāvasthāṁ parāmarṣṭumaśakitastattasminparabhairavāvasthāsthiteva lakṣyate| Tanmātrāṇi cārthāṇāṁ sarveṣāṁ sāmānyalakṣaṇāni| Tasmātpratyayodbhavastanmātragocara ityukterasyā arthaḥ so'rthagocara iti| Evaṁ tvaṁ parabhairavavatprārambhe svatantro yadyapi pāratantryalakṣaṇabandhatāmāptaḥ| Ko'rthastasya| Tathāhi dhanena vināhaṁ na kiñcidastīti sthūlo'hamiti kṛśo'hamiti tvayā vināhaṁ vasitumaśakta iti mama matamidamityādi tvaṁ pūrvoktapratyayādhino bhavasi| Aparañca yataḥ parameśvarāstitvaṁ tavāstitvena siddhaṁ tato'dharadṛṣtiyutabuddhijātanāstikyamūlā mūrkhapratyayāste māraka iva tvayā tyaktavyā iti||386||
"В nara --в ограниченном индивидууме-- (nare) —также именуемом paśu --букв. в животном, рогатом скоте и т.д.-- (paśu-nāmake api)— возникновение (udbhavaḥ) идей (pratyayānām) —называемых также vikalpa-s --т.e. мыслями, ментальными колебаниями-- (vikalpa-nāmakānām api)—, которые представляют собой познания, связанные с различными объектами (bhinna-artha-jñānānām), ароматизированные --т.е. те познания-- ими --такими идеями-- (tad-adhivāsitānām), (является) чем-то, что возникает (utpādaḥ) и имеет неприятный запах (durgandha-rūpaḥ), то есть (arthāt) пахнет уничтожением (vināśa-āghrātaḥ). Познания, связанные с различными объектами (bhinna-artha-jñānāni), являются не (na) только (kevalam) познанием (jñānāni) внешних объектов (bāhya-arthāni prati), но также (yāvat) познанием (jñānāni) объектов (arthāni prati), связанных с писаниями (śāstra-saṅyuktāni) в других философиях (darśanānām anyeṣām), наполненных ошибочными представлениями об Освобождении (mokṣa-mṛṣā-abhimāna-bharitānām). Уничтожением (vināśaḥ) чего (kasya)? Уничтожением (vināśaḥ) состояния Блаженства (ānanda-daśāyāḥ eva) в тебе (tvayi). Сок Высшего Нектара Бессмертия (para-amṛta-rasaḥ), т.е. врождённая Радость собственной Самости (sva-ātma-sahajāta-pramodaḥ) утрачивается (naṣṭaḥ), а именно (tadyathā), весь поток Блаженства (samagra-ānanda-prasaraḥ) компактной массы Сознания, кто есть Parabhairava (para-bhairava-ātmaka-cit-ghanasya), растворяется (nimajjitaḥ). Вместо этого (tasya sthāne) ты (tvam) обретаешь (adhigacchasi) цепь бесконечных vikalpa-s (ananta-vikalpa-jālam). Значением (arthaḥ) этого слова 'потеря/утрата' (apāya-śabdasya asya) (является): 'Parabhairava (para-bhairavaḥ) играет (krīḍati), чтобы сокрыть Себя (ātmānam gopitum... iti)', а не то, что (na tu) Parabhairava (para-bhairavaḥ) ушёл (gataḥ) куда-то (sthānāntaram) навсегда (asannivṛttyai). Parabhairava (para-bhairavaḥ) не может (aśaktaḥ) уйти (gantum) куда-либо (sthānantaram). Почему? (kim iti) Потому что Он является компактной массой Сознания (tasya cit-ghanatvāt), в действительности (eva). Parabhairava (para-bhairavaḥ) (является), безусловно (khalu), Свидетелем (sākṣī) в отношении серий бесконечных vikalpa-s (atyanta-vikalpa-āvali-apekṣayā). Но (tu) Parabhairava (para-bhairavaḥ) не постигается, или не воспринимается (aparāmṛṣṭaḥ) (этим) nara (nareṇa) из-за непостижимого неведения, порождённого (janita-agādha-ajñānāt) Силой Bhairava (bhairava-śaktyā). Поскольку (yad) nara (naraḥ) не может (aśakitaḥ) постичь, или воспринять (parāmarṣṭum) Состояние Parabhairava (para-bhairava-avasthām), поэтому (tad) Состояние Parabhairava (para-bhairava-avasthā) указано (lakṣyate), как (iva) не существующее (asthitā) в нём --т.e. в nara, или ограниченном существе-- (tasmin). А (ca) Tanmātra-s (tanmātrāṇi) (являются) общими характеристиками (sāmānya-lakṣaṇāni) всех объектов (arthāṇām sarveṣām). Следовательно (tasmāt), значение (arthaḥ) выражения (ukteḥ asyāḥ): 'Возникновение идей (pratyaya-udbhavaḥ) имеет свою сферу влияния в Tanmātra-s (tanmātra-gocaraḥ iti)' — (таково): 'Оно --т.e. возникновение идей-- (saḥ)имеет свою сферу влияния на объекты (artha-gocaraḥ iti)'. Таким образом (evam), если даже (yadi api) ты (tvam) изначально (prārambhe) Свободен (svatantraḥ) как Parabhairava (para-bhairava-vat), ты принимаешь рабство, характеризующееся зависимостью (pāratantrya-lakṣaṇa-bandhatām āptaḥ). Каково (kaḥ) значение (arthaḥ) этого tasya)? Например (tathāhi): 'Без (vinā) денег (dhanena) я (aham) ничто (na kiñcid asti iti)', 'Я (aham) толстый (sthūlaḥ... iti)', 'Я (aham) тонкий (kṛśaḥ... iti)', 'Я (aham) не могу (aśaktaḥ) жить (vasitum... iti) без (vinā) тебя (tvayā)', 'Это (idam) моё (mama) мнение (matam)' и т.д. (iti-ādi). Ты (tvam) становишься (bhavasi) зависимым от вышеупомянутых идей (pūrva-ukta-pratyaya-adhinaḥ). Кроме того (aparañca), поскольку (yatas) существование Всевышнего Владыки (parama-īśvara-astitvam) доказывается (siddham) твоим собственным существованием (tava astitvena), поэтому (tatas) ты должен отказаться от (tvayā tyaktavyāḥ) тех (te) глупых идей (mūrkha-pratyayāḥ), коренящихся к атеизме, рождённом интеллектом, наделённым низшей точкой зрения (adhara-dṛṣti-yuta-buddhi-jāta-nāstikya-mūlāḥ), как если бы они были чумой (mārakaḥ iva... iti)"||386||
श्रीमत्क्षेमराजो द्वितीयश्लोकं प्रत्येतद्व्याख्याति
अस्य पशोः स्वस्य शिवात्मनो रूपस्यावरणे भित्तिभूतत्वेन प्रथमानस्यापि सम्यगपरामर्शने तन्निमित्तं व्याख्यातरूपाः शक्तयः सततमुत्थिता यावद्धि परामृतरसात्मकस्वस्वरूपप्रत्यभिज्ञानमस्य न वृत्तं तावदेताः स्वस्वरूपावरणायोद्यच्छन्त्येव। यतोऽस्य यः प्रत्ययोद्भवो विकल्पकाविकल्पकज्ञानप्रसरः स शब्दानुवेधेन अहमिदं जानामीत्यादिना सूक्ष्मान्तःशब्दानुरञ्जनेन स्थूलाभिलापसंसर्गेण च विना न भवति- इति तिरश्चामप्यसाङ्केतिको निर्देशः प्रख्यः स्वात्मनि च शिरोनिर्देशप्रख्योऽन्तरभ्युपगमरूपः शब्दनविमर्शोऽस्त्येवान्यथा बालस्य प्रथमसङ्केतग्रहणं न घटेतान्तरूहापोहात्मकविमर्शशून्यत्वात्। स्थूलशब्दानुवेधमयस्तु विकल्पः सर्वस्य स्वानुभवसिद्धः॥१५॥
इति। इदानीमुद्धृतवाक्यमिदं व्याख्यास्यामीति॥३८७॥
Śrīmatkṣemarājo dvitīyaślokaṁ pratyetadvyākhyāti
Asya paśoḥ svasya śivātmano rūpasyāvaraṇe bhittibhūtatvena prathamānasyāpi samyagaparāmarśane tannimittaṁ vyākhyātarūpāḥ śaktayaḥ satatamutthitā yāvaddhi parāmṛtarasātmakasvasvarūpapratyabhijñānamasya na vṛttaṁ tāvadetāḥ svasvarūpāvaraṇāyodyacchantyeva| Yato'sya yaḥ pratyayodbhavo vikalpakāvikalpakajñānaprasaraḥ sa śabdānuvedhena ahamidaṁ jānāmītyādinā sūkṣmāntaḥśabdānurañjanena sthūlābhilāpasaṁsargeṇa ca vinā na bhavati— Iti tiraścāmapyasāṅketiko nirdeśaḥ prakhyaḥ svātmani ca śironirdeśaprakhyo'ntarabhyupagamarūpaḥ śabdanavimarśo'styevānyathā bālasya prathamasaṅketagrahaṇaṁ na ghaṭetāntarūhāpohātmakavimarśaśūnyatvāt| Sthūlaśabdānuvedhamayastu vikalpaḥ sarvasya svānubhavasiddhaḥ||15||
iti| Idānīmuddhṛtavākyamidaṁ vyākhyāsyāmīti||387||
"Прославленный Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) объясняет (vyākhyāti) это (etad), касательно второй kārikā (dvitīya-ślokam prati):
«Силы (śaktayaḥ) —которые уже были объяснены (vyākhyātarūpāḥ)— постоянно (satatam) готовы (utthitāḥ) скрывать, или маскировать (āvaraṇe) сущностную природу (asya... rūpasya) —т.е. Śiva (śiva-ātmanaḥ)— ограниченного существа (asya paśoḥ), (другими словами, они являются) решающей причиной этого (tad-nimittam), не позволяя ему осознать должным образом --букв. ухватить правильно-- (samyak aparāmarśane) (эту сущностную природу), которая распространяется и расширяется (prathamānasya api) как субстрат (всего) (bhitti-bhūtatvena). Пока (yāvat hi) в нём (asya) отсутствует (na vṛttam) осознание (pratyabhijñānam), что его собственная сущностная природа (sva-sva-rūpa) является Соком Высшего Нектара Бессмертия (para-amṛta-rasa-ātmaka), до тех пор (tāvat) те (силы) (etāḥ) действительно (eva) готовы (udyacchanti) скрывать, или маскировать (āvaraṇāya) его собственную сущностную природу (sva-sva-rūpa).
Поэтому (yatas) в его случае --в случае ограниченного существа-- (asya) возникновение идей (pratyaya-udbhavaḥ... saḥ) —которые (yaḥ) являются потоком (prasaraḥ) явных или неявных (vikalpaka-avikalpaka) познаний (jñāna)— не может происходить (na bhavati) без оттенка (anurañjanena) тонких (sūkṣma) внутренних (antar) слов (śabda) и (ca) (без) ассоциации (saṁsargeṇa) с грубыми (sthūla) словами (abhilāpa) —например, 'я (aham) знаю (jānāmi) это (idam)' и т.п. (iti-ādinā)—. Так (iti) даже (api) в случае с животными (tiraścām) (имеется) ясный (prakhyaḥ) нетрадиционный (asāṅketikaḥ) индикатор (nirdeśaḥ). А (ca) у человека (svātmani) имеется (также) (asti eva) мыслительная способность (vimarśaḥ), связанная со звуками (śabdana) в форме (rūpaḥ) внутреннего (antara) соглашения (abhyupagama), становящаяся видимой (prakhyaḥ) посредством кивка головы (śiras-nirdeśa). Иначе (anyathā), применительно к ребёнку (bālasya), первое постижение --т.е. понимание-- обычных жестов (prathama-saṅketa-grahaṇam) было бы невозможно (na ghaṭeta) из-за отсутствия (śūnyatvāt) мыслительной способности --осознавания-- (vimarśa) относительно (ātmaka) внутреннего рассмотрения доводов за и против (antar-ūha-apoha).
Мысль, или идея (vikalpaḥ), состоящая из (mayaḥ tu) смешения (anuvedha) грубых (sthūla) слов (śabda), подтверждается (siddhaḥ) опытом (sva-anubhava) каждого (sarvasya)||15||»
Сейчас (idānīm) я объясню (vyākhyāsyāmi) этот (idam) отрывок (uddhṛtavākyam... iti)"||387||
मातृकारचनायां संस्कृतमाला स्वरव्यञ्जनात्मका। स्वरा अवर्गाख्या अपि दीर्घाश्च ह्रस्वाश्च। व्यञ्जनानि कचटतपयशनामकसप्तवर्गात्मकानि। व्यञ्जनानि स्पर्शकठोरमृद्वादिभेदात्मकान्यपि। व्यञ्जनानि कण्ठ्यतालव्यमूर्धन्यदन्त्यौष्ठ्यान्तःस्थोष्मभेदमयान्यपि। प्रतिवर्गेष्वकचटादिवर्गरूपेषु विशिष्टदेव्यस्ति। महालक्ष्म्यधिष्ठितावर्गो ब्राह्म्यधिष्ठितकवर्गश्चैव माहेश्वर्यधिष्ठितचवर्गस्तथा कौमार्यधिष्ठितटवर्गो वैष्णव्यधिष्ठिततवर्गो वाराह्यधिष्ठितपवर्ग ऐन्द्र्यधिष्ठितयवर्गश्चामुण्डाधिष्ठितशवर्गश्च। संस्कृतमाला यदि तु क्षवर्गसहिता तर्हि शिवशक्त्यधिष्ठितावर्गो ब्राह्म्यधिष्ठितकवर्गश्चैव माहेश्वर्यधिष्ठितचवर्गस्तथा कौमार्यधिष्ठितटवर्गो वैष्णव्यधिष्ठिततवर्गो वाराह्यधिष्ठितपवर्ग ऐन्द्र्यधिष्ठितयवर्गश्चामुण्डाधिष्ठितशवर्गो महालक्ष्म्यधिष्ठितक्षवर्गश्च। शक्तयो देवीरूपा एता नरस्यास्य परभैरवावस्थात्मनः स्वरूपस्यावरणे सततमुत्थिताः। किमिति। यतो वर्णात्मकशब्दानुवेधेन विना प्रत्ययोद्भवो वर्तितुमशक्तः। अत एव तव स्वभावपरामर्शः सुदुर्लभः। दौर्लभ्यमिदं देवीनां तासां सततकार्यमूलम्। यथा देव्यस्ता दुर्जेयास्तथा परभैरवानुग्रहोऽवश्यक एवेति॥३८८॥
Mātṛkāracanāyāṁ saṁskṛtamālā svaravyañjanātmakā| Svarā avargākhyā api dīrghāśca hrasvāśca| Vyañjanāni kacaṭatapayaśanāmakasaptavargātmakāni| Vyañjanāni sparśakaṭhoramṛdvādibhedātmakānyapi| Vyañjanāni kaṇṭhyatālavyamūrdhanyadantyauṣṭhyāntaḥsthoṣmabhedamayānyapi| Prativargeṣvakacaṭādivargarūpeṣu viśiṣṭadevyasti| Mahālakṣmyadhiṣṭhitāvargo brāhmyadhiṣṭhitakavargaścaiva māheśvaryadhiṣṭhitacavargastathā kaumāryadhiṣṭhitaṭavargo vaiṣṇavyadhiṣṭhitatavargo vārāhyadhiṣṭhitapavarga aindryadhiṣṭhitayavargaścāmuṇḍādhiṣṭhitaśavargaśca| Saṁskṛtamālā yadi tu kṣavargasahitā tarhi śivaśaktyadhiṣṭhitāvargo brāhmyadhiṣṭhitakavargaścaiva māheśvaryadhiṣṭhitacavargastathā kaumāryadhiṣṭhitaṭavargo vaiṣṇavyadhiṣṭhitatavargo vārāhyadhiṣṭhitapavarga aindryadhiṣṭhitayavargaścāmuṇḍādhiṣṭhitaśavargo mahālakṣmyadhiṣṭhitakṣavargaśca| Śaktayo devīrūpā etā narasyāsya parabhairavāvasthātmanaḥ svarūpasyāvaraṇe satatamutthitāḥ| Kimiti| Yato varṇātmakaśabdānuvedhena vinā pratyayodbhavo vartitumaśaktaḥ| Ata eva tava svabhāvaparāmarśaḥ sudurlabhaḥ| Daurlabhyamidaṁ devīnāṁ tāsāṁ satatakāryamūlam| Yathā devyastā durjeyāstathā parabhairavānugraho'vaśyaka eveti||388||
"В системе Mātṛkā (mātṛkā-racanāyām) санскритский алфавит (saṁskṛta-mālā) состоит из гласных и согласных (svara-vyañjana-ātmakā). Гласные (svarāḥ), также называемые группой 'a' (a-varga-ākhyāḥ api), (—) длинные (dīrghāḥ) и (ca... ca) короткие (hrasvāḥ). Согласные (vyañjanāni) состоят из семи групп, называемых 'ka', 'ca', 'ṭa', 'ta', 'pa', 'ya' (и) 'śa' (ka-ca-ṭa-ta-pa-ya-śa-nāmaka-sapta-varga-ātmakāni). Согласные (vyañjanāni) также состоят из разделения на 25 согласных от 'ka' до 'ma', твёрдых, мягких и т.д. (sparśa-kaṭhora-mṛdu-ādi-bheda-ātmakāni api). Согласные (vyañjanāni) также содержат классификацию из гутуральных, палатальных, церебральных, дентальных, лабиальных, полугласных (и) шипящих звуков (kaṇṭhya-tālavya-mūrdhanya-dantya-oṣṭhya-antaḥstha-ūṣma-bheda-mayāni api). В каждой группе (prati-vargeṣu) —в группах 'a', 'ka', 'ca', 'ṭa' и т.д. (a-ka-ca-ṭa-ādi-varga-rūpeṣu)— существует (asti) соответствующая богиня (viśiṣṭa-devī). Группу 'a' возглавляет Mahālakṣmī (mahālakṣmī-adhiṣṭhita-a-vargaḥ), группу 'ka' возглавляет Brāhmī (brāhmī-adhiṣṭhita-ka-vargaḥ), группой 'ca' управляет Māheśvarī (māheśvarī-adhiṣṭhita-ca-vargaḥ), группой 'ṭa' управляет Kaumārī (kaumārī-adhiṣṭhita-ṭa-vargaḥ), группу 'ta' возглавляет Vaiṣṇavī (vaiṣṇavī-adhiṣṭhita-ta-vargaḥ), группой 'pa' управляет Vārāhī (vārāhī-adhiṣṭhita-pa-vargaḥ), группу 'ya' возглавляет Aindrī (aindrī-adhiṣṭhita-ya-vargaḥ) и (ca eva... tathā... ca) группой 'śa' управляет Cāmuṇḍā (cāmuṇḍā-adhiṣṭhita-śa-vargaḥ). Но если (yadi tu) санскритский алфавит (saṁskṛta-mālā) включает группу 'kṣa' (kṣa-varga-sahitā), тогда (tarhi) группой 'a' управляет Śiva-Śakti (śiva-śakti-adhiṣṭhita-a-vargaḥ), группу 'ka' возглавляет Brāhmī (brāhmī-adhiṣṭhita-ka-vargaḥ), группой 'ca' управляет Māheśvarī (māheśvarī-adhiṣṭhita-ca-vargaḥ), группой 'ṭa' управляет Kaumārī (kaumārī-adhiṣṭhita-ṭa-vargaḥ), группу 'ta' возглавляет Vaiṣṇavī (vaiṣṇavī-adhiṣṭhita-ta-vargaḥ), группой 'pa' управляет Vārāhī (vārāhī-adhiṣṭhita-pa-vargaḥ), группу 'ya' возглавляет Aindrī (aindrī-adhiṣṭhita-ya-vargaḥ), группой 'śa' управляет Cāmuṇḍā (cāmuṇḍā-adhiṣṭhita-śa-vargaḥ) и (ca eva... tathā... ca) группой 'kṣa' управляет Mahālakṣmī (mahālakṣmī-adhiṣṭhita-kṣa-vargaḥ). Эти (etāḥ) силы (śaktayaḥ), являющиеся богинями (devī-rūpāḥ), постоянно готовы (satatam utthitāḥ) скрывать, или вуалировать (āvaraṇe) сущностную природу (svarūpasya) —которая является Состоянием Parabhairava (para-bhairava-avasthā-ātmanaḥ)— этого nara (narasya asya). Почему? (kim iti) Потому что (yatas) без (vinā) смешения слов, состоящих из букв (varṇa-ātmaka-śabda-anuvedhena), не может (aśaktaḥ) случиться (vartitum) возникновения идей (pratyaya-udbhavaḥ). Вот почему (atas eva) невероятно трудно достичь (sudurlabhaḥ) понимания, или восприятия своей сущностной природы (tava svabhāva-parāmarśaḥ). Эта (idam) трудность в достижении (daurlbhyam) основана на постоянной работе (satata-kārya-mūlam) тех богинь (devīnām tāsām). Поскольку (yathā) этих (tāḥ) богинь (devyaḥ) сложно победить (durjeyāḥ), поэтому (tathā) необходима (avaśyakaḥ eva iti) Милость Parabhairava (para-bhairava-anugrahaḥ)"||388||
शक्तय एतास्तव स्वरूपमावर्तुमुद्यत्वा आसिष्यन्ते यावत्त्वं तव परभैरवत्वं सम्यक्प्रत्यभिजानासि। आत्यन्तिकभक्तावपि तव च परभैरवस्य च मध्ये भेदोऽपि यद्यस्ति वर्गदेव्य एतास्त्वां छलयित्वासिष्यन्ते। परभैरवोऽहमित्येवं त्वयि प्रत्यभिजानति तु तर्हि शक्तयस्ताश्छलनाद्विरमन्ति। अहमग्निष्टोमं जानामीत्यादिना स्थूलाभिलापसंसर्गेण सूक्ष्मान्तःशब्दानुरञ्जनेन च विना प्रत्ययोद्भवोऽयं न खलु वर्तते। एतत्तिरश्चामपि भवति येष्वसाङ्केतिकप्रख्यनिर्देशाः सन्ति। साङ्केतिकनिर्देशाः मानुषभाषया निर्मितास्तथाहि वस्तुनः कस्यचित्परिमाणानि निर्देष्टुमाधारा दश सङ्ख्याः सन्तीति। मातृकादेवताभिस्तिर्यञ्चोऽपि परस्परमवगन्तुं शक्ताः। बालोऽपि च तस्मिंस्तन्मातृकादेवतात्मकविमर्शसन्निधेः स्वमातृमुखे सङ्केतानवगन्तुं कल्पः। सर्वमेतत्सुखावगम्यं सर्वस्य स्वानुभवसिद्धं चेति॥३८९॥
Śaktaya etāstava svarūpamāvartumudyatvā āsiṣyante yāvattvaṁ tava parabhairavatvaṁ samyakpratyabhijānāsi| Ātyantikabhaktāvapi tava ca parabhairavasya ca madhye bhedo'pi yadyasti vargadevya etāstvāṁ chalayitvāsiṣyante| Parabhairavo'hamityevaṁ tvayi pratyabhijānati tu tarhi śaktayastāśchalanādviramanti| Ahamagniṣṭomaṁ jānāmītyādinā sthūlābhilāpasaṁsargeṇa sūkṣmāntaḥśabdānurañjanena ca vinā pratyayodbhavo'yaṁ na khalu vartate| Etattiraścāmapi bhavati yeṣvasāṅketikaprakhyanirdeśāḥ santi| Sāṅketikanirdeśāḥ mānuṣabhāṣayā nirmitāstathāhi vastunaḥ kasyacitparimāṇāni nirdeṣṭumādhārā daśa saṅkhyāḥ santīti| Mātṛkādevatābhistiryañco'pi parasparamavagantuṁ śaktāḥ| Bālo'pi ca tasmiṁstanmātṛkādevatātmakavimarśasannidheḥ svamātṛmukhe saṅketānavagantuṁ kalpaḥ| Sarvametatsukhāvagamyaṁ sarvasya svānubhavasiddhaṁ ceti||389||
"Эти (etāḥ) силы (śaktayaḥ) всегда будут готовыми (udyatvā āsiṣyante) к сокрытию или вуалированию (āvartum) твоей сущностной природы (tava svarūpam) до тех пор, пока (yāvat) ты (tvam) полностью (samyak) не осознаешь (pratyabhijānāsi) своё (tava) состояние Parabhairava (para-bhairavatvam). Даже (api) во время крайней преданности (ātyantika-bhaktau), если (yadi) всё ещё (api) имеет место (asti) двойственность (bhedaḥ) между тобой и Parabhairava (tava ca para-bhairavasya ca madhye), эти (etāḥ) богини групп (букв) (varga-devyaḥ) будут продолжать обманывать (chalayitvā āsiṣyante) тебя (tvām). Но (tu) когда ты осознаёшь (tvayi pratyabhijānati) таким образом (evam): 'Я (aham) (есть) Parabhairava (para-bhairavaḥ... iti)', тогда (tarhi) те (tāḥ) силы (śaktayaḥ) прекращают (viramanti) обман (chalanāt). Без (vinā) оттенка тонких внутренних слов (sūkṣma-antar-śabda-anurañjanena) и (ca) (без) ассоциации с грубыми словами (sthūla-abhilāpa-saṁsargeṇa) —например: 'Я (aham) знаю (jānāmi) Agniṣṭoma --особую ведическую церемонию-- (agniṣṭomam... iti)'— этого (ayam) подъёма идей (pratyaya-udbhavaḥ), конечно (khalu), не происходит (na... vartate). Это (etad) существует (bhavati) даже (api) у животных (tiraścām), у которых (yeṣu) имеются (santi) явные необычные знаки/обозначения (asāṅketika-prakhya-nirdeśāḥ). Обычные обозначения (sāṅketika-nirdeśāḥ) создаются (nirmitāḥ) человеческим языком (mānuṣa-bhāṣayā); например (tathāhi): 'Десять (daśa) чисел (saṅkhyāḥ) являются (santi) основами (ādhārāḥ) для обозначения (nirdeṣṭum) количества (parimāṇāni) чего-либо (vastunaḥ kasyacid... iti)'. Даже (api) животные (tiryañcaḥ) могут (śaktāḥ) понимать (avagantum) друг друга (parasparam) благодаря божествам маленьких загадочных матерей--т.e. букв алфавита-- (mātṛkā-devatābhiḥ). И (ca) даже (api) ребёнок (bālaḥ) благодаря присутствию мыслительной силы --осознавания--, состоящей из божеств маленьких загадочных матерей (tad-mātṛkā-devatā-ātmaka-vimarśa-sannidheḥ), в нём (tasmin) способен (kalpaḥ) понимать (avagantum) мимику (saṅketān) на лице своей матери (sva-mātṛ-mukhe). Всё (sarvam) это (etad) легко понять (sukha-avagamyam) и (ca) доказано опытом (sva-anubhava-siddham) каждого (sarvasya... iti)"||389||
श्रीमत्क्षेमराजस्तृतीयश्लोकं प्रत्येतद्व्याख्याति
सेति श्लोकत्रयनिर्णीतत्वादियमिति प्रमेयपर्यन्तेन रूपेण स्फुरन्ती स्वस्वभावरूपस्य चिदात्मनः शिवस्य सम्बन्धिनी स्पन्दतत्त्वात्मिका पराभट्टारिकैव विश्ववैचित्र्यावस्थितिकारित्वात्क्रियाशक्तिः प्राङ्निर्णीतदृशा शिव एव गृहीतपशुभूमिके वर्तमाना प्राणपुर्यष्टकरूपममुं कर्तृतात्मनाहन्ताविप्रुषा प्रोक्षितं कुर्वाणा तथारूपेणाप्रत्यभिज्ञाय स्वरूपावारकत्वाद्धानादानादिपरिक्लेशहेतुत्वाच्च बन्धयित्री भवति। यदा तु स्वस्य शिवात्मनो रूपस्य यो मार्गः
शक्त्यवस्थां प्रविष्टस्य निर्विभागेन भावना।
तदासौ शिवरूपी स्याच्छैवी मुखमिहोच्यते॥
इति श्रीविज्ञानभट्टारकोक्तनीत्या प्राप्त्युपायः पराशक्तिस्तदात्मतयासौ क्रियाशक्तिर्ज्ञायते योगिना यदा वा विकल्पकाविकल्पकप्रसरेऽपि शिवस्वरूपस्य स्वात्मनोऽंशभूतमेवाशेषवेद्यमनेनेक्ष्यते तदास्यासौ परानन्दमयीं परां सिद्धिमुपपादयति॥१६॥
इति। इदानीमुद्धृतवाक्यमिदं व्याख्यास्यामीति॥३९०॥
Śrīmatkṣemarājastṛtīyaślokaṁ pratyetadvyākhyāti
Seti ślokatrayanirṇītatvādiyamiti prameyaparyantena rūpeṇa sphurantī svasvabhāvarūpasya cidātmanaḥ śivasya sambandhinī spandatattvātmikā parābhaṭṭārikaiva viśvavaicitryāvasthitikāritvātkriyāśaktiḥ prāṅnirṇītadṛśā śiva eva gṛhītapaśubhūmike vartamānā prāṇapuryaṣṭakarūpamamuṁ kartṛtātmanāhantāvipruṣā prokṣitaṁ kurvāṇā tathārūpeṇāpratyabhijñāya svarūpāvārakatvāddhānādānādiparikleśahetutvācca bandhayitrī bhavati| Yadā tu svasya śivātmano rūpasya yo mārgaḥ
Śaktyavasthāṁ praviṣṭasya nirvibhāgena bhāvanā|
Tadāsau śivarūpī syācchaivī mukhamihocyate||
iti śrīvijñānabhaṭṭārakoktanītyā prāptyupāyaḥ parāśaktistadātmatayāsau kriyāśaktirjñāyate yoginā yadā vā vikalpakāvikalpakaprasare'pi śivasvarūpasya svātmano'ṁśabhūtamevāśeṣavedyamanenekṣyate tadāsyāsau parānandamayīṁ parāṁ siddhimupapādayati||16||
iti| Idānīmuddhṛtavākyamidaṁ vyākhyāsyāmīti||390||
"Прославленный Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) объясняет (vyākhyāti) это (etad), касательно третьей kārikā (tṛtīya-ślokam prati):
«(Её называют) 'Та' (sā iti), потому что Она уже была определена (nirṇītatvāt) в трёх (предыдущих) (traya) строфах (śloka), (и Её зовут) 'Эта' (iyam iti), (потому что) Она появляется (sphurantī) в форме (rūpeṇa) (вселенной), которая заканчивается (paryantena) объективной реальностью --объективностью-- (prameya). (Она Сама,) в Высшей Степени Почтенная Богиня (parā-bhaṭṭārikā eva) —Принцип Спанды (spanda-tattva-ātmikā)—, принадлежащая (sambandhinī) Śiva (śivasya), —который --т.е. Śiva-- является (rūpasya... ātmanaḥ) Сознанием (cit) (и) собственной сущностной природой (sva-svabhāva)—, Сила Действия (kriyā-śaktiḥ) —поскольку Она производит (kāritvāt) состояние (avasthiti) многообразия (vaicitrya) во вселенной (viśva)—, согласно ранее сформулированной точке зрения (prāk-nirṇīta-dṛśā) существует (vartamānā) в Śiva (śive eva) на стадии, когда Он обрёл состояние ограниченного существа (gṛhīta-paśu-bhūmike). Она окропляет (prokṣitam kurvāṇā) его --ограниченное существо-- (amum), отождествлённого с жизненной энергией и тонким телом (prāṇa-puryaṣṭaka-rūpam), каплей (vipruṣā) Я-тости (ahantā), чьей сущностью --т.е. сущностью капли-- является (ограниченный) делатель (kartṛtā-ātmanā). (В этом обусловленном существе), который имеет (теперь) это состояние (ограничения) (tathā-rūpeṇa) (и) который не распознаёт (свою собственную Самость) --букв. неузнавание-- (apratyabhijñāya), Она становится (bhavati) 'bandhayitrī' --Той, кто связывает-- (bandhayitrī), потому что Она скрывает (свою) сущностную природу (sva-rūpa-āvārakatvāt) и (ca) потому что Она является причиной (hetutvāt) бед (parikleśa), (известных как) отказ, хватание и т.д. (hāna-ādāna-ādi).
Однако (tu), когда (yadā) эта (asau) Сила Действия (kriyā-śaktiḥ) известна (jñāyate) yogī (yoginā) как тождественная с Той (tad-ātmatayā), т.е. (как тождественная с) Высшей Силой (parā-śaktiḥ), как путь (yaḥ mārgaḥ) —средство достижения (prāpti-upāyaḥ)— к своей собственной Самости (svasya), чьей сущностью является Śiva (śiva-ātmanaḥ rūpasya), согласно наставлению, провозглашённому (ukta-nītyā) в (афоризме 20) уважаемого Vijñānabhairava (śrī-vijñāna-bhaṭṭāraka):
'Когда в том, кто вошёл (praviṣṭasya) в состояние Śakti (śakti-avasthām), возникает созерцание, (полное) ощущения отсутствия различия (между Śiva и Śakti) (nirvibhāgena bhāvanā), тогда (tadā) это (существо) --т.е. такой ученик-- (asau) становится Śiva (śiva-rūpī syāt), (поскольку) здесь говорится (ucyate) --в явленных Писаниях-- (iha), что (Śakti) является лицом (mukham) Śiva (śaivī... iti)'.
или (vā) когда (yadā) даже (api) при распространении (prasare) определённых и неопределённых (идей в его уме --в уме yogī--) (vikalpaka-avikalpaka) вся объективная реальность (aśeṣa-vedyam) воспринимается (īkṣyate) им (anena) как часть (aṁśa bhūtam) его собственной Самости (sva-ātmanaḥ), которая есть Śiva (śiva-sva-rūpasya), тогда (tadā) Она (asau) даёт (upapādayati) ему (asya) высшее достижение (parām siddhim), наполненное Высшим Блаженством (para-ānanda-mayīm)||16||»
Сейчас (idānīm) я объясню (vyākhyāsyāmi) этот (idam) отрывок (uddhṛtavākyam... iti)"||390||
शक्तिः परादेवी स्वात्मरूपस्य भैरवस्य क्रियाशक्तिः। सा तस्याहंविमर्श एव। शक्तिर्गृहीतनरभूमिकायां भैरवे वर्तमाना। सा विलासेन परिमितकर्तृत्वात्मनाहन्ताविप्रुषा प्राणपुर्यष्टकरूपमिमं प्रोक्षति। फलतः शक्तिरेषा नरेऽस्मिन्नहन्ताविप्रुडिव स्थिता। तत एव नरो देवदत्तोऽहं ममेदमस्त्यहं तत्करोमीत्याद्यनुभवति। नरस्यागाधसङ्कोचाच्च स्वजीवितं पारिमित्यसङ्कीर्णम्। इत्थं शक्तिर्नरस्वरूपमावृणोति बलेन च तं किञ्चित्कारयति। किम्। एतत् - सा कारावेश्मनि तं तालयन्त्रेण बध्नाति कारावेश्मन्यस्मिंश्च नरो हानादानादिपरिक्लेशग्रस्तः। किमेतत्। यथैतन्मह्यं रोचते तत्तु मम न रोचत इति वा तं द्वेष्मि त्वयि तु स्निह्याम्यहमिति वा। नरे योगिभूते स्वात्मानं मार्ग इव पराशक्त्यात्मतया क्रियाशक्तिं जानति तु प्रत्ययभरितचित्तेऽपि भैरवस्वरूपस्य स्वात्मनोऽंशवदेवाशेषवेद्यं तस्मिनीक्षति वा तर्हि सा बन्धनाद्विरमति परमानन्दपूर्णोत्तमसिद्धिदात्री भवति च। श्रीविज्ञानभैरवे निर्विभागेन भावनेत्युक्तिः क्षेमराजपादैरुदाहृता। किमेतत्। निर्विभागेन भावना शिवशक्तिसामरस्यं संसूचयत्येव। अधुना सुविस्तरं शिवशक्तिसामरस्यं भैरवभैरवीसामरस्याख्यमपि व्याख्यास्यामीति॥३९१॥
Śaktiḥ parādevī svātmarūpasya bhairavasya kriyāśaktiḥ| Sā tasyāhaṁvimarśa eva| Śaktirgṛhītanarabhūmikāyāṁ bhairave vartamānā| Sā vilāsena parimitakartṛtvātmanāhantāvipruṣā prāṇapuryaṣṭakarūpamimaṁ prokṣati| Phalataḥ śaktireṣā nare'sminnahantāvipruḍiva sthitā| Tata eva naro devadatto'haṁ mamedamastyahaṁ tatkaromītyādyanubhavati| Narasyāgādhasaṅkocācca svajīvitaṁ pārimityasaṅkīrṇam| Itthaṁ śaktirnarasvarūpamāvṛṇoti balena ca taṁ kiñcitkārayati| Kim| Etat - Sā kārāveśmani taṁ tālayantreṇa badhnāti kārāveśmanyasmiṁśca naro hānādānādiparikleśagrastaḥ| Kimetat| Yathaitanmahyaṁ rocate tattu mama na rocata iti vā taṁ dveṣmi tvayi tu snihyāmyahamiti vā| Nare yogibhūte svātmānaṁ mārga iva parāśaktyātmatayā kriyāśaktiṁ jānati tu pratyayabharitacitte'pi bhairavasvarūpasya svātmano'ṁśavadevāśeṣavedyaṁ tasminīkṣati vā tarhi sā bandhanādviramati paramānandapūrṇottamasiddhidātrī bhavati ca| Śrīvijñānabhairave nirvibhāgena bhāvanetyuktiḥ kṣemarājapādairudāhṛtā| Kimetat| Nirvibhāgena bhāvanā śivaśaktisāmarasyaṁ saṁsūcayatyeva| Adhunā suvistaraṁ śivaśaktisāmarasyaṁ bhairavabhairavīsāmarasyākhyamapi vyākhyāsyāmīti||391||
"Śakti (śaktiḥ), Высшая Богиня (parā-devī), (— это) Сила Действия (kriyā-śaktiḥ) Bhairava (bhairavasya), который является твоей собственной Самостью (sva-ātma-rūpasya). Она (sā) (есть) Его --т.e. Bhairava-- (tasya) Я-Сознание (aham-vimarśaḥ eva). Śakti (śaktiḥ) существует (vartamānā) в Bhairava (bhairave) на этапе, когда Он обрёл состояние nara, или ограниченного существа (gṛhīta-nara-bhūmikāyām). Она (sā) игриво (vilāsena) окропляет (prokṣati) его --т.e. nara-- (imam), отождествлённого с жизненной энергией и тонким телом (prāṇa-puryaṣṭaka-rūpam), каплей Я-тости (ahantā-vipruṣā), сущность которой — ограниченная деятельность (parimita-kartṛtva-ātmanā). В результате (phalatas), эта (eṣā) Śakti (śaktiḥ) пребывает (sthitā) в этом nara (nare asmin) как (iva) капля Я-тости (ahantā-vipruṭ). По этой причине (tatas eva) nara (naraḥ) испытывает (anubhavati): 'Я (aham) (есть) Devadatta --т.e. господин такой-то-- (devadattaḥ)', 'Я имею это (mama idam asti)', 'Я (aham) делаю (karomi) то (tad)' и т.д. (iti-ādi). И (ca) из-за неизмеримого сжатия (agādha-saṅkocāt) nara (narasya) его жизнь (sva-jīvitam) полна ограничений (pārimitya-saṅkīrṇam). Таким образом (ittham), Śakti (śaktiḥ) скрывает (āvṛṇoti) сущностную природу nara (nara-svarūpam) и (ca) заставляет его делать (balena... tam... kārayati) что-то (kiñcid). Что (kim)? Вот это (etad): Она (sā) запирает его (tam tālayantreṇa badhnāti) в тюрьме (kārāveśmani), и (ca) в этой тюрьме (kārāveśmani asmin) nara (naraḥ) вовлечён в беды, (известные как) уход, беспокойство и т.д. (hāna-ādāna-ādi-parikleśa-grastaḥ). Что (kim) это (etad)? Например (yathā): 'Я люблю это (etad mahyam rocate), но (tu) не люблю то (tad... mama na rocate iti)', или (vā... vā) 'Я ненавижу (dveṣmi) его (tam), но (tu) я (aham) люблю (snihyāmi) тебя (tvayi... iti)'. Но (tu) когда nara, превратившись в yogī, узнаёт (nare yogi-bhūte... jānati) Силу Действия (kriyā-śaktim) как тождественную Parāśakti --Высшей Силе-- (parā-śakti-ātmatayā), как (iva) путь (mārgaḥ) к собственной Самости (sva-ātmānam), или (vā) когда он, даже с умом, переполненном идеями, воспринимает (pratyaya-bharita-citte api... tasmin īkṣati) всю объективную реальность (aśeṣa-vedyam) как часть (aṁśa-vat eva) своей собственной Самости (sva-ātmanaḥ), которая является Bhairava (bhairava-svarūpasya), тогда (tarhi) Она (sā) перестаёт (viramati) связывать (bandhanāt) и (ca) становится (bhavati) Дарителем Самого Возвышенного Достижения, полного Высшего Блаженства (parama-ānanda-pūrṇa-uttama-siddhi-dātrī). В досточтимом Vijñānabhairava (śrī-vijñānabhairave) выражение (uktiḥ) 'созерцание, (полное) чувства неразличия (между Śiva и Śakti)' (nirvibhāgena bhāvanā iti), было процитировано (udāhṛtā) замечательным Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ). Что (kim) это (означает) (etad)? Созерцание, (полное) чувства неразличия (между Śiva и Śakti) (nirvibhāgena bhāvanā) подразумевает (saṁsūcayati), на самом деле (eva), Śivaśaktisāmarasya (śiva-śakti-sāmarasyam). Сейчас (adhunā) я объясню (vyākhyāsyāmi) очень подробно (suvistaram) Śivaśaktisāmarasya (śiva-śakti-sāmarasyam), также именуемое Bhairavabhairavīsāmarasya (bhairava-bhairavī-sāmarasya-ākhyam api... iti)"||391||
शिवशक्तिसामरस्यं शिवं शक्तिं चान्तरेण समरसत्वम्। यच्छिवो भैरवनामकोऽपि शक्तिर्भैरवीनामकापि च तच्छिवशक्तिसामरस्यं भैरवभैरवीसामरस्यनामकमपि। तथाहि जागरायां त्वं भैरवस्वरूपो ग्राह्याणि भैरवीस्वरूपाणीक्षस एतत्सुखावगम्यम्। अवस्थायामस्यां भैरवभैरव्योर्भेदोऽस्ति। भैरवसमुद्रस्य च भैरवीसमुद्रस्य च मध्ये तु बिन्दवो वा मध्यस्थानानि वा सन्ति। बिन्दुषु वा मध्यस्थानेषु वा भैरवभैरव्योः सामरस्यं भवति। आणवोपाये प्राणस्यापानस्य च मध्ये मध्यस्थानम्। शाक्तोपाये प्रमाणस्य प्रमेयस्य च मध्ये मध्यस्थानम्। शाम्भवोपाये ज्ञानस्य क्रियायाश्च मध्ये मध्यस्थानम्। अनुपाये भैरवात्मप्रकाशस्य भैरव्यात्मविमर्शस्य च मध्ये मध्यस्थानम्। शक्तेः परादेव्या बिन्दव इमे। यदा त्वमेतद्बिन्दून्ध्यायसि तदा भैरवभैरवीमयपरभैरवावस्थां लभसे मोक्षोऽयमेव। सङ्क्षेपाच्छक्तिमन्तरेण त्वमेतद्दिव्यदृष्तियुतो यदि तर्हि शीघ्रं परमपदमधिगच्छसि। तस्माद्विकल्परूपप्रत्ययोद्भवाद्दुःखसङ्कीर्णो बन्धो विद्यते। तद्विकल्पा यदि परन्तु शक्तिस्फुलिङ्गरूपेण प्रतीयन्ते तदा परमानन्दशालिमुक्तिर्भविष्यति। अलमनेनेति॥३९२॥
Śivaśaktisāmarasyaṁ śivaṁ śaktiṁ cāntareṇa samarasatvam| Yacchivo bhairavanāmako'pi śaktirbhairavīnāmakāpi ca tacchivaśaktisāmarasyaṁ bhairavabhairavīsāmarasyanāmakamapi| Tathāhi jāgarāyāṁ tvaṁ bhairavasvarūpo grāhyāṇi bhairavīsvarūpāṇīkṣasa etatsukhāvagamyam| Avasthāyāmasyāṁ bhairavabhairavyorbhedo'sti| Bhairavasamudrasya ca bhairavīsamudrasya ca madhye tu bindavo vā madhyasthānāni vā santi| Binduṣu vā madhyasthāneṣu vā bhairavabhairavyoḥ sāmarasyaṁ bhavati| Āṇavopāye prāṇasyāpānasya ca madhye madhyasthānam| Śāktopāye pramāṇasya prameyasya ca madhye madhyasthānam| Śāmbhavopāye jñānasya kriyāyāśca madhye madhyasthānam| Anupāye bhairavātmaprakāśasya bhairavyātmavimarśasya ca madhye madhyasthānam| Śakteḥ parādevyā bindava ime| Yadā tvametadbindūndhyāyasi tadā bhairavabhairavīmayaparabhairavāvasthāṁ labhase mokṣo'yameva| Saṅkṣepācchaktimantareṇa tvametaddivyadṛṣtiyuto yadi tarhi śīghraṁ paramapadamadhigacchasi| Tasmādvikalparūpapratyayodbhavādduḥkhasaṅkīrṇo bandho vidyate| Tadvikalpā yadi parantu śaktisphuliṅgarūpeṇa pratīyante tadā paramānandaśālimuktirbhaviṣyati| Alamaneneti||392||
"Śivaśaktisāmarasya (śiva-śakti-sāmarasyam) (— это) состояние единого вкуса (sama-rasatvam) между (antareṇa) Śiva (śivam) и (ca) Śakti (śaktim). Поскольку (yad) Śiva (śivaḥ) также называется Bhairava (bhairava-nāmakaḥ api), а (ca) Śakti (śaktiḥ) также именуется Bhairavī (bhairavī-nāmakā api), поэтому (tad) Śivaśaktisāmarasya (śiva-śakti-sāmarasyam) также зовётся Bhairavabhairavīsāmarasya (bhairava-bhairavī-sāmarasya-nāmakam api). Например (tathāhi), в бодрствовании (jāgarāyām) ты (tvam), чья природа является Bhairava (bhairava-svarūpaḥ), воспринимаешь (īkṣase) объекты (grāhyāṇi), чья природа — Bhairavī (bhairavī-svarūpāṇi); это (etad) легко понять (sukha-avagamyam). В этом состоянии --т.e. в бодрствовании-- (avasthāyāma syām) существует (asti) различие, или двойственность (bhedaḥ) между Bhairava и Bhairavī (bhairava-bhairavyoḥ). Но (tu) между Океаном Bhairava и Океаном Bhairavī (bhairava-samudrasya ca bhairavī-samudrasya ca madhye) имеются (santi) точки (bindavaḥ) или (vā... vā) промежутки (madhya-sthānāni). В этих точках (binduṣu) или (vā... vā) промежутках (madhyasthāneṣu) существует (bhavati) единообразие (sāmarasyam) между Bhairava и Bhairavī (bhairava-bhairavyoḥ). В Āṇavopāya (āṇava-upāye) промежуток/зазор (madhyasthānam) (находится) между prāṇa и apāna --т.e. между вдохом/выдохом и выдохом/вдохом-- (prāṇasya apānasya ca madhye). В Śāktopāya (śākta-upāye) промежуток (madhyasthānam) (находится) между pramāṇa и prameya --между восприятием/знанием и объектом/познаваемым-- (pramāṇasya prameyasya ca madhye). В Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāye) промежуток (madhyasthānam) (расположен) между Знанием и Действием (jñānasya kriyāyāḥ ca madhye). В Anupāya (an-upāye) промежуток (madhyasthānam) (имеется) между Prakāśa, т.е. Bhairava, и Vimarśa, т.е. Bhairavī (bhairava-ātma-prakāśasya bhairavī-ātma-vimarśasya ca madhye). Эти (ime) точки (bindavaḥ) принадлежат Śakti, Высшей Богине (śakteḥ parā-devyāḥ). Когда (yadā) ты (tvam) медитируешь (dhyāyasi) на эти точки (etad-bindūn), тогда (tadā) ты достигаешь (labhase) Состояния Parabhairava, который состоит из Bhairava и Bhairavī (bhairava-bhairavī-maya-parabhairava-avasthām); это (ayam) (есть), несомненно (eva), Освобождение (mokṣaḥ). Подводя итог (saṅkṣepāt): если (yadi) ты (tvam) наделён божественной точкой зрения (etad-divya-dṛṣti-yutaḥ) касательно Śakti (śaktim antareṇa), тогда (tarhi) ты быстро обретаешь (śīghram... adhigacchasi) Высшее Состояние (parama-padam). Следовательно (tasmāt), из-за возникновения идей, природа которых — vikalpa (vikalpa-rūpa-pratyaya-udbhavāt), возникает (vidyate) рабство (bandhaḥ), полное боли (duḥkha-saṅkīrṇaḥ). Однако (parantu), если (yadi) те vikalpa-s (tad-vikalpāḥ) воспринимаются (pratīyante) как искры Śakti (śakti-sphuliṅga-rūpeṇa), тогда (tadā) возникает (bhaviṣyati) Освобождение, наполненное Высшим Блаженством (parama-ānanda-śāli-muktiḥ). Достаточно (alam) об этом (anena iti)!"||392||
Абсолютная Пустота, или Несуществование
परभैरव एव नैव शून्यं परशासनैर्हि यथोपदिष्टम्।
अपि त्वनिवारणीयेच्छात्मस्वातन्त्र्याकीर्णः परमात्मा॥१७॥
तच्छक्तिपातरूपानुग्रहशून्यानां च यथा शून्यमेव।
परभैरवः प्रतिभाति तस्मिन् ह्यन्तरतमरूपेऽर्थाभावात्॥१८॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु सप्तदशश्लोकादष्टादशश्लोकपर्यन्तं श्लोकद्वयमेतदिति॥३९३॥
Parabhairava eva naiva śūnyaṁ paraśāsanairhi yathopadiṣṭam|
Api tvanivāraṇīyecchātmasvātantryākīrṇaḥ paramātmā||17||
Tacchaktipātarūpānugrahaśūnyānāṁ ca yathā śūnyameva|
Parabhairavaḥ pratibhāti tasmin hyantaratamarūpe'rthābhāvāt||18||
iti trikamukhyamateṣu saptadaśaślokādaṣṭādaśaślokaparyantaṁ ślokadvayametaditi||393||
"Это (etad) пара строф (śloka-dvayam) из Основных Принципов (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu), от семнадцатой строфы (saptadaśa-ślokāt) до восемнадцатой строфы (aṣṭādaśa-śloka-paryantam):
«Parabhairava (parabhairavaḥ) Сам (eva) — это вовсе не (na eva) пустота (śūnyam), как (yathā) указывалось (upadiṣṭam) некоторыми доктринами (para-śāsanaiḥ hi), а наоборот (api tu), (— это) Высшая Самость (parama-ātmā), полная Абсолютной Свободы, состоящей из неудержимой Воли (anivāraṇīya-icchā-ātma-svātantrya-ākīrṇaḥ)||17||
Parabhairava (parabhairavaḥ) выглядит (pratibhāti) как (yathā) пустота (śūnyam eva) для тех, кто лишён Его Милости в форме Śaktipāta --нисхождения Силы-- (tad-śakti-pāta-rūpa-anugraha-śūnyānām ca), потому что в Нём —в Его сокровенной природе— отсутствуют объекты (tasmin hi antaratama-rūpe artha-abhāvāt... iti... iti)||18||»"||393||
श्रीस्पन्दकारिकासु १.१२-१३ अभावाख्यमपि शून्यं वसुगुप्तपादैरुक्तम्
नाभावो भाव्यतामेति न च तत्रास्त्यमूढता।
यतोऽभियोगसंस्पर्शात्तदासीदिति निश्चयः॥१२॥
अतस्तत्कृत्रिमं ज्ञेयं सौषुप्तपदवत्सदा।
न त्वेवं स्मर्यमाणत्वं तत्तत्त्वं प्रतिपद्यते॥१३॥
इति। असुगमौ श्लोकौ तौ तस्य श्रीस्पन्दनिर्णये क्षेमराजभट्टारकैः सुविस्तरेण व्याख्यातौ। तद्व्याख्यायाः प्रारम्भ इदं सोऽवक्
असदेवेदमग्र आसीत्।
इत्याद्युक्त्या श्रुत्यन्तविदाद्यभिमतोऽभावो भाव्यतां नैति भावनाया भाव्यवस्तुविषयत्वादभावस्य न किञ्चित्त्वाद्भाव्यमानतायां वा किञ्चित्त्वे सत्यभावत्वाभावात्किञ्च भावकस्यापि यत्राभावः स विश्वोच्छेदः कथं भावनीयो भावकाभ्युपगमे तु न विश्वोच्छेदो भावकस्यावशिष्यमाणत्वादिति न विश्वाभाव एव तत्त्वम्।
इति। अधुनेदं विस्तराद्व्याख्यास्यामीति॥३९४॥
Śrīspandakārikāsu 1.12-13 abhāvākhyamapi śūnyaṁ vasuguptapādairuktam
Nābhāvo bhāvyatāmeti na ca tatrāstyamūḍhatā|
Yato'bhiyogasaṁsparśāttadāsīditi niścayaḥ||12||
Atastatkṛtrimaṁ jñeyaṁ sauṣuptapadavatsadā|
Na tvevaṁ smaryamāṇatvaṁ tattattvaṁ pratipadyate||13||
iti| Asugamau ślokau tau tasya śrīspandanirṇaye kṣemarājabhaṭṭārakaiḥ suvistareṇa vyākhyātau| Tadvyākhyāyāḥ prārambha idaṁ so'vak
Asadevedamagra āsīt|
Ityādyuktyā śrutyantavidādyabhimato'bhāvo bhāvyatāṁ naiti bhāvanāyā bhāvyavastuviṣayatvādabhāvasya na kiñcittvādbhāvyamānatāyāṁ vā kiñcittve satyabhāvatvābhāvātkiñca bhāvakasyāpi yatrābhāvaḥ sa viśvocchedaḥ kathaṁ bhāvanīyo bhāvakābhyupagame tu na viśvocchedo bhāvakasyāvaśiṣyamāṇatvāditi na viśvābhāva eva tattvam|
iti| Adhunedaṁ vistarādvyākhyāsyāmīti||394||
"В досточтимых Spandakārikā-s 1.12-13 (śrī-spandakārikāsu 1.12-13) Пустота (śūnyam), называемая также Несуществованием (abhāva-ākhyam api), была упомянута (uktam) выдающимся Vasugupta (vasugupta-pādaiḥ):
«Небытие (abhāvaḥ) невозможно (na) созерцать (bhāvyatām eti), а также (ca) не существует (na... asti) отсутствия оцепенения (amūḍhatā) в том (состоянии) (tatra), потому что (yatas) при контакте (saṁsparśāt) с 'abhiyoga' --т.е. слушая заявление человека, только что вернувшегося из этого состояния-- (abhiyogaḥ), подтверждается (iti niścayaḥ), что оно --т.е. состояние оцепенения-- (tad) (действительно) существовало (āsīt)||12||
По этой причине (atas) это (tad) искусственное (kṛtrimam) познаваемое (jñeyam) всегда (sadā) подобно (vat) состоянию (pada) глубокого сна (sauṣupta). Тем не менее (tu), тот (tad) Принцип (Спанды) (tattvam) не (na) воспринимается, или осознаётся (pratipadyate) таким образом (evam), (то есть) как состояние воспоминания (smaryamāṇatvam... iti)|||13||»
Эти две (tau) сложные (asugamau) строфы (ślokau) были подробно объяснены (suvistareṇa vyākhyātau) почтенным и учёным Kṣemarāja (kṣemarāja-bhaṭṭārakaiḥ) в его Spandanirṇaya (tasya śrī-spandanirṇaye). В начале (prārambhe) своего объяснения (Tad-vyākhyāyāḥ) он (saḥ) сказал (avak) это (idam):
«Согласно аргументу, (представленному в Chāndogyopaniṣad) (uktyā), несуществование (abhāvaḥ), как представляется (abhimataḥ) Vedantī-s (śrutyanta-vit) и т.д. (ādi):
'В начале (agre) это (idam) было (āsīt) в самом деле (eva) несуществующим (asat) и т.д. (iti-ādi)'.
невозможно (na) созерцать (bhāvyatām eti), поскольку для созерцания (bhāvanāyāḥ) должен быть реальный объект, который нужно созерцать (bhāvya-vastu-viṣayatvāt). Или (vā), поскольку несуществование — это ничто --букв. из-за небытия несуществования-- (abhāvasya na kiñcittvāt), даже если бы оно наличествовало, (рассматривалось бы как) что-то (kiñcittve sati), (и, таким образом,) его можно было бы созерцать (bhāvyamānatāyām), не существовало бы небытия --букв. из-за несуществования небытия-- (abhāvatva-abhāvāt), (потому что "ничто" является "ничем", а не "чем-то". Если "несуществование" исчезает в своём становлении "чем-то", значит не существует и этого самого несуществования). Кроме того (kiñca), там, где (yatra) не существует --отсутствует-- (abhāvaḥ) даже (api) созерцателя (bhāvakasya), как (katham) будет рассматриваться (bhāvanīyaḥ) (тогда) разрушение (ucchedaḥ) вселенной (viśva)? Однако (tu), если признаётся (abhyupagame) созерцающий (bhāvaka) --если допускается наличие созерцателя--, (следовательно), не происходит (na) разрушения (ucchedaḥ) вселенной (viśva), поскольку присутствует созерцатель --букв. из-за продолжения созерцания-- (bhāvakasya avaśiṣyamāṇatvāt) (как свидетель). Поэтому (iti) несуществование (abhāvaḥ) вселенной (viśva) — это не (na) Реальность (tattvam), безусловно (eva... iti).»
Сейчас (adhunā) я буду объяснять (vyākhyāsyāmi) это (idam) подробно (vistarāt... iti)"||394||
परमार्थः शून्यमेवास्तीत्यभिमानोऽसत्योऽपि दार्शनिकदृष्टिषु कासुचिदतीव लोकप्रसिद्धः। शून्यशब्दः केनचित्समन्वितो न त्वकेनचित्। सङ्क्षेपतः शून्यमिदं सृष्टम्। तथाहि सौषुप्तशून्यं सृष्टम्। यत्सौषुप्तस्य शून्यं तथारूपं तददोऽस्ति। दर्शनैः कैश्चिन्निवेदितं शून्यं नैवम्। तस्य स्थाने दर्शनानि तान्यभावसंयुक्तं शून्यं निवेदयन्ति। आदौ श्रीमत्क्षेमराजो वेदान्तिनो निन्दति। किमर्थम्। यतः श्रीछान्दोग्योपनिषद्यसदेवेदमग्र आसीदित्युदाहृतमर्थात्प्रारम्भे विश्वमिदं न कथञ्चनाभवत्। अत्र प्रतिवादो विद्यते। किमिति। यतः किञ्चिद्यद्यसत्ततो न कोऽपि तज्ज्ञातुं शक्तः। किमिति पुनः। यतो ज्ञानप्रक्रमे ज्ञेयस्यावश्यकता भवति। अत एवासदेवेदमग्र आसीदित्युक्तिरसामञ्जस्यमेव यत इदं चेद्वस्तुतोऽसत्तर्हि न कोऽपि तज्ज्ञातुमशक्नोत्। कोऽपि यदि तु तज्ज्ञातुमशक्नोत्तदेदं तत्त्वतः सदासीन्न त्वसत्। मम विनते मते सदेवान्यथेदमग्र आसीदिति सम्यगुक्तिरियम्। तस्माद्यथाभावो न किञ्चिदस्ति तथा स ज्ञातुं न शक्यते। किञ्चित्त्वे सति तर्ह्यभावत्वस्याभावो भवेत्। किञ्चाभावश्चेद्भावकाभावं संसूचयति तर्हि कथं विश्वध्वंसो भावनीयः। भावकाभ्युपगमे तु न विश्वध्वंसो भावकस्य सन्निधित्वात्। एवं विश्वाभावो नैव तत्त्वं तद्यथा स न कथञ्चनास्तीति॥३९५॥
Paramārthaḥ śūnyamevāstītyabhimāno'satyo'pi dārśanikadṛṣṭiṣu kāsucidatīva lokaprasiddhaḥ| Śūnyaśabdaḥ kenacitsamanvito na tvakenacit| Saṅkṣepataḥ śūnyamidaṁ sṛṣṭam| Tathāhi sauṣuptaśūnyaṁ sṛṣṭam| Yatsauṣuptasya śūnyaṁ tathārūpaṁ tadado'sti| Darśanaiḥ kaiścinniveditaṁ śūnyaṁ naivam| Tasya sthāne darśanāni tānyabhāvasaṁyuktaṁ śūnyaṁ nivedayanti| Ādau śrīmatkṣemarājo vedāntino nindati| Kimartham| Yataḥ śrīchāndogyopaniṣadyasadevedamagra āsīdityudāhṛtamarthātprārambhe viśvamidaṁ na kathañcanābhavat| Atra prativādo vidyate| Kimiti| Yataḥ kiñcidyadyasattato na ko'pi tajjñātuṁ śaktaḥ| Kimiti punaḥ| Yato jñānaprakrame jñeyasyāvaśyakatā bhavati| Ata evāsadevedamagra āsīdityuktirasāmañjasyameva yata idaṁ cedvastuto'sattarhi na ko'pi tajjñātumaśaknot| Ko'pi yadi tu tajjñātumaśaknottadedaṁ tattvataḥ sadāsīnna tvasat| Mama vinate mate sadevānyathedamagra āsīditi samyaguktiriyam| Tasmādyathābhāvo na kiñcidasti tathā sa jñātuṁ na śakyate| Kiñcittve sati tarhyabhāvatvasyābhāvo bhavet| Kiñcābhāvaścedbhāvakābhāvaṁ saṁsūcayati tarhi kathaṁ viśvadhvaṁso bhāvanīyaḥ| Bhāvakābhyupagame tu na viśvadhvaṁso bhāvakasya sannidhitvāt| Evaṁ viśvābhāvo naiva tattvaṁ tadyathā sa na kathañcanāstīti||395||
"Концепция (aabhimānaḥ), что (iti) 'Высшая Реальность (parama-arthaḥ) есть (asti) Пустота (śūnyam eva)', хотя и (api) неправильна (asatyaḥ), (но) очень популярна (atīva lokaprasiddhaḥ) в некоторых философских воззрениях (dārśanika-dṛṣṭiṣu kāsucid). Слово 'пустота' (śūnya-śabdaḥ) связано (samanvitaḥ) с чем-то (kenacid), а не (na tu) с ничем (akenacid). В целом (saṅkṣepatas), эта (idam) пустота (śūnyam) создана (sṛṣṭam). Например (tathāhi), пустота глубокого сна (sauṣupta-śūnyaṁ) создана (sṛṣṭam). Поскольку (yad) пустота (śūnyam) глубокого сна (sauṣuptasya) такова (tathārūpam), значит (tad) она --эта пустота-- (adas) существует (asti). Пустота (śūnyam), провозглашаемая (niveditam) некоторыми философиями (darśanaiḥ kaiścid), не (na) подобна этой (evam). Наоборот (tasya sthāne), эти (tāni) философии (darśanāni) провозглашают (nivedayanti) Пустоту (śūnyam), связанную с несуществованием/небытием (abhāva-saṁyuktam). Сначала (ādau) почтенный Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) критикует (nindati) последователей Vedānta (vedāntinaḥ). Почему? (kimartham) Потому что (yatas) в досточтимой Chāndogyopaniṣad (śrī-chāndogyopaniṣadi) упоминалось, что (iti udāhṛtam): 'Вначале (agre) это (idam) было (āsīt) несуществующим (asat), в действительности (eva)', то есть (arthāt), вначале (prārambhe), эта (idam) вселенная (viśvam) не существовала вообще (na kathañcana abhavat). Здесь (atra) наблюдается (vidyate) противоречие (prativādaḥ). Почему? (kimiti) Потому что (yatas), если (yadi) что-то (kiñcid) не существует (asat), следовательно (tatas) никто не (na kaḥ api) может (śaktaḥ) знать (jñātum) этого (tad). Снова (punar) почему? (kimiti) Потому что (yatas) в процессе познания (jñāna-prakrame) требуется познаваемое/объект (jñeyasya āvaśyakatā bhavati). По этой причине (atas eva) выражение (uktiḥ): 'Вначале (agre) это (idam) было (āsīt) несуществующим (asat), в действительности (eva... iti)', (является) несоответствием (asāmañjasyam eva), поскольку (yatas), если бы (ced) это (idam) действительно (было) несуществующим (vastutas asat), тогда (tarhi) никто (na kaḥ api) не мог бы (aśaknot) знать (jñātum) этого (tad). Но (tu), если (yadi) кто-то (kaḥ api) мог (aśaknot) знать (jñātum) это (tad), тогда (tadā) это (idam), на самом деле, было существующим (tattvatas sat āsīt), а не (na tu) несуществующим (asat). По моему скромному мнению (mama vinate mate), правильное выражение это (samyak uktiḥ iyam): 'Вначале (agre) это (idam) существовало (sat... āsīt), в действительности (eva), (но) по-другому (anyathā... iti)'. По этой причине (tasmāt), поскольку (yathā) небытие (abhāvaḥ) является ничем (na kiñcid asti), следовательно (tathā), оно --т.е. небытие/несуществование-- (saḥ) не может быть познано (jñātum na śakyate). Даже если бы (небытие рассматривалось как) что-то (kiñcittve sati), тогда (tarhi) было бы (bhavet) несуществование (abhāvaḥ) небытия (abhāvatvasya). Кроме того (kiñca), если (ced) несуществование (abhāvaḥ) подразумевает (saṁsūcayati) отсутствие созерцателя (bhāvaka-abhāvam), то (tarhi) как (katham) разрушение вселенной (viśva-dhvaṁsaḥ) будет рассмотрено (bhāvanīyaḥ)? Но (tu) если допускается созерцатель (bhāvaka-abhyupagame), (тогда) нет (na) разрушения вселенной (viśva-dhvaṁsaḥ) из-за присутствия (sannidhitvāt) созерцателя (bhāvakasya). Таким образом (evam), несуществование вселенной (viśva-abhāvaḥ), безусловно, не является (na eva) Реальностью (tattvam), а именно (tad-yathā), его --т.e. небытия вселенной-- (saḥ) не существует (na kathañcana asti iti)"||395||
तदभावाभिहितमानर्थक्यं बौद्धदर्शनेनान्यदर्शनैश्च सहस्रवर्षानि यावदुपदिष्टम्। एतत्स्पष्टं बौद्धगुरूणां च बौद्धशिष्यानां चौत्कर्ष्यं दर्शयति। किञ्च परमार्थश्चेदभावः स्यात्तर्हि न कोऽपि परमार्थं प्रति वक्तुं शक्नुयात्। किमर्थम्। यतः परमार्थो न कथञ्चन स्यादेव। ते सर्वकालमभावरूपपरमार्थं प्रति ब्रुवन्ति परन्तु। अत एव परमार्थोऽभावो नास्ति। अभावस्य विषय उपदेशोऽयं प्रत्यक्षतो मूर्खेन केनचिन्निर्मितः। एवमभावः सेद्धुमशक्तः। विश्वमन्तर्हितवदिति वचनात्प्रति चिदानन्दमयपरमेश्वरं विश्वं प्रत्यागतवदिति त्वं वच्याः। तस्मात्सर्वमेकतत्त्वं यद्धृदयवदात्मानं सङ्कुचति विस्तारयति च। अभावो न खलु भवति हृदयस्यास्य स्वरूपस्य सत्त्वात्। किमत्रेति॥३९६॥
Tadabhāvābhihitamānarthakyaṁ bauddhadarśanenānyadarśanaiśca sahasravarṣāni yāvadupadiṣṭam| Etatspaṣṭaṁ bauddhagurūṇāṁ ca bauddhaśiṣyānāṁ cautkarṣyaṁ darśayati| Kiñca paramārthaścedabhāvaḥ syāttarhi na ko'pi paramārthaṁ prati vaktuṁ śaknuyāt| Kimartham| Yataḥ paramārtho na kathañcana syādeva| Te sarvakālamabhāvarūpaparamārthaṁ prati bruvanti parantu| Ata eva paramārtho'bhāvo nāsti| Abhāvasya viṣaya upadeśo'yaṁ pratyakṣato mūrkhena kenacinnirmitaḥ| Evamabhāvaḥ seddhumaśaktaḥ| Viśvamantarhitavaditi vacanātprati cidānandamayaparameśvaraṁ viśvaṁ pratyāgatavaditi tvaṁ vacyāḥ| Tasmātsarvamekatattvaṁ yaddhṛdayavadātmānaṁ saṅkucati vistārayati ca| Abhāvo na khalu bhavati hṛdayasyāsya svarūpasya sattvāt| Kimatreti||396||
"Этот (tad) абсурд (ānarthakyam), названный несуществованием/небытием (abhāva-abhihitam), изучается (upadiṣṭam) буддийской философией (bauddha-darśanena) и (ca) другими философиями (anya-darśanaiḥ) на протяжении тысячелетий (sahasra-varṣāni yāvat). Это (etad) ясно (spaṣṭam) демонстрирует (darśayati) мастерство (autkarṣyam) буддийских Guru-s (bauddha-gurūṇām) и (ca... ca) буддийских учеников (bauddha-śiṣyānām). Кроме того (kiñca), если бы (ced) Высшая Реальность (parama-arthaḥ) была (syāt) небытием (abhāvaḥ), тогда (tarhi) никто (na kaḥ api) не мог бы (śaknuyāt) говорить (vaktum) о Высшей Реальности (parama-artham prati). Почему? (kimartham) Потому что (yatas) Высшей Реальности (parama-arthaḥ) вообще бы не существовало (na kathañcana syāt eva)! Тем не менее (parantu), они (te) говорят (bruvanti) всё время (sarvakālam) о Высшей Реальности, природа которой — небытие (abhāva-rūpa-parama-artham prati). По этой причине (atas eva), Высшая Реальность (parama-arthaḥ) — это не (na asti) небытие (abhāvaḥ). Это (ayam) учение (upadeśaḥ) о несуществовании (abhāvasya viṣaye), очевидно, было создано (pratyakṣatas... nirmitaḥ) каким-то глупцом (mūrkhena kenacid). Поэтому (evam) небытие (abhāvaḥ) не может (aśaktaḥ) быть доказано (seddhum). Вместо того, чтобы (prati) говорить, что (vacanāt) 'вселенная (viśvam) исчезла (antarhitavat iti)', тебе (tvam) следует говорить (vacyāḥ): 'Вселенная (viśvam) вернулась (pratyāgatavat) к Всевышнему Господу, который наполнен Сознанием и Блаженством (cit-ānanda-maya-parama-īśvaram... iti)'. Следовательно (tasmāt), всё (sarvam) (является) одной Реальностью (eka-tattvam), которая (yad) сжимается (saṅkucati) и (ca) расширяется (vistārayati) Сама (ātmānam) подобно Сердцу (hṛdaya-vat). Небытия (abhāvaḥ), определённо, не существует (na khalu bhavati), поскольку Sat, или Бытие/Существование является сущностной природой этого Сердца (hṛdayasya asya svarūpasya sattvāt). Что (ещё) (kim) (можно было бы сказать) об этом (atra iti)?"||396||
श्रीमत्क्षेमराजः प्रस्तुतमिदं प्रत्युक्त्वास्त परन्तु। त्वमेतच्छ्रोतुमर्हसि
यत्तु
सावस्था काप्यविज्ञेया मादृशां शून्यतोच्यते।
न पुनर्लोकरूढ्येव नास्तिक्यार्थानुपातिनी॥
इत्यालोकमालायामुक्तं तत्तु सत्यं त्वादृशामविज्ञेया अविज्ञेयत्वाद्वक्तुमशक्येत्युच्यताम् शून्यतेति तु कुतः शून्यतापि च यावद्भाव्यते तावद्विकल्पोल्लिखितत्वादसौ विज्ञेयैव। यदि च त्वादृशां सा ज्ञातुमशक्या तत् तत्पदसाक्षात्काराभिज्ञसद्गुरुसपर्या कार्या न तु शून्यतेति स्वमनीषिकयैव व्यवहृत्यात्मा परश्चागाधे महामोहे निक्षेप्तव्य इत्यलम्।
इति। अधुनेदं व्याख्यास्यामीति॥३९७॥
Śrīmatkṣemarājaḥ prastutamidaṁ pratyuktvāsta parantu| Tvametacchrotumarhasi
Yattu
Sāvasthā kāpyavijñeyā mādṛśāṁ śūnyatocyate|
Na punarlokarūḍhyeva nāstikyārthānupātinī||
ityālokamālāyāmuktaṁ tattu satyaṁ tvādṛśāmavijñeyā avijñeyatvādvaktumaśakyetyucyatām śūnyateti tu kutaḥ śūnyatāpi ca yāvadbhāvyate tāvadvikalpollikhitatvādasau vijñeyaiva| Yadi ca tvādṛśāṁ sā jñātumaśakyā tat tatpadasākṣātkārābhijñasadgurusaparyā kāryā na tu śūnyateti svamanīṣikayaiva vyavahṛtyātmā paraścāgādhe mahāmohe nikṣeptavya ityalam|
iti| Adhunedaṁ vyākhyāsyāmīti||397||
"В любом случае (parantu) почтенный Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) продолжает говорить (uktvā āsta) на эту тему (prastutam idam prati). Пожалуйста, слушай это (tvam etad śrotum arhasi):
«То, что (yad tu) говорится (uktam) в Ālokamālā (ālokamālāyām), а именно:
'То (sā) Состояние (avasthā) --Высшей Реальности-- считается (ucyate) пустотой (śūnyatā), которая (kā-api) является чем-то неизвестным (avijñeyā) таким людям, как мы (mādṛśām). Это не то (na punar), что следует как следствие (anupātinī) значения (artha), (данного ему) атеизмом (nāstikya), согласно популярному смыслу (loka-rūḍhyā iva)'.
это (tad) (есть) истина (satyam), на самом деле (tu)! (Тем не менее, поскольку) это неизвестно (avijñeyā) людям как вы (tvā-dṛśām), тогда следовало бы сказать (ucyatām): 'Она не может быть описана (vaktum aśakyā), потому что она непостижима (avijñeyatvāt... iti)'. Но (tu) зачем (kutas) (называть его) 'состоянием пустоты' (śūnyatā iti)? Кроме того (api ca), пока (yāvat) оно созерцается, или представляется (bhāvyate), в течение этого периода (tāvat) это (asau) состояние пустоты (śūnyatā) действительно познаваемо (vijñeyā eva) из-за его установления (ullikhitatvāt) в мыслях (vikalpa).
И (ca) если (yadi) то (Состояние) --Высшей Реальности-- (sā) не может быть познано (jñātum aśakyā) такими же людьми как вы (tvā-dṛśām), следовательно (tad), поклоняйтесь (saparyā) истинному (sat) духовному наставнику (guru), который искусен (abhijña) в осознавании того (sākṣāt-kāra), как следует выполнять (kāryā) в том (tad) Состоянии (pada). Человека (ātmā) —вместе с другими (paraḥ ca)— нельзя повергать (na tu... nikṣeptavyaḥ) в пучину (agādhe) великого заблуждения (mahā-mohe) использованием (vyavahṛtya) (термина) 'состояние пустоты' (śūnyatā iti) по чьему-то собственному усмотрению (svamanīṣikayā eva). Достаточно об этом (iti alam)!»
Теперь (adhunā) я объясню (vyākhyāsyāmi) это (idam... iti)"||397||
आलोकमालायां बौद्धानां परमार्थस्याविज्ञेयत्वाच्छून्यताशब्दस्तैः प्रयोजितः। एतद्ग्रन्थकारैः कम्बलपादैरनुज्ञातमेव। क्षेमराजभट्टारकः प्रत्यवग्यत्तस्य स्थाने बौद्धा वर्णयितुमशक्येति परमावस्थामभिदध्युर्न तु शून्यतेति। किमर्थम्। यतो यावद्भाव्यते तावच्छून्यतासौ विज्ञेयैव। किमर्थं पुनः। अमुष्या विकल्पोल्लिखितत्वादेव। प्रत्युत परमार्थः परमावस्थाख्योऽपि न विकल्पोल्लेखितुं शक्यते। किमर्थं पुनरपि। परमार्थस्य परप्रमातृत्वादर्थात्स नैव प्रमेयः। क्षेमराजपादैरुक्तमपि यद्बौद्धास्ते तदवस्थासाक्षात्कारे निपुणं सद्गुरुं पूजयेयुः। कुतः। परमार्थस्यास्य स्वरूपस्य समञ्जसज्ञानार्थमेव। उपदेशोऽयं सुस्पष्ट इति॥३९८॥
Ālokamālāyāṁ bauddhānāṁ paramārthasyāvijñeyatvācchūnyatāśabdastaiḥ prayojitaḥ| Etadgranthakāraiḥ kambalapādairanujñātameva| Kṣemarājabhaṭṭārakaḥ pratyavagyattasya sthāne bauddhā varṇayitumaśakyeti paramāvasthāmabhidadhyurna tu śūnyateti| Kimartham| Yato yāvadbhāvyate tāvacchūnyatāsau vijñeyaiva| Kimarthaṁ punaḥ| Amuṣyā vikalpollikhitatvādeva| Pratyuta paramārthaḥ paramāvasthākhyo'pi na vikalpollekhituṁ śakyate| Kimarthaṁ punarapi| Paramārthasya parapramātṛtvādarthātsa naiva prameyaḥ| Kṣemarājapādairuktamapi yadbauddhāste tadavasthāsākṣātkāre nipuṇaṁ sadguruṁ pūjayeyuḥ| Kutaḥ| Paramārthasyāsya svarūpasya samañjasajñānārthameva| Upadeśo'yaṁ suspaṣṭa iti||398||
"В Ālokamālā --буддийском тексте-- (ālokamālāyām), поскольку Высшая Реальность непознаваема (paramārthasya avijñeyatvāt) для буддистов (bauddhānām), ими (taiḥ) было использовано (prayojitaḥ) слово 'пустота' (śūnyatā-śabdaḥ). Это (etad) принимается/признаётся (anujñātam eva) автором, выдающимся Kambala (granthakāraiḥ kambala-pādaiḥ). Почтенный Kṣemarāja (kṣemarāja-bhaṭṭārakaḥ) ответил (pratyavak), что (yad), вместо этого (tasya sthāne), буддистам (bauddhāḥ) следует называть (abhidadhyuḥ) Высшее Состояние (parama-avasthām) (тем, что) 'невозможно описать' (varṇayitum aśakyā iti), а не (na tu) 'пустотой' (śūnyatā iti). Почему? (kimartham) Потому что (yatas) пока (yāvat) оно созерцается, или представляется (bhāvyate), до этих пор (tāvat) это (asau) состояние пустоты (śūnyatā) поистине известно (vijñeyā eva). Снова (punar) почему? (kimartham) Потому что оно очерчено мыслью (amuṣyāḥ vikalpa-ullikhitatvāt eva)! И наоборот (pratyuta), Высшая Реальность (parama-arthaḥ), называемая также Высшим Состоянием (parama-avasthā-ākhyaḥ api), не может (na... śakyate) быть очерчена мыслью (vikalpa-ullekhitum). Ещё раз (punar api) почему? (kimartham) Потому что Высшая Реальность — это Высший Субъект/Познающий (parama-arthasya para-pramātṛtvāt), то есть (arthāt) Она --а именно, Высшая Реальность-- (saḥ) вообще не (na eva) объект/познаваемое (prameyaḥ). Именитый Kṣemarāja также сказал (kṣemarāja-pādaiḥ uktam api), что (yad) эти (te) буддисты (bauddhāḥ) должны поклоняться (pūjayeyuḥ) истинному духовному учителю (sat-gurum), который искусен (nipuṇam) в осознавании того Состояния (tad-avasthā-sākṣātkāre). Почему? (kutas) Чтобы точно познать (samañjasa-jñāna-artham eva) сущностную природу (svarūpasya) той Высшей Реальности (parama-arthasya asya). Это (ayam) учение (upadeśaḥ) очень понятное (suspaṣṭaḥ iti)"||398||
श्रीक्षेमराजो विषयमिमं प्रत्युक्त्वास्त
अथ कुतो ज्ञातं तत्र मूढतास्तीत्यत्रानेनोत्तरमाह यत इति। अभियोगः समाधानोत्थितस्य कीदृगहमासमिति तदवस्थाभिमुखविमर्शात्माभिलापस्तत्संस्पर्शात् तद्वशाद्धेतोस्तदासीदिति यतो निश्चयो गाढमूढोऽहमासमिति यतोऽस्ति प्रतिपत्तिरतो मोहावस्थैव सा कल्पिता तथा स्मर्यमाणत्वात् सा चानुभूयमानत्वादनुभवितुः प्रमातुरवस्थातृरूपस्य प्रत्युत सत्तामावेदयते न त्वभावमिति विश्वाभावावस्थायां चिद्रूपस्याखण्डितमेव रूपं तिष्ठतीति नामुष्याभावो जातुचिद्वक्तुं शक्यत इत्युक्तं भवति।
इति। अधुनेदं व्याख्यास्यामीति॥३९९॥
Śrīkṣemarājo viṣayamimaṁ pratyuktvāsta
Atha kuto jñātaṁ tatra mūḍhatāstītyatrānenottaramāha yata iti| Abhiyogaḥ samādhānotthitasya kīdṛgahamāsamiti tadavasthābhimukhavimarśātmābhilāpastatsaṁsparśāt tadvaśāddhetostadāsīditi yato niścayo gāḍhamūḍho'hamāsamiti yato'sti pratipattirato mohāvasthaiva sā kalpitā tathā smaryamāṇatvāt sā cānubhūyamānatvādanubhavituḥ pramāturavasthātṛrūpasya pratyuta sattāmāvedayate na tvabhāvamiti viśvābhāvāvasthāyāṁ cidrūpasyākhaṇḍitameva rūpaṁ tiṣṭhatīti nāmuṣyābhāvo jātucidvaktuṁ śakyata ityuktaṁ bhavati|
iti| Adhunedaṁ vyākhyāsyāmīti||399||
"Досточтимый Kṣemarāja (śrī-kṣemarājaḥ) продолжает говорить (uktvā āsta) на эту тему (viṣayam imam prati):
«Теперь (atha), 'откуда (kutas) известно (jñātam), что в этом (состоянии пустоты) (tatra... iti) имеется (asti) оцепенение, или бесчувственность (mūḍhatā)?'. В отношении этого (вопроса) (atra) (Vasugupta) дал (āha) ответ (uttaram) такой (фразой) (anena): 'потому что... (yatas iti)' --т.е. из-за контакта с 'abhiyoga'--.
Abhiyoga (abhiyogaḥ) (— это) заявление (abhilāpaḥ) —чьей природой (ātma) является исследование, или размышление (vimarśa), относящееся к (abhimukha) этому (tad) состоянию (пустоты) (avasthā)—: 'В каком состоянии (kīdṛk) я (aham... iti) был (āsam)?', (выражено) кем-то, кто вышел (utthitasya) из samādhi --совершенной концентрации-- (samādhāna). Вступая в контакт (saṁsparśāt) с этим --с abhiyoga-- (tad), т.е. благодаря (vaśāt), (или) из-за (hetoḥ) этого (tad), поскольку (yatas) (имеется) уверенность, или определённость (niścayaḥ), (что) 'это --состояние оцепенения, или бесчувственности-- (tad) (действительно) существует (āsīt iti)', (другими словами,) поскольку (yatas) имеет место (asti) заявление (pratipattiḥ): 'Я (aham) был (āsam) полностью (gāḍha) бессознательным (mūḍhaḥ... iti)', поэтому (atas) состояние (avasthā... sā) оцепенения, или бесчувственности (moha) (является) искусственным (kalpitā), поскольку оно вспоминается (smaryamāṇatvāt) таким образом (tathā). Напротив (pratyuta), это (состояние оцепенения, или бесчувственности) (sā ca), будучи пережитым (anubhūyamānatvāt), (прямо) провозглашает, или делает познанным (āvedayate) существование (sattām) Воспринимающего (anubhavituḥ), (или) Испытывающего (pramātuḥ), чьей природой (rūpasya) является переживание (такого) состояния (avasthātṛ), а не --т.е. не провозглашение-- (na tu) 'несуществования' (abhāvam iti). В состоянии (avasthāyām) несуществования, или отсутствия (abhāva) вселенной (viśva), неделимая (akhaṇḍitam) природа (rūpam) Сознания (cit-rūpasya) --Воспринимающий, или Испытывающий-- определённо (eva) 'присутствует' (tiṣṭhati iti). Его (amuṣya) небытие (abhāvaḥ) не может (na... jātucid... śakyate) быть провозглашено, или описано (vaktum). Это то, что должно быть сказано (iti uktam bhavati).»
Теперь (adhunā) я объясню (vyākhyāsyāmi) это (idam... iti)"||399||
अथ क्षेमराजपादैर्व्याख्यातः समाधौ शून्यतानुभवः। एवं कुतो ज्ञातं समाधेः शून्यतायां तस्यां मूढतास्ति। यतोऽभियोगसंस्पर्शात्तदासीदिति निश्चय इति श्रीमद्वसुगुप्त आह। किमभियोगः। श्रीक्षेमराजानुसारेणाभियोगः समाधानोत्थितस्य कीदृगहमासमिति तदवस्थाभिमुखविमर्शात्माभिलापः। मुढतेयं शुन्यतां संसूचयति। शून्यताया अस्याः स्मर्यमाणत्वाच्च सा कृत्रिमज्ञेयम्। परमार्थस्याकृत्रिमत्वाच्च स नैव शून्यता। किञ्च तच्छून्यतायाः स्मर्यमाणत्वसन्निधेः सा नैव परमार्थः। किमिति। यतः परमार्थो न स्मर्तुं शक्यते तस्य परप्रमातृत्वान्न तु प्रमेयः पूर्वं मयोक्तमिव। सङ्क्षेपेण यः समाध्युत्थितः कोऽपि चेन्मूढतामयशून्यतां प्रति दृढप्रमाणं ददाति तदा सा परमार्थो भवितुमशक्ता। किमिति पुनः। परमार्थस्य प्रमाणातीतत्वात्। किं प्रमाणं परमार्थं सेद्धुं कल्पं यदि स विकल्पोल्लेखितुमशकितः। परमार्थः परभैरवनामकोऽप्यमरसाक्षिरूपः परप्रमाता। साक्ष्ययं श्रीवसुगुप्तेनोक्तमिव निवर्तते निजान्नैव स्वभावादुपलब्धृतः। तथात्वेऽभावो न सम्भवति। परभैरवस्य सततसत्ताभावमशेषेण निषेधयति। एतत्सर्वं सुपष्टमेवेति॥४००॥
Atha kṣemarājapādairvyākhyātaḥ samādhau śūnyatānubhavaḥ| Evaṁ kuto jñātaṁ samādheḥ śūnyatāyāṁ tasyāṁ mūḍhatāsti| Yato'bhiyogasaṁsparśāttadāsīditi niścaya iti śrīmadvasugupta āha| Kimabhiyogaḥ| Śrīkṣemarājānusāreṇābhiyogaḥ samādhānotthitasya kīdṛgahamāsamiti tadavasthābhimukhavimarśātmābhilāpaḥ| Muḍhateyaṁ śunyatāṁ saṁsūcayati| Śūnyatāyā asyāḥ smaryamāṇatvācca sā kṛtrimajñeyam| Paramārthasyākṛtrimatvācca sa naiva śūnyatā| Kiñca tacchūnyatāyāḥ smaryamāṇatvasannidheḥ sā naiva paramārthaḥ| Kimiti| Yataḥ paramārtho na smartuṁ śakyate tasya parapramātṛtvānna tu prameyaḥ pūrvaṁ mayoktamiva| Saṅkṣepeṇa yaḥ samādhyutthitaḥ ko'pi cenmūḍhatāmayaśūnyatāṁ prati dṛḍhapramāṇaṁ dadāti tadā sā paramārtho bhavitumaśaktā| Kimiti punaḥ| Paramārthasya pramāṇātītatvāt| Kiṁ pramāṇaṁ paramārthaṁ seddhuṁ kalpaṁ yadi sa vikalpollekhitumaśakitaḥ| Paramārthaḥ parabhairavanāmako'pyamarasākṣirūpaḥ parapramātā| Sākṣyayaṁ śrīvasuguptenoktamiva nivartate nijānnaiva svabhāvādupalabdhṛtaḥ| Tathātve'bhāvo na sambhavati| Parabhairavasya satatasattābhāvamaśeṣeṇa niṣedhayati| Etatsarvaṁ supaṣṭameveti||400||
"Сейчас (atha) переживание пустоты (śūnyatā-anubhavaḥ) в samādhi, или трансе (samādhau) объясняется (vyākhyātaḥ) именитым Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ). Таким образом (evam), откуда (kutas) известно (jñātam), что имеется (asti) оцепенение, или бесчувствие (mūḍhatā) в той пустоте (śūnyatāyām tasyām) samādhi (samādheḥ)? Досточтимый Vasugupta (śrīmat-vasuguptaḥ) сказал (āha): «Потому что (yatas) при контакте (saṁsparśāt) с abhiyoga --т.е. слушая заявление человека, только что вернувшегося из этого состояния -- (abhiyogaḥ), подтверждается (iti niścayaḥ), что оно --т.е. состояние оцепенения-- (tad) (действительно) существовало (āsīt... iti)». Что (kim) (такое) abhiyoga (abhiyogaḥ)? Согласно уважаемому Kṣemarāja (śrī-kṣemarāja-anusāreṇa), abhiyoga (abhiyogaḥ) (— это) заявление —природой которого является исследование, или размышление относительно состояния (пустоты) (tad-avasthā-abhimukha-vimarśa-ātma-abhilāpaḥ)—: 'В каком состоянии (kīdṛk) я (aham... iti) находился (āsam)?', (высказано) тем, кто вернулся из samādhi, или транса (samādhāna-utthitasya). Это (iyam) оцепенение, или бесчувствие (muḍhatā) предполагает (saṁsūcayati) состояние пустоты (śunyatām). И (ca) из-за состояния воспоминания (smaryamāṇatvāt) этого состояния пустоты (śūnyatāyāḥ asyāḥ), оно --т.е. состояние пустоты-- (sā) (является) искусственным познаваемым (kṛtrima-jñeyam). А (ca) поскольку Высшая Реальность не искуственна (parama-arthasya akṛtrimatvāt), Она (saḥ) вообще не является (na eva) состоянием пустоты (śūnyatā). Более того (kiñca), из-за наличия состояния воспоминания (smaryamāṇatva-sannidheḥ) об этом состоянии пустоты (tad-śūnyatāyāḥ), оно --а именно, состояние пустоты-- (sā) вовсе не (na eva) Высшая Реальность (parama-arthaḥ). Почему? (kim iti) Потому что (yatas) Высшую Реальность (parama-arthaḥ) невозможно вспомнить (na smartum śakyate), поскольку Она является Высшим Субъектом/Познающим (tasya para-pramātṛtvāt), а не (na tu) объектом/познаваемым (prameyaḥ), как (iva) я говорил (mayā uktam) ранее (pūrvam). В общем (saṅkṣepeṇa), если (ced) кто-то (kaḥ api), кто (yaḥ) вернулся из samādhi (samādhi-utthitaḥ), даст (dadāti) непоколебимое доказательство (dṛḍha-pramāṇam) о состоянии пустоты, полной оцепенения (mūḍhatā-maya-śūnyatām prati), тогда (tadā) оно --т.е. состояние пустоты, полное оцепенения-- (sā) не может быть (bhavitum aśaktā) Высшей Реальностью (parama-arthaḥ). Опять (punar) почему (kim iti)? Потому что Высшая Реальность находится выше/вне pramāṇa, или доказательства (parama-arthasya pramāṇa-atītatvāt). Какое (kim) pramāṇa (pramāṇam) способно (kalpam) доказать (seddhum) Высшую Реальность (parama-artham), если (yadi) Её (saḥ) невозможно (aśakitaḥ) обрисовать мыслью (vikalpa-ullekhitum)? Высшая Реальность (parama-arthaḥ), также называемая Parabhairava (para-bhairava-nāmakaḥ api), (является) Высшим Субъектом/Познающим (para-pramātā), природа которого есть Вечный Свидетель (amara-sākṣi-rūpaḥ). Этот (ayam) Свидетель (sākṣī), как (iva) было упомянуто (uktam) досточтимым Vasugupta (śrī-vasuguptena), (никогда) не (na eva) отступает (nivartate) от Свой собственной (nijāt) сущностной природы (svabhāvāt) Воспринимающего, или Испытывающего (upalabdhṛtaḥ). Поскольку это так (tathātve), небытие (abhāvaḥ) невозможно (na sambhavati). Постоянное Существование (satata-sattā) Parabhairava (para-bhairavasya) полностью (aśeṣeṇa) отрицает (niṣedhayati) несуществование (abhāvam). Всё (sarvam) это (etad) вполне понятно (supaṣṭam), на самом деле (eva iti)"||400||
किञ्च श्रीमत्क्षेमराज आह
यद्यपि च समावेशदशा व्युत्थितेन प्राणादिसंस्कारवशात्स्मर्यते तथापि न तावदेव स्पन्दतत्त्वमपि तु सर्वानुस्यूतानवच्छिन्नप्रकाशानन्दसारपरप्रमातृरूपमेव तत्। यद्वक्ष्यति
तस्माच्छब्दार्थचिन्तासु न सावस्था न या शिवः।
इति। अतोऽस्यानवच्छिन्नचमत्काररूपस्य न जातुचित्स्मर्यमाणत्वं मूढत्वं वा।
इति। अधुनेदं व्याख्यास्यामीति॥४०१॥
Kiñca śrīmatkṣemarāja āha
Yadyapi ca samāveśadaśā vyutthitena prāṇādisaṁskāravaśātsmaryate tathāpi na tāvadeva spandatattvamapi tu sarvānusyūtānavacchinnaprakāśānandasāraparapramātṛrūpameva tat| Yadvakṣyati
Tasmācchabdārthacintāsu na sāvasthā na yā śivaḥ|
iti| Ato'syānavacchinnacamatkārarūpasya na jātucitsmaryamāṇatvaṁ mūḍhatvaṁ vā|
iti| Adhunedaṁ vyākhyāsyāmīti||401||
"Кроме того (kiñca), досточтимый Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) сказал (āha):
«Даже (api) если (yadi) состояние (daśā) погружённости в Самость (samāveśa) вспоминается (smaryate), когда человек возвращается к vyutthāna --обычному состоянию сознания-- (vyutthitena), посредством (vaśāt) остаточного впечатления (saṁskāra) жизненной энергии (prāṇa) и т.п. (ādi), Принцип (tattvam) Спанды (spanda), в действительности (tāvat eva), не (na) так (вспоминается) (tathā api), а скорее (api tu), Он (tad) (является) только (eva) Высшим Испытывающим (para-pramātṛ-rūpam), сущность которого (sāra) — это непрерывный (anavacchinna) Свет (prakāśa) (и) Блаженство (ānanda), в котором все (состояния) (sarva) нанизаны воедино (как бусинки в ожерелье) (anusyūta).
(Vasugupta) скажет (vakṣyati) так (yad) (в II, 4):
'Поэтому (tasmāt) не существует (na) состояния (sā avasthā), которое (yā) не являлось бы (na) Śiva (śivaḥ, (будь то) в слове (śabda), объекте (artha) (или) мысли --cintā-- (cintāsu... iti)'.
По этой причине (atas) никогда не бывает (na jātucid) состояния воспоминания (smaryamāṇatvam), или (vā) оцепенения --бесчувствия-- (mūḍhatvam) в случае с этим (Принципом Спанды) (asya), природой которого (rūpasya) является непрерывный (anavacchinna) Восторг Я-Сознания (camatkāra) --Спанду невозможно вспоминать, поскольку Она — не объект, а Субъект, и также Она не является пустотой бессознательности/бесчувствия--.»
Сейчас (adhunā) я буду объяснять (vyākhyāsyāmi) это (idam... iti)"||401||
पुनरपि त्वं यदा समाधेरुत्तिष्ठसि प्राणादिसंस्कारवशात्समावेशदशा त्वया स्मर्यते। त्वं परन्तु परभैरवरूपं स्पन्दतत्त्वं स्मर्तुमशक्तः। किमर्थम्। स्पन्दतत्त्वस्यानवच्छिन्नप्रकाशानन्दसारपरप्रमातृत्वात्। परप्रमातायं च मालागुटिकावदनुस्यूतसर्वावस्थः। सङ्क्षेपतो नित्यं वर्तमाने परभैरवस्तिष्ठति न त्वतीते वा भविष्ये वा। अत एव स परमार्थरूपः परभैरवो न स्मर्तुं शक्यते। तथैव श्रीस्पन्दकारिकासु २.४ तस्माच्छब्दार्थचिन्तासु न सावस्था न या शिव इति वसुगुप्तभट्टारक आह। तेषां सर्वेषां कारणानां कृतेऽभाववादः श्रीत्रिकदर्शनेन दृढं निरस्तः। परभैरवो नैव शून्यतापि तु स्वातन्त्र्यपूर्णः परमार्थ इति॥४०२॥
Punarapi tvaṁ yadā samādheruttiṣṭhasi prāṇādisaṁskāravaśātsamāveśadaśā tvayā smaryate| Tvaṁ parantu parabhairavarūpaṁ spandatattvaṁ smartumaśaktaḥ| Kimartham| Spandatattvasyānavacchinnaprakāśānandasāraparapramātṛtvāt| Parapramātāyaṁ ca mālāguṭikāvadanusyūtasarvāvasthaḥ| Saṅkṣepato nityaṁ vartamāne parabhairavastiṣṭhati na tvatīte vā bhaviṣye vā| Ata eva sa paramārtharūpaḥ parabhairavo na smartuṁ śakyate| Tathaiva śrīspandakārikāsu 2.4 tasmācchabdārthacintāsu na sāvasthā na yā śiva iti vasuguptabhaṭṭāraka āha| Teṣāṁ sarveṣāṁ kāraṇānāṁ kṛte'bhāvavādaḥ śrītrikadarśanena dṛḍhaṁ nirastaḥ| Parabhairavo naiva śūnyatāpi tu svātantryapūrṇaḥ paramārtha iti||402||
"Ещё раз (punar api), когда (yadā) ты (tvam) выходишь (uttiṣṭhasi) из samādhi, или транса (samādheḥ), ты помнишь (tvayā smaryate) состояние поглощённости Самостью (samāveśadaśā) посредством остаточных отпечатков жизненной энергии и т.д. (prāṇa-ādi-saṁskāra-vaśāt). Однако (parantu) ты (tvam) не можешь (aśaktaḥ) помнить (smartum) Принцип Спанды (spanda-tattvam), природой которого является Parabhairava (para-bhairava-rūpam). Почему? (kimartham) Потому что Принцип Спанды — это Высший Познающий --т.e. Высший Испытывающий--, чьей сущностью являются Свет (и) Блаженство (spanda-tattvasya anavacchinna-prakāśa-ānanda-sāra-para-pramātṛtvāt). И (ca) у этого (ayam) Высшего Познающего (para-pramātā) все состояния нанизаны вместе (anusyūta-sarva-avasthaḥ) подобно бусинкам в чётках (mālā-guṭikā-vat). В конечном счёте (saṅkṣepatas), Parabhairava (para-bhairavaḥ) всегда (nityam) пребывает (tiṣṭhati) в настоящем (vartamāne), а не (na tu) в прошлом (atīte) или (vā... vā) будущем (bhaviṣye). По этой причине (atas eva) Parabhairava (saḥ... para-bhairavaḥ), являющегося Высшей Реальностью (parama-artha-rūpaḥ), вспомнить невозможно (na smartum śakyate). Соответственно (tathā eva) выдающийся Vasugupta (vasugupta-bhaṭṭārakaḥ) сказал (āha) в досточтимых Spandakārikā-s 2.4 (śrī-spanda-kārikāsu): «Поэтому (tasmāt) не существует (na) состояния (sā avasthā), которое (yā) не являлось бы (na) Śiva (śivaḥ), (будь то) в слове (śabda), объекте (artha) (или) мысли --cintā-- (cintāsu... iti)». По всем этим причинам (teṣām sarveṣām kāraṇānām kṛte) учение о несуществовании --т.e. абсолютной Пустоте-- (abhāva-vādaḥ) твёрдо опровергается (dṛḍham nirastaḥ) почтенной философией Трики (śrī-trika-darśanena). Parabhairava (para-bhairavaḥ) является вовсе не (na eva) Пустотой (śūnyatā), а скорее (api tu) Высшей Реальностью (parama-arthaḥ), полной Абсолютной Свободы (svātantrya-pūrṇaḥ... iti)"||402||
Bhairavatantra-s и Śivasūtra-s
भैरवतन्त्रशिवसूत्रदृढमूलं श्रीमत्त्रिकदर्शनमेव तु।
शास्त्राणि च शिष्टान्यस्यावश्यं विस्तारः स्पन्दाद्यानि च॥१९॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु नवदशश्लोकोऽयमिति॥४०३॥
Bhairavatantraśivasūtradṛḍhamūlaṁ śrīmattrikadarśanameva tu|
Śāstrāṇi ca śiṣṭānyasyāvaśyaṁ vistāraḥ spandādyāni ca||19||
iti trikamukhyamateṣu navadaśaśloko'yamiti||403||
"Это (ayam) девятнадцатая строфа (navadaśa-ślokaḥ) из Основных Принципов (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«Многоуважаемая философия Трики (śrīmat-trika-darśanam eva tu) прочно укоренена в (шестидесяти четырёх) Bhairavatantra-s и Śivasūtra-s (bhairavatantra-śivasūtra-dṛḍha-mūlam), в то время как (ca) остальные (śiṣṭāni) Писания (śāstrāṇi), такие, как Spandakārikā-s и т.д. (spanda-ādyāni ca), (являются), несомненно (avaśyam), расширением (vistāraḥ) их --Bhairavatantra-s и Śivasūtra-s-- (asya... iti... iti)||19||»"||403||
अस्यावगमार्थं त्वया श्रीत्रिककथा ज्ञातव्या। सत्ययुगप्रारम्भेऽष्टादशबाहुयुतः पञ्चशीर्षकः स्वच्छन्दनाथ इव भैरवः शिवाख्योऽप्यप्रभवत्। तस्य चिदानन्देच्छाज्ञानक्रियामयपञ्चमुख्यशक्तीनां व्यक्तिरूपे शीर्षे शीर्षे वदनमेकमासीत्। पञ्चवदनेभ्यस्तेभ्यः सन्धानप्रक्रमेण द्वानवतितन्त्राणि जनितानि। तन्त्रानां तेषामभेदान्वितानि चतुष्षष्टितन्त्राणि च भेदाभेदान्वितान्यष्टादशतन्त्राणि च भेदान्वितानि दशतन्त्राणि च। अद्वैततन्त्राणि च द्वैताद्वैततन्त्राणि च द्वैततन्त्राणि च प्रत्येकं प्रत्येकं भैरवतन्त्राणि च रुद्रतन्त्राणि च शिवतन्त्राणि चाभिधीयन्ते। परभैरवोऽहमित्यभेदस्यार्थश्च न परभैरवोऽहमिति भेदस्यार्थश्च। परभैरवस्य मम च मध्य ऐक्यमस्ति न तु परभैरवोऽहमिति भेदाभेदस्यार्थः। रुद्रशिवतन्त्रमयान्यष्टाविंशत्तन्त्राणि शैवसिद्धान्ताश्रितैः पूजितानि। श्रीत्रिकदर्शने केवलं भैरवतन्त्रनामकानि चतुष्षष्टितन्त्राणि प्रासङ्गिकानि। सत्ययुगाद्द्वापरयुगपर्यन्तं द्वानवतितन्त्राणि तान्यविरचितानि अपि त्वमूनि गुरोः शिष्यं प्रति शब्दद्वारा सञ्चारितानि स्मृतेर्महावैभवत्वादिति। कलियुगप्रारम्भे तानि विरचितानि स्मृतिशक्तेरतिमात्रन्यूनत्वादिति॥४०४॥
Asyāvagamārthaṁ tvayā śrītrikakathā jñātavyā| Satyayugaprārambhe'ṣṭādaśabāhuyutaḥ pañcaśīrṣakaḥ svacchandanātha iva bhairavaḥ śivākhyo'pyaprabhavat| Tasya cidānandecchājñānakriyāmayapañcamukhyaśaktīnāṁ vyaktirūpe śīrṣe śīrṣe vadanamekamāsīt| Pañcavadanebhyastebhyaḥ sandhānaprakrameṇa dvānavatitantrāṇi janitāni| Tantrānāṁ teṣāmabhedānvitāni catuṣṣaṣṭitantrāṇi ca bhedābhedānvitānyaṣṭādaśatantrāṇi ca bhedānvitāni daśatantrāṇi ca| Advaitatantrāṇi ca dvaitādvaitatantrāṇi ca dvaitatantrāṇi ca pratyekaṁ pratyekaṁ bhairavatantrāṇi ca rudratantrāṇi ca śivatantrāṇi cābhidhīyante| Parabhairavo'hamityabhedasyārthaśca na parabhairavo'hamiti bhedasyārthaśca| Parabhairavasya mama ca madhya aikyamasti na tu parabhairavo'hamiti bhedābhedasyārthaḥ| Rudraśivatantramayānyaṣṭāviṁśattantrāṇi śaivasiddhāntāśritaiḥ pūjitāni| Śrītrikadarśane kevalaṁ bhairavatantranāmakāni catuṣṣaṣṭitantrāṇi prāsaṅgikāni| Satyayugāddvāparayugaparyantaṁ dvānavatitantrāṇi tānyaviracitāni api tvamūni guroḥ śiṣyaṁ prati śabdadvārā sañcāritāni smṛtermahāvaibhavatvāditi| Kaliyugaprārambhe tāni viracitāni smṛtiśakteratimātranyūnatvāditi||404||
"Чтобы понять это (asya avagama-artham), тебе нужно знать историю уважаемой Трики (tvayā śrī-trika-kathā jñātavyā). В начале Satyayuga --3,893,000 лет назад-- (satya-yuga-prārambhe) Bhairava (bhairavaḥ), также именуемый Śiva (śiva-ākhyaḥ api), явил себя (aprabhavat) как (iva) Svacchandanātha --букв. Свободный Господь-- (svacchanda-nāthaḥ), наделённый пятью головами (pañca-śīrṣakaḥ) (и) восемнадцатью руками (aṣṭādaśa-bāhu-yutaḥ). В каждой голове, олицетворяющей проявления (vyakti-rūpe śīrṣe śīrṣe) Его пяти главных Сил, состоящих из (Сил) Сознания, Блаженства, Воли, Знания и Действия (tasya cit-ānanda-icchā-jñāna-kriyā-maya-pañca-mukhya-śaktīnām), имелось (āsīt) по одному (ekam) рту (vadanam). Из тех пяти уст (pañca-vadanebhyaḥ tebhyaḥ) в процессе объединения (sandhāna-prakrameṇa) возникли (janitāni) девяносто две Тантры (dvānavati-tantrāṇi). Среди этих Тантр (tantrānām teṣām) шестьдесят четыре Тантры (catuṣṣaṣṭi-tantrāṇi) связаны с недвойственностью (abheda-anvitāni), восемнадцать Тантр (aṣṭādaśa-tantrāṇi) связаны со смесью недвойственности и двойственности (bheda-abheda-anvitāni) и (ca... ca... ca) десять Тантр (daśa-tantrāṇi) относятся к двойственности (bheda-anvitāni). Недвойственные, недвойственно-двойственные и двойственные Тантры (advaita-tantrāṇi ca dvaita-advaita-tantrāṇi ca dvaita-tantrāṇi ca) соответственно называются (pratyekam pratyekam... abhidhīyante) Bhairavatantra-s (bhairava-tantrāṇi), Rudratantra-s (rudra-tantrāṇi) и (ca... ca... ca) Śivatantra-s (śiva-tantrāṇi). Недвойственность означает (abhedasya arthaḥ): 'Я (aham) (есть) Parabhairava (para-bhairavaḥ... iti)', а (ca... ca) двойственность означает (bhedasya arthaḥ): 'Я (aham) не (есть) (na) Parabhairava (para-bhairavaḥ... iti)'. Недвойственно-двойственные подразумевают (bheda-abhedasya arthaḥ): 'Существует (asti) союз (aikyam) между Parabhairava и 'Я' (para-bhairavasya mama ca madhye), но (tu) Я (aham) не (есть) (na) Parabhairava (para-bhairavaḥ... iti)'. Двадцати восьми Тантрам (aṣṭāviṁśat-tantrāṇi), состоящим из Rudratantra-s и Śivatantra-s (rudra-śiva-tantra-mayāni), поклоняются (pūjitāni) последователи Śaivasiddhānta (śaivasiddhānta-āśritaiḥ). Досточтимой философии Трики (śrī-trika-darśane) соответствуют (prāsaṅgikāni) только (kevalam) шестьдесят четыре Тантры (catuṣṣaṣṭi-tantrāṇi), известные как Bhairavatantra-s (bhairava-tantra-nāmakāni). Начиная с Satyayuga (satya-yugāt) и до Dvāparayuga (dvāpara-yuga-paryantam), эти (tāni) девяносто две Тантры (dvānavati-tantrāṇi) не записывались (aviracitāni), вернее (api tu), они (amūni) передавались устно (śabdadvārā sañcāritāni) от Гуру к ученику (guroḥ śiṣyam prati), поскольку память была очень хорошая (smṛteḥ mahā-vaibhavatvāt). В начале Kaliyuga --около 5000 лет назад-- (kali-yuga-prārambhe) они (tāni) были записаны (viracitāni... iti) из-за невероятного ослабления силы памяти (smṛti-śakteḥ atimātra-nyūnatvāt)"||404||
कलियुग आगते गुरवो भयविप्लुताः। कुतः। शिष्याणां घोरगुणेभ्य एव तद्यथा तेषामाध्यात्मिकसम्पादनमत्यन्तमतिकृपणमेव। फलतो गुरवस्तेऽन्तरिता अभवन्। काले तस्मिन्द्वानवतितन्त्राण्युत्कृष्टवाग्भूमिकास्वध्रियन्त। तर्हि कथममून्यरक्ष्यन्त। भैरवेण पुनस्तद्विघ्नापनयनार्थं किञ्चिदक्रियतावश्यम्। स कैलासपर्वते श्रीकण्ठनाथरूपेणाप्रभवद्दुर्वासोनामकेऽद्भुतबुधे च द्वानवतितन्त्राण्यसङ्क्रामयत्। ततः श्रीदुर्वासा योग्यशिष्यं प्राप्तुं व्यवसितवान्। दुर्वासोभट्टारकानुसारेण योग्यशिष्यो झटिति मोक्षमधिगन्तुं शक्नुयात्। स सुस्पष्टं न कमप्यप्राप्णोत्कलियुगे शिष्यत्वस्य सुभयानकत्वात्। महागुरोर्महाशिष्येण प्रयोजनमस्ति। फलतस्तेन त्र्यम्बकनाथाख्य एकमानसिकपुत्रोऽजन्यत। दुर्वासःपादैस्त्र्यम्बकनाथश्चतुष्षष्ट्यद्वैतभैरवतन्त्रेषु दीक्षितः। ततो दुर्वासोभट्टारक आमर्दकनाथश्च श्रीनाथश्चेति मानसिकपुत्रावन्यावजनयदेव। आमर्दकनाथश्च श्रीनाथश्च यथाक्रमं दशद्वैतशिवतन्त्रेषु चाष्टादशद्वैताद्वैतरुद्रतन्त्रेषु च दीक्षितौ। एवं श्रीदुर्वासाः कलियुगे घोरेऽस्मिन्नपि द्वानवतितन्त्राणां तेषां त्राणाय नैरन्तर्याय च तत्सर्वमकरोत्। ततोऽर्धत्र्यम्बकानामकां मानसिकपुत्रीमपि श्रीमद्दुर्वासा अजनयत्। अर्धत्र्यम्बका भैरवतन्त्रेषु यथायोग्यं दीक्षिता। किमिव। शिवरुद्रतन्त्रोपदेशेभ्यो विपरीता भैरवतन्त्रोपदेशाः स्त्रियोऽप्यन्तर्भावयन्तीत्यस्योपपत्त्यर्थमिति॥४०५॥
Kaliyuga āgate guravo bhayaviplutāḥ| Kutaḥ| Śiṣyāṇāṁ ghoraguṇebhya eva tadyathā teṣāmādhyātmikasampādanamatyantamatikṛpaṇameva| Phalato guravaste'ntaritā abhavan| Kāle tasmindvānavatitantrāṇyutkṛṣṭavāgbhūmikāsvadhriyanta| Tarhi kathamamūnyarakṣyanta| Bhairaveṇa punastadvighnāpanayanārthaṁ kiñcidakriyatāvaśyam| Sa kailāsaparvate śrīkaṇṭhanātharūpeṇāprabhavaddurvāsonāmake'dbhutabudhe ca dvānavatitantrāṇyasaṅkrāmayat| Tataḥ śrīdurvāsā yogyaśiṣyaṁ prāptuṁ vyavasitavān| Durvāsobhaṭṭārakānusāreṇa yogyaśiṣyo jhaṭiti mokṣamadhigantuṁ śaknuyāt| Sa suspaṣṭaṁ na kamapyaprāpṇotkaliyuge śiṣyatvasya subhayānakatvāt| Mahāgurormahāśiṣyeṇa prayojanamasti| Phalatastena tryambakanāthākhya ekamānasikaputro'janyata| Durvāsaḥpādaistryambakanāthaścatuṣṣaṣṭyadvaitabhairavatantreṣu dīkṣitaḥ| Tato durvāsobhaṭṭāraka āmardakanāthaśca śrīnāthaśceti mānasikaputrāvanyāvajanayadeva| Āmardakanāthaśca śrīnāthaśca yathākramaṁ daśadvaitaśivatantreṣu cāṣṭādaśadvaitādvaitarudratantreṣu ca dīkṣitau| Evaṁ śrīdurvāsāḥ kaliyuge ghore'sminnapi dvānavatitantrāṇāṁ teṣāṁ trāṇāya nairantaryāya ca tatsarvamakarot| Tato'rdhatryambakānāmakāṁ mānasikaputrīmapi śrīmaddurvāsā ajanayat| Ardhatryambakā bhairavatantreṣu yathāyogyaṁ dīkṣitā| Kimiva| Śivarudratantropadeśebhyo viparītā bhairavatantropadeśāḥ striyo'pyantarbhāvayantītyasyopapattyarthamiti||405||
"Когда пришла Kaliyuga (kali-yuge āgate), Guru-s (guravaḥ) пришли в ужас (bhayaviplutāḥ). Почему? (kutas) Из-за ужаснейших качеств (ghora-guṇebhyaḥ eva) учеников (śiṣyāṇām), а именно (tadyathā), их (teṣām) духовное развитие (ādhyātmika-sampādanam) было совершенно жалким (atyantam atikṛpaṇam eva). Поэтому (phalatas) те (te) Guru-s (guravaḥ) скрыли себя (antaritāḥ abhavan). В то время (kāle tasmin) девяносто две Тантры (dvānavati-tantrāṇi) удерживались (adhriyanta) на более высоких уровнях речи (utkṛṣṭa-vāk-bhūmikāsu). Тогда (tarhi) как (katham) они сохранились (amūni arakṣyanta)? Конечно (avaśyam), снова (punar) Bhairava пришлось кое-то сделать (bhairaveṇa... kiñcit akriyata), чтобы устранить препятствие (tad-vighna-apanayana-artham). Он (saḥ) появился (aprabhavat) на горе Kailāsa (kailāsa-parvate) в форме Śrīkaṇṭhanātha (śrī-kaṇṭha-nātha-rūpeṇa) и (ca) передал (asaṅkrāmayat) девяносто две Тантры (dvānavati-tantrāṇi) удивительному мудрецу (adbhuta-budhe) по имени Durvāsās (durvāsas-nāmake). После этого (tatas) досточтимый Durvāsās (śrīdurvāsāḥ) старался (vyavasitavān) найти (prāptum) подходящего ученика (yogya-śiṣyam). По мнению выдающегося Durvāsās (durvāsas-bhaṭṭāraka-anusāreṇa), подходящий ученик (yogya-śiṣyaḥ) должен быть способен (śaknuyāt) получить (adhigantum) Освобождение (mokṣam) мгновенно (jhaṭiti). Он (saḥ), очевидно (suspaṣṭam), не нашёл (aprāpṇot) никого (na kamapi), поскольку в Kaliyuga ученичество ужасающе (kali-yuge... śiṣyatvasya subhayānakatvāt). Великому Гуру нужен великий ученик (mahā-guroḥ mahā-śiṣyeṇa prayojanam asti). Следовательно (phalatas), им --т.е. мудрецом Durvāsās-- (tena) был рождён (ajanyata) ментальный сын (eka-mānasika-putraḥ) по имени Tryambakanātha (tryambakanātha-ākhyaḥ). Tryambakanātha (tryambakanāthaḥ) был инициирован (dīkṣitaḥ) почтенным Durvāsās (durvāsas-pādaiḥ) в шестьдесят четыре Bhairavatantra-s (catuṣṣaṣṭi-advaita-bhairava-tantreṣu). Впоследствии (tatas), именитый Durvāsās (durvāsas-bhaṭṭārakaḥ) произвёл (ajanayat eva) двух других ментальных сыновей (mānasika-putrau... anyau): 'Āmardakanātha (āmardakanāthaḥ) и (ca... ca) Śrīnātha (śrīnāthaḥ... iti)'. Āmardakanātha (āmardakanāthaḥ) и (ca... ca) Śrīnātha (śrīnāthaḥ) были инициированы соответственно (yathākramam... dīkṣitau) в десять двойственных Śivatantra-s (daśa-dvaita-śiva-tantreṣu) и (ca... ca) в восемнадцать двойственно-недвойственных Rudratantra-s (aṣṭādaśa-dvaita-advaita-rudra-tantreṣu). Таким образом (evam), почтенный Durvāsās (śrī-durvāsāḥ) сделал (akarot) всё (sarvam) для (tad) сохранения (trāṇāya) и (ca) целостности (nairantaryāya) тех девяноста двух Тантр (dvānavati-tantrāṇām teṣām) даже (api) в ужасную Kaliyuga (kali-yuge ghore asmin). Позже (tatas) великолепный Durvāsās (śrīmat-durvāsāḥ) произвёл (ajanayat) даже (api) ментальную дочь (mānasika-putrīm) по имени Ardhatryambakā (ardhatryambakā-nāmakām). Ardhatryambakā (ardhatryambakā) была должным образом инициирована (yathāyogyam dīkṣitā) в Bhairavatantra-s (bhairava-tantreṣu). Зачем? (kimiva) Чтобы продемонстрировать это (asya upapatti-artham): 'В отличие от (viparītāḥ) учений Śivatantra-s и Rudratantra-s (śiva-rudra-tantra-upadeśebhyaḥ), учения Bhairavatantra-s (bhairava-tantra-upadeśāḥ) также (api) включают (antarbhāvayanti) женщин (striyaḥ... iti)"||405||
अपरञ्च श्रीत्र्यम्बकनाथस्त्र्यम्बकादित्याख्यमेकमानसिकपुत्रमप्यजनयत्। त्र्यम्बकादित्यस्तस्य पितेव तथाप्रकारेणाकरोदित्यादि यावत्पञ्चदशसिद्धा अजन्यन्त। अन्तिमसिद्धोऽर्थात्पञ्चदशसिद्धस्तु न मानसिकपुत्रं जनयितुमशक्नोत्पूर्वचतुर्दशसिद्धा इव। एवं पञ्चदशसिद्धः पुत्रस्य लाभार्थं लौकिकवत्स्त्रियमविवहत्। सङ्गमादित्य इति पुत्रस्यास्य नाम। स एव कश्मीर उपत्यकायामागच्छत्। वर्षादित्य इति तस्य पुत्रस्य नाम। वर्षादित्यस्तस्य पित्रा भैरवतन्त्रेषु दीक्षितः। तद्वद्वर्षादित्य एकपुत्रोऽप्यभवत्। अरुणादित्य इति पुत्रस्यास्याभिधानम्। अरुणादित्य एकपुत्रोऽपि भूतः। आनन्द इति पुत्रस्यास्य नाम। आनन्दोऽयं गुर्वर्थः। किमिति। यत आनन्दः श्रीमत्सोमानन्दस्य पितैव। कः सोमानन्दपादा आसीत्। स प्रत्यभिज्ञाशाखाकोणप्रस्तररूपश्रीशिवदृष्तिनिबन्धा पूजनीयस्योत्पलदेवस्य च पिता। पितृत्वादृते सोमानन्दभट्टारक उत्पलदेवपादानां गुरुरप्यासीत्। तस्य पुत्रातृते सोमानन्दजी भैरवतन्त्रेषु शिष्यानन्यानदीक्षत। श्रीमदुत्पलदेवः प्रत्यभिज्ञाशाखायां मुख्यशास्त्ररूपेश्वरप्रत्यभिज्ञानिबन्धावश्यम्। अधुना त्रिकदर्शनशास्त्रसमुदायाङ्गत्रयं वर्णयिष्याम्यहमिति॥४०६॥
Aparañca śrītryambakanāthastryambakādityākhyamekamānasikaputramapyajanayat| Tryambakādityastasya piteva tathāprakāreṇākarodityādi yāvatpañcadaśasiddhā ajanyanta| Antimasiddho'rthātpañcadaśasiddhastu na mānasikaputraṁ janayitumaśaknotpūrvacaturdaśasiddhā iva| Evaṁ pañcadaśasiddhaḥ putrasya lābhārthaṁ laukikavatstriyamavivahat| Saṅgamāditya iti putrasyāsya nāma| Sa eva kaśmīra upatyakāyāmāgacchat| Varṣāditya iti tasya putrasya nāma| Varṣādityastasya pitrā bhairavatantreṣu dīkṣitaḥ| Tadvadvarṣāditya ekaputro'pyabhavat| Aruṇāditya iti putrasyāsyābhidhānam| Aruṇāditya ekaputro'pi bhūtaḥ| Ānanda iti putrasyāsya nāma| Ānando'yaṁ gurvarthaḥ| Kimiti| Yata ānandaḥ śrīmatsomānandasya pitaiva| Kaḥ somānandapādā āsīt| Sa pratyabhijñāśākhākoṇaprastararūpaśrīśivadṛṣtinibandhā pūjanīyasyotpaladevasya ca pitā| Pitṛtvādṛte somānandabhaṭṭāraka utpaladevapādānāṁ gururapyāsīt| Tasya putrātṛte somānandajī bhairavatantreṣu śiṣyānanyānadīkṣata| Śrīmadutpaladevaḥ pratyabhijñāśākhāyāṁ mukhyaśāstrarūpeśvarapratyabhijñānibandhāvaśyam| Adhunā trikadarśanaśāstrasamudāyāṅgatrayaṁ varṇayiṣyāmyahamiti||406||
"Кроме того (aparañca), досточтимый Tryambakanātha (śrī-tryambakanāthaḥ) также произвёл (api ajanayat) одного ментального сына (eka-mānasika-putram) по имени Tryambakāditya (tryambakāditya-ākhyam). Tryambakāditya (tryambakādityaḥ) сделал (akarot) так же (tathāprakāreṇa), как (iva) его (tasya) отец (pitā), и так далее (ityādi), пока не (yāvat) были порождены (ajanyanta) пятнадцать совершенных Мастеров (pañcadaśa-siddhāḥ). Но (tu) последний совершенный Мастер (antima-siddhaḥ), то есть (arthāt) пятнадцатый Мастер (pañcadaśa-siddhaḥ), не смог (na... aśaknot) создать (janayitum) ментального сына (mānasika-putram), как (iva) предыдущие четырнадцать совершенных Мастеров (pūrva-caturdaśa-siddhāḥ). Таким образом (evam), пятнадцатый совершенный Мастер (pañcadaśa-siddhaḥ) для того, чтобы произвести сына (putrasya lābha-artham), женился на (avivahat) женщине (striyam) как обычные люди (laukika-vat). 'Saṅgamāditya' (saṅgamādityaḥ iti) (было) имя (nāma) этого сына (putrasya asya). Он сам --т.e. Saṅgamāditya-- (saḥ eva) прибыл (āgacchat) в долину Кашмира (kaśmīre upatyakāyām. Имя (nāma) его сына (tasya putrasya) (было) 'Varṣāditya' (varṣādityaḥ iti). Varṣāditya (varṣādityaḥ) был инициирован (dīkṣitaḥ) своим отцом (tasya pitrā) в Bhairavatantra-s (bhairava-tantreṣu). Точно так же у (tadvat) Varṣāditya (varṣādityaḥ) тоже был сын (eka-putraḥ api abhavat). Имя (abhidhānam) этого сына (putrasya asya) (было) 'Aruṇāditya' (aruṇādityaḥ iti). Aruṇāditya (aruṇādityaḥ) также имел сына (eka-putraḥ api bhūtaḥ). Имя (nāma) этого сына (putrasya asya) (было) 'Ānanda' (ānandaḥ iti). Этот (ayam) Ānanda (ānandaḥ) очень важен (gurvarthaḥ). Почему? (kimiti) Потому что (yatas) Ānanda (ānandaḥ) (был) отцом (pitā eva) знаменитого Somānanda (śrīmat-somānandasya). Кем (kaḥ) был (āsīt) великолепный Somānanda (somānanda-pādā)? Он (saḥ) (был) автором почтенной Śivadṛṣṭi, которая является краегольным камнем школы Pratyabhijñā (pratyabhijñā-śākhā-koṇaprastara-rūpa-śrī-śivadṛṣti-nibandhā), и (ca) отцом (pitā) восхитительного Utpaladeva (pūjanīyasya utpaladevasya). Выдающийся Somānanda (somānanda-bhaṭṭārakaḥ) был (āsīt) не только отцом (pitṛtvāt ṛte), но также и (api) Гуру (guruḥ) почитаемого Utpaladeva (utpaladeva-pādānām). Помимо своего сына (tasya putrāt ṛte), многоуважаемый Somānanda (somānanda-jī) инициировал (adīkṣata) других учеников (śiṣyān anyān) в Bhairavatantra-s (bhairava-tantreṣu). Почтенный Utpaladeva (śrīmat-utpaladevaḥ) (был), конечно (avaśyam), автором Īśvarapratyabhijñā, которая является основным Писанием (mukhya-śāstra-rūpa-īśvarapratyabhijñā-nibandhā avaśyam) в школе Pratyabhijñā (pratyabhijñā-śākhāyām). Сейчас (adhunā) Я (aham) опишу (varṇayiṣyāmi) три ветви в литературе философии Трики (trika-darśana-śāstra-samudāya-aṅga-trayam... iti)"||406||
त्रिकदर्शनशास्त्रसमवायस्य प्रथमाङ्गमागम इत्यभिधीयते। शास्त्राणीह प्रियेण भैरवेणैव प्रकाशितान्यर्थात्तानि न मानुषैर्विरचितानि। अङ्गमिदं मालिनीविजयोत्तरस्वच्छन्दरुद्रयामलादिचतुष्षष्टिभैरवतन्त्रशिवसूत्रधरम्। त्रिकदर्शनशास्त्रसमूहस्य द्वितीयाङ्गं स्पन्द इत्यभिधीयते। प्रथमाङ्गं प्रायः सैद्धान्तिकम्। अत एव मानुषविरचितपुस्तकात्मकं द्वितीयाङ्गं किञ्चित्तर्कं दातुं व्यवस्यति यथोपदेशास्तावदीषद्बुद्ध्यावगन्तुं शक्यन्ते न तु केवलं सिद्धान्तवत्स्वीकृताः। द्वितीयाङ्गे विश्वमुत्पत्तिर्या भैरवीरूपदिव्यस्पन्दादुन्मज्जति। अङ्गमिदं तत्तद्वृत्तिभिः सह श्रीमद्वसुगुप्तविरचितस्रीस्पन्दकारिकाधरम्। त्रिकदर्शनशास्त्रसमुदायस्य तृतीयाङ्गं प्रत्यभिज्ञेत्यभिधीयते। स्वस्वरूपं प्रत्यभिज्ञातव्यं न तु ज्ञातव्यम्। किमिति। स्वस्वरूपस्य परग्राहकत्वान्न तु ग्राह्यमात्रम्। तृतीयाङ्गेऽस्मिन्पूर्णतर्कोऽस्त्यर्थादुपदेशा अत्रासैद्धान्तिकाः। यद्यपि श्रीमत्सोमानन्दविरचितया श्रीशिवदृष्ट्या प्रतिष्ठापितमङ्गमिदं तथाप्युत्पलदेवभट्टारकविरचिता श्रीश्वरप्रत्यभिज्ञाङ्गस्यास्यारप्रस्तरः। तृतीयाङ्गमिदं महामाहेश्वराभिनवगुप्तविरचितवृत्त्यादिसहितेश्वरप्रत्यभिज्ञाप्रत्यभिज्ञाहृदयशिवदृष्टिधरमिति॥४०७॥
Trikadarśanaśāstrasamavāyasya prathamāṅgamāgama ityabhidhīyate| Śāstrāṇīha priyeṇa bhairaveṇaiva prakāśitānyarthāttāni na mānuṣairviracitāni| Aṅgamidaṁ mālinīvijayottarasvacchandarudrayāmalādicatuṣṣaṣṭibhairavatantraśivasūtradharam| Trikadarśanaśāstrasamūhasya dvitīyāṅgaṁ spanda ityabhidhīyate| Prathamāṅgaṁ prāyaḥ saiddhāntikam| Ata eva mānuṣaviracitapustakātmakaṁ dvitīyāṅgaṁ kiñcittarkaṁ dātuṁ vyavasyati yathopadeśāstāvadīṣadbuddhyāvagantuṁ śakyante na tu kevalaṁ siddhāntavatsvīkṛtāḥ| Dvitīyāṅge viśvamutpattiryā bhairavīrūpadivyaspandādunmajjati| Aṅgamidaṁ tattadvṛttibhiḥ saha śrīmadvasuguptaviracitasrīspandakārikādharam| Trikadarśanaśāstrasamudāyasya tṛtīyāṅgaṁ pratyabhijñetyabhidhīyate| Svasvarūpaṁ pratyabhijñātavyaṁ na tu jñātavyam| Kimiti| Svasvarūpasya paragrāhakatvānna tu grāhyamātram| Tṛtīyāṅge'sminpūrṇatarko'styarthādupadeśā atrāsaiddhāntikāḥ| Yadyapi śrīmatsomānandaviracitayā śrīśivadṛṣṭyā pratiṣṭhāpitamaṅgamidaṁ tathāpyutpaladevabhaṭṭārakaviracitā śrīśvarapratyabhijñāṅgasyāsyāraprastaraḥ| Tṛtīyāṅgamidaṁ mahāmāheśvarābhinavaguptaviracitavṛttyādisahiteśvarapratyabhijñāpratyabhijñāhṛdayaśivadṛṣṭidharamiti||407||
"Первая ветвь (prathama-aṅgam) литературы в философии Трики (trika-darśana-śāstra-samavāyasya) называется (abhidhīyate) 'Āgama' --букв. Проявленные/Открытые Писания-- (āgamaḥ iti). Писания (śāstrāṇi) здесь (iha) были явлены (prakāśitāni) Самим возлюбленным Bhairava (priyeṇa bhairaveṇa eva), то есть (arthāt), они (tāni) не были написаны (na... viracitāni) людьми (mānuṣaiḥ). Эта (idam) ветвь (aṅgam) содержит Śivasūtra-s и шестьдесят четыре Bhairavatantra-s, такие как Mālinīvijayottara, Svacchanda, Rudrayāmala и т.д. (mālinīvijayottara-svacchanda-rudrayāmala-ādi-catuṣṣaṣṭi-bhairava-tantra-śivasūtra-dharam). Вторая ветвь (dvitīya-aṅgam) литературы в философии Трики (trika-darśana-śāstra-samūhasya) называется (abhidhīyate) 'Spanda' --букв. Вибрация-- (spandaḥ iti). Первая ветвь (prathama-aṅgam) в основном догматична (prāyas saiddhāntikam). По этой причине (atas eva) вторая ветвь (dvitīya-aṅgam), состоящая из книг, написанных людьми (mānuṣa-viracita-pustaka-ātmakam), пытается (vyavasyati) дать (dātum) немного философских рассуждений (kiñcid-tarkam), чтобы (yathā) учения (upadeśāḥ) могли быть (śakyante) интеллектуально поняты (buddhyā avagantum), по крайней мере (tāvat), в небольшой степени (īṣat), а не (na tu) только (kevalam) приняты (svīkṛtāḥ) как догма (siddhānta-vat). Во второй ветви (dvitīya-aṅge) вселенная (viśvam) (является) результатом (utpattiḥ), который (yā) возникает (unmajjati) из божественной Spanda, или Вибрации, природа которой — Bhairavī --т.e. Śakti-- (bhairavī-rūpa-divya-spandāt). Эта (idam) ветвь (aṅgam) содержит досточтимые Spandakārikā-s, составленные прославленным Vasugupta (śrīmat-vasugupta-viracita-srī-spandakārikā-dharam) вместе с (saha) различными комментариями (tad-tad-vṛttibhiḥ). Третья ветвь (tṛtīya-aṅgam) литературы в философии Трики (trika-darśana-śāstra-samudāyasya) называется (abhidhīyate) 'Pratyabhijñā' --букв. Узнавание-- (pratyabhijñā iti). Свою собственную природу (sva-svarūpam) следует узнать (pratyabhijñātavyam), а не (na tu) познать (jñātavyam). Почему? (kimiti) Потому что собственная сущностная природа есть Высший Познающий (sva-svarūpasya para-grāhakatvāt), а не (na tu) простое познаваемое (grāhya-mātram). В этой третьей ветви (tṛtīya-aṅge asmin) имеется (asti) полное философское рассуждение (pūrṇa-tarkaḥ), то есть (arthāt) здесь (atra) учения (upadeśāḥ) не догматичны (asaiddhāntikāḥ). Хотя (yadi api) эта (idam) ветвь (aṅgam) была основана (pratiṣṭhāpitam) на почтенной Śivadṛṣṭi (śrī-śivadṛṣṭyā), составленной прославленным Somānanda (śrīmat-somānanda-viracitayā), тем не менее (tathā api), достопочтенная Īśvarapratyabhijñā (śrī-īśvarapratyabhijñā), сочинённая выдающимся Utpaladeva (utpaladeva-bhaṭṭāraka-viracitā), (является) краеугольным камнем (āraprastaraḥ) этой ветви (aṅgasya asya). Эта (idam) третья ветвь (tṛtīya-aṅgam idam) содержит Śivadṛṣṭi, Pratyabhijñāhṛdaya и Īśvarapratyabhijñā, а также комментарии, написанные Великим Преданным Великого Владыки Абхинавагуптой и т.д. (mahāmāheśvara-abhinavagupta-viracita-vṛtti-ādi-sahita-īśvarapratyabhijñā-pratyabhijñāhṛdaya-śivadṛṣṭi-dharam iti)"||407||
अस्मादृते पूजार्हैरभिनवगुप्तपादैर्विरचितानि तन्त्रालोकस्तन्त्रसारः परात्रीशिकाविवरणमित्यादि पुस्तकान्यनेकानि। त्रिकदर्शनशास्त्रसमूहे ग्रन्थानां सङ्घातोऽतिमानुषस्तावत्। एवमद्य यावद्यत्त्रिकमिति वयमाख्यामस्तच्चतुष्षष्टिभैरवतन्त्रधृता उपदेशा अत्रिगुप्तकालात्कश्मीरोपत्यकायां प्रतिष्ठिताः। कः श्रीमदत्रिगुप्तस्य च श्रीमदुत्पलदेवस्य च मध्यतः सम्बन्धः। पूजनीय उत्पलदेवः श्रीलक्ष्मणगुप्तस्य गुरुरासीत्श्रीमल्लक्ष्मणगुप्तश्चाभिनवगुप्तपादानां द्वादशानां गुरूणामन्यतम आसीत्। इदानीं श्रीमदत्रिगुप्तो न कश्मीरेऽवसत्स तु तत्र ललितादित्येन राज्ञा नीतः। आर्यात्रिगुप्तो वराहगुप्तस्य पूर्वजो वराहगुप्तश्च नरसिंहगुप्तस्य पिता नरसिंहगुप्तश्च श्रीमदभिनवगुप्तस्य पितासीत्। अधुना श्रीमदत्रिगुप्तस्याभिनवगुप्तपादैः सम्बन्धः सुस्पष्टः। को वसुगुप्तभट्टारक आसीत्। स महादेवगिरौ साक्षाद्भैरवाच्छ्रीशिवसूत्राण्यप्राप्णोत्। श्रीमद्वसुगुप्तः कल्लटसोमानन्दादियोग्यशिष्येषु श्रीशिवसूत्राणि प्रकाशितवाञ्छ्रीस्पन्दकारिकाश्च विरचितवान्। स एव स्पन्दशाखायाः प्रतिष्ठापकः। यतः श्रीमद्वसुगुप्तस्य शीष्यः श्रीसोमानन्द उत्पलदेवपादानां गुरुरासीत्ततः श्रीसोमानन्दस्य श्रीमदभिनवगुप्तेन सम्बन्धः स्फुटः। महामाहेश्वराभिनवगुप्तस्य मुख्यशिष्यश्च श्रीक्षेमराज आसीत्। ततस्त्रिकदर्शनमष्टशतवर्षाणि यावद्गुप्तमिव। नवदशशतके तु स्वामी मनकाक्प्रभूतवान्। तस्य महाशिष्यः स्वामी रामासीत्। राम्पादानां मुख्यशिष्यः स्वामी महताबकाक्। महताबकाक्पादानां महाशिष्यः पूजार्हः स्वामी लक्ष्मणजू रैन। स त्रिकवंशस्यान्तिमार्थप्रकाशक आसीत्। तस्माच्छ्रीमत्त्रिकदर्शनं शिवसूत्रेषु चतुष्षष्टिभैरवतन्त्रेषु च दृढमूलम्। त्रिके शास्त्राण्यन्यानि सर्वाण्यस्य विस्तारः सन्तीति॥४०८॥
Asmādṛte pūjārhairabhinavaguptapādairviracitāni tantrālokastantrasāraḥ parātrīśikāvivaraṇamityādi pustakānyanekāni| Trikadarśanaśāstrasamūhe granthānāṁ saṅghāto'timānuṣastāvat| Evamadya yāvadyattrikamiti vayamākhyāmastaccatuṣṣaṣṭibhairavatantradhṛtā upadeśā atriguptakālātkaśmīropatyakāyāṁ pratiṣṭhitāḥ| Kaḥ śrīmadatriguptasya ca śrīmadutpaladevasya ca madhyataḥ sambandhaḥ| Pūjanīya utpaladevaḥ śrīlakṣmaṇaguptasya gururāsītśrīmallakṣmaṇaguptaścābhinavaguptapādānāṁ dvādaśānāṁ gurūṇāmanyatama āsīt| Idānīṁ śrīmadatrigupto na kaśmīre'vasatsa tu tatra lalitādityena rājñā nītaḥ| Āryātrigupto varāhaguptasya pūrvajo varāhaguptaśca narasiṁhaguptasya pitā narasiṁhaguptaśca śrīmadabhinavaguptasya pitāsīt| Adhunā śrīmadatriguptasyābhinavaguptapādaiḥ sambandhaḥ suspaṣṭaḥ| Ko vasuguptabhaṭṭāraka āsīt| Sa mahādevagirau sākṣādbhairavācchrīśivasūtrāṇyaprāpṇot| Śrīmadvasuguptaḥ kallaṭasomānandādiyogyaśiṣyeṣu śrīśivasūtrāṇi prakāśitavāñchrīspandakārikāśca viracitavān| Sa eva spandaśākhāyāḥ pratiṣṭhāpakaḥ| Yataḥ śrīmadvasuguptasya śīṣyaḥ śrīsomānanda utpaladevapādānāṁ gururāsīttataḥ śrīsomānandasya śrīmadabhinavaguptena sambandhaḥ sphuṭaḥ| Mahāmāheśvarābhinavaguptasya mukhyaśiṣyaśca śrīkṣemarāja āsīt| Tatastrikadarśanamaṣṭaśatavarṣāṇi yāvadguptamiva| Navadaśaśatake tu svāmī manakākprabhūtavān| Tasya mahāśiṣyaḥ svāmī rāmāsīt| Rāmpādānāṁ mukhyaśiṣyaḥ svāmī mahatābakāk| Mahatābakākpādānāṁ mahāśiṣyaḥ pūjārhaḥ svāmī lakṣmaṇajū raina| Sa trikavaṁśasyāntimārthaprakāśaka āsīt| Tasmācchrīmattrikadarśanaṁ śivasūtreṣu catuṣṣaṣṭibhairavatantreṣu ca dṛḍhamūlam| Trike śāstrāṇyanyāni sarvāṇyasya vistāraḥ santīti||408||
"Помимо этого (asmāt ṛte), многие (anekāni) книги (pustakāni), такие как Tantrāloka, Tantrasāra, Parātrīśikāvivaraṇa и т.д. (tantrālokaḥ tantrasāraḥ parātrīśikā-vivaraṇam ityādi) были сочинены (viracitāni) восхитительным Abhinavagupta (pūjārhaiḥ abhinavagupta-pādaiḥ). Масса (saṅghātaḥ) книг (granthānām) в литературе философии Трики (trika-darśana-śāstra-samūhe) находится, на самом деле, за пределами человеческих сил (atimānuṣaḥ tāvat). Таким образом (evam), до сих пор (adya yāvat) то, что (yad... tad) мы (vayam) называем (ākhyāmaḥ) Трикой (trikam iti), (является) Учениями (upadeśāḥ), содержащимися в шестидесяти четырёх Bhairavatantra-s (catuṣṣaṣṭi-bhairava-tantra-dhṛtāḥ), обосновавшимися (pratiṣṭhitāḥ) в долине Кашмира (kaśmīra-upatyakāyām) со времён Atrigupta (atrigupta-kālāt). Какова (kaḥ) связь (sambandhaḥ) между почтенным Atrigupta и достопочтимым Utpaladeva (śrīmat-atriguptasya ca śrīmatutpaladevasya ca madhyatas)? Восхитительный Utpaladeva (pūjanīyaḥ utpaladevaḥ) был (āsīt) Гуру (guruḥ) почтенного Lakṣmaṇagupta (śrī-lakṣmaṇaguptasya), а (ca) почтенный Lakṣmaṇagupta (śrīmat-lakṣmaṇaguptaḥ) был (āsīt) одним из (anyatamaḥ) двенадцати Гуру (dvādaśānām gurūṇām) выдающегося Abhinavagupta (abhinavagupta-pādānām). Теперь (idānīm), знаменитый Atrigupta (śrīmat-atriguptaḥ) не жил (na... avasat) в Кашмире (kaśmīre), но (tu) он (saḥ) был привезён (nītaḥ) туда (tatra) царём Lalitāditya (lalitādityena rājñā). Благородный Atrigupta (ārya-atriguptaḥ) (был) предком (pūrvajaḥ) Varāhagupta (varāhaguptasya), а (ca) Varāhagupta (varāhaguptaḥ) (был) отцом (pitā) Narasiṁhagupta (narasiṁhaguptasya), и (ca) Narasiṁhagupta (narasiṁhaguptaḥ) был (āsīt) отцом (pitā) прославленного Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptasya). Сейчас (adhunā) связь (sambandhaḥ) досточтимого Atrigupta (śrīmat-atriguptasya) с выдающимся Abhinavagupta (abhinavagupta-pādaiḥ) очень понятна (suspaṣṭaḥ). Кто (kaḥ) был (āsīt) уважаемый Vasugupta (vasugupta-bhaṭṭārakaḥ)? Он (saḥ), на горе Mahādeva (mahādeva-girau), получил (aprāpṇot) почитаемые Śivasūtra-s (śrī-śiva-sūtrāṇi) персонально от Bhairava (sākṣāt bhairavāt). Знаменитый Vasugupta (śrīmat-vasuguptaḥ) явил (prakāśitavān) почтенные Śivasūtra-s (śrī-śiva-sūtrāṇi) подходящим ученикам, таким как Kallaṭa, Somānanda и т.д. (kallaṭa-somānanda-ādi-yogya-śiṣyeṣu), и (ca) написал (viracitavān) досточтимые Spandakārikā-s (śrī-spanda-kārikāḥ). Сам он (saḥ eva) (был) основателем (pratiṣṭhāpakaḥ) школы Спанда (spanda-śākhāyāḥ). Поскольку (yatas) достопочтимый Somānanda (śrī-somānandaḥ) —ученик (śīṣyaḥ) выдающегося Vasugupta (śrīmat-vasuguptasya)— был (āsīt) Гуру (guruḥ) уважаемого Utpaladeva (utpaladeva-pādānām), поэтому (tatas) связь (sambandhaḥ) почтенного Somānanda (śrī-somānandasya) с прославленным Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptena) очевидна (sphuṭaḥ). А (ca) главным учеником (mukhya-śiṣyaḥ) великого преданного Великого Господа Abhinavagupta (mahāmāheśvara-abhinavaguptasya) был (āsīt) почтенный Kṣemarāja (śrī-kṣemarājaḥ). После этого (tatas) философия Трики (trika-darśanam), как бы (iva), была сокрыта (guptam) в течение восьмисот лет (aṣṭaśata-varṣāṇi yāvat). Однако (tu) в девятнадцатом веке (navadaśa-śatake) появился (prabhūtavān) Svāmī Manakāk (svāmī manakāk). Его (tasya) великим учеником (mahā-śiṣyaḥ) был (āsīt) Svāmī Rām (svāmī rām). Главным учеником (mukhya-śiṣyaḥ) почтенного Rām (rām-pādānām) (был) Svāmī Mahatābakāk (svāmī mahatābakāk). Великим учеником (mahā-śiṣyaḥ) замечательного Mahatābakāk (mahatābakāk-pādānām) (был) восхитительный (pūjārhaḥ) Svāmī Lakṣmaṇa Joo Raina (svāmī lakṣmaṇajū raina). Он (saḥ) был (āsīt) последним представителем (antima-arthaprakāśakaḥ) линии Трики (trika-vaṁśasya). Следовательно (tasmāt), почтенная философия Трики (śrīmat-trika-darśanam) прочно укоренена (dṛḍha-mūlam) в Śivasūtra-s (śiva-sūtreṣu) и (ca) в шестидесяти четырёх Bhairavatantra-s (catuṣṣaṣṭi-bhairava-tantreṣu). В Трике (trike) все (sarvāṇi) другие (anyāni) Писания (śāstrāṇi) являются (santi) раскрытием (vistāraḥ) их --а именно, Śivasūtra-s и Bhairavatantra-s-- (asya... iti)"||408||
Настоящее Освобождение
योगिनि शिवलोक एव कस्मिम्ँश्चिदागते श्रीत्रिकानुरूपम्।
मुक्तिर्न वर्तते मुक्तिरिहाधुनेश्वरव्यापकरूपत्वात्॥२०॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु विंशश्लोकोऽयमिति॥४०९॥
Yogini śivaloka eva kasmim̐ścidāgate śrītrikānurūpam|
Muktirna vartate muktirihādhuneśvaravyāpakarūpatvāt||20||
iti trikamukhyamateṣu viṁśaśloko'yamiti||409||
"Это (ayam) двадцатая строфа (viṁśa-ślokaḥ) Основных Принципов (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«Согласно достопочтимому Шиваизму Трики (śrī-trika-anurūpam), Освобождения (muktiḥ) не (na) происходит (vartate), когда yogī попадает в какой-либо мир Śiva (yogini śiva-loke eva kasmim̐ścid āgate). Освобождение (muktiḥ) (случается) здесь (iha) (и) сейчас (adhunā), благодаря всепроникающей природе Господа (īśvara-vyāpaka-rūpatvāt... iti... iti)||20||»"||409||
भारतेऽन्येषु देशेष्वपि च दर्शनानि कतिपयानि निर्दिशन्ति यद्देहपातात्परं मोक्षो वर्तत ईश्वरनिवासरूपदिव्यभुवनं प्राप्ते साधके। सङ्क्षेपेण दर्शनानि तानि जीवन्मुक्तिमपवदन्ति। तदवश्यमत्यन्तं निर्बुद्धि। किमिति। महेश्वर्य समानभावविश्वव्यापकत्वादेव। महेश्वरश्चेन्न भावसमतया विश्वव्यापकस्तर्हि स न महेश्वरः स्यादपि तु नरोऽन्यः। महेश्वरे भावसमतां विना वस्त्वन्यद्रन्ध्रपूरणार्थं स्यात्। तथाहि यदि चीनापेक्षया भारतेऽधिको महेश्वरोऽस्ति तर्ह्यन्यत्किञ्चिद्रन्ध्रं पिपर्ति। एतदशक्यं परमार्थस्यैकत्वात्। अत एव पृथिव्यपेक्षया दिव्यभुवने कस्मिंश्चिदधिको महेश्वरो नास्ति। तस्मान्मुक्तिप्राप्त्यर्थं मृत्योरनन्तरं दिव्यलोके कस्मिंश्चिद्गत्वा किमर्थम्। अपरञ्च तथाहि यदि मोक्षप्राप्तये मरणानन्तरं शिवलोके त्वया गन्तव्यं तर्हि तदप्यनर्थकम्। किमर्थम्। यतः शिवप्राप्त्यर्थेन प्रथमं शिवस्त्वया त्यक्तव्योऽर्थतस्त्वमादावेतत्पृथिव्यां शिवं त्यजसि शिवलोके शिवं प्राप्तुम्। अनर्थकस्यास्य सतोऽपि तथापि जनाः केऽपि तस्मिन्विश्वसन्ति। महेश्वरस्य विश्वव्यापकत्वस्येव मानुषनिर्बुद्धित्वं विश्वव्यापकमपि। अलमनेन। वास्तविकमोक्षः श्रीपरात्रीशिकाविवरणे प्रथमश्लोकद्वयविषये स्वव्याख्यायामभिनवगुप्तपादैर्वर्ण्यत इति॥४१०॥
Bhārate'nyeṣu deśeṣvapi ca darśanāni katipayāni nirdiśanti yaddehapātātparaṁ mokṣo vartata īśvaranivāsarūpadivyabhuvanaṁ prāpte sādhake| Saṅkṣepeṇa darśanāni tāni jīvanmuktimapavadanti| Tadavaśyamatyantaṁ nirbuddhi| Kimiti| Maheśvarya samānabhāvaviśvavyāpakatvādeva| Maheśvaraścenna bhāvasamatayā viśvavyāpakastarhi sa na maheśvaraḥ syādapi tu naro'nyaḥ| Maheśvare bhāvasamatāṁ vinā vastvanyadrandhrapūraṇārthaṁ syāt| Tathāhi yadi cīnāpekṣayā bhārate'dhiko maheśvaro'sti tarhyanyatkiñcidrandhraṁ piparti| Etadaśakyaṁ paramārthasyaikatvāt| Ata eva pṛthivyapekṣayā divyabhuvane kasmiṁścidadhiko maheśvaro nāsti| Tasmānmuktiprāptyarthaṁ mṛtyoranantaraṁ divyaloke kasmiṁścidgatvā kimartham| Aparañca tathāhi yadi mokṣaprāptaye maraṇānantaraṁ śivaloke tvayā gantavyaṁ tarhi tadapyanarthakam| Kimartham| Yataḥ śivaprāptyarthena prathamaṁ śivastvayā tyaktavyo'rthatastvamādāvetatpṛthivyāṁ śivaṁ tyajasi śivaloke śivaṁ prāptum| Anarthakasyāsya sato'pi tathāpi janāḥ ke'pi tasminviśvasanti| Maheśvarasya viśvavyāpakatvasyeva mānuṣanirbuddhitvaṁ viśvavyāpakamapi| Alamanena| Vāstavikamokṣaḥ śrīparātrīśikāvivaraṇe prathamaślokadvayaviṣaye svavyākhyāyāmabhinavaguptapādairvarṇyata iti||410||
"В Индии (bhārate), а (ca) также (api) других странах (anyeṣu deśeṣu) некоторые (katipayāni) философии (darśanāni) постулируют (nirdiśanti), что (yad), Освобождение (mokṣaḥ) имеет место (vartate) после падения тела --смерти-- (deha-pātāt param), когда духовный искатель прибывает (prāpte sādhake) в божественный мир, являющийся Обителью Господа (īśvara-nivāsa-rūpa-divya-bhuvanam). В итоге (saṅkṣepeṇa) эти (tāni) философии (darśanāni) отрицают (apavadanti) Jīvanmukti --т.е. Освобождение при жизни-- (jīvat-muktim). Это (tad), конечно (avaśyam), совершенно (atyantam) глупо (nirbuddhi). Почему? (kimiti) Потому что Великий Господь однородно вездесущ (mahā-īśvarya samānabhāva-viśvavyāpakatvāt eva)! Если бы (ced) Великий Владыка (mahā-īśvaraḥ) не был однородно вездесущим (na bhāvasamatayā viśvavyāpakaḥ), тогда (tarhi) Он (saḥ) был бы не (na... syāt) Великим Господом (mahā-īśvaraḥ), а (api tu) другим (anyaḥ) nara --т.е. ещё одной ограниченной личностью-- (naraḥ). Без (vinā) однородности (bhāvasamatām) в Великом Господе (mahā-īśvare) должна существовать (syāt) другая (anyat) реальность (vastu), чтобы заполнить пробел (randhra-pūraṇa-artham). Например (tathāhi), если (yadi) в Индии (bhārate) имеется (asti) больше (adhikaḥ) Великого Господа (mahā-īśvaraḥ), чем в Китае (cīna-apekṣayā), тогда (tarhi) что-то другое (anyat kiñcid) заполняет (piparti) пробел (randhram). Это (etad) невозможно (aśakyam), потому что Высшая Реальность одна (parama-arthasya ekatvāt). В связи с этим (atas eva) не (может быть) (na asti) более (adhikaḥ) Великого Господа (mahā-īśvaraḥ) в любом божественном мире (divya-bhuvane kasmiṁścid), чем на Земле (pṛthivī-apekṣayā). По этой причине (tasmāt) зачем (kimartham) отправляться (gatvā) в какой-то божественный мир (divya-loke kasmiṁścid) сразу после (anantaram) смерти (mṛtyoḥ) для достижения Освобождения (mukti-prāpti-artham)? Более того (aparañca), например (tathāhi), если (yadi) тебе надо отправиться (tvayā gantavyam) в мир Śiva (śiva-loke) после смерти (maraṇa-anantaram), чтобы получить Освобождение (mokṣa-prāptaye), тогда (tarhi) это (tad) также (api) абсурдно (anarthakam). Почему? (kimartham) Потому что (yatas), чтобы достичь Śiva (śiva-prāpti-arthena), вначале ты должен отказаться от Śiva (prathamam śivaḥ tvayā tyaktavyaḥ), то есть (arthatas) вначале (ādau) ты (tvam) отказываешься от (tyajasi) Śiva (śivam) на этой Земле (etad-pṛthivyām), чтобы достичь (prāptum) Śiva (śivam) в мире Śiva (śiva-loke). Хотя это бессмысленно (anarthakasya asya sataḥ api), тем не менее (tathā api), некоторые (ke api) люди (janāḥ) верят (viśvasanti) в это (tasmin). Как (iva) и в случае вездесущности (viśvavyāpakatvasya) Великого Владыки (mahā-īśvarasya), человеческая глупость (mānuṣa-nirbuddhitvam) также вездесуща (viśvavyāpakam api). Достаточно (alam) об этом (anena)! Настоящее Освобождение (vāstavika-mokṣaḥ) было описано (varṇyate) выдающимся Abhinavagupta (abhinavagupta-pādaiḥ) в его объяснении (sva-vyākhyāyām) первых двух строф (prathama-śloka-dvaya-viṣaye) почтенного Parātrīśikāvivaraṇa (śrī-parātrīśikā-vivaraṇe... iti)"||410||
स्वपरात्रीशिकाविवरणे श्रीमदभिनवगुप्त आह
प्रयोजनं च सर्वप्रमातॄणां विभोः परशक्तिपातानुग्रहवशोत्पन्नैतावदनुत्तरज्ञानभाजनभावानामित्थं निजस्वरूपहृदयङ्गमीभावेन निजामोदभरक्रीडाभासितभेदस्य निखिलबन्धाभिमततत्त्वव्रातस्य स्वात्मचमत्कारपूर्णाहन्तातादात्म्यभैरवस्वरूपाभेदसमावेशात्मिका जीवत एव मुक्तिः। प्राणदेहादिभूमावेव ह्यन्तर्बहिष्करणविषयायां प्रेरणाख्यायामुद्योगबलजीवनादिरूपायां रूढस्य बन्धाभिमतेभ्यो मुक्तिः - इति गीयते। त्रुटितेऽपि हि मायीये संस्कारमात्रे केयं मुक्तिवाचोयुक्तिः किमपेक्षया वेति। तदुक्तं श्रीस्पन्दे
इति वा यस्य संवित्तिः क्रीडात्वेनाखिलं जगत्।
स पश्यन्सततं युक्तो जीवन्मुक्तो न संशयः॥
इति। इति। अधुनेदं व्याख्यास्यामीति॥४११॥
Svaparātrīśikāvivaraṇe śrīmadabhinavagupta āha
Prayojanaṁ ca sarvapramātṝṇāṁ vibhoḥ paraśaktipātānugrahavaśotpannaitāvadanuttarajñānabhājanabhāvānāmitthaṁ nijasvarūpahṛdayaṅgamībhāvena nijāmodabharakrīḍābhāsitabhedasya nikhilabandhābhimatatattvavrātasya svātmacamatkārapūrṇāhantātādātmyabhairavasvarūpābhedasamāveśātmikā jīvata eva muktiḥ| Prāṇadehādibhūmāveva hyantarbahiṣkaraṇaviṣayāyāṁ preraṇākhyāyāmudyogabalajīvanādirūpāyāṁ rūḍhasya bandhābhimatebhyo muktiḥ — Iti gīyate| Truṭite'pi hi māyīye saṁskāramātre keyaṁ muktivācoyuktiḥ kimapekṣayā veti| Taduktaṁ śrīspande
Iti vā yasya saṁvittiḥ krīḍātvenākhilaṁ jagat|
Sa paśyansatataṁ yukto jīvanmukto na saṁśayaḥ||
iti| iti| Adhunedaṁ vyākhyāsyāmīti||411||
"В своём Parātrīśikāvivaraṇa (sva-parātrīśikā-vivaraṇe) прославленный Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptaḥ) сказал (āha):
«И (ca) среди всех обладающих самоконтролем воспринимающих (sarva-pramātṝṇām vibhoḥ), (или) живых существ (bhāvānām), кто стал вместилищем (bhājana) Знания (jñāna) того (etāvat) Anuttara --Высшей Реальности-- (anuttara), возникшего (utpanna) под влиянием (vaśa) божественной Милости (anugraha) в форме высшего (para) нисхождения (pāta) Силы (śakti), целью (этого Писания) (prayojanam) (является) Освобождение (muktiḥ) живого существа (jīvataḥ), кто таким образом (ittham) посредством чувства (bhāvena), исходящего из Сердца (hṛdayaṅgamī), (именуемого) его собственной (nija) сущностной природой (sva-rūpa), (осознаёт, что) вся (nikhila) группа (vrātasya) таттв, или категорий (tattva), (в основном) рассматриваемая (abhimata) как рабство (bandha), является, (на самом деле), различными частями (bhedasya), сияющими (ābhāsita) из Игры (krīḍā), которая есть не что иное, как изобилие (bhara) его (nija) Радости (āmoda). (Это Освобождение) состоит из (ātmikā) погружения (samāveśa) в недвойственность (abheda) природы (sva-rūpa) Bhairava (bhairava), (характеризующегося) тождественностью с (tādātmya) Совершенным (pūrṇa) Я-Сознанием (ahantā), проявляющимся как Восторг (camatkāra) своей собственной Самости (sva-ātma).
Говорится (iti gīyate), что для того, кто находится (rūḍhasya) на стадии (bhūmau eva) жизненной энергии (prāṇa), тела (deha) и т.д. (ādi), которая --вышеупомянутая стадия-- поистине расположена в сфере (hi... viṣayāyām) Antaḥkaraṇa и Bahiṣkaraṇa (antar-bahis-karaṇa), называется (ākhyāyām) стимулятором (preraṇa), (и) формой которой являются (rūpāyām) напряжённые и постоянные усилия (udyoga), сила (bala), жизнь (jīvana) и т.п. (ādi), (настоящее Освобождение — это) избавление (muktiḥ) от (всего того), что воспринимается (abhimatebhyaḥ) как рабство (bandha).
(Однако), когда то, что называется saṁskāra --накопленными отпечатками-- разрушается (truṭite api hi māyīye saṁskāra-mātre), "чем (kā) (является) это (iyam) провозглашение (vācas-yuktiḥ) Освобождения (mukti)? Или (vā) в отношении (apekṣayā) чего (kim... iti) (это упоминается)?.
Об этом (же) (tad) говорится (uktam) в достопочтимых Spandakārikā-s (śrī-spande):
'Или же (iti vā) тот (saḥ), кто обладает тем (yasya) знанием, или осознанием (saṁvitti) (и) постоянно (satatam) соединён (с Высшей Самостью) (yuktaḥ), видит (paśyan) весь (akhilam) мир (jagat) как (божественную) Игру (krīḍātvena). Он, несомненно (na saṁśayaḥ), является освобождённым при жизни (jīvanmuktaḥ... iti... iti)'.»
Сейчас (adhunā) я объясню (vyākhyāsyāmi) это (idam... iti)"||411||
अभिनवगुप्तपादानां पश्यतो विभ्राजमानशब्दवृत्तेस्तस्योपदेशस्यार्थः सुस्पष्टः। मोक्षः साक्षात्कारो यत्षट्त्रिंशत्तत्त्वनिखिलव्रातस्तावदानन्दपूर्णदिव्यविलासः। तस्मान्मोक्षः स्वात्मचमत्कारपूर्णाहन्तातादात्म्यभैरवस्वरूपाभेदसमावेशोऽर्थान्मोक्षः परभैरवोऽहमिति पूर्णोपलब्धिः। अन्ये तु निर्दिशन्ति यन्मुक्तिर्बन्धाभिमतेभ्यस्तत्त्वेभ्यो मोचनम्। तथाहि प्रानदेहादिभूमौ रूढो बुद्ध्यहङ्कारमनोमयान्तःकरणविषये च ज्ञानकर्मेन्द्रियात्मकबहिष्करणविषये च सदा निवसति। तेषां मते बन्धो यन्त्रं चालयितुं निरन्तरप्रयत्नं संसूचयति। एवं तज्जनानुरूपेण वास्तविकमोक्षो बन्धाभिमतात्तस्मात्सर्वस्मान्मोचनमेव। ते दुर्दैववशाद्भ्रान्ताः। तन्न वास्तविकमोक्षोऽसंशयम्। वास्तविकमोक्षो न तत्त्वेभ्यो निस्तार एवापि तु परभैरवेण तादात्म्यप्राप्तिर्यथा षट्त्रिंशत्तत्त्वसमूहो महेश्वरस्य दिव्यक्रीडात्वेन दृश्यतेऽर्थाद्वास्तविकमुक्तिः खलु परभैरवस्य स्वातन्त्र्याधिगमः। वास्तविकमोक्ष आगत ईदृशसाक्षात्काराग्निना सञ्चितागामिकर्मण्यशेषेण भस्मीभूते। काले तस्मिंस्तत्त्वानि सर्वाणि परभैरवशरीरत्वेनोपलभ्यन्ते। तर्हि केयं तत्त्वेभ्यो मोचनात्मकमुक्तिवाचोयुक्तिः किमपेक्षया वा यदि सर्वतत्त्वानि प्रतापवत्परभैरवरूपाणि। यच्छ्रीमदभिनवगुप्तः स्वपूज्ये परात्रीशिकाविवरण उक्तवांस्तस्य विषये तन्मम विनतमतम्। श्रीस्पन्दकारिकासु २.५ श्रीमद्वसुगुप्तो वास्तविकमोक्षं विभूत्या निरूपयति। सङ्क्षेपेण मुक्तिरिहाधुना न तु मरणानन्तरं दूरशिवलोके कस्मिम्ँश्चिदेवेति॥४१२॥
Abhinavaguptapādānāṁ paśyato vibhrājamānaśabdavṛttestasyopadeśasyārthaḥ suspaṣṭaḥ| Mokṣaḥ sākṣātkāro yatṣaṭtriṁśattattvanikhilavrātastāvadānandapūrṇadivyavilāsaḥ| Tasmānmokṣaḥ svātmacamatkārapūrṇāhantātādātmyabhairavasvarūpābhedasamāveśo'rthānmokṣaḥ parabhairavo'hamiti pūrṇopalabdhiḥ| Anye tu nirdiśanti yanmuktirbandhābhimatebhyastattvebhyo mocanam| Tathāhi prānadehādibhūmau rūḍho buddhyahaṅkāramanomayāntaḥkaraṇaviṣaye ca jñānakarmendriyātmakabahiṣkaraṇaviṣaye ca sadā nivasati| Teṣāṁ mate bandho yantraṁ cālayituṁ nirantaraprayatnaṁ saṁsūcayati| Evaṁ tajjanānurūpeṇa vāstavikamokṣo bandhābhimatāttasmātsarvasmānmocanameva| Te durdaivavaśādbhrāntāḥ| Tanna vāstavikamokṣo'saṁśayam| Vāstavikamokṣo na tattvebhyo nistāra evāpi tu parabhairaveṇa tādātmyaprāptiryathā ṣaṭtriṁśattattvasamūho maheśvarasya divyakrīḍātvena dṛśyate'rthādvāstavikamuktiḥ khalu parabhairavasya svātantryādhigamaḥ| Vāstavikamokṣa āgata īdṛśasākṣātkārāgninā sañcitāgāmikarmaṇyaśeṣeṇa bhasmībhūte| Kāle tasmiṁstattvāni sarvāṇi parabhairavaśarīratvenopalabhyante| Tarhi keyaṁ tattvebhyo mocanātmakamuktivācoyuktiḥ kimapekṣayā vā yadi sarvatattvāni pratāpavatparabhairavarūpāṇi| Yacchrīmadabhinavaguptaḥ svapūjye parātrīśikāvivaraṇa uktavāṁstasya viṣaye tanmama vinatamatam| Śrīspandakārikāsu 2.5 śrīmadvasugupto vāstavikamokṣaṁ vibhūtyā nirūpayati| Saṅkṣepeṇa muktirihādhunā na tu maraṇānantaraṁ dūraśivaloke kasmim̐ścideveti||412||
"Несмотря на помпезный стиль письма (paśyatas vibhrājamāna-śabdavṛtteḥ) досточтимого Abhinavagupta (abhinavagupta-pādānām), значение (arthaḥ) его учения (tasya upadeśasya) очень понятно (suspaṣṭaḥ). Освобождение (mokṣaḥ) (— это) осознание (sākṣātkāraḥ) того, что (yad) вся группа из тридцати шести категорий (ṣaṭtriṁśat-tattva-nikhila-vrātaḥ), действительно (tāvat), (является) божественным развлечением, полным Блаженства (ānanda-pūrṇa-divya-vilāsaḥ). Следовательно (tasmāt), Освобождение (mokṣaḥ) (— это) погружение в недвойственность Bhairava, (характеризующееся) отождествлением с Совершенным Я-Сознанием, проявляющимся как Восторг собственной Самости (sva-ātma-camatkāra-pūrṇa-ahantā-tādātmya-bhairava-svarūpa-abheda-samāveśaḥ), то есть (arthāt) Освобождение (mokṣaḥ) (является) полным осознанием (pūrṇa-upalabdhiḥ) того, что (iti) 'Я (aham) (есть) Parabhairava (para-bhairavaḥ... iti)'. Но (tu) другие люди (anye) утверждают (nirdiśanti), что (yad) Освобождение (muktiḥ) (— это) избавление (mocanam) от категорий (tattvebhyaḥ), которые (ошибочно) считаются рабством (bandha-abhimatebhyaḥ). Например (tathāhi), тот, кто находится (rūḍhaḥ) на стадии жизненной энергии, тела и пр. (prāna-deha-ādi-bhūmau), всегда (sadā) живёт (nivasati) в сфере Antaḥkaraṇa, состоящей из интеллекта, эго и ума (buddhi-ahaṅkāra-manas-maya-antaḥkaraṇa-viṣaye), и (ca... ca) в сфере Bahiṣkaraṇa, состоящей из сил восприятия и действия (jñāna-karma-indriya-ātmaka-bahiṣkaraṇa-viṣaye). По их мнению (teṣām mate), рабство (bandhaḥ) подразумевает (saṁsūcayati) постоянное усилие (nirantara-prayatnam), чтобы заставить механизм двигаться (yantram cālayitum). Таким образом (evam), по мнению этих людей (tad-jana-anurūpeṇa), истинным Освобождением (vāstavika-mokṣaḥ) (является) избавление (mocanam eva) от всего того, что (tasmāt sarvasmāt) (ошибочно) считается рабством (bandha-abhimatāt). К сожалению (durdaivavaśāt), они (te) ошибаются (bhrāntāḥ). Это (tad), несомненно (asaṁśayam), не является (na) настоящим Освобождением (vāstavika-mokṣaḥ). Настоящее Освобождение (vāstavika-mokṣaḥ) — это не (na) бегство (nistāraḥ eva) от категорий (tattvebhyaḥ), а (api tu) достижение тождественности (tādātmya-prāptiḥ) с Parabhairava (para-bhairaveṇa) так, чтобы (yathā) группа из тридцати шести категорий (ṣaṭtriṁśat-tattva-samūhaḥ) виделась (dṛśyate) как божественная Игра (divya-krīḍātvena) Великого Господа (mahā-īśvarasya), то есть (arthāt) настоящее Освобождение (vāstavika-muktiḥ) (есть), конечно (khalu), обретение Абсолютной Свободы (svātantrya-adhigamaḥ) Parabhairava (para-bhairavasya). Когда происходит настоящее Освобождение (vāstavika-mokṣe āgate), накопленная и будущая karma-s (sañcita-āgāmi-karmaṇī) полностью сжигаются (aśeṣeṇa bhasmībhūte) Огнем такой реализации (īdṛśa-sākṣātkāra-agninā). В это время (kāle tasmin) все категории (tattvāni sarvāṇi) воспринимаются (upalabhyante) как Тело Parabhairava (para-bhairava-śarīratvena). Тогда (tarhi) что (kā) (означает) такое (iyam) заявление об Освобождении, состоящее в избавлении (mocana-ātmaka-mukti-vācas-yuktiḥ) от категорий (tattvebhyaḥ)?, или (vā) касательно того (apekṣayā), что (kim) (упоминается), если (yadi) все категории (sarva-tattvāni) являются Великолепным Parabhairava (pratāpavat-para-bhairava-rūpāṇi)? Это (tad) моё (mama) скромное мнение (vinata-matam) о том, что (yad... tasya viṣaye) сказал (uktavān) прославленный Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptaḥ) в своём восхитительном Parātrīśikāvivaraṇa (sva-pūjye parātrīśikā-vivaraṇe). В уважаемых Spandakārikā-s 2.5 (śrī-spanda-kārikāsu 2.5), знаменитый Vasugupta (śrīmat-vasuguptaḥ) великолепно (vibhūtyā) определяет (nirūpayati) настоящее Освобождение (vāstavika-mokṣam). В конечном итоге (saṅkṣepeṇa), Освобождение (muktiḥ) (случается) здесь (iha) (и) сейчас (adhunā), а не (na tu) в каком-нибудь отдалённом мире Śiva (dūra-śiva-loke kasmim̐ścid eva) сразу после смерти (maraṇa-anantaram... iti)!"||412||
Upāya-s, или средства
यद्यप्यन्ते मुक्तिर्परमेश्वरस्य वरो महायोगिने तु।
श्रीमत्त्रिक एव तथापि शाम्भवः शाक्त आणव इति विवृताश्च॥२१॥
इच्छोपायाभिहितश्च शाम्भवोपायो ज्ञानोपायाख्यः।
शाक्तोपायस्त्वाणवोपायः पुनरपि क्रियोपायाह्वः॥२२॥
इच्छोपाये हि निर्विकल्पत्वं ज्ञानोपाये चावधानम्।
अहंविमर्शेऽपि च क्रियोपायेऽसन्देहं शेषं सर्वम्॥२३॥
इति त्रिकमुख्यमतेष्वेकविंशश्लोकात्त्रयोविंशश्लोकपर्यन्तं श्लोकत्रयमेतदिति॥४१३॥
Yadyapyante muktirparameśvarasya varo mahāyogine tu|
Śrīmattrika eva tathāpi śāmbhavaḥ śākta āṇava iti vivṛtāśca||21||
Icchopāyābhihitaśca śāmbhavopāyo jñānopāyākhyaḥ|
Śāktopāyastvāṇavopāyaḥ punarapi kriyopāyāhvaḥ||22||
Icchopāye hi nirvikalpatvaṁ jñānopāye cāvadhānam|
Ahaṁvimarśe'pi ca kriyopāye'sandehaṁ śeṣaṁ sarvam||23||
iti trikamukhyamateṣvekaviṁśaślokāttrayoviṁśaślokaparyantaṁ ślokatrayametaditi||413||
"Это (etad) (является) триадой строф (śloka-trayam) из Основных Принципов (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu), с двадцать первой строфы (ekaviṁśa-ślokāt) до двадцать третьей строфы (trayoviṁśa-śloka-paryantam):
«Хотя (yadi api) Освобождение (muktiḥ) в конце концов (ante) (является), безусловно (tu), даром (varaḥ) Всевышнего Владыки (parama-īśvarasya) великому Yogī (mahā-yogine), тем не менее (tathā api), в уважаемой Трике (śrīmat-trike eva) объясняются (vivṛtāḥ ca) 'Śāmbhavopāya, Śāktopāya (и) Āṇavopāya' (śāmbhavaḥ śāktaḥ āṇavaḥ iti)||21||
Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyaḥ) также известна как Icchopāya (icchā-upāya-abhihitaḥ ca), Śāktopāya (śākta-upāyaḥ tu) зовётся также как Jñānopāya (jñāna-upāya-ākhyaḥ), (и, наконец), Āṇavopāya (āṇava-upāyaḥ) именуется также как Kriyopāya (punar api kriyā-upāya-āhvaḥ)||22||
В Icchopāya (icchopāye hi) отсутствуют vikalpa-s --ментальные колебания-- (nirvikalpatvam), в Jñānopāya (jñānopāye ca) (обращается) внимание (avadhānam) на Я-Сознание (ahaṁ-vimarśe), и (api ca) в Kriyopāya (kriyopāye) (требуется), несомненно (asandeham), всё (sarvam) остальное (śeṣam... iti... iti)||23||»"||413||
त्रिके किञ्चिदतीव विलक्षणं भवति - यद्यपि त्रिकदर्शनं केवलं परभैरवस्यानुग्रहाधीनं तथापि दर्शनमेतद्यथाशक्यं मोक्षानुभवमभिगन्तुमुपायत्रयं निर्दिशति। श्रीतन्त्रालोके ३.२११-२१४ अभिनवगुप्तपादैरुपायत्रयमविस्तरेण निरूपितम्
पूर्वं विसृज्यसकलं कर्तव्यं शून्यतानले।
चित्तविश्रान्तिसञ्ज्ञोऽयमाणवस्तदनन्तरम्॥२११॥
दृष्टश्रुतादितद्वस्तुप्रोन्मुखत्वं स्वसंविदि।
चित्तसम्बोधनामोक्तः शाक्तोल्लासभरात्मकः॥२१२॥
तत्रोन्मुखत्वतद्वस्तुसङ्घट्टाद्वस्तुनो हृदि।
रूढेः पूर्णतयावेशान्मितचित्तलयाच्छिवे॥२१३॥
प्राग्वद्भविष्यदौन्मुख्यसम्भाव्यमिततालयात्।
चित्तप्रलयनामासौ विसर्गः शाम्भवः परः॥२१४॥
इति। अधुनैतत्सर्वं श्रीमदभिनवगुप्तेनोक्तं व्याख्यास्यामीति॥४१४॥
Trike kiñcidatīva vilakṣaṇaṁ bhavati - Yadyapi trikadarśanaṁ kevalaṁ parabhairavasyānugrahādhīnaṁ tathāpi darśanametadyathāśakyaṁ mokṣānubhavamabhigantumupāyatrayaṁ nirdiśati| Śrītantrāloke 3.211-214 abhinavaguptapādairupāyatrayamavistareṇa nirūpitam
Pūrvaṁ visṛjyasakalaṁ kartavyaṁ śūnyatānale|
Cittaviśrāntisañjño'yamāṇavastadanantaram||211||
Dṛṣṭaśrutāditadvastupronmukhatvaṁ svasaṁvidi|
Cittasambodhanāmoktaḥ śāktollāsabharātmakaḥ||212||
Tatronmukhatvatadvastusaṅghaṭṭādvastuno hṛdi|
Rūḍheḥ pūrṇatayāveśānmitacittalayācchive||213||
Prāgvadbhaviṣyadaunmukhyasambhāvyamitatālayāt|
Cittapralayanāmāsau visargaḥ śāmbhavaḥ paraḥ||214||
iti| Adhunaitatsarvaṁ śrīmadabhinavaguptenoktaṁ vyākhyāsyāmīti||414||
"В Трике (trike) происходит (bhavati) что-то (kiñcid) очень (atīva) странное (vilakṣaṇam)— Хотя (yadi api) философия Трики (trika-darśanam) зависит только от Милости (kevalam... anugraha-adhīnam) Parabhairava (para-bhairavasya), тем не менее (tathā api) эта (etad) философия (darśanam) предписывает (nirdiśati) три средства, или метода (upāya-trayam), позволяющие максимально приблизиться (yathāśakyam... abhigantum) к опыту Освобождения (mokṣa-anubhavam). В уважаемом Tantrāloka 3.211-214 (śrī-tantrāloke) триада средств, или методов (upāya-trayam) кратко описывается (avistareṇa nirūpitam) возвышенным Abhinavagupta (abhinavagupta-pādaiḥ):
«Во-первых (pūrvam), всё, что должно излучаться (visṛjya-sakalaṁ), должно быть помещено (kartavyam) в огонь пустоты (śūnyatā-anale). Это (ayam) 'āṇava' (излучение) --букв. относящееся к aṇu, или ограниченному существу-- (āṇavaḥ) называется 'покоем ума' (citta-viśrānti-sañjñaḥ).
Тогда (tadanantaram), как говорят (uktaḥ), ориентация на собственное Сознание со стороны тех вещей, которые были увидены, услышаны и т.д. (dṛṣṭa-śruta-ādi-tad-vastu-pronmukhatvam sva-saṁvidi), имеет название 'просветление ума' (citta-sambodha-nāma), (а это является излучением 'śākta', поскольку) оно состоит из избытка великолепия и радости Śakti (śākta-ullāsa-bhara-ātmakaḥ).
При этих обстоятельствах (tatra), посредством объединения тех вещей, которые ориентированы (таким образом) (unmukhatva-tad-vastu-saṅghaṭṭāt), посредством утверждения (rūḍheḥ) тех вещей --букв. той вещи-- (vastunas) в Сердце (hṛdi), посредством проникновения (āveśāt), снабжённого Полнотой (pūrṇatayā), посредством растворения ограниченного ума (mita-citta-layāt) в Śiva (śive), посредством растворения любого возможного ограничения, обусловленного ориентацией на будущее, как и раньше (prāk-vat-bhaviṣyat-aunmukhya-sambhāvya-mitatā-layāt), (происходит) то (asau) высшее (paraḥ) излучение (visargaḥ) 'śāmbhava' (śāmbhavaḥ), которое именуется 'растворением ума' (citta-pralaya-nāma... iti)||211-214||»
Теперь (adhunā) я объясню (vyākhyāsyāmi) всё то (etad sarvam), что сказал прославленный Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptena uktam... iti)"||414||
श्रीमदभिनवगुप्त उपदिशति यत्त्वं प्रथमं शाम्भवोपायमाश्रयेथा यदि च शाम्भवोपायोऽतीव दुष्करस्तर्हि त्वं शाक्तोपायमाश्रयेथा यदि च शाक्तोपायोऽतीव दुष्करस्तदा त्वमाणवोपायमाश्रयेथा एव। कलियुगे घोरेऽस्मिन्दौर्भाग्येनादौ साधकैः प्रायेणाणवोपाय आश्रयितव्यः। आणव उपाय इत्याणवोपायशब्दस्यार्थः। आणवोपायेऽर्थः शून्यता। योगिना पुनः पुनः शून्यतायामधिगतायां स शाक्तोपायं गच्छेत्। आणवोपायः क्रियोपायाख्योऽप्यस्य क्रियाशक्तिमूलत्वात्। अत्र देशद्वयबन्धश्चित्तस्य। आणवोपाये यद्यपि बहुविधाभ्यासास्तथापि मम मते मन्त्रध्यानं च वर्णश्च मुख्याभ्यासाः। ॐ नमः शिवायेति मया प्रशस्तो मन्त्रः। वर्णे हसध्वनौ शृण्वन्योगिनो बहिर्द्वादशान्त उच्छ्वासान्ते वा हृदये श्वासान्ते वैकाग्रता। आणवोपायश्चित्तविश्रान्तिनामकोऽपि। किमर्थम्। यत उपायेऽस्मिंश्चित्तं शून्यतां गतम्। आणवोपायात्पश्चाच्छाक्तोपायं त्वं प्रविशसि। शाक्त उपाय इति शाक्तोपायशब्दस्यार्थः। शाक्तोपायो ज्ञानोपायाख्योऽप्यस्य ज्ञानशक्तिमूलत्वात्। अत्रैकदेशबन्धश्चित्तस्य। देशोऽयमहंविमर्शः। यदा त्वं शाक्तोपायं प्रविशसि तदा त्वं गुरुपादयोस्तिष्ठसि। किमिति। यतः शाक्तोपायात्त्वं गुरुप्रसादमधिगन्तुं शक्तः। रहस्यानीमानि सर्वाणि स्वामिभिर्लक्ष्मणजूपादैः प्रकाशितानि। गत्योर्द्वयोर्मध्येऽहंविमर्शं त्वं प्राप्नोसि तथाहि विकल्पयोर्द्वयोर्मध्यतो वावस्थयोर्द्वयोर्मध्यतो वा पदयोर्द्वयोर्मध्यतो वा इत्यादिप्रकारेण। शाक्तोपायश्चित्तसम्बोधनामकोऽपि। किमर्थम्। यतस्त्वया शक्तित्वेनोपलब्धे चित्ते त्वं शाम्भवोपायं गच्छस्यर्थात्त्वं मायातत्त्वसमुद्रं तरसि विज्ञानाकलतामवाप्नोसि चेति॥४१५॥
Śrīmadabhinavagupta upadiśati yattvaṁ prathamaṁ śāmbhavopāyamāśrayethā yadi ca śāmbhavopāyo'tīva duṣkarastarhi tvaṁ śāktopāyamāśrayethā yadi ca śāktopāyo'tīva duṣkarastadā tvamāṇavopāyamāśrayethā eva| Kaliyuge ghore'smindaurbhāgyenādau sādhakaiḥ prāyeṇāṇavopāya āśrayitavyaḥ| Āṇava upāya ityāṇavopāyaśabdasyārthaḥ| Āṇavopāye'rthaḥ śūnyatā| Yoginā punaḥ punaḥ śūnyatāyāmadhigatāyāṁ sa śāktopāyaṁ gacchet| Āṇavopāyaḥ kriyopāyākhyo'pyasya kriyāśaktimūlatvāt| Atra deśadvayabandhaścittasya| Āṇavopāye yadyapi bahuvidhābhyāsāstathāpi mama mate mantradhyānaṁ ca varṇaśca mukhyābhyāsāḥ| Om̐ namaḥ śivāyeti mayā praśasto mantraḥ| Varṇe hasadhvanau śṛṇvanyogino bahirdvādaśānta ucchvāsānte vā hṛdaye śvāsānte vaikāgratā| Āṇavopāyaścittaviśrāntināmako'pi| Kimartham| Yata upāye'smiṁścittaṁ śūnyatāṁ gatam| Āṇavopāyātpaścācchāktopāyaṁ tvaṁ praviśasi| Śākta upāya iti śāktopāyaśabdasyārthaḥ| Śāktopāyo jñānopāyākhyo'pyasya jñānaśaktimūlatvāt| Atraikadeśabandhaścittasya| Deśo'yamahaṁvimarśaḥ| Yadā tvaṁ śāktopāyaṁ praviśasi tadā tvaṁ gurupādayostiṣṭhasi| Kimiti| Yataḥ śāktopāyāttvaṁ guruprasādamadhigantuṁ śaktaḥ| Rahasyānīmāni sarvāṇi svāmibhirlakṣmaṇajūpādaiḥ prakāśitāni| Gatyordvayormadhye'haṁvimarśaṁ tvaṁ prāpnosi tathāhi vikalpayordvayormadhyato vāvasthayordvayormadhyato vā padayordvayormadhyato vā ityādiprakāreṇa| Śāktopāyaścittasambodhanāmako'pi| Kimartham| Yatastvayā śaktitvenopalabdhe citte tvaṁ śāmbhavopāyaṁ gacchasyarthāttvaṁ māyātattvasamudraṁ tarasi vijñānākalatāmavāpnosi ceti||415||
"Почтенный Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptaḥ) учит (upadiśati), что (yad) ты (tvam) вначале должен прибегнуть к (prathamam... āśrayethāḥ) Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyam), и (ca) если (yadi) Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyaḥ) чрезмерно труден (atīva duṣkaraḥ), тогда (tarhi) тебе (tvam) следует прибегнуть к (āśrayethāḥ) Śāktopāya (śākta-upāyam), а (ca) если (yadi) Śāktopāya (śākta-upāyaḥ) чрезмерно труден (atīva duṣkaraḥ), тогда (tadā) тебе (tvam) следует прибегнуть к (āśrayethāḥ) Āṇavopāya (āṇava-upāyam... eva). В это ужасное (время) Kaliyuga (kali-yuge ghore asmin), к сожалению (daurbhāgyena), духовные искатели должны вначале прибегнуть к Āṇavopāya (ādau sādhakaiḥ prāyeṇa āṇava-upāyaḥ āśrayitavyaḥ). Значение (arthaḥ) слова 'Āṇavopāya' (āṇava-upāya-śabdasya) — 'средство (upāyaḥ), относящееся к aṇu, или атому --т.e. nara, или ограниченному индивидууму-- (āṇavaḥ... iti)'. Цель (arthaḥ) в Āṇavopāya (āṇava-upāye) (— это) состояние пустоты (śūnyatā). Когда состояние пустоты достигается yogī (yoginā... śūnyatāyām adhigatāyām) снова и снова (punar punar), он (saḥ) продвигается (gacchet) к Śāktopāya (śākta-upāyam). Āṇavopāya (āṇava-upāyaḥ) также зовётся Kriyopāya (kriyā-upāya-ākhyaḥ api), потому что основывается на Kriyāśakti, или Силе Действия (asya kriyā-śakti-mūlatvāt). Здесь (atra) ум фиксируется на двух точках (deśa-dvaya-bandhaḥ cittasya). Хотя (yadi api) в Āṇavopāya (āṇava-upāye) (имеются) разного рода практики (bahuvidha-abhyāsāḥ), однако (tathā api), по моему мнению (mama mate), медитация на Мантру (mantra-dhyānam) и (ca... ca) Varṇa (varṇaḥ) (являются) основными практиками (mukhya-abhyāsāḥ). Мантра (mantraḥ), которую я рекомендую (mayā praśastaḥ), (— это) 'Om̐ namaḥ śivāya' (om̐ namaḥ śivāya iti). В Varṇa (varṇe), при прослушивании (śṛṇvan) звуков 'ha' и 'sa' --'ha' на вдохе, а 'sa' на выдохе-- (ha-sa-dhvanau), незатронутое внимание (ekāgratā) yogī (yoginaḥ) (направляется) на bahirdvādaśānta --т.e. на внешний dvādaśānta-- (bahis-dvādaśa-ante) —в конце выдоха (ucchvāsa-ante)—, либо (vā... vā) в сердце (hṛdaye) —в конце вдоха (śvāsa-ante)—. Āṇavopāya (āṇava-upāyaḥ) также называется 'покоем ума' (citta-viśrānti-nāmakaḥ api). Почему? (kimartham) Потому что (yatas) в этом средстве/методе, или upāya (upāye asmin) ум (cittam) становится пустотой (śūnyatām gatam). После (paścāt) Āṇavopāya (āṇava-upāyāt) ты (tvam) входишь в (praviśasi) Śāktopāya (śākta-upāyam). Значением (arthaḥ) слова 'Śāktopāya' (śākta-upāya-śabdasya) является 'средство (upāyaḥ), относящееся к Śakti --т.e. к Bhairavī-- (śāktaḥ... iti)'. Śāktopāya (śākta-upāyaḥ) также называется Jñānopāya (jñāna-upāya-ākhyaḥ api), потому что основывается на Jñānaśakti, или Силе Знания (asya jñāna-śakti-mūlatvāt). Здесь (atra) ум фиксируется в одной точке (eka-deśa-bandhaḥ cittasya). Эта (ayam) точка (deśaḥ) (—) Я-Сознание (aham-vimarśaḥ). Когда (yadā) ты (tvam) входишь в (praviśasi) Śāktopāya (śākta-upāyam), тогда (tadā) ты (tvam) оказываешься (tiṣṭhasi) у стоп Гуру (guru-pādayoḥ). Почему? (kimiti) Потому что (yatas) из Śāktopāya (śākta-upāyāt) ты (tvam) можешь (śaktaḥ) получить (adhigantum) Благосклонность Гуру (guru-prasādam). Все (sarvāṇi) эти (imāni) тайны (rahasyāni) были раскрыты (prakāśitāni) почтенным Svāmī Lakṣmaṇa Joo (svāmibhiḥ lakṣmaṇajū-pādaiḥ). Ты (tvam) находишь (prāpnosi) Я-Сознание (aham-vimarśam) между двумя движениями (gatyoḥ dvayoḥ madhye), например (tathāhi), между двумя vikalpa-s --т.e. мыслями-- (vikalpayoḥ dvayoḥ madhyatas), либо (vā) между двумя состояниями --а именно, между бодрствованием и сном-- (avasthayoḥ dvayoḥ madhyatas), либо (vā... vā) между двумя шагами (padayoḥ dvayoḥ madhyatas) и т.п. (ityādiprakāreṇa). Śāktopāya (śākta-upāyaḥ) также именуется 'просветлением ума' (citta-sambodha-nāmakaḥ api). Почему? (kimartham) Потому что (yatas), когда ум воспринимается (upalabdhe citte) тобой (tvayā) как Śakti (śaktitvena), ты (tvam) продвигаешься (gacchasi) к Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyam), то есть (arthāt) ты (tvam) пересекаешь (tarasi) океан категории Māyā (māyā-tattva-samudram) и (ca) достигаешь (avāpnosi) состояния Vijñānākala (vijñāna-akalatām... iti)"||415||
शाम्भव उपाय इति शाम्भवोपायशब्दस्यार्थः। शाम्भवोपायेऽर्थो मोक्षः। शाम्भवोपाय इच्छोपायाख्योऽप्यस्येच्छाशक्तिमूलत्वात्। अत्रैकदेशेऽपि बन्धश्चित्तस्य नास्ति। एवं शाम्भवोपायोऽत्यन्तं निराधारः। शाम्भवोपायश्चित्तप्रलयनामकोऽपि। किमर्थम्। यत उपायेऽस्मिंश्चित्तं निर्विकल्पतां गतम्। आणवमलं तीर्त्वा महायोगी सद्विद्यातत्त्वं प्रविशति ततश्चेश्वरतत्त्वं सदाशिवतत्त्वं च शनैः शनैः। स पर्यन्ते शिवशक्तितत्त्वे प्रविशति मोक्षं च लभते। तत्सर्वं स्वभावतः परभैरवात्मगुरोरनुग्रहेण वर्ततेऽर्थात्प्रयत्नो कश्चिन्नास्ति। आणवशाक्तोपाययोः शिष्य उत्थितः शाम्भवोपाये तु शिष्योऽनुत्थितो गुरुरुत्थितश्च। मोक्षकाले महायोग्यवगच्छति यन्नरत्वं न भवति यच्च गुरुरेव भवति। एतत्सर्वं मया विस्तरेण वक्ष्यते पश्चादिति॥४१६॥
Śāmbhava upāya iti śāmbhavopāyaśabdasyārthaḥ| Śāmbhavopāye'rtho mokṣaḥ| Śāmbhavopāya icchopāyākhyo'pyasyecchāśaktimūlatvāt| Atraikadeśe'pi bandhaścittasya nāsti| Evaṁ śāmbhavopāyo'tyantaṁ nirādhāraḥ| Śāmbhavopāyaścittapralayanāmako'pi| Kimartham| Yata upāye'smiṁścittaṁ nirvikalpatāṁ gatam| Āṇavamalaṁ tīrtvā mahāyogī sadvidyātattvaṁ praviśati tataśceśvaratattvaṁ sadāśivatattvaṁ ca śanaiḥ śanaiḥ| Sa paryante śivaśaktitattve praviśati mokṣaṁ ca labhate| Tatsarvaṁ svabhāvataḥ parabhairavātmaguroranugraheṇa vartate'rthātprayatno kaścinnāsti| Āṇavaśāktopāyayoḥ śiṣya utthitaḥ śāmbhavopāye tu śiṣyo'nutthito gururutthitaśca| Mokṣakāle mahāyogyavagacchati yannaratvaṁ na bhavati yacca gurureva bhavati| Etatsarvaṁ mayā vistareṇa vakṣyate paścāditi||416||
"Значением (arthaḥ) слова 'Śāmbhavopāya' (śāmbhava-upāya-śabdasya) является средство (upāyaḥ), относящееся к Śambhu --т.e. Śiva, или Bhairava-- (śāmbhavaḥ... iti)'. Цель (arthaḥ) в Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāye) (— это) Освобождение (mokṣaḥ). Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyaḥ) также называется Icchopāya (icchā-upāya-ākhyaḥ api), потому что основывается на Icchāśakti, или Силе Воли (asya icchā-śakti-mūlatvāt). Здесь (atra) отсутствует (na asti) фиксация ума (bandhaḥ cittasya) даже (api) в одной точке (eka-deśe). Таким образом (evam), в Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyaḥ) нет совершенно никакой поддержки (atyantam nirādhāraḥ). Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyaḥ) также зовётся 'растворением ума' (citta-pralaya-nāmakaḥ api). Почему? (kimartham) Потому что (yatas) в этом upāya (upāye asmin) ум (cittam) становится лишённым какой-либо мысли, или vikalpa (nis-vikalpatām gatam). После пересечения (tīrtvā) Āṇavamala (āṇava-malam) Великий Yogī (mahā-yogī) очень постепенно (śanaiḥ śanaiḥ) входит в (praviśati) категорию Sadvidyā (sadvidyā-tattvam), а (ca) затем (tatas) в категорию Īśvara (īśvara-tattvam) и (ca) категорию Sadāśiva (sadāśiva-tattvam). В конце (paryante) он (saḥ) вступает (praviśati) в категории Śiva и Śakti (śiva-śakti-tattve) и (ca) обретает (labhate) Освобождение (mokṣam). Всё (sarvam) это (tad) происходит (vartate) спонтанно (svabhāvatas) благодаря Милости (anugraheṇa) Гуру, являющегося Parabhairava (para-bhairava-ātma-guroḥ), то есть (arthāt) без (kaścid na asti) усилий (prayatnaḥ). В Āṇavopāya и Śāktopāya (āṇava-śākta-upāyayoḥ) ученик (śiṣyaḥ) активен (utthitaḥ), но (tu) в Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāye) ученик (śiṣyaḥ) пассивен (anutthitaḥ), а (ca) Гуру (guruḥ) активен (utthitaḥ). В момент Освобождения (mokṣa-kāle) Великий Yogī (mahā-yogī) осознаёт (avagacchati), что (yad) индивидуальности (naratvam) не существует (na bhavati), а (ca) что (yad) существует (bhavati) только (eva) Гуру (guruḥ). Я буду говорить (mayā... vakṣyate) обо всём этом (etad sarvam) подробно (vistareṇa) позже (paścāt iti)"||416||
श्रीतन्त्रालोके ३.२१५-२१९ श्रीमदभिनवगुप्त उपायत्रयं व्याख्यानास्ते
तत्त्वरक्षाविधानेऽतो विसर्गत्रैधमुच्यते।
हृत्पद्मकोशमध्यस्थस्तयोः सङ्घट्ट इष्यते॥२१५॥
विसर्गोऽन्तः स च प्रोक्तश्चित्तविश्रान्तिलक्षणः।
द्वितीयः स विसर्गस्तु चित्तसम्बोधलक्षणः॥२१६॥
एकीभूतं विभात्यत्र जगदेतच्चराचरम्।
ग्राह्यग्राहकभेदो वै किञ्चिदत्रेष्यते यदा॥२१७॥
तदासौ सकलः प्रोक्तो निष्कलः शिवयोगतः।
ग्राह्यग्राहकविच्छित्तिसम्पूर्णग्रहणात्मकः॥२१८॥
तृतीयः स विसर्गस्तु चित्तप्रलयलक्षणः।
एकीभावात्मकः सूक्ष्मो विज्ञानात्मात्मनिर्वृतः॥२१९॥
इति। अधुनोन्नतोपदेशानिमान्व्याख्यास्यामीति॥४१७॥
Śrītantrāloke 3.215-219 śrīmadabhinavagupta upāyatrayaṁ vyākhyānāste
Tattvarakṣāvidhāne'to visargatraidhamucyate|
Hṛtpadmakośamadhyasthastayoḥ saṅghaṭṭa iṣyate||215||
Visargo'ntaḥ sa ca proktaścittaviśrāntilakṣaṇaḥ|
Dvitīyaḥ sa visargastu cittasambodhalakṣaṇaḥ||216||
Ekībhūtaṁ vibhātyatra jagadetaccarācaram|
Grāhyagrāhakabhedo vai kiñcidatreṣyate yadā||217||
Tadāsau sakalaḥ prokto niṣkalaḥ śivayogataḥ|
Grāhyagrāhakavicchittisampūrṇagrahaṇātmakaḥ||218||
Tṛtīyaḥ sa visargastu cittapralayalakṣaṇaḥ|
Ekībhāvātmakaḥ sūkṣmo vijñānātmātmanirvṛtaḥ||219||
iti| Adhunonnatopadeśānimānvyākhyāsyāmīti||417||
"В почтенном Tantrāloka 3.215-219 (śrī-tantrāloke 3.215-219) прославленный Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptaḥ) продолжает объяснять (vyākhyān āste) три upāya-s (upāya-trayam):
«Следовательно (atas), тройное излучение (visarga-traidham) описано (ucyate) в Tattvarakṣāvidhāna (tattvarakṣāvidhāne): 'Союз (saṅghaṭṭaḥ) двух (tayoḥ) поддерживается (iṣyate), чтобы пребывать в середине чашечки сердечного лотоса (hṛt-padma-kośa-madhya-sthaḥ).
Этот (союз) (saḥ ca), характеризующийся покоем ума (citta-viśrānti-lakṣaṇaḥ), называется (proktaḥ) последним (antaḥ) излучением (visargaḥ) --а именно, излучением āṇava--.
Так или иначе (tu), второе излучение (dvitīyaḥ saḥ visargaḥ) характеризуется просветлением ума (citta-sambodha-lakṣaṇaḥ) --т.е. излучение śākta--. Эта (etad) вселенная (jagat), состоящая из одушевлённого и неодушевлённого (cara-acaram), сияет (vibhāti) единым (ekī-bhūtam) здесь --во втором излучении-- (atra).
(Второе излучение разделено на два подтипа:) Когда (yadā) здесь --во втором излучении-- (atra) поддерживается (iṣyate) то, что действительно (имеется) (vai) некоторая (kiñcid) дифференциация в форме познаваемого и познающего (grāhya-grāhaka-bhedaḥ), тогда (tadā) этот (подтип) (asau) называется (proktaḥ) sakala --наделённый частями-- (sakalaḥ), (но, если происходит процесс излучения) через союз с Śiva (śiva-yogataḥ), (тогда говорят, что это) niṣkala --без частей-- (niṣkalaḥ).
Третье излучение (tṛtīyaḥ saḥ visargaḥ tu), состоящее из полного осознания вследствие прекращения познаваемого и познающего (grāhya-grāhaka-vicchitti-sampūrṇa-grahaṇa-ātmakaḥ), характеризуется растворением ума (citta-pralaya-lakṣaṇaḥ). Это является объединением (ekī-bhāva-ātmakaḥ), (когда) тонкое (sūkṣmaḥ) знание (vijñāna-ātmā) уничтожается в Самости (ātma-nirvṛtaḥ... iti)'||215-219||»
Теперь (adhunā) я объясню (vyākhyāsyāmi) эти (imān) возвышенные Учения (unnata-upadeśān... iti)"||417||
इह हृत्पद्मकोशमध्ये शिवशक्त्योः सङ्घट्टस्य वर्णनमस्ति। सङ्घट्टोऽयं विसर्गत्रयरूपेण प्रभवति - (१) अन्तिमविसर्गश्चित्तविश्रान्तिनामकः। आणवोपायोऽयं प्रोक्तः - (२) द्वितीयविसर्गश्चित्तसम्बोधनामकः। शाक्तोपायोऽयं प्रोक्तः। सम्पन्न उपायेऽस्मिञ्जगदेतच्चराचरमेकीभूतमिह विभाति। सकलशाक्तोपायश्च निष्कलशाक्तोपायश्च स्तः। ग्राहको यदि ग्राह्याद्व्यतिरिक्तोऽसौ सकलशाक्तोपायः प्रोक्तः। शिवयोगतो यदि तु ग्राहको न ग्राह्याद्व्यतिरिक्तोऽर्थाद्यदि तयोर्मध्य एकतास्त्यसौ निष्कलशाक्तोपायः प्रोक्तः - (३) तृतीयविसर्गश्चित्तप्रलयनामकः। शाम्भवोपायोऽयं प्रोक्तः। शाम्भवोपाये महायोगी स्वस्वरूपं सम्पूर्णं गृह्णाति। कस्मात्। ग्राह्यग्राहकविच्छित्तेरेव। उपायेऽस्मिनेकीभावादात्मनि सूक्ष्मविज्ञानस्य निर्वृतिरपि। इदानीं सर्वं सुस्पष्टमेवेति॥४१८॥
Iha hṛtpadmakośamadhye śivaśaktyoḥ saṅghaṭṭasya varṇanamasti| Saṅghaṭṭo'yaṁ visargatrayarūpeṇa prabhavati - (1) Antimavisargaścittaviśrāntināmakaḥ| Āṇavopāyo'yaṁ proktaḥ - (2) Dvitīyavisargaścittasambodhanāmakaḥ| Śāktopāyo'yaṁ proktaḥ| Sampanna upāye'smiñjagadetaccarācaramekībhūtamiha vibhāti| Sakalaśāktopāyaśca niṣkalaśāktopāyaśca staḥ| Grāhako yadi grāhyādvyatirikto'sau sakalaśāktopāyaḥ proktaḥ| Śivayogato yadi tu grāhako na grāhyādvyatirikto'rthādyadi tayormadhya ekatāstyasau niṣkalaśāktopāyaḥ proktaḥ - (3) Tṛtīyavisargaścittapralayanāmakaḥ| Śāmbhavopāyo'yaṁ proktaḥ| Śāmbhavopāye mahāyogī svasvarūpaṁ sampūrṇaṁ gṛhṇāti| Kasmāt| Grāhyagrāhakavicchittereva| Upāye'sminekībhāvādātmani sūkṣmavijñānasya nirvṛtirapi| Idānīṁ sarvaṁ suspaṣṭameveti||418||
"Здесь (iha) приводится (asti) описание (varṇanam) союза (saṅghaṭṭasya) Śiva и Śakti (śiva-śaktyoḥ) в середине чашечки сердечного лотоса (hṛd-padma-kośa-madhye). Этот (ayam) союз (saṅghaṭṭaḥ) проявляется (prabhavati) в виде триады излучений (visarga-traya-rūpeṇa): (1) Последнее излучение (1 antima-visargaḥ) называется 'покоем ума' (citta-viśrānti-nāmakaḥ). Это (ayam) относится к (proktaḥ) Āṇavopāya (āṇava-upāyaḥ). (2) Второе излучение (2 dvitīya-visargaḥ) называется 'просветлением ума' (citta-sambodha-nāmakaḥ). Это (ayam) относится к (proktaḥ) Śāktopāya (śākta-upāyaḥ). Когда достигнут этот upāya (sampanne upāye asmin), эта (etad) вселенная (jagat), состоящая из одушевлённого и неодушевлённого (cara-acaram), сияет (vibhāti) здесь (iha) в единстве (ekī-bhūtam). Имеются (staḥ) Sakalaśāktopāya --Śāktopāya с частями-- (sakala-śākta-upāyaḥ) и (ca... ca) Niṣkalaśāktopāya --Śāktopāya без частей-- (niṣkala-śākta-upāyaḥ). Если (yadi) познающий (grāhakaḥ) отличен (vyatiriktaḥ) от познаваемого (grāhyāt), этот (подтип) (asau) называется (proktaḥ) Sakalaśāktopāya (sakala-śākta-upāyaḥ). Но (tu) если (yadi), благодаря союзу с Śiva (śiva-yogataḥ), познающий (grāhakaḥ) не отличен (na... vyatiriktaḥ) от познаваемого (grāhyāt), то есть (arthāt), если (yadi) существует (asti) единство (ekatā) между двумя (tayoḥ madhye), этот (подтип) (asau) зовётся (proktaḥ) Niṣkalaśāktopāya (niṣkala-śākta-upāyaḥ). (3) Третье излучение (3 tṛtīya-visargaḥ) называется 'растворением ума' (citta-pralaya-nāmakaḥ). Это (ayam) относится к (proktaḥ) Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyaḥ). В Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāye) Великий Yogī (mahā-yogī) полностью (sampūrṇam) постигает (gṛhṇāti) свою собственную сущностную природу (sva-svarūpam). Каким образом? (kasmāt) Благодаря прекращению познаваемого и познающего (grāhya-grāhaka-vicchitteḥ eva)! В этом upāya (upāye asmin) из-за объединения (ekī-bhāvāt) даже (происходит) (api) угасание (nirvṛtiḥ) тонкого знания (sūkṣma-vijñānasya) в Самости (ātmani). Сейчас (idānīm) всё (sarvam) очень понятно (suspaṣṭam eva iti)"||418||
श्रीतन्त्रालोके ३.२७१-२७३ अभिनवगुप्तपादा आह
भूयोभूयः समावेशं निर्विकल्पमिमं श्रितः।
अभ्येति भैरवीभावं जीवन्मुक्त्यपराभिधम्॥२७१॥
इत एव प्रभृत्येषा जीवन्मुक्तिर्विचार्यते।
यत्र सूत्रणयापीयमुपायोपेयकल्पना॥२७२॥
प्राक्तने त्वाह्निके काचिद्भेदस्य कलनापि नो।
तेनानुपाये तस्मिन्को मुच्यते वा कथं कुतः॥२७३॥
इति। इदानीं यच्छ्रीमदभिनवगुप्तेनोपदिष्टमेतत्सर्वं व्याख्यास्यामीति॥४१९॥
Śrītantrāloke 3.271-273 abhinavaguptapādā āha
Bhūyobhūyaḥ samāveśaṁ nirvikalpamimaṁ śritaḥ|
Abhyeti bhairavībhāvaṁ jīvanmuktyaparābhidham||271||
Ita eva prabhṛtyeṣā jīvanmuktirvicāryate|
Yatra sūtraṇayāpīyamupāyopeyakalpanā||272||
Prāktane tvāhnike kācidbhedasya kalanāpi no|
Tenānupāye tasminko mucyate vā kathaṁ kutaḥ||273||
iti| Idānīṁ yacchrīmadabhinavaguptenopadiṣṭametatsarvaṁ vyākhyāsyāmīti||419||
"В уважаемом Tantrāloka 3.271.273 (śrī-tantrāloke 3.271-273) возвышенный Abhinavagupta (abhinavagupta-pādāḥ) сказал (āha):
«Тот, кто достигает (śritaḥ) этого (imam) поглощения (samāveśam), лишённого vikalpa-s (nirvikalpam), снова и снова (bhūyas-bhūyas), обретает (abhyeti) Состояние Bhairava (bhairavī-bhāvam), другое имя которого — Освобождение при жизни (jīvat-mukti-apara-abhidham)||271||
Это (eṣā) Освобождение при жизни (jīvat-muktiḥ) считается (релевантным/актуальным) (vicāryate), начиная (prabhṛti) с того момента --с той стадии-- (itas eva), где (yatra), хотя (api) (просто) очерчено (sūtraṇayā), (но существует) это (iyam) отличие между средством и предназначением --т.e. целью-- (upāya-upeya-kalpanā).
В предыдущей главе (prāktane tu āhnike) отсутствует (kācid... na) даже (api) след --букв. побуждение-- (kalanā) двойственности (bhedasya), потому что --букв. следовательно-- (tena) в Anupāya (anupāye tasmin) кто (kaḥ) освобождается (mucyate)?, или (vā) как (katham)?, (и) от кого (kutas... iti)?||273||»
Сейчас (idānīm) я объясню (vyākhyāsyāmi) всё (sarvam) то (etad), чему (yad) учил (upadiṣṭam) прославленный Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptena... iti)"||419||
उन्नतशिष्यः प्रतिदिनं निर्विकल्पत्वमनुभवति कालात्कस्माच्चित्पश्चाच्च परभैरवावस्थालाभलक्षणां जीवन्मुक्तिं प्राप्नोति। श्रीमदभिनवगुप्त आह यच्छाम्भवोपायात्प्रभृति जीवन्मुक्तिः प्रस्तावसदृशा विचार्यते। किमिति। यतोऽत्रोपायोपेयकल्पनाप्यस्ति। मोक्षात्पश्चात्त्वनुपाये मोक्षोऽप्रासङ्गिको भवति। मुक्तयोग्युपायगुर्वादिभिरसम्बद्धः। किमर्थम्। सर्वस्यैकत्वात्। श्रीतन्त्रालोके द्वितीयाह्निके गतोपायाख्येऽनुपायः श्रीमदभिनवगुप्तेनाशेषेण व्याख्यातः। अनेन हेतुना प्राक्तने त्वाह्निक इत्यभिनवगुप्तपादैरुदाहृतम्। यथा मया पूर्वमुक्तं शाम्भवोपायः सर्वतो मया वक्ष्यते पश्चादिति॥४२०॥
Unnataśiṣyaḥ pratidinaṁ nirvikalpatvamanubhavati kālātkasmāccitpaścācca parabhairavāvasthālābhalakṣaṇāṁ jīvanmuktiṁ prāpnoti| Śrīmadabhinavagupta āha yacchāmbhavopāyātprabhṛti jīvanmuktiḥ prastāvasadṛśā vicāryate| Kimiti| Yato'tropāyopeyakalpanāpyasti| Mokṣātpaścāttvanupāye mokṣo'prāsaṅgiko bhavati| Muktayogyupāyagurvādibhirasambaddhaḥ| Kimartham| Sarvasyaikatvāt| Śrītantrāloke dvitīyāhnike gatopāyākhye'nupāyaḥ śrīmadabhinavaguptenāśeṣeṇa vyākhyātaḥ| Anena hetunā prāktane tvāhnika ityabhinavaguptapādairudāhṛtam| Yathā mayā pūrvamuktaṁ śāmbhavopāyaḥ sarvato mayā vakṣyate paścāditi||420||
"Возвышенный ученик (unnata-śiṣyaḥ) испытывает (anubhavati) каждый день (prati-dinam) состояние, лишённое vikalpa-s, или мыслей (nis-vikalpatvam), и (ca) через некоторое время (kālāt kasmāccid paścāt) он обретает (prāpnoti) Освобождение при жизни (jīvat-muktim), характеризующееся достижением состояния Parabhairava (para-bhairava-avasthā-lābha-lakṣaṇām). Уважаемый Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptaḥ) сказал (āha), что (yad), начиная (prabhṛti) с Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyāt), Освобождение при жизни (jīvat-muktiḥ) считается (vicāryate) актуальным (prastāvasadṛśā). Почему? (kimiti) Потому что (yatas) здесь (atra) ещё (api) существует (asti) отличие между средством и предназначением --т.e. целью-- (upāya-upeya-kalpanā). Но (tu) после (paścāt) Освобождения (mokṣāt), в Anupāya (an-upāye), Освобождение (mokṣaḥ) становится (bhavati) неактуальным (aprāsaṅgikaḥ). Освобождённого Yogī (mukta-yogī) не интересуют (asambaddhaḥ) upāya-s, Гуру и пр. (upāya-guru-ādibhiḥ). Почему? (kimartham) Потому что всё едино (sarvasya ekatvāt). В досточтимом Tantrāloka (śrī-tantrāloke), во второй главе (dvitīya-āhnike), называемой 'Лишённой средств/методов' (gata-upāya-ākhye), прославленный Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptena) объяснил полностью (aśeṣeṇa vyākhyātaḥ) Anupāya (anupāyaḥ). В связи с этим (anena hetunā) возвышенный Abhinavagupta сказал (abhinavagupta-pādaiḥ udāhṛtam): 'В предыдущей главе (prāktane tu āhnike iti)'. Как (yathā) я сказал ранее (mayā pūrvam uktam), Śāmbhavopāya (śāmbhava-upāyaḥ) будет полностью охарактеризована (sarvatas... vakṣyate) мной (mayā) позже (paścāt iti)"||420||
Подробнее об Освобождении
त्रिके चिदानन्दाढ्यैव च मुक्तिः सदिति महेश्वरसारत्वात्।
यथान्यविशेषमपि नोच्येत पृथगेतदुपदेशः स्मर्येत हि॥२४॥
मोक्षानन्तरमर्थानि महायोगीक्षते यथेमान्येव च।
परमार्थतो भवन्ति हि न तु पूर्ववत्कुसृत्यां निर्दयबन्धे॥२५॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु चतुर्विंशश्लोकात्पञ्चविंशश्लोकपर्यन्तं श्लोकद्वयमेतदिति॥४२१॥
Trike cidānandāḍhyaiva ca muktiḥ saditi maheśvarasāratvāt|
Yathānyaviśeṣamapi nocyeta pṛthagetadupadeśaḥ smaryeta hi||24||
Mokṣānantaramarthāni mahāyogīkṣate yathemānyeva ca|
Paramārthato bhavanti hi na tu pūrvavatkusṛtyāṁ nirdayabandhe||25||
iti trikamukhyamateṣu caturviṁśaślokātpañcaviṁśaślokaparyantaṁ ślokadvayametaditi||421||
"Это (etad) пара строф (śloka-dvayam) из Основных Принципов (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu), с двадцать четвёртой строфы (caturviṁśa-ślokāt) до двадцать пятой строфы (pañcaviṁśa-śloka-paryantam):
«В Шиваизме Трики (trike) Освобождение (muktiḥ) наполнено Сознанием и Блаженством (cit-ānanda-āḍhyā eva ca). Поскольку Существование является Сущностью Великого Господа (mahā-īśvara-sāratvāt), то нет необходимости упоминать (na ucyeta) 'Sat' --Существование-- (sat iti) отдельно (pṛthak) как (yathā) ещё один атрибут (anya-viśeṣam api). Это (etad) учение (upadeśaḥ) следует помнить (smaryeta hi)!||24||
Сразу после Освобождения (mokṣa-anantaram) Великий Yogī (mahā-yogī) воспринимает (īkṣate) вещи (arthāni) такими, какими (yathā) они (imāni eva ca) в действительности (paramārthatas) являются (bhavanti hi), а не такими (na tu), как ранее (pūrva-vat), на ужасном трансмиграционном пути (ku-sṛtyām), т.е. в беспощадном рабстве (nirdaya-bandhe... iti... iti)||25||»"||421||
त्रिकमुख्यमतेष्वन्तिमं मतद्वयम्। मोक्षकाले त्रिकानुसारेण त्वं चिदानन्दात्मकपरभैरवोऽहमिति निःशेषेण गृह्णासि। वेदान्ते सच्चिदानन्द इत्यात्माभिधीयते। त्रिके तु चिदानन्द इत्यात्माभिधीयते सतः परभैरवसारत्वान्न तु तस्य गुणोऽन्यः। मुक्त्यनन्तरं परमार्थं महायोगीक्षते यथा स परमार्थतोऽस्ति न तु पूर्ववत्संसारेऽर्थाद्यथा प्रतिबिम्बम्। महायोग्ययमवगच्छति यत्सर्वं परभैरवरूपम्। एतत्तस्यावस्थेति॥४२२॥
Trikamukhyamateṣvantimaṁ matadvayam| Mokṣakāle trikānusāreṇa tvaṁ cidānandātmakaparabhairavo'hamiti niḥśeṣeṇa gṛhṇāsi| Vedānte saccidānanda ityātmābhidhīyate| Trike tu cidānanda ityātmābhidhīyate sataḥ parabhairavasāratvānna tu tasya guṇo'nyaḥ| Muktyanantaraṁ paramārthaṁ mahāyogīkṣate yathā sa paramārthato'sti na tu pūrvavatsaṁsāre'rthādyathā pratibimbam| Mahāyogyayamavagacchati yatsarvaṁ parabhairavarūpam| Etattasyāvastheti||422||
"Последние (antimam) два Принципа (mata-dvayam) из Основных Принципов (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu). В момент Освобождения (mokṣa-kāle), согласно Трике (trika-anusāreṇa), ты (tvam) полностью (niḥśeṣeṇa) постигаешь (gṛhṇāsi): 'Я (aham) (есть) Parabhairava, являющийся Сознанием и Блаженством (cit-ānanda-ātmaka-para-bhairavaḥ aham iti)'. В Vedānta (vedānte) Самость (ātmā) называется (abhidhīyate) 'Бытие-Сознание-Блаженство (sat-cit-ānandaḥ iti)'. Но (tu) в Трике (trike) Самость (ātmā) зовётся (abhidhīyate) 'Сознание-Блаженство (cit-ānandaḥ iti)', поскольку Бытие/Существование является Сущностью Parabhairava (sataḥ para-bhairava-sāratvāt), а не (na tu) другим (anyaḥ) Его (tasya) атрибутом (guṇaḥ). Сразу после Освобождения (mukti-anantaram) Великий Yogī (mahā-yogī) воспринимает (īkṣate) Высшую Реальность (parama-artham) такой, как (yathā) Она (saḥ) есть (asti) в действительности (paramārthatas), а не (na tu) как прежде (pūrva-vat) в Saṁsāra --т.е. в Трансмиграции, полной страданий-- (saṁsāre), то есть (arthāt), как (yathā) отражение (pratibimbam). Этот (ayam) Великий Yogī (mahā-yogī) осознаёт (avagacchati), что (yad) всё (sarvam) есть Parabhairava (para-bhairava-rūpam). Это (etad) (является) его --Великого Yogī-- (tasya) Состоянием (avasthā iti)"||422||
श्रीतन्त्रालोके ४.२९-३६ यन्मोक्षो नास्त्यसद्गुरोश्च कथं साधकः पलायते तच्छ्रीमदभिनवगुप्तो व्याख्याति
मोक्षोऽपि वैष्णवादेर्यः स्वसङ्कल्पेन भावितः।
परप्रकृतिसायुज्यं यद्वाप्यानन्दरूपता॥२९॥
विशुद्धचित्तमात्रं वा दीपवत्सन्ततिक्षयः।
स सवेद्यापवेद्यात्मप्रलयाकलतामयः॥३०॥
तं प्राप्यापि चिरं कालं तद्भोगाभोगभुक्ततः।
तत्तत्त्वप्रलयान्ते तु तदूर्ध्वां सृष्टिमागतः॥३१॥
मन्त्रत्वमेति सम्बोधादनन्तेशेन कल्पितात्।
एतच्चाग्रे तनिष्याम इत्यास्तां तावदत्र तत्॥३२॥
तेनाज्ञजनताकॢप्तप्रवादैर्यो विडम्बितः।
असद्गुरौ रूढचित्स मायापाशेन रञ्जितः॥३३॥
सोऽपि सत्तर्कयोगेन नीयते सद्गुरुं प्रति।
सत्तर्कः शुद्धविद्यैव सा चेच्छा परमेशितुः॥३४॥
श्रीपूर्वशास्त्रे तेनोक्तं स यियासुः शिवेच्छया।
भुक्तिमुक्तिप्रसिद्ध्यर्थं नीयते सद्गुरुं प्रति॥३५॥
शक्तिपातस्तु तत्रैष क्रमिकः सम्प्रवर्तते।
स्थित्वा योऽसद्गुरौ शास्त्रान्तरे वा सत्पथं श्रितः॥३६॥
इत्यधुनैतत्सर्वं व्याख्यास्यामीति॥४२३॥
Śrītantrāloke 4.29-36 yanmokṣo nāstyasadgurośca kathaṁ sādhakaḥ palāyate tacchrīmadabhinavagupto vyākhyāti
Mokṣo'pi vaiṣṇavāderyaḥ svasaṅkalpena bhāvitaḥ|
Paraprakṛtisāyujyaṁ yadvāpyānandarūpatā||29||
Viśuddhacittamātraṁ vā dīpavatsantatikṣayaḥ|
Sa savedyāpavedyātmapralayākalatāmayaḥ||30||
Taṁ prāpyāpi ciraṁ kālaṁ tadbhogābhogabhuktataḥ|
Tattattvapralayānte tu tadūrdhvāṁ sṛṣṭimāgataḥ||31||
Mantratvameti sambodhādananteśena kalpitāt|
Etaccāgre taniṣyāma ityāstāṁ tāvadatra tat||32||
Tenājñajanatākḷptapravādairyo viḍambitaḥ|
Asadgurau rūḍhacitsa māyāpāśena rañjitaḥ||33||
So'pi sattarkayogena nīyate sadguruṁ prati|
Sattarkaḥ śuddhavidyaiva sā cecchā parameśituḥ||34||
Śrīpūrvaśāstre tenoktaṁ sa yiyāsuḥ śivecchayā|
Bhuktimuktiprasiddhyarthaṁ nīyate sadguruṁ prati||35||
Śaktipātastu tatraiṣa kramikaḥ sampravartate|
Sthitvā yo'sadgurau śāstrāntare vā satpathaṁ śritaḥ||36||
ityadhunaitatsarvaṁ vyākhyāsyāmīti||423||
"В почтенном Tantrāloka 4.29-36 (śrī-tantrāloke 4.29-36) знаменитый Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptaḥ) объясняет (vyākhyāti), чем (yad... tad) Освобождение (mokṣaḥ) не является (na asti), и (ca) как (katham) духовный искатель (sādhakaḥ) избавляется (palāyate) от ложного гуру (asat-guroḥ):
«Даже (api) Освобождение (mokṣaḥ), которое (yaḥ) воображается/понимается (bhāvitaḥ) в соответствии с самими понятиями (sva-saṅkalpena) vaiṣṇava-s и т.д. (vaiṣṇava-ādeḥ), (будь то) (yadvā api) сокровенный союз с Высшей Prakṛti (para-prakṛti-sāyujyam), (или) состояние, состоящее из блаженства (ānanda-rūpatā), или (vā) просто полностью чистый ум (viśuddha-citta-mātram), (или) угасание, подобное светильнику, из непрерывного ряда типов существования (dīpa-vat santati-kṣayaḥ), (всё) это (saḥ) является состоянием Savedyapralayākala или Apavedyapralayākala --состоянием переживающего глубокий сон с привязкой или без к познаваемому-- (savedya-apavedya-ātma-pralaya-akalatā-mayaḥ)||29-30||
Тот, кто испытывает наслаждение или отсутствие его --наслаждения--, происходящего из того --того заблуждения, связанного с состоянием Pralayākala-- (tad-bhoga-abhoga-bhuk), даже (api) достигнув (prāpya) это --Освобождение, согласно представлению vaiṣṇava-s и т.п.-- (tam) давным давно (ciram kālam), впоследствии (tatas), после растворения этой категории --категории Māyā-- (tad-tattva-pralaya-ante), приходит (tu... āgataḥ) к проявлению (sṛṣṭim), превосходящему это --к проявлению на уровне Māyā, где обитают Pralayākala-s-- (tad-ūrdhvām), (и,) благодаря пробуждению, совершённому (sambodhāt... kalpitāt) Ananteśvara (ananteśena), становится (eti) Мантрой (mantratvam).
Но (ca) я буду развивать (taniṣyāmaḥ) это (etad) далее (agre). Таким образом (iti), здесь (atra) это (tad), действительно (tāvat), должно прекратиться (āstām)||31-32||
По этой причине (tena) (существует) тот (saḥ), кто (yaḥ) обманут (viḍambitaḥ) высказываниями --например, о распознавании между Puruṣa и Prakṛti--, выдуманными сообществом невежественных людей --например, Kapilamuni, создателем Sāṅkhya-- (ajña-janatā-kḷpta-pravādaiḥ), (и кто,) окрасившись --т.е. находясь под влиянием-- (rañjitaḥ) петлёй Māyā (māyā-pāśena), доверяется (rūḍha-cit) ложному гуру (asat-gurau)||33||
(Но) даже (api) такой человек (saḥ) приводится (nīyate) к истинному Гуру (sat-gurum prati) посредством 'правильных рассуждений' (sat-tarka-yogena). Правильное рассуждение (sat-tarkaḥ) (— это) только (eva) Śuddhavidyā --Чистое Знание, а не категория 5-- (śuddha-vidyā), и (ca) Она --Śuddhavidyā-- (sā) (является) Волей (icchā) Всевышнего Владыки (parama-īśituḥ)||34||
Вот почему (tena) сказано (uktam) в уважаемом Mālinīvijayottaratantra (śrī-pūrva-śāstre): 'Тот, кто желает достичь (Bhukti и Mukti --мирское наслаждение и духовное Освобождение--) (saḥ yiyāsuḥ), (тогда) по Воле Śiva (śiva-icchayā) приводится (nīyate) к истинному Гуру (sat-gurum prati) для получения мирского наслаждения и духовного Освобождения (bhukti-mukti-prasiddhi-artham)'||35||
Однако (tu) это (eṣaḥ) нисхождение Силы --Дар Милости-- (śakti-pātaḥ) происходит (sampravartate) там (tatra) последовательно --понемногу-- (kramikaḥ), (поэтому) тот, кто (yaḥ) служил и подчинялся --букв. служение, повиновение-- (sthitvā) ложному гуру (asat-gurau) или (vā) другому писанию (śāstra-antare), (может) выбрать (śritaḥ) правильный путь --т.е. путь Śiva-- (sat-patham... iti)||36||»
Сейчас (adhunā) я объясню (vyākhyāsyāmi) всё (sarvam) это (etad... iti)"||423||
तथाहि परप्रकृतिसायुज्यं यद्वाप्यानन्दरूपता वा विशुद्धचित्तमात्रं वा दीपवत्सन्ततिक्षयो वेति वैष्णवादेर्मोक्षसङ्कल्पाः सुषुप्तेः परं न गच्छन्ति। सङ्क्षेपेण तत्सर्वं न वास्तविकमोक्षोऽपि तु शङ्करो रामानुजो मध्व इत्यादीनामज्ञानां कॢप्तयः। सौषुप्तदशाप्रमाता प्रलयाकलो द्विविधस्तद्यथा सवेद्यश्चापवेद्यश्च। सुषुप्तौ यस्मात्सवेद्यप्रलयाकलो वेद्यसम्बन्धयुतस्तस्माद्यथा शान्त्यास्वपमिति तस्याभियोगः। सुषुप्तौ यस्मादपवेद्यप्रलयाकलो वेद्यसम्बन्धरहितस्तस्माद्यथा न स्वप्नं कञ्चिद्दृष्टवानहमिति तस्याभियोगः। अत एव वैष्णवैरद्वैतिभिः साङ्ख्यैरादिभिर्निर्दिष्टा नानामोक्षभेदाः कल्पनामात्राः। वास्तविकमोक्षो महेश्वरस्वातन्त्र्यप्राप्तिः। फलतस्ते सर्वे वेदान्तसान्ख्याद्यनुसारेण मुक्ताः सौषुप्ते मायाशून्यतायामेव निवसन्ति। विश्वप्रलये मायातत्त्वे प्रलीने ते सर्वे मुक्ताः स्वासन्मुक्तिस्थितेर्भ्रश्यन्ति। ततो नवसृष्टौ सति ते सर्वे पुनः सृष्टाः। ततस्तैः सर्वैरादितः पुनर्वास्तविकमुक्तियात्रारब्धा। अनृतमुक्तानां तेषां मध्ये परन्तु सौभाग्यवन्तः केचिन्मायाप्रलये श्रीसद्विद्यतत्त्वेशेन श्रीमदनन्तेश्वरेणोर्ध्वतत्त्वं प्रत्युच्छ्रिताः। एवं ते वास्तविकमोक्षारम्भरूपं मन्त्रत्वं गताः। कोऽपि यद्यप्यसद्गुरूणां वाधरशास्त्रान्तरस्य वामिषतां यातस्तथापि स परभैरवेच्छात्मकशुद्धविद्यारूपसत्तर्कयोगेन शनैः शनैः सत्पथं -महेश्वरपथं- श्रयितुं शक्नोति। एष तेजोमयपरभैरवः सर्वदा स्तूयतामिति॥४२४॥
Tathāhi paraprakṛtisāyujyaṁ yadvāpyānandarūpatā vā viśuddhacittamātraṁ vā dīpavatsantatikṣayo veti vaiṣṇavādermokṣasaṅkalpāḥ suṣupteḥ paraṁ na gacchanti| Saṅkṣepeṇa tatsarvaṁ na vāstavikamokṣo'pi tu śaṅkaro rāmānujo madhva ityādīnāmajñānāṁ kḷptayaḥ| Sauṣuptadaśāpramātā pralayākalo dvividhastadyathā savedyaścāpavedyaśca| Suṣuptau yasmātsavedyapralayākalo vedyasambandhayutastasmādyathā śāntyāsvapamiti tasyābhiyogaḥ| Suṣuptau yasmādapavedyapralayākalo vedyasambandharahitastasmādyathā na svapnaṁ kañciddṛṣṭavānahamiti tasyābhiyogaḥ| Ata eva vaiṣṇavairadvaitibhiḥ sāṅkhyairādibhirnirdiṣṭā nānāmokṣabhedāḥ kalpanāmātrāḥ| Vāstavikamokṣo maheśvarasvātantryaprāptiḥ| Phalataste sarve vedāntasānkhyādyanusāreṇa muktāḥ sauṣupte māyāśūnyatāyāmeva nivasanti| Viśvapralaye māyātattve pralīne te sarve muktāḥ svāsanmuktisthiterbhraśyanti| Tato navasṛṣṭau sati te sarve punaḥ sṛṣṭāḥ| Tatastaiḥ sarvairāditaḥ punarvāstavikamuktiyātrārabdhā| Anṛtamuktānāṁ teṣāṁ madhye parantu saubhāgyavantaḥ kecinmāyāpralaye śrīsadvidyatattveśena śrīmadananteśvareṇordhvatattvaṁ pratyucchritāḥ| Evaṁ te vāstavikamokṣārambharūpaṁ mantratvaṁ gatāḥ| Ko'pi yadyapyasadgurūṇāṁ vādharaśāstrāntarasya vāmiṣatāṁ yātastathāpi sa parabhairavecchātmakaśuddhavidyārūpasattarkayogena śanaiḥ śanaiḥ satpathaṁ -maheśvarapathaṁ- śrayituṁ śaknoti| Eṣa tejomayaparabhairavaḥ sarvadā stūyatāmiti||424||
"Представления об Освобождении (mokṣa-saṅkalpāḥ) со стороны vaiṣṇava-s и т.п. --т.e. со стороны последователей Viṣṇu и т.д.-- (vaiṣṇava-ādeḥ) —(будь то) (yadvā api) тесный союз с высшей Prakṛti (para-prakṛti-sāyujyam), либо (vā) состояние, которое формируется из блаженства (ānanda-rūpatā), либо (vā) просто полностью чистый ум (viśuddha-citta-mātram), либо (vā) угасание, подобное светильнику, из непрерывного ряда типов существования (dīpa-vat-santati-kṣayaḥ... iti)— не выходят (na gacchanti) за пределы глубокого сна (suṣupteḥ param). В целом (saṅkṣepeṇa), всё (sarvam) это (tad) не является (na) настоящим Освобождением (vāstavika-mokṣaḥ), а скорее (api tu), измышлениями (kḷptayaḥ) несведущих (ajñānām), таких как, Śaṅkara, Rāmānuja, Madhva и пр. (śaṅkaraḥ rāmānujaḥ madhvaḥ ityādīnām). Pralayākala (pralaya-akalaḥ), познающий в состоянии глубокого сна (sauṣupta-daśā-pramātā), бывает двух видов (dvividhaḥ), а именно (tadyathā), savedya (savedyaḥ) и (ca... ca) apavedya (apavedyaḥ). Поскольку (yasmāt) в глубоком сне (suṣuptau) Savedyapralayākala (savedya-pralaya-akalaḥ) имеет связь с vedya, или познаваемым (vedya-sambandha-yutaḥ), то (tasmāt) его (tasya) abhiyoga --т.e. его заявление после выхода из глубокого сна -- (abhiyogaḥ) (является таковым), например (yathā): 'Я спал (asvapam) спокойно (śāntyā... iti)'. Поскольку (yasmāt) в глубоком сне (suṣuptau) Apavedyapralayākala (apavedya-pralaya-akalaḥ) не имеет связи с vedya, или познаваемым (vedya-sambandha-rahitaḥ), то (tasmāt) его (tasya) abhiyoga (abhiyogaḥ) (является таковым), например (yathā): 'Мне ничего не снилось (na svapnam kañcid dṛṣṭavān aham iti)'. В связи с этим (atas eva), множественные виды Освобождения (nānā-mokṣa-bhedāḥ), постулируемые (nirdiṣṭāḥ) последователями Viṣṇu (vaiṣṇavaiḥ), последователями Advaitavedānta (advaitibhiḥ), последователями Sāṅkhya (sāṅkhyaiḥ) и т.д. (ādibhiḥ), являются всего лишь воображением (kalpanā-mātrāḥ). Настоящее Освобождение (vāstavika-mokṣaḥ) (— это) достижение Абсолютной Свободы Великого Господа (mahā-īśvara-svātantrya-prāptiḥ). В результате (phalatas), все (sarve) те (te) освобождённые (muktāḥ), согласно Vedānta, Sāṅkhya и пр. (vedānta-sānkhya-ādi-anusāreṇa) пребывают (nivasanti) в глубоком сне (sauṣupte) в пустоте Māyā (māyā-śūnyatāyām eva). В процессе растворения вселенной (viśva-pralaye), когда категория Māyā растворяется (māyā-tattve pralīne), все (sarve) те (te) освобождённые (muktāḥ) теряют (bhraśyanti) своё ложное состояние Освобождения (sva-asat-mukti-sthiteḥ). Затем (tatas), когда происходит новое проявление (nava-sṛṣṭau sati), все они (te sarve) проявляются (sṛṣṭāḥ) вновь (punar). После этого (tatas) путешествие к реальному Освобождению (vāstavika-mukti-yātrā) для всех них (taiḥ sarvaiḥ) начинается (ārabdhā) снова (punar) с самого начала (āditaḥ). Однако (parantu) среди тех ложно освобождённых (anṛta-muktānām teṣām madhye), некоторые (kecid) счастливчики (saubhāgyavantaḥ), после растворения Māyā (māyā-pralaye), поднимаются (ucchritāḥ) в высшие категории (ūrdhva-tattvam prati) благодаря почтенному Ananteśvara (śrīmat-ananteśvareṇa) —почтенному владыке категории Sadvidyā (śrī-sadvidya-tattva-īśena)—. Таким образом (evam), они (te) достигают состояния Мантры (mantratvam gatāḥ), которое является отправной точкой к реальному Освобождению (vāstavika-mokṣa-ārambha-rūpam). Несмотря на то, что (yadi api) кто-то (kaḥ api) становится жертвой (āmiṣatām yātaḥ) ложных гуру (asat-gurūṇām) или (vā... vā) какого-либо низшего писания (adhara-śāstra-antarasya), тем не менее (tathā api), он --т.е. человек, ставший жертвой-- (saḥ), очень постепенно (śanaiḥ śanaiḥ), может (śaknoti) встать (śrayitum) на правильный путь (sat-patham) —путь к Великому Господу (mahā-īśvara-patham)— с помощью sattarka --букв. правильного рассуждения--, являющегося Śuddhavidyā --букв. чистым Знанием--, т.e. Волей Parabhairava (para-bhairava-icchā-ātmaka-śuddha-vidyā-rūpa-sat-tarka-yogena). Пусть всегда восхваляется этот Великолепный Parabhairava (eṣaḥ tejomaya-para-bhairavaḥ...sarvadā stūyatāmiti)!"||424||
श्रीशिवसूत्रेष्वन्तिमसूत्र एतत्परभैरवेण निर्दिष्टम्
भूयः स्यात्प्रतिमीलनम्॥४५॥
इति। तस्य श्रीशिवसूत्रविमर्शिन्यामेतद्विश्रुतेन क्षेमराजेन व्याख्यातम्
चैतन्यात्मनः स्वरूपादुदितस्यास्य विश्वस्य भूयः पुनर्विगलितभेदसंस्कारात्मना बाहुल्येन च प्रतिमीलनम् चैतन्याभिमुख्येन निमीलनं पुनरपि चैतन्यात्मस्वस्वरूपोन्मीलनरूपं परयोगाभिनिविष्टस्य योगिनो भवति। तदुक्तं श्रीस्वच्छन्दे
उन्मनापरतो देवि तत्रात्मानं नियोजयेत्।
तस्मिन्युक्तस्ततो ह्यात्मा तन्मयश्च प्रजायते॥
इति। तथा च
उद्बोधितो यथा वह्निर्निर्मलोऽतीव भास्वरः।
न भूयः प्रविशेत्काष्ठं तथात्माध्वन उद्धृतः॥
मलकर्मकलाद्यैस्तु निर्मुक्तो विगतक्लमः।
तत्रस्थोऽपि न बध्येत यतोऽतीव सुनिर्मलः॥
इति। भूयः स्यादित्यभिदधतोऽयमाशयो यत् शिवत्वमस्य योगिनो नापूर्वमपि तु स्वभाव एव केवलं मायाशक्त्युत्थापितस्वविकल्पदौरात्म्याद्भासमानमपि तन्नायं प्रत्यवम्रष्टुं क्षम इत्यस्योक्तोपायप्रदर्शनक्रमेण तदेवाभिव्यज्यत इति शिवम्॥४५॥
इति। वाढं मदीया व्याख्याधुनेति॥४२५॥
Śrīśivasūtreṣvantimasūtra etatparabhairaveṇa nirdiṣṭam
Bhūyaḥ syātpratimīlanam||45||
iti| Tasya śrīśivasūtravimarśinyāmetadviśrutena kṣemarājena vyākhyātam
Caitanyātmanaḥ svarūpāduditasyāsya viśvasya bhūyaḥ punarvigalitabhedasaṁskārātmanā bāhulyena ca pratimīlanam caitanyābhimukhyena nimīlanaṁ punarapi caitanyātmasvasvarūponmīlanarūpaṁ parayogābhiniviṣṭasya yogino bhavati| Taduktaṁ śrīsvacchande
Unmanāparato devi tatrātmānaṁ niyojayet|
Tasminyuktastato hyātmā tanmayaśca prajāyate||
iti| Tathā ca
Udbodhito yathā vahnirnirmalo'tīva bhāsvaraḥ|
Na bhūyaḥ praviśetkāṣṭhaṁ tathātmādhvana uddhṛtaḥ||
Malakarmakalādyaistu nirmukto vigataklamaḥ|
Tatrastho'pi na badhyeta yato'tīva sunirmalaḥ||
iti| Bhūyaḥ syādityabhidadhato'yamāśayo yat śivatvamasya yogino nāpūrvamapi tu svabhāva eva kevalaṁ māyāśaktyutthāpitasvavikalpadaurātmyādbhāsamānamapi tannāyaṁ pratyavamraṣṭuṁ kṣama ityasyoktopāyapradarśanakrameṇa tadevābhivyajyata iti śivam||45||
iti| Vāḍhaṁ madīyā vyākhyādhuneti||425||
"В последнем афоризме (antima-sūtre) уважаемых Śivasūtra-s (śrī-śiva-sūtreṣu) Parabhairava показал это (etad para-bhairaveṇa nirdiṣṭam):
«(В случае просветленного Yogī) снова и снова (bhūyas) происходит (syāt) осознание Высшей Самости как внутренне, так и внешне (pratimīlanam... iti)||45||»
Это (etad) было объяснено (vyākhyātam) прославленным Kṣemarāja (viśrutena kṣemarājena) в его досточтимой Śivasūtravimarśinī (tasya śrī-śiva-sūtra-vimarśinyām):
«Pratimīlana (pratimīlanam) этой (asya) вселенной (viśvasya), которое возникло (uditasya) из его собственной сущностной природы (sva-rūpāt), (или) Абсолютно Свободного Сознания (caitanya-ātmanaḥ), —совершенно (bāhulyena ca) свободно (vigalita) от (любого) латентного отпечатка (saṁskāra-ātmanā) двойственности (bheda)— совершается (bhavati) снова и снова (bhūyas punar) в случае Yogī (yoginaḥ), который погружен (abhiniviṣṭasya) в Высшую (para) Йогу (yoga). (Это pratimīlana с одной стороны является) внутренним поглощением в Высшей Самости (nimīlanam) —когда (Yogī) ориентирован (abhimukhyena) на (внутреннее) Сознание (caitanya)—, (и) с другой стороны (punar api), внешним поглощением в (этой же самой) Высшей Самости (unmīlana-rūpam), (где Yogī переживает всю вселенную как) свою собственную (sva) Сущность (sva-rūpa), чья природа (ātma) — (то же) Сознание, или Caitanya (caitanya)|
То же (tad) было описано (uktam) в почтенном Svacchandatantra (śrīsvacchande):
'О Богиня (devi)!, Unmanā (unmanā), находящаяся вне (Samanā) (paratas); нужно соединиться (ātmānam niyojayet) с этим--с Unmanā-- (tatra). Следовательно (tatas hi), самость (ātmā), соединенная (yuktaḥ) с этим (tasmin), становится (prajāyate) тождественной (mayaḥ ca) этому (tad... iti)'||
(См. 4.332 в Svacchandatantra)
И также (tathā ca), (в самом Svacchandatantra, сказано):
'Подобно тому, как (yathā) огонь (vahniḥ), который возник (udbodhitaḥ) чистым (nirmalaḥ) (и) очень (atīva) лучезарным (bhāsvaraḥ) (от куска дерева), не (na) входит (praviśet) в кусок дерева (kāṣṭham) снова (bhūyas), также и (tathā) Самость (ātmā), возникшая (uddhṛtaḥ) из Ṣaḍadhvā --Шести Путей (проявления)-- (ādhvanaḥ), будучи освобожденной (nirmuktaḥ) от Āṇavamala, Kārmamala и Māyīyamala, и т.д. (mala-karma-kalā-ādyaiḥ tu), является vigataklama, или тем, чья изнурительная работа прекратилась (vigata-klamaḥ). Хотя (api) он пребывает (sthaḥ) там --в мире-- (tatra), он не (na) связан (удовольствиями этого мира) (badhyeta), поскольку (yatas) он чрезвычайно безупречен (atīva sunirmalaḥ... iti)'||
(См. 10.371-372 в Svacchandatantra)
(Высказывание в афоризме) 'Bhūyaḥ syāt', или 'происходит снова и снова' (bhūyaḥ syāt iti) — это (ayam) (означает) намерение (āśayaḥ) Того, Кто провозглашает это --т.е. Śiva, автора Śivasūtra-s-- (abhidadhataḥ):
Это (yad) состояние Śiva (śivatvam) того (asya) Yogī (yoginaḥ) не является (na) чем-то новым (apūrvam), а вернее (является) (api tu) (его) собственной сущностной природой (sva-bhāvaḥ eva)! Только (kevalam) из-за извращенности (daurātmyāt) его (sva) мыслей (vikalpa), пробужденных (utthāpita) māyāśakti --Его Силы порождать двойственность-- (māyā-śakti), хотя (api) это --т.е. состояние Śiva-- (tad) было проявлено (bhāsamānam), он (ayam) был не (na) способен (kṣamaḥ) распознать (его) --соприкоснуться с ним-- (pratyavamraṣṭum). Таким образом (iti), это (состояние Śiva) (tad eva) было (сейчас) проявлено (abhivyajyate) для него --для просветлённого Yogī-- (asya) серией (афоризмов) (krameṇa), показывающих и объясняющих (pradarśana) методы (upāya), которые были описаны (uktam). Да будет благо (для всех существ) (iti śivam... iti)!||45||»
Отлично! (vāḍham), теперь (adhunā iti) мои (madīyā) объяснения (vyākhyā)"||425||
महायोगिनाभ्यन्तरात्मत्वेन परभैरवेऽनुभूत एष समाधिर्निमीलनमित्यभिधीयते। महायोगिना निखिलविश्वत्वेन बहिः परभैरवेऽनुभूत एष समाधिरुन्मीलनमित्यभिधीयते। महायोगिना बहिरन्तः परभैरवेऽनुभूत एष समाधिः प्रतिमीलनमित्यभिधीयते। परमयोगिनो महाप्राप्तिरियम्। परभैरवोऽन्तराभ्यन्तरात्मत्वेन दृश्यते बहिश्च प्रतापपूर्णेन विश्वत्वेन। तस्मादत्युत्कृष्टयोगिना सर्वकालं केवलं परभैरवोऽनुभूतः। समना प्रणवोच्चारणैकादशभूमिका। अ उ म् बिन्दुरर्धचन्द्रो निरोधिका नादो नादान्तः शक्तिर्व्यापिका चेति पूर्वभूमिका अन्याः। समनोन्मनायाः पुरतोऽस्ति। समनाभूमिकायां योगी यदि विश्वेऽनुरक्तो भवति तर्हि स सिद्धयो लभते। अपरञ्च तद्भूमिकायां योगी यदि विश्व उदासीनो भवति तदा स परभैरवरूपामुन्मनामधिरोहति। कोऽपि वर्णमन्त्रपदकलातत्त्वभुवनात्मकषडध्वन उद्धृतः मलकर्मकलाद्यैरर्थादाणवकार्ममायीयमलाद्यैर्निर्मुक्तो विगतक्लमोऽर्थतोऽत्यन्तं मुक्त एव। परभैरवत्वमिदं च किञ्चिन्नवीनं नास्त्यपि तु योगिनोऽस्य स्वरूपः। इति शिवमिति॥४२६॥
Mahāyoginābhyantarātmatvena parabhairave'nubhūta eṣa samādhirnimīlanamityabhidhīyate| Mahāyoginā nikhilaviśvatvena bahiḥ parabhairave'nubhūta eṣa samādhirunmīlanamityabhidhīyate| Mahāyoginā bahirantaḥ parabhairave'nubhūta eṣa samādhiḥ pratimīlanamityabhidhīyate| Paramayogino mahāprāptiriyam| Parabhairavo'ntarābhyantarātmatvena dṛśyate bahiśca pratāpapūrṇena viśvatvena| Tasmādatyutkṛṣṭayoginā sarvakālaṁ kevalaṁ parabhairavo'nubhūtaḥ| Samanā praṇavoccāraṇaikādaśabhūmikā| A u m bindurardhacandro nirodhikā nādo nādāntaḥ śaktirvyāpikā ceti pūrvabhūmikā anyāḥ| Samanonmanāyāḥ purato'sti| Samanābhūmikāyāṁ yogī yadi viśve'nurakto bhavati tarhi sa siddhayo labhate| Aparañca tadbhūmikāyāṁ yogī yadi viśva udāsīno bhavati tadā sa parabhairavarūpāmunmanāmadhirohati| Ko'pi varṇamantrapadakalātattvabhuvanātmakaṣaḍadhvana uddhṛtaḥ malakarmakalādyairarthādāṇavakārmamāyīyamalādyairnirmukto vigataklamo'rthato'tyantaṁ mukta eva| Parabhairavatvamidaṁ ca kiñcinnavīnaṁ nāstyapi tu yogino'sya svarūpaḥ| Iti śivamiti||426||
"Когда Великий Yogī (mahā-yoginā) воспринимает Parabhairava (para-bhairave anubhūte) как внутреннюю Самость (ābhyantara-ātmatvena), то (eṣaḥ) samādhi, или транс (samādhiḥ) называется (abhidhīyate) 'Nimīlana' --с закрытыми глазами-- (nimīlanam iti). Когда Parabhairava воспринимается (para-bhairave anubhūte) Великим Yogī (mahā-yoginā) вовне (bahis) как вся вселенная (nikhila-viśvatvena), то (eṣaḥ) samādhi, или транс (samādhiḥ) называется (abhidhīyate) 'Unmīlana' --с открытыми глазами-- (unmīlanam iti). Когда Parabhairava воспринимается (para-bhairave anubhūte) Великим Yogī (mahā-yoginā) внутри (antar) (и) снаружи (bahis), то (eṣaḥ) samādhi, или транс (samādhiḥ) называется (abhidhīyate) 'Pratimīlana' --поочерёдно с закрытыми и открытыми глазами-- (pratimīlanam iti). Это (iyam) (является) Великим Достижением (mahā-prāptirḥ) Высшего Yogī (parama-yoginaḥ). Parabhairava (para-bhairavaḥ) проявляется (dṛśyate) внутри (antar) как внутренняя Самость (ābhyantara-ātmatvena), а (ca) снаружи (bahis) как вселенная (viśvatvena), полная Триумфа и Великолепия (pratāpa-pūrṇena). Следовательно (tasmāt), Возвышенным Yogī (atyutkṛṣṭa-yoginā) всё время (sarva-kālam) воспринимается (anubhūtaḥ) только (kevalam) Parabhairava (para-bhairavaḥ). Samanā (samanā) (— это) одиннадцатая стадия в произношении Praṇava --Om̐, в этом контексте-- (praṇava-uccāraṇa-ekādaśa-bhūmikā). Другие (anyāḥ) предшествующие стадии (pūrva-bhūmikā) (— это): 'A, U, M, Bindu, Ardhacandra, Nirodhikā, Nāda, Nādānta, Śakti and Vyāpikā (a u m binduḥ ardhacandraḥ nirodhikā nādaḥ nādāntaḥ śaktiḥ vyāpikā ca). Samanā (samanā) предшествует (puratas... asti) Unmanā (unmanāyāḥ). На стадии Samanā (samanā-bhūmikāyām), если (yadi) Yogī (yogī) интересуется (anuraktaḥ... bhavati) вселенной (viśve), то (tarhi) он (saḥ) обретает (labhate) сверхъестественные силы (siddhayaḥ). Кроме того (aparañca), если (yadi) на этой стадии (tad-bhūmikāyām) Yogī (yogī) равнодушен (udāsīnaḥ... bhavati) ко вселенной (viśve), тогда (tadā) он (saḥ) возвышается (adhirohati) до Unmanā (unmanām), которая является Parabhairava (para-bhairava-rūpām). Тот (kaḥ api), кто возникает (uddhṛtaḥ) из Шести Курсов, состоящих из Varṇa, Mantra, Pada, Kalā, Tattva и Bhuvana (varṇa-mantra-pada-kalā-tattva-bhuvana-ātmaka-ṣaṭ-adhvanaḥ), освободившись (nirmuktaḥ) от mala, karma, kalā и т.д. (mala-karma-kalā-ādyaiḥ), то есть (arthāt) от Āṇavamala, Kārmamala, Māyīyamala и т.д. (āṇava-kārma-māyīya-mala-ādyaiḥ), (является) тем, чья утомительная работа прекратилась (vigata-klamaḥ), то есть (arthatas) (является) тем, кто полностью освобождён (atyantam muktaḥ eva). И (ca) это (idam) состояние Parabhairava (para-bhairavatvam) не является (na asti) чем-то (kiñcid) новым (navīnam), а скорее (api tu), сущностной природой (svarūpaḥ) того Yogī (yoginaḥ asya). Да будет благоденствие (для всех существ) (iti śivam iti)!"||426||
Последние три строфы в Основных Принципах Шиваизма Трики
एतच्च पर्यवसानमस्य ग्रन्थस्य तु यत्र हि सर्वेषाम्।
सुसाधकानामामोदायैव ख्यातस्य त्रिकशासनस्य॥२६॥
मुख्यमतानां सङ्क्षेपः परमशिवे सर्वजगतो महेशे।
रसमयया भक्त्यैव मया विरचितो यथा लघुकाव्यमिति शिवम्॥२७॥
कृतिस्त्रिकमुख्यमताभिधा श्रीमुक्तानन्दवशस्य हि।
गब्रिएल्प्रदीपकाख्यस्य गुरोर्मधुमध्येऽपि समापन्नैव च॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु षड्विंशश्लोकात्सप्तविंशश्लोकपर्यन्तं श्लोकद्वयमेतत्। किञ्च समापकवाक्यमिवान्तिमश्लोकोऽस्तीति॥४२७॥
Etacca paryavasānamasya granthasya tu yatra hi sarveṣām|
Susādhakānāmāmodāyaiva khyātasya trikaśāsanasya||26||
Mukhyamatānāṁ saṅkṣepaḥ paramaśive sarvajagato maheśe|
Rasamayayā bhaktyaiva mayā viracito yathā laghukāvyamiti śivam||27||
Kṛtistrikamukhyamatābhidhā śrīmuktānandavaśasya hi|
Gabrielpradīpakākhyasya gurormadhumadhye'pi samāpannaiva ca||
iti trikamukhyamateṣu ṣaḍviṁśaślokātsaptaviṁśaślokaparyantaṁ ślokadvayametat| Kiñca samāpakavākyamivāntimaśloko'stīti||427||
"Это (etad) (—) пара строф (śloka-dvayam) из Основных Принципов (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu) с двадцать шестой строфы (ṣaḍviṁśa-ślokāt) до двадцать седьмой строфы (saptaviṁśa-śloka-paryantam). Кроме того (kiñca), привожу (asti) последнюю строфу (antima-ślokaḥ) в качестве (iva) эпилога (samāpakavākyam):
«На (ca) этом (etad) заканчивается (paryavasānam) эта книга (asya granthasya tu), где (yatra hi), на радость (āmodāya eva) всех настоящих стремящихся (sarveṣām su-sādhakānām), я написал (mayā viracitaḥ) —как (yathā) небольшую поэму (laghu-kāvyam)— краткое изложение (saṅkṣepaḥ) основных принципов (mukhya-matānām) знаменитого Учения Трики (khyātasya trika-śāsanasya), испытывая преданность, полную чувств (rasa-mayayā bhaktyā eva) к Paramaśiva (parama-śive) —Великому Господу (mahā-īśe) всей вселенной (sarva-jagataḥ)—. Пусть будет благоденствие для всех (iti śivam)!||26-27||
Труд (kṛtiḥ), называемый 'Основные принципы Шиваизма Трики' (trika-mukhya-mata-abhidhā), завершён (samāpannā eva ca) в середине весны (madhu-madhye api) Гуру Габриэлем Pradīpaka (gabriel-pradīpaka-ākhyasya guroḥ), зависящего от почитаемого Muktānanda (śrī-muktānanda-vaśasya hi... iti... iti)!||»"||427||
Satyamandiradvādaśakam - Двенадцать строф о Храме Истины
परमशिवस्यस्वातन्त्र्यभावितस्त्रिकमुख्यमतानि खलु।
विरचितुमहं प्रवर्ते निश्चलया सर्वेशभक्त्या॥१॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु गब्रिएल्प्रदीपकेन गुरुणा विरचितं सत्यमन्दिरद्वादशकं नाम प्रावेशिककाव्यम्। इदानीं स्वश्लोकानधिकृत्य गब्रिएल्प्रदीपकस्य व्याख्यया सञ्चारितः सन्ह्रस्वकाव्येऽस्मिंस्तस्योपदेशानुद्दिश्य मम व्याख्यानं दास्यामीति॥४२८॥
Paramaśivasyasvātantryabhāvitastrikamukhyamatāni khalu|
Viracitumahaṁ pravarte niścalayā sarveśabhaktyā||1||
iti trikamukhyamateṣu gabrielpradīpakena guruṇā viracitaṁ satyamandiradvādaśakaṁ nāma prāveśikakāvyam| Idānīṁ svaślokānadhikṛtya gabrielpradīpakasya vyākhyayā sañcāritaḥ sanhrasvakāvye'smiṁstasyopadeśānuddiśya mama vyākhyānaṁ dāsyāmīti||428||
"В Основных Принципах (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu) (имеются) вступительные стихи (prāveśika-kāvyam), называемые (nāma) 'Двенадцать строф о Храме Истины' (satya-mandira-dvādaśakam), написанные (viracitam) Гуру Габриэлем Pradīpaka (gabriel-pradīpakena guruṇā). Сейчас (idānīm), вдохновлённый (sañcāritaḥ san) объяснением Габриэля Pradīpaka (gabriel-pradīpakasya vyākhyayā) касательно (adhikṛtya) его собственных строф (sva-ślokān), я дам (dāsyāmi) своё (mama) объяснение (vyākhyānam) его Учения (tasya upadeśān uddiśya), (приведённое) в этой короткой поэме (hrasva-kāvye asmin):
«Вдохновлённый Абсолютной Свободой (svātantrya-bhāvitaḥ) Paramaśiva (parama-śivasya), Я (aham) приступаю (pravarte) к написанию (viracitum) основных принципов Шиваизма Трики (trika-mukhya-matāni khalu) с непоколебимой преданностью Владыке всего (niścalayā sarva-īśa-bhaktyā... iti... iti)||1||»"||428||
परभैरवस्यानिवार्यस्वातन्त्र्येण प्रेरणं विना न कोऽपि त्रिकदर्शनविषयेऽर्थवत्किञ्चिद्विरचितुं शक्तः। स्वतन्त्रस्य साहाय्यं विना कथं त्वं विप्लवकारिबन्धान्मोक्षापेक्षया विरचितुं शक्नुयाः। तदशक्यं स्याद्यथा स्वहस्ताभ्यां वायुं सङ्ग्रहणम्। किं ज्ञानं ममेति मानुषोऽभिधातुं शक्तः। तस्य ज्ञानं सर्वं सर्वभूतानां मनःसु निवसत्याः परभैरवस्य शक्तेर्वह्निकणादुत्पद्यते। तस्मात्तस्य पदं प्रत्यवमृश्य ग्रन्थकारस्त्रिकमुख्यमतानि विरचितुम्प्रवर्तते दृढया महेश्वरभक्त्या। भक्तिरियं न केवलं लौकिकवदभद्रसमये परभैरवस्य स्मरणमूला। भक्तिरियं नैवमपि तु सा स्वमनसो वृत्तीनां मध्ये स्थिरा तिष्ठति यथा मालायां सूत्रम्। मम प्रयत्नाः स्वस्वरूपोद्देशेन नित्याज्ञानाभिधानेन व्याधिना ग्रस्तानां भूतानां सर्वेषां क्षेमाय भवन्त्वित्येतद्ग्रन्थकारेणान्तत उक्तमिति॥४२९॥
Parabhairavasyānivāryasvātantryeṇa preraṇaṁ vinā na ko'pi trikadarśanaviṣaye'rthavatkiñcidviracituṁ śaktaḥ| Svatantrasya sāhāyyaṁ vinā kathaṁ tvaṁ viplavakāribandhānmokṣāpekṣayā viracituṁ śaknuyāḥ| Tadaśakyaṁ syādyathā svahastābhyāṁ vāyuṁ saṅgrahaṇam| Kiṁ jñānaṁ mameti mānuṣo'bhidhātuṁ śaktaḥ| Tasya jñānaṁ sarvaṁ sarvabhūtānāṁ manaḥsu nivasatyāḥ parabhairavasya śaktervahnikaṇādutpadyate| Tasmāttasya padaṁ pratyavamṛśya granthakārastrikamukhyamatāni viracitumpravartate dṛḍhayā maheśvarabhaktyā| Bhaktiriyaṁ na kevalaṁ laukikavadabhadrasamaye parabhairavasya smaraṇamūlā| Bhaktiriyaṁ naivamapi tu sā svamanaso vṛttīnāṁ madhye sthirā tiṣṭhati yathā mālāyāṁ sūtram| Mama prayatnāḥ svasvarūpoddeśena nityājñānābhidhānena vyādhinā grastānāṁ bhūtānāṁ sarveṣāṁ kṣemāya bhavantvityetadgranthakāreṇāntata uktamiti||429||
"Без (vinā) вдохновения (preraṇam) неотразимой Абсолютной Свободы (anivārya-svātantryeṇa) Parabhairava (para-bhairavasya) никто не (na kaḥ api) может (śaktaḥ) написать (viracitum) ничего (kiñcid) значимого (arthavat) о философии Трики (trika-darśana-viṣaye). Без (vinā) Помощи (sāhāyyam) Свободного (svatantrasya), как (katham) могли бы (śaknuyāḥ) вы (tvam) написать (viracitum) об Освобождении (mokṣa-apekṣayā) от ошеломляющего рабства (viplavakāri-bandhāt)? Это (tad) было бы (syāt) невозможным (aśakyam), подобно (yathā) хватанию (saṅgrahaṇam) ветра (vāyum) своими собственными руками (sva-hastābhyām). Какое (kim) знание (jñānam) может (śaktaḥ) человек (mānuṣaḥ) назвать (abhidhātum) 'своим' (mama iti)? Все его знания (tasya jñānam sarvam) происходят (utpadyate) из искры Огня (vahnikaṇā) Śakti (śakteḥ) Parabhairava (para-bhairavasya), которая --т.e. Śakti-- пребывает (nivasatyāḥ) в умах (manaḥsu) всех существ (sarva-bhūtānām). Следовательно (tasmāt), осознав (pratyavamṛśya) своё положение (tasya padam), автор --т.e. Габриэль Pradīpaka-- (grantha-kāraḥ) продолжает (pravartate) писать (viracitum) основные принципы (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-matāni) с твёрдой преданностью Великому Владыке (dṛḍhayā mahā-īśvara-bhaktyā). Эта (iyam) преданнность (bhaktiḥ) основана не только на памятовании (na kevalam... smaraṇa-mūlā) Parabhairava (para-bhairava) в тяжёлые времена (abhadra-samaye), как это делают обычные люди (laukika-vat). Эта (iyam) преданность (bhaktiḥ) не такова (na evam), а скорее (api tu), она (sā) остаётся (tiṣṭhati) стабильной (sthirā) в середине (madhye) собственных ментальных настроений (sva-manasaḥ vṛttīnām) как (yathā) нить (sūtram) в гирлянде/чётках (mālāyām). Наконец (antatas), автор сказал следующее (etad granthakāreṇa... uktam): 'Пусть мои усилия будут направлены (mama prayatnāḥ... bhavantu) на благо (kṣemāya) всех существ (bhūtānām sarveṣām), страдающих (grastānām) от болезни (vyādhinā), называемой нескончаемым неведением (nitya-ajñāna-abhidhānena) своей собственной сущностной природы (sva-svarūpa-uddeśena... iti)!"||429||
द्वैतैर्दृष्टिभिरधिवासिते जगत्यस्मिनप्रसिद्धं त्रिकम्।
एतत्प्रश्नं साधयितुं विरचयामि ग्रन्थमहम्॥२॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु सत्यमन्दिरद्वादशकनाम्नि प्रावेशिककाव्ये द्वितीयश्लोक एष इति॥४३०॥
Dvaitairdṛṣṭibhiradhivāsite jagatyasminaprasiddhaṁ trikam|
Etatpraśnaṁ sādhayituṁ viracayāmi granthamaham||2||
iti trikamukhyamateṣu satyamandiradvādaśakanāmni prāveśikakāvye dvitīyaśloka eṣa iti||430||
"Это (eṣaḥ) (—) вторая строфа (dvitīya-ślokaḥ) вступительных стихов (prāveśika-kāvye), называемых 'Двенадцать строф о Храме Истины' (satya-mandira-dvādaśaka-nāmni), в Основных Принципах (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«В этом мире, пропитанном двойственными точками зрения (dvaitaiḥ dṛṣṭibhiḥ adhivāsite jagati asmin), Шиваизм Трики (trikam) малоизвестен (aprasiddham). Для решения (sādhayitum) этой проблемы (etad-praśnam) я (aham) сочиняю (viracayāmi) эту книгу (grantham... iti... iti)||2||»"||430||
लोकेऽस्मिन्यत्र मूढाणामाधिपत्यं भवत्यत्र तेषां मूढत्वशिखरे द्वैतदृष्टयः प्राप्यन्ते। हास्यदृष्टयोऽमूः सर्वदा भगवान्भूतेभ्यो भिन्नः कोऽपीति प्रतिपादयत्यः सर्वदा संसारस्य छिद्रेऽधिकाधिकं जनान्प्रेरयत्यः सर्वदाधिकाधिकमनुयायिनः सञ्चिन्वत्यो ये न कुत्रापि गच्छन्ति यथा द्वैतदर्शनान्येव सर्वदा सर्वबलेन सत्यस्य प्रकाशनस्य प्रतिरोधं कुर्वत्यः सर्वदानर्थसङ्कल्पान्क्षिपन्त्य इत्यादि। एवम्विधे लोके श्रीत्रिकदर्शनस्य प्रफुल्लत्वं दुष्करम्। एतत्प्रश्नं साधयितुं ग्रन्थकारः पुस्तकमिदमविरचयत्। लोकेऽस्मिन्पश्यतामसङ्ख्यमूढानां विद्वज्जना गुप्ताः स्युः। गब्रिएल्प्रदीपकेन गुरुणा कृतिरियं केवलं तद्विद्वज्जनाभिप्रेतेति॥४३१॥
Loke'sminyatra mūḍhāṇāmādhipatyaṁ bhavatyatra teṣāṁ mūḍhatvaśikhare dvaitadṛṣṭayaḥ prāpyante| Hāsyadṛṣṭayo'mūḥ sarvadā bhagavānbhūtebhyo bhinnaḥ ko'pīti pratipādayatyaḥ sarvadā saṁsārasya chidre'dhikādhikaṁ janānprerayatyaḥ sarvadādhikādhikamanuyāyinaḥ sañcinvatyo ye na kutrāpi gacchanti yathā dvaitadarśanānyeva sarvadā sarvabalena satyasya prakāśanasya pratirodhaṁ kurvatyaḥ sarvadānarthasaṅkalpānkṣipantya ityādi| Evamvidhe loke śrītrikadarśanasya praphullatvaṁ duṣkaram| Etatpraśnaṁ sādhayituṁ granthakāraḥ pustakamidamaviracayat| Loke'sminpaśyatāmasaṅkhyamūḍhānāṁ vidvajjanā guptāḥ syuḥ| Gabrielpradīpakena guruṇā kṛtiriyaṁ kevalaṁ tadvidvajjanābhipreteti||431||
"В этом мире (loke asmin), где (yatra) существует (bhavati) превосходство (ādhipatyam) глупцов --т.e. тех, кто находится под властью Moha, или Māyā-- (mūḍhāṇām), здесь (atra), на вершине их глупости (teṣām mūḍhatva-śikhare), можно обнаружить (prāpyante) двойственные взгляды (dvaita-dṛṣṭayaḥ). Эти (amūḥ) смехотворные точки зрения (hāsya-dṛṣṭayaḥ) всегда (sarvadā) утверждают (pratipādayatyaḥ), что (iti) Господь (bhagavān) (является) Кем-то (kaḥ api) отличным (bhinnaḥ) от живых существ (bhūtebhyaḥ), всегда (sarvadā) толкают (prerayatyaḥ) людей (janān) всё больше и больше (adhika-adhikam) в яму (chidre) Saṁsāra (saṁsārasya), всегда (sarvadā) аккумулируют (sañcinvatyaḥ) всё больше и больше (adhika-adhikam) последователей (anuyāyinaḥ), которые (ye) идут в никуда (na kutrāpi gacchanti), как (yathā) и сами двойственные философии (dvaita-darśanāni eva), всегда (sarvadā) изо всех сил (sarva-balena) блокируют (pratirodham kurvatyaḥ) откровение (prakāśanasya) Истины (satyasya), всегда (sarvadā) бросают (kṣipantyaḥ) бессмысленные идеи (anartha-saṅkalpān) и т.д. (ityādi). В таком мире (evamvidhe loke) трудно (duṣkaram) процветать почтенной философии Трики (śrī-trika-darśanasya praphullatvam). Для решения (sādhayitum) этой проблемы (etad-praśnam) автор (granthakāraḥ) написал (aviracayat) эту (idam) книгу (pustakam). В этом мире (loke asmin), несмотря на бесчисленное количество глупцов (paśyatām asaṅkhya-mūḍhānām), скрытно (guptāḥ) существуют (syuḥ) мудрые люди (vidvat-janāḥ). Эта (iyam) работа (kṛtiḥ) Гуру Габриэля Pradīpaka (gabriel-pradīpakena guruṇā) предназначена только для мудрых людей (kevalam tad-vidvajjana-abhipretā iti)"||431||
त्रिकं त्रिविधं शिवशक्तिनररूपशासनत्वादस्य परायाः।
परापराया अपरायाश्चोपाध्यभिसम्बन्धव्याख्यात्वात्॥३॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु सत्यमन्दिरद्वादशकनाम्नि प्रावेशिककाव्ये तृतीयश्लोक एष इति॥४३२॥
Trikaṁ trividhaṁ śivaśaktinararūpaśāsanatvādasya parāyāḥ|
Parāparāyā aparāyāścopādhyabhisambandhavyākhyātvāt||3||
iti trikamukhyamateṣu satyamandiradvādaśakanāmni prāveśikakāvye tṛtīyaśloka eṣa iti||432||
"Это (eṣaḥ) (—) третья строфа (tṛtīya-ślokaḥ) вступительных стихов (prāveśika-kāvye), называемых 'Двенадцать строф о Храме Истины' (satya-mandira-dvādaśaka-nāmni), в Основных Принципах (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«Трика (trikam) тройственна (trividham), поскольку она наставляет о природе Śiva —Господа—, Śakti —Силы Господа—, и nara —ограниченного существа— (śiva-śakti-nara-rūpa-śāsanatvāt asya), и (ca) затем она объясняет взаимосвязь и характерные особенности (asya... upādhi-abhisambandha-vyākhyātvāt) Parā —Высшего— (parāyāḥ), Parāparā —Высшего-неВысшего— (parā-aparāyāḥ) и (ca) Aparā —неВысшего— (aparāyāḥ... iti... iti)||3||»"||432||
त्रिविधमिति त्रिकशब्दस्योऽर्थः। त्रिकं त्रिविधमस्ति यस्मात्तच्छिवस्य शक्तेर्नरस्य च रूपमुपदिशति। शिवः सर्वभूतानामीशः। शक्तिः शिवस्याहंविमर्शश्च विश्वात्मका च। नरः शक्तेः कॢप्तिर्या भ्रान्तिप्रवणाशेषेण शिवेच्छाधीना च। त्रिकं च त्रिविधमप्यस्ति यस्मात्तत्परायाः परापराया अपरायाश्चोपाध्यभिसम्बन्धं व्याख्याति। परायां भगवान्संवित्त्वेन दृश्यते। राज्यमेतत्परभैरवस्याप्रतिहतेच्छायाः। परा सर्वदा वर्तमाने न तु भविष्ये वातीते वा। न कोऽपि परां लब्धुं क्षमः। किमर्थम्। अस्याः सर्वत्वादेव। न कोऽपि सर्वत्वमधिगन्तुं कल्पः। परैवेच्छमया सती परापरेच्छाज्ञानमयैव। परापरा सदा भविष्ये न तु वर्तमाने वातीते वा। इच्छाज्ञानमिश्रतेयं भविष्य उद्भविष्यन्ति वस्तूनि सर्वाणि धरति। अपरेच्छाज्ञानक्रियामयैव। अपरा नित्यमतीते न तु वर्तमाने वा भविष्ये वा। इच्छाज्ञानक्रियामिश्रतेयमतीत उद्भूतानि वस्तूनि सर्वाणि धरति। अलमनेनैवेति॥४३३॥
Trividhamiti trikaśabdasyo'rthaḥ| Trikaṁ trividhamasti yasmāttacchivasya śakternarasya ca rūpamupadiśati| Śivaḥ sarvabhūtānāmīśaḥ| Śaktiḥ śivasyāhaṁvimarśaśca viśvātmakā ca| Naraḥ śakteḥ kḷptiryā bhrāntipravaṇāśeṣeṇa śivecchādhīnā ca| Trikaṁ ca trividhamapyasti yasmāttatparāyāḥ parāparāyā aparāyāścopādhyabhisambandhaṁ vyākhyāti| Parāyāṁ bhagavānsaṁvittvena dṛśyate| Rājyametatparabhairavasyāpratihatecchāyāḥ| Parā sarvadā vartamāne na tu bhaviṣye vātīte vā| Na ko'pi parāṁ labdhuṁ kṣamaḥ| Kimartham| Asyāḥ sarvatvādeva| Na ko'pi sarvatvamadhigantuṁ kalpaḥ| Paraivecchamayā satī parāparecchājñānamayaiva| Parāparā sadā bhaviṣye na tu vartamāne vātīte vā| Icchājñānamiśrateyaṁ bhaviṣya udbhaviṣyanti vastūni sarvāṇi dharati| Aparecchājñānakriyāmayaiva| Aparā nityamatīte na tu vartamāne vā bhaviṣye vā| Icchājñānakriyāmiśrateyamatīta udbhūtāni vastūni sarvāṇi dharati| Alamanenaiveti||433||
"Значение (arthaḥ) слова 'Трика' (trika-śabdasya) — 'тройной/тройственный' (trividham iti). Трика (trikam) является (asti) тройственной (trividham), потому что (yasmāt) она (tad) учит (upadiśati) о природе (rūpam) Śiva (śivasya), Śakti (śakteḥ) и (ca) nara --ограниченной личности-- (narasya). Śiva (śivaḥ) (— это) Господь (īśaḥ) всех живых существ (sarva-bhūtānām). Śakti (śaktiḥ) (— это) Я-Сознание (aham-vimarśaḥ) Śiva (śivasya), а также (ca... ca) вселенная (viśva-ātmakā). Nara (naraḥ) (— это) изобретение (kḷptiḥ) Śakti (śakteḥ), которое --т.e. изобретение Śakti-- (yā) склонно к заблуждению (bhrānti-pravaṇā) и (ca) полностью зависит от Воли Śiva (aśeṣeṇa śiva-icchā-adhīnā). И (ca) Трика (trikam) является (asti) также (api) тройственной (trividham), поскольку (yasmāt) она (tad) объясняет (vyākhyāti) взаимосвязь и особые характеристики (upādhi-abhisambandham) Parā (parāyāḥ), Parāparā (parā-aparāyāḥ) и (ca) Aparā (aparāyāḥ). В Parā (parāyām) Господь (bhagavān) проявляется (dṛśyate) как Чистое Сознание (saṁvittvena). Это (etad) Царство (rājyam) неотразимой Воли (apratihata-icchāyāḥ) Parabhairava (para-bhairavasya). Parā (parā) (находится) всегда (sarvadā) в настоящем (vartamāne), а не (na tu) в будущем (bhaviṣye) или (vā... vā) в прошлом (atīte). Никто не (na kaḥ api) может (kṣamaḥ) достичь (labdhum) Parā (parām). Почему? (kimartham) Потому что Она является всем (asyāḥ sarvatvāt eva)! Никто не (na kaḥ api) может (kalpaḥ) достичь (adhigantum) Тотальности (sarvatvam). В то время как Сама Parā состоит из Воли (parā eve iccha-mayā satī), Parāparā (parā-aparā) состоит из Воли и Знания (icchā-jñāna-mayā eva). Parāparā (parā-aparā) (находится) всегда (sadā) в будущем (bhaviṣye), а не (na tu) в настоящем (vartamāne) или (vā... vā) прошлом (atīte). Эта (iyam) смесь Воли и Знания (icchā-jñāna-miśratā) содержит (dharati) все (sarvāṇi) вещи (vastūni), которые возникнут (udbhaviṣyanti) в будущем (bhaviṣye). Aparā (aparā) состоит из Воли, Знания и Действия (icchā-jñāna-kriyā-mayā eva). Aparā (aparā) (находится) всегда (nityam) в прошлом (atīte), а не (na tu) в настоящем (vartamāne) или (vā... vā) в будущем (bhaviṣye). Эта (iyam) смесь Воли, Знания и Действия (icchā-jñāna-kriyā-miśratā) содержит (dharati) все (sarvāṇi) вещи (vastūni), которые возникли (udbhūtāni) в прошлом (atīte). Достаточно (alam) об этом (anena eva iti)!"||433||
अभिनवगुप्तो वसुगुप्तः सोमानन्द उत्पलः क्षेम एव।
श्रीमत्त्रिकप्रमुख्यबुधास्ते पञ्चातिदृढस्थूणा नूनम्॥४॥
सत्यस्य मन्दिरधरास्तासां श्रीदुर्वासस आदत्तेषु हि।
अद्वैतचतुष्षष्टिप्रशंस्यभैरवतन्त्रेषु शम्भुकृतेषु॥५॥
अन्तर्गतविज्ञानसुदृढभूम्यां स्था असंशयमधोभागाः।
तासां च शङ्कवस्तद्बुधपरमज्ञानेन सबलीकृता वै॥६॥
पञ्चातिसुन्दरस्थूणानामेवामूषां शीर्षाण्येषाम्।
मोक्षस्य महाविभवेन भूषितानि तावद्योऽवलम्बते च हि॥७॥
स्थूणाशीर्षाणि दीर्घचतुरश्रो भागो भवनस्यास्मिनेव।
अन्यबुधानां नामानि परमशिवेन तष्टानि निश्चितमेव॥८॥
त्र्यम्बकनाथो लक्ष्मणगुप्तश्च कल्लटः शम्भुर्भास्करश्च।
अभिनवगुप्तविशेषश्च रामकण्ठो वरदश्चेत्यादीनि हि॥९॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु सत्यमन्दिरद्वादशकनाम्नि प्रावेशिककाव्ये चतुर्थश्लोकान्नवमश्लोकपर्यन्तं श्लोकषट्कमेतदिति॥४३४॥
Abhinavagupto vasuguptaḥ somānanda utpalaḥ kṣema eva|
Śrīmattrikapramukhyabudhāste pañcātidṛḍhasthūṇā nūnam||4||
Satyasya mandiradharāstāsāṁ śrīdurvāsasa ādatteṣu hi|
Advaitacatuṣṣaṣṭipraśaṁsyabhairavatantreṣu śambhukṛteṣu||5||
Antargatavijñānasudṛḍhabhūmyāṁ sthā asaṁśayamadhobhāgāḥ|
Tāsāṁ ca śaṅkavastadbudhaparamajñānena sabalīkṛtā vai||6||
Pañcātisundarasthūṇānāmevāmūṣāṁ śīrṣāṇyeṣām|
Mokṣasya mahāvibhavena bhūṣitāni tāvadyo'valambate ca hi||7||
Sthūṇāśīrṣāṇi dīrghacaturaśro bhāgo bhavanasyāsmineva|
Anyabudhānāṁ nāmāni paramaśivena taṣṭāni niścitameva||8||
Tryambakanātho lakṣmaṇaguptaśca kallaṭaḥ śambhurbhāskaraśca|
Abhinavaguptaviśeṣaśca rāmakaṇṭho varadaścetyādīni hi||9||
iti trikamukhyamateṣu satyamandiradvādaśakanāmni prāveśikakāvye caturthaślokānnavamaślokaparyantaṁ ślokaṣaṭkametaditi||434||
"Это (etad) группа из шести строф (śloka-ṣaṭkam), с четвёртой строфы (caturtha-ślokāt) до девятой строфы (navama-śloka-paryantam), из вступительных стихов (prāveśika-kāvye), называемых 'Двенадцать строф о Храме Истины' (satya-mandira-dvādaśaka-nāmni), в Основных Принципах (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«Abhinavagupta (abhinavaguptaḥ), Vasugupta (vasuguptaḥ), Somānanda (somānandaḥ), Utpaladeva (utpalaḥ) (и) Kṣemarāja (kṣemaḥ eva) (являются) главными мудрецами Шиваизма Трики (śrīmat-trika-pramukhya-budhāḥ).
Они (te), безусловно, (являются) (nūnam) пятью чрезвычайно прочными столпами/колоннами (pañca-atidṛḍha-sthūṇāḥ), поддерживающими Храм (mandira-dharāḥ) Истины (satyasya).
Их (tāsām) фундаменты (adhobhāgāḥ), несомненно, покоятся (sthāḥ asaṁśayam) на очень твёрдой почве Мудрости, содержащейся (antargata-vijñāna-sudṛḍha-bhūmyām) в достойных похвалы шестидесяти четырёх недвойственных Bhairavatantra-s (advaita-catuṣṣaṣṭi-praśaṁsya-bhairavatantreṣu), составленных Śambhu (śambhukṛteṣu) (и) полученных (ādatteṣu hi) от почтенного Durvāsās (śrī-durvāsasaḥ).
А (ca) их (tāsām) стержни (śaṅkavaḥ) укреплёны (sabalīkṛtāḥ vai) Высшим Знанием тех мудрецов (tad-budha-parama-jñānena).
(И) капители (śīrṣāṇi) этих пяти великолепных колонн (pañca-atisundara-sthūṇānām eva amūṣām) украшены поистине (bhūṣitāni tāvad) Великой Славой (mahā-vibhavena) их Освобождения (eṣām mokṣasya).
А (ca) на прямоугольной части (dīrghacaturaśraḥ bhāgaḥ... asmin eva), которая (yaḥ) опирается (avalambate... hi) на капители колонн (sthūṇā-śīrṣāṇi) Храма (bhavanasya) —т.е. на 'фризе'—, имена (nāmāni) других мудрецов (anya-budhānām) определённо были высечены (taṣṭāni niścitam eva) Paramaśiva (paramaśivena):
'Tryambakanātha (tryambakanāthaḥ), Lakṣmaṇagupta (lakṣmaṇaguptaḥ), Kallaṭa (kallaṭaḥ), Śambhunātha (śambhuḥ), Bhāskara (bhāskaraḥ), Abhinavaguptaviśeṣa (abhinavagupta-viśeṣaḥ), Rāmakaṇṭha (rāmakaṇṭhaḥ), и (ca... ca... ca... ca) Varadarāja (varadaḥ) и т.д. (iti-ādīni hi... iti... iti)'||4-9||»"||434||
गब्रिएल्प्रदीपकानुसारेण श्रीमन्तोऽभिनवगुप्तो वसुगुप्तः सोमानन्द उत्पलदेवः क्षेमराजश्चेति श्रीत्रिकदर्शनमुख्यबुधाः। अधुना तेषां प्रत्येकं वर्णयिष्यामि - अभिनवगुप्तपादैश्चतस्रस्त्रिकशाखा एकीकृताः। महामाहेश्वरस्यागमनात्पूर्वं शाखाश्चतस्रः पृथक्स्थिताः। स्पन्दः प्रत्यभिज्ञा कुलं क्रमश्चेति शाखानां चतसृणां नामानि। इदानीं शाखानां तासां प्रत्येकं वर्णयिष्यामि - स्पन्दशाखा वसुगुप्तपादैः प्रतिष्ठापिता। स्पन्दः परभैरवस्वातन्त्र्यशाल्यहंविमर्शात्मकशक्तिरस्ति। यस्माच्छाखेयं शक्तिदृष्टिसमन्विता तस्मादत्र कालाकाशौ विद्येते। प्रत्यभिज्ञाशाखा सोमानन्दपादैः प्रतिष्ठापिता। यस्माच्छाखेयं शिवदृष्टिसमन्विता तस्मादत्र कालाकाशौ न विद्येते। प्रत्यभिज्ञाशाखायां योगिना स्वशिवत्वं प्रत्यभिज्ञातव्यं कुत्रचित्कर्हिचिच्च। कुलशाखा प्रथमतः श्रीमच्छन्दनाथपादैः प्रतिष्ठापिता परस्तात्तु सुमतिनाथपादैः पुनः प्रतिष्ठापिता। सर्वत्वमिति कुलशब्दस्यार्थः। कुलशाखायां योगिना विश्वस्यांशेऽंशे सर्वत्वमुपलब्धव्यम्। यस्माच्छाखेयं परमशिवदृष्टिसमन्विता तस्मादत्र कालाकाशावपि न विद्येते। क्रमशाखा यद्यपि श्रीदुर्वाससः कालेऽभवत्तथापि सैरकनाथपादैः पुनः प्रतिष्ठापिता। क्रमशाखायां विषयग्रहो द्वादशदेवीरूपितद्वादशभूमिभिन्नः। यथा स्पन्दशाखायामत्र कालाकाशौ विद्येत इति॥४३५॥
Gabrielpradīpakānusāreṇa śrīmanto'bhinavagupto vasuguptaḥ somānanda utpaladevaḥ kṣemarājaśceti śrītrikadarśanamukhyabudhāḥ| Adhunā teṣāṁ pratyekaṁ varṇayiṣyāmi - Abhinavaguptapādaiścatasrastrikaśākhā ekīkṛtāḥ| Mahāmāheśvarasyāgamanātpūrvaṁ śākhāścatasraḥ pṛthaksthitāḥ| Spandaḥ pratyabhijñā kulaṁ kramaśceti śākhānāṁ catasṛṇāṁ nāmāni| Idānīṁ śākhānāṁ tāsāṁ pratyekaṁ varṇayiṣyāmi - Spandaśākhā vasuguptapādaiḥ pratiṣṭhāpitā| Spandaḥ parabhairavasvātantryaśālyahaṁvimarśātmakaśaktirasti| Yasmācchākheyaṁ śaktidṛṣṭisamanvitā tasmādatra kālākāśau vidyete| Pratyabhijñāśākhā somānandapādaiḥ pratiṣṭhāpitā| Yasmācchākheyaṁ śivadṛṣṭisamanvitā tasmādatra kālākāśau na vidyete| Pratyabhijñāśākhāyāṁ yoginā svaśivatvaṁ pratyabhijñātavyaṁ kutracitkarhicicca| Kulaśākhā prathamataḥ śrīmacchandanāthapādaiḥ pratiṣṭhāpitā parastāttu sumatināthapādaiḥ punaḥ pratiṣṭhāpitā| Sarvatvamiti kulaśabdasyārthaḥ| Kulaśākhāyāṁ yoginā viśvasyāṁśe'ṁśe sarvatvamupalabdhavyam| Yasmācchākheyaṁ paramaśivadṛṣṭisamanvitā tasmādatra kālākāśāvapi na vidyete| Kramaśākhā yadyapi śrīdurvāsasaḥ kāle'bhavattathāpi sairakanāthapādaiḥ punaḥ pratiṣṭhāpitā| Kramaśākhāyāṁ viṣayagraho dvādaśadevīrūpitadvādaśabhūmibhinnaḥ| Yathā spandaśākhāyāmatra kālākāśau vidyeta iti||435||
"Согласно Габриэлю Pradīpaka (gabriel-pradīpaka-anusāreṇa), главными мудрецами в почтенной философии Трики (śrī-trika-darśana-mukhya-budhāḥ) (являются): 'прославленные (śrīmantaḥ) Abhinavagupta (abhinavaguptaḥ), Vasugupta (vasuguptaḥ), Somānanda (somānandaḥ), Utpadeva (utpaladevaḥ) и (ca) Kṣemarāja (kṣemarājaḥ... iti)'. Сейчас (adhunā) я буду описывать (varṇayiṣyāmi) каждого из них (teṣām pratyekam). Четыре (catasraḥ) школы (trika-śākhāḥ) были объединены (ekīkṛtāḥ) наиболее почитаемым Abhinavagupta (abhinavagupta-pādaiḥ). До (pūrvam) прибытия (āgamanāt) Великого Преданного Великого Владыки --т.e. Abhinavagupta-- (mahāmāheśvarasya) четыре (catasraḥ) школы (śākhāḥ) были самостоятельными (pṛthaksthitāḥ). Имена (nāmāni) четырёх школ (śākhānām catasṛṇām) (следующие): 'Spanda (spandaḥ), Pratyabhijñā (pratyabhijñā), Kula (kulam) и (ca) Krama (kramaḥ... iti)'. Теперь (idānīm) я опишу (varṇayiṣyāmi) каждую из четырёх школ (śākhānām tāsām). Школа Spanda (spanda-śākhā) была основана (pratiṣṭhāpitā) выдающимся Vasugupta (vasugupta-pādaiḥ). Spanda (spandaḥ) — это (asti) Śakti, состоящая из Я-Сознания, полного Абсолютной Свободы Parabhairava (para-bhairava-svātantrya-śāli-aham-vimarśa-ātmaka-śaktiḥ). Поскольку (yasmāt) эта (iyam) школа (śākhā) наделена точкой зрения Śakti (śakti-dṛṣṭi-samanvitā), поэтому (tasmāt) здесь (atra) имеются (vidyete) время и пространство (kāla-ākāśau). Школа Pratyabhijñā (pratyabhijñā-śākhā) была основана (pratiṣṭhāpitā) знаменитым Somānanda (somānanda-pādaiḥ). Так как (yasmāt) эта (iyam) школа (śākhā) наделена точкой зрения Śiva (śiva-dṛṣṭi-samanvitā), то (tasmāt) здесь (atra) отсутствуют (na vidyete) время и пространство (kāla-ākāśau). В школе Pratyabhijñā (pratyabhijñā-śākhāyām) yogī должен осознавать (yoginā... pratyabhijñātavyam) своё собственное состояние Śiva (sva-śivatvam) везде (kutracid) и (ca) в любое время (karhicid). Школа Kula (kula-śākhā) изначально была основана (prathamatas... pratiṣṭhāpitā) замечательным Śrīmacchandanātha (śrīmacchandanātha-pādaiḥ), но (tu) впоследствии она была основана заново (parastāt... punaḥ pratiṣṭhāpitā) выдающимся Sumatinātha (sumatinātha-pādaiḥ). Слово 'Kula' означает (kula-śabdasya arthaḥ) 'Тотальность' (sarvatvam iti). В школе Kula (kula-śākhāyām) yogī должен воспринимать (yoginā... upalabdhavyam) Тотальность (sarvatvam) в каждой части (aṁśe aṁśe) вселенной (viśvasya). Поскольку (yasmāt) эта (iyam) школа (śākhā) наделена точкой зрения Paramaśiva (parama-śiva-dṛṣṭi-samanvitā), следовательно (tasmāt), здесь (atra) отсутствуют (na vidyete) и (api) время, и пространство (kāla-ākāśau). Хотя (yadi api) Школа Krama (krama-śākhā) существовала (abhavat) во времена kāle) преподобного Durvāsās (śrī-durvāsasaḥ), тем не менее (tathā api), она (sā) была основана вновь (punar pratiṣṭhāpitā) выдающимся Erakanātha (erakanātha-pādaiḥ). В школе Krama (krama-śākhāyām) восприятие (viṣayagrahaḥ) делится на двенадцать стадий, представленных двенадцатью богинями (dvādaśa-devī-rūpita-dvādaśa-bhūmi-bhinnaḥ). Как и (yathā) в школе Spanda (spanda-śākhāyām), здесь (atra) присутствуют (vidyete) время и пространство (kāla-ākāśau... iti)"||435||
साधकोऽपृच्छत् - किंनामधेया अमूर्देव्य इति। तस्मै गुरुः प्रत्यवक् - सृष्टिकाली रक्ताकाली स्थितिनाशकाली यमकाली चेति प्रमेयाय देवीचतुष्टयम्। संहारकाली मृत्युकाली भद्रकाली मार्तण्डकाली चेति प्रमाणाय देवीचतुष्टयम्। भद्रकाली रुद्रकालीनामकापि। परमार्ककाली कालाग्निरुद्रकाली महाकालकाली महाभैरवघोरचण्डकाली चेति प्रमात्रे देवीचतुष्टयम्। महाभैरवघोरचण्डकाली महाभैरवचण्डोग्रघोरकालीनामकापि। चतुष्टये चतुष्टये चतुर्थदेव्यनाख्यार्थादवाच्या। अधुना देवीनाममूषां व्यापारविषये दृष्टान्तं दास्यामि - प्रमात्रपेक्षया पुरुषतत्त्वे परमार्ककाल्याहङ्कारतत्त्वं प्रलीनं ततः सदाशिवेश्वरसद्विद्याख्यतत्त्वत्रये निवसति शिवे कालाग्निरुद्रकाल्या कालाग्निरुद्रनामकपुरुषतत्त्वं प्रलीनं ततश्च प्रथमतत्त्वे निवसति शिवे महाकालकाल्या तत्तत्त्वत्रये निवसञ्छिवः प्रलीनः। महाभैरवघोरचण्डकाली पर्यन्ते प्रभवति तत्सर्वं च करोत्यनाख्यमर्थादकथनीयम्। परमशिवस्यावस्थेयम्। किञ्च महाभैरवघोरचण्डकाल्येकादशदेवीसमूहमखिलं धारयति। महाभैरवघोरचण्डकालीशब्दे महाभैरवोक्तिः प्रमातृप्रदर्शका घोरशब्दः प्रमाणप्रदर्शकश्चण्डशब्दश्च प्रमेयप्रदर्शकः। अलमनेनैव। इदानीं श्रीमदभिनवगुप्तमुद्दिश्योक्त्वासिष्य इति॥४३६॥
Sādhako'pṛcchat - Kiṁnāmadheyā amūrdevya iti| Tasmai guruḥ pratyavak - Sṛṣṭikālī raktākālī sthitināśakālī yamakālī ceti prameyāya devīcatuṣṭayam| Saṁhārakālī mṛtyukālī bhadrakālī mārtaṇḍakālī ceti pramāṇāya devīcatuṣṭayam| Bhadrakālī rudrakālīnāmakāpi| Paramārkakālī kālāgnirudrakālī mahākālakālī mahābhairavaghoracaṇḍakālī ceti pramātre devīcatuṣṭayam| Mahābhairavaghoracaṇḍakālī mahābhairavacaṇḍograghorakālīnāmakāpi| Catuṣṭaye catuṣṭaye caturthadevyanākhyārthādavācyā| Adhunā devīnāmamūṣāṁ vyāpāraviṣaye dṛṣṭāntaṁ dāsyāmi - Pramātrapekṣayā puruṣatattve paramārkakālyāhaṅkāratattvaṁ pralīnaṁ tataḥ sadāśiveśvarasadvidyākhyatattvatraye nivasati śive kālāgnirudrakālyā kālāgnirudranāmakapuruṣatattvaṁ pralīnaṁ tataśca prathamatattve nivasati śive mahākālakālyā tattattvatraye nivasañchivaḥ pralīnaḥ| Mahābhairavaghoracaṇḍakālī paryante prabhavati tatsarvaṁ ca karotyanākhyamarthādakathanīyam| Paramaśivasyāvastheyam| Kiñca mahābhairavaghoracaṇḍakālyekādaśadevīsamūhamakhilaṁ dhārayati| Mahābhairavaghoracaṇḍakālīśabde mahābhairavoktiḥ pramātṛpradarśakā ghoraśabdaḥ pramāṇapradarśakaścaṇḍaśabdaśca prameyapradarśakaḥ| Alamanenaiva| Idānīṁ śrīmadabhinavaguptamuddiśyoktvāsiṣya iti||436||
Искатель (sādhakaḥ) спросил (apṛcchat): "Каковы имена тех богинь (kiṁnāmadheyāḥ amūḥ devyaḥ iti)?". Гуру (guruḥ) ответил (pratyavak) ему (tasmai): "Четыре богини (devī-catuṣṭayam) для познаваемого (prameyāya) (— это) 'Sṛṣṭikālī (sṛṣṭikālī), Raktākālī (raktākālī), Sthitināśakālī (sthitināśakālī) и (ca) Yamakālī (yamakālī... iti)'. Четыре богини (devī-catuṣṭayam) для знания/средств познания (pramāṇāya) (— это) 'Saṁhārakālī (saṁhārakālī), Mṛtyukālī (mṛtyukālī), Bhadrakālī (bhadrakālī) и (ca) Mārtaṇḍakālī (mārtaṇḍakālī... iti)'. Bhadrakālī (bhadrakālī) также зовётся Rudrakālī (rudrakālī-nāmakā api). Четыре богини (devī-catuṣṭayam) для познающего (pramātre) (— это) 'Paramārkakālī (paramārkakālī), Kālāgnirudrakālī (kālāgnirudrakālī), Mahākālakālī (mahākālakālī) и (ca) Mahābhairavaghoracaṇḍakālī (mahābhairavaghoracaṇḍakālī... iti)'. Mahābhairavaghoracaṇḍakālī (mahābhairavaghoracaṇḍakālī) также зовётся Mahābhairavacaṇḍograghorakālī (mahābhairavacaṇḍograghorakālī-nāmakā api). В каждой группе из четырёх (catuṣṭaye catuṣṭaye) четвёртая богиня (caturtha-devī) является anākhyā (anākhyā), т.e. (arthāt) неописуемой/невыразимой (avācyā). Сейчас (adhunā) я приведу (dāsyāmi) пример (dṛṣṭāntam), касающийся работы (vyāpāra-viṣaye) этих богинь (devīnām amūṣām). Что касается познающего (pramātṛ-apekṣayā), категория эго (ahaṅkāra-tattvam) растворяется (pralīnam) посредством Paramārkakālī (paramārkakālyā) в категории Puruṣa (puruṣa-tattve); затем (tatas) категория Puruṣa, именуемая Kālāgnirudra (kālāgnirudra-nāmaka-puruṣa-tattvam) растворяется (pralīnam) благодаря Kālāgnirudrakālī (kālāgnirudrakālyā) в Śiva (śive), пребывающем (nivasati) в группе из трёх категорий, известных как Sadāśiva, Īśvara и Sadvidyā (sadāśiva-īśvara-sadvidyā-ākhya-tattva-traye), а (ca) после этого (tatas) Śiva (śivaḥ), пребывающий (nivasan) в тех трёх категориях (tad-tattva-traye), растворяется (pralīnaḥ) посредством Mahākālakālī (mahākālakālyā) в Śiva (śive), находящемся (nivasati) в первой категории (prathama-tattve). Наконец (paryante), появляется (prabhavati) Mahābhairavaghoracaṇḍakālī (mahābhairavaghoracaṇḍakālī) и (ca) делает (karoti) все это (tad sarvam) 'anākhya' (anākhyam), т.e. (arthāt) неописуемым/невыразимым (akathanīyam). Это (iyam) (называется) Состоянием Paramaśiva (parama-śivasya avasthā). Более того (kiñca), Mahābhairavaghoracaṇḍakālī (mahābhairavaghoracaṇḍakālī) владеет (dhārayati) всей группой (akhilam) из одиннадцати богинь (ekādaśa-devī-samūham). В слове 'Mahābhairavaghoracaṇḍakālī' (mahābhairavaghoracaṇḍakālī-śabde) выражение 'mahābhairava' (mahābhairava-uktiḥ) олицетворяет познающего (pramātṛ-pradarśakā), слово 'ghora' (ghora-śabdaḥ) олицетворяет знание и средства познания (pramāṇa-pradarśakaḥ), а (ca) слово 'caṇḍa' (caṇḍa-śabdaḥ) олицетворяет познаваемое (prameya-pradarśakaḥ). Достаточно (alam) об этом (anena eva)! Теперь (idānīm) я продолжу (āsiṣye) говорить (uktvā) о прославленном Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptam uddiśya... iti)"||436||
श्रीमदभिनवगुप्तो महिष्ठत्रिकगुरुर्मतः। स कश्मीरेऽजायत ९९७ शककाले स्वदेहं चात्यजत् १०४७ शककाले। नरसिंहगुप्त इति तस्य पिता विमलेति च तस्य माता। नरसिंहगुप्तः शास्त्रसमुदाये संस्कृतव्याकरणे तर्के चाभिनवगुप्तमशिक्षयत्। मनोहरगुप्त इति तस्य भ्राताम्बेति च तस्य स्वसा। मनोहरगुप्तश्चाम्बा चाभिनवगुप्तस्य शिष्यावास्ताम्। कर्ण इत्यम्बायाः भर्ता। योगेश्वरीदत्त इति कर्णस्य पुत्रः। अभिनवगुप्तपादानामनेकशिष्या आसन्यथा श्रीमन्तः क्षेमराजो रामदेवो मन्द्रो वत्सलिकोत्पलगुप्तोऽभिनवगुप्तविशेषश्चक्रगुप्तः क्षेमगुप्तः पद्मगुप्तश्च। अभिनवगुप्तपादानां द्वादश गुरवोऽभवन् - तस्य मुख्यगुरुः श्रीमच्छम्भुनाथः। श्रीशम्भुनाथः कुले तमशिक्षयत्। स श्रीतन्त्रालोकं विरचितुमभिनवगुप्तमप्रेरयत्। अपरञ्च श्रीलक्ष्मणगुप्त इति तस्य गुरुरन्यः। श्रीमल्लक्ष्मणगुप्त उत्पलदेवपादानां शिष्य आसीत्। स क्रमे स्पन्दे प्रत्यभिज्ञायां चाभिनवगुप्तपादानशिक्षयत्। भूतिराजश्च वामनाथश्चेति तस्य गुरू अन्यौ। पर्यन्ते तन्त्रालोकस्तन्त्रसारः परात्रीशिकाविवरणं परात्रीशिकालघुवृत्तिः परमार्थसार ईश्वरप्रत्यभिज्ञाविमर्शिनीश्वरप्रत्यभिज्ञाविवृतिविमर्शिनी शिवदृष्ट्यालोचनं बोधपञ्चदशिका परमार्थचर्चानुत्तराष्टिका मालिनीविजयवार्त्तिक ईश्वरसिद्धिः सम्बन्धसिद्धिरजडप्रमातृसिद्धिः क्रमकेलिः पूर्वपञ्चिका क्रमस्तोत्रमनुभवनिवेदनस्तोत्रं भैरवस्तोत्रं देहस्थदेवताचक्रस्तोत्रं चेति तस्य पुस्तकानि कानिचिदिमानीति॥४३७॥
Śrīmadabhinavagupto mahiṣṭhatrikagururmataḥ| Sa kaśmīre'jāyata 997 śakakāle svadehaṁ cātyajat 1047 śakakāle| Narasiṁhagupta iti tasya pitā vimaleti ca tasya mātā| Narasiṁhaguptaḥ śāstrasamudāye saṁskṛtavyākaraṇe tarke cābhinavaguptamaśikṣayat| Manoharagupta iti tasya bhrātāmbeti ca tasya svasā| Manoharaguptaścāmbā cābhinavaguptasya śiṣyāvāstām| Karṇa ityambāyāḥ bhartā| Yogeśvarīdatta iti karṇasya putraḥ| Abhinavaguptapādānāmanekaśiṣyā āsanyathā śrīmantaḥ kṣemarājo rāmadevo mandro vatsalikotpalagupto'bhinavaguptaviśeṣaścakraguptaḥ kṣemaguptaḥ padmaguptaśca| Abhinavaguptapādānāṁ dvādaśa guravo'bhavan - Tasya mukhyaguruḥ śrīmacchambhunāthaḥ| Śrīśambhunāthaḥ kule tamaśikṣayat| Sa śrītantrālokaṁ viracitumabhinavaguptamaprerayat| Aparañca śrīlakṣmaṇagupta iti tasya gururanyaḥ| Śrīmallakṣmaṇagupta utpaladevapādānāṁ śiṣya āsīt| Sa krame spande pratyabhijñāyāṁ cābhinavaguptapādānaśikṣayat| Bhūtirājaśca vāmanāthaśceti tasya gurū anyau| Paryante tantrālokastantrasāraḥ parātrīśikāvivaraṇaṁ parātrīśikālaghuvṛttiḥ paramārthasāra īśvarapratyabhijñāvimarśinīśvarapratyabhijñāvivṛtivimarśinī śivadṛṣṭyālocanaṁ bodhapañcadaśikā paramārthacarcānuttarāṣṭikā mālinīvijayavārttika īśvarasiddhiḥ sambandhasiddhirajaḍapramātṛsiddhiḥ kramakeliḥ pūrvapañcikā kramastotramanubhavanivedanastotraṁ bhairavastotraṁ dehasthadevatācakrastotraṁ ceti tasya pustakāni kānicidimānīti||437||
"Прославленный Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptaḥ) считается (mataḥ) величайшим Гуру Трики (mahiṣṭha-trika-guruḥ). Он (saḥ) родился (ajāyata) в Кашмире (kaśmīre) (около) 997 по календарю Śaka --т.e. около 1075 г. н.э.-- (997 śaka-kāle) и (ca) покинул (atyajat) своё тело (sva-deham) (около) 1047 по календарю Śaka --т.e. около 1125 г. н.э.-- (1047 śaka-kāle). Его (tasya) отцом (pitā) был Narasiṁhagupta (narasiṁhaguptaḥ iti), а (ca) его (tasya) матерью (mātā) была Vimalā (vimalā iti). Narasiṁhagupta (narasiṁhaguptaḥ) обучал (aśikṣayat) Abhinavagupta (abhinavaguptam) литературе (śāstrasamudāye), санскритской грамматике (saṁskṛta-vyākaraṇe) и (ca) логике (tarke). Его (tasya) братом (bhrātā) был Manoharagupta (manoharaguptaḥ iti), а (ca) его (tasya) сестрой (svasā) — Ambā (ambā iti). Manoharagupta (manoharaguptaḥ) и (ca... ca) Ambā (ambā) были (āstām) учениками (śiṣyau) Abhinavagupta (abhinavaguptasya). Мужем (bhartā) Ambā (ambāyāḥ) был Karṇa (karṇaḥ iti). Сыном (putraḥ) Karṇa (karṇasya) был Yogeśvarīdatta (yogeśvarīdattaḥ iti). Возвышенный Abhinavagupta имел (abhinavagupta-pādānām... āsan) много учеников (aneka-śiṣyāḥ), например (yathā), Благоприятного (śrīmantaḥ) Kṣemarāja (kṣemarājaḥ), Rāmadeva (rāmadevaḥ), Mandra (mandraḥ), Vatsalikā (vatsalikā), Utpalagupta (utpalaguptaḥ), Abhinavaguptaviśeṣa (abhinavaguptaviśeṣaḥ), Cakragupta (cakraguptaḥ), Kṣemagupta (kṣemaguptaḥ) и (ca) Padmagupta (padmaguptaḥ). У возвышенного Abhinavagupta было (abhinavagupta-pādānām... abhavan) двенадцать (dvādaśa) Гуру (guravaḥ). Его (tasya) главным Гуру (mukhya-guruḥ) был прославленный Śambhunātha (śrīmat-śambhunāthaḥ). Почтенный Śambhunātha (śrī-śambhunāthaḥ) обучал (aśikṣayat) его --т.e. Abhinavagupta-- (tam) Kula (kule). Он --т.е. Śambhunātha-- (saḥ) убедил (aprerayat) Abhinavagupta (abhinavaguptam) написать (viracitum) освящённую веками Tantrāloka (śrī-tantrālokam). Более того (aparañca), другим (anyaḥ) его (tasya) Гуру (guruḥ) был выдающийся Lakṣmaṇagupta (śrī-lakṣmaṇaguptaḥ iti). Знаменитый Lakṣmaṇagupta (śrīmat-lakṣmaṇaguptaḥ) был (āsīt) учеником (śiṣyaḥ) восхитительного Utpaladeva (utpaladeva-pādānām). Он --т.e. Lakṣmaṇagupta-- (saḥ) обучал (aśikṣayat) почтенного Abhinavagupta (abhinavagupta-pādān) Krama (krame), Spanda (spande) и (ca) Pratyabhijñā (pratyabhijñāyām). Другими (anyau) двумя его Гуру (tasya-gurū) были Bhūtirāja (bhūtirājaḥ) и (ca... ca) Vāmanātha (vāmanāthaḥ ca iti). В заключение (paryante), таковы (imāni) некоторые (kānicid) его книги (tasya pustakāni): 'Tantrāloka (tantrālokaḥ), Tantrasāra (tantrasāraḥ), Parātrīśikāvivaraṇa (parātrīśikā-vivaraṇam), Parātrīśikālaghuvṛtti (parātrīśikā-laghu-vṛttiḥ), Paramārthasāra (paramārtha-sāraḥ), Īśvarapratyabhijñāvimarśinī (īśvarapratyabhijñā-vimarśinī), Īsvarapratyabhijñāvivṛtivimarśinī (īśvarapratyabhijñā-vivṛti-vimarśinī), Śivadṛṣtyālocana (śivadṛṣṭi-ālocanam), Bodhapañcadaśikā (bodhapañcadaśikā), Paramārthacarcā (paramārtha-carcā), Anuttarāṣṭikā (anuttarāṣṭikā), Mālinīvijayavārttika (mālinīvijaya-vārttika), Īśvarasiddhi (īśvarasiddhiḥ), Sambandhasiddhi (sambandhasiddhiḥ), Ajaḍapramātṛsiddhi (ajaḍapramātṛsiddhiḥ), Kramakeli (kramakeliḥ), Pūrvapañcikā (pūrvapañcikā), Kramastotra (krama-stotram), Anubhavanivedanastotra (anubhavanivedana-stotram), Bhairavastotra (bhairava-stotram) и (ca) Dehasthadevatācakrastotra (dehasthadevatācakra-stotram... iti... iti)"||437||
श्रीमद्वसुगुप्तस्त्रिकशास्त्रसमुदाये स्पन्दाङ्गस्य प्रतिष्ठापकः। स श्रीस्पन्दकारिकायोगेनैवमकरोत्। श्रीशिवसूत्राणि महेश्वरेण शङ्करोपले लिखितानि श्रिमद्वसुगुप्तायाप्रकाश्यन्त। बुधोऽयं स्पन्दशाखायाः प्रतिष्ठापकोऽपि। श्रीलक्षेमारजो यद्यपि श्रीमद्वसुगुप्तः श्रीस्पन्दकारिकाणां वास्तविकरचक इति दार्ढ्येनावदत्तथापि पूजनीयो भास्करः श्रीकल्लटः शास्त्रस्य तस्य वास्तविकरचक इति निश्चयमकरोत्। कल्लट एव पुनः स्ववृत्तावुक्तवान्
दृब्धं महादेवगिरौ महेशस्वप्नोपदिष्टाच्छिवसूत्रसिन्धोः।
स्पन्दामृतं यद्वसुगुप्तपादैः श्रीकल्लटस्तत्प्रकटीचकार॥
इति श्रीमत्कल्लटानुसारेण शिवसूत्राणि महेश्वरेण स्वप्न उपदिष्टानि न तु श्रीक्षेमराजेन निर्दिष्टमिव शङ्करोपले लिखितानि। श्रीस्पन्दकारिकापेक्षया चतस्रो वृत्तयो लिखिताः - (१) क्षेमराजपादैः स्पन्दनिर्णयः (२) रामकण्ठपादैर्विवृतिः (३) कल्लटपादैर्वृत्तिः (४) भट्टोत्पलपादैः स्पन्दप्रदीपिका। किञ्च यः श्रीस्पन्दकारिकासु प्रथमकारिकाविषये वृत्तिरस्त्यञ्चितक्षेमराजः स्पन्दसन्दोहं विरचितवानिति॥४३८॥
Śrīmadvasuguptastrikaśāstrasamudāye spandāṅgasya pratiṣṭhāpakaḥ| Sa śrīspandakārikāyogenaivamakarot| Śrīśivasūtrāṇi maheśvareṇa śaṅkaropale likhitāni śrimadvasuguptāyāprakāśyanta| Budho'yaṁ spandaśākhāyāḥ pratiṣṭhāpako'pi| Śrīlakṣemārajo yadyapi śrīmadvasuguptaḥ śrīspandakārikāṇāṁ vāstavikaracaka iti dārḍhyenāvadattathāpi pūjanīyo bhāskaraḥ śrīkallaṭaḥ śāstrasya tasya vāstavikaracaka iti niścayamakarot| Kallaṭa eva punaḥ svavṛttāvuktavān
Dṛbdhaṁ mahādevagirau maheśasvapnopadiṣṭācchivasūtrasindhoḥ|
Spandāmṛtaṁ yadvasuguptapādaiḥ śrīkallaṭastatprakaṭīcakāra||
iti śrīmatkallaṭānusāreṇa śivasūtrāṇi maheśvareṇa svapna upadiṣṭāni na tu śrīkṣemarājena nirdiṣṭamiva śaṅkaropale likhitāni| Śrīspandakārikāpekṣayā catasro vṛttayo likhitāḥ - (1) Kṣemarājapādaiḥ spandanirṇayaḥ (2) Rāmakaṇṭhapādairvivṛtiḥ (3) Kallaṭapādairvṛttiḥ (4) Bhaṭṭotpalapādaiḥ spandapradīpikā| Kiñca yaḥ śrīspandakārikāsu prathamakārikāviṣaye vṛttirastyañcitakṣemarājaḥ spandasandohaṁ viracitavāniti||438||
"Знаменитый Vasugupta (śrīmat-vasuguptaḥ) (был) основателем (pratiṣṭhāpakaḥ) ветви Спанды (spanda-aṅgasya) в литературе Трики (trika-śāstrasamudāye). Он (saḥ) стал (akarot) таковым (evam) благодаря уважаемым Spandakārikā-s (śrī-spanda-kārikā-yogena). Досточтимые Śivasūtra-s (śrī-śivasūtrāṇi), 'написанные' (likhitāni) Великим Господом (mahā-īśvareṇa) на камне Śaṅkara (śaṅkara-upale), были явлены (aprakāśyanta) благоприятному Vasugupta (śrimat-vasuguptāya). Этот (ayam) мудрец (budhaḥ) (был) также основателем (pratiṣṭhāpakaḥ api) школы Спанды (spanda-śākhāyāḥ). Хотя (yadi api) прославленный Kṣemarāja (śrīla-kṣemārajaḥ) заявлял (dārḍhyena avadat), что (iti) знаменитый Vasugupta (śrīmat-vasuguptaḥ) (был) настоящим автором (vāstavika-racakaḥ) почтенных Spandakārikā-s (śrī-spanda-kārikāṇām), тем не менее (tathā api) уважаемый (pūjanīyaḥ) Bhāskara (bhāskaraḥ) утверждал (niścayam akarot), что (iti) почтенный Kallaṭa (śrī-kallaṭaḥ) (был) настоящим автором (vāstavika-racakaḥ) этого Писания (śāstrasya tasya). Сам Kallaṭa (kallaṭaḥ eva), однако (punar), сказал (uktavān) в своём Vṛtti (sva-vṛttau):
«Досточтимый Kallaṭa (śrī-kallaṭaḥ) проявил --'давным давно' включено по умолчанию, поскольку Kallaṭa использует Совершенное время-- (prakaṭīcakāra) Нектар Спанды (Spanda) --т.e. Spandakārikā-s-- (spanda-amṛtam... tad), который был (yad) составлен --букв. нанизан-- (dṛbdham) выдающимся Vasugupta (vasugupta-pādaiḥ) из Океана Śivasūtra-s, которые были преподаны (мудрецу Vasugupta) Великим Владыкой (mahā-īśa-svapna-upadiṣṭāt śiva-sūtra-sindhoḥ) на горе Mahādeva (mahādeva-girau... iti)»
Согласно знаменитому Kallaṭa (śrīmat-kallaṭa-anusāreṇa), Śivasūtra-s (śiva-sūtrāṇi) были преподаны (upadiṣṭāni) Великим Господом (mahā-īśvareṇa) во сне (svapne), а не (na tu) написаны (likhitāni) на камне Śaṅkara (śaṅkara-upale), как (iva) указывал (nirdiṣṭam) почтенный Kṣemarāja (śrī-kṣemarājena). К почтенным Spandakārikā-s (śrī-spanda-kārikā-apekṣayā) было написано (likhitāḥ) четыре (catasraḥ) комментария (vṛttayaḥ): (1) Spandanirṇaya (1... spanda-nirṇayaḥ) выдающегося Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ), (2) Vivṛti (2... vivṛtiḥ) выдающегося Rāmakaṇṭha (rāmakaṇṭha-pādaiḥ), (3) Vṛtti (3... vṛttiḥ) выдающегося Kallaṭa (kallaṭa-pādaiḥ) (и) (4) Spandapradīpikā (4... spanda-pradīpikā) выдающегося Bhaṭṭotpala (bhaṭṭotpala-pādaiḥ). Кроме того (kiñca), почитаемый Kṣemarāja (añcita-kṣemarājaḥ) написал (viracitavān) Spandasandoha (spanda-sandoham), который (yaḥ) является (asti) комментарием (vṛttiḥ) к первой kārikā (prathama-kārikā-viṣaye) почтенных Spandakārikā-s (śrī-spanda-kārikāsu... iti)"||438||
श्रीमत्सोमानन्दस्त्रिकशास्त्रसमुदाये प्रत्यभिज्ञाङ्गस्य प्रतिष्ठापकः। स श्रीशिवदृष्टियोगेनैवमकरोत्। पूजनीयः सोमानन्दः प्रथमबुधो यश्चतुष्षष्टौ भैरवतन्त्रेषु शिवसूत्रेषु स्पन्दकारिकासु च निहितोपदेशांस्तर्कानुसारेण व्याख्यातुमारब्धवान्। श्रीशिवदृष्ट्युद्देशेन श्रीमदभिनवगुप्तः शिवदृष्ट्यालोचनं नाम वृत्तिं विरचितवान्। दौर्भाग्येन श्रीशिवदृष्ट्यालोचनमधुना व्यक्तं नष्टमेव। श्रीलसोमानन्दो महत उत्पलदेवस्य पिता च गुरुश्चापि। आदृत्यसोमानन्दः स्पन्दकुलशाखयोः दर्शनानामन्येषां च शास्त्रविदिति॥४३९॥
Śrīmatsomānandastrikaśāstrasamudāye pratyabhijñāṅgasya pratiṣṭhāpakaḥ| Sa śrīśivadṛṣṭiyogenaivamakarot| Pūjanīyaḥ somānandaḥ prathamabudho yaścatuṣṣaṣṭau bhairavatantreṣu śivasūtreṣu spandakārikāsu ca nihitopadeśāṁstarkānusāreṇa vyākhyātumārabdhavān| Śrīśivadṛṣṭyuddeśena śrīmadabhinavaguptaḥ śivadṛṣṭyālocanaṁ nāma vṛttiṁ viracitavān| Daurbhāgyena śrīśivadṛṣṭyālocanamadhunā vyaktaṁ naṣṭameva| Śrīlasomānando mahata utpaladevasya pitā ca guruścāpi| Ādṛtyasomānandaḥ spandakulaśākhayoḥ darśanānāmanyeṣāṁ ca śāstraviditi||439||
"Прославленный Somānanda (śrīmat-somānandaḥ) (был) основателем (pratiṣṭhāpakaḥ) ветви Pratyabhijñā (pratyabhijñā-aṅgasya) в литературе Трики (trika-śāstrasamudāye). Он (saḥ) стал (akarot) таковым (evam) благодаря достопочтимой Śivadṛṣṭi (śrī-śiva-dṛṣṭi-yogena). Уважаемый (pūjanīyaḥ) Somānanda (somānandaḥ) (был) первым мудрецом (prathama-budhaḥ), который (yaḥ) начал (ārabdhavān) рационально объяснять (tarkānusāreṇa vyākhyātum) Учение, содержащееся (nihita-upadeśān) в шестидесяти четырёх Вhairavatantra-s (catuṣṣaṣṭau bhairava-tantreṣu), в Śivasūtra-s (śiva-sūtreṣu) и (ca) в Spandakārikā-s (spanda-kārikāsu). Касательно досточтимой Śivadṛṣṭi (śrī-śivadṛṣṭi-uddeśena), прославленный Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptaḥ) написал (viracitavān) комментарий (vṛttim), именуемый (nāma) Śivadṛṣtyālocana (śivadṛṣṭi-ālocanam). К сожалению (daurbhāgyena), уважаемое Śivadṛṣtyālocana (śrī-śivadṛṣṭi-ālocanam) очевидно утеряно (vyaktam naṣṭam eva) сейчас (adhunā). Прославленный Somānanda (śrīla-somānandaḥ) (был) отцом (pitā), а (ca... ca) также (api) Гуру (guruḥ) великого Utpaladeva (mahataḥ utpaladevasya). Почтенный Somānanda (ādṛtya-somānandaḥ) (был) знатоком Писаний (śāstra-vit) школ Spanda и Kula (spanda-kula-śākhayoḥ) и (ca) других философий (darśanānām anyeṣām... iti)"||439||
श्रीमदुत्पलदेवस्त्रिकशास्त्रसमुदाये प्रत्यभिज्ञाङ्गस्य मुख्यनिबन्धा। स श्रीश्वरप्रत्यभिज्ञायोगेनैवमकरोत्। पूजनीय उत्पलदेवस्त्रिकशास्त्रसमवाय आगमस्पन्दाङ्गयोः शास्त्रेषु प्राप्यमाणेभ्यः किञ्चित्सैद्धान्तिकोपदेशेभ्यः पूर्णयुक्तिसिद्धाधारं दातुं समाप्तवान्। विमर्शिनी विवृतिविमर्शिनी चेत्यभिनवगुप्तपादैर्वृत्ती द्वे श्रीश्वरप्रत्यभिज्ञायाः कीर्तिं वृद्धवत्यावेव। आदृत्योत्पलदेवोऽञ्चिताभिनवगुप्तस्य द्वादशानां गुरूणामन्यतमस्य श्रीमल्लक्ष्मणगुप्तस्यापि गुरुरासीत्। पर्यन्ते कीर्तितायाः श्रीश्वरप्रत्यभिज्ञाया ऋते श्रीलोत्पलदेवः पुस्तकान्यन्यानि विरचितवांस्तथाहि - अजडप्रमातृसिद्धिः सम्बन्धसिद्धिः शिवस्तोत्रावलीश्वरसिद्धिरीश्वरप्रत्यभिज्ञाविवृतिर्वृत्तयश्चान्याः काश्चिदिति॥४४०॥
Śrīmadutpaladevastrikaśāstrasamudāye pratyabhijñāṅgasya mukhyanibandhā| Sa śrīśvarapratyabhijñāyogenaivamakarot| Pūjanīya utpaladevastrikaśāstrasamavāya āgamaspandāṅgayoḥ śāstreṣu prāpyamāṇebhyaḥ kiñcitsaiddhāntikopadeśebhyaḥ pūrṇayuktisiddhādhāraṁ dātuṁ samāptavān| Vimarśinī vivṛtivimarśinī cetyabhinavaguptapādairvṛttī dve śrīśvarapratyabhijñāyāḥ kīrtiṁ vṛddhavatyāveva| Ādṛtyotpaladevo'ñcitābhinavaguptasya dvādaśānāṁ gurūṇāmanyatamasya śrīmallakṣmaṇaguptasyāpi gururāsīt| Paryante kīrtitāyāḥ śrīśvarapratyabhijñāyā ṛte śrīlotpaladevaḥ pustakānyanyāni viracitavāṁstathāhi - Ajaḍapramātṛsiddhiḥ sambandhasiddhiḥ śivastotrāvalīśvarasiddhirīśvarapratyabhijñāvivṛtirvṛttayaścānyāḥ kāściditi||440||
"Прославленный Utpaladeva (śrīmat-utpaladevaḥ) (является) главным автором (mukhya-nibandhā) ветви Pratyabhijñā (pratyabhijñā-aṅgasya) в литературе Трики (trika-śāstrasamudāye). Он (saḥ) стал (akarot) таковым (evam) благодаря досточтимой Īśvarapratyabhijñā (śrī-īśvara-pratyabhijñā-yogena). Восхитительный (pūjanīyaḥ) Utpaladeva (utpaladevaḥ) закончил (samāptavān) оказывать (dātum) полную рациональную поддержку (pūrṇa-yuktisiddha-ādhāram) в некоторой степени догматическим учениям (kiñcid saiddhāntika-upadeśebhyaḥ), которые можно найти (prāpyamāṇebhyaḥ) в Писаниях (śāstreṣu) ветвей Āgama и Spanda (āgama-spanda-aṅgayoḥ) в литературе Трики (trika-śāstrasamavāye). Vimarśinī (vimarśinī) и (ca) Vivṛtivimarśinī (vivṛti-vimarśinī... iti), два (dve) комментария (vṛttī) выдающегося Abhinavagupta (abhinavagupta-pādaiḥ), увеличили (vṛddhavatyau eva) славу (kīrtim) уважаемой Īśvarapratyabhijñā (śrī-īśvara-pratyabhijñāyāḥ). Почитаемый Utpaladeva (ādṛtya-utpaladevaḥ) был (āsīt) также (api) Гуру (guruḥ) известного Lakṣmaṇagupta (śrīmat-lakṣmaṇa-guptasya), одного из (anyatamasya) двенадцати Гуру (dvādaśānām gurūṇām) выдающегося Abhinavagupta (añcita-abhinavaguptasya). Наконец (paryante), помимо знаменитой уважаемой Īśvarapratyabhijñā (kīrtitāyāḥ śrī-īśvarapratyabhijñāyāḥ), прославленный Utpaladeva (śrīla-utpaladevaḥ) написал (viracitavān) другие (anyāni) книги (pustakāni), например (tathāhi): Ajaḍapramātṛsiddhi (ajaḍa-pramātṛ-siddhiḥ), Sambandhasiddhi (sambandha-siddhiḥ), Śivastotrāvalī (śiva-stotra-āvalī), Īśvarasiddhi (īśvara-siddhiḥ), Īśvarapratyabhijñāvivṛti (īśvara-pratyabhijñā-vivṛtiḥ) и (ca) некоторые (kāścid) другие (anyāḥ) комментарии (vṛttayaḥ... iti)"||440||
श्रीमत्क्षेमराजो महामाहेश्वरस्याभिनवगुप्तस्य मुख्यशिष्य आसीत्। मम मते त्रिकदर्शने स महिष्ठभाष्यकृत्। क्षेमराजपादाः श्रीमदभिनवगुप्तस्यैकशिष्य आसन्यः कतिपयान्ग्रन्थान्विरचितवान्। अञ्चितक्षेमराजस्य श्रीयोगराजो मुख्यशिष्य आसीत्। शिष्योऽयमभिनवगुप्तपादैः श्रीपरमार्थसारविषयकं गुर्वर्थवृत्तिं लिखितवान्। श्रीलक्षेमराजेन पुस्तकानि कतिपयानि निबद्धानि तथाहि - शिवसूत्रविमर्शिनी स्पन्दनिर्णयः स्वच्छन्दोद्द्योतो नेत्रोद्द्योतः स्पन्दसन्दोहः प्रत्यभिज्ञाहृदयं प्रत्यभिज्ञाहृदयविवृतिः पराप्रावेशिका वृत्तयश्चान्याः काश्चिदिति॥४४१॥
Śrīmatkṣemarājo mahāmāheśvarasyābhinavaguptasya mukhyaśiṣya āsīt| Mama mate trikadarśane sa mahiṣṭhabhāṣyakṛt| Kṣemarājapādāḥ śrīmadabhinavaguptasyaikaśiṣya āsanyaḥ katipayāngranthānviracitavān| Añcitakṣemarājasya śrīyogarājo mukhyaśiṣya āsīt| Śiṣyo'yamabhinavaguptapādaiḥ śrīparamārthasāraviṣayakaṁ gurvarthavṛttiṁ likhitavān| Śrīlakṣemarājena pustakāni katipayāni nibaddhāni tathāhi - Śivasūtravimarśinī spandanirṇayaḥ svacchandoddyoto netroddyotaḥ spandasandohaḥ pratyabhijñāhṛdayaṁ pratyabhijñāhṛdayavivṛtiḥ parāprāveśikā vṛttayaścānyāḥ kāściditi||441||
"Знаменитый Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) был (āsīt) главным учеником (mukhya-śiṣyaḥ) Великого Преданного Господа, Abhinavagupta (mahāmāheśvarasya abhinavaguptasya). По моему мнению (mama mate), в философии Трики (trika-darśane), он (saḥ) является величайшим комментатором (mahiṣṭha-bhāṣya-kṛt). Выдающийся Kṣemarāja (kṣemarāja-pādāḥ) был (āsan) единственным учеником (eka-śiṣyaḥ) прославленного Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptasya), который (yaḥ) написал (viracitavān) некоторое количество книг (katipayān granthān). Почтенный Yogarāja (śrī-yogarājaḥ) был (āsīt) главным учеником (mukhya-śiṣyaḥ) выдающегося Kṣemarāja (añcita-kṣemarājasya). Этот (ayam) ученик (śiṣyaḥ) написал (likhitavān) важный комментарий (gurvartha-vṛttim) на досточтимое Писание Paramārthasāra (śrī-paramārthasāra-viṣayakam) выдающегося Abhinavagupta (abhinavagupta-pādaiḥ). Некоторое количество книг (pustakāni katipayāni) было написано (nibaddhāni) знаменитым Kṣemarāja (śrīla-kṣemarājena), например (tathāhi): Śivasūtravimarśinī (śiva-sūtra-vimarśinī), Spandanirṇaya (spanda-nirṇayaḥ), Svacchandoddyota (svacchanda-uddyotaḥ), Netroddyota (netra-uddyotaḥ), Spandasandoha (spanda-sandohaḥ), Pratyabhijñāhṛdaya (pratyabhijñā-hṛdayam), Pratyabhijñāhṛdayavivṛti (pratyabhijñā-hṛdaya-vivṛtiḥ), Parāprāveśikā (parāprāveśikā) и (ca) некоторые (kāścid) другие (anyāḥ) комментарии (vṛttayaḥ... iti)"||441||
पञ्च बुधा इमे च सत्यमन्दिरे पञ्चातिदृढस्थूणा नूनम्। किं सत्यमन्दिरम् - त्रिकदर्शनमवश्यम्। पूर्वोक्ताः पञ्च स्थूणाश्चाधोभागशङ्कुशीर्षसमन्विताः। अधोभागाः श्रीमद्दुर्वाससे श्रीकण्ठनाथेन दत्तेषु चतुष्षष्टिभैरवतन्त्रेष्वन्तर्गतदिव्यविज्ञानसुदृढभूम्यां स्थाः। प्रतिभैरवतन्त्रे महेश्वरो गुप्तः। सङ्क्षेपेणाद्वैतचतुष्षष्टिभैरवतन्त्राणि मोक्षदातॄणि। पञ्चस्थूणानां तासां शङ्कवस्तत्पञ्चबुधाश्चर्यज्ञानेन सबलीकृताः। स्थूणानां च शीर्षाणि तत्पञ्चबुधानां मुक्तेर्महाविभवेनालङ्कृतानि। दीर्घचतुरश्रो भागश्च योऽवलम्बते स्थूनाशीर्षेषु भवनस्य भवति - अस्मिनेवान्यबुधानां नामानि परभैरवेण तष्टानि निश्चितमेव। इदानीं बुधानन्यांस्तान्वक्ष्यामीति॥४४२॥
Pañca budhā ime ca satyamandire pañcātidṛḍhasthūṇā nūnam| Kiṁ satyamandiram - Trikadarśanamavaśyam| Pūrvoktāḥ pañca sthūṇāścādhobhāgaśaṅkuśīrṣasamanvitāḥ| Adhobhāgāḥ śrīmaddurvāsase śrīkaṇṭhanāthena datteṣu catuṣṣaṣṭibhairavatantreṣvantargatadivyavijñānasudṛḍhabhūmyāṁ sthāḥ| Pratibhairavatantre maheśvaro guptaḥ| Saṅkṣepeṇādvaitacatuṣṣaṣṭibhairavatantrāṇi mokṣadātṝṇi| Pañcasthūṇānāṁ tāsāṁ śaṅkavastatpañcabudhāścaryajñānena sabalīkṛtāḥ| Sthūṇānāṁ ca śīrṣāṇi tatpañcabudhānāṁ muktermahāvibhavenālaṅkṛtāni| Dīrghacaturaśro bhāgaśca yo'valambate sthūnāśīrṣeṣu bhavanasya bhavati - Asminevānyabudhānāṁ nāmāni parabhairaveṇa taṣṭāni niścitameva| Idānīṁ budhānanyāṁstānvakṣyāmīti||442||
"И (ca) эти (ime) пять (pañca) мудрецов (budhāḥ) являются, несомненно, пятью чрезвычайно прочными столпами/колоннами (pañca-atidṛḍha-sthūṇāḥ nūnam) в Храме Истины (satya-mandire). Что (kim) (такое) Храм Истины (satya-mandiram)? — Философия Трики (trika-darśanam), конечно же (avaśyam). А (ca) пять (pañca) вышеупомянутых (pūrva-uktāḥ) колонн (sthūṇāḥ) снабжены фундаментами, стержнями и капителями (adhobhāga-śaṅku-śīrṣa-samanvitāḥ). Фундаменты (adhobhāgāḥ) покоятся (sthāḥ) на очень твёрдой почве Божественной Мудрости, содержащейся (antargata-divya-vijñāna-sudṛḍha-bhūmyām) в шестидесяти четырёх Bhairavatantra-s (catuṣṣaṣṭi-bhairava-tantreṣu), данных (datteṣu) Śrīkaṇṭhanātha --формой, которую принял Parabhairava-- (śrī-kaṇṭhanāthena) прославленному Durvāsās (śrīmat-durvāsase). В каждой Bhairavatantra (prati-bhairava-tantre) сокрыт (guptaḥ) Великий Господь (mahā-īśvaraḥ). Короче говоря (saṅkṣepeṇa), шестьдесят четыре недвойственные Bhairavatantra-s (advaita-catuṣṣaṣṭi-bhairava-tantrāṇi) являются дарителями Освобождения (mokṣa-dātṝṇi). Стержни (śaṅkavaḥ) тех пяти колонн (pañca-sthūṇānām tāsām) укреплены (sabalīkṛtāḥ) необыкновенным Знанием тех пяти мудрецов (tad-pañca-budha-āścarya-jñānena). А (ca) капители (śīrṣāṇi) колонн (sthūṇānām) украшены (alaṅkṛtāni) Великой Славой (mahā-vibhavena) Освобождения (mukteḥ) тех пяти мудрецов (tad-pañca-budhānām). И (ca) имеется (bhavati) прямоугольная часть (dīrghacaturaśraḥ bhāgaḥ), которая (yaḥ) покоится (avalambate) на капителях колонн (sthūnā-śīrṣeṣu) Храма (bhavanasya) --т.e. фриз--. На ней (asmin eva) имена (nāmāni) других мудрецов (anya-budhānām) определённо были высечены (taṣṭāni niścitam eva) Parabhairava (para-bhairaveṇa). Теперь (idānīm) я буду говорить (vakṣyāmi) об этих других мудрецах (budhān anyān tān... iti)"||442||
श्रीमत्त्र्यम्बकनाथः श्रीदुर्वाससो मानसिकपुत्र आसीत् - स त्रिकदर्शनरक्षितॄणामस्माकं सर्वेषां मुख्यपूर्वजः। श्रीमल्लक्ष्मणगुप्तः पूजनीयोत्पलदेवस्य महाशिष्यश्चादृत्याभिनवगुप्तस्य द्वादशगुरूणामन्यतमश्चासीत्। स क्रमस्पन्दप्रत्यभिज्ञाशाखासु श्रीलाभिनवगुप्तमशिक्षयत्। श्रीमत्कल्लटः पूजार्हवसुगुप्तस्य मुख्यशिष्यश्च कीर्तितायाः स्पन्दवृत्तेरचकश्चासीत्। श्रीमच्छम्भुनाथः सिद्धनाथाख्योऽपि महामाहेश्वरस्याभिनवगुप्तस्य मुख्यगुरुरासीत्। स कुलशाखायां महतोऽभिनवगुप्तानशिक्षयत्। श्रीमद्भास्करो वसुगुप्तपादानां शिष्य आसीत्। स श्रीशिवसूत्रवार्त्तिकस्य रचक आसीत्। श्रीभास्करे श्रीलवसुगुप्तशिष्ये भूतेऽपि तथापि क्षेमराजपादैः शिवसूत्रविमर्शिनी भास्करपादैः शिवसूत्रवार्त्तिकात्कीर्तिततरा। किमर्थम्। आदृत्यक्षेमराजस्य पूजार्हाभिनवगुप्तशिष्यत्वात्। त्रिकदर्शनेऽभिनवगुप्तपादानां प्रागल्भ्यमिदं दर्शयति। श्रीमदभिनवगुप्तविशेषो महामाहेश्वरस्याभिनवगुप्तस्य शिष्याणामन्यतम आसीत्। स श्रीतन्त्रालोके महासिद्धेन प्रोच्यते। श्रीमद्रामकण्ठः श्रीस्पन्दकारिकाविषये विवृत्यभिहिताया वृत्तेः कारः। श्रीमद्वरदराजः श्रीशिवसूत्रविषये वार्त्तिकाभिहिताया वृत्तेः कारः। अलमनेनेति॥४४३॥
Śrīmattryambakanāthaḥ śrīdurvāsaso mānasikaputra āsīt - Sa trikadarśanarakṣitṝṇāmasmākaṁ sarveṣāṁ mukhyapūrvajaḥ| Śrīmallakṣmaṇaguptaḥ pūjanīyotpaladevasya mahāśiṣyaścādṛtyābhinavaguptasya dvādaśagurūṇāmanyatamaścāsīt| Sa kramaspandapratyabhijñāśākhāsu śrīlābhinavaguptamaśikṣayat| Śrīmatkallaṭaḥ pūjārhavasuguptasya mukhyaśiṣyaśca kīrtitāyāḥ spandavṛtteracakaścāsīt| Śrīmacchambhunāthaḥ siddhanāthākhyo'pi mahāmāheśvarasyābhinavaguptasya mukhyagururāsīt| Sa kulaśākhāyāṁ mahato'bhinavaguptānaśikṣayat| Śrīmadbhāskaro vasuguptapādānāṁ śiṣya āsīt| Sa śrīśivasūtravārttikasya racaka āsīt| Śrībhāskare śrīlavasuguptaśiṣye bhūte'pi tathāpi kṣemarājapādaiḥ śivasūtravimarśinī bhāskarapādaiḥ śivasūtravārttikātkīrtitatarā| Kimartham| Ādṛtyakṣemarājasya pūjārhābhinavaguptaśiṣyatvāt| Trikadarśane'bhinavaguptapādānāṁ prāgalbhyamidaṁ darśayati| Śrīmadabhinavaguptaviśeṣo mahāmāheśvarasyābhinavaguptasya śiṣyāṇāmanyatama āsīt| Sa śrītantrāloke mahāsiddhena procyate| Śrīmadrāmakaṇṭhaḥ śrīspandakārikāviṣaye vivṛtyabhihitāyā vṛtteḥ kāraḥ| Śrīmadvaradarājaḥ śrīśivasūtraviṣaye vārttikābhihitāyā vṛtteḥ kāraḥ| Alamaneneti||443||
"Прославленный Tryambakanātha (śrīmat-tryambakanāthaḥ) был (āsīt) ментальным сыном (mānasika-putraḥ) достопочтенного Durvāsās (śrī-durvāsasaḥ). Он (saḥ) является главным предком (mukhya-pūrvajaḥ) всех нас (asmākam sarveṣām), хранителей/защитников философии Трики (trika-darśana-rakṣitṝṇām). Знаменитый Lakṣmaṇagupta (śrīmat-lakṣmaṇaguptaḥ) был (āsīt) великим учеником (mahā-śiṣyaḥ) почтенного Utpaladeva (pūjanīya-utpaladevasya) и (ca... ca) одним из (anyatamaḥ) двенадцати Гуру (dvādaśa-gurūṇām) прославленного Abhinavagupta (ādṛtya-abhinavaguptasya). Он (saḥ) рассказывал (aśikṣayat) знаменитому Abhinavagupta (śrīla-abhinavaguptam) о школах Krama, Spanda и Pratyabhijñā (krama-spanda-pratyabhijñā-śākhāsu). Известный Kallaṭa (śrīmat-kallaṭaḥ) был (āsīt) главным учеником (mukhya-śiṣyaḥ) восхитительного Vasugupta (pūjārha-vasuguptasya) и (ca... ca) автором (racakaḥ) известной Spandavṛtti (kīrtitāyāḥ spanda-vṛtteḥ). Знаменитый Śambhunātha (śrīmat-śambhunāthaḥ), также (api) именуемый Siddhanātha (siddhanātha-ākhyaḥ), был (āsīt) главным Гуру (mukhya-guruḥ) Великого Преданного Великого Владыки, Abhinavagupta (mahā-māheśvarasya abhinavaguptasya). Он (saḥ) рассказывал (aśikṣayat) Великому Abhinavagupta (mahataḥ abhinavaguptān) о школе Kula (kula-śākhāyām). Прославленный Bhāskara (śrīmat-bhāskaraḥ) был (āsīt) учеником (śiṣyaḥ) выдающегося Vasugupta (vasugupta-pādānām). Он (saḥ) был (āsīt) автором (racakaḥ) почтенного Śivasūtravārttika (śrī-śiva-sūtra-vārttikasya). Хотя уважаемый Bhāskara был учеником знаменитого Vasugupta (śrī-bhāskare śrīla-vasugupta-śiṣye bhūte api), тем не менее (tathā api) Śivasūtravimarśinī (śiva-sūtra-vimarśinī) выдающегося Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ) более известна (kīrtita-tarā), чем Śivasūtravārttika (śiva-sūtra-vārttikāt) знаменитого Bhāskara (bhāskara-pādaiḥ). Почему? (kimartham) Потому что почитаемый Kṣemarāja был учеником уважаемого Abhinavagupta (ādṛtya-kṣemarājasya pūjārha-abhinavagupta-śiṣyatvāt). Это (idam) показывает (darśayati) важность (prāgalbhyam) именитого Abhinavagupta (abhinavagupta-pādānām) в философии Трики (trika-darśane). Известный Abhinavaguptaviśeṣa (śrīmat-abhinavagupta-viśeṣaḥ) был (āsīt) одним из (anyatamaḥ) учеников (śiṣyāṇām) Великого Преданного Великого Владыки, Abhinavagupta (mahā-māheśvarasya abhinavaguptasya). Он (saḥ) упоминается (procyate) Великим Siddha (mahā-siddhena) в почтенном Tantrāloka (śrī-tantrāloke). Знаменитый Rāmakaṇṭha (śrīmat-rāmakaṇṭhaḥ) является автором (kāraḥ) комментария (vṛtteḥ), называемого Vivṛti (vivṛti-abhihitāyāḥ), на почтенные Spandakārikā-s (śrī-spanda-kārikā-viṣaye). Именитый Varadarāja (śrīmat-varadarājaḥ) является автором (kāraḥ) комментария (vṛtteḥ), называемого Vārttika (vārttika-abhihitāyāḥ), на почтенные Śivasūtra-s (śrī-śiva-sūtra-viṣaye). Достаточно (alam) об этом (anena iti)"||443||
ये सर्वे भक्ताः सर्वस्यैव च स्वभावाविद्यारुद्धाः।
सत्स्वातन्त्र्यं च प्राप्तुं सत्यमन्दिराभिगमेनोत्सुका हि॥१०॥
तेभ्योऽत्रैतत्सुग्रन्थरूपेण बाढमस्येषद्दर्शनमपि।
आप्तुं शक्न्वन्ति ते यथा चाशेषास्वादो रसिकोत्तमस्य॥११॥
अन्नस्यात्यल्पांसेऽप्यस्य तथा चैव त्रिकस्य सर्वस्वादः।
शिवभक्त्या रचित एतदल्पग्रन्थे भोक्तुं शक्यत एव हि॥१२॥
इति त्रिकमुख्यमतेषु सत्यमन्दिरद्वादशकनाम्नि प्रावेशिककाव्ये दशमश्लोकाद्द्वादशश्लोकपर्यन्तं श्लोकत्रयमेतदिति॥४४४॥
Ye sarve bhaktāḥ sarvasyaiva ca svabhāvāvidyāruddhāḥ|
Satsvātantryaṁ ca prāptuṁ satyamandirābhigamenotsukā hi||10||
Tebhyo'traitatsugrantharūpeṇa bāḍhamasyeṣaddarśanamapi|
Āptuṁ śaknvanti te yathā cāśeṣāsvādo rasikottamasya||11||
Annasyātyalpāṁse'pyasya tathā caiva trikasya sarvasvādaḥ|
Śivabhaktyā racita etadalpagranthe bhoktuṁ śakyata eva hi||12||
iti trikamukhyamateṣu satyamandiradvādaśakanāmni prāveśikakāvye daśamaślokāddvādaśaślokaparyantaṁ ślokatrayametaditi||444||
"Это (etad) (—) группа из трёх строф (śloka-trayam), с десятой строфы (daśama-ślokāt) до двенадцатой (dvādaśa-śloka-paryantam), во вступительных стихах (prāveśika-kāvye), называемых 'Двенадцать строф о Храме Истины' (satya-mandira-dvādaśaka-nāmni) в Основных Принципах (Шиваизма) Трики (trika-mukhya-mateṣu):
«Все (sarve... tebhyaḥ) преданные (bhaktāḥ), которые (ye) охвачены неведением в отношении сущностной природы (svabhāva-avidyā-ruddhāḥ) всего (sarvasya eva ca), действительно стремятся (utsukāḥ hi) посетить Храм Истины (satya-mandira-abhigamena) для обретения (prāptum) настоящей Свободы (sat-svātantryam ca), и здесь (atra) они (te) могут (śaknvanti) получить (āptum) представление (īṣaddarśanam api) о Ней (asya) в форме этой прекрасной книги (etad-su-grantha-rūpeṇa bāḍham).
Подобно тому, как (yathā ca) полный вкус (aśeṣa-āsvādaḥ) самой изысканной пищи (rasika-uttamasya annasya) (содержится) даже (api) в её (asya) очень маленькой порции (ati-alpa-aṁse), так же и (tathā ca eva) всем вкусом (sarva-svādaḥ) Шиваизма Трики (trikasya) можно (śakyate eva hi) насладиться (bhoktum) в этой небольшой книге (etad-alpa-granthe), написанной (racite), благодаря преданности Śiva (śiva-bhaktyā... iti... iti)||10-12||»"||444||
दीक्षेति भक्तशिष्ययोर्विशेषोऽयम्। त्रिकमुख्यमतानीत्यभिहिते ग्रन्थेऽस्मिन्भक्ताः सर्वे श्रीत्रिकदर्शनस्य निखिलस्वादं भोक्तुं शक्ताः। भक्ता इमे सर्वस्य स्वभावाविद्यावरोधानुभवलक्षणाः। बन्धेऽस्मिन्नभक्तेष्वसङ्ख्येषु तुष्टेष्वपि तथापि भक्ता इमे नैवम्। भक्ता इमे दुःखसङ्कीर्णादनन्तबन्धान्मोक्षमिच्छन्ति। यथा चाशेषास्वादो रसिकोत्तमस्यान्नस्यात्यल्पांशेऽप्यस्य तथा चैव श्रीत्रिकस्याखिलस्वादो महेश्वरात्मशिवसततभक्त्या विरचिते त्रिकमुख्यमतसङ्क्षेपरूपेऽल्पग्रन्थेऽस्मिन्भोक्तुं शक्यत एव। अन्तिमोपदेशेनानेन गुरुणा गब्रिएल्प्रदीपकेन रचितैतत्पुस्तकविषयका मद्व्याख्या समाप्ता। इति शिवम्। अधुना सङ्क्षेपतो मया शैवमार्गत्रयमन्यद्वक्ष्यत इति॥४४५॥
Dīkṣeti bhaktaśiṣyayorviśeṣo'yam| Trikamukhyamatānītyabhihite granthe'sminbhaktāḥ sarve śrītrikadarśanasya nikhilasvādaṁ bhoktuṁ śaktāḥ| Bhaktā ime sarvasya svabhāvāvidyāvarodhānubhavalakṣaṇāḥ| Bandhe'sminnabhakteṣvasaṅkhyeṣu tuṣṭeṣvapi tathāpi bhaktā ime naivam| Bhaktā ime duḥkhasaṅkīrṇādanantabandhānmokṣamicchanti| Yathā cāśeṣāsvādo rasikottamasyānnasyātyalpāṁśe'pyasya tathā caiva śrītrikasyākhilasvādo maheśvarātmaśivasatatabhaktyā viracite trikamukhyamatasaṅkṣeparūpe'lpagranthe'sminbhoktuṁ śakyata eva| Antimopadeśenānena guruṇā gabrielpradīpakena racitaitatpustakaviṣayakā madvyākhyā samāptā| Iti śivam| Adhunā saṅkṣepato mayā śaivamārgatrayamanyadvakṣyata iti||445||
"Разница (viśeṣaḥ) между преданным и учеником (bhakta-śiṣyayoḥ) в следующем (ayam): 'В Инициации' (dīkṣā iti). В этой книге, именуемой (abhihite granthe asmin) 'Основные Принципы Шиваизма Трики' (trika-mukhya-matāni iti), все (sarve) преданные (bhaktāḥ) могут (śaktāḥ) наслаждаться (bhoktum) полным вкусом (nikhila-svādam) уважаемой философии Трики (śrī-trika-darśanasya). Для этих (ime) преданных (bhaktāḥ) характерно переживание осады со стороны неведения касательно сущностной природы (svabhāva-avidyā-avarodha-anubhava-lakṣaṇāḥ) всего (sarvasya). Хотя бесчисленное количество непреданных удовлетворены этим рабством (bandhe asmin abhakteṣu asaṅkhyeṣu tuṣṭeṣu api), тем не менее (tathā api) те (ime) преданные (bhaktāḥ) не таковы (na evam). Те (ime) преданные (bhaktāḥ) хотят (icchanti) Освобождения (mokṣam) от бесконечного рабства, наполненного болью (duḥkha-saṅkīrṇāt ananta-bandhāt). И (ca) подобно тому, как (yathā) полный вкус (aśeṣa-āsvādaḥ) самой изысканной пищи (rasika-uttamasya annasya) (ощущается) даже (api) в очень маленькой порции (ati-alpa-aṁśe) этой (пищи) (asya), так же и (tathā ca eva) всем вкусом (akhila-svādaḥ) уважаемой Трики (śrī-trikasya) можно (śakyate eva) насладиться (bhoktum) в этой маленькой книге (alpa-granthe asmin), представляющей собой сборник основных принципов Шиваизма Трики (trika-mukhya-mata-saṅkṣepa-rūpe), сочинённый (viracite) благодаря постоянной преданности Śiva, т.е. Великому Господу (mahā-īśvara-ātma-śiva-satata-bhaktyā). Этим последним Учением (antima-upadeśena anena) завершается (samāptā) моё объяснение (mad-vyākhyā) этой книги, написанной (racita-etad-pustaka-viṣayakā) Гуру Габриэлем Pradīpaka (guruṇā gabriel-pradīpakena). Да будет благополучие для всех (iti śivam)! Сейчас (adhunā) я опишу (mayā... vakṣyate) кратко (saṅkṣepatas) другие три типа Шиваизма (śaiva-mārga-trayam anyat... iti)"||445||
Глава 11: Vīra, Śivādvaita и Śaivasiddhānta
Другие три типа Шиваизма
त्रिकं केवलमद्वैतशैवमार्गः। वीरशिवाद्वैतशैवसिद्धान्तनामकशैवमार्गत्रयमन्यद्द्वैतम्। प्रथमं वीरशैवमार्गो रेणुकाचार्य एकोरामाराध्यः पण्डिताराध्यो मरुलाराध्यो विश्वाराध्यश्चेति पञ्चगुरुभिः सङ्क्रामितः। बसवेश्वरः शासनमेतत्प्रसृतवान्। शिवः लिङ्गरूपेण केवलं पूजितः। एषा पूजा लिङ्गानुसन्धानाख्या। पर्यन्ते जीवोऽङ्गनामको लिङ्गैकत्वं प्राप्नोति। लिङ्गैकत्वमार्गं यावदङ्गः गुरुलिङ्गजङ्गमपादोदकप्रसादभस्मरुद्राक्षमन्त्रात्मकाष्टावरणाश्रितः। लिङ्गधारणं जीवनपर्यन्तमनुष्ठितम्। वीरशैवमार्गः षट्स्थलनामकोऽपि। भक्तमहेशप्रसादिप्राणलिङ्गिशरणैक्यमयानि षट्स्थलानीमानि। अन्तेऽङ्गः शिवेनैकतामाप्त इति॥४४६॥
Trikaṁ kevalamadvaitaśaivamārgaḥ| Vīraśivādvaitaśaivasiddhāntanāmakaśaivamārgatrayamanyaddvaitam| Prathamaṁ vīraśaivamārgo reṇukācārya ekorāmārādhyaḥ paṇḍitārādhyo marulārādhyo viśvārādhyaśceti pañcagurubhiḥ saṅkrāmitaḥ| Basaveśvaraḥ śāsanametatprasṛtavān| Śivaḥ liṅgarūpeṇa kevalaṁ pūjitaḥ| Eṣā pūjā liṅgānusandhānākhyā| Paryante jīvo'ṅganāmako liṅgaikatvaṁ prāpnoti| Liṅgaikatvamārgaṁ yāvadaṅgaḥ guruliṅgajaṅgamapādodakaprasādabhasmarudrākṣamantrātmakāṣṭāvaraṇāśritaḥ| Liṅgadhāraṇaṁ jīvanaparyantamanuṣṭhitam| Vīraśaivamārgaḥ ṣaṭsthalanāmako'pi| Bhaktamaheśaprasādiprāṇaliṅgiśaraṇaikyamayāni ṣaṭsthalānīmāni| Ante'ṅgaḥ śivenaikatāmāpta iti||446||
"Только (kevalam) Трика (trikam) (является) недвойственным Шиваизмом (adavita-śaiva-mārgaḥ). Другие (anyat) три типа Шиваизма, называемые Vīra, Śivādvaita и Śaivasiddhānta (vīra-śivādvaita-śaivasiddhānta-nāmaka-śaiva-mārga-trayam), — двойственные (dvaitam). Вначале (prathamam) Vīra-Шиваизм (vīra-śaiva-mārgaḥ) был передан (saṅkrāmitaḥ) пятью Гуру (pañca-gurubhiḥ): 'Reṇukācārya (reṇukācāryaḥ), Ekorāmārādhya (ekorāmārādhyaḥ), Paṇḍitārādhya (paṇḍitārādhyaḥ), Marulārādhya (marulārādhyaḥ) и (ca) Viśvārādhya (viśvārādhyaḥ... iti). Basaveśvara (basaveśvaraḥ) распространял (prasṛtavān) эту (etad) дисциплину (śāsanam). Śiva (śivaḥ) поклоняются (kevalam pūjitaḥ) в форме liṅga --здесь liṅga считается Самим Śiva-- (liṅga-rūpeṇa). Это (eṣā) поклонение (pūjā) известно как liṅgānusandhāna --букв. тщательное исследование liṅga, т.е. поклоняющийся стремится проникнуть в Śiva-- (liṅga-anusandhāna-ākhyā). В конце концов (paryante), индивидуальная душа (jīvaḥ), называемая aṅga (aṅga-nāmakaḥ), достигает (prāpnoti) союза с liṅga (liṅga-ekatvam). На пути к единению с liṅga (liṅga-ekatva-mārgam yāvat) aṅga (aṅgaḥ) прибегает к восьми защитным щитам, состоящим из гуру, liṅga, jaṅgama --странствующего аскета--, pādodaka --воды со стоп Гуру или странствующего аскета--, prasāda --пищи, предложенной странствующему аскету, которая становится Милостью Śiva--, bhasma --святого пепла--, rudrākṣa --семян для чёток, которые будут использоваться для japa, или повторения мантры-- и мантра --в основном, Om̐ namaḥ śivāya-- (guru-liṅga-jaṅgama-pāda-udaka-prasāda-bhasma-rudrākṣa-mantra-ātmaka-aṣṭa-āvaraṇa-āśritaḥ). Ношение liṅga --например, в качестве кулона-- (liṅga-dhāraṇam) соблюдается (anuṣṭhitam) в течение всей жизни (jīvana-paryantam). Vīra-Шиваизм (vīra-śaiva-mārgaḥ) также называется Ṣaṭsthala --букв. система, состоящая их шести мест, или обителей-- (ṣaṭ-sthala-nāmakaḥ api). Эти (imāni) шесть sthala-s (ṣaṭ-sthalāni) состоят из bhakta --практики преданности--, maheśa --служения--, prasādi --практикующий получает Благословение Śiva--, prāṇaliṅgi --осознания внутренней Самости--, śaraṇa --полной сдачи Śiva-- и aikya --союза с Śiva-- (bhakta-mahā-īśa-prasādi-prāṇa-liṅgi-śaraṇa-aikya-mayāni). В конце (ante), aṅga, или индивидуальная душа (aṅgaḥ) достигает единства (ekatām āptaḥ) с Śiva (śivena... iti)"||446||
शिवाद्वैतं शिवविशिष्टाद्वैताख्यमपि। शिवाद्वैतं श्रीकण्ठस्य दर्शनं यथा निर्दिष्टं स्वब्रह्मसूत्रभाष्ये। ब्रह्मसूत्रभाष्यविषयकाप्पय्यदीक्षितेनातिगुर्वर्थव्र्त्तिर्विद्यते - शिवाद्वैतनिर्णय इति वृत्तेरस्या नाम। दर्शनमिदं श्रीरामानुजस्य विशिष्टाद्वैतवेदान्तेऽतीव सदृशं ब्रह्म शिवोऽस्ति न तु विष्णुरिति विशेषेणानेन तु। श्रीकण्ठः पतिः पशुः पाशश्चेत्यवधारणानि निर्दिष्टवान्। केवलं जीवानां मोक्षाय विश्वं शिवेन सृष्टम्। शिवस्तु केवलं स्वचिच्छक्तियोगेन विश्वमिदं सृजति। शिवस्य तस्य चिच्छक्तेश्च मध्ये भेदो नास्ति। औपनिषदऋषिनिर्दिष्टेन शिवध्यानेन मोक्षो लब्धस्तथाहि हृदय आकाशरूपशिवध्यानम्। मोक्षोऽत्र पशुत्वान्मोचनं च शिवत्वस्याधिगमनं च। पर्यन्ते ध्यानी तत्त्वमसीति महावाक्ये समाविष्टः। श्रीकण्ठो जीवन्मुक्तिसम्भवं स्वीकरोत्येव - शिवाद्वैतस्य च विशिष्टाद्वैतवेदान्तस्य च मध्यतो विशेषोऽन्योऽयमिति॥४४७॥
Śivādvaitaṁ śivaviśiṣṭādvaitākhyamapi| Śivādvaitaṁ śrīkaṇṭhasya darśanaṁ yathā nirdiṣṭaṁ svabrahmasūtrabhāṣye| Brahmasūtrabhāṣyaviṣayakāppayyadīkṣitenātigurvarthavrttirvidyate - Śivādvaitanirṇaya iti vṛtterasyā nāma| Darśanamidaṁ śrīrāmānujasya viśiṣṭādvaitavedānte'tīva sadṛśaṁ brahma śivo'sti na tu viṣṇuriti viśeṣeṇānena tu| Śrīkaṇṭhaḥ patiḥ paśuḥ pāśaścetyavadhāraṇāni nirdiṣṭavān| Kevalaṁ jīvānāṁ mokṣāya viśvaṁ śivena sṛṣṭam| Śivastu kevalaṁ svacicchaktiyogena viśvamidaṁ sṛjati| Śivasya tasya cicchakteśca madhye bhedo nāsti| Aupaniṣadaṛṣinirdiṣṭena śivadhyānena mokṣo labdhastathāhi hṛdaya ākāśarūpaśivadhyānam| Mokṣo'tra paśutvānmocanaṁ ca śivatvasyādhigamanaṁ ca| Paryante dhyānī tattvamasīti mahāvākye samāviṣṭaḥ| Śrīkaṇṭho jīvanmuktisambhavaṁ svīkarotyeva - Śivādvaitasya ca viśiṣṭādvaitavedāntasya ca madhyato viśeṣo'nyo'yamiti||447||
"Śivādvaita (śiva-advaitam) также называется Śivaviśiṣṭādvaita (śiva-viśiṣṭa-advaita-ākhyam api). Śivādvaita (śiva-advaitam) (— это) философия (darśanam) Śrīkaṇṭha --не форма Śiva, известная как Śrīkaṇṭhanātha, а форма 'Śrīkaṇṭha Śivācārya'-- (śrīkaṇṭhasya), как (yathā) постулировалось (nirdiṣṭam) в его Brahmasūtrabhāṣya --известном комментарии на Brahmasūtra-s-- (sva-brahma-sūtra-bhāṣye). Имеется (vidyate) очень важный комментарий (ati-gurvartha-vrttiḥ) Appayyadīkṣita (appayya-dīkṣitena) на Brahmasūtrabhāṣya (brahma-sūtra-bhāṣya-viṣayakā) —Название (nāma) этого комментария (vṛtteḥ asyāḥ) (—) 'Śivādvaitanirṇaya (śiva-advaita-nirṇayaḥ iti)'. Эта (idam) философия (darśanam) очень сходна (atīva sadṛśam) с Viśiṣṭādvaitavedānta (viśiṣṭa-advaita-vedānte) досточтимого Rāmānuja (śrī-rāmānujasya), но (tu) с этой разницей (viśeṣeṇa anena): 'Brahma (brahma) есть (asti) Śiva (śivaḥ), а не (na tu) Viṣṇu (viṣṇuḥ iti)'. Śrīkaṇṭha (śrīkaṇṭha) указал на (nirdiṣṭavān) концепции (avadhāraṇāni) Pati --Господа-- (patiḥ), paśu --связанной души-- (paśuḥ) и (ca) pāśa --оковы-- (pāśaḥ... iti)'. Вселенная (viśvam) была создана (sṛṣṭam) Śiva (śivena) только (kevalam) для Освобождения (mokṣāya) индивидуальных душ (jīvānām). Но (tu) Śiva (śivaḥ) создаёт (sṛjati) эту (idam) вселенную (viśvam) только (kevalam) с помощью своей собственной Cicchakti --т.e. Cit-śakti-- (sva-cit-śakti-yogena). Отсутствует (na asti) различие (bhedaḥ) между (madhye) Śiva (śivasya) и (ca) Его (tasya) Cicchakti (cit-śakteḥ). Освобождение (mokṣaḥ) достигается (labdhaḥ) через медитацию на Śiva (śiva-dhyānena), как указывалось Провидцами Upanishadic (aupaniṣada-ṛṣi-nirdiṣṭena); например (tathāhi), через медитацию на Śiva в форме эфира (ākāśa-rūpa-śiva-dhyānam) в сердце (hṛdaye). Освобождение (mokṣaḥ) здесь (atra) — это избавление (mocanam) от состояния paśu, или связанной души (paśutvāt) и (ca... ca) обретение (adhigamanam) Состояния Śiva (śivatvasya). В конце (paryante) медитирующий (dhyānī) погружается (samāviṣṭaḥ) в великое утверждение (mahāvākye): 'То (tad) Есть (asi iti) Ты (tvam)'. Śrīkaṇṭha (śrīkaṇṭhaḥ) признаёт (svīkaroti eva) возможность Освобождения при жизни (jīvat-mukti-sambhavam). Это (ayam) (является) ещё одним (anyaḥ) различием (viśeṣaḥ) между (madhyatas) Śivādvaita (śiva-advaitasya) и (ca... ca) Viśiṣṭādvaitavedānta (viśiṣṭa-advaita-vedāntasya... iti)"||447||
शैवसिद्धान्तः स्वशास्त्रसमुदाये चतुरो वेदांश्चाष्टादश रुद्रतन्त्राणि च दश शिवतन्त्राणि च स्वीकरोति। श्रीकामिकतन्त्रमितीह मुख्यतन्त्रम्। पन्निरुतिरुमुरै च शिवज्ञानबोधं च द्वादश तिरुमुरैश् च तेवारम् च शिवज्ञानसिद्धियार् च सिद्धान्ताष्टकं चेत्यन्यानि गुर्वर्थशास्त्राणि। श्रीकण्ठस्य शिवाद्वैतमिव शैवसिद्धान्तः पतिः पशुः पाशश्चेत्यवधारणानि निर्दिशति। आणवमलं च कार्ममलं च मायीयमलं चेति त्रिविधः पाशः। विज्ञानाकलो वा प्रलयाकलो वा सकलोऽथवेति त्रिविधः पशुः। विज्ञानाकलस्याणवमलमस्ति। प्रलयाकलस्याणवकार्ममले भवतः। सकलस्याणवकार्ममायीयमलानि विद्यन्ते। अत्र शैवसिद्धान्तस्त्रिकेऽतीव सदृशः। मोक्षमार्ग एवम् - प्रथमं पशुना तापस्यमभ्यसितव्यं ततः शिवो गुरुरूपेण प्रभवति पशुश्च शिष्यो भवति ततो गुरोरस्योपदेशेभ्यो मलान्यपनीतान्यन्ते शिष्यः स्वस्वरूपं प्राप्नोति। मोक्षसमये केवलं योग्यतमेभ्यः शिवः स्वानन्दानुभूतिं प्रददाति। अन्येभ्यः शिवेन विद्येश्वररुद्रमन्त्रेश्वरावस्थाः प्रदत्ताः। आणवमलं चागामिकर्म च शिवस्य ज्ञानशक्त्यापनीते। सञ्चितकर्म शिवस्य क्रियाशक्त्यापनीतम्। प्रारब्धकर्म पर्यन्तेऽनुभवेनैवापनीतम्। मोक्षात्पश्चान्मुक्तजीवः शिवस्वभावं भुङ्क्ते न त्वत्यन्तं शिवसमस्तद्यथा मुक्तिरियं भेदाभेदरूपेति॥४४८॥
Śaivasiddhāntaḥ svaśāstrasamudāye caturo vedāṁścāṣṭādaśa rudratantrāṇi ca daśa śivatantrāṇi ca svīkaroti| Śrīkāmikatantramitīha mukhyatantram| Pannirutirumurai ca śivajñānabodhaṁ ca dvādaśa tirumuraiś ca tevāram ca śivajñānasiddhiyār ca siddhāntāṣṭakaṁ cetyanyāni gurvarthaśāstrāṇi| Śrīkaṇṭhasya śivādvaitamiva śaivasiddhāntaḥ patiḥ paśuḥ pāśaścetyavadhāraṇāni nirdiśati| Āṇavamalaṁ ca kārmamalaṁ ca māyīyamalaṁ ceti trividhaḥ pāśaḥ| Vijñānākalo vā pralayākalo vā sakalo'thaveti trividhaḥ paśuḥ| Vijñānākalasyāṇavamalamasti| Pralayākalasyāṇavakārmamale bhavataḥ| Sakalasyāṇavakārmamāyīyamalāni vidyante| Atra śaivasiddhāntastrike'tīva sadṛśaḥ| Mokṣamārga evam - Prathamaṁ paśunā tāpasyamabhyasitavyaṁ tataḥ śivo gururūpeṇa prabhavati paśuśca śiṣyo bhavati tato gurorasyopadeśebhyo malānyapanītānyante śiṣyaḥ svasvarūpaṁ prāpnoti| Mokṣasamaye kevalaṁ yogyatamebhyaḥ śivaḥ svānandānubhūtiṁ pradadāti| Anyebhyaḥ śivena vidyeśvararudramantreśvarāvasthāḥ pradattāḥ| Āṇavamalaṁ cāgāmikarma ca śivasya jñānaśaktyāpanīte| Sañcitakarma śivasya kriyāśaktyāpanītam| Prārabdhakarma paryante'nubhavenaivāpanītam| Mokṣātpaścānmuktajīvaḥ śivasvabhāvaṁ bhuṅkte na tvatyantaṁ śivasamastadyathā muktiriyaṁ bhedābhedarūpeti||448||
"Śaivasiddhānta (śaiva-siddhāntaḥ) признаёт (svīkaroti) в своей литературе (sva-śāstrasamudāye) четыре Veda-s (caturaḥ vedān), восемнадцать Rudratantra-s (aṣṭādaśa rudra-tantrāṇi) и (ca... ca... ca) десять Śivatantra-s (śiva-tantrāṇi). Здесь (iha) основной Тантрой (mukhya-tantram) является досточтимая Kāmikatantra (śrī-kāmika-tantram iti). Другие (anyāni) важные писания (gurvartha-śāstrāṇi) --названия некоторых писаний на тамильском языке--: 'Pannirutirumurai (pannirutirumurai), Śivajñānabodha (śiva-jñāna-bodham), двенадцать (dvādaśa) Tirumuraiś (tirumuraiś), Tevāram (tevāram), Śivajñānasiddhiyār (śiva-jñāna-siddhiyār) и (ca... ca... ca... ca... ca... ca...) Siddhāntāṣṭaka (siddhānta-aṣṭakam... iti). Подобно (iva) Śrīkaṇṭha's Śivādvaita (śrīkaṇṭhasya śiva-advaitam), Śaivasiddhānta (śaiva-siddhāntaḥ) постулирует (nirdiśati) концепции (avadhāraṇāni) Pati --Господа-- (patiḥ), paśu --связанной души-- (paśuḥ) и (ca) pāśa --оков-- (pāśaḥ... iti). Pāśa, или оковы (pāśaḥ) имеют три вида (trividhaḥ): 'Āṇavamala (āṇava-malam), Kārmamala (kārma-malam) и (ca... ca... ca) Māyīyamala (māyīya-malam... iti). Paśu, или связанная душа (paśuḥ) бывает трёх типов (trividhaḥ): 'Vijñānākala (vijñāna-akalaḥ), или (vā... vā) Pralayākala (pralayākalaḥ), или (athavā) Sakala (sakalaḥ... iti)'. Vijñānākala имеет Āṇavamala (vijñāna-akalasya āṇava-malam asti). Pralayākala имеет Āṇavamala и Kārmamala (pralaya-akalasya āṇava-kārma-male bhavataḥ). Sakala имеет Āṇavamala, Kārmamala и Māyīyamala (sakalasya āṇava-kārma-māyīya-malāni vidyante). В соответствии с этим (atra) Śaivasiddhānta (śaiva-siddhāntaḥ) очень схожа с (atīva sadṛśaḥ) Трикой (trike). Путь к Освобождению (mokṣa-mārgaḥ) таков (evam): вначале (prathamam), paśu должен практиковать аскетизм (paśunā tāpasyam abhyasitavyam); далее (tatas), Śiva (śivaḥ) появляется (prabhavati) в форме Гуру (guru-rūpeṇa) и (ca) paśu (paśuḥ) становится (bhavati) учеником (śiṣyaḥ); после этого (tatas), mala-s, или загрязнения (malāni) устраняются (apanītāni) благодаря учению (upadeśebhyaḥ) этого Гуру (guroḥ asya); в конце (ante), ученик (śiṣyaḥ) обретает (prāpnoti) свою собственную сущностную природу (sva-svarūpam). Во время Освобождения (mokṣa-samaye) Śiva (śivaḥ) даёт (pradadāti) Опыт Его Блаженства (sva-ānanda-anubhūtim) только (kevalam) наиболее достойным (yogyatamebhyaḥ). Остальным (anyebhyaḥ) даруются (pradattāḥ) Śiva (śivena) состояния Vidyeśvara, Rudra и Mantreśvara (vidyeśvara-rudra-mantreśvara-avasthāḥ). Āṇavamala (āṇava-malam) и (ca... ca) āgāmikarma --будущая карма-- (āgāmi-karma) искореняются (apanīte) Силой Знания (jñāna-śaktyā) Śiva (śivasya). Sañcitakarma --накопленная карма-- (sañcita-karma) искореняется (apanītam) Силой Действия (kriyā-śaktyā) Śiva (śivasya). Наконец (paryante), prārabdhakarma --букв. 'карма, которая началась', то есть текущая работающая карма-- (prārabdha-karma) искореняется (apanītam) только опытом --т.e. необходимо пережить свою prārabdhakarma, чтобы от неё избавиться-- (anubhavena eva). После Освобождения (mokṣāt paścāt) освобождённая душа (muktajīvaḥ) наслаждается (bhuṅkte) природой Śiva (śiva-svabhāvam), но она не (na tu) полностью (atyantam) тождественна Śiva (śiva-samaḥ), а именно (tadyathā), это (iyam) Освобождение (muktiḥ) является bhedābheda --единством в многообразии-- (bheda-abheda-rūpā iti)"||448||
Глава 12: Parāprāveśikā, написанная Śrimatkṣemarāja
Введение
साधकः पृष्टवान् - गुरुजी ततः किमिति। गुरुः प्रत्युक्तवान् - इदानीं क्षेमराजपादैर्विरचितां श्रीपराप्रावेशिकां व्याख्यास्यामि। कोऽअर्थः प्रावेशिकाशब्दस्य। अर्थौ द्वौ - निष्ठा व्यापिका च। परमेति पराशब्दस्यार्थः। अत एव परमानिष्ठा वा परमाव्यापिका वेति पराप्रावेशिकोक्तेरर्थः। श्रीमत्क्षेमराजः श्रीशिवसूत्रविमर्शिनी श्रीस्पन्दनिर्णयः श्रीस्वच्छन्दोद्द्योतः श्रीनेत्रोद्द्योतः श्रीप्रत्यभिज्ञाहृदयमित्यादीनां गुर्वर्थशास्त्राणां रचकः। श्रीमत्पराप्रावेशिका तत्त्वाध्ययनोपोद्घातोऽपि। अञ्चितक्षेमराजः शक्तेर्भिन्ननामान्यपि वर्णयति। प्रासादमन्त्ररहस्यं महार्षिणा परीक्षितमपि। शक्तेः पराकृतिः प्रकर्षनिरूपिता। अधुनारम्भकश्लोक इति॥४४९॥
Sādhakaḥ pṛṣṭavān - Gurujī tataḥ kimiti| Guruḥ pratyuktavān - Idānīṁ kṣemarājapādairviracitāṁ śrīparāprāveśikāṁ vyākhyāsyāmi| Ko'arthaḥ prāveśikāśabdasya| Arthau dvau - Niṣṭhā vyāpikā ca| Parameti parāśabdasyārthaḥ| Ata eva paramāniṣṭhā vā paramāvyāpikā veti parāprāveśikokterarthaḥ| Śrīmatkṣemarājaḥ śrīśivasūtravimarśinī śrīspandanirṇayaḥ śrīsvacchandoddyotaḥ śrīnetroddyotaḥ śrīpratyabhijñāhṛdayamityādīnāṁ gurvarthaśāstrāṇāṁ racakaḥ| Śrīmatparāprāveśikā tattvādhyayanopodghāto'pi| Añcitakṣemarājaḥ śakterbhinnanāmānyapi varṇayati| Prāsādamantrarahasyaṁ mahārṣiṇā parīkṣitamapi| Śakteḥ parākṛtiḥ prakarṣanirūpitā| Adhunārambhakaśloka iti||449||
Искатель (sādhakaḥ) спросил (pṛṣṭavān): "Гуруджи (gurujī), что (kim) дальше (tatas... iti)?". Гуру (guruḥ) ответил (pratyuktavān): "Сейчас (idānīm) я буду объяснять (vyākhyāsyāmi) почтенную Parāprāveśikā (śrī-parā-prāveśikām), написанную (viracitām) знаменитым Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ). Что (kaḥ) означает (arthaḥ) слово 'prāveśikā' (prāveśikā-śabdasya)? (Имеется) два (dvau) значения (arthau): Присущая (niṣṭhā) и (ca) проникающая (vyāpikā). Значением (arthaḥ) слова 'parā' (parā-śabdasya) (является) высшая (paramā iti). Соответственно (atas eva), значением (arthaḥ) выражения 'parāprāveśikā' (parāprāveśikā-ukteḥ) (будет) 'Присущая Высшей (Силе)' --женского рода-- (paramā-niṣṭhā), или (vā... vā) 'проникающая в Высшую (Силу)' --женского рода-- (paramā-vyāpikā... iti). Прославленный Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) (является) автором (racakaḥ) важных Писаний (gurvartha-śāstrāṇām), (таких как) почтенные (śrī... śrī... śrī... śrī... śrī) Śivasūtravimarśinī (śiva-sūtra-vimarśinī), Spandanirṇaya (spanda-nirṇayaḥ), Svacchandoddyota (svacchanda-uddyotaḥ), Netroddyota (netra-uddyotaḥ), Pratyabhijñāhṛdaya (pratyabhijñā-hṛdayam) и т.д. (iti-ādīnām). Благоприятная Parāprāveśikā (śrīmat-parāprāveśikā) (является) также (api) введением в изучение таттв, или категорий (tattva-adhyayana-upodghātaḥ). Достопочтенный Kṣemarāja (añcita-kṣemarājaḥ) описывает (varṇayati) даже (api) различные имена (bhinna-nāmāni) Śakti (śakteḥ). Великим Ṛṣi (mahā-ṛṣiṇā) также тщательно исследуется (parīkṣitam api) тайна мантры Prāsāda --т.e. Sauḥ-- (prāsāda-mantra-rahasyam). Описывается преимущественно (prakarṣa-nirūpitā) аспект Parā (parā-ākṛtiḥ) Śakti (śakteḥ). Теперь (adhunā) вступительная строфа (ārambhaka-ślokaḥ iti)"||449||
Восхваление
विश्वात्मिकां तदुत्तीर्णां हृदयं परमेशितुः।
परादिशक्तिरूपेण स्फुरन्तीं संविदं नुमः॥
इति। श्लोकेऽस्मिन्हृदयमिति संवित्तिरर्थात्सर्वस्य परमशक्तिरूपः सारो न तु स्थूलहृदयमनाहतचक्रमपि वा। अत्र परमेशितेति महेश्वरः सर्वस्य स्वामी। स्फुरन्ती परमेश्वरस्य शक्तिर्निखिलविश्वरूपार्थात्सैतज्जगद्रूपेण स्फुरति। शक्तिरियं विश्वात्मिकार्थाद्विश्वमया च विश्वोत्तीर्णा च। स्फुरन्ती परादिशक्तिरूपेण प्रभवति - आदिशब्देनापराशक्तिश्च परापराशक्तिश्च विवक्षयोद्दिष्टे। अधुना वचनमिति॥४५०॥
Viśvātmikāṁ taduttīrṇāṁ hṛdayaṁ parameśituḥ|
Parādiśaktirūpeṇa sphurantīṁ saṁvidaṁ numaḥ||
iti| Śloke'sminhṛdayamiti saṁvittirarthātsarvasya paramaśaktirūpaḥ sāro na tu sthūlahṛdayamanāhatacakramapi vā| Atra parameśiteti maheśvaraḥ sarvasya svāmī| Sphurantī parameśvarasya śaktirnikhilaviśvarūpārthātsaitajjagadrūpeṇa sphurati| Śaktiriyaṁ viśvātmikārthādviśvamayā ca viśvottīrṇā ca| Sphurantī parādiśaktirūpeṇa prabhavati - Ādiśabdenāparāśaktiśca parāparāśaktiśca vivakṣayoddiṣṭe| Adhunā vacanamiti||450||
«Мы восхваляем (numaḥ) Сердце (hṛdayam) Всевышнего (parama) Владыки, или Īśitā (īśituḥ), (также) известное (saṁvidam) как Sphurantī (sphurantīm), появляющееся в форме (rūpeṇa) Śakti, или Силы (śakti) в Её аспектах Parā --Высшая-- (parā) и т.д. (ādi), (которая является одновременно) имманентной (ātmikām) (и) трансцендентной (uttīrṇām) (по отношению ко) вселенной (viśva... tad... iti).»
"В этой строфе (śloke asmin) 'Hṛdaya' (hṛdayam iti) (— это) Сознание (saṁvittiḥ), то есть (arthāt) Сущность (sāraḥ) —являющаяся Высшей Силой (parama-śakti-rūpaḥ)— всего (sarvasya), а не (na tu) физическое сердце (sthūla-hṛdayam) или (vā) даже (api) Anāhatacakra (anāhata-cakram). Здесь (atra) 'Parameśitā' --букв. Высший Владыка-- (parama-īśitā iti) (есть) Великий Господь (mahā-īśvaraḥ), Владелец (svāmī) всего (sarvasya). Sphurantī (sphurantī) (— это) Śakti, или Сила (śaktiḥ) Всевышнего Господа (parama-īśvarasya) —(и этой Силой) является вся вселенная (nikhila-viśva-rūpā)—, т.e. (arthāt) Она --Śakti-- (sā) пульсирует и сверкает (sphurati) в форме этого космоса (etad-jagat-rūpeṇa). Эта (iyam) Śakti (śaktiḥ) (—) viśvātmikā (viśva-ātmikā), то есть (arthāt) имманентна вселенной (viśva-mayā), а также (ca... ca) (viśvottīrṇā, или) трансцендентна по отношению ко вселенной (viśva-uttīrṇā). Sphurantī (sphurantī) появляется (prabhavati) в форме Śakti, или Силы в Её аспекте Parā и т.д. (parā-ādi-śakti-rūpeṇa) — Словом 'ādi' (ādi-śabdena) неявно намекается на (vivakṣayā uddiṣṭe) Aparāśakti (aparā-śaktiḥ) и (ca... ca) Parāparāśakti (parā-aparā-śaktiḥ). Теперь (adhunā) текст (vacanam iti)"||450||
Первая часть
इह खलु परमेश्वरः प्रकाशात्मा प्रकाशश्च विमर्शस्वभावः विमर्शो नाम विश्वाकारेण विश्वप्रकाशेन विश्वसंहरणेन चाकृत्रिमाहमिति विस्फुरणम्। यदि निर्विमर्शः स्यादनीश्वरो जडश्च प्रसज्येत।
इति। ज्योतिर्द्युतिर्महातेजो वैमल्यं चेति प्रकाशशब्दस्यार्थः। परीक्षेति विमर्शशब्दस्यार्थः। प्रकाशविमर्शशब्दौ शिवशक्त्योः पारिभाषिकशब्दौ। विमर्शो विश्वस्य सृष्टिस्थितिसंहारं कुर्वाणोऽकृत्रिमाहन्तावत्विस्फुरणः। एवं जगतः सृष्टिस्थितिसंहारमध्ये शक्तिः पश्चाद्भूमौ पूर्णाहन्तेति तिष्ठति। सङ्क्षेपेण शक्तिर्विमर्शनामकापि विश्वमया -अस्या विश्वस्य सृष्टिस्थितिसंहारकर्तृत्वात्- च विश्वोत्तीर्णा -अस्या अकृत्रिमाहन्तेति निर्भासत्वात्- च। यदि परभैरवः संविदाख्योऽपि निर्विमर्शः स्यादनीश्वरः प्रसज्येत फलतश्च जडः। प्रकाशमात्रो विश्वस्य सृष्टिस्थितिसंहारं कर्तुमक्षमः। ईश इतीस्वरशब्दस्यार्थोऽन्यः। तस्मान्निर्विमर्शः परभैरव ईशो भवितुं न कुर्यात्। किमिति। यतः स शक्तिहीनः स्यात्। तथा त्रिकदर्शनानुसारेण विमर्शः कस्यचित्प्रकटनार्थमावश्यकः। सुखावगम्यमेतदिति॥४५१॥
Iha khalu parameśvaraḥ prakāśātmā prakāśaśca vimarśasvabhāvaḥ vimarśo nāma viśvākāreṇa viśvaprakāśena viśvasaṁharaṇena cākṛtrimāhamiti visphuraṇam| Yadi nirvimarśaḥ syādanīśvaro jaḍaśca prasajyeta|
iti| Jyotirdyutirmahātejo vaimalyaṁ ceti prakāśaśabdasyārthaḥ| Parīkṣeti vimarśaśabdasyārthaḥ| Prakāśavimarśaśabdau śivaśaktyoḥ pāribhāṣikaśabdau| Vimarśo viśvasya sṛṣṭisthitisaṁhāraṁ kurvāṇo'kṛtrimāhantāvatvisphuraṇaḥ| Evaṁ jagataḥ sṛṣṭisthitisaṁhāramadhye śaktiḥ paścādbhūmau pūrṇāhanteti tiṣṭhati| Saṅkṣepeṇa śaktirvimarśanāmakāpi viśvamayā -asyā viśvasya sṛṣṭisthitisaṁhārakartṛtvāt- ca viśvottīrṇā -asyā akṛtrimāhanteti nirbhāsatvāt- ca| Yadi parabhairavaḥ saṁvidākhyo'pi nirvimarśaḥ syādanīśvaraḥ prasajyeta phalataśca jaḍaḥ| Prakāśamātro viśvasya sṛṣṭisthitisaṁhāraṁ kartumakṣamaḥ| Īśa itīsvaraśabdasyārtho'nyaḥ| Tasmānnirvimarśaḥ parabhairava īśo bhavituṁ na kuryāt| Kimiti| Yataḥ sa śaktihīnaḥ syāt| Tathā trikadarśanānusāreṇa vimarśaḥ kasyacitprakaṭanārthamāvaśyakaḥ| Sukhāvagamyametaditi||451||
«Здесь (iha) сущность, или Самость (ātmā) Всевышнего (parama) Господа (īśvaraḥ) (есть), несомненно (khalu), Prakāśa, или Śiva (prakāśa); а (ca) Prakāśa (prakāśaḥ) (— это) сущностная природа (sva-bhāvaḥ) Vimarśa, или Śakti (vimarśa). Это называется (nāma) Vimarśa (vimarśaḥ), (кто, действуя) как тот, кто проявляет (ākāreṇa), демонстрирует --т.е. поддерживает-- (prakāśena) и (ca) растворяет (saṁhāraṇena) вселенную (viśva... viśva... viśva), сверкает (visphuraṇam) (как) "естественная (akṛtrima) Я-тость" (aham iti).
Если (yadi) (Высшее Сознание) было бы (syāt) без Vimarśa, или Śakti (nis-vimarśaḥ), в результате Оно было бы (prasajyeta) бессильным (an-īśvaraḥ) и, (как следствие,) (ca) инертным (jaḍaḥ... iti).»
"Значение (arthaḥ) слова 'Prakāśa' (prakāśa-śabdasya) (— это) 'Свет (jyotiḥ), Яркость (dyutiḥ), Блеск/Великолепие (mahā-tejas) и (ca) Ясность (vaimalyam... iti)'. Значение (arthaḥ) слова 'Vimarśa' (vimarśa-śabdasya) (—) 'Исследование' (parīkṣā iti). Слова 'Prakāśa и Vimarśa' (prakāśa-vimarśa-śabdau) являются техническими терминами (pāribhāṣika-śabdau) Śiva и Śakti (śiva-śaktyoḥ). Vimarśa (vimarśaḥ), вызывая (kurvāṇaḥ) проявление, поддержание и растворение (sṛṣṭi-sthiti-saṁhāram) вселенной (viśvasya), сверкает (visphuraṇaḥ) как естественная Я-тость (akṛtrima-ahantā-vat). Таким образом (evam), во время проявления, поддержания и растворения (sṛṣṭi-sthiti-saṁhāra-madhye) вселенной (jagataḥ) Śakti (śaktiḥ) остаётся (tiṣṭhati) на заднем плане (paścāt-bhūmau) Совершенной Я-тостью (pūrṇa-ahantā iti). В общем (saṅkṣepeṇa), Śakti (śaktiḥ), именуемая также Vimarśa (vimarśa-nāmakā api), (является как) имманентной (viśva-mayā) —потому что Она производит проявление, поддержание и растворение (asyāḥ... sṛṣṭi-sthiti-saṁhāra-kartṛtvāt) вселенной (viśvasya)—, так и (ca... ca) трансцендентной (viśva-uttīrṇā) —из-за Её сияния (asyāḥ... nirbhāsatvāt) как естественной Я-тости (akṛtrima-ahantā iti)—. Если бы (yadi) Parabhairava (para-bhairavaḥ), именуемый также Saṁvid (saṁvid-ākhyaḥ api), был (syāt) без Vimarśa (nirvimarśaḥ), тогда Он был бы (prasajyeta) бессильным (an-īśvaraḥ) и (ca), в результате (phalatas), инертным (jaḍaḥ). Только лишь Prakāśa (prakāśa-mātraḥ) неспособен (akṣamaḥ) производить (kartum) проявление, поддержание и растворение (sṛṣṭi-sthiti-saṁhāram) вселенной (viśvasya). Другое (anyaḥ) значение (arthaḥ) слова 'īśvara' --называемое в этом контексте 'силой' досточтимым Kṣemarāja-- (īsvara-śabdasya) (— это) 'Господь' (īśaḥ iti). Следовательно (tasmāt), Parabhairava (para-bhairavaḥ) без Vimarśa (nis-vimarśaḥ) не мог бы (na kuryāt) быть (bhavitum) Господом (īśaḥ). Почему? (kimiti) Потому что (yatas) Он (saḥ) был бы (syāt) лишён Śakti, или Силы (śakti-hīnaḥ). Итак (tathā), согласно философии Трики (trika-darśana-anusāreṇa), Vimarśa (vimarśaḥ) необходима (āvaśyakaḥ), чтобы проявить (prakaṭana-artham) что-то (kasyacid). Это (etad) понять легко (sukha-avagamyam... iti)"||451||
एष एव च विमर्शः - चिच्चैतन्यं स्वरसोदितापरावाक्स्वातन्त्र्यं परमात्मनो मुख्यमैश्वर्यं कर्तृत्वं स्फुरत्ता सारो हृदयं स्पन्द इत्यादिशब्दैरागमेषूद्घोष्यतेऽत एवाकृत्रिमाहमिति-सतत्त्वः स्वयम्प्रकाशरूपः परमेश्वरः पारमेश्वर्या शक्त्या शिवादिधरण्यन्तजगदात्मना स्फुरति प्रकाशते च।
इति। आगमानि महेश्वरेणैव प्रकाशितशास्त्राण्यर्थात्तानि नैव मानुष्यैः कैश्चिद्विरचितानि यथा श्रीमालिनीविजयोत्तरतन्त्रम्। अधुना विमर्शस्य नामानि दश - (१) शक्तिश्चिदित्यभिधीयते यतो यया शिवो भैरवाख्योऽपि स्वास्तित्वं च विश्वं च चेतयति। (२) शक्तिश्चैतन्यमित्यभिधीयते यतः सा सर्वज्ञानक्रियास्वातन्त्र्ययुता। (३) शक्तिः स्वरसोदितापरावागित्यभिधीयते यतस्तस्या वागरोध्या परभैरवस्य हृदयात्समुत्पद्यते च। (४) शक्तिः स्वातन्त्र्यमित्यभिधीयते यतः सा न केनापि शासितार्थात्सा यथेच्छं करोति। (५) शक्तिः परमात्मनो मुख्यमैश्वर्यमित्यभिधीयते यतः सा न शक्तिभिः कैश्चिदन्याभिरनाक्रान्तैव। (६) शक्तिः कर्तृत्वमित्यभिधीयते यतः सा सर्वत्रैव सर्वस्य वास्तवकर्त्री। (७) शक्तिः स्फुरत्तेत्यभिधीयते यतः सा स्फुरन्ती चितिर्या स्वभावत उन्मज्जति। (८) शक्तिः सार इत्यभिधीयते यतः सा विश्वाधःस्थितं परमवस्तु। (९) शक्तिर्हृदयमित्यभिधीयते यतः सा सर्वाभ्यन्तरम्। (१०) शक्तिः स्पन्द इत्यभिधीयते यतः सा परभैरवहृदयस्य नित्यस्पन्दितं येन विश्वं सृज्यते किञ्चित्कालं स्थाप्यते पर्यन्ते संह्रियते च। परमेश्वरश्च परभैरवनामकोऽपि प्रकाशविमर्शमयः। जगच्च शिवादिधरण्यन्तषट्त्रिंशत्तत्त्वात्मकम्। इह श्रीमत्क्षेमराजः पृथिवीं धरणीत्याह्वयति। पृथिव्याः क्षितिर्भूमिः पृथ्वी भूर्मही वसुधा धात्री धरित्री धरा वसुन्धरा मेदिन्यवन्युर्वी वसुमती क्ष्मा क्षोणी धारिणी ज्येत्यादि नामान्यन्यानीति॥४५२॥
Eṣa eva ca vimarśaḥ - Ciccaitanyaṁ svarasoditāparāvāksvātantryaṁ paramātmano mukhyamaiśvaryaṁ kartṛtvaṁ sphurattā sāro hṛdayaṁ spanda ityādiśabdairāgameṣūdghoṣyate'ta evākṛtrimāhamiti-satattvaḥ svayamprakāśarūpaḥ parameśvaraḥ pārameśvaryā śaktyā śivādidharaṇyantajagadātmanā sphurati prakāśate ca|
iti| Āgamāni maheśvareṇaiva prakāśitaśāstrāṇyarthāttāni naiva mānuṣyaiḥ kaiścidviracitāni yathā śrīmālinīvijayottaratantram| Adhunā vimarśasya nāmāni daśa - (1) Śaktiścidityabhidhīyate yato yayā śivo bhairavākhyo'pi svāstitvaṁ ca viśvaṁ ca cetayati| (2) Śaktiścaitanyamityabhidhīyate yataḥ sā sarvajñānakriyāsvātantryayutā| (3) Śaktiḥ svarasoditāparāvāgityabhidhīyate yatastasyā vāgarodhyā parabhairavasya hṛdayātsamutpadyate ca| (4) Śaktiḥ svātantryamityabhidhīyate yataḥ sā na kenāpi śāsitārthātsā yathecchaṁ karoti| (5) Śaktiḥ paramātmano mukhyamaiśvaryamityabhidhīyate yataḥ sā na śaktibhiḥ kaiścidanyābhiranākrāntaiva| (6) Śaktiḥ kartṛtvamityabhidhīyate yataḥ sā sarvatraiva sarvasya vāstavakartrī| (7) Śaktiḥ sphurattetyabhidhīyate yataḥ sā sphurantī citiryā svabhāvata unmajjati| (8) Śaktiḥ sāra ityabhidhīyate yataḥ sā viśvādhaḥsthitaṁ paramavastu| (9) Śaktirhṛdayamityabhidhīyate yataḥ sā sarvābhyantaram| (10) Śaktiḥ spanda ityabhidhīyate yataḥ sā parabhairavahṛdayasya nityaspanditaṁ yena viśvaṁ sṛjyate kiñcitkālaṁ sthāpyate paryante saṁhriyate ca| Parameśvaraśca parabhairavanāmako'pi prakāśavimarśamayaḥ| Jagacca śivādidharaṇyantaṣaṭtriṁśattattvātmakam| Iha śrīmatkṣemarājaḥ pṛthivīṁ dharaṇītyāhvayati| Pṛthivyāḥ kṣitirbhūmiḥ pṛthvī bhūrmahī vasudhā dhātrī dharitrī dharā vasundharā medinyavanyurvī vasumatī kṣmā kṣoṇī dhāriṇī jyetyādi nāmānyanyānīti||452||
«Также (ca) эта (eṣaḥ) самая (eva) Vimarśa (vimarśaḥ) провозглашается (udghoṣyate) в Āgama-s, или Проявленных Писаниях (āgameṣu) посредством слов (śabdaiḥ): (1) Cit, или Сознание (cit), (2) Caitanya, или Сознание в полной Свободе делать и знать всё (caitanyam), (3) Parāvāk, или Высшая Речь (parā-vāk), произносимая (uditā) из Её собственной (sva) Rasa, или Нектарной Сущности (rasa), (4) Svātantrya, или Абсолютная Свобода (svātantryam), (5) Главное (mukhyam) Превосходство, или Верховная Власть (aiśvaryam) Высшей (parama) Самости --ātmā-- (ātmanaḥ), (6) Kartṛtva, или Состояние Делателя, или Творца (kartṛtvam), (7) Sphurattā, Сверкающее Сознание (sphurattā), (8) Sāra, или Сущность (sāraḥ), (9) Hṛdaya, или Сердце (hṛdayam), (10) Spanda, или (Высшая) Вибрация (spandaḥ) и т.д. (iti-ādi). По этой самой причине (atas eva) Высший (parama) Господь (īśvaraḥ), чья истинная сущность (satattvaḥ) (состоит из) "естественной (akṛtrima) Я-тости (aham iti)" --т.е. Vimarśa--, (и) чья природа (rūpaḥ) (есть) Сам Prakāśa (svayam...prakāśa), пульсирует (sphurati) и (ca) сияет (prakāśate), благодаря Госпоже, или Īśvarī (īśvaryā) Parama --Высшей Самости-- (pārama), т.е. Śakti, или божественной Силе (śaktyā), проявляющейся в форме (ātmanā) мира (jagat), (состоящего из тридцати шести таттв, или категорий), начинающихся (ādi) в Śiva (śiva) (и) заканчивающихся (anta) в Dharaṇī, или земле (dharaṇī... iti).»
"Āgama-s (āgamāni) (— это) Писания, которые были явлены (prakāśita-śāstrāṇi) Великим Господом (mahā-īśvareṇa eva), то есть (arthāt) они (tāni) не были написаны (na eva... viracitāni) людьми (mānuṣyaiḥ kaiścid), например (yathā), почтенное (Писание) Mālinīvijayottaratantra (śrī-mālinī-vijaya-uttara-tantram). Сейчас (adhunā) десять (daśa) имён (nāmāni) Vimarśa (vimarśasya): (1) Śakti (śaktiḥ) зовётся (abhidhīyate) 'Cit, или Сознание' (cit iti), потому что (yatas) благодаря Ей (yayā) Śiva (śivaḥ), также (api) именуемый Bhairava (bhairava-ākhyaḥ), становится осознанным, или осознаёт (cetayati) Своё собственное Существование (sva-astitvam) и (ca) вселенную (viśvam). (2) Śakti (śaktiḥ) зовётся (abhidhīyate) 'Caitanya' (caitanyam iti), потому что (yatas) Она (sā) обладает Абсолютной Свободой знать и делать всё (sarva-jñāna-kriyā-svātantrya-yutā). (3) Śakti (śaktiḥ) зовётся (abhidhīyate) 'Parāvāk, или Высшая речь, произносимая из Её собственной Нектарной Сущности, или Rasa' (sva-rasa-uditā-parāvāk iti), потому что (yatas) Её (tasyāḥ) Речь (vāk) (является) беспрепятственной (arodhyā) и (ca) возникает (samutpadyate) из Сердца (hṛdayāt) Parabhairava (para-bhairavasya). (4) Śakti (śaktiḥ) зовётся (abhidhīyate) 'Svātantrya, или Абсолютная Свобода' (svātantryam iti), потому что (yatas) Она (sā) никем не контролируется (na kena-api śāsitā), то есть (arthāt) Она (sā) делает (karoti) как Она желает (yathā-iccham). (5) Śakti (śaktiḥ) зовётся (abhidhīyate) 'Главной Верховной Властью (mukhyamaiśvaryam) Высшей Самости' (parama-ātmanaḥ... iti), потому что (yatas) Она (sā) не превзойдена (anākrāntā eva) никакой другой силой (na śaktibhiḥ kaiścid anyābhiḥ). (6) Śakti (śaktiḥ) зовётся (abhidhīyate) 'Kartṛtva, или Состояние Делателя, или Творца' (kartṛtvam iti), потому что (yatas) Она (sā) везде (является) (sarvatra eva) Реальным Делателем (vāstava-kartrī) всего (sarvasya). (7) Śakti (śaktiḥ) зовётся (abhidhīyate) 'Sphurattā' (sphurattā iti), потому что (yatas) Она (sā) (есть) Сверкающее (sphurantī) Сознание (citiḥ), которое (yā) возникает (unmajjati) спонтанно (svabhāvatas). (8) Śakti (śaktiḥ) зовётся (abhidhīyate) 'Sāra, или Сущность' (sāraḥ iti), потому что (yatas) Она (sā) (является) Высшей Реальностью (parama-vastu), лежащей в основе вселенной (viśva-adhaḥsthitam). (9) Śakti (śaktiḥ) зовётся (abhidhīyate) 'Hṛdaya, или Сердце' (hṛdayam iti), потому что (yatas) Она (sā) (— это) Ядро всего (sarva-abhyantaram). (10) Śakti (śaktiḥ) зовётся (abhidhīyate) 'Spanda, или (Высшая) Вибрация' (spandaḥ iti), потому что (yatas) Она (sā) (является) вечной Пульсацией (nitya-spanditam) Сердца Parabhairava (parabhairava-hṛdayasya), посредством которой (yena) вселенная (viśvam) проявляется (sṛjyate), поддерживается (sthāpyate) некоторое время (kiñcid-kālam) и (ca) в конце концов удаляется (paryante saṁhriyate). А (ca) Всевышний Владыка (parama-īśvaraḥ), также (api) именуемый Parabhairava (para-bhairava-nāmakaḥ), состоит из Prakāśa и Vimarśa (prakāśa-vimarśa-mayaḥ). И (ca) вселенная (jagat) состоит из тридцати шести таттв, начиная с Śiva (и) заканчивая Dharaṇī, или землёй (śiva-ādi-dharaṇī-anta-ṣaṭtriṁśat-tattva-ātmakam). Здесь (iha) прославленный Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) называет (āhvayati) землю --обычно известную как Pṛthivī-- (pṛthivīm): 'Dharaṇī' (dharaṇī iti). Другие (anyāni) названия (nāmāni) Pṛthivī (pṛthivyāḥ) (таковы): Kṣiti, Bhūmi, Pṛthvī, Bhūḥ, Mahī, Vasudhā, Dhātrī, Dharitrī, Dharā, Vasundharā, Medinī, Avanī, Urvī, Vasumatī, Kṣmā, Kṣoṇī, Dhāriṇī, Jyā (kṣitiḥ bhūmiḥ pṛthvī bhūḥ mahī vasudhā dhātrī dharitrī dharā vasundharā medinī avanī urvī vasumatī kṣmā kṣoṇī dhāriṇī jyā) и т.д. (ityādi... iti)"||452||
Вторая часть
एतदेवास्य जगतः कर्तृत्वमजडत्वं च जगतः कार्यत्वमप्येतदधीनप्रकाशत्वमेवैवम्भूतं जगत् प्रकाशरूपात्कर्तुर्महेश्वरादभिन्नमेव भिन्नवेद्यत्वेऽप्रकाशमानत्वेन प्रकाशनायोगान्न किञ्चित्स्यादनेन च जगतास्य भगवतः प्रकाशात्मकं रूपं न कदाचिद्निरोधीयत एतत्प्रकाशनेन प्रतिष्ठां लब्ध्वा प्रकाशमानमिदं जगदात्मनः प्राणभूतं कथं निरोद्धुं शक्नुयात्कथं च तन्निरुध्य स्वयमवतिष्ठेतातश्चास्य वस्तुनः साधकमिदं बाधकमिदं प्रमाणमित्यनुसन्धानात्मकसाधकबाधकप्रमातृरूपतया चास्य सद्भावस्तत्सद्भावे किं प्रमाणम् - इति वस्तुसद्भावमनुमन्यतां तादृक्स्वभावे किं प्रमाणम् - इति प्रष्टृरूपतया च पूर्वसिद्धस्य महेश्वरस्य स्वयं प्रकाशत्वं सर्वस्य स्वसंवेदनसिद्धम्।
इति। यथा मया पूर्वोक्तं कर्तृत्वं शक्तेर्नाम्नामन्यतमम्। कर्तृत्वं चेदमजडत्वमपि तु प्रकाशस्पन्दसङ्कीर्णम्। जगत्कार्यत्वमपि विमर्शाख्यैतत्कर्तृत्वाद्गृहीतं तथाहि ममोपदेशो व्यक्तीक्रियते परभैरवस्य पराशक्तितः। सङ्क्षेपेणैतत्पराशक्तितो विश्वस्य ग्रहणं वर्ततेऽर्थादस्याः पराशक्तेः क्रियया विना जगदेतन्न गृह्येत। विश्वं चेदं प्रकाशस्वभावात्करात्परभैरवादभिन्नमेव। तस्माद्भिन्नप्रतीक्ष्यत्वे तर्हि प्रकाशहीनत्वेन प्रकाशनेनार्थाद्भैरवेणैवायोगान्न किञ्चिद्भवेत्। यद्येतज्जगद्भगवतः प्रकाशनेन प्रतिष्ठां लब्धवदर्थाद्यदि भगवत्प्रकाशो जगतोऽस्य मूलं तर्हि कथं जगदेतन्महेश्वरं निरोद्धुं शक्नुयादर्थात्कथमिदं परभैरवस्य परिपन्थीभवितुं शक्नुयात्। परमेश्वरस्य प्राणभूतं जगत्फलतश्च तं प्रतिरोद्धुमशक्तम्। यत्क्षेमराजपादैरनुमितं तत्। यदि तु जगत्परभैरवं निरोद्धुं शक्नुयात्तर्हि जगत्स्वयं निरुन्ध्यात्फलतश्चेदं न स्वयमवतिष्ठेत। प्रमानं -तथाहि प्रत्यक्षमनुमानमागमं च- परभैरवस्य वस्तुनः साधयति वा बाधयति वा। प्रमाणं प्रमेयापेक्षया प्रयुज्यते न तु परमशिवरूपप्रमात्रपेक्षया। किमर्थम्। यतोऽनुसन्धानात्मकसाधकबाधकप्रमातृरूपतया परभैरवसद्भावः। अत एव परमेश्वरसद्भावोद्देशेन किं प्रमाणं प्रयुज्येत तदशक्यमेव। तस्मान्महेश्वरस्य स्वयं प्रकाशत्वं सर्वस्य स्वसंवेदनसिद्धमिति यथा श्रीमत्क्शेमराजोदाहृतम्। परभैरवः पूर्वसिद्ध इत्यभिधीयते। किमिति। यतः स प्रथमवस्तु यत्सिद्धम्। परमेश्वरो यदि प्रथममसिद्धो न साधको वा बाधको वा स्यात्। सङ्क्षेपतः स स्वयं प्रकाशशालिस्वरूपं प्रष्टा तस्य तु प्रकाशत्वात्प्रमाणानि सर्वाणि तादृक्स्वभावस्य साधनार्थं निरर्थकानि। सर्वेषामस्तिवं समासतः प्रकाशास्तित्वस्य दृढसाधनम्। एवं यतः प्रकाशेन विना न साधको वा बाधको वा सम्प्रकाशेत ततः प्रकाशेनानेन पूर्वसिद्धेन भवितव्यमित्यर्थ इति॥४५३॥
Etadevāsya jagataḥ kartṛtvamajaḍatvaṁ ca jagataḥ kāryatvamapyetadadhīnaprakāśatvamevaivambhūtaṁ jagat prakāśarūpātkarturmaheśvarādabhinnameva bhinnavedyatve'prakāśamānatvena prakāśanāyogānna kiñcitsyādanena ca jagatāsya bhagavataḥ prakāśātmakaṁ rūpaṁ na kadācidnirodhīyata etatprakāśanena pratiṣṭhāṁ labdhvā prakāśamānamidaṁ jagadātmanaḥ prāṇabhūtaṁ kathaṁ niroddhuṁ śaknuyātkathaṁ ca tannirudhya svayamavatiṣṭhetātaścāsya vastunaḥ sādhakamidaṁ bādhakamidaṁ pramāṇamityanusandhānātmakasādhakabādhakapramātṛrūpatayā cāsya sadbhāvastatsadbhāve kiṁ pramāṇam - Iti vastusadbhāvamanumanyatāṁ tādṛksvabhāve kiṁ pramāṇam - Iti praṣṭṛrūpatayā ca pūrvasiddhasya maheśvarasya svayaṁ prakāśatvaṁ sarvasya svasaṁvedanasiddham|
iti| Yathā mayā pūrvoktaṁ kartṛtvaṁ śakternāmnāmanyatamam| Kartṛtvaṁ cedamajaḍatvamapi tu prakāśaspandasaṅkīrṇam| Jagatkāryatvamapi vimarśākhyaitatkartṛtvādgṛhītaṁ tathāhi mamopadeśo vyaktīkriyate parabhairavasya parāśaktitaḥ| Saṅkṣepeṇaitatparāśaktito viśvasya grahaṇaṁ vartate'rthādasyāḥ parāśakteḥ kriyayā vinā jagadetanna gṛhyeta| Viśvaṁ cedaṁ prakāśasvabhāvātkarātparabhairavādabhinnameva| Tasmādbhinnapratīkṣyatve tarhi prakāśahīnatvena prakāśanenārthādbhairaveṇaivāyogānna kiñcidbhavet| Yadyetajjagadbhagavataḥ prakāśanena pratiṣṭhāṁ labdhavadarthādyadi bhagavatprakāśo jagato'sya mūlaṁ tarhi kathaṁ jagadetanmaheśvaraṁ niroddhuṁ śaknuyādarthātkathamidaṁ parabhairavasya paripanthībhavituṁ śaknuyāt| Parameśvarasya prāṇabhūtaṁ jagatphalataśca taṁ pratiroddhumaśaktam| Yatkṣemarājapādairanumitaṁ tat| Yadi tu jagatparabhairavaṁ niroddhuṁ śaknuyāttarhi jagatsvayaṁ nirundhyātphalataścedaṁ na svayamavatiṣṭheta| Pramānaṁ -tathāhi pratyakṣamanumānamāgamaṁ ca- parabhairavasya vastunaḥ sādhayati vā bādhayati vā| Pramāṇaṁ prameyāpekṣayā prayujyate na tu paramaśivarūpapramātrapekṣayā| Kimartham| Yato'nusandhānātmakasādhakabādhakapramātṛrūpatayā parabhairavasadbhāvaḥ| Ata eva parameśvarasadbhāvoddeśena kiṁ pramāṇaṁ prayujyeta tadaśakyameva| Tasmānmaheśvarasya svayaṁ prakāśatvaṁ sarvasya svasaṁvedanasiddhamiti yathā śrīmatkśemarājodāhṛtam| Parabhairavaḥ pūrvasiddha ityabhidhīyate| Kimiti| Yataḥ sa prathamavastu yatsiddham| Parameśvaro yadi prathamamasiddho na sādhako vā bādhako vā syāt| Saṅkṣepataḥ sa svayaṁ prakāśaśālisvarūpaṁ praṣṭā tasya tu prakāśatvātpramāṇāni sarvāṇi tādṛksvabhāvasya sādhanārthaṁ nirarthakāni| Sarveṣāmastivaṁ samāsataḥ prakāśāstitvasya dṛḍhasādhanam| Evaṁ yataḥ prakāśena vinā na sādhako vā bādhako vā samprakāśeta tataḥ prakāśenānena pūrvasiddhena bhavitavyamityartha iti||453||
«На самом деле (eva), это (etad) (есть) Kartṛtva --букв. состояние быть делателем, или творцом-- (kartṛtvam) этого (asya) мира (jagataḥ), и (ca) (такое Kartṛtva) не является инертным состоянием (ajaḍatvam). Даже (api) проявление (kāryatvam) мира (jagataḥ) действительно (eva) становится воспринимаемым (prakāśatvam) из-за (adhīna) этого (Kartṛtva, или Vimarśa) (etad). Такой (evam-bhūtam) мир (jagat) действительно (eva) не отличен (abhinnam) от Великого (mahā) Господа (īśvarāt), Делателя, или Kartā (kartuḥ), сущностью которого (rūpāt) является Prakāśa (prakāśa). Если бы он рассматривался (vedyatve) как отличный (от Него) (bhinna), (тогда) без Prakāśa, или Света (aprakāśamānatvena) ничего не (na kiñcid) произошло бы --т.е. никакая вселенная не проявилась бы-- (syāt) из-за отсутствия связи (ayogāt) с Тем, кто даёт Свет --т.е. с Самим Господом-- (prakāśana). И (ca) природа (rūpaḥ), состоящая из (ātmakaḥ) Prakāśa (prakāśa), принадлежащей этому (asya) Благоприятному --т.е. Господу-- (bhagavataḥ), никогда не заслоняется и не ограничивается (na kadācid nirodhīyate) этим (anena) миром (jagatā). Утвердившись (благодаря тому, что) (pratiṣṭhām labdhvā) Он (etad) дарует (ему) Свет (prakāśanena), этот (idam) мир (jagat) становится воспринимаемым (prakāśamānam); (таким образом,) как (katham) он может (śaknuyāt) заслонять или ограничивать (Его) (niroddhum), будучи дыханием жизни (такого мира) (ātmanaḥ...prāṇa...bhūtam)? С другой стороны (ca), (даже) заслоняя или ограничивая (nirudhya) Его (tad) --т.е. даже если бы мир мог препятствовать Господу--, как (katham) бы он оставался или существовал (svayam avatiṣṭheta)? Следовательно (atas), хотя (ca) "pramāṇa" --метод обретения Pramā, или правильного знания-- (pramāṇam iti) (является) тем (idam... idam), что доказывает (sādhakam) (или) аннулирует (bādhakam) Его (asya) Vastu, или Реальность --т.е. Существование Господа-- (vastunaḥ), всё же (ca) Его (asya) Истинное Бытие (sat-bhāvaḥ) проявляется в форме (rūpatayā) Pramātā, или Субъекта --т.е. Воспринимающего-- (pramātṛ), кто доказывает (sādhaka) (или) отвергает (bādhaka), опираясь (ātmaka) на anusandhāna --т.е. тщательную экспертизу, или исследование-- (anusandhāna). (Тогда) какое (kim) pramāṇa (pramāṇa) (может быть использовано) в отношении Его (tad) Sadbhāva, или Истинного Бытия (sat-bhāve)? Таким образом (iti), (поскольку Господь — это) Истинное Бытие (sadbhāvam), (или) Vastu --Реальность-- (vastu) тех, кто делает вывод (anumanyatām), какой (kim) (метод, или) pramāṇa (pramāṇam) (можно применить) в отношении такой (tādṛk) Сущностной природы, или Svabhāva (sva-bhāve)? Итак (iti), проявляясь в форме (rūpatayā ca) того, кто исследует (praṣṭṛ), само (svayam) состояние Prakāśa, или Свет (prakāśatvam) Великого (mahā) Господа --Īśvara-- (īśvarasya), (или) Pūrvasiddha (pūrva-siddhasya), доказывается (siddham) собственным (sva) восприятием (saṁvedana) каждого (sarvasya... iti).»
"Как (yathā) я говорил ранее (mayā pūrva-uktam), Kartṛtva, или Состояние быть Делателем, или Творцом (kartṛtvam) является одним из (anyatamam) имён (nāmnām) Śakti (śakteḥ). И (ca) это (idam) Kartṛtva (kartṛtvam) является не инертным состоянием (ajaḍatvam), а (api tu) наполненным Светом и Вибрацией (prakāśa-spanda-saṅkīrṇam). Даже (api) проявление мира (jagat-kāryatvam) воспринимается (gṛhītam) благодаря этому Kartṛtva, именуемому Vimarśa (vimarśa-ākhya-etad-kartṛtvāt); например (tathāhi), моё (mama) учение (upadeśaḥ) становится проявленным (vyaktīkriyate) благодаря Высшей Śakti, или Силе (parā-śaktitaḥ) Parabhairava (para-bhairavasya). В итоге (saṅkṣepeṇa), восприятие (grahaṇam) вселенной (viśvasya) происходит (vartate) из-за этой Высшей Śakti, или Силы (etat-parā-śaktitas), то есть (arthāt) без (vinā) деятельности (kriyayā) этой Высшей Śakti, или Силы (asyāḥ parā-śakteḥ) этот (etad) мир (jagat) не был бы воспринят (gṛhyeta). И (ca) эта (idam) вселенная (viśvam) не отлична (abhinnam eva) от Parabhairava (para-bhairavāt), от Делателя (karāt), чьей сущностной природой является Prakāśa (prakāśa-svabhāvāt). Если бы она была отлична (bhinna-pratīkṣyatve) от Него (tasmāt), тогда (tarhi), будучи лишённой Prakāśa, или Света (prakāśa-hīnatvena), ничего (na kiñcid) не происходило бы --т.е. никакая вселенная не появилась бы-- (bhavet) из-за отсутствия связи (ayogāt) с Тем, кто даёт Свет (prakāśanena), т.e. (arthāt) с Bhairava (bhairaveṇa eva). Если (yadi) этот (etad) мир (jagat) был создан (pratiṣṭhām labdhavat) из-за того, что Господь дал (ему) Свет (bhagavataḥ prakāśanena), то есть (arthāt), если (yadi) Свет Господа (bhagavat-prakāśaḥ) (является) Корнем (mūlam) этого мира (jagataḥ asya), тогда (tarhi) как (katham) может (śaknuyāt) этот (etad) мир (jagat) препятствовать (niroddhum) Великому Господу (mahā-īśvaram)?, то есть (arthāt) как (katham) он (idam) может (śaknuyāt) помешать (paripanthībhavitum) Parabhairava (para-bhairavasya)? Мир (jagat) (— это) дыхание жизни (prāṇa-bhūtam) Всевышнего Владыки (parama-īśvarasya), и (ca), следовательно (phalatas), не может (aśaktam) препятствовать (pratiroddhum) Ему (tam). Имеено это (yad... tad) подразумевал (anumitam) выдающийся Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ). Но (tu), если бы (yadi) мир (jagat) мог (śaknuyāt) препятствовать (niroddhum) Parabhairava (para-bhairavam), тогда (tarhi) мир (jagat) препятствовал бы самому себе (svayam nirundhyāt), а (ca), следовательно (phalatas), он (idam) бы не существовал (na svayam avatiṣṭheta). Pramāṇa --метод обретения Pramā, или правильного знания-- (pramāṇam) —например (tathāhi), прямое восприятие (pratyakṣam), умозаключение (anumānam) и (ca) свидетельство (āgamam)— доказывает (sādhayati) или (vā... vā) отвергает (bādhayati) Vastu, или реальность --т.е. Существование-- (vastunaḥ) Parabhairava (para-bhairavasya). Pramāṇa (pramāṇam) является подходящим (prayujyate), что касается познаваемых (prameya-apekṣayā), но не (na tu) для Pramātā, или Субъекта, который есть Paramaśiva (parama-śiva-rūpa-pramātṛ-apekṣayā). Почему? (kimartham) Потому что (yatas) Истинное Бытие Parabhairava (para-bhairava-sat-bhāvaḥ) проявляется в виде Pramātā, или Субъекта, который доказывает (или) отвергает на основе anusandhāna --т.e. внимательной экспертизы, или исследования-- (anusandhāna-ātmaka-sādhaka-bādhaka-pramātṛ-rūpatayā). В связи с этим (atas eva), какое (kim) pramāṇa (pramāṇam) может быть использовано (prayujyeta) в отношении Sadbhāva, или Истинного Бытия Всевышнего Господа (parama-īśvara-sat-bhāva-uddeśena)? Это (tad) невозможно (aśakyam eva)! По этой причине (tasmāt), как (yathā) провозгласил выдающийся Kṣemarāja (śrīmat-kśemarāja-udāhṛtam): 'Само (svayam) состояние Prakāśa, или Света (prakāśatvam) Великого Господа (mahā-īśvarasya) доказывается собственным восприятием каждого (sarvasya sva-saṁvedana-siddham iti)'. Parabhairava (para-bhairavaḥ) зовётся (abhidhīyate) Pūrvasiddha (pūrva-siddhaḥ). Почему? (kimiti) Потому что (yatas) Он (saḥ) (является) Первой Реальностью (prathama-vastu), которая (yad) доказана (siddham). Если (yadi) Всевышний Владыка (parama-īśvaraḥ) не был бы доказан (asiddhaḥ) изначально (prathamam), не было бы (na... syāt) того, кто доказывает (sādhakaḥ) или (vā... vā) отвергает (bādhakaḥ). В конечном счёте (saṅkṣepatas), Он Сам (saḥ svayam) исследует (praṣṭā) сущностную природу, которая наполнена Prakāśa, или Светом (prakāśa-śāli-svarūpam), но (tu) поскольку Он есть Prakāśa, или Свет (tasya... prakāśatvāt), все (sarvāṇi) pramāṇa-s (pramāṇāni) бесполезны (nirarthakāni) для доказательства (sādhana-artham) такой сущностной природы (tādṛk-svabhāvasya). Короче говоря (samāsatas), существование (astivam) каждого (sarveṣām) (является) твёрдым доказательством (dṛḍha-sādhanam) существования Prakāśa (prakāśa-astitvasya). Таким образом (evam), поскольку (yatas) без (prakāśena) Prakāśa (prakāśena) не может появиться (na... samprakāśeta) тот, кто доказывает (sādhakaḥ) или (vā... vā) тот, кто отвергает (bādhakaḥ), поэтому (tatas) этот Prakāśa должен быть доказан изначально (prakāśena anena pūrva-siddhena bhavitavyam); таково значение (iti arthaḥ iti)"||453||
Третья часть
किञ्च प्रमाणमपि यमाश्रित्य प्रमाणं भवति तस्य प्रमाणस्य तदधीनशरीरप्राणनीलसुखादिवेद्यं चातिशय्य सदा भासमानस्य वेदकैकरूपस्य सर्वप्रमितिभाजः सिद्धावभिनवार्थप्रकाशस्य प्रमाणवराकस्य कश्चोपयोगः। एवं च शब्दराशिमयपूर्णाहन्तापरामर्शसारत्वात्परमशिव एव षट्त्रिंशत्तत्त्वात्मकः प्रपञ्चः।
इति। प्रमाणं प्रमाप्तिसाधनं भवति यत इदं परभैरवात्मप्रमातारमाश्रितम्। प्रमात्रा विना प्रमाणं न स्यात्। प्रमाणवराकं सर्वप्रमित्य्युतप्रमात्रस्तित्वस्य सिद्धये प्रयोक्तुमशक्यमेव। किमिति। यतः प्रमाणं सर्वकालं प्रष्टुश्चित्तेऽसङ्ख्यविकल्पात्मकाभिनवार्थरूपतया प्रकाशते। कः प्रष्टा - प्रमातैव। तर्हि कथं कश्चित्सततमभिनवभूतस्तस्योत्पादकस्यास्तित्वं साधयितुं शक्नुयात्। तस्मात्प्रमाणमैकाहिकं प्रमाता च सदा भासमानः प्रमाणलब्धसर्वप्रमितिभाक्च। प्रमाता च प्रमाणाधीनशरीरप्राणनीलसुखादिप्रमेयमतिशेते। सङ्क्षेपतः प्रमाणं प्रमातुरस्तित्वं साधयितुमक्षममेव। अधुना श्रीमत्क्षेमराजः षट्त्रिंशत्तत्त्वविषये वक्तुमारभते। प्रपञ्चोऽयं षट्त्रिंशत्तत्त्वात्मकः परभैरवः स्वयं। किमिति। तस्य अ-आदि-ह-अन्तसर्वकाररूपसंस्कृतवर्णमालामयपूर्णाहन्तापरामर्शसारत्वादिति यावदिति॥४५४॥
Kiñca pramāṇamapi yamāśritya pramāṇaṁ bhavati tasya pramāṇasya tadadhīnaśarīraprāṇanīlasukhādivedyaṁ cātiśayya sadā bhāsamānasya vedakaikarūpasya sarvapramitibhājaḥ siddhāvabhinavārthaprakāśasya pramāṇavarākasya kaścopayogaḥ| Evaṁ ca śabdarāśimayapūrṇāhantāparāmarśasāratvātparamaśiva eva ṣaṭtriṁśattattvātmakaḥ prapañcaḥ|
iti| Pramāṇaṁ pramāptisādhanaṁ bhavati yata idaṁ parabhairavātmapramātāramāśritam| Pramātrā vinā pramāṇaṁ na syāt| Pramāṇavarākaṁ sarvapramityyutapramātrastitvasya siddhaye prayoktumaśakyameva| Kimiti| Yataḥ pramāṇaṁ sarvakālaṁ praṣṭuścitte'saṅkhyavikalpātmakābhinavārtharūpatayā prakāśate| Kaḥ praṣṭā - Pramātaiva| Tarhi kathaṁ kaścitsatatamabhinavabhūtastasyotpādakasyāstitvaṁ sādhayituṁ śaknuyāt| Tasmātpramāṇamaikāhikaṁ pramātā ca sadā bhāsamānaḥ pramāṇalabdhasarvapramitibhākca| Pramātā ca pramāṇādhīnaśarīraprāṇanīlasukhādiprameyamatiśete| Saṅkṣepataḥ pramāṇaṁ pramāturastitvaṁ sādhayitumakṣamameva| Adhunā śrīmatkṣemarājaḥ ṣaṭtriṁśattattvaviṣaye vaktumārabhate| Prapañco'yaṁ ṣaṭtriṁśattattvātmakaḥ parabhairavaḥ svayaṁ| Kimiti| Tasya a-ādi-ha-antasarvakārarūpasaṁskṛtavarṇamālāmayapūrṇāhantāparāmarśasāratvāditi yāvaditi||454||
«Кроме того (kiñca), даже (api) pramāṇa (pramāṇam), опираясь (āśritya) на Него --т.е. на Субъект, или Pramātā-- (yam), становится (bhavati) методом обретения правильного знания (pramāṇam). Что за польза (kaḥ ca upayogaḥ) в жалком (varākasya) pramāṇa (pramāṇa), которое появляется (всё время) (prakāśasya) как совершенно новая (abhinava) вещь (artha) в отношении доказательства (siddhau) (существования) Того, кто обладает (bhājaḥ) всеми (sarva) 'pramiti-s' --знаниями, полученными или установленными с помощью pramāṇa-- (pramiti), чьей единственной формой (eka-rūpasya) является Познающий (vedaka), который вездесущ (sadā bhāsamānasya) и (ca), (таким образом), превосходит (atiśayya) то, что является познаваемым (vedyam), (например,) тело (śarīra), жизненную энергию (prāṇa), синий цвет (nīla), удовольствие (sukha) и т.д. (ādi), которые зависят (adhīna) от него (tad), (т.е.) от того (tasya) pramāṇa (pramāṇasya)?
Таким образом (evam ca), Высший (parama) Śiva (śivaḥ), поскольку Он является Сущностью (sāratvāt) воспоминания (parāmarśa) о Совершенном (pūrṇa) Я-Сознании (ahantā), состоящем (maya) из множества (rāśi) звуков (śabda), является вселенским проявлением (prapañcaḥ), содержащим (ātmakaḥ) тридцать шесть (ṣaṭ-triṁśat) таттв, или категорий (tattva... iti).»
"Pramāṇa (pramāṇam) становится (bhavati) средством обретения Pramā (pramā-āpti-sādhanam), потому что (yatas) оно (idam) покоится (āśritam) на Pramātā, или Субъекте, который есть Parabhairava (para-bhairava-ātma-pramātāram). Без (vinā) Pramātā (pramātrā) pramāṇa (pramāṇam) не существовало бы (na syāt). Жалкое pramāṇa (pramāṇa-varākam) не может (aśakyam) быть использовано (prayoktum) для доказательства (siddhaye) существования Pramātā, кто наделён всеми pramiti-s, или познаниями (sarva-pramiti-yuta-pramātṛ-astitvasya... eva). Почему? (kimiti) Потому что (yatas) pramāṇa (pramāṇam) проявляется (prakāśate) всё время (sarva-kālam) как совершенно новая вещь, состоящая из бесчисленных vikalpa-s --мыслей-- (asaṅkhya-vikalpa-ātmaka-abhinava-artha-rūpatayā) в уме того, кто спрашивает (praṣṭuḥ citte). Кто (kaḥ) тот, кто спрашивает (praṣṭā)? Pramātā (pramātā eva)! Тогда (tarhi) как (katham) может (śaknuyāt) что-то (kaścid), являющееся постоянно совершенно новым (satatam abhinava-bhūtaḥ), доказать (sādhayitum) существование (astitvam) его производителя (tasya utpādakasya)? Поэтому (tasmāt) pramāṇa (pramāṇam) (является) эфемерной (aikāhikam), а (ca) Pramātā (pramātā) (—) вездесущим (sadā bhāsamānaḥ) и (ca) обладателем pramiti-s, или всех познаний, полученных с помощью pramāṇa (pramāṇa-labdha-sarva-pramiti-bhāk). И (ca) Pramātā (pramātā) превосходит (atiśete) то, что является познаваемым, например, тело, жизненную энергию, синий цвет, удовольствие и пр., зависящее от pramāṇa (pramāṇa-adhīna-śarīra-prāṇa-nīla-sukha-ādi-prameyam). Подводя итог (saṅkṣepatas), pramāṇa (pramāṇam) некомпетентно (akṣamam) для доказательства (sādhayitum) существования (astitvam) Pramātā (pramātuḥ... eva). Сейчас (adhunā) прославленный Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) начинает (ārabhate) говорить (vaktum) о тридцати шести категориях (ṣaṭ-triṁśat-tattva-viṣaye). Это (ayam) вселенское проявление (prapañcaḥ), состоящее их тридцати шести категорий (ṣaṭ-triṁśat-tattva-ātmakaḥ), (есть) Сам (svayam) Parabhairava (para-bhairavaḥ). Почему? (kimiti) Потому что Он — Сущность воспоминания Совершенного Я-Сознания, состоящего из санскритского алфавита, содержащего все буквы, начинающиеся с 'a' и заканчивающиеся в 'ha' (tasya a-ādi-ha-anta-sarva-kāra-rūpa-saṁskṛta-varṇamālā-maya-pūrṇa-ahantā-parāmarśa-sāratvāt); таково значение (iti yāvat iti)"||454||
षट्त्रिंशत्तत्त्वानि च - १ शिव २ शक्ति ३ सदाशिव ४ ईश्वर ५ शुद्धविद्या ६ माया ७ कला ८ विद्या ९ राग १० काल ११ नियति १२ पुरुष १३ प्रकृति १४ बुद्धि १५ अहङ्कार १६ मनः १७ श्रोत्र १८ त्वक् १९ चक्षुः २० जिह्वा २१ घ्राण २२ वाक् २३ पाणि २४ पाद २५ पायु २६ उपस्थ २७ शब्द २८ स्पर्श २९ रूप ३० रस ३१ गन्ध ३२ आकाश ३३ वायु ३४ वह्नि ३५ सलिल ३६ भूमय इत्येतानि। अथैषां लक्षणानि। तत्र शिवतत्त्वं नाम इच्छाज्ञानक्रियात्मककेवलपूर्णानन्दस्वभावरूपः परमशिव एव।
इति। वाढं श्रीक्षेमराजः प्रपञ्चतत्त्वविषये स्वप्रवचनमुपक्रमिष्यमाणः। तस्य प्रवचनं षट्त्रिंशत्तत्त्वापेक्षया प्राथमिकाध्ययनम्। विषयस्यास्य सन्तताध्ययनं मया करिष्यते यदा श्रीमत्षट्त्रिंशत्तत्त्वसन्दोहविषये प्रवच्म्युत्तरकाले। परमशिवः परभैरवाख्योऽपि शिवशक्तिनामकप्रकाशविमर्शमयः। शिवपरमशिवयोः पारिभाषिकविशेषः मया पूर्वं निरूपितो भैरवः शिवो वा यः प्रथमतत्त्वेऽवस्थितो विश्वोत्तीर्णः परन्तु परभैरवः परमशिवो वा विश्वोत्तीर्णो विश्वमयश्चेत्येतद्वचनयोगेन। विश्वं भूतानां सर्वेषां स्वभावरूपमहेश्वरनामकपरभैरवदेहम्। तत्त्वमसीति छान्दोग्योपनिषदि महावाक्यां परमेश्वरस्य सर्वभूतानां च मध्ये स्वाभाविकैक्यं प्रदर्शयति। तस्मान्महेश्वरस्य क्रीडाशीलाशक्तितः षट्त्रिंशत्तत्त्वविततावपि परभैरवैकता तिष्ठतीति॥४५५॥
Ṣaṭtriṁśattattvāni ca - 1 Śiva 2 Śakti 3 Sadāśiva 4 Īśvara 5 Śuddhavidyā 6 Māyā 7 Kalā 8 Vidyā 9 Rāga 10 Kāla 11 Niyati 12 Puruṣa 13 Prakṛti 14 Buddhi 15 Ahaṅkāra 16 Manaḥ 17 Śrotra 18 Tvak 19 Cakṣuḥ 20 Jihvā 21 Ghrāṇa 22 Vāk 23 Pāṇi 24 Pāda 25 Pāyu 26 Upastha 27 Śabda 28 Sparśa 29 Rūpa 30 Rasa 31 Gandha 32 Ākāśa 33 Vāyu 34 Vahni 35 Salila 36 Bhūmaya ityetāni| Athaiṣāṁ lakṣaṇāni| Tatra śivatattvaṁ nāma icchājñānakriyātmakakevalapūrṇānandasvabhāvarūpaḥ paramaśiva eva|
iti| Vāḍhaṁ śrīkṣemarājaḥ prapañcatattvaviṣaye svapravacanamupakramiṣyamāṇaḥ| Tasya pravacanaṁ ṣaṭtriṁśattattvāpekṣayā prāthamikādhyayanam| Viṣayasyāsya santatādhyayanaṁ mayā kariṣyate yadā śrīmatṣaṭtriṁśattattvasandohaviṣaye pravacmyuttarakāle| Paramaśivaḥ parabhairavākhyo'pi śivaśaktināmakaprakāśavimarśamayaḥ| Śivaparamaśivayoḥ pāribhāṣikaviśeṣaḥ mayā pūrvaṁ nirūpito bhairavaḥ śivo vā yaḥ prathamatattve'vasthito viśvottīrṇaḥ parantu parabhairavaḥ paramaśivo vā viśvottīrṇo viśvamayaścetyetadvacanayogena| Viśvaṁ bhūtānāṁ sarveṣāṁ svabhāvarūpamaheśvaranāmakaparabhairavadeham| Tattvamasīti chāndogyopaniṣadi mahāvākyāṁ parameśvarasya sarvabhūtānāṁ ca madhye svābhāvikaikyaṁ pradarśayati| Tasmānmaheśvarasya krīḍāśīlāśaktitaḥ ṣaṭtriṁśattattvavitatāvapi parabhairavaikatā tiṣṭhatīti||455||
«И (ca) эти (etāni) тридцать шесть (ṣaṭ-triṁśat) таттв, или категорий (tattvāni) (таковы):
(1) Śiva (1 Śiva), (2) Śakti (2 Śakti), (3) Sadāśiva --также известный как 'Sādākhya'-- (3 Sadāśiva), (4) Īśvara (4 Īśvara), (5) Śuddhavidyā --также известная как 'Sadvidyā'-- (5 Śuddhavidyā); (6) Māyā (6 Māyā), (7) Kalā (7 Kalā), (8) Vidyā (8 Vidyā), (9) Rāga (9 Rāga), (10) Kāla (10 Kāla), (11) Niyati (11 Niyati), (12) Puruṣa (12 Puruṣa), (13) Prakṛti --также известная как 'Pradhāna'-- (13 Prakṛti), (14) Buddhi --также известный как 'Mahat'-- (14 Buddhi), (15) Ahaṅkāra --также известный как 'Asmitā'-- (15 Ahaṅkāra), (16) Manas (16 Manaḥ), (17) Śrotra --также известное как 'Śravaṇa'-- (17 Śrotra), (18) Tvak (18 Tvak), (19) Cakṣus (19 Cakṣuḥ), (20) Jihvā --также известная как 'Rasanā'-- (20 Jihvā), (21) Ghrāṇa (21 Ghrāṇa), (22) Vāk (22 Vāk), (23) Pāṇi (23 Pāṇi), (24) Pāda (24 Pāda), (25) Pāyu (25 Pāyu), (26) Upastha (26 Upastha), (27) Śabda (27 Śabda), (28) Sparśa (28 Sparśa), (29) Rūpa (29 Rūpa), (30) Rasa (30 Rasa), (31) Gandha (31 Gandha), (32) Ākāśa (32 Ākāśa), (33) Vāyu (33 Vāyu), (34) Vahni --также известный как 'Agni', или 'Tejas'-- (34 Vahni), (35) Salila --также известный как 'Āpas', 'Udaka', или 'Vāri'-- (35 Salila), (36) Bhūmi --также известный как 'Pṛthivī', 'Kṣiti', или 'Dharaṇī'-- (36 Bhūmayaḥ iti).
А сейчас (atha) характеристики (laksaṇāni) тех (таттв, или категорий) (eṣām):
Среди них (tatra) таттва, или категория (tattvam), называемая (nāma) Śiva (śiva), (является), в самом деле (eva), Paramaśiva --Высшим Śiva-- (parama-śivaḥ), чья форма (rūpaḥ) является сущностной природой (sva-bhāva) единственного (kevala) Совершенного (pūrṇa) Ānanda, или Блаженства (ānanda), состоящего (ātmaka) из Воли (icchā), Знания (jñāna) (и) Действия (kriyā... iti).»
"Итак (vāḍham), почтенный Kṣemarāja (śrī-kṣemarājaḥ) приступает к (upakramiṣyamāṇaḥ) своему изложению (sva-pravacanam) категорий вселенского проявления (prapañca-tattva-viṣaye). Его (tasya) трактат (pravacanam) (является) предварительным исследованием (prāthamika-adhyayanam) в отношении тридцати шести категорий (ṣaṭ-triṁśat-tattva-apekṣayā). Позднее (uttara-kāle) я проведу (mayā kariṣyate) тщательное изучение (santata-adhyayanam) этой темы (viṣayasya asya), когда (yadā) буду говорить (pravacmi) об уважаемом Ṣaṭtriṁśattattvasandoha (śrīmat-ṣaṭ-triṁśat-tattva-sandoha-viṣaye). Paramaśiva (parama-śivaḥ), также (api) именуемый Parabhairava (para-bhairava-ākhyaḥ), состоит из Prakāśa и Vimarśa, которые (также) известны как Śiva и Śakti (śiva-śakti-nāmaka-prakāśa-vimarśa-mayaḥ). Техническое различие (pāribhāṣika-viśeṣaḥ) между Śiva и Paramaśiva (śiva-parama-śivayoḥ) было описано (nirūpitaḥ) мной (mayā) ранее --в 317-- (pūrvam) с помощью таких слов (etad-vacana-yogena): 'Bhairava (bhairavaḥ), или (vā) Śiva (śivaḥ), который (yaḥ) пребывает (avasthitaḥ) в первой категории --из 36 категорий вселенского проявления-- (prathama-tattve), превосходит --трансцендентен-- вселенную (viśva-uttīrṇaḥ), но (parantu) Parabhairava (para-bhairavaḥ), или (vā) Paramaśiva (parama-śivaḥ) как трансцендентен вселенной (viśva-uttīrṇaḥ), так и (ca) имманентен вселенной (viśva-mayaḥ... iti)'. Вселенная (viśvam) (является) Телом Parabhairava, (также) известного как Великий Господь, являющийся сущностной природой (svabhāva-rūpa-mahā-īśvara-nāmaka-para-bhairava-deham) всех существ (bhūtānām sarveṣām). Великое утверждение (mahā-vākyām) в Chāndogyopaniṣad (chāndogya-upaniṣadi): Ты (tvam) Есть (asi iti) То (tad)'— показывает (pradarśayati) неотъемлемое Единство (svābhāvika-aikyam) между Всевышним Господом и всеми существами (parama-īśvarasya sarva-bhūtānām ca madhye). Поэтому (tasmāt) даже (api) при распространении тридцати шести таттв (ṣaṭ-triṁśat-tattva-vitatau) из-за игривой Силы (krīḍāśīlā-śaktitaḥ) Великого Господа (mahā-īśvarasya), Единство с Parabhairava (parabhairava-ekatā) пребывает в прежнем состоянии (tiṣṭhati iti)"||455||
Четвёртая часть
अस्य जगत्स्रष्टुमिच्छां परिगृहीतवतः परमेश्वरस्य प्रथमस्पन्द एवेच्छा शक्तितत्त्वमप्रतिहतेच्छत्वात्सदेवाङ्कुरायमाणमिदं जगत्स्वात्मनाहन्तयाच्छाद्य स्थितं रूपं सदाशिवतत्त्वमङ्कुरितं जगदहन्तयावृत्य स्थितमीश्वरतत्त्वमहन्तेदन्तयोरैक्यप्रतिपत्तिः शुद्धविद्या स्वस्वरूपेषु भावेषु भेदप्रथा माया यदा तु परमेश्वरः पारमेश्वर्या मायाशक्त्या स्वरूपं गृहयित्वा सङ्कुचितग्राहकतामश्नुते तदा पुरुषसञ्ज्ञोऽयमेव मायामोहितः कर्मबन्धनः संसारी परमेश्वरादभिन्नोऽप्यस्य मोहः परमेश्वरस्य न भवेत् - इन्द्रजालमिवैन्द्रजालिकस्य स्वेच्छया सम्पादितभ्रान्तेर्विद्याभिज्ञापितैश्वर्यस्तु चिद्घनो मुक्तः परमशिव एव।
इति। शक्तितत्त्वं महेश्वरस्य प्रथमस्पन्दस्तस्मिन्सिसृक्षौ सति। शक्तिरिहाप्रतिहतेच्छत्वम्। प्रथमस्पन्दोऽयं परन्तु ध्वनिरद्यापि नास्त्यपि तु सृज्यानामुत्तरं सर्वध्वनीनां प्रभव एव। सदाशिवतत्त्वे जगत्सदाङ्कुर इव। रूपमस्यास्फुटत्वेन प्रकाशते। किमिति। परमात्मनोऽहमंशेन तस्यावृत्यमानत्वादेव। अहमिदमिति द्वावंशौ। अहमंशस्य प्राधान्ये सदाशिवतत्त्वं भासते। अहन्तेति शक्तेरन्यनाम। शक्तिश्च स्फुरच्छिवो यो जगदिदं सृजति। तस्या एव सर्वतत्त्वानि सृज्यन्ते। सदाशिवतत्त्वेऽहन्ताप्राधान्यमेवं चेदमंशोऽस्फुटः। इदानीमीश्वरतत्त्वे त्वङ्कुरितं जगदहन्तयावृत्यार्थाज्जगत्प्रधानं भवत्येवं चेदमंशः स्फुटो युगपच्चाहमंशः प्रच्छन्न इव स्थितः। यदाहन्तेदन्तयोरैक्यप्रतिपत्तिरर्थतोऽहमिदमंशयोरेकतालाभस्तदा शुद्धविद्यातत्त्वं सद्विद्यातत्त्वनामकमपि स्फुरति। ग्रहणमिति प्रतिपत्तिशब्दस्यान्यार्थः - अत एवाहन्तेदन्तयोरैक्यग्रहणं शुद्धविद्येति भाषान्तरं शक्यमितरत्स्यात्। सङ्क्षेपेण शुद्धविद्यातत्त्वेऽहमिदमंशयोर्निखिलतुल्यता तद्यथाहन्तेदन्ताया नातिरिच्यत इदन्ता चाहन्ताया नातिरिच्यते। मायेति षष्ठतत्त्वमभिहितम्। सा कलादिभूम्यन्तानां त्रिंशत्तत्त्वानां भावानां स्वभावापेक्षया भेदविकिरन्ती। एवं मायैव परभैरवभिन्नान्भावांस्तान्नरं बलेन तर्कयति। यदा तु परभैरवः स्वस्वातन्त्र्यरूपमायाशक्त्या स्वस्वरूपं गृहयित्वा सङ्कुचितग्राहकतां प्राप्नोति तदा स पुरुषोऽभिहितः। तथा भैरव एव स्वमायाशक्त्या सङ्कोचमाप्त्वा पुरुषनामकद्वादशतत्त्वं भवति। मायाशक्तिश्च परमेश्वरस्य स्वाच्छन्द्यरूपा भेदोत्पादिका शक्तिर्न तु मायातत्त्वम्। मायाशक्तिर्वस्तुतो मायातत्त्वमुत्पादयत्येव। मिषतां पारिमित्यानां परभैरवो न कदाचिद्विक्रियतेऽर्थात्स परमेश्वरस्तिष्ठति। षट्त्रिंशत्तत्त्वेभ्य ऋत आणवं मायीयं कार्मं चेति मलत्रयमस्ति। आणवमलमपूर्णोऽहमिति पुरुषमनुभावयति। मायीयमलं सर्वस्माद्भिन्नोऽहमिति पुरुषमनुभावयति। कार्ममलं च कर्ताहमिति पुरुषमनुभावयति। फलतः पुरुषोऽयं मायया सर्वमलैश्च मोहितः संसारी भवति। एकदेहादन्यदेहं प्रत्येकविकल्पादन्यविकल्पं प्रतीत्यादि गमनमिति संसारशब्दस्यार्थः। पुरुषोऽयमेव कर्मबन्धनः। किमर्थम्। यतो मम कर्माणि परभैरवं बध्नन्तीति स मन्यते। क्षेमराजपादैः परमेश्वरादभिन्नोऽप्यस्य मोहः परमेश्वरस्य न भवेदिति पुरुषमुद्दिश्योक्तेऽपि तथापि विषयोऽयं परिच्छेदातीतोऽर्थतः स रहस्यम्। पर्यन्ते श्रीक्षेमराजेन विद्याशब्द उक्तः। शुद्धविद्येति विद्याशब्दस्यार्थोऽत्र। शुद्धविद्येह स्वस्वरूपप्रकाशिका शक्तिस्तद्यथा महेश्वरस्य स्वातन्त्र्यं न तु पञ्चमतत्त्वम्। अधुना श्रीमत्क्षेमराजस्योपदेशः सुस्पष्ट एवेति॥४५६॥
Asya jagatsraṣṭumicchāṁ parigṛhītavataḥ parameśvarasya prathamaspanda evecchā śaktitattvamapratihatecchatvātsadevāṅkurāyamāṇamidaṁ jagatsvātmanāhantayācchādya sthitaṁ rūpaṁ sadāśivatattvamaṅkuritaṁ jagadahantayāvṛtya sthitamīśvaratattvamahantedantayoraikyapratipattiḥ śuddhavidyā svasvarūpeṣu bhāveṣu bhedaprathā māyā yadā tu parameśvaraḥ pārameśvaryā māyāśaktyā svarūpaṁ gṛhayitvā saṅkucitagrāhakatāmaśnute tadā puruṣasañjño'yameva māyāmohitaḥ karmabandhanaḥ saṁsārī parameśvarādabhinno'pyasya mohaḥ parameśvarasya na bhavet - Indrajālamivaindrajālikasya svecchayā sampāditabhrāntervidyābhijñāpitaiśvaryastu cidghano muktaḥ paramaśiva eva|
iti| Śaktitattvaṁ maheśvarasya prathamaspandastasminsisṛkṣau sati| Śaktirihāpratihatecchatvam| Prathamaspando'yaṁ parantu dhvaniradyāpi nāstyapi tu sṛjyānāmuttaraṁ sarvadhvanīnāṁ prabhava eva| Sadāśivatattve jagatsadāṅkura iva| Rūpamasyāsphuṭatvena prakāśate| Kimiti| Paramātmano'hamaṁśena tasyāvṛtyamānatvādeva| Ahamidamiti dvāvaṁśau| Ahamaṁśasya prādhānye sadāśivatattvaṁ bhāsate| Ahanteti śakteranyanāma| Śaktiśca sphuracchivo yo jagadidaṁ sṛjati| Tasyā eva sarvatattvāni sṛjyante| Sadāśivatattve'hantāprādhānyamevaṁ cedamaṁśo'sphuṭaḥ| Idānīmīśvaratattve tvaṅkuritaṁ jagadahantayāvṛtyārthājjagatpradhānaṁ bhavatyevaṁ cedamaṁśaḥ sphuṭo yugapaccāhamaṁśaḥ pracchanna iva sthitaḥ| Yadāhantedantayoraikyapratipattirarthato'hamidamaṁśayorekatālābhastadā śuddhavidyātattvaṁ sadvidyātattvanāmakamapi sphurati| Grahaṇamiti pratipattiśabdasyānyārthaḥ - Ata evāhantedantayoraikyagrahaṇaṁ śuddhavidyeti bhāṣāntaraṁ śakyamitaratsyāt| Saṅkṣepeṇa śuddhavidyātattve'hamidamaṁśayornikhilatulyatā tadyathāhantedantāyā nātiricyata idantā cāhantāyā nātiricyate| Māyeti ṣaṣṭhatattvamabhihitam| Sā kalādibhūmyantānāṁ triṁśattattvānāṁ bhāvānāṁ svabhāvāpekṣayā bhedavikirantī| Evaṁ māyaiva parabhairavabhinnānbhāvāṁstānnaraṁ balena tarkayati| Yadā tu parabhairavaḥ svasvātantryarūpamāyāśaktyā svasvarūpaṁ gṛhayitvā saṅkucitagrāhakatāṁ prāpnoti tadā sa puruṣo'bhihitaḥ| Tathā bhairava eva svamāyāśaktyā saṅkocamāptvā puruṣanāmakadvādaśatattvaṁ bhavati| Māyāśaktiśca parameśvarasya svācchandyarūpā bhedotpādikā śaktirna tu māyātattvam| Māyāśaktirvastuto māyātattvamutpādayatyeva| Miṣatāṁ pārimityānāṁ parabhairavo na kadācidvikriyate'rthātsa parameśvarastiṣṭhati| Ṣaṭtriṁśattattvebhya ṛta āṇavaṁ māyīyaṁ kārmaṁ ceti malatrayamasti| Āṇavamalamapūrṇo'hamiti puruṣamanubhāvayati| Māyīyamalaṁ sarvasmādbhinno'hamiti puruṣamanubhāvayati| Kārmamalaṁ ca kartāhamiti puruṣamanubhāvayati| Phalataḥ puruṣo'yaṁ māyayā sarvamalaiśca mohitaḥ saṁsārī bhavati| Ekadehādanyadehaṁ pratyekavikalpādanyavikalpaṁ pratītyādi gamanamiti saṁsāraśabdasyārthaḥ| Puruṣo'yameva karmabandhanaḥ| Kimartham| Yato mama karmāṇi parabhairavaṁ badhnantīti sa manyate| Kṣemarājapādaiḥ parameśvarādabhinno'pyasya mohaḥ parameśvarasya na bhavediti puruṣamuddiśyokte'pi tathāpi viṣayo'yaṁ paricchedātīto'rthataḥ sa rahasyam| Paryante śrīkṣemarājena vidyāśabda uktaḥ| Śuddhavidyeti vidyāśabdasyārtho'tra| Śuddhavidyeha svasvarūpaprakāśikā śaktistadyathā maheśvarasya svātantryaṁ na tu pañcamatattvam| Adhunā śrīmatkṣemarājasyopadeśaḥ suspaṣṭa eveti||456||
«Первая (prathama) Вибрация (spandaḥ) того (asya) Всевышнего (parama) Владыки --Īśvara-- (īśvarasya), желающего (icchām parigṛhītavataḥ) проявить (sraṣṭum) мир (jagat), (является), безусловно (eva), Icchā, или Волей (icchā), т.е. категорией (tattvam), известной как Śakti (śakti), поскольку (такая категория) является непрерывным и беспрепятственным (apratihata) Желанием (icchatvāt). Категория (tattvam) Sadāśiva (sadāśiva) (является) формой (rūpam), которая остаётся (sthitam), (когда) этот (idam) мир (jagat), всегда являющийся как бы ростком (sadā iva aṅkurāyamāṇam), скрыт, или покрыт (ācchādya) Я-Сознанием (ahantayā), т.е. собственной Самостью (sva-ātmanā). Категория (tattvam) Īśvara (īśvara) (является) тем, что обретается (sthitam), (когда) этот (idam) проросший (aṅkuritaḥ) мир (jagat) поворачивается (āvṛtya) Я-Сознанием --Śakti-- (ahantayā). Когда есть единство (aikya-pratipattiḥ) между Aham --Я-Сознанием-- и Idam --миром, или вселенной-- (ahantā-idantayoḥ), (это называется категорией) Śuddhavidyā (śuddha-vidyā). Māyā --шестая таттва, или категория-- (māyā) распространяет (prathā) различие, или двойственность (bheda) относительно собственной (sva) сущностной природы (sva-bhāveṣu) bhāva-s --т.е. таттв, или категорий от Kalā (седьмой таттвы) до Bhūmi (последней таттвы)-- (bhāveṣu). Однако (tu), когда (yadā) Всевышний (parama) Владыка (īśvaraḥ), овладев (gṛhayitvā) (Своей собственной) сущностной природой (sva-rūpam) через Высшую Госпожу (pārama-īśvaryā), или Māyāśakti (māyā-śaktyā), принимает (aśnute) состояние ограниченного воспринимающего (saṅkucita-grāhakatām), тогда (tadā) Его называют (sañjñaḥ) Puruṣa --таттва, или категория 12-- (puruṣa). Тот (ayam) самый (Puruṣa) (eva), скованный (bandhanaḥ) действиями (karma) (и) введённый в заблуждение (mohitaḥ) Māyā (māyā), (становится) трансмигрирующей душой (saṁsārī). Несмотря на то, что (api) (Puruṣa) не отличен (abhinnaḥ) от Высшего (parama) Господа --Īśvara-- (īśvarāt), его (asya) заблуждение, или страсть (mohaḥ) не является (na bhavet) Высшим (parama) Господом --Īśvara-- (īśvarasya), (но это происходит), как в случае (iva) акта магии (indrajālam), из-за замешательства (bhrānteḥ), производимого (sampādita) собственной волей мага (aindrajālikasya sva-icchayā) --это была всего лишь аналогия для объяснения того, что, конечно, неописуемо--. (Это) Сам освобождённый Paramaśiva --Высший Śiva-- (muktaḥ... parama-śivaḥ... eva), (кто), несомненно (tu), имеет Aiśvarya --Превосходство, или Верховную Власть-- (aiśvaryaḥ), прославленный (abhijñāpita) Vidyā --т.е. Śuddhavidyā, или Чистым Знанием-- (vidyā), (поскольку Он является) компактной массой (ghanaḥ) Сознания (cit... iti).»
"Категория Śakti (śakti-tattvam) (является) первой Вибрацией (prathama-spandaḥ) Великого Господа (mahā-īśvarasya), когда Он желает проявить (tasmin sisṛkṣau sati). Śakti (śaktiḥ) здесь (iha) (— это) непрерывное и беспрепятственное Желание (apratihata-icchatvam). Тем не менее (parantu), эта (ayam) первая Вибрация (prathama-spandaḥ) ещё (adyāpi) является не (na asti) звуком (dhvaniḥ), а (api tu) Самим Источником (prabhavaḥ eva) всех звуков (sarva-dhvanīnām), которые будут проявлены (sṛjyānām) позже (uttaram). В категории Sadāśiva (sadāśiva-tattve) мир (jagat) (выглядит) всегда (sadā) подобно (iva) ростку (aṅkuraḥ). Его (asya) форма (rūpam) проявляется (prakāśate) неотчётливо (asphuṭatvena). Почему? (kimiti) Потому что он покрыт (tasya āvṛtyamānatvāt eva) частью 'Я' (aham-aṁśena) Высшей Самости (parama-ātmanaḥ). Две (dvau) части (aṁśau) — это 'Я' и 'Это' --т.e. 'Я' и 'вселенная'-- (aham idam iti). Когда часть 'Я' преобладает (aham-aṁśasya prādhānye), появляется (bhāsate) категория Sadāśiva (sadāśiva-tattvam). Другое имя (anya-nāma) Śakti (śakteḥ) — 'Ahantā' (ahantā iti). И (ca) Śakti (śaktiḥ) (является) пульсирующим Śiva (sphurat-śivaḥ), который (yaḥ) проявляет (sṛjati) этот (idam) мир (jagat). Все категории (sarva-tattvāni) испускаются (sṛjyante) из Неё Самой --а именно, из Śakti-- (tasyāḥ eva). В категории Sadāśiva (sadāśiva-tattve) (происходит) преобладание 'Я' (ahantā-prādhānyam), и (ca), таким образом (evam), часть 'Это' (idam-aṁśaḥ) (является) нечёткой (asphuṭaḥ). Но (tu) сейчас (idānīm), в категории Īśvara (īśvara-tattve), проросший (aṅkuritam) мир (jagat) поворачивается (āvṛtya) Я-Сознанием --т.е. Śakti-- (ahantayā), то есть (arthāt) мир (jagat) становится (bhavati) преобладающим (pradhānam), и (ca), таким образом (evam), часть 'Это' (idam-aṁśaḥ) (выглядит) ясной, или отчётливой (sphuṭaḥ), а (ca) часть 'Я' (aham-aṁśaḥ), в то же время (yugapad), остаётся (sthitaḥ), как бы (iva), заслонённой (pracchannaḥ). Когда (yadā) имеется единство (aikya-pratipattiḥ) между Aham --Я-Сознанием-- и Idam --миром, или вселенной-- (ahantā-idantayoḥ), то есть (arthatas), (когда) обретается единство (ekatā-lābhaḥ) между частями 'Я' и 'Это' (aham-idam-aṁśayoḥ), тогда (tadā) сияет (sphurati) категория Śuddhavidyā (śuddha-vidyā-tattvam) —также (api) именуемая категорией Sadvidyā (sat-vidyā-tattva-nāmakam)— . Другое значение (anya-arthaḥ) мира 'pratipatti' (pratipatti-śabdasya) (— это) 'восприятие' (grahaṇam iti). В связи с этим (atas eva) был бы (syāt) другой (itarat) возможный (śakyam) перевод (bhāṣāntaram): 'Śuddhavidyā (śuddha-vidyā) (есть) восприятие единства (aikya-grahaṇam) между Aham --'Я'-- и Idam --'Это'-- (ahantā-idantayoḥ). В итоге (saṅkṣepeṇa), в категории Śuddhavidyā (śuddha-vidyā-tattve) (имеется) полное равновесие (nikhila-tulyatā) между частями 'Я' и 'Это' (aham-idam-aṁśayoḥ), а именно (tadyathā), 'Я' (ahantā) не преобладает (na atiricyate) над 'Это' (idantāyāḥ), и (ca) 'Это' (idantā) не преобладает (na atiricyate) над 'Я' (ahantāyāḥ). Шестая категория (ṣaṣṭha-tattvam) называется (abhihitam) 'Māyā' (māyā iti). Она --т.e. Māyā-- (sā) рассеивает различие, или двойственность (bheda-vikirantī) в отношении сущностной природы (svabhāva-apekṣayā) 'bhāva-s' (bhāvānām), т.e. тридцати категорий (triṁśat-tattvānām), начиная с Kalā --категории 7-- и заканчивая в Bhūmi --категории 36-- (kalā-ādi-bhūm-antānām). Таким образом (evam), сама Māyā (māyā eva) вынуждает nara --т.e. Puruṣa, или ограниченную личность-- считать (naram balena tarkayati) те bhāva-s (bhāvān tān) отличными от Parabhairava (para-bhairava-bhinnān). Но (tu) когда (yadā) Parabhairava (para-bhairavaḥ), овладев (gṛhayitvā) Своей сущностной пиродой (sva-svarūpam) благодаря Māyāśakti, являющейся Его Абсолютной Свободой (sva-svātantrya-rūpa-māyā-śaktyā), принимает на себя (prāpnoti) состояние ограниченного воспринимающего (saṅkucita-grāhakatām), тогда (tadā) Он (saḥ) зовётся (abhihitaḥ) Puruṣa --категорией 12-- (puruṣaḥ). Итак (tathā), Сам Bhairava (bhairavaḥ eva), принимая ограничения (saṅkocam āptvā) благодаря Своей собственной Māyāśakti (sva-māyā-śaktyā), становится (bhavati) двенадцатой категорией, именуемой Puruṣa (puruṣa-nāmaka-dvādaśa-tattvam). И (ca) Māyāśakti (māyā-śaktiḥ) (является) Силой (śaktiḥ), порождающей различия, или двойственность (bheda-utpādikā), которая --т.е. Сила-- является Абсолютной Свободой (svācchandya-rūpā) Всевышнего Владыки (parama-īśvarasya), а не (na tu) категорией Māyā (māyā-tattvam). На самом деле (vastutas), Māyāśakti (māyā-śaktiḥ) порождает (utpādayati eva) категорию Māyā (māyā-tattvam). Несмотря на ограничения (miṣatām pārimityānām), Parabhairava (para-bhairavaḥ) никогда не (na kadācid) меняется (vikriyate), то есть (arthāt) Он (saḥ) остаётся (tiṣṭhati) Всевышним Господом (parama-īśvaraḥ). Кроме (ṛte) тридцати шести категорий (ṣaṭ-triṁśat-tattvebhyaḥ) имеется (asti) триада mala-s, или загрязнений (mala-trayam), (известных как) Āṇava (āṇavam), Māyīya (māyīyam) и (ca) Kārma (kārmam). Āṇavamala (āṇava-malam) заставляет Puruṣa испытывать (puruṣam anubhāvayati): 'Я (aham) не Полон (apūrṇaḥ... iti)'. Māyīyamala (māyīya-malam) заставляет Puruṣa испытывать (puruṣam anubhāvayati): 'Я (aham) (являюсь) отличным (bhinnaḥ) от всех (sarvasmāt... iti)'. И (ca) Kārmamala (kārma-malam) заставляет Puruṣa испытывать (puruṣam anubhāvayati): 'Я (aham) (являюсь) делателем (kartā... iti)'. В результате (phalatas), этот (ayam) Puruṣa (puruṣaḥ), введённый в заблуждение (mohitaḥ) Māyā (māyayā) и (ca) всеми mala-s (sarva-malaiḥ), становится (bhavati) трансмигрирующей душой (saṁsārī). Значение (arthaḥ) слова 'Saṁsāra, или Трансмиграция' (saṁsāra-śabdasya) (— это) 'Перемещение (gamanam) от одного тела (eka-dehāt) к другому телу (anya-deham prati), от одной мысли (eka-vikalpāt) к другой мысли (anya-vikalpam prati) и т.д. (iti-ādi)'. Этот самый (ayam eva) Puruṣa (puruṣaḥ) скован действиями (karma-bandhanaḥ). Почему? (kimartham) Потому что (yatas) он (saḥ) думает (manyate): 'Мои (mama) действия (karmāṇi) связывают (badhnanti) Parabhairava (para-bhairavam... iti)'. Несмотря на то, что выдающийся Kṣemarāja сказал (kṣemarāja-pādaiḥ... ukte api) относительно Puruṣa (puruṣam uddiśya), что (iti): 'Хотя (api) (Puruṣa) не отличается (abhinnaḥ) от Высшего Господа (parama-īśvarāt), его (asya) заблуждение, или безрассудная страсть (mohaḥ) не является (na) Всевышним Владыкой (parama-īśvarasya)', даже в этом случае (tathā api) эта (ayam) тема (viṣayaḥ) (находится) за пределами точного определения (pariccheda-atītaḥ), то есть (arthatas) это (saḥ) (является) тайной (rahasyam). Наконец (paryante), термин 'Vidyā' --букв. Знание-- (vidyā-śabdaḥ), упомянутый (uktaḥ) почтенным Kṣemarāja (śrī-kṣemarājena). В этом контексте (atra) слово 'Vidyā' означает (vidyā-śabdasya arthaḥ) 'Śuddhavidyā' --букв. Чистое Знание-- (śuddha-vidyā iti). Śuddhavidyā (śuddha-vidyā) здесь (iha) (— это) Сила (śaktiḥ), раскрывающая собственную сущностную природу (sva-svarūpa-prakāśikā), а именно (tadyathā), Абсолютную Свободу (svātantryam) Великого Господа (mahā-īśvarasya), а не (na tu) пятая категория --называемая Śuddhavidyā, или Sadvidyā-- (pañcama-tattvam). Теперь (adhunā) Учение (upadeśaḥ) прославленного Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājasya) предельно ясно (suspaṣṭaḥ eva iti)"||456||
Пятая часть
अस्य सर्वकर्तृत्वं सर्वज्ञत्वं पूर्णत्वं नित्यत्वं व्यापकत्वं च शक्तयोऽसङ्कुचिता अपि सङ्कोचग्रहणेन कलाविद्यारागकालनियतिरूपतया भवन्ति। अत्र कलानामास्य पुरुषस्य किञ्चित्कर्तृताहेतुर्विद्या किञ्चिज्ज्ञत्वकारणं रागो विषयेष्वभिष्वङ्गः कालो हि भावानां भासनाभासनात्मकानां क्रमोऽवच्छेदको भूतादिर्नियतिर्ममेदं कर्तव्यं नेदं कर्तव्यमिति नियमनहेतुरेतत्पञ्चकमस्य स्वरूपावरकत्वात्कञ्चुकमित्युच्यते महदादिपृथिव्यन्तानां तत्त्वानां मूलकारणं प्रकृतिरेषा च सत्त्वरजस्तमसां साम्यावस्थाविभक्तरूपा निश्चयकारिणी विकल्पप्रतिबिम्बधारिणी बुद्धिरहङ्कारो नाम - ममेदं न ममेदमित्यभिमानसाधनं मनः सङ्कल्पसाधनमेतत्त्रयमन्तःकरणम्।
इति। सर्वकर्तृत्वं क्रियाशक्तिः सर्वज्ञत्वं ज्ञानशक्तिः पूर्णत्वमिच्छाशक्तिर्नित्यत्वमानन्दशक्तिर्व्यापकत्वं चिच्छक्तिश्च यथाक्रमम्। पञ्चशक्तय इमा असङ्कुचिता अपि सङ्कोचग्रहणेन पञ्चकञ्चुकरूपतया भवन्ति। क्रियाशक्तेः कलाकञ्चुको ज्ञानशक्तेर्विद्याकञ्चुक इच्छाशक्तेरागकञ्चुक आनन्दशक्तेः कालकञ्चुकश्चिच्छक्तेश्च नियतिकञ्चुकः क्रमतः सङ्कोचक्रमः। श्रीमत्क्षेमराजेन सुस्पष्टं पञ्चकञ्चुका वर्णिताः। कालनियतिकञ्चुकापेक्षया त्वधिकव्याख्याकाङ्क्षिता। कालकञ्चुकः कालमूलः। कालकञ्चुको भावानां भासनाभासनात्मकानां क्रमश्चातीतवर्तमानभविष्यदात्मकत्रये तानवच्छेदकं तत्त्वं च। यथाजानां जानामि ज्ञास्याम्यहमिति सङ्कल्पाः कालकञ्चुकेनोत्पद्यन्ते। ज्ञानानीमानि क्रमेण भासनाभासनात्मकभावक्रमः। सङ्क्षेपतः कालकञ्चुको ज्ञानानां क्रममिममुत्पादयति तं चातीतवर्तमानभविष्यन्मयेन क्रमेण स्थापयति। परभैरवश्च सर्वत्रास्ति नियतिकञ्चुकात्पश्चात्तु परभैरवः पुरुषरूपेणेतोऽस्ति न तु ततः। प्रकृतिश्च त्रयोदशतत्त्वं सत्त्वरजस्तमसां साम्यावस्था न तु त्रिगुणाः प्रकृतेरङ्गानि। अत एव प्रकृतिरविभक्तरूपा। बुद्धेश्चतुर्दशतत्त्वात्तु गुणानां तेषामन्यतमोऽन्यगुणाभ्यामतिरिच्यते। बुद्धिरध्यवसायिन्यसङ्ख्यविकल्परूपतया परमेश्वरप्रकाशजनितप्रतिबिम्बधारिणी च। विमलतरो मुकुरस्तस्मिन्स्फुटतराणि प्रतिबिम्बान्यर्थान्महेश्वरप्रकाशकिरणाः श्रेष्ठं परावर्तन्ते। कथं स्वबुद्धिमशेषेण निर्मलां कर्तुं शक्यते - तथाहि श्रीमालिनीविजयोत्तरतन्त्रशिवसूत्रादिपरभैरवशास्त्राध्ययनेन वा परभैरवोऽहमात्माहमित्यादयः शुद्धविकल्पद्वारेण वेत्यादि। अहङ्काराख्यपञ्चदशतत्त्वं ममेदं न ममेदमित्यभिमानसाधनमर्थत एतदात्मसात्करणलक्षणम्। मनोनामकषोडशतत्त्वं सङ्कल्पसाधनं तद्यथैतच्चिन्तासाधनम्। बुद्ध्यहङ्कारमनस्त्रयमन्तःकरणमभिधीयत इत्यर्थ इति॥४५७॥
Asya sarvakartṛtvaṁ sarvajñatvaṁ pūrṇatvaṁ nityatvaṁ vyāpakatvaṁ ca śaktayo'saṅkucitā api saṅkocagrahaṇena kalāvidyārāgakālaniyatirūpatayā bhavanti| Atra kalānāmāsya puruṣasya kiñcitkartṛtāheturvidyā kiñcijjñatvakāraṇaṁ rāgo viṣayeṣvabhiṣvaṅgaḥ kālo hi bhāvānāṁ bhāsanābhāsanātmakānāṁ kramo'vacchedako bhūtādirniyatirmamedaṁ kartavyaṁ nedaṁ kartavyamiti niyamanaheturetatpañcakamasya svarūpāvarakatvātkañcukamityucyate mahadādipṛthivyantānāṁ tattvānāṁ mūlakāraṇaṁ prakṛtireṣā ca sattvarajastamasāṁ sāmyāvasthāvibhaktarūpā niścayakāriṇī vikalpapratibimbadhāriṇī buddhirahaṅkāro nāma - Mamedaṁ na mamedamityabhimānasādhanaṁ manaḥ saṅkalpasādhanametattrayamantaḥkaraṇam|
iti| Sarvakartṛtvaṁ kriyāśaktiḥ sarvajñatvaṁ jñānaśaktiḥ pūrṇatvamicchāśaktirnityatvamānandaśaktirvyāpakatvaṁ cicchaktiśca yathākramam| Pañcaśaktaya imā asaṅkucitā api saṅkocagrahaṇena pañcakañcukarūpatayā bhavanti| Kriyāśakteḥ kalākañcuko jñānaśaktervidyākañcuka icchāśakterāgakañcuka ānandaśakteḥ kālakañcukaścicchakteśca niyatikañcukaḥ kramataḥ saṅkocakramaḥ| Śrīmatkṣemarājena suspaṣṭaṁ pañcakañcukā varṇitāḥ| Kālaniyatikañcukāpekṣayā tvadhikavyākhyākāṅkṣitā| Kālakañcukaḥ kālamūlaḥ| Kālakañcuko bhāvānāṁ bhāsanābhāsanātmakānāṁ kramaścātītavartamānabhaviṣyadātmakatraye tānavacchedakaṁ tattvaṁ ca| Yathājānāṁ jānāmi jñāsyāmyahamiti saṅkalpāḥ kālakañcukenotpadyante| Jñānānīmāni krameṇa bhāsanābhāsanātmakabhāvakramaḥ| Saṅkṣepataḥ kālakañcuko jñānānāṁ kramamimamutpādayati taṁ cātītavartamānabhaviṣyanmayena krameṇa sthāpayati| Parabhairavaśca sarvatrāsti niyatikañcukātpaścāttu parabhairavaḥ puruṣarūpeṇeto'sti na tu tataḥ| Prakṛtiśca trayodaśatattvaṁ sattvarajastamasāṁ sāmyāvasthā na tu triguṇāḥ prakṛteraṅgāni| Ata eva prakṛtiravibhaktarūpā| Buddheścaturdaśatattvāttu guṇānāṁ teṣāmanyatamo'nyaguṇābhyāmatiricyate| Buddhiradhyavasāyinyasaṅkhyavikalparūpatayā parameśvaraprakāśajanitapratibimbadhāriṇī ca| Vimalataro mukurastasminsphuṭatarāṇi pratibimbānyarthānmaheśvaraprakāśakiraṇāḥ śreṣṭhaṁ parāvartante| Kathaṁ svabuddhimaśeṣeṇa nirmalāṁ kartuṁ śakyate - Tathāhi śrīmālinīvijayottaratantraśivasūtrādiparabhairavaśāstrādhyayanena vā parabhairavo'hamātmāhamityādayaḥ śuddhavikalpadvāreṇa vetyādi| Ahaṅkārākhyapañcadaśatattvaṁ mamedaṁ na mamedamityabhimānasādhanamarthata etadātmasātkaraṇalakṣaṇam| Manonāmakaṣoḍaśatattvaṁ saṅkalpasādhanaṁ tadyathaitaccintāsādhanam| Buddhyahaṅkāramanastrayamantaḥkaraṇamabhidhīyata ityartha iti||457||
«Его (asya) śakti-s, или силы (śaktayaḥ), (а именно,) Всемогущество (sarvakartṛtvam), Всеведение (sarvajñatvam), Совершенство, или Полнота (pūrṇatvam), Вечность (nityatvam) и (ca) Вездесущность (vyāpakatvam), хотя (api), (по сути), неограниченные (asaṅkucitāḥ), допустив (grahaṇena) ограничения (saṅkoca), они принимают формы (rūpatayā bhavanti) Kalā (kalā), Vidyā (vidyā), Rāga (rāga), Kāla (kāla) (и) Niyati (niyati) (соответственно, т.е пяти Оболочек, или Kañcuka-s).
Из этих (пяти Kañcuka-s) (atra), та, что называется (nāma) Kalā (kalā), (является) основанием (hetuḥ) ограниченной (kiñcid) способности к действию (kartṛtā) того (asya) Puruṣa --таттвы, или категории 12-- (puruṣasya). Vidyā (vidyā) (— это) причина (kāraṇam) (его) ограниченного (kiñcid) знания (jñatvam). Rāga (rāgaḥ) (— это) сильная привязанность (abhiṣvaṅgaḥ) к объектам (viṣayeṣu). Kāla (kālaḥ) (— это), без сомнения (hi), последовательность (kramaḥ) появляющихся и исчезающих (bhāsana-abhāsana-ātmakānām) состояний, или bhāva-s (bhāvānām), (а также то, что) отличает, или делит (их) (avacchedakaḥ) на прошлое (bhūta) и т.д. (ādiḥ) --т.е. на прошлое, настоящее и будущее--. Niyati (niyatiḥ) (является) причиной (hetuḥ) ограничений (niyamana), (например:) 'Я должен сделать (mama... kartavyam) это (idam), Я не должен делать (mama... na... kartavyam) этого (idam... iti)'. Говорят (ucyate), что эта (etad) группа из пяти (таттв) (pañcakam) (называется) 'Kañcuka, или Оболочка' (kañcukam iti), потому что она покрывает (и таким образом скрывает) (āvarakatvāt) Его (asya) Сущностную Природу (sva-rūpa) --т.е. Сущностную Природу Господа--. Prakṛti --тринадцатая таттва, или категория-- (prakṛtiḥ) (является) первой, или первопричиной (mūla-kāraṇam) таттв (tattvānām), начинающихся (ādi) с Mahat --т.е. Buddhi, интеллекта, четырнадцатой таттвы-- (mahat) (и) заканчивающихся (antānām) в Pṛthivī --т.е. в Bhūmi, или земле, последней категории-- (pṛthivī). А (ca) эта (Prakṛti) (eṣā) (— это) состояние (avasthā) равновесия (sāmya) между Sattva (sattva), Rajas (rajas) (и) Tamas (tamasām). (Следовательно,) природа (Prakṛti) (rūpā) неделима (avibhakta). Buddhi, или интеллект --таттва 14, первая таттва после Prakṛti-- (buddhiḥ) (является) тем, что определяет (niścaya-kāriṇī) (и) удерживает, или привносит (dhāriṇī) отражения, (вызванные Светом Высшей Самости) (pratibimba), (которые сияют) как vikalpa-s, или мысли (vikalpa). Эта (категория), которая известна под именем (nāma) Ahaṅkāra, или эго --таттва 15-- (ahaṅkāra), обозначает, или выражает (sādhanam) концепции (abhimāna), (например): 'Это (idam) моё (mama), а это (idam) не (na) моё (mama... iti)'. Manas, или ум --таттва 16-- (manas) обозначает, или выражает (sādhanam) понятия и идеи (saṅkalpa). Эта (etad) триада (trayam) (составляет) внутренний (antar) (психический) орган, или инструмент (karaṇam... iti).»
"Всемогущество (sarvakartṛtvam) (— это) Сила Действия (kriyā-śaktiḥ), Всеведение (sarvajñatvam) (—) Сила Знания (jñāna-śaktiḥ), Совершенство, или Полнота (pūrṇatvam) (— это) Сила Воли (icchā-śaktiḥ), Вечность (nityatvam) (—) Сила Блаженства (ānanda-śaktiḥ), а (ca) Вездесущность (vyāpakatvam) (— это) Сила Сознания (cit-śaktiḥ), соответственно (yathākramam). Эти (imāḥ) пять Сил (pañca-śaktayaḥ), хотя (api) (по сути своей) несокращённые (asaṅkucitāḥ), допуская сжатие (saṅkoca-grahaṇena), принимают формы пяти Kañcuka-s, или Оболочек (pañca-kañcuka-rūpatayā bhavanti). Процесс сокращения (saṅkoca-kramaḥ) в обычном порядке (kramatas) (является следующим): из Силы Действия (kriyā-śakteḥ) (производится) Kalā kañcuka (kalā-kañcukaḥ), из Силы Знания (jñāna-śakteḥ) — Vidyā kañcuka (vidyā-kañcukaḥ), из Силы Воли (icchā-śakteḥ) — Rāga kañcuka (rāga-kañcukaḥ), из Силы Блаженства (ānanda-śakteḥ) — Kāla kañcuka (kāla-kañcukaḥ) и (ca) из Силы Сознания (cit-śakteḥ) — Niyati kañcuka (niyati-kañcukaḥ). Пять kañcuka-s/оболочек (pañca-kañcukāḥ) были очень чётко описаны (suspaṣṭam... varṇitāḥ) прославленным Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājena). Но (tu) в отношении Kāla и Niyati kañcuka-s (kāla-niyati-kañcuka-apekṣayā) требуется ākāṅkṣitā) дополнительное объяснение (adhika-vyākhyā). Kāla kañcuka (kāla-kañcukaḥ) является корнем Времени (kāla-mūlaḥ). Kāla kañcuka (kāla-kañcukaḥ) (— это) последовательность (kramaḥ) состояний, или bhāva-s (bhāvānām), появляющихся и исчезающих (bhāsana-abhāsana-ātmakānām), а также (ca... ca) категория (tattvam), которая выделяет, или делит (avacchedakam) их (tān) на триаду, состоящую из прошлого, настоящего и будущего (atīta-vartamāna-bhaviṣyat-ātmaka-traye). Например (yathā), утверждения (saṅkalpāḥ) 'Я знал, я знаю, я буду знать' (ajānām jānāmi jñāsyāmi aham iti) порождаются (utpadyante) Kāla kañcuka (kāla-kañcukena). Эти (imāni) познания (jñānāni) (являются) последовательностью состояний bhāva-s, появляющихся и исчезающих (bhāsana-abhāsana-ātmaka-bhāva-kramaḥ) в обычном курсе (krameṇa). Резюмируя (saṅkṣepatas), Kāla kañcuka (kāla-kañcukaḥ) вызывает (utpādayati) эту (imam) последовательность (kramam) познаний (jñānānām) и (ca) ставит (sthāpayati) её --т.е. эту последовательность познаний-- (tam) по порядку (krameṇa) т.е. в прошлом, настоящем и будущем (atīta-vartamāna-bhaviṣyat-mayena). И (ca) Parabhairava (para-bhairavaḥ) находится (asti) везде (sarvatra), но (tu) после (paścāt) Niyati kañcuka (niyati-kañcukāt) Parabhairava (para-bhairavaḥ), в форме Puruṣa (puruṣa-rūpeṇa), находится (asti) здесь (itas), но не (na tu) там (tatas). А (ca) Prakṛti (prakṛtiḥ), тринадцатая категория (trayodaśa-tattvam), (— это) состояние равновесия (sāmya-avasthā) между Sattva, Rajas и Tamas (sattva-rajas-tamasām), но не (na tu) (так, что) три качества (tri-guṇāḥ) (являются) составляющими (aṅgāni) Prakṛti (prakṛteḥ). По этой причине (atas eva) Prakṛti (prakṛtiḥ) неделима (avibhakta-rūpā). Но (tu), начиная с Buddhi, или интеллекта (buddheḥ) —с четырнадцатой таттвы (caturdaśa-tattvāt)—, одно из (anyatamaḥ) тех качеств (guṇānām teṣām) преобладает (atiricyate) над двумя другими (anya-guṇābhyām). Buddhi (buddhiḥ) (есть) то, что определяет (adhyavasāyinī) и (ca) удерживает отражения, порождаемые Светом Всевышнего Владыки (parama-īśvara-prakāśa-janita-pratibimba-dhāriṇī), проявляющиеся в виде бесчисленных vikalpa-s --т.е. мыслей-- (asaṅkhya-vikalpa-rūpatayā). Чем чище (vimalataraḥ) зеркало (mukuraḥ), тем отчётливее (sphuṭatarāṇi) отражения (pratibimbāni) в нём (tasmin), то есть (arthāt) Лучи Света Великого Господа (mahā-īśvara-prakāśa-kiraṇāḥ) лучше отражаются (śreṣṭham parāvartante). Как (katham) возможно (śakyate) сделать (kartum) свой собственный интеллект (sva-buddhim) полностью (aśeṣeṇa) безупречным (nirmalām)? Например (tathāhi), изучением Писаний Parabhairava, таких как почтенные Mālinīvijayottaratantra, Śivasūtra-s и т.д. (śrī-mālinī-vijaya-uttara-tantra-śiva-sūtra-ādi-para-bhairava-śāstra-adhyayanena), либо (vā... vā) посредством чистых vikalpa-s --т.е. чистых мыслей-- (śuddha-vikalpa-dvāreṇa), (таких как): 'Я (aham) (есть) Parabhairava (para-bhairavaḥ), Я (aham) (есть) Самость (ātmā) и т.п. (ityādayaḥ)', и т.д. (ityādi). Пятнадцатая категория, именуемая Ahaṅkāra --т.е. эго-- (ahaṅkāra-ākhya-pañcadaśa-tattvam), обозначает, или выражает концепции (abhimāna-sādhanam), (например): 'Это (idam) (является) моим (mama), это (idam) (—) не (na) моё (mama... iti)', то есть (arthatas) она --эта категория-- (etad) характеризуется присвоением (ātmasātkaraṇa-lakṣaṇam). Шестнадцатая категория, называемая Manas --т.е. умом-- (manas-nāmaka-ṣoḍaśa-tattvam), обозначает, или выражает понятия и идеи (saṅkalpa-sādhanam), а именно (tadyathā), она (etad) обозначает, или выражает мысли (cintā-sādhanam). Триада Buddhi, Ahaṅkāra и Manas (buddhi-ahaṅkāra-manas-trayam) называются (abhidhīyate) внутренним (физическим) органом, или инструментом (antar-karaṇam); таково значение (iti arthaḥ iti)"||457||
Шестая часть
शब्दस्पर्शरूपरसगन्धात्मकानां विषयाणां क्रमेण ग्रहणसाधनानि श्रोत्रत्वक्चक्षुर्जिह्वाघ्राणानि पञ्च ज्ञानेन्द्रियाणि। वचनादानविहरणविसर्गानन्दात्मक्रियासाधनानि परिपाठ्य वाक्पाणिपादपायूपस्थानि पञ्च कर्मेन्द्रियाणि। शब्दस्पर्शरूपरसगन्धाः सामान्याकाराः पञ्च तन्मात्राणि। आकाशमवकाशप्रदं वायुः सञ्जीवनमग्निर्दाहकः पाचकश्च सलिलमाप्यायकं द्रवरूपं च भूमिर्धारिका
यथा न्यग्रोधबीजस्थः शक्तिरूपो महाद्रुमः।
तथा हृदयबीजस्थं जगदेतच्चराचरम्॥
इत्याम्नायनीत्या पराभट्टारिकारूपे हृदयबीजेऽन्तर्भूतमेतज्जगत्। कथम् - यथा घटशरावादीनां मृद्विकाराणां पारमार्थिकं रूपं मृदेव यथा वा जलादिद्रवजातीनां विचार्यमानं व्यवस्थितं रूपं जलादिसामान्यमेव भवति तथा पृथिव्यादिमायान्तानां तत्त्वानां सतत्त्वं मीमांस्यमानं सदित्येव भवेदस्यापि पदस्य निरूप्यमाणं धात्वर्थव्यञ्जकं प्रत्ययांशं विसृज्य प्रकृतिमात्ररूपः सकार एवावशिष्यते तदन्तर्गतमेकत्रिंशत्तत्त्वं ततः परं शुद्धविद्येश्वरसदाशिवतत्त्वानि ज्ञानक्रियासाराणि शक्तिविशेषत्वादौकारेऽभ्युपगमरूपेऽनुत्तरशक्तिमयेऽन्तर्भूतानि। अतः परमूर्ध्वाधः सृष्टिरूपो विसर्जनीय एवम्भूतस्य हृदयबीजस्य महामन्त्रात्मको विश्वमयो विश्वोत्तीर्णः परमशिव एवोदयविश्रान्तिस्थानत्वान्निजस्वभावः।
इति। ज्ञानकर्मेन्द्रियाणि तन्मात्राणि चाहङ्कारादुत्पद्यन्ते तन्मात्रेभ्यश्च महाभूतानि। तत्त्वानि तानि सर्वाणि समासतः क्षेमराजपादैर्निरूपितानि। इदानीं श्रीमत्क्षेमराजः सौरिति हृदयमन्त्रं प्रासादशब्दितमपि वर्णयिष्यति। स उदाहरति परात्रीशिकायामेकश्लोकम्। अधुना पूर्वापरश्लोकावप्युदाहरिष्यामि - परात्रीशिकायामेतच्छ्लोकत्रयम्
तच्चोदकः शिवो ज्ञेयः सर्वज्ञः परमेश्वरः।
सर्वगो निर्मलः स्वच्छस्तृइप्तः स्वायतनः शुचिः॥
यथा न्यग्रोधबीजस्थः शक्तिरूपो महाद्रुमः।
तथा हृदयबीजस्थं जगदेतच्चराचरम्॥
एवं यो वेत्ति तत्त्वेन तस्य निर्वाणगामिनी।
दीक्षा भवत्यसन्दिग्धा तिलाज्याहुतिवर्जिता॥
इति। सौरिति शब्दः स्-औ-ः-त्रिवर्णात्मकः। भूम्यादिमायान्तानां तत्त्वानां सतत्त्वं सदित्येवास्ति। अस्यापि पदस्य निरूप्यमाणं धात्वर्थव्यञ्जकं प्रत्ययांशं विसृज्य प्रकृतिमात्ररूपः सकार एवावशिष्यत इति श्रीक्षेमराजेनोक्तम्। तस्य कोऽर्थः। अधुना मम व्याख्या - ऋषिः कृदन्तमिव सच्छब्दं मन्यते। स्वाष्टाध्यायां पाणिनिपादैः शत्रभिहितोऽदिति प्रत्ययः। अ इति निरूप्यमाणो धातुः। एवं सच्छब्दात्प्रत्ययांशं विसृज्यार्थात्सतोऽत्प्रत्ययमपसार्य सकार एवावशिष्यते। सौरिति हृदयमन्त्र आदौ सकारः। सकारान्तर्गतं पृथिव्यादिमायापर्यन्तमेकत्रिंशत्तत्त्वमिति यावत्। ततः परं शुद्धविद्येश्वरसदाशिवतत्त्वानि ज्ञानक्रियासाराणि शक्तिविशेषत्वादौकारेऽभ्युपगमरूपेऽनुत्तरशक्तिमयेऽन्तर्भूतानीति परस्ताच्छ्रीमत्क्षेमराजेनोक्तम्। उक्तेस्तस्याः कोऽर्थः। मद्व्याख्या - ज्ञानक्रियासारसद्विद्येश्वरसदाशिवतत्त्वानि शक्तिविशेषधर्मेभ्यः शक्तित्रयात्मकत्रिशुलरूपौकारभूमिकायामभ्युपगमरूपायां यस्य देहोऽस्वरो भैरवस्यास्यानुत्तरस्य शक्त्यामन्तर्निवसन्ति। सकारः सर्वग्राह्यविश्रान्तिस्थानम्। औकारो ग्रहणविश्रातिस्थानम्। औकारात्त्वं सकारसारग्राह्याणि ग्रहीतुं शक्तः। पर्यन्ते विसर्जनीयो भैरवभैरवीरूपबिन्दुद्वयात्मको विसर्गः परभैरवः परग्राहकः। परभैरवोऽयं सौरिति मन्त्रस्य हृदयबीजस्य स्वरूपः। स त्वमेव। सङ्क्षेपेण त्वं विसर्जनीयसारपरग्राहक औकारसारानुत्तरशक्त्या सकारसारसति स्वयं सृजसि। एतत्सत्यमेव नात्र संशयः। सौरिति प्रोक्तमन्त्रापेक्षया मम व्याख्या समाप्तेति॥४५८॥
Śabdasparśarūparasagandhātmakānāṁ viṣayāṇāṁ krameṇa grahaṇasādhanāni śrotratvakcakṣurjihvāghrāṇāni pañca jñānendriyāṇi| Vacanādānaviharaṇavisargānandātmakriyāsādhanāni paripāṭhya vākpāṇipādapāyūpasthāni pañca karmendriyāṇi| Śabdasparśarūparasagandhāḥ sāmānyākārāḥ pañca tanmātrāṇi| Ākāśamavakāśapradaṁ vāyuḥ sañjīvanamagnirdāhakaḥ pācakaśca salilamāpyāyakaṁ dravarūpaṁ ca bhūmirdhārikā
Yathā nyagrodhabījasthaḥ śaktirūpo mahādrumaḥ|
Tathā hṛdayabījasthaṁ jagadetaccarācaram||
Ityāmnāyanītyā parābhaṭṭārikārūpe hṛdayabīje'ntarbhūtametajjagat| Katham - Yathā ghaṭaśarāvādīnāṁ mṛdvikārāṇāṁ pāramārthikaṁ rūpaṁ mṛdeva yathā vā jalādidravajātīnāṁ vicāryamānaṁ vyavasthitaṁ rūpaṁ jalādisāmānyameva bhavati tathā pṛthivyādimāyāntānāṁ tattvānāṁ satattvaṁ mīmāṁsyamānaṁ sadityeva bhavedasyāpi padasya nirūpyamāṇaṁ dhātvarthavyañjakaṁ pratyayāṁśaṁ visṛjya prakṛtimātrarūpaḥ sakāra evāvaśiṣyate tadantargatamekatriṁśattattvaṁ tataḥ paraṁ śuddhavidyeśvarasadāśivatattvāni jñānakriyāsārāṇi śaktiviśeṣatvādaukāre'bhyupagamarūpe'nuttaraśaktimaye'ntarbhūtāni| Ataḥ paramūrdhvādhaḥ sṛṣṭirūpo visarjanīya evambhūtasya hṛdayabījasya mahāmantrātmako viśvamayo viśvottīrṇaḥ paramaśiva evodayaviśrāntisthānatvānnijasvabhāvaḥ|
iti| Jñānakarmendriyāṇi tanmātrāṇi cāhaṅkārādutpadyante tanmātrebhyaśca mahābhūtāni| Tattvāni tāni sarvāṇi samāsataḥ kṣemarājapādairnirūpitāni| Idānīṁ śrīmatkṣemarājaḥ sauriti hṛdayamantraṁ prāsādaśabditamapi varṇayiṣyati| Sa udāharati parātrīśikāyāmekaślokam| Adhunā pūrvāparaślokāvapyudāhariṣyāmi - Parātrīśikāyāmetacchlokatrayam
Taccodakaḥ śivo jñeyaḥ sarvajñaḥ parameśvaraḥ|
Sarvago nirmalaḥ svacchastṛiptaḥ svāyatanaḥ śuciḥ||
Yathā nyagrodhabījasthaḥ śaktirūpo mahādrumaḥ|
Tathā hṛdayabījasthaṁ jagadetaccarācaram||
Evaṁ yo vetti tattvena tasya nirvāṇagāminī|
Dīkṣā bhavatyasandigdhā tilājyāhutivarjitā||
iti| Sauriti śabdaḥ s-au-ḥ-trivarṇātmakaḥ| Bhūmyādimāyāntānāṁ tattvānāṁ satattvaṁ sadityevāsti| Asyāpi padasya nirūpyamāṇaṁ dhātvarthavyañjakaṁ pratyayāṁśaṁ visṛjya prakṛtimātrarūpaḥ sakāra evāvaśiṣyata iti śrīkṣemarājenoktam| Tasya ko'rthaḥ| Adhunā mama vyākhyā - Ṛṣiḥ kṛdantamiva sacchabdaṁ manyate| Svāṣṭādhyāyāṁ pāṇinipādaiḥ śatrabhihito'diti pratyayaḥ| A iti nirūpyamāṇo dhātuḥ| Evaṁ sacchabdātpratyayāṁśaṁ visṛjyārthātsato'tpratyayamapasārya sakāra evāvaśiṣyate| Sauriti hṛdayamantra ādau sakāraḥ| Sakārāntargataṁ pṛthivyādimāyāparyantamekatriṁśattattvamiti yāvat| Tataḥ paraṁ śuddhavidyeśvarasadāśivatattvāni jñānakriyāsārāṇi śaktiviśeṣatvādaukāre'bhyupagamarūpe'nuttaraśaktimaye'ntarbhūtānīti parastācchrīmatkṣemarājenoktam| Uktestasyāḥ ko'rthaḥ| Madvyākhyā - Jñānakriyāsārasadvidyeśvarasadāśivatattvāni śaktiviśeṣadharmebhyaḥ śaktitrayātmakatriśularūpaukārabhūmikāyāmabhyupagamarūpāyāṁ yasya deho'svaro bhairavasyāsyānuttarasya śaktyāmantarnivasanti| Sakāraḥ sarvagrāhyaviśrāntisthānam| Aukāro grahaṇaviśrātisthānam| Aukārāttvaṁ sakārasāragrāhyāṇi grahītuṁ śaktaḥ| Paryante visarjanīyo bhairavabhairavīrūpabindudvayātmako visargaḥ parabhairavaḥ paragrāhakaḥ| Parabhairavo'yaṁ sauriti mantrasya hṛdayabījasya svarūpaḥ| Sa tvameva| Saṅkṣepeṇa tvaṁ visarjanīyasāraparagrāhaka aukārasārānuttaraśaktyā sakārasārasati svayaṁ sṛjasi| Etatsatyameva nātra saṁśayaḥ| Sauriti proktamantrāpekṣayā mama vyākhyā samāpteti||458||
«Пять (pañca) Jñānendriya-s, или Сил Восприятия (jñāna-indriyāṇi) (таковы:) Śrotra --сила слуха-- (śrotra), Tvak --сила тактильного ощущения-- (tvak), Cakṣus --сила зрения-- (cakṣus), Jihvā --сила вкуса-- (jihvā) (and) Ghrāṇa --сила обоняния-- (ghrāṇāni). Они обозначают (sādhanāni) восприятие (grahaṇa) объектов (viṣayāṇām), состоящих из (ātmakānām) звука (śabda), касания (sparśa), формы (rūpa), вкуса (rasa) (и) запаха (gandha), согласно соответствующему порядку (krameṇa).
Пять (pañca) Karmendriya-s, или Сил Действия (karma-indriyāṇi), которые были подробно перечислены (paripāṭhyā), (таковы:) Vāk --сила речи-- (vāk), Pāṇi --сила ухватывания-- (pāṇi), Pāda --сила передвижения-- (pāda), Pāyu --сила выделения-- (pāyu) (и) Upastha --сила сексуальной деятельности и покоя-- (upasthāni). Они обозначают (sādhanāni) деятельность (kriyā), характеризуемую (ātma) актами говорения (vacana), схватывания (ādāna), движения туда-сюда (viharaṇa), эвакуации (visarga) (и переживания) счастья (ānanda) (в указанном порядке).
Пять (pañca) Tanmātra-s, или Тонких элементов (tanmātrāṇi) (таковы:) общие (sāmānya) формы (ākārāḥ), (именуемые) Śabda --Звук как таковой-- (śabda), Sparśa --Осязание как таковое-- (sparśa), Rūpa --Цвет как таковой-- (rūpa), Rasa --Вкус как таковой-- (rasa) (и) Gandha --Запах как таковой-- (gandhāḥ).
(И наконец, Mahābhūta-s, или Грубые элементы:) Ākāśa, или Пространство --также известный как Эфир-- (ākāśam), (так сказать), создаёт (pradam) пространство (avakāśa), Vāyu, или Воздух (vāyuḥ) оживляет (sañjīvanam), Agni, или Огонь (agniḥ) сжигает (dāhakaḥ) и (ca) готовит (pācakaḥ), Salila, или Вода (salilam) насыщает (āpyāyakam) и (ca) течёт (drava-rūpam), (а) Bhūmi, или Земля (bhūmiḥ) является опорой (dhārikā).
Согласно наставлению (nītyā), (изложенному в) духовной традиции (āmnāya) (в строфе 24 Parātriṁśikā), этот (etad) мир (jagat) находится (bhūtam) внутри (antar) Семени (bīje) Сердца (hṛdaya), (которое --т.е. Семя--) является (rūpe) Высшим (parā) Божеством-Покровителем --Высшей Śakti-- (bhaṭṭārikā):
'Подобно тому, как (yathā) большое (mahā) дерево (drumaḥ) заключено (sthaḥ) потенциально (śakti-rūpaḥ) в семени (bīja) баньянового дерева (nyagrodha), так же (tathā) этот (etad) мир (jagat), (как) одушевлённый (cara), (так и) неодушевлённый (acaram), лежит (stham) в Семени (bīja) Сердца (hṛdaya... iti).'
Как (katham)? Так же как (yathā) в горшках для воды (ghaṭa), тарелках (śarāva) и т.д. (ādīnām), которые являются модификациями, или трансформациями --vikāra-- (vikārāṇām) глины (mṛd), только (eva) глина (mṛd) (является) истинной (pāramārthikam) сущностью, или природой (rūpam); или (vā) так же как (yathā) в (различных) типах (jātīnām) жидкостей (drava), (таких как) вода (jala) и пр. (ādi), только (eva) постоянная (vyavasthitam) сущность, или природа (rūpam) при рассмотрении (vicāryamāṇam) существует (bhavati) (в форме) универсального свойства (sāmānyam) воды (jala) и т.д. (ādi) --т.е. текучести--; поэтому (tathā) 'Sat' --т.е. Существование-- (sat iti) единственно (eva), т.е. исследуемое (прямо сейчас) (mīmāṁsyamāṇam), составляет (bhavet) истинную природу (satattvam) таттв, или категорий (tattvānām), начинающихся с (ādi) Pṛthivī, или Земли --таттвы 36-- (pṛthivī) (и) заканчивающихся в (antānām) Māyā --таттве 6-- (māyā). Даже (api) после удаления (visṛjya) из этого (asya) слова --'Sat'-- (padasya) части (aṁśam) аффикса (pratyaya), который проясняет (vyañjakam) значение (artha) глагольного корня (dhātu) при исследовании (nirūpyamāṇam), только (eva) буква (kāraḥ) 'Sa' (sa) остаётся (avaśiṣyate) просто (mātra-rūpaḥ) как prakṛti --не путать с тринадцатой таттвой, осторожно!--, или изначальная природа (prakṛti). Тридцать одна (eka-triṁśat) таттва, или категория (tattvam) находятся (gatam) внутри (antar) той (буквы 'Sa') (tad). Затем (tataḥ param) таттвы, или категории (tattvāni) Śuddhavidyā --таттва 5-- (śuddhavidyā), Īśvara --таттва 4-- (īśvara) (и) Sadāśiva --таттва 3-- (sadāśiva), чьей сущностью (sārāṇi) является Jñāna --Сила Знания-- (jñāna) (и) Kriyā --Сила Действия-- (kriyā), из-за различий и особенностей (viśeṣatvāt) среди (этих) Śakti-s, или Сил (śakti) пребывают (bhūtāni) внутри (antar) Anuttara-śakti (anuttara-śakti-maye), которая достигает (abhyupagama-rūpe) (стадии) буквы (kāre) 'Au' (au).
После этого (atas param) (появляется) Visarjanīya --т.е. Visarga-- (visarjanīyaḥ) в форме (rūpaḥ) Проявления (sṛṣṭi), которое находится (и) вверху (ūrdhva), (и) внизу (adhas). Сам (eva) Paramaśiva (paramaśivaḥ), состоящий из (ātmakaḥ) Великой Мантры --т.е. Aham, или Я (есть)-- (mahā-mantra), (и) будучи имманентным (mayaḥ), (а также и) трансцендентным (uttīrṇa) по отношению к вселенной (viśva... viśva), является изначальной (nija) природой (sva-bhāvaḥ) такого (evam-bhūtasya) Семени (bījasya) Сердца (hṛdaya), поскольку Он есть место (sthānatvāt) покоя (viśrānti) (и) возникновения (udaya... iti) (всего, т.е. всё возникает из Него и покоится в Нём).»
"Jñānendriya-s/Силы Восприятия, Karmendriya-s/Силы Действия (Jñāna-karma-indriyāṇi) и (ca) Tanmātra-s/Тонкие элементы (tanmātrāṇi) возникают (utpadyante) из эго (ahaṅkārāt), в то время как (ca) Mahābhūta-s/Грубые элементы (mahā-bhūtāni) (возникают) из Tanmātra-s (tanmātrebhyaḥ). Все (sarvāṇi) эти (tāni) категории (tattvāni) кратко характеризуются (samāsataḥ... nirūpitāni) выдающимся Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ). Сейчас (idānīm) прославленный Kṣemarāja (śrīmat-kṣemarājaḥ) будет описывать (varṇayiṣyati) мантру Сердца (hṛdaya-mantram) 'Sauḥ' (sauḥ iti), также (api) называемую Prāsāda (prāsāda-śabditam). Он (saḥ) цитирует (udāharati) одну строфу (eka-ślokam) из Parātrīśikā --последней части из Rudrayāmalatantra-- (parātrīśikāyām). Теперь (adhunā) я процитирую (udāhariṣyāmi) предыдущую и последующие строфы (pūrva-apara-ślokau). Это (etad) группа из трёх строф (śloka-trayam):
'Тот, кто настаивает на (знании) этого --т.e. Гуру, который настаивает на знании Матры Sauḥ-- (tad-codakaḥ), следует считать (jñeyaḥ) 'Śiva' (śivaḥ). (Он является) всеведущим (sarvajñaḥ), Высший Господь (parama-īśvaraḥ), вездесущим (sarvagaḥ), незапятнанным (nirmalaḥ), кристально чистым (svacchaḥ), удовлетворённым (tṛiptaḥ), Тем, чья обитель — это Его собственная Самость (sva-āyatanaḥ), (и) святым (śuciḥ).
Подобно тому, как (yathā) большое (mahā) дерево (drumaḥ) находится (sthaḥ) потенциально (śakti-rūpaḥ) в семени (bīja) баньянового дерева (nyagrodha), так и (tathā) этот (etad) мир (jagat), (как) одушевлённый (cara), (так и) неодушевлённый (acaram), заключён (stham) в Семени (bīja) Сердца (hṛdaya).
(В случае) того, кто (yaḥ) истинно (tattvena) знает (vetti) это --т.е. истинно знает мантру Sauḥ-- (evam), его (tasya) инициация (dīkṣā), (даже) без подношения семян кунжута и топлёного масла (tila-ājya-āhuti-varjitā), является (bhavati) бесспорной (asandigdhā) (и) ведёт к Nirvāṇa --т.е. Освобождению-- (nirvāṇa-gāminī... iti).'
Слово (śabdaḥ) Sauḥ (sauḥ iti) состоит из трёх букв: s, au и ḥ (s-au-ḥ-tri-varṇa-ātmakaḥ). Только (eva) 'Sat' (sat iti) составляет (asti) истинную природу (satattvam) категорий (tattvānām), начинающихся с земли --с категории 36-- и заканчивающихся в Māyā --в категории 6-- (bhūmi-ādi-māyā-antānām). Досточтимый Kṣemarāja сказал (śrī-kṣemarājena uktam): 'Даже (api) удалив (visṛjya) из этого (asya) слова --т.e. 'Sat'-- (padasya) часть аффикса (pratyaya-aṁśam), который проясняет значение глагольного корня (dhātu-artha-vyañjakam) при исследовании (nirūpyamāṇam), только (eva) буква 'Sa' (sa-kāraḥ) остаётся (avaśiṣyate) просто как prakṛti --не путать с тринадцатой таттвой, осторожно!--, или изначальная природа (prakṛti-mātra-rūpaḥ... iti).' Что это значит? (tasya kaḥ arthaḥ) Сейчас (adhunā) моё (mama) объяснение (vyākhyā): Мудрец (ṛṣiḥ) рассматривает (manyate) слово 'Sat' --букв. существование, бытие-- (sat-śabdam) как причастие настоящего времени, полученное в результате добавления аффикса Kṛt --'at' в этом случае-- [к форме, которую принимает корень 'as' --букв. быть, существовать-- (Parasmaipadī) перед окончанием 3его лица множественного числа настоящего времени ('s-anti'), т.e. 's')] (kṛdantam iva). Знаменитый Pāṇini (pāṇini-pādaiḥ) аффикс (pratyayaḥ) 'at' (at iti) называет 'śatṛ' (śatṛ-abhihitaḥ) в своей Aṣṭādhyāyī --начиная с Aṣṭādhyāyī 3.2.124-- (sva-aṣṭādhyāyām). 'As' --быть, существовать-- (as iti) (является) корнем (dhātuḥ) после исследования (nirūpyamāṇaḥ). Таким образом (evam), удалив (visṛjya) из слова 'Sat' (sat-śabdāt) часть аффикса (pratyaya-aṁśam) —то есть (arthāt), удалив (apasārya) аффикс 'at' (at-pratyayam) из 'Sat' (sataḥ)—, остаётся (avaśiṣyate) только (eva) буква 'Sa' --по сути 'S'-- (sa-kāraḥ). В мантре Сердца (hṛdaya-mantre) 'Sauḥ' (sauḥ iti) буква 'Sa' --по сути 'S'-- (sa-kāraḥ) (находится) в начале (ādau). Тридцать одна категория (ekatriṁśat-tattvam), начиная с земли и заканчивая в Māyā (pṛthivī-ādi-māyā-paryantam), находится внутри буквы 'Sa' --т.e. 'S'-- (sa-kāra-antar-gatam); таково значение (iti yāvat). Позже (parastāt) прославленный Kṣemarāja сказал (śrīmat-kṣemarājena uktam): 'После этого (tataḥ param) таттвы, или категории Śuddhavidyā --таттва 5--, Īśvara --таттва 4-- (и) Sadāśiva --таттва 3-- (śuddhavidyā-īśvara-sadāśiva-tattvāni), чьей сущностью является Jñāna --Сила Знания-- (и) Kriyā --Сила Действия-- (jñāna-kriyā-sārāṇi), из-за различий и особенностей между (теми) Śakti-s, или Силами (śakti-viśeṣatvāt), пребывают внутри (antar-bhūtāni) Anuttara-śakti (anuttara-śakti-maye), которая достигает (abhyupagama-rūpe) (стадии) буквы 'Au' (au-kāre... iti).' Что (kaḥ) означает (arthaḥ) эта фраза? (ukteḥ tasyāḥ) Моё объяснение (mad-vyākhyā): Категории Sadvidyā, Īśvara и Sadāśiva, сущностью которых являются Знание и Действие (jñāna-kriyā-sāra-sadvidyā-īśvara-sadāśiva-tattvāni), вследствие особых различий между (теми) Śakti-s, или Силами (śakti-viśeṣa-dharmebhyaḥ), пребывают (nivasanti) внутри (antar) Śakti (śaktyām) в Anuttara (anuttarasya) —т.e. в Bhairava (bhairavasya), чьё (yasya) Тело (dehaḥ) (есть) гласная 'A' (a-svaraḥ)—, которая достигает (abhyupagama-rūpāyām) стадии буквы 'Au', то есть Трезубца, состоящего из триады Сил --а именно, Воли, Знания и Действия-- (śakti-traya-ātmaka-triśula-rūpa-au-kāra-bhūmikāyām). Буква 'Sa' --на самом деле, 'S'-- (sa-kāraḥ) (— это) место покоя всех познаваемых (sarva-grāhya-viśrānti-sthānam). Благодаря букве 'Au' (au-kārāt) ты (tvam) можешь (śaktaḥ) воспринимать (grahītum) познаваемые, сущностью которых является 'Sa' --т.e. 'S'-- (sa-kāra-sāra-grāhyāṇi). Наконец (paryante), Visarjanīya (visarjanīyaḥ) (есть) Visarga --букв. Эмиссия-- (visargaḥ), который состоит из двух точек, являющихся Bhairava и Bhairavī (bhairava-bhairavī-rūpa-bindu-dvaya-ātmakaḥ), (и этот Visarga является) Parabhairava (para-bhairavaḥ), Высшим Познающим, или Воспринимающим (para-grāhakaḥ). Этот (ayam) Parabhairava (para-bhairavaḥ) (есть) сущностная природа (svarūpaḥ) Семени Сердца (hṛdaya-bījasya), т.е. мантры 'Sauḥ' (sauḥ iti mantrasya). Он (saḥ) (— это) Ты (tvam eva)! Короче говоря (saṅkṣepeṇa), Ты (tvam), Высший Познающий, или Воспринимающий, сущностью которого является Visarjanīya (visarjanīya-sāra-para-grāhakaḥ), излучаешь (sṛjasi) Самого Себя (svayam) в Sat, чья сущность есть 'Sa' --'S'-- (sa-kāra-sāra-sati) посредством Anuttara-śakti, чьей сущностью является буква 'Au' (au-kāra-sāra-anuttara-śaktyā). Это (etad) (есть) Истина (satyam eva), вне всяких сомнений (na atra saṁśayaḥ)! Моё (mama) объяснение (vyākhyā) касательно мантры под названием (prokta-mantra-apekṣayā) 'Sauḥ' (sauḥ iti) закончено (samāptā iti)"||458||
Седьмая часть
ईदृशं हृदयबीजं तत्त्वतो यो वेद समाविशति च स परमार्थतो दीक्षितः प्राणान्धारयम्ँल्लौकिकवद्वर्तमानो जीवन्मुक्त एव भवति देहपाते परमशिवभट्टारक एव भवति॥
इति। हृदयबीजं सौरिति मन्त्रः। हृदयं च न भौतिकहृदपि तु संविदेव। जीवन्मुक्तः सौर्नाम हृदयमन्त्रं तत्त्वतो वेत्ति समाविशति च। स परमार्थतः सम्यग्दीक्षित एव। स जीवम्ँल्लौकिकवद्वर्तमानोऽर्थात्स नियमानुसारेण जीवन्नास्ते। जीवन्मुक्तो वस्तुतो लौकिक इव लक्ष्यते। तेन कार्यं कर्तव्यं खलु नास्ति तद्यथा मयैतत्कर्तव्यमिति वृत्तिर्न तस्य चित्त उत्पद्यते। तेन कार्याणि स्रष्टव्यानि शरीरे जीवितस्य स्थित्यर्थम्। मया पूर्वोक्तमिव मुक्तयोग्युपायगुर्वादिभिरसम्बद्धः। पर्यन्ते तस्य देहपाते स प्रतापवान्परभैरवो भवति। किमत्र। क्षेमराजपादैर्विरचितश्रीपराप्रावेशिकाविषये मम व्याख्या निखिलं समाप्तेति॥४५९॥
Īdṛśaṁ hṛdayabījaṁ tattvato yo veda samāviśati ca sa paramārthato dīkṣitaḥ prāṇāndhārayam̐llaukikavadvartamāno jīvanmukta eva bhavati dehapāte paramaśivabhaṭṭāraka eva bhavati||
iti| Hṛdayabījaṁ sauriti mantraḥ| Hṛdayaṁ ca na bhautikahṛdapi tu saṁvideva| Jīvanmuktaḥ saurnāma hṛdayamantraṁ tattvato vetti samāviśati ca| Sa paramārthataḥ samyagdīkṣita eva| Sa jīvam̐llaukikavadvartamāno'rthātsa niyamānusāreṇa jīvannāste| Jīvanmukto vastuto laukika iva lakṣyate| Tena kāryaṁ kartavyaṁ khalu nāsti tadyathā mayaitatkartavyamiti vṛttirna tasya citta utpadyate| Tena kāryāṇi sraṣṭavyāni śarīre jīvitasya sthityartham| Mayā pūrvoktamiva muktayogyupāyagurvādibhirasambaddhaḥ| Paryante tasya dehapāte sa pratāpavānparabhairavo bhavati| Kimatra| Kṣemarājapādairviracitaśrīparāprāveśikāviṣaye mama vyākhyā nikhilaṁ samāpteti||459||
«Он (saḥ) — действительно (eva... bhavati) Jīvanmukta (jīvat-muktaḥ), (или тот, кто) продолжает существовать (vartamānaḥ) как (vat) обычный человек (laukika) в процессе жизни (prāṇān dhārayan) (и является) посвящённым (dīkṣitaḥ) в прямом смысле этого слова (paramārthatas), кто (ātmanaḥ) на самом деле (tattvatas) знает (veda) и (ca) проникает в (samāviśati) такое (īdṛśam) Семя (bījam) Сердца (hṛdaya). Когда (его) тело погибает (deha-pāte), он становится (eva bhavati) почтенным (bhaṭṭārakaḥ) Paramaśiva --Высшим Śiva-- (paramaśiva... iti).»
"Семя Сердца (hṛdaya-bījam) (является) мантрой (mantraḥ) 'Sauḥ' (sauḥ iti). И (ca) Сердце (hṛdayam) — это не (na) физическое сердце (bhautika-hṛt), а (api tu) Сознание (saṁvid eva). Jīvanmukta, или освобождённый при жизни (jīvat-muktaḥ) действительно (tattvatas) знает (vetti) и (ca) проникает в (samāviśati) мантру Сердца (hṛdaya-mantram), называемую (nāma) Sauḥ (sauḥ). Он (saḥ), в истинном смысле слова (paramārthatas), полностью посвящён (samyak dīkṣitaḥ eva). Он (saḥ), в процессе жизни (jīvan), продолжает существовать (vartamānaḥ) как обычный человек (laukika-vat), то есть (arthāt) он (saḥ) продолжает жить (jīvan āste) в соответствии с (обычными) ограничениями --т.е. нормально-- (niyama-anusāreṇa). В действительности (vastutas), освобождённый при жизни (jīvat-muktaḥ) выглядит (lakṣyate) как (iva) обычный человек (laukikaḥ). Ему, безусловно, нечего делать (tena kāryam kartavyam khalu na asti), а именно (tadyathā), модификация --т.е. мысль-- (vṛttiḥ) 'Я должен это сделать' (mayā etad kartavyam iti) не (na) возникает (utpadyate) в его уме (tasya citte). Он должен создавать задачи для выполнения (tena kāryāṇi sraṣṭavyāni), чтобы жизнь в теле продолжалась (śarīre jīvitasya sthiti-artham). Как (iva) я сказал ранее --в 420-- (mayā pūrva-uktam), освобождённый Yogī (mukta-yogī) не интересуется (asambaddhaḥ) upāya-s, Гуру и т.д. (upāya-guru-ādibhiḥ). В заключение (paryante), когда его тело погибает (tasya deha-pāte), он (saḥ) становится (bhavati) Величественным (pratāpavān) Parabhairava (para-bhairavaḥ). Что (ещё можно сказать) (kim) об этом (atra)? Моё (mama) объяснение (vyākhyā) досточтимой Parāprāveśikā, написанной (viracita-śrī-parāprāveśikā-viṣaye) выдающимся Kṣemarāja (kṣemarāja-pādaiḥ), полностью завершено (nikhilaṁ samāptā iti)"||459||
Глава 13: Полное объяснение главы 13 из Tantrasāra Абхинавагупты
Введение
इदानीं साधकः प्रसन्नहृदयः प्राप्तोपदेशानां कृते कृतज्ञताशाली चोक्तवान् - महागुरो दीक्षां मे प्रदातुमर्हसीति। गुरुः साधकात्प्रार्थनस्य कृते तृप्तिपूर्णहृदयस्तस्मै प्रत्यवक् - आं प्रिय। प्रथमं तु मया ते प्रक्रिया व्याख्यातव्या। अस्य साधनार्थं महामाहेश्वराभिनवगुप्तविरचिते श्रीतन्त्रसारे समयिदीक्षाप्रकाशनाख्यत्रयोदशाह्निकं प्रयोक्ष्यामि। दीक्षापूर्वं त्वच्चित्त एतत्प्रक्रियाविषये पूर्णज्ञानं भवत्विति तवैतद्बह्वर्थमिति॥४६०॥
Idānīṁ sādhakaḥ prasannahṛdayaḥ prāptopadeśānāṁ kṛte kṛtajñatāśālī coktavān - Mahāguro dīkṣāṁ me pradātumarhasīti| Guruḥ sādhakātprārthanasya kṛte tṛptipūrṇahṛdayastasmai pratyavak - Āṁ priya| Prathamaṁ tu mayā te prakriyā vyākhyātavyā| Asya sādhanārthaṁ mahāmāheśvarābhinavaguptaviracite śrītantrasāre samayidīkṣāprakāśanākhyatrayodaśāhnikaṁ prayokṣyāmi| Dīkṣāpūrvaṁ tvaccitta etatprakriyāviṣaye pūrṇajñānaṁ bhavatviti tavaitadbahvarthamiti||460||
"Теперь (idānīm) искатель (sādhakaḥ), с радостным сердцем (prasanna-hṛdayaḥ) и (ca) полный благодарности (kṛtajñatā-śālī) за полученные учения (prāpta-upadeśānām kṛte), сказал (uktavān): "О Великий Гуру (mahā-guro), пожалуйста, даруйте (pradātum arhasi) мне (me) инициацию (dīkṣām... iti)!". Гуру (guruḥ), с сердцем, полным удовлетворения (tṛpti-pūrṇa-hṛdayaḥ) из-за просьбы (prārthanasya kṛte) искателя (sādhakāt), ответил (pratyavak) ему (tasmai): Да (ām), мой дорогой (priya)! Но (tu) сначала (prathamam) я должен объяснить тебе методику проведения (mayā te prakriyā vyākhyātavyā). Чтобы выполнить это (asya sādhana-artham), я буду использовать (prayokṣyāmi) тринадцатую главу под названием 'Объяснение посвящения в дисциплину' (samayi-dīkṣā-prakāśana-ākhya-trayodaśa-āhnikam), которая была написана Абхинавагуптой, Великим Преданным Великого Господа (mahāmāheśvara-abhinavagupta-viracite). В твоём случае важно иметь (bhavatu iti tava etad bahvartham) в твоём уме (tvat-citte) полное знание (pūrṇa-jñānam) об этой процедуре (etad-prakriyā-viṣaye) перед инициацией (dīkṣā-pūrvam... iti)"||460||
Первая часть
अथ प्रसन्नहृदयो यागस्थानं यायात्तच्च यत्रैव हृदयं प्रसादयुक्तं परमेश्वरसमावेशयोग्यं भवति तदेव न त्वस्यान्यल्लक्षणमुक्तावपि ध्येयतादात्म्यमेव कारणं तदपि भावप्रसादादेवेति नान्यत्स्थानम्। पीठपर्वताग्रमित्यादिस्तु शास्त्रे स्थानोद्देश एतत्पर एव बोद्धव्यः - तेषु तेषु पीठादिस्थानेषु परमेशनियत्या परमेश्वराविष्टानां शक्तीनां देहग्रहणादार्यदेशा इव धार्मिकाणां म्लेच्छदेशा इवाधार्मिकाणां पर्वताग्रादेश्चैकान्तत्वेन विक्षेपपरिहारादैकाग्र्यपदत्वमिति।
इति। विषयोऽयं श्रीतन्त्रालोके पञ्चदशाह्निके श्लोकैरेभिरभिनवगुप्तपादैर्व्याख्यायते
भावं प्रसन्नमालोच्य व्रजेद्यागगृहं ततः।
पर्वताग्रनदीतीरैकलिङ्गादि यदुच्यते॥८०॥
तद्बाह्यमिह तत्सिद्धिविशेषाय न मुक्तये।
आभ्यन्तरं नगाग्रादि देहान्तः प्राणयोजनम्॥८१॥
साधकानामुपायः स्यात्सिद्धये नतु मुक्तये।
पीठस्थानं सदा यागयोग्यं शास्त्रेषु भण्यते॥८२॥
तच्च बाह्यान्तराद्रूपाद्बहिर्देहे च सुस्फुटम्।
यतः श्रीनैशसञ्चारे परमेशो न्यरूपयत्॥८३॥
तस्येच्छा पीठमाधारो यत्रस्थं सचराचरम्।
अग्र्यं तत्कामरूपं स्याद्बिन्दुनादद्वयं ततः॥८४॥
नादपीठं पूर्णगिरिर्दक्षिणे वामतः पुनः।
पीठमुड्डयनं बिन्दुर्मुख्यं पीठत्रयं त्विदम्॥८५॥
ज्ञेयं सङ्कल्पनारूपमर्धपीठमतः परम्।
शाक्तं कुण्डलिनी वेदकलं च त्र्युपपीठकम्॥८६॥
देवीकोट्टोज्जयिन्यौ द्वे तथा कुलगिरिः परः।
लालनं बैन्दवं व्याप्तिरिति सन्दोहकत्रयम्॥८७॥
पुण्ड्रवर्धनवारेन्द्रे तथैकाम्रमिदं बहिः।
नवधा कथितं पीठमन्तर्बाह्यक्रमेण तत्॥८८॥
क्षेत्राष्टकं क्षेत्रविदो हृदम्भोजदलाष्टकम्।
प्रयागो वरणा पश्चादट्टहासो जयन्तिका॥८९॥
वाराणसी च कालिङ्गं कुलूता लाहुला तथा।
उपक्षेत्राष्टकं प्राहुर्हृत्पद्माग्रदलाष्टकम्॥९०॥
विरजैरुडिका हाला एला पूः क्षीरिका पुरी।
मायाख्या मरुदेशश्च बाह्याभ्यन्तररूपतः॥९१॥
हृत्पद्मदलसन्धीनामुपसन्दोहकाष्टता।
जालन्धरं च नैपालं कश्मीरा गर्गिका हरः॥९२॥
म्लेच्छदिग्द्वारवृत्तिश्च कुरुक्षेत्रं च खेटकम्।
द्विपथं द्वयसङ्घट्टात्त्रिपथं त्रयमेलकात्॥९३॥
चतुष्पथं शक्तिमतो लयात्तत्रैव मन्वते।
नासान्ततालुरन्ध्रान्तमेतद्देहे व्यवस्थितम्॥९४॥
भ्रूमध्यकण्ठहृत्सञ्ज्ञं मध्यमं तदुदाहृतम्।
नाभिकन्दमहानन्दधाम तत्कौलिकं त्रयम्॥९५॥
पर्वताग्रं नदीतीरमेकलिङ्गं तदेव च।
किं वातिबहुना सर्वं संवित्तौ प्राणगं ततः॥९६॥
ततो देहस्थितं तस्माद्देहायतनगो भवेत्।
बाह्ये तु तादृशान्तःस्थयोगमार्गविशारदाः॥९७॥
देव्यः स्वभावाज्जायन्ते पीठं तद्वाह्यमुच्यते।
यथा स्वभावतो म्लेच्छा अधर्मपथवर्तिनः॥९८॥
तत्र देशे नियत्येत्थं ज्ञानयोगौ स्थितौ क्वचित्।
यथाचातन्मयोऽप्येति पापितां तैः समागमात्॥९९॥
तथा पीठस्थितोऽप्येति ज्ञानयोगादिपात्रताम्।
मुख्यत्वेन शरीरेऽन्तः प्राणे संविदि पश्यतः॥१००॥
विश्वमेतत्किमन्यैः स्याद्बहिर्भ्रमणडम्बरैः।
इत्येवमन्तर्बाह्ये च तत्तच्चक्रफलार्थिनाम्॥१०१॥
स्थानभेदो विचित्रश्च स शास्त्रे सङ्ख्ययोज्झितः।
श्रीवीरावलिहृदये सप्त स्थानानि शक्तिकमलयुगम्॥१०२॥
सुरपथचतुष्पथाख्यश्मशानमेकान्तशून्यवृक्षौ च।
इति निर्वचनगुणस्थित्युपचारदृशा विबोध एवोक्तः॥१०३॥
तदधिष्ठिते च चक्रे शारीरे बहिरथो भवेद्यागः।
मुक्तये तन्न यागस्य स्थानभेदः प्रकल्प्यते॥१०४॥
देशोपाया न सा यस्मात्सा हि भावप्रसादतः।
उक्तं च श्रीनिशाचारे सिद्धिसाधनकाङ्क्षिणाम्॥१०५॥
स्थानं मुमुक्षुणा त्याज्यं सर्पकञ्चुकवत्त्विदम्।
मुक्तिर्न स्थानजनिता यदा श्रोत्रपथं गतम्॥१०६॥
गुरोस्तत्त्वं तदा मुक्तिस्तद्दार्ढ्याय तु पूजनम्।
यत्र यत्र हृदम्भोजं विकासं प्रतिपद्यते॥१०७॥
तत्रैव धाम्नि बाह्येऽन्तर्यागश्रीः प्रतितिष्ठति।
नान्यत्रगत्या मोक्षोऽस्ति सोऽज्ञानग्रन्थिकर्तनात्॥१०८॥
तच्च संविद्विकासेन श्रीमद्वीरावलीपदे।
गुरवस्तु विमुक्तौ वा सिद्धौ वा विमला मतिः॥१०९॥
हेतुरित्युभयत्रापि यागौको यन्मनोरमम्।
नियतिप्राणतायोगात्सामग्रीतस्तु यद्यपि॥११०॥
सिद्धयो भाववैमल्यं तथापि निखिलोत्तमम्।
विमलीभूतहृदयो यत्तत्र प्रतिबिम्बयेत्॥१११॥
साध्यं तदस्य दार्ढ्येन सफलत्वाय कल्पते।
उक्तं श्रीसारशास्त्रे च निर्विकल्पो हि सिध्यति॥११२॥
क्लिश्यन्ते सविकल्पास्तु कल्पोक्तेऽपि कृते सति।
तदाक्रम्य बलं मन्त्रा अयमेवोदयः स्फुटः॥११३॥
इत्यादिभिः स्पन्दवाक्यैरेतदेव निरूपितम्।
तस्मात्सिद्ध्यै विमुक्त्यै वा पूजाजपसमाधिषु॥११४॥
तत्स्थानं यत्र विश्रान्तिसुन्दरं हृदयं भवेत्।
इति। पर्यन्ते रचकानां केषाञ्चिन्मत आर्यदेशा हिमालयस्य विन्ध्यगिरेश्च मध्ये स्थिताः। अनेनालमिति॥४६१॥
Atha prasannahṛdayo yāgasthānaṁ yāyāttacca yatraiva hṛdayaṁ prasādayuktaṁ parameśvarasamāveśayogyaṁ bhavati tadeva na tvasyānyallakṣaṇamuktāvapi dhyeyatādātmyameva kāraṇaṁ tadapi bhāvaprasādādeveti nānyatsthānam| Pīṭhaparvatāgramityādistu śāstre sthānoddeśa etatpara eva boddhavyaḥ - Teṣu teṣu pīṭhādisthāneṣu parameśaniyatyā parameśvarāviṣṭānāṁ śaktīnāṁ dehagrahaṇādāryadeśā iva dhārmikāṇāṁ mlecchadeśā ivādhārmikāṇāṁ parvatāgrādeścaikāntatvena vikṣepaparihārādaikāgryapadatvamiti|
iti| Viṣayo'yaṁ śrītantrāloke pañcadaśāhnike ślokairebhirabhinavaguptapādairvyākhyāyate
Bhāvaṁ prasannamālocya vrajedyāgagṛhaṁ tataḥ|
Parvatāgranadītīraikaliṅgādi yaducyate||80||
Tadbāhyamiha tatsiddhiviśeṣāya na muktaye|
Ābhyantaraṁ nagāgrādi dehāntaḥ prāṇayojanam||81||
Sādhakānāmupāyaḥ syātsiddhaye natu muktaye|
Pīṭhasthānaṁ sadā yāgayogyaṁ śāstreṣu bhaṇyate||82||
Tacca bāhyāntarādrūpādbahirdehe ca susphuṭam|
Yataḥ śrīnaiśasañcāre parameśo nyarūpayat||83||
Tasyecchā pīṭhamādhāro yatrasthaṁ sacarācaram|
Agryaṁ tatkāmarūpaṁ syādbindunādadvayaṁ tataḥ||84||
Nādapīṭhaṁ pūrṇagirirdakṣiṇe vāmataḥ punaḥ|
Pīṭhamuḍḍayanaṁ bindurmukhyaṁ pīṭhatrayaṁ tvidam||85||
Jñeyaṁ saṅkalpanārūpamardhapīṭhamataḥ param|
Śāktaṁ kuṇḍalinī vedakalaṁ ca tryupapīṭhakam||86||
Devīkoṭṭojjayinyau dve tathā kulagiriḥ paraḥ|
Lālanaṁ baindavaṁ vyāptiriti sandohakatrayam||87||
Puṇḍravardhanavārendre tathaikāmramidaṁ bahiḥ|
Navadhā kathitaṁ pīṭhamantarbāhyakrameṇa tat||88||
Kṣetrāṣṭakaṁ kṣetravido hṛdambhojadalāṣṭakam|
Prayāgo varaṇā paścādaṭṭahāso jayantikā||89||
Vārāṇasī ca kāliṅgaṁ kulūtā lāhulā tathā|
Upakṣetrāṣṭakaṁ prāhurhṛtpadmāgradalāṣṭakam||90||
Virajairuḍikā hālā elā pūḥ kṣīrikā purī|
Māyākhyā marudeśaśca bāhyābhyantararūpataḥ||91||
Hṛtpadmadalasandhīnāmupasandohakāṣṭatā|
Jālandharaṁ ca naipālaṁ kaśmīrā gargikā haraḥ||92||
Mlecchadigdvāravṛttiśca kurukṣetraṁ ca kheṭakam|
Dvipathaṁ dvayasaṅghaṭṭāttripathaṁ trayamelakāt||93||
Catuṣpathaṁ śaktimato layāttatraiva manvate|
Nāsāntatālurandhrāntametaddehe vyavasthitam||94||
Bhrūmadhyakaṇṭhahṛtsañjñaṁ madhyamaṁ tadudāhṛtam|
Nābhikandamahānandadhāma tatkaulikaṁ trayam||95||
Parvatāgraṁ nadītīramekaliṅgaṁ tadeva ca|
Kiṁ vātibahunā sarvaṁ saṁvittau prāṇagaṁ tataḥ||96||
Tato dehasthitaṁ tasmāddehāyatanago bhavet|
Bāhye tu tādṛśāntaḥsthayogamārgaviśāradāḥ||97||
Devyaḥ svabhāvājjāyante pīṭhaṁ tadvāhyamucyate|
Yathā svabhāvato mlecchā adharmapathavartinaḥ||98||
Tatra deśe niyatyetthaṁ jñānayogau sthitau kvacit|
Yathācātanmayo'pyeti pāpitāṁ taiḥ samāgamāt||99||
Tathā pīṭhasthito'pyeti jñānayogādipātratām|
Mukhyatvena śarīre'ntaḥ prāṇe saṁvidi paśyataḥ||100||
Viśvametatkimanyaiḥ syādbahirbhramaṇaḍambaraiḥ|
Ityevamantarbāhye ca tattaccakraphalārthinām||101||
Sthānabhedo vicitraśca sa śāstre saṅkhyayojjhitaḥ|
Śrīvīrāvalihṛdaye sapta sthānāni śaktikamalayugam||102||
Surapathacatuṣpathākhyaśmaśānamekāntaśūnyavṛkṣau ca|
Iti nirvacanaguṇasthityupacāradṛśā vibodha evoktaḥ||103||
Tadadhiṣṭhite ca cakre śārīre bahiratho bhavedyāgaḥ|
Muktaye tanna yāgasya sthānabhedaḥ prakalpyate||104||
Deśopāyā na sā yasmātsā hi bhāvaprasādataḥ|
Uktaṁ ca śrīniśācāre siddhisādhanakāṅkṣiṇām||105||
Sthānaṁ mumukṣuṇā tyājyaṁ sarpakañcukavattvidam|
Muktirna sthānajanitā yadā śrotrapathaṁ gatam||106||
Gurostattvaṁ tadā muktistaddārḍhyāya tu pūjanam|
Yatra yatra hṛdambhojaṁ vikāsaṁ pratipadyate||107||
Tatraiva dhāmni bāhye'ntaryāgaśrīḥ pratitiṣṭhati|
Nānyatragatyā mokṣo'sti so'jñānagranthikartanāt||108||
Tacca saṁvidvikāsena śrīmadvīrāvalīpade|
Guravastu vimuktau vā siddhau vā vimalā matiḥ||109||
Heturityubhayatrāpi yāgauko yanmanoramam|
Niyatiprāṇatāyogātsāmagrītastu yadyapi||110||
Siddhayo bhāvavaimalyaṁ tathāpi nikhilottamam|
Vimalībhūtahṛdayo yattatra pratibimbayet||111||
Sādhyaṁ tadasya dārḍhyena saphalatvāya kalpate|
Uktaṁ śrīsāraśāstre ca nirvikalpo hi sidhyati||112||
Kliśyante savikalpāstu kalpokte'pi kṛte sati|
Tadākramya balaṁ mantrā ayamevodayaḥ sphuṭaḥ||113||
Ityādibhiḥ spandavākyairetadeva nirūpitam|
Tasmātsiddhyai vimuktyai vā pūjājapasamādhiṣu||114||
Tatsthānaṁ yatra viśrāntisundaraṁ hṛdayaṁ bhavet|
iti| Paryante racakānāṁ keṣāñcinmata āryadeśā himālayasya vindhyagireśca madhye sthitāḥ| Anenālamiti||461||
«Теперь (atha) с довольным сердцем (prasanna-hṛdayaḥ) он идёт (yāyāt) к месту жертвоприношения (yāga-sthānam). А (ca) оно --т.е. место жертвоприношения-- (tad) (является местом), где (yatra eva) сердце (hṛdayam) обретает спокойствие (prasāda-yuktam) (и) становится (bhavati) пригодным для растворения в Высшем Господе (parama-īśvara-samāveśa-yogyam). Только (eva) это (tad), других характеристик у него нет (na tu asya anyat-lakṣaṇam). Даже если (какая-то другая характеристика) упоминается (uktau api), причиной (kāraṇam) (является) только (eva) отождествление с объектом медитации (dhyeya-tādātmyam). (И) даже (api) эта (идентификация с объектом медитации) (tad) (достигается) только (eva) через ментальное спокойствие (bhāva-prasādāt). Нет никакого (na) другого (anyat) места (sthānam), (подобного этому).
Описание мест (sthāna-uddeśaḥ) в Писаниях (śāstre), например, места для сидения, горные вершины (pīṭha-parvatāgram) и т.д. (iti-ādiḥ tu) следует понимать (boddhavyaḥ), как связанные с этим --т.е. с описанием Абхинавагуптой мест жертвоприношения-- (etad-paraḥ eva). (Почему?) Потому что śakti-s, наполненные Высшим Господом, в соответствии с ограничениями Всевышнего --т.е. в соответствии с Его niyatiśakti--, принимают характер тел (parama-īśa-niyatyā parama-īśvara-āviṣṭānām śaktīnām deha-grahaṇāt) в каждом из таких мест, например, сидении и т.д. (teṣu teṣu pīṭha-ādi-sthāneṣu); подобно (iva) регионам Ариев (ārya-deśāḥ), которые следуют дхарме (dhārmikāṇām), подобно (iva) регионам варваров --т.е. не-Ариев-- (mleccha-deśāḥ), не следующих дхарме (a-dhārmikāṇām). И (ca) в случае горных вершин и т.д. (parvata-agra-ādeḥ) (имеет место лучшая) концентрация (aikāgrya-padatvam iti), потому что (все) отвлечения уничтожаются (vikṣepa-parihārāt) из-за уединённости (этого места) (ekāntatvena... iti).»
"Эта (ayam) тема (viṣayḥ) объясняется (vyākhyāyate) выдающимся Абхинавагуптой (abhinavagupta-pādaiḥ) этими строфами (ślokaiḥ ebhiḥ) из пятнадцатой главы (pañcadaśa-āhnike) почтенной Tantrāloka (śrī-tantrāloke):
«Ощутив (ālocya) удовлетворённое (prasannam) состояние (bhāvam) (в себе), он должен пойти (vrajet) затем (tatas) в жертвенный дом (yāga-gṛham), который (yad), как говорят (ucyate), (расположен на) горной вершине, на берегу реки, (в месте, освящённом с помощью) liṅga и т.д. (parvata-agra-nadī-tīra-eka-liṅga-ādi)||80||
Здесь (iha) его внешняя часть --жертвенного дома-- (tad-bāhyam... tad) (предназначена) для (достижения) различных сверхъестественных сил (siddhi-viśeṣāya), а не (na) для (достижения) Освобождения (muktaye). (А) внутренняя часть (ābhyantaram) (посвящена) союзу жизненной энергии (prāṇa-yojanam), начиная вершиной горы (nagāgra-ādi) и заканчивая телом (deha-anta)||81||
Метод (upāyaḥ) sādhaka-s, или адептов (sādhakānām) направлен (syāt) на (достижение) сверхъестественных сил (siddhaye), а не (na tu) Освобождение (muktaye). В Писаниях (śāstreṣu) говорится (bhaṇyate), что место для сидения (pīṭha-sthānam) всегда (sadā) пригодно для жертвоприношения (yāga-yogyam)||82||
И (ca) это --т.е. место сидения-- (tad), как во внешней, так и во внутренней форме (bāhya-antarāt rūpāt), совершенно очевидно (находится) (susphuṭam) снаружи (bahis) и (ca) в теле (dehe); по этой причине (yatas) Всевышний Господь (parama-īśaḥ) сказал (nyarūpayat) в досточтимом Naiśasañcāra (śrī-naiśasañcāre)||83||
'Его (tasya) Воля (icchā) (есть) Престол/Сиденье (pīṭham), (или) Опора (ādhāraḥ), где (yatra) пребывает (stham) всё, что движется и не движется (sa-cara-acaram). Главное/лучшее (сиденье) (agryam) — это (syāt) Kāmarūpa (tad kāma-rūpam). Из него --т.e. из Kāmarūpa-- (tatas) (появляются) два (других, состоящих из) Bindu и Nāda (bindu-nāda-dvayam)||84||
Сидение Nāda (nāda-pīṭham), (известное как) Pūrṇagiri (pūrṇagiriḥ), находится справа (dakṣiṇe). С другой стороны (punar), сидение (pīṭham) Bindu (binduḥ), (называемое) Uḍḍayana (uḍḍayanam), находится слева (vāmatas). Эта (idam) триада сидений (pīṭha-trayam), безусловно, является главной (mukhyam... tu)||85||
После этого (atas param) (имеем) полусидение (ardha-pīṭham), известное как (jñeyam) Saṅkalpanārūpa (saṅkalpanā-rūpam)'. Тремя второстепенными сидениями (tri-upapīṭhakam) (являются) Śākta (śāktam), Kuṇḍalinī (kuṇḍalinī) и (ca) Vedakala (vedakalam)||86||
Два (второстепенных сидения) (dve) (связаны с) Devīkoṭṭa и Ujjayinī (devīkoṭṭa-ujjayinyau), в то время как (tathā) другое (сидение) (paraḥ) (связано с) Kulagiri (kula-giriḥ). Группа из трёх sandohaka-s --т.e. 'тех, кого доили', поскольку они в основном состоят из выделений, исходящих из второстепенных сидений-- (sandohaka-trayam) (такова:) 'Lālana (lālanam), Baindava (baindavam) (и) Vyāpti (vyāptiḥ iti)||87||
Это --три sandokaha-s-- (idam) внешне (bahis) (является) Puṇḍravardhana, Vārendra (puṇḍravardhana-vārendre) и (tathā) Ekāmra (ekāmram). Сидение (pīṭham... tad), во внутренней и внешней последовательности (antar-bāhya-krameṇa), (является) девятикратным (navadhā)||88||
Восемь полей/пространств (kṣetra-aṣṭakam) познающего поля (kṣetra-vidaḥ) (являются) восемью лепестками сердечного лотоса (hṛd-ambhoja-dala-aṣṭakam), (называемого) Prayāga (prayāgaḥ) (и) Varaṇā (varaṇā), затем (paścāt) Aṭṭahāsa (aṭṭahāsaḥ), Jayantikā (jayantikā), Vārāṇasī (vārāṇasī), Kāliṅga (kāliṅgam), Kulūtā (kulūtā) и (ca... tathā) Lāhulā (lāhulā). (Мудрецы древности) говорили (prāhuḥ) , что восемь второстепенных полей (upa-kṣetra-aṣṭakam) (— это) кончики восьми лепестков сердечного лотоса (hṛd-padma-agra-dala-aṣṭakam). (Их имена таковы:) Virajā (virajā), Eruḍikā (eruḍikā), Hālā (hālā), Elapurī (elā pūḥ), Kṣīrikā (kṣīrikā), Rājapurī (purī), Māyāpurī (māyā-ākhyā) и (ca) Marudeśa (marudeśaḥ). Они являются как внешними, так и внутренними (bāhya-ābhyantara-rūpataḥ)||89-91||
Восемь второстепенных sandohaka-s (upasandohaka-aṣṭatā) в точках соединения между лепестками лотоса сердца (hṛd-padma-dala-sandhīnām) (— это:) Jālandhara (jālandharam), Naipāla (naipālam), Kaśmīrā (kaśmīrā), Gargikā (gargikā), Hara (haraḥ), регион варваров (mleccha-dik), Dvāravṛtti (dvāravṛttiḥ), Kurukṣetra (kurukṣetram) и (ca... ca... ca) Kheṭaka (kheṭakam). Dvipatha --букв. место пересечения двух дорог-- (dvi-patham) (образуется) при встрече двух (nāḍī-s, или тонких каналов) (dvaya-saṅghaṭṭāt). Tripatha --букв. место, где встречаются три дороги-- (tri-patham) (образуется) от соединения трёх --т.e. двух nāḍī-s, или тонких каналов, и madhyaśakti, или средней силы-- (traya-melakāt)||92-93||
(Мудрецы) полагают (manvate), что catuṣpatha --букв. место встречи четырёх дорог-- (catuṣpatham) (образуется) из слияния (layāt) прямо там --а именно, в tripatha-- (tatra eva) Хозяина/Владыки Śakti --т.e. Самости-- (śaktimataḥ). Это (etad) находится (vyavasthitam) в теле (dehe) в конце (śakti) носа, в нёбе и в конце отверстия --т.e. на кончике внутреннего гребня Brahmarandhra-- (nāsā-anta-tālu-randhra-antam)||94||
То (tad), что называется (udāhṛtam) madhyama --т.e. средний или промежуточный-- (madhyamam), является пространством между бровями, горлом и сердцем (bhrūmadhya-kaṇṭha-hṛd-sañjñam). Обители в пупке, kanda и mahānanda --букв. великое блаженство-- (nābhi-kanda-mahā-ānanda-dhāma)... эта (tad) группа из трёх (trayam) (называется) Kaulika (kaulikam)||95||
И (ca) вершина горы (parvata-agram), берег реки (nadī-tīram) (и) место, освящённое с помощью liṅga (eka-liṅgam), (являются) именно тем, что нужно (tad eva). Но какой смысл слишком много говорить (kim vā atibahunā)? Всё (sarvam) (пребывает) в Сознании (saṁvittau), а через Него --через Сознание-- (tatas) в жизненной энергии (путём трансформации) (prāṇa-gam)||96||
(И) благодаря ей --жизненной энергии-- (tatas), (всё) пребывает в теле (также) (deha-sthitam). Поэтому --т.е. поскольку сидения и т.д. находятся в теле-- (tasmāt) должен быть (bhavet) акт посещения святилищ в теле (deha-āyatana-gaḥ). Но (tu) богини (devyaḥ), сведущие в таких йогических путях, оставаясь в (тех реальностях) (tādṛśa-antaḥstha-yoga-mārga-viśāradāḥ), возникают спонтанно (svabhāvāt jāyante) извне (bāhye). Это (tad) называется (ucyate) внешним (vāhyam) сидением (pīṭham). Подобно тому, как (yathā) варвары (mlecchāḥ) естественным образом идут путями, которые не следуют дхарме (adharma-patha-vartinaḥ), (адхарма) ограничивается таким путём (niyatya ittham) в этом регионе --а именно, регионе варваров-- (tatra deśe), (также и) Знание и Йога (jñāna-yogau) находятся (sthitau) где-то (в другом месте) (kvacit). И (ca) точно так же, как (yathā) даже (api) тот, кто не является грешником --букв. тот, кто не наполнен этим-- (a-tad-mayaḥ), становится им (eti pāpitām) из-за (своего) общения (samāgamāt) с ними --т.е. с грешниками-- (taiḥ), так и (tathā) даже (api) тот, кто находится на сидении (pīṭha-sthitaḥ), становится восприимчивым к Знанию, Йоге и т.п. (eti jñāna-yoga-ādi-pātratām). В случае того, кто видит (paśyataḥ), что эта (etad) вселенная (viśvam) (пребывает) главным образом (mukhyatvena) в (antar) теле (śarīre), в жизненной энергии (prāṇe) (и) в Сознании (saṁvidi), какая (польза в его случае) (kim) будет (syāt) от иных шумных поломничеств --букв. блужданий-- (anyaiḥ bhramaṇa-ḍambaraiḥ) снаружи (bahis)? Таким образом (iti evam), (все эти) разные и многочисленные места (sthāna-bhedaḥ vicitraḥ ca saḥ), внутри и снаружи (antar bāhye ca), являются бесчисленными (saṅkhyayā ujjhitaḥ) в Писаниях (śāstre) (и) принадлежат тем, кто желает различных (связанных с ними) чакр (tad-tad-cakra-phala-arthinām). В уважаемом Vīrāvalihṛdaya (śrī-vīrāvalihṛdaye) (указаны) семь (sapta) мест (sthānāni): Śakti и два лотоса (śakti-kamala-yugam), (два) крематория, называемых Surapatha и Catuṣpatha (surapatha-catuṣpatha-ākhya-śmaśānam), и (ca) деревья Ekānta и Śūnya (ekānta-śūnya-vṛkṣau). Таким образом (iti), только Сознание (vibodhaḥ eva) выражается (uktaḥ) с точки зрения этимологии, вторичного смысла и метафоры (nirvacana-guṇasthiti-upacāra-dṛśā)||97-103||
Жертвоприношение (yāgaḥ) происходит (bhaved) в чакре (cakre), в теле (śārīre), а также (atho) снаружи (bahis), (всё это --т.е. чакра, тело или снаружи--) управляется Этим --т.е. Сознанием-- (tad-adhiṣṭhite ca). Различные места (tad... sthāna-bhedaḥ) для жертвоприношений (yāgasya) не предназначены (na... prakalpyate) для Освобождения (muktaye) --т.е. выбор места не имеет никакого отношения к достижению Освобождения--, поскольку (yasmāt) оно --т.е. Освобождение-- (sā) не имеет места в качестве средства (deśa-upāyā), (а скорее) оно (sā) (случается) по милости духовного характера (bhāva-prasādataḥ). В досточтимом Niśācāra (śrī-niśācāre) говорится, что (uktam ca) место (sthānam) (предназначено) для тех, кто желает достичь сверхъестественных способностей (siddhisādhanakāṅkṣiṇām), но (tu) это --т.е. место-- (idam) должно быть оставлено (tyājyam) тем, кто желает Освобождения (mumukṣuṇā), подобно змее, (оставляющей свою) кожу --букв. как кожу змеи-- (sarpa-kañcuka-vat). Освобождение (muktiḥ) не (na) достигается местом (sthāna-janitā). Когда (yadā) Истина (tattvam) Гуру (guroḥ) доходит до ушей (ученика) (śrotra-patham gatam), тогда (tadā) (происходит) Освобождение (muktiḥ). Поклонение (pūjanam) предназначено для того, чтобы сделать Её --т.е. Истину Гуру-- стабильной и прочной (tad-dārḍhyāya tu). Везде, где (yatra yatra) лотос сердца (hṛd-ambhojam) раскрывается (vikāsam pratipadyate), прямо там (tatra eva), в (той) обители (dhāmni), внешней (bāhye) (или) внутренней (antar), учреждается (pratitiṣṭhati) успех --или 'красота'-- жертвоприношения (yāgaśrīḥ). Не существует (na... asti) Освобождения (mokṣaḥ), приводящего куда-либо (anyatra-gatyā). Оно --т.е. Освобождение-- (saḥ) (случается) благодаря акту разрезания узлов неведения (ajñāna-granthi-kartanāt)||104-108||
И (ca) это (tad), согласно прославленному Vīrāvalīpada (śrīmat-vīrāvalīpade), (происходит) путём расширения Сознания (saṁvid-vikāsena). Но (tu) Гуру --возможно Абхинавагупта имеет в виду своих собственных Гуру-- (guravas) (говорят, что) чистый (vimalā) интеллект (matiḥ) (является) причиной (hetuḥ) Освобождения (vimuktau) или (vā... vā) сверхъестественных сил (siddhau). Таким образом (iti), в обоих случаях (ubhayatra api), жертвенный дом (yāga-okaḥ) (является тем), что (yad) доставляет удовольствие уму (manas-ramam). Но (tu) хотя (yadi api) (некоторые) сверхъестественные силы (siddhayaḥ) (достигаются) с помощью комбинации методов (sāmagrītas), таких как Йога, контроль жизненной энергии и ограничения --или также, 'таких как ограничения и союз жизненной энергии'-- (niyati-prāṇatā-yogāt), несмотря на это (tathāpi) чистота характера/нрава (bhāva-vaimalyam) (считается) лучшей (nikhila-uttamam). То (tad), что должно быть выполнено (sādhyam), что (yad) отражается (pratibimbayet) в уме --букв. сердце--, который стал полностью чистым (vimalībhūta-hṛdayaḥ... tatra), может быть успешно (выполнено) (saphalatvāya kalpate) с помощью его подтверждения (asya dārḍhyena). И (ca) как было сказано (uktam) в почтенном Sāraśāstra (śrī-sāraśāstre), что (ум), лишённый vikalpa-s, или мыслей (nis-vikalpaḥ), безусловно, добивается успеха (hi sidhyate), но (tu) (ум), наделённый vikalpa-s (sa-vikalpāḥ), мучается и страдает (kliśyante), даже если он выполняет предписанные (ритуальные) действия на протяжении kalpa-s --т.e. на протяжении эонов-- (kalpa-ukte api kṛte sati). Это же самое (etad eva) было описано (nirūpitam) (следующими) утверждениями в (почтенных) Spandakārikā-s (spanda-vākyaiḥ): 'Ухватившись (ākramya) за эту (tad) Силу (balam) Мантры (mantrāḥ)', 'Только (eva) это (ayam) (является) очевидным (sphuṭaḥ) возникновением (udayaḥ) и т.д. (iti-ādibhiḥ)' --это слово 'очевидный' было добавлено Абхинавагуптой, поскольку в оригинале Spandakārikā-s оно отсутствует--. Следовательно (tasmāt), (идёт ли речь) о достижении сверхъестественных сил (siddhyai) или (vā) Освобождении (vimuktyai), (либо) о поклонении, начитывании Мантры или samādhi --трансе-- (pūjā-japa-samādhiṣu), (жертвенным домом является) то (tad) место (sthānam), где (yatra) ум --букв. сердце-- (hṛdayam) прекрасно покоится (viśrānti-sundaram... bhavet...iti)||109-115a||»
Наконец (paryante), по мнению (mate) некоторых авторов (racakānām keṣāñcid), регион Ариев (ārya-deśāḥ) находится (sthitāḥ) между (madhye) Гималаями (himālayasya) и (ca) горами Vindhya (vindhya-gireḥ). Достаточно (alam) об этом! (anena... iti)"||461||
Вторая часть
तत्र यागगृहाग्रे बहिरेव सामान्यन्यासं कुर्यात्करयोः पूर्वं ततो देहे। ह्रीं-न-फ-ह्रीं ह्रीं-आ-क्ष-ह्रीं इत्याभ्यां शक्तिशक्तिमद्वाचकाभ्यां मालिनीशब्दराशिमन्त्राभ्यामेकेनैवादौ शक्तिस्ततः शक्तिमानिति मुक्तौ पादाग्राच्छिरोऽन्तं भुक्तौ तु सर्वो विपर्ययः। मालिनी हि भगवती मुख्यं शाक्तं रूपं बीजयोनिसङ्घट्टेन समस्तकामदुघम्। अन्वर्थं चैतन्नाम रुद्रशक्तिमालाभिर्युक्ता फलेषु पुष्पिता संसारशिशिरसंहारनादभ्रमरी सिद्धिमोक्षधारिणी दानादानशक्तियुक्तेति र-लयोरेकत्वस्मृतेः। अत एव हि भ्रष्टविधिरपि मन्त्र एतन्न्यासात्पूर्णो भवति साञ्जनोऽपि गारुडवैष्णवादिर्निरञ्जनतामेत्य मोक्षप्रदो भवति। देहन्यासानन्तरमर्घपात्रेऽयमेव न्यासः। इह हि क्रियाकारकाणां परमेश्वराभेदप्रतिपत्तिदार्ढ्यसिद्धये पूजाक्रिया उदाहरणीकृता तत्र च सर्वकारकाणामित्थं परमेश्वरीभावस्तत्र यष्ट्राधारस्य स्थानशुद्ध्योपादानकरणयोरर्घपात्रशुद्धिन्यासाभ्यां यष्टुर्देहन्यासाद्याज्यस्य स्थण्डिलादिन्यासात्। एवं क्रियाक्रमेणापि परमेश्वरीकृतसमस्तकारकस्तयैव दृशा सर्वक्रियाः पश्यन्विनापि प्रमुखज्ञानयोगाभ्यां परमेश्वर एव भवति।
इति। उपदेशेऽत्र सुस्फुटेऽपि सति तथापि तस्यांशाः केचिन्मयाधुना व्याख्यातव्याः। न्यासो हस्तयोरेव वा देहस्य वोपरि हस्तयोरस्पर्शत्वेन न्यसनेन कृतः। मातृका च मालिनी चेति संस्कृतवर्णमालारचने द्वे भवतः। अ आ इ ई उ ऊ ऋ ॠ ऌ ॡ ए ऐ ओ औ अं अः क ख ग घ ङ च छ ज झ ञ ट ठ ड ढ ण त थ द ध न प फ ब भ म य र ल व श ष स ह क्षेति मातृकारचना। न ऋ ॠ ऌ ॡ थ च ध ई ण उ ऊ ब क ख ग घ ङ इ अ व भ य ड ढ ठ झ ञ ज र ट प छ ल आ स अः ह ष क्ष म श अं त ए ऐ ओ औ द फेति मालिनीरचना। श्रीमदभिनवगुप्तानुसारेण मन्त्राः सर्वे मालिनीन्यासेन शुध्यन्ते। कर्तृ कर्म करणं सम्प्रदानमपादानमधिकरणं चेति षट्कारकाः। सम्बन्धः षष्ठी विभक्तिश्चामन्त्रणमष्टमी विभक्तिश्च न कारकाः क्रियया नाम्नस्तेषु सम्बन्धाभवात्। पूजास्थाने योगी घटात्स्रुग्योगेन घृतमग्नय उपहरतीतीदानीं कारकषट्कस्यैको दृष्टान्तः। अद्वैतवेदान्ते ब्रह्म निष्क्रियं सन्न क्रियासु संविभागि। एतद्दर्शनानुसारेण क्रिया भेदसङ्कीर्णमिथ्यामात्रा ब्रह्मणो निष्क्रियात्वात्। श्रीत्रिके परन्तु ब्रह्म भैरवनामकमपि भैरवीसञ्ज्ञितशक्त्यरहितम्। अत एव क्रिया कारकषट्कमया भैरव्यैकतायुता भैरवीयं च भैरवेण परमेश्वरेण संपूर्नैक्यसम्पन्ना। तस्मात्क्रियाभेदसङ्कीर्णा। अनेनालमेव। श्रीतन्त्रालोके पञ्चदशाह्निकेऽर्घपात्रविषये श्रीमदभिनवगुप्तो वक्ति
अर्घपात्राम्बुविप्रुड्भिः स्पृष्टं सर्वं हि शुध्यति।
शिवार्ककरसंस्पर्शात्कान्या शुद्धिर्भविष्यति॥१६१॥
ऊचे श्रीपूर्वशास्त्रे तदर्घपात्रविधौ विभुः।
न चासंशोधितं वस्तु किञ्चिदप्युपकल्पयेत्॥१६२॥
तेन शुद्धं तु सर्वं यदशुद्धमपि तच्छुचि।
इति। अधुना सर्वं सुस्पष्टमिति॥४६२॥
Tatra yāgagṛhāgre bahireva sāmānyanyāsaṁ kuryātkarayoḥ pūrvaṁ tato dehe| Hrīṁ-na-pha-hrīṁ hrīṁ-ā-kṣa-hrīṁ ityābhyāṁ śaktiśaktimadvācakābhyāṁ mālinīśabdarāśimantrābhyāmekenaivādau śaktistataḥ śaktimāniti muktau pādāgrācchiro'ntaṁ bhuktau tu sarvo viparyayaḥ| Mālinī hi bhagavatī mukhyaṁ śāktaṁ rūpaṁ bījayonisaṅghaṭṭena samastakāmadugham| Anvarthaṁ caitannāma rudraśaktimālābhiryuktā phaleṣu puṣpitā saṁsāraśiśirasaṁhāranādabhramarī siddhimokṣadhāriṇī dānādānaśaktiyukteti ra-layorekatvasmṛteḥ| Ata eva hi bhraṣṭavidhirapi mantra etannyāsātpūrṇo bhavati sāñjano'pi gāruḍavaiṣṇavādirnirañjanatāmetya mokṣaprado bhavati| Dehanyāsānantaramarghapātre'yameva nyāsaḥ| Iha hi kriyākārakāṇāṁ parameśvarābhedapratipattidārḍhyasiddhaye pūjākriyā udāharaṇīkṛtā tatra ca sarvakārakāṇāmitthaṁ parameśvarībhāvastatra yaṣṭrādhārasya sthānaśuddhyopādānakaraṇayorarghapātraśuddhinyāsābhyāṁ yaṣṭurdehanyāsādyājyasya sthaṇḍilādinyāsāt| Evaṁ kriyākrameṇāpi parameśvarīkṛtasamastakārakastayaiva dṛśā sarvakriyāḥ paśyanvināpi pramukhajñānayogābhyāṁ parameśvara eva bhavati|
iti| Upadeśe'tra susphuṭe'pi sati tathāpi tasyāṁśāḥ kecinmayādhunā vyākhyātavyāḥ| Nyāso hastayoreva vā dehasya vopari hastayorasparśatvena nyasanena kṛtaḥ| Mātṛkā ca mālinī ceti saṁskṛtavarṇamālāracane dve bhavataḥ| A ā i ī u ū ṛ ṝ ḷ ḹ e ai o au aṁ aḥ ka kha ga gha ṅa ca cha ja jha ña ṭa ṭha ḍa ḍha ṇa ta tha da dha na pa pha ba bha ma ya ra la va śa ṣa sa ha kṣeti mātṛkāracanā| Na ṛ ṝ ḷ ḹ tha ca dha ī ṇa u ū ba ka kha ga gha ṅa i a va bha ya ḍa ḍha ṭha jha ña ja ra ṭa pa cha la ā sa aḥ ha ṣa kṣa ma śa aṁ ta e ai o au da pheti mālinīracanā| Śrīmadabhinavaguptānusāreṇa mantrāḥ sarve mālinīnyāsena śudhyante| Kartṛ karma karaṇaṁ sampradānamapādānamadhikaraṇaṁ ceti ṣaṭkārakāḥ| Sambandhaḥ ṣaṣṭhī vibhaktiścāmantraṇamaṣṭamī vibhaktiśca na kārakāḥ kriyayā nāmnasteṣu sambandhābhavāt| Pūjāsthāne yogī ghaṭātsrugyogena ghṛtamagnaya upaharatītīdānīṁ kārakaṣaṭkasyaiko dṛṣṭāntaḥ| Advaitavedānte brahma niṣkriyaṁ sanna kriyāsu saṁvibhāgi| Etaddarśanānusāreṇa kriyā bhedasaṅkīrṇamithyāmātrā brahmaṇo niṣkriyātvāt| Śrītrike parantu brahma bhairavanāmakamapi bhairavīsañjñitaśaktyarahitam| Ata eva kriyā kārakaṣaṭkamayā bhairavyaikatāyutā bhairavīyaṁ ca bhairaveṇa parameśvareṇa saṁpūrnaikyasampannā| Tasmātkriyābhedasaṅkīrṇā| Anenālameva| Śrītantrāloke pañcadaśāhnike'rghapātraviṣaye śrīmadabhinavagupto vakti
Arghapātrāmbuvipruḍbhiḥ spṛṣṭaṁ sarvaṁ hi śudhyati|
Śivārkakarasaṁsparśātkānyā śuddhirbhaviṣyati||161||
Ūce śrīpūrvaśāstre tadarghapātravidhau vibhuḥ|
Na cāsaṁśodhitaṁ vastu kiñcidapyupakalpayet||162||
Tena śuddhaṁ tu sarvaṁ yadaśuddhamapi tacchuci|
iti| Adhunā sarvaṁ suspaṣṭamiti||462||
«Там (tatra), снаружи (bahis), перед жертвенным домом (yāga-gṛha-agre), ему следует выполнить (kuryāt) универсальный nyāsa (sāmānya-nyāsam); вначале (pūrvam) на руках (karayoḥ), (а) затем (tatas) на теле (dehe).
(Как выполнять nyāsa?) Посредством двух мантр Mālinī и Mātṛkā --букв. множества слов-- (mālinī-śabda-rāśi-mantrābhyām), которые обозначают Śakti и Владыку Śakti --т.е. Śiva-- (śakti-śaktimat-vācakābhyām): (А именно,) через "hrīṁ, na, pha, hrīṁ" и "hrīṁ, ā, kṣa, hrīṁ" (Hrīṁ-na-pha-hrīṁ hrīṁ-ā-kṣa-hrīṁ ityābhyām). (Если nyāsa выполняется) только с одной (из тех двух мантр) (ekena eva), вначале (ādau) Śakti (śaktiḥ), (а) затем (tatas) Владыка Śakti --т.е. Śiva-- (śaktimān iti). Если он желает Mukti, или Освобождения (muktau), (nyāsa выполняется) от кончиков ног (pāda-agrāt) до головы (śiras antam). Но (tu) если он желает bhukti, или наслаждения --т.е. сверхъестественных сил-- (bhuktau), всё (sarvaḥ) (должно выполняться) в обратном порядке (viparyayaḥ).
Mālinī (mālinī) (является), несомненно (hi), Госпожой/Богиней (bhagavatī) —главной (mukhyam) формой (rūpam) Śakti (śāktam)—, которая, благодаря союзу гласных и согласных, даёт всё, что пожелаешь (bīja-yoni-saṅghaṭṭena samasta-kāma-dugham).
Это имя (ca etad-nāma) полностью соответствует (Ей) --т.е. подчинено смыслу-- (anvartham). Она наделена (yuktā) гирляндами сил Rudra (rudra-śakti-mālābhiḥ); Она рождает цветы (puṣpitā), приносящие плоды (phaleṣu); Она — это самка пчелы звука, способная разрушить холод Saṁsāra --Трансмиграции, полной невзгод-- (saṁsāra-śiśira-saṁhāra-nāda-bhramarī); Она обладает (как) сверхъестественными силами, так и Освобождением (siddhi-mokṣa-dhāriṇī); (и) Она наделена силой давать и забирать (dāna-ādāna-śakti-yuktā) из-за правила тождества между 'ra' и 'ya' (iti ra-layoḥ ekatva-smṛteḥ).
Благодаря этому (atas eva hi) мантра (mantraḥ), даже (api) не следующая правилам (bhraṣṭa-vidhiḥ), становится (bhavati) полной и совершенной --т.е. она приносит надлежащие плоды-- (pūrṇaḥ) благодаря nyāsa --а именно, из-за nyāsa Mālinī-- (etad-nyāsāt). Даже (api) нечистая (мантра) (sāñjanaḥ) например, Garuḍa, Viṣṇu и т.д. (gāruḍa-vaiṣṇava-ādiḥ) становится (bhavati) дарующей Освобождение (mokṣa-pradaḥ) после достижения (etya) чистоты (nirañjanatām) (благодаря nyāsa Mālinī).
Немедленно после nyāsa на теле (deha-nyāsa-anantaram) этот (ayam eva) nyāsa (nyāsaḥ) (должен быть выполнен) на сосуде (arghapātre).
Здесь (iha), несомненно (hi), ритуал поклонения (pūjā-kriyā) был дан как пример/иллюстрация (udāharaṇī-kṛtā) для достижения твёрдости в отношении восприятия единства между глаголами и (шестью) Kāraka-s --всех грамматических падежей кроме Родительного и Звательного-- и Высшим Господом (kriyā-kārakāṇām parama-īśvara-abheda-pratipatti-dārḍhya-siddhaye). Там (tatra ca) все Kāraka-s имеют состояние Высшего Господа (sarva-kārakāṇām ittham parama-īśvarī-bhāvaḥ). Там (tatra) поддержка поклоняющегося (получает состояние Всевышнего Владыки) (yaṣṭṛ-ādhārasya) благодаря очищению места (sthāna-śuddhyā), материя и чувства (поклоняющегося достигают этого состояния) (upādāna-karaṇayoḥ) благодаря nyāsa и очищению в отношении сосуда (arghapātra-śuddhi-nyāsābhyām), поклоняющийся (достигает его) (yaṣṭuḥ) через nyāsa на теле (deha-nyāsāt), (и) божество, которому следует поклоняться, (достигает этого состояния единства с Высшим Господом) (yājyasya) посредством nyāsa на алтаре и т.д. (sthaṇḍila-ādi-nyāsāt).
Таким образом (evam), даже (api) методом (выполнения) ритуала (kriyā-krameṇa) все Kāraka-s трансформируются во Всевышнего (parama-īśvarī-kṛta-samasta-kārakaḥ); воспринимая (paśyan) все действия (sarva-kriyāḥ) с этой точки зрения (tayā eva dṛśā), он --поклоняющийся-- становится (bhavati) Самим Высшим Господом (parama-īśvaraḥ eva) даже (api) без (vinā) превосходнейших Знаний и Йоги (pramukha-jñāna-yogābhyām... iti).»
"Хотя учение здесь (изложено) очень ясно (upadeśe atra susphuṭe api sati), тем не менее (tathā api), сейчас (adhunā) я объясню (mayā... vyākhyātavyāḥ) некоторые (kecid) части (aṁśāḥ) из него (tasya). Nyāsa (nyāsaḥ) делается (kṛtaḥ) путём помещения (nyasanena) рук (hastayoḥ) без контакта (asparśatvena) на (upari) сами руки (hastayoḥ eva) или (vā... vā) (на) тело (dehasya). Имеются (bhavataḥ) два (dve) порядка расположения санскритского алфавита (saṁskṛta-varṇamālā-racane): 'Mātṛkā (mātṛkā) и (ca... ca) Mālinī (mālinī... iti)'. Расположение Mātṛkā (mātṛka-racanā): 'A ā i ī u ū ṛ ṝ ḷ ḹ e ai o au aṁ aḥ ka kha ga gha ṅa ca cha ja jha ña ṭa ṭha ḍa ḍha ṇa ta tha da dha na pa pha ba bha ma ya ra la va śa ṣa sa ha kṣa' (a ā i ī u ū ṛ ṝ ḷ ḹ e ai o au aṁ aḥ ka kha ga gha ṅa ca cha ja jha ña ṭa ṭha ḍa ḍha ṇa ta tha da dha na pa pha ba bha ma ya ra la va śa ṣa sa ha kṣa iti). Расположение Mālinī (mālinī-racanā): 'Na ṛ ṝ ḷ ḹ tha ca dha ī ṇa u ū ba ka kha ga gha ṅa i a va bha ya ḍa ḍha ṭha jha ña ja ra ṭa pa cha la ā sa aḥ ha ṣa kṣa ma śa aṁ ta e ai o au da pha' (na ṛ ṝ ḷ ḹ tha ca dha ī ṇa u ū ba ka kha ga gha ṅa i a va bha ya ḍa ḍha ṭha jha ña ja ra ṭa pa cha la ā sa aḥ ha ṣa kṣa ma śa aṁ ta e ai o au da pha iti). Согласно прославленному Абхинавагупте (śrīmat-abhinavagupta-anusāreṇa), все (sarve) Mantra-s (mantrāḥ) очищаются (śudhyante) посредством nyāsa Mālinī (mālinī-nyāsena). Шесть kāraka-s (ṣaṭ-kārakāḥ) (таковы): 'Именительный (kartṛ), Винительный (karma), Творительный (karaṇam), Дательный (sampradānam), Отложительный (apādānam) и (ca) Местный (adhikaraṇam... iti)'. Родительный (sambandhaḥ) —шестое (ṣaṣṭhī) склонение (vibhaktiḥ)— и (ca... ca) Звательный (āmantraṇam) —восьмое (aṣṭamī) склонение (vibhaktiḥ)— не являются (na) kāraka-s (kārakāḥ), поскольку в них (teṣu) отсутствует связь (sambandha-abhavāt) между существительным и глаголом (kriyayā nāmnaḥ). Сейчас (idānīm) один (ekaḥ) пример (dṛṣṭāntaḥ) совокупности шести kāraka-s (kāraka-ṣaṭkasya): 'В месте поклонения (pūjā-sthāne) yogī (yogī) подносит (upaharati) огню (agnaye) топлёное масло (ghṛtam) из горшка (ghaṭāt) с помощью ковша (sruk-yogena... iti)'. В Advaitavedānta (advaita-vedānte) Брахма (brahma), будучи (sat) лишённым деятельности (niṣkriyam), не (na) участвует (saṁvibhāgi) в ритуалах (kriyāsu). В соответствии с этой философией (etad-darśana-anusāreṇa) ритуал (kriyā) — это всего лишь иллюзорная видимость, наполненная двойственностью (bheda-saṅkīrṇa-mithyā-mātrā), поскольку Брахма не имеет деятельности (brahmaṇaḥ niṣkriyātvāt). Однако (parantu) в достопочтимой Трике (śrī-trike) Брахма (brahma), именуемый также Bhairava (bhairava-nāmakam api), не лишён Силы, называемой Bhairavī (bhairavī-sañjñita-śakti-arahitam). По этой причине (atas eva), ритуал (kriyā), полный шести kāraka-s (kāraka-ṣaṭka-mayā) находится в единстве (ekatā-yutā) с Bhairavī (bhairavyā), и (ca) эта (iyam) Bhairavī (bhairavī) полностью едина (saṁpūrna-aikya-sampannā) с Bhairava (bhairaveṇa) —с Всевышним Господом (parama-īśvareṇa). Следовательно (tasmāt), ритуал (kriyā) наполнен недвойственностью (abheda-saṅkīrṇā). Довольно (alam) об этом (anena)! Знаменитый Абхинавагупта (śrīmat-abhinavaguptaḥ) говорит (vakti) о сосуде (arghapātra-viṣaye) в пятнадцатой главе (pañcadaśa-āhnike) досточтимой Tantrāloka (śrī-tantrāloke):
«Всё (sarvam), к чему прикасаются (spṛṣṭam) капли воды, (содержащейся в) сосуде (arghapātra-ambu-vipruḍbhiḥ), становится чистым (hi śudhyati). Какое (kā) другое (anyā) очищение (śuddhiḥ) будет (bhaviṣyati), кроме соприкосновения с лучами Солнца Śiva (śiva-arka-kara-saṁsparśāt)?||161||
Всепроникающий (vibhuḥ) говорил (ūce) в почтенном Mālinīvijayottaratantra (śrī-pūrva-śāstre) об использовании этого сосуда (tad-arghapātra-vidhau): 'И (na) не следует полагать (na... upakalpayet), что какая-то (kiñcid api) вещь (vastu) не полностью очищается (asaṁśodhitam) (сосудом). С помощью него --т.е. сосуда-- (tena), всё (sarvam) (становится) чистым (śuddham), на самом деле (tu), (и даже то), что (yad... tad) не является чистым (aśuddham api), (становится) чистым (śuci... iti)'||162-163a||»
Теперь (adhunā) всё (sarvam) совершенно ясно (suspaṣṭam iti)"||462||
Третья часть
एवमर्घपात्रे न्यस्य पुष्पधूपाद्यैः पूजयित्वा तद्विप्रुड्भिर्यागसारं पुष्पादि च प्रोक्षयेत्। ततः प्रभामण्डले भूमौ खे वा ॐ-बाह्यपरिवाराय नम इति पूजयेत्। ततो द्वारस्थाने ॐ-द्वारदेवताचक्राय नम इति पूजयेत्। अगुप्ते तु बहिःस्थाने सति प्रविश्य मण्डलस्थण्डिलाग्र एव बाह्यपरिवारद्वारदेवताचक्रपूजां पूर्वोक्तं च न्यासादि कुर्यान्न बहिः। ततोऽपि फट् फट् फट् इत्यस्त्रजप्तपुष्पं प्रक्षिप्य विघ्नानपसारितान्ध्यात्वान्तः प्रविश्य परमेश्वरकिरणेद्धया दृष्ट्याभितो यागगृहं पश्येत्। तत्र मुमुक्षुरुत्तराभिमुखस्तिष्ठेद्यथा भगवदघोरतेजसा झटित्येव प्लुष्टपाशो भवेत्। तत्र परमेश्वरस्वातन्त्र्यमेव मूर्त्याभासनया दिक्तत्त्वमवभासयति। तत्र चित्प्रकाश एव मध्यं तत इतरप्रविभागप्रवृत्तेः प्रकाशस्वीकार्यमूर्ध्वमतथाभूतमधः प्रकाशनसम्मुखीनं पूर्वमितरदपरं सम्मुखीभूतप्रकाशत्वादनन्तरं तत्प्रकाशधारारोहस्थानं दक्षिणमानुकूल्यात्तत्सम्मुखं त्ववभास्यत्वादुत्तरमिति दिक्चतुष्कम्। तत्र मध्ये भगवानूर्ध्वेऽस्यैशानं वक्त्रमधः पातालवक्त्रं पूर्वादिदिक्चतुष्के श्रीतत्पुरुषाघोरसद्योवामाख्यं दिक्चतुष्कमध्येऽन्याश्चतस्रः - इत्येवं संविन्महिमैव मूर्तिकृतं दिग्भेदं भासयतीति दिग् न तत्त्वान्तरम्। यथा यथा च स्वच्छाया लङ्घयितुमिष्टा सती पुरः पुरो भवति तथा परमेश्वरमध्यतामेति सर्वाधिष्ठातृतैव माध्यस्थ्यमित्युक्तम्। एवं यथा भगवान्दिग्विभागकारी तथा सूर्योऽपि स हि पारमेश्वर्येव ज्ञानशक्तिरित्युक्तं तत्र तत्र तत्र पूर्वं व्यक्तेः पूर्वा यत्रैव च तथा तत्रैवैवं स्वात्माधीनापि स्वसम्मुखीनस्य देशस्य पुरस्तात्त्वात्। एवं स्वात्मसूर्यपरमेशत्रितयैकीभावनया दिक्चर्चेत्यभिनवगुप्तगुरवः। एवं स्थित उत्तराभिमुखमुपविश्य देहपुर्यष्टकादावहम्भावत्यागेन देहतां दहेत्सन्निधावपि परदेहवत् - अदेहत्वात् ततो निस्तरङ्गध्रुवधामरूढस्य दृष्टिस्वाभाव्याद्या किलाद्या स्पन्दकला सैव मूर्तिस्तदुपरि यथोपदिष्टयाज्यदेवताचक्रन्यासः प्राधान्येन चेह शक्तयो याज्याः - तदासनत्वाद्भगवन्नवात्मादीनां शक्तेरेव च पूज्यत्वादिति गुरवः। तत्र च पञ्च अवस्था जाग्रदाद्याः षष्ठी चानुत्तरा नाम स्वभावदशा अनुसन्धेया - इति षोढा न्यासो भवति। तत्र कारणानां ब्रह्मविष्णुरुद्रेशसदाशिवशक्तिरूपाणां प्रत्येकमधिष्ठानात्षट्त्रिंशत्तत्त्वकलापस्य लौकिकतत्त्वोत्तीर्णस्य भैरवभट्टारकाभेदवृत्ते न्यासे पूर्णत्वाद्भैरवीभावस्तेनैतदनवकाशम्। यदाहुरतरङ्गरूढौ लब्धायां पुनः किं तत्त्वसृष्टिन्यासादिनेति। इति।
इदानीमभिनवगुप्तपादैः क्रियाया निखिलवर्णनं कृतम्। त्वां पाठे सर्वान्धकारयुक्तभागान्व्याख्यातुं यतिष्ये। अघोरः शिवस्य पञ्चाननानामन्यतमः। ईशानस्तत्पुरुषो वामदेवः सद्योजातश्चेति चतुराननान्यन्यानि। ईशानस्तत्पुरुषः सद्योजातोऽघोरो वामदेवश्च यथाक्रमं चिदानन्देच्छाज्ञानक्रियाशक्तिसान्वयाः। किञ्च शिवाननानि तत्तत्तत्त्वसङ्युक्तानि। यथेशानः पुरुषाख्यक्षेत्रज्ञेन श्रवणवाक्शब्दाकाशनामकज्ञानकर्मेन्द्रियतन्मात्रमहाभूतैश्च संश्लिष्टस्तत्पुरुषः प्रकृत्याख्यप्रधानेन त्वक्पाणिस्पर्शवायुनामकज्ञानकर्मेन्द्रियतन्मात्रमहाभूतैश्च संश्लिष्टोऽघोरः बुद्ध्याख्यमहत्तत्त्वेन चक्षुःपादरूपाग्निनामकज्ञानकर्मेन्द्रियतन्मात्रमहाभूतैश्च संश्लिष्टो वामदेवोऽहङ्कारेण जिह्वापायुरसवारिनामकज्ञानकर्मेन्द्रियतन्मात्रमहाभूतैश्च संश्लिष्टः सद्योजातश्च मनसा घ्राणोपस्थगन्धपृथिवीनामकज्ञानकर्मेन्द्रियतन्मात्रमहाभूतैश्च संश्लिष्टः। प्राची प्रतीच्युदीची दक्षिणा प्रागुदीची पश्चादवाची प्रागवाची वायव्यूर्ध्वस्वस्तिकमधःस्वस्तिकं चेति दशदिशः शक्तयः। श्रीमदभिनवगुप्तेनोक्तः प्रकासः परमार्थतस्त्वमेवार्थात्परभैरवो महेश्वरनामकोऽपि सत्यमेतत्स्पष्टतया बोद्धव्यमेव। क्रियायां तव दिग्निरूपणयन्त्रेण प्रयोजनं नास्त्यवश्यम्। प्राची त्वत्सम्मुखीना प्रतीची त्वत्पश्चाच्चोदीची तव वामतो दक्षिणा च तव दक्षिणतः। दिगेव शक्तिर्न तु तत्त्वान्तरम्। यतः क्रियायां त्वं मध्यस्थस्ततस्तव सर्वाधिष्ठातृतैव वर्तते। रक्तिसङ्कीर्णा देहता त्वया हेयात्मनोऽदेहत्वात्। ततः स्पन्दकलाद्या दृश्यते। तन्मूर्तेरुपरि न्यासः कर्तव्यः। ततो परमेश्वरासनभूतानां शक्तीनां शिवसदाशिवेश्वरसद्विद्यामायाकालनियतिपुरुषप्रकृतितत्त्वात्मकभगवन्नवात्मादिशक्तिसहितानां पूजा भवेत्। जाग्रत्स्वप्नः सुषुप्तिस्तुर्यं तुर्यातीतं चेति पञ्चावस्थाः। श्रीमदभिनवगुप्तानुसारेणानुत्तरा षष्ठ्यवस्था। ब्रह्मा विष्णू रुद्रो यथाक्रमं विश्वस्य सष्टा च भर्ता च विनाशकश्च सहेश्वरतत्त्वस्थेनेशेन च तृतीयतत्त्वस्थेन सदाशिवेन च महेश्वरबलरूपया शक्त्या चेति कारणानि षट्। षड्विधन्यासादस्माद्भैरवीभाव उत्पद्यत एव। भैरवीभावं लब्ध्वा न्यासाद्यभ्यासा निष्प्रयोजना भवेयुः। सत्यमेतत्प्राक्काले मुनिभिरुक्तमपीति॥४६३॥
Evamarghapātre nyasya puṣpadhūpādyaiḥ pūjayitvā tadvipruḍbhiryāgasāraṁ puṣpādi ca prokṣayet| Tataḥ prabhāmaṇḍale bhūmau khe vā oṁ-bāhyaparivārāya nama iti pūjayet| Tato dvārasthāne oṁ-dvāradevatācakrāya nama iti pūjayet| Agupte tu bahiḥsthāne sati praviśya maṇḍalasthaṇḍilāgra eva bāhyaparivāradvāradevatācakrapūjāṁ pūrvoktaṁ ca nyāsādi kuryānna bahiḥ| Tato'pi phaṭ phaṭ phaṭ ityastrajaptapuṣpaṁ prakṣipya vighnānapasāritāndhyātvāntaḥ praviśya parameśvarakiraṇeddhayā dṛṣṭyābhito yāgagṛhaṁ paśyet| Tatra mumukṣuruttarābhimukhastiṣṭhedyathā bhagavadaghoratejasā jhaṭityeva pluṣṭapāśo bhavet| Tatra parameśvarasvātantryameva mūrtyābhāsanayā diktattvamavabhāsayati| Tatra citprakāśa eva madhyaṁ tata itarapravibhāgapravṛtteḥ prakāśasvīkāryamūrdhvamatathābhūtamadhaḥ prakāśanasammukhīnaṁ pūrvamitaradaparaṁ sammukhībhūtaprakāśatvādanantaraṁ tatprakāśadhārārohasthānaṁ dakṣiṇamānukūlyāttatsammukhaṁ tvavabhāsyatvāduttaramiti dikcatuṣkam| Tatra madhye bhagavānūrdhve'syaiśānaṁ vaktramadhaḥ pātālavaktraṁ pūrvādidikcatuṣke śrītatpuruṣāghorasadyovāmākhyaṁ dikcatuṣkamadhye'nyāścatasraḥ - Ityevaṁ saṁvinmahimaiva mūrtikṛtaṁ digbhedaṁ bhāsayatīti dig na tattvāntaram| Yathā yathā ca svacchāyā laṅghayitumiṣṭā satī puraḥ puro bhavati tathā parameśvaramadhyatāmeti sarvādhiṣṭhātṛtaiva mādhyasthyamityuktam| Evaṁ yathā bhagavāndigvibhāgakārī tathā sūryo'pi sa hi pārameśvaryeva jñānaśaktirityuktaṁ tatra tatra tatra pūrvaṁ vyakteḥ pūrvā yatraiva ca tathā tatraivaivaṁ svātmādhīnāpi svasammukhīnasya deśasya purastāttvāt| Evaṁ svātmasūryaparameśatritayaikībhāvanayā dikcarcetyabhinavaguptaguravaḥ| Evaṁ sthita uttarābhimukhamupaviśya dehapuryaṣṭakādāvahambhāvatyāgena dehatāṁ dahetsannidhāvapi paradehavat - Adehatvāt tato nistaraṅgadhruvadhāmarūḍhasya dṛṣṭisvābhāvyādyā kilādyā spandakalā saiva mūrtistadupari yathopadiṣṭayājyadevatācakranyāsaḥ prādhānyena ceha śaktayo yājyāḥ - Tadāsanatvādbhagavannavātmādīnāṁ śaktereva ca pūjyatvāditi guravaḥ| Tatra ca pañca avasthā jāgradādyāḥ ṣaṣṭhī cānuttarā nāma svabhāvadaśā anusandheyā - Iti ṣoḍhā nyāso bhavati| Tatra kāraṇānāṁ brahmaviṣṇurudreśasadāśivaśaktirūpāṇāṁ pratyekamadhiṣṭhānātṣaṭtriṁśattattvakalāpasya laukikatattvottīrṇasya bhairavabhaṭṭārakābhedavṛtte nyāse pūrṇatvādbhairavībhāvastenaitadanavakāśam| Yadāhurataraṅgarūḍhau labdhāyāṁ punaḥ kiṁ tattvasṛṣṭinyāsādineti| iti|
Idānīmabhinavaguptapādaiḥ kriyāyā nikhilavarṇanaṁ kṛtam| Tvāṁ pāṭhe sarvāndhakārayuktabhāgānvyākhyātuṁ yatiṣye| Aghoraḥ śivasya pañcānanānāmanyatamaḥ| Īśānastatpuruṣo vāmadevaḥ sadyojātaśceti caturānanānyanyāni| Īśānastatpuruṣaḥ sadyojāto'ghoro vāmadevaśca yathākramaṁ cidānandecchājñānakriyāśaktisānvayāḥ| Kiñca śivānanāni tattattattvasaṅyuktāni| Yatheśānaḥ puruṣākhyakṣetrajñena śravaṇavākśabdākāśanāmakajñānakarmendriyatanmātramahābhūtaiśca saṁśliṣṭastatpuruṣaḥ prakṛtyākhyapradhānena tvakpāṇisparśavāyunāmakajñānakarmendriyatanmātramahābhūtaiśca saṁśliṣṭo'ghoraḥ buddhyākhyamahattattvena cakṣuḥpādarūpāgnināmakajñānakarmendriyatanmātramahābhūtaiśca saṁśliṣṭo vāmadevo'haṅkāreṇa jihvāpāyurasavārināmakajñānakarmendriyatanmātramahābhūtaiśca saṁśliṣṭaḥ sadyojātaśca manasā ghrāṇopasthagandhapṛthivīnāmakajñānakarmendriyatanmātramahābhūtaiśca saṁśliṣṭaḥ| Prācī pratīcyudīcī dakṣiṇā prāgudīcī paścādavācī prāgavācī vāyavyūrdhvasvastikamadhaḥsvastikaṁ ceti daśadiśaḥ śaktayaḥ| Śrīmadabhinavaguptenoktaḥ prakāsaḥ paramārthatastvamevārthātparabhairavo maheśvaranāmako'pi satyametatspaṣṭatayā boddhavyameva| Kriyāyāṁ tava dignirūpaṇayantreṇa prayojanaṁ nāstyavaśyam| Prācī tvatsammukhīnā pratīcī tvatpaścāccodīcī tava vāmato dakṣiṇā ca tava dakṣiṇataḥ| Digeva śaktirna tu tattvāntaram| Yataḥ kriyāyāṁ tvaṁ madhyasthastatastava sarvādhiṣṭhātṛtaiva vartate| Raktisaṅkīrṇā dehatā tvayā heyātmano'dehatvāt| Tataḥ spandakalādyā dṛśyate| Tanmūrterupari nyāsaḥ kartavyaḥ| Tato parameśvarāsanabhūtānāṁ śaktīnāṁ śivasadāśiveśvarasadvidyāmāyākālaniyatipuruṣaprakṛtitattvātmakabhagavannavātmādiśaktisahitānāṁ pūjā bhavet| Jāgratsvapnaḥ suṣuptisturyaṁ turyātītaṁ ceti pañcāvasthāḥ| Śrīmadabhinavaguptānusāreṇānuttarā ṣaṣṭhyavasthā| Brahmā viṣṇū rudro yathākramaṁ viśvasya saṣṭā ca bhartā ca vināśakaśca saheśvaratattvastheneśena ca tṛtīyatattvasthena sadāśivena ca maheśvarabalarūpayā śaktyā ceti kāraṇāni ṣaṭ| Ṣaḍvidhanyāsādasmādbhairavībhāva utpadyata eva| Bhairavībhāvaṁ labdhvā nyāsādyabhyāsā niṣprayojanā bhaveyuḥ| Satyametatprākkāle munibhiruktamapīti||463||
«Таким образом (evam), после выполнения nyāsa (nyasya) на сосуде (arghapātre) (и) после поклонения (pūjayitvā) с цветами, благовониями и пр. (puṣpa-dhūpa-ādyaiḥ) ему следует окропить (prokṣayet) сущность yāga, или жертвоприношения --а именно, сущностные элементы-- (yāga-sāram) и (ca) цветы и пр. (puṣpa-ādi) этими каплями --или "каплями этого", т.е. из сосуда-- (tad-vipruḍbhiḥ).
После этого (tatas) в кругу света (prabhā-maṇḍale), на земле (bhūmau), или (vā) в эфире (khe) он должен поклоняться (pūjayet), (повторяя мантру: "Oṁ bāhyaparivārāya namaḥ", т.е.) "Oṁ, приветствие внешней свите (oṁ bāhya-parivārāya namas iti)" --повторение этой мантры подразумевает уважительное приветствие внешней свите божеств--.
Потом (tatas) у двери (dvāra-sthāne) ему следует поклоняться (pūjayet), (повторяя мантру: "Oṁ dvāradevatācakrāya namaḥ", т.е.) "Oṁ, приветствие группе божеств, (находящихся) у двери (oṁ dvāra-devatā-cakrāya namas iti).
Но (tu) после входа (praviśya) во внешнее место, которое не скрыто и не защищено (agupte... bahis-sthāne sati), человек должен совершить (kuryāt) поклонение (как) внешней свите, так и группе божеств, (пребывающих) у двери (bāhya-parivāra-dvāra-devatā-cakra-pūjām), перед кругом и алтарём (maṇḍala-sthaṇḍila-agre eva), а также (ca) вышеупомянутые (вещи) (pūrva-uktam), (например,) nyāsa и т.д. (nyāsa-ādi). (Ему нужно выполнить это всё внутри места жертвоприношения, а) не (na) снаружи (bahis).
Потом (tatas api) он должен выбросить (prakṣipya) цветок, над которым трижды была нашептана мантра-оружие Phaṭ (phaṭ phaṭ phaṭ iti astra-japta-puṣpam), думая (dhyātvā), что препятствия устранены (vighnān apasāritān). (Далее,) войдя (вновь в место жертвоприношения) (antar praviśya), он должен видеть (paśyet) дом для жертвоприношения/поклонения (yāga-gṛham) повсюду (abhitas) взглядом (dṛṣṭyā), зажжённым лучами Высшего Владыки (parama-īśvara-kiraṇa-iddhayā).
Там (tatra) тот, кто желает Освобождения (mumukṣuḥ), должен оставаться (tiṣṭhet), повернувшись на север (uttarā-abhimukhaḥ), чтобы (yathā) (его) узы могли быть мгновенно сожжены (jhaṭiti eva pluṣṭa-pāśaḥ bhavet) огнём владыки Aghora (bhagavat-aghora-tejasā).
Там (tatra) только Абсолютная Свобода Высшего Владыки (parama-īśvara-svātantryam eva) проявляет принцип направлений (dik-tattvam avabhāsayati) через проявление форм (mūrti-ābhāsanayā).
Там (tatra) Свет Сознания (cit-prakāśaḥ eva) (является) центром (madhyam). (Почему?) Потому что другие направления --т.е. соответствующие направления-- появляются (itara-pravibhāga-pravṛtteḥ) из этого --т.е. из центра-- (tatas). "Верх" --т.е. зенит-- (ūrdhvam) присваивается Светом (prakāśa-svīkāryam); (а) "низ" --т.е. надир-- (adhas) не таков --т.е. не должен быть присвоен Светом-- (a-tathā-bhūtam). "Восток" (pūrvam) находится перед Светом (prakāśana-sammukhīnam); (в то время как) другое --т.е. противоположное/обратное направление-- (itarat) является "западом" (aparam). Сразу после (anantaram), поскольку Свет стал благоприятным --т.е. Свет повернулся в этом направлении-- (sammukhī-bhūta-prakāśatvāt), "юг" --справа-- (dakṣiṇam) становится местом, где поток этого Света восходит (tad-prakāśa-dhāra-āroha-sthānam) из-за соответствия (ānukūlyāt). Но (tu) в противоположном направлении --букв. противоположном этому-- (tad-sammukham) (лежит) "север" (uttaram), поскольку он должен быть освещён (avabhāsyatvāt). Таковы четыре направления (iti dik-catuṣkam).
Прямо там посередине --т.е. в центре-- (tatra madhye) (лежит) Господь (bhagavān). Над (ūrdhve) Ним (asya) (находится) лик (vaktram) Īśāna (aiśānam). Под (Ним) (adhas) (находится) лик Pātāla (pātāla-vaktram). В группе из четырёх направлений, начиная с востока (pūrva-ādi-dik-catuṣke), (имеются лики), называющиеся досточтимые Tatpuruṣa, Aghora, Sadyojāta и Vāma (śrī-tatpuruṣa-aghora-sadyas-vāma-ākhyam). Посередине четырёх направлений (dik-catuṣka-madhye) (имеются) другие (anyāḥ) четыре (направления) (catasraḥ) — Таким образом (iti evam), величие одного Сознания (saṁvid-mahimā eva) проявляет (bhāsayati) различные виды направлений (dik-bhedam), имеющих отношение к формам (mūrti-kṛtam). Поэтому (iti) направление (dik) не является (na) другой таттвой, или категорией (tattva-antaram).
И (ca) так же как (yathā yathā) наша собственная тень (sva-chāyā) остаётся (bhavati) (всё время) впереди (puras puras), когда она предназначена (iṣṭā satī) для того, чтобы через неё перепрыгнул (её обладатель) (laṅghayitum), так и (tathā) (поклоняющийся постоянно) движется --как тень-- (eti) к центру Великого Господа (parama-īśvara-madhyatām). Было сказано (iti uktam), что центральность --букв. состояние нахождения в центре-- (mādhyasthyam) (подразумевает) управление/руководство всем (sarva-adhiṣṭhātṛtā eva).
Таким образом (evam), подобно тому, как (yathā) Господь (bhagavān) является тем, кто разделяет направления (dik-vibhāga-kārī), таким же (tathā... api) (является) солнце (sūryaḥ). Оно --т.е. солнце-- (saḥ hi), как было сказано в различных (Писаниях), является (uktam tatra tatra) "Силой Знания ( jñāna-śaktiḥ) Всевышнего Владыки (pārameśvaryā eva... iti)". Что касается его --т.е. солнца-- (tatra), восток (pūrvā) (называется так), поскольку проявление (его света) (vyakteḥ) вначале (происходит там) (pūrvam). (Поэтому) там, где (yatra eva ca) это так (tathā), прямо там и (восток) (tatra eva). Таким образом (evam), (восток) зависит от собственной Самости (sva-ātma-adhīnā api). (Почему?) Потому что место, находящееся перед тобой, (символизирует) восток (sva-sammukhīnasya deśasya purastāttvāt).
Итак (evam), как учили Гуру Абхинавагупты (iti abhinavaguptaguravaḥ): Обсуждение/исследование направлений (dik-carcā) (завершается) единым созерцанием триады, (состоящей из) собственной Самости, солнца и Высшего Господа (sva-ātma-sūrya-parama-īśa-tritaya-ekī-bhāvanayā).
Когда (такая концепция) устанавливается таким образом (evam sthite), (поклоняющийся --т.е. ты--), после сидения (upaviśya), ориентированного на север (uttarā-abhimukham), должен сжечь (dahet) состояние наличия тела --букв. телесность-- (dehatām) отказом от гордыни/высокомерия --т.е. эгоизма-- (ahambhāva-tyāgena) касательно грубого тела, тонкого и т.д. (deha-puryaṣṭaka-ādau), (и) даже (api) при наличии (тех тел) (sannidhau) (он должен вести себя), как в отношении тел других (para-deha-vat) — (Зачем ему всё это?) Потому что (у Самости) нет тела (adehatvāt). После этого (tatas), поскольку (поклоняющийся), утвердившийся в (этом) устойчивом состоянии, лишённом волн --т.е. флуктуаций--, имеет (такую) особую точку зрения (nistaraṅga-dhruva-dhāma-rūḍhasya dṛṣṭi-svābhāvyāt), (там появляется) форма (sā eva mūrtiḥ), которая, на самом деле, является (yā kila) первым (ādyā) знаком Спанды (spanda-kalā). На это --т.е. на такую форму-- (следует выполнять) (tad-upari) Nyāsa группы божеств, которым надо поклоняться, как учили (yathaā-upadiṣṭa-yājya-devatā-cakra-nyāsaḥ). И (ca) здесь (iha), в основном, следует поклоняться (prādhānyena... yājyāḥ) śakti-s, или силам (śaktayaḥ) — (Почему?) Потому что они являются вместилищами Того (tad-āsanatvāt) и (ca) потому что надо поклоняться śakti, или силе девятикратной Самости Господа и т.д. --группе таттв, или категорий, образованных Prakṛti, Puruṣa, Niyati, Kāla, Māyā, Sadvidyā, Īśvara, Sadāśiva и Śiva-- (bhagavat-nava-ātma-ādīnām śakteḥ eva ca pūjyatvāt). Это то, что (было выражено) Гуру (iti guravaḥ).
И (ca) там (tatra) (имеется) пять (pañca) состояний (avasthāḥ): Бодрствование и т.д. (jāgrat-ādyāḥ). Шестое (ṣaṣṭhī ca) называется Anuttarā (anuttarā), т.е. это естественное/изначальное Состояние (sva-bhāva-daśā), заслуживающее исследования (anusandheyā) — Таков шестикратный nyāsa (iti ṣoḍhā nyāsaḥ bhavati).
Там --в шестикратном nyāsa-- (tatra), поскольку Причины, чьими формами являются Brahmā, Viṣṇu, Rudra, Īśa, Sadāśiva и Śakti, управляют (kāraṇānām brahma-viṣṇu-rudra-īśa-sadāśiva-śakti-rūpāṇām... adhiṣṭhānāt) всей группой из 36 таттв, или категорий (ṣaṭtriṁśa-ttattva-kalāpasya) —одной за другой (pratyekam)—, когда nyāsa выполняется в единстве с досточтимым Bhairava (bhairava-bhaṭṭāraka-abheda-vṛtte nyāse) —находящимся вне обычных принципов (laukika-tattva-uttīrṇasya)—, Состояние Bhairava (возникает) (bhairavī-bhāvaḥ) из-за (Его) Полноты (pūrṇatvāt). По этой причине (tena) это (etad) (является) непригодным (anavakāśam) --т.е. если человек достиг Состояния Bhairava, ему нет необходимости выполнять nyāsa и т.д.; очевидно, это обоснованное возражение--.
Как они сказали (yad āhuḥ): "Однако (punar), когда состояние, лишённое волн --колебаний--, достигнуто (a-taraṅga-rūḍhau labdhāyām), какой смысл в проявлении принципов, nyāsa и т.д. (kim tattva-sṛṣṭi-nyāsa-ādinā iti)?".»
"Сейчас (idānīm) знаменитый Abhinavagupta полностью описывает (abhinavagupta-pādaiḥ... nikhila-varṇanam kṛtam) ритуал (kriyāyāḥ). Я постараюсь (yatiṣye) объяснить (vyākhyātum) тебе (tvām) все тёмные части (sarva-andhakāra-yukta-bhāgān) в тексте (pāṭhe). Aghora (aghoraḥ) (— это) один из (anyatamaḥ) пяти ликов (pañca-ānanānām) Śiva (śivasya). Другие (anyāni) четыре лика (catur-ānanāni) (следующие): 'Īśāna (īśānaḥ), Tatpuruṣa (tatpuruṣaḥ), Vāmadeva (vāmadevaḥ) и (ca) Sadyojāta (sadyojātaḥ)'. Īśāna (īśānaḥ), Tatpuruṣa (tatpuruṣaḥ), Sadyojāta (sadyojātaḥ), Aghora (aghoraḥ) и (ca) Vāmadeva (vāmadevaḥ) тесно связаны с Силами Сознания, Блаженства, Воли, Знания и Действия (cit-ānanda-icchā-jñāna-kriyā-śakti-sānvayāḥ), соответственно (yathākramam). Кроме того (kiñca), лики Śiva (śiva-ānanāni) связаны с различными категориями (tad-tad-tattva-saṅyuktāni). Например (yathā): Īśāna (īśānaḥ) ассоциируется (saṁśliṣṭaḥ) с Познающим области, именуемой Puruṣa (puruṣa-ākhya-kṣetra-jñena) и (ca) с Силами Восприятия и Действия, Тонким и Грубым элементами, известными как силы слуха и речи, Звуком как таковым и Эфиром (śravaṇa-vāk-śabda-ākāśa-nāmaka-jñāna-karma-indriya-tanmātra-mahābhūtaiḥ); Tatpuruṣa (tatpuruṣaḥ) ассоциируется (saṁśliṣṭaḥ) с изначальным источником (материальной вселенной), называемым Prakṛti (prakṛti-ākhya-pradhānena), и (ca) с Силами Восприятия и Действия, Тонким и Грубым Элементами, известными как силы тактильного ощущения и ухватывания, Касанием как таковым и Воздухом (tvak-pāṇi-sparśa-vāyu-nāmaka-jñāna-karma-indriya-tanmātra-mahābhūtaiḥ); Aghora (aghoraḥ) ассоциируется (saṁśliṣṭaḥ) с великим принципом, называемым Buddhi --т.е. интеллект-- (buddhi-ākhya-mahat-tattvena), и (ca) с Силами Восприятия и Действия, Тонким и Грубым Элементами, известными как силы зрения и передвижения, Цветом как таковым и Огнём (cakṣus-pāda-rūpa-agni-nāmaka-jñāna-karma-indriya-tanmātra-mahābhūtaiḥ); Vāmadeva (vāmadevaḥ) ассоциируется (saṁśliṣṭaḥ) с Ahaṅkāra --т.е. эго-- (ahaṅkāreṇa) и (ca) с Силами Восприятия и Действия, Тонким и Грубым элементами, известными как силы вкуса и выделения, Вкусом как таковым и Водой (jihvā-pāyu-rasa-vāri-nāmaka-jñāna-karma-indriya-tanmātra-mahābhūtaiḥ); и (ca) Sadyojāta (sadyojātaḥ) ассоциируется (saṁśliṣṭaḥ) с Manas --т.е. умом-- (manasā) и (ca) с Силами Восприятия и Действия, Тонким и Грубым элементами, известными как силы обоняния и сексуальной активности и покоя, Запахом как таковым и Землёй (ghrāṇa-upastha-gandha-pṛthivī-nāmaka-jñāna-karma-indriya-tanmātra-mahābhūtaiḥ). Десять направлений (daśa-diśaḥ) (— это) śakti-s, или силы (śaktayaḥ), (а именно): 'Восток (prācī), запад (pratīcī), север (udīcī), юг (dakṣiṇā), северо-восток (prāgudīcī), юго-запад (paścādavācī), юго-восток (prāgavācī), северо-запад (vāyavī), зенит (ūrdhvasvastikam) и (ca) надир (adhaḥsvastikam... iti)'. Свет (prakāsaḥ), упоминаемый (uktaḥ) прославленным Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptena), (— это) Ты Сам (tvam eva) в высшем смысле (paramārthatas), то есть (arthāt), Parabhairava (para-bhairavaḥ), также называемый Великим Господом (mahā-īśvara-nāmakaḥ api); эту (etad) истину (satyam) следует ясно понимать (boddhavyam eva). В ритуале (kriyāyām), тебе не требуется компас (tava dignirūpaṇayantreṇa prayojanam na asti), в действительности (avaśyam). Восток (prācī) находится перед тобой (tvat-sammukhīnā), а (ca) запад (pratīcī) позади (tvat-paścāt), север (udīcī) — слева (tava vāmatas), и (ca) юг (dakṣiṇā) у тебя справа (tava dakṣiṇatas). Направление (dik eva) (является) śakti, или силой (śaktiḥ), а не (na tu) другой таттвой, или категорией (tattva-antaram). Поскольку (yatas) в ритуале (kriyāyām) ты (tvam) находишься в центре (madhya-sthaḥ), поэтому (tatas) ты управляешь/руководишь всем (tava sarva-adhiṣṭhātṛtā eva vartate). Ты должен отказаться от (tvayā heyā) состояния с наличием тела --букв. телесности-- (dehatā), полного привязанности (rakti-saṅkīrṇā), поскольку Самость не имеет тела (ātmanaḥ a-dehatvāt). После этого (tatas) появляется (dṛśyate) первая (ādyā) цифра --фаза-- Спанды (spanda-kalā). Nyāsa (nyāsaḥ) необходимо выполнять (kartavyaḥ) в этой форме (tad-mūrteḥ upari). Впоследствии (tatas), должно быть (bhavet) поклонение (pūjā) śakti-s, или силам, которые являются опорой Высшего Господа (parama-īśvara-āsana-bhūtānām śaktīnām), сопровождаемое śakti, или силой девятикратной Самости Господа, состоящей из категорий, (известных как) Śiva, Sadāśiva, Īśvara, Sadvidyā, Māyā, Kāla, Niyati, Puruṣa and Prakṛti и т.д. (śiva-sadāśiva-īśvara-sadvidyā-māyā-kāla-niyati-puruṣa-prakṛti-tattva-ātmaka-bhagavat-nava-ātma-ādi-śakti-sahitānām). Пять состояний (сознания) (pañca-avasthāḥ) (— это): 'Бодрствование (jāgrat), сон со сновидениями (svapnaḥ), глубокий сон (suṣuptiḥ), Четвёртое состояние (turyam) и (ca) Состояние за пределами Четвёртого (turya-atītam). По словам знаменитого Abhinavagupta (śrīmat-abhinavagupta-anusāreṇa), Anuttarā (anuttarā) (является) шестым (ṣaṣṭhī) Состоянием (сознания) (avasthā). Шесть (ṣaṭ) Причин (kāraṇāni) (— это): 'Brahmā (brahmā), Viṣṇu (viṣṇuḥ) (и) Rudra (rudraḥ), (являющиеся) Творцом (saṣṭā), Хранителем (bhartā) и (ca... ca... ca) Разрушителем (vināśakaḥ) вселенной (viśvasya), вместе с (saha) Īśa (īśena), который пребывает в категории Īśvara (īśvara-tattva-sthena), Sadāśiva (sadāśivena), пребывающим в третьей категории (tṛtīya-tattva-sthena), и (ca... ca... ca) Śakti (śaktyā), являющейся Силой Великого Владыки (mahā-īśvara-bala-rūpayā... iti)'. Посредством этого шестикратного nyāsa (ṣaḍvidha-nyāsāt asmāt) возникает (utpadyate eva) Состояние Bhairava (bhairavī-bhāvaḥ). После достижения (labdhvā) Состояния Bhairava (bhairavī-bhāvam) практики nyāsa и т.д. (nyāsa-ādi-abhyāsāḥ) становятся (bhaveyuḥ) ненужными (niṣprayojanāḥ). Эта (etad) истина (satyam) также упоминалась (uktam api) мудрецами (munibhiḥ) прошлого (prākkāle... iti)"||463||
Четвёртая часть
तावद्धि तदतरङ्गं भैरववपुर्यत् स्वात्मन्यवभासितसृष्टिसंहारवैचित्र्यकोटि। एवमन्योन्यमेलकयोगेन परमेश्वरीभूतं प्राणदेहबुद्ध्यादि भावयित्वा बहिरन्तः पुष्पधूपतर्पणाद्यैर्यथासम्भवं पूजयेत्। तत्र शरीरे प्राणे धियि च तदनुसारेण शूलाब्जन्यासं कुर्यात्तद्यथा - आधारशक्तिमूले मूलं कन्द आमूलसारकं लम्बिकान्ते कलातत्त्वान्तो दण्डो मायात्मको ग्रन्थिश्चतुष्किकात्मा शुद्धविद्यापद्मं तत्रैव सदाशिवभट्टारकः स एव महाप्रेतः - प्रकर्षेण लीनत्वाद्बोधात्प्राधान्येन वेद्यात्मकदेहक्षयान्नादामर्शात्मकत्वाच्चेति। तन्नाभ्युत्थितं तन्मूर्धरन्ध्रत्रयनिर्गतं नादान्तर्वर्तिशक्तिव्यापिनीसमनारूपमरत्रयं द्विषट्कान्तं तदुपरि शुद्धपद्मत्रयमौन्मनसमेतस्मिन्विश्वमये भेद आसनीकृतेऽधिष्ठातृतया व्यापकभावेनाधेयभूतां यथाभिमतां देवतां कल्पयित्वा यत्तत्रैव समस्वभावनिर्भरात्मनि विश्वभावार्पणं तदेव पूजनं यदेव तन्मयीभवनं तद् ध्यानं यत् तथाविधान्तःपरामर्शसद्भावनादान्दोलनं स जपो यत् तथाविधपरामर्शक्रमप्रबुद्धमहातेजसा तथाबलादेव विश्वात्मीकरणं स होमस्तदेवं कृत्वा परिवारं तत एव वह्निराशेर्विस्फुलिङ्गवद्ध्यात्वा तथैव पूजयेत्।
द्वादशान्तमिदं प्राग्रं त्रिशूलं मूलतः स्मरन्।
देवीचक्राग्रगं त्यक्तक्रमः खेचरतां व्रजेत्॥
मूलाधाराद्द्विषट्कान्तव्योमाग्रापूरणात्मिका।
खेचरीयं खसञ्चारस्थितिभ्यां खामृताशनात्॥
एवमन्तर्यागमात्रादेव वस्तुतः कृतकृत्यता। सत्यतस्तदाविष्टस्य तथापि बहिरपि कार्यो यागोऽवच्छेदहानय एव योऽपि तथा समावेशभाग्न भवति तस्य मुख्यो बहिर्यागस्तदभ्यासात्समावेशलाभः - यतस्तस्यापि तु पशुतातिरोधानायान्तर्यागः - तदरूढावपि तत्सङ्कल्पबलस्य शुद्धिप्रदत्वात्। अथ यदा दीक्षां चिकीर्षेत्तदाधिवासनार्थं भूमिपरिग्रहं गणेशार्चनं कुम्भकलशयोः पूजां स्थण्डिलार्चनं हवनं च कुर्यात्। नित्यनैमित्तिकयोस्तु स्थण्डिलाद्यर्चनहवन एव। तत्राधिवासनं शिष्यस्य संस्कृतयोग्यताधानमम्ब्लीकरणमिव दन्तानां देवस्य कर्तव्योन्मुखत्वग्राहणं गुरोस्तद्ग्रहणम्। उपकरणद्रव्याणां यागगृहान्तर्वर्तितया परमेशतेजोबृंहणेन पूजोपकरणयोग्यतार्पणमिति। तत्र सर्वोपकरणपूर्णं यागगृहं विधाय भगवतीं मालिनीं मातृकां वा स्मृत्वा तद्वर्णतेजःपुञ्जभरितं गृहीतं भावयन्पुष्पाञ्जलिं क्षिपेत्। तत उक्तास्त्रजप्तानि यथासम्भवं सिद्धार्थधान्याक्षतलाजादीनि तेजोरूपाणि विकीर्य ऐशान्यां दिशि क्रमेण सङ्घट्टयेदिति भूपरिग्रहः। ततः शुद्धविद्यान्तमासनं दत्त्वा गणपतेः पूजा ततः कुम्भमानन्दद्रव्यपूरितमलङ्कृतं पूजयेत्ततो याज्यमनु पूगं न्यस्य तत्र मुख्यं मन्त्रं सर्वाधिष्ठातृतया विधिपूर्वकत्वेन स्मरन् अष्टोत्तरशतमन्त्रितं तेन तं कुम्भं कुर्यात्। द्वितीयकलशे विघ्नशमनायास्त्रं यजेत्। ततः स्वस्वदिक्षु लोकपालान्सास्त्रान्पूजयेत्। ततः शिष्यस्य प्राक् दीक्षितस्य हस्तेऽस्त्रकलशं दद्यात्। स्वयं च गुरुः कुम्भमाददीत। ततः शिष्यं गृहपर्यन्तेषु विघ्नशमनाय धारां पातयन्तं सकुम्भोऽनुगच्छेदिमं मन्त्रं पठन्-
भो भोः शक्र त्वया स्वस्यां दिशि विघ्नप्रशान्तये।
सावधानेन कर्मान्तं भवितव्यं शिवाज्ञया॥
त्र्यक्षरे नाम्नि - भो इत्येकमेव। तत ऐशान्यां दिशि कुम्भं स्थापयेत्। विकिरोपरि अस्त्रकलशम्। तत उभयपूजनम्। ततः स्थण्डिलमध्ये परमेशपूजनम्। ततोऽग्निकुण्डं परमेश्वरशक्तिरूपतया भावयित्वा तत्राग्निं प्रज्वाल्य हृदयान्तर्बोधाग्निना सहैकीकृत्य मन्त्रपरामर्शसाहित्येन ज्वलन्तं शिवाग्निं भावयित्वा तत्र न्यस्याभ्यर्च्य मन्त्रान्तर्पयेदाज्येन तिलैश्चेति।
श्रीतन्त्रालोके पञ्चदशाह्निकेऽभिनवगुप्तपादैर्विस्तारेण शूलाब्जन्यासो वर्णितः
एवं देहं पूजयित्वा प्राणधीशून्यविग्रहान्॥२९५॥
अन्योन्यतन्मयीभूतान्पूजयेच्छिवतादृशे।
तत्र प्राणाश्रये न्यासे बुद्ध्या विरचिते सति॥२९६॥
शून्याधिष्ठानतः सर्वमेकयत्नेन पूज्यते।
न्यस्येदाधारशक्तिं तु नाभ्यधश्चतुरङ्गुलाम्॥२९७॥
धरां सुरोदं तेजश्च मेयपारप्रतिष्ठितेः।
पोतरूपं मरुत्कन्दस्वभावं विश्वसूत्रणात्॥२९८॥
प्रत्येकमङ्गुलं न्यस्येच्चतुष्कं व्योमगर्भकम्।
ईषत्समन्तादमलमिदमामलसारकम्॥२९९॥
ततो दण्डमनन्ताख्यं कल्पयेल्लम्बिकावधि।
तन्मात्रादिकलान्तं तदूर्ध्वे ग्रन्थिर्निशात्मकः॥३००॥
तत्र मायामये ग्रन्थौ धर्माधर्माद्यमष्टकम्।
वह्निप्रागादि माया हि तत्सूतिर्विभवस्तु धीः॥३०१॥
मायाग्रन्थेरूर्ध्वभूमौ त्रिशूलाधश्चतुष्किकाम्।
शुद्धविद्यात्मिकां ध्यायेच्छदनद्वयसंयुताम्॥३०२॥
तच्च तत्त्वं स्थितं भाव्यं लम्बिकाब्रह्मरन्ध्रयोः।
प्रकाशयोगो ह्यत्रैवं दृक्श्रोत्ररसनादिकः॥३०३॥
दक्षान्यावर्ततो न्यस्येच्छक्तीनां नवकद्वयम्।
विद्यापद्मेऽत्र तच्चोक्तमपि प्राग्दर्श्यते पुनः॥३०४॥
वामा ज्येष्ठा रौद्री काली कलबलविकरिके बलमथनी।
भूतदमनी च मनोन्मनिका शान्ता शक्रचापरुचिरत्र स्यात्॥३०५॥
विभ्वी ज्ञप्तिकृतीच्छा वागीशी ज्वालिनी तथा वामा।
ज्येष्ठा रौद्रीत्येताः प्राग्दलतः कालदहनवत्सर्वाः॥३०६॥
दलकेसरमध्येषु सूर्येन्दुदहनत्रयम्।
निजाधिपैर्ब्रह्मविष्णुहरैश्चाधिष्ठितं स्मरेत्॥३०७॥
मायोत्तीर्णं हि यद्रूपं ब्रह्मादीनां पुरोदितम्।
आसनं त्वेतदेव स्यान्नतु मायाञ्जनाञ्जितम्॥३०८॥
रुद्रोर्ध्वे चेश्वरं देवं तदूर्ध्वे च सदाशिवम्।
न्यस्येत्स च महाप्रेत इति शास्त्रेषु भण्यते॥३०९॥
समस्ततत्त्वव्याप्तृत्वान्महाप्रेतः प्रबोधतः।
प्रकर्षगमनाच्चैष लीनो यन्नाधरं व्रजेत्॥३१०॥
विद्याविद्येशिनः सर्वे ह्युत्तरोत्तरतां गताः।
सदाशिवीभूय ततः परं शिवमुपाश्रिताः॥३११॥
अतः सदाशिवो नित्यमूर्ध्वदृग्भास्वरात्मकः।
कृशो मेयत्वदौर्बल्यात्प्रेतोऽट्टहसनादितः॥३१२॥
इति। श्रीमदभिनवगुप्तेन वर्णनं सुस्पष्टम्। तन्त्रसारे महामाहेश्वरेणोक्तमेतद्व्याख्यास्यामि - नादान्तर्वर्तिशक्तिव्यापिनीसमनारूपमरत्रयमिति - शक्तिरोम्ँआख्यप्रणवजपे नवमी भूमिका या त्वच्यनुभूता। व्यापिका वा व्यापिनी वा तत्प्रणवजपे दशमी भूमिका या शिखामूलेऽनुभूता। समना तत्प्रणवजप एकादशी भूमिका या शिखामध्यांशेऽनुभूता। तदुपरि शुद्धपद्मत्रयमौन्मनसमिति - उन्मना तत्प्रणवजपेऽमात्रा द्वादशी भूमिका या शिखाग्रेऽनुभूता। द्वादशान्तमिदम् प्राग्रं त्रिशूलं मूलतः स्मरन्देवीचक्राग्रगमिति - द्वादशान्तोऽत्र परद्वादशान्तो महाव्योमनामकोऽपि। त्यक्तक्रमः खेचरतां व्रजेदिति - खेचरीह शिवावस्था न तु विशेषमुद्रा हठयोगशास्त्रनिरूपिता। शिवावस्था त्यक्तक्रमरूपस्य कस्यापि। किमिति शिवस्याक्रमत्वादेव। खमत्र चिदाकाशः। एवं खेचरीयं मूलाधाराद्ब्रह्मरन्ध्रद्विषट्कान्तमहाव्योमाग्रापूरणात्मिका। पशुता पारिमित्यपूर्णं नरत्वमेव। अधिवासनं प्राथमिकसंस्कारः। हवनमग्निना हविर्दानम्। मम मते दन्तानामम्ब्लीकरणं दन्तानामम्लीकरणमिति बोद्धव्यम्। फडित्यस्त्रमन्त्रः। आनन्दद्रव्यं मद्यमिति बोद्धव्यम्। बलवानिति शक्रस्यार्थः। शक्र इन्द्रबहुनामान्यतमः। त्र्यक्षरे नाम्नीति कथनेनान्यदिग्देवतानामानि सूचितानि तथाहि वरुणः कुबेर ईशान इत्यादयः।
भो -दिग्देवतानाम- त्वया स्वस्यां दिशि विघ्नप्रशान्तये।
सावधानेन कर्मान्तं भवितव्यं शिवाज्ञया॥
इति। तद्यथामन्त्रणे वरुण कुबेर ईशानेत्यादिभिर्नामभीः श्लोकमिमं वदेत्। तत्र भो इत्येकमेव न तु भो भो इत्याद्यश्लोक इव। किमिति यतो वरुण कुबेर ईशानेत्यादीनि नामानि त्र्यक्षराणि शक्रेति तु द्व्यक्षरम्। सङ्क्षेपतश्छन्दोऽपेक्षितानि पूरितव्यानीत्यर्थः। हृदयं त्रिकशासने चैतन्यं न त्वनाहतचक्रं वा स्थूलहृदपि वा। शेषं सुस्पष्टमिति॥४६४॥
Tāvaddhi tadataraṅgaṁ bhairavavapuryat svātmanyavabhāsitasṛṣṭisaṁhāravaicitryakoṭi| Evamanyonyamelakayogena parameśvarībhūtaṁ prāṇadehabuddhyādi bhāvayitvā bahirantaḥ puṣpadhūpatarpaṇādyairyathāsambhavaṁ pūjayet| Tatra śarīre prāṇe dhiyi ca tadanusāreṇa śūlābjanyāsaṁ kuryāttadyathā - Ādhāraśaktimūle mūlaṁ kanda āmūlasārakaṁ lambikānte kalātattvānto daṇḍo māyātmako granthiścatuṣkikātmā śuddhavidyāpadmaṁ tatraiva sadāśivabhaṭṭārakaḥ sa eva mahāpretaḥ - Prakarṣeṇa līnatvādbodhātprādhānyena vedyātmakadehakṣayānnādāmarśātmakatvācceti| Tannābhyutthitaṁ tanmūrdharandhratrayanirgataṁ nādāntarvartiśaktivyāpinīsamanārūpamaratrayaṁ dviṣaṭkāntaṁ tadupari śuddhapadmatrayamaunmanasametasminviśvamaye bheda āsanīkṛte'dhiṣṭhātṛtayā vyāpakabhāvenādheyabhūtāṁ yathābhimatāṁ devatāṁ kalpayitvā yattatraiva samasvabhāvanirbharātmani viśvabhāvārpaṇaṁ tadeva pūjanaṁ yadeva tanmayībhavanaṁ tad dhyānaṁ yat tathāvidhāntaḥparāmarśasadbhāvanādāndolanaṁ sa japo yat tathāvidhaparāmarśakramaprabuddhamahātejasā tathābalādeva viśvātmīkaraṇaṁ sa homastadevaṁ kṛtvā parivāraṁ tata eva vahnirāśervisphuliṅgavaddhyātvā tathaiva pūjayet|
Dvādaśāntamidaṁ prāgraṁ triśūlaṁ mūlataḥ smaran|
Devīcakrāgragaṁ tyaktakramaḥ khecaratāṁ vrajet||
Mūlādhārāddviṣaṭkāntavyomāgrāpūraṇātmikā|
Khecarīyaṁ khasañcārasthitibhyāṁ khāmṛtāśanāt||
Evamantaryāgamātrādeva vastutaḥ kṛtakṛtyatā| Satyatastadāviṣṭasya tathāpi bahirapi kāryo yāgo'vacchedahānaya eva yo'pi tathā samāveśabhāgna bhavati tasya mukhyo bahiryāgastadabhyāsātsamāveśalābhaḥ - Yatastasyāpi tu paśutātirodhānāyāntaryāgaḥ - Tadarūḍhāvapi tatsaṅkalpabalasya śuddhipradatvāt| Atha yadā dīkṣāṁ cikīrṣettadādhivāsanārthaṁ bhūmiparigrahaṁ gaṇeśārcanaṁ kumbhakalaśayoḥ pūjāṁ sthaṇḍilārcanaṁ havanaṁ ca kuryāt| Nityanaimittikayostu sthaṇḍilādyarcanahavana eva| Tatrādhivāsanaṁ śiṣyasya saṁskṛtayogyatādhānamamblīkaraṇamiva dantānāṁ devasya kartavyonmukhatvagrāhaṇaṁ gurostadgrahaṇam| Upakaraṇadravyāṇāṁ yāgagṛhāntarvartitayā parameśatejobṛṁhaṇena pūjopakaraṇayogyatārpaṇamiti| Tatra sarvopakaraṇapūrṇaṁ yāgagṛhaṁ vidhāya bhagavatīṁ mālinīṁ mātṛkāṁ vā smṛtvā tadvarṇatejaḥpuñjabharitaṁ gṛhītaṁ bhāvayanpuṣpāñjaliṁ kṣipet| Tata uktāstrajaptāni yathāsambhavaṁ siddhārthadhānyākṣatalājādīni tejorūpāṇi vikīrya aiśānyāṁ diśi krameṇa saṅghaṭṭayediti bhūparigrahaḥ| Tataḥ śuddhavidyāntamāsanaṁ dattvā gaṇapateḥ pūjā tataḥ kumbhamānandadravyapūritamalaṅkṛtaṁ pūjayettato yājyamanu pūgaṁ nyasya tatra mukhyaṁ mantraṁ sarvādhiṣṭhātṛtayā vidhipūrvakatvena smaran aṣṭottaraśatamantritaṁ tena taṁ kumbhaṁ kuryāt| Dvitīyakalaśe vighnaśamanāyāstraṁ yajet| Tataḥ svasvadikṣu lokapālānsāstrānpūjayet| Tataḥ śiṣyasya prāk dīkṣitasya haste'strakalaśaṁ dadyāt| Svayaṁ ca guruḥ kumbhamādadīta| Tataḥ śiṣyaṁ gṛhaparyanteṣu vighnaśamanāya dhārāṁ pātayantaṁ sakumbho'nugacchedimaṁ mantraṁ paṭhan-
Bho bhoḥ śakra tvayā svasyāṁ diśi vighnapraśāntaye|
Sāvadhānena karmāntaṁ bhavitavyaṁ śivājñayā||
Tryakṣare nāmni - Bho ityekameva| Tata aiśānyāṁ diśi kumbhaṁ sthāpayet| Vikiropari astrakalaśam| Tata ubhayapūjanam| Tataḥ sthaṇḍilamadhye parameśapūjanam| Tato'gnikuṇḍaṁ parameśvaraśaktirūpatayā bhāvayitvā tatrāgniṁ prajvālya hṛdayāntarbodhāgninā sahaikīkṛtya mantraparāmarśasāhityena jvalantaṁ śivāgniṁ bhāvayitvā tatra nyasyābhyarcya mantrāntarpayedājyena tilaiśceti|
Śrītantrāloke pañcadaśāhnike'bhinavaguptapādairvistāreṇa śūlābjanyāso varṇitaḥ
Evaṁ dehaṁ pūjayitvā prāṇadhīśūnyavigrahān||295||
Anyonyatanmayībhūtānpūjayecchivatādṛśe|
Tatra prāṇāśraye nyāse buddhyā viracite sati||296||
Śūnyādhiṣṭhānataḥ sarvamekayatnena pūjyate|
Nyasyedādhāraśaktiṁ tu nābhyadhaścaturaṅgulām||297||
Dharāṁ surodaṁ tejaśca meyapārapratiṣṭhiteḥ|
Potarūpaṁ marutkandasvabhāvaṁ viśvasūtraṇāt||298||
Pratyekamaṅgulaṁ nyasyeccatuṣkaṁ vyomagarbhakam|
Īṣatsamantādamalamidamāmalasārakam||299||
Tato daṇḍamanantākhyaṁ kalpayellambikāvadhi|
Tanmātrādikalāntaṁ tadūrdhve granthirniśātmakaḥ||300||
Tatra māyāmaye granthau dharmādharmādyamaṣṭakam|
Vahniprāgādi māyā hi tatsūtirvibhavastu dhīḥ||301||
Māyāgrantherūrdhvabhūmau triśūlādhaścatuṣkikām|
Śuddhavidyātmikāṁ dhyāyecchadanadvayasaṁyutām||302||
Tacca tattvaṁ sthitaṁ bhāvyaṁ lambikābrahmarandhrayoḥ|
Prakāśayogo hyatraivaṁ dṛkśrotrarasanādikaḥ||303||
Dakṣānyāvartato nyasyecchaktīnāṁ navakadvayam|
Vidyāpadme'tra taccoktamapi prāgdarśyate punaḥ||304||
Vāmā jyeṣṭhā raudrī kālī kalabalavikarike balamathanī|
Bhūtadamanī ca manonmanikā śāntā śakracāparuciratra syāt||305||
Vibhvī jñaptikṛtīcchā vāgīśī jvālinī tathā vāmā|
Jyeṣṭhā raudrītyetāḥ prāgdalataḥ kāladahanavatsarvāḥ||306||
Dalakesaramadhyeṣu sūryendudahanatrayam|
Nijādhipairbrahmaviṣṇuharaiścādhiṣṭhitaṁ smaret||307||
Māyottīrṇaṁ hi yadrūpaṁ brahmādīnāṁ puroditam|
Āsanaṁ tvetadeva syānnatu māyāñjanāñjitam||308||
Rudrordhve ceśvaraṁ devaṁ tadūrdhve ca sadāśivam|
Nyasyetsa ca mahāpreta iti śāstreṣu bhaṇyate||309||
Samastatattvavyāptṛtvānmahāpretaḥ prabodhataḥ|
Prakarṣagamanāccaiṣa līno yannādharaṁ vrajet||310||
Vidyāvidyeśinaḥ sarve hyuttarottaratāṁ gatāḥ|
Sadāśivībhūya tataḥ paraṁ śivamupāśritāḥ||311||
Ataḥ sadāśivo nityamūrdhvadṛgbhāsvarātmakaḥ|
Kṛśo meyatvadaurbalyātpreto'ṭṭahasanāditaḥ||312||
iti| Śrīmadabhinavaguptena varṇanaṁ suspaṣṭam| Tantrasāre mahāmāheśvareṇoktametadvyākhyāsyāmi - Nādāntarvartiśaktivyāpinīsamanārūpamaratrayamiti - Śaktirom̐ākhyapraṇavajape navamī bhūmikā yā tvacyanubhūtā| Vyāpikā vā vyāpinī vā tatpraṇavajape daśamī bhūmikā yā śikhāmūle'nubhūtā| Samanā tatpraṇavajapa ekādaśī bhūmikā yā śikhāmadhyāṁśe'nubhūtā| Tadupari śuddhapadmatrayamaunmanasamiti - Unmanā tatpraṇavajape'mātrā dvādaśī bhūmikā yā śikhāgre'nubhūtā| Dvādaśāntamidam prāgraṁ triśūlaṁ mūlataḥ smarandevīcakrāgragamiti - Dvādaśānto'tra paradvādaśānto mahāvyomanāmako'pi| Tyaktakramaḥ khecaratāṁ vrajediti - Khecarīha śivāvasthā na tu viśeṣamudrā haṭhayogaśāstranirūpitā| Śivāvasthā tyaktakramarūpasya kasyāpi| Kimiti śivasyākramatvādeva| Khamatra cidākāśaḥ| Evaṁ khecarīyaṁ mūlādhārādbrahmarandhradviṣaṭkāntamahāvyomāgrāpūraṇātmikā| Paśutā pārimityapūrṇaṁ naratvameva| Adhivāsanaṁ prāthamikasaṁskāraḥ| Havanamagninā havirdānam| Mama mate dantānāmamblīkaraṇaṁ dantānāmamlīkaraṇamiti boddhavyam| Phaḍityastramantraḥ| Ānandadravyaṁ madyamiti boddhavyam| Balavāniti śakrasyārthaḥ| Śakra indrabahunāmānyatamaḥ| Tryakṣare nāmnīti kathanenānyadigdevatānāmāni sūcitāni tathāhi varuṇaḥ kubera īśāna ityādayaḥ|
Bho -digdevatānāma- tvayā svasyāṁ diśi vighnapraśāntaye|
Sāvadhānena karmāntaṁ bhavitavyaṁ śivājñayā||
iti| Tadyathāmantraṇe varuṇa kubera īśānetyādibhirnāmabhīḥ ślokamimaṁ vadet| Tatra bho ityekameva na tu bho bho ityādyaśloka iva| Kimiti yato varuṇa kubera īśānetyādīni nāmāni tryakṣarāṇi śakreti tu dvyakṣaram| Saṅkṣepataśchando'pekṣitāni pūritavyānītyarthaḥ| Hṛdayaṁ trikaśāsane caitanyaṁ na tvanāhatacakraṁ vā sthūlahṛdapi vā| Śeṣaṁ suspaṣṭamiti||464||
«(Ответ такой:) Эта (tad) форма Bhairava (bhairava-vapus) действительно лишена волн --т.е. колебаний-- (tāvat hi... ataraṅgam), которая (yad) содержит в себе (sva-ātmani) миллионы --букв. десять миллионов-- разновидностей проявления и растворения (avabhāsita-sṛṣṭi-saṁhāra-vaicitrya-koṭi).
Таким образом (evam), после созерцания (bhāvayitvā) того, что жизненная энергия, тело, интеллект и т.д. (prāṇa-deha-buddhi-ādi) стали Высшим Господом (parama-īśvarī-bhūtam) посредством взаимного союза (anyonya-melaka-yogena), он должен поклоняться (pūjayet) внешне (bahis) (и) внутренне (antar) с цветами, благовониями, подношением воды и пищи и т.п. (puṣpa-dhūpa-tarpaṇa-ādyaiḥ), согласно (своим) возможностям (yathāsambhavam).
Соответственно (tad-anusāreṇa), ему следует делать (kuryāt) nyāsa трезубца и лотоса (śūla-abja-nyāsam) там (tatra), а именно, на теле (śarīre), жизненной энергии (prāṇe) и (ca) интеллекте (dhiyi). Следующим образом (tad-yathā): Корень (mūlam) в корне Ādhāraśakti --т.е. в Mūlādhāracakra, расположенной на четыре пальца ниже пупка-- (ādhāra-śakti-mūle). Āmūlasāraka (āmūla-sārakam) на Kanda (kande) вплоть до lambikā --специальной точки, расположенной на нёбе-- (lambikā-ante). Древко (daṇḍaḥ) заканчивается в категории Kalā (kalā-tattva-antaḥ). Узел (granthiḥ) состоит из Māyā (māyā-ātmakaḥ). Лотос Чистого Знания --т.е. Śuddhavidyā-- (śuddha-vidyā-padmam) (является) тетрадой (catuṣkikā-ātmā). Прямо там (tatra eva) (находится) досточтимый Sadāśiva (sadāśiva-bhaṭṭārakaḥ); он (saḥ eva) (является) великим духом --"preta" — это дух умершего человека-- (mahā-pretaḥ) — (Почему?) "Потому что он, преимущественно, растворён (prakarṣeṇa līnatvāt), потому что Он является, главным образом, (Чистым) Сознанием (bodhāt prādhānyena), потому что (в Нём) происходит прекращение тела, состоящего из объектов (vedya-ātmaka-deha-kṣayāt), и (ca) потому что Он осознаёт Nāda (nāda-āmarśa-ātmakatvāt... iti)".
Возникающие из его пупка (tad-nābhi-utthitam) (и) выходящие из трёх отверстий на его голове (tad-mūrdha-randhra-traya-nirgatam) (являются) тремя зубцами, (именуемыми) Śakti, Vyāpinī и Samanā, которые обитают в Nāda (nāda-antarvarti-śakti-vyāpinī-samanā-rūpam ara-trayam) (и расширяются) до ширины двенадцати (пальцев) (dviṣaṭka-antam). Кроме того (tad-upari), (имеются) три чистых лотоса (śuddha-padma-trayam) Unmanā (aunmanasam). Представив, что (kalpayitvā) избранное божество (yathābhimatām devatām), наделённое всепроникающим состоянием контроля (над всем) (adhiṣṭhātṛtayā vyāpaka-bhāvena), помещено (ādheya-bhūtām) в это универсальное многообразие, действующее подобно престолу (etasmin viśva-maye bhede āsanī-kṛte), что (tad) только и (eva) (является) поклонением (pūjanam), которое (yad) (имеет отношение к) акту подношения всех положительных сущностей --т.е. существующих сущностей-- (viśva-bhāva-arpaṇam) Тому, кто полон однородной сущностной природы (tatra eva sama-svabhāva-nirbhara-ātmani). Это (tad) (есть) медитация (dhyānam), которая (yad eva) (относится к) порождению погружения, или отождествления с Тем (tad-mayī-bhavanam). Japa (saḥ japaḥ) (— это) то, что (yad) (состоит из) постижения Nāda, являющегося реальным существом такого внутреннего отражения/памятования (tathāvidha-antar-parāmarśa-sadbhāva-nāda-āndolanam). Хома (saḥ homaḥ) (— это) то, что (yad) (относится к) акту единения вселенной с Самостью (viśva-ātmī-karaṇam) силой (tathā-balāt eva) великого огня, пробуждённого методом такого отражения/памятования (tathāvidha-parāmarśa-krama-prabuddha-mahā-tejasā). Выполнив (kṛtvā) это (tad) таким образом (evam), (и), впоследствии, созерцая (tatas eva... dhyātvā) свиту (божеств) (parivāram), как если бы они были искрами (visphuliṅga-vat), (появляющимися) из массы огня (vahni-rāśeḥ), он должен поклоняться (им) (pūjayet) подобным образом --вышеуказанным способом-- (tathā eva).
"Помня (smaran) этот (idam) главный (prāgram) трезубец (triśūlam), который (простирается) от корня (mūlataḥ) (до) dvādaśānta (dvādaśa-antam) (и) который находится на вершине группы богинь (devī-cakra-agra-gam), тот, кто оставил krama --krama может означать последовательность или метод-- (tyakta-kramaḥ), достигает (vrajet) состояния Khecara, или Khecarī --т.е. состояния движения в Kha, или Пространстве Сознания-- (khe-caratām)".
"Эта (iyam) Khecarī (khe-carī), потребляя Нектар Kha --Пространства Сознания-- (kha-amṛta-aśanāt) через пребывание и движение в Kha (kha-sañcāra-sthitibhyām), заполняет пространство от Mūlādhāra до вершины эфира на ширину двенадцати пальцев (от Brahmarandhra) (mūlādhārāt dviṣaṭka-anta-vyoma-agra-āpūraṇa-ātmikā)".
Таким образом (evam), (происходит) действительно (vastutas) полное достижение (kṛta-kṛtyatā) посредством только внутреннего жервоприношения --или поклонения-- (antar-yāga-mātrāt eva).
Поистине (satyatas) (происходит полное достижение) в случае того, кто поглощён Тем --т.е. Господом-- (tad-āviṣṭasya); (но) даже в этом случае (tathā api) должно совершаться (kāryaḥ) внешнее (bahis api) жертвоприношение (yāgaḥ) только для разрушения ограничений (avaccheda-hānaya eva). Даже (api) тот, кто (yaḥ) не настолько (tathā... na bhavati) обладает погружённостью (samāveśa-bhāk), для него (tasya) внешнее жертвоприношение (bahis-yāgaḥ) (является) главным (методом) (mukhyaḥ). Достижение погружения (samāveśa-lābhaḥ) (происходит) благодаря практике этого --т.е. "самого погружения", хотя Абхинавагупта не вполне понятен здесь-- (tad-abhyāsāt). (Зачем всё это делать?) Потому что (yatas) даже (api tu) в его случае (tasya) внутренее жервоприношение (antar-yāgaḥ) (является) причиной исчезновения его состояния paśu --букв. зверя, т.е. человека, полного ограничений-- (paśutā-tirodhānāya) — Даже (api) если оно --т.е. внутреннее жертвоприношение-- не полностью выполнено (tad-arūḍhau), сила мысли о нём --т.е. о внутреннем жервоприношении-- является дарителем чистоты (tad-saṅkalpa-balasya śuddhi-pradatvāt).
Теперь (atha), когда (yadā) (Гуру) хочет совершить (cikīrṣet) инициацию (dīkṣām), тогда (tadā) для "adhivāsana" --букв. предварительного посвящения-- (adhivāsana-artham) ему необходимо сделать (такие вещи) (kuryāt): Приобретение и ограждение места (для церемонии) (bhūmi-parigraham), поклонение Gaṇeśa (gaṇeśa-arcanam), поклонение (pūjām) маленькому и большому сосудам (kumbha-kalaśayoḥ), поклонение алтарю (sthaṇḍila-arcanam) и (ca) havana, или акт жертвоприношения с огнём (havanam).
Однако (tu), касательно необходимых и редких ритуалов (nitya-naimittikayoḥ), (должно быть выполнено) поклонение алтарю и пр., а также havana (sthaṇḍila-ādi-arcana-havane eva).
Там (tatra) посвящение (adhivāsanam) в случае ученика (śiṣyasya) (включает в себя) акт придания (ему) пригодности для очищения/освящения (saṁskṛta-yogyatā-ādhānam) —подобно (iva) деланию зубов кислыми --слово "amblīkaraṇam" просто не существует в санскрите, я перевёл его как "amlīkaraṇam" (от "amla" - кислый), если это имеет смысл на русском языке в этом контексте-- (amblī-karaṇam... dantānām)—. В случае Бога --Господа Śiva-- (devasya) (это посвящение включает) действие, побуждающее (его) принять ориентацию/склонность к (своим) обязанностям (kartavya-unmukhatva-grāhaṇam). (Наконец,) в случае Гуру (guroḥ) — это его принятие --т.е. принятие ученика со стороны Гуру-- (tad-grahaṇam).
(Должно быть) подношение соответствия (материалов и) средств для поклонения (pūja-upakaraṇa-yogyatā-arpaṇam iti) через питающее великолепие Высшего Господа (parama-īśa-tejas-bṛṁhaṇena) путём сохранения (таких) материалов и средств внутри жертвенного дома (upakaraṇa-dravyāṇāṁ yāga-gṛha-antar-vartitayā).
Там (tatra), наполнив жертвенный дом всеми средствами (sarva-upakaraṇa-pūrṇam yāga-gṛham vidhāya), памятуя о богине Mālinī (bhagavatīm mālinīm) или (vā) (богине) Mātṛkā (mātṛkām), он должен разбрасывать (kṣipet) цветы, лежащие на его ладонях (puṣpa-añjalim), представляя/думая/полагая (bhāvayan), что то, что он воспринимает (gṛhītam), наполнено массой света от тех букв (tad-varṇa-tejas-puñja-bharitam).
Затем (tatas), разбросав (vikīrya) —как формы, сотворённые из огня (tejas-rūpāṇi)— белую горчицу, кориандр, любые зёрна, жареный рис и т.д. (siddhārtha-dhānyā-akṣata-lāja-ādīni), что сопровождалось, насколько это возможно, нашёптыванием вышеуказанного оружия (мантры) --т.е. мантры Phaṭ-- (ukta-astra-japtāni yathāsambhavam), он должен собирать (их) (krameṇa saṅghaṭṭayet) в северо-восточном направлении (aiśānyām diśi). Таково приобретение и ограждение места (для церемонии) (iti bhū-parigrahaḥ).
Далее (tatas) после предоставления (dattvā) места (āsanam), заканчивающегося в Śuddhavidyā --т.е. Sadvidyā, пятой категории-- (śuddha-vidyā-antam), (должно быть выполнено) поклонение (pūjā) Gaṇapati --а именно, Gaṇeśa-- (gaṇa-pateḥ). После этого (tatas) ему следует поклоняться (pūjayet) декорированному (alaṅkṛtam) маленькому сосуду (kumbham), полному вина --букв. наполненному субстанцией блаженства-- (ānanda-dravya-pūritam). Потом (tatas), положив (nyasya) орех бетеля (pūgam) возле (anu) божества, которому надо поклоняться (yājyam), помня (smaran) там (tatra), в соответствии с правилами (vidhi-pūrvakatvena), главную (mukhyam) Мантру (mantram), как управляющую всем (sarva-adhiṣṭhātṛtayā), он должен зарядить (kuryāt) этот маленький сосуд (tam kumbham) --т.е. освятить-- (повторяя) её 108 (раз) (aṣṭa-uttara-śata-mantritam) --т.е. основную Мантру-- (tena).
Для устранения препятствий (vighna-śamanāya) он должен поклоняться (yajet) оружию (мантре) --т.е. Phaṭ-- (astram) во втором сосуде --а именно, большом-- (dvitīya-kalaśe).
После этого (tatas) он должен поклоняться (pūjayet) защитникам мира --т.е. регентам различных сторон света-- (loka-pālān), снабжённых оружием (sa-astrān) в каждой из их четвертей, или сторон света (sva-sva-dikṣu).
Затем (tatas) он должен передать (haste... dadyāt) большой сосуд, (который был заряжен) оружием (мантрой) --Phaṭ-- (astra-kalaśam), ученику, который ранее был инициирован (śiṣyasya prāk dīkṣitasya).
А (ca) сам (svayam) Гуру (guruḥ) должен взять (ādadīta) маленький сосуд (kumbham).
Далее (tatas) (Гуру) с маленьким сосудом (sa-kumbhaḥ), повторяя (paṭhan) эту (idam) Мантру (mantram), должен следовать за (anugacchet) учеником (śiṣyam), который льёт (pātayantam) поток (воды из большого сосуда) (dhārām) до конца (жертвенного) дома (gṛha-paryanteṣu), чтобы устранить препятствия (vighna-śamanāya):
"О (bhos bhos) Śakra --т.е. эпитет Indra-- (śakra), по повелению Śiva (śiva-ajñayā), для устранения препятствий (vighna-praśāntaye) в твоём собственном направлении --в той стороне света, где он правит, т.е. на востоке-- (svasyām diśi) ты должен сохранять бдительность (tvayā... sa-avadhānena... bhavitavyam) до конца ритуала (karma-antam)".
Что касается имени из трёх слогов --Абхинавагупта ссылается здесь на трёхсложные имена других правителей сторон света, а именно, Varuṇa, Kubera, Īśāna и т.д., которые содержат три слога, например, Va-ru-ṇa, Ku-be-ra и т.д.-- (tri-akṣare nāmni), "bhos" (bhos iti) (следует произносить) только (eva) один (раз) (ekam) --т.е. только у Indra слово "bhos" повторяется дважды, поскольку слово "Indra" содержит два слога "I-ndra"; требования к метру (рифме) выполняются в случае других божеств с трёх-сложными именами путём удаления одного "bhos" --.
После этого (tatas) он должен поставить (sthāpayet) маленький сосуд (kumbham) в северо-восточном направлении (aiśānyām diśi).
Большой сосуд, (заряженный) оружием (мантрой) --т.е. Phaṭ--, (он должен поместить) (astra-kalaśam) на месте с рассеянными (белой горчицей, кориандром и т.д.) --т.е. на северо-востоке, около маленького сосуда-- (vikira-upari).
Впоследствии (tatas) (должно выполняться) поклонение обоим (сосудам) (ubhaya-pūjanam).
Далее (tatas) (следует) поклонение Высшему Господу (parama-īśa-pūjanam) посередине алтаря (sthaṇḍila-madhye).
Затем (tatas), представляя (bhāvayitvā), что огненная яма (agni-kuṇḍam) имеет форму Силы Высшего Господа (parama-īśvara-śakti-rūpatayā), зажигая (prajvālya) там (tatra) огонь (agnim), объединяя (ekīkṛtya) (его) с огнём Сознания, (находящимся) внутри Сердца (hṛdaya-antar-bodha-agninā saha), визуализируя (bhāvayitvā) в сочетании с памятованием Мантр --это относится к Mātṛkā и Mālinī-- (mantra-parāmarśa-sāhityena), что огонь Śiva (śiva-agnim) ярко горит (прямо внутри Сердца) (jvalantam), помещая (nyasya) (и) поклоняясь (abhyarcya) (таким мантрам) там (tatra), он должен насытить (tarpayet) (те) Мантры (mantrān) очищенным топлёным маслом (ājyena) и (ca) семенами кунжута (tilaiḥ... iti).»
"В пятнадцатой главе (pañcadaśa-āhnike) почтенной Tantrāloka (śrī-tantrāloke) nyāsa трезубца и лотоса (śūla-abja-nyāsaḥ) была описана (varṇitaḥ) в деталях (vistāreṇa) замечательным Abhinavagupta (abhinavagupta-pādaiḥ):
«Поклонившись таким образом (evam... pūjayitvā) телу (deham), ему следует поклоняться (pūjayet) частям/формам жизненной энергии, интеллекта и пустоты (prāṇa-dhī-śūnya-vigrahān) —которые стали тождественными друг другу (anyonya-tad-mayī-bhūtān)— как тождественными Śiva (śiva-tādṛśe). Там (tatra), когда nyāsa устраивается на вместилище жизненной энергии (prāṇa-āśraye nyāse... viracite sati) вместе с интеллектом (buddhyā), всему (sarvam) поклоняются (pūjyate) одним усилием (eka-yatnena) посредством места/обители пустоты (śūnya-adhiṣṭhānatas). Он должен расположить (nyasyet) опору-силу (ādhāra-śaktim tu) на расстоянии четырёх пальцев (catur-aṅgulām) ниже пупка (nabhi-adhas), (затем ему следует поместить) землю (dharām), воду (surodam) и огонь (tejas) —который имеет форму лодки (pota-rūpam), поскольку твёрдо стоит на берегу объективности (meya-pāra-pratiṣṭhiteḥ)— (вместе с) воздухом (marut), природа/форма которого — луковица (kanda-svabhāvam), поскольку она объединяет всё, как общая нить (viśva-sūtraṇāt)||295b-298||
Он должен разместить (nyasyet) четыре --т.e. землю, воду, огонь и воздух-- (catuṣkam), которые (также) содержат пространство (vyoma-garbhakam) —каждый из них (pratyekam) занимает ширину одного пальца (aṅgulam)—. Это --т.е. четыре элемента-- (idam) имеет форму 'āmala' --вид фрукта; а именно, основание трезубца имеет форму этого плода-- (āmala-sārakam), т.e. amala --чистый-- (amalam) (плюс предлог 'ā' обозначает) 'немного' (īṣat) (или даже) 'всецело' (samantāt)||299||
После этого (tatas) ему следует представить (kalpayet) древко --т.е. древко того трезубца-- (daṇḍam), именуемого Ananta (ananta-ākhyam), которое доходит до lambikā (lambikā-avadhi) (и содержит все категории), начиная с Тонких Элементов и заканчивая в Kalā (tanmātra-ādi-kalā-antam). Поверх этого (tad-ūrdhve) (лежит) узел (granthiḥ), состоящий из ночи --т.e. из Māyā-- (niśā-ātmakaḥ)||300||
В том узле, состоящем из Māyā (tatra māyā-maye granthau), (имеется) восемь (качеств интеллекта, таких как) (aṣṭakam) dharma --праведность/добродетельность--, adharma --неправедность-- и т.д. (dharma-adharma-ādyam), занимающих (все направления, например, с) юго-востока (на северо-восток), (с) востока (на север) и т.д. (vahni-prāk-ādi). Māyā (māyā) (является) его источником --т.е. источником интеллекта-- (tad-sūtiḥ), но (tu) интеллект (dhīḥ) (— это её) мощь (vibhavaḥ)||301||
На стадии выше (ūrdhva-bhūmau) узла Māyā (māyā-grantheḥ) (и) ниже трезубца --а именно, под тремя зубцами трезубца-- (triśūla-adhas) он должен медитировать (dhyāyet) на четвёрку --т.е. квадратный постамент-- (catuṣkikām), состоящий из Śuddhavidyā (śuddha-vidyā-ātmikām) (и) связанный с двумя вуалями/покрывалами (chadana-dvaya-saṁyutām)||302||
И (ca) (он должен медитировать) на этот принцип (tad... tattvam), который нужно представить (bhāvyam) как находящийся (sthitam) между lambikā и Brahmarandhra --отверстием Brahmā, расположенном на макушке головы-- (lambikā-brahma-randhrayoḥ). Союз со Светом --т.e. со Знанием, пребывающем в интеллекте-- (prakāśa-yogaḥ) (происходит) здесь (hi atra); таким образом (evam) (здесь существуют Силы Восприятия, такие как Силы) зрения, слуха, вкуса и т.д. (dṛk-śrotra-rasana-ādikaḥ)||303||
Здесь (atra), в лотосе Vidyā (vidyā-padme), поворачиваясь направо и налево --т.е. по часовой и против часовой стрелки-- (dakṣa-anya-āvartatas), ему следует поместить (nyasyet) две группы из девяти сил (śaktīnām navaka-dvayam). Об этом (tad ca) также говорилось (uktam api) ранее (prāk); (а теперь) это показано (darśyate) снова (punar)||304||
(Первая группа из девяти сил состоит из:) Vāmā (vāmā), Jyeṣṭhā (jyeṣṭhā), Raudrī (raudrī), Kālī (kālī), Kalavikarikā, Balavikarikā (kala-bala-vikarike), Balamathanī (balamathanī), Bhūtadamanī (bhūtadamanī) и (ca) Manonmanikā (manonmanikā), и которая является (syāt) здесь (atra) мирной (śāntā), (а также) имеет внешний вид/красоту радуги (śakracāpa-ruciḥ)||305||
(Вторая группа из девяти сил состоит из:) Vibhvī (vibhvī), Jñapti, Kṛti, Icchā (jñapti-kṛti-icchāḥ), Vāgīśī (vāgīśī), Jvālinī (jvālinī), а также (tathā) Vāmā (vāmā), (плюс) Jyeṣṭhā (jyeṣṭhā) (и) Raudrī (raudrī iti). Все (sarvāḥ) эти (etāḥ), начиная с восточного лепестка (prāk-dalataḥ), (сияют), как огонь Времени (kāla-dahana-vat)||306||
В лепестках, нитях/тычинках и центре (dala-kesara-madhyeṣu) он должен помнить (smaret) триаду солнца, луны и огня (sūrya-indu-dahana-trayam), возглавляемую (adhiṣṭhita) её собственными владыками (nija-adhipaiḥ): Brahmā, Viṣṇu и Hara (brahma-viṣṇu-haraiḥ ca)||307||
Форма (rūpam) Brahmā и т.д. (brahma-ādīnām), которая (yad) была провозглашена (uditam) ранее (purā), что она превосходит Māyā (māyā-uttīrṇam hi), является (syāt), несомненно (tu... eva), этой (etad) опорой --сидением-- (āsanam), (которая) не (na tu) затрагивается пятном Māyā (māyā-añjana-añjitam)||308||
И (ca) он должен поместить (nyasyet) бога Īśvara (īśvaram devam) поверх Rudra (rudra-ūrdhve), и (ca) Sadāśiva (sadāśivam) поверх него --т.e. поверх Īśvara-- (tad-ūrdhve). Он --Sadāśiva-- (saḥ ca) зовётся (bhaṇyate) в Писаниях (śāstreṣu) 'Великим Ушедшим' (mahā-pretaḥ iti) ||309||
(Sadāśiva, известен как) Великий Ушедший (mahā-pretaḥ), потому что Он пронизывает все категории (samasta-tattva-vyāptṛtvāt), поскольку Он (весьма) осознан (prabodhatas) и (ca) поскольку Он полностью ушёл --а именно, ушедший; другой возможный перевод 'потому что Он перешёл на более высокий уровень'-- (prakarṣa-gamanāt). Поскольку (yad) Он (eṣaḥ) (является) скрытым --или также "полностью поглощённым"-- (līnaḥ), Он не движется (na... vrajet) вниз (adharam)||310||
Vidyā и владыки Vidyā (vidyā-vidyā-īśinaḥ), все они (sarve hi), движутся (gatāḥ) выше и выше (uttara-uttaratām), пока не станут Sadāśiva (sadāśivībhūya). После этого (tatas) они находят прибежище (upāśritāḥ) в Высшем (param) Śiva (śivam)||311||
По этой причине (atas) Sadāśiva (sadāśivaḥ) всегда смотрит вверх (nityam ūrdhva-dṛk), сверкающий (bhāsvara-ātmakaḥ), истощённый (kṛśaḥ) из-за слабости объективности (meyatva-daurbalyāt) (и) ушедший --т.е. Он отказался от Māyā, mala-s и т.д.-- (pretaḥ) из-за возвышения звука --букв. из-за (Его) громкого смеха-- и т.д. (aṭṭahasana-āditaḥ... iti)||312||»
Описание (varṇanam) прославленного Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptena) очень ясное (suspaṣṭam). Я объясню (vyākhyāsyāmi), что этот (etad) Великий Преданный Великого Господа сказал (mahāmāheśvareṇa uktam) в Tantrasāra (tantra-sāre): 'тремя зубцами, (именуемыми) Śakti, Vyāpinī и Samanā, которые обитают в Nāda' (nāda-antarvarti-śakti-vyāpinī-samanā-rūpam ara-trayam iti)' — Śakti (śaktiḥ) —при начитывании Praṇava под названием Om̐ (om̐-ākhya-praṇava-jape)— (является) девятой (navamī) стадией (bhūmikā), которая (yā) испытывается (anubhūtā) на коже (tvaci). Vyāpikā (vyāpikā), или (vā... vā) Vyāpinī (vyāpinī) —при начитывании того Praṇava (tad-praṇava-jape)— (является) десятой (daśamī) стадией (bhūmikā), которая (yā) переживается (anubhūtā) в корне śikhā --пучке волос на макушке головы, выглядящем как пламя-- (śikhā-mūle). Samanā (samanā) —при начитывании Praṇava (tad-praṇava-jape)— (является) одиннадцатой (ekādaśī) стадией (bhūmikā), которая (yā) переживается (anubhūtā) в средней части śikhā (śikhā-madhya-aṁśe). 'Кроме того (tad-upari), (имеются) три чистых лотоса (śuddha-padma-trayam) Unmanā (aunmanasam iti)' — Unmanā (unmanā) —при начитывании того Praṇava (tad-praṇava-jape)—, Та, которая неизмерима (amātrā), (является) двенадцатой (dvādaśī) стадией (bhūmikā), которая (yā) испытывается (anubhūtā) на вершине śikhā (śikhā-agre). 'Помня (smaran) этот (idam) главный (prāgram) трезубец (triśūlam), который (простирается) от корня (mūlataḥ) (до) dvādaśānta (dvādaśa-antam), (и) который находится на вершине группы богинь (devī-cakra-agra-gam iti)' — Dvādaśānta (dvādaśa-antaḥ) здесь (atra) (— это) высший dvādaśānta (para-dvādaśa-antaḥ), также (api) называемый Великим Эфиром (mahā-vyoma-nāmakaḥ). 'Тот, кто оставил krama --krama может означать последовательность, или метод-- (tyakta-kramaḥ), достигает (vrajet) состояния Khecara, или Khecarī --т.е. состояния движения в Kha, или Пространстве Сознания-- (khe-caratām... iti)' — Khecarī (khecarī) здесь (iha) (— это) Состояние Śiva (śiva-avasthā), а не (na tu) особая mudrā (viśeṣa-mudrā), обозначенная в писании Haṭhayoga (haṭha-yoga-śāstra-nirūpitā). Состояние Śiva (śiva-avasthā) принадлежит тому (kasya-api), кто отказался от krama (tyakta-krama-rūpasya). Почему? (kim iti) Потому что Śiva есть akrama --т.e. без krama, или последовательности-- (śivasya akramatvāt eva). Kha (kham) здесь (atra) (является) Пространством Сознания (cit-ākāśaḥ). Таким образом (evam), эта (iyam) Khecarī (khecarī) заполняет (пространство) от Mūlādhāra до вершины Великого Эфира на расстоянии двенадцати пальцев от Brahmarandhra (mūlādhārāt brahmarandhra-dviṣaṭka-anta-mahā-vyoma-agra-āpūraṇa-ātmikā). Состояние paśu (paśutā) (— это) состояние nara --ограниченного индивидуума-- (naratvam eva), полное ограничений (pārimitya-pūrṇam). Adhivāsana (adhivāsanam) (является) предварительным посвящением (prāthamika-saṁskāraḥ). Havana (havanam) (—) предложение подношения (havis-dānam) с огнём (agninā). По моему мнению (mama mate), 'dantānāmamblīkaraṇam' (dantānām amblī-karaṇam) следует понимать (boddhavyam) как 'вызывающее кислинку на зубах' (dantānām amlī-karaṇam iti). Боевая мантра --оружие-- (astra-mantraḥ) (— это) Phaṭ (phaṭ iti). Ānandadravya --букв. субстанцию блаженства-- (ānanda-dravyam) следует понимать (boddhavyam) как 'вино' (madyam iti). Значение (arthaḥ) Śakra (śakrasya) (—) 'сильный' (balavān iti). Śakra (śakraḥ) (— это) одно из многих имён Indra (indra-bahu-nāma-anyatamaḥ). Выражением (kathanena) 'Касательно имени из трёх слогов' (tri-akṣare nāmni iti) намекается на (sūcitāni) имена других божеств (anya-dik-devatā-nāmāni); например (tathāhi), Varuṇa (varuṇaḥ), Kubera (kuberaḥ), Īśāna (īśānaḥ) и т.д. (iti-ādayaḥ).
'O (bhos) -имя божества направления- (dik-devatā-nāma), по повелению Śiva (śiva-ajñayā), чтобы остановить препятствия (vighna-praśāntaye) на своём собственном пути/направлении --в кардинальной точке, которой управляет божество-- (svasyām diśi), вам следует оставаться начеку (tvayā... sa-avadhānena... bhavitavyam) до конца ритуала (karma-antam... iti).'
А именно (tad yathā), ему следует сказать (vadet) эту (imam) строфу (ślokam) с именами (nāmabhīḥ), которые имеют склонение в Звательном падеже (āmantraṇe): 'Varuṇa (varuṇa), Kubera (kubera), Īśāna (īśāna) и т.д. (iti-ādibhiḥ). Там (tatra) (имеется) только (eva) один (ekam) 'bhos' --O-- (bhos iti), а не (na tu) 'bho bhoḥ' --O, o-- (bhos bhos iti), как (iva) в первой строфе (ādya-śloke). Почему? (kim iti) Потому что (yatas) имена (nāmāni) 'Varuṇa (varuṇa), Kubera (kubera), Īśāna (īśāna) и т.д. (iti-ādīni)' содержат три слога (tri-akṣarāṇi), но (tu) 'Śakra (śakra iti)' содержит два слога (dvi-akṣaram). В целом (saṅkṣepatas), требования к ритму (chandas-apekṣitāni) должны быть соблюдены (pūritavyāni); таково значение (iti arthaḥ). Сердце (hṛdayam) в системе Трики (trika-śāsane) (— это) Сознание, наделённое Абсолютной Свободой (caitanyam), а не (na tu) Anāhatacakra (anāhata-cakram), или даже (vā... api vā) грубое сердце (sthūla-hṛt). Остальное (śeṣam) очень ясно (suspaṣṭam iti)"||464||
Пятая часть
अर्घपात्रेण च प्रोक्षणमेव तिलाज्यादीनां संस्कारः। स्रुक्स्रुवयोश्च परमेशाभेददृष्टिरेव हि संस्कारः। ततो यथाशक्ति हुत्वा स्रुक्स्रुवावूर्ध्वाधोमुखतया शक्तिशिवरूपौ परस्परोन्मुखौ विधाय समपादोत्थितो द्वादशान्तगगनोदितशिवपूर्णचन्द्रनिःसृतपतत्परामृतधाराभावनां कुर्वन्वौषडन्तं मन्त्रमुच्चारयंश्चाज्यक्षयान्तं तिष्ठेदिति पूर्णाहुतिर्मन्त्रचक्रसन्तर्पणी। ततश्चरुं प्रोक्षितमानीय स्थण्डिलकलशकुम्भवह्निषु भागं भागं निवेद्यैकभागमवशेष्य शिष्याय भागं दद्यात्। ततो दन्तकाष्ठम्। तत्पातोऽग्नियमनिरृतिदिक्ष्वधश्च न शुभ इति। तत्र होमोऽस्त्रमन्त्रेण कार्यः। ततो विक्षेपपरिहारेण भाविमन्त्रदर्शनयोग्यतायै बद्धनेत्रं शिष्यं प्रवेश्य जानुस्थितं तं कृत्वा पुष्पाञ्जलिं क्षेपयेत्। ततः सहसा अपासितनेत्रबन्धोऽसौ शक्तिपातानुगृहीतकरणत्वात्सन्निहितमन्त्रं तत्स्थानं साक्षात्कारेण पश्यन्तन्मयो भवत्यनुगृहीतकरणानां मन्त्रसन्निधिः प्रत्यक्षो यतस्त्रस्यतामिव भूतानाम्। ततः स्वदक्षिणहस्ते दीप्यतया देवताचक्रं पूजयित्वा तं हस्तं मूर्धहृन्नाभिषु शिष्यस्य पाशान्दहन्तं निक्षिपेत्। ततो वामे सोम्यतया पूजयित्वा शुद्धतत्त्वाप्यायिनं ततः प्रणामं कुर्यात्। ततो भूतदेवतादिग्बलिं मद्यमांसजलादिपूर्णं बहिर्दद्यादाचामेत। ततः स्वयं चरुभोजनं कृत्वा शिष्यात्मना सह ऐक्यमापन्नः प्रबुद्धवृत्तिस्तिष्ठेत्। स्वपनपि प्रभाते शिष्यश्चेदशुभं स्वप्नं वदेत्तदस्मै न व्याकुर्यात् - शङ्कातङ्कौ हि तथास्य स्यातां केवलमस्त्रेण तन्निष्कृतिं कुर्यात्। ततस्तथैव परमेश्वरं पूजयित्वा तदग्रे शिष्यस्य प्राणक्रमेण प्रविश्य हृत्कण्ठतालुललाटरन्ध्रद्वादशान्तेषु षट्सु कारणषट्कस्पर्शं कुर्वन्प्रत्येकमष्टौ संस्कारांश्चिन्तयन् कञ्चित्कालं शिष्यप्राणं तत्रैव विश्रमय्य पुनरवरोहेत्। इत्येवापादिताष्टाचत्वारिंशत्संस्कारोपरिकृतरुद्रांशापत्तिः समयीभवति। ततोऽस्मै पूज्यं मन्त्रं पुष्पाद्यैः सहार्पयेत्। ततः समयानस्मै निरूपयेत्। गुरौ सर्वात्मना भक्तिस्तथा शास्त्रे देवे तत्प्रतिद्वन्द्विनि पराङ्मुखता गुरुवद्गुरुपुत्रादेर्विद्यासम्बन्धकृतस्य तत्पूर्वदीक्षितादेः सन्दर्शनं यौनसम्बन्धस्य तदाराधनार्थं न तु स्वत इति मन्तव्यम्। स्त्रिया वन्ध्यायास्तज्जुगुप्साहेतुं न कुर्यात्। देवतानाम गुरुनाम तथा मन्त्रं पूजाकालादृते नोच्चारयेत्। गुरूपभुक्तं शय्यादि न भुञ्जीत। यत्किञ्चिल्लौकिकं क्रीडादि तद् गुरुसन्निधौ न कुर्यात्। तद्व्यतिरेकेण नान्यत्रोत्कर्षबुद्धिं कुर्यात्। सर्वत्र श्राद्धादौ गुरुमेव पूजयेत्। सर्वेषु च नैमित्तिकेषु शाकिनीत्यादिशब्दान्न वदेत्। पर्वदिनानि पूजयेत्। वैष्णवाद्यैरधोदृष्टिभिः सह सङ्गतिं न कुर्यात्। एतच्छासनस्थान्पूर्वजातिबुद्ध्या न पश्येत्। गुरुवर्गे गृहागते यथाशक्ति यागं कुर्यात्। अधोमार्गस्थितं कञ्चिद्वैष्णवाद्यं तच्छास्त्रकुतूहलाद्गुरूकृत्यापि त्यजेत्। तदापि नोत्कर्षबुद्ध्या पश्येत्। लिङ्गिभिः सह समाचारमेलनं न कुर्यात्तान् केवलं यथाशक्ति पूजयेत्। शङ्कास्त्यजेत्। चक्रे स्थितश्चरमाग्र्यादिविभागं जन्मकृतं न सङ्कल्पयेत्। शरीरादृते नान्यदायतनतीर्थादिकं बहुमानेन पश्येत्। मन्त्रहृदयमनवरतं स्मरेदित्येवं शिष्यः श्रुत्वा प्रणम्याभ्युपगम्य गुरुं धनदारशरीरपर्यन्तया दक्षिणया परितोष्य पूर्वदीक्षितांश्च दीनानाथादिकान्तर्पयेत्। भाविविधिना च मूर्तिचक्रं तर्पयेत्। इत्थं समयीभवति। मन्त्राभ्यासे नित्यपूजायां श्रवणेऽध्ययनेऽधिकारी नैमित्तिके तु सर्वत्र गुरुमेवाभ्यर्थयेतेति सामयिको विधिः।
अध्वानमालोच्य समस्तमन्तः पूर्णं स्वमात्मानमथावलोक्य।
पश्येदनुग्रहधिया द्विषट्कपर्यन्तमेवं समयी शिशुः स्यात्॥
इति। श्रीमदभिनवगुप्तेन वर्णनेऽत्यन्तं स्पष्टेऽपि मया वस्तूनि कानिचिद्व्याख्यातव्यान्येव। अग्निस्रुक्स्रुवार्घपात्रादिरूपस्य सर्वस्य परभैरवतादात्म्यं क्रियाया लक्ष्यम्। अधुना सर्वसामयिकविधयः श्रीतन्त्रालोके पञ्चदशाह्निकेऽभिनवगुप्तपादैर्वर्णिताः -
तमापादितरुद्रांशं समयान्श्रावयेद्गुरुः॥५२१॥
अष्टाष्टकात्मकान्देव्यायामलादौ निरूपितान्।
अवादोऽकरणं गूढिः पूजा तर्पणभावने॥५२२॥
हननं मोहनं चेति समयाष्टकमष्टधा।
स्वभावं मन्त्रतन्त्राणां समयाचारमेलकम्॥५२३॥
असत्प्रलापं परुषमनृतं नाष्टधा वदेत्।
अफलं चेष्टितं हिंसां परदाराभिमर्शनम्॥५२४॥
गर्वं दम्भं भूतविषव्याधितन्त्रं नचाचरेत्।
स्वं मन्त्रमक्षसूत्रं च विद्यां ज्ञानस्वरूपकम्॥५२५॥
समाचारान्गुणान्क्लेशान्सिद्धिलिङ्गानि गूहयेत्।
गुरुं शास्त्रं देववह्नी ज्ञानवृद्धांस्त्रियो व्रतम्॥५२६॥
गुरुवर्गं यथाशक्त्या पूजयेदष्टकं त्विदम्।
दीनान्क्लिष्टान्पितॄन्क्षेत्रपालान्प्राणिगणान्खगान्॥५२७॥
श्माशानिकं भूतगणं देहदेवीश्च तर्पयेत्।
शिवं शक्तिं तथात्मानं मुद्रां मन्त्रस्वरूपकम्॥५२८॥
संसारभुक्तिमुक्तीश्च गुरुवक्त्रात्तु भावयेत्।
रागं द्वेषमसूयां च सङ्कोचेर्ष्याभिमानिताः॥५२९॥
समयप्रतिभेत्तॄंस्तदनाचारांश्च घातयेत्।
पशुमार्गस्थितान्क्रूरान्द्वेषिणः पिशुनाञ्जडान्॥५३०॥
राज्ञश्चानुचरान्पापान्विघ्नकर्तॄंश्च मोहयेत्।
शाकिन्यः पूजनीयाश्च ताश्चेत्थं श्रीगमोदिताः॥५३१॥
साहसं द्विगुणं यासां कामश्चैव चतुर्गुणः।
लोभश्चाष्टगुणस्तासां शङ्क्यं शाकिन्य इत्यलम्॥५३२॥
कुलाम्नायस्थिता वीरद्रव्यबाह्यास्तु ये न तैः।
पशुभिः सह वस्तव्यमिति श्रीमाधवे कुले॥५३३॥
देवताचक्रगुर्वग्निशास्त्रं साम्यात्सदार्चयेत्।
अनिवेदितमेतेभ्यो न किञ्चिदपि भक्षयेत्॥५३४॥
एतद्द्रव्यं नापहरेद्गुरुवर्गं प्रपूजयेत्।
स च तद्भ्रातृभार्यातुक्प्रायो विद्याकृतो भवेत्॥५३५॥
न योनिसम्बन्धकृतो लौकिकः स पशुर्यतः।
तस्याभिष्वङ्गभूमिस्तु गुर्वाराधनसिद्धये॥५३६॥
अर्च्यो न स्वमहिम्ना तु तद्वर्गो गुरुवत्पुनः।
गुरोर्निन्दां न कुर्वीत तस्यै हेतुं नचाचरेत्॥५३७॥
नच तां शृणुयान्नैनं कोपयेन्नाग्रतोऽस्य च।
विनाज्ञया प्रकुर्वीत किञ्चित्तत्सेवनादृते॥५३८॥
लौकिकालौकिकं कृत्यं क्रोधं क्रीडां तपो जपम्।
गुरूपभुक्तं यत्किञ्चिच्छय्यावस्त्रासनादिकम्॥५३९॥
नोपभुञ्जीत तत्पद्भ्यां न स्पृशेत्किन्तु वन्दयेत्।
श्रीमत्त्रैशिरसेऽप्युक्तं कृच्छ्रचान्द्रायणादिभिः॥५४०॥
अरण्ये काष्ठवत्तिष्ठेदसिधाराव्रतोऽपि सन्।
नियमस्थो यमस्थोऽपि तत्पदं नाश्नुते परम्॥५४१॥
गुर्वाराधनसक्तस्तु मनसा कर्मणा गिरा।
प्राप्नोति गुरुतस्तुष्टात्पूर्णं श्रेयो महाद्भुतम्॥५४२॥
हिमपातैर्यथा भूमिश्छादिता सा समन्ततः।
मारुतश्लेषसंयोगादश्मवत्तिष्ठते सदा॥५४३॥
यमादौ निश्चले तद्वद्भाव एकस्तु गृह्यते।
गुरोस्त्वाराधितात्पूर्णं प्रसरज्ज्ञानमाप्यते॥५४४॥
सर्वतोऽवस्थितं चित्त्वं ज्ञेयस्थं यस्य तत्कथा।
सद्य एव नयेदूर्ध्वं तस्मादाराधयेद्गुरुम्॥५४५॥
श्रीसारेऽप्यस्य सम्भाषात्पातकं नश्यति क्षणात्।
तस्मात्परीक्ष्य यत्नेन शास्त्रोक्त्या ज्ञानलक्षणैः॥५४६॥
शास्त्राचारेण वर्तेत तेन सङ्गं तथा कुरु।
स्नेहाज्जातु वदेज्ज्ञानं लोभान्न ह्रियते हि सः॥५४७॥
तेन तुष्टेन तृप्यन्ति देवाः पितर एवच।
उत्तीर्य नरकाद्यान्ति सद्यः शिवपुरं महत्॥५४८॥
भुङ्क्ते तिष्ठेद्यत्र गृहे व्रजेच्छिवपुरं तु सः।
इति ज्ञात्वा सदा पित्र्ये श्राद्धे स्वं गुरुमर्चयेत्॥५४९॥
भुञ्जीत स स्वयं चान्यानादिशेत्तत्कृते गुरुः।
यो दीक्षितस्तु श्राद्धादौ स्वतन्त्रं विधिमाचरेत्॥५५०॥
तस्य तन्निष्फलं सर्वं समयेन च लङ्घ्यते।
सैद्धान्तिकार्पितं चण्डीयोग्यं द्रव्यं विवर्जयेत्॥५५१॥
शाकिनीवाचकं शब्दं न कदाचित्समुच्चरेत्।
स्त्रियः पूज्या विरूपास्तु वृद्धाः शिल्पोपजीविकाः॥५५२॥
अन्त्या विकारिताङ्ग्यश्च वेश्याः स्वच्छन्दचेष्टिताः।
तथाच श्रीगमे प्रोक्तं पूजनीयाः प्रयत्नतः॥५५३॥
निराचाराः सर्वभक्ष्या धर्माधर्मविवर्जिताः।
स्वच्छन्दगाः पलाशिन्यो लम्पटा देवता इव॥५५४॥
वेश्याः पूज्यास्तद्गृहं च प्रयागोऽत्र यजेत्क्रमम्।
स्त्रीषु तन्नाचरेत्किञ्चिद्येन ताभ्यो जुगुप्सते॥५५५॥
अतो न नग्नास्ताः पश्येन्नचापि प्रकटस्तनीः।
वृद्धायाः संस्थिताया वा न जुगुप्सेत मुद्रिकाम्॥५५६॥
वैकृत्यं तत्र सौरूप्यं मेलकं न प्रकाशयेत्।
देवमूर्तिं शून्यतनुं पूजयेत्त्रिपथादिषु॥५५७॥
सर्वपर्वसु सामान्यविशेषेषु विशेषतः।
पूजा गुरोरनध्यायो मेलके लोभवर्जनम्॥५५८॥
न जुगुप्सेत मद्यादि वीरद्रव्यं कदाचन।
न निन्देदथ वन्देत नित्यं तज्जोषिणस्तथा॥५५९॥
उपदेशाय न दोषा हृदयं चेन्न विद्विषेत्।
विजातीयविकल्पांशोत्पुंसनाय यतेत च॥५६०॥
गुरोः शास्त्रस्य देवीनां नाम मन्त्रे यतस्ततः।
अर्चातोऽन्यत्र नोच्चार्यमाहूतं तर्पयेत्ततः॥५६१॥
आगतस्य च मन्त्रस्य न कुर्यात्तर्पणं यदि।
हरत्यर्धशरीरं तदित्यूचे भगवान्यतः॥५६२॥
श्रीमदूर्मौ च देवीनां वीराणां चेष्टितं न वै।
प्रथयेन्न जुगुप्सेत वदेन्नाद्रव्यपाणिकः॥५६३॥
श्रीपूर्वं नाम वक्तव्यं गुरोर्द्रव्यकरेण च।
गुर्वादीनां न लङ्घ्या च छाया न तैर्थिकैः सह॥५६४॥
जल्पं कुर्वन्स्वशास्त्रार्थं वदेन्नापिच सूचयेत्।
नित्याद्विशेषपूजां च कुर्यान्नैमित्तिके विधौ॥५६५॥
ततोऽपि मध्ये वर्षस्य ततोऽपि हि पवित्रके।
अन्यस्तमन्त्रो नासीत सेव्यं शास्त्रान्तरं च नो॥५६६॥
अप्ररूढं हि विज्ञानं कम्पेतेतरभावनात्।
गृहोपस्करणास्त्राणि दवतायागयोगतः॥५६७॥
अर्च्यानीति न पद्भ्यां वै स्पृशेन्नापि विलङ्घयेत्।
गुरुवर्गे गृहायाते विशेषं कञ्चिदाचरेत्॥५६८॥
दीक्षितानां न निन्दादि कुर्याद्विद्वेषपूर्वकम्।
उपदेशाय नो दोषः स ह्यविद्वेषपूर्वकः॥५६९॥
न वैष्णवादिकाधःस्थदृष्टिभिः संवसेदलम्।
सहभोजनशय्याद्यैर्नैषां प्रकटयेत्स्थितिम्॥५७०॥
उक्तं श्रीमाधवकुले शासनान्तरसंस्थितान्।
वेदोक्तिं वैष्णवोक्तिं च तैरुक्तं वर्जयेत्सदा॥५७१॥
अकुलीनेषु सम्पर्कात्तत्कुलात्पतनाद्भयम्।
एकपात्रे कुलाम्नाये तस्मात्तान्परिवर्जयेत्॥५७२॥
प्रमादाच्च कृते सख्ये गोष्ठ्यां चक्रं तु पूजयेत्।
श्रीमदूर्मौ च कथितमागमान्तरसेवके॥५७३॥
गुर्वन्तररते मूढे देवद्रव्योपजीवके।
शक्तिहिंसाकरे दुष्टे सम्पर्कं नैव कारयेत्॥५७४॥
न विकल्पेन दीक्षादौ व्रजेदायतनादिकम्।
उक्तास्थाशिथिलत्वे यन्निमित्तं नैव तच्चरेत्॥५७५॥
शासनस्थान्पुराजात्या न पश्येन्नाप्युदीरयेत्।
नच व्यवहरेत्सर्वाञ्छिवाभेदेन केवलम्॥५७६॥
सद्विद्यैः साकमासीत ज्ञानदीप्त्यै यतेत च।
नासंस्कृतां व्रजेत्तज्जं विफलत्वं न चानयेत्॥५७७॥
मेलकार्धनिशाचर्या जनवर्जं च तन्नहि।
मांसादिदाहगन्धं च जिघ्रेद्देवीप्रियो ह्यसौ॥५७८॥
गुर्वाज्ञां पालयन्सर्वं त्यजेन्मन्त्रमयो भवेत्।
शास्त्रपूजाजपध्यानविवेकतदुपक्रियाः॥५७९॥
अकुर्वन्निष्फलां नैव चेष्टेत त्रिविधां क्रियाम्।
मन्त्रतन्त्रैर्न वादं च कुर्यान्नो भक्षयेद्विषम्॥५८०॥
समयानां विलोपे च गुरुं पृच्छेदसन्निधौ।
तद्वर्गं निजसन्तानमन्यं तस्याप्यसन्निधौ॥५८१॥
तेनोक्तमनुतिष्ठेच्च निर्विकल्पं प्रयत्नतः।
यतः शास्त्रादिसम्बोधतन्मयीकृतमानसः॥५८२॥
शिव एव गुरुर्नास्य वागसत्या विनिःसरेत्।
शिवस्य स्वात्मसंस्कृत्यै प्रह्वीभावो गुरोः पुनः॥५८३॥
ह्लादायेत्युभयार्थाय तत्तुष्टिः फलदा शिशोः।
गुर्वायत्तैकसिद्धिर्हि समय्यपि विबोधभाक्॥५८४॥
तद्बोधबहुमानेन विद्याद्गुरुतमं गुरुम्।
अतः सम्प्राप्य विज्ञानं यो गुरौ बाह्यमानवान्॥५८५॥
नासौ विज्ञानविश्वस्तो नासत्यं भ्रष्ट एव सः।
ज्ञानानाश्वस्तचित्तं तं वचोमात्रेण शास्त्रितम्॥५८६॥
भक्तं च नार्चयेज्जातु हृदा विज्ञानदूषकम्।
तादृक्च न गुरुः कार्यस्तं कृत्वापि परित्यजेत्॥५८७॥
मुख्यबुद्ध्या न सम्पश्येद्वैष्णवादिगतान्गुरून्।
तथाच श्रीमदूर्म्याख्ये गुरोरुक्तं विशेषणम्॥५८८॥
गुर्वाज्ञा प्राणसन्देहे नोपेक्ष्या नो विकल्प्यते।
कौलदीक्षा कौलशास्त्रं तत्त्वज्ञानं प्रकाशितम्॥५८९॥
येनासौ गुरुरित्युक्तो ह्यन्ये वै नामधारिणः।
श्रीमदानन्दशास्त्रे च तथैवोक्तं विशेषणम्॥५९०॥
यस्माद्दीक्षा मन्त्रशास्त्रं तत्त्वज्ञानं स वै गुरुः।
तिष्ठेदव्यक्तलिङ्गश्च न लिङ्गं धारयेत्क्वचित्॥५९१॥
न लिङ्गिभिः समं कैश्चित्कुर्यादाचारमेलनम्।
केवलं लिङ्गिनः पाल्या न बीभत्स्या विरूपकाः॥५९२॥
श्रीमद्रात्रिकुले चोक्तं मोक्षः शङ्कापहानितः।
अशुद्धवासनस्यैषा मोक्षवार्तापि दुर्लभा॥५९३॥
न लिखेन्मन्त्रहृदयं श्रीमन्मालोदितं किल।
तदङ्गादुद्धरेन्मन्त्रं नतु लेखे विलेखयेत्॥५९४॥
अतत्त्वेऽभिनिवेशं च न कुर्यात्पक्षपाततः।
जातिविद्याकुलाचारदेहदेशगुणार्थजान्॥५९५॥
ग्रहान्ग्रहानिवाष्टौ द्राक्त्यजेद्गह्वरदर्शितान्।
तथा श्रीनिशिचारादौ हयत्वेनोपदर्शितान्॥५९६॥
ब्राह्मणोऽहं मया वेदशास्त्रोक्तादपरं कथम्।
अनुष्ठेयमयं जातिग्रहः परनिरोधकः॥५९७॥
एवमन्येऽप्युदाहार्याः कुलगह्वरवर्त्मना।
अतत्स्वभावे ताद्रूप्यं दर्शयन्नवशेऽपि यः॥५९८॥
स्वरूपाच्छादकः सोऽत्र ग्रहो ग्रह इवोदितः।
संवित्स्वभावे नो जातिप्रभृतिः कापि कल्पना॥५९९॥
रूपं सा त्वस्वरूपेण तद्रूपं छादयत्यलम्।
या काचित्कल्पना संवित्तत्त्वस्याखण्डितात्मनः॥६००॥
सङ्कोचकारिणी सर्वः स ग्रहस्तां परित्यजेत्।
श्रीमदानन्दशास्त्रे च कथितं परमेष्ठिना॥६०१॥
निरपेक्षः प्रभुर्वामो न शुद्ध्या तत्र कारणम्।
देवीतृप्तिर्मखे रक्तमांसैर्नो शौचयोजनात्॥६०२॥
द्विजान्त्यजैः समं कार्या चर्वन्तेऽपि मरीचयः।
अविकारकृतस्तेन विकल्पान्निरयो भवेत्॥६०३॥
सर्वदेवमयः कायः सर्वप्राणिष्विति स्फुटम्।
श्रीमद्भिर्नकुलेशाद्यैरप्येतत्सुनिरूपितम्॥६०४॥
शरीरमेवायतनं नान्यदायतनं व्रजेत्।
तीर्थमेकं स्मरेन्मन्त्रमन्यतीर्थानि वर्जयेत्॥६०५॥
विधिमेनं सुखं ज्ञात्वा विधिजालं परित्यजेत्।
समाधिर्निश्चयं मुक्त्वा न चान्येनोपलभ्यते ॥६०६॥
इति मत्वा विधानज्ञः सम्मोहं परिवर्जयेत्।
मन्त्रस्य हृदयं मुक्त्वा न चान्यत्परमं क्वचित्॥६०७॥
इति मत्वा विधानज्ञो मन्त्रजालं परित्यजेत्।
नैवेद्यं प्राशयेन्नद्यास्तच्छेषं च जले क्षिपेत्॥६०८॥
तैर्भुक्ते न भवेद्दोषो जलजैः पूर्वदीक्षितैः।
अवश्यपालनीयत्वात्परतत्त्वेन सङ्गमात्॥६०९॥
ज्ञानप्राप्त्यभ्युपायत्वात्समयास्ते प्रकीर्तिताः।
एवं संश्राव्य समयान्देवं सम्पूज्य दैशिकः ॥६१०॥
विसर्जयेत्स्वचिद्व्योम्नि शान्ते मूर्तिविलापनात्।
इति। श्रीतन्त्रसारे समयिदीक्षाप्रकाशनाख्यत्रयोदशाह्निकविषये मद्व्याख्यायाः पर्यवसानमिव श्रीतन्त्रसार आह्निकस्यास्यैवान्ते श्रीमदभिनवगुप्तस्योपदेशा इदानीं पुनर्मयोदाहृताः -
इत्थं समयीभवति। मन्त्राभ्यासे नित्यपूजायां श्रवणेऽध्ययनेऽधिकारी नैमित्तिके तु सर्वत्र गुरुमेवाभ्यर्थयेतेति सामयिको विधिरिति।
इति॥४६५॥
Arghapātreṇa ca prokṣaṇameva tilājyādīnāṁ saṁskāraḥ| Sruksruvayośca parameśābhedadṛṣṭireva hi saṁskāraḥ| Tato yathāśakti hutvā sruksruvāvūrdhvādhomukhatayā śaktiśivarūpau parasparonmukhau vidhāya samapādotthito dvādaśāntagaganoditaśivapūrṇacandraniḥsṛtapatatparāmṛtadhārābhāvanāṁ kurvanvauṣaḍantaṁ mantramuccārayaṁścājyakṣayāntaṁ tiṣṭhediti pūrṇāhutirmantracakrasantarpaṇī| Tataścaruṁ prokṣitamānīya sthaṇḍilakalaśakumbhavahniṣu bhāgaṁ bhāgaṁ nivedyaikabhāgamavaśeṣya śiṣyāya bhāgaṁ dadyāt| Tato dantakāṣṭham| Tatpāto'gniyamanirṛtidikṣvadhaśca na śubha iti| Tatra homo'stramantreṇa kāryaḥ| Tato vikṣepaparihāreṇa bhāvimantradarśanayogyatāyai baddhanetraṁ śiṣyaṁ praveśya jānusthitaṁ taṁ kṛtvā puṣpāñjaliṁ kṣepayet| Tataḥ sahasā apāsitanetrabandho'sau śaktipātānugṛhītakaraṇatvātsannihitamantraṁ tatsthānaṁ sākṣātkāreṇa paśyantanmayo bhavatyanugṛhītakaraṇānāṁ mantrasannidhiḥ pratyakṣo yatastrasyatāmiva bhūtānām| Tataḥ svadakṣiṇahaste dīpyatayā devatācakraṁ pūjayitvā taṁ hastaṁ mūrdhahṛnnābhiṣu śiṣyasya pāśāndahantaṁ nikṣipet| Tato vāme somyatayā pūjayitvā śuddhatattvāpyāyinaṁ tataḥ praṇāmaṁ kuryāt| Tato bhūtadevatādigbaliṁ madyamāṁsajalādipūrṇaṁ bahirdadyādācāmeta| Tataḥ svayaṁ carubhojanaṁ kṛtvā śiṣyātmanā saha aikyamāpannaḥ prabuddhavṛttistiṣṭhet| Svapanapi prabhāte śiṣyaścedaśubhaṁ svapnaṁ vadettadasmai na vyākuryāt - Śaṅkātaṅkau hi tathāsya syātāṁ kevalamastreṇa tanniṣkṛtiṁ kuryāt| Tatastathaiva parameśvaraṁ pūjayitvā tadagre śiṣyasya prāṇakrameṇa praviśya hṛtkaṇṭhatālulalāṭarandhradvādaśānteṣu ṣaṭsu kāraṇaṣaṭkasparśaṁ kurvanpratyekamaṣṭau saṁskārāṁścintayan kañcitkālaṁ śiṣyaprāṇaṁ tatraiva viśramayya punaravarohet| Ityevāpāditāṣṭācatvāriṁśatsaṁskāroparikṛtarudrāṁśāpattiḥ samayībhavati| Tato'smai pūjyaṁ mantraṁ puṣpādyaiḥ sahārpayet| Tataḥ samayānasmai nirūpayet| Gurau sarvātmanā bhaktistathā śāstre deve tatpratidvandvini parāṅmukhatā guruvadguruputrādervidyāsambandhakṛtasya tatpūrvadīkṣitādeḥ sandarśanaṁ yaunasambandhasya tadārādhanārthaṁ na tu svata iti mantavyam| Striyā vandhyāyāstajjugupsāhetuṁ na kuryāt| Devatānāma gurunāma tathā mantraṁ pūjākālādṛte noccārayet| Gurūpabhuktaṁ śayyādi na bhuñjīta| Yatkiñcillaukikaṁ krīḍādi tad gurusannidhau na kuryāt| Tadvyatirekeṇa nānyatrotkarṣabuddhiṁ kuryāt| Sarvatra śrāddhādau gurumeva pūjayet| Sarveṣu ca naimittikeṣu śākinītyādiśabdānna vadet| Parvadināni pūjayet| Vaiṣṇavādyairadhodṛṣṭibhiḥ saha saṅgatiṁ na kuryāt| Etacchāsanasthānpūrvajātibuddhyā na paśyet| Guruvarge gṛhāgate yathāśakti yāgaṁ kuryāt| Adhomārgasthitaṁ kañcidvaiṣṇavādyaṁ tacchāstrakutūhalādgurūkṛtyāpi tyajet| Tadāpi notkarṣabuddhyā paśyet| Liṅgibhiḥ saha samācāramelanaṁ na kuryāttān kevalaṁ yathāśakti pūjayet| Śaṅkāstyajet| Cakre sthitaścaramāgryādivibhāgaṁ janmakṛtaṁ na saṅkalpayet| Śarīrādṛte nānyadāyatanatīrthādikaṁ bahumānena paśyet| Mantrahṛdayamanavarataṁ smaredityevaṁ śiṣyaḥ śrutvā praṇamyābhyupagamya guruṁ dhanadāraśarīraparyantayā dakṣiṇayā paritoṣya pūrvadīkṣitāṁśca dīnānāthādikāntarpayet| Bhāvividhinā ca mūrticakraṁ tarpayet| Itthaṁ samayībhavati| Mantrābhyāse nityapūjāyāṁ śravaṇe'dhyayane'dhikārī naimittike tu sarvatra gurumevābhyarthayeteti sāmayiko vidhiḥ|
Adhvānamālocya samastamantaḥ pūrṇaṁ svamātmānamathāvalokya|
Paśyedanugrahadhiyā dviṣaṭkaparyantamevaṁ samayī śiśuḥ syāt||
iti| Śrīmadabhinavaguptena varṇane'tyantaṁ spaṣṭe'pi mayā vastūni kānicidvyākhyātavyānyeva| Agnisruksruvārghapātrādirūpasya sarvasya parabhairavatādātmyaṁ kriyāyā lakṣyam| Adhunā sarvasāmayikavidhayaḥ śrītantrāloke pañcadaśāhnike'bhinavaguptapādairvarṇitāḥ -
Tamāpāditarudrāṁśaṁ samayānśrāvayedguruḥ||521||
Aṣṭāṣṭakātmakāndevyāyāmalādau nirūpitān|
Avādo'karaṇaṁ gūḍhiḥ pūjā tarpaṇabhāvane||522||
Hananaṁ mohanaṁ ceti samayāṣṭakamaṣṭadhā|
Svabhāvaṁ mantratantrāṇāṁ samayācāramelakam||523||
Asatpralāpaṁ paruṣamanṛtaṁ nāṣṭadhā vadet|
Aphalaṁ ceṣṭitaṁ hiṁsāṁ paradārābhimarśanam||524||
Garvaṁ dambhaṁ bhūtaviṣavyādhitantraṁ nacācaret|
Svaṁ mantramakṣasūtraṁ ca vidyāṁ jñānasvarūpakam||525||
Samācārānguṇānkleśānsiddhiliṅgāni gūhayet|
Guruṁ śāstraṁ devavahnī jñānavṛddhāṁstriyo vratam||526||
Guruvargaṁ yathāśaktyā pūjayedaṣṭakaṁ tvidam|
Dīnānkliṣṭānpitṝnkṣetrapālānprāṇigaṇānkhagān||527||
Śmāśānikaṁ bhūtagaṇaṁ dehadevīśca tarpayet|
Śivaṁ śaktiṁ tathātmānaṁ mudrāṁ mantrasvarūpakam||528||
Saṁsārabhuktimuktīśca guruvaktrāttu bhāvayet|
Rāgaṁ dveṣamasūyāṁ ca saṅkocerṣyābhimānitāḥ||529||
Samayapratibhettṝṁstadanācārāṁśca ghātayet|
Paśumārgasthitānkrūrāndveṣiṇaḥ piśunāñjaḍān||530||
Rājñaścānucarānpāpānvighnakartṝṁśca mohayet|
Śākinyaḥ pūjanīyāśca tāścetthaṁ śrīgamoditāḥ||531||
Sāhasaṁ dviguṇaṁ yāsāṁ kāmaścaiva caturguṇaḥ|
Lobhaścāṣṭaguṇastāsāṁ śaṅkyaṁ śākinya ityalam||532||
Kulāmnāyasthitā vīradravyabāhyāstu ye na taiḥ|
Paśubhiḥ saha vastavyamiti śrīmādhave kule||533||
Devatācakragurvagniśāstraṁ sāmyātsadārcayet|
Aniveditametebhyo na kiñcidapi bhakṣayet||534||
Etaddravyaṁ nāpaharedguruvargaṁ prapūjayet|
Sa ca tadbhrātṛbhāryātukprāyo vidyākṛto bhavet||535||
Na yonisambandhakṛto laukikaḥ sa paśuryataḥ|
Tasyābhiṣvaṅgabhūmistu gurvārādhanasiddhaye||536||
Arcyo na svamahimnā tu tadvargo guruvatpunaḥ|
Gurornindāṁ na kurvīta tasyai hetuṁ nacācaret||537||
Naca tāṁ śṛṇuyānnainaṁ kopayennāgrato'sya ca|
Vinājñayā prakurvīta kiñcittatsevanādṛte||538||
Laukikālaukikaṁ kṛtyaṁ krodhaṁ krīḍāṁ tapo japam|
Gurūpabhuktaṁ yatkiñcicchayyāvastrāsanādikam||539||
Nopabhuñjīta tatpadbhyāṁ na spṛśetkintu vandayet|
Śrīmattraiśirase'pyuktaṁ kṛcchracāndrāyaṇādibhiḥ||540||
Araṇye kāṣṭhavattiṣṭhedasidhārāvrato'pi san|
Niyamastho yamastho'pi tatpadaṁ nāśnute param||541||
Gurvārādhanasaktastu manasā karmaṇā girā|
Prāpnoti gurutastuṣṭātpūrṇaṁ śreyo mahādbhutam||542||
Himapātairyathā bhūmiśchāditā sā samantataḥ|
Mārutaśleṣasaṁyogādaśmavattiṣṭhate sadā||543||
Yamādau niścale tadvadbhāva ekastu gṛhyate|
Gurostvārādhitātpūrṇaṁ prasarajjñānamāpyate||544||
Sarvato'vasthitaṁ cittvaṁ jñeyasthaṁ yasya tatkathā|
Sadya eva nayedūrdhvaṁ tasmādārādhayedgurum||545||
Śrīsāre'pyasya sambhāṣātpātakaṁ naśyati kṣaṇāt|
Tasmātparīkṣya yatnena śāstroktyā jñānalakṣaṇaiḥ||546||
Śāstrācāreṇa varteta tena saṅgaṁ tathā kuru|
Snehājjātu vadejjñānaṁ lobhānna hriyate hi saḥ||547||
Tena tuṣṭena tṛpyanti devāḥ pitara evaca|
Uttīrya narakādyānti sadyaḥ śivapuraṁ mahat||548||
Bhuṅkte tiṣṭhedyatra gṛhe vrajecchivapuraṁ tu saḥ|
Iti jñātvā sadā pitrye śrāddhe svaṁ gurumarcayet||549||
Bhuñjīta sa svayaṁ cānyānādiśettatkṛte guruḥ|
Yo dīkṣitastu śrāddhādau svatantraṁ vidhimācaret||550||
Tasya tanniṣphalaṁ sarvaṁ samayena ca laṅghyate|
Saiddhāntikārpitaṁ caṇḍīyogyaṁ dravyaṁ vivarjayet||551||
Śākinīvācakaṁ śabdaṁ na kadācitsamuccaret|
Striyaḥ pūjyā virūpāstu vṛddhāḥ śilpopajīvikāḥ||552||
Antyā vikāritāṅgyaśca veśyāḥ svacchandaceṣṭitāḥ|
Tathāca śrīgame proktaṁ pūjanīyāḥ prayatnataḥ||553||
Nirācārāḥ sarvabhakṣyā dharmādharmavivarjitāḥ|
Svacchandagāḥ palāśinyo lampaṭā devatā iva||554||
Veśyāḥ pūjyāstadgṛhaṁ ca prayāgo'tra yajetkramam|
Strīṣu tannācaretkiñcidyena tābhyo jugupsate||555||
Ato na nagnāstāḥ paśyennacāpi prakaṭastanīḥ|
Vṛddhāyāḥ saṁsthitāyā vā na jugupseta mudrikām||556||
Vaikṛtyaṁ tatra saurūpyaṁ melakaṁ na prakāśayet|
Devamūrtiṁ śūnyatanuṁ pūjayettripathādiṣu||557||
Sarvaparvasu sāmānyaviśeṣeṣu viśeṣataḥ|
Pūjā guroranadhyāyo melake lobhavarjanam||558||
Na jugupseta madyādi vīradravyaṁ kadācana|
Na nindedatha vandeta nityaṁ tajjoṣiṇastathā||559||
Upadeśāya na doṣā hṛdayaṁ cenna vidviṣet|
Vijātīyavikalpāṁśotpuṁsanāya yateta ca||560||
Guroḥ śāstrasya devīnāṁ nāma mantre yatastataḥ|
Arcāto'nyatra noccāryamāhūtaṁ tarpayettataḥ||561||
Āgatasya ca mantrasya na kuryāttarpaṇaṁ yadi|
Haratyardhaśarīraṁ tadityūce bhagavānyataḥ||562||
Śrīmadūrmau ca devīnāṁ vīrāṇāṁ ceṣṭitaṁ na vai|
Prathayenna jugupseta vadennādravyapāṇikaḥ||563||
Śrīpūrvaṁ nāma vaktavyaṁ gurordravyakareṇa ca|
Gurvādīnāṁ na laṅghyā ca chāyā na tairthikaiḥ saha||564||
Jalpaṁ kurvansvaśāstrārthaṁ vadennāpica sūcayet|
Nityādviśeṣapūjāṁ ca kuryānnaimittike vidhau||565||
Tato'pi madhye varṣasya tato'pi hi pavitrake|
Anyastamantro nāsīta sevyaṁ śāstrāntaraṁ ca no||566||
Aprarūḍhaṁ hi vijñānaṁ kampetetarabhāvanāt|
Gṛhopaskaraṇāstrāṇi davatāyāgayogataḥ||567||
Arcyānīti na padbhyāṁ vai spṛśennāpi vilaṅghayet|
Guruvarge gṛhāyāte viśeṣaṁ kañcidācaret||568||
Dīkṣitānāṁ na nindādi kuryādvidveṣapūrvakam|
Upadeśāya no doṣaḥ sa hyavidveṣapūrvakaḥ||569||
Na vaiṣṇavādikādhaḥsthadṛṣṭibhiḥ saṁvasedalam|
Sahabhojanaśayyādyairnaiṣāṁ prakaṭayetsthitim||570||
Uktaṁ śrīmādhavakule śāsanāntarasaṁsthitān|
Vedoktiṁ vaiṣṇavoktiṁ ca tairuktaṁ varjayetsadā||571||
Akulīneṣu samparkāttatkulātpatanādbhayam|
Ekapātre kulāmnāye tasmāttānparivarjayet||572||
Pramādācca kṛte sakhye goṣṭhyāṁ cakraṁ tu pūjayet|
Śrīmadūrmau ca kathitamāgamāntarasevake||573||
Gurvantararate mūḍhe devadravyopajīvake|
Śaktihiṁsākare duṣṭe samparkaṁ naiva kārayet||574||
Na vikalpena dīkṣādau vrajedāyatanādikam|
Uktāsthāśithilatve yannimittaṁ naiva taccaret||575||
Śāsanasthānpurājātyā na paśyennāpyudīrayet|
Naca vyavaharetsarvāñchivābhedena kevalam||576||
Sadvidyaiḥ sākamāsīta jñānadīptyai yateta ca|
Nāsaṁskṛtāṁ vrajettajjaṁ viphalatvaṁ na cānayet||577||
Melakārdhaniśācaryā janavarjaṁ ca tannahi|
Māṁsādidāhagandhaṁ ca jighreddevīpriyo hyasau||578||
Gurvājñāṁ pālayansarvaṁ tyajenmantramayo bhavet|
Śāstrapūjājapadhyānavivekatadupakriyāḥ||579||
Akurvanniṣphalāṁ naiva ceṣṭeta trividhāṁ kriyām|
Mantratantrairna vādaṁ ca kuryānno bhakṣayedviṣam||580||
Samayānāṁ vilope ca guruṁ pṛcchedasannidhau|
Tadvargaṁ nijasantānamanyaṁ tasyāpyasannidhau||581||
Tenoktamanutiṣṭhecca nirvikalpaṁ prayatnataḥ|
Yataḥ śāstrādisambodhatanmayīkṛtamānasaḥ||582||
Śiva eva gururnāsya vāgasatyā viniḥsaret|
Śivasya svātmasaṁskṛtyai prahvībhāvo guroḥ punaḥ||583||
Hlādāyetyubhayārthāya tattuṣṭiḥ phaladā śiśoḥ|
Gurvāyattaikasiddhirhi samayyapi vibodhabhāk||584||
Tadbodhabahumānena vidyādgurutamaṁ gurum|
Ataḥ samprāpya vijñānaṁ yo gurau bāhyamānavān||585||
Nāsau vijñānaviśvasto nāsatyaṁ bhraṣṭa eva saḥ|
Jñānānāśvastacittaṁ taṁ vacomātreṇa śāstritam||586||
Bhaktaṁ ca nārcayejjātu hṛdā vijñānadūṣakam|
Tādṛkca na guruḥ kāryastaṁ kṛtvāpi parityajet||587||
Mukhyabuddhyā na sampaśyedvaiṣṇavādigatāngurūn|
Tathāca śrīmadūrmyākhye guroruktaṁ viśeṣaṇam||588||
Gurvājñā prāṇasandehe nopekṣyā no vikalpyate|
Kauladīkṣā kaulaśāstraṁ tattvajñānaṁ prakāśitam||589||
Yenāsau gururityukto hyanye vai nāmadhāriṇaḥ|
Śrīmadānandaśāstre ca tathaivoktaṁ viśeṣaṇam||590||
Yasmāddīkṣā mantraśāstraṁ tattvajñānaṁ sa vai guruḥ|
Tiṣṭhedavyaktaliṅgaśca na liṅgaṁ dhārayetkvacit||591||
Na liṅgibhiḥ samaṁ kaiścitkuryādācāramelanam|
Kevalaṁ liṅginaḥ pālyā na bībhatsyā virūpakāḥ||592||
Śrīmadrātrikule coktaṁ mokṣaḥ śaṅkāpahānitaḥ|
Aśuddhavāsanasyaiṣā mokṣavārtāpi durlabhā||593||
Na likhenmantrahṛdayaṁ śrīmanmāloditaṁ kila|
Tadaṅgāduddharenmantraṁ natu lekhe vilekhayet||594||
Atattve'bhiniveśaṁ ca na kuryātpakṣapātataḥ|
Jātividyākulācāradehadeśaguṇārthajān||595||
Grahāngrahānivāṣṭau drāktyajedgahvaradarśitān|
Tathā śrīniśicārādau hayatvenopadarśitān||596||
Brāhmaṇo'haṁ mayā vedaśāstroktādaparaṁ katham|
Anuṣṭheyamayaṁ jātigrahaḥ paranirodhakaḥ||597||
Evamanye'pyudāhāryāḥ kulagahvaravartmanā|
Atatsvabhāve tādrūpyaṁ darśayannavaśe'pi yaḥ||598||
Svarūpācchādakaḥ so'tra graho graha ivoditaḥ|
Saṁvitsvabhāve no jātiprabhṛtiḥ kāpi kalpanā||599||
Rūpaṁ sā tvasvarūpeṇa tadrūpaṁ chādayatyalam|
Yā kācitkalpanā saṁvittattvasyākhaṇḍitātmanaḥ||600||
Saṅkocakāriṇī sarvaḥ sa grahastāṁ parityajet|
Śrīmadānandaśāstre ca kathitaṁ parameṣṭhinā||601||
Nirapekṣaḥ prabhurvāmo na śuddhyā tatra kāraṇam|
Devītṛptirmakhe raktamāṁsairno śaucayojanāt||602||
Dvijāntyajaiḥ samaṁ kāryā carvante'pi marīcayaḥ|
Avikārakṛtastena vikalpānnirayo bhavet||603||
Sarvadevamayaḥ kāyaḥ sarvaprāṇiṣviti sphuṭam|
Śrīmadbhirnakuleśādyairapyetatsunirūpitam||604||
Śarīramevāyatanaṁ nānyadāyatanaṁ vrajet|
Tīrthamekaṁ smarenmantramanyatīrthāni varjayet||605||
Vidhimenaṁ sukhaṁ jñātvā vidhijālaṁ parityajet|
Samādhirniścayaṁ muktvā na cānyenopalabhyate ||606||
Iti matvā vidhānajñaḥ sammohaṁ parivarjayet|
Mantrasya hṛdayaṁ muktvā na cānyatparamaṁ kvacit||607||
Iti matvā vidhānajño mantrajālaṁ parityajet|
Naivedyaṁ prāśayennadyāstaccheṣaṁ ca jale kṣipet||608||
Tairbhukte na bhaveddoṣo jalajaiḥ pūrvadīkṣitaiḥ|
Avaśyapālanīyatvātparatattvena saṅgamāt||609||
Jñānaprāptyabhyupāyatvātsamayāste prakīrtitāḥ|
Evaṁ saṁśrāvya samayāndevaṁ sampūjya daiśikaḥ ||610||
Visarjayetsvacidvyomni śānte mūrtivilāpanāt|
iti| Śrītantrasāre samayidīkṣāprakāśanākhyatrayodaśāhnikaviṣaye madvyākhyāyāḥ paryavasānamiva śrītantrasāra āhnikasyāsyaivānte śrīmadabhinavaguptasyopadeśā idānīṁ punarmayodāhṛtāḥ -
Itthaṁ samayībhavati| Mantrābhyāse nityapūjāyāṁ śravaṇe'dhyayane'dhikārī naimittike tu sarvatra gurumevābhyarthayeteti sāmayiko vidhiriti|
iti||465||
«И (ca) очищение/освящение (saṁskāraḥ) семян кунжута, очищенного топлёного масла и т.д. (tila-ājya-ādīnām) (выполняется) окроплением водой (prokṣaṇam eva) сосуда --arghapātra-- (arghapātreṇa).
Очищение/освящение (ca... saṁskāraḥ) большого и малого деревянных ковшей (sruk-sruvayoḥ) (является), на самом деле (eva hi), недвойственной точкой зрения касательно Всевышнего Владыки --т.е. оба ковша воспринимаются как одно целое с Великим Господом-- (parama-īśa-abheda-dṛṣṭiḥ).
После этого (tatas), предлагая подношения (hutvā) изо всех своих сил (yathāśakti), помещая (vidhāya) большой и малый деревянные ковши (sruk-sruvau) один над другим (ūrdhva-adhas-mukhatayā) —взаимно обращёнными друг к другу (paraspara-unmukhau)— как формы Śakti и Śiva (śakti-śiva-rūpau), стоящие ровно на обеих ногах (sama-pāda-utthitaḥ), представляя, что поток высшего Нектара падает после того, как он просочился из полной луны Śiva, возникшей из эфира dvādaśānta --точки, расположенной на расстоянии ширины двенадцати пальцев от Brahmarandhra-- (dvādaśānta-gagana-udita-śiva-pūrṇa-candra-niḥsṛta-patat-para-amṛta-dhārā-bhāvanām kurvan), и (ca) произнося (uccārayan) Мантру (mantram), оканчивающуюся на vauṣaṭ (vauṣaṭ-antam), он должен оставаться стоя (tiṣṭhet) до тех пор, пока всё очищенное топлёное масло не будет (полностью) израсходовано (ājya-kṣaya-antam). Таково совершенное подношение (iti pūrṇa-āhutiḥ), полностью удовлетворяющее группу Мантр (mantra-cakra-santarpaṇī).
Потом (tatas), поднося (ānīya) "caru" --т.е. подношение, состоящее из варёного риса или ячменя и топлёного масла-- (carum), которое было окроплено (водой) (prokṣitam), (и) предлагая (nivedya) каждую порцию (bhāgam bhāgam) алтарю, большому сосуду, маленькому сосуду и огню (sthaṇḍila-kalaśa-kumbha-vahniṣu), он должен оставить одну порцию в качестве остатка (eka-bhāgam avaśeṣya). (Затем) должен отдать (dadyāt) (эту) порцию (bhāgam) ученику (śiṣyāya).
После этого (tatas) зубная палочка --кусочек дерева, использовавшийся в древности для чистки зубов-- (danta-kāṣṭham).
Если она брошена --т.е. если зубную палочку бросить-- (tad-pātaḥ) в направлении Agni --юго-востока--, Yama --юга--, или Nirṛti --юго-запада-- (agni-yama-nirṛti-dikṣu), или (ca) вниз (adhas), "это не благоприятно (na śubhaḥ iti)".
В этом случае (tatra) должен быть выполнен (kāryaḥ) homa --жертвоприношение-- (homaḥ) с оружием-мантрой --Phaṭ-- (astra-mantreṇa).
После (tatas), избегая отвлечения (vikṣepa-parihāreṇa), после введения --т.е. после того, как заставил его войти-- (praveśya) ученика (śiṣyam) с завязанными глазами (baddha-netram) для (установления его --т.е. ученика--) пригодности относительно видения будущей Мантры (bhāvi-mantra-darśana-yogyatāyai), (Гуру) должен заставить (kṛtvā) его --а именно, ученика-- (tam) сесть на (его) колени (jānu-sthitam); (сразу после этого Гуру) должен бросить --очевидно, в maṇḍala, или круговую диаграмму (maṇḍale), хотя в тексте это не уточняется-- (kṣepayet) цветы, хранившиеся в его ладонях (puṣpa-añjalim).
Затем (tatas) вдруг (sahasā) он --ученик-- (asau), после снятия повязки с (его) глаз --букв. сброшенной-- (apāsita-netra-bandhaḥ), видит --букв. видение-- (paśyan) посредством интуитивного восприятия (sākṣātkāreṇa) то место (tad-sthānam), где хранится Мантра (sannihita-mantram). (Он может увидеть это), потому что (его) чувствам благоприятствовало нисхождение Силы (śaktipāta-anugṛhīta-karaṇatvāt). (Наконец, ученик) становится (bhavati) отождествлённым с ней --с Мантрой-- (tad-mayaḥ). В случае тех, чьи чувства (так) благословлены (anugṛhīta-karaṇānām), наличие Мантры (mantra-sannidhiḥ) очевидно (pratyakṣaḥ). (Тем не менее,) в случае низших духов --а именно, существ типа демонов, гоблинов и пр.-- (bhūtānām), (это) как если бы (eva) они боялись (trasyatām) её --т.е. Мантры-- (yatas).
После этого (tatas) (Гуру), после поклонения (pūjayitvā) (левой рукой) группе божеств (devatā-cakram) —выглядящих воспламенёнными (dīpyatayā)—, (находящихся) в его правой руке (sva-dakṣiṇa-haste), должен возложить (nikṣipet) ту (tad) руку (hastam) --т.е. правую--, которая сжигает (dahantam) узы (pāśān) ученика (śiṣyasya), на голову, на сердце и на пупок (такого ученика) (mūrdha-hṛd-nābhiṣu).
Позже (tatas), после тихого поклонения (somyatayā pūjayitvā) слева от (себя) (vāme) Тому, кто увеличивает Чистый Принцип (śuddha-tattva-āpyāyinam), (Гуру) должен совершить затем (tataḥ... kuryāt) почтительное приветствие (praṇāmam).
Далее (tatas) (Гуру) должен предложить (dadyāt), (bahis) подношение, полное вина, мяса, воды и т.д. духам, божествам и направлениям (bhūta-devatā-dik-balim madya-māṁsa-jala-ādi-pūrṇam) снаружи (от места жертвоприношения); (затем) он должен выпить немного воды с ладони своей руки для очищения (ācāmeta).
Затем (tatas), после поедания caru --варёного риса или ячменя с топлёным маслом-- (caru-bhojanam kṛtvā) сам --т.е. сам Гуру-- (svayam), достигнув единства (aikyam āpannaḥ) с Самостью ученика (śiṣya-ātmanā saha), (Гуру) должен оставаться (tiṣṭhet) пробуждённым (prabuddha-vṛttiḥ).
Утром (prabhāte), если (ced) всё ещё полусонный (svapan api) ученик (śiṣyaḥ) рассказывает (vadet) (Гуру) о неблагоприятном (aśubham) сне (svapnam), (Гуру) не должен объяснять (na vyākuryāt) его --т.е. плохой сон-- (tad) ему (asmai) — (Почему?) Потому что (hi) таким путём (tathā) в нём (asya) могут (syātām) (появиться) сомнение и страх (śaṅkā-taṅkau). (Гуру) должен только лечить/искупать (вину)/восстанавливать его (kevalam... tad-niṣkṛtim kuryāt) с помощью оружия (мантры) --т.е. Phaṭ-- (astreṇa).
Потом (tatas) после поклонения (pūjayitvā) Всевышнему (parama-īśvaram) таким образом (tathā eva), (Гуру) перед ним --т.е. "перед учеником"; перевод "перед Ним" также возможен, но маловероятен; Абхинавагупта высказался неясно в этом контексте-- (tad-agre), входит в (ученика) (praviśya) посредством течения жизненной энергии (prāṇa-krameṇa) ученика (śiṣyasya) (и) касается группы из шести причин (kāraṇa-ṣaṭka-sparśam kurvan), (которые необходимо найти) в шести (точках) (ṣaṭsu), а именно, в сердце, горле, нёбе, во лбу, в Brahmarandhra и dvādaśānta (hṛd-kaṇṭha-tālu-lalāṭa-randhra-dvādaśānteṣu). (Затем), после представления (cintayan) восьми (aṣṭau) очищений (saṁskārān) в каждой из них --т.е. в каждой из тех шести точек-- (pratyekam) (и) позволения жизненной энергии ученика оставаться в покое (viśramayya) прямо там (tatra eva) какое-то время (kañcid-kālam), он должен опуститься (avarohet) вновь (punar).
Таким образом (iti eva), он --т.е. ученик--, получивший часть Rudra благодаря получению сорока восьми очищений (āpādita-aṣṭācatvāriṁśat-saṁskāra-upari-kṛta-rudra-aṁśa-āpattiḥ), становится samayī --а именно, учеником, который следует правилам дисциплины-- (samayī-bhavati).
Затем (tatas) (Гуру) вместе с цветами должен бросить (puṣpa-ādyaiḥ saha arpayet) ему --ученику-- (asmai) Мантру (mantram) для поклонения (pūjyam).
После этого (tatas) (Гуру) должен описать (nirūpayet) ему (asmai) правила дисциплины (samayān).
(Правила таковы:) Преданность (bhaktiḥ) Гуру (gurau) всей душой (sarva-ātmanā). Точно также (tathā) (искренняя преданность) писанию (śāstre) (и) Богу (deve). Безразличие (parāṅmukhatā) к врагам этого --а именно, врагам Гуру, Писания и Бога-- (tad-pratidvandvini). Наличие (sandarśanam) сына Гуру и т.п. (guru-putra-ādeḥ), того, кто установил отношения посредством знания (vidyā-sambandha-kṛtasya), кто был инициирован до него --т.е. до ученика-- и т.д. (tad-pūrva-dīkṣita-ādeḥ), (а также) родственник по браку --а именно, супруга Гуру-- (yauna-sambandhasya), (все они) предназначены для поклонения им (tad-ārādhana-artham), как (если бы они были самим) Гуру (guru-vat). Однако (tu) следует иметь в виду (iti mantavyam), что (такое отношение) не приходит само собой --поэтому ученик должен его развивать-- (na... svatas).
Ему не следует превращать (na kuryāt) бесплодную женщину (striyāḥ vandhyāyāḥ) в причину своего отвращения (tad-jugupsā-hetum) --в общем, он не должен ненавидеть бесплодную женщину--.
Он не должен произносить (na uccārayet) имя божества (devatā-nāma), имя Гуру (guru-nāma), а также (tathā) Мантру (mantram), кроме как во время поклонения (pūjā-kālāt ṛte).
Он не должен использовать (na bhuñjīta) кровать и т.д. (śayyā-ādi), которыми пользовался Гуру (guru-upabhuktam).
Каким бы (yad kiñcid) видом мирского спорта и т.п. (laukikam krīḍa-ādi) (ученик ни занимался,) он не должен заниматься (na kuryāt) этим (tad) в присутствии Гуру (guru-sannidhau).
Он не должен считать (na... kuryāt), что другой (человек) (anyatra) обладает интеллектом выше (utkarṣa-buddhim), чем он --т.е. Гуру-- (tad-vyatirekeṇa).
Во всём (sarvatra), в ритуалах подношения умершим и т.д. (śrāddha-ādau), он должен поклоняться (pūjayet) только (eva) Гуру (gurum).
И (ca) во всех редких ритуалах (sarveṣu... naimittikeṣu) он не должен произносить (na vadet) слова śākinī и т.д. (śākinī-iti-ādi-śabdān).
Он должен поклоняться (pūjayet) дням, когда проводятся фестивали --дополнительное значение — это "дни новолуния и полнолуния"-- (parva-dināni).
Он не должен встречаться (saṅgatim na kuryāt) с теми, кто имеет более низкую точку зрения, например, с vaiṣṇava-s --последователями Viṣṇu-- и т.д. (vaiṣṇava-ādyaiḥ adhas-dṛṣṭibhiḥ saha).
Он не должен видеть (na paśyet) тех, кто придерживается этого учения (etad-śāsana-sthān) с представлением об их предыдущих кастах (pūrva-jāti-buddhyā).
Когда группа Гуру --т.е. его семья-- приходит к (нему) в дом (guru-varge gṛha-āgate), он должен совершать (kuryāt) жертвоприношение --т.е. поклонение-- (yāgam) в меру своих сил (yathāśakti).
Он должен оставить (tyajet) того (kañcid), кто находится на низшем пути (adhas-mārga-sthitam) —(например,) vaiṣṇava и т.п. (vaiṣṇava-ādyam)—, даже (api) если он был принят как его --т.е. ученика-- Гуру --т.е. даже если он принял этого vaiṣṇava и т.д. как своего Гуру-- (gurū-kṛtya) из (простого) любопытства к его писаниям (tad-śāstra-kutūhalāt).
Даже (api) тогда --т.е. когда ученик принял того vaiṣṇava и т.п. как своего Гуру-- (tadā), он не должен рассматривать --букв. не должен видеть его-- (na... paśyet) (того Гуру), как наделённого высшим интеллектом (utkarṣa-buddhyā).
Ему не следует ассоциироваться с liṅgī-s --букв. с людьми, имеющими отметины-- (liṅgibhiḥ saha) в (их) практиках и поведении (samācāra-melanam na kuryāt). Он должен только поклоняться (kevalam... pūjayet) им (tān) в соответствии со своими собственными возможностями (yathāśakti).
Он должен оставить (tyajet) (свои) сомнения (śaṅkāḥ).
Пребывая (sthitaḥ) в cakra --т.е. в Kulacakra-- (cakre), он не должен думать (na saṅkalpayet) о разделениях на низшее, высшее и пр. (carama-agrya-ādi-vibhāgam), произведённых рождением (janma-kṛtam).
Он не должен рассматривать (na... paśyet) другие (anyat) святилища, места поломничества и т.д. (āyatana-tīrtha-ādikam) с бóльшим почтением (bahumānena), чем (своё собственное) тело (śarīrāt ṛte).
Он должен постоянно помнить (anavaratam smaret) сердце Мантры (mantra-hṛdayam). Таким образом (iti evam), ученик (śiṣyaḥ), выслушав, поклонившись и приблизившись к (Гуру) (śrutvā praṇamya abhyupagamya), (и) полностью удовлетворив (paritoṣya) Гуру (gurum) dakṣiṇā --платой, которую Гуру взимает с ученика за его работу-- (dakṣiṇayā), состоящую из материальных ценностей, жены и тела --т.е. плата распространяется даже на всё богатство, которое может иметь ученик, его жена и его собственное тело-- (dhana-dāra-śarīra-paryantayā), он должен доставлять удовольствие (tarpayet) тем, кто был инициирован ранее (pūrva-dīkṣitān), а также (ca) страждущим, беспомощным и т.д. (dīna-anātha-ādikān).
Согласно будущему правилу (bhāvi-vidhinā ca), он должен доставить удовольствие (tarpayet) группе Mūrti-s (mūrti-cakram).
Таким образом (ittham), (ученик) становится samayī --т.е. тем, кто следует правилам дисциплины-- (samayībhavati).
(Он является) тем, кто пригоден для --или "имеет право"-- (adhikārī) практики Мантры (mantra-abhyāse), регулярного поклонения --т.е. ежедневного поклонения-- (nitya-pūjāyām) (и) процесса слушания и изучения (писаний) (śravaṇe adhyayane). Однако (tu) в процессе случающихся иногда ритуалов (naimittike) он должен только умолять (eva abhyarthayeta) Гуру (gurum). Здесь заканчиваются (iti) традиционные правила (sāmayikaḥ vidhiḥ).
"После размышления (ālocya) обо всём (samastam) пути (adhvānam) внутри (antar), (и) после восприятия (atha avalokya), что его собственная Самость (svam ātmānam) Полна/Совершенна (pūrṇam), (Гуру) должен смотреть на (ученика) (paśyet) с расположением к Благосклонности --т.е. он должен хотеть даровать ученику Милость-- (anugraha-dhiyā) вплоть до dvādaśānta (dvi-ṣaṭka-paryantam) --т.е. Гуру должен хотеть даровать Милость ученику до тех пор, пока он ни достигнет высшего dvādaśānta, расположенного на расстоянии двенадцати пальцев от Brahmarandhra--. Таким образом (evam), ученик (śiśuḥ) становится --букв. является-- (syāt) samayī, или тем, кто следует правилам дисциплины (samayī... iti)".»
"Хотя описание прославленного Абхинавагупты предельно ясно (śrīmat-abhinavaguptena varṇane atyantam spaṣṭe api), я должен объяснить некоторые вещи (mayā vastūni kānicid vyākhyātavyāni eva). Целью (lakṣyam) ритуала (kriyāyāḥ) (является) отождествление всего —огня, большого и малого деревянного ковша, сосуда и пр.— с Parabhairava (agni-sruk-sruva-arghapātra-ādi-rūpasya sarvasya parabhairava-tādātmyam). Теперь (adhunā) все традиционные правила (sarva-sāmayika-vidhayaḥ), описанные (varṇitāḥ) выдающимся Абхинавагуптой (abhinavagupta-pādaiḥ) в пятнадцатой главе (pañcadaśa-āhnike) почтенного Tantrāloka (śrī-tantrāloke):
«Гуру (guruḥ) должен заставить того, кто стал частью Rudra --т.е. его ученика-- услышать (tam āpādita-rudra-aṁśam... śrāvayet) шестьдесят четыре --букв. восемь групп по восемь-- (aṣṭa-aṣṭaka-ātmakān) samaya-s, или соблюдений/обрядов/ритуалов (samayān), установленных (nirūpitān) в Devyāyāmalatantra и т.д. (devyāyāmala-ādau)||521b-522a||
(Имеется) восьмиричная (aṣṭadhā) группа из восьми правил (samaya-aṣṭakam): '(1) Чего нельзя говорить (avādaḥ), (2) чего не следует делать (akaraṇam), (3) что следует скрывать (gūḍhiḥ), (4) поклонение (pūjā), (5 и 6) представление возлияния и созерцания (tarpaṇa-bhāvane), (7) акт нанесения удара (hananam) и (ca) (8) действие, приводящее в замешательство (mohanam... iti)'||522b-523a||
(1) Он --а именно, ученик, получивший посвящение-- не должен говорить (na... vadet) эти восемь вещей --букв. восемь раз восемью частями и т.д.-- (aṣṭadhā): (Ему не следует говорить) о природе (svabhāvam) Мантр и Тантр (mantra-tantrāṇām), о правилах, поведении и встречах (между Siddha-s и Yoginī-s) (samaya-ācāra-melakam), (он не должен участвовать) в лживой болтовне (asat-pralāpam), (он не должен предаваться) резким и оскорбительным речам (paruṣam), (и не должен) лгать (anṛtam)||523b-524a||
(2) Ему не следует делать (na ca ācaret) (эти восемь вещей: Он не должен вовлекаться в) бесплодное (aphalam) поведение (ceṣṭitam) (и) причинять вред (hiṁsām), (он не должен) вступать в контакт с чужими жёнами (para-dāra-abhimarśanam), (он должен воздерживаться от) высокомерия (garvam) (и) обмана (dambham), (и не должен практиковать) Тантру, связанную с призраками, ядами и болезнями (bhūta-viṣa-vyādhi-tantram)||524b-525a||
(3) Ему следует скрывать (gūhayet) (эти восемь вещей:) Его Самого (svam), Мантру (mantram) и (ca) чётки (akṣasūtram), Vidyā (vidyām), природу знания (jñāna-svarūpakam), хорошие качества в (своём) поведении (samācārān guṇān), омрачения (kleśān) (и) знаки достижения/успеха (siddhi-liṅgāni)||525b-526a||
(4) Он должен поклоняться (pūjayet... tu) этой (idam) группе из восьми (вещей) (aṣṭakam) изо всх своих сил (yathāśaktyā): Гуру (gurum), Писанию (śāstram), Богу и Огню (deva-vahnī), тем, кто продвинут/опытен в Знании (jñāna-vṛddhān), женщинам (striyaḥ), обету (vratam) (и) группе/семье Гуру (guru-vargam)||526b-527a||
(5) Он должен совершать возлияния (tarpayet) для несчастных (dīnān), омрачённых (kliṣṭān), предков (pitṝn), защитников полей --т.е. божеств хранителей-- (kṣetra-pālān), множества живых существ (prāṇi-gaṇān), птиц (khagān), множества духов, обитающих на местах сожжения/кладбищах (śmāśānikam bhūta-gaṇam) и (ca) богинь в теле (deha-devīḥ)||527b-528a||
(6) Он должен созерцать (bhāvayet) (эти восемь вещей) из уст Гуру --т.e. так, как учил его Гуру-- (guru-vaktrāt tu): Śiva (śivam), Śakti (śaktim), а также (tathā) Самость (ātmānam), Печать (mudrām), природу Мантры (mantra-svarūpakam) вместе с --букв. и-- (ca) Трансмиграцией, Наслаждением и Освобождением (saṁsāra-bhukti-muktīḥ)||528b-529a||
(7) Он должен поразить --в смысле устранить, хотя буквальное значение этого выражения — "он должен убить/разрушить"-- (ghātayet) привязанность (rāgam), ненависть (dveṣam) и (ca) клевету/злословие (asūyām), страх, зависть, самомнение (saṅkoca-īrṣya-abhimānitāḥ) тех, кто нарушает правила (samaya-pratibhettṝn), и (ca) тех, кто их не соблюдает --т.е. кто не соблюдает эти правила-- (tad-anācārān)||529b-530a||
(8) Он должен сбивать с толку (mohayet) тех, кто стоит на пути paśu-s --букв. зверей, т.e. людей в рабстве-- (paśu-mārga-sthitān), жестоких (krūrān), ненавистников (dveṣiṇaḥ), вероломных (piśunān), глупцов (jaḍān) и (ca) последователей/служителей (anucarān) царя (rājñaḥ), грешников --букв. грешащих-- (pāpān) и (ca) тех, кто создаёт препятствия (vighna-kartṝn)||530b-531a||
И (ca) следует поклоняться (pūjanīyāḥ) Śākinī-s (śākinyaḥ). Они (tāḥ ca) упоминаются так в почтенном Gamatantra (ittham śrī-gama-uditāḥ): 'В их случае --т.е. в случае Śākinī-s-- (yāsām) безрассудство (sāhasam) (—) удвоенное (dviguṇam), а (ca eva) желание чувственных наслаждений (kāmaḥ) — учетверённое (caturguṇaḥ), в то время как (ca) жадность (lobhaḥ) восьмикратная (aṣṭaguṇaḥ), (поэтому) им не следует доверять (tāsām śaṅkyam). Достаточно (alam) (неуважительно сказать что-то) 'Śākinī-s' (śākinyaḥ iti), (чтобы разозлить их)'||531b-532||
В почтенном Madhvakula (уточняется) --в Jayadrathayāmalatantra-- (śrī-mādhave kule), (что:) 'Человек --т.e. посвящённый-- не должен оставаться (na... vastavyam) с теми paśu-s (taiḥ... paśubhiḥ saha), которые (ye) принадлежат к традиции Kula (kula-āmnāya-sthitāḥ), но (tu) исключены из субстанции героев (vīra-dravya-bāhyāḥ... iti)||533||
(Посвящённый) всегда должен поклоняться (sadā arcayet) группе божеств, Гуру, огню и Писаниям (devatā-cakra-guru-agni-śāstram) в качестве обычной практики (sāmyāt). Он не должен есть ничего (na kiñcid api bhakṣayet), что не было дано/предложено (aniveditam) им (в первую очередь) (etebhyaḥ)||534||
Он не должен отнимать у них (na apaharet) эту субстанцию (etad-dravyam), (которая была предложена им). Ему следует поклоняться (prapūjayet) группе/семье Гуру (guru-vargam). И (ca) она --т.е. группа/семья Гуру-- (saḥ), состоящая в основном из его братьев, жены и сыновей (tad-bhrātṛ-bhāryā-tuk-prāyas), является (bhavet) созданной Знанием (vidyā-kṛtaḥ), а не (na) кровным родством --букв. отношением через матку-- (yoni-sambandha-kṛtaḥ), потому что (yatas), (если бы это было так,) он (saḥ) (был бы) мирским (laukikaḥ) paśu --человеком в рабстве-- (paśuḥ)||535a-536a||
Тот, кто является вместилищем его сильной привязанности --т.е. человек, к которому Гуру испытывает сильную привязанность-- (tasya abhiṣvaṅga-bhūmiḥ tu), заслуживает почитания/поклонения (arcyaḥ) за то, что доставляет удовольствие Гуру (guru-ārādhana-siddhaye), но (tu) не (na) из-за его собственного величия (sva-mahimnā); более того (punar), его семье (tad-vargaḥ) (следует поклоняться) точно также, как (поклоняются) Гуру (guru-vat)||536b-537a||
(Ученик) не должен обвинять/порицать/придираться к (nindām na kurvīta) Гуру (guroḥ), и (ca) он не должен искать (na ācaret) причину (hetum) для этого -- а именно, для обвинения/порицания Гуру-- (tasyai). И (ca) ему не следует слушать (na.. śṛṇuyāt) это --обвинения и пр.-- (tām), (исходящее из уст других людей), и он не должен злить его (na enam kopayet). Перед ним --перед Гуру-- (agratas asya ca), помимо служения ему (tad-sevanāt ṛte), он не должен делать (na... prakurvīta) ничего (kiñcid) без (vinā) (его) команды/разрешения (ājñayā), будь то обычное --связанное с этим миром-- или необычное --не связанное с этим миром-- (laukika-alaukikam) действие (kṛtyam), гнев --хотя 'krodha' означает 'гнев', здесь оно склоняется в винительном падеже и сочетается с 'na... prakurvīta' (он не должен делать), т.е. он не должен гневаться (без разрешения)-- (krodham), игра --я использую ту же логику, что и в случае с 'krodham'-- (krīḍām), практика аскезы (tapas) (и) повторение Мантры (japam)||537b-539a||
Ему не следует пользоваться (na upabhuñjīta) ничем из того (yad kiñcid), чем пользовался Гуру (guru-upabhuktam) —(будь то) постель, одежда, сидение и т.п. (śayyā-vastra-āsana-ādikam), и он не должен касаться (na spṛśet) (всего этого) своими ногами (tad-padbhyām); (напротив,) ему скорее следует почитать (kintu vandayet) (эти вещи)||539b-540a||
Это также провозглашено (api uktam) в знаменитом Traiśirasa (śrīmat-traiśirase):
'Даже если (api) он соблюдает обет лезвия меча (asi-dhārā-vrataḥ... san), оставаясь при этом (tiṣṭhet) подобным бревну --т.е. имея полную samāveśa, или погружённость-- (kāṣṭha-vat) в лесу (araṇye), практикуя kṛcchra, cāndrāyaṇa и т.д. (kṛcchra-cāndrāyaṇa-ādibhiḥ), (и) даже если (api) он вовлечён в Yama-s --Ограничения-- и Niyama-s --Соблюдения-- (niyamasthaḥ yamasthaḥ), он не обретает (na aśnute) Высшего Состояния (tad padam... param). Тем не менее (tu), тот, кто занят поклонением Гуру (guru-ārādhana-saktaḥ) умом, действиями и словами (manasā karmaṇā girā), получает (prāpnoti) от удовлетворённого Гуру (gurutas tuṣṭāt) Полное (pūrṇam) Великое Изумление (mahā-adbhutam), (которое является Высшим) Благом (śreyas). Подобно тому, как (yathā) земля (bhūmiḥ... sā), полностью покрытая (chāditā... samantatas) снегопадом (hima-pātaiḥ), всегда (sadā) остаётся (tiṣṭhate) твёрдой как камень (aśma-vat) из-за соединения и контакта с ветром --букв. 'через ветреный союз и контакт', если это имеет какой-то смысл-- (māruta-śleṣa-saṁyogāt), так и (tadvat), когда Yama-s --ограничения-- и пр. устойчивы (yama-ādau niścale), предполагается (gṛhyate) единственное (ekaḥ tu) состояние/настроение (bhāvaḥ). Но (tu) полное и обширное Знание (pūrṇam prasarat-jñānam), являющееся Сознанием (cittvam), пребывающим (avasthitam) повсюду (sarvatas), (а также) находящееся в объектах (jñeya-stham), обретается (только) (āpyate) от Гуру, которому (должным образом) поклонялись (guroḥ... ārādhitāt). Его разговор --разговор Гуру-- (tad-kathā) об Этом --букв. о Котором-- (yasya) немедленно (sadyas eva) приводит (nayet) (ученика) к возвышению (ūrdhvam). Следовательно (tasmāt), он должен поклоняться/умилостивить (ārādhayet) Гуру (gurum)'||540b-545||
(Это) также (указывается) (api) в достопочтимом Trikasāra (śrī-sāre), (что) благодаря его разговору --Разговору Гуру-- (asya sambhāṣāt), тотчас (kṣaṇāt) разрушается (naśyati) порок (pātakam). Поэтому (tasmāt), старательно (yatnena) исследовав (Гуру) (parīkṣya), как это изложено в Писаниях (śāstra-uktyā) касательно признаков/характеристик (его) Знания (jñāna-lakṣaṇaiḥ), (и), если он ведёт себя как человек, чей образ действий регулируется Писаниями (śāstra-ācāreṇa varteta), тогда (tena), соответственно (tathā), держитесь (за его) компанию (saṅgam... kuru). Он провозглашает (vadet) Знание (jñānam) из любви (snehāt jātu); он (saḥ) не охвачен (na hriyate hi) жадностью --я читаю 'lobhena' вместо 'lobhāt'-- (lobhāt)||546a-547||
Благодаря удовлетворению --т.е. удовлетворению Гуру-- (tena tuṣṭena), боги (devāḥ) становятся удовлетворёнными (tṛpyanti), и (ca) сами праотцы/предки (pitaraḥ eva), выйдя из (uttīrya) ада (narakāt), немедленно (sadyas) отправляются (yānti) в Великую (mahat) Обитель/Резиденцию Śiva (śiva-puram)||548||
Тот --Абхинавагупта ссылается на призрака/привидение-- (saḥ) , (кто) обитает (tiṣṭhet) в любом доме (yatra gṛhe) (и) испытывает плоды своей негативной кармы --букв. наслаждается, страдает, испытывает и т.д.-- (bhuṅkte), отправляется (vrajet) непременно (tu) в Обитель Śiva (śiva-puram). Зная (jñātvā) это (iti), ему следует поклоняться (sadā... arcayet) своему собственному (svam) Гуру (gurum) в церемонии, посвящённой ушедшим предкам (pitrye śrāddhe)||549||
И (ca) Гуру (saḥ... guruḥ) должен съесть (bhuñjīta) (это подношение) сам (svayam), (и), сделав это --предполагаю 'tatkṛtvā'-- (tad-kṛte), (он --Гуру--) должен приказать (ādiśet) другим (anyān) (сделать то же самое). Но (tu) посвящённый (dīkṣitaḥ), (который) во время ритуала по ушедшим духам и т.д. (śrāddha-ādau), выполняет (ācaret) церемонию (vidhim) самостоятельно --букв. свободный-- (svatantram), всё (sarvam) то (tad), что он делает --букв. его-- (tasya), (является) бесплодным (niṣphalam), и (ca), (кроме того), правило --предполагаю 'samayaḥ'-- (samayena) нарушено (laṅghyate)||550a-551a||
Он должен распределить --другое значение 'Он должен избегать'-- (vivarjayet) субстанцию (dravyam), которая подходит для Caṇḍī (caṇḍī-yogyam), (и) предлагается в соответствии с установленной истиной (saiddhāntika-arpitam) --некоторые переводчики считают, что перевод должен быть примерно таким: 'Ему следует избегать неправильных представлений о субстанции, подходящей для Caṇḍī и т.п.', что по моему скромному мнению, слишком надуманно--. (По отношению к женщине) ему никогда не следует произносить (na kadācid samuccaret) слово (śabdam), выражающее Śākinī --букв. своего рода женщина-демон-- (śākinī-vācakam) --в общем, он никогда не должен называть женщину 'демоном'--||551b-552a||
Женщинам (striyaḥ) следует поклоняться (pūjyāḥ), (будь то) уродливым (virūpāḥ tu), старым (vṛddhāḥ), живущим за счёт (продажи) ручной работы (śilpa-upajīvikāḥ), принадлежащим к низшим кастам (antyāḥ), имеющим изменённые конечности --т.e. деформированные-- (vikārita-aṅgyaḥ ca), проституткам (veśyāḥ) (или) имеющим свободное поведение --т.e. либеральным-- (svacchanda-ceṣṭitāḥ)||552b-553a||
Подобным образом (tathā ca) в почтенном Gamatantra (śrī-game) говорится (proktam), (что женщин) следует почитать (pūjanīyāḥ) через усилия (prayatnatas). Женщины, которые отказались от установленных правил поведения (nis-ācārāḥ), которые едят всё подряд (sarva-bhakṣyāḥ), которые лишены dharma и adharma --праведности и её противоположности-- (dharma-adharma-vivarjitāḥ), которые ведут свободную жизнь (svacchanda-gāḥ), которые едят мясо (palāśinyaḥ), (или) которые распутны (lampaṭāḥ), подобны (iva) божествам (devatāḥ)||553b-554||
Следует поклоняться (pūjyāḥ) проституткам (veśyāḥ), а (ca) их дома (tad-gṛham) (являются) Prayāga --священным местом, где встречаются священные реки Gaṅgā, Sarasvatī и Yamunā-- (prayāgaḥ). Здесь (atra) (человек, получивший инициацию), должен поклоняться Krama --т.e. богиням, описанным в школе Шиваизма Трики-- с жертвоприношениями (yajet kramam). Касательно женщин (strīṣu), он не должен делать ничего такого (tad na ācaret kiñcid), из-за чего (yena) мог бы презирать (jugupsate) их (tābhyaḥ)||555||
По этой причине (atas) он не должен видеть (na... paśyet) их (tāḥ), когда они обнажены (nagnāḥ), а также (он не должен видеть их) (na ca api), когда они находятся с обнажённой грудью (prakaṭa-stanīḥ). Он также не должен презирать (vā na jugupseta) уродливость (mudrikām) (женщины), когда её форма стара (vṛddhāyāḥ saṁsthitāyāḥ). Там (tatra) ухудшение --формы-- (vaikṛtyam) (является) красотой (saurūpyam). Ему не слудет показывать (na prakāśayet) встречу (между Siddha-s и Yoginī-s) (melakam)||556a-557a||
Он должен поклоняться (pūjayet) форме/идолу/статуе бога (deva-mūrtim), лишённой украшений --букв. чьё тело пусто-- (śūnya-tanum), на пересечении трёх дорог и т.д. (tri-patha-ādiṣu). В период перерыва в учёбе (an-adhyāyaḥ), поклонение (pūjā) Гуру (guroḥ) (следует выполнять) особенно (viśeṣatas) во время всех фестивалей/праздников (sarva-parvasu), как общих, так и особых (sāmānya-viśeṣeṣu). Во время встречи (Siddha-s и Yoginī-s) (melake) не должно быть алчности/жадности --в другом прочтении 'loka' вместо 'lobha'; в этом случае: 'не должно быть мирский деятельности'-- (lobha-varjanam)||557b-558||
Он никогда не должен презирать (na jugupseta... kadācana) субстанцию героев (vīra-dravyam), как например, вино и т.д. (madya-ādi). Кроме того (atha), он не должен порицать (na nindet) тех, кто наслаждается ей --т.е. субстанцией героев-- (tad-joṣiṇaḥ tathā). (Вместо этого,) он должен воздавать должное (им) (vandeta nityam)||559||
Нет ничего плохого в том, чтобы (na doṣāḥ) обучать (тех людей, кто наслаждается субстанцией героев) (upadeśāya), если (ced) он не ненавидит (их) (vidviṣet) в (своём) сердце --полагаю 'hṛdaye'-- (hṛdayam). (Что касается этих вещей,) он должен стремиться к (yateta ca) устранению части несхожих vikalpa-s --т.е. несхожих мыслей-- (vijātīya-vikalpa-aṁśa-utpuṁsanāya)||560||
Поскольку (yatas) имя (nāma) Гуру (guroḥ), Писания (śāstrasya) (и) богинь (devīnām) (— это) Мантра --полагаю 'mantraḥ'-- (mantre), следовательно (tatas), его нельзя произносить (na uccāryam) ни в какое время, кроме (anyatra) (момента) поклонения (arcātas). После этого (tatas), как только оно будет произнесено (āhūtam), следует совершить возлияние (этому имени, которое является Мантрой) --букв. он должен удовлетворять, ублажать и т.п.-- (tarpayet)||561||
Потому что (yatas) Господь (bhagavān) сказал (давным давно) (ūce):
И (ca) если (yadi) он не выполняет --действия-- (na kuryāt) удовлетворения/ублажения (tarpaṇam) (через совершение возлияния) Мантре, которая пришла (к нему) (āgatasya... mantrasya), Она --т.е. Мантра-- (tad) разрушит/удалит/заберёт (harati) половину (его) тела (ardha-śarīram... iti)'||562||
Также (ca) в почтенном Ūrmikaulārṇavatantra (śrīmat-ūrmau) (говорится, что) он --а именно, ученик, который инициирован-- не должен, конечно, раскрывать (na vai... prathayet) поведение (ceṣṭitam) богинь --т.е. Yoginī-s-- (devīnām) (и) героев --т.e. Siddha-s-- (vīrāṇām), и не (na) должен презирать (всё это) (jugupseta), и не (na) должен обращаться к (ним) (vadet) без субстанций жертвоприношения в своих руках (a-dravya-pāṇikaḥ)||563||
Держа в (своих) руках субстанции жертвоприношения (dravyakareṇa ca), следует произносить (vaktavyam) имя (nāma) Гуру (guroḥ), которому предшествует 'śrī' --букв. достопочтимый-- (śrī-pūrva). Тень (ca chāyā) Гуру и т.д. (guru-ādīnām) нельзя перепрыгивать или обходить (na laṅghyā). Разговаривая (jalpam kurvan) с паломниками --другое прочтение 'dvaitibhiḥ saha', т.e. с дуалистами'-- (tairthikaiḥ saha), он не должен упоминать (na... vadet) значение --другое прочтение 'учения'-- своих собственных писаний (sva-śāstra-artham). (На самом деле,) ему не следует даже ссылаться (на это) (na api ca sūcayet)||564a-565a||
Ему также следует совершать (ca kuryāt) регулярное и особое поклонение --полагаю nityām-- (nityāt viśeṣa-pūjām) во время редких ритуалов (naimittike vidhau), (и) после этого (tatas api), в середине (madhye) года (varṣasya) (и) позже (tatas api hi), во время церемонии священной нити (pavitrake)||565b-566a||
Тот, кто не выполнил nyāsa Мантры (anyasta-mantraḥ), не должен сидеть (na āsīta) (во время церемонии посвящения,) а также не должен использовать другие писания (sevyam śāstra-antaram ca no). Потому что (hi) неразвитое (aprarūḍham) знание (vijñānam) может поколебаться (kampeta) при размышлении над (писанием), отличным (от наших) (itara-bhāvanāt)||566b-567a||
В соответствии с жертвоприношением божествам (davatā-yāga-yogatas), следует поклоняться (arcyāni) домашней утвари и оружию (gṛhopaskaraṇa-astrāṇi). Таким образом (iti), он не должен касаться (na... spṛśet) (их своими) ногами (padbhyām vai), а также перепрыгивать и передавать (их) (na api vilaṅghayet)||567b-568a||
Когда семья Гуру приходит домой (guru-varge gṛha-āyāte), он должен выполнить (ācaret) какой-то (kañcid) особый (ритуал) (viśeṣam). Ему не следует осуждать и т.д. (na nindā-ādi kuryāt) посвящённых (dīkṣitānām), сопровождая враждебностью/ненавистью/презрением/отвращением (vidveṣa-pūrvakam)||568b-569a||
Нет порока (no doṣaḥ) в обучении (upadeśāya) (других людей), потому что (hi) он (saḥ) не сопровождает это враждебностью/ненавистью/презрением/отвращением (a-vidveṣa-pūrvakaḥ). Он не должен жить (na... saṁvaset) с людьми, чья точка зрения ниже, например с vaiṣṇava-s --последователями Viṣṇu-- и т.д. (vaiṣṇava-ādika-adhaḥstha-dṛṣṭibhiḥ) —Нет необходимости (делать это) (alam)!—, и он не должен раскрывать (na... prakaṭayet) перед другими людьми --букв. перед ними-- (eṣām) (свою) ситуацию (sthitim) с едой, сном и т.д. с (такими людьми, имеющими низшие точки зрения) (saha-bhojana-śayyā-ādyaiḥ) --санскрит в последней части Ūrmikaulārṇavatantra чрезвычайно запутанный--||569b-570||
В почтенном Mādhavakulatantra (śrī-mādhavakule) сказано (uktam), что он --посвящённый-- должен всегда избегать (varjayet sadā) тех, кто придерживается других доктрин/дисциплин (śāsana-antara-saṁsthitān), того, что провозглашается в Veda-s (veda-uktim), что провозглашают vaiṣṇava-s (vaiṣṇava-uktim), и (ca) что они говорят (taiḥ uktam) --здесь есть своего рода избыточность, т.e. санскрит мог бы быть лучше--||571||
Из-за общения (samparkāt) с теми, кто не находится в том же Kula --полагаю 'Akulīnaiḥ'-- (akulīneṣu), (существует) страх (bhayam) падения (patanāt) из того Kula --т.е. из своего Kula-- (tad-kulāt). (Поскольку посвящённый относится к) традиции Kula, которая --традиция-- является эксклюзивной --букв. кто находится в одном и том же сосуде-- (eka-pātre kula-āmnāye), поэтому (tasmāt) он должен избегать (parivarjayet) тех, (кто относится к другим Kula-s) (tān). Но (если) (ca) из-за небрежности/ошибки (pramādāt) возникла дружба (kṛte sakhye), он непременно должен поклоняться (tu pūjayet) чакре --священной диаграмме-- (cakram) на собрании (goṣṭhyām)||572a-573a||
В почтенном Ūrmikaulārṇavatantra (śrīmat-ūrmau) также декларируется (ca kathitam), что ему не следует общаться (samparkam na eva kārayet) с тем, кто служит/поклоняется/почитает другие Āgama --явленное писание-- (āgama-antara-sevake), с кем-то, кто предан другому Гуру (guru-antara-rate), с тем, кто является глупцом --букв. с тем, кто находится под влиянием Moha, или Māyā, а именно с тем, кто не заинтересован в возвышении своего состояния сознания, и не обязательно 'дураком', как можно понять это слово с обычной точки зрения, т.е. этот человек может быть очень умным в мирских делах, но дураком/глупцом в духовности-- (mūḍhe), с тем, кто существует за счёт субстанций Божественности --т.е. зарабатывает на жизнь продажей этих субстанций-- (deva-dravya-upajīvake), с тем, кто проявляет жестокость/враждебность по отношению к śakti --хотя в целом все женщины являются 'śakti-s', здесь Тантра, кажется говорит о женщинах, которые являются yoginī-s-- (śakti-hiṁsā-kare), (или) с тем, кто является безнравственным (duṣṭe)||573b-574||
Во время посвящения и т.д. (dīkṣā-ādau) он не должен идти (na... vrajet) к месту священного огня и т.д. (āyatana-ādikam) с vikalpa --т.е. мыслью-- (vikalpena), и он не должен находить (na eva... caret) какую-либо причину (yad nimittam... tad), (чтобы оправдать свою) небрежность/слабость в отношении применения того, что было сказано (ukta-āsthā-śithilatve)||575||
Он не должен ни видеть (na paśyet), ни (na api) призывать (udīrayet), ни (na ca) относиться к (vyavaharet) тем, кто утвердился в (своей) доктрине/дисциплине (śāsana-sthān) в соответствии с (их) предыдущей кастой (purā-jātyā). (Вместо этого, он должен видеть, призывать и относиться ко) всем (им) (sarvān) только (kevalam) как к находящимся в единстве с Śiva --т.е. они есть Śiva-- (śiva-abhedena)||576||
Ему следует сидеть (āsīta) вместе с (sākam) теми, кто имеет истинное Знание (sat-vidyaiḥ), и (ca) следует стремиться к (yateta) великолепию Знания (jñāna-dīptyai). Он не должен приближаться к (na... vrajet) женщине, которая не посвящена/очищена --а именно, женщине, которая не инициирована-- (asaṁskṛtām). (Если всё равно произойдёт сексуальный контакт,) он не должен делать --читаю 'na ca ācaret'-- (na ca ānayet) то, что рождается из него --т.е. полученные сексуальные жидкости-- (tad-jam), бесплодным (viphalatvam)||577||
Там --читаю 'tatra hi' вместо 'tannahi'-- (tad na hi) (место), где (проходит тайный) ритуал в полночь во время встречи (Siddha-s с Yoginī-s) (melakā-ardha-niśā-caryā), должно быть лишено людей --т.е. это должно быть секретное место-- (jana-varjam ca). И (ca) он должен почувствовать (jighret) запах палёного мяса и т.д. (māṁsa-ādi-dāha-gandham). Тот (asau), (кто делает так), несомненно, дорог Богине (devī-priyaḥ hi)||578||
Соблюдая (pālayan) приказ Гуру (guru-ājñām), он должен оставить (tyajet) всё (sarvam) (и) стать (bhavet) тождественным Мантре (mantra-mayaḥ). Ему не следует бесплодно заниматься (niṣphalām na eva ceṣṭeta) тройным (trividhām) ритуалом (kriyām) --букв. прочтение 'он не должен заниматься бесплодным тройным ритуалом', что звучит, по-видимому, неподходяще'-- без совершения/практики (akurvan) поклонения писаниям, повторения Мантры, медитации, распознавания и всего, что благоприятствует (всему) этому (śāstra-pūjā-japa-dhyāna-viveka-tad-upakriyāḥ). Он не должен причинять вред (другим) --прочтение 'bādham' вместо 'vādam'; если слово, действительно, 'vādam' (речь, полемика, спор, аргумент и т.п.), то значение было бы, по меньшей мере, странным-- (na vādam ca kuryāt) посредством Мантры и Тантры (mantra-tantraiḥ), и он не должен кормить (других людей) (no bhakṣayet) ядом (viṣam)||579-580||
И (ca) когда правила/обряды (кем-то) нарушаются (samayānām vilope), он должен спросить (pṛcchet) Гуру (gurum). В (его) отсутствие (asannidhau) (ему следует спросить) другого (человека) (anyam) в своей группе (tad-vargam), принадлежащего к его собственной (духовной) семье (nija-santānam). (И) даже (api) в его отсутствие (tasya... asannidhau), без мыслей (nirvikalpam) (и) посредством усилий (prayatnatas), он должен следовать/делать/практиковать (anutiṣṭhet ca) то, что он --Гуру-- сказал ему (tena uktam), потому что (yatas) Гуру (guruḥ), сделав (свой) ум тождественным с Тем/Им благодаря Просветлению --т.е. совершенного понимания-- в отношении Писаний и пр. (śāstra-ādi-sambodha-tad-mayī-kṛta-mānasaḥ), (является) Самим Śiva (śivaḥ eva), (а следовательно), никакая фальшь в его речи не (na asya vāk-asatyā) могла появиться --букв. выйти наружу-- (viniḥsaret)||581a-583a||
Акт поклонения (prahvībhāvaḥ) в случае Śiva --т.е. акт поклонения перед Śiva-- (śivasya) предназначен для очищения/совершенствования самого себя (sva-ātma-saṁskṛtyai). Однако (punar) в случае с Гуру --а именно, акт поклонения перед Гуру-- (guroḥ) (акт поклонения) радует (его --т.е. Гуру--) --полагая 'hlādayati'-- (hlādāyeti). (Таким образом,) он преследует двойную цель --т.е. очищение и доставление радости Гуру-- (ubhaya-arthāya). Его удовлетворение --Гуру-- (tad-tuṣṭiḥ) — это дарение (благих) плодов (phala-dā) в случае ученика --в общем, удовлетворение Гуру учеником приносит благие плоды ученику-- (śiśoḥ)||583b-584a||
Samayī --тот, кто получил инициацию в samaya, т.е. в дисциплину. правила, ритуалы-- (samayī), у которого также полностью пробуждённое Сознание (api vibodha-bhāk) (и) чьё достижение/успех зависит только от Гуру (guru-āyatta-eka-siddhiḥ hi), должен считать (vidyāt) (своего) Гуру (gurum) лучшим из Гуру (guru-tamam) из-за (его) огромного уважения к этому пробуждённому Сознанию (tad-bodha-bahumānena)||584b-585a||
По этой причине (atas), тот, кто (yaḥ... asau... saḥ), получив (samprāpya) знание (vijñānam), (не) имеет великого уважения --полагаю 'bāhumānavān'-- (bāhyamānavān) к Guru (gurau), не заслуживает доверия в отношении (его) знания --т.е. нельзя доверять его знаниям-- (na... vijñāna-viśvastaḥ). Это не является (na) ошибкой --другое прочтение 'na āsaktam' в смысле, что 'он не ревнует', но это не подходит; следует читать 'na āsaktaḥ' вместо, но при таком прочтении строфа изменилась бы тоже слишком сильно-- (asatyam) (считать его) павшим (с духовного пути) (bhraṣṭaḥ eva) --санскрит в этой строфе очень запутанный--||585b-586a||
Ему вообще не следует поклоняться (na arcayet jātu) преданному --некоторые авторы читают 'uktam' - 'сказал'-- (tam... bhaktam), который знает писания --полагаю 'śāstrajñam'-- (śāstritam) только на словах (vacas-mātreṇa), чей ум не уверен в знании (jñāna-anāśvasta-cittam), (и) кто оскорбляет знание (vijñāna-dūṣakam) в (своём) сердце (hṛdā)||586b-587a||
Такого (tādṛk ca) Гуру (guruḥ) нельзя делать (своим Гуру) (na... kāryaḥ). Даже (api) сделав (kṛtvā) его (своим Гуру) (tam), он должен оставить (его) (parityajet). Используя (свою) основную умственную способность (mukhya-buddhyā), он не должен считать (na sampaśyet) тех, кто является последователями Viṣṇu и т.д. --букв. 'тех, кто связан с последователями Viṣṇu и т.д.', если это имеет какой-либо смысл-- (vaiṣṇava-ādi-gatān), что они — Гуру (gurūn)||587b-588a||
Соответственно (tathā ca), отличительный признак (viśeṣaṇam) Гуру (guroḥ) упоминается (uktam) в достопочтенном (Писании), называемом Ūrmikaulārṇavatantra (śrīmat-ūrmi-ākhye). Не следует игнорировать или подвергать сомнению (na upekṣyā no vikalpyate) приказ Гуру (guru-ājñā), поскольку существует опасность (потерять собственную) жизнь (prāṇa-sandehe)||588b-589a||
Того (asau) называют (uktaḥ hi) 'Гуру' (guruḥ iti), благодаря которому (yena) раскрываются (prakāśitam) инициация Kaula (kaula-dīkṣā), Писания Kaula (kaula-śāstram) (и) Знание Высшего Принципа (tattva-jñānam). Другие (anye), на самом деле (vai), (только) носят имя (nāma-dhāriṇaḥ)||589b-590a||
В почтенном Ānandaśāstra (śrīmat-ānandaśāstre ca) отличительный признак (Гуру) (viśeṣaṇam) упоминается (uktam) похожим образом (tathā eva): 'Он (saḥ) (является) действительно (vai) Гуру (guruḥ), если от него (yasmāt) (получены) инициация (dīkṣā), Писания Мантры (mantra-śāstram) (и) Знание Высшего Принципа (tattva-jñānam)'||590b-591a||
И (ca) он должен оставаться (tiṣṭhet) без проявленных признаков/знаков (avyakta-liṅgaḥ) --т.e. без внешних атрибутов, показывающих его духовную доктрину/семью и пр.--. Он не должен носить (na... dhārayet) знак (liṅgam) нигде (kvacid), не должен выпонять (na... kuryāt) ācāramelana --не уверен насчет этого термина, но, по мнению некоторых авторов, это может означать встречу Siddha-s с Yoginī-s для выполнения практик Kaula-- (ācāra-melanam) вместе с (sama) некоторыми людьми (kaiścid), имеющими знаки (liṅgibhiḥ). Те, у кого есть знаки (liṅginaḥ), должны быть защищены (kevalam... pālyāḥ). К обезображенным/уродливым (людям) (virūpakāḥ) не следует относиться с отвращением/антипатией/омерзением --bībhatsya — это будущее страдательное причастие дезидератива от корня 'bādh'-- (na bībhatsyāḥ)||591b-592||
В почтенном Rātrikulatantra (śrīmat-rātrikule ca) говорится (uktam) (следующее:)
Освобождение (mokṣaḥ) разрушается сомнениями (śaṅkā-apahānitaḥ). Для того, чьи vāsanā-s, или скрытые тенденции, нечисты (aśuddha-vāsanasya), даже (api) этот (eṣā) разговор об Освобождении (mokṣa-vārtā) трудно достижим (durlabhā)||593||
Он не должен писать --'likh' означает 'писать', но особенно от руки-- (na likhet) (bījamantra 'Sauḥ',) которая является сердцем (всех) Мантр (mantra-hṛdayam), как указано в почтенной Kularatnamālā (śrīmat-mālā-uditam kila). Он должен извлечь (uddharet) Мантру (mantram) из её тела --т.e. из соответствующего 'prastāra'-- (tad-aṅgāt), но ему не следует писать (её) (na tu... vilekhayet) в документе (lekhe)||594||
Он не должен испытывать сильной привязанности (abhiniveśam ca na kuryāt) к тому, что не является Истиной (atattve), из-за (ошибочной) склонности или пристрастия (pakṣapātatas). Ему следует быстро отказаться от (drāk tyajet) восьми (aṣṭau) ошибок, за которые он цепляется (из-за неизмеримого неведения) (grahān) —которые подобны злым демонам (grahān iva)—, которые показаны в Kulagahvaratantra (gahvara-darśitān) (и) рождены из касты, образования, семьи, поведения, тела, страны, качеств и богатства (jāti-vidyā-kula-ācāra-deha-deśa-guṇa-artha-jān)||595a-596a||
Более того (tathā), в почтенном Niśicāratantra и т.д. (śrī-niśicāra-ādau) (все эти восемь ошибок, за которые он цепляется из-за неизмеримого неведения), показаны --полагая 'upadarśitāḥ'-- (upadarśitān) как то, от чего следует отказаться (hayatvena). Эта (ayam) ошибка, (рожденная из) кастовой принадлежности (jāti-grahaḥ), (является) является величайшим препятствующим фактором (para-nirodhakaḥ): 'Я (aham) (являюсь) brāhmaṇa (brāhmaṇaḥ). Как (katham) я могу следовать (чему-то) (mayā... anuṣṭheyam) иному (aparam), чем то, что провозглашено в Ведических писаниях (veda-śāstra-uktāt)?'. Таким образом (evam), даже (api) другие (ошибки) (anye) можно привести в качестве примера (udāhāryāḥ), согласно пути, (установленному) в Kulagahvaratantra (kula-gahvara-vartmanā)||596b-598a||
В этом контексте (atra) ошибка, (за которую человек цепляется по незнанию) (grahaḥ), (является) тем, что (yaḥ... saḥ), даже (api) невольно (avaśe), показывая (darśayan) истину (tādrūpyam) там, где природа не такова --т.е. называя истиной то, что не соответствует действительности-- (a-tad-svabhāve), скрывает свою собственную природу (svarūpa-ācchādakaḥ). (Поэтому) говорится, что он (uditaḥ) подобен (iva) злому демону (grahaḥ)||598b-599a||
Никакое представление (no... kāpi kalpanā) о касте и пр. (jāti-prabhṛtiḥ) (не применимо) к сущностной природе чистого Сознания (saṁvid-svabhāve). Но (tu) поскольку это не истинная природа (a-svarūpeṇa) (её --ошибки--) природы --прочтение 'rūpasya'-- (rūpam sā), (эта ошибка) способна (alam) скрыть (chādayati) эту природу (tad-rūpam)||599b-600a||
Любое (yā kācid) представление (kalpanā) неделимой сущности (akhaṇḍita-ātmanaḥ) Принципа, (именуемого) чистым Сознанием (saṁvid-tattvasya), вызывает сжатие/сокращение (saṅkoca-kāriṇī). Всё это (sarvaḥ saḥ) (является) ошибкой (grahaḥ). (Следовательно,) он должен отказаться от (parityajet) этого (представления) (tām)||600b-601a||
В почтенном Ānandaśāstra (śrīmat-ānanda-śāstre ca) это было сказано (kathitam) Тем, кто стоит во главе --т.e. Parabhairava-- (parameṣṭhinā), (что) Господь (prabhuḥ) (является) независимым/беспристрастным/лишённым желаний (nirapekṣaḥ) (и) действует так, как никто не ожидает (vāmaḥ). Причиной (kāraṇam) этого --т.e. Нисхождения Милости, или Śaktipāta-- (tatra) не является чистота (человека, получающего Милость) --прочтение 'śuddhiḥ'-- (śuddhyā)||601b-602a||
В этом поклонении/жертвоприношении (makhe) удовлетворение богинь (devī-tṛptiḥ) (достигается) путём (предложения им) красного мяса (rakta-māṁsaiḥ), а не (no) через применение śauca --практики внутреннего и внешнего очищения-- (śauca-yojanāt). Ритуал поклонения --предполагая 'kāryam'-- (kāryā) (должен быть выполнен) одинаково (samam) и дважды рождёнными --а именно, brāhmaṇa-s--, а также теми, кто принадлежит к низшей касте (dvija-antyajaiḥ). (Итак,) хотя (api) лучи (чистого Сознания) (marīcayaḥ) имеют вкус (соответствующих объектов после прохождения через органы чувств) (carvante), они созданы неизменными --предполагая 'avikārakṛtāḥ'-- (avikāra-kṛtaḥ). По этой причине (tena), ад (nirayaḥ) возникает (bhavet) благодаря vikalpa, или мысли (vikalpāt). Очевидно, что (iti sphuṭam) тело (kāyaḥ) всех живых существ (sarva-prāṇiṣu) состоит их всех богов (sarva-deva-mayaḥ)||602b-604a||
Это (etad) было описано (su-nirūpitam) почтенным Nakuleśatantra и т.д. (śrīmadbhiḥ nakuleśa-ādyaiḥ):
(Они высказывают, что) только тело (śarīram eva) (является) святилищем/священным местом (āyatanam). Он не должен идти (na... vrajet) в другое (anyat) святилище (āyatanam). Он должен помнить (smaret) одну (ekam) Мантру (mantram) (и одно) место паломничества (tīrtham). Ему следует избегать (varjayet) других мест паломничества (anya-tīrthāni)||604b-605||
Познав (jñātvā) эту (enam) лёгкую (sukham) заповедь (vidhim), он должен полностью отказаться от (parityajet) сети (других) заповедей (vidhi-jālam). Помимо (muktvā) уверенности (niścayam), samādhi, или совершенное погружение (samādhiḥ), не достигается (na ca... upalabhyate) никаким другим (способом) (anyena)||606||
Поняв (matvā) это (iti), тот, кто знает правила (vidhāna-jñaḥ), должен избегать (parivarjayet) неразберихи/путаницы (sammoham). Помимо (muktvā) сердца (hṛdayam) Мантры --т.e. Sauḥ-- (mantrasya), другой Высшей Истины нигде не существует (na ca anyat paramam kvacid). Поняв (matvā) это (iti), тот, кто знает правила (vidhāna-jñaḥ) должен оставить (parityajet) сеть Мантр (mantra-jālam)||607a-608a||
Он должен заставить (других) съесть (prāśayet) подношение пищи (naivedyam), и (ca) он должен выкинуть (kṣipet) остатки этого (tad-śeṣam) в воду (jale) реки (nadyāḥ). Нет никакой вины (na bhavet doṣaḥ), если всё это съедят (bhukte) рыбы (taiḥ... jala-jaiḥ), (поскольку, возможно, они) были ранее инициированы (pūrva-dīkṣitaiḥ)||608b-609a||
Они (te) называются (prakīrtitāḥ) samaya-s, или соблюдениями (samayāḥ), потому что их необходимо соблюдать (avaśya-pālanīyatvāt), так как они (позволяют человеку) соприкоснуться (saṅgamāt) с Высшим Принципом (para-tattvena) (и) представляют собой средства достижения Знания (jñāna-prāpti-abhyupāyatvāt)||609b-610a||
Провозгласив (saṁśrāvya) samaya-s, или соблюдения (samayān) таким образом (evam) (и) поклонившись (sampūjya) Богу (devam), Учитель/Наставник --т.е. Гуру-- (daiśikaḥ) должен извергнуть/бросить (посвящённого) (visarjayet) в мирный Эфир его собственного Сознания (sva-cit-vyomni śānte), растворяя (в нём) форму --другие переводят это как 'путём растворения в нём Мантру Своего священного тела'; мне кажется, что это очень надуманно-- (mūrti-vilāpanāt... iti)||610b-611a||»
В качестве (iva) заключения (paryavasānam) моего объяснения (mad-vyākhyāyāḥ) тринадцатой главы, называемой 'Объяснение посвящения в дисциплину' (samayidīkṣā-prakāśana-ākhya-trayodaśa-āhnika-viṣaye) в почтенном Tantrasāra (śrī-tantrasāre), сейчас (idānīm) цитирую (mayā udāhṛtāḥ) вновь (punar) учения (upadeśāḥ) прославленного Abhinavagupta (śrīmat-abhinavaguptasya) в конце (ante) этой самой главы (āhnikasya asya eva) из почтенного Tantrasāra (śrī-tantrasāre):
'Таким образом (ittham), (ученик) становится samayī --т.е. тем, кто следует правилам дисциплины-- (samayībhavati).
(Он является) тем, кто пригоден для --или "имеет право"-- (adhikārī) практики Мантры (mantra-abhyāse), регулярного поклонения --т.е. ежедневного поклонения-- (nitya-pūjāyām) (и) процесса слушания и изучения (писаний) (śravaṇe adhyayane). Однако (tu) в процессе случающихся иногда ритуалов (naimittike) он должен только умолять (eva abhyarthayeta) Гуру (gurum). Здесь заканчиваются (iti) традиционные правила (sāmayikaḥ vidhiḥ... iti... iti).'"||465||
गुरुणा विस्तीर्णव्याख्यायाः परं साधकोऽन्ते स्वगुरोः समयिदीक्षां प्राप्णोत्। ततः साधकः शिष्योऽभवत्। विश्वं सर्वं तस्यानन्दं धारयितुं नाशक्नोत्। ततः परं महेश्वरस्य परमं पदं प्रति तस्य दीर्घमार्ग आरभत किमत्रैव॥४६६॥
Guruṇā vistīrṇavyākhyāyāḥ paraṁ sādhako'nte svaguroḥ samayidīkṣāṁ prāpṇot| Tataḥ sādhakaḥ śiṣyo'bhavat| Viśvaṁ sarvaṁ tasyānandaṁ dhārayituṁ nāśaknot| Tataḥ paraṁ maheśvarasya paramaṁ padaṁ prati tasya dīrghamārga ārabhata kimatraiva||466||
После обширного объяснения (vistīrṇa-vyākhyāyāḥ param), (данного) Гуру (guruṇā), искатель (sādhakaḥ, наконец (ante) получил (prāpṇot) посвящение в дисциплину (samayi-dīkṣām) от своего Гуру (sva-guroḥ). После этого (tatas) искатель (sādhakaḥ) стал (abhavat) учеником (śiṣyaḥ). Вся вселенная (viśvam sarvam) не могла (na aśaknot) вместить (dhārayitum) его (tasya) Радость (ānandam). Затем (tatas param) начался (ārabhata) его (tasya) долгий путь (dīrgha-mārgaḥ) в Высшую Обитель (paramam padam prati) Великого Господа (mahā-īśvarasya); что (ещё можно сказать) об этом (kim atra eva)?||466||
Конец первой части
Заключительные слова
श्रीवास्तवाहन्ताप्रवचने श्रीमद्गब्रिएल्प्रदीपकविरचितेऽत्र प्रथमखण्डेऽस्मिन्समाप्तिः॥१॥
Śrīvāstavāhantāpravacane śrīmadgabrielpradīpakaviracite'tra prathamakhaṇḍe'sminsamāptiḥ||1||
"Здесь (atra) конец (samāptiḥ) этой первой части (prathama-khaṇḍe asmin) почтенного Vāstavāhantāpravacana (śrī-vāstava-ahantā-pravacane), написанного славным Габриэлем Pradīpaka (śrīmat-gabriel-pradīpaka-viracite)||1||
Дополнительная Информация
Этот документ был составлен Габриэлем Pradīpaka, одним из двух основателей этого сайта, духовным гуру, экспертом в санскрите и философии Трика.
Для получения дополнительной информации о санскрите, йоге и философии, или если вы просто хотите оставить комментарий, задать вопрос или нашли ошибку, напишите нам: Это наша электронная почта.